Rozporządzenie Komisji (WE) NR 2257/94

z dnia 16 września 1994 r.

ustanawiające normy jakości bananów

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 404/93 z dnia 13 lutego 1993 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku bananów [1], zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 3518/93 [2], w szczególności jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

rozporządzenie (EWG) nr 404/93 ustanawia wspólne normy jakości bananów przeznaczonych do spożycia w stanie nieprzetworzonym, z wyłączeniem plantanów; celem norm jest zapewnienie jednolitości i zadowalającej jakości produktów dostarczonych na rynek, w szczególności w odniesieniu do bananów zebranych we Wspólnocie, których jakość należy poprawić;

uwzględniając różnorodność odmian wprowadzonych do obrotu we Wspólnocie, a także praktyki handlowe, należy ustalić minimalne normy niedojrzałych zielonych bananów, bez uszczerbku dla wprowadzonych później norm obowiązujących na różnych etapach obrotu; właściwości bananów figowych oraz sposób, w jaki są sprzedawane, sprawiają, że nie powinny być objęte normami wspólnotowymi;

w Państwach Członkowskich, które zajmują się produkcją bananów, obowiązują już normy krajowe na różnych etapach obrotu bananów; uwzględniając postawione cele, wydaje się właściwe, aby utrzymać obowiązywanie istniejących przepisów w odniesieniu do produkcji własnej tych państw, ale jedynie na etapie następującym po etapie niedojrzałych bananów zielonych, pod warunkiem że przepisy te nie są sprzeczne z normami wspólnotowymi i nie utrudniają wolnego obrotu bananami we Wspólnocie;

należy wziąć pod uwagę fakt, że czynniki klimatyczne utrudniają warunki produkcji we wspólnotowych regionach Madery, Azorów, Algarve, Krety i Lakonii, w wyniku czego banany na tych obszarach nie osiągają ustalonej długości minimalnej; w wyżej wymienionych przypadkach banany mogą wciąż trafiać na rynek, ale jedynie jako klasa II;

Komitet Zarządzający ds. Bananów nie wydał opinii w terminie ustalonym przez swojego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Normy jakości odnoszące się do bananów objętych kodem CN ex0803, z wyłączeniem plantanów, bananów figowych oraz bananów przeznaczonych do przetworzenia, są ustanowione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Normy te stosuje się w odniesieniu do bananów pochodzących z państw trzecich na etapie dopuszczenia do swobodnego obrotu, bananów pochodzących ze Wspólnoty na etapie ich pierwszego dostarczenia do portu wspólnotowego oraz świeżych bananów dostarczonych konsumentowi w regionie wytwarzania na etapie opuszczania pakowni.

Artykuł 2

Normy ustanowione w art. 1 nie powinny wpływać na zastosowanie przepisów krajowych na późniejszych etapach obrotu, które:

- nie utrudniają wolnego obrotu bananami, pochodzącymi z państw trzecich oraz z pozostałych regionów Wspólnoty, i są zgodne z normami ustalonymi w niniejszym rozporządzeniu,

oraz

- nie są sprzeczne z normami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 września 1994 r.

W imieniu Komisji

René Steichen

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 47 z 25.2.1993, str. 1.

[2] Dz.U. L 320 z 22.12.1993, str. 15.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK I

NORMY JAKOŚCI BANANÓW

I. DEFINICJA PRODUKTU

Niniejszą normę stosuje się do świeżych bananów odmian (cultivars) podgrup Musa (AAA) spp., Cavendish oraz Gros Michel określonych w załączniku II, dostarczanych konsumentowi po przygotowaniu i zapakowaniu. Plantany, banany przeznaczone do przetworzenia przemysłowego oraz banany figowe nie są objęte tą normą.

II. JAKOŚĆ

Niniejsza norma określa wymagania jakościowe, jakie powinny spełniać niedojrzałe banany zielone po przygotowaniu i zapakowaniu.

A. Wymagania minimalne

We wszystkich klasach, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych dotyczących każdej z klas oraz dopuszczalnej tolerancji, banany powinny być:

- zielone i niedojrzałe,

- w stanie nienaruszonym,

- twarde,

- w dobrym stanie; niedopuszczalny jest produkt gnijący lub psujący się w sposób wykluczający jego przydatność do spożycia,

- czyste, praktycznie wolne od widocznych ciał obcych,

- praktycznie wolne od szkodników,

- praktycznie wolne od uszkodzeń spowodowanych przez szkodniki,

- o nienaruszonej szypułce owocostanu, bez zgięć, uszkodzeń spowodowanych przez grzyby lub oznak więdnięcia,

- z usuniętymi słupkami,

- wolne od zniekształceń lub nieprawidłowej krzywizny paluszków,

- praktycznie bez stłuczeń,

- praktycznie wolne od uszkodzeń spowodowanych niskimi temperaturami,

- wolne od niewłaściwego zawilgocenia powierzchniowego,

- wolne od wszelkich obcych zapachów i/lub smaków.

