31993R2454



Dziennik Urzędowy L 253 , 11/10/1993 P. 0001 - 0766
Specjalne wydanie fińskie: Rozdział 2 Tom 10 P. 0001
Specjalne wydanie szwedzkie: Rozdział 2 Tom 10 P. 0001


Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93

z dnia 2 lipca 1993 r.

ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny [1], zwany dalej "Kodeksem", w szczególności jego art. 249,

a także mając na uwadze, co następuje:

Kodeks zebrał w jednym instrumencie prawnym istniejące prawodawstwo celne; jednocześnie Kodeks wprowadził pewne zmiany do tego prawodawstwa w celu uczynienia go bardziej spójnym, uproszczenia go i wypełnienia niektórych luk; dlatego stanowi on kompletne prawodawstwo wspólnotowe w tej dziedzinie;

te same powody, które doprowadziły do przyjęcia Kodeksu, odnoszą się również do celnego prawodawstwa wykonawczego; dlatego pożądane jest zebranie w jednym rozporządzeniu celnego prawodawstwa wykonawczego, które obecnie rozproszone jest w wielu wspólnotowych rozporządzeniach i dyrektywach;

w ten sposób ustanowiony kodeks wykonawczy do Wspólnotowego Kodeksu Celnego powinien zawierać aktualnie obowiązujące celne przepisy wykonawcze; jednakże w świetle zdobytego doświadczenia należy:

- wprowadzić pewne zmiany w celu dostosowania wspomnianych przepisów do przepisów Kodeksu,

- rozszerzyć zakres niektórych przepisów stosowanych obecnie jedynie do określonego postępowania celnego w celu uwzględnienia wszechstronnego zakresu stosowania Kodeksu,

- uściślić niektóre przepisy w celu zwiększenia bezpieczeństwa prawnego przy ich stosowaniu;

wprowadzone zmiany dotyczą przede wszystkim przepisów dotyczących długu celnego;

właściwe jest ograniczenie stosowania art. 791 ust. 2 do dnia 1 stycznia 1995 r. i ponowne zbadanie przed tą datą przedmiotowego zagadnienia w świetle zdobytych doświadczeń;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

CZĘŚĆ I

OGÓLNE PRZEPISY WYKONAWCZE

TYTUŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

ROZDZIAŁ 1

Definicje

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia:

1) "Kodeks" oznacza:

rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny;

2) "karnet ATA" oznacza:

międzynarodowy dokument celny odprawy czasowej ustanowiony na mocy Konwencji ATA;

3) "Komitet" oznacza:

Komitet ds. Kodeksu Celnego ustanowiony w art. 247 Kodeksu;

4) "Rada Współpracy Celnej" oznacza:

organizację powołaną przez Konwencję o utworzeniu Rady Współpracy Celnej, sporządzoną w Brukseli dnia 15 grudnia 1950 r.;

5) "dane niezbędne do ustalenia tożsamości towarów" oznaczają:

z jednej strony, dane stosowane w celu ustalenia tożsamości towarów pod względem handlowym, pozwalające organom celnym na określenie klasyfikacji taryfowej oraz, z drugiej strony, ilość towarów;

6) "towary pozbawione charakteru handlowego" oznaczają:

towary, których objęcie daną procedurą celną ma charakter sporadyczny i których rodzaj i ilość wskazują, że są przeznaczone do użytku prywatnego, osobistego lub rodzinnego ich odbiorców lub osób je przewożących, bądź też które są wyraźnie przeznaczone na upominki;

7) "środki polityki handlowej" oznaczają:

środki pozataryfowe ustanowione jako część wspólnej polityki handlowej w formie przepisów wspólnotowych dotyczących przywozu i wywozu towarów, takie jak środki dozoru lub ochrony, ograniczenia bądź limity ilościowe i zakazy przywozu lub wywozu;

8) "nomenklatura celna" oznacza:

jedną z nomenklatur określonych w art. 20 ust. 6 Kodeksu;

9) "Zharmonizowany System" oznacza:

Zharmonizowany System Oznaczania i Kodowania Towarów;

10) "Traktat" oznacza:

Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą.

ROZDZIAŁ 2

Decyzje

Artykuł 2

Jeżeli osoba składająca wniosek o wydanie decyzji nie jest w stanie dostarczyć wszystkich dokumentów i danych niezbędnych do wydania decyzji, organy celne dostarczają dokumenty i dane będące do ich dyspozycji.

Artykuł 3

Decyzja dotycząca zabezpieczeń, korzystna dla osoby, która podpisała zobowiązanie do zapłaty sumy na pierwsze pisemne żądanie organów celnych, zostaje cofnięta, gdy zobowiązanie to nie zostało spełnione.

Artykuł 4

Cofnięcie decyzji nie dotyczy towarów, które w chwili jego wejścia w życie były już objęte procedurą na podstawie cofniętego pozwolenia.

Jednakże organy celne mogą zażądać, aby towarom tym nadano, w wyznaczonym przez nie terminie, jedno z dopuszczonych przeznaczeń celnych.

TYTUŁ II

WIĄŻĄCA INFORMACJA TARYFOWA

ROZDZIAŁ 1

Definicje

Artykuł 5

Do celów niniejszego tytułu:

1) "wiążąca informacja taryfowa":

oznacza informację taryfową wiążącą władze wszystkich Państw Członkowskich Wspólnoty, jeżeli warunki ustanowione w art. 6 i 7 są spełnione;

2) "wnioskodawca":

oznacza osobę, która zwróciła się do organów celnych z wnioskiem o udzielenie wiążącej informacji taryfowej;

3) "posiadacz":

oznacza osobę, na której nazwisko wydawana jest wiążąca informacja taryfowa.

ROZDZIAŁ 2

Procedura uzyskiwania wiążącej informacji taryfowej – Powiadamianie wnioskodawcy o informacji i przekazanie jej Komisji

Artykuł 6

1. Wniosek o udzielenie wiążącej informacji taryfowej składany jest na piśmie i adresowany bądź do właściwych organów celnych w Państwie Członkowskim lub Państwach Członkowskich, w którym(-ch) informacja ta ma zostać wykorzystana, bądź do właściwych organów celnych w Państwie Członkowskim, w którym wnioskodawca ma swoją siedzibę.

2. Wniosek o udzielenie wiążącej informacji taryfowej może dotyczyć tylko jednego rodzaju towarów.

3. Wnioski zawierają następujące dane:

a) nazwisko i adres posiadacza;

b) nazwisko i adres wnioskodawcy, w przypadku gdy nie jest on posiadaczem;

c) nomenklatura celna, w której ma zostać dokonana klasyfikacja. Jeżeli wnioskodawca pragnie uzyskać klasyfikację towarów w jednej z nomenklatur określonych w art. 20 ust. 3 lit. b) i ust. 6 lit. b) Kodeksu, nomenklatura ta jest wyraźnie wskazana we wniosku o udzielenie wiążącej informacji taryfowej;

d) szczegółowy opis towarów pozwalający na ustalenie ich tożsamości i dokonanie klasyfikacji w nomenklaturze celnej;

e) skład towarów oraz wszelkie metody badania stosowane do jego określenia, w przypadku gdy zależy od tego dokonanie klasyfikacji;

f) wszelkie próbki, fotografie, plany, katalogi lub inne dostępne dokumenty mogące pomóc organom celnym w dokonaniu właściwej klasyfikacji towaru w nomenklaturze celnej, dołączone w formie załączników;

g) przewidywana klasyfikacja;

h) zgoda na przedłożenie, na żądanie organów celnych, tłumaczenia wszelkich załączonych dokumentów na język urzędowy (lub jeden z języków urzędowych) zainteresowanego Państwa Członkowskiego;

i) wszelkie dane, które mają być uważane za poufne;

j) podanie przez wnioskodawcę, o ile posiada takie informacje, wiążącej informacji taryfowej dotyczącej towarów identycznych lub podobnych, o udzielenie której już zwrócono się z wnioskiem lub która została wydana we Wspólnocie;

k) potwierdzenie, że dostarczone informacje zostały zarejestrowane w bazie danych Komisji Wspólnot Europejskich; jednakże oprócz przepisów art. 15 Kodeksu stosuje się przepisy dotyczące ochrony informacji obowiązujące w Państwach Członkowskich.

4. Jeżeli organy celne uznają, że wniosek nie zawiera wszystkich danych niezbędnych do zajęcia stanowiska w danej sprawie, zwracają się do wnioskodawcy o dostarczenie brakujących danych.

5. Wykaz organów celnych, wyznaczonych przez Państwa Członkowskie do przyjmowania wniosków o udzielenie wiążącej informacji taryfowej lub jej wydawania, publikowany jest w serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich.

Artykuł 7

1. Wiążąca informacja taryfowa przekazywana jest wnioskodawcy na piśmie w możliwie krótkim terminie. Jeżeli po upływie terminu trzech miesięcy od dnia przyjęcia wniosku o udzielenie informacji, przekazanie wiążącej informacji taryfowej wnioskodawcy nie było możliwe, organy celne informują o tym fakcie wnioskodawcę, podając powody zwłoki i przypuszczalny termin, w którym będą w stanie przekazać wiążącą informację taryfową.

2. Wiążąca informacja taryfowa jest przekazywana na formularzu, którego wzór przedstawiony jest w załączniku 1. Powiadomienie wskazuje, które dane mają być uważane za przekazane jako poufne. Zawarte jest w nim pouczenie o możliwości odwołania, określonej w art. 243 Kodeksu.

Artykuł 8

1. Kopia przekazanej wiążącej informacji taryfowej (załącznik 1, egzemplarz nr 2) oraz dane (ten sam załącznik, egzemplarz nr 4) są niezwłocznie przekazywane Komisji przez organy celne danego Państwa Członkowskiego. Gdy tylko jest to możliwe, takie przekazanie odbywa się za pomocą środków elektronicznych.

2. Komisja niezwłocznie przekazuje Państwom Członkowskim, na wniosek, dane zawarte w egzemplarzu formularza i pozostałe stosowne informacje. Gdy tylko jest to możliwe, takie przekazanie odbywa się za pomocą środków elektronicznych.

ROZDZIAŁ 3

Przepisy stosowane w przypadkach rozbieżności w wiążących informacjach taryfowych

Artykuł 9

W przypadku gdy Komisja stwierdzi istnienie rozbieżnych wiążących informacji taryfowych dotyczących tego samego towaru, w razie konieczności przyjmuje środki w celu zapewnienia jednolitego stosowania nomenklatury celnej.

ROZDZIAŁ 4

Skutki prawne wiążącej informacji taryfowej

Artykuł 10

1. Bez uszczerbku dla art. 5 i 64 Kodeksu na wiążącą informację taryfową może powoływać się tylko jej posiadacz.

2. Organy celne mogą, w chwili dokonywania formalności celnych, zażądać, aby posiadacz powiadomił organy celne, że jest w posiadaniu wiążącej informacji taryfowej dotyczącej towarów będących przedmiotem odprawy celnej.

3. Posiadacz wiążącej informacji taryfowej może korzystać z niej tylko w odniesieniu do określonego towaru, jeżeli wykaże organom celnym, że istnieje całkowita zgodność między tym towarem a towarem opisanym w przedstawionej informacji.

4. Organy celne mogą zażądać tłumaczenia tej informacji na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

Artykuł 11

Wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne jednego z Państw Członkowskich od dnia 1 stycznia 1991 r. staje się wiążąca w tym samym stopniu dla właściwych organów wszystkich Państw Członkowskich.

Artykuł 12

1. Od chwili przyjęcia jednego z aktów lub środków określonych w art. 12 ust. 5 Kodeksu organy celne podejmują niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby wiążące informacje taryfowe były odtąd wydawane tylko zgodnie z danym aktem lub środkiem.

2. Do celów powyższego ust. 1 uwzględnianą datą jest:

- dla rozporządzeń przewidzianych w art. 12 ust. 5 lit. a) Kodeksu dotyczących zmian nomenklatury celnej – data ich stosowania,

- dla rozporządzeń przewidzianych w lit. a) tego samego artykułu i ustępu Kodeksu określających lub wpływających na klasyfikację towarów w nomenklaturze celnej – data ich opublikowania w serii L Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich,

- dla środków przewidzianych w lit. b) tego samego artykułu i ustępu Kodeksu dotyczących zmian w uwagach wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej – data ich opublikowania w serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich,

- dla orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich przewidzianych w lit. b) tego samego artykułu i ustępu Kodeksu – data wydania orzeczenia,

- dla środków przewidzianych w lit. b) tego samego artykułu i ustępu Kodeksu dotyczących przyjęcia przez Radę Współpracy Celnej opinii na temat klasyfikacji lub zmian uwag wyjaśniających do nomenklatury Zharmonizowanego Systemu – data komunikatu Komisji w serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich.

3. Komisja możliwie szybko powiadamia organy celne o datach przyjęcia środków i aktów, określonych w niniejszym artykule.

ROZDZIAŁ 5

Przepisy stosowane w przypadku utraty ważności wiążącej informacji taryfowej

Artykuł 13

Jeżeli poprzez zastosowanie art. 12 ust. 4 zdanie drugie i art. 12 ust. 5 Kodeksu wiążąca informacja taryfowa zostaje unieważniona lub przestaje być ważna, organ celny, który ją wydał, możliwie szybko powiadamia o tym Komisję.

Artykuł 14

1. Jeżeli posiadacz wiążącej informacji taryfowej, która przestała być ważna z powodów określonych w art. 12 ust. 5 Kodeksu, chciałby skorzystać z możliwości powołania się na taką informację w określonym czasie zgodnie z ust. 6 wymienionego artykułu, powiadamia o tym organy celne, dostarczając wszelkich niezbędnych dokumentów uzupełniających pozwalających na sprawdzenie, czy stosowne warunki zostały spełnione.

2. W wyjątkowych wypadkach, gdy Komisja, zgodnie z art. 12 ust. 7 akapit ostatni Kodeksu, przyjmuje środek stanowiący odstępstwo od przepisów ust. 6 wymienionego artykułu lub gdy warunki określone w ust. 1 dotyczące możliwości dalszego powoływania się na wiążącą informację nie zostały spełnione, organy celne powiadamiają o tym posiadacza informacji na piśmie.

ROZDZIAŁ 6

Przepisy przejściowe

Artykuł 15

Wiążące informacje taryfowe wydane na poziomie krajowym przed dniem 1 stycznia 1991 r. pozostają ważne.

Jednakże wiążące informacje taryfowe wydane na poziomie krajowym i których ważność przekracza dzień 1 stycznia 1997 r., tracą ważność z tym dniem.

TYTUŁ III

UPRZYWILEJOWANE TRAKTOWANIE TARYFOWE ZE WZGLĘDU NA RODZAJ TOWARU

ROZDZIAŁ 1

Towary podlegające warunkowi skażenia

Artykuł 16

Towary wymienione w podpozycjach w kolumnie 3 poniższej tabeli klasyfikowane są do odpowiadających im podpozycji taryfowych wymienionych w kolumnie 2, pod warunkiem że są one skażone jednym ze środków skażających określonych w kolumnie 4 w ilościach wskazanych w kolumnie 5, tak aby uczynić je niezdatnymi do spożycia przez ludzi.

Lp. | Kod CN | Wyszczególnienie | Środek skażający |

Nazwa | Maksymalna ilość, którą należy użyć do skażenia 100 kg produktu (w gramach) |

(1) | (2) | (3) | (4) | (5) |

1 | 0408 | Jaja ptasie bez skorupek i żółtka jaj, świeże, suszone, gotowane na parze lub w wodzie, formowane, mrożone lub inaczej zakonserwowane, także zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego:— Żółtka jaj: | Olejek terpentynowy | 500 |

Esencja z lawendy | 100 |

Olejek rozmarynowy | 150 |

Olejek brzozowy | 100 |

040811 | — — Suszone: | Mączka rybna objęta podpozycją 23012000 Nomenklatury Scalonej, posiadająca charakterystyczny zapach i zawierająca w suchej masie co najmniej: | |

62,5 % surowych protein, oraz | |

6 % surowych lipidów (substancje tłuszczowe) | 5000 |

04081190 | — — — Pozostałe | | |

040819 | — — Pozostałe | | |

04081990 | — — — Pozostałe | | |

040891 | — — Suszone: | | |

04089190 | — — — Pozostałe | | |

040899 | — — Pozostałe | | |

04089990 | — — — Pozostałe | | |

2 | 1106 | Mąka i mączka z suszonych roślin strączkowych objętych pozycją 0713, z sago, korzeni lub bulw objętych pozycją 0714; mąka, mączka i proszek z produktów objętych działem 8: | Olej z ryb lub olej z wątrób rybich, filtrowane ale niepozbawione zapachu lub nieodbarwione, bez żadnych dodatków | 1000 |

110620 | — Mąka i mączka z sago, korzeni lub bulw objętych pozycją 0714: | Mączka rybna objęta podpozycją 23012000 Nomenklatury Scalonej, posiadająca charakterystyczny zapach i zawierająca w suchej masie co najmniej: | |

11062010 | — — Denaturowane | 62,5 % surowych protein, oraz | |

6 % surowych lipidów (substancje tłuszczowe) | 5000 |

Nazwa chemiczna lub opis | Nazwa potoczna | Indeks barw (numer C.I.) |

Sól sodowa 4-sulphobenzenoazorezorcynolu lub kwas 2.4-dihydroksyzobenzeno-4-sulfonowego (kolor: żółty) | Chryzoina S | 14270 |

Sól disodowa kwasu l-(4-sulfo-1-fenylazo)-4-aminobenzeno-5-sulfonowego (kolor: żółty) | Fast yellow AB | 13015 |

Sól tetrasodowa kwasu l-(4-sufo-1-naftylazo)-2-naftolo-3,6,8-trisulfonowego (kolor: czerwony) | Ponceau 6 R | 16290 |

Tetrabromo-fluoresceina (kolor: żółty flourescencyjny) | Eozyna | 45380 |

Naftalen | Naftalen | — |

Proszek mydlany | Proszek mydlany | — |

Dichromian sodu lub potasu | Dichromian sodu lub potasu | — |

Tlenek żelaza zawierający w masie nie mniej niż 50 % Fe2O3. Tlenek żelaza powinien być barwy ciemnoczerwonej do brązowej i powinien być w postaci drobnego proszku przechodzącego w co najmniej 90 % przez sito o średnicy oczka 0,10 mm | Tlenek żelaza | — |

Podchloryn sodu | Podchloryn sodu | |

Nazwa |

| |

3 | 250100 | Sól (również kuchenna i denaturowana) i czysty chlorek sodu, także w roztworze wodnym, lub zawierająca dodatek środków zapobiegających zbrylaniu lub środków zapewniających dobrą sypkość; woda morska | | 6 |

— Sól zwyczajna (również kuchenna i denaturowana) i czysty chlorek sodu, także w roztworze wodnym lub z dodatkiem środków zapobiegających zbrylaniu lub środków zapewniających dobrą sypkość | | 6 |

— — Pozostałe: | | |

25010051 | — — — Denaturowane lub do celów przemysłowych (włącznie z oczyszczaniem) innych niż konserwowanie lub przygotowanie artykułów spożywczych dla ludzi i zwierząt | | 1 |

| 0,5 |

| 250 |

| 1000 |

| 30 |

| 250 |

| 3000 |

4 | 3502 | Albuminy (nawet koncentraty z dwu lub więcej protein z serwatki, zawierające więcej niż 80 % masy białka serwatki, w przeliczeniu na suchą masę), albumiany i pozostałe pochodne albumin: | Olejek rozmarynowy (wyłącznie dla albumin w stanie płynnym) Surowy olejek kamforowy (dla albumin w stanie płynnym i stałym) Biały olej kamforowy (dla albumin w stanie płynnym i stałym) Azydek sodu (dla albumin w stanie płynnym i stałym) Dietanoloamina (wyłącznie dla albumin w stanie stałym) | 150200020001006000 |

350210 | — Albumina jaja: | |

35021010 | — — Niezdatna lub uznana jako niezdatna do spożycia przez ludzi | |

350290 | — — Pozostałe | |

— — Albuminy, inne niż albumina jaja: | |

35029010 | — — — Niezdatne lub uznane za niezdatne do spożycia przez ludzi | |

Artykuł 17

Skażenie dokonywane jest w sposób zapewniający, że produkt mający zostać skażony i środek skażający stanowią jednorodną mieszaninę i nie mogą być z powrotem rozdzielone w sposób gospodarczo opłacalny.

Artykuł 18

W drodze odstępstwa od przepisów art. 16 każde Państwo Członkowskie może dopuścić do czasowego użycia środek skażający niewymieniony w kolumnie 4 tabeli określonej w tym artykule.

W takim przypadku w terminie 30 dni powiadamia się o tym Komisję, dostarczając szczegółowych danych dotyczących tego środka skażającego oraz użytych ilości. Komisja możliwie szybko informuje o tym pozostałe Państwa Członkowskie.

Przypadek przedstawiony zostaje Komitetowi.

Jeżeli w ciągu 18 miesięcy od dnia otrzymania przez Komisję powiadomienia Komitet nie wyda opinii mającej na celu umieszczenie danego środka skażającego w kolumnie 4 wymienionej tabeli, natychmiast przestaje on być stosowany przez wszystkie Państwa Członkowskie.

Artykuł 19

Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się bez uszczerbku dla dyrektywy Rady 70/524/EWG [3].

ROZDZIAŁ 2

Warunki klasyfikacji taryfowej niektórych rodzajów nasion

Artykuł 20

Towary wymienione w kolumnie 3 poniższej tabeli klasyfikowane są do odpowiadających im podpozycji taryfowych wymienionych w kolumnie 2 z zastrzeżeniem warunków ustanowionych w art. 21-24.

Lp. | Kod CN | Wyszczególnienie |

1 | 0701 | Ziemniaki, świeże lub schłodzone |

07011000 | — Sadzeniaki |

2 | 0712 | Warzywa suszone, całe, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nieprzetworzone: |

071290 | — pozostałe warzywa; mieszanki warzyw: |

— — kukurydza cukrowa (Zea mays var. saccharata): |

— — — hybrydy do siewu |

3 | 1001 | Pszenica i mieszanka żyta z pszenicą (meslin): |

100190 | — pozostałe |

10019010 | — — orkisz do siewu |

4 | 1005 | Kukurydza (ziarna) |

100510 | — Nasiona: |

— — hybrydy: |

10051011 | — — — hybrydy podwójne i hybrydy szczytowo-krzyżowe |

10051013 | — — — hybrydy trójkrzyżowe |

10051015 | — — — hybrydy zwykłe |

10051019 | — — — pozostałe |

5 | 1006 | Ryż |

100610 | — ryż niełuskany |

10061010 | — — siewny |

6 | 100700 | Ziarno sorgo |

10070010 | — hybrydy siewne |

7 | 120100 | Nasiona soi, także łamane |

12010010 | — do siewu |

8 | 1202 | Orzeszki ziemne, niepalone ani nieprzygotowane inaczej, także łuskane lub łamane: |

120210 | — w łupinkach: |

12021010 | — — do siewu |

9 | 120400 | Nasiona lnu, także łamane: |

12040010 | — do siewu |

10 | 120500 | Nasiona rzepaku lub rzepiku, także łamane: |

12050010 | — do siewu |

11 | 120600 | Nasiona słonecznika, także łamane: |

12060010 | — do siewu |

12 | 1207 | Pozostałe nasiona i owoce oleiste, także łamane: |

120710 | — orzechy palmowe i ich jądra: |

12071010 | — — do siewu |

13 | 120720 | — Nasiona bawełny: |

12072010 | — — do siewu |

14 | 120730 | — Nasiona rącznika: |

12073010 | — — do siewu |

15 | 120740 | — Nasiona sezamu: |

12074010 | — — do siewu |

16 | 120750 | — Nasiona gorczycy: |

12075010 | — — do siewu |

17 | 120760 | — Nasiona krokosza: |

12076010 | — — do siewu — Pozostałe |

18 | 120791 | — — Nasiona maku: |

12079110 | — — — do siewu |

19 | 120792 | — — Orzechy masłosza (orzechy karite): |

12079210 | — — — do siewu |

20 | 120799 | — — Pozostałe: |

12079910 | — — — do siewu |

Artykuł 21

Sadzeniaki ziemniaków odpowiadają warunkom ustanowionym na podstawie art. 15 dyrektywy Rady 66/403/EWG [4].

Artykuł 22

Kukurydza cukrowa, orkisz, nasiona hybryd kukurydzy, ryż i sorgo siewne odpowiadają warunkom ustanowionym na podstawie art. 16 dyrektywy Rady 66/402/EWG [5].

Artykuł 23

Nasiona i owoce oleiste odpowiadają warunkom ustanowionym na podstawie art. 15 dyrektywy Rady 69/208/EWG [6].

Artykuł 24

Kukurydza cukrowa, orkisz, hybrydy kukurydzy, ryż, hybrydy sorgo oraz nasiona i owoce oleiste, z gatunków nieobjętych zakresem stosowania dyrektyw Rady 66/402/EWG i 69/208/EWG, nie mogą być klasyfikowane w odpowiednich podpozycjach określonych w art. 20, chyba że osoba zainteresowana wykaże właściwym organom celnym Państw Członkowskich, że produkty te są przeznaczone do siewu.

ROZDZIAŁ 3

Warunki klasyfikacji taryfowej gaz młynarskich jako artykułów niekonfekcjonowanych

Artykuł 25

Klasyfikacja taryfowa gaz młynarskich, niekonfekcjonowanych, objętych podpozycją CN 59112000, jest uzależniona od warunku ich oznakowania w sposób określony poniżej.

W celu oznakowania znak przedstawiający prostokąt i jego przekątne musi być umieszczony w regularnych odstępach na każdym z brzegów tkaniny, nie nachodząc na brzegi, w taki sposób, aby odległość między dwoma sąsiadującymi znakami, mierzona między liniami zewnętrznymi prostokątów wynosiła nie więcej niż jeden metr, i aby znak umieszczony na jednym brzegu był przesunięty w stosunku do znaku umieszczonego na przeciwnym brzegu o połowę odległości (środek każdego znaku musi znajdować się w równej odległości od środka dwóch najbliższych znaków znajdujących się na przeciwległych brzegach). Każdy znak ma być umiejscowiony w taki sposób, aby dłuższe brzegi prostokąta były równoległe do osnowy tkaniny (patrz rysunek poniżej).

+++++ TIFF +++++

Grubość konturów stanowiących boki prostokąta musi wynosić 5 mm i 7 mm dla przekątnych. Wymiary prostokąta, mierzone na zewnątrz konturów, muszą wynosić co najmniej 8 cm długości i 5 cm szerokości.

Znak musi być nadrukowany w jednym kolorze kontrastującym z kolorem tkaniny oraz musi on być nieusuwalny.

ROZDZIAŁ 4

Towary, dla których wymagane jest przedstawienie świadectwa autentyczności lub jakości albo innego świadectwa

Artykuł 26

1. Towary wymienione w kolumnie 3 poniższej tabeli, przywożone z krajów wskazanych w kolumnie 5, są klasyfikowane do podpozycji taryfowych wymienionych w kolumnie 2, z zastrzeżeniem przedstawienia świadectw odpowiadających wymogom określonym w art. 27-34.

Świadectwa przedstawione są w załącznikach 2-8, jak wskazano w kolumnie 4 tabeli.

Świadectwa autentyczności stosowane są do winogron, whisky, wódki i tytoniu, świadectwa nazwy pochodzenia do win, a świadectwa jakości do azotanu sodu.

2. W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1 dla win porto, madera, sherry i muszkatel setubal objętych kodami CN 22042141, 2204215122042941 i 22042951, zamiast świadectwa nazwy pochodzenia przedstawia się zatwierdzony dokument handlowy wypełniony i poświadczony zgodnie z przepisami art. 9 ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 986/89 [7].

3. Jednakże tytoń, który korzysta w chwili dopuszczenia do swobodnego obrotu ze zwolnienia z należności celnych na mocy przepisów wspólnotowych, klasyfikowany jest w podpozycjach 24011010-24011049 oraz 24012010-24012049 bez przedstawiania świadectwa autentyczności. Takie świadectwa nie są wystawiane ani przyjmowane dla tych rodzajów tytoniu, w przypadku gdy kilka z nich przedstawianych jest w jednym bezpośrednim opakowaniu.

4. W odniesieniu do towarów wymienionych w kolumnie 6 w poniższej tabeli do celów niniejszego artykułu:

a) tytoń suszony ogniowo-rurowo typu Virginia oznacza tytoń, który był suszony w sztucznych warunkach atmosferycznych poprzez regulację ciepła i wentylacji, unikając jakiegokolwiek kontaktu dymu z liśćmi tytoniu; kolor tytoniu suszonego jest zwykle koloru od cytrynowego do ciemnopomarańczowego lub czerwonego. Inne kolory i mieszanki kolorów wynikają często z różnic w dojrzałości lub technik uprawy i suszenia;

b) tytoń suszony powietrzem na jasny typu Burley (włączając mieszańce Burley) oznacza tytoń, który był suszony w naturalnych warunkach atmosferycznych i nie wydziela zapachu dymu lub oparów w czasie wystawienia na działanie ciepła lub przepływ powietrza; liście zwykle mają kolor od jasnej kory do czerwonawego. Inne kolory i mieszanki kolorów wynikają często z różnic w dojrzałości lub technik uprawy i suszenia;

c) tytoń suszony powietrzem na jasny typu Maryland oznacza tytoń, który był suszony w naturalnych warunkach atmosferycznych i nie wydziela zapachu dymu lub oparów w czasie wystawienia na działanie ciepła lub przepływ powietrza; liście zwykle mają kolor od jasnożółtego do ciemnowiśniowego. Inne kolory i mieszanki kolorów wynikają często z różnic w dojrzałości lub technik uprawy i suszenia;

d) tytoń suszony ogniowo oznacza tytoń, który był suszony w sztucznych warunkach atmosferycznych na otwartym ogniu, z którego dym drzewny był częściowo pochłaniany przez tytoń. Liście tytoniu suszonego ogniowo są zwykle grubsze niż liście tytoniu Burley, tytoniu suszonego ogniowo-rurowo lub Maryland o podobnych łodygach. Kolory zwykle przechodzą od żółtawobrązowego do ciemnobrązowego. Inne kolory i mieszanki kolorów wynikają często z różnic w dojrzałości lub technik uprawy i suszenia.

Lp. | Kod CN | Wyszczególnienie | Nr załącznika | Organ wydający |

Kraj wywozu | Nazwa | Siedziba |

(1) | (2) | (3) | (4) | (5) | (6) | (7) |

1 | 0806 | Winogrona, świeże lub suszone: | 2 | Stany Zjednoczone Ameryki | United States Department of Agriculture lub jego upoważnione biura | Waszyngton DC |

080610 | — Świeże | | | | |

— — Winogrona deserowe | | | | |

— — — Od 1 listopada do 14 lipca: | | | | |

08061011 | — — — — Odmiany Emperor (vitis vinifera cv.) od 1 grudnia do 31 stycznia | | | | |

2 | 2106 | Przetwory spożywcze, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone: | 3 | Szwajcaria | Union suisse du commerce de fromage S.A./Schweizerische Kaseunion AG Unione svizzera per il commercio del fromaggio SA | Berno |

210690 | — Pozostałe: | | |

21069010 | — — Fondue z sera | | Austria | Österreichische Hartkäse Export GmbH | Innsbruck |

Nazwa wina | |

Tokay (Aszu, Szamorodni) | Orszagos Borminosito Intezet Budapest II, Frenkel, Leo Utca I (Państwowy Instytut Kwalifikacji Win) |

| |

| | — Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nierozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: | | | | |

| 220421 | — — w pojemnikach o objętości 2 litry lub mniejszej | | | | |

| — — — Pozostałe: | | | | |

| — — — — O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15 % obj., ale nieprzekraczającej18 % obj. | | | | |

| 22042141 | — — — — — Tokay (Aszu i Szamorodni) | 4 | Węgry | | Budapeszt |

| — — — — O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18 % obj., ale nieprzekraczającej 22 % obj.: | | | |

| 22042151 | — — — — — Tokay (Aszu i Szamorodni) | | | |

| 220429 | — — Pozostałe: | | | |

| — — — Pozostałe: | | | |

| — — — — O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15 % obj., ale nieprzekraczającej 18 % obj.: | | | |

| 22042945 | — — — — — Tokay (Aszu i Szamorodni) | | | |

| — — — O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18 % obj., ale nieprzekraczającej 22 % obj.: | | | |

| 22042955 | — — — — — Tokay (Aszu i Szamorodni) | | | |

4 | 2208 | Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80 % obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje alkoholowe; złożone preparaty alkoholowe w rodzaju używanych do produkcji napojów: | | Stany Zjednoczone Ameryki | United States Department of the Treasury, Bureau of Alcohol, Tobacco and Firearms lub jego upoważnione biura [8] | Waszyngton DC |

220830 | — Whisky: | | | | |

— — Whisky burbońskie w pojemnikach o objętości: | 5 | | | |

22083011 | — — — 2 litry lub mniejszej | | | | |

22083019 | — — — Większej niż 2 litry | | | | |

5 | 220890 | — Pozostałe: | | | | |

— — Wódka czysta o objętościowej mocy alkoholu 45,4 % obj. lub mniejszej oraz napoje alkoholowe śliwkowe, gruszkowe lub wiśniowe (z wyłączeniem likierów), w pojemnikach o objętości: | 6 | Finlandia | ALKO Limited | Salmisaaren-ranta, 7 00100 Helsinki 10 Finlandia |

— — — 2 litry lub mniejszej: | | | |

22089031 | — — — — Wódka czysta | | | | |

— — Pozostałe napoje spirytusowe, w pojemnikach o objętości: | | | | |

— — — 2 litry lub mniejszej: | | | | |

— — — — Wódki i napoje spirytusowe (z wyłączeniem likierów): | | | | |

22089035 | — — — — — Pozostałe | | | | |

6 | 2401 | Tytoń nieprzetworzony; odpady tytoniowe: | 7 | Stany Zjednoczone Ameryki | Tobacco Association of the United States lub jego upoważnione biura [8] | Raleigh, Północna Karolina |

240110 | — Tytoń nieodżyłowany: |

— — Suszony ogniowo-rurowo typu Virginia i suszony powietrzem na jasny typu Burley (włączając hybrydy Burley); suszony powietrzem na jasny typu Maryland i tytoń suszony ogniowo: | Kanada | Directorate General Food Production and Inspection, Agriculture Branch, Canada, lub jego upoważnione biura [8] | Ottawa |

24011010 | — — — Suszony ogniowo-rurowo typu Virginia | Direction générale de la production et de l'inspection, Section agriculture, Canada, lub jej upoważnione biura [8] |

24011020 | — — — Suszony powietrzem na jasny typu Burley (włącznie z jego hybrydami) | | |

Cámara del Tabaco del Salta

[8]

| Salta |

Cámara del Tabaco del Jujuy

[8]

| San Salvador de Jujuy |

24011041 | — — — — Typu Kentucky | |

Cámara de Comerico Exterior de Misiones

[8]

| Posadas |

240120 | — Tytoń częściowo lub całkowicie odżyłowany: | Bangladesz | Ministry of Agriculture, Department of Agriculture Extension, Cash Crop Division lub jego upoważnione biura [8] | Dakka |

— — Suszony ogniowo-rurowo typu Virginia i suszony powietrzem na jasny typu Burley (włączając hybrydy Burley); suszony powietrzem na jasny typu Maryland i tytoń suszony ogniowo: | Brazylia | Carteira de Comercio Exterior do Banco do Brasil lub jego upoważnione biura [8] | Rio de Janeiro |

24012010 | — — — Suszony ogniowo-rurowo typu Virginia | Chiny | Shanghai Import and Export Commodity Inspection Bureau of the People's Republic of China lub jego upoważnione biura [8] | Shanghai |

24012020 | — — — Suszony powietrzem na jasny typu Burley (łącznie z jego hybrydami) |

24012030 | — — — Suszony powietrzem na jasny typu Maryland | Shandong Import and Export Commodity Inspection Bureau of the People's Republic of China lub jego upoważnione biura [8] | Qingdao |

— — — Tytoń suszony ogniowo-rurowo: |

24012041 | — — — — Typu Kentucky | Hubei Import and Export Commodity Inspection Bureau of the People's Republic of China lub jego upoważnione biura [8] | Hankou |

24012049 | — — — — Pozostałe |

| | Guangdong Import and Export Commodity Inspection Bureau of the People's Republic of China lub jego upoważnione biura [8] | Guangzhou |

| | Liaoning Import and Export Commodity Inspection Bureau of the People's Republic of China lub jego upoważnione biura [8] | Dalian |

| | Yunnan Import and Export Commodity Inspection Bureau of the People's Republic of China lub jego upoważnione biura [8] | Kunming |

| | Shenzhan Import and Export Commodity Inspection Bureau of the People's Republic of China lub jego upoważnione biura [8] | Shenzhan |

| | Hainan Import and Export Commodity Inspection Bureau of the People's Republic of China lub jego upoważnione biura [8] | Hainan |

Superintendencia de Industria y Comercio – División de Control de Normas y Calidades

[8]

| Bogota |

Empresa Cubana del Tabaco "Cubatabaco"

[8]

| Havana |

Dirección de Comercio Interior y Exterion del Ministerio de Economia

[8]

| Miasto Gwatemala |

| | Indie | Tobacco Board lub jego upoważnione biura [8] | Guntur |

| | Indonezja | Lembaga Tembakou lub jego upoważnione biura [8] | |

- Lembaga Tembakou

Sumatra Utara

| Medan |

- Lembaga Tembakou

Java Tengah

| Sala |

- Lembaga Tembakou

Java Timur I

| Surabaya |

- Lembaga Tembakou

Java Timur II

| Jembery |

Secretaria de Comercio

[8]

| Miasto Meksyk |

| | Filipiny | Philippine Virginia Tobacco Administration lub jej upoważnione biura [8] | Miasto Quezon |

| | Korea Południowa | Office of Korean Monopoly Corporation lub jego upoważnione biura [8] | Sintanjin |

| | Sri Lanka | Department of Commerce lub jego upoważnione biura [8] | Colombo |

Administration fédérale des Douanes, Section de l'imposition du tabac

[8]

| Berno |

| | Tajlandia | Department of Foreign Trade, Ministry of Commerce, lub jego upoważnione biura [8] | Bangkok |

7 | 3102 | Nawozy mineralne lub chemiczne, azotowe: | 8 | Chile | Servicio Nacional de Geologia y Mineria | Santiago |

310250 | — Azotan sodu: | | | | |

31025010 | — — Naturalny azotan sodu | | | | |

3105 | Nawozy mineralne lub chemiczne zawierające dwa lub trzy z pierwiastków nawozowych: azot, fosfor i potas; inne nawozy; produkty niniejszego działu w tabletkach lub podobnych postaciach, lub w opakowaniach o masie brutto nieprzekraczającej 10 kg: | | | | |

310590 | — Pozostałe: | | | | |

31059010 | — — Naturalny azotan sodowo-potasowy składający się z naturalnej mieszaniny azotanu sodu i azotanu potasu (proporcjonalny udział azotanu potasu może sięgać 44 %), o całkowitej zawartości azotu nieprzekraczającej 16,3 % masy suchego bezwodnego produktu. | | | | |

Artykuł 27

1. Świadectwa są zgodne ze wzorami znajdującymi się we właściwych załącznikach wskazanych w kolumnie 4 tabeli określonej w art. 26. Są one drukowane i wypełniane w jednym z języków urzędowych Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej oraz, o ile zaistnieje taka potrzeba, w języku urzędowym kraju wywozu.

2. Format świadectwa wynosi około 210 x 297 milimetrów.

Stosowany papier jest:

- w przypadku towarów wymienionych pod lp. 3 tabeli określonej w art. 26 – papierem koloru białego niezawierającym masy ściernej, klejonym do pisania i o gramaturze niemniejszej niż 55 g/m2 i niewiększej niż 65 g/m2.

Przód świadectwa pokrywa giloszowany nadruk koloru różowego, pozwalający na ujawnienie każdego fałszerstwa za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych,

- w przypadku towarów wymienionych pod lp. 4 i 5 tabeli określonej w art. 26 – papierem koloru białego, obramowanym na żółto, o gramaturze niemniejszej niż 40 g/m2,

- w przypadku pozostałych towarów wymienionych w tabeli – papierem koloru białego o gramaturze niemniejszej niż 40 g/m2.

3. W przypadku towarów wymienionych pod lp. 3 tabeli określonej w art. 26, brzegi świadectwa mogą zawierać motywy dekoracyjne na zewnętrznym pasku, którego szerokość nie przekracza 13 milimetrów.

4. W przypadku towarów określonych pod lp. 2 tabeli określonej w art. 26, świadectwo sporządza się w jednym oryginale i dwóch kopiach. Oryginał jest koloru białego, pierwsza kopia koloru różowego, a druga kopia koloru żółtego.

5. W przypadku towarów wymienionych pod lp. 2 tabeli określonej w art. 26, każde świadectwo posiada indywidualny numer seryjny nadany przez organ wystawiający, po którym następuje symbol kraju tego organu.

Kopie noszą ten sam numer porządkowy i ten sam symbol kraju co oryginał.

6. Organy celne Państwa Członkowskiego, w którym zgłoszono dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu, mogą wymagać przetłumaczenia świadectwa.

Artykuł 28

Świadectwo wypełniane jest bądź na maszynie, bądź odręcznie. W tym drugim przypadku jest ono wypełniane atramentem i drukowanymi literami.

Artykuł 29

1. Świadectwo lub, w wypadku podzielonych przesyłek towarów wymienionych pod lp. 1, 6 i 7 tabeli określonej w art. 26, fotokopię świadectwa przewidzianą w art. 34 przedstawia się w terminie wskazanym poniżej, licząc od dnia wystawienia świadectwa, organom celnym Państwa Członkowskiego przywozu, wraz z towarem, którego to świadectwo lub fotokopia dotyczy:

- dwa miesiące w przypadku towarów wymienionych pod lp. 2 tabeli,

- trzy miesiące w przypadku towarów wymienionych pod lp. 1, 3 i 4 tabeli,

- sześć miesięcy w przypadku towarów wymienionych pod lp. 5 i 7 tabeli,

- 24 miesiące w przypadku towarów wymienionych pod lp. 6 tabeli.

2. W przypadku towarów wymienionych pod lp. 2 tabeli określonej w art. 26:

- oryginał i pierwsza kopia świadectwa przedstawiane są właściwym organom,

- druga kopia świadectwa przesyłana jest przez organ wystawiający bezpośrednio organom celnym Państwa Członkowskiego przywozu.

Artykuł 30

1. Świadectwo jest ważne tylko wtedy, gdy jest należycie poświadczone przez organ wystawiający wymieniony w kolumnie 6 tabeli określonej w art. 26.

2. Świadectwo uważa się za należycie poświadczone, gdy wskazuje miejsce i datę wystawienia oraz opatrzone jest pieczęcią organu wystawiającego i jest podpisane przez osobę lub osoby do tego uprawnione.

Artykuł 31

1. Organ wystawiający może być wymieniony w tabeli określonej w art. 26 tylko wtedy, gdy:

a) jest uznany jako taki przez kraj wywozu;

b) zobowiązuje się do weryfikacji danych znajdujących się na świadectwie;

c) zobowiązuje się do dostarczenia Komisji i Państwom Członkowskim, na wniosek, każdej informacji przydatnej do oceny informacji znajdujących się na świadectwie.

2. Tabela określona w art. 26 jest poddawana rewizji, gdy warunek ustanowiony w ust. 1 lit. a) nie jest już spełniany lub gdy organ wystawiający nie spełnia co najmniej jednego z obowiązków na niego nałożonych.

Artykuł 32

Faktury przedstawiane w celu uzupełnienia zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu noszą numer lub numery seryjne odpowiednich(-ego) świadectw(a).

Artykuł 33

Państwa wymienione w kolumnie 5 tabeli określonej w art. 26 przesyłają Komisji wzory odcisków pieczęci używanych przez nie lub przez ich organy wystawiające, jak również, o ile zaistnieje taka potrzeba, przez ich upoważnione biura. Komisja przekazuje te informacje organom celnym Państw Członkowskich.

Artykuł 34

Jeżeli chodzi o towary wymienione pod lp. 1, 6 i 7 tabeli określonej w art. 26, w przypadku podziału przesyłki sporządza się fotokopię oryginału świadectwa dla każdej partii powstałej w wyniku podziału. Fotokopie i oryginał świadectwa przedstawia się w urzędzie celnym, w którym znajdują się towary.

Każda fotokopia zawiera nazwę (nazwisko) i adres odbiorcy partii i jest opatrzona adnotacją w kolorze czerwonym o treści "Wyciąg ważny dla … kilogramów" (cyframi i literami), jak również podaje miejsce i datę dokonania podziału. Informacje te są poświadczone pieczęcią urzędu celnego i podpisem właściwego funkcjonariusza celnego. Adnotację o podziale przesyłki umieszcza się na oryginale świadectwa, które przechowywane jest przez dany urząd celny.

TYTUŁ IV

POCHODZENIE TOWARÓW

ROZDZIAŁ 1

POCHODZENIE NIEPREFERENCYJNE

Sekcja 1

Obróbka lub przetworzenie nadające pochodzenie

Artykuł 35

Niniejszy rozdział określa w odniesieniu do materiałów i wyrobów włókienniczych objętych sekcją XI Nomenklatury Scalonej oraz w odniesieniu do niektórych towarów, innych niż materiały i wyroby włókiennicze, rodzaje obróbki lub przetwarzania uważane za spełniające kryteria ustanowione w art. 24 Kodeksu i pozwalające na nadanie wymienionym towarom pochodzenia państwa, w którym nastąpiła obróbka lub przetworzenie.

"Państwo" oznacza, w zależności od przypadku, państwo trzecie lub Wspólnotę.

Podsekcja 1

Materiały i wyroby włókiennicze objęte sekcją XI Nomenklatury Scalonej

Artykuł 36

W odniesieniu do materiałów i wyrobów włókienniczych objętych sekcją XI Nomenklatury Scalonej całkowite przetworzenie, jak określono w art. 37, uważane jest za obróbkę lub przetworzenie nadające pochodzenie w rozumieniu art. 24 Kodeksu.

Artykuł 37

Za całkowite przetworzenie uważana jest obróbka lub przetworzenie, w wyniku którego uzyskane produkty klasyfikuje się pod inną pozycją Nomenklatury Scalonej niż pozycja odpowiadająca użytym materiałom niepochodzącym.

Jednakże w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku 10 za całkowite przetworzenie uważa się jedynie szczególne sposoby przetwarzania podane obok każdego uzyskanego produktu w kolumnie 3 wymienionego załącznika, niezależnie od faktu, czy przetworzenie takie pociąga za sobą zmianę pozycji.

Zasady stosowania reguł zawartych w załączniku 10 są przedstawione w uwagach wprowadzających w załączniku 9.

Artykuł 38

Do celów poprzedniego artykułu następujące czynności są uważane za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie dla nadania statusu produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy powodują zmianę pozycji:

a) czynności mające na celu zachowanie produktów w dobrym stanie podczas transportu i składowania (wietrzenie, rozkładanie, suszenie, usuwanie uszkodzonych części i podobne czynności);

b) proste czynności polegające na usuwaniu kurzu, przesiewaniu lub sortowaniu, segregowaniu, dobieraniu (łącznie z kompletowaniem zestawów), myciu, rozcinaniu;

c) i) zmiany opakowania oraz rozdzielanie i łączenie przesyłek;

ii) zwykłe umieszczanie w workach, skrzynkach, pudełkach, mocowanie na kartach lub planszach itp. oraz wszystkie inne proste czynności związane z pakowaniem;

d) umieszczanie znaków, etykiet lub innych podobnych wyróżniających oznakowań na towarach lub na ich opakowaniach;

e) prosty montaż części dla otrzymania kompletnego wyrobu;

f) połączenie dwóch lub więcej czynności wymienionych w lit. a)-e).

Podsekcja 2

Produkty inne niż materiały i wyroby włókiennicze objęte sekcją XI Nomenklatury Scalonej

Artykuł 39

W odniesieniu do wymienionych w załączniku 11 produktów uzyskanych za obróbkę lub przetworzenie nadające pochodzenie na mocy art. 24 Kodeksu uważa się sposoby obróbki i przetworzenia wymienione w kolumnie 3 tego załącznika.

Metoda stosowania reguł zawartych w załączniku 11 jest opisana w uwagach wprowadzających w załączniku 9.

Podsekcja 3

Przepisy wspólne dla wszystkich produktów

Artykuł 40

Jeżeli wykazy w załącznikach 10 i 11 stanowią, że pochodzenie zostało nadane, jeżeli wartość użytych materiałów niepochodzących nie przekracza określonej wartości procentowej ceny ex-works uzyskanych produktów, wartość ta obliczana jest w następujący sposób:

- "wartość" oznacza wartość celną w momencie przywozu wykorzystanych materiałów niepochodzących lub, jeżeli nie jest ona znana i nie może być ustalona, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za te materiały w państwie, w którym dokonano przetworzenia,

- "cena ex-works" oznacza cenę ex-works uzyskanego produktu po odliczeniu wszystkich podatków wewnętrznych, które są lub mogą być zwrócone po dokonaniu wywozu produktu,

- "wartość nabyta w wyniku montażu" jest sumą wartości wynikającej z samego montażu, włącznie z każdą czynnością wykończeniową lub kontrolną oraz z włączenia części pochodzących z państwa, w którym czynności te zostały dokonane, włącznie z zyskami i ogólnymi kosztami poniesionymi w tym państwie w związku z tymi czynnościami.

