10.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/11

DECYZJA KOMISJI

z dnia 25 czerwca 2007 r.

w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Austrię na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

(2007/477/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (1), w szczególności jej art. 3a ust. 2,

uwzględniając opinię Komitetu ustanowionego zgodnie z art. 23a dyrektywy 89/552/EWG,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Pismem z dnia 12 marca 2001 r. Austria powiadomiła Komisję o środkach przyjmowanych zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG.

(2)

Komisja zweryfikowała, w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia, zgodność tychże środków z prawem wspólnotowym, w szczególności w zakresie proporcjonalności środków oraz przejrzystości procedury konsultacji krajowych.

(3)

W swojej analizie Komisja wzięła pod uwagę dostępne dane dotyczące sytuacji w dziedzinie mediów w Austrii.

(4)

Lista wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, włączona do środków przyjętych przez Austrię, została sporządzona w sposób jasny i przejrzysty i po przeprowadzeniu w Austrii szerokich konsultacji.

(5)

Komisja została przekonana, że wydarzenia wymienione w środkach przyjętych przez Austrię spełniają przynajmniej dwa z następujących kryteriów uznawanych za rzetelne wskaźniki znaczenia wydarzenia dla społeczeństwa: i) szczególny powszechny oddźwięk w państwie członkowskim, a nie tylko znaczenie dla tych, którzy zazwyczaj śledzą dany sport lub aktywność; ii) ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa państwa członkowskiego, w szczególności jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową; iii) uczestnictwo drużyny narodowej w danym wydarzeniu w kontekście zawodów lub turnieju o znaczeniu międzynarodowym oraz iv) fakt, że wydarzenie było tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnym programie telewizyjnym i zyskiwało dużą widownię telewizyjną.

(6)

Szereg wydarzeń wymienionych w ramach środków przyjętych przez Austrię, w tym letnie i zimowe Igrzyska Olimpijskie, Mistrzostwa Świata i Mistrzostwa Europy w piłce nożnej, w których uczestniczy reprezentacja narodowa Austrii, jak również mecze inauguracyjne, półfinały i finały tych turniejów (drużyny męskie), stanowią wydarzenia kategorii tradycyjnie uznawanej za mającą doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, wymienione wprost w motywie 18 dyrektywy 97/36/WE. Wydarzenia te mają szczególny powszechny oddźwięk w Austrii, ponieważ są popularne wśród szerokiej publiczności, a nie tylko tych osób, które zazwyczaj śledzą wydarzenia sportowe.

(7)

Finał Pucharu Austrii w piłce nożnej ma szczególny powszechny oddźwięk w Austrii, ponieważ piłka nożna jest najpopularniejszym sportem w tym państwie członkowskim.

(8)

Mistrzostwa Świata FIS w Narciarstwie Alpejskim oraz Mistrzostwa Świata FIS w Narciarstwie Klasycznym mają szczególny powszechny oddźwięk w Austrii, zważywszy na fakt, że narciarstwo jest bardzo popularnym sportem stanowiącym część ogólnego szkolnego wychowania sportowego w tym państwie członkowskim. Ponadto szczególne znaczenie kulturowe tych wydarzeń jako czynnika wzmacniającego austriacką tożsamość narodową wynika z sukcesów austriackich uczestników tych zawodów oraz znaczenia turystyki narciarskiej w Austrii.

(9)

Koncert Noworoczny Filharmoników Wiedeńskich ma szczególne znaczenie kulturowe jako kluczowy element austriackiej tożsamości narodowej z uwagi na wyjątkowo wysoką jakość tego wydarzenia kulturalnego i fakt, że przyciąga ono bardzo dużą światową widownię.

(10)

Bal w Operze Wiedeńskiej ma szczególny powszechny oddźwięk w Austrii jako wydarzenie „kultury popularnej” i jest symbolem sezonu balowego o szczególnym znaczeniu w austriackiej tradycji kulturowej. Istotny wkład tego wydarzenia w światową reputację Opery Wiedeńskiej, związany z tym, że zazwyczaj uczestniczą w nim światowej sławy śpiewacy operowi, potwierdza jego szczególne znaczenie kulturowe dla Austrii.

(11)

Wymienione wydarzenia były tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnej telewizji i przyciągały szeroką widownię telewizyjną.

