26.1.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 22/1

(1)

W sierpniu 1999 r. rozporządzeniem (WE) nr 1796/1999 (2) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz stalowych lin i kabli („produkt objęty postępowaniem”), pochodzących między innymi z Indii.

(2)

W listopadzie 2005 r., w następstwie przeglądu wygaśnięcia środków zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, Rada rozporządzeniem (WE) nr 1858/2005 (3) zdecydowała, że wspomniane powyżej środki powinny zostać utrzymane.

(3)

Decyzją 1999/572/WE (4) Komisja zatwierdziła zobowiązanie cenowe indyjskiego przedsiębiorstwa Usha Martin Industries & Usha Beltron Ltd. W międzyczasie spółka ta zmieniła nazwę i obecnie jest znana jako Usha Martin Ltd („UML”). Zmiana nazwy nie miała żadnego wpływu na działalność spółki.

(4)

W rezultacie przywóz do Wspólnoty produktu objętego postępowaniem, pochodzącego z Indii, produkowanego przez UML lub inne powiązane przedsiębiorstwo na całym świecie, jednego z rodzaju produktów objętych zobowiązaniem („produkt objęty zobowiązaniem”) został zwolniony z ostatecznych ceł antydumpingowych.

(5)

W związku z tym należy stwierdzić, że niektóre rodzaje lin z drutu stalowego, obecnie produkowane przez UML, nie były wywożone do Wspólnoty w czasie okresu objętego badaniem, co doprowadziło do nałożenia ostatecznych środków antydumpingowych i w związku z tym nie wchodziły w zakres zwolnienia zapewnianego przez zobowiązanie. W związku z tym tego rodzaju liny z drutu stalowego wymagały uiszczenia cła antydumpingowego w chwili ich wprowadzenia do wolnego obrotu we Wspólnocie.

(6)

Zobowiązanie zaproponowane przez UML zobowiązuje je (i przedsiębiorstwa powiązane na całym świecie) między innymi do wywozu produktu objętego zobowiązaniem dla pierwszego niezależnego odbiorcy we Wspólnocie po cenach nie niższych niż dane minimalne ceny przywozowe („MIP”) określone w zobowiązaniu. Minimalne ceny przywozowe wykluczają szkodliwe skutki dumpingu. W przypadku odsprzedaży do Wspólnoty przez odnośnych importerów pierwszemu niezależnemu odbiorcy poziomy ceny odsprzedaży produktu objętego zobowiązaniem, po dokonaniu odpowiednich dostosowań związanych z kosztami sprzedaży, kosztami ogólnymi i administarcyjnymi oraz z należytym zyskiem, muszą być tak ustalone, by usuwały szkodliwe skutki dumpingu.

(7)

Warunki zobowiązania zobowiązują UML do regularnego i szczegółowego informowania Komisji i do przedkładania kwartalnych sprawozdań ze sprzedaży do Wspólnoty (i odsprzedaży przez powiązane strony we Wspólnocie) produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Indii. Sprawozdania te zawierają informacje o produktach objętych zobowiązaniem, które podlegają zwolnieniu z cła antydumpingowego, oraz o tych rodzajach lin z drutu stalowego, które nie są objęte zobowiązaniem i w związku z tym podlegają cłu antydumpingowemu.

(8)

O ile nie podano inaczej, Komisja zakłada, że przedłożone sprawozdania ze sprzedaży UML (i sprawozdania z odsprzedaży przedsiębiorstw powiązanych mających siedzibę we Wspólnocie) są pełne, wyczerpujące i poprawne pod każdym względem.

(9)

W odniesieniu do zwolnienia z ceł antypumpingowych, jakie zapewnia to zobowiązanie, UML przyjęło do wiadomości, że tego typu zwolnienie jest uwarunkowane przedstawieniem wspólnotowym służbom celnym „faktury w ramach zobowiązania”. Ponadto przedsiębiorstwo postanowiło nie wydawać faktury w ramach zobowiązania za sprzedaż tych rodzajów produktów objętych postępowaniem, do których zobowiązanie nie ma zastosowania, a zatem podlegających cłu antydumpingowemu.

(10)

Warunki i postanowienia zobowiązania mają zastosowanie do każdego przedsiębiorstwa na świecie, powiązanego z UML.

(11)

W celu zapewnienia zgodności ze zobowiązaniem UML zgodziło się dostarczyć wszystkie informacje, które Komisja uzna za niezbędne, i zezwoliło na przeprowadzenie weryfikacji na miejscu w swojej siedzibie i w siedzibach powiązanych przedsiębiorstw w celu weryfikacji dokładności i prawdziwości przedłożonych danych, zawartych we wspomnianych sprawozdaniach kwartalnych.

(12)

W związku z tym przeprowadzono wizyty weryfikacyjne w siedzibie UML w Indiach i w przedsiębiorstwie powiązanym z UML w Dubaju, tj. Brunton Wolf Wire Ropes FZE („BWWR”).

(13)

Wizyty weryfikacyjne w indyjskim przedsiębiorstwie wykazały, że w sprawozdaniach kwartalnych ze sprzedaży przedłożonych Komisji pominięto znaczne ilości produktu objętego postępowaniem, do którego zobowiązanie nie ma zastosowania. Ponadto UML sprzedawała towary, o których mowa, powiązanym importerom w Zjednoczonym Królestwie i Danii i uwzględniała je w fakturach w ramach zobowiązania.

(14)

Wizyty weryfikacyjne w przedsiębiorstwie w Dubaju wykazały, że niektóre liny z drutu stalowego zostały wywiezione z Dubaju do Wspólnoty i zgłoszone jako przywóz do Wspólnoty pochodzący ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich, chociaż w rzeczywistości pochodziły z Indii, a zatem podlegały środkom antydumpingowym mającym zastosowanie do przywozu lin z drutu stalowego pochodzących z Indii. Towary, o których mowa, nie zostały zgłoszone w sprawozdaniu kwartalnym ze sprzedaży przedsiębiorstwa, ani, jak przyznało przedsiębiorstwo, nie zapłacono za nie cła antydumpingowego. Towary zostały zatem odsprzedane pierwszemu niezależnemu odbiorcy we Wspólnocie po cenach poniżej MIP.

(15)

Decyzja Komisji nr 2006/38/WE (5) bardziej szczegółowo przedstawia charakter ujawnionych naruszeń.

(16)

W odniesieniu do tych naruszeń decyzją nr 2006/38/WE cofnięto zezwolenie na zobowiązanie, zaproponowane przez Usha Martin Industries & Usha Beltron Ltd, obecnie znane jako Usha Martin Ltd (dodatkowy kod TARIC A024). W związku z tym należy nałożyć ostateczne cło antydumpingowe na przywóz produktu objętego postępowaniem, wywożonego ze Wspólnoty przez odnośne przedsiębiorstwo.

(17)

Zgodnie z art. 8 ust. 9 rozporządzenia podstawowego stawka cła antydumpingowego musi być określona na podstawie ustaleń dokonanych w związku z dochodzeniem, które doprowadziło do zobowiązania. Dochodzenie, o którym mowa, zostało zakończone ostatecznym stwierdzeniem dumpingu i związanej z nim szkody w rozporządzeniu (WE) nr 1796/1999, w związku z tym uznaje się za stosowne, aby stawka ostatecznego cła antydumpingowego została ustalona na poziomie i w formie określonej w tym rozporządzeniu, a mianowicie 23,8 % ceny netto cif na granicy Wspólnoty, przed ocleniem.

(18)

W związku z powyższym rozporządzenie (WE) nr 1858/2005 powinno zostać odpowiednio zmienione,