Sekcja 2

Przepisy wykonawcze dotyczące części zapasowych

Artykuł 41

Uważa się, że podstawowe części zapasowe do użycia w jakiejkolwiek części urządzenia, maszyny, aparatury lubpojazdu, które dopuszczono do swobodnego obrotu lub uprzednio wywieziono, mają takie samo pochodzenie jak dane urządzenie, maszyna, aparatura lub pojazd, pod warunkiem że warunki przewidziane w niniejszej sekcji zostały spełnione.

Artykuł 42

Domniemanie pochodzenia, określone w poprzednim artykule, jest uznawane tylko:

- jeżeli jest to niezbędne dla dokonania przywozu do kraju przeznaczenia,

- w przypadku gdy użycie wspomnianych podstawowych części zapasowych na etapie produkcji danego urządzenia, maszyny, aparatury lub pojazdu nie przeszkodziłoby w otrzymaniu przez wymienione urządzenie, maszynę, aparaturę lub pojazd pochodzenia wspólnotowego lub pochodzenia państwa produkcji.

Artykuł 43

Do celów art. 41:

a) "urządzenia, maszyny, aparatura lub pojazd" oznaczają towary wymienione w sekcjach XVI, XVII i XVIII Nomenklatury Scalonej;

b) "podstawowe części zapasowe" oznaczają części, które:

- stanowią komponenty, bez których właściwe funkcjonowanie dopuszczonych do swobodnego obrotu lub uprzednio wywiezionych towarów, określonych w lit. a), nie może zostać zapewnione, oraz

- są charakterystyczne dla tych towarów, oraz

- są przeznaczone do ich konserwacji i zastąpienia części tego samego rodzaju, które uległy zniszczeniu lub przestały nadawać się do użytku.

Artykuł 44

Jeżeli wniosek o wystawienie świadectwa pochodzenia dla podstawowych części zapasowych, określonych w art. 41, został przedstawiony właściwym władzom lub uprawnionym organom Państw Członkowskich, wymienione świadectwo oraz dotyczący go wniosek musi zawierać w polu 6 (numer pozycji, znaki, numery, liczba i rodzaj opakowań; opis towarów) oświadczenie osoby zainteresowanej potwierdzające, że towary w nich wymienione są przeznaczone do zwykłej konserwacji urządzenia, maszyny, aparatury lub pojazdu uprzednio wywiezionego, jak również dokładne dane dotyczące danego urządzenia, maszyny, aparatury lub pojazdu.

Ponadto osoba zainteresowana podaje, o ile jest to możliwe, szczegóły dotyczące świadectwa pochodzenia (organ wystawiający, numer i datę wystawienia świadectwa), na podstawie którego zostało wywiezione urządzenie, maszyna, aparatura lub pojazd, do konserwacji którego części są przeznaczone.

Artykuł 45

Jeżeli pochodzenie podstawowych części zapasowych w rozumieniu art. 41 musi zostać potwierdzone w celudopuszczenia ich do swobodnego obrotu we Wspólnocie poprzez przedstawienie świadectwa pochodzenia, świadectwo to zawiera informacje określone w art. 44.

Artykuł 46

W celu zapewnienia właściwego stosowania reguł ustanowionych w niniejszej sekcji właściwe organy Państw Członkowskich mogą zażądać przedstawienia dodatkowego dowodu, w szczególności:

- przedłożenia faktury lub kopii faktury za urządzenie, maszynę, aparaturę lub pojazd dopuszczony do swobodnego obrotu lub uprzednio wywieziony,

- umowy lub kopii umowy albo każdego innego dokumentu potwierdzającego, że dostawa dokonywana jest w ramach zwykłej konserwacji.

Sekcja 3

Przepisy wykonawcze dotyczące świadectw pochodzenia

Podsekcja 1

Przepisy dotyczące uniwersalnych świadectw pochodzenia

Artykuł 47

Jeżeli pochodzenie towaru jest lub musi być udowodnione w przywozie poprzez przedstawienie świadectwa pochodzenia, świadectwo to spełnia następujące warunki:

a) jest wystawiane przez wiarygodny organ lub agencję, odpowiednio upoważnione w tym celu przez państwo wystawienia świadectwa;

b) zawiera wszystkie dane, niezbędne do ustalenia tożsamości towaru, którego dotyczy, w szczególności:

- liczbę opakowań, ich rodzaj oraz umieszczone na nich znaki i numery,

- rodzaj towaru,

- masę brutto i netto towaru; jednakże dane te mogą zostać zastąpione innymi, takimi jak liczba lub objętość, jeżeli towar podczas transportu zmienia swój ciężar lub gdy jego ciężar nie może zostać ustalony, bądź też gdy produkt jest zwykle identyfikowany za pomocą innych danych,

- nazwę nadawcy;

c) jednoznacznie poświadcza, że towar, którego dotyczy, pochodzi z określonego państwa.

Artykuł 48

1. Świadectwa pochodzenia wystawiane przez właściwe władze lub upoważnione organy Państw Członkowskich odpowiadają warunkom określonym w art. 47 lit. a) i b).

2. Świadectwa te, jak również wnioski ich dotyczące, są sporządzone na formularzach zgodnych ze wzorami przedstawionymi w załączniku 12.

3. Takie świadectwa pochodzenia poświadczają, że towary pochodzą ze Wspólnoty.

Jednakże gdy istnieje konieczność związana z handlem wywozowym, mogą one zaświadczać, że towary pochodzą z określonego Państwa Członkowskiego.

Jeżeli warunki art. 24 Kodeksu spełnione są jedynie w wyniku szeregu czynności lub procesów przeprowadzonych w różnych Państwach Członkowskich, towary mogą być uznane jedynie za posiadające pochodzenie wspólnotowe.

Artykuł 49

Świadectwa pochodzenia wystawiane są na pisemny wniosek osoby zainteresowanej.

Jeżeli uzasadniają to okoliczności, w szczególności gdy wnioskodawca regularnie dokonuje wywozu, Państwa Członkowskie mogą odstąpić od wymogu składania wniosku dla każdej czynności wywozowej, o ile przepisy dotyczące pochodzenia są przestrzegane.

Jeżeli wymagają tego potrzeby handlu, może zostać wystawiona jedna lub kilka dodatkowych kopii świadectwa pochodzenia.

Kopie te muszą być sporządzone na formularzach zgodnych ze wzorem przedstawionym w załączniku 12.

Artykuł 50

1. Każde świadectwo jest formatu 210 × 297 mm; tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości jest dozwolona. Stosowany papier jest biały, niezawierający ścieru drzewnego, klejony do pisania i o gramaturze minimum 64g/m2 lub 25-30 g/m2, jeżeli stosowany jest papier lotniczy. Przednią stronę świadectwa pokrywa giloszowany nadruk koloru sepii pozwalający ujawnić każdego rodzaju fałszerstwo za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych.

2. Formularz wniosku drukowany jest w języku urzędowym lub w jednym, lub kilku językach urzędowych Państwa Członkowskiego wywozu. Formularz świadectwa pochodzenia drukowany jest w jednym lub kilku językach urzędowych Wspólnoty albo, zależnie od praktyki i wymogów handlu, w innym języku.

3. Państwa Członkowskie mogą zastrzec sobie prawo do samodzielnego drukowania formularzy świadectw pochodzenia lub zlecić drukowanie zatwierdzonym przez nie drukarniom. W tym przypadku każde świadectwo pochodzenia musi zawierać odniesienie do tego zatwierdzenia. Na każdym świadectwie pochodzenia znajduje się nazwa i adres drukarni lub znak umożliwiający jej identyfikację. Świadectwo posiada również numer seryjny, w postaci nadruku bądź pieczęci, za pomocą którego może zostać zidentyfikowane.

Artykuł 51

Formularz wniosku i świadectwo pochodzenia wypełniane są na maszynie lub odręcznie pismem drukowanym, w sposób identyczny, w jednym z języków urzędowych Wspólnoty lub, zależnie od praktyki i wymogów handlu, w innym języku.

Artykuł 52

Każde świadectwo pochodzenia określone w art. 48 posiada numer seryjny umożliwiający jego identyfikację. Wniosek o wystawienie świadectwa i wszystkie kopie świadectwa mają ten sam numer.

Właściwe organy lub upoważnione agencje Państw Członkowskich mogą dodatkowo umieszczać na tych dokumentach numer wydania

Artykuł 53

Właściwe organy Państw Członkowskich określają dodatkowe dane, jakie mają zostać ewentualnie umieszczone we wniosku. Te dodatkowe dane są ograniczone do niezbędnego minimum.

Każde Państwo Członkowskie powiadamia Komisję o przepisach przyjętych na mocy powyższego akapitu. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje pozostałym Państwom Członkowskim.

Artykuł 54

Właściwe organy lub upoważnione agencje Państw Członkowskich, które wystawiły świadectwa pochodzenia, przechowują wnioski przez okres co najmniej dwóch lat.

Jednakże wnioski te mogą być również przechowywane w formie kopii, o ile posiadają one taką samą moc dowodową, zgodnie z prawem danego Państwa Członkowskiego.

Podsekcja 2

Przepisy szczególne dotyczące świadectw pochodzenia dla niektórych produktów rolnych objętych specjalnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu

Artykuł 55

Artykuły 56-65 ustanawiają warunki stosowania świadectwa pochodzenia dla produktów rolnych pochodzących z państw trzecich, objętych specjalnymi niepreferencyjnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu, o ile ustalenia te odnoszą się do następujących przepisów.

a) Świadectwa pochodzenia

Artykuł 56

1. Świadectwa pochodzenia dla produktów rolnych pochodzących z państw trzecich, objętych specjalnymi niepreferencyjnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu, są sporządzane na formularzach zgodnych ze wzorem znajdującym się w załączniku 13.

2. Świadectwa te wystawiane są przez właściwe organy rządowe zainteresowanych państw trzecich, zwane dalej organami wystawiającymi, jeżeli produkty, których dotyczą wymienione świadectwa, mogą być uważane za pochodzące z tych państw w rozumieniu przepisów obowiązujących we Wspólnocie.

3. Świadectwa te potwierdzają również wszystkie niezbędne informacje przewidziane w prawodawstwie wspólnotowym regulującym specjalne ustalenia dotyczące przywozu, określone w art. 55.

4. Bez uszczerbku dla przepisów szczególnych zgodnych ze specjalnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu, określonymi w art. 55, okres ważności tych świadectw wynosi dziesięć miesięcy, licząc od dnia ich wystawienia przez organy wystawiające.

Artykuł 57

1. Świadectwa pochodzenia sporządzone zgodnie z przepisami niniejszej podsekcji mogą składać się jedynie z pojedynczego egzemplarza, opatrzonego napisem "oryginał", umieszczonym obok tytułu dokumentu.

Jeżeli niezbędne są dodatkowe kopie, obok tytułu dokumentu umieszcza się oznaczenie "kopia".

2. Właściwe organy we Wspólnocie uznają za ważny jedynie oryginał świadectwa pochodzenia.

Artykuł 58

1. Każde świadectwo jest formatu 210 × 297 mm; tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości jest dozwolona. Stosowany papier jest koloru białego, niezawierający ścieru drzewnego, klejony do pisania i o gramaturze nie mniejszej niż 40 g/m2. Przednią stronę świadectwa pokrywa giloszowany nadruk koloru żółtego, pozwalający ujawnić każdego rodzaju fałszerstwo za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych.

2. Formularze świadectwa są drukowane i wypełniane w jednym z języków urzędowych Wspólnoty.

Artykuł 59

1. Formularze świadectwa pochodzenia wypełniane są pismem maszynowym lub za pomocą środków mechanicznego systemu przetwarzania danych albo w podobny sposób.

2. Świadectwo nie może nosić śladów wymazań ani dopisków. Naniesione na nim zmiany muszą być dokonane poprzez wykreślenie błędnych danych i naniesienie, o ile zaistnieje taka potrzeba, danych poprawnych. Każda w ten sposób dokonana zmiana musi być parafowana przez jej autora i poświadczona przez organy wystawiające.

Artykuł 60

1. Świadectwa pochodzenia wystawione zgodnie z art. 56-59 zawierają w polu 5 wszystkie dodatkowe dane, wymagane, o ile zaistnieje taka potrzeba, w celu stosowania specjalnych ustaleń dotyczących przywozu, do których się odnoszą, jak określono w art. 56 ust. 3.

2. Niewykorzystane miejsca w polach 5, 6 i 7 przekreśla się w taki sposób, aby nie można było dokonać późniejszych uzupełnień.

Artykuł 61

Każde świadectwo pochodzenia zawiera numer seryjny, wydrukowany lub niewydrukowany, umożliwiający identyfikację świadectwa oraz jest opatrzone pieczęcią organu wystawiającego i podpisane przez osobę lub osoby do tego uprawnione.

Świadectwo pochodzenia jest wystawiane przy wywozie towarów, do których ono się odnosi, a organ wystawiający zachowuje kopię każdego wystawionego świadectwa.

Artykuł 62

W drodze wyjątku świadectwo pochodzenia, określone powyżej, może zostać wystawione po wywozie produktów, do których się odnosi, jeżeli nie zostało wystawione przy wywozie z powodu nieumyślnej pomyłki, przeoczenia lub szczególnych okoliczności.

Organy wystawiające mogą nie wystawić z mocą wsteczną świadectwa pochodzenia przewidzianego w art. 56-61 do czasu sprawdzenia, czy dane zawarte we wniosku eksportera odpowiadają danym występującym w dokumentach dotyczących wywozu.

Świadectwa wystawione z mocą wsteczną opatrzone są jednym z następujących wpisów:

- expedido a posteriori,

- udstedt efterfølgende,

- Nachträglich ausgestellt,

- Εκδοθέν εκ των υστέρων,

- Issued retrospectively,

- Délivré a posteriori,

- rilasciato a posteriori,

- afgegeven a posteriori,

- emitido a posteriori.

umieszczonych w polu "Uwagi"

b) Współpraca administracyjna

Artykuł 63

1. Jeżeli specjalne ustalenia dotyczące przywozu niektórych produktów rolnych przewidują wykorzystanie świadectwa pochodzenia ustanowionego w art. 56-62, to zastosowanie wymienionych ustaleń uzależnione jest od ustanowienia procedury współpracy administracyjnej, o ile dane ustalenia nie przewidują inaczej.

W tym celu zainteresowane państwa trzecie przekazują Komisji Wspólnot Europejskich:

- nazwy i adresy organów wystawiających świadectwa pochodzenia, jak również wzory odcisków stosowanych przez nie pieczęci,

- nazwy i adresy organów rządowych, do których należy kierować wnioski o weryfikację świadectw pochodzenia przewidzianą art. 64 poniżej.

Komisja przekazuje wszystkie powyższe informacje właściwym organom Państw Członkowskich.

2. Jeżeli dane państwa trzecie nie przekazują Komisji informacji wyszczególnionych w ust. 1, właściwe organy we Wspólnocie odmawiają prawa do skorzystania ze specjalnych ustaleń dotyczących przywozu.

Artykuł 64

1. Ponowna weryfikacja świadectw pochodzenia określonych w art. 56-62, dokonywana jest w sposób wyrywkowy i w każdym przypadku, gdy pojawiają się uzasadnione wątpliwości w odniesieniu do autentyczności dokumentu lub prawdziwości zawartych w nim informacji.

Weryfikacja w zakresie pochodzenia przeprowadzana jest z inicjatywy organów celnych.

Do celów stosowania przepisów rolnych weryfikacja może być przeprowadzona, gdzie stosowne, przez inne właściwe organy.

2. Do celów ust. 1 właściwe organy we Wspólnocie zwracają świadectwo pochodzenia lub jego kopię organowi rządowemu wyznaczonemu przez kraj wywozu, podając, gdzie stosowne, formalne lub materialne powody uzasadniające postępowanie. Dołączają one do zwracanego świadectwa fakturę lub jej kopię, jeżeli zostały one sporządzone, a także dostarczają wszelkich uzyskanych informacji pozwalających przypuszczać, że świadectwo zawiera niedokładne dane lub nie jest autentyczne.

Jeżeli organy celne we Wspólnocie decydują o zawieszeniu stosowania specjalnych ustaleń dotyczących przywozu w czasie oczekiwania na wyniki weryfikacji, dokonują zwolnienia towarów z zastrzeżeniem podjęcia środków zachowawczych, jakie uznają za stosowne.

Artykuł 65

1. Wyniki ponownej weryfikacji przekazywane są właściwym organom we Wspólnocie w możliwie krótkim czasie.

Wspomniane wyniki muszą pozwalać na określenie, czy świadectwa pochodzenia odesłane na warunkach określonych w powyższym art. 64 odnoszą się do towarów faktycznie wywiezionych i czy towary te mimo wszystko uzasadniają zastosowanie specjalnych ustaleń dotyczących przywozu.

2. Jeżeli w maksymalnym terminie sześciu miesięcy nie udzielono odpowiedzi na wniosek o dokonanie ponownej weryfikacji, właściwe organy we Wspólnocie nieodwołalnie odmawiają udzielenia zgody na korzystanie ze specjalnych ustaleń dotyczących przywozu.

ROZDZIAŁ 2

POCHODZENIE PREFERENCYJNE

Sekcja 1

System ogólnych preferencji

Podsekcja 1

Definicja pojęcia produktów pochodzących

Artykuł 66

Do celów stosowania przepisów dotyczących ogólnych preferencji taryfowych udzielonych przez Wspólnotę niektórym produktom pochodzącym z krajów rozwijających się za produkty pochodzące z kraju uprawnionego do tych preferencji (zwanego dalej "krajem beneficjentem"), pod warunkiem że zostały przewiezione bezpośrednio do Wspólnoty w rozumieniu art. 75, uważa się:

a) produkty całkowicie uzyskane w tym kraju;

b) produkty uzyskane w tym kraju, przy wytworzeniu których użyto produktów innych niż określone w lit. a), pod warunkiem że produkty te poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 68 ust. 1.

Artykuł 67

1. Za całkowicie uzyskane w kraju beneficjencie w rozumieniu art. 66 lit. a) uważa się:

a) produkty mineralne wydobyte w tym kraju z ziemi lub dna morskiego;

b) produkty roślinne tam zebrane;

c) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane;

d) produkty uzyskane od żywych zwierząt tam wyhodowanych;

e) produkty uzyskane przez polowanie lub rybołówstwo tam prowadzone;

f) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza przez statki tego kraju;

g) produkty wytworzone na pokładzie statków przetwórni wyłącznie z produktów, określonych w lit. f);

h) używane artykuły tam zebrane, nadające się tylko do odzysku surowców;

i) odpady i złom powstające w wyniku działalności wytwórczej tam przeprowadzonej;

j) produkty wydobyte z ziemi dna morskiego lub spod ziemi dna morskiego poza ich wodami terytorialnymi, pod warunkiem że mają wyłączne prawa do użytkowania tego dna lub ziemi pod dnem;

k) towary wytworzone tam wyłącznie z produktów wymienionych w lit. a)-j).

2. Pojęcie "statki tego kraju" użyte w ust. 1 lit. f) odnosi się tylko do statków:

- zarejestrowanych lub zgłoszonych w kraju beneficjencie,

- pływających pod banderą kraju beneficjenta,

- które przynajmniej w 50 % należą do obywateli kraju beneficjenta albo spółki, która ma w tym kraju rzeczywistą siedzibę, której dyrektor lub dyrektorzy, przewodniczący zarządu lub rady nadzorczej oraz większość członków zarządu lub rady jest obywatelami tego kraju oraz w których ponadto w przypadku spółek cywilnych lub spółek z ograniczoną odpowiedzialnością co najmniej połowa kapitału należy do tego kraju lub instytucji prawa publicznego albo do obywateli tego kraju,

- których kapitan i oficerowie są wyłącznie obywatelami kraju beneficjenta, oraz

- których załoga składa się w co najmniej 75 % z obywateli kraju beneficjenta.

3. Pojęcie "w kraju beneficjencie" obejmuje także wody terytorialne tego kraju.

4. Statki działające na pełnym morzu, włącznie ze statkami przetwórniami, na których złowione ryby poddaje się obróbce lub przetwarzaniu, uważa się za część terytorium kraju beneficjenta, do którego należą, pod warunkiem że spełniają warunki wymienione w ust. 2.

Artykuł 68

1. Do celów art. 66 lit. b) materiały niepochodzące uważa się za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, gdy uzyskany produkt jest klasyfikowany w innej pozycji niż ta, w której z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 i 3, klasyfikowane są wszystkie niepochodzące materiały użyte do jego wytworzenia.

Załącznik 14 zawiera uwagi dotyczące produktów wytwarzanych z materiałów niepochodzących.

Użyte w niniejszych przepisach terminy "działy" i "pozycje" oznaczają działy i pozycje (czterocyfrowe kody) stosowane w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu.

Termin "klasyfikowany" odnosi się do klasyfikacji produktu lub materiału w określonej pozycji.

2. Jeżeli produkt jest wymieniony w kolumnach 1 i 2 wykazu znajdującego się w załączniku 15, to zamiast reguły ust. 1 spełniane są warunki określone w kolumnie 3 dla danego produktu.

a) Termin "wartość" w wykazie załącznika 15 oznacza wartość celną w chwili przywozu użytych materiałów niepochodzących lub, jeżeli nie jest ona znana bądź nie może być ustalona, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za te materiały w danym kraju. Jeżeli wartość użytych materiałów pochodzących musi zostać ustalona, przepisy niniejszej litery stosuje się mutatis mutandis.

b) Termin "cena ex-works" w wykazie załącznika 15 oznacza cenę zapłaconą producentowi, w którego przedsiębiorstwie dokonano ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta obejmuje wartość wszystkich użytych materiałów pomniejszoną o wszystkie podatki wewnętrzne, które są lub mogą zostać zwrócone, jeżeli uzyskany produkt zostanie wywieziony.

3. Do celów art. 66 lit. b) następujące czynności są uważane za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie dla nadania statusu produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy powodują zmianę pozycji:

a) czynności mające na celu zachowanie produktów w dobrym stanie podczas transportu i składowania (wietrzenie, rozkładanie, suszenie, chłodzenie, umieszczanie w soli, ditlenku siarki lub innych roztworach wodnych, usuwanie uszkodzonych części i podobne czynności);

b) proste czynności polegające na usuwaniu kurzu, przesiewaniu lub sortowaniu, segregowaniu, dobieraniu (łącznie z kompletowaniem zestawów), myciu, malowaniu i rozcinaniu;

c) i) zmiany opakowania oraz rozdzielanie i łączenie przesyłek;

ii) zwykłe umieszczanie w butelkach, kolbach, workach, skrzynkach, pudełkach, mocowanie na kartach lub planszach itp. oraz wszelkie inne proste czynności związane z pakowaniem;

d) umieszczanie znaków, etykiet lub innych podobnych wyróżniających oznakowań na produktach lub na ich opakowaniach;

e) proste mieszanie produktów, również różnych rodzajów, gdzie jeden lub więcej składników mieszaniny nie spełnia warunków ustalonych w niniejszym tytule, umożliwiających uznanie ich za pochodzące;

f) prosty montaż części dla otrzymania kompletnego produktu;

g) połączenie dwóch lub więcej czynności wymienionych w lit. a)-f);

h) ubój zwierząt.

Artykuł 69

W celu ustalenia, czy produkt pochodzi z kraju beneficjenta, nie jest konieczne ustalenie, czy energia elektryczna, paliwo, urządzenia i wyposażenie, maszyny i narzędzia użyte do uzyskania tego produktu pochodzą z państw trzecich czy też nie.

Artykuł 70

1. W drodze odstępstwa od art. 66 w celu ustalenia, czy produkt wytworzony w kraju beneficjencie będącym członkiem ugrupowania regionalnego pochodzi z tego kraju w rozumieniu wymienionego artykułu, produkty pochodzące z każdego innego kraju tego ugrupowania regionalnego, wykorzystane w wytwarzaniu wymienionego produktu, traktowane są jako pochodzące z kraju, w którym wymieniony produkt został wytworzony.

2. Kraj pochodzenia produktu końcowego określa się zgodnie z art. 71.

3. Kumulacja regionalna stosowana jest w odniesieniu do trzech odrębnych ugrupowań regionalnych krajów beneficjentów GSP:

a) Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN);

b) Wspólnego Rynku Ameryki Środkowej (CACM);

c) Grupy Andyjskiej.

4. Pojęcie "ugrupowanie regionalne" oznacza, w zależności od przypadku, ASEAN, CACM lub Grupę Andyjską.

Artykuł 71

1. Produkty posiadające status produktów pochodzących na mocy art. 70 pochodzą z kraju ugrupowania regionalnego, w którym została dokonana ostatnia obróbka lub przetworzenie, pod warunkiem że:

- wartość dodana w tym kraju, określona w ust. 3, jest wyższa od najwyższej wartości celnej użytych produktów pochodzących z jednego z pozostałych krajów ugrupowania regionalnego,

- obróbka lub przetworzenie dokonane w tym kraju wykracza poza zakres obróbki lub przetworzenia określony w art. 68 ust. 3, jak również, w przypadku wyrobów włókienniczych, czynności określonych w załączniku 16.

2. We wszystkich pozostałych przypadkach produkty uważa się za pochodzące z kraju ugrupowania regionalnego, z którego pochodzą produkty mające najwyższą wartość celną spośród użytych produktów pochodzących z pozostałych krajów ugrupowania regionalnego.

3. Pojęcie "wartość dodana" oznacza cenę ex-works pomniejszoną o wartość celną każdego z włączonych produktów pochodzących z innego kraju ugrupowania regionalnego.

Artykuł 72

1. Artykuły 70 i 71 stosuje się jedynie, jeżeli:

a) przepisy regulujące handel w ramach kumulacji regionalnej między krajami ugrupowania regionalnego są identyczne jak przepisy określone w niniejszej sekcji;

b) każdy kraj ugrupowania regionalnego zobowiązał się do przestrzegania lub zapewnienia zgodności z niniejszą sekcją oraz do zapewnienia współpracy administracyjnej niezbędnej Wspólnocie i pozostałym krajom ugrupowania regionalnego do zapewnienia właściwego wystawiania świadectw pochodzenia na formularzu A oraz weryfikacji tych świadectw i formularzy APR.

Zobowiązanie to przekazywane jest Komisji za pośrednictwem sekretariatu danego ugrupowania regionalnego. Sekretariatami są:

- Sekretariat Generalny ASEAN,

- Stały Sekretariat Wspólnego Rynku Ameryki Środkowej,

- Junta del Acuerdo de Cartagena,

w zależności od przypadku.

2. Komisja powiadamia Państwa Członkowskie o spełnieniu warunków wymienionych w ust. 1 w przypadku każdego ugrupowania regionalnego.

Artykuł 73

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia dostarczone ze sprzętem, maszyną, aparaturą lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i są wliczone w ich cenę lub nie są ujęte na oddzielnych fakturach, uważane są za stanowiące całość z tym sprzętem, maszyną, aparaturą lub pojazdem.

Artykuł 74

Zestawy, w rozumieniu reguły ogólnej 3 Zharmonizowanego Systemu, są uważane za pochodzące, pod warunkiem że wszystkie artykuły składowe są produktami pochodzącymi. Jednakże jeżeli zestaw składa się z produktów pochodzących i niepochodzących, uważany jest w całości za pochodzący, jeżeli wartość produktów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny ex-works zestawu.

Artykuł 75

1. Za transportowane bezpośrednio z kraju beneficjenta do Wspólnoty uważa się:

a) produkty transportowane bez przekraczania terytorium innego kraju, z wyjątkiem kraju tego samego ugrupowania regionalnego, gdy stosowany jest art. 70;

b) produkty transportowane przez terytoria państw innych niż kraju beneficjenta wywozu lub, w przypadku stosowania art. 70, inne niż terytorium innych państw tego samego ugrupowania regionalnego, z przeładunkiem lub bez niego albo z czasowym składowaniem lub bez niego w tych państwach, pod warunkiem że transport przez terytorium tych państw uzasadniają warunki geograficzne lub wyłącznie potrzeby transportu oraz że produkty te:

- pozostawały pod dozorem organów celnych kraju tranzytu lub składowania, oraz

- nie zostały tam wprowadzone do obrotu handlowego lub przeznaczone do konsumpcji, oraz

- nie zostały tam poddane, w zależności od przypadku, czynnościom innym niż wyładunek lub przeładunek albo jakimkolwiek innym czynnościom mającym zachować je w dobrym stanie;

c) towary przewożone przez terytorium Austrii, Finlandii, Norwegii, Szwecji lub Szwajcarii i w całości lub w części powrotnie wywiezione do Wspólnoty, pod warunkiem że towary te:

- pozostawały pod dozorem organów celnych w przypadku tranzytu lub składowania, oraz

- nie zostały tam poddane, w zależności od przypadku, czynnościom innym niż wyładunek lub przeładunek albo jakimkolwiek innym czynnościom mającym zachować je w dobrym stanie;

d) produkty, których transport odbywa się rurociągami przez terytoria innych krajów niż terytorium kraju beneficjenta wywozu.

2. Dowód spełnienia warunków określonych w ust. 1 lit. b) i c) przedstawiany jest organom celnym we Wspólnocie w postaci:

a) pojedynczego dokumentu przewozowego wystawionego w kraju beneficjencie wywozu, obejmującego przejazd przez kraj tranzytu; lub

b) świadectwa wydanego przez organy celne kraju tranzytu:

- podającego dokładny opis towarów,

- określającego datę wyładunku i przeładunku towarów, również ze statku lub na statek ze wskazaniem wykorzystanych statków, oraz

- potwierdzającego warunki, na podstawie których produkty pozostały w kraju tranzytu; lub

c) w razie ich braku – jakichkolwiek dokumentów dowodowych.

Artykuł 76

Warunki ustalone w niniejszej podsekcji dotyczące nabywania przez towary statusu pochodzenia są spełniane nieprzerwanie w kraju beneficjencie.

Jeżeli towary pochodzące wywożone z kraju beneficjenta do innego kraju zostają zwrócone, to są one uważane za niepochodzące, chyba że można udowodnić zgodnie z wymogami właściwych organów, że:

- powracające towary są tymi samymi, które zostały wywiezione, oraz

- nie zostały one poddane czynnościom wykraczającym poza te konieczne do zachowania ich w dobrym stanie w czasie, gdy znajdowały się w tym kraju.

Artykuł 77

1. Odstępstwa od niniejszych przepisów mogą zostać zastosowane wobec najmniej rozwiniętych krajów beneficjentów GSP, jeżeli rozwój istniejących gałęzi przemysłu lub wprowadzenie nowych gałęzi to uzasadnia. Najmniej rozwinięte kraje beneficjenci wymienione są w corocznych rozporządzeniach Rady i decyzjach EWWiS dotyczących stosowania ogólnych preferencji taryfowych.

W tym celu zainteresowany kraj występuje do Komisji Wspólnot Europejskich z wnioskiem o odstępstwo od przepisów wraz z uzasadnieniem tego wniosku, zgodnie z ust. 3.

2. Przy badaniu wniosków uwzględnia się w szczególności:

a) przypadki, w których stosowanie istniejących reguł pochodzenia miałoby znaczny wpływ na zdolność istniejącej w danym kraju gałęzi przemysłu do kontynuowania jej wywozu do Wspólnoty, ze szczególnym odniesieniem do przypadków, w których mogłoby to doprowadzić do zaprzestania działalności;

b) szczególne przypadki, w których można jasno dowieść, iż znaczące inwestycje w przemyśle mogłyby zostać zahamowane z powodu reguł pochodzenia i w których odstępstwo sprzyjające realizacji programu inwestycyjnego mogłoby umożliwić stopniowe przyjmowanie tych reguł;

c) skutki gospodarcze i społeczne podejmowanych decyzji, w szczególności w sferze zatrudnienia.

3. W celu ułatwienia badania wniosków o zastosowanie odstępstwa kraj występujący z wnioskiem dostarcza na jego poparcie jak najbardziej wyczerpujące informacje, obejmujące w szczególności:

- opis produktu gotowego,

- rodzaj i ilość produktów tam przetworzonych,

- proces wytwórczy,

- wartość dodaną,

- liczbę pracowników w danym przedsiębiorstwie,

- przewidywaną wielkość wywozu do Wspólnoty,

- uzasadnienie okresu obowiązywania odstępstwa,

- inne uwagi.

Te same reguły stosuje się do wszelkich wniosków o przedłużenie terminów.

Podsekcja 2

Dowód pochodzenia

a) Świadectwo pochodzenia na formularzu A

Artykuł 78

1. Produkty pochodzące w rozumieniu niniejszej sekcji kwalifikują się, w przywozie do Wspólnoty, do zastosowania preferencji taryfowych, określonych w art. 66, po przedstawieniu świadectwa pochodzenia na formularzu A, którego wzór znajduje się w załączniku 17, wystawionego przez organy celne lub przez inne właściwe organy rządowe kraju beneficjenta, pod warunkiem że kraj ten:

- przekazał Komisji Wspólnot Europejskich informację wymaganą zgodnie z art. 93, oraz

- wspiera Wspólnotę, pozwalając organom celnym Państw Członkowskich na weryfikację autentyczności dokumentu lub prawdziwości informacji dotyczących rzeczywistego pochodzenia danych produktów.

2. Świadectwo pochodzenia na formularzu A wystawiane jest jedynie w przypadku, gdy może ono stanowić dokumentację dowodową wymaganą do celów preferencji taryfowych, określonych w art. 66.

3. Świadectwo pochodzenia na formularzu A wystawiane jest tylko na pisemny wniosek eksportera lub jego upoważnionego przedstawiciela.

4. Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel przedkłada z wnioskiem każdy odpowiedni dokument uzupełniający udowadniający, że produkty mające zostać wywiezione kwalifikują się do wystawienia świadectwa pochodzenia na formularzu A.

5. Świadectwo wystawiane jest przez właściwe organy rządowe kraju beneficjenta, jeżeli produkty, które mają zostać wywiezione, mogą być uważane za pochodzące z tego kraju w rozumieniu podsekcji 1.

6. W celu weryfikacji, czy warunek określony w ust. 5 został spełniony, właściwy organ rządowy ma prawo zażądać przedstawienia wszelkiej dokumentacji dowodowej lub przeprowadzić kontrolę, którą uważa za właściwą.

7. Odpowiedzialność za zapewnienie, że świadectwa i wniosek są należycie wypełnione, ponoszą właściwe organy rządowe kraju beneficjenta.

8. Wypełnienie pola 2 świadectwa pochodzenia na formularzu A jest nieobowiązkowe. W związku z tym pole 12 tego świadectwa należycie wypełnia się, wpisując "Europejska Wspólnota Gospodarcza" lub jedno z Państw Członkowskich. Jednakże w przypadku stosowania procedury tranzytu określonej w art. 75 ust. 1 lit. c) i art. 80 należy podać jedno z państw określonych w drugim ze wspomnianych artykułów jako kraj przywozu, zgodnie z art. 83 ust. 3 akapit ostatni.

9. Data wystawienia świadectwa pochodzenia na formularzu A jest wpisywana w polu 11. Podpis, który ma być wpisany w tym polu, przeznaczonym dla organu potwierdzającego, jest podpisem odręcznym.

10. Świadectwo pochodzenia na formularzu A wystawiają właściwe organy kraju beneficjenta przy wywozie produktów, których ono dotyczy. Świadectwo jest udostępniane eksporterowi z chwilą faktycznego dokonania wywozu lub z chwilą, w której jest pewne, że wywóz zostanie dokonany.

Artykuł 79

Ponieważ świadectwo pochodzenia na formularzu A stanowi dokumentację dowodową uzasadniającą stosowanie przepisów dotyczących preferencji taryfowych, określonych w art. 66, odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków niezbędnych do weryfikacji pochodzenia produktów i kontroli pozostałych danych umieszczonych na świadectwie ponoszą właściwe organy rządowe kraju wywozu.

Artykuł 80

Produkty pochodzące w rozumieniu niniejszej sekcji mogą korzystać w przywozie do Wspólnoty z preferencji taryfowych, określonych w art. 66, po przedstawieniu świadectwa pochodzenia na formularzu A, wystawionego przez organy celne Austrii, Finlandii, Norwegii, Szwecji lub Szwajcarii na podstawie świadectwa pochodzenia na formularzu A wystawionego przez właściwe organy kraju beneficjenta, z zastrzeżeniem, że warunki określone w art. 75 zostały spełnione oraz, że Austria, Finlandia, Norwegia, Szwecja lub Szwajcaria wspierają Wspólnotę, umożliwiając jej organom celnym weryfikację autentyczności i prawidłowości wystawionych świadectw pochodzenia na formularzu A. Procedurę weryfikacyjną ustanowioną w art. 95 stosuje się mutatis mutandis. Termin ustanowiony w art. 95 ust. 3 akapit pierwszy przedłuża się do ośmiu miesięcy.

Artykuł 81

1. W wyjątkowych przypadkach świadectwo pochodzenia na formularzu A może zostać wystawione po dokonaniu faktycznego wywozu produktów, których dotyczy, jeżeli nie zostało wystawione przy wywozie z powodu nieumyślnej pomyłki lub przeoczenia, lub innych specjalnych okoliczności i pod warunkiem, że towary nie zostały wywiezione przed przekazaniem Komisji Wspólnot Europejskich informacji wymaganej zgodnie z art. 93.

2. Właściwy organ rządowy może wystawić świadectwo z mocą wsteczną tylko po sprawdzeniu, czy dane zawarte we wniosku eksportera są zgodne z danymi znajdującymi się w odpowiednich dokumentach wywozowych i czy przy wywozie danych produktów nie zostało wystawione świadectwo pochodzenia na formularzu A.

3. Świadectwa pochodzenia na formularzu A wystawione z mocą wsteczną opatrzone są w polu 4 wpisem

lub

.

Artykuł 82

1. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia świadectwa pochodzenia na formularzu A eksporter może wystąpić do właściwego organu rządowego, który je wystawił, o wystawienie duplikatu sporządzonego na podstawie dokumentów wywozowych będących w jego posiadaniu. Na wystawionym w ten sposób duplikacie umieszcza się w polu 4 wpis "Duplicata" lub "Duplicate" oraz datę wystawienia i numer seryjny oryginału świadectwa.

2. Do celów art. 85 duplikat ważny jest od dnia wystawienia oryginału.

Artykuł 83

1. Zawsze możliwe jest zastąpienie jednego lub większej liczby świadectw pochodzenia na formularzu A jednym lub większą liczbą innych takich świadectw, pod warunkiem że dokonują tego organy celne we Wspólnocie odpowiedzialne za kontrolę produktów.

2. Świadectwo zastępcze wystawione zgodnie z niniejszym artykułem lub art. 80 jest uznawane za ostateczne świadectwo pochodzenia określonych w nim produktów. To świadectwo zastępcze wystawiane jest na podstawie pisemnego wniosku reeksportera.

3. Świadectwo zastępcze wskazuje w prawym górnym polu nazwę kraju pośredniczącego, w którym zostało wystawione.

Pole 4 zawiera jeden z następujących wpisów:

lub

, jak również datę wystawienia oryginalnego świadectwa pochodzenia i jego numer seryjny.

Nazwa/nazwisko reeksportera umieszczana(-e) jest w polu 1.

Nazwa/nazwisko ostatecznego odbiorcy może zostać umieszczona(-e) w polu 2.

Odniesienia do faktur reeksportera są umieszczane w polu 10.

Dane znajdujące się w oryginalnym świadectwie, dotyczące produktów powrotnie wywożonych, umieszczane są w polach 3-9.

Poświadczenie organu celnego, który wystawił świadectwo zastępcze, umieszcza się w polu 11. Odpowiedzialność tego organu ogranicza się jedynie do wystawienia świadectwa zastępczego.

Wpisy umieszczone w polu 12, dotyczące kraju pochodzenia i kraju przeznaczenia, pochodzą z oryginalnego świadectwa. Pole to jest podpisywane przez reeksportera. Reeksporter, który podpisuje to pole w dobrej wierze, nie jest odpowiedzialny za prawidłowość danych umieszczonych na świadectwie oryginalnym.

4. Urząd celny mający dokonać tej czynności zaznacza na świadectwie oryginalnym masę, numery i rodzaj towarów wysłanych oraz podaje numery seryjne odpowiedniego świadectwa lub świadectw zastępczych. Oryginalne świadectwo jest przechowywane przez dany urząd celny przez okres co najmniej dwóch lat.

5. Fotokopię świadectwa oryginalnego można dołączyć do świadectwa zastępczego.

Artykuł 84

1. Z zastrzeżeniem przepisów poniższego ust. 4 świadectwo autentyczności przewidziane w art. 1 ust. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3833/90 [9] umieszcza się w polu 7 świadectwa pochodzenia na formularzu A, określonym w art. 78.

2. Świadectwa określone w ust. 1 składają się z opisu towarów ustalonego w poniższym ust. 3, następnie pieczęci właściwego organu rządowego, z odręcznym podpisem urzędnika upoważnionego do poświadczania autentyczności opisu towarów umieszczonych w polu 7.

3. Opis towarów w polu 7 świadectwa pochodzenia jest, w zależności od przypadku, następujący:

- lub

,

- lub

,

- lub

,

- lub

.

4. W drodze odstępstwa od przepisów powyższych ust. 1 i 2 i bez uszczerbku dla ust. 3, pieczęci organów właściwych do poświadczania autentyczności opisu produktów ustalonego w ust. 3 nie umieszcza się w polu 7 świadectwa pochodzenia na formularzu A, jeżeli organ uprawniony do wystawiania świadectwa pochodzenia jest organem rządowym uprawnionym do wydawania świadectwa autentyczności.

Artykuł 85

1. Świadectwo pochodzenia na formularzu A jest przedkładane organom celnym Państwa Członkowskiego przywozu, w którym produkty zostają przedstawione, w terminie 10 miesięcy, licząc od dnia wystawienia przez organ rządowy kraju beneficjenta wywozu.

2. Świadectwa pochodzenia na formularzu A przedłożone organom celnym po upływie terminu ważności, określonego w ust. 1, mogą zostać przyjęte w celu stosowania preferencji taryfowych, określonych w art. 66, jeżeli niedotrzymanie terminu spowodowane zostało siłą wyższą lub zaistnieniem wyjątkowych okoliczności.

3. Organy celne mogą również przyjąć takie świadectwa, jeżeli produkty zostały im przedstawione przed upływem tego terminu

Artykuł 86

1. Produkty wysłane z kraju beneficjenta z przeznaczeniem na wystawę organizowaną w innym kraju i sprzedane w celu przywozu do Wspólnoty korzystają w przywozie z preferencji taryfowych określonych w art. 66, pod warunkiem że spełniają wymogi niniejszej sekcji wymagane dla uznania ich za pochodzące z kraju beneficjenta wywozu i pod warunkiem że zgodnie z wymogami organów celnych zostanie udowodnione, że:

a) eksporter wysłał produkty bezpośrednio z terytorium kraju beneficjenta wywozu do kraju, w którym organizowana jest wystawa;

b) produkty zostały sprzedane lub zbyte w inny sposób przez eksportera osobie we Wspólnocie;

c) produkty te zostały wysłane do Wspólnoty w stanie, w jakim zostały wysłane na wystawę;

d) od chwili ich wysyłki na wystawę produkty te nie były używane do celów innych niż prezentacja na wystawie.

2. Świadectwo pochodzenia na formularzu A jest przedstawiane organom celnym na zwykłych warunkach. Umieszcza się na nim nazwę i adres danej wystawy. Jeżeli zaistnieje taka potrzeba, można zażądać przedstawienia dodatkowej dokumentacji potwierdzającej rodzaj produktów i warunki, na jakich były one wystawiane.

3. Ustęp 1 stosuje się do każdej wystawy, targów lub podobnych publicznych pokazów o charakterze handlowym, przemysłowym, rolniczym lub rzemieślniczym, które nie są organizowane w celach prywatnych w sklepach lub lokalach handlowych z zamiarem sprzedaży produktów zagranicznych i w trakcie której dane produkty pozostają pod dozorem organów celnych.

Artykuł 87

Świadectwo pochodzenia na formularzu A przedstawiane jest organom celnym Państwa Członkowskiego przywozu wraz ze zgłoszeniem celnym. Ponadto mogą one zażądać załączania do zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu oświadczenia importera potwierdzającego, że produkty spełniają warunki wymagane dla preferencji taryfowych, określonych w art. 66.

Artykuł 88

Bez uszczerbku dla art. 68 ust. 3, gdy artykuł niezmontowany lub zdemontowany objęty działem 84 lub 85 Zharmonizowanego Systemu jest przywożony partiami na warunkach ustanowionych przez organy celne, na wniosek zgłaszającego towary jest uważany za jeden artykuł, a świadectwo pochodzenia na formularzu A może zostać przedłożone dla całego produktu przy przywozie pierwszej przesyłki.

b) Formularz APR

Artykuł 89

1. Bez względu na przepisy art. 78 w przypadku produktów stanowiących przedmiot przesyłek pocztowych (łącznie z paczkami pocztowymi), dowód pochodzenia towarów w rozumieniu niniejszego rozporządzenia wystawiany jest na formularzu APR, którego wzór znajduje się w załączniku 18, pod warunkiem że są to przesyłki zawierające wyłącznie produkty pochodzące i wartość przesyłki nie przekracza 3000 ECU oraz pod warunkiem że pomoc przewidziana w art. 78 ust. 1 znajduje zastosowanie w odniesieniu do wymienionego formularza.

2. Formularz APR wypełnia i podpisuje eksporter lub, na jego odpowiedzialność, jego upoważniony przedstawiciel. Podpis w polu 6 formularza jest podpisem odręcznym.

3. Formularz APR jest wypełniany dla każdej przesyłki pocztowej. W przypadku paczek pocztowych po wypełnieniu i podpisaniu formularza eksporter dołącza go do kwitu wysyłkowego. W przypadku przesyłek listowych eksporter umieszcza formularz wewnątrz danej przesyłki.

4. Jeżeli towary umieszczone w przesyłce zostały już poddane weryfikacji w kraju wywozu w zakresie definicji pojęcia "produktów pochodzących", eksporter może umieścić stosowną adnotację w polu 7 "Uwagi" formularza APR.

5. Przepisy te nie zwalniają eksporterów z obowiązku spełnienia innych formalności przewidzianych przepisami celnymi lub pocztowymi.

6. Artykuły 85 i 87 stosuje się mutatis mutandis do formularzy APR.

c) Pozostałe przepisy dotyczące dowodów pochodzenia

Artykuł 90

Produkty wysyłane w małych przesyłkach przez osoby fizyczne do osób fizycznych lub przewożone w bagażu osobistym podróżnych mogą korzystać jako produkty pochodzące z preferencji taryfowych, określonych w art. 66, bez konieczności przedstawiania świadectwa pochodzenia na formularzu A lub wypełniania formularza APR, pod warunkiem że chodzi o przywóz pozbawiony jakiegokolwiek charakteru handlowego i jeżeli zostały zgłoszone jako spełniające warunki wymagane do stosowania niniejszego artykułu oraz jeżeli nie ma żadnych wątpliwości co do prawdziwości takiego zgłoszenia.

Całkowita wartość tych produktów nie może przekraczać 215 ECU w odniesieniu do małych przesyłek i 600 ECU w przypadku bagażu osobistego podróżnych.

Artykuł 91

1. W przypadku stosowania art. 70 dowód pochodzenia produktów wywożonych z kraju ugrupowania regionalnego do innego kraju tego samego ugrupowania w celu poddania ich dalszej obróbce lub przetwarzaniu bądź w celu powrotnego wywozu w niezmienionym stanie, dostarczany jest w formie świadectwa pochodzenia na formularzu A lub formularza APR wystawionego lub sporządzonego w pierwszym z tych krajów.

2. Organy kraju beneficjenta odpowiedzialne za wystawianie świadectwa pochodzenia na formularzu A dla produktów, w wytworzeniu których użyto produktów pochodzących z innego kraju tego samego ugrupowania regionalnego, uwzględniają świadectwo pochodzenia na formularzu A wystawione przez właściwe organy tego drugiego kraju lub sporządzony tam formularz APR. Kraj pochodzenia ustalony zgodnie z art. 71 umieszcza się w polu 12 świadectwa pochodzenia na formularzu A lub w polu 8 formularza APR.

3. Na wystawionych w ten sposób świadectwach pochodzenia na formularzu A muszą być umieszczone w polu 4 wpisy

lub

.

Artykuł 92

Odkrycie drobnych niezgodności między oświadczeniami złożonymi w świadectwie a oświadczeniami złożonymi w dokumentach przedstawionych w urzędzie celnym w celu dopełnienia formalności wymaganych przy przywozie produktów nie czyni samo przez się tego świadectwa nieważnym, jeżeli zostanie odpowiednio potwierdzone, że dokument ten odnosi się do przedstawianych produktów.

Podsekcja 3

Metody współpracy administracyjnej

Artykuł 93

1. Kraje beneficjenci informują Komisję Wspólnot Europejskich o nazwach i adresach organów rządowych, które mogą wystawiać świadectwa pochodzenia na formularzu A, jak również o wzorach odcisków pieczęci stosowanych przez te organy oraz o nazwach i adresach organów rządowych odpowiedzialnych za przeprowadzenie weryfikacji formularzy A i formularzy APR.

2. Kraje beneficjenci informują również Komisję Wspólnot Europejskich o nazwach i adresach organów rządowych, które mogą wydawać świadectwa autentyczności, określone w art. 84, wraz ze wzorami pieczęci przez nie stosowanych.

3. Komisja przekazuje te informacje organom celnym Państw Członkowskich.

Artykuł 94

Do celów przepisów dotyczących preferencji taryfowych, określonych w art. 66, każdy kraj beneficjent przestrzega lub zapewnia zgodność z regułami dotyczącymi wypełniania i wystawiania świadectw pochodzenia na formularzu A, warunków stosowania formularzy APR i warunków dotyczących współpracy administracyjnej.