(12)

Środki przyjęte przez Austrię wydają się być proporcjonalne w stopniu uzasadniającym odstępstwo od fundamentalnej, zapisanej w Traktacie WE zasady swobody świadczenia usług, z uwagi na ważny interes publiczny, jakim jest zapewnienie szerokiego publicznego dostępu do transmisji wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa.

(13)

Środki przyjęte przez Austrię są zgodne z zasadami WE dotyczącymi konkurencji w tym sensie, że definicja nadawców wyłonionych do transmisji wymienionych wydarzeń jest oparta na obiektywnych kryteriach, które pozwalają na rzeczywistą i potencjalną konkurencję w zakresie zdobycia praw do transmisji tych wydarzeń. Ponadto, liczba wymienionych wydarzeń nie jest nieproporcjonalna w stopniu, który mógłby zakłócić konkurencję na rynku odbiorców końcowych telewizji ogólnodostępnej i telewizji płatnej.

(14)

Po powiadomieniu przez Komisję innych państw członkowskich o środkach przyjętych przez Austrię i konsultacji z Komitetem ustanowionym na mocy art. 23a dyrektywy 89/552/EWG, Dyrektor Generalny ds. Edukacji i Kultury poinformował Austrię pismem z dnia 31 maja 2001 r., że Komisja Europejska nie zamierza kwestionować środków, o których została powiadomiona.

(15)

Środki przyjęte przez Austrię weszły w życie z dniem 1 października 2001 r.

(16)

Środki przyjęte przez Austrię zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich seria C (2) zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG.

(17)

Z wyroku Sądu Pierwszej Instancji w sprawie T-33/01, Infront WM przeciwko Komisji, wynika, że deklaracja, iż środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG są zgodne z prawem wspólnotowym, stanowi decyzję w rozumieniu art. 249 Traktatu WE, która musi w związku z tym zostać przyjęta przez Komisję. W związku z powyższym konieczne jest stwierdzenie na mocy niniejszej decyzji, że środki zgłoszone przez Austrię są zgodne z prawem wspólnotowym. Środki przyjęte ostatecznie przez Austrię i określone w załączniku do niniejszej decyzji winny zostać opublikowane w Dzienniku Urzędowym zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG, o których Austria powiadomiła Komisję w dniu 12 marca 2001 r., opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich C 16 z dnia 19 stycznia 2002 r., są zgodne z prawem wspólnotowym.

Artykuł 2

Środki przyjęte ostatecznie przez Austrię i określone w załączniku do niniejszej decyzji zostaną opublikowane w Dzienniku Urzędowym zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 2007 r.

W imieniu Komisji

Viviane REDING

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 298 z 17.10.1989, str. 23. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 60).

(2)  Dz.U. C 16 z 19.1.2002, str. 8.

ZAŁĄCZNIK

Publikacja na mocy art. 3a ust. 2 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

Środki przyjęte przez Austrię, które mają zostać opublikowane zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG, zostały określone w następujących fragmentach Bundesgesetzblatt (Federalnego Dziennika Ustaw – I nr 85/2001 i II nr 305/2001):

„85.   Ustawa Federalna o wykonywaniu wyłącznych praw do nadawania programów telewizyjnych (ustawa o wyłącznych prawach telewizyjnych (Fernseh-Exclusivrechtegesetz – FERG))

Izba Niższa Parlamentu (Nationalrat) uchwala, co następuje:

Artykuł I

§ 1.

(1)

Przepisy niniejszej ustawy stosuje się, z wyjątkiem § 5, tylko do nadawców telewizyjnych podlegających przepisom austriackiej ustawy o działalności transmisyjnej (Österreichischer Rundfunkgesetz – ORF-Gesetz), opublikowanej w Federalnym Dzienniku Ustaw (BGBl.) nr 379/1984, lub przepisom ustawy o telewizji prywatnej (Privatfernsehgesetz), BGBl. I nr 84/2001.

(2)

§ 3 nie stosuje się do praw do rozpowszechniania programów telewizyjnych nabytych przed wejściem niniejszej ustawy w życie, chyba że leżące u jej podstaw umowy zostały przedłużone po wejściu w życie ustawy.

