28.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 379/105


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2008/2006

z dnia 22 grudnia 2006 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania w 2007 r. kontyngentów taryfowych na produkty z młodej wołowiny pochodzącej z Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i Serbii, Czarnogóry i Kosowa

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny (1), w szczególności jego art. 32 ust. 1 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 4 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 2007/2000 z dnia 18 września 2000 r. wprowadzającego nadzwyczajne środki handlowe dla krajów i terytoriów uczestniczących lub powiązanych z procesem stabilizacji i stowarzyszania Unii Europejskiej, zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2820/98 oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1763/1999 i (WE) nr 6/2000 (2) przewiduje roczne preferencyjne kontyngenty taryfowe w wysokości 11 475 ton młodej wołowiny rozdzielone między Bośnię i Hercegowinę, Serbię i Czarnogórę i Kosowo.

(2)

Układ o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chorwacji, z drugiej strony, zatwierdzony decyzją Rady i Komisji 2005/40/WE, Euratom (3) oraz Układ o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony, zatwierdzony decyzją Rady i Komisji 2004/239/WE, Euratom (4) ustanawiają roczne preferencyjne kontyngenty na młodą wołowinę w wysokości odpowiednio 9 400 ton i 1 650 ton.

(3)

Artykuł 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 2248/2001 z dnia 19 listopada 2001 r. w sprawie niektórych procedur stosowania Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chorwacji, z drugiej strony, oraz stosowania Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską a Republiką Chorwacji (5) oraz art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 153/2002 z dnia 21 stycznia 2002 r. w sprawie niektórych procedur stosowania Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony, oraz stosowania Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii (6) przewidują, że należy ustanowić szczegółowe zasady stosowania koncesji na młodą wołowinę.

(4)

Do celów kontroli rozporządzenie (WE) nr 2007/2000 uzależnia przywóz młodej wołowiny z Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry i Kosowa w ramach kontyngentów od przedstawienia świadectwa autentyczności potwierdzającego, że towary pochodzą z kraju, który świadectwo wydał, oraz że dokładnie odpowiadają definicji w załączniku II do wymienionego rozporządzenia. Do celów harmonizacji przywóz młodej wołowiny z Chorwacji i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w ramach kontyngentów powinien również zależeć od przedstawienia świadectwa autentyczności potwierdzającego, że towary pochodzą z kraju, który świadectwo wydał, oraz że dokładnie odpowiadają definicji w załączniku III odpowiednio do Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu z Chorwacją lub Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii. Należy również ustalić wzór świadectw autentyczności i określić szczegółowe zasady posługiwania się nimi.

(5)

Kosowo, zgodnie z definicją zawartą w Rezolucji 1244 Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych z dnia 10 czerwca 1999 r., podlegające międzynarodowej administracji cywilnej sprawowanej przez Misję Narodów Zjednoczonych w Kosowie (UNMIK), oraz Czarnogóra ustanowiły również odrębną służbę celną. Dlatego powinno istnieć także specjalne świadectwo autentyczności dla towarów pochodzących z obszaru celnego Czarnogóry lub Kosowa.

(6)

Przedmiotowe kontyngenty powinny być zarządzane przez stosowanie pozwoleń na przywóz. W tym celu rozporządzenie Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (7) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1445/95 z dnia 26 czerwca 1995 r. w sprawie zasad stosowania pozwoleń na przywóz i na wywóz w sektorze wołowiny i cielęciny oraz uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2377/80 (8) powinny mieć zastosowanie z zastrzeżeniem niniejszego rozporządzenia.