Artykuł 95

1. Późniejsze weryfikacje świadectw pochodzenia na formularzu A i formularzy APR przeprowadza się wyrywkowo lub w każdym przypadku, gdy organy celne mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności dokumentu lub prawdziwości informacji dotyczących faktycznego pochodzenia danych produktów.

2. Do celów ust. 1 organy celne zwracają świadectwo pochodzenia na formularzu A lub formularz APR właściwemu organowi rządowemu w kraju beneficjencie wywozu, podając, gdzie stosowne, formalne lub materialne powody uzasadniające przeprowadzenie takiej weryfikacji. Jeżeli została przedstawiona faktura, taką fakturę lub jej kopię dołącza się do formularza APR. Organy celne przekazują również wszelkie uzyskane informacje sugerujące, że dane znajdujące się na tym świadectwie lub formularzu są niedokładne.

Jeżeli w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji zainteresowane organy decydują o zawieszeniu preferencji taryfowych, określonych w art. 66, zwalniają produkty z zastrzeżeniem wszelkich środków ostrożności uznanych za niezbędne.

3. Jeżeli z wnioskiem o późniejszą weryfikację wystąpiono zgodnie z przepisami ust. 1, taka weryfikacja jest przeprowadzana, a jej wyniki przekazywane są organom celnym we Wspólnocie w nieprzekraczalnym terminie sześciu miesięcy. Wyniki umożliwiają określenie, czy dane świadectwo pochodzenia na formularzu A lub formularz APR stosują się do produktów faktycznie wywiezionych i czy produkty te faktycznie mogą korzystać z preferencji taryfowych, określonych w art. 66.

4. W przypadku świadectw pochodzenia na formularzu A wystawionych zgodnie z art. 91 odpowiedź zawiera odniesienie do uwzględnionych świadectw pochodzenia na formularzu A lub formularzy APR.

5. Jeżeli w przypadku uzasadnionych wątpliwości nie ma odpowiedzi w terminie sześciu miesięcy określonym w ust. 3 lub jeżeli odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających do ustalenia autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, właściwe organy powiadamia się drugi raz. Jeżeli po drugim powiadomieniu wyniki weryfikacji nie zostaną podane w terminie czterech miesięcy do wiadomości organów, które ich zażądały lub jeżeli wyniki te nie pozwalają na ustalenie autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, organy te nie wyrażają zgody na stosowanie ogólnych preferencji, z wyjątkiem przypadków siły wyższej lub wystąpienia wyjątkowych okoliczności.

6. W przypadku gdy procedura weryfikacji lub każda inna posiadana informacja wydaje się wskazywać, że przepisy niniejszej sekcji są naruszane, kraj beneficjent wywozu, działając z własnej inicjatywy lub na wniosek Wspólnoty, przeprowadza niezbędne dochodzenia lub zleca przeprowadzenie takich dochodzeń w trybie pilnym, w celu rozpoznania i zapobiegania takim naruszeniom i w tym celu kraj beneficjent może zaprosić Wspólnotę do uczestnictwa w tych dochodzeniach.

7. Do celów późniejszej weryfikacji świadectw pochodzenia na formularzu A kopie tych świadectw, jak również wszelkie odnoszące się do nich dokumenty wywozowe są przechowywane przez co najmniej dwa lata przez właściwe organy rządowe kraju beneficjenta wywozu.

Artykuł 96

Przepisy art. 75 ust. 1 lit. c) i art. 80 stosuje się jedynie w takim zakresie, w kontekście preferencji taryfowych udzielonych przez Austrię, Norwegię, Szwecję i Szwajcarię dla niektórych produktów pochodzących z krajów rozwijających się, w jakim kraje te stosują przepisy podobne do wspomnianych powyżej.

Podsekcja 4

Przepis końcowy

Artykuł 97

Bez uszczerbku dla art. 87 świadectwa pochodzenia na formularzu A oraz dokumentacja dowodowa dotycząca transportu bezpośredniego mogą zostać sporządzone w terminie sześciu miesięcy od dnia dopuszczenia lub ponownego dopuszczenia kraju lub terytorium do korzystania z GSP w odniesieniu do produktów, określonych w rozporządzeniach Rady i decyzjach EWWiS dla danego roku, znajdujących się w tranzycie lub składowanych czasowo we Wspólnocie, objętych procedurą składu celnego albo umieszczonych w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym.

Sekcja 2

Terytoria okupowane

Podsekcja 1

Definicja pojęcia produktów pochodzących

Artykuł 98

1. Do celów stosowania przepisów dotyczących preferencji taryfowych udzielonych przez Wspólnotę niektórym produktom pochodzącym z terytoriów okupowanych następujące produkty, pod warunkiem że zostały bezpośrednio przywiezione w rozumieniu art. 103, uważa się za:

a) produkty pochodzące z terytoriów okupowanych:

i) produkty całkowicie uzyskane na tych terytoriach;

ii) produkty uzyskane na tych terytoriach, przy wytworzeniu których użyto produktów innych niż całkowicie uzyskane na tych obszarach, pod warunkiem że produkty te poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 100. Jednakże warunek ten nie ma zastosowania do produktów, które w rozumieniu niniejszej podsekcji pochodzą ze Wspólnoty;

b) produkty pochodzące ze Wspólnoty:

i) produkty całkowicie uzyskane we Wspólnocie;

ii) produkty uzyskane we Wspólnocie, przy wytworzeniu których użyto produktów innych niż całkowicie uzyskane we Wspólnocie, pod warunkiem że produkty te poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 100. Jednakże warunek ten nie ma zastosowania do produktów, które w rozumieniu niniejszej podsekcji pochodzą z terytoriów okupowanych.

2. Pojęcie "terytoria okupowane" obejmuje Zachodni Brzegu Jordanu i Strefę Gazy, okupowane przez Izrael.

Artykuł 99

Za całkowicie uzyskane na terytoriach okupowanych uważa się:

a) produkty mineralne wydobyte z ich ziemi lub z ich dna morskiego;

b) produkty roślinne tam zebrane;

c) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane;

d) produkty uzyskane od żywych zwierząt tam wyhodowanych;

e) produkty uzyskane przez polowanie lub rybołówstwo tam przeprowadzone;

f) używane artykuły tam zebrane, nadające się tylko do odzysku surowców;

g) odpady i złom powstałe w wyniku działalności wytwórczej tam przeprowadzonej;

h) produkty wydobyte z ziemi dna morskiego lub spod ziemi dna morskiego poza ich wodami terytorialnymi, pod warunkiem że mają wyłączne prawa do użytkowania tego dna lub ziemi pod dnem;

i) towary wytworzone tam wyłącznie z produktów wymienionych w lit. a)-h).

Artykuł 100

1. Do celów art. 98 ust. 1 lit. a) ppkt ii) i lit. b) ppkt ii) materiały niepochodzące uważa się za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, gdy uzyskany produkt jest klasyfikowany w innej pozycji niż ta, w której, z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 i 3, klasyfikowane są wszystkie niepochodzące materiały użyte do jego wytworzenia.

Stosuje się art. 68 ust. 1 akapit drugi, trzeci i czwarty.

2. Jeżeli produkt jest wymieniony w kolumnach 1 i 2 wykazu znajdującego się w załączniku 19, to zamiast reguły ust. 1 muszą być spełnione warunki określone w kolumnie 3 dla danego produktu.

a) Pojęcie "wartość", w wykazie załącznika 19, oznacza wartość celną w chwili przywozu użytych materiałów niepochodzących lub, jeżeli nie jest ona znana bądź nie może być ustalona, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za te materiały na danym terytorium.

Jeżeli wartość użytych materiałów pochodzących musi zostać ustalona, przepisy powyższego akapitu stosuje się mutatis mutandis.

b) Pojęcie "cena ex-works" w wykazie załącznika 19 oznacza cenę zapłaconą producentowi, w którego przedsiębiorstwie dokonano ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta obejmuje wartość wszystkich użytych materiałów pomniejszoną o wszystkie podatki wewnętrzne, które są lub mogą zostać zwrócone, jeżeli uzyskany produkt zostanie wywieziony.

3. Do celów stosowania art. 98 ust. 1 lit. a) ppkt ii) i lit. b) ppkt ii) za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie dla nadania statusu produktów pochodzących są uważane czynności określone w art. 68 ust. 3 lit. a)-h), niezależnie od tego, czy powodują zmianę pozycji.

Artykuł 101

W celu ustalenia, czy towary pochodzą z terytorium okupowanego, nie jest konieczne ustalenie, czy energia elektryczna, paliwo, urządzenia i wyposażenie, maszyny i narzędzia, użyte do uzyskania tych towarów lub jakiekolwiek materiały lub produkty użyte w czasie produkcji, które nie wchodzą i nie miały wejść w końcowy skład towarów, pochodzą z państw trzecich czy też nie.

Artykuł 102

Przepisy art. 73 i 74 stosuje się do niniejszej sekcji.

Artykuł 103

1. Za przewiezione bezpośrednio z terytoriów okupowanych do Wspólnoty i ze Wspólnoty na terytoria okupowane uważane są:

a) produkty transportowane bez przekraczania innego terytorium;

b) produkty transportowane przez terytoria inne niż terytoria okupowane lub Wspólnota, z przeładunkiem lub bez niego albo z czasowym składowaniem lub bez niego, pod warunkiem że transport przez te terytoria uzasadniają warunki geograficzne lub wyłącznie potrzeby transportu oraz że produkty te:

- nie zostały tam dopuszczone do konsumpcji, oraz

- nie zostały tam poddane, w zależności od przypadku, czynnościom innym niż wyładunek lub przeładunek albo jakimkolwiek innym czynnościom mającym zachować je w dobrym stanie;

c) produkty, których transport odbywa się rurociągami przez inne terytoria niż terytoria okupowane.

2. Dowód spełnienia warunków określonych w ust. 1 lit. b) przedstawiany jest organom celnym we Wspólnocie lub izbom handlowym na terytoriach okupowanych w postaci:

a) jednolitego dokumentu przewozowego wystawionego na terytoriach okupowanych lub we Wspólnocie, obejmującego przejazd przez kraj tranzytu; lub

b) świadectwa wydanego przez organy celne kraju tranzytu:

- podającego dokładny opis produktów,

- określającego datę wyładunku lub przeładunku towarów, również ze statku lub na statek, ze wskazaniem wykorzystanych statków,

- potwierdzającego warunki, na podstawie których produkty pozostały w kraju tranzytu; lub

c) w razie ich braku – jakichkolwiek dokumentów dowodowych.

Artykuł 104

Warunki ustalone w niniejszej podsekcji dotyczące nabycia statusu towarów pochodzenia są spełniane nieprzerwanie we Wspólnocie lub na terytoriach okupowanych.

Jeżeli produkty pochodzące wywożone ze Wspólnoty lub terytoriów okupowanych do innego kraju zostają zwrócone, to są one uważane za niepochodzące, chyba że można udowodnić zgodnie z wymogami właściwych organów, że:

- powracające towary są tymi samymi, które zostały wywiezione, oraz

- nie zostały poddane czynnościom wykraczającym poza te konieczne do zachowania ich w dobrym stanie w czasie, gdy znajdowały się w tym kraju.

Podsekcja 2

Dowód pochodzenia

a) Świadectwo przewozowe EUR.1

Artykuł 105

W rozumieniu niniejszej sekcji dowodem statusu pochodzenia towarów jest świadectwo przewozowe EUR.1, którego wzór znajduje się w załączniku 21.

Artykuł 106

1. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane na pisemny wniosek eksportera lub, na odpowiedzialność eksportera, jego upoważnionego przedstawiciela. Wniosek taki sporządza się na formularzu, którego wzór znajduje się w załączniku 21. Jest on wypełniany zgodnie z przepisami niniejszej podsekcji.

Wnioski o wystawienie świadectw przewozowych EUR.1 muszą być przechowywane przez okres co najmniej dwóch lat przez izby handlowe terytoriów okupowanych.

2. Eksporter lub jego przedstawiciel przedstawia wraz z wnioskiem każdy właściwy dokument uzupełniający udowadniający, że produkty, które mają zostać wywiezione, kwalifikują się do wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1.

Zobowiązuje się on do przedłożenia, na żądanie właściwych organów, każdego dodatkowego dowodu, jakiego mogą one zażądać dla ustalenia prawidłowości statusu pochodzenia towarów uprawnionych do preferencyjnego traktowania i zobowiązuje się do wyrażenia zgody na przeprowadzenie przez te organy każdej kontroli jego księgowości i sprawdzenia okoliczności, w jakich te produkty były uzyskane.

3. Świadectwo przewozowe EUR.1 może być wystawione tylko wtedy, gdy może służyć jako materiał dowodowy wymagany do celów stosowania preferencji taryfowych, określonych w art. 98.

4. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez izby handlowe terytoriów okupowanych lub przez organy celne Państwa Członkowskiego wywozu, jeżeli towary, które mają zostać wywiezione, mogą być uważane za produkty pochodzące w rozumieniu niniejszej sekcji.

5. Ponieważ świadectwo przewozowe EUR.1 stanowi dokumentację dowodową do celów stosowania przewidzianych preferencji taryfowych, izby handlowe terytoriów okupowanych lub organy celne Państwa Członkowskiego wywozu są odpowiedzialne za podjęcie wszelkich kroków koniecznych do weryfikacji pochodzenia towarów i sprawdzenia innych oświadczeń znajdujących się na świadectwie.

6. W celu weryfikacji, czy warunki określone w ust. 4 są spełnione, izby handlowe terytoriów okupowanych lub organy celne Państwa Członkowskiego wywozu mają prawo zażądać wszelkiej dokumentacji dowodowej lub przeprowadzać każdą kontrolę, którą uznają za właściwą.

7. Izby handlowe terytoriów okupowanych lub organy celne Państwa Członkowskiego wywozu są odpowiedzialne za zapewnienie prawidłowego wypełniania formularzy określonych w ust. 1. W szczególności sprawdzają, czy pole przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w taki sposób, żeby wykluczyć jakąkolwiek możliwość wprowadzenia fałszywych informacji. W tym celu opis produktów jest podawany bez pozostawiania pustych wierszy. W przypadku gdy pole nie jest całkowicie wypełnione, należy narysować pod ostatnim wierszem opisu poziomą linię, przekreślając tym samym puste miejsce.

8. Data wystawienia świadectwa przewozowego musi być wpisana w części świadectwa przewozowego przeznaczonej dla organów celnych.

9. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez izby handlowe terytoriów okupowanych lub organy celne Państwa Członkowskiego wywozu przy wywozie produktów, których dotyczy. Zostaje ono udostępnione eksporterowi z chwilą faktycznego dokonania wywozu lub z chwilą, w której staje się pewne, że wywóz zostanie dokonany.

Artykuł 107

1. W wyjątkowych okolicznościach świadectwo przewozowe EUR.1 może również zostać wystawione po wywiezieniu produktów, do których się odnosi, jeżeli nie zostało wystawione przy wywozie z powodu nieumyślnych błędów lub pominięć albo specjalnych okoliczności.

2. Do celów ust. 1 eksporter we wniosku:

- podaje miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się świadectwo,

- potwierdza, że żadne świadectwo przewozowe EUR.1 nie zostało wystawione przy wywozie danych produktów, i podaje z jakich powodów.

3. Izby handlowe terytoriów okupowanych lub organy celne Państwa Członkowskiego wywozu mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR.1 z mocą wsteczną tylko po sprawdzeniu, że informacje podane we wniosku eksportera są zgodne z informacjami znajdującymi się w odpowiednich dokumentach.

Świadectwa wystawione z mocą wsteczną są opatrzone jednym z następujących wpisów:

- expedido a posteriori,

- udstedt efterfølgende,

- Nachträglich ausgestellt,

- Εκδοθέν εκ των υστέρων,

- Issued retrospectively,

- Délivré a posteriori,

- rilasciato a posteriori,

- afgegeven a posteriori,

- emitido a posteriori.

4. Wpis określony w ust. 3 umieszcza się w polu "Uwagi" świadectwa przewozowego EUR.1.

Artykuł 108

1. W przypadku kradzieży, zagubienia lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR.1 eksporter może wystąpić do izb handlowych terytoriów okupowanych lub organów celnych Państwa Członkowskiego wywozu, które je wystawiły, o wystawienie duplikatu na podstawie dokumentów wywozowych znajdujących się w ich posiadaniu.

2. W ten sposób wystawiony duplikat musi być opatrzony jednym z następujących wyrazów:

- DUPLICADO,

- DUPLIKAT,

- DUPLIKAT,

- ANTIГPAΦO,

- DUPLICATE,

- DUPLICATA,

- DUPLICATO,

- DUPLICAAT,

- SEGUNDA VIA,

3. Wyraz określony w ust. 2 umieszcza się w polu "Uwagi" świadectwa przewozowego EUR.1.

4. Duplikat, na którym znajduje się data wystawienia oryginalnego świadectwa przewozowego EUR.1, jest ważny od tej daty.

Artykuł 109

Zawsze możliwe jest zastąpienie jednego lub większej liczby świadectw przewozowych EUR.1 jednym lub większą liczbą innych świadectw przewozowych EUR.1, pod warunkiem że zostanie to dokonane w urzędzie celnym Wspólnoty, w którym znajdują się towary.

Artykuł 110

1. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest przedkładane w terminie 5 miesięcy od daty jego wystawienia przez izby handlowe terytoriów okupowanych organom celnym Państwa Członkowskiego, w którym są przedstawiane produkty.

2. Świadectwo przewozowe EUR.1, które jest przedkładane organom celnym Państwa Członkowskiego po upływie terminu przedłożenia przewidzianego w ust. 1, może być uznane do celów preferencyjnego traktowania, wtedy gdy nieprzedłożenie świadectwa w terminie jest spowodowane siłą wyższą lub zaistnieniem wyjątkowych okoliczności.

3. W innych przypadkach opóźnionego przedłożenia organy celne Państwa Członkowskiego przywozu mogą przyjąć świadectwa wtedy, gdy produkty zostały im przedstawione przed upływem wymienionego terminu.

Artykuł 111

1. Produkty wysłane z terytoriów okupowanych z przeznaczeniem na wystawę organizowaną w państwie trzecim i sprzedane po wystawie w celu przywozu do Wspólnoty korzystają w przywozie z preferencji taryfowych, określonych w art. 98, pod warunkiem że spełniają warunki niniejszej podsekcji wymagane dla uznania ich za pochodzące z terytoriów okupowanych i pod warunkiem że zgodnie z wymogami organów celnych zostanie udowodnione, że:

a) eksporter wysłał te produkty z terytoriów okupowanych do państwa, w którym odbyła się wystawa i wystawił je tam;

b) produkty zostały sprzedane lub zbyte w inny sposób przez tego eksportera osobie we Wspólnocie;

c) produkty zostały wysłane, w czasie trwania wystawy lub bezpośrednio po niej, do Wspólnoty w stanie, w jakim zostały wysłane na wystawę;

d) od chwili ich wysyłki na wystawę produkty nie były używane do celów innych niż prezentacja na wystawie.

2. Świadectwo przewozowe EUR.1 przedkłada się organom celnym na zwykłych warunkach. Umieszcza się na nim nazwę i adres wystawy. Jeżeli zaistnieje taka potrzeba, można zażądać przedstawienia dodatkowej dokumentacji potwierdzającej rodzaj produktów i warunki, na jakich były one wystawiane.

3. Ustęp 1 stosuje się do każdej wystawy, targów lub podobnych publicznych pokazów o charakterze handlowym, przemysłowym, rolniczym lub rzemieślniczym, które nie są organizowane w celach prywatnych w sklepach lub lokalach handlowych z zamiarem sprzedaży produktów zagranicznych i w trakcie których produkty pozostają pod kontrolą celną.

Artykuł 112

Świadectwa przewozowe EUR.1 przedkłada się organom celnym Państwa Członkowskiego przywozu zgodnie z procedurami ustanowionymi w niniejszej sekcji. Organy te mogą wymagać tłumaczenia świadectwa.

Mogą one także wymagać załączenia do zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu oświadczenia importera stwierdzającego, że produkty spełniają warunki wymagane dla stosowania preferencji taryfowych, określonych w art. 98.

Artykuł 113

Jeżeli na wniosek zgłaszającego artykuł niezmontowany lub zdemontowany objęty działem 84 lub 85 Zharmonizowanego Systemu jest przywożony partiami na warunkach ustanowionych przez organy celne, to jest on uważany za jeden artykuł, a świadectwo przewozowe EUR.1 może zostać przedłożone dla całego artykułu przy przywozie pierwszej przesyłki.

Artykuł 114

Świadectwa przewozowe EUR.1 przechowywane są przez organy celne Państwa Członkowskiego przywozu zgodnie z obowiązującymi przepisami.

b) Formularz EUR.2

Artykuł 115

1. Bez względu na art. 105 w przypadku przesyłek zawierających jedynie produkty pochodzące, gdy wartość przesyłki nie przekracza 2820 ECU, dowód statusu pochodzenia produktów w rozumieniu niniejszej sekcji wystawiany jest na formularzu EUR.2, którego wzór znajduje się w załączniku 22.

2. Formularz EUR.2 wypełnia i podpisuje eksporter lub, na jego odpowiedzialność, jego upoważniony przedstawiciel.

3. Formularz EUR.2 jest wypełniany dla każdej przesyłki.

4. Przepisy te nie zwalniają eksporterów z obowiązku spełnienia innych formalności przewidzianych przepisami celnymi lub pocztowymi.

5. Eksporter, który sporządził formularz EUR.2, przedkłada na żądanie izby handlowej terytorium okupowanego wszystkie uzupełniające dokumenty dotyczące stosowania tego formularza.

Artykuł 116

Odkrycie drobnych niezgodności między oświadczeniami złożonymi w świadectwie przewozowym EUR.1 lub w formularzu EUR.2 a oświadczeniami złożonymi w dokumentach przedstawionych w urzędzie celnym w celu dopełnienia formalności wymaganych przy przywozie towarów nie czyni samo przez się tego świadectwa lub formularza nieważnym, jeżeli zostało odpowiednio potwierdzone, że świadectwo EUR.1 lub formularz EUR.2 odnoszą się do przedstawianych towarów.

Artykuł 117

1. Przy przywozie do Wspólnoty jako produkty pochodzące w rozumieniu niniejszej sekcji bez konieczności przedkładania dokumentów określonych w art. 105 lub art. 115 są dopuszczane:

a) produkty wysyłane w małych przesyłkach przez osoby fizyczne do osób fizycznych, pod warunkiem że wartość produktów nie przekracza 200 ECU;

b) produkty znajdujące się w bagażu osobistym podróżnych, pod warunkiem że wartość produktów nie przekracza 565 ECU.

2. Przepisy te stosuje się jedynie w odniesieniu do przywozu towarów pozbawionych jakiegokolwiek charakteru handlowego i zgłaszanych jako spełniające warunki wymagane do stosowania przewidzianych preferencji oraz jeżeli nie ma żadnych wątpliwości co do prawdziwości takiego zgłoszenia.

Podsekcja 3

Metody współpracy administracyjnej

Artykuł 118

Terytoria okupowane przesyłają Komisji wzory odcisków pieczęci używanych przez izby handlowe, jak również adresy organów właściwych do wystawiania świadectw przewozowych EUR.1 i przeprowadzenia późniejszej weryfikacji tych świadectw oraz formularzy EUR.2.

Komisja przesyła te informacje organom celnym Państw Członkowskich.

Artykuł 119

1. Późniejsze weryfikacje świadectw przewozowych EUR.1 i formularzy EUR.2 przeprowadza się wyrywkowo lub w każdym przypadku, gdy organy celne w Państwie Członkowskim przywozu lub izby handlowe terytoriów okupowanych mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności dokumentu lub prawdziwości informacji dotyczących rzeczywistego pochodzenia danych produktów.

2. W celu zapewnienia prawidłowego stosowania podsekcji 1 terytoria okupowane wspierają Wspólnotę, pozwalając organom celnym Państw Członkowskich na sprawdzanie autentyczności świadectw przewozowych EUR.1 i formularzy EUR.2 oraz prawdziwości informacji dotyczących rzeczywistego pochodzenia danych towarów.

3. Do celów ust. 1 organy celne Państwa Członkowskiego lub terytorium okupowanego zwracają świadectwo przewozowe EUR.1, formularz EUR.2 lub kopię tego świadectwa bądź formularza izbom handlowym terytoriów okupowanych lub organom celnym Państwa Członkowskiego wywozu, podając, gdzie stosowne, materialne lub formalne powody uzasadniające kontrolę.

Do świadectwa przewozowego EUR.1 lub formularza EUR.2 organy wnioskujące dołączają stosowne dokumenty handlowe lub ich kopie oraz dostarczają, na poparcie wniosku o późniejszą weryfikację, wszelkie uzyskane dokumenty i informacje sugerujące, że dane znajdujące się na tym świadectwie lub formularzu są niedokładne.

Jeżeli w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji organy celne w Państwie Członkowskim przywozu decydują o zawieszeniu stosowania preferencyjnego traktowania, zwalniają produkty z zastrzeżeniem wszelkich środków zachowawczych uznanych za niezbędne.

4. Organy celne Państwa Członkowskiego przywozu lub izby handlowe terytoriów okupowanych są informowane o wynikach weryfikacji w terminie sześciu miesięcy. Wyniki te muszą umożliwiać ustalenie, czy zwrócone zgodnie z ust. 3 dokumenty stosują się do produktów rzeczywiście wywiezionych i czy produkty te mogą rzeczywiście kwalifikować się do stosowania ustaleń preferencyjnych.

Przepisy art. 95 ust. 5 stosuje się do niniejszego ustępu.

5. Do celów późniejszej weryfikacji świadectw przewozowych EUR.1 izby handlowe terytoriów okupowanych lub organy celne w Państwie Członkowskim wywozu przechowują dokumenty wywozowe lub kopie świadectw zastępujących je przez okres co najmniej dwóch lat.

Sekcja 3

Republiki Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Słowenii i terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii

Podsekcja 1

Definicja pojęcia produktów pochodzących

Artykuł 120

Do celów stosowania przepisów dotyczących preferencji taryfowych udzielonych przez Wspólnotę niektórym produktom pochodzącym z Republiki Bośni i Hercegowiny, Republiki Chorwacji, Republiki Słowenii i z terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, zwanych dalej "republikami beneficjentami" następujące produkty, pod warunkiem że zostały bezpośrednio przewiezione w rozumieniu art. 125, uważa się za:

1) produkty pochodzące z republiki beneficjenta:

a) produkty całkowicie uzyskane w republice beneficjencie;

b) produkty uzyskane w republice beneficjencie, przy wytworzeniu których użyto produktów innych niż całkowicie uzyskane w tej republice, pod warunkiem że produkty te poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 122. Jednakże warunek ten nie ma zastosowania do produktów, które w rozumieniu niniejszej podsekcji pochodzą ze Wspólnoty, pod warunkiem że produkty te poddano w danej republice beneficjencie obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie, określone w art. 122 ust. 3;

2) produkty pochodzące ze Wspólnoty:

a) produkty całkowicie uzyskane we Wspólnocie;

b) produkty uzyskane we Wspólnocie, przy wytworzeniu których użyto produktów innych niż całkowicie uzyskane we Wspólnocie, pod warunkiem że produkty te poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 122. Jednakże warunek ten nie ma zastosowania do produktów, które w rozumieniu niniejszej podsekcji pochodzą z republiki beneficjenta, pod warunkiem że produkty te poddano we Wspólnocie obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie, określone w art. 122 ust. 3.

Artykuł 121

1. Za całkowicie uzyskane w republice beneficjencie lub we Wspólnocie uważa się produkty określone w art. 67 ust. 1 lit. a)-k).

2. Pojęcie "statki tego kraju" w art. 67 ust. 1 lit. f) odnosi się tylko do statków:

- zarejestrowanych lub zgłoszonych w Państwie Członkowskim lub danej republice beneficjencie,

- pływających pod banderą Państwa Członkowskiego lub danej republiki beneficjenta,

- które przynajmniej w 50 % należą do obywateli Państwa Członkowskiego lub republiki beneficjenta, albo spółki, która ma rzeczywistą siedzibę w jednym z tych Państw Członkowskich lub w republice beneficjencie, a której dyrektor lub dyrektorzy, przewodniczący zarządu lub rady nadzorczej i większość członków tej rady są obywatelami republiki beneficjenta lub Państw Członkowskich Wspólnoty, oraz w których ponadto w przypadku spółek cywilnych lub spółek z ograniczoną odpowiedzialnością co najmniej połowa kapitału należy do Państw Członkowskich lub danej republiki beneficjenta, ich instytucji prawa publicznego lub obywateli,

- których kapitan i oficerowie są wyłącznie obywatelami Państw Członkowskich lub danej republiki beneficjenta, oraz

- na których załoga składa się w co najmniej 75 % z obywateli Państw Członkowskich Wspólnoty lub danej republiki beneficjenta.

3. Pojęcia "Wspólnota" i "republika beneficjent" obejmują także otaczające je wody terytorialne. Statki działające na pełnym morzu, włącznie ze statkami przetwórniami, na których złowione ryby poddaje się obróbce lub przetwarzaniu, uważa się za część terytorium państwa, do którego należą, pod warunkiem że spełniają warunki wymienione w ust. 2.

Artykuł 122

1. Do celów art. 120 materiały niepochodzące uważa się za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, gdy uzyskany produkt jest klasyfikowany w innej pozycji niż ta, w której z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 i 3 klasyfikowane są wszystkie niepochodzące materiały użyte do jego wytworzenia.

Stosuje się przepisy art. 68 ust. 1 akapit drugi, trzeci i czwarty.

2. Jeżeli produkt jest wymieniony w kolumnach 1 i 2 wykazu znajdującego się w załączniku 20, to zamiast reguły ust. 1 muszą być spełnione warunki określone w kolumnie 3 dla danego produktu.

a) Jeżeli w wykazie załącznika 20 do określania statusu pochodzenia produktu uzyskanego we Wspólnocie lub w republice beneficjencie jest stosowana norma procentowa, to wartość dodana w wyniku obróbki lub przetworzenia odpowiada cenie ex-works uzyskanego produktu, pomniejszonej o wartość pochodzących z państw trzecich materiałów przywożonych do Wspólnoty lub republiki beneficjenta.

b) Pojęcie "wartość" w wykazie załącznika 20 oznacza wartość celną w chwili przywozu użytych materiałów niepochodzących lub, jeżeli nie jest ona znana bądź nie może być ustalona, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za te materiały na danym terytorium.

Jeżeli wartość użytych materiałów pochodzących musi zostać ustalona, przepisy poprzedniego akapitu stosuje się mutatis mutandis.

c) Pojęcie "cena ex-works" w wykazie załącznika 20 oznacza cenę zapłaconą producentowi, w którego przedsiębiorstwie dokonano ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta obejmuje wartość wszystkich użytych materiałów pomniejszoną o wszystkie podatki wewnętrzne, które są lub mogą zostać zwrócone, jeżeli uzyskany produkt zostanie wywieziony.

3. Do celów ust. 1 i 2 za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie dla nadania statusu produktów pochodzących uważane są czynności określone w art. 68 ust. 3 lit. a)-h), niezależnie od tego, czy nastąpiła zmiana pozycji.

Artykuł 123

W celu ustalenia, czy produkt pochodzi z republiki beneficjenta lub ze Wspólnoty, nie jest konieczne ustalenie, czy energia elektryczna, paliwo, urządzenia i wyposażenie oraz maszyny i narzędzia, użyte do uzyskania tego produktu, jak również materiały oraz produkty użyte w czasie produkcji, które nie mają wejść w końcowy skład produktu, pochodzą z państw trzecich czy też nie.

Artykuł 124

Do niniejszej sekcji stosuje się przepisy art. 73 i 74.

Artykuł 125

1. Preferencje taryfowe, określone w art. 120, stosuje się jedynie do produktów lub materiałów pochodzących, które są transportowane między terytorium danej republiki beneficjenta a Wspólnotą bez przekraczania żadnego innego terytorium. Jednakże towary pochodzące z republiki beneficjenta lub ze Wspólnoty i tworzące jedną przesyłkę mogą być transportowane przez inne terytorium niż terytorium republiki beneficjenta lub Wspólnoty, z przeładunkiem lub bez przeładunku albo z czasowym składowaniem lub bez czasowego składowania na tym terytorium, pod warunkiem że towary pozostają pod dozorem organów celnych w kraju tranzytu lub składowania i że nie zostały tam poddane innym czynnościom niż wyładunek, przeładunek lub jakimkolwiek innym czynnościom mającym zachować je w dobrym stanie.

Transport rurociągami produktów pochodzących z republiki beneficjenta lub ze Wspólnoty może odbywać się przez terytoria inne niż terytorium Wspólnoty lub republiki beneficjenta.

2. Dowód spełnienia warunków określonych w ust. 1 przedstawiany jest właściwym organom celnym w postaci:

a) jednolitego dokumentu przewozowego wystawionego w kraju lub terytorium wywozu, obejmującego przejazd przez kraj tranzytu; lub

b) świadectwa wystawionego przez organy celne kraju tranzytu:

- podającego dokładny opis towarów,

- określającego datę wyładunku lub przeładunku towarów, również ze statku lub na statek, ze wskazaniem wykorzystanych statków,

- potwierdzającego warunki, na podstawie których produkty pozostały w kraju tranzytu; lub

c) w razie ich braku – jakichkolwiek dokumentów dowodowych.

Artykuł 126

Warunki ustalone w niniejszej podsekcji dotyczące nabycia statusu towarów pochodzących są spełniane nieprzerwanie we Wspólnocie lub w republice beneficjencie.

Jeżeli produkty pochodzące, wywożone ze Wspólnoty lub z republiki beneficjenta do innego kraju, zostają zwrócone, to są one uważane za niepochodzące, chyba że można udowodnić zgodnie z wymogami organów celnych, że:

- powracające towary są tymi samymi, które zostały wywiezione, oraz

- nie zostały one poddane czynnościom wykraczającym poza te konieczne do zachowania ich w dobrym stanie w czasie, gdy znajdowały się w tym kraju.

Podsekcja 2

Dowód pochodzenia

a) Świadectwo przewozowe EUR.1

Artykuł 127

W rozumieniu niniejszej sekcji dowodem statusu pochodzenia towarów jest świadectwo przewozowe EUR.1, którego wzór znajduje się w załączniku 21.

Artykuł 128

1. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane na pisemny wniosek eksportera lub, na odpowiedzialność eksportera, jego upoważnionego przedstawiciela. Wniosek taki sporządza się na formularzu, którego wzór znajduje się w załączniku 21. Jest on wypełniany zgodnie z przepisami niniejszej podsekcji.

Wnioski o wystawienie świadectw przewozowych EUR.1 muszą być przechowywane przez okres co najmniej dwóch lat przez organy celne Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta.

2. Stosuje się przepisy art. 106 ust. 2.

3. Świadectwo przewozowe EUR.1 może być wystawione tylko wtedy, gdy może służyć jako materiał dowodowy wymagany do celów stosowania preferencji taryfowych, określonych w art. 120.

4. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez organy celne Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta, jeżeli towary, które mają zostać wywiezione, mogą być uważane za produkty pochodzące w rozumieniu niniejszej sekcji.

5. W przypadkach, gdy towary uważane są za produkty pochodzące w rozumieniu art. 120 ust. 1 lit. b) zdanie ostatnie lub ust. 2 lit. b) zdanie ostatnie, wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 uzależnione jest od przedstawienia dowodu pochodzenia wystawionego lub sporządzonego wcześniej. Ten dowód pochodzenia musi być przechowywany przez okres co najmniej dwóch lat przez organy celne Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta.

6. Ponieważ świadectwo przewozowe EUR.1 stanowi dokumentację dowodową do celów stosowania preferencji taryfowych określonych w art. 120, organy celne Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta są odpowiedzialne za podjęcie wszelkich kroków niezbędnych do weryfikacji pochodzenia towarów i sprawdzenia innych oświadczeń znajdujących się na świadectwie.

7. W celu weryfikacji, czy warunki określone w ust. 4 i 5 są spełnione, organy celne Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta mają prawo zażądać wszelkiej dokumentacji dowodowej lub przeprowadzić każdą kontrolę, którą uznają za właściwą.

8. Organy celne Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta są odpowiedzialne za zapewnienie prawidłowego wypełniania formularza, określonego w art. 127. W szczególności sprawdzają, czy pole przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w taki sposób, żeby wykluczyć jakąkolwiek możliwość wprowadzenia fałszywych informacji. W tym celu opis produktów jest podawany bez pozostawiania pustych wierszy. W przypadku gdy pole nie jest całkowicie wypełnione, należy narysować pod ostatnim wierszem opisu poziomą linię, przekreślając tym samym puste miejsce.

9. Data wystawienia świadectwa przewozowego musi być wpisana w części świadectwa przewozowego przeznaczonej dla organów celnych.

10. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez organy celne Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta przy wywozie produktów, których dotyczy. Zostaje ono udostępnione eksporterowi, jak tylko wywóz zostanie faktycznie dokonany lub zapewniony.

11. W przypadku Republiki Bośni i Hercegowiny oraz terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii odniesienia do "organów celnych" w niniejszym i następnych artykułach należy rozumieć jako odniesienia do izb gospodarczych tak długo, jak izby gospodarcze w tych republikach spełniają dane funkcje.

Artykuł 129

Do niniejszej sekcji stosuje się przepisy art. 107-109.

Artykuł 130

1. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest przedkładane w terminie pięciu miesięcy od daty jego wystawienia przez organy celne Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta organom celnym Państwa Członkowskiego lub republiki beneficjenta przywozu, gdzie produkty są przedstawiane.

2. Świadectwo przewozowe EUR.1, które jest przedkładane organom celnym Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta po upływie terminu przedłożenia przewidzianego w ust. 1, może być uznane do celów preferencyjnego traktowania wtedy, gdy nieprzedłożenie świadectwa jest spowodowane siłą wyższą lub zaistnieniem wyjątkowych okoliczności.

3. W innych przypadkach opóźnionego przedłożenia organy celne Państwa Członkowskiego przywozu lub republiki beneficjenta mogą przyjąć świadectwa wtedy, gdy produkty zostały im przedstawione przed upływem wymienionego terminu.

Artykuł 131

1. Produkty wysyłane ze Wspólnoty lub republiki beneficjenta z przeznaczeniem na wystawę organizowaną w innym kraju i sprzedane po wystawie w celu przywozu do Wspólnoty korzystają w przywozie z preferencji taryfowych, określonych w art. 120, pod warunkiem że produkty te spełniają warunki podsekcji 1 wymagane dla uznania ich za pochodzące ze Wspólnoty lub danej republiki beneficjenta i pod warunkiem że zgodnie z wymogami organów celnych zostanie udowodnione, że:

a) eksporter wysłał te produkty ze Wspólnoty lub republiki beneficjenta do kraju, w którym odbyła się wystawa i wystawił je tam;

b) produkty zostały sprzedane lub zbyte w inny sposób przez tego eksportera osobie we Wspólnocie lub w republice beneficjencie;

c) produkty zostały wysłane, w czasie trwania wystawy lub bezpośrednio po niej, do Wspólnoty lub republiki beneficjenta w stanie, w jakim zostały wysłane na wystawę;

d) od chwili ich wysyłki na wystawę produkty nie były używane do innych celów niż prezentacja na wystawie.

2. Stosuje się przepisy art. 111 ust. 2 i 3.

Artykuł 132

Świadectwa przewozowe EUR.1 przedkłada się organom celnym Państwa Członkowskiego przywozu lub republiki beneficjenta zgodnie z procedurami ustanowionymi w przepisach tego Państwa Członkowskiego lub tej republiki beneficjenta. Organy te mogą wymagać tłumaczenia świadectwa.

Mogą one także wymagać załączenia do zgłoszenia przywozowego oświadczenia importera stwierdzającego, że produkty spełniają warunki wymagane dla stosowania preferencji taryfowych określonych w art. 120.

Artykuł 133

Bez uszczerbku dla art. 122 ust. 3 gdy artykuł niezmontowany lub zdemontowany objęty działem 84 lub 85 Zharmonizowanego Systemu jest przywożony partiami na warunkach ustanowionych przez organy celne, na wniosek zgłaszającego towary jest uważany za jeden artykuł, a świadectwo przewozowe EUR. 1 może zostać przedłożone dla całego produktu przy przywozie pierwszej przesyłki.

Artykuł 134

Świadectwa przewozowe EUR.1 przechowywane są przez organy celne Państwa Członkowskiego przywozu lub przez organy celne republiki beneficjenta przywozu zgodnie z przepisami obowiązującymi we Wspólnocie lub tej republice beneficjencie.

b) Formularz EUR.2

Artykuł 135

1. Niezależnie od art. 127 w przypadku przesyłek zawierających jedynie produkty pochodzące, gdy wartość przesyłki nie przekracza 3000 ECU, dowód statusu pochodzenia produktów w rozumieniu podsekcji 1 wystawiany jest na formularzu EUR.2, którego wzór znajduje się w załączniku 22.

2. Formularz EUR.2 wypełnia i podpisuje eksporter lub na odpowiedzialność eksportera jego upoważniony przedstawiciel. Jeżeli towary znajdujące się w przesyłce zostały wcześniej zweryfikowane w wywożącym Państwie Członkowskim lub terytorium w zakresie definicji pojęcia produktów pochodzących, eksporter może umieścić stosowną adnotację w polu "Uwagi" formularza EUR.2.

3. Formularz EUR.2 jest wypełniany dla każdej przesyłki.

4. Przepisy te nie zwalniają eksporterów od spełnienia innych formalności przewidzianych przepisami celnymi lub pocztowymi.

5. Eksporter, który sporządził formularz EUR.2, przedkłada na żądanie organów celnych Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta wszystkie uzupełniające dokumenty dotyczące stosowania tego formularza.

Artykuł 136

Przy przywozie do Wspólnoty lub republiki beneficjenta następującym produktom pochodzącym w rozumieniu podsekcji 1 udziela się preferencji taryfowych, określonych w art. 120, bez konieczności przedkładania dokumentów, określonych w art. 127 lub w art. 135:

a) produkty wysyłane w małych przesyłkach przez osoby fizyczne do osób fizycznych, pod warunkiem że wartość produktów nie przekracza 215 ECU;

b) produkty znajdujące się w bagażu osobistym podróżnych, pod warunkiem że wartość produktów nie przekracza 600 ECU.

Do niniejszej sekcji stosuje się przepisy art. 117 ust. 2 .

Podsekcja 3

Metody współpracy administracyjnej

Artykuł 137

Republiki beneficjenci przesyłają Komisji wzory używanych odcisków pieczęci, jak również adresy organów celnych właściwych do wystawiania świadectw przewozowych EUR.1 i przeprowadzania późniejszej weryfikacji tych świadectw oraz formularzy EUR.2. Komisja przesyła te informacje organom celnym Państw Członkowskich.

Artykuł 138

1. Późniejsze weryfikacje świadectw przewozowych EUR.1 i formularzy EUR.2 przeprowadza się wyrywkowo lub w każdym przypadku, gdy organy celne Państwa Członkowskiego przywozu lub republiki beneficjenta mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności dokumentu lub prawdziwości informacji dotyczących rzeczywistego pochodzenia danych towarów.

2. W celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszych przepisów Państwa Członkowskie i republiki beneficjenci wspierają się wzajemnie za pośrednictwem swoich organów celnych, w kontroli autentyczności świadectw przewozowych EUR.1 i formularzy EUR.2 oraz prawdziwości informacji dotyczących rzeczywistego pochodzenia danych produktów.

3. Do celów ust. 1 organy celne Państwa Członkowskiego lub republiki beneficjenta przywozu zwracają świadectwo przewozowe EUR.1, formularz EUR.2 lub kopię tego świadectwa bądź formularza organom celnym kraju wywozu, podając, gdzie stosowne, materialne lub formalne powody uzasadniające kontrolę.

Do świadectwa przewozowego EUR.1 lub formularza EUR.2 władze wnioskujące dołączają stosowne dokumenty handlowe lub ich kopie oraz dostarczają wszelkie uzyskane dokumenty i informacje sugerujące, że dane znajdujące się na tym świadectwie lub formularzu są niedokładne.

Jeżeli w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji organy celne w Państwie Członkowskim przywozu decydują o zawieszeniu preferencji taryfowych, określonych w art. 120, zwalniają produkty z zastrzeżeniem wszelkich środków zachowawczych uznanych za niezbędne.

4. Organy celne Państwa Członkowskiego przywozu lub republiki beneficjenta są informowane o wynikach weryfikacji w nieprzekraczalnym terminie sześciu miesięcy. Wyniki te muszą umożliwiać ustalenie, czy kwestionowane świadectwo przewozowe EUR.1 lub formularz EUR.2 odnoszą się do produktów rzeczywiście wywiezionych i czy produkty te mogą rzeczywiście kwalifikować się do stosowania preferencji taryfowych, określonych w art. 120.

Jeżeli w przypadku uzasadnionych wątpliwości nie ma odpowiedzi w terminie sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku o dokonanie weryfikacji lub jeżeli odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających do ustalenia autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, władze wnioskujące odmawiają udzielenia preferencyjnego traktowania, z wyjątkiem przypadku siły wyższej lub wystąpienia wyjątkowych okoliczności.

5. Do celów późniejszej weryfikacji świadectw przewozowych EUR.1 organy celne kraju wywozu przez okres co najmniej dwóch lat przechowują kopie świadectw, jak również wszelkie odnoszące się do nich dokumenty wywozowe.

Podsekcja 4

Ceuta i Melilla

Artykuł 139

1. Termin "Wspólnota" używany w niniejszej sekcji nie obejmuje Ceuty lub Melilli. Termin "produkty pochodzące ze Wspólnoty" nie obejmuje produktów pochodzących z tych obszarów.

2. Z zastrzeżeniem szczególnych warunków określonych w art. 140 przepisy podsekcji 1-3 niniejszej sekcji stosuje się mutatis mutandis do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli.

Artykuł 140

1. Przepisy następujących ustępów stosuje się zamiast art. 120, a odniesienia do tego artykułu stosuje się mutatis mutandis do niniejszego artykułu.

2. Pod warunkiem, że zostały bezpośrednio przetransportowane, zgodnie z przepisami art. 125, uważa się za:

a) produkty pochodzące z Ceuty i Melilli:

i) produkty całkowicie uzyskane w Ceucie i Melilli;

ii) produkty uzyskane w Ceucie i Melilli, przy wytworzeniu których użyto produktów innych niż określone w ppkt i), pod warunkiem że produkty te poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 122. Jednakże warunek ten nie ma zastosowania do produktów, które w rozumieniu podsekcji 1 pochodzą ze Wspólnoty lub republiki beneficjenta, pod warunkiem że poddano je w Ceucie i Melilli obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie, określone w art. 122 ust. 3;

b) produkty pochodzące z republiki beneficjenta:

i) produkty całkowicie uzyskane w tej republice;

ii) produkty uzyskane w tej republice, przy wytworzeniu których użyto produktów innych niż określone w ppkt i), pod warunkiem że produkty te poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 122. Jednakże warunek ten nie ma zastosowania do produktów, które w rozumieniu podsekcji 1 pochodzą z Ceuty i Melilli lub ze Wspólnoty, pod warunkiem że poddano je obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie, określone w art. 122 ust. 3.

3. Ceuta i Melilla uznawane są za jedno terytorium.

4. Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel umieszcza w polu 2 świadectwa przewozowego EUR.1 nazwę danej republiki beneficjenta oraz wpis "Ceuta i Melilla".

Ponadto w przypadku produktów pochodzących z Ceuty i Melilli status pochodzenia podaje się w polu 4 świadectwa przewozowego EUR.1.

5. Hiszpańskie organy celne są odpowiedzialne za stosowanie przepisów niniejszej sekcji w Ceucie i Melilli.

TYTUŁ V

WARTOŚĆ CELNA

ROZDZIAŁ 1

Przepisy ogólne

Artykuł 141

1. Do celów stosowania przepisów art. 28-36 Kodeksu oraz przepisów niniejszego tytułu Państwa Członkowskie postępują zgodnie z przepisami ustanowionymi w załączniku 23.

Przepisy ustanowione w pierwszej kolumnie załącznika 23 są stosowane zgodnie z odpowiednią uwagą interpretacyjną zamieszczoną w drugiej kolumnie.

2. Przepisy załącznika 24 stosuje się, jeżeli przy określaniu wartości celnej konieczne jest odwołanie się do ogólnie przyjętych zasad rachunkowości.

Artykuł 142

1. Do celów niniejszego tytułu:

a) "Umowa" oznacza Umowę w sprawie stosowania art. VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu, zawartą w ramach wielostronnych negocjacji handlowych prowadzonych w latach 1973-1979 i wymienioną w art. 31 ust. 1 tiret pierwsze Kodeksu;

b) "wyprodukowane towary" oznaczają towary wyhodowane, wytworzone lub wydobyte;

c) "towary identyczne" oznaczają towary wyprodukowane w tym samym kraju, takie same pod każdym względem, włączając cechy fizyczne, jakość i renomę. Niewielkie różnice w wyglądzie nie wykluczają ich uznania za towary identyczne, odpowiadające pod innymi względami definicji;

d) "towary podobne" oznaczają towary wyprodukowane w tym samym kraju, które nie będąc podobnymi pod każdym względem, posiadają podobne cechy i podobny skład materiałowy, co pozwala im pełnić te same funkcje i być towarami handlowo zamiennymi; jakość towarów, ich renoma i posiadanie znaku handlowego zaliczają się do czynników, które należy uwzględniać przy ustalaniu, czy towary są podobne;

e) "towary tego samego gatunku i rodzaju" oznaczają towary zawierające się w grupie lub asortymencie towarowym, wytwarzane przez określoną gałąź przemysłu lub branżę przemysłową i obejmujące towary identyczne lub podobne.