§ 2.   Dla celów niniejszej ustawy »wydarzenie o szczególnym znaczeniu dla społeczeństwa« oznacza tylko te wydarzenia, o których mowa w zarządzeniu wydanym na mocy § 4 niniejszej ustawy.

§ 3.

(1)

W przypadku, gdy nadawca telewizyjny nabył wyłączne prawa do nadania transmisji z wydarzenia, o którym mowa w zarządzeniu wydanym na mocy § 4 ustawy, jest zobowiązany zapewnić możliwość oglądania tego wydarzenia na kanale telewizyjnym ogólnodostępnym w Austrii przez przynajmniej 70 % osób opłacających abonament i odbiorców zwolnionych z opłat abonamentowych, zgodnie z ustaleniami zawartymi w zarządzeniu (całkowita lub częściowa transmisja bezpośrednia lub nadanie z opóźnieniem). Dla celów niniejszego punktu nadawanie uznaje się za »opóźnione« w przypadku, gdy między początkiem wydarzenia a rozpoczęciem transmisji upłynie nie więcej niż 24 godziny.

(2)

Dla celów niniejszej ustawy »ogólnodostępne kanały telewizyjne« oznaczają kanały, które widzowie mogą odbierać bez jakichkolwiek dodatkowych lub regularnie wnoszonych opłat z tytułu korzystania ze sprzętu technicznego służącego do odkodowywania. W rozumieniu niniejszego punktu termin »dodatkowe opłaty« nie obejmuje opłaty abonamentowej (§ 2 ustawy o opłatach abonamentowych (Rundfunkgebührengesetz – RGG)), opłaty programowej (§ 20 RFG), opłaty za podłączenie do sieci kablowej oraz stałej opłaty płatnej na rzecz operatora sieci kablowej.

(3)

Zobowiązanie, o którym mowa w pkt 1, zostaje uznane za wypełnione, jeśli zostaną przedstawione dowody, że nadawca telewizyjny podjął wszelkie działania, jakich w uzasadniony sposób można było od niego oczekiwać w normalnych warunkach rynkowych, w celu zapewnienia możliwości oglądania wydarzenia, o którym mowa w pkt 1, na ogólnodostępnych kanałach telewizyjnych. Nadawca telewizyjny w celu osiągnięcia polubownego rozstrzygnięcia co do przedmiotu takich warunków może przedłożyć sprawę do Federalnego Senatu ds. Komunikacji (Bundeskommunikationssenat). Federalny Senat ds. Komunikacji zaangażuje wszelkie strony do podjęcia wysiłków w celu osiągnięcia porozumienia i sporządzi pisemny protokół z negocjacji i ich wyniku.

(4)

W przypadku nieosiągnięcia porozumienia, Federalny Senat ds. Komunikacji, na wniosek jednego z zainteresowanych nadawców telewizyjnych, podejmuje decyzję, czy dany nadawca w odpowiedni sposób wywiązał się ze zobowiązań określonych w pkt 1 i 3. W przypadku, gdy nadawca nie wywiązał się w odpowiedni sposób z tych zobowiązań, Federalny Senat ds. Komunikacji przejmuje rolę nadawcy przy ustalaniu, co oznaczają »normalne warunki rynkowe«, o których mowa w pkt 3. W szczególności Federalny Senat ds. Komunikacji ustala odpowiednią cenę rynkową za przyznanie praw do transmisji.

(5)

Przeciwko nadawcy telewizyjnemu, który nie wywiązał się w odpowiedni sposób ze zobowiązań określonych w pkt 1, można wystąpić o odszkodowanie w postępowaniu cywilnym. Roszczenie o odszkodowanie obejmuje także odszkodowanie za utratę zysków.

(6)

Postępowanie o odszkodowanie jest dozwolone wyłącznie po wydaniu decyzji, o której mowa w pkt 4. Nie uchybiając postanowieniom pkt 7, sąd oraz strony postępowania, o których mowa w pkt 4, obowiązuje orzeczenie, od którego nie ma możliwości wniesienia odwołania.

