31994R1264



Dziennik Urzędowy L 139 , 02/06/1994 P. 0004 - 0006
Specjalne wydanie fińskie: Rozdział 11 Tom 32 P. 0040
Specjalne wydanie szwedzkie: Rozdział 11 Tom 32 P. 0040


Rozporządzenie Rady (WE) nr 1264/94

z dnia 30 maja 1994 r.

zakazujące zaspokajania roszczeń władz haitańskich z tytułu umów i transakcji, na których wykonanie wpływ wywarły środki nałożone przez lub zgodnie z rezolucjami 917 (1994), 841 (1993), 873 (1993) i 875 (1993) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 73g oraz art. 228a,

uwzględniając decyzję Rady 94/315/WPZiB z dnia 30 maja 1994 r., w sprawie wspólnego stanowiska, określonego na podstawie art. J.2 Traktatu o Unii Europejskiej, dotyczącą ograniczenia stosunków gospodarczych z Haiti [1],

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1608/93 z dnia 24 czerwca 1993 r., wprowadzającym embargo dotyczące niektórych dziedzin wymiany handlowej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą, a Haiti [2], rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3028/93 z dnia 28 października 1993 r. odwołującym zawieszenie embarga dotyczącego niektórych dziedzin wymiany handlowej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Haiti i zmieniającym rozporządzenie (EWG) nr 1608/93, wprowadzające to embargo [3], oraz rozporządzeniem Rady (WE) nr 1263/94 zawieszającym niektóre stosunki gospodarcze i finansowe z Haiti [4];

na skutek zastosowania tych środków, podmioty gospodarcze we Wspólnocie i państwach trzecich narażeni są na ryzyko roszczeń władz haitańskich dotyczących umów i transakcji, na których wykonanie wpływ wywarły rezolucje 917 (1994), 841 (1993), 873 (1993) i 875 (1993) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych;

ustęp 11 rezolucji 917 (1994), nakłada na wszystkie Państwa obowiązek uniemożliwienia zaspokajania roszczeń wysuwanych przez władze haitańskie;

konieczna jest zatem stała ochrona podmiotów gospodarczych przed takimi roszczeniami i uniemożliwienie władzom haitańskim uzyskania rekompensaty za negatywne skutki embarga;

Wspólnota Europejska jest zdania, iż przy podjęciu decyzji mającej na celu bądź złagodzenie, bądź uchylenie środków podjętych przeciw władzom haitańskim, należy brać pod uwagę najmniejsze nawet naruszenie przez te władze ust. 11 rezolucji 917 (1994) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia:

1) "umowa lub transakcja": każda transakcja bez względu na formę i na prawo, jakiemu podlega, składająca się z jednej lub kilku umów lub podobnych zobowiązań, zawartych między tymi samymi lub innymi stronami; do tych celów, termin "umowa" obejmuje gwarancje zapłaty, gwarancję finansową i list gwarancyjny oraz kredyt, prawnie od siebie niezależne lub nie, jak również jakiekolwiek postanowienie, którego przyczyną jest taka transakcja lub, z którą jest ono związane;

2) "roszczenie": każde roszczenie, o charakterze spornym lub nie, wysunięte przed lub po terminie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i dotyczące realizacji umowy lub transakcji, w szczególności:

a) roszczenie mające na celu uzyskanie spełnienia każdego zobowiązania wynikającego z umowy lub transakcji lub związanego z umową lub transakcją;

b) roszczenie przedłużenia terminu lub dokonania płatności z tytułu gwarancji zapłaty, gwarancji finansowej lub listu gwarancyjnego, bez względu na formę;

c) roszczenie odszkodowawcze odnoszące się do umowy lub do transakcji;

d) roszczenie wzajemne;

e) roszczenie mające na celu uznanie i wykonanie, również w drodze exequatur, orzeczenia sądowego, orzeczenia sądu polubownego lub równoważnych decyzji, bez względu na miejsce, gdzie zostały one wydane;

3) "środki przyjęte zgodnie z rezolucją 917 (1994) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i rezolucjami pokrewnymi": środki Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub środki wprowadzone przez Wspólnoty Europejskie lub każde państwo, kraj lub organizację międzynarodową zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przy zastosowaniu tych decyzji, lub każde działanie z upoważnienia Rady Bezpieczeństwa ONZ odnoszące się do zawieszenia niektórych stosunków gospodarczych i finansowych z Haiti;

4) "osoba fizyczna lub prawna w Haiti" to:

a) władze Haiti;

b) każdy obywatel Haiti;

c) każda osoba prawna mająca swoją zarejestrowaną lub główną siedzibę w Haiti;

d) każda osoba prawna kontrolowana bezpośrednio lub pośrednio przez jedną lub kilka osób wyżej wymienionych;

e) każda osoba wysuwająca roszczenie za pośrednictwem lub na korzyść osoby fizycznej lub prawnej określonej w lit. a), b), c) lub d).

Bez uszczerbku dla art. 2, wykonanie umowy lub transakcji traktowane jest jako takie, na które wpływ wywarły środki przyjęte zgodnie z rezolucją 917 (1994) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i rezolucjami pokrewnymi, gdy istnienie lub treść roszczenia wynika bezpośrednio lub pośrednio z tych środków.