2. Określenia "towary identyczne" i "towary podobne" nie obejmują towarów, które, w zależności od przypadku, włączają lub odzwierciedlają prace techniczno-inżynieryjne, rozwojowe, artystyczne, projektowe oraz plany i szkice, w stosunku do których nie dokonano korekty na mocy art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt iv) Kodeksu, ponieważ elementy te zostały wykonane we Wspólnocie.

Artykuł 143

1. Do celów art. 29 ust. 1 lit. d) i art. 30 ust. 2 lit. c) Kodeksu osoby uważane są za powiązane tylko, gdy:

a) jedna jest urzędnikiem lub dyrektorem w firmie drugiej osoby;

b) są one prawnie uznanymi wspólnikami w działalności gospodarczej;

c) są one pracodawcą i pracobiorcą;

d) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio dysponuje prawami głosu lub udziałem w kapitale zakładowym wynoszącym co najmniej 5 % wszystkich praw głosu lub co najmniej 5 % kapitału zakładowego drugiej osoby;

e) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugą;

f) obie znajdują się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą trzeciej osoby;

g) wspólnie kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio, trzecią osobę;

h) są członkami rodziny. Za członków rodziny uważa się wyłącznie osoby pozostające ze sobą w którymkolwiek z wymienionych poniżej stosunków:

- mąż i żona,

- rodzice i dzieci,

- bracia i siostry (rodzeni lub przyrodni),

- dziadkowie i wnuki,

- wujek lub ciotka i bratanek lub siostrzeniec oraz bratanica lub siostrzenica,

- teściowie i zięć lub synowa,

- szwagier i szwagierka.

2. Do celów niniejszego tytułu osoby powiązane w działalności gospodarczej w tym sensie, że jedna z nich jest wyłącznym agentem, wyłącznym dystrybutorem lub wyłącznym koncesjonariuszem drugiej, uważane są za powiązane jedynie, jeżeli odpowiadają kryteriom ustalonym w ust. 1.

Artykuł 144

1. Do celów ustalania na mocy art. 29 Kodeksu wartości celnej towarów, których cena nie została faktycznie zapłacona w chwili określonej dla ustalenia wartości celnej, cena należna w ramach rozliczenia w określonym terminie stanowi, co do zasady, podstawę dla określenia wartości celnej.

2. Komisja i Państwa Członkowskie zasięgają opinii w Komitecie w sprawie stosowania ust. 1.

Artykuł 145

Jeżeli towary zgłoszone do swobodnego obrotu stanowią część większej ilości tego samego towaru zakupionego w ramach jednej transakcji, to cena faktycznie zapłacona lub należna do celów art. 29 ust. 1 Kodeksu jest ceną będącą stosunkiem całkowitej ceny zgłoszonej ilości towarów do całkowitej ilości zakupionej.

Proporcjonalny podział ceny faktycznie zapłaconej lub należnej stosuje się również w przypadku utraty części przesyłki lub szkody zaistniałej przed wprowadzeniem do swobodnego obrotu towarów, dla których ma zostać ustalona wartość celna.

Artykuł 146

Jeżeli cena faktycznie zapłacona lub należna zawiera kwotę podatku wewnętrznego należnego od danych towarów w kraju pochodzenia lub wywozu, to do celów art. 29 ust. 1 Kodeksu kwoty tej nie uwzględnia się przy określaniu wartości celnej, pod warunkiem że wykazano, zgodnie z wymogami właściwych organów celnych, że wspomniane towary były lub będą z niego zwolnione z korzyścią dla kupującego.

Artykuł 147

1. Do celów art. 29 Kodeksu fakt, że towary będące przedmiotem sprzedaży zostały zgłoszone do swobodnego obrotu, uważa się za wystarczającą wskazówkę, że zostały one sprzedane w celu wywozu na obszar celny Wspólnoty. Dotyczy to również przypadku kolejnych sprzedaży dokonanych przed określeniem wartości celnej, przy czym każda z cen tych transakcji może, z zastrzeżeniem przepisów art. 178-181, zostać przyjęta za podstawę określenia wartości celnej.

2. Jednakże w przypadku użycia towarów w państwie trzecim między sprzedażą a wprowadzeniem do swobodnego obrotu wartość celna nie musi być wartością transakcyjną.

3. Kupujący nie musi spełniać żadnego warunku innego niż ten, że musi być stroną umowy sprzedaży.

Artykuł 148

Jeżeli stosując art. 29 ust. 1 lit. b) Kodeksu, ustalono, że sprzedaż lub cena towarów przywożonych jest uzależniona od warunku lub świadczenia, którego wartość można ustalić w odniesieniu do towarów, dla których określana jest wartość celna, to taką wartość uważa się za pośrednią płatność dokonaną przez kupującego na rzecz sprzedającego oraz część ceny zapłaconej lub należnej, pod warunkiem że dany warunek lub usługa nie odnosi się do:

a) działalności, do której stosuje się art. 29 ust. 3 lit. b) Kodeksu; lub

b) elementu, w odniesieniu do którego ma być uiszczona dopłata do ceny zapłaconej lub należnej zgodnie z przepisami art. 32 Kodeksu.

Artykuł 149

1. Do celów art. 29 ust. 3 lit. b) Kodeksu pojęcie "działalność marketingowa" oznacza wszelką działalność związaną z reklamą i promocją sprzedaży danych towarów, jak również wszelką działalność związaną z gwarancjami odnoszącymi się do tych towarów.

2. Tego rodzaju działalność prowadzona przez kupującego jest uważana za działalność prowadzoną na jego rachunek, nawet jeżeli wynika ona z obowiązku nałożonego na kupującego na podstawie umowy ze sprzedającym.

Artykuł 150

1. W celu stosowania art. 30 ust. 2 lit. a) Kodeksu (wartość transakcyjna towarów identycznych) wartość celna ustalana jest w odniesieniu do wartości transakcyjnej towarów identycznych, sprzedawanych na tym samym poziomie handlu i w zasadzie w takich samych ilościach, co towary, dla których określana jest wartość celna. W przypadku gdy nie stwierdzono tego rodzaju sprzedaży, przyjmuje się wartość transakcyjną towarów identycznych, sprzedawanych na innym poziomie handlu i/lub w innych ilościach, skorygowaną o różnice wynikające z poziomu handlu i/lub ilości, pod warunkiem że tego rodzaju korekta może być dokonana na podstawie przedłożonych dowodów, jednoznacznie potwierdzających zasadność i prawidłowość korekty, niezależnie od tego, czy taka korekta prowadzi do zwiększenia czy też zmniejszenia wartości.

2. W przypadku gdy koszty określone w art. 32 ust. 1 lit. e) Kodeksu są włączone do wartości transakcyjnej, dokonywana jest korekta w celu uwzględnienia istotnych rozbieżności w takich kosztach i opłatach między towarami przywożonymi a towarami identycznymi, wynikających z różnic w odległościach i rodzajach transportu.

3. Jeżeli, stosując przepisy niniejszego artykułu, stwierdzono istnienie dwóch lub większej liczby wartości transakcyjnych towarów identycznych, to dla ustalenia wartości celnej przywożonych towarów przyjmuje się najniższą wartość transakcyjną.

4. W celu stosowania niniejszego artykułu wartość transakcyjna towarów wytworzonych przez inną osobę jest brana pod uwagę tylko wtedy, gdy na podstawie ust. 1 nie można stwierdzić wartości transakcyjnej dla towarów identycznych wytworzonych przez tę samą osobę, która wyprodukowała towary, których wartość celna ma zostać określona.

5. Do celów niniejszego artykułu wartość transakcyjna przywożonych towarów identycznych oznacza wartość celną uprzednio określoną, zgodnie z art. 29 Kodeksu, skorygowaną zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.

Artykuł 151

1. W celu stosowania art. 30 ust. 2 lit. b) Kodeksu (wartość transakcyjna towarów podobnych) wartość celna ustalana jest w odniesieniu do wartości transakcyjnej towarów podobnych, sprzedawanych na tym samym poziomie handlu i w zasadzie w takich samych ilościach, co towary, dla których określana jest wartość celna. W przypadku gdy nie stwierdzono tego rodzaju sprzedaży, przyjmuje się wartość transakcyjną towarów podobnych, sprzedawanych na innym poziomie handlu i/lub w innych ilościach, skorygowaną o różnice wynikające z poziomu handlu i/lub ilości, pod warunkiem że tego rodzaju korekta może być dokonana na podstawie przedłożonych dowodów, jednoznacznie potwierdzających zasadność i prawidłowość korekty, niezależnie od tego, czy taka korekta prowadzi do zwiększenia, czy też zmniejszenia wartości.

2. W przypadku gdy koszty określone w art. 32 ust. 1 lit. e) Kodeksu są włączone do wartości transakcyjnej, dokonywana jest korekta w celu uwzględnienia istotnych rozbieżności w takich kosztach i opłatach między towarami przywożonymi a towarami podobnymi, wynikających z różnic w odległościach i rodzajach transportu.

3. Jeżeli, stosując przepisy niniejszego artykułu, stwierdzono istnienie dwóch lub większej liczby wartości transakcyjnych towarów podobnych, to dla ustalenia wartości celnej przywożonych towarów przyjmuje się najniższą wartość transakcyjną.

4. W celu stosowania niniejszego artykułu wartość transakcyjna towarów wytworzonych przez inną osobę jest brana pod uwagę tylko wtedy, jeżeli na podstawie ust. 1 nie można stwierdzić wartości transakcyjnej dla towarów podobnych wytworzonych przez tę samą osobę, która wyprodukowała towary, których wartość celna ma zostać określona.

5. Do celów niniejszego artykułu wartość transakcyjna przywożonych towarów podobnych oznacza wartość celną uprzednio określoną, zgodnie z art. 29 Kodeksu, skorygowaną zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.

Artykuł 152

1. a) W przypadku gdy towary przywożone bądź przywożone towary identyczne lub podobne są sprzedawane we Wspólnocie w takim stanie, w jakim zostały przywiezione, to wartość celna towarów przywożonych, ustalona zgodnie z art. 30 ust. 2 lit. c) Kodeksu, jest oparta na cenie jednostkowej, po której towary przywożone bądź przywożone towary identyczne lub podobne, których wartość celna jest ustalana, są sprzedawane w największych zagregowanych ilościach, w tym samym lub przybliżonym czasie, osobom niepowiązanym z osobami, od których kupują takie towary, z uwzględnieniem potrąceń od ceny o:

i) marże, zazwyczaj płacone lub uzgodnione do zapłacenia bądź też narzuty, jakie są zazwyczaj stosowane, obejmujące zyski i wydatki (włączając koszty bezpośrednie i pośrednie obrotu danymi towarami) związane ze sprzedażą we Wspólnocie przywożonych towarów tego samego gatunku i rodzaju;

ii) zwykłe koszty transportu i ubezpieczenia oraz związane z nimi koszty ponoszone we Wspólnocie;

iii) należności celne przywozowe i inne opłaty należne we Wspólnocie z tytułu przywozu lub sprzedaży towarów.

b) W przypadku gdy towary przywożone bądź przywożone towary identyczne lub podobne nie są sprzedawane w tym samym lub przybliżonym czasie, co czas przywozu towarów podlegających wycenie, wartość celna przywożonych towarów określana w niniejszym artykule, z zastrzeżeniem przepisów ust. 1 lit. a), jest ustalana na podstawie ceny jednostkowej, po której towary przywożone bądź przywożone towary podobne lub identyczne są sprzedawane we Wspólnocie możliwie szybko od dnia przywozu towarów podlegających wycenie, lecz przed upływem 90 dni od dnia przywozu i w takim samym stanie, w jakim zostały przywiezione.

2. W przypadku gdy towary przywożone bądź przywożone towary identyczne lub podobne nie są sprzedawane we Wspólnocie w takim stanie, w jakim zostały przywiezione, to na wniosek importera wartość celna jest ustalana na podstawie ceny jednostkowej towarów, po której są sprzedawane we Wspólnocie po dalszym przetworzeniu, w możliwie największych zagregowanych ilościach, osobom niepowiązanym z osobami, od których kupują takie towary, z uwzględnieniem wartości dodanej w wyniku takiego przetworzenia i po odjęciu kosztów przewidzianych w ust. 1 lit. a).

3. Do celów niniejszego artykułu cena jednostkowa, po której towary przywożone są sprzedawane w możliwie największych zagregowanych ilościach, jest ceną, po której została sprzedana największa liczba jednostek osobom niepowiązanym z osobami, od których kupują takie towary, na pierwszym poziomie handlu po przywozie właściwym tej sprzedaży.

4. Wszelka sprzedaż we Wspólnocie osobie, która dostarczyła bezpośrednio lub pośrednio, bez ponoszenia opłat lub po obniżonych kosztach, jeden z elementów wymienionych w art. 32 ust. 1 lit. b) Kodeksu, w celu użycia go w produkcji i przy sprzedaży na wywóz towarów przywożonych, nie powinna być uwzględniana przy ustalaniu ceny jednostkowej do celów niniejszego artykułu.

5. Do celów ust. 1 lit. b) pojęcie "możliwie szybko" oznacza dzień, w którym dokonuje się sprzedaży towarów przywożonych bądź przywożonych towarów identycznych lub podobnych w ilości wystarczającej dla określenia ceny jednostkowej.

Artykuł 153

1. W celu stosowania art. 30 ust. 2 lit. d) Kodeksu (wartość kalkulowana) organy celne nie mogą domagać się od osoby niezamieszkałej na stałe we Wspólnocie przedłożenia do zbadania czy też udostępnienia jakichkolwiek danych księgowych lub innych informacji potrzebnych dla ustalenia wartości. Jednakże informacje dostarczone przez producenta towarów do celów ustalenia wartości celnej na podstawie niniejszego artykułu, mogą być weryfikowane w państwie trzecim przez organy celne Państwa Członkowskiego za zgodą producenta i pod warunkiem że organy te z dostatecznym wyprzedzeniem poinformują o tym organy danego państwa, a te ostatnie nie wyrażą sprzeciwu wobec takich czynności.

2. Koszty lub wartość materiałów i produkcji, określone w art. 30 ust. 2 lit. d) tiret pierwsze Kodeksu, obejmują koszty elementów wymienionych w art. 32 ust. 1 lit. a) ppkt ii) i iii) Kodeksu.

Obejmują one także, we właściwych proporcjach, wartość każdego produktu lub usługi wymienionej w art. 32 ust. 1 lit. b) Kodeksu, bezpośrednio lub pośrednio dostarczonej przez kupującego w celu użycia w produkcji przywożonych towarów. Wartość prac wymienionych w art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt iv) Kodeksu, wykonanych we Wspólnocie włączana jest tylko w takich proporcjach, w jakich prace te zostały wykonane na koszt producenta.

3. Jeżeli dla ustalenia wartości kalkulowanej zostały wykorzystane informacje inne niż te, które zostały dostarczone przez producenta lub w jego imieniu, organy celne powiadamiają zgłaszającego, o ile zwrócił się o to z wnioskiem, o źródle tych informacji, o danych i opartych na nich kalkulacjach, z zastrzeżeniem art. 15 Kodeksu.

4. "Koszty ogólne", określone w art. 30 ust. 2 lit. d) tiret drugie, obejmują koszty bezpośrednie i pośrednie produkcji oraz sprzedaży towarów przeznaczonych do wywozu, które nie zostały włączone na mocy art. 30 ust. 2 lit. d) tiret pierwsze Kodeksu.

Artykuł 154

Jeżeli pojemniki określone w art. 32 ust. 1 lit. a) ppkt ii) Kodeksu mają stać się przedmiotem powtarzającego się przywozu, to koszt ich zostaje, na wniosek zgłaszającego, we właściwy sposób rozłożony na części, zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości.

Artykuł 155

Do celów art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt iv) Kodeksu koszty badań i wstępnych szkiców projektowych nie są włączane do wartości celnej.

Artykuł 156

Artykuł 33 lit. c) Kodeksu stosuje się mutatis mutandis, jeżeli wartość celna jest ustalana z zastosowaniem innej metody niż metoda wartości transakcyjnej.

ROZDZIAŁ 2

Przepisy dotyczące honorariów, tantiem autorskich i opłat licencyjnych

Artykuł 157

1. Do celów art. 32 ust. 1 lit. c) Kodeksu za honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne uważa się w szczególności płatności za skorzystanie z praw odnoszących się do:

- wytworzenia przywożonych towarów (w szczególności patenty, projekty, modele i know-how dotyczącą produkcji), lub

- sprzedaży przywożonych towarów na wywóz (w szczególności znaki towarowe, zarejestrowane wzory), lub

- użycia lub odsprzedaży przywożonych towarów (w szczególności prawa autorskie, technologie traktowane łącznie z przywożonym towarem).

2. Bez uszczerbku dla art. 32 ust. 5 Kodeksu, jeżeli wartość celna przywożonego towaru jest ustalana na podstawie przepisów art. 29 Kodeksu, to honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne dodaje się do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej jedynie w przypadku, gdy płatność ta:

- pozostaje w związku z towarami, dla których ustalana jest wartość celna, oraz

- stanowi warunek sprzedaży tych towarów.

Artykuł 158

1. Jeżeli przywożone towary stanowią jedynie składnik lub element towarów wytwarzanych we Wspólnocie, to korekty ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za te towary dokonuje się tylko, jeżeli honoraria, tantiemy autorskie lub opłaty licencyjne odnoszą się do tych towarów.

2. Przywóz towarów niezmontowanych lub poddanych przed odsprzedażą jedynie nieznacznemu przetworzeniu, takiemu jak rozcieńczenie lub pakowanie, nie stanowi przeszkody dla uznania honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych za odnoszące się do przywożonych towarów.

3. Jeżeli honoraria, tantiemy autorskie lub opłaty licencyjne odnoszą się w części do przywożonych towarów i w części do innych składników lub elementów składowych dołączonych do towarów po ich przywozie lub świadczeń, lub usług dokonanych po przywozie, to stosownego podziału dokonuje się jedynie na podstawie obiektywnych i dających się określić danych, zgodnie z uwagą interpretacyjną dotyczącą art. 32 ust. 2 Kodeksu, zamieszczoną w załączniku 23.

Artykuł 159

Honoraria, tantiemy autorskie lub opłaty licencyjne związane z prawem stosowania znaku towarowego włączane są do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za przywożony towar, wyłącznie gdy:

- honoraria, tantiemy autorskie lub opłaty licencyjne dotyczą towarów odsprzedawanych w takim samym stanie, w jakim zostały przywiezione, lub które podlegają jedynie nieznacznemu przetworzeniu po przywozie,

- towary te są wprowadzane do obrotu, pod znakiem towarowym umieszczonym przed lub po dokonaniu przywozu, za który honoraria, tantiemy autorskie lub opłaty licencyjne są uiszczane, oraz

- kupujący nie może zaopatrywać się w takie towary od innego dostawcy niepowiązanego ze sprzedającym.

Artykuł 160

Jeżeli kupujący opłaca honoraria, tantiemy autorskie lub opłaty licencyjne osobie trzeciej, to warunki, określone w art. 157 ust. 2, uważa się za spełnione jedynie, o ile sprzedający lub osoba z nim powiązana domaga się od kupującego dokonania takiej płatności.

Artykuł 161

Jeżeli sposób obliczania kwoty honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych uwzględnia cenę przywożonego towaru, to przyjmuje się, o ile nie zaprzeczają temu dowody, że płatność tych honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych pozostaje w związku z towarami, których wartość celna jest ustalana.

Jednakże gdy kwota honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych obliczana jest niezależnie od ceny przywożonych towarów, to płatność tych honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych może pozostawać w związku z towarem, którego wartość celna jest ustalana.

Artykuł 162

W celu stosowania art. 32 ust. 1 lit. c) Kodeksu państwo zamieszkania odbiorcy honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych nie stanowi istotnej okoliczności.

ROZDZIAŁ 3

Przepisy dotyczące miejsca wprowadzenia do Wspólnoty

Artykuł 163

1. Do celów art. 32 ust. 1 lit. e) i art. 33 lit. a) Kodeksu za miejsce wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty uważa się:

a) dla towarów przewożonych drogą morską, port wyładunku lub port przeładunku, pod warunkiem że przeładunek potwierdzony został przez organy celne tego portu;

b) dla towarów przewożonych drogą morską, a następnie wodną drogą śródlądową, pierwszy port – znajdujący się u ujścia rzeki lub kanału, lub w dalszym biegu – gdzie dokonanie wyładunku towarów było możliwe, pod warunkiem że wykazano organom celnym, że koszty frachtu do portu wyładunku towarów są wyższe od kosztów frachtu do tego pierwszego portu;

c) dla towarów przewożonych koleją, wodną drogą śródlądową lub transportem drogowym, miejsce pierwszego urzędu celnego;

d) dla towarów przewożonych w inny sposób, miejsce przekroczenia granicy lądowej obszaru celnego Wspólnoty.

2. Dla towarów wprowadzanych na obszar celny Wspólnoty, a następnie przewożonych do miejsca przeznaczenia znajdującego się w innej części tego obszaru, przez terytorium Austrii, Szwajcarii, Węgier, Republiki Czeskiej i Republiki Słowackiej lub Jugosławii, jakim było ono w dniu 1 stycznia 1991 r., wartość celna ustalana jest w nawiązaniu do pierwszego miejsca wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty, pod warunkiem że towary są przewożone bezpośrednio przez terytorium Austrii, Szwajcarii, Węgier, Republiki Czeskiej i Republiki Słowackiej lub Jugosławii, jak określono powyżej, zwykłą drogą poprzez takie terytorium do miejsca przeznaczenia.

3. Dla towarów wprowadzanych na obszar celny Wspólnoty i następnie przewożonych drogą morską do miejsca przeznaczenia znajdującego się w innej części wymienionego obszaru wartość celna ustalana jest w odniesieniu do pierwszego miejsca wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty, pod warunkiem że towary są przewożone do miejsca przeznaczenia bezpośrednio i zwykłą drogą.

4. Przepisy ust. 2 i 3 niniejszego artykułu stosuje się również, gdy towary zostały wyładowane, przeładowane lub czasowo unieruchomione na terytoriach Austrii, Szwajcarii, Węgier, Republiki Czeskiej i Republiki Słowackiej lub terytorium Jugosławii w rozumieniu ust. 2, z powodów odnoszących się wyłącznie do ich transportu.

5. Dla towarów wprowadzanych na obszar celny Wspólnoty i przewożonych bezpośrednio z jednego z francuskich departamentów zamorskich do innej części obszaru celnego Wspólnoty lub odwrotnie, za miejsce wprowadzenia przyjmuje się miejsce określone w ust. 1 i 2, znajdujące się w tej części obszaru celnego Wspólnoty, z której towary przybyły, jeżeli zostały tam wyładowane lub przeładowane, co zostało poświadczone przez organy celne.

6. Jeżeli warunki określone w ust. 2, 3 i 5 nie są spełniane, za miejsce wprowadzenia przyjmuje się miejsce określone w ust. 1 i znajdujące się w tej części obszaru celnego Wspólnoty, do której towary są wysyłane.

ROZDZIAŁ 4

Przepisy dotyczące kosztów transportu

Artykuł 164

W celu stosowania art. 32 ust. 1 lit. e) i art. 33 lit. a) Kodeksu:

a) jeżeli towary są przewożone tym samym środkiem transportu do punktu znajdującego się poza miejscem wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty, koszty transportu obliczane są proporcjonalnie do odległości przebytej poza i wewnątrz obszaru celnego Wspólnoty, chyba że przedłożone organom celnym dowody wykazują koszty, które zostały poniesione na mocy obowiązującej ogólnej taryfy stawek frachtowych w związku z transportem towarów do miejsca wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty;

b) jeżeli towary zostały zafakturowane po jednolitej cenie franco miejsce przeznaczenia, odpowiadającej cenie w miejscu wprowadzenia, to koszty transportu we Wspólnocie nie są odejmowane od ceny. Jednakże takie odliczenie jest dopuszczalne, jeżeli wykazano przed organami celnymi, że cena franco granica byłaby niższa od jednolitej ceny franco miejsce przeznaczenia;

c) jeżeli transport dokonany został bezpłatnie lub na koszt kupującego, to koszty transportu do miejsca wprowadzenia, obliczane według taryfy stawek frachtowych zwyczajowo stosowanej dla tych samych środków transportu, włączane są do wartości celnej.

Artykuł 165

1. Wszelkie opłaty pocztowe, którym podlegają towary przesyłane pocztą do miejsca przeznaczenia, są w całości włączane do wartości celnej tych towarów, z wyjątkiem jakichkolwiek dodatkowych opłat pocztowych pobieranych w kraju przywozu.

2. Jednakże opłaty te nie uzasadniają korygowania wartości zgłoszonej celem ustalenia wartości przesyłki o charakterze niekomercyjnym.

3. Ustępów 1 i 2 nie stosuje się do towarów przewożonych za pośrednictwem ekspresowych usług pocztowych, znanych jako EMS – Datapost (w Danii EMS – Jetpost, w Niemczech EMS – Kurierpostsendungen, we Włoszech CAI – Post).

Artykuł 166

Koszty transportu lotniczego wliczane do wartości celnej towarów są określane według reguł i z zastosowaniem wartości procentowych określonych w załączniku 25.

ROZDZIAŁ 5

Wycena niektórych nośników informacji stosowanych w sprzęcie ADP

Artykuł 167

1. Nie naruszając art. 29-33 Kodeksu, przy ustalaniu wartości celnej przywożonych nośników informacji stosowanych w sprzęcie do automatycznego przetwarzania danych i zawierających dane lub instrukcje, uwzględnia się wyłącznie koszt lub wartość samego nośnika informacji. Wartość celna przywożonego nośnika informacji zawierającego dane lub instrukcje nie zawiera więc kosztu lub wartości danych czy instrukcji, o ile taki koszt lub wartość jest wyodrębniona z kosztu lub wartości tego nośnika informacji.

2. Do celów niniejszego artykułu:

a) pojęcie "nośnik informacji" nie oznacza układów scalonych, półprzewodników i podobnych urządzeń lub artykułów zawierających takie układy lub urządzenia;

b) pojęcie "dane lub instrukcje" nie odnosi się do nagrań dźwiękowych, nagrań filmowych lub nagrań wideo.

ROZDZIAŁ 6

Przepisy dotyczące kursu wymiany

Artykuł 168

Do celów art. 169-172 niniejszego rozdziału:

a) "kurs zanotowany" oznacza:

- ostatni kurs sprzedaży zanotowany dla transakcji handlowych na najbardziej reprezentatywnym rynku lub rynkach walutowych dla danego Państwa Członkowskiego, lub

- każdy inny kurs wymiany, w ten sposób zanotowany i wskazany przez to Państwo Członkowskie jako kurs zanotowany, pod warunkiem że odzwierciedla on w sposób tak efektywny, jak to możliwe, aktualną wartość tej waluty w transakcjach handlowych;

b) "opublikowany" oznacza podany do wiadomości publicznej w sposób określony przez dane Państwo Członkowskie;

c) "waluta" oznacza każdą jednostkę monetarną stosowaną jako środek rozliczeniowy między władzami monetarnymi lub na rynku międzynarodowym.

Artykuł 169

1. Jeżeli elementy służące do ustalenia wartości celnej towaru zostają określone w chwili tego ustalenia w walucie innej niż waluta Państwa Członkowskiego, w którym ustalana jest wartość celna, to kurs wymiany stosowany w celu ustalenia tej wartości, wyrażony w walucie danego Państwa Członkowskiego, jest kursem zanotowanym w przedostatnią środę miesiąca i opublikowanym w tym samym dniu lub w dniu następnym.

2. Kurs zanotowany w przedostatnią środę miesiąca stosowany jest przez następujący po nim miesiąc kalendarzowy, z wyjątkiem przypadku, gdy zostanie on zastąpiony kursem ustalonym na podstawie art. 171.

3. Jeżeli w przedostatnią środę, określoną w ust. 1, kurs wymiany nie został zanotowany lub został zanotowany, lecz nie został opublikowany w tym samym dniu lub w dniu następnym, to za kurs zanotowany tej środy uważa się ostatni zanotowany i opublikowany w ciągu czternastu poprzednich dni kurs wymiany dla tej waluty.

Artykuł 170

Jeżeli kurs wymiany nie może zostać ustalony na podstawie art. 169, to kurs wymiany, do którego stosuje się art. 35 Kodeksu, jest kursem wskazanym przez dane Państwo Członkowskie i odzwierciedlającym w sposób tak efektywny, jak to możliwe, aktualną wartość tej waluty w transakcjach handlowych w odniesieniu do waluty tego Państwa Członkowskiego.

Artykuł 171

1. Jeżeli kurs wymiany zanotowany w ostatnią środę miesiąca i opublikowany w tym dniu lub w dniu następnym różni się o 5 % lub więcej od kursu ustalonego zgodnie z art. 169, aby wejść w życie w następnym miesiącu, zastępuje on kurs ustalony zgodnie z art. 169, począwszy od pierwszej środy tego miesiąca jako kurs stosowany do celów art. 35 Kodeksu.

2. W przypadku gdy podczas okresu stosowania, określonego w poprzednich przepisach, kurs wymiany zanotowany w środę i opublikowany w tym samym dniu lub w dniu następującym po nim różni się o 5 % lub więcej od kursu stosowanego zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału, to zastępuje on ten ostatni kurs i wchodzi w życie w następną środę jako kurs, do którego stosuje się art. 35 Kodeksu. Taki kurs zastępczy obowiązuje do końca bieżącego miesiąca, pod warunkiem że kurs ten nie jest zastąpiony na mocy przepisów pierwszego zdania niniejszego ustępu.

3. Jeżeli w Państwie Członkowskim kurs wymiany nie został zanotowany w środę lub jeżeli kurs został zanotowany, lecz nie został opublikowany w tym samym dniu lub w dniu następnym, to kursem zanotowanym do celów stosowania w tym Państwie Członkowskim ust. 1 i 2 jest ostatni kurs zanotowany i opublikowany przed tą środą.

Artykuł 172

Jeżeli organy celne Państwa Członkowskiego zezwolą zgłaszającemu na późniejsze uzupełnienie lub dostarczenie danych dotyczących zgłoszenia do swobodnego obrotu towarów w formie zgłoszenia okresowego, to pozwolenie to może, na wniosek zgłaszającego, przewidywać zastosowanie jednolitego kursu przy wymianie na walutę krajową danego Państwa Członkowskiego, elementów służących do określenia wartości celnej wyrażonej w określonej walucie. W takim przypadku przyjmuje się kurs ustalony zgodnie z niniejszym rozdziałem, stosowany pierwszego dnia okresu objętego danym zgłoszeniem.

ROZDZIAŁ 7

Procedury uproszczone dotyczące niektórych łatwo psujących się towarów

Artykuł 173

1. Do celów ustalenia wartości celnej produktów określonych w załączniku 26 Komisja ustala dla każdej pozycji klasyfikacyjnej wartość jednostkową za 100 kilogramów netto, wyrażoną w walucie Państw Członkowskich.

Wartości jednostkowe stosuje się dla każdego okresu czternastodniowego, który rozpoczyna się w piątek.

2. Wartości jednostkowe ustalane są na podstawie następujących elementów, które Państwa Członkowskie dostarczają Komisji w odniesieniu do każdej pozycji klasyfikacyjnej:

a) średnia cena jednostkowa franco granica, niezawierająca opłat celnych, wyrażona w walucie danego Państwa Członkowskiego za 100 kilogramów netto, i obliczona na podstawie cen towarów nieuszkodzonych, które obowiązują w centrach handlowych, określonych w załączniku 27, w okresie odniesienia określonym w art. 174 ust. 1;

b) ilości wprowadzone do swobodnego obrotu w okresie jednego roku kalendarzowego, za pobraniem należności celnych przywozowych.

3. Średnia cena jednostkowa franco granica, niezawierająca opłat celnych, obliczana jest na podstawie wpływów brutto ze sprzedaży dokonanej między importerem a hurtownikiem. Jednakże w odniesieniu do centrów handlowych w Londynie, Mediolanie i Rungis za sprzedaż brutto przyjmuje się sprzedaż odnotowaną na tym poziomie handlowym, na którym dane towary są najczęściej sprzedawane w tych ośrodkach.

W ten sposób otrzymane kwoty pomniejsza się o:

- marżę handlową 15 % dla centrów handlowych Londynu, Mediolanu i Rungis oraz 8 % dla pozostałych centrów handlowych,

- koszty transportu i ubezpieczenia na obszarze celnym,

- kwotę ryczałtową wynoszącą 5 ECU, stanowiącą całość pozostałych kosztów niewłączonych do wartości celnej.

Kwota ta jest przeliczana na walutę każdego Państwa Członkowskiego na podstawie ostatnio obowiązującego kursu ustalonego zgodnie z art. 18 Kodeksu.

- należności celne przywozowe i inne opłaty, których nie ujmuje się w wartości celnej.

4. Państwa Członkowskie mogą ustalić kwotę ryczałtową stosowaną przy odliczaniu kosztów transportu i ubezpieczenia, określone w ust. 3. Kwoty te, jak również sposoby ich obliczania, są podawane niezwłocznie do wiadomości Komisji.

Artykuł 174

1. Okres odniesienia dla obliczenia średniej ceny jednostkowej, określonej w art. 173 ust. 2 lit. a) jest okresem 14 dni, kończącym się w czwartek poprzedzający tydzień, w którym mają zostać ustalone nowe wartości jednostkowe.

2. Średnia cena jednostkowa jest podawana do wiadomości przez Państwa Członkowskie nie później niż o godzinie 12.00 w poniedziałek w tygodniu, w którym zostały ustalone, z zastosowaniem art. 173, wartości jednostkowe. Jeżeli dzień ten jest dniem wolnym od pracy, powiadomienia dokonuje się w bezpośrednio poprzedzający go dzień roboczy.

3. Ilości dopuszczone do swobodnego obrotu w ciągu roku kalendarzowego dla każdej pozycji klasyfikacyjnej są podawane do wiadomości Komisji przez wszystkie Państwa Członkowskie przed dniem 15 czerwca następnego roku.

Artykuł 175

1. Wartości jednostkowe, określone w art. 173 ust. 1, są ustalane przez Komisję, co drugi wtorek według średniej ważonej średnich cen jednostkowych, określonych w art. 173 ust. 2 lit. a) w zależności od ilości, określonych w art. 173 ust. 2 lit. b).

2. W celu określenia średniej ważonej każda średnia cena jednostkowa, określona w art. 173 ust. 2 lit. a), jest przeliczana na ecu po ostatnich kursach wymiany ustalonych przez Komisję i opublikowanych w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich przed tygodniem, w którym ustalane są wartości jednostkowe. Te same kursy wymiany stosuje się przy przeliczaniu otrzymanych w ten sposób wartości jednostkowych na waluty Państw Członkowskich.

3. Ostatnie opublikowane wartości jednostkowe stosuje się do chwili opublikowania nowych wartości jednostkowych. Jednakże w przypadku wystąpienia dużych wahań cen w jednym lub kilku Państwach Członkowskich, w wyniku na przykład przerwania ciągłości przywozu określonego produktu, nowe wartości jednostkowe mogą zostać ustalone na podstawie faktycznych cen z chwili ustalenia tych wartości.

Artykuł 176

1. Za przesyłki wadliwe uważa się przesyłki, które w czasie właściwym dla ustalania wartości celnej zawierają co najmniej 5 % produktów nienadających się w stanie, w jakim się znajdują, do spożycia przez ludzi lub których wartość jest niższa co najmniej o 20 % w stosunku do średniej ceny rynkowej zdrowego produktu.

2. Przesyłki wadliwe mogą zostać wycenione:

- albo po ich przesortowaniu, z zastosowaniem wartości jednostkowych dla części zdrowej i po zniszczeniu części wadliwej pod dozorem celnym, lub

- z zastosowaniem wartości jednostkowych ustalonych dla produktu zdrowego, po odjęciu od ciężaru danej przesyłki części wadliwej, określonej jako taka przez zaprzysiężonego i uznanego przez organy celne eksperta, lub

- z zastosowaniem wartości jednostkowych ustalonych dla produktu zdrowego, po odjęciu części wadliwej, określonej jako taka przez zaprzysiężonego i uznanego przez organy celne eksperta.

Artykuł 177

1. Dana osoba, zgłaszając lub powodując zgłoszenie wartości celnej produktu lub większej liczby produktów, które przywozi, odwołując się do wartości jednostkowej ustalonej z zastosowaniem niniejszego artykułu, przystępuje do systemu procedur uproszczonych dla bieżącego roku kalendarzowego dotyczących danego produktu lub produktów.

2. Jeżeli następnie wspomniana osoba odwoła się do innych metod ustalenia wartości celnej produktu lub większej liczby produktów, które przywozi, niż procedury uproszczone, to organy celne właściwego Państwa Członkowskiego są upoważnione do powiadomienia jej, że zostaje ona wyłączona z korzystania z procedur uproszczonych dla wspomnianego produktu lub produktów do końca bieżącego roku kalendarzowego; wyłączenie z procedury uproszczonej może zostać rozszerzone na następny rok kalendarzowy. O wyłączeniu z procedury uproszczonej organy celne Państwa Członkowskiego powiadamiają niezwłocznie Komisję, która informuje o tym organy celne pozostałych Państw Członkowskich.

ROZDZIAŁ 8

Zgłoszenie szczegółowych danych oraz wymagane dokumenty

Artykuł 178

1. Jeżeli konieczne jest ustalenie wartości celnej do celów art. 28-36 Kodeksu, to deklaracja danych odnoszących się do wartości celnej (deklaracja wartości) dołączana jest do zgłoszenia celnego przywożonych towarów. Deklaracja wartości jest sporządzana na formularzu D.W. 1, którego wzór znajduje się w załączniku 28, wraz, w zależności od przypadku, z jednym lub większą liczbą formularzy D.W. 1 bis, którego wzór znajduje się w załączniku 29.

2. Szczególnym wymogiem jest, aby deklaracja wartości, określona w ust. 1, była sporządzana jedynie przez osobę posiadającą miejsce zamieszkania lub prowadzenia działalności gospodarczej na obszarze celnym Wspólnoty i dysponującą wszystkimi faktami odnoszącymi się do deklaracji.

3. Jeżeli wartość celna danych towarów nie może być ustalona z zastosowaniem przepisów art. 29 Kodeksu, organy celne mogą odstąpić od wymogu sporządzenia deklaracji na formularzu określonym w ust. 1. W takich przypadkach osoba określona w ust. 2 dostarcza lub powoduje dostarczenie organom celnym każdej innej informacji, która może być wymagana do celów ustalenia wartości celnej z zastosowaniem innego artykułu wymienionego Kodeksu; tego rodzaju inne informacje są dostarczane w formie i na warunkach, które mogą określić organy celne.

4. Złożenie w urzędzie celnym deklaracji wymaganej w ust. 1 jest, bez uszczerbku dla ewentualnego stosowania przepisów karnych, traktowane jako przyjęcie odpowiedzialności przez osobę, określoną w ust. 2, w odniesieniu do:

- prawidłowości i kompletności danych podanych w deklaracji,

- autentyczności dokumentów przedstawionych na poparcie tych danych, oraz

- dostarczenia każdej dodatkowej informacji lub dokumentu potrzebnego dla ustalenia wartości celnej towarów.

5. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania w odniesieniu do towarów, których wartość celna jest ustalana według systemu procedur uproszczonych, ustanowionego zgodnie z przepisami art. 173-177.

Artykuł 179

1. O ile nie jest to niezbędne dla właściwego poboru należności celnych przywozowych, organy celne odstępują od wymogu przedstawienia całego lub części deklaracji przewidzianej w art. 178 ust. 1:

a) gdy wartość celna przywożonych towarów nie przekracza 5000 ECU za przesyłkę, pod warunkiem że nie są to przesyłki wysyłane partiami lub wysyłane wielokrotnie przez tego samego nadawcę temu samu odbiorcy; lub

b) gdy dany przywóz pozbawiony jest jakiegokolwiek charakteru handlowego; lub

c) gdy przedstawienie odpowiednich danych nie jest konieczne dla stosowania Taryfy Celnej Wspólnot Europejskich lub gdy cła przewidziane w Taryfie nie są pobierane w związku ze stosowaniem szczególnych przepisów celnych.

2. Kwota wyrażona w ecu, określona w ust. 1 lit. a), przeliczana jest zgodnie z art. 18 Kodeksu. Organy celne mogą zaokrąglić w górę lub w dół kwotę otrzymaną po przeliczeniu.

Organy celne mogą pozostawić niezmienioną równowartość w walucie krajowej kwoty ustalonej w ecu, jeżeli przy przyjęciu kursu na okres jednego roku, przewidzianego w art. 18 Kodeksu, przeliczenie tej kwoty, przed zaokrągleniem przewidzianym w tym ustępie, prowadzi do zmiany równowartości wyrażonej w walucie krajowej o mniej niż 5 % lub jej redukcji.

3. W przypadku towarów będących przedmiotem stałego przywozu realizowanego na tych samych warunkach handlowych, pochodzących od tego samego sprzedającego i przeznaczonych dla tego samego kupującego, organy celne mogą odstąpić od wymogu dostarczenia w całości danych określonych w art. 178 ust. 1 na poparcie każdego zgłoszenia celnego, ale wymagają tych danych za każdym razem, gdy zmieniają się okoliczności i co najmniej raz na trzy lata.

4. Odstąpienie udzielone na mocy niniejszego artykułu może zostać cofnięte, a przedłożenie D.W. 1 może być wymagane, jeżeli okaże się, że warunki wymagane dla udzielenia takiego odstąpienia nie zostały spełnione lub już nie są spełniane.

Artykuł 180

W przypadku stosowania systemów skomputeryzowanych lub, gdy dane towary są przedmiotem zgłoszenia całościowego, okresowego lub podsumowującego, organy celne mogą zezwolić, aby dane wymagane dla ustalenia wartości celnej były przedkładane w różnej formie.

Artykuł 181

1. Osoba określona w art. 178 ust. 2 dostarcza organom celnym kopię faktury, na podstawie której zgłaszana jest wartość celna przywożonych towarów. Gdy wartość celna zgłaszana jest na piśmie, to kopia ta przechowywana jest przez organy celne.

2. W przypadku pisemnych deklaracji wartości celnej i, gdy faktura odnosząca się do przywożonych towarów wystawiona jest na nazwisko osoby mającej swoją siedzibę w innym Państwie Członkowskim, niż to, w którym zgłaszana jest wartość celna, zgłaszający dostarcza organom celnym dwie kopie tej faktury. Jedna jest przechowywana przez organy celne; druga, opatrzona pieczęcią danego urzędu oraz numerem ewidencyjnym zgłoszenia w tym urzędzie celnym, jest zwracana zgłaszającemu w celu przekazania jej osobie, na której nazwisko wystawiona została faktura.

3. Organy celne mogą rozszerzyć stosowanie przepisów ust. 2 na przypadki, w których osoba, na nazwisko której wystawiona jest faktura, ma swoją siedzibę w Państwie Członkowskim, w którym zgłaszana jest wartość celna.

TYTUŁ VI

WPROWADZENIE TOWARÓW NA OBSZAR CELNY

ROZDZIAŁ 1

Badanie towarów i pobieranie próbek przez osobę zainteresowaną

Artykuł 182

1. Zgoda na badanie towarów, określone w art. 42 Kodeksu, udzielana jest osobie uprawnionej do nadania towarom przeznaczenia celnego na jej ustny wniosek, chyba że organy celne uważają, że z uwagi na okoliczności niezbędne jest złożenie wniosku na piśmie.

Pobranie próbek dozwolone jest jedynie na pisemny wniosek osoby zainteresowanej.

2. Pisemne wnioski, określone w ust. 1, są podpisywane przez osobę zainteresowaną i składane właściwym organom celnym. Wnioski zawierają następujące dane:

- nazwisko i adres osoby występującej z wnioskiem,

- miejsce, w którym znajdują się towary,

- numer deklaracji skróconej, o ile została ona już przedstawiona, z wyjątkiem przypadków, w których urząd celny sam umieszcza te dane, bądź wskazanie poprzedniej procedury celnej albo dane niezbędne do identyfikacji środka transportu, na którym znajdują się towary,

- wszystkie inne dane niezbędne do ustalenia tożsamości towarów.

Organy celne udzielają pozwolenia na wniosku okazanym przez zainteresowaną osobę. Gdy wniosek ten dotyczy pobrania próbek, wspomniane organy określają ilość towarów, która ma zostać pobrana.

3. Uprzednie badanie towarów i pobranie próbek dokonywane jest pod kontrolą organów celnych, które w zależności od przypadku ustalają procedury postępowania.

Rozpakowanie, ważenie, ponowne pakowanie i wszystkie inne czynności dokonywane są na towarach na odpowiedzialność i koszt osoby zainteresowanej. Pokrywa ona również koszty związane z analizą.

4. Pobrane próbki podlegają formalnościom w celu nadania im przeznaczenia celnego. Żaden dług celny nie powstaje, gdy w wyniku badania próbki zostały zniszczone lub nieodwracalnie utracone. Art. 182 ust. 5 Kodeksu stosuje się do odpadów i złomu.

ROZDZIAŁ 2

Deklaracja skrócona

Artykuł 183

1. Deklaracja skrócona jest podpisywana przez osobę, która ją sporządziła.

2. Deklaracja skrócona poświadczana jest przez organy celne i przechowywana przez nie w celu weryfikacji, czy towary, do których się ona odnosi, otrzymały przeznaczenie celne w terminie ustanowionym w art. 49 Kodeksu.

3. Deklaracja skrócona dla towarów, które były przewożone w ramach procedury tranzytu przed przedstawieniem ich organom celnym, przybiera formę egzemplarza dokumentu tranzytowego przeznaczonego dla urzędu celnego przeznaczenia.

4. Organy celne mogą zezwolić, aby deklaracja skrócona sporządzona została w formie elektronicznej. W takim przypadku reguły określone w ust. 2 są odpowiednio dostosowywane.

Artykuł 184

1. Towary objęte deklaracją skróconą, które nie zostały wyładowane ze środka transportu, na którym się znajdują, są ponownie w całości przedstawiane, na każde żądanie organów celnych, przez osobę określoną w art. 183 ust. 1 do czasu, aż danym towarom zostanie nadane przeznaczenie celne.

2. Każda osoba, która po wyładunku posiada towary w celu ich przeniesienia lub składowania, staje się odpowiedzialna za wykonanie obowiązku ponownego przedstawienia towarów w całości na każde żądanie organów celnych.

ROZDZIAŁ 3

Składowanie czasowe

Artykuł 185

1. Jeżeli miejsca określone w art. 51 ust. 1 Kodeksu są na stałe zatwierdzone do czasowego składowania towarów, nazywane są "magazynami składowania czasowego".

2. Aby zapewnić stosowanie przepisów prawa celnego, organy celne mogą, w przypadku gdy same nie prowadzą magazynów składowania czasowego, wymagać, aby:

a) magazyny składowania czasowego były zamykane na dwa klucze, z których jeden jest w posiadaniu wymienionych organów celnych;

b) osoba korzystająca z magazynu składowania czasowego prowadziła ewidencję towarową, która umożliwia śledzenie ruchu towarów.

Artykuł 186

Towary umieszczane są w magazynie składowania czasowego na podstawie deklaracji skróconej. Jednakże organy celne mogą zażądać złożenia specjalnego zgłoszenia sporządzonego na formularzu, który odpowiada ustalonemu przez te organy wzorowi.

Artykuł 187

Bez uszczerbku dla art. 56 Kodeksu lub dla przepisów mających zastosowanie do sprzedaży towarów przez organy celne osoba, która sporządziła deklarację skróconą lub, jeżeli taka deklaracja nie została jeszcze złożona, osoby określone w art. 44 ust. 2 Kodeksu, są odpowiedzialne za wprowadzenie w życie środków powziętych przez organy celne na podstawie art. 53 ust. 1 Kodeksu oraz poniesienie ich kosztów.

Artykuł 188

Jeżeli organy celne dokonują sprzedaży towarów zgodnie z art. 53 Kodeksu, odbywa się to zgodnie z regułami obowiązującymi w Państwach Członkowskich.

ROZDZIAŁ 4

Szczególne przepisy mające zastosowanie w odniesieniu do towarów przesyŁanych drogą morską lub powietrzną

Sekcja 1

Przepis ogólny

Artykuł 189

Jeżeli towary z państw trzecich wprowadzane są na obszar celny Wspólnoty drogą morską lub powietrzną i są bez przeładunku przesyłane z wykorzystaniem jednolitego dokumentu przewozowego tym samym środkiem transportu do innego portu lub portu lotniczego we Wspólnocie, to są one przedstawiane organom celnym, w rozumieniu art. 40 Kodeksu, tylko w porcie lub porcie lotniczym, w którym zostają wyładowane lub przeładowane.

Sekcja 2

Szczególne przepisy mające zastosowanie do bagażu podręcznego i zarejestrowanego bagażu podróżnych

Artykuł 190

Do celów niniejszej sekcji:

a) "port lotniczy Wspólnoty" oznacza każdy port lotniczy znajdujący się na obszarze celnym Wspólnoty;

b) "międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty" oznacza każdy port lotniczy Wspólnoty, który na mocy pozwolenia wydanego przez właściwe organy jest upoważniony do prowadzenia ruchu lotniczego z państwami trzecimi;

c) "lot wewnątrzwspólnotowy" oznacza przemieszczenie się statku powietrznego między dwoma portami lotniczymi Wspólnoty, bez międzylądowań, które nie rozpoczyna się lub też nie kończy się w niewspólnotowym porcie lotniczym;

d) "port Wspólnoty" oznacza każdy port morski znajdujący się na obszarze celnym Wspólnoty;

e) "wewnątrzwspólnotowy rejs morski" oznacza przemieszczenie między dwoma portami Wspólnoty bez zawijania do portów pośrednich, statku regularnie kursującego między dwoma lub większą liczbą określonych portów Wspólnoty;

f) "statki wycieczkowe" oznaczają statki prywatne dokonujące podróży, których trasa wyznaczana jest przez użytkowników;

g) "turystyczne lub należące do firm statki powietrzne" oznaczają prywatne statki powietrzne odbywające rejsy, których trasa wyznaczana jest przez użytkowników;

h) "bagaż" oznacza wszystkie przedmioty przewożone, niezależnie od środków transportu, przez osobę w trakcie podróży.

