24.5.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 132/21

(1)

Harmonogram CXL Światowej Organizacji Handlu (WTO) wymaga od Wspólnoty otwarcia rocznego kontyngentu taryfowego na przywóz 169 000 sztuk młodych byków opasowych. Jednakże w wyniku negocjacji, które doprowadziły do zawarcia porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki zgodnie z art. XXIV:6 i art. XXVIII GATT 1994 (2), zatwierdzonego decyzją Rady 2006/333/WE (3), Wspólnota zobowiązała się do włączenia do swojego harmonogramu w odniesieniu do wszystkich państw członkowskich zwiększenia tego przywozowego kontyngentu taryfowego do 24 070 sztuk.

(2)

Konieczne jest ustanowienie szczegółowych zasad otwarcia i zarządzania niniejszym przywozowym kontyngentem taryfowym w okresach od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca roku następnego.

(3)

Zgodnie z art. 29 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1254/1999 przywozem do Wspólnoty powinno się zarządzać z wykorzystaniem pozwoleń na przywóz. Jednakże zarządzanie niniejszym kontyngentem powinno odbywać się dwuetapowo: najpierw przyznawane są uprawnienia do przywozu, a następnie wydaje się pozwolenia na przywóz, zgodnie z art. 6 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1301/2006 z 31 sierpnia 2006 r. ustanawiającego wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (4). W ten sposób podmioty gospodarcze, które uzyskały uprawnienia do przywozu, powinny mieć możliwość zadecydowania, w okresie obowiązywania kontyngentu, w którym momencie ubiegać się o pozwolenia na przywóz, mając na uwadze swój rzeczywisty obrót handlowy. W każdym przypadku rozporządzenie (WE) nr 1301/2006 ogranicza okres ważności pozwoleń do ostatniego dnia okresu obowiązywania przywozowych kontyngentów taryfowych.

(4)

Konieczne jest ustanowienie zasad dotyczących składania wniosków oraz informacji podawanych na wnioskach i na pozwoleniach, tam gdzie to konieczne jako uzupełnienie lub odstępstwo od niektórych przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1445/95 z dnia 26 czerwca 1995 r. w sprawie zasad stosowania pozwoleń na przywóz i na wywóz w sektorze wołowiny i cielęciny oraz uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 2377/80 (5) oraz przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (6).

(5)

Rozporządzenie (WE) nr 1301/2006 ustanawia w szczególności szczegółowe przepisy w sprawie wniosków o uprawnienia do przywozu, statusu wnioskodawców oraz wydawania pozwoleń na przywóz. Przepisy wymienionego rozporządzenia powinny mieć zastosowanie, od dnia 1 lipca 2007 r., do pozwoleń na przywóz wydanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, nie naruszając dodatkowych warunków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

(6)

Aby zapobiec spekulacji, ilości do wykorzystania w ramach kontyngentu powinny zostać udostępnione podmiotom, które mogą wykazać, że rzeczywiście zajmowały się przywozem z krajów trzecich na dużą skalę. Mając to na uwadze, jak również dbając o zapewnienie skutecznego zarządzania, odnośni handlowcy powinni spełniać wymóg przywozu co najmniej 50 zwierząt w każdym z dwóch okresów referencyjnych określonych w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, zważywszy na fakt, że partię 50 zwierząt można uznać za partię opłacalną ekonomicznie. Ponadto ze względów administracyjnych należy zezwolić państwom członkowskim na akceptowanie poświadczonych kopii dokumentów będących dowodem prowadzenia wymiany handlowej z krajami trzecimi.

(7)

Również w celu zapobiegania spekulacji należy ustalić kwotę zabezpieczenia z tytułu uprawnień do przywozu, pozwolenia na przywóz nie powinny podlegać przeniesieniu oraz pozwolenia powinny być wydawane podmiotom gospodarczym wyłącznie w odniesieniu do ilości, na które zostały im przyznane uprawnienia do przywozu.