(7)

W przypadku, gdy w ramach postępowania, o którym mowa w pkt 6, sąd uzna decyzję za niezgodną z prawem, sąd zawiesza postępowanie i wnosi skargę do Najwyższego Sądu Administracyjnego (Verwaltungsgerichtshof – VwGH) na mocy art. 131 ust. 2 Konstytucji Federalnej (B-VG), wnosząc o wydanie wyroku deklaratoryjnego potwierdzającego niezgodność decyzji z prawem. Po wydaniu wyroku przez Najwyższy Sąd Administracyjny, sąd kontynuuje postępowanie i orzeka w sprawie sporu zgodnie z opinią prawną Najwyższego Sądu Administracyjnego.

§ 4.

(1)

Rząd Federalny określi, w formie zarządzenia, które z wydarzeń, o których mowa w § 2, mają szczególne znaczenie dla społeczeństwa Austrii. Zarządzenie obejmuje tylko te wydarzenia, które spełniają przynajmniej dwa z poniższych kryteriów:

1.

wydarzenie już przyciąga szeroką uwagę w Austrii, szczególnie ze względu na doniesienia w mediach;

2.

wydarzenie jest wyrazem austriackiej tożsamości kulturowej, artystycznej lub społecznej;

3.

wydarzenie – szczególnie z uwagi na biorących w nim udział czołowych sportowców austriackich – jest wydarzeniem sportowym o szczególnym znaczeniu dla kraju lub przyciąga uwagę szerokiej widowni w Austrii ze względu na swoje międzynarodowe znaczenie;

4.

transmisje z wydarzenia były uprzednio nadawane w ogólnodostępnej telewizji.

(2)

Zarządzenie określa, czy wydarzenie pokazywane w ogólnodostępnej telewizji ma być transmitowane bezpośrednio, czy nadane z opóźnieniem, oraz czy nadane ma być w całości, czy tylko w części. Wydarzenie jest transmitowane w sposób bezpośredni i w całości, o ile nie istnieją obiektywne przyczyny (np. różne strefy czasowe, różne wydarzenia/części tego samego wydarzenia organizowane w tym samym czasie), dla których odstąpienie od takiego nadawania jest konieczne i właściwe.

(3)

Wydanie zarządzenia i wprowadzenie do niego poprawek zostanie poprzedzone konsultacjami z nadawcami telewizyjnymi, posiadaczami praw, przedstawicielami kręgów gospodarczych, konsumentami, pracownikami oraz osobami działającymi na polu kultury i sportu. Projekt zarządzenia zostanie opublikowany w dodatku urzędowym (Amtsblatt) do gazety Wiener Zeitung, a każdemu zostanie zapewniona możliwość przedstawienia komentarza w terminie ośmiu tygodni. Następnie projekt zostanie przekazany do Komisji Europejskiej. Zarządzenie może zostać wydane tylko wówczas, gdy w terminie trzech miesięcy od jego przedłożenia Komisji Europejskiej, Komisja Europejska nie wniesie żadnych zastrzeżeń co do jego wydania.

[…]

§ 6.   Odpowiedzialność za nadzór nad przepisami niniejszej ustawy dotyczącymi kwestii prawnych spoczywa na Federalnym Senacie ds. Komunikacji w zakresie, w jakim przepisy te dotyczą nadawców telewizyjnych (§ 11 ustawy KommAustria (KOG), BGBl. I nr 32/2001).

§ 7.

(1)

Uznaje się, że osoba naruszająca zobowiązania na mocy:

1.

§ 3 pkt (1); lub

[…]

popełniła wykroczenie administracyjne i podlega grzywnie w wysokości od 36 000 do 58 000 euro nakładanej przez Federalny Senat ds. Komunikacji.

(2)

W ramach procedury przewidzianej w pkt 1 Federalny Senat ds. Komunikacji przeprowadza przesłuchanie publiczne.

(3)

Federalny Senat ds. Komunikacji stosuje przepisy ustawy o ogólnych procedurach administracyjnych z 1991 r. (Allgemeine Verwaltungsverfahrensgesetz 1991) (BGBl. nr 51) oraz, w przypadkach przewidzianych w pkt 1, ustawy o karach administracyjnych z 1991 r. (Verwaltungsstrafgesetz 1991) (BGBl. nr 52).