(7)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (9) ma zastosowanie do pozwoleń na przywóz w okresach obowiązywania przywozowych kontyngentów taryfowych rozpoczynających się od dnia 1 stycznia 2007 r. Rozporządzenie (WE) nr 1301/2006 ustanawia w szczególności szczegółowe przepisy dotyczące wniosków o pozwolenia na przywóz, statusu wnioskodawców oraz wydawania pozwoleń. Rozporządzenie to ogranicza okres ważności pozwoleń do ostatniego dnia okresu obowiązywania przywozowych kontyngentów taryfowych. Przepisy rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 powinny mieć zastosowanie do pozwoleń na przywóz wydanych na mocy niniejszego rozporządzenia, nie naruszając dodatkowych warunków lub odstępstw ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. Niezbędne jest dostosowanie przepisów niniejszego rozporządzenia do przepisów rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 tam, gdzie stosowne.

(8)

W celu zapewnienia właściwego zarządzania przywozem przedmiotowych produktów, pozwolenia na przywóz powinny być wydawane z zastrzeżeniem weryfikacji, w szczególności wpisów na świadectwach autentyczności.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mięsa Wołowego i Cielęcego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Niniejszym otwiera się następujące kontyngenty taryfowe na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2007 r.:

a)

9 400 ton młodej wołowiny, wyrażonych ciężarem tusz, pochodzącej z Chorwacji;

b)

1 500 ton młodej wołowiny, wyrażonych ciężarem tusz, pochodzącej z Bośni i Hercegowiny;

c)

1 650 ton młodej wołowiny, wyrażonych ciężarem tusz, pochodzącej z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii;

d)

9 975 ton młodej wołowiny, wyrażonych ciężarem tusz, pochodzącej z Serbii, Czarnogóry i Kosowa.

Kontyngenty, o których mowa w ust. 1, mają numery porządkowe odpowiednio 09.4503, 09.4504, 09.4505 i 09.4506.

Do celów obliczeniowych, w kontyngentach tych przyjmuje się, że 100 kilogramów żywej wagi jest równoważne 50 kilogramom wagi tuszy.

2.   Cło stosowane w ramach kontyngentów, o których mowa w ustępie 1, wynosi 20 % cła ad valorem i 20 % cła specyficznego określonego we Wspólnej Taryfie Celnej.

3.   Przywóz w ramach kontyngentów, o których mowa w ust. 1, zastrzega się dla określonych żywych zwierząt i określonych mięs objętych następującymi kodami CN, o których mowa w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 2007/2000, w załączniku III do Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu zawartym z Chorwacją oraz w załączniku III do Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu zawartym z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii:

ex 0102 90 51, ex 0102 90 59, ex 0102 90 71 i ex 0102 90 79,

ex 0201 10 00 i ex 0201 20 20,

ex 0201 20 30,

ex 0201 20 50.

Artykuł 2

O ile przepisy niniejszego rozporządzenia nie stanowią inaczej, do przywozu w ramach kontyngentów, o których mowa w art. 1, stosują się przepisy rozporządzeń (WE) nr 1445/95, (WE) 1291/2000 oraz rozdziały I i II rozporządzenia (WE) nr 1301.

Artykuł 3

1.   W rubryce 8 wniosku o pozwolenie i pozwolenia podaje się kraj lub obszar celny pochodzenia oraz krzyżykiem zaznacza się pole „tak”. Do pozwolenia dołącza się zobowiązanie do przywozu ze wskazanego kraju lub obszaru celnego.

Rubryka 20 wniosków o wydanie pozwolenia i pozwoleń zawiera jeden z wpisów wymienionych w załączniku I.

2.   Oryginał świadectwa autentyczności sporządzonego zgodnie z art. 4 wraz z kopią jest przedkładany właściwym organom razem z wnioskiem o wydanie pierwszego pozwolenia na przywóz odnoszącego się do świadectwa autentyczności.

Świadectwa autentyczności mogą być wykorzystywane do wystawienia więcej niż jednego pozwolenia na przywóz na ilości nie przekraczające ilości podanych na świadectwie. Jeśli wystawione zostanie więcej niż jedno pozwolenie w odniesieniu do świadectwa, wówczas właściwy organ zatwierdza świadectwo autentyczności, wykazując przydzieloną ilość.