Artykuł 191

Do celów niniejszej sekcji w odniesieniu do transportu lotniczego bagaż uważany jest za:

- bagaż zarejestrowany, jeżeli został zarejestrowany w porcie lotniczym wyjścia i jest niedostępny dla osoby w trakcie lotu ani w trakcie międzylądowań, określonych w art. 192 pkt 1 i 2 i w art. 194 pkt 1 i 2 niniejszego rozdziału.

- bagaż podręczny, jeżeli osoba zabiera go ze sobą do kabiny pasażerskiej statku powietrznego.

Artykuł 192

Wszelkie kontrole i wszelkie formalności mające zastosowanie do:

1) bagażu podręcznego i bagażu zarejestrowanego osób odbywających lot na pokładzie statku powietrznego lecącego z niewspólnotowego portu lotniczego, który po międzylądowaniu w porcie lotniczym Wspólnoty kontynuuje lot do innego portu Wspólnoty, są przeprowadzane w tym ostatnim porcie lotniczym, pod warunkiem że jest to międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty; w takim przypadku bagaż podlega zasadom mającym zastosowanie w odniesieniu do bagażu osób pochodzących z państw trzecich, jeżeli osoba nie może udowodnić właściwym organom wspólnotowego statusu zawartych w bagażu towarów;

2) bagażu podręcznego i bagażu osób odbywających lot na pokładzie statku powietrznego lądującego w porcie lotniczym Wspólnoty przed kontynuowaniem lotu do niewspólnotowego portu lotniczego, są przeprowadzane w porcie lotniczym wyjścia, pod warunkiem że jest to międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty; w takim przypadku kontrola bagażu podręcznego może zostać przeprowadzona we wspólnotowym porcie lotniczym międzylądowania w celu ustalenia, czy towary znajdujące się w tym bagażu spełniają warunki dla ich swobodnego obrotu we Wspólnocie;

3) bagażu osób korzystających z usług morskich, realizowanych przez ten sam statek i obejmujących kolejne etapy obejmujące wyjście z portu niewspólnotowego, zawijanie do portu niewspólnotowego lub kończenie rejsu w porcie niewspólnotowym przeprowadzana jest w porcie, w którym, w zależności od przypadku, bagaże zostały załadowane lub wyładowane.

Artykuł 193

Wszelkie kontrole i wszelkie formalności mające zastosowanie do bagażu osób przebywających na pokładzie:

1) statków wycieczkowych – przeprowadzane są w każdym porcie Wspólnoty, niezależnie od pochodzenia lub przeznaczenia tych statków;

2) turystycznych lub prywatnych statków powietrznych – przeprowadzane są:

- w pierwszym porcie lotniczym przybycia, który musi być międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty, w odniesieniu do lotów z niewspólnotowego portu lotniczego, jeżeli statek powietrzny po międzylądowaniu kontynuuje lot do innego portu lotniczego Wspólnoty,

- w ostatnim międzynarodowym porcie lotniczym Wspólnoty – w odniesieniu do lotów z portu lotniczego Wspólnoty, jeżeli statek powietrzny po międzylądowaniu kontynuuje lot do niewspólnotowego portu lotniczego.

Artykuł 194

1. W przypadku bagażu przybywającego do portu lotniczego Wspólnoty na pokładzie statku powietrznego przybywającego z niewspólnotowego portu lotniczego i przeładowywanego w tym porcie lotniczym Wspólnoty na inny statek powietrzny odbywający lot wewnątrzwspólnotowy:

- wszelkie kontrole i wszelkie formalności mające zastosowanie do bagażu zarejestrowanego przeprowadzane są w porcie lotniczym przybycia lotu wewnątrzwspólnotowego, pod warunkiem że jest to międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty,

- wszelkie kontrole bagażu podręcznego przeprowadzane są w pierwszym międzynarodowym porcie lotniczym Wspólnoty; dodatkowe kontrole tego bagażu mogą być przeprowadzane w porcie przybycia lotu wewnątrzwspólnotowego jedynie w wyjątkowych przypadkach, jeżeli okażą się konieczne w następstwie kontroli bagażu zarejestrowanego,

- kontrole bagażu zarejestrowanego mogą być przeprowadzane w pierwszym porcie lotniczym Wspólnoty jedynie w wyjątkowych przypadkach, jeżeli okażą się konieczne w następstwie kontroli bagażu podręcznego.

2. W przypadku bagażu załadowanego w porcie lotniczym Wspólnoty na statek powietrzny odbywający lot wewnątrzwspólnotowy w celu przeładunku w innym porcie lotniczym Wspólnoty na statek powietrzny, którego miejscem przeznaczenia jest niewspólnotowy port lotniczy:

- wszelkie kontrole i wszelkie formalności mające zastosowanie do bagażu zarejestrowanego przeprowadzane są w porcie lotniczym wyjścia lotu wewnątrzwspólnotowego, pod warunkiem że jest to międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty,

- wszelkie kontrole bagażu podręcznego przeprowadzane są w ostatnim międzynarodowym porcie lotniczym Wspólnoty; wcześniejsze kontrole tego bagażu mogą być przeprowadzane w porcie lotniczym wyjścia lotu wewnątrzwspólnotowego jedynie w wyjątkowych przypadkach, jeżeli okażą się konieczne w następstwie kontroli bagażu zarejestrowanego,

- kontrole bagażu zarejestrowanego mogą być przeprowadzane w ostatnim porcie lotniczym Wspólnoty jedynie w wyjątkowych przypadkach, jeżeli okażą się konieczne w następstwie kontroli bagażu podręcznego.

3. Wszelkie kontrole i wszelkie formalności mające zastosowanie do bagażu przybywającego do portu lotniczego Wspólnoty na pokładzie liniowego lub czarterowego statku powietrznego, przybywającego z niewspólnotowego portu lotniczego i przeładowywanego w tym porcie lotniczym Wspólnoty na turystyczny lub należący do firm statek powietrzny odbywający lot wewnątrzwspólnotowy, są przeprowadzane w porcie przybycia tego liniowego lub czarterowego statku powietrznego.

4. Wszelkie kontrole i wszelkie formalności mające zastosowanie do bagażu załadowanego w porcie lotniczym Wspólnoty na pokład turystycznego lub należącego do firm statku powietrznego, przybywającego z niewspólnotowego portu lotniczego i przeładowywanego w tym porcie lotniczym Wspólnoty na linowy lub czarterowy statek powietrzny, którego miejscem przeznaczenia jest niewspólnotowy port lotniczy, są przeprowadzane w porcie lotniczym wyjścia tego statku powietrznego.

5. Państwa Członkowskie mogą przeprowadzać w międzynarodowym porcie lotniczym Wspólnoty, w którym dokonuje się przeładunku bagażu zarejestrowanego, kontrole bagaży:

- przybywających z niewspólnotowego portu lotniczego i przeładowywanych w międzynarodowym porcie lotniczym Wspólnoty na statek powietrzny, którego miejscem przeznaczenia jest międzynarodowy port lotniczy znajdujący się na terytorium tego samego kraju,

- załadowanych na statek powietrzny w międzynarodowym porcie lotniczym w celu przeładowania ich w innym międzynarodowym porcie lotniczym znajdującym się na terytorium tego samego kraju na statek powietrzny, którego miejscem przeznaczenia jest niewspólnotowy port lotniczy.

Artykuł 195

Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia:

- aby przy przybyciu osoby nie mogły dokonać przeniesienia towarów przed przeprowadzeniem kontroli bagażu podręcznego, nieobjętego art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3925/91 [10],

- aby przy wyjściu osoby nie mogły dokonać przeniesienia towarów po przeprowadzeniu kontroli bagażu podręcznego, nieobjętego art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3925/91,

- aby przy przybyciu dokonano właściwych uzgodnień w celu niedopuszczenia do jakiegokolwiek przeniesienia towarów przed przeprowadzeniem kontroli bagażu zarejestrowanego, nieobjętego art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3925/91,

- aby przy wyjściu dokonano właściwych uzgodnień w celu niedopuszczenia do jakiegokolwiek przeniesienia towarów po przeprowadzeniu kontroli bagażu zarejestrowanego, nieobjętego art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3925/91.

Artykuł 196

Bagaż zarejestrowany w porcie lotniczym Wspólnoty jest identyfikowany poprzez etykietę dołączoną w danym porcie lotniczym. Wzór takiej etykiety, jak również jej parametry techniczne, przedstawione są w załączniku 30.

Artykuł 197

Państwa Członkowskie przekazują Komisji wykaz portów lotniczych odpowiadających definicji "międzynarodowego portu lotniczego Wspólnoty", podanej w art. 190 lit. b). Komisja publikuje ten wykaz w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, seria C.

TYTUŁ VII

ZGŁOSZENIA CELNE – PROCEDURA ZWYKŁA

ROZDZIAŁ 1

Zgłoszenie celne na piśmie

Sekcja 1

Przepisy ogólne

Artykuł 198

1. Jeżeli zgłoszenie celne dotyczy dwóch lub większej liczby artykułów, dane dotyczące każdego z tych artykułów uważa się za stanowiące odrębne zgłoszenie.

2. Części składowe zakładu przemysłowego, klasyfikowanego według jednego kodu CN, uważane są za stanowiące jedną pozycję towarową.

Artykuł 199

Bez uszczerbku dla ewentualnego stosowania przepisów karnych złożenie w urzędzie celnym zgłoszenia podpisanego przez zgłaszającego lub jego przedstawiciela czyni go odpowiedzialnym, zgodnie z obowiązującymi przepisami, za:

- prawdziwość informacji podanych w zgłoszeniu,

- autentyczność załączonych dokumentów,

oraz

- przestrzeganie wszelkich obowiązków odnoszących się do objęcia danych towarów odpowiednią procedurą.

Artykuł 200

Organy celne przechowują dokumenty towarzyszące zgłoszeniu, chyba że wspomniane organy postanowią inaczej lub chyba że zgłaszający potrzebuje tych dokumentów do innych czynności. W tym drugim przypadku organy celne podejmują niezbędne kroki dla zapewnienia, aby dane dokumenty nie mogły być wykorzystane w późniejszym okresie, z wyjątkiem sytuacji, gdy odnoszą się one do ilości i wartości towarów, na które pozostają ważne.

Artykuł 201

1. Zgłoszenie składa się w urzędzie celnym, w którym przedstawiono towary. Może ono zostać złożone zaraz po takim przedstawieniu.

2. Organy celne mogą wyrazić zgodę, aby zgłoszenie zostało złożone, zanim zgłaszający będzie mógł przedstawić towary. W takim przypadku organy celne mogą wyznaczyć termin tego przedstawienia, określany w zależności od okoliczności. Jeżeli towary nie zostaną przedstawione w tym terminie, zgłoszenie uważa się za niezłożone.

3. Jeżeli zgłoszenie zostało złożone, zanim towary, których dotyczy, przybyły do urzędu celnego lub do innego miejsca wyznaczonego przez organy celne, może ono zostać przyjęte jedynie po przedstawieniu tych towarów organom celnym.

Artykuł 202

1. Zgłoszenie jest składane we właściwym urzędzie celnym, w wyznaczonych dniach i godzinach urzędowania tego urzędu.

Jednakże organy celne mogą, na wniosek zgłaszającego i na jego koszt, wyrazić zgodę na złożenie zgłoszenia poza wyznaczonymi dniami i godzinami urzędowania.

2. Złożenie zgłoszenia funkcjonariuszom urzędu celnego w innym miejscu wyznaczonym w tym celu, w ramach umowy między organami celnymi a zainteresowanym, jest uznawane za złożenie zgłoszenia w urzędzie celnym.

Artykuł 203

Na zgłoszeniu umieszczana jest data jego przyjęcia.

Artykuł 204

Organy celne mogą zezwolić albo zażądać, aby sprostowania określone w art. 65 Kodeksu zostały dokonane poprzez złożenie nowego zgłoszenia, mającego zastąpić zgłoszenie pierwotne. W takim przypadku datą uwzględnianą przy ustalaniu wszelkich należnych opłat oraz przy stosowaniu innych przepisów regulujących daną procedurę celną, jest data przyjęcia zgłoszenia pierwotnego.

Sekcja 2

Stosowane formularze

Artykuł 205

1. Urzędowym wzorem zgłoszenia celnego towarów dokonywanego na piśmie w ramach zwykłej procedury w celu objęcia ich procedurą celną lub ich powrotnego wywozu zgodnie z art. 182 ust. 3 Kodeksu jest jednolity dokument administracyjny.

2. Inne formularze mogą być stosowane w tym celu, o ile pozwalają na to przepisy danej procedury celnej.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie wykluczają:

- odstąpienia od zgłoszenia pisemnego przewidzianego w art. 225-236 dla dopuszczenia do swobodnego obrotu, wywozu lub odprawy czasowej,

- odstąpienia przez Państwa Członkowskie od formularza określonego w ust. 1, w przypadku stosowania szczególnych przepisów ustanowionych w art. 237 i 238 w odniesieniu do przesyłek listowych i paczek pocztowych,

- stosowania w szczególnych przypadkach specjalnych formularzy w celu uproszczenia zgłoszenia celnego, o ile organy celne na to zezwolą,

- odstąpienia przez Państwa Członkowskie od formularza określonego w ust. 1, w przypadku istniejących lub przyszłych umów bądź uzgodnień między władzami dwóch lub większej liczby Państw Członkowskich zawartych w celu uproszczenia formalności dla całości lub części handlu między Państwami Członkowskimi,

- stosowania przez osoby zainteresowane wykazów załadunkowych dla wypełnienia formalności tranzytu wspólnotowego w przypadku przesyłek składających się z towarów różnego rodzaju,

- drukowania zgłoszeń wywozowych, tranzytowych lub przywozowych oraz dokumentów potwierdzających wspólnotowy status towarów, które nie są przewożone w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, za pomocą publicznych lub prywatnych systemów przetwarzania danych, w razie konieczności na czystym papierze, na warunkach określonych przez Państwa Członkowskie,

- dopuszczenia przez Państwa Członkowskie, jako zgłoszenia w rozumieniu ust. 1, formularza jednolitego dokumentu administracyjnego wydrukowanego przez komputerowy system przyjmowania zgłoszeń, w przypadku zastosowania tego systemu.

4. Jeżeli formalności spełniane są z wykorzystaniem publicznych lub prywatnych systemów komputerowych, dokonujących również wydruku zgłoszeń, organy celne mogą postanowić, aby:

- odręczny podpis mógł zostać zastąpiony inną techniką identyfikacyjną, która może opierać się na wykorzystaniu kodów i wywoływać takie same skutki prawne jak podpis odręczny. Tego rodzaju uproszczenie może zostać przyznane jedynie wtedy, gdy zostaną spełnione określone przez organy celne warunki techniczne i administracyjne,

- sporządzone w ten sposób zgłoszenia zamiast ręcznego lub mechanicznego umieszczenia pieczęci urzędu celnego i podpisu upoważnionego funkcjonariusza mogą być bezpośrednio poświadczane przez te systemy.

5. Jeżeli prawodawstwo wspólnotowe odwołuje się do zgłoszenia wywozowego, zgłoszenia do powrotnego wywozu lub zgłoszenia przywozowego bądź też do zgłoszenia obejmującego towary inną procedurą celną, Państwa Członkowskie nie mogą wymagać przedstawienia innych dokumentów administracyjnych niż te, które są:

- wyraźnie ustanowione aktami wspólnotowymi lub przewidziane tymi aktami,

- wymagane na mocy konwencji międzynarodowych zgodnych z Traktatem,

- wymagane od podmiotów gospodarczych dla udzielania im, na ich wniosek, udogodnień lub szczególnych ułatwień,

- wymagane, w poszanowaniu przepisów Traktatu, dla wprowadzenia w życie specjalnych przepisów, które nie mogą być wprowadzone w życie jedynie z wykorzystaniem dokumentu określonego w ust. 1.

Artykuł 206

O ile zaistnieje taka potrzeba, formularz jednolitego dokumentu administracyjnego jest również stosowany w okresie przejściowym, ustanowionym w Akcie Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii, w związku z handlem między Wspólnotą w jej składzie z dnia 31 grudnia 1985 r. a Hiszpanią lub Portugalią oraz między tymi dwoma Państwami Członkowskimi w odniesieniu do towarów, dla których cła i opłaty o skutku równoważnym są nadal należne lub towarów nadal podlegających innym środkom przewidzianym w Akcie Przystąpienia.

Do celów akapitu pierwszego egzemplarz 2 lub w zależności od przypadku egzemplarz 7 formularzy stosowanych w handlu z Hiszpanią i Portugalią lub między tymi Państwami Członkowskimi zostają zniszczone.

Formularz ten jest również stosowany w handlu towarami wspólnotowymi między częściami obszaru celnego Wspólnoty, do których stosuje się przepisy dyrektywy Rady 77/388/EWG [11] a częściami tego obszaru, do których przepisy te nie mają zastosowania, lub w handlu między częściami tego obszaru, w których przepisy te nie mają zastosowania.

Artykuł 207

Bez uszczerbku dla art. 205 ust. 3 władze celne Państw Członkowskich mogą zazwyczaj odstąpić, do celów spełniania formalności wywozowych lub przywozowych, od wymogu sporządzania jednej lub większej ilości kopii jednolitego dokumentu administracyjnego przeznaczonych do użytku organów tego Państwa Członkowskiego, pod warunkiem że zawarte tam informacje są dostępne na innych nośnikach.

Artykuł 208

1. Jednolity dokument administracyjny jest przedstawiany w formie plików zawierających liczbę egzemplarzy wymaganą dla spełnienia formalności dotyczących procedury celnej, którą towar ma zostać objęty.

2. Jeżeli wspólnotowa procedura tranzytowa lub procedura wspólnego tranzytu poprzedzana jest inną procedurą celną bądź następuje po niej inna procedura celna, może zostać przedstawiony plik zawierający liczbę egzemplarzy wymaganą dla spełnienia formalności dotyczących procedury tranzytowej lub procedury ją poprzedzającej lub po niej następującej.

3. Pliki określone w ust. 1 i 2 przyjmują formę:

- albo zestawu składającego się z ośmiu egzemplarzy, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku 31,

- albo, szczególnie w przypadku wystawiania zgłoszeń za pomocą komputerowego systemu przyjmowania zgłoszeń, dwóch zestawów składających się z czterech następujących po sobie egzemplarzy, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku 32.

4. Bez uszczerbku dla art. 205 ust. 3, art. 222-224 lub art. 254-289 formularze zgłoszeń mogą zostać uzupełnione, o ile zaistnieje taka potrzeba, jednym lub większą liczbą formularzy uzupełniających przedstawionych w plikach składających się z egzemplarzy zgłoszenia wymaganych dla spełnienia formalności dotyczących procedury celnej, którą mają zostać objęte towary. Egzemplarze wymagane dla spełnienia formalności dotyczących obecnej lub późniejszej procedury celnej mogą zostać załączone, w zależności od przypadku.

Uzupełniające pliki przyjmują formę:

- albo zestawu składającego się z ośmiu egzemplarzy, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku 33,

- albo, szczególnie w przypadku wystawiania zgłoszeń za pomocą komputerowego systemu przyjmowania zgłoszeń, dwóch zestawów składających się z czterech następujących po sobie egzemplarzy, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku 34.

Formularze uzupełniające stanowią integralną część jednolitego dokumentu administracyjnego, do którego się odnoszą.

5. Na zasadzie odstępstwa od ust. 4 organy celne mogą ustalić, że formularze uzupełniające nie mogą być stosowane w przypadku korzystania z komputerowego systemu przyjmowania zgłoszeń.

Artykuł 209

1. W przypadku stosowania art. 208 ust. 2 każdy uczestnik bierze na siebie odpowiedzialność jedynie w odniesieniu do danych dotyczących procedury, o której zastosowanie zabiegał jako zgłaszający, główny zobowiązany lub przedstawiciel jednego z nich.

2. Do celów ust. 1, jeżeli zgłaszający stosuje jednolity dokument administracyjny wystawiony w trakcie poprzedniej procedury celnej, jest on zobowiązany, przed złożeniem zgłoszenia zweryfikować prawidłowość danych zawartych w polach, za które jest odpowiedzialny, oraz ich zastosowanie do danych towarów i procedury, o którą się ubiega, oraz uzupełnić je w razie potrzeby.

W przypadkach określonych w akapicie pierwszym zgłaszający powiadamia niezwłocznie urząd celny, w którym zgłoszenie zostało złożone o każdej stwierdzonej różnicy między danymi towarami a danymi zawartymi w zgłoszeniu. W takim przypadku zgłaszający sporządza następnie zgłoszenie na nowym formularzu jednolitego dokumentu administracyjnego.

Artykuł 210

Jeżeli jednolity dokument administracyjny jest wykorzystywany dla kilku następujących po sobie procedur celnych, organy celne upewniają się co do zgodności danych umieszczonych na zgłoszeniach dotyczących poszczególnych procedur.

Artykuł 211

Zgłoszenie musi być sporządzone w jednym z języków urzędowych Wspólnoty, możliwym do przyjęcia przez organy celne Państwa Członkowskiego, w którym spełniane są formalności.

W zależności od potrzeb organy celne Państwa Członkowskiego przeznaczenia mogą zażądać od zgłaszającego lub od jego przedstawiciela w tym Państwie Członkowskim tłumaczenia zgłoszenia na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych tego drugiego państwa. Tłumaczenie zastępuje odpowiednie dane zawarte w danym zgłoszeniu.

Na zasadzie odstępstwa od poprzedniego akapitu zgłoszenie sporządzane jest w języku urzędowym Wspólnoty możliwym do przyjęcia przez Państwo Członkowskie przeznaczenia w każdym przypadku, gdy zgłoszenie w tym drugim Państwie Członkowskim zostaje dokonane na egzemplarzach innych niż te, które zostały pierwotnie przedstawione w urzędzie celnym Państwa Członkowskiego wyjścia.

Artykuł 212

1. Jednolity dokument administracyjny musi zostać wypełniony zgodnie z uwagami wyjaśniającymi w załączniku 37 oraz z dodatkowymi przepisami ustanowionymi w innym prawodawstwie wspólnotowym.

2. Organy celne zapewniają użytkownikom łatwy dostęp do kopii uwag wyjaśniających określonych w ust. 1.

3. Władze celne każdego Państwa Członkowskiego mogą w zależności od potrzeb uzupełniać uwagi wyjaśniające.

Artykuł 213

Kody stosowane przy wypełnianiu formularza określonego w art. 205 ust. 1 przedstawione są w załączniku 38.

Artykuł 214

W przypadku gdy przepisy wymagają sporządzenia uzupełniających egzemplarzy formularza określonego w art. 205 ust. 1, zgłaszający może wykorzystać w tym celu dodatkowe egzemplarze lub fotokopie wymienionego formularza.

Takie dodatkowe egzemplarze lub fotokopie muszą być podpisane przez zgłaszającego, przedstawione organom celnym i poświadczone przez nie na tych samych warunkach, co jednolity dokument administracyjny. Są one przyjmowane przez organy celne tak, jakby były to dokumenty oryginalne, pod warunkiem że ich jakość i czytelność organy te uznają za zadowalające.

Artykuł 215

1. Formularz określony w art. 205 ust. 1 jest drukowany na papierze klejonym do pisania, samokopiującym, o gramaturze przynajmniej 40 g/m2. Papier musi być wystarczająco nieprzezroczysty, aby informacje umieszczone na przedniej stronie nie utrudniały czytelności informacji na odwrotnej stronie oraz przy normalnym używaniu powinien być odporny na darcie i gniecenie.

Dla wszystkich egzemplarzy stosuje się biały papier. Jednakże egzemplarze odnoszące się do tranzytu wspólnotowego (1, 4, 5 i 7), pola 1 (pierwsza i trzecia część pola), 2, 3, 4, 5, 6, 8, 15, 17, 18, 19, 21, 25, 27, 31, 32, 33 (pierwsza od lewej część pola), 35, 38, 40, 44, 50, 51, 52, 53, 55 i 56 mają tło zielone.

Formularze drukowane są w kolorze zielonym.

2. Wymiary pól są oparte w poziomie na jednej dziesiątej cala i w pionie na jednej szóstej cala. Wymiary podpodziałów są oparte w poziomie na jednej dziesiątej cala.

3. Oznaczenie kolorami różnych egzemplarzy jest następujące:

a) na formularzach zgodnych ze wzorami przedstawionymi w załącznikach 31 i 33:

- egzemplarze 1, 2, 3 i 5 opatrzone są na prawym brzegu paskiem ciągłym odpowiednio w kolorze czerwonym, zielonym, żółtym i niebieskim,

- egzemplarze 4, 6, 7 i 8 opatrzone są na prawym brzegu paskiem przerywanym odpowiednio w kolorze niebieskim, czerwonym, zielonym i żółtym;

b) na formularzach zgodnych ze wzorami przedstawionymi w załącznikach 32 i 34 egzemplarze 1/6, 2/7, 3/8 i 4/5 opatrzone są na prawym brzegu paskiem ciągłym i na prawo od niego paskiem przerywanym odpowiednio w kolorze czerwonym, zielonym, żółtym i niebieskim.

Paski te mają szerokość około 3 mm. Pasek przerywany składa się z ciągu czworokątów o długości 3 mm i trzymilimetrowych przerw między nimi.

4. Egzemplarze, na których dane zawarte w formularzach przedstawionych w załącznikach 31 i 33 muszą pojawiać się przez samokopiowanie, wymienione są w załączniku 35.

Egzemplarze, na których dane w formularzach przedstawionych w załącznikach 32 i 34 muszą pojawiać się przez samokopiowanie, wymienione są w załączniku 36.

5. Formularze mają format 210 × 297 mm, przy czym dopuszczalne są odchylenia w długości od –5 mm do +8 mm.

6. Władze celne Państw Członkowskich mogą wymagać, aby na formularzach umieszczona była nazwa i adres drukarni lub znak umożliwiający jej identyfikację. Mogą one poza tym uzależnić dopuszczenie do druku formularzy od uzyskania wcześniejszego zatwierdzenia technicznego.

Sekcja 3

Dane wymagane zgodnie z daną procedurą celną

Artykuł 216

1. Maksymalny wykaz pól do wykorzystania przy zgłoszeniu objęcia określoną procedurą celną w przypadku zastosowania jednolitego dokumentu administracyjnego zawarty jest w załączniku 37.

2. Załącznik 37 zawiera również minimalny wykaz pól do wykorzystania przy zgłoszeniu objęcia określoną procedura celną.

Artykuł 217

Dane niezbędne w przypadku stosowania jednego z formularzy określonych w art. 205 ust. 2 wynikają z danego formularza. Uzupełniane są, gdzie stosowne, przez przepisy dotyczące danej procedury celnej.

Sekcja 4

Dokumenty dołączane do zgłoszenia celnego

Artykuł 218

1. Następujące dokumenty dołączane są do zgłoszeń celnych dopuszczenia do swobodnego obrotu:

a) faktura, na podstawie której zgłaszana jest wartość celna towarów, na mocy art. 181;

b) gdy wymagane jest, na mocy art. 178, zgłoszenie danych dla określenia wartości celnej zgłaszanych towarów, sporządzone zgodnie z warunkami ustanowionymi w tym artykule;

c) dokumenty wymagane w celu zastosowania preferencyjnych uzgodnień taryfowych lub innych środków uchylających zasady prawne mające zastosowanie do zgłaszanych towarów;

d) wszelkie inne dokumenty wymagane w celu zastosowania przepisów regulujących dopuszczenie zgłaszanych towarów do swobodnego obrotu.

2. Przy składaniu zgłoszenia organy celne mogą zażądać przedłożenia dokumentów przewozowych lub, w zależności od przypadku, dokumentów odnoszących się do poprzedniej procedury celnej.

O ile pojedynczy towar jest przedstawiany w dwóch lub większej ilości opakowań, mogą one również zażądać przedstawienia wykazu opakowań lub równoważnego dokumentu określającego zawartość każdego opakowania.

3. Jednakże jeżeli towary kwalifikują się do objęcia należnościami celnymi określonymi w art. 81 Kodeksu, dokumenty określone w ust. 1 lit. b) i c) nie muszą być wymagane.

Ponadto w odniesieniu do towarów, które mogą korzystać ze zwolnienia z należności celnych przywozowych, dokumenty określone w ust. 1 lit. a), b) i c) nie muszą być wymagane, chyba że organy celne uznają, że ich przedstawienie jest konieczne dla właściwego stosowania przepisów regulujących dopuszczenie tych towarów do swobodnego obrotu.

Artykuł 219

1. Do zgłoszenia tranzytowego dołączany jest dokument przewozowy. Urząd wyjścia może odstąpić od wymogu przedłożenia tego dokumentu przy spełnianiu formalności. Jednakże dokument przewozowy jest przedkładany w czasie transportu na każde żądanie urzędu celnego lub innego właściwego organu.

2. Bez uszczerbku dla wszelkich mających zastosowanie środków upraszczających dokument celny wywozu/wysyłki towarów lub powrotnego wywozu towarów poza obszar celny Wspólnoty lub jakikolwiek dokument o skutku równoważnym, jest przedstawiany w urzędzie wyjścia wraz ze zgłoszeniem tranzytowym, do którego się odnosi.

3. Organy celne mogą zażądać, gdzie stosowne, przedłożenia dokumentu odnoszącego się do poprzedniej procedury celnej.

Artykuł 220

1. Dokumentami dołączanymi do zgłoszenia objęcia gospodarczą procedura celną, z wyjątkiem procedury uszlachetniania biernego, są:

a) dokumenty ustanowione w art. 218, z wyjątkiem przypadków objęcia procedurą składu celnego w składzie innym niż skład typu D;

b) pozwolenie na korzystanie z danej procedury celnej lub kopia wniosku o wydanie pozwolenia w przypadku stosowania art. 556 ust. 1 akapit drugi, z wyjątkiem przypadków objęcia procedurą składu celnego lub stosowania art. 568 ust. 3, art. 656 ust. 3 lub art. 695 ust. 3.

2. Dokumentami dołączanymi do zgłoszenia objęcia procedurą uszlachetniania biernego są:

a) dokumenty ustanowione w art. 221;

b) pozwolenie na korzystanie z danej procedury lub kopia wniosku o wydanie pozwolenia w przypadku stosowania art. 751 ust. 1 akapit drugi, z wyjątkiem przypadków stosowania art. 760 ust. 2.

3. Artykuł 218 ust. 2 stosuje się do zgłoszeń objęcia każdą gospodarczą procedurą celną.

4. Organy celne mogą zezwolić, aby zamiast dołączać dokumenty określone w ust. 1 lit. b) i ust. 2 lit. b) do zgłoszenia, były one przechowywane do ich dyspozycji.

Artykuł 221

1. Do zgłoszenia wywozowego lub zgłoszenia powrotnego wywozu dołączane są wszystkie dokumenty niezbędne dla właściwego stosowania należności celnych wywozowych i przepisów regulujących wywóz lub powrotny wywóz danych towarów.

2. Artykuł 218 ust. 2 stosuje się do zgłoszeń wywozowych lub zgłoszeń powrotnego wywozu.

ROZDZIAŁ 2

Elektroniczne zgłoszenia celne

Artykuł 222

1. Organy celne mogą zezwolić, aby zgłaszający zastąpił wszystkie lub część danych zawartych w zgłoszeniu pisemnym określonym w załączniku 37, przesłanymi do wyznaczonego urzędu celnego w celu ich elektronicznego przetworzenia, zakodowanymi danymi lub danymi sporządzonymi w dowolnej innej formie określonej przez te organy, które odpowiadają danym wymaganym w przypadku zgłoszeń na piśmie.

2. Organy celne określają warunki przesyłania danych określonych w ust. 1.

Artykuł 223

Organy celne mogą zezwolić między innymi na następujące wykorzystanie komputerów:

- mogą zażądać, aby dane konieczne do spełnienia odpowiednich formalności zostały wprowadzone do ich elektronicznego systemu przetwarzania zgłoszeń, bez wymogu przedstawiania zgłoszenia na piśmie,

- mogą przewidzieć, aby w przypadku gdy nie został sporządzony dokument odpowiadający zgłoszeniu, zgłoszenie w rozumieniu art. 205 ust. 1 było dokonywane poprzez wprowadzenie danych do komputera.

Artykuł 224

1. Jeżeli formalności wypełniane są przy wykorzystaniu publicznych lub prywatnych systemów komputerowych, organy celne zezwalają osobom, które o to wystąpią, na zastąpienie odręcznego podpisu innym porównywalnym znakiem identyfikacyjnym, który może być oparty na stosowaniu kodów i który ma takie same skutki prawne jak podpis odręczny.

2. Organy celne mogą zezwolić, aby osoby zainteresowane sporządzały i przesyłały za pomocą komputera wszystkie lub część dokumentów uzupełniających określonych w art. 218-221.

3. Ułatwienia określone w ust. 1 i 2 są udzielane jedynie, o ile zostaną spełnione przewidziane przez organy celne warunki techniczne i administracyjne.

ROZDZIAŁ 3

Zgłoszenia ustne lub zgłoszenia w innej formie

Sekcja 1

Zgłoszenia ustne

Artykuł 225

Przedmiotem ustnego zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu mogą być następujące towary:

a) towary pozbawione charakteru handlowego:

- znajdujące się w bagażu osobistym podróżnych, lub

- przesyłane do osób fizycznych, lub

- w innych przypadkach o niewielkim znaczeniu, o ile zezwolą na to organy celne;

b) towary o charakterze handlowym, pod warunkiem że:

- ich całkowita wartość za przesyłkę i na zgłaszającego nie przekracza progu statystycznego ustanowionego obowiązującymi przepisami wspólnotowymi, oraz

- przesyłka nie jest częścią serii podobnych przesyłek, oraz

- towary nie są przewożone przez niezależnego przewoźnika jako część większego transportu;

c) towary określone w art. 229, jeżeli są one towarami korzystającymi ze zwolnień jako towary zwrócone;

d) towary określone w art. 230 lit. b) i c).

Artykuł 226

Przedmiotem ustnego zgłoszenia celnego do wywozu mogą być:

a) towary pozbawione charakteru handlowego:

- znajdujące się w bagażu osobistym podróżnych, lub

- wysyłane przez osoby fizyczne;

b) towary określone w art. 225 lit. b);

c) towary określone w art. 231 lit. b) i c);

d) inne towary, w przypadkach o niewielkim znaczeniu gospodarczym, o ile zezwolą na to organy celne.

Artykuł 227

1. Organy celne mogą odstąpić od stosowania przepisów art. 225 i 226, jeżeli osoba, która dokonuje odprawy celnej, działa na rzecz innej osoby w charakterze agenta celnego.

2. Jeżeli organy celne mają wątpliwości, czy zgłoszone dane są prawidłowe lub kompletne, mogą zażądać przedstawienia zgłoszenia na piśmie.

Artykuł 228

Jeżeli towary zgłoszone ustnie zgodnie z art. 225 i 226 podlegają należnościom celnym przywozowym lub wywozowym, organy celne wydają osobie zainteresowanej pokwitowanie za dokonaną płatność.

Artykuł 229

1. Przedmiotem ustnego zgłoszenia celnego do odprawy czasowej mogą być, zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 696, następujące towary:

a) - zwierzęta i wyposażenie wymienione w art. 685,

- opakowania wymienione w art. 679,

- sprzęt radiowy i telewizyjny do produkcji i nadawania oraz pojazdy specjalnie przystosowane do powyższych celów wraz z wyposażeniem, przywożone przez organizacje publiczne lub prywatne mające swoją siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty i zaakceptowane przez organy celne, które wydały pozwolenie na dokonanie odprawy czasowej takiego sprzętu i pojazdów,

- instrumenty i aparaty niezbędne dla lekarzy przy niesieniu pomocy pacjentom czekającym na organ do przeszczepu zgodnie z art. 671 ust. 2 lit. c);

b) towary określone w art. 232;

c) inne towary, o ile zezwolą na to organy celne.

2. Towary określone w ust. 1, mogą być również przedmiotem zgłoszenia ustnego do powrotnego wywozu z zakończeniem procedury odprawy czasowej.

Sekcja 2

Zgłoszenia celne w innej formie

Artykuł 230

O ile nie zostały wyraźnie zgłoszone organom celnym, za zgłoszone do procedury dopuszczenia do swobodnego obrotu w sposób określony w art. 233 uważane są:

a) towary pozbawione charakteru handlowego, znajdujące się w bagażu osobistym podróżnych i uprawnione do zwolnień bądź na mocy rozdziału I tytuł XI rozporządzenia Rady (EWG) nr 918/83 [12], bądź jako towary zwrócone;

b) towary uprawnione do zwolnień na mocy rozdziału I tytuły IX i X rozporządzenia Rady (EWG) nr 918/83;

c) środki transportu uprawnione do zwolnień jako towary zwrócone;

d) towary przywożone w ramach obrotu o niewielkim znaczeniu i zwolnione z obowiązku doprowadzenia do urzędu celnego zgodnie z art. 38 ust. 4 Kodeksu, pod warunkiem że nie podlegają należnościom celnym przywozowym.

Artykuł 231

O ile nie zostały wyraźnie zgłoszone organom celnym, za zgłoszone do wywozu w sposób określony w art. 233 lit. b) uważane są:

a) towary pozbawione charakteru handlowego niepodlegające należnościom celnym wywozowym, znajdujące się w bagażu podróżnych;

b) środki transportu zarejestrowane na obszarze celnym Wspólnoty i przeznaczone do powrotnego przywozu;

c) towary określone w rozdziale II rozporządzenia Rady (EWG) nr 918/83;

d) inne towary, w przypadkach o niewielkim znaczeniu gospodarczym, o ile zezwolą na to organy celne.

Artykuł 232

1. O ile nie zostały zgłoszone pisemnie lub ustnie, za zgłoszone do odprawy czasowej w sposób określony w art. 233 zgodnie z przepisami art. 698 i 735, uważane są:

a) rzeczy osobiste podróżnych i towary przywożone w celach sportowych wymienione w art. 684;

b) środki transportu wymienione w art. 718-725.

2. O ile nie zostały zgłoszone pisemnie lub ustnie, towary określone w ust. 1 uważane są za zgłoszone do powrotnego wywozu z zakończeniem procedury odprawy czasowej w sposób określony w art. 233.

Artykuł 233

Do celów art. 230-232 czynność uważana za zgłoszenie celne może przyjąć następujące formy:

a) w przypadku doprowadzenia towarów do urzędu celnego lub do każdego innego miejsca wyznaczonego lub uznanego zgodnie z art. 38 ust. 1 lit. a) Kodeksu:

- przejście pasem zielonym lub "nic do zgłoszenia" w urzędzie celnym, w którym istnieje system dwóch pasów,

- przejście przez urząd nieposiadający dwóch kontrolowanych pasów, bez dokonywania zgłoszenia z własnej woli,

- umieszczenie naklejki samoprzylepnej lub plakietki zgłoszenia celnego "nic do zgłoszenia" na przedniej szybie samochodu osobowego, o ile taka możliwość przewidziana jest w przepisach krajowych;

b) w przypadku zwolnienia z obowiązku dostarczenia towarów do urzędu celnego zgodnie z przepisami wykonawczymi do art. 38 ust. 4 Kodeksu, w przypadku wywozu zgodnie z art. 231 i w przypadku powrotnego wywozu zgodnie z art. 232 ust. 2:

- sama czynność przekroczenia granicy obszaru celnego Wspólnoty.

Artykuł 234

1. Jeżeli warunki art. 230-232 są spełnione, towary uważane są za przedstawione organom celnym w rozumieniu art. 63 Kodeksu, zgłoszenie uważane jest za przyjęte, a zwolnienie towarów za udzielone w chwili, z którą czynność określona w art. 233 została spełniona.

2. Jeżeli kontrola wykazuje, że czynność określona w art. 233 została spełniona, ale towary przywiezione lub wyprowadzone nie spełniają warunków art. 230-232, dane towary uważane są za przywiezione bądź wywiezione z naruszeniem przepisów.

Sekcja 3

Przepisy wspólne dla sekcji 1 i 2

Artykuł 235

Przepisy art. 225-232 nie mają zastosowania w przypadku towarów, w odniesieniu do których wnosi się o zwrot refundacji albo należności celnych, bądź które podlegają środkom zakazów lub ograniczeń, lub jakimkolwiek innym szczególnym formalnościom.

Artykuł 236

Do celów sekcji 1 i 2 pojęcie "podróżny" oznacza:

A. w przywozie:

1) każdą osobę przybywającą czasowo na obszar celny Wspólnoty, na którym nie zamieszkuje na stałe, oraz

2) każdą osobę powracającą na obszar celny Wspólnoty i zamieszkującą tam na stałe, po czasowym pobycie w państwie trzecim;

B. w wywozie:

1) każdą osobę opuszczającą czasowo obszar celny Wspólnoty, na którym zamieszkuje na stałe, jak również

2) każdą osobę, która po pobycie czasowym opuszcza obszar celny Wspólnoty, na którym nie zamieszkuje na stałe.

Sekcja 4

Obrót pocztowy

Artykuł 237

1. Za zgłoszone organom celnym w ramach obrotu pocztowego uważane są:

A. do dopuszczenia do swobodnego obrotu:

a) w chwili ich wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty:

- karty pocztowe i listy zawierające wyłącznie wiadomości o charakterze osobistym,

- listy pisane alfabetem Braille'a,

- druki niepodlegające należnościom celnym przywozowym, oraz

- wszystkie inne przesyłki wysyłane listownie lub w paczkach, zwolnione z obowiązku doprowadzenia do urzędu celnego zgodnie z przepisami przyjętymi zgodnie z art. 38 ust. 4 Kodeksu;

b) w chwili ich przedstawienia organom celnym:

- przesyłki wysyłane listownie lub w paczkach inne niż te określone w lit. a), pod warunkiem że towarzyszy im zgłoszenie C1 i/lub C2/CP3;

B. do wywozu:

a) w chwili ich przyjęcia przez władze pocztowe, w przypadku przesyłki wysyłane listownie lub w paczkach, niepodlegające należnościom celnym wywozowym;

b) w chwili ich przedstawienia organom celnym, przesyłki wysyłane listownie lub w paczkach, podlegające należnościom celnym wywozowym, pod warunkiem że towarzyszy im zgłoszenie C1 i/lub C2/CP3.

2. Za zgłaszającego oraz, w zależności od przypadku, za dłużnika w przypadkach określonych w ust. 1 pkt A, uważany jest odbiorca, a w przypadkach określonych w ust. 1 pkt B, nadawca. Organy celne mogą ustalić, że administracja pocztowa jest uważana za zgłaszającego oraz, w zależności od przypadku, za dłużnika.

3. Do celów ust. 1 towary niepodlegające należnościom celnym uważane są za przedstawione organom celnym w rozumieniu art. 63 Kodeksu, zgłoszenie celne uważane jest za przyjęte, a zwolnienie za udzielone:

a) w przywozie – w chwili doręczenia towarów odbiorcy;

b) w wywozie – w chwili przyjęcia towarów przez organy pocztowe.

4. Jeżeli przesyłka wysyłana listownie lub w paczce, niezwolniona z obowiązku doprowadzenia do urzędu celnego zgodnie z przepisami przyjętymi zgodnie z art. 38 ust. 4 Kodeksu, jest przedstawiana bez zgłoszenia C1 i/lub C2/CP3 lub jeżeli takie zgłoszenie jest niekompletne, organy celne określają formę, w której zgłoszenie celne musi zostać sporządzone lub uzupełnione.

Artykuł 238

Nie stosuje się art. 237:

- do przesyłek zawierających towary przeznaczone do celów handlowych, których całkowita wartość przekracza próg statystyczny ustanowiony obowiązującymi przepisami wspólnotowymi; organy celne mogą ustalić wyższe progi,

- do przesyłek zawierających towary przeznaczone do celów handlowych, które są częścią serii podobnych czynności,

- jeżeli zostało dokonane zgłoszenie celne w formie pisemnej, ustnej lub z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych,

- do przesyłek zawierających towary określone w art. 235.

TYTUŁ VIII

BADANIE TOWARÓW, USTALENIA URZĘDU CELNEGO I INNE ŚRODKI PODEJMOWANE PRZEZ URZĄD CELNY

Artykuł 239

1. Badanie towarów przeprowadza się w wyznaczonych do tego przez organy celne miejscach i w ustalonych godzinach.

2. Jednakże organy celne mogą zezwolić, na wniosek zgłaszającego, na przeprowadzenie badania towarów w miejscach lub w godzinach innych niż te określone w ust. 1.

Koszty związane z badaniem ponosi zgłaszający.

Artykuł 240

1. Jeżeli organy celne podejmą decyzję o zbadaniu towarów, informują o tym zgłaszającego lub jego przedstawiciela.

2. Jeżeli organy celne podejmą decyzję o zbadaniu jedynie części towarów, informują zgłaszającego lub jego przedstawiciela, które towary chcą zbadać. Taka selekcja towarów, dokonana przez organy celne, jest ostateczna.

Artykuł 241

1. Zgłaszający lub wyznaczona przez niego osoba, która ma być obecna przy badaniu towarów, dostarcza organom celnym niezbędnej pomocy w celu ułatwienia im wykonania tego zadania. Jeżeli organy celne uważają okazaną pomoc za niezadowalającą, mogą zażądać od zgłaszającego wyznaczenia innej osoby zdolnej do udzielenia koniecznej pomocy.

2. Jeżeli zgłaszający odmawia uczestniczenia przy badaniu towarów lub wyznaczenia osoby zdolnej do udzielenia pomocy, którą organy celne uważają za niezbędną, organy te wyznaczają ostateczny termin do spełnienia tego wymogu, chyba że ocenią, iż można odstąpić od badania.

Jeżeli z końcem wyznaczonego terminu zgłaszający nie spełnił wymagań stawianych przez organy celne, przystępują one, do celów stosowania art. 75 lit. a) Kodeksu, do badania towarów, na odpowiedzialność i koszt zgłaszającego, z udziałem, o ile uważają to za niezbędne, eksperta lub jakiejkolwiek innej osoby wyznaczonej zgodnie z obowiązującymi przepisami.

3. Ustalenia organów celnych dokonane podczas badania przeprowadzonego zgodnie z warunkami określonymi w poprzednim ustępie są w takim samym stopniu wiążące, jak w przypadku badania przeprowadzonego w obecności zgłaszającego.

4. W miejsce środków ustanowionych w ust. 2 i 3 organy celne mogą uznać zgłoszenie za nieważne, gdy nie ma żadnych wątpliwości, że odmowa uczestniczenia w badaniu towarów przez zgłaszającego lub wyznaczenia osoby zdolnej do udzielenia niezbędnej pomocy, nie stanowi przeszkody lub próby przeszkodzenia w ustaleniu przez organy celne naruszenia przepisów regulujących objęcie towarów odpowiednią procedurą celną, ani nie stanowi uchylenia się albo próby uchylenia się od stosowania przepisów art. 66 ust. 1 lub art. 80 ust. 2 Kodeksu.

Artykuł 242

1. Jeżeli organy celne podejmują decyzję o pobraniu próbek, informują o tym zgłaszającego lub jego przedstawiciela.

2. Organy celne same dokonują pobrania próbek. Jednakże mogą one zażądać, aby zostało ono dokonane pod ich kontrolą przez zgłaszającego lub wyznaczoną przez niego osobę.

Pobrania próbek dokonuje się zgodnie z metodami ustanowionymi w obowiązujących przepisach.

3. Ilości, które mają zostać pobrane, nie powinny przekraczać ilości niezbędnej dla dokonania analizy lub bardziej szczegółowej kontroli, włączając w to ewentualną kontranalizę.

Artykuł 243

1. Zgłaszający lub osoba wyznaczona przez niego do uczestniczenia przy pobieraniu próbek udziela organom celnym wszelkiej niezbędnej pomocy w celu ułatwienia przeprowadzenia tej czynności.

2. Jeżeli zgłaszający odmawia uczetniczenia przy pobieraniu próbek lub wyznaczenia do tego innej osoby, bądź jeżeli nie udzieli organom celnym wszelkiej pomocy niezbędnej dla ułatwienia tej czynności, stosuje się przepisy art. 241 ust. 1, 2 i 3.

Artykuł 244

Jeżeli organy celne pobierają próbki w celu analizy lub bardziej szczegółowej kontroli, zwalniają dane towary, nie czekając na wyniki tej analizy lub kontroli, chyba że istnieją inne podstawy odstąpienia od tych działań i, pod warunkiem że w przypadku, gdy powstał lub może powstać dług celny, kwota określonych należności celnych została już zaksięgowana i zapłacona lub zabezpieczona.

Artykuł 245

1. Ilości pobranych przez urząd celny w charakterze próbki nie odlicza się od ilości zgłoszonej.

2. W przypadku zgłoszenia wywozowego lub zgłoszenia do uszlachetniania biernego zgłaszający, o ile pozwalają na to okoliczności, jest upoważniony do zastąpienia, w celu uzupełnienia przesyłki, towarów pobranych w charakterze próbki towarami identycznymi.