(8)

W celu nałożenia na podmioty obowiązku ubiegania się o pozwolenia na przywóz dla wszystkich przyznanych uprawnień do przywozu należy ustalić, że złożenie wniosku o pozwolenie w odniesieniu do przyznanych ilości stanowi, w wypadku zabezpieczenia z tytułu uprawnień do przywozu, podstawowy wymóg w rozumieniu rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 z dnia 22 lipca 1985 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych (7).

(9)

Z doświadczenia wynika, że właściwe zarządzanie kontyngentem wymaga również, aby posiadacz pozwolenia był faktycznym importerem. Dlatego taki importer powinien aktywnie uczestniczyć w kupnie, transporcie i przywozie odnośnych zwierząt. Udokumentowanie tych czynności powinno zatem również stanowić zasadniczy wymóg w odniesieniu do zabezpieczenia pozwoleń, w rozumieniu rozporządzenia (EWG) nr 2220/85.

(10)

Stosowanie niniejszego kontyngentu taryfowego wymaga skutecznych kontroli określonych miejsc przeznaczenia przywożonych zwierząt. Zwierzęta powinny być zatem tuczone w państwie członkowskim, które przyznało uprawnienia do przywozu.

(11)

Zabezpieczenie musi być wniesione, aby zapewnić, że zwierzęta są tuczone przez przynajmniej 120 dni w wyznaczonych miejscach produkcji. Kwota zabezpieczenia powinna obejmować różnicę między cłem wynikającym ze Wspólnej Taryfy Celnej a obniżoną stawką celną obowiązującą w dniu dopuszczenia omawianych zwierząt do swobodnego obrotu.

(12)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

a)

kopie dokumentów, o których mowa w art. 5 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, należycie poświadczone przez organy celne;

b)

oryginał faktury handlowej lub jej poświadczona kopia, sporządzona na nazwisko posiadacza pozwolenia przez sprzedawcę lub jego przedstawiciela, posiadających siedzibę w kraju trzecim wywozu, oraz dowód płatności dokonanej przez posiadacza pozwolenia lub otwarcia przez posiadacza pozwolenia nieodwołalnej akredytywy dokumentowej na rzecz sprzedawcy;

c)

konosament lub, w stosownych przypadkach, dokument przewozu drogą lądową lub powietrzną wystawiony na nazwisko posiadacza pozwolenia i obejmujący odnośne zwierzęta.

a)

w polu 8, kraj pochodzenia;

b)

w polu 16, co najmniej jeden spośród następujących kodów CN: 0102 90 05, 0102 90 29 lub 0102 90 49;

c)

w polu 30, numer seryjny kwoty (09.4005) oraz jedną z adnotacji określonych w załączniku I.

a)

przekazał pisemne zobowiązanie do informowania w terminie jednego miesiąca właściwego organu państwa członkowskiego, który wydał pozwolenie, o gospodarstwie lub gospodarstwach, w których ma być tuczone młode bydło;

b)

złożył zabezpieczenie w kwocie ustanowionej dla każdego kwalifikującego się kodu CN z załącznika II do właściwego organu państwa członkowskiego, który wydał pozwolenie. Tuczenie przywiezionych zwierząt w tym państwie członkowskim przez okres przynajmniej 120 dni od daty przyjęcia zgłoszenia celnego dopuszczającego do swobodnego obrotu jest wymogiem podstawowym w rozumieniu art. 20 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85.

a)

zostało utuczone w gospodarstwie lub gospodarstwach wymienionych zgodnie z ust. 1;

b)

nie zostało poddane ubojowi przed upływem terminu 120 dni od dnia przywozu; lub

c)

zostało poddane ubojowi z powodów zdrowotnych lub padło w wyniku choroby lub wypadku przed upływem tego terminu.

—

15 %, oraz o

—

2 % pozostałej kwoty za każdy dzień, o który został przekroczony ten termin.