3.   Właściwe organy mogą wydawać pozwolenia na przywóz dopiero po upewnieniu się, że wszystkie informacje na świadectwie autentyczności są zgodne z otrzymywanymi co tydzień z Komisji informacjami dotyczącymi przedmiotowego przywozu. Pozwolenia są wydawane niezwłocznie po tym fakcie.

Artykuł 4

1.   Wszystkim wnioskom o pozwolenia na przywóz w ramach kontyngentów, o których mowa w art. 1, towarzyszy świadectwo autentyczności, wydane przez organy państwa lub obszaru celnego wywozu wymienione w załączniku II, potwierdzające, że towary pochodzą z danego państwa lub obszaru celnego, oraz że odpowiadają definicji podanej odpowiednio w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 2007/2000, w załączniku III do Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu z Chorwacją oraz w załączniku III do Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii.

2.   Świadectwa autentyczności są sporządzane w jednym oryginale i dwóch kopiach drukowanych i wypełnianych w jednym z urzędowych języków Wspólnoty, zgodnie z odpowiednim wzorem w załącznikach III do VIII dla danych państw i obszarów celnych wywozu. Mogą być one również drukowane i wypełniane w języku urzędowym lub jednym z języków urzędowych państwa lub obszaru celnego wywozu.

Właściwe organy państwa członkowskiego, w którym składa się wniosek o pozwolenie na przywóz, mogą wymagać dostarczenia tłumaczenia świadectwa.

3.   Oryginał i kopie świadectwa autentyczności mogą być wypełnione pismem drukowanym lub odręcznym. W drugim przypadku wypełnia się je czarnym tuszem i literami drukowanymi.

Świadectwo ma format 210 × 297 mm. Waga użytego papieru wynosi nie mniej niż 40 g/m2. Oryginał jest biały, pierwsza kopia – różowa, a druga – żółta.

4.   Na każdym świadectwie umieszcza się jego własny indywidualny numer seryjny, a po nim nazwę państwa lub obszaru celnego wydania.

Kopie noszą ten sam numer seryjny i tę samą nazwę co oryginał.

5.   Świadectwa są ważne, wyłącznie jeżeli są należycie potwierdzone przez organ wydający wymieniony w załączniku II.

6.   Świadectwa uważa się za należycie potwierdzone, gdy zawierają datę i miejsce wydania i gdy posiadają pieczęć organu wydającego oraz podpis osoby lub osób upoważnionych do składania takiego podpisu.

Artykuł 5

1.   Organy wydające wymienione w załączniku II:

a)

są uznawane za takie przez dane państwo lub obszar celny wywozu;

b)

zobowiązują się do kontrolowania wpisów w świadectwach;

c)

zobowiązują się do przesyłania do Komisji co najmniej raz w tygodniu każdej informacji umożliwiającej kontrolowanie wpisów w świadectwach autentyczności, w szczególności numeru świadectwa, eksportera, odbiorcy, państwa przeznaczenia, produktu (żywe zwierzę/mięso), wagi netto oraz daty podpisania.

2.   Wykaz zamieszczony w załączniku II jest zmieniany przez Komisję, jeśli warunek, o którym mowa w ust. 1 lit. a), nie jest spełniony, jeśli organ wydający świadectwa nie wypełnia jednego lub więcej z nałożonych na niego zobowiązań lub jeśli wyznaczony zostaje nowy organ wydający.

Artykuł 6

Świadectwa autentyczności i pozwolenia na przywóz są ważne przez trzy miesiące od daty ich wystawienia.

Artykuł 7

Państwa i obszary celne wywozu przekazują Komisji wzory nadruków znaków używanych przez ich organy wydające oraz nazwiska i podpisy osób uprawnionych do podpisywania świadectw autentyczności. Komisja przekazuje te informacje właściwym organom państw członkowskich.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 2006 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1913/2005 (Dz.U. L 307 z 25.11.2005, str. 2).

(2)  Dz.U. L 240 z 23.9.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1946/2005 (Dz.U. L 312 z 29.11.2005, str. 1).