Artykuł 246

1. O ile pobrane próbki nie zostały zniszczone w związku z przeprowadzaną analizą lub bardziej szczegółową kontrolą, pobrane próbki zwracane są zgłaszającemu na jego wniosek i koszt, gdy nie ma już potrzeby przechowywania ich przez organy celne, w szczególności po wyczerpaniu przez zgłaszającego wszelkich środków odwoławczych od decyzji podjętej przez organy celne na podstawie wyników takiej analizy lub bardziej szczegółowej kontroli.

2. Próbki, których zwrotu nie zażądał zgłaszający, mogą zostać bądź zniszczone, bądź zachowane przez organy celne. Jednakże w szczególnych przypadkach organy celne mogą zażądać od zgłaszającego zabrania pozostałych próbek.

Artykuł 247

1. Jeżeli organy celne przystępują do weryfikacji zgłoszeń i załączonych do nich dokumentów lub do badania towarów, wskazują, przynajmniej na kopii zgłoszenia przeznaczonej dla organów celnych lub na załączonym do niej dokumencie, podstawę i wyniki każdej takiej weryfikacji lub badania. W przypadku częściowego badania towarów podawane są także dane dotyczące przesyłki podlegającej badaniu.

O ile zaistnieje taka potrzeba, organy celne dokonują na zgłoszeniu adnotacji o nieobecności zgłaszającego lub jego przedstawiciela.

2. Jeżeli wynik weryfikacji zgłoszenia i załączonych do niego dokumentów lub badania towarów wykazuje niezgodność z danymi podanymi w zgłoszeniu, organy celne określają, przynajmniej na przeznaczonej dla nich kopii lub na załączonym do niej dokumencie, dane, które należy wziąć pod uwagę przy naliczaniu należności za te towary oraz, w zależności od przypadku, przy naliczaniu refundacji i innych kwot wypłacanych z tytułu wywozu, oraz przy stosowaniu innych przepisów regulujących procedurę celną, którą objęte są towary.

3. Ustalenia dokonane przez organy celne określają, w odpowiednim przypadku, przyjęte środki pozwalające na ustalenie tożsamości. Ustalenia te zawierają datę i dane niezbędne do identyfikacji funkcjonariusza, który je sporządził.

4. Jeżeli organy celne nie przystępują do weryfikacji zgłoszenia lub badania towarów, mogą nie umieszczać żadnych informacji na zgłoszeniu lub na załączonym do niego dokumencie określonym w ust. 1.

Artykuł 248

1. Udzielenie zwolnienia stanowi podstawę zaksięgowania należności celnych przywozowych ustalonych na podstawie danych zawartych w zgłoszeniu. Jeżeli organy celne uważają, że kontrole, które przeprowadziły, mogą doprowadzić do ustalenia kwoty należności celnych przywozowych wyższej od kwoty ustalonej na podstawie danych zawartych w zgłoszeniu, mogą zażądać ponadto złożenia zabezpieczenia wystarczającego na pokrycie różnicy między kwotą wynikającą z danych zawartych w zgłoszeniu a ostateczną kwotą należną za towary. Jednakże zgłaszający zamiast złożenia zabezpieczenia może zażądać natychmiastowego zaksięgowania kwoty należności, której mogą w ostateczności podlegać towary.

2. Jeżeli na podstawie kontroli przeprowadzonych przez organy celne mogą one określić kwotę należności celnych przywozowych różniącą się od kwoty wynikającej z danych zawartych w zgłoszeniu, zwolnienie towarów stanowi podstawę do natychmiastowego zaksięgowania w ten sposób ustalonej kwoty.

3. Dane towary nie mogą zostać zwolnione, jeżeli organy celne mają wątpliwości co do stosowania zakazów i ograniczeń, a mogą rozstrzygnąć te wątpliwości dopiero po otrzymaniu wyników kontroli, którą przeprowadziły.

Artykuł 249

1. Organy celne ustalają sposób, w jaki zwalniają towary, biorąc pod uwagę miejsce, w którym towary się znajdują i szczególne uzgodnienia dotyczące ich dozoru.

2. W przypadku zgłoszenia na piśmie, na zgłoszeniu lub, w odpowiednim przypadku, na załączonym do niego dokumencie, umieszcza się odniesienie do zwolnienia towarów i daty tego zwolnienia, a kopia jest zwracana zgłaszającemu.

Artykuł 250

1. Jeżeli z powodów określonych w art. 75 lit. a) tiret drugie i trzecie Kodeksu organy celne nie mogły zwolnić towarów, wyznaczają zgłaszającemu termin na uregulowanie sytuacji towarów.

2. Jeżeli w przypadkach określonych w art. 75 lit. a) tiret drugie Kodeksu zgłaszający przed upływem terminu określonego w ust. 1 nie przedłożył wymaganych dokumentów, dane zgłoszenie uważane jest za nieważne i organy celne unieważniają je. Stosuje się przepisy art. 66 ust. 3 Kodeksu.

3. W okolicznościach określonych w art. 75 lit. a) tiret trzecie Kodeksu i bez uszczerbku dla jakichkolwiek środków podjętych na mocy art. 66 ust. 1 akapit pierwszy lub art. 182 Kodeksu, jeżeli zgłaszający ani nie zapłacił, ani nie zabezpieczył przed upływem terminu określonego w ust. 1 kwoty należności, organy celne mogą przystąpić do wstępnych formalności mających na celu sprzedaż towarów. W takim przypadku, o ile w międzyczasie wymagane warunki nie zostaną spełnione, przystępuje się do sprzedaży towarów, w razie konieczności w formie sprzedaży przymusowej, o ile pozwala na to prawo danego Państwa Członkowskiego. Organy celne informują o tym zgłaszającego.

Organy celne mogą, na odpowiedzialność i koszt zgłaszającego, przekazać dane towary do specjalnego miejsca znajdującego się pod ich dozorem.

Artykuł 251

W drodze odstępstwa od art. 66 ust. 2 Kodeksu, zgłoszenie celne może w następujących przypadkach zostać unieważnione po zwolnieniu towarów:

1) jeżeli ustalono, że towary zostały omyłkowo zgłoszone do procedury celnej powodującej obowiązek zapłacenia należności celnych przywozowych zamiast zostać objęte inną procedurą celną, organy celne unieważniają zgłoszenie, jeżeli wniosek o unieważnienie złożony został w terminie trzech miesięcy od dnia przyjęcia zgłoszenia, pod warunkiem że:

- użycie towarów nie naruszyło warunków procedury celnej, którą powinny zostać objęte,

- w chwili zgłoszenia towary były przeznaczone do objęcia inną procedurą celną, dla której spełniały wszystkie wymagane warunki, oraz

- towary zostaną niezwłocznie objęte procedurą celną, do której były faktycznie przeznaczone.

Zgłoszenie o objęcie towarów tą ostatnią procedurą staje się skuteczne od dnia przyjęcia unieważnionego zgłoszenia.

W wyjątkowych, należycie uzasadnionych przypadkach organy celne mogą zezwolić na przekroczenie trzymiesięcznego okresu.

2) jeżeli towary zostały zgłoszone do wywozu lub do procedury uszlachetnienia biernego, zgłoszenie zostaje unieważnione, pod warunkiem że:

a) w przypadku towarów, które podlegają należnościom celnym wywozowym, są przedmiotem wniosków o zwrot należności celnych przywozowych, refundacji lub innych kwot stosowanych w wywozie bądź innych specjalnych środków przy wywozie:

- zgłaszający dostarcza urzędowi celnemu wyjścia dowody, że towary nie opuściły obszaru celnego Wspólnoty,

- zgłaszający ponownie przedstawia wymienionemu urzędowi wszystkie kopie zgłoszenia celnego, wraz za wszystkimi innymi dokumentami, które zostały mu zwrócone w związku z przyjęciem zgłoszenia,

- zgłaszający dostarcza urzędowi celnemu wyjścia dowody, że wszelkie refundacje i inne kwoty należne w związku ze zgłoszeniem wywozowym dla danych towarów zostały zwrócone lub że zainteresowane służby podjęły niezbędne środki w celu zapewnienia, że nie zostały one zapłacone, oraz

- zgłaszający spełnia, zgodnie z obowiązującymi przepisami, inne obowiązki przewidziane przez urząd celny wyjścia w celu uregulowania sytuacji towarów.

Unieważnienie zgłoszenia pociąga za sobą anulowanie korekt dokonanych w pozwoleniu na wywóz lub świadectwie o wcześniejszym ustaleniu refundacji przedstawionych wraz z tym zgłoszeniem.

Jeżeli towary zgłoszone do wywozu muszą opuścić obszar celny Wspólnoty w określonym terminie, niedotrzymanie tego terminu pociąga za sobą unieważnienie zgłoszenia;

b) w przypadku innych towarów urząd celny wyjścia został poinformowany zgodnie z art. 796 o fakcie, że zgłoszone towary nie opuściły obszary celnego Wspólnoty;

3) jeżeli powrotny wywóz towarów pociąga za sobą złożenie zgłoszenia, przepisy ust. 2 stosuje się mutatis mutandis;

4) w przypadku gdy towary wspólnotowe zostały objęte procedurą składu celnego w rozumieniu art. 98 ust. 1 lit. b) Kodeksu, można zwrócić się z wnioskiem o unieważnienie zgłoszenia objęcia tą procedurą i unieważnienie może zostać dokonane, pod warunkiem że w przypadku nieprzestrzegania określonego przeznaczenia celnego zostały podjęte środki przewidziane odpowiednim prawodawstwem.

Jeżeli z upływem wyznaczonego terminu pozostawania towarów w ramach procedury składu celnego nie zwrócono się z wnioskiem o nadanie im jednego z przeznaczeń przewidzianych odpowiednim prawodawstwem, organy celne podejmują środki przewidziane takim prawodawstwem.

Artykuł 252

Jeżeli organy celne Kodeksu sprzedają towary na podstawie art. 75, dokonuje się tego zgodnie z art. 188.

TYTUŁ IX

PROCEDURY UPROSZCZONE

ROZDZIAŁ 1

Definicje

Artykuł 253

1. Procedura zgłoszenia niekompletnego pozwala organom celnym na przyjęcie, w należycie uzasadnionych przypadkach, zgłoszenia niezawierającego wszystkich wymaganych danych lub zgłoszenia, do którego nie załączono wszystkich niezbędnych dokumentów wymaganych przez daną procedurę celną.

2. Procedura zgłoszenia uproszczonego pozwala na objęcie towarów daną procedurą celną po przedstawieniu zgłoszenia uproszczonego, z późniejszym przedstawieniem zgłoszenia uzupełniającego, które w zależności od przypadku może być zgłoszeniem całościowym, okresowym lub podsumowującym.

3. Odprawa uproszczona w miejscu pozwala na objęcie towarów daną procedurą celną w pomieszczeniach osoby zainteresowanej lub w innych miejscach wyznaczonych lub uznanych przez organy celne.

ROZDZIAŁ 2

Zgłoszenie dopuszczenia do swobodnego obrotu

Sekcja 1

Zgłoszenie niekompletne

Artykuł 254

Zgłoszenie dopuszczenia do swobodnego obrotu, które organy celne mogą przyjąć na wniosek zgłaszającego, a które nie zawiera niektórych danych określonych w załączniku 37, zawiera przynajmniej dane określone w polach 1 (pierwsza i druga część pola) 14, 21, 31, 37, 40 i 54 jednolitego dokumentu administracyjnego, jak również:

- wystarczająco ścisłe oznaczenie towarów, które pozwala organom celnym na niezwłoczne i jednoznaczne określenie danej pozycji lub podpozycji Nomenklatury Scalonej,

- w przypadku towarów podlegających cłom ad valorem, ich wartość celną lub, gdy okaże się iż zgłaszający nie jest w stanie zgłosić takiej wartości, prowizoryczne określenie wartości, którą organy celne mogą zaakceptować, biorąc pod uwagę, w szczególności, informacje dostępne dla zgłaszającego,

- wszystkie inne dane uważane za niezbędne przez organy celne dla ustalenia tożsamości towarów, wprowadzania w życie przepisów regulujących ich dopuszczenie do swobodnego obrotu, jak również dla ustalenia kwoty zabezpieczenia, od złożenia którego może być uzależnione zwolnienie towarów.

Artykuł 255

1. Do zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu, które może być przyjęte przez organy celne na wniosek zgłaszającego, a do którego niedołączone zostały niektóre niezbędne dokumenty uzupełniające, załącza się przynajmniej te dokumenty, które muszą być okazane, zanim zgłoszone towary będą mogły być dopuszczone do swobodnego obrotu.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, zgłoszenie, do którego nie załączono jednego lub więcej z wymaganych dokumentów, zanim towary mogą być dopuszczone do swobodnego obrotu, może zostać przyjęte po ustaleniu, zgodnie z wymogami organów celnych, że:

a) dany dokument istnieje i jest ważny;

b) niedołączenie dokumentu do zgłoszenia spowodowane zostało okolicznościami niezależnymi od woli zgłaszającego;

c) każda zwłoka w przyjęciu zgłoszenia przeszkodzi towarom w dopuszczeniu do swobodnego obrotu lub spowoduje, że będą podlegały wyższym stawkom celnym.

Dane odnoszące się do brakujących dokumentów są we wszystkich przypadkach podawane na zgłoszeniu.

Artykuł 256

1. Termin udzielony przez organy celne zgłaszającemu na przekazanie danych lub dokumentów brakujących przy przyjmowaniu zgłoszenia nie może przekraczać miesiąca, licząc od dnia tego przyjęcia.

W przypadku dokumentu, od przedłożenia którego uzależnione jest zastosowanie obniżonej lub zerowej stawki celnej w przywozie, jeżeli organy celne mają uzasadnione powody, by wierzyć, że towary objęte niekompletnym zgłoszeniem mogą korzystać z takiej obniżonej lub zerowej stawki celnej, na wniosek zgłaszającego może zostać udzielony dodatkowy termin na przedłożenie tego dokumentu. Taki dodatkowy termin nie może przekraczać trzech miesięcy.

W przypadku gdy brakujące dane lub dokumenty, które mają być dostarczone, dotyczą wartości celnej, organy celne mogą, o ile jest to absolutnie konieczne, wyznaczyć dłuższy termin lub przedłużyć uprzednio wyznaczony termin. Całkowity wyznaczony termin uwzględnia terminy przepisane prawem.

2. Jeżeli obniżona lub zerowa stawka celna w przywozie stosowana jest do towarów dopuszczonych do swobodnego obrotu jedynie w ramach niektórych kontyngentów lub plafonów taryfowych, towary mogą być obciążone powyżej dozwolonych limitów jedynie w chwili rzeczywistego przedstawienia dokumentu, od którego uzależnione jest zastosowanie obniżonej lub zerowej stawki. W każdym przypadku dokument ten musi zostać przedstawiony:

- w przypadku plafonów taryfowych, przed datą, z którą wspólnotowy środek przywraca normalnie obowiązujące należności celne przywozowe,

- w przypadku kontyngentów taryfowych, przed osiągnięciem ustanowionych limitów.

3. Z zastrzeżeniem ust. 1 i 2 dokument, od którego uzależnione jest zastosowanie obniżonej lub zerowej stawki celnej w przywozie, może zostać przedłożony po upływie okresu, dla którego taka obniżona lub zerowa stawka została wyznaczona, pod warunkiem że zgłoszenie odnoszące się do danych towarów zostało przyjęte przed tą datą.

Artykuł 257

1. Przyjęcie przez organy celne zgłoszenia niekompletnego nie stanowi przeszkody lub nie opóźnia zwolnienia towarów tak zgłoszonych, o ile nie ma innych powodów, aby tak uczynić. Bez uszczerbku dla przepisów art. 248 zwolnienie następuje zgodnie z warunkami ustanowionymi w ust. 2-5 poniżej.

2. Jeżeli późniejsze przedłożenie danych lub dokumentu uzupełniającego, brakującego w chwili przyjmowania zgłoszenia, nie może mieć żadnego wpływu na kwotę należności celnych za towary objęte zgłoszeniem, organy celne niezwłocznie przystępują do zaksięgowania kwoty tych należności, obliczanej w zwykły sposób.

3. Jeżeli, zgodnie z art. 254, w zgłoszeniu celnym jest podana prowizoryczna wartość, organy celne:

- niezwłocznie przystępują do zaksięgowania kwoty należności celnych ustalonej na podstawie tej informacji,

- żądają, o ile zaistnieje taka potrzeba, złożenia odpowiedniego zabezpieczenia pokrywającego różnicę między tą kwotą a kwotą, którą mogą zostać ostatecznie obciążone towary.

4. Jeżeli w przypadkach innych niż te określone w ust. 3 późniejsze przedstawienie danych lub dokumentu uzupełniającego brakującego w chwili przyjmowania zgłoszenia może mieć wpływ na kwotę należności za towary objęte zgłoszeniem:

a) w przypadku gdy późniejsze dostarczenie brakujących danych lub dokumentu może prowadzić do zastosowania obniżonej stawki, organy celne:

- niezwłocznie przystępują do zaksięgowania należności celnych przywozowych naliczonych według obniżonej stawki,

- żądają złożenia zabezpieczenia pokrywającego różnicę między tą kwotą a kwotą, która wynikałaby z zastosowania w odniesieniu do danych towarów należności celnych przywozowych naliczanych według stawki zwykłej;

b) w przypadku gdy późniejsze dostarczenie brakujących danych lub dokumentu może prowadzić do zastosowania całkowitego zwolnienia towarów z należności celnych, organy celne wymagają złożenia zabezpieczenia pokrywającego kwotę, która byłaby należna w przypadku należności celnych obciążonych zwykłą stawką.

5. Bez uszczerbku dla wszelkich mogących nastąpić w późniejszym okresie zmian, w szczególności w wyniku ostatecznego ustalenia wartości celnej, zgłaszający może w miejsce złożenia zabezpieczenia zażądać natychmiastowego zaksięgowania:

- w przypadku stosowania ust. 3 tiret drugie lub ust. 4 lit. a) tiret drugie, kwoty należności celnych, której towary mogą w ostateczności podlegać, lub

- w przypadku stosowania ust. 4 lit. b), kwoty należności celnych obliczonej z zastosowaniem zwykłej stawki.

Artykuł 258

Jeżeli z upływem terminu określonego w art. 256 zgłaszający nie dostarczył elementów niezbędnych do ostatecznego ustalenia wartości celnej towarów lub nie dostarczył brakujących danych bądź dokumentów, organy celne niezwłocznie księgują, tytułem należności za dane towary, kwotę zabezpieczenia przewidzianego zgodnie z przepisami art. 257 ust. 3 tiret drugie lub art. 257 ust. 4 lit. a) tiret drugie i art. 257 ust. 4 lit. b).

Artykuł 259

Zgłoszenie niekompletne przyjęte zgodnie z warunkami określonymi w art. 254-257 może zostać uzupełnione przez zgłaszającego lub zastąpione za zgodą organów celnych innym zgłoszeniem spełniającym warunki ustanowione w art. 62 Kodeksu.

W obydwu przypadkach datą przyjmowaną do celów ustalenia wszelkich należności celnych i stosowania innych przepisów regulujących dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu jest data przyjęcia zgłoszenia niekompletnego.

Sekcja 2

Procedura zgłoszenia uproszczonego

Artykuł 260

1. Po przedstawieniu pisemnego wniosku zawierającego wszystkie wymagane informacje zgłaszający jest upoważniony, na warunkach i w sposób ustanowiony w art. 261 i 262, do dokonania zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu w formie uproszczonej, o ile towary zostały przedstawione organom celnym.

2. Takie zgłoszenie uproszczone może mieć formę:

- zgłoszenia niekompletnego na jednolitym dokumencie administracyjnym, lub

- innego dokumentu administracyjnego lub handlowego wraz z wnioskiem o dopuszczenie do swobodnego obrotu.

Zawiera ono przynajmniej dane niezbędne dla ustalenia tożsamości towarów.

3. Jeżeli pozwalają na to okoliczności, organy celne mogą zezwolić, aby wniosek o dopuszczenie do swobodnego obrotu określony w ust. 2 tiret drugie został zastąpiony wnioskiem całościowym dla czynności dopuszczenia do swobodnego obrotu, które mają zostać zrealizowane w określonym czasie. Odniesienie do pozwolenia udzielonego w związku ze złożeniem takiego całościowego wniosku jest umieszczane na przedstawionym zgodnie z ust. 1 dokumencie handlowym lub administracyjnym.

4. Do zgłoszenia uproszczonego dołączane są wszystkie dokumenty, od przedstawienia których uzależnione jest zabezpieczenie dopuszczenia do swobodnego obrotu. Stosuje się art. 255 ust. 2.

5. Niniejszy artykuł stosuje się bez uszczerbku dla art. 278.

Artykuł 261

1. Pozwolenie określone w art. 260 udzielane jest zgłaszającemu pod warunkiem zagwarantowania skutecznej kontroli przestrzegania zakazów lub ograniczeń przywozowych bądź innych przepisów regulujących dopuszczenie do swobodnego obrotu.

2. W zasadzie takiego pozwolenia nie udziela się osobie składającej wniosek, która:

- popełniła poważne naruszenie lub powtórnie naruszyła przepisy prawa celnego,

- jedynie sporadycznie zgłasza towary do dopuszczenia do swobodnego obrotu.

Pozwolenia można nie udzielić również w przypadku, gdy dana osoba działa na rzecz innej osoby, która jedynie sporadycznie zgłasza towary do dopuszczenia do swobodnego obrotu.

3. Bez uszczerbku dla art. 9 Kodeksu pozwolenie może zostać cofnięte w przypadkach określonych w ust. 2.

Artykuł 262

1. Pozwolenie określone w art. 260:

- określa urząd lub urzędy celne właściwe dla przyjmowania zgłoszeń uproszczonych,

- wyszczególnia formę i zawartość zgłoszeń uproszczonych,

- wyszczególnia towary, których dotyczy, jak również dane, które muszą zostać umieszczone w zgłoszeniu uproszczonym w celu ustalenia tożsamości towarów,

- zawiera odniesienie do zabezpieczenia, które ma złożyć osoba zainteresowana w celu zabezpieczenia mogącego powstać długu celnego.

Wyszczególnia ono również formę i zawartość zgłoszeń uzupełniających oraz wyznacza terminy, w których muszą zostać one złożone wyznaczonym w tym celu organom celnym.

2. Organy celne mogą odstąpić od wymogu przedstawienia zgłoszenia uzupełniającego, jeżeli zgłoszenie uproszczone dotyczy towarów, których wartość celna jest niższa od progu statystycznego przewidzianego w obowiązujących przepisach wspólnotowych i zawiera już wszystkie informacje niezbędne dla dopuszczenia do swobodnego obrotu.

Sekcja 3

Odprawa uproszczona w miejscu

Artykuł 263

Pozwolenie na korzystanie z odprawy uproszczonej w miejscu udzielane jest zgodnie z warunkami i w sposób ustanowiony w art. 264-266, każdej osobie, która życzy sobie, aby dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu odbywało się w jej własnych pomieszczeniach lub w innych miejscach określonych w art. 253 i która w tym celu przedstawia organom celnym pisemny wniosek zawierający wszystkie dane niezbędne do udzielenia pozwolenia:

- dla towarów podlegających procedurze wspólnotowego lub wspólnego tranzytu i w odniesieniu do których osoba określona powyżej upoważniona jest do korzystania z procedur uproszczonych przeprowadzanych w urzędzie przeznaczenia, zgodnie z art. 406-409,

- dla towarów uprzednio objętych gospodarczą procedurą celną, bez uszczerbku dla art. 278,

- dla towarów skierowanych po ich przedstawieniu organom celnym, zgodnie z art. 40 Kodeksu, do wymienionych pomieszczeń lub miejsc zgodnie z procedurą tranzytu inną niż ta określona w tiret pierwszym,

- dla towarów wprowadzonych na obszar celny Wspólnoty ze zwolnieniem z wymogu przedstawienia organom celnym, zgodnie z art. 41 lit. b) Kodeksu.

Artykuł 264

1. Pozwolenie, określone w art. 263, udzielane jest, pod warunkiem że:

- ewidencja wnioskodawcy pozwala organom celnym na przeprowadzanie skutecznych kontroli, w szczególności kontroli z mocą wsteczną,

- możliwe jest zagwarantowanie przeprowadzenia skutecznej kontroli przestrzegania zakazów lub ograniczeń przywozowych bądź innych przepisów regulujących dopuszczenie do swobodnego obrotu.

2. W zasadzie pozwolenia nie udziela się wnioskodawcy, który:

- popełnił poważne naruszenie lub powtórnie naruszył przepisy prawa celnego,

- jedynie sporadycznie zgłasza towary do dopuszczenia do swobodnego obrotu.

Artykuł 265

1. Bez uszczerbku dla art. 9 Kodeksu organy celne mogą uchylić cofnięcie pozwolenia, jeżeli:

- jego posiadacz wywiąże się z nałożonych na niego obowiązków w terminie wyznaczonym przez organy celne, lub

- niewywiązanie się z obowiązków nie powoduje żadnych istotnych konsekwencji dla właściwego działania procedury.

2. W zasadzie pozwolenie zostaje cofnięte w przypadku określonym w art. 264 ust. 2 tiret pierwsze.

3. Pozwolenie może zostać cofnięte w przypadku określonym w art. 264 ust. 2 tiret drugie.

Artykuł 266

1. Aby umożliwić organom celnym właściwe przeprowadzenie czynności, po przybyciu towarów do wyznaczonych do tego miejsc posiadacz pozwolenia określonego w art. 263 jest w tym celu zobowiązany:

a) należycie powiadomić organy celne o takim przybyciu, w formie i w sposób przez nie określony, w celu uzyskania zwolnienia towarów;

b) dokonać wpisu danych towarów do swojej ewidencji. Taki wpis może zostać zastąpiony spełnieniem innej określonej przez organy celne formalności, która daje podobne gwarancje. Wpis określa datę jego dokonania, jak również dane niezbędne dla ustalenia tożsamości towarów.

c) udostępnić organom celnym wszystkie dokumenty, których przedstawienie może być wymagane w celu stosowania przepisów regulujących dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu.

2. Pod warunkiem że nie będzie miało to wpływu na kontrole prawidłowego przebiegu czynności, organy celne mogą:

a) zezwolić, aby powiadomienie określone w ust. 1 lit. a) dokonane zostało, gdy tylko przybycie towarów jest bliskie;

b) w niektórych specjalnych okolicznościach, ze względu na rodzaj danych towarów i szybkość obrotu, zwolnić posiadacza pozwolenia z obowiązku powiadamiania właściwego urzędu celnego o każdym przybyciu towarów, pod warunkiem że dostarczy on temu urzędowi wszystkie informacje, które urząd uzna za niezbędne w celu umożliwienia wykonania prawa do zbadania towarów, jeżeli będzie to konieczne.

W takim przypadku wpis towarów do ewidencji osoby zainteresowanej jest równoznaczny z ich zwolnieniem.

Artykuł 267

Pozwolenie określone w art. 263 ustanawia szczególne zasady działania procedury i w szczególności wymienia:

- towary, których dotyczy,

- formę obowiązków określonych w art. 266, jak również odniesienia do zabezpieczenia, które ma zapewnić osoba zainteresowana,

- termin dopuszczenia towarów,

- termin, w którym zgłoszenie uzupełniające musi zostać złożone we właściwym, wyznaczonym do tego urzędzie celnym,

- warunki, na których towary mogą zostać objęte, odpowiednio, zgłoszeniem całościowym, okresowym lub podsumowującym.

ROZDZIAŁ 3

Zgłoszenia do gospodarczej procedury celnej

Sekcja 1

Objęcie gospodarczą procedurą celną

Podsekcja 1

Objęcie procedurą składu celnego

A. Zgłoszenia niekompletne

Artykuł 268

1. Zgłoszenie o objęcie procedurą składu celnego, które urząd celny objęcia może przyjąć na wniosek zgłaszającego, a które nie zawiera niektórych danych określonych w załączniku 37, zawiera przynajmniej dane niezbędne do ustalenia tożsamości towarów, których dotyczy, włącznie z podaniem ich ilości.

2. Artykuły 255, 256 i 259 stosuje się mutatis mutandis.

3. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do zgłoszeń o objęcie procedurą wspólnotowych produktów rolnych, określonych w art. 529-534.

B. Procedura zgłoszenia uproszczonego

Artykuł 269

1. Po przedstawieniu wniosku osoba zainteresowana upoważniona jest, zgodnie z warunkami i w sposób ustanowiony w art. 270, do dokonania zgłoszenia o objęcie procedurą na podstawie zgłoszenia uproszczonego, jeżeli towary przedstawione są organom celnym.

Takie zgłoszenie uproszczone może mieć formę:

- zgłoszenia niekompletnego, w sposób określony w art. 268, lub

- dokumentu administracyjnego lub handlowego wraz z wnioskiem o objęcie procedurą.

Zawiera ono dane określone w art. 268 ust. 1.

2. Jeżeli procedura ta stosowana jest w składzie typu D zgłoszenie uproszczone określa również rodzaj danych towarów, w sposób wystarczający do dokonania ich natychmiastowej i jednoznacznej klasyfikacji, jak również określa ich wartość celną.

3. Procedura określona w ust. 1 nie ma zastosowania do składów typu B i F ani do objęcia procedurą, we wszystkich typach składów, wspólnotowych produktów rolnych określonych w art. 529-534.

Artykuł 270

1. Wniosek określony w art. 269 ust. 1 sporządzany jest na piśmie i zawiera wszystkie dane niezbędne do udzielenia pozwolenia.

Jeżeli pozwalają na to okoliczności, wniosek określony w art. 269 ust. 1 może zostać zastąpiony wnioskiem całościowym w odniesieniu do czynności, które mają zostać dokonane w określonym czasie.

W tym przypadku wniosek jest sporządzany na warunkach ustanowionych w art. 497-502 i przedkładany wraz z wnioskiem o pozwolenie na prowadzenie składu celnego lub o zmianę pierwotnego pozwolenia organom celnym, które wydały pozwolenie na stosowanie procedury.

2. Pozwolenie określone w art. 269 ust. 1 udzielane jest osobie zainteresowanej, pod warunkiem że nie ma to wpływu na prawidłowe przeprowadzenie czynności.

3. W zasadzie pozwolenia nie udziela się, jeżeli:

- nie przedstawiono wszystkich zabezpieczeń niezbędnych dla prawidłowego przeprowadzenia czynności,

- osoba zainteresowana jedynie sporadycznie doprowadza do objęcia towarów procedurą,

- osoba zainteresowana popełniła poważne naruszenie lub powtórnie naruszyła przepisy prawa celnego.

4. Bez uszczerbku dla art. 9 Kodeksu pozwolenie może zostać cofnięte w przypadkach określonych w ust. 3.

Artykuł 271

Pozwolenie określone w art. 269 ust. 1 ustanawia szczegółowe zasady działania procedury, w szczególności:

- urząd lub urzędy objęcia procedurą,

- formę i zawartość zgłoszenia uproszczonego.

Zgłoszenie uzupełniające nie musi być wymagane.

C. Odprawa uproszczona w miejscu

Artykuł 272

1. Pozwolenie na stosowanie odprawy uproszczonej w miejscu udzielane jest zgodnie z warunkami i w sposób ustanowiony w ust. 2 oraz w art. 273 i 274.

2. Artykuły 269 ust. 2 i art. 270 stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł 273

1. Aby umożliwić organom celnym właściwe przeprowadzenie czynności, po przybyciu towarów do wyznaczonych do tego miejsc posiadacz pozwolenia jest w tym celu zobowiązany:

a) należycie powiadomić organy celne o takim przybyciu, w formie i w sposób przez nie określony;

b) dokonać wpisu do ewidencji towarowej;

c) przechowywać do dyspozycji urzędu nadzoru wszystkie dokumenty dotyczące objęcia towarów procedurą.

Wpis do ewidencji towarowej, określony w lit. b), zawiera przynajmniej niektóre dane wykorzystywane w celu ustalenia tożsamości towarów do celów handlowych, włącznie z ich ilością.

2. Stosuje się art. 266 ust. 2.

Artykuł 274

Pozwolenie określone w art. 272 ust. 1 ustanawia szczegółowe zasady działania procedury i w szczególności wymienia:

- towary, których dotyczy,

- formę obowiązków określonych w art. 273,

- termin dopuszczenia towarów.

Zgłoszenie uzupełniające nie musi być wymagane.

Podsekcja 2

Objęcie procedurą uszlachetniania czynnego, przetwarzania pod kontrolą celną lub odprawy czasowej

A. Zgłoszenia niekompletne

Artykuł 275

1. Zgłoszenie objęcia gospodarczą procedurą celną, inną niż procedura uszlachetniania biernego i składu celnego, które urząd celny objęcia procedurą może przyjąć na wniosek zgłaszającego, a które nie zawiera niektórych danych, określonych w załączniku 37 lub do którego nie załączono niektórych dokumentów wymienionych w art. 220, zawiera przynajmniej dane określone w polu 14, 21, 31, 37, 40 i 54 jednolitego dokumentu administracyjnego oraz w polu 44, odniesienie do pozwolenia lub:

- odniesienie do wniosku, w przypadku stosowania art. 556 ust. 1 akapit drugi, lub

- informacje określone w art. 568 ust. 3, art. 656 ust. 3 lub art. 695 ust. 3, jeżeli mogą zostać umieszczone w tym polu w przypadku stosowania uproszczonych procedur wydawania pozwolenia.

2. Artykuły 255, 256 i 259 stosuje się mutatis mutandis.

3. W przypadkach objęcia procedurą uszlachetniania czynnego z zastosowaniem procedury ceł zwrotnych art. 257 i 258 także stosuje się mutatis mutandis.

B. Zgłoszenie uproszczone i odprawa uproszczona w miejscu

Artykuł 276

Przepisy art. 260-267 i art. 270 stosuje się mutatis mutandis w odniesieniu do towarów zgłoszonych do gospodarczych procedur celnych, określonych w niniejszej podsekcji.

Podsekcja 3

Towary zgłaszane do procedury uszlachetniania biernego

Artykuł 277

Przepisy art. 279-289 stosowane w odniesieniu do towarów zgłaszanych do wywozu stosuje się mutatis mutandis w odniesieniu do towarów zgłaszanych do wywozu w ramach procedury uszlachetniania biernego.

Sekcja 2

Zakończenie gospodarczej procedury celnej

Artykuł 278

1. W przypadku zakończenia gospodarczej procedury celnej, innej niż procedura uszlachetniania biernego i procedura składu celnego, mogą być stosowane procedury uproszczone przewidziane dla dopuszczenia do swobodnego obrotu, wywozu i powrotnego wywozu. W przypadku powrotnego wywozu przepisy art. 279-289 stosuje się mutatis mutandis.

2. Procedury uproszczone, określone w art. 254-267 mogą być stosowane w odniesieniu do dopuszczenia do swobodnego obrotu towarów korzystających z procedury uszlachetniania biernego.

3. W przypadkach zakończenia procedury składu celnego można stosować procedury uproszczone przewidziane dla dopuszczenia do swobodnego obrotu, wywozu lub powrotnego wywozu.

Jednakże:

a) dla towarów objętych procedurą w składzie typu F nie może być dopuszczone stosowanie jakiejkolwiek procedury uproszczonej;

b) dla towarów objętych procedurą w składzie typu B stosuje się jedynie zgłoszenia niekompletne lub procedurę zgłoszenia uproszczonego;

c) wydanie pozwolenia na skład typu D pociąga za sobą automatyczne stosowanie odprawy uproszczonej w miejscu dla dopuszczenia do swobodnego obrotu.

Jednakże w przypadkach, gdy osoba zainteresowana chce skorzystać ze stosowania elementów kalkulacyjnych, które nie mogą zostać sprawdzone bez bezpośredniego badania towarów, procedury tej nie można stosować. W tym przypadku mogą zostać zastosowane inne procedury związane z obowiązkiem przedstawienia towarów organom celnym;

d) w odniesieniu do wspólnotowych towarów rolnych, objętych procedurą składu celnego na podstawie przepisów art. 529-534 nie może być stosowana żadna procedura uproszczona.

ROZDZIAŁ 4

Zgłoszenie wywozowe

Artykuł 279

Formalności, jakie muszą zostać spełnione w urzędzie celnym wywozu, jak przewidziano w art. 792, mogą zostać uproszczone zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału.

Do niniejszego rozdziału stosuje się przepisy art. 793 i 796.

Sekcja 1

Zgłoszenia niekompletne

Artykuł 280

1. Zgłoszenie wywozowe, które urząd celny może przyjąć na wniosek zgłaszającego, a które nie zawiera niektórych danych, określonych w załączniku 37, zawiera przynajmniej dane określone w polu 1 (pierwsza część), 2, 14, 17, 31, 33, 38, 44 i 54 jednolitego dokumentu administracyjnego, jak również:

- w przypadku gdy towary podlegają należnościom celnym wywozowym lub jakimkolwiek innym środkom przewidzianym w ramach wspólnej polityki rolnej, wszystkie informacje wymagane dla właściwego stosowania takich należności celnych lub środków,

- wszelkie inne informacje uznane za niezbędne w celu ustalenia tożsamości towarów, stosowania przepisów regulujących ich wywóz lub dla określenia kwoty zabezpieczenia, wymaganego przed wywozem towarów.

2. Organy celne mogą zwolnić zgłaszającego z obowiązku wypełniania pól 17 i 33 pod warunkiem złożenia przez niego oświadczenia, że wywóz danych towarów nie podlega zakazom lub ograniczeniom i organy celne nie mają co do tego wątpliwości, a opis towarów pozwala na niezwłoczne i jednoznaczne ustalenie klasyfikacji w Nomenklaturze Scalonej.

3. Na egzemplarzu nr 3 umieszcza się w polu 44 jeden z następujących wpisów:

- Exportación simplificada,

- Forenklet udførsel,

- Vereinfachte Ausfuhr,

- Απλουστευμένη εξαγωγή,

- Simplified exportation,

- Exportation simplifée,

- Esportazione semplificata,

- Vereenvoudigde uitvoer,

- Exportação simplificada.

4. Artykuły 255-259 stosuje się mutatis mutandis do zgłoszenia wywozowego.

Artykuł 281

W przypadku stosowania art. 789 zgłoszenie uzupełniające lub zastępcze może zostać złożone w urzędzie celnym właściwym dla siedziby eksportera. Jeżeli podwykonawca ma swoją siedzibę w Państwie Członkowskim innym niż to, w którym ma swoją siedzibę eksporter, z możliwości takiej można skorzystać jedynie w przypadku istnienia umów zawartych między władzami zainteresowanych Państw Członkowskich.

Na zgłoszeniu niekompletnym umieszcza się urząd, w którym zostanie złożone zgłoszenie uzupełniające. Urząd celny, w którym zostało złożone zgłoszenie niekompletne, przesyła egzemplarze nr 1 i 2 do urzędu celnego, w którym złożono zgłoszenie uzupełniające lub zastępcze.

Sekcja 2

Procedura zgłoszenia uproszczonego

Artykuł 282

1. Na podstawie pisemnego wniosku zawierającego wszystkie informacje niezbędne do uzyskania pozwolenia, zgłaszający zostaje upoważniony, zgodnie z warunkami i w sposób ustanowiony w art. 261 i 262, które stosuje się mutatis mutandis, do sporządzenia zgłoszenia wywozowego w formie uproszczonej, w przypadku gdy towary przedstawiane są organom celnym.

2. Bez uszczerbku dla art. 288 zgłoszenie uproszczone stanowi niekompletny jednolity dokument administracyjny, zawierający przynajmniej dane niezbędne do ustalenia tożsamości towarów. Artykuł 280 ust. 3 i 4 stosuje się mutatis mutandis.

Sekcja 3

Odprawa uproszczona w miejscu

Artykuł 283

Pozwolenie na korzystanie z odprawy uproszczonej w miejscu udzielane jest na pisemny wniosek, zgodnie z warunkami i w sposób ustanowiony w art. 284, każdej osobie, zwanej dalej "upoważnionym eksporterem", która chce, aby formalności wywozowe dokonywane były w jej własnych pomieszczeniach lub w innych miejscach wyznaczonych lub zatwierdzonych przez organy celne.

Artykuł 284

Artykuły 264 i 265 stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł 285

1. Aby umożliwić organom celnym właściwe przeprowadzenie czynności, upoważniony eksporter, przed wyprowadzeniem towarów z miejsc określonych w art. 283, zobowiązany jest:

a) należycie powiadomić organy celne o takim wyprowadzeniu, w formie i w sposób przez nie określony, w celu uzyskania zwolnienia towarów;

b) dokonać wpisu danych towarów do swojej ewidencji. Taki wpis może zostać zastąpiony spełnieniem innej określonej przez organy celne formalności, która daje podobne gwarancje. Wpis określa datę jego dokonania, jak również dane niezbędne dla ustalenia tożsamości towarów;

c) udostępnić organom celnym wszystkie dokumenty, których przedstawienie może być wymagane dla zastosowania przepisów regulujących wywóz.

2. W niektórych szczególnych okolicznościach, ze względu na rodzaj danych towarów i szybkość obrotu, organy celne mogą zwolnić upoważnionego eksportera z obowiązku powiadamiania właściwego urzędu celnego o każdym wyprowadzeniu towarów, pod warunkiem że dostarczy on temu urzędowi wszystkie informacje, które urząd uzna za niezbędne w celu umożliwienia wykonania prawa do zbadania towarów, jeżeli będzie to konieczne.

W takim przypadku wpis towarów do ewidencji upoważnionego eksportera jest równoznaczny z ich zwolnieniem.

Artykuł 286

1. W celu kontroli faktycznego opuszczenia obszaru celnego Wspólnoty w charakterze dokumentu potwierdzającego wyprowadzenie stosowany jest egzemplarz nr 3 jednolitego dokumentu administracyjnego.

Pozwolenie przewiduje, że egzemplarz nr 3 jednolitego dokumentu administracyjnego musi zostać uprzednio uwierzytelniony.

2. Uprzednie uwierzytelnienie może zostać dokonane w jeden z następujących sposobów:

a) poprzez wcześniejsze umieszczenie w polu A pieczęci właściwego urzędu celnego i podpisu funkcjonariusza tego urzędu;

b) poprzez umieszczenie przez upoważnionego eksportera specjalnej pieczęci, zgodnej ze wzorem przedstawionym w załączniku 62.

Odcisk pieczęci może zostać uprzednio wydrukowany na formularzach, o ile nadruk ten został dokonany w zatwierdzonej do tego celu drukarni.

3. Przed wyjściem towaru upoważniony eksporter:

- przeprowadza procedury określone w art. 285;

- umieszcza na egzemplarzu nr 3 jednolitego dokumentu administracyjnego odniesienie do wpisu do ewidencji, jak również datę jego dokonania.

4. Egzemplarz nr 3, wypełniony zgodnie z ust. 2, w polu 44 zawiera:

- numer pozwolenia, jak również nazwę urzędu celnego, który go udzielił,

- jeden z wpisów, określonych w art. 280 ust. 3.

Artykuł 287

1. Pozwolenie określone w art. 283 ustanawia szczególne zasady działania procedury i w szczególności wymienia:

- towary, których dotyczy,

- formę obowiązków określonych w art. 285,

- termin zwolnienia towarów,

- zawartość egzemplarza nr 3, jak również środki, za pomocą których ma być uprawomocniony,

- procedurę przedstawiania zgłoszenia uzupełniającego i termin, w jakim musi zostać ono złożone.

2. Pozwolenie zawiera zobowiązanie upoważnionego eksportera do podjęcia wszelkich niezbędnych środków w celu zabezpieczenia przechowywania specjalnej pieczęci lub formularzy opatrzonych nadrukiem pieczęci urzędu celnego wyjścia lub nadrukiem pieczęci specjalnej.

Sekcja 4

Przepisy wspólne dla sekcji 2 i 3

Artykuł 288

1. Państwa Członkowskie mogą zezwolić na użycie zamiast jednolitego dokumentu administracyjnego dokumentu handlowego lub administracyjnego, bądź każdego innego środka, gdy cała czynność wywozu przeprowadzana jest na obszarze jednego Państwa Członkowskiego lub w każdym przypadku, gdy możliwość taką przewidują umowy zawarte między władzami zainteresowanych Państw Członkowskich.

2. Dokument lub środek, określony w ust. 1, zawiera przynajmniej dane niezbędne do ustalenia tożsamości towarów, jak również jeden z wpisów określonych w art. 280 ust. 3, wraz z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na dokonanie wywozu.

Jeżeli pozwalają na to okoliczności, organy celne mogą zezwolić, aby wniosek ten został zastąpiony wnioskiem całościowym dla czynności wywozu, które mają być realizowane w podanym okresie. Na tym dokumencie lub środku umieszcza się odniesienie do pozwolenia.

3. Dokument handlowy lub administracyjny, równoważny z egzemplarzem nr 3 jednolitego dokumentu administracyjnego jest dowodem potwierdzającym opuszczenie obszaru celnego Wspólnoty. W przypadku użycia innych środków sposoby potwierdzania wyprowadzenia towarów określane są, gdzie stosowne, w umowach zawartych między władzami zainteresowanych Państw Członkowskich.

Artykuł 289

Jeżeli czynność wywozu jest w całości realizowana na terytorium jednego Państwa Członkowskiego, to oprócz procedur określonych w sekcjach 2 i 3, przy zapewnieniu przestrzegania polityk Wspólnoty, dane Państwo Członkowskie może przewidzieć inne uproszczenia.

CZĘŚĆ DRUGA

PRZEZNACZENIE CELNE

TYTUŁ I

DOPUSZCZENIE DO SWOBODNEGO OBROTU

ROZDZIAŁ 1

Przepisy ogólne

Artykuł 290

1. Jeżeli towary wspólnotowe są wywożone na podstawie karnetu ATA, zgodnie z art. 797, towary te mogą zostać dopuszczone do swobodnego obrotu na podstawie karnetu ATA.

2. W tym przypadku urząd, w którym towary są dopuszczane do swobodnego obrotu, spełnia następujące formalności:

a) weryfikuje informacje znajdujące się w polach A-G odcinka powrotnego przywozu;

b) wypełnia grzbiet odcinka i pole "H" odcinka powrotnego wywozu;

c) zatrzymuje odcinek powrotnego wywozu.

3. Jeżeli formalności związane z zakończeniem czasowego wywozu towarów wspólnotowych są dokonywane w urzędzie celnym innym niż urząd, przez który towary są wprowadzane na obszar celny Wspólnoty, przemieszczenie tych towarów od tego urzędu do urzędu, w którym wymienione formalności są spełniane, nie wymaga żadnych formalności.

ROZDZIAŁ 2

Dopuszczenie towarów do korzystania z uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie

Sekcja 1

Towary inne niż konie przeznaczone do uboju

Artykuł 291

1. Dopuszczenie do swobodnego obrotu towarów z zastosowaniem uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie uzależnione jest od udzielenia pisemnego pozwolenia osobie, która dokonuje przywozu towarów lub która zleca dokonanie ich przywozu w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu.

2. Pozwolenie to udzielane jest na pisemny wniosek osoby zainteresowanej przez organy celne Państwa Członkowskiego, w którym towary zostają zgłoszone do dopuszczenia do swobodnego obrotu.

3. W przypadku towarów wymienionych w załączniku 39 wniosek zawiera między innymi następujące informacje:

a) zwięzły opis zakładów przemysłowych, które mają być wykorzystane do przewidzianego postępowania;

b) charakter proponowanego postępowania;

c) rodzaj i ilość towarów, które mają być użyte;

d) w przypadku stosowania uwag dodatkowych 4 lit. n) i 5 działu 27 Nomenklatury Scalonej rodzaj, ilość i opis taryfowy uzyskanych towarów.

4. Osoba zainteresowana umożliwia organom celnym, zgodnie z ich wymogami, obserwowanie towarów w przedsiębiorstwach lub w przedsiębiorstwie przy dokonywaniu technicznych procesów ich przetwarzania.

Artykuł 292

1. Organy celne mogą ograniczyć okres ważności pozwolenia określonego w art. 291.

2. W przypadku cofnięcia pozwolenia posiadacz pozwolenia niezwłocznie uiszcza należności celne przywozowe, ustanowione zgodnie z art. 208 Kodeksu, w odniesieniu do towarów, które nie otrzymały jeszcze przypisanego im przeznaczenia.

Artykuł 293

Posiadacz pozwolenia jest zobowiązany do:

a) nadania towarom przypisanego im przeznaczenia;

b) prowadzenia ewidencji, która pozwala organom celnym na przeprowadzenie wszelkich kontroli uznanych przez nie za niezbędne dla zapewnienia, że towary faktycznie otrzymały przypisane im przeznaczenie, a także do przechowywania tych ewidencji.

Artykuł 294

1. W ciągu roku od dnia przyjęcia przez organy celne zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu wszystkim towarom nadaje się przypisane przeznaczenie.

2. W przypadku towarów wymienionych w załączniku 40 część 2 okres określony w ust. 1 wynosi pięć lat.

3. Okresy ustanowione w ust. 1 i 2 mogą zostać przedłużone przez organy celne, o ile towarom nie zostało nadane przypisane przeznaczenie ze względu na nieprzewidziane okoliczności lub działanie siły wyższej albo wymagania techniczne procesu obróbki lub przetwarzania towarów.

4. W przypadku towarów wymienionych w załączniku 39 stosuje się ust. 1 i 3, z zastrzeżeniem odmiennych przepisów zawartych w uwagach dodatkowych 4 lit. n) i 5 do działu 27 Nomenklatury Scalonej.

