27.3.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 85/7

(1)

W artykule 2 dyrektywy 88/378/EWG przewidziano, że zabawki mogą być wprowadzane do obrotu wyłącznie wtedy, gdy w przypadku ich przewidywalnego zastosowania z uwzględnieniem normalnych zachowań dzieci nie zagrażają bezpieczeństwu i/lub zdrowiu użytkowników ani stron trzecich.

(2)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 88/378/EWG zabawki uznawane są za spełniające zasadnicze wymogi bezpieczeństwa, o których mowa w art. 3 tej dyrektywy, jeśli spełniają krajowe normy stosowane wobec nich, transponujące zharmonizowane normy, których numery referencyjne zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

(3)

W rozumieniu art. 5 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 88/378/EWG państwa członkowskie są zobowiązane do opublikowania numerów referencyjnych do norm krajowych transponujących zharmonizowane normy, których numery referencyjne zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

(4)

W dniu 15 lipca 1998 r. Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN), działający na podstawie mandatu udzielonego mu przez Komisję, sporządził i przyjął zharmonizowaną normę EN 71-1:1998 „Bezpieczeństwo zabawek – część 1: właściwości mechaniczne i fizyczne”, do której numery referencyjne zostały opublikowane po raz pierwszy w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich w dniu 28 lipca 1999 r. (3).

(5)

W dniu 16 września 2004 r. Europejski Komitet Normalizacyjny przyjął dziesiątą poprawkę do normy zharmonizowanej EN 71-1:1998 „Bezpieczeństwo zabawek – część 1: właściwości mechaniczne i fizyczne”. Numery referencyjne zawarte w niniejszej poprawce zostały opublikowane po raz pierwszy w dniu 2 sierpnia 2005 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (4).

(6)

W dniu 19 września 2005 r. Europejski Komitet Normalizacyjny przyjął normę zharmonizowaną EN 71-1:2005 „Bezpieczeństwo zabawek – część 1: właściwości mechaniczne i fizyczne”, która jest wersją skonsolidowaną normy zharmonizowanej EN 71-1:1998 oraz jedenastej poprawki do niej. Poprawka dziesiąta zostaje włączona do normy EN 71-1:2005.

(7)

Przedmiotem dziesiątej poprawki jest zagrożenie uduszenia stwarzane przez zabawki w kształcie półkuli, miseczki lub połówki jajka, których krawędź ma prawie okrągły, owalny lub eliptyczny kształt; małe dziecko może nałożyć taką zabawkę na twarz podczas zabawy i całkowicie odciąć dopływ powietrza do dróg oddechowych. Poprawka nie obejmuje swoim zakresem zabawek przeznaczonych do spożywania napojów, takich jak zestawy filiżanek do zabawy.

(8)

Zgodnie z art. 6 ust. 1 dyrektywy 88/378/EWG władze francuskie wniosły oficjalny sprzeciw w zakresie wymagań dotyczących zabawek w kształcie półkuli, szczególnie w odniesieniu do wyłączenia zabawek przeznaczonych do spożywania napojów, których dotyczy norma EN 71-1:2005.

(9)

Władze francuskie twierdzą, że celem wymogów technicznych zawartych w zharmonizowanej normie dotyczącej zabawek półkulistych jest zagrożenie uduszenia stwarzane przez zabawki w pewnym kształcie, które małe dziecko może nałożyć na nos i usta, przez co może całkowicie odciąć dopływ powietrza do dróg oddechowych. Do takiej grupy produktów należą również zabawki przeznaczone do spożywania napojów. Ten rodzaj zabawek z największym prawdopodobieństwem dzieci mogą nakładać na usta i nos podczas zabawy i udawania spożywania napojów. Wobec tego władze francuskie twierdzą, że zabawki przeznaczone do spożywania napojów powinny być objęte wymogami technicznymi dla zabawek półkulistych zawartych w zharmonizowanej normie EN 71-1:2005.

(10)

Według Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN) standaryzacja zabawek w kształcie półkuli była uzasadniona przypadkami wypadków z udziałem małych dzieci bawiących się takimi zabawkami w restauracjach samoobsługowych. Pracę oparto na obszernym dochodzeniu, którego celem było ustalenie rozmiarów granicznych i bezpiecznych kształtów przedmiotów mających podlegać standaryzacji w celu zapewnienia bezpieczeństwa dzieciom. W przypadku przedmiotów przeznaczonych do spożywania napojów, np. zestawów filiżanek do zabawy, CEN stwierdził, że do tej pory nie odnotowano żadnych wypadków związanych z takimi zabawkami, ani z prawdziwymi filiżankami. Na podstawie przeprowadzonych dochodzeń CEN zdecydował, że nie ma podstaw rozszerzenia wymogu standaryzacji na ten konkretny rodzaj zabawek.

(11)

Na prośbę Komisji specjaliści ds. bezpieczeństwa zabawek z państw członkowskich poinformowali Komisję o wypadkach spowodowanych przez podobne zabawki. Wypadki zostały przedstawione w sprawozdaniu opublikowanym w czasopiśmie „Pediatrics”, tom 111, nr 1, styczeń 2003. Według tego sprawozdania odnotowano ogółem 17 wypadków. We wszystkich badanych przypadkach półsztywny przedmiot mocno przylegał do twarzy dzieci. Trzynaście spośród tych siedemnastu wypadków było spowodowane zabawkami. W wypadkach uczestniczyły dzieci w wieku od 4 do 36 miesięcy.

(12)

Ponadto w dniu 27 października 2000 r. Komisja ds. Bezpieczeństwa Produktów Konsumenckich w USA (Consumer Product Safety Commission) poinformowała Komisję o jednym nieśmiertelnym wypadku odnotowanym w USA. Dwuipółletnie dziecko znaleziono ze sztywnym, plastikowym, zabawkowym kubeczkiem mocno przylegającym do twarzy wokół ust i nosa. Zabawka pochodziła z zestawu filiżanek do zabawy.

(13)

Na podstawie informacji przedstawionych przez władze francuskie inne władze krajowe oraz Komitet ds. Norm i Przepisów Technicznych stwierdzono, że zabawki przeznaczone do spożywania napojów mogą stanowić zagrożenie uduszeniem. Mając na uwadze, że wyżej wymienione zabawki są wyłączone z zakresu wymienionej powyżej normy, zgodnie z art. 5 ust. 2 dyrektywy 88/378/EWG państwa członkowskie uznają, że zabawki te spełniają zasadnicze wymogi bezpieczeństwa wyłącznie, jeżeli posiadają świadectwo badania typu WE wydany przez jednostkę notyfikowaną,