Dodatkowo rączki i kiście (części rączek) powinny zawierać:

- dostateczną część wiązki o prawidłowym zabarwieniu, solidną i wolną od zarażenia grzybami,

- wiązkę uciętą w prawidłowy sposób, nie na skos i nie rozdartą, bez fragmentów łodygi.

Rozwój fizyczny oraz stopień dojrzałości bananów powinny być na takim poziomie, aby mogły one:

- wytrzymać transport i dostawy,

oraz

- dotrzeć do miejsca przeznaczenia w zadowalającym stanie w celu osiągnięcia właściwego stopnia dojrzałości.

B. Klasyfikacja

Banany dzieli się na trzy klasy określone poniżej:

i) Klasa ekstra

Banany należące do tej klasy muszą być najwyższej jakości. Muszą one mieć właściwości typowe dla odmiany i/lub dla typu handlowego.

Paluszki muszą być wolne od wad, z wyjątkiem niewielkich uszkodzeń powierzchniowych, nieprzekraczających łącznie więcej niż 1 cm2 powierzchni paluszka i niewpływających ujemnie na ogólny wygląd rączki lub kiści, ich jakości i jej zachowania, czy konfekcjonowania w opakowaniu zbiorczym.

ii) Klasa I

Banany należące do tej klasy charakteryzują się dobrą jakością. Muszą one mieć właściwości typowe dla odmiany i/lub dla typu handlowego.

Jednakże dopuszczalne są niewielkie wady pojedynczych owoców pod warunkiem, że nie wpływają one ujemnie na ogólny wygląd każdej rączki czy kiści, ich jakość i jej zachowanie lub konfekcjonowanie w opakowaniach zbiorczych:

- niewielkie wady dotyczące kształtu,

- niewielkie wady skórki spowodowane otarciem czy innymi niewielkimi uszkodzeniami powierzchniowymi pokrywającymi w sumie nie więcej niż 2 cm2 powierzchni paluszka.

W żadnym wypadku wymienione niewielkie wady nie mogą naruszać miąższu owocu.

iii) Klasa II

Klasa ta obejmuje owoce niekwalifikujące się do żadnej z wyżej wymienionych klas, lecz spełniające wymagania minimalne określone powyżej.

Dopuszcza się następujące wady poszczególnych owoców pod warunkiem, że banany zachowują swoje niezbędne właściwości w odniesieniu do jakości, jej zachowania oraz konfekcjonowania:

- wady kształtu,

- wady skórki spowodowane porysowaniem, otarciem lub innymi uszkodzeniami obejmującymi łącznie nie więcej niż 4 cm2 powierzchni paluszka.

W żadnym wypadku wspomniane wady nie mogą naruszać miąższu owocu.

III. KLASYFIKACJA WEDŁUG WIELKOŚCI

Klasyfikacja według wielkości jest ustalana na podstawie:

- długości jadalnego miąższu owocu, wyrażonej w centymetrach oraz mierzonej wzdłuż powierzchni wypukłej od końca szczytu owocu do podstawy przysadki,

- stopnia, tj. pomiaru w milimetrach, szerokości przekroju poprzecznego owocu między powierzchniami bocznymi a środkiem, prostopadle do osi podłużnej.

Wzorzec owocu przy pomiarze długości i stopnia:

- owoc środkowy w zewnętrznym rzędzie rączki,

- owoc znajdujący się w sąsiedztwie przekroju dzielącego rączkę, w rzędzie zewnętrznym kiści.

Minimalna dopuszczalna długość wynosi 14 cm, a minimalny dopuszczalny stopień wynosi 27 mm.

Wyjątek od ostatniego akapitu stanowią banany produkowane na Maderze, Azorach, Algarve, Krecie oraz w Lakonii o długości mniejszej niż 14 cm, które mogą być sprzedawane we Wspólnocie, lecz muszą być zaliczone do klasy II.

IV. TOLERANCJE

Tolerancje dotyczące jakości i wielkości powinny być dozwolone w obrębie każdego opakowania w odniesieniu do produktu niespełniającego wymogów wskazanej klasy.