Artykuł 295

1. Uważa się, że towarom nadano przypisane im przeznaczenie:

1) w przypadku towarów, które mogą zostać użyte jednorazowo, w chwili nadania im wszystkim w ustanowionych terminach przypisanego przeznaczenia;

2) w przypadku towarów, które mogą zostać użyte powtórnie, dwa lata po pierwszym nadaniu przeznaczenia; data takiego pierwszego nadania jest umieszczana w ewidencji określonej w art. 293 lit. b), jednakże:

a) materiały wymienione w części 1 załącznika 40 używane przez towarzystwa lotnicze do konserwacji i naprawy ich statków powietrznych lub w ramach umów w sprawie wymiany tych materiałów bądź do celów własnych uważa się za te, którym nadano wspomniane przeznaczenie w chwili pierwszego nadania przeznaczenia do określonego użycia;

b) części pojazdów samochodowych przeznaczone do montażu uważa się za te, którym nadano wspomniane przeznaczenie w chwili, kiedy pojazdy te zostają przeniesione na rzecz innych osób;

c) towary wymienione w części 1załącznika 40, przeznaczone dla niektórych kategorii statków powietrznych w celu ich budowy, konserwacji, modernizacji lub wyposażenia uważa się za te, którym nadano wspomniane przeznaczenie w chwili, kiedy statek powietrzny jest przeniesiony na rzecz osoby innej niż posiadacz pozwolenia lub z powrotem oddany do dyspozycji właściciela, między innymi po dokonaniu zabiegów konserwacyjnych, naprawy lub modernizacji;

d) towary określone w części 2 załącznika 40, przeznaczone dla niektórych kategorii statków lub platform wiertniczych bądź wydobywczych w celu ich budowy, naprawy, konserwacji, modernizacji, uzbrojenia lub wyposażenia uważa się za te, którym nadano wspomniane przeznaczenie w chwili, kiedy statek lub platforma wiertnicza są przeniesione na rzecz osoby innej niż posiadacz pozwolenia lub z powrotem oddane do dyspozycji właściciela, między innymi po dokonaniu zabiegów konserwacyjnych, naprawy lub modernizacji;

e) towary określone w części 2 załącznika 40, dostarczone bezpośrednio na pokład w celu wyposażenia uważa się za te, którym nadano wspomniane przeznaczenie w momencie takiej dostawy;

f) powietrzne statki cywilne uważa się za te, którym nadano przeznaczenie w chwili, kiedy zostają zarejestrowane w przeznaczonych do tego celu rejestrach urzędowych.

2. Odpady i złom powstałe w wyniku procesów obróbki lub przetwarzania towarów, jak również naturalne ubytki materiałowe uważane są za towary, którym nadano przeznaczenie.

Artykuł 296

1. W przypadkach właściwie umotywowanej przez posiadacza pozwolenia potrzeby organy celne mogą zezwolić na składowanie towarów określonych w niniejszej sekcji, wraz z towarami tego samego rodzaju, jakości i o takich samych parametrach technicznych i fizycznych.

W przypadkach tego rodzaju składowania towarów niniejsza sekcja stosuje się do ilości towarów równej ilości towarów dopuszczonych do swobodnego obrotu na mocy niniejszej sekcji.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 organy celne mogą zezwolić na składowanie towarów wymienionych w załączniku 39, dopuszczonych do swobodnego obrotu zgodnie z niniejszą sekcją, pomieszanych z innymi towarami wymienionymi w tym załączniku lub z surowymi olejami ropy naftowej, objętymi kodem CN 27090000.

3. Mieszane składowanie towarów określonych w ust. 2, które nie są tego samego rodzaju, jakości i parametrów technicznych oraz fizycznych, może być dozwolone jedynie w przypadku, gdy mieszanina ma zostać w całości poddana jednemu z procesów określonych w uwagach dodatkowych 4 i 5 działu 27 Nomenklatury Scalonej.

Artykuł 297

1. W przypadku przeniesienia towarów wewnątrz Wspólnoty beneficjent przeniesienia musi posiadać pozwolenie wydane zgodnie z art. 291.

2. W drodze odstępstwa od art. 294 towar musi posiadać nadane mu w całości przypisane mu przeznaczenie przez okres jednego roku, licząc od daty przeniesienia; jednakże okres ten może zostać przedłużony na warunkach określonych w art. 294 ust. 3.

Artykuł 298

1. Wysyłka towarów określonych w art. 297 z jednego Państwa Członkowskiego do drugiego odbywa się na podstawie egzemplarza kontrolnego T5, przewidzianego w art. 471-495, pod warunkiem przestrzegania procedur ustanowionych w ust. 2-8.

2. Nadawca wypełnia egzemplarz kontrolny T5 w sześciu egzemplarzach (jeden oryginał i pięć kopii). Kopie są odpowiednio ponumerowane.

Egzemplarz kontrolny T5 zawiera:

- w polu A ("Urząd wyjścia") – właściwy urząd celny Państwa Członkowskiego wyjścia,

- w polu 2 – nazwisko lub nazwę i pełny adres nadawcy,

- w polu 8 – nazwisko lub nazwę i pełny adres odbiorcy,

- w polu "Ważna uwaga" (poniżej pola 14 "Zgłaszający/Przedstawiciel"), między dwoma obecnymi tiret dodaje się tiret trzecie w brzmieniu "w przypadku towarów wysłanych w ramach kontroli" przeznaczenia "adresat wskazany poniżej",

- w polach 31 i 33 – odpowiednio opis towarów w chwili wysyłki, wraz z ilością sztuk oraz właściwy dla nich kod Nomenklatury Scalonej,

- w polu 38 – masę netto towarów,

- w polu 103 – słownie ilość towarów netto,

- w polu 104 – znak w polu "Inne (wyszczególnić)" oraz drukowanymi literami jeden z następujących wpisów:

- DESTINO ESPECIAL: MERCANCÍAS QUE DEBEN PONERSE A DISPOSICIÓN DEL CESIONARIO [REGLAMENTO (CEE) No 2454/93, ARTÍCULO 298],

- SÆRLIGT ANVENDELSESFORMÅL: SKAL STILLES TIL RÅDIGHED FOR ERHVEVEREN (FORORDNING (EØF) Nr. 2554/93, ARTIKEL 298),

- BESONDERE VERWENDUNG: WAREN SIND DEM ÜBERNEHMER ZUR VERFÜGUNG ZU STELLEN (ARTIKEL 298 DER VERORDNUNG (EWG) Nr. 2454/93),

- EIΔΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ: ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠEI ΝΑ ΤΕΘΟΥΝ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ EΚΔΟΧΕΑ [ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (EΟΚ) αριθ. 2454/93, ΑΡΘΡΟ, 298],

- END-USE: GOODS TO BE PLACED AT THE DISPOSAL OF THE TRANSFEREE (REGULATION (EEC) No 2454/93, ARTICLE 298),

- DESTINATION PARTICULIÈRE: MARCHANDISES À METTRE À LA DISPOSITION DU CESSIONNAIRE [RÈGLEMENT (CEE) No 2454/93, ARTICLE 298],

- DESTINAZIONE PARTICOLARE: MERCI DA METTERE A DISPOSIZIONE DEL CESSIONARIO [REGOLAMENTO (CEE) N. 2454/93, ARTICOLO 298],

- BIJZONDERE BESTEMMING: GOEDEREN TER BESCHIKKING TE STELLEN VAN DE CESSIONARIS (VERORDENING (EEG) Nr. 2454/93 ARTIKEL 298),

- DESTINO ESPECIAL: MERCADORIAS A PÔR À DISPOÇÃO DO CESSIONÀRIO [REGULAMENTO (CEE) N 2454/93, ARTIGO 298],

- w polu 106:

a) w przypadkach, gdy towary zostały poddane obróbce lub przetworzeniu po dopuszczeniu do swobodnego obrotu – opis towarów w chwili ich dopuszczenia do swobodnego obrotu, jak również właściwy im kod CN;

b) numer ewidencyjny i datę zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu, jak również nazwę i adres danego urzędu celnego, w którym zgłoszenie zostało złożone;

- w polu E, na odwrotnej stronie formularza ("Zastrzeżone dla Państwa Członkowskiego wyjścia"):

- właściwy urząd celny Państwa Członkowskiego przeznaczenia,

- datę wysyłki towaru.

3. Nadawca włącza do swojej ewidencji, przewidzianej w art. 293 lit. b), pierwszą kopię i przed dokonaniem wysyłki przekazuje drugą i trzecią kopię do właściwego urzędu celnego Państwa Członkowskiego wysyłki, w sposób opisany przez urząd. Wraz z towarem przesyła odbiorcy czwartą i piątą kopię oraz oryginał. Właściwy urząd celny zachowuje w swojej ewidencji drugą kopię, a trzecią kopię dla odbiorcy przekazuje do właściwego urzędu celnego Państwa Członkowskiego.

4. Otrzymując towary, odbiorca wpisuje je do swojej ewidencji, przewidzianej w art. 293 lit. b), do której załącza oryginał; czwartą kopię przesyła niezwłocznie do właściwego urzędu celnego Państwa Członkowskiego przeznaczenia w sposób przepisany przez to Państwo Członkowskie, ze wskazaniem daty przybycia. Odbiorca niezwłocznie powiadamia organy celne o nadmiarze towarów, brakach, zamianie lub innych nieprawidłowościach. Ponadto przesyła piątą kopię nadawcy.

5. Z dniem określonym w ust. 4 obowiązki wynikające z niniejszego rozdziału przechodzą z nadawcy na odbiorcę. Do tego czasu obowiązki te ciążą na nadawcy.

6. Towarów wysyłanych zgodnie z procedurą ustanowioną w niniejszym artykule nie przedstawia się ani w urzędzie wyjścia, ani w urzędzie przeznaczenia.

7. Przepisy niniejszego artykułu stosuje się również do towarów przemieszczających się między dwoma punktami znajdującymi się we Wspólnocie przez terytorium państw EFTA i które w jednym z tych państw są przedmiotem powrotnej wysyłki.

8. Organy celne Państwa Członkowskiego wyjścia i Państwa Członkowskiego przeznaczenia przeprowadzają odpowiednio okresowe kontrole pomieszczeń nadawcy i odbiorcy. Nadawca i odbiorca współpracują w tym względzie i dostarczają wszelkich żądanych informacji.

Artykuł 299

1. W drodze odstępstwa od art. 298 stosowanie egzemplarza kontrolnego T5 nie jest wymagane przez towarzystwa lotnicze dokonujące międzynarodowych przewozów dla transportu materiałów do celów konserwacyjnych lub naprawy statków powietrznych bądź w ramach umów w sprawie handlu tymi materiałami, bądź do celów własnych.

W takim przypadku przewóz towarów odbywa się na podstawie lotniczego listu przewozowego lub równoważnego dokumentu na warunkach ustanowionych w art. 298 ust. 6.

2. Lotniczy list przewozowy lub równoważny dokument zawiera przynajmniej następujące dane:

a) nazwę dokonującego wysyłki towarzystwa lotniczego;

b) nazwę portu lotniczego wyjścia;

c) nazwę towarzystwa lotniczego odbioru;

d) nazwę portu lotniczego przeznaczenia;

e) opis materiałów;

d) liczbę artykułów.

Dane określone w poprzednim akapicie mogą zostać przedłożone również w zakodowanej formie lub przez odniesienie do załączonego dokumentu.

3. Pierwsza strona lotniczego listu przewozowego lub równoważnego dokumentu musi zawierać drukowanymi literami jeden z następujących wpisów:

- DESTINO ESPECIAL,

- SÆRLIGT ANVENDELSESFORMÅL,

- BESONDERE VERWENDUNG,

- ΕΙΔΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ,

- END-USE,

- DESTIONATION PARTICULIÈRE,

- DESTINAZIONE PARTICOLARE,

- BIJZONDERE BESTEMMING,

- DESTINO ESPECIAL.

4. W każdym Państwie Członkowskim każde towarzystwo lotnicze będące nadawcą lub odbiorcą materiałów określonych w ust. 1 do celów kontroli udostępnia właściwym organom celnym ewidencję, przewidzianą w art. 293 lit. b).

5. Towarzystwo lotnicze wysyłki zatrzymuje kopię lotniczego listu przewozowego lub równoważnego dokumentu jako część swojej ewidencji i na warunkach określonych przez organy celne Państwa Członkowskiego wyjścia udostępnia drugą kopię właściwemu urzędowi celnemu.

Towarzystwo lotnicze odbioru zatrzymuje kopię lotniczego listu przewozowego lub równoważnego dokumentu jako część swojej ewidencji i na warunkach określonych przez organy celne Państwa Członkowskiego przeznaczenia przekazuje właściwemu urzędowi celnemu drugą kopię.

6. Materiały w stanie nienaruszonym oraz kopie lotniczego listu przewozowego lub równoważnego dokumentu są dostarczane towarzystwu lotniczemu odbioru w miejscach określonych przez organy celne Państwa Członkowskiego, w którym ma swoją siedzibę to towarzystwo. Ponadto materiały te są wprowadzane do ewidencji określonej w art. 293 lit. b).

Przekazanie materiałów oraz kopii lotniczego listu przewozowego lub równoważnego dokumentu, jak również dokonanie wpisu, określone w poprzednim akapicie, ma miejsce w terminie pięciu dni, licząc od dnia wyjścia statku powietrznego przewożącego materiały.

7. Obowiązki wynikające z niniejszego artykułu przechodzą z towarzystwa lotniczego wysyłki na towarzystwo lotnicze odbioru w chwili przekazania temu towarzystwu lotniczemu odbioru materiałów w stanie nienaruszonym oraz kopii lotniczego listu przewozowego lub równoważnego dokumentu.

Artykuł 300

Organy celne powiadamiane są o wszelkich przeniesieniach w tym samym Państwie Członkowskim. Forma powiadomienia, termin, w którym musi być dokonane i inne warunki ustalane są przez wymienione organy. Powiadomienie wyraźnie określa datę przeniesienia towarów.

Z mocą od tej daty beneficjent przeniesienia przejmuje, w odniesieniu do przeniesionych towarów, obowiązki wynikające z niniejszej sekcji.

Artykuł 301

1. Na wniosek posiadacza pozwolenia wydanego zgodnie z art. 291 organy celne na warunkach przez siebie ustalonych, wyznaczają miejsca zwane dalej "naziemnymi bazami operacyjnymi", w których towary wymienione w części 2 sekcja B załącznika 40 mogą być składowane lub mogą być poddawane wszelkiego rodzaju operacjom.

2. Bez uszczerbku dla art. 298 nie są stosowane żadne formalności poza właściwym wpisem do ewidencji przy przepływie towarów określonych w ust. 1 między:

a) naziemną bazą operacyjną a platformami, znajdującymi się na wodach terytorialnych lub poza wodami terytorialnymi, i odwrotnie;

b) w zależności od przypadku – naziemną bazą operacyjną a miejscem załadunku towarów na platformy oraz miejscem wyładunku platform a naziemną bazą operacyjną;

c) miejscem załadunku a platformami znajdującymi się na wodach terytorialnych lub poza wodami terytorialnymi, gdy towary zostały załadowane z przeznaczeniem na platformy, nie przechodząc przez naziemną bazę operacyjną, i odwrotnie;

d) platformami znajdującymi się na wodach terytorialnych lub poza wodami terytorialnymi.

Artykuł 302

1. Użycie towaru w celu innym niż przewidziany dla uzyskania uprzywilejowanego traktowania taryfowego, określonego w art. 291, może być zatwierdzone przez organy celne jedynie, jeżeli posiadacz pozwolenia wykazał zgodnie z wymogami organów celnych, że niemożliwe było nadanie towarom przypisanego przeznaczenia z powodów związanych z tą osobą bądź z samymi towarami.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 w przypadku produktów wymienionych w części 1 i 2 załącznika 40 użycie towaru w celu innym niż przewidziany w ramach uprzywilejowanego traktowania taryfowego jest zatwierdzane przez organy celne, w przypadku gdy ich zdaniem jest to gospodarczo uzasadnione.

3. Zatwierdzenie określone w poprzednich ustępach uzależnione jest od opłacenia przez posiadacza pozwolenia kwoty należności celnych przywozowych, ustalonej zgodnie z art. 208 Kodeksu.

Artykuł 303

1. Organy celne zatwierdzają wywóz towaru poza obszar celny Wspólnoty lub jego zniszczenie pod dozorem celnym jedynie, jeżeli posiadacz pozwolenia może wykazać, zgodnie z wymogami organów celnych, że niemożliwe było nadanie towarom przypisanego przeznaczenia z powodów związanych z tą osobą bądź z samymi towarami.

Jeżeli zatwierdza się wywóz towarów poza obszar celny Wspólnoty, od czasu przyjęcia zgłoszenia wywozowego towary uważa się za towary niewspólnotowe.

W przypadku produktów rolnych w polu 44 jednolitego dokumentu administracyjnego umieszcza się drukowanymi literami jeden z następujących wpisów:

- DESTINO ESPECIAL: MERCANCÍAS PREVISTAS PARA LA EXPORTACIÓN [REGLAMENTO (CEE) No 2454/93, ARTÍCULO 303]: APLICACIÓN DE LOS MONTANTES COMPENSATORIOS MONETARIOS Y RESTITUCIONES AGRARIAS EXCLUIDA,

- SÆRLIGT ANVENDELSESFORMÅL: VARER BESTEMT TIL UDFØRSEL I (FORORDNING (EØF) Nr. 2454/93, ARTIKEL 303): ANVENDELSE AF MONETÆRE UDLIGNINGSBELØB OG LANDBRUGSRESTITUTIONER ER UDELUKKET,

- BESONDERE VERWENDUNG: ZUR AUSFUHR VORGESEHENE WAREN (ARTIKEL 303 DER VERORDNUNG (EWG) Nr. 2454/93): ANWENDUNG DER WÄHRUNGSAUSGLEICHSBETRÄGE UND LANDWIRTSCHAFTLICHEN AUSFUHRERSTATTUNGEN AUSGESCHLOSSEN,

- ΕΙΔΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ: ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΕΞΑΓΩΓΗ [ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93, ΑΡΘΡΟ 303]: ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΩΝ ΕΞΙΣΩΤΙΚΩΝ ΠΟΣΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΕΩΡΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΩΝ,

- END-USE: GOODS DESTINED FOR EXPORTATION (REGULATION (EEC) No 2454/93, ARTICLE 303). MONETARY COMPENSATORY AMOUNTS AND AGRICULTURAL REFUNDS NOT APPLICABLE,

- DESTINATION PARTICULIÈRE: MARCHANDISES PRÉVUES POUR L'EXPORTATION [RÈGLEMENT (CEE) No 2454/93, ARTICLE 303]: APPLICATION DES MONTANTS COMPENSATOIRES MONÉTAIRES ET RESTITUTIONS AGRICOLES EXCLUE,

- DESTINAZIONE PARTICOLARE: MERCI PREVISTE PER L'ESPORTAZIONE [REGOLAMENTO (CEE) N. 2454/93, ARTICOLO 303]: APPLICAZIONE DEI MONTANTI COMPENSATORI MONETARI E RESTITUZIONI AGRICOLE ESCLUSA,

- BIJZONDERE BESTEMMING: VOOR UITVOER BESTEMDE GOEDEREN (VERORDENING (EEG) Nr. 2454/93, ARTIKEL 303): TOEKENNING VAN MONETAIRE COMPENSERENDE BEDRAGEN EN LANDBOUWRESTITUTIES UITGESLOTEN,

- DESTINO ESPECIAL: MERCADORIAS PREVISTAS PARA A EXPORTAÇÃO [REGULAMENTO (CEE) N.o 2454/93, ARTIGO 303.o]: APLICAÇÃO DOS MONTANTES COMPENSATÓRIOS MONETARIOS E RESTITUIÇÕES AGRÍCOLAS EXCLUÍDA.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 w przypadku towarów wymienionych w części 1 i 2 załącznika 40, organy celne zatwierdzają wywóz towarów poza obszar celny Wspólnoty, o ile jest to gospodarczo uzasadnione.

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania do towarów składowanych w mieszaninie, określonych w art. 296 ust. 3, chyba że cała mieszanina zostaje wywieziona lub zniszczona.

Artykuł 304

1. W przypadku gdy należność celna przywozowa stosowana w ramach uzgodnień w sprawie przeznaczenia do towarów o szczególnym przeznaczeniu jest nie niższa niż stawka stosowana do tych samych towarów niezależnie od tych uzgodnień, wówczas towary klasyfikowane są według kodu CN odnoszącego się do tego przeznaczenia, a niniejsza sekcja nie ma zastosowania.

2. Niniejsza sekcja nie ma zastosowania do towarów wymienionych w załączniku 41.

Sekcja 2

Konie przeznaczone do uboju

Artykuł 305

1. Dopuszczenie do swobodnego obrotu koni przeznaczonych do uboju objętych kodem CN 01011910 uzależnione jest od następujących warunków:

a) złożenia zabezpieczenia pokrywającego kwotę długu celnego mogącego powstać, zgodnie z art. 208 Kodeksu, oraz

b) oznakowania każdego konia, zgodnie z wymogami organów celnych, w chwili dopuszczenia do swobodnego obrotu czytelnym znakiem poprzez usunięcie sierści na lewej łopatce za pomocą nożyc lub w inny sposób, zawierającym symbol "X" oznaczający, że koń przeznaczony jest do uboju oraz numer pozwalający na identyfikację konia od chwili dopuszczenia do swobodnego obrotu do chwili jego uboju.

2. Szczegóły oznakowania umieszczane są na zgłoszeniu dopuszczenia danych koni do swobodnego obrotu. Towarzysząca koniom kopia tego zgłoszenia musi dotrzeć do organów określonych w art. 308 ust. 1.

3. Obowiązki zgłaszającego określone są w art. 293.

Artykuł 306

1. Po dopuszczeniu do swobodnego obrotu konie są bezpośrednio przewożone, z wykorzystaniem środków transportu należycie zaplombowanych przez organy celne (bez uszczerbku dla jakichkolwiek krajowych przepisów dotyczących zdejmowania i koniecznej zamiany zamknięć), do uznanej przez organy celne rzeźni i poddawane ubojowi.

2. W chwili przybycia do rzeźni zdjęcie zamknięć z pojazdu i wyładunek koni odbywa się w obecności właściwych organów.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli urząd celny, który dokonał zwolnienia, znajduje się w rzeźni i jeżeli konie niezwłocznie przejmowane są przez organ określony w art. 308 ust. 1.

Ponadto jeżeli urząd celny, który dokonał zwolnienia, znajduje się w najbliższym sąsiedztwie rzeźni, organy celne mogą zastosować w miejsce nałożenia zamknięć inne właściwe środki dozoru mające zapewnić bezpośredni przewóz koni do rzeźni i ich przejęcie przez organ określony w art. 308 ust. 1.

Artykuł 307

Jeżeli po przybyciu do rzeźni koń nie może zostać zidentyfikowany lub jeżeli nie przestrzegano przepisów art. 306, właściwy organ niezwłocznie informuje właściwy urząd celny, który podejmuje niezbędne środki.

Artykuł 308

1. Dowód, że konie zostały poddane ubojowi, jest dostarczany bądź w formie świadectwa wydanego przez uprawniony do tego organ, bądź w formie poświadczenia tego organu na kopii zgłoszenia, określonego w art. 305 ust. 2, potwierdzającego, że poddane ubojowi zwierzęta są przedmiotem zgłoszenia do swobodnego obrotu.

2. W terminie 30 dni od dnia przyjęcia zgłoszenia do swobodnego obrotu dowód uboju musi dotrzeć do urzędu celnego, w którym zostało złożone wymienione zgłoszenie bądź bezpośrednio od organu, określonego w ust. 1, bądź za pośrednictwem zgłaszającego, w zależności od decyzji zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

TYTUŁ II

TRANZYT

ROZDZIAŁ I

Przepisy ogólne

Artykuł 309

Do celów niniejszego tytułu:

a) "środki transportu" oznaczają w szczególności:

- każdy pojazd drogowy, przyczepę lub naczepę,

- każdy wagon kolejowy,

- każdą łódź lub statek,

- każdy statek powietrzny,

- każdy kontener w rozumieniu art. 670 lit. g);

b) "urząd wyjścia" oznacza:

urząd celny, w którym rozpoczynają się czynności tranzytu wspólnotowego;

c) "urząd tranzytowy" oznacza:

- urząd celny w miejscu wyprowadzenia z obszaru celnego Wspólnoty, jeżeli przesyłka opuszcza ten obszar w trakcie czynności tranzytu wspólnotowego przez granicę między Państwem Członkowskim a państwem trzecim,

- urząd celny w miejscu wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty, jeżeli towary w trakcie czynności tranzytu wspólnotowego znalazły się na obszarze państwa trzeciego;

d) "urząd przeznaczenia" oznacza:

urząd celny, w którym należy przedstawić towary objęte procedurą tranzytu wspólnotowego w celu zakończenia czynności tranzytu wspólnotowego;

e) "urząd składania gwarancji" oznacza:

urząd celny, w którym składana jest gwarancja generalna lub ryczałtowa.

ROZDZIAŁ 2

Zakres zastosowania

Artykuł 310

1. Towary wspólnotowe:

- dla których zostały spełnione celne formalności wywozowe w celu udzielenia refundacji przy wywozie do państw trzecich w ramach wspólnej polityki rolnej,

lub

- w stosunku do których zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych uzależnione są od dokonania ich powrotnego wywozu poza obszar celny Wspólnoty lub umieszczenia w składzie celnym, w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, bądź pod jakąkolwiek procedurą celną inną niż dopuszczenie do swobodnego obrotu,

lub

- dopuszczone do swobodnego obrotu w ramach procedury uszlachetniania czynnego z zastosowaniem systemu ceł zwrotnych, w celu ich późniejszego wywozu w formie produktów kompensacyjnych i w stosunku do których wniosek o dokonanie zwrotu może zostać przedstawiony zgodnie z art. 128 Kodeksu, o ile osoba zainteresowana ma zamiar złożyć taki wniosek,

lub

- podlegające systemowi opłat wywozowych i podatków, dla których zostały spełnione formalności celne przy wywozie do państw trzecich w ramach wspólnej polityki rolnej,

lub

- pochodzące z zapasów interwencyjnych, podlegające środkom kontroli użytkowania i/lub przeznaczenia i dla których spełnione zostały formalności celne przy wywozie do państw trzecich w ramach wspólnej polityki rolnej,

przemieszczają się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, zgodnie z art. 91 ust. 1 lit. b) Kodeksu.

2. Towary, określone w ust. 1, które nie opuściły obszaru celnego Wspólnoty, są traktowane jako towary wspólnotowe, pod warunkiem poświadczenia, że zgłoszenie wywozowe, formalności celne odnoszące się do środków wspólnotowych, które wymagają, aby towary opuściły wymieniony obszar celny, oraz wszelkie skutki tych formalności zostały unieważnione.

Artykuł 311

Bez uszczerbku dla art. 310 ust. 1 towary wspólnotowe, które przesyłane są:

a) z jednego punktu znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty do drugiego przez terytorium jednego lub kilku państw EFTA;

b) w ramach metod współpracy administracyjnej mających na celu zapewnienie w okresie przejściowym w handlu między Wspólnotą w jej składzie z dnia 31 grudnia 1985 r. a Hiszpanią lub Portugalią oraz w handlu między tymi dwoma Państwami Członkowskimi, swobodnego przepływu towarów, które jeszcze nie korzystają z całkowitego zniesienia ceł i innych środków ustanowionych w Akcie Przystąpienia;

c) - z części obszaru celnego Wspólnoty, do której stosowane są przepisy dyrektywy Rady 77/388/EWG, do innej części obszaru celnego Wspólnoty, w której wymienione przepisy nie mają zastosowania, lub

- z części obszaru celnego Wspólnoty, do której przepisy dyrektywy Rady 77/388/EWG nie mają zastosowania, do innej części obszaru celnego Wspólnoty, w której stosuje się wymienione przepisy, lub

- z części obszaru celnego Wspólnoty, do której przepisy dyrektywy Rady 77/388/EWG nie mają zastosowania, do innej części obszaru celnego Wspólnoty, w której wymienione przepisy również nie mają zastosowania, przemieszczają się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego.

Artykuł 312

Transport towarów, do którego stosuje się wspólnotową procedurę tranzytową, może odbywać się w ramach tej procedury między dwoma punktami na obszarze celnym Wspólnoty przez terytorium państwa trzeciego innego niż państwo EFTA, pod warunkiem że transport przez to państwo trzecie odbywa się z zastosowaniem jednolitego dokumentu przewozowego sporządzonego w Państwie Członkowskim; w takim przypadku działanie wymienionej procedury jest zawieszone na terytorium państwa trzeciego.

ROZDZIAŁ 3

Wspólnotowy status towarów

Artykuł 313

1. Z zastrzeżeniem wyjątków wymienionych w ust. 2 wszystkie towary transportowane między dwoma punktami znajdującymi się na obszarze celnym Wspólnoty uważa się za towary wspólnotowe, chyba że potwierdzono, że nie mają one statusu wspólnotowego.

2. Poniższe towary nie są uważane za towary wspólnotowe, chyba że ich status wspólnotowy został potwierdzony zgodnie z art. 314-323:

a) towary przewożone z zastosowaniem jednego z dokumentów określonych w art. 163 ust. 2 lit. b)-e) Kodeksu;

b) towary przewożone między dwoma punktami znajdującymi się na obszarze celnym Wspólnoty przez terytorium państwa trzeciego;

c) towary transportowane:

- drogą powietrzną z portu lotniczego znajdującego się w państwie trzecim do portu lotniczego znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty,

- drogą morską z portu znajdującego się w państwie trzecim do portu znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty,

- drogą morską z wolnego obszaru celnego usytuowanego na obszarze celnym Wspólnoty, w którym towary zostały załadowane lub przeładowane, do innego portu znajdującego się na tym obszarze, chyba że organy celne potwierdziły, poświadczając na dokumentach statku, że przybywa on z miejsca w tym porcie niebędącego częścią wolnego obszaru celnego;

d) towary znajdujące się w przesyłkach wysłanych z urzędu pocztowego znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty, gdy opakowania lub towarzyszące im dokumenty opatrzone są etykietą, której wzór przedstawiony jest w załączniku 42. Organy celne Państwa Członkowskiego wysyłki są zobowiązane umieścić lub spowodować umieszczenie takiej etykiety na opakowaniach i na towarzyszących dokumentach, w przypadku gdy wysyłane towary są towarami niewspólnotowymi;

e) towary przewożone drogą morską z portu znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty do innego portu znajdującego się na tym obszarze, jeżeli zostały przetransportowane:

- na pokładzie statku przybywającego z państwa trzeciego i przewożącego towary załadowane w państwie trzecim, który zawinął do jednego lub kilku portów Wspólnoty, lub

- na pokładzie statku udającego się do państwa trzeciego i przewożącego towary załadowane w porcie Wspólnoty z przeznaczeniem do państwa trzeciego, który zawinął do jednego lub kilku portów Wspólnoty, lub

- na pokładzie statku, który między portem Wspólnoty wyjścia a portem Wspólnoty przeznaczenia zawinął do jednego lub kilku portów w państwach trzecich, lub

- na pokładzie statku przybywającego bezpośrednio z wolnego obszaru celnego, lub

- na pokładzie statku, który zawinął do portu, w którym usytuowany jest wolny obszar celny, chyba że organy celne potwierdziły, poświadczając na dokumentach statku, że przybywa on z miejsca w tym porcie niebędącego częścią wolnego obszaru celnego.

3. a) Bez uszczerbku dla art. 170 Kodeksu kapitan statku lub jego przedstawiciel zobowiązany jest do poinformowania organów celnych portu, w którym towary są wyładowywane, o przybyciu statku oraz do podania, z jakiego portu statek wypłynął z pierwotnym załadunkiem, jak również wszystkich portów, do których statek zawijał lub powinien zawinąć przed dotarciem do portu Wspólnoty przeznaczenia. Kapitan statku przedkłada na żądanie dokumenty potwierdzające przedstawione informacje, np. dziennik pokładowy.

Jeżeli wymagana informacja nie zadowoli organów celnych portu przeznaczenia, to wszystkie transportowane na pokładzie statku towary uważane są za towary niewspólnotowe, chyba że ich status wspólnotowy jest potwierdzony zgodnie z art. 314-323.

b) Aby spełnić obowiązki, określone w lit. a), kapitan statku lub jego przedstawiciel może przedstawić organom celnym portu Wspólnoty, w którym towary są wyładowywane, kopię noty informacyjnej, poświadczonej przez organy celne portu wyjścia znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty, podając planowany port przeznaczenia oraz wszystkie porty, do których statek może zawinąć.

Jednakże przedstawienie noty informacyjnej jest obowiązkowe, jeżeli statek przewozi towary, określone w art. 91 ust. 1 Kodeksu.

c) Organy celne portu przeznaczenia mogą odstąpić od stosowania przepisów lit. a) i b) w odniesieniu do statków:

- co do których nie ma wątpliwości, że np. z powodu ich rodzaju i geograficznego zasięgu działalności żeglugowej kursują wyłącznie między portami Wspólnoty i nie zawijają do państw trzecich, lub

- które użytkowane są przez przedsiębiorstwa żeglugowe posiadające pozwolenie na stosowanie procedur uproszczonych, opisanych w art. 448 ust. 11.

Artykuł 314

1. W przypadkach, określonych w art. 313 ust. 2 lit. a)-c) i e), wspólnotowy status towarów jest potwierdzany jednym z dokumentów przewidzianych w art. 315-318 lub zgodnie ze szczegółowymi procedurami przewidzianymi w art. 319-323.

2. Dokumenty lub szczegółowe procedury, określone w ust. 1, nie są wykorzystywane w odniesieniu do towarów:

a) które przeznaczone są do wywozu;

lub

b) które są objęte art. 310 ust. 1 tiret pierwsze;

lub

c) które znajdują się w opakowaniach nieposiadających statusu wspólnotowego;

lub

d) które nie są bezpośrednio transportowane z jednego Państwa Członkowskiego do drugiego.

Za bezpośrednio transportowane z jednego Państwa Członkowskiego do drugiego uważa się:

- towary transportowane bez przejazdu przez terytorium państwa trzeciego,

- towary transportowane przez terytorium jednego lub kilku państw trzecich, pod warunkiem że przejazd przez te państwa odbywa się na podstawie jednolitego dokumentu przewozowego sporządzonego w Państwie Członkowskim.

Artykuł 315

1. Dowód wspólnotowego statusu towarów jest dostarczany, zgodnie z niniejszym artykułem, poprzez przedstawienie dokumentu tranzytowego T2L.

2. Dokument tranzytowy T2L sporządzany jest na formularzu zgodnym z egzemplarzem 4 lub egzemplarzem 4/5 wzoru znajdującego się w załącznikach 31 i 32.

Formularz ten jest uzupełniany jednym lub kilkoma formularzami zgodnymi z egzemplarzem 4 lub egzemplarzem 4/5 wzoru znajdującego się w załącznikach 33 i 34.

Jeżeli Państwa Członkowskie nie zezwalają na użycie formularzy uzupełniających przy zastosowaniu informatycznego systemu sporządzania zgłoszeń, formularz ten jest uzupełniany jednym lub kilkoma formularzami zgodnymi z egzemplarzem 4 lub egzemplarzem 4/5 wzoru znajdującego się w załącznikach 31 i 32.

3. Osoba zainteresowana umieszcza symbol "T2L" w prawej części pola 1 formularza oraz symbol "T2L bis" w prawej części pola 1 wszelkich formularzy uzupełniających.

4. Jeżeli dokument tranzytowy T2L ma zostać wystawiony dla przesyłki składającej się z dwóch lub więcej rodzajów towarów, to dane dotyczące tych towarów mogą zostać zawarte w jednym lub kilku wykazach towarowych w rozumieniu art. 341 ust. 2 do art. 344 ust. 2 zamiast wpisywania ich w polach 31 "Opakowania i opis towaru", 32 "Pozycja", 35 "Masa brutto (kg)" oraz, gdzie stosowne, 33 "Kod towaru", 38 "Masa netto (kg)", 44 "Dodatkowe informacje/załączone dokumenty, świadectwa i pozwolenia" formularza wykorzystywanego do wystawiania dokumentu tranzytowego T2L.

Jeżeli korzysta się z wykazów załadunkowych, to odpowiednie pola formularza służącego do wystawiania dokumentu tranzytowego T2L przekreśla się.

5. Górna część pola, określonego w art. 342 lit. b), używana jest do wpisania symbolu "T2L", dolna część do umieszczenia poświadczenia organów celnych, przewidzianego w art. 316 ust. 2.

Kolumna "Kraj wysyłki/wywozu" wykazu załadunkowego nie musi być wypełniona.

6. Wykaz załadunkowy przedkładany jest w tej samej liczbie egzemplarzy co dokument tranzytowy T2L, którego dotyczy.

7. Jeżeli do jednego dokumentu tranzytowego T2L dołączonych jest kilka wykazów załadunkowych, to do takich wykazów wpisuje się nadany przez osobę zainteresowaną numer ewidencyjny; ilość załączonych wykazów załadunkowych podaje się w polu 4 "Wykazy załadunkowe" formularza stosowanego do wystawiania dokumentu tranzytowego T2L.

Artykuł 316

1. Z zastrzeżeniem przepisów art. 394 dokument tranzytowy T2L sporządzany jest w jednym egzemplarzu.

2. Na wniosek osoby zainteresowanej organy celne Państwa Członkowskiego wyjścia poświadczają dokument tranzytowy T2L i, w zależności od przypadku, dokument(-y) T2L bis. Poświadczenia takie zawierają następujące dane, które w miarę możliwości podaje się w polu C (urząd wyjścia) tych dokumentów:

a) na dokumencie tranzytowym T2L – nazwę i pieczęć urzędu wyjścia, podpis właściwego funkcjonariusza, datę poświadczenia i numer ewidencyjny lub numer noty tranzytowej, o ile nota taka jest wymagana;

b) na dokumencie T2L bis – numer podany na dokumencie tranzytowym T2L. Numer ten umieszcza się bądź za pomocą pieczęci zawierającej nazwę urzędu wyjścia, bądź odręcznie. W tym drugim przypadku przystawia się pieczęć służbową tego urzędu.

Dokumenty te zwracane są osobie zainteresowanej, gdy tylko formalności związane z wysyłką towarów do Państwa Członkowskiego zostaną spełnione.

Artykuł 317

1. Bez uszczerbku dla art. 315 i 316 potwierdzenia wspólnotowego statusu towarów dokonuje się, zgodnie z niniejszym artykułem, poprzez przedłożenie faktury lub dokumentu przewozowego odnoszącego się do tych towarów.

2. Na fakturze lub dokumencie przewozowym, określonym w ust. 1, podaje się co najmniej pełną nazwę (nazwisko) i adres nadawcy lub zgłaszającego, jeżeli nadawca i zgłaszający nie są tą samą osobą, liczbę i rodzaj, znaki handlowe i numery opakowań, opis towaru, masę brutto w kilogramach oraz, w miarę potrzeby, numery kontenerów.

Zgłaszający wyraźnie i w sposób widoczny umieszcza na wyżej wymienionym dokumencie symbol "T2L" i swój odręczny podpis.

3. Faktura lub dokument przewozowy, należycie wypełniony i podpisany przez zgłaszającego, jest na jego wniosek poświadczony przez organy celne Państwa Członkowskiego wyjścia. Poświadczenie takie zawiera nazwę i pieczęć urzędu wyjścia, podpis właściwego funkcjonariusza, datę poświadczenia oraz numer ewidencyjny albo numer noty tranzytowej bądź zgłoszenia wywozowego, jeżeli taki dokument jest wymagany.

4. Jeżeli całkowita wartość towarów wspólnotowych ujętych na fakturze lub dokumencie przewozowym wypełnionym i podpisanym zgodnie z ust. 2 lub zgodnie z art. 224 ust. 1 nie przekracza 10000 ECU, zgłaszający nie musi przedkładać tego dokumentu do poświadczenia przez organy celne Państwa Członkowskiego wyjścia.

W przypadku określonym w poprzednim akapicie na fakturze lub dokumencie przewozowym podaje się, oprócz danych przewidzianych w ust. 2, nazwę urzędu wyjścia.

5. Niniejszy artykuł stosuje się jedynie, gdy faktura lub dokument przewozowy odnoszą się wyłącznie do towarów wspólnotowych.

Artykuł 318

Jeżeli dokument wykorzystywany dla potwierdzenia wspólnotowego statusu towarów wystawiony jest z mocą wsteczną, opatrzony jest jednym z następujących potwierdzeń w kolorze czerwonym:

- Expedido a posteriori,

- Udstedt efterfølgende,

- Nachträglich ausgestellt,

- Εκδοθέν εκ των υστέρων,

- Issued retroactively,

- Délivré a posteriori,

- Rilasciato a posteriori,

- Achteraf afgegeven,

- Emitido a posteriori.

Artykuł 319

1. Jeżeli towary są przewożone przy użyciu karnetu TIR lub karnetu ATA, zgłaszający może w celu potwierdzenia wspólnotowego statusu towarów i z zastrzeżeniem przepisów art. 314 ust. 2 w polu przeznaczonym na opis towarów, przed przedstawieniem karnetu do poświadczenia przez urząd celny wyjścia, umieścić w sposób widoczny symbol "T2L" potwierdzony jego podpisem na wszystkich odpowiednich odcinkach wykorzystywanego karnetu. Symbol "T2L" jest uwierzytelniany, na wszystkich odcinkach, na których został umieszczony, pieczęcią urzędu wyjścia i podpisem właściwego funkcjonariusza.

2. W przypadkach gdy towary wspólnotowe i niewspólnotowe umieszczone są jednocześnie na karnecie TIR lub karnecie ATA, obydwie kategorie towarów wyszczególnia się oddzielnie, a symbol "T2L" umieszcza się w taki sposób, aby wyraźnie odnosił się tylko do towarów wspólnotowych.

Artykuł 320

Jeżeli konieczne jest potwierdzenie wspólnotowego statusu silnikowych pojazdów drogowych zarejestrowanych w Państwie Członkowskim, pojazdy takie uważane są za wspólnotowe:

a) pod warunkiem, że posiadają tablice i dowód rejestracyjny, a dane umieszczone w dowodzie rejestracyjnym i na tablicach rejestracyjnych potwierdzają w niezaprzeczalny sposób ich wspólnotowy status;

b) w pozostałych przypadkach, zgodnie z art. 315-323.

Artykuł 321

Jeżeli konieczne jest potwierdzenie wspólnotowego statusu wagonów towarowych należących do przedsiębiorstwa kolejowego Państwa Członkowskiego, wagony takie uważane są za wspólnotowe:

a) gdy numer kodu i znak własności (litery odróżniające) na nich umieszczone potwierdzają w niezaprzeczalny sposób ich wspólnotowy status;

b) w pozostałych przypadkach, po przedstawieniu jednego z dokumentów określonych w art. 315-318.

Artykuł 322

1. Jeżeli konieczne jest potwierdzenie wspólnotowego statusu opakowań stosowanych do przewozu towarów w handlu wewnątrzwspólnotowym, które mogą zostać zidentyfikowane jako należące do osoby mającej swoją siedzibę w Państwie Członkowskim i które powróciły puste po wykorzystaniu w innym Państwie Członkowskim, opakowania te uważane są za wspólnotowe:

a) gdy zostały zgłoszone jako towary wspólnotowe i nie ma żadnych wątpliwości co do prawdziwości tego zgłoszenia;

b) w pozostałych przypadkach, zgodnie z art. 315-323.

2. Ułatwienia przewidziane w ust. 1, przydzielane są dla skrzyń, opakowań, palet i innych podobnych materiałów, z wyjątkiem kontenerów w rozumieniu art. 670.

Artykuł 323

Jeżeli konieczne jest potwierdzenie wspólnotowego statusu towarów przewożonych przez podróżnych w ich bagażu, towary te, pod warunkiem że nie są przeznaczone do celów handlowych, uważane są za wspólnotowe:

a) gdy zostały zgłoszone jako towary wspólnotowe i nie ma żadnych wątpliwości co do prawdziwości tego zgłoszenia;

b) w pozostałych przypadkach, zgodnie z art. 315-322.

Artykuł 324

Organy celne Państw Członkowskich udzielają sobie wzajemnej pomocy przy kontroli autentyczności i prawdziwości dokumentów oraz prawidłowości szczegółowych procedur, które zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału stosowane są dla potwierdzenia wspólnotowego statusu towarów.

Artykuł 325

Niniejszym wprowadza się dokument T2M jako część metod współpracy administracyjnej, określonych w art. 10 ust. 2 akapit pierwszy Traktatu. Dokument ten służy jako dowód, że produkty złowione przez statki Państw Członkowskich i wprowadzone na obszar celny Wspólnoty w stanie niezmienionym lub po poddaniu ich na pokładach statków Państw Członkowskich procesom, w wyniku których produkty uzyskane nie zostały wyłączone z działu 3 lub kodów CN 1504 albo 2301, spełniają warunki ustanowione w art. 9 ust. 2 wspomnianego Traktatu.

Artykuł 326

Produkty złowione i uzyskane na pokładzie, określone w art. 325, objęte są dokumentem T2M sporządzonym zgodnie z art. 329-333, jeżeli:

a) statek, który dokonał połowu i, w zależności od przypadku, przerobu produktów na pokładzie, dokonuje ich transportu bezpośrednio do innego Państwa Członkowskiego niż to, do którego należy ten statek;

b) statek Państwa Członkowskiego, na który złowione produkty zostały przeładowane ze statku, określonego w lit. a), dokonuje ich przerobu na pokładzie i dokonuje transportu produktów uzyskanych bezpośrednio na obszar celny Wspólnoty;

c) inny statek Państwa Członkowskiego, niż określony w lit. a) lub b), na który produkty złowione lub uzyskane zostały przeładowane, dokonuje ich transportu bezpośrednio na obszar celny Wspólnoty;

d) jeden ze statków, określonych w lit. a), b) lub c), dokonuje transportu produktów złowionych lub uzyskanych bezpośrednio do państwa lub na terytorium poza Wspólnotą, skąd zostają one wysłane na obszar celny Wspólnoty.

Artykuł 327

1. Formularz dokumentu tranzytowego T2M jest zgodny ze wzorem przedstawionym w załączniku 43.

2. Oryginał drukowany jest na papierze niezawierającym ścieru drzewnego, klejonym do pisania i o gramaturze przynajmniej 55 g/m2. Przednią stronę formularza pokrywa giloszowany nadruk koloru zielonego, pozwalający na ujawnienie każdego fałszerstwa za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych.

3. Formularz T2M ma format 210 × 297 mm, przy czym dopuszczalne są odchylenia w długości od –5 mm do +8 mm.

4. Formularz drukowany jest w jednym z języków urzędowych Wspólnoty określonym przez właściwe organy Państwa Członkowskiego, do którego należy statek.

5. Do formularzy T2M dołączone są karnety składające się z 10 formularzy, z jednym odrywalnym oryginałem i jedną nieusuwalną kopią każdego formularza, uzyskaną przez samokopiowanie. Na drugiej stronie okładki karnetu znajdują się uwagi, które przedstawione są w załączniku 44.

6. Każdy formularz T2M jest oznaczony indywidualnym numerem seryjnym. Tym samym numerem oznaczony jest oryginał i kopia.

7. Państwa Członkowskie mogą zastrzec sobie prawo druku i zestawiania w karnety formularzy T2M lub mogą powierzyć to upoważnionym przez nie drukarniom. W tym ostatnim przypadku odniesienie do takiego upoważnienia musi być umieszczone na stronie 1 okładki każdego karnetu i na oryginale każdego formularza. Na stronie 1 oryginału każdego formularza musi być podana nazwa i adres drukarni lub znak umożliwiający jej identyfikację.

8. Formularz T2M wypełniany jest w jednym z języków urzędowych Wspólnoty na maszynie lub odręcznie w sposób czytelny; w tym drugim przypadku wypełnianie następuje atramentem i drukowanymi literami. Nie może nosić śladów wymazań ani dopisków. Zmiany nanoszone na formularzu wprowadza się poprzez wykreślenie błędnych danych i naniesienie, o ile zaistnieje taka potrzeba, danych poprawnych. Każda w ten sposób dokonana zmiana musi być parafowana przez osobę, która podpisała zgłoszenie zawierające zmiany.

Artykuł 328

Karnet formularzy T2M wydają, na wniosek armatora lub jego przedstawiciela, organy celne portu zarejestrowania lub macierzystego portu statku rybackiego. Karnet wydawany jest jedynie w przypadku, gdy armator lub jego przedstawiciel wypełnił, w języku formularza, pola 1 i 2 wszystkich oryginałów i kopii formularzy zawartych w karnecie. Wydając karnet, organy te wypełniają pole 3 wszystkich oryginałów i kopii formularzy zawartych w karnecie.

Artykuł 329

Kapitan statku, który dokonał połowu, wypełnia pola 4, 5 i 8 oryginału i kopii jednego z formularzy karnetu przy:

a) każdym wyładunku złowionych produktów w Państwie Członkowskim innym niż państwo, do którego należy statek;

b) każdym przeładunku złowionych produktów na inny statek Państwa Członkowskiego;

c) każdym wyładunku złowionych produktów w kraju lub na obszarze znajdującym się poza obszarem celnym Wspólnoty.

Artykuł 330

Jeżeli złowione produkty zostały poddane przetwarzaniu na pokładzie statku, który je złowił, w którego wyniku uzyskano produktyobjętekodami CN 1504 lub 2301, kapitan tego statku wypełnia pola 4-8 oryginału i kopii danego dokumentu T2M oraz zapisuje proces przetworzenia w dzienniku pokładowym swego statku.

Artykuł 331

Przy przeładunku złowionych produktów, określonych w art. 329 lit. b), lub produktów uzyskanych, określonych w art. 330, wypełnia się również pole 9 oryginału i kopii dokumentu T2M, a zgłoszenie przeładunku podpisują obydwaj zainteresowani kapitanowie. Oryginał dokumentu T2M zostaje zwrócony kapitanowi statku, na który produkty złowione lub uzyskane zostają przeładowane, a przeładunek zostaje zapisany w dziennikach pokładowych obydwu statków.

Artykuł 332

Jeżeli przetwarzania, określonego w art. 330, dokonuje się na pokładzie innego statku Państwa Członkowskiego, na który przeładowano złowione produkty, kapitan tego statku wypełnia pola 6, 7 i 10 oryginału dokumentu T2M, który otrzymał przy przeładunku oraz zapisuje proces przetworzenia w dzienniku pokładowym swego statku.

Artykuł 333

Przy drugim przeładunku złowionych produktów, określonych w art. 329 lit. b), lub produktów uzyskanych, określonych w art. 330, bądź w przypadku przeładunku produktów uzyskanych, określonych w art. 332, wypełnia się również pole 11 oryginału dokumentu T2M, a zgłoszenie przeładunku podpisują obydwaj zainteresowani kapitanowie.

Oryginał dokumentu T2M otrzymuje kapitan statku, na który są przeładowywane produkty złowione lub uzyskane, a przeładunek zostaje zapisany w dziennikach pokładowych obydwu statków.

Artykuł 334

1. Oryginał dokumentu T2M, sporządzony zgodnie z art. 329, i, w zależności od przypadku, art. 330-333, okazywany jest w urzędzie celnym, w którym ujęte w tym dokumencie produkty uzyskane, określone w art. 325, są zgłaszane do objęcia procedurą celną. Organy te mają prawo zażądać jego tłumaczenia. Mogą one ponadto w celu kontroli prawidłowości danych zawartych w dokumencie T2M zażądać przedstawienia wszystkich stosownych dokumentów, w szczególności dokumentów pokładowych statków, określonych w art. 326 lit. a), b) i c).

2. Jeżeli ujęte w dokumencie T2M produkty złowione lub uzyskane, określone w art. 325, znajdowały się w państwie lub na terytorium znajdującym się poza Wspólnotą, dokument ten jest ważny, tylko w przypadku gdy towarzyszy mu świadectwo organów celnych tego państwa lub terytorium.

Świadectwo to:

a) zawiera oświadczenie, że produkty złowione lub uzyskane, których dotyczy ten dokument, pozostawały pod dozorem celnym przez cały okres, w którym znajdowały się w danym państwie lub na danym terytorium, i nie zostały tam poddane innym zabiegom niż konieczne do ich konserwacji;

b) określa datę przybycia lub wyjścia produktów złowionych lub uzyskanych i określa środki transportu wykorzystywane do powrotnej wysyłki do Wspólnoty.

W razie braku takiego świadectwa organy celne Państwa Członkowskiego, w którym wprowadzane są produkty złowione lub uzyskane, mogą przyjąć każdy inny dokument uznany przez nie za dokument o skutku równoważnym.

Artykuł 335

1. Jeżeli produkty złowione lub uzyskane, określone w art. 325, były transportowane do państwa lub na terytorium znajdujące się poza Wspólnotą i mają zostać wysłane partiami na obszar celny Wspólnoty, oryginał dokumentu T2M, sporządzony zgodnie z art. 329 i, w zależności od przypadku, art. 330-333, przechowywany jest w tym państwie lub na tym terytorium przez kapitana lub jego przedstawiciela. Kopię tego dokumentu przesyła się niezwłocznie do urzędu celnego portu rejestracji lub macierzystego portu statku rybackiego.

2. Dla każdej przesyłki częściowej kapitan lub jego przedstawiciel sporządza wyciąg z dokumentu T2M, wykorzystując w tym celu formularz wyrwany z karnetu formularzy T2M, wydanego zgodnie z art. 328.

W każdym wyciągu umieszcza się odniesienie do dokumentu oryginalnego, a w polu 4 podaje ilość i rodzaj produktów będących przedmiotem częściowej przesyłki.

Każdy wyciąg w widoczny sposób opatruje się jednym z następujących wyrazów:

- Extracto,

- Udskrift,

- Auszug,

- Απόσπασμα,

- Extract,

- Extrait,

- Estratto,

- Uittreksel,

- Extracto.

3. Dla każdej przesyłki częściowej w urzędzie celnym Państwa Członkowskiego, w którym produkty stanowiące przesyłkę częściową są przedmiotem zgłoszenia o objęcie procedurą celną, przedstawia się oryginał wyciągu z dokumentu T2M wraz ze świadectwem przewidzianym w art. 334 ust. 2.

4. Urząd celny, określony w ust. 3, niezwłocznie przesyła do urzędu celnego portu rejestracji lub macierzystego portu statku rybackiego odpowiednio poświadczoną kopię wyciągu z dokumentu T2M. Ponadto na kopii tej umieszcza się odniesienie do zgłoszenia celnego dotyczącego wyznaczonej procedury celnej.

5. Oryginalny dokument T2M przechowuje się aż do chwili otrzymania przeznaczenia celnego przez wszystkie produkty.

Kapitan lub jego przedstawiciel wpisuje w polu "Uwagi" oryginalnego dokumentu T2M dla każdego przeznaczenia liczbę i rodzaj opakowań, masę brutto (w kg), jak również przypisane towarowi przeznaczenie. Jeżeli przeznaczenie to jest takie, że jedna przesyłka częściowa jest wysyłana do Wspólnoty zgodnie z ust. 2, podaje się również numer i datę odpowiedniego wyciągu. Po otrzymaniu przeznaczenia przez wszystkie produkty objęte oryginalnym dokumentem T2M, oryginał tego dokumentu niezwłocznie odsyła się do urzędu celnego portu rejestracji lub macierzystego portu statku rybackiego.

6. W celu zapewnienia poboru należności celnych i innych opłat, które mogą stać się wymagane, organy celne urzędu, określonego w ust. 3, zezwalają na dokonanie odprawy celnej złowionych produktów korzystających ze statusu wspólnotowego, jedynie po złożeniu zabezpieczenia. Zabezpieczenie takie zostaje zwolnione za zgodą urzędu celnego portu rejestracji lub portu macierzystego statku rybackiego. Udzielenie takiej zgody musi nastąpić nie później niż w ciągu jednego miesiąca od przyjęcia oryginału dokumentu T2M, określonego w ust. 5.

Artykuł 336

Opakowania, które przedstawiane są w tym samym czasie co objęte dokumentem T2M produkty złowione lub uzyskane, określone w art. 325, korzystają z procedury wewnątrzwspólnotowej, jedynie w przypadku gdy zostanie przedstawiony dokument potwierdzający wspólnotowy status tych opakowań.

Artykuł 337

Przy każdym powrocie statku rybackiego do portu rejestracji lub portu macierzystego, o ile od chwili jego wyjścia wykorzystywany był karnet formularzy T2M, armator statku lub jego przedstawiciel zobowiązany jest do przedstawienia tego karnetu w urzędzie celnym, który go wydał, w celu kontroli kopii.

W każdym przypadku przedstawia on również karnet na żądanie organów celnych.

Po przeprowadzeniu kontroli karnet zwracany jest osobie, której został wydany, do czasu, aż zostaną wykorzystane wszystkie jego formularze.

Artykuł 338

Jeżeli przed wykorzystaniem wszystkich formularzy T2M statek, do którego odnosi się karnet, określony w art. 327, przestaje spełniać warunki wymagane dla korzystania przez produkty rybołówstwa z procedury wewnątrzwspólnotowej w pozostałych Państwach Członkowskich, karnet ten jest niezwłocznie zwracany do urzędu celnego, który go wydał.

Artykuł 339

W celu zapewnienia właściwego stosowania art. 325-340 władze Państw Członkowskich udzielają sobie wzajemnej pomocy w kontroli autentyczności dokumentów T2M i prawidłowości umieszczonych w nich danych.

Artykuł 340

1. Do celów art. 325 i art. 326 statki na stałe zarejestrowane w ewidencji właściwych organów lokalnych (registros de base) Ceuty i Melilli nie są uważane za statki Państw Członkowskich.

2. Organy celne portu rejestracji lub portu macierzystego statku rybackiego zarejestrowanego na stałe w ewidencji właściwych organów lokalnych (registros de base) Ceuty i Melilli nie są upoważnione do wydawania karnetów formularzy T2M dla takiego statku.

3. Artykuł 334 ust. 2 stosuje się, jeżeli ujęte w dokumencie T2M produkty złowione lub uzyskane, określone w art. 326, są wyładowywane w porcie Ceuty lub Melilli oraz przeładowywane w celu wysyłki na obszar celny Wspólnoty. Ponadto wyładunek, składowanie i przeładunek takich produktów dokonywane są w strefach oddzielonych od miejsc przeznaczonych dla produktów wysyłanych gdzie indziej.

ROZDZIAŁ 4

Wspólnotowy tranzyt zewnętrzny

Sekcja 1

Procedura

Artykuł 341

1. Aby przemieszczać się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, każdy towar jest przedmiotem zgłoszenia tranzytowego T1, zgodnie z niniejszą sekcją. Za zgłoszenie tranzytowe T1 uważa się zgłoszenie na formularzu zgodnym ze wzorami znajdującymi się w załącznikach 31-34 i wykorzystywanym zgodnie z uwagami określonymi w załącznikach 37 i 38.

2. Wykazy załadunkowe, oparte na wzorze z załącznika 45, mogą, na warunkach określonych w art. 343-345 i art. 383, zostać wykorzystane jako części opisowe zgłoszenia do tranzytu wspólnotowego. Użycie to w niczym nie narusza obowiązków dotyczących formalności związanych z każdą procedurą wysyłki/wywozu lub każdą procedurą w Państwie Członkowskim przeznaczenia lub dotyczących związanych z tym formularzy.

Za wykaz załadunkowy uważa się każdy dokument handlowy spełniający warunki art. 342-345 i art. 383, jak również art. 386-388.

Artykuł 342

Wykazy załadunkowe zawierają:

a) tytuł "Wykaz załadunkowy";

b) pole o wielkości 70 × 55 mm, które podzielone jest na górną część o wymiarach 70 × 15 mm przeznaczoną do wpisania symbolu "T", jak również jednego z wpisów określonych w art. 346 ust. 1 oraz część dolną o wymiarach 70 × 40 mm przeznaczoną do wpisania danych określonych w art. 345 ust. 3;

c) kolumny w poniższej kolejności z następującymi tytułami:

- numer porządkowy,

- znaki, numery, liczba i rodzaj opakowań; opis towarów,

- kraj wysyłki/wywozu,

- masa brutto (w kilogramach),

- miejsce na wpisy urzędowe.

Szerokość kolumn może w razie potrzeby zostać dostosowana. Jednakże szerokość kolumny zatytułowanej "Miejsce na wpisy urzędowe" wynosi przynajmniej 30 mm. Można ponadto wykorzystać powierzchnię niewymienioną w powyższych lit. a), b) i c).

Artykuł 343

1. Jako wykaz załadunkowy może być stosowana tylko pierwsza strona formularza.

2. Każda pozycja wyszczególniona na wykazie załadunkowym poprzedzona jest numerem porządkowym.

3. Przy każdej pozycji umieszcza się, o ile okaże się to konieczne, specjalne odniesienie przewidziane prawodawstwem wspólnotowym, w szczególności w dziedzinie wspólnej polityki, przedłożonych dokumentów, świadectw i pozwoleń.

4. Bezpośrednio po ostatnim wpisie rysuje się poziomą linię, a puste pola przekreśla się, aby uniemożliwić dokonywanie dalszych wpisów.

Artykuł 344

1. Organy celne każdego Państwa Członkowskiego mogą zezwolić, aby jako wykazy załadunkowe, w rozumieniu art. 341 ust. 2, stosowane były wykazy, które nie spełniają wszystkich warunków art. 341 ust. 2 akapit drugi i art. 342.

Użycie takich wykazów może być dopuszczone tylko wtedy, gdy:

a) są wystawione przez przedsiębiorstwa, których ewidencja prowadzona jest z zastosowaniem zintegrowanego elektronicznego lub automatycznego systemu przetwarzania danych;

b) są tak ukształtowane i tak wypełniane, że mogą być bez trudności wykorzystane przez organy celne;

c) zawierają, dla każdej pozycji towarowej, dane dotyczące liczby, rodzaju oraz znaków i numerów opakowań, opis towarów, kraj wysyłki/wywozu, jak również masę brutto w kilogramach.

2. Jako wykazy załadunkowe, określone w ust. 1, mogą być również dopuszczane wykazy, w których opisane są towary, sporządzane w celu wypełnienia formalności związanych z wysyłką/wywozem, nawet wówczas, gdy wykazy te wystawione są przez przedsiębiorstwa, których ewidencja nie jest prowadzona z zastosowaniem zintegrowanego elektronicznego lub automatycznego systemu przetwarzania danych.

3. Organy celne każdego Państwa Członkowskiego mogą zezwolić, aby przedsiębiorstwa, których ewidencja prowadzona jest z zastosowaniem zintegrowanego elektronicznego lub automatycznego systemu przetwarzania danych i które, na mocy ust. 1 i 2, mogą już korzystać z wykazów załadunkowych o specjalnym wzorze, stosowały również te wykazy w procedurze tranzytu wspólnotowego obejmującej tylko jeden rodzaj towarów, o ile jest to konieczne, biorąc pod uwagę działanie programów komputerowych danych przedsiębiorstw.

Artykuł 345

1. Jeżeli w wypadku przesyłki zawierającej dwa lub więcej rodzaje towarów główny zobowiązany korzysta z możliwości stosowania wykazu załadunkowego, przekreśla się pola 15 "Kraj wysyłki/wywozu", 33 "Kod towaru", 35 "Masa brutto (kg)", 38 "Masa netto (kg)" i w danym przypadku pole 44 "Dodatkowe informacje, przedłożone dokumenty, świadectwa i pozwolenia" w formularzu stosowanym do celów tranzytu wspólnotowego, a pole 31 "Opakowania i opis towaru" tego formularza nie jest wykorzystywane dla podawania znaków, numerów, liczby i rodzaju opakowań oraz opisu towarów. W takim przypadku formularz nie jest uzupełniany formularzami uzupełniającymi.

2. Wykaz załadunkowy przedstawiany jest w takiej samej liczbie egzemplarzy co zastosowany do procedury tranzytu wspólnotowego formularz, do którego ten wykaz się odnosi.

3. Przy rejestrowaniu zgłoszenia wykaz załadunkowy musi zostać opatrzony tym samym numerem ewidencyjnym co zastosowany do procedury tranzytu wspólnotowego formularz, do którego ten wykaz się odnosi. Numer ten należy nanieść za pomocą stempla zawierającego nazwę urzędu wyjścia albo odręcznie. W tym drugim przypadku należy umieścić pieczęć służbową urzędu wyjścia.

Podpis funkcjonariusza urzędu wyjścia nie jest obowiązkowy.

4. Jeżeli do jednego formularza stosowanego w procedurze tranzytu wspólnotowego dołączone są dwa lub więcej wykazy załadunkowe, muszą być one opatrzone przez głównego zobowiązanego numerem ewidencyjnym; liczbę załączonych wykazów załadunkowych umieszcza się w polu 4 "Wykazy załadunkowe" wymienionego formularza.

5. Zgłoszenie, które zostało sporządzone na formularzu jednolitego dokumentu administracyjnego z umieszczonym w prawej części pola 1 symbolem "T1" lub "T2", do którego dołączono jeden lub więcej wykazów załadunkowych, traktowane jest, odpowiednio, jako równoważne ze zgłoszeniem do wspólnotowego tranzytu wewnętrznego lub zgłoszeniem do wspólnotowego tranzytu zewnętrznego, do celów art. 341 ust. 1 lub art. 381.

Artykuł 346

1. Jeżeli towary mają przemieszczać się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, główny zobowiązany umieszcza w prawej części pola 1 stosowanego formularza symbol "T1". W przypadku stosowania formularzy uzupełniających główny zobowiązany umieszcza w prawej części pola 1 lub formularzy uzupełniających symbol "T1 bis".

Jeżeli Państwa Członkowskie nie zezwalają na użycie formularzy uzupełniających w przypadku zastosowania automatycznego systemu wypełniania zgłoszeń, do formularza zgłoszenia do tranzytu wspólnotowego dołącza się jeden lub kilka formularzy, których wzór znajduje się w załącznikach 31 i 32. W takim przypadku symbol "T1 bis" umieszcza się w prawej części pola 1 formularza.

2. Zgłoszenie tranzytowe T1 jest podpisywane przez głównego zobowiązanego i przedstawiane w urzędzie wyjścia w co najmniej trzech egzemplarzach.

3. Jeżeli wspólnotowa procedura tranzytowa następuje w Państwie Członkowskim wyjścia po innej procedurze celnej, to w zgłoszeniu tranzytowym T1 czyni się odniesienie do tej procedury lub do odpowiednich dokumentów celnych.

Artykuł 347

1. Te same środki transportu mogą być wykorzystane do załadowania towarów w kilku urzędach wyjścia i wyładowania towarów w kilku urzędach przeznaczenia.

2. W jednym zgłoszeniu tranzytowym T1 mogą być wyszczególnione tylko towary, które zostały lub mają zostać załadowane na jeden środek transportu w celu przewozu z jednego urzędu wyjścia do jednego urzędu przeznaczenia.

Do celów pierwszego akapitu następujące środki transportu traktowane są jako jeden środek transportu, o ile transportowane nim towary mają być razem dostarczone:

a) pojazd drogowy z przyczepą(-ami) lub z naczepą(-ami);

b) zestaw wagonów kolejowych;

c) statki, które tworzą jeden zestaw;

d) kontenery, które zostały załadowane na środki transportu w rozumieniu niniejszego artykułu.

Artykuł 348

1. Urząd wyjścia przyjmuje i rejestruje zgłoszenia tranzytowe T1, określa termin, w którym towary muszą zostać przedstawione w urzędzie przeznaczenia i podejmuje takie środki identyfikacyjne, które uznaje za niezbędne.

2. Urząd wyjścia wpisuje odpowiednie dane do zgłoszenia tranzytowego T1, zachowuje przeznaczoną dla niego kopię, a pozostałe kopie zwraca głównemu zobowiązanemu lub jego przedstawicielowi.

Artykuł 349

1. Ustalenie tożsamości towarów dokonywane jest z zasady przez nałożenie zamknięć.

2. Zamknięcia nakłada się:

a) na przestrzeń zawierającą towary, jeżeli środek transportu został uznany na podstawie innych zasad lub został uznany przez urząd wyjścia za zdatny do nałożenia zamknięć;

b) w pozostałych przypadkach na każde indywidualne opakowanie.

3. Za nadające się do nałożenia zamknięć mogą zostać uznane środki transportu:

a) na które zamknięcia mogą zostać nałożone w sposób prosty i skuteczny;

b) które są zbudowane w taki sposób, że żadne towary nie mogą zostać wyjęte lub załadowane bez pozostawienia widocznych śladów włamania lub naruszenia zamknięć;

c) które nie posiadają żadnych schowków, gdzie mogłyby zostać ukryte towary;

oraz

d) których przestrzenie ładunkowe są łatwo dostępne dla kontroli organów celnych.

4. Urząd wyjścia może odstąpić od nałożenia zamknięć, jeżeli, biorąc pod uwagę inne możliwe środki identyfikacyjne, opis towarów w zgłoszeniu tranzytowym T1 lub w dokumentach uzupełniających pozwala na łatwe ustalenie ich tożsamości.

Artykuł 350

1. Transportu towarów dokonuje się z zastosowaniem egzemplarzy zgłoszenia tranzytowego T1 wydanych przez urząd wyjścia głównemu zobowiązanemu lub jego przedstawicielowi.

2. Egzemplarze zgłoszenia tranzytowego T1 przedstawia się na każde żądanie organów celnych.

Artykuł 351

Każde Państwo Członkowskie przekazuje Komisji wykaz, jak również podaje godziny urzędowania urzędów właściwych do dopełniania formalności dotyczących czynności tranzytu wspólnotowego.

Komisja przekazuje te informacje pozostałym Państwom Członkowskim.

Artykuł 352

1. Przesyłka, jak również egzemplarze zgłoszenia tranzytowego T1 przedstawiane są w każdym urzędzie tranzytowym.

2. Przewoźnik przedstawia w każdym urzędzie tranzytowym świadectwo przekroczenia granicy wystawione na formularzu zgodnym ze wzorem znajdującym się w załączniku 46.

3. Urzędy tranzytowe nie dokonują kontroli towarów, chyba że zachodzi podejrzenie nieprawidłowości, które mogłyby prowadzić do nadużyć.

4. Jeżeli transport towarów następuje przez inny urząd tranzytowy niż podany w zgłoszeniu tranzytowym T1, urząd ten niezwłocznie przesyła świadectwo przekroczenia granicy do urzędu tranzytowego podanego w zgłoszeniu tranzytowym.

Artykuł 353

Jeżeli towary są załadowywane lub wyładowywane w obecności pośrednich organów celnych, organom tym przedstawia się egzemplarze zgłoszenia tranzytowego T1, zwracane przez urząd(urzędy) wyjścia.

Artykuł 354

1. Towary wyszczególnione w zgłoszeniu tranzytowym T1 mogą, bez potrzeby sporządzenia nowego zgłoszenia, zostać przeładowane na inny środek transportu pod nadzorem organów celnych Państwa Członkowskiego, na którego obszarze ma nastąpić przeładunek. W tym przypadku właściwe organy umieszczają na zgłoszeniu tranzytowym T1 odpowiednią adnotację.

2. Organy celne mogą, na ustalonych przez siebie warunkach, zezwolić na przeładunek bez swojego nadzoru. W takim przypadku przewoźnik umieszcza w zgłoszeniu tranzytowym T1 odpowiednią adnotację i powiadamia organy celne Państwa Członkowskiego, w którym nastąpił przeładunek, w celu poświadczenia przeładunku.

Artykuł 355

1. Jeżeli podczas transportu zostaną naruszone zamknięcia z przyczyn niezależnych od przewoźnika, niezwłocznie żąda on sporządzenia protokołu przez organy celne Państwa Członkowskiego, w którym znajduje się środek transportu. Zainteresowane organy celne, o ile jest to możliwe, nakładają nowe zamknięcia.

2. W razie wypadku, który powoduje konieczność przeładunku na inny środek transportu, stosuje się przepisy art. 354.

3. W razie bezpośrednio grożącego niebezpieczeństwa, które zmusza do natychmiastowego, częściowego lub całkowitego wyładunku, przewoźnik może podjąć działania na własną odpowiedzialność. Odnotowuje on ten fakt w zgłoszeniu tranzytowym T1. W takim przypadku stosuje się ust. 1.

4. Jeżeli z powodu wypadku lub innego zajścia podczas transportu przewoźnik nie może dotrzymać terminu określonego w art. 348, w możliwie krótkim czasie informuje on o tym fakcie organy celne określone w ust. 1. Organy te umieszczają w zgłoszeniu tranzytowym T1 odpowiednie informacje.

Artykuł 356

1. Towary i zgłoszenie tranzytowe T1 przedstawiane są w urzędzie przeznaczenia.

2. Urząd przeznaczenia odnotowuje na egzemplarzach zgłoszenia tranzytowego T1 wyniki przeprowadzonych kontroli, niezwłocznie odsyła jeden egzemplarz do urzędu wyjścia i zachowuje drugi egzemplarz.

3. Wspólnotowa procedura tranzytowa może zostać zakończona w innym urzędzie celnym niż ten, który został podany w zgłoszeniu tranzytowym T1. Urząd ten staje się wówczas urzędem przeznaczenia.

4. Termin wyznaczony przez urząd wyjścia, w którym towary muszą zostać przedstawione w urzędzie przeznaczenia, wiąże organy celne państw, przez których terytoria przebiega wspólnotowa procedura tranzytowa, i nie może zostać zmieniony przez te organy.

5. Jeżeli towary przedstawione są w urzędzie przeznaczenia po upływie terminu wyznaczonego przez urząd wyjścia, termin uważa się za dotrzymany, o ile zostało uwiarygodnione wobec urzędu przeznaczenia, że niedotrzymanie terminu nastąpiło z powodu okoliczności niezawinionych przez przewoźnika lub głównego zobowiązanego.

Artykuł 357

1. Poświadczenie odbioru wystawiane jest na wniosek osoby, która przedstawiła w urzędzie przeznaczenia przesyłkę wraz z dotyczącym jej dokumentem tranzytowym.

2. Formularz poświadczenia odbioru, na którym poświadcza się, że dokument tranzytu wspólnotowego wraz z opisaną w nim przesyłką został przedstawiony w urzędzie przeznaczenia, jest zgodny ze wzorem z załącznika 47. Jednakże w przypadku dokumentu tranzytu wspólnotowego może być stosowany wzór na odwrotnej stronie egzemplarza zwrotnego.

3. Poświadczenie odbioru jest wcześniej wypełniane przez osobę zainteresowaną. Może ono zawierać, obok części zastrzeżonej dla urzędu przeznaczenia, jeszcze inne dane dotyczące przesyłki, jednakże ważność poświadczenia urzędu przeznaczenia dotyczy tylko danych, które zawarte są w części zastrzeżonej dla urzędu.

Artykuł 358

Każde Państwo Członkowskie może wyznaczyć jeden lub kilka urzędów centralnych, do których właściwe urzędy Państwa Członkowskiego przeznaczenia mają odsyłać dokumenty. Państwa Członkowskie, które wyznaczyły tego rodzaju urzędy, informują o tym Komisję, określając przy tym rodzaj dokumentów, które należy odsyłać. Następnie Komisja powiadamia o tym pozostałe Państwa Członkowskie.

Sekcja 2

Zabezpieczenia

Podsekcja 1

Przepisy ogólne

Artykuł 359

1. Zabezpieczenie określone w art. 94 ust. 1 Kodeksu jest ważne w całej Wspólnocie.

2. Zabezpieczenie może zostać złożone dla wielu procedur tranzytu wspólnotowego jako gwarancja generalna lub dla każdej procedury tranzytu wspólnotowego osobno.

3. Z zastrzeżeniem art. 373 ust. 2 zabezpieczenie polega na solidarnej gwarancji osoby trzeciej, fizycznej lub prawnej, która spełnia warunki art. 195 Kodeksu.

4. Dokument gwarancyjny, określony w ust. 3, jest zgodny ze wzorem przedstawionym:

- w załączniku 48, w wypadku gwarancji generalnej,

- w załączniku 49, w wypadku gwarancji pojedynczej,

- w załączniku 50, w wypadku gwarancji ryczałtowej.

5. Jeżeli wymagają tego krajowe przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne bądź przyjęte zwyczaje, każde Państwo Członkowskie może zezwolić, aby gwarancja była złożona w innej formie, o ile będzie to miało takie same skutki prawne, jak gwarancja złożona w postaci dokumentu odpowiadającego wzorowi.

Podsekcja 2

Gwarancja generalna

Artykuł 360

Jeżeli wspólnotowa procedura tranzytu zewnętrznego dotycząca towarów przywożonych na obszar celny Wspólnoty z państw trzecich, które są lub muszą być przedmiotem szczególnej informacji, zwłaszcza poprzez stosowanie przepisów rozporządzenia Rady (EWG) nr 1468/81 [13], stwarza podwyższone ryzyko wystąpienia nadużyć, władze celne Państw Członkowskich w porozumieniu z Komisją przyjmują specjalne środki mające na celu wprowadzenie czasowego zakazu stosowania gwarancji generalnej.

Decyzję zakazującą stosowania gwarancji generalnej podjętą przez władzę celną Państwa Członkowskiego stosuje się w odniesieniu do pozostałych Państw Członkowskich.

Władze celne Państw Członkowskich informują się wzajemnie, a także informują Komisję o decyzjach podjętych na mocy niniejszego artykułu.

Po upływie sześciu miesięcy Komisja ustala, czy przyjęte środki powinny dalej obowiązywać.

Artykuł 361

Bez uszczerbku dla przepisów art. 360 wysokość gwarancji generalnej ustala się w następujący sposób:

1) Kwotę gwarancji generalnej ustala się na poziomie przynajmniej 30 % należnych ceł i innych opłat, zgodnie z procedurą przewidzianą w ust. 4 poniżej,

2) Gwarancję generalną ustala się na poziomie odpowiadającym wysokości należnych ceł i innych opłat, zgodnie z przepisami ust. 4 poniżej, jeżeli jest przeznaczona na pokrycie wspólnotowych czynności tranzytu zewnętrznego towarów:

- przywożonych na obszar celny Wspólnoty,

- wymienionych w załączniku 53, oraz

- będących przedmiotem szczególnej informacji Komisji dotyczącej czynności tranzytu stwarzających podwyższone ryzyko wystąpienia nadużyć, w szczególności w zastosowaniu przepisów rozporządzenia Rady (EWG) nr 1468/81.

Jednakże organy celne mogą ustalić kwotę gwarancji generalnej na poziomie 50 % należnych ceł i innych opłat:

dla osób, które:

- mają siedzibę w Państwie Członkowskim, w którym składana jest gwarancja,

- stale korzystają z procedury tranzytu wspólnotowego,

- znajdują się w sytuacji finansowej, która pozwala im na wypełnienie ich zobowiązań, oraz

- nie popełniły poważnego naruszenia przepisów prawa celnego lub podatkowego.

W przypadku stosowania niniejszego akapitu urząd składania gwarancji umieszcza w polu 7 poświadczenia gwarancji, określonego w art. 362 ust. 3, jeden z następujących wpisów:

- aplicación del punto 2 del artículo 361 del Reglamento (CEE) no 2454/93,

- anvendelse af artikel 361, nr. 2, i forordning (EØF) nr. 2454/93,

- Anwendung von Artikel 361 Nummer 2 der Verordnung (EWG) Nr. 2454/93,

- Εφαρμογή του άρθρου 361 σημείο 2 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93,

- application of Article 361 (2) of Regulation (EEC) No 2454/93,

- application de l'article 361 point 2 du règlement (CEE) no 2454/93,

- applicazione dell'articolo 361, punto 2 del regolamento (CEE) n. 2454/93,

- toepassing van artikel 361, punt 2, van Verordening (EEG) nr. 2454/93,

- aplicação do ponto 2 do artigo 361.o do Regulamento (CEE) n.o 2454/93.

3) Jeżeli zgłoszenie do procedury tranzytu wspólnotowego, poza towarami objętymi ust. 2 niniejszego artykułu, obejmuje jeszcze inne towary, przepisy dotyczące wysokości gwarancji generalnej stosuje się tak, jak gdyby obydwie kategorie towarów były objęte oddzielnymi zgłoszeniami.

Jednakże nie uwzględnia się obecności towarów należących do jednej z kategorii, których ilość lub wartość jest stosunkowo niewielka.

4) Do celów stosowania niniejszego artykułu dokonuje się oceny:

- dokonanych w okresie jednego tygodnia przesyłek,

- należnych ceł i innych opłat, z uwzględnieniem najwyższej obowiązującej w jednym z zainteresowanych państw stawki.

Ocenę taką przeprowadza się na podstawie dokumentacji handlowej i rachunkowej osoby zainteresowanej, w odniesieniu do dokonanego w trakcie minionego roku transportu towarów, przy czym otrzymaną kwotę dzieli się następnie przez 52.

W przypadku nowych podmiotów gospodarczych urząd składania gwarancji wspólnie z zainteresowaną osobą, opierając się na dostępnych już danych, dokonuje szacunkowej oceny ilości, wartości i opłat w odniesieniu do towarów, które będą przewożone w danym okresie. Przyjmując najwyższe wyliczenie, urząd składania gwarancji określa wartość i przypuszczalne obciążenie podatkami towarów, które mają być przewożone w okresie jednego tygodnia.

Urząd składania gwarancji dokonuje corocznego przeglądu kwoty gwarancji generalnej, w szczególności uwzględniając informacje otrzymane z urzędów wyjścia i w razie potrzeby dostosowuje tę kwotę.

Artykuł 362

1. Gwarancja generalna składana jest w urzędzie składania gwarancji.

2. Urząd składania gwarancji ustala sumę gwarancji, przyjmuje oświadczenia gwarancyjne i udziela głównemu zobowiązanemu pozwolenie na realizację, w ramach gwarancji, czynności tranzytu wspólnotowego z dowolnego urzędu wyjścia.

3. Każda osoba, której udzielono pozwolenia, otrzymuje, na warunkach ustanowionych w art. 363-366, poświadczenie gwarancji w jednym lub wielu egzemplarzach wystawionych na formularzu zgodnym ze wzorem przedstawionym w załączniku 51.

4. W każdym zgłoszeniu tranzytowym T1 należy wskazać poświadczenie gwarancji.

5. Urząd składania gwarancji może cofnąć pozwolenie, jeżeli nie są już spełniane warunki, na podstawie których zostało udzielone.

Artykuł 363

1. Główny zobowiązany wyznacza na własną odpowiedzialność, na odwrotnej stronie poświadczenia gwarancji, przy wystawianiu tego poświadczenia albo w każdej innej chwili w okresie ważności poświadczenia osoby, które upoważnił do podpisywania w jego imieniu zgłoszeń do tranzytu wspólnotowego. Wyznaczenie to polega na podaniu nazwiska i imienia osoby upoważnionej, jak również wzoru jej podpisu. Każde wpisanie upoważnionej osoby jest potwierdzane podpisem głównego zobowiązanego. Główny zobowiązany jest upoważniony do wykreślenia pól, które nie są wykorzystywane.

2. Główny zobowiązany może w każdym czasie unieważnić znajdujący się na odwrotnej stronie poświadczenia wpis nazwiska osoby upoważnionej.

Artykuł 364

Każda osoba wpisana na odwrotnej stronie przedłożonego urzędowi wyjścia poświadczenia gwarancji uważana jest za upoważnionego przedstawiciela głównego zobowiązanego.

Artykuł 365

Okres ważności poświadczenia gwarancji nie przekracza dwóch lat. Okres ten może jednakże zostać jeden raz przedłużony przez urząd składania gwarancji o najwyżej dwa lata.

Artykuł 366

W przypadku unieważnienia gwarancji główny zobowiązany jest odpowiedzialny za niezwłoczne zwrócenie urzędowi składania gwarancji wszystkich wydanych mu poświadczeń gwarancji, których okres ważności jeszcze nie upłynął.

Państwa Członkowskie przekazują Komisji dane tych poświadczeń, których okres ważności jeszcze nie upłynął, a Komisja informuje o tym pozostałe Państwa Członkowskie.

Podsekcja 3

Gwarancja ryczałtowa

Artykuł 367

1. Każde Państwo Członkowskie może zezwolić, aby gwarancje, bez względu na to, kto jest głównym zobowiązanym, mogły być składane w postaci jednego dokumentu, w wysokości kwoty ryczałtowej 7000 ECU na każde zgłoszenie, w celu zabezpieczenia płatności ceł i innych opłat, które mogłyby być w danym przypadku należne w ramach zobowiązań wynikających z realizacji czynności tranzytu wspólnotowego. Niniejszy przepis stosuje się bez uszczerbku dla art. 368.

2. Gwarancję ryczałtową składa się w urzędzie składania gwarancji.

Artykuł 368

1. Z wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. 2 i 3 urząd wyjścia nie może zażądać wyższego zabezpieczenia niż kwota ryczałtowa 7000 ECU na każde zgłoszenie do tranzytu wspólnotowego, niezależnie od wysokości kwoty ceł i innych opłat za towary objęte jednym zgłoszeniem.

2. Jeżeli ze względu na szczególne okoliczności transport towarów wiąże się z podwyższonym ryzykiem i z tej przyczyny gwarancja ryczałtowa 7000 ECU jest niewystarczająca, urząd wyjścia może wymagać wyższej gwarancji, która odpowiada koniecznej wielokrotności 7000 ECU, w celu pokrycia ceł dotyczących całkowitej ilości towarów przeznaczonych do wysyłki.

3. Przy transporcie towarów wymienionych w załączniku 52 gwarancja ryczałtowa jest podwyższana, jeżeli ilość przewożonych towarów jest większa od ilości towarów, której odpowiada kwota ryczałtowa 7000 ECU.

W tym przypadku kwota ryczałtowa ustalana jest jako wielokrotność 7000 ECU konieczna do zabezpieczenia ilości towarów przeznaczonych do wywozu.

4. W przypadkach określonych w ust. 2 i 3 główny zobowiązany składa w urzędzie wyjścia wymaganą liczbę tytułów gwarancji ryczałtowej w ilości odpowiadającej wielokrotności wymaganej kwoty 7000 ECU.

Artykuł 369

1. Jeżeli zgłoszenie do tranzytu wspólnotowego poza towarami wymienionymi w wykazie w załączniku 52 obejmuje jeszcze inne towary, przepisy dotyczące gwarancji ryczałtowej stosuje się tak, jak gdyby obydwie kategorie towarów były objęte oddzielnym zgłoszeniem.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 nie bierze się pod uwagę tych towarów należących do jednej z kategorii, których ilość lub wartość jest stosunkowo nieznaczna.

Artykuł 370

1. Przyjęcie przez urząd składania gwarancji zobowiązania gwaranta upoważnia go do wystawienia, zgodnie z warunkami gwarancji, tytułu lub tytułów gwarancji ryczałtowej osobom, które zamierzają występować jako główny zobowiązany i realizować, z wybranego przez siebie urzędu wyjścia, czynności tranzytu wspólnotowego.

2. Formularz tytułu gwarancji ryczałtowej jest zgodny ze wzorem z załącznika 54. Jednakże dane umieszczone na odwrotnej stronie formularza mogą być także umieszczone w górnej części pierwszej strony, przed danymi dotyczącymi wystawcy tytułu, przy czym pozostałe części tekstu pozostają niezmienione.

3. Gwarant odpowiada za każdy tytuł gwarancji ryczałtowej do kwoty 7000 ECU.

4. Bez uszczerbku dla art. 368 i 371 główny zobowiązany może na podstawie jednego tytułu gwarancyjnego zrealizować jedną czynność tranzytu wspólnotowego. Tytuł przekazuje się urzędowi wyjścia, który go przechowuje.

Artykuł 371

Gwarant może wystawić tytuły gwarancji ryczałtowej, które:

- są nieważne dla czynności tranzytu wspólnotowego w odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku 52, oraz

- mogą być stosowane tylko w ilości maksymalnie siedmiu tytułów na każdy środek transportu w rozumieniu art. 347 ust. 2, dla towarów innych niż wymienione w tiret pierwszym.

W tym celu gwarant umieszcza na takim tytule gwarancji ryczałtowej ukośnie drukowanymi literami jeden z następujących wpisów:

- VALIDEZ LIMITADA; APLICACIÓN DEL ARTÍCULO 371 DEL REGLAMENTO (CEE) No 2454/93,

- BEGRÆNSET GYLDIGHED — ARTIKEL 371, I FORORDNING (EØF) Nr. 2454/93,

- BESCHRÄNKTE GELTUNG — ARTIKEL 371 DER VERORDNUNG (EWG) Nr. 2454/93,

- ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΙΣΧΥΣ: ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 371 ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93,

- LIMITED VALIDITY — APPLICATION OF ARTICLE 371 OF REGULATION (EEC) No 2454/93,

- VALIDITÉ LIMITÉE — APPLICATION DE L'ARTICLE 371 DU RÈGLEMENT (CEE) No 2454/93,

- VALIDITÀ LIMITATA — APPLICAZIONE DELL'ARTICOLO 371 DEL REGOLAMENTO (CEE) N. 2454/93,

- BEPERKTE GELDIGHEID — TOEPASSING VAN ARTIKEL 371 VAN VERORDENING (EEG) Nr. 2454/93,

- VALIDADE LIMITADA; APLICAÇÃO DO ARTIGO 371.o DO REGULAMENTO (CEE) N.o 2454/93.

Artykuł 372

Państwo Członkowskie, do którego należy urząd składania gwarancji, niezwłocznie powiadamia pozostałe Państwa Członkowskie o unieważnieniu gwarancji.

Podsekcja 4

Zabezpieczenie pojedyncze

Artykuł 373

1. Zabezpieczenie dla pojedynczej czynności tranzytu wspólnotowego składane jest w urzędzie wyjścia. Urząd wyjścia ustala kwotę gwarancji.

2. Zabezpieczenie, określone w ust. 1, może być złożone w gotówce w urzędzie wyjścia. W tym przypadku jest ono zwracane po zwolnieniu zgłoszenia tranzytowego T1 w urzędzie wyjścia.

Podsekcja 5

Przepisy wspólne dla podsekcji 1-4

Artykuł 374

Gwarant zwolniony jest ze swoich zobowiązań, jak przewidziano w art. 199 ust. 1 Kodeksu, a ponadto jest on zwolniony ze swoich zobowiązań po upływie 12 miesięcy od daty zarejestrowania zgłoszenia tranzytowego T1, jeżeli nie został on poinformowany przez organy celne Państwa Członkowskiego wyjścia o niezwolnieniu zgłoszenia tranzytowego T1.

Jeżeli przed upływem terminu określonego w pierwszym akapicie gwarant został poinformowany przez organy celne o niezwolnieniu zgłoszenia tranzytowego T1, wówczas jest on dodatkowo powiadamiany, że musi on lub będzie musiał uiścić kwoty, za które odpowiada w odniesieniu do danej procedury tranzytu wspólnotowego. Powiadomienie to doręczane jest gwarantowi najpóźniej w terminie trzech lat od zarejestrowania zgłoszenia tranzytowego T1. W przypadku braku takiego powiadomienia w powyższym terminie gwarant jest również zwolniony ze swoich zobowiązań.

Podsekcja 6

Zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia

Artykuł 375

1. W celu udzielenia zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia dla czynności tranzytu wspólnotowego zobowiązanie, które osoba zainteresowana przyjmuje na siebie zgodnie z art. 95 ust. 2 lit. e) Kodeksu, sporządza się zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku 55.

2. Jeżeli wymagają tego krajowe przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne, bądź przyjęte zwyczaje, każde Państwo Członkowskie może zezwolić, aby zobowiązanie mogło być złożone w innej formie, o ile będzie to miało takie same skutki prawne, jak zobowiązanie złożone w postaci dokumentu odpowiadającego wzorowi.

Artykuł 376

1. Zgodnie z art. 95 ust. 3 Kodeksu zwolnienia z obowiązku złożenia gwarancji nie stosuje się do towarów:

a) których całkowita wartość przekracza 100000 ECU na przesyłkę;

lub

b) które są wymienione w załączniku 56 jako przedstawiające zwiększone ryzyko.

2. Zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia nie stosuje się w przypadkach, w których zgodnie z przepisami art. 360 korzystanie z gwarancji generalnej jest zabronione.

Artykuł 377

1. W przypadku zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia na odpowiednim zgłoszeniu tranzytowym T1 podawane jest odniesienie do zaświadczenia, określonego w art. 95 ust. 4 Kodeksu.

2. Zaświadczenie o zwolnieniu z obowiązku złożenia zabezpieczenia jest zgodne ze wzorem znajdującym się w załączniku 57.

3. Główny zobowiązany wyznacza na własną odpowiedzialność, na odwrotnej stronie zaświadczenia o zwolnieniu z obowiązku złożenia zabezpieczenia, przy wystawianiu tego zaświadczenia albo w każdej innej chwili w okresie ważności zaświadczenia osoby, które upoważnił do podpisywania w jego imieniu zgłoszeń do tranzytu wspólnotowego. Wyznaczenie to polega na podaniu nazwiska i imienia osoby upoważnionej, jak również wzoru jej podpisu. Każde wpisanie upoważnionej osoby jest potwierdzane podpisem głównego zobowiązanego. Główny zobowiązany jest upoważniony do wykreślenia pól, które nie są wykorzystywane.

Główny zobowiązany może w każdym czasie unieważnić znajdujący się na odwrotnej stronie zaświadczenia wpis nazwiska osoby upoważnionej.

4. Każda osoba wpisana na odwrotnej stronie przedłożonego urzędowi wyjścia zaświadczenia o zwolnieniu z obowiązku złożenia zabezpieczenia uważana jest za upoważnionego przedstawiciela głównego zobowiązanego.

5. Okres ważności zaświadczenia o zwolnieniu z obowiązku złożenia zabezpieczenia nie przekracza dwóch lat. Okres ten może jednakże zostać jeden raz przedłużony przez urząd składania gwarancji o najwyżej dwa lata.

6. W przypadku cofnięcia zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia główny zobowiązany jest odpowiedzialny za niezwłoczne zwrócenie urzędowi składania gwarancji wszystkich wydanych mu zaświadczeń o zwolnieniu z obowiązku złożenia zabezpieczenia, których okres ważności jeszcze nie upłynął.

Państwa Członkowskie przekazują Komisji dane zaświadczeń, które nie zostały zwrócone.

Komisja informuje o tym pozostałe Państwa Członkowskie.

Sekcja 3

Nieprawidłowości; dowód prawidłowej realizacji procedury

Artykuł 378

1. Bez uszczerbku dla art. 215 Kodeksu, jeżeli przesyłka nie została przedstawiona w urzędzie przeznaczenia i nie może zostać ustalone miejsce naruszenia lub nieprawidłowości, uważa się, że takie naruszenie lub nieprawidłowość miały miejsce:

- w Państwie Członkowskim, do którego należy urząd wyjścia,

lub

- w Państwie Członkowskim, do którego należy urząd tranzytowy w miejscu wprowadzenia do Wspólnoty, w którym zostało oddane świadectwo przekroczenia granicy,

chyba że w terminie ustanowionym w art. 379 ust. 2, który ma zostać określony, zgodnie z wymogami organów celnych dostarczony jest dowód na zgodność procedury tranzytowej z przepisami lub zostanie ustalone miejsce, w którym naruszenie lub nieprawidłowość faktycznie miały miejsce.

2. Jeżeli taki dowód nie został dostarczony, a uważa się że wspomniane naruszenie lub nieprawidłowość miały miejsce w Państwie Członkowskim wyjścia lub Państwie Członkowskim wprowadzenia, jak określono w akapicie pierwszym tiret drugie, cła i inne opłaty odnoszące się do danych towarów pobierane są przez to Państwo Członkowskie, zgodnie z przepisami wspólnotowymi lub krajowymi.

3. Jeżeli przed upływem terminu trzech lat, licząc od daty zarejestrowania zgłoszenia tranzytowego T1, zostanie ustalone Państwo Członkowskie, w którym naruszenie lub nieprawidłowość faktycznie miały miejsce, to Państwo Członkowskie, zgodnie przepisami wspólnotowymi lub krajowymi, przystępuje do pobrania ceł i innych opłat (z wyjątkiem już pobranych, zgodnie z drugim akapitem jako środki własne Wspólnoty) za dane towary. W tym przypadku po dostarczeniu dowodu takiego uiszczenia cła i inne pierwotnie nałożone opłaty (z wyjątkiem nałożonych tytułem środków własnych Wspólnoty) zostają zwrócone.

4. Zabezpieczenie obejmujące czynność tranzytu zwalniane jest dopiero po upływie uprzednio wymienionego trzyletniego okresu lub po uiszczeniu ceł i innych opłat mających zastosowanie w Państwie Członkowskim, w którym dane naruszenie lub nieprawidłowość faktycznie miały miejsce.

Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki dla zwalczania wszystkich naruszeń lub nieprawidłowości oraz dla ich skutecznego karania.

Artykuł 379

1. Jeżeli przesyłka nie została przedstawiona w urzędzie przeznaczenia i miejsce naruszenia lub nieprawidłowości nie może zostać ustalone, urząd wyjścia powiadamia o tym głównego zobowiązanego tak szybko, jak to możliwe i w każdym przypadku najpóźniej przed upływem jedenastego miesiąca od daty zarejestrowania zgłoszenia do tranzytu wspólnotowego.

2. W powiadomieniu określonym w ust. 1 wpisuje się w szczególności termin, w jakim dowód prawidłowej realizacji procedury lub miejsce, w którym naruszenie lub nieprawidłowość faktycznie nastąpiły, muszą zostać przekazane do urzędu wyjścia zgodnie z wymogami organów celnych. Termin ten wynosi trzy miesiące, licząc od dnia powiadomienia, określonego w ust. 1. Jeżeli z upływem tego terminu dowód nie zostanie dostarczony, właściwe Państwo Członkowskie podejmuje kroki w celu odzyskania ceł i innych opłat. W przypadku gdy to Państwo Członkowskie nie jest państwem urzędu wyjścia, urząd ten niezwłocznie informuje o tym wspomniane Państwo Członkowskie.

Artykuł 380

Dowód prawidłowej realizacji procedury tranzytowej, w rozumieniu art. 378 ust. 1, jest dostarczany organom celnym między innymi:

a) przez przedłożenie dokumentu poświadczonego przez organy celne, z którego wynika, że dane towary zostały przedstawione urzędowi przeznaczenia lub, w przypadku stosowania art. 406, upoważnionemu odbiorcy. Dokument ten zawiera dane wystarczające do ustalenia tożsamości wspomnianych towarów;

lub

b) przez przedłożenie dokumentu celnego wystawionego w państwie trzecim o dopuszczeniu do użytku domowego bądź odpisu lub fotokopii takiego dokumentu; taki odpis lub fotokopia muszą zostać poświadczone na podstawie oryginału przez organ, który poświadczył oryginalny dokument lub przez organy zainteresowanego państwa trzeciego bądź też organy jednego z Państw Członkowskich. Dokument ten zawiera dane wystarczające do ustalenia tożsamości wspomnianych towarów.

ROZDZIAŁ 5

Wspólnotowy tranzyt wewnętrzny

Artykuł 381

1. Wszystkie towary, które mają być przewożone w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, są przedmiotem zgłoszenia tranzytowego T2. Za zgłoszenie tranzytowe T2 uważa się zgłoszenie na formularzu zgodnym ze wzorem znajdującym się w załącznikach 31-34 i wykorzystywanym zgodnie z uwagami przedstawionymi w załączniku 37.

2. Rozdział 4 stosuje się mutatis mutandis w odniesieniu do wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego