15.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 271/48

(1)

Na mocy dyrektywy 2002/95/WE Komisja jest zobowiązana do oceny niektórych substancji niebezpiecznych zakazanych zgodnie z art. 4 ust. 1 tej dyrektywy.

(2)

Niektóre materiały i komponenty zawierające ołów, rtęć, kadm, sześciowartościowy chrom, polibromowane bifenyle (PBB) lub polibromowane etery difenylowe (PBDE) powinny być zwolnione z zakazu stosowania niebezpiecznych substancji, o ile eliminacja tych niebezpiecznych substancji lub ich zastąpienie w tych materiałach i komponentach są w dalszym ciągu niemożliwe.

(3)

Deka-BDE może zostać aż do odwołania zwolnione z wymogów art. 4 ust. 1 dyrektywy 2002/95/WE, ponieważ ocena ryzyka w odniesieniu do deka-BDE, przeprowadzona na podstawie rozporządzenia Rady (EWG) nr 793/93 z dnia 23 marca 1993 r. w sprawie oceny i kontroli ryzyk stwarzanych przez istniejące substancje (2) wykazała, że nie istnieje obecnie konieczność wprowadzania innych poza już stosowanymi środków w celu zmniejszenia ryzyka dla konsumentów, ale potrzebne są dodatkowe badania w ramach oceny ryzyka. Jeśli nowe dowody doprowadzą do odmiennych wniosków dotyczących oceny ryzyka, decyzja ta zostanie ponownie rozpatrzona i w razie potrzeby zmieniona. Równocześnie przemysł wprowadza dobrowolny program ograniczania emisji.

(4)

Zwolnienia z zakazu stosowania niebezpiecznych substancji w określonych materiałach lub komponentach powinny mieć ograniczony zakres, aby doprowadzić do stopniowego wycofywania niebezpiecznych substancji w urządzeniach elektrycznych i elektronicznych, ponieważ z czasem będzie można uniknąć wykorzystania tych substancji w takich zastosowaniach.

(5)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2002/95/WE każde zwolnienie wymienione w Załączniku do tej dyrektywy podlega weryfikacji przynajmniej raz na cztery lata lub po upływie czterech lat od umieszczenia pozycji w wykazie, w celu rozważenia usunięcia materiałów lub komponentów urządzeń elektrycznych lub elektronicznych, jeśli ich eliminacja lub zastąpienie poprzez zmiany projektowe lub poprzez zastosowanie materiałów i komponentów, które nie wymagają żadnych materiałów lub substancji określonych w art. 4 ust. 1, jest technicznie lub naukowo możliwe, pod warunkiem że negatywne skutki takiego zastąpienia dla środowiska, zdrowia i/lub bezpieczeństwa konsumentów nie przeważają nad wynikającymi z niego korzyściami dla środowiska, zdrowia i/lub bezpieczeństwa konsumentów. Z tego względu przed 2010 r. dokona się weryfikacji każdego zwolnienia przewidzianego w niniejszej decyzji.

(6)

Zgodnie z art. 5 ust. 2 dyrektywy 2002/95/WE Komisja zasięgnęła opinii producentów urządzeń elektrycznych i elektronicznych, podmiotów zajmujących się recyklingiem, podmiotów zajmujących się przetwarzaniem, organizacji środowiskowych oraz stowarzyszeń pracowniczych i konsumenckich oraz przekazała uwagi komitetowi utworzonemu na mocy art. 18 dyrektywy Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów (3), zwanemu dalej „Komitetem”.

(7)

Dnia 19 kwietnia 2005 r. Komisja przedłożyła przewidziane w niniejszej decyzji środki pod głosowanie w komitecie ustanowionym na mocy art. 18 dyrektywy 75/442/WE w sprawie odpadów. Środki te nie uzyskały jednak kwalifikowanej większości. Dlatego też dnia 6 czerwca 2005 r. przedłożono Radzie wniosek dotyczący decyzji Rady, zgodnie z procedurą określoną w art. 18 dyrektywy 75/442/EWG. Ponieważ do dnia upływu terminu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 dyrektywy 2002/95/WE, Rada nie przyjęła proponowanych środków ani nie wyraziła wobec nich sprzeciwu, zgodnie z art. 5 ust. 6 decyzji Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (4), przedmiotowe środki powinny zostać przyjęte przez Komisję,