(4)

W przypadku powtarzających się i poważnych naruszeń przepisów niniejszej ustawy przez nadawcę telewizyjnego (§ 2 pkt 1 ustawy o telewizji prywatnej, BGBl. I nr 84/2001), Federalny Senat ds. Komunikacji wszczyna postępowanie o cofnięcie koncesji lub zakaz nadawania za pośrednictwem sieci kablowych, jak przewidziano w § 63 ustawy o telewizji prywatnej.

[…]

§ 9.

(1)

Egzekwowanie przepisów niniejszej ustawy zostaje powierzone Rządowi Federalnemu w zakresie § 4 pkt 1, 2 oraz 3, ostatnie zdanie, Ministrowi Sprawiedliwości w zakresie § 3 pkt 5–7, oraz Kanclerzowi Federalnemu w zakresie wszystkich pozostałych przepisów.

(2)

Wymogi określone w pierwszym i drugim zdaniu § 4 pkt 3 mogą zostać pominięte w przypadku, gdy zarządzenie zostaje wydane po raz pierwszy po wejściu w życie niniejszej ustawy federalnej, jeśli, w ramach przygotowywania procedury powiadamiania na mocy art. 3a ust. 1 i 2 dyrektywy 89/552/EWG, zmienionej dyrektywą 97/36/WE, już wcześniej przeprowadzono konsultacje z zainteresowanymi stronami, a treść planowanego zarządzenia została ogłoszona publicznie w odpowiedni sposób w ramach tych konsultacji.

§ 10.   Postanowienia § 1-4, § 6-9 oraz § 11 niniejszej ustawy stanowią transpozycję art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (Dz.U. L 298 z 17.10.1989, str. 23), zmienionej dyrektywą 97/36/WE (Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 60).

[…]

§ 11.   Niniejsza ustawa wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 2001 r.

KLESTIL

SCHÜSSEL”

„305.   Zarządzenie w sprawie wydarzeń o szczególnym znaczeniu dla społeczeństwa

Na mocy § 4 pkt 1 ustawy federalnej o wykonywaniu wyłącznych praw do nadawania programów telewizyjnych (ustawa o wyłącznych prawach telewizyjnych (Fernseh-Exclusivrechtegesetz – FERG)), BGBl. I nr 85/2001, wydaje się następujące zarządzenie:

§ 1.

Wydarzeniami o szczególnym znaczeniu dla społeczeństwa są:

1.

letnie i zimowe Igrzyska Olimpijskie;

2.

mecze Mistrzostw Świata Międzynarodowej Federacji Piłki Nożnej (FIFA) w piłce nożnej (drużyny męskie) z udziałem narodowej reprezentacji Austrii, jak również mecz inauguracyjny, finały i półfinały Mistrzostw Świata w piłce nożnej (drużyny męskie);

3.

mecze Mistrzostw Europy w piłce nożnej (drużyny męskie) z udziałem narodowej reprezentacji Austrii, jak również mecz inauguracyjny, finały i półfinały Mistrzostw Europy w piłce nożnej (drużyny męskie);

4.

finały Pucharu Austrii w piłce nożnej;

5.

Mistrzostwa Świata FIS w narciarstwie alpejskim;

6.

Mistrzostwa Świata w narciarstwie klasycznym;

7.

Koncert Noworoczny Filharmoników Wiedeńskich;

8.

Bal w Operze Wiedeńskiej.

§ 2.

(1)

Nadawcy telewizyjni, którzy nabyli wyłączne prawa do nadania transmisji z wydarzeń, o których mowa w § 1, winni zapewnić możliwość oglądania tych wydarzeń bezpośrednio i w całości w ogólnodostępnej telewizji.

(2)

Dozwolone jest nadanie zarejestrowanej wersji wydarzeń lub nadanie częściowej transmisji z wydarzeń, o których mowa w § 1 pkt 1, 5, 6 oraz 8, jeśli:

1.

części jednego z wydarzeń, o których mowa w § 1, lub więcej niż jedno wydarzenie, o którym mowa w § 1, odbywają się w tym samym czasie; lub

2.

w przeszłości wydarzenie nie było nadawane w całości ze względu na jego długość.

§ 3.

Niniejsze zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 października 2001 r.

SCHÜSSEL – RIESS-PASSER – FERRERO-WALDNER – GEHRER – GRASSER — STRASSER – BÖHMDORFER – MOLTERER – HAUPT – FORSTINGER – BARTENSTEIN.”