(3)  Dz.U. L 26 z 28.1.2005, str. 1.

(4)  Dz.U. L 84 z 20.3.2004, str. 1.

(5)  Dz.U. L 304 z 21.11.2001, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2/2003 (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, str. 26).

(6)  Dz.U. L 25 z 29.1.2002, str. 16. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3/2003 (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, str. 30).

(7)  Dz.U. L 152 z 24.6.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 410/2006 (Dz.U. L 71 z 10.3.2006, str. 7).

(8)  Dz.U. L 143 z 27.6.1995, str. 35. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1713/2006 (Dz.U. L 321 z 21.11.2006, str. 11).

(9)  Dz.U. L 238 z 1.9.2006, str. 13.


ZAŁĄCZNIK I

Wpisy, o których mowa w art. 3 ust. 1

:

w języku bułgarskim

:

„Baby beef” (Регламент (ЕО) № 2008/2006)

:

w języku hiszpańskim

:

„Baby beef” (Reglamento (CE) no 2008/2006)

:

w języku czeskim

:

„Baby beef” (Nařízení (ES) č. 2008/2006)

:

w języku duńskim

:

„Baby beef” (Forordning (EF) nr. 2008/2006)

:

w języku niemieckim

:

„Baby beef” (Verordnung (EG) Nr. 2008/2006)

:

w języku estońskim

:

„Baby beef” (Määrus (EÜ) nr 2008/2006)

:

w języku greckim

:

„Baby beef” (Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2008/2006)

:

w języku angielskim

:

„Baby beef” (Regulation (EC) No 2008/2006)

:

w języku francuskim

:

„Baby beef” (Règlement (CE) no 2008/2006)

:

w języku włoskim

:

„Baby beef” (Regolamento (CE) n. 2008/2006)

:

w języku łotewskim

:

„Baby beef” (Regula (EK) Nr. 2008/2006)

:

w języku litewskim

:

„Baby beef” (Reglamentas (EB) Nr. 2008/2006)

:

w języku węgierskim

:

„Baby beef” (2008/2006/EK rendelet)

:

w języku maltańskim

:

„Baby beef” (Regolament (KE) Nru 2008/2006)

:

w języku niderlandzkim

:

„Baby beef” (Verordening (EG) nr 2008/2006)

:

w języku polskim

:

„Baby beef” (Rozporządzenie (WE) nr 2008/2006)

:

w języku portugalskim

:

„Baby beef” (Regulamento (CE) n.o 2008/2006)

:

w języku rumuńskim

:

„Baby beef” (Regulamentul (CE) nr. 2008/2006)

:

w języku słowackim

:

„Baby beef” (Nariadenie (ES) č. 2008/2006)

:

w języku słoweńskim

:

„Baby beef” (Uredba (ES) št. 2008/2006)

:

w języku fińskim

:

„Baby beef” (Asetus (EY) N:o 2008/2006)

:

w języku szwedzkim

:

„Baby beef” (Förordning (EG) nr 2008/2006)


ZAŁĄCZNIK II

Organy wydające świadectwa:

Republika Chorwacji: Chorwackie Centrum Zwierząt Hodowlanych (HRVATSKI STOČARSKI CENTAR), Zagrzeb, Chorwacja

Bośnia-Hercegowina:

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii:

Serbia (1): Jugosłowiański Instytut Higieny i Technologii Mięsa (YU Institute for Meat Hygiene and Technology), Kacanskog 13, Belgrad, Jugosławia.

Czarnogóra:

Serbia/Kosowo:


(1)  Z wyjątkiem Kosowa, określonego zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1244 z dnia 10 czerwca 1999 r.


ZAŁĄCZNIK III

Image


ZAŁĄCZNIK IV

Image


ZAŁĄCZNIK V

Image


ZAŁĄCZNIK VI

Image


ZAŁĄCZNIK VII

Image


ZAŁĄCZNIK VIII

Image