Dyrektywa Rady 2001/88/WE

z dnia 23 października 2001 r.

zmieniająca dyrektywę 91/630/EWG ustanawiającą minimalne normy ochrony świń

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [2],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [3],

po konsultacji z Komitetem Regionów,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Protokół w sprawie ochrony i dobrostanu zwierząt, załączony do Traktatu, wymaga, aby w formułowaniu i wprowadzaniu w życie wspólnotowej polityki rolnej, Wspólnota i Państwa Członkowskie z pełnym szacunkiem odnosiły się do wymogów dobrostanu zwierząt, respektując ustawowe lub administracyjne przepisy i zwyczaje Państw Członkowskich, łączące się w szczególności z obyczajami religijnymi, tradycjami kulturowymi i regionalnym dziedzictwem.

(2) Zgodnie z art. 6 dyrektywy Rady 91/630/EWG [4], Komisja przedłożyła sprawozdanie na temat systemów intensywnej hodowli świń, uwzględniając w szczególności dobrostan hodowanych macior na różnych stopniach połogu i w grupach oraz złożyła wnioski o dostosowanie do przepisów.

(3) Świnie, jako zwierzęta żywe, są włączone do wykazu produktów wymienionych szczegółowo w załączniku I do Traktatu.

(4) Opinia Naukowego Komitetu Weterynaryjnego z dnia 30 września 1997 r. stwierdzała, że świnie powinny korzystać z otoczenia odpowiadającego ich potrzebom w zakresie ruchu i zachowania badawczego oraz dobrostan świń okazał się być zagrożony przez surowe ograniczenia przestrzeni.

(5) Maciory wolą prowadzić życie gromadne z innymi świniami, gdy zapewni im się wolność poruszania się i złożoność środowiskową. Dlatego też obecna praktyka trzymania macior w ciągłym rygorystycznym zamknięciu powinna być zakazana. Jednakże właściwe jest, aby pozwolić producentom w dostatecznym czasie na dokonanie niezbędnych zmian strukturalnych w ich obiektach produkcyjnych.

(6) Musi być zachowana równowaga między różnymi aspektami, które należy wziąć pod rozwagę, odnośnie do dobrostanu włączając zdrowie, względy ekonomiczne i społeczne, jak również wpływ środowiska.

(7) Właściwym jest, aby Komisja przedłożyła nowe sprawozdanie, uwzględniając dalsze badania i praktyczne doświadczenie, w celu dalszej poprawy dobrostanu świń, w szczególności odnośnie do aspektów nie objętych dyrektywą 91/630/EWG.

(8) Środki niezbędne do wykonania dyrektywy 91/630/EWG powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji [5],

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W dyrektywie 91/630/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) artykuł 3 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 3

Państwa Członkowskie zapewnią, co następuje:

1) wszystkie gospodarstwa stosują się do następujących wymagań:

a) pozbawiony przeszkód obszar podłoża dla każdej świni odsadzonej od matki lub przeznaczonej na chów, trzymanej w grupie, z wyłączeniem loszek po pokryciu i macior, musi wynosić co najmniej:

Żywa waga, kg | m2 |

Do 10 | 0,15 |

Powyżej 10 do 20 | 0,20 |

Powyżej 20 do 30 | 0,30 |

Powyżej 30 do 50 | 0,40 |

Powyżej 50 do 85 | 0,55 |

Powyżej 85 do 110 | 0,65 |

Więcej niż 110 | 1,00 |

b) całkowity, pozbawiony przeszkód obszar podłoża dostępny dla każdej loszki po pokryciu i/lub maciory, gdy loszki i/lub maciory są trzymane w grupach, musi wynosić, odpowiednio, co najmniej 1,64 m2 i 2,25 m2. Gdy zwierzęta te są trzymane w grupach o wielkości mniejszej niż 6 sztuk, to pozbawiony przeszkód obszar podłoża musi być zwiększony o 10 %. Gdy zwierzęta te są trzymane w grupach o wielkości 40 lub więcej sztuk, to pozbawiony przeszkód obszar podłoża może być zmniejszony o 10 %;

2) obowiązują następujące wymagania dotyczące powierzchni podłoża:

a) dla loszek po pokryciu i prośnych macior: część powierzchni wymaganej przez ust. 1 lit. b), równa co najmniej 0,95 m2 na loszkę i co najmniej 1,3 m2 na maciorę, musi być stałym litym podłożem, którego maksymalnie 15 % jest zarezerwowane na otwory drenujące;

b) gdy dla świń trzymanych w grupach stosuje się podłoże z desek:

i) maksymalna szerokość otworów musi wynosić:

- 11 mm dla prosiąt,

- 14 mm dla świń odsadzonych od maciory,

- 18 mm dla świń przeznaczonych na chów,

- 20 mm dla loszek po pokryciu i macior;

ii) minimalna szerokość deski musi wynosić:

- 50 mm dla prosiąt i świń odsadzonych od maciory, oraz

- 80 mm dla świń przeznaczonych na chów, loszek po pokryciu i macior;

3) zabroniona jest budowa lub przeróbka pomieszczeń, w których maciory i loszki są uwiązane. Od dnia 1 stycznia 2006 r. zabrania się stosowania pęt wobec macior i loszek;

4) a) maciory i loszki trzyma się w grupach w trakcie okresu rozpoczynającego się od 4 tygodni po pokryciu do 1 tygodnia przed przewidywanym czasem prosienia się. Kojec, w którym trzyma się grupę musi mieć boki dłuższe niż 2,8 m. Gdy mniej niż 6 sztuk jest trzymanych w grupie, to kojec, w którym znajduje się grupa musi mieć boki dłuższe niż 2,4 m;

b) na zasadzie odstępstwa od przepisów lit. a), maciory i loszki hodowane w gospodarstwach posiadających mniej niż 10 macior mogą być trzymane oddzielnie podczas okresu wymienionego w lit. a), pod warunkiem, że będą w stanie łatwo obrócić się dookoła w swoich boksach;

5) bez uszczerbku dla wymagań określonych w Załączniku, odpowiadając stosownym wymaganiom niniejszego Załącznika, maciory i loszki powinny mieć przynajmniej stały dostęp do materiału manipulacyjnego;

6) maciory i loszki trzymane w grupach muszą być karmione przy zastosowaniu systemu, który zapewni, że każda sztuka będzie w stanie uzyskać wystarczającą ilość pożywienia, nawet przy obecności konkurentów do pokarmu;

7) aby zaspokoić ich głód i potrzebę żucia, wszystkie maciory luźne i loszki muszą otrzymywać wystarczającą ilość objętościowego lub wysokowłóknistego, jak również wysokoenergetycznego pokarmu;

8) świnie, które muszą być trzymane w grupach, które są szczególnymi agresorami, które zostały zaatakowane przez inne świnie, albo które są chore lub zranione, mogą być czasowo trzymane w oddzielnych kojcach. W takim przypadku, oddzielny kojec powinien pozwolić zwierzęciu na łatwe obrócenie się dookoła, jeżeli nie jest to sprzeczne ze szczególnym zaleceniem weterynaryjnym;

9) od dnia 1 stycznia 2003 r. przepisy określone w pkt 1 lit. b), ust. 2, 4, 5 oraz pkt 8 zdanie ostatnie stosuje się do wszystkich gospodarstw nowo zbudowanych lub przebudowanych, albo wprowadzonych do użytkowania po raz pierwszy po tej dacie. Od dnia 1 stycznia 2013 r. przepisy te będą miały zastosowanie do wszystkich gospodarstw.

Przepisów określonych w pkt 4 lit. a) nie stosuje się do gospodarstw posiadających mniej niż 10 macior.";

2) dodaje się artykuł w brzmieniu:

"Artykuł 5a

Państwa Członkowskie zapewniają, że

1) każda osoba, która zatrudnia lub angażuje osoby do zajmowania się świniami, zapewnia, że osoba zajmująca się zwierzętami otrzymała instrukcje i wytyczne na temat odpowiednich przepisów art. 3 i Załącznika;

2) dostępne są właściwe kursy szkoleniowe. W szczególności takie kursy szkoleniowe muszą skupiać się na aspektach opieki.";

3) artykuł 6 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 6

1. W miarę możliwości przed dniem 1 stycznia 2005 r., a ostatecznie do dnia 1 lipca 2005 r., Komisja przedkłada Radzie sprawozdanie, sporządzone oparciu o opinię Naukowego Komitetu ds. zdrowia zwierząt i ich dobrostanu. Sprawozdanie zostaje sporządzone z uwzględnieniem konsekwencji socjoekonomicznych, konsekwencji sanitarnych, skutków środowiskowych i różnych warunków klimatycznych. Bierze również pod uwagę rozwój technik i systemów hodowli trzody chlewnej oraz przetwarzaniem mięsa, który prawdopodobnie zredukowałby potrzebę uciekania się do chirurgicznej kastracji. Jeżeli zajdzie taka potrzeba, sprawozdaniu będą towarzyszyć właściwe propozycje legislacyjne w sprawie skutków różnych przydziałów przestrzeni i rodzajów podłoża, właściwych dla dobrostanu świń odsadzonych od maciory i przeznaczonych na chów. Rada podejmuje decyzję kwalifikowaną większością głosów.

2. Nie później niż dnia 1 stycznia 2008 r. Komisja przedkłada Radzie sprawozdanie, przygotowane na podstawie opinii Naukowego Komitetu ds. Zdrowia Zwierząt i Ich Dobrostanu.

Sprawozdanie to obejmie w szczególności:

a) skutki zagęszczenia inwentarza, włączając w to rozmiar grupy i metody grupowania zwierząt w różnych systemach gospodarki rolnej, na dobrostan, włączając zdrowie świń;

b) wpływ konstrukcji zagrody i różnych rodzajów podłoża na dobrostan, włączając zdrowie świń, biorąc pod uwagę różne warunki klimatyczne;

c) czynniki ryzyka związane z odgryzaniem ogona i zalecenia dotyczące ograniczenia potrzeby obcinania ogona;

d) dalszy rozwój systemów grupowego przebywania prośnych macior, uwzględniając zarówno aspekty patologiczne, zootechniczne, fizjologiczne i etiologiczne różnych systemów oraz różne warunki klimatyczne, jak i wpływ tych systemów na zdrowie i środowisko;

e) ustalenie wymagań dotyczących przestrzeni, włączając w to obszar do pokrycia, dla oddzielnie przebywających dorosłych knurów hodowlanych;

f) dalszy rozwój systemów swobodnego przebywania dla macior w obszarze do krycia oraz dla prośnych macior, co spełnia potrzeby macior bez przetrwania prosiaka;

g) postawy i zachowania konsumentów w stosunku do wieprzowiny w przypadku różnych poziomów poprawy w dobrostanie zwierząt;

h) socjoekonomiczne implikacje różnych systemów hodowli świń i ich oddziaływania na ekonomicznych partnerów Wspólnoty.

Sprawozdaniu mogą towarzyszyć, jeśli konieczne, stosowne propozycje legislacyjne.";

4) artykuł 10 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 10

1. Komisja wspierana jest przez Stały Komitet Weterynaryjny ustanowiony decyzją 68/361/EWG [6] (zwany dalej "Komitetem".).

2. W przypadku dokonania odniesienia do niniejszego artykułu, stosuje się art. 5 i 7 decyzji Rady 1999/468/WE [7].

Okres wskazanyw art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na 3 miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.".

Artykuł 2

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy przed dniem 1 stycznia 2003 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

2. Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku UrzędowymWspólnot Europejskich.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 23 października 2001 r.

W imieniu Rady

A. Neyts-Uyttebroeck

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 154 E z 29.5.2001, str. 114.

[2] Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 14 czerwca 2001 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

[3] Dz.U. C 221 z 7.8.2001, str. 74.

[4] Dz.U. L 340 z 11.12.1991, str. 33.

[5] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

[6] Dz.U. L 255 z 18.10.1968, str. 23.

[7] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

--------------------------------------------------