A. Tolerancje dotyczące jakości

i) Klasa ekstra

5 % ilości lub wagi bananów niespełniających wymagań klasy ekstra, lecz spełniających wymagania klasy I lub, w wyjątkowych przypadkach, mieszczących się w granicach tolerancji dla tej klasy.

ii) Klasa I

10 % ilości lub wagi bananów niespełniających wymagań klasy I, lecz spełniających wymagania ustalone dla klasy II lub, w wyjątkowych przypadkach, mieszczących się w granicach tolerancji dla tej klasy.

iii) Klasa II

10 % ilości lub wagi bananów niespełniających ani wymagań klasy II, ani wymagań minimalnych, z wyłączeniem produktu naruszonego przez gnicie lub inny rodzaj zepsucia, które wykluczają ich przydatność do spożycia.

B. Tolerancje dotyczące wielkości

W odniesieniu do wszystkich klas 10 % ilości bananów niespełniających właściwości dotyczących wielkości przy maksymalnej tolerancji do 1 cm w przypadku długości minimalnej 14 cm.

V. KONFEKCJONOWANIE

A. Jednorodność

Zawartość każdego opakowania musi być jednorodna i składać się wyłącznie z bananów o tym samym pochodzeniu, odmianie i/lub typie handlowym oraz jakości.

Widoczna część zawartości każdego opakowania musi być reprezentatywna dla całej zawartości.

B. Opakowanie

Banany muszą być pakowane w sposób zapewniający ich odpowiednią ochronę.

Materiały zastosowane wewnątrz opakowania muszą być nowe, czyste oraz o takim charakterze, aby zapobiegały jakiemukolwiek zewnętrznemu lub wewnętrznemu pogorszeniu jakości produktu. Użycie materiałów, w szczególności papieru opakunkowego czy etykiet przylepnych zawierających informacje handlowe, jest dozwolone pod warunkiem, że nadruki i oznakowanie zostały wykonane przy użyciu nietoksycznych farb drukarskich lub klejów.

Opakowania nie mogą zawierać żadnych ciał obcych.

C. Konfekcjonowanie

Banany powinny być konfekcjonowane w postaci rączek oraz kiści (części rączek) składających się co najmniej z czterech owoców.

Dopuszcza się kiście, w których brakuje nie więcej niż dwóch bananów, pod warunkiem że szypułka nie jest rozdarta, ale równo ucięta, a sąsiadujące paluszki nie są uszkodzone.

Na jeden rząd przypadać może nie więcej niż jedna kiść trzech bananów o tych samych właściwościach co inne owoce w opakowaniu.

W regionach produkujących banany można sprzedawać owocostan bananów.

VI. OZNAKOWANIE

Na każdym opakowaniu należy umieścić następujące dane szczegółowe, złożone z grup liter umieszczonych po tej samej stronie, naniesione w sposób czytelny, trwały oraz widoczny z zewnątrz:

A. Identyfikacja

Pakujący i/lub wysyłający | Nazwa i adres albo urzędowo nadany lub zatwierdzony kod umowny |

B. Charakter produktu

- wyraz "Banany" w przypadku gdy zawartość nie jest widoczna z zewnątrz,

- nazwa odmiany oraz typ handlowy.

C. Pochodzenie produktu

Kraj pochodzenia i w przypadku produktu pochodzącego ze Wspólnoty:

- obszar produkcyjny, oraz

- (nieobowiązkowo) nazwa krajowa, regionalna oraz lokalna.

D. Specyfikacje handlowe

- Klasa,

- waga netto,

- klasa wielkości wyrażona jako długość minimalna oraz, nieobowiązkowo, jako długość maksymalna.

E. Urzędowy znak kontroli (nieobowiązkowo).

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz głównych grup, podgrup oraz odmian bananów deserowych wprowadzonych do obrotu we Wspólnocie

Grupa | Podgrupa | Główne uprawiane odmiany (wykaz niewyczerpujący) |

AA | Sweet fig | Sweet fig, Pisang Mas, Amas Datil, Bocadillo |

AB | Ney-Poovan | Ney Poovan, Safet Velchi |

AAA | Cavendish | Dwarf Cavendish |

Giant Cavendish |

Lacatan |

Poyo (Robusta) |

Williams |

Americani |

Valery |

Arvis |

Gros Michel | Gros Michel ("Big Mike") |

Highgate |

Pink Fig | Figue Rose |

Figue Rose Verte |

Ibota | |

AAB | Fig apple | Fig apple, Silk |

Poma (Prata) | Pacovan |

Prata Ana |

Mysore | Mysore, Pisang Ceylan, Gorolo |

--------------------------------------------------