Artykuł 2

1. Zakazuje się zaspokajania lub podejmowania jakichkolwiek kroków zmierzających do zaspokojenia roszczeń wysuwanych przez:

a) każdą osobę fizyczną lub prawną w Haiti lub działającą za pośrednictwem osoby fizycznej lub prawnej w Haiti;

b) każdą osobę fizyczną lub prawną działający bezpośrednio lub pośrednio na rzecz lub na korzyść jednej lub kilku osób fizycznych lub organów z Haiti;

c) każdą osobę fizyczną lub prawną powołującą się na nabycie praw lub wysuwającą roszczenia, za pośrednictwem jednej lub kilku osób fizycznych lub prawnych z Haiti;

d) każdą osobę fizyczną lub organ określony w ust. 11 rezolucji 917 (1994) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych;

e) każdą osobę fizyczną lub prawną wysuwającą roszczenia wynikające z lub w związku z płatnością z tytułu gwarancji zapłaty, gwarancją finansową lub listem gwarancyjnym na rzecz jednej lub kilku wymienionych powyżej osób fizycznych lub prawnych,

i wynikających z umowy lub transakcji, bądź związanych z umową lub transakcją, na których wykonanie wywarły wpływ, bezpośrednio lub pośrednio, całkowicie lub częściowo, środki przyjęte zgodnie z rezolucją 917 (1994) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i rezolucjami pokrewnymi.

2. Zakaz określony w ust. 1 stosuje się na terytorium Wspólnoty, a także wobec każdego obywatela Państwa Członkowskiego i każdej osoby prawnej zarejestrowanej w lub utworzonej zgodnie z prawem Państwa Członkowskiego.

Artykuł 3

Bez uszczerbku dla środków przyjętych zgodnie z rezolucją 917 (1994) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i rezolucjami pokrewnymi, art. 2 nie stosuje się w odniesieniu do:

a) roszczeń odnoszących się do umów lub transakcji, z wyjątkiem gwarancji zapłaty, gwarancji finansowej lub listu gwarancyjnego, w stosunku do których osoby fizyczne lub organy określone w art. 2 udowodnią przed sądami Państwa Członkowskiego, że żądanie zostało zaakceptowane przez Strony przed wprowadzeniem środków przyjętych zgodnie z rezolucją 917 (1994) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i z rezolucjami pokrewnymi i że środki te nie miały wpływu na istnienie i treść roszczenia;

b) roszczeń o zapłatę na mocy umowy ubezpieczeniowej w odniesieniu do wydarzenia zaistniałego przed terminem przyjęcia środków określonych w art. 2, lub na mocy umowy ubezpieczeniowej w Państwie Członkowskim, zgodnie prawem którego umowa ta ma charakter obowiązkowy;

c) roszczeń o wypłatę kwot pieniężnych wpłaconych na konto bankowe, których wypłacenie zostało zablokowane na mocy środków określonych w art. 2, pod warunkiem że płatność ta nie dotyczy kwot pieniężnych wpłaconych jako gwarancja zapłaty w odniesieniu do umów określonych we wspomnianym artykule;

d) roszczeń dotyczących umów o pracę podlegających prawu Państwa Członkowskiego;

e) roszczeń o zapłatę za towary, w odniesieniu do których osoby fizyczne lub prawne określone w art. 2 udowodnią przed sądami Państwa Członkowskiego, że zostały one wywiezione przed terminem przyjęcia środków przyjętych zgodnie z rezolucją 917 (1994) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i rezolucjami pokrewnymi, i że środki te nie miały wpływu na istnienie lub treść roszczenia;

f) roszczeń o zapłatę kwot pieniężnych, w odniesieniu do których osoby fizyczne lub organy określone w art. 2 udowodnią przed sądami Państwa Członkowskiego, że są one należne z tytułu pożyczki udzielonej przed terminem przyjęcia środków przyjętych zgodnie z rezolucją 917 (1994) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i rezolucjami pokrewnymi, i że środki te nie miały wpływu na istnienie lub treść roszczenia;

pod warunkiem że żądania nie dotyczą kwoty pieniężnej, w formie odsetek, odszkodowań lub innej, przeznaczonej na skompensowanie tego, że na skutek tych środków, wykonanie nie nastąpiło zgodnie z warunkami danej umowy lub transakcji.

Artykuł 4

W każdej procedurze zmierzającej do zaspokojenia roszczenia, ciężar udowodnienia, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez art. 2, ponosi osoba domagająca się zaspokojenia roszczenia.

Artykuł 5

Każde Państwo Członkowskie określa sankcje stosowane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 6

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 maja 1994 r.

W imieniu Rady

G. Moraitis

Przewodniczący

[1] Dz.U. L 139 z 2.6.1994, str. 10.

[2] Dz.U. L 155 z 26.6.1993, str. 2.

[3] Dz.U. L 270 z 30.10.1993, str. 73.

[4] Dz.U. L 139 z 2.6.1994, str. 1.

--------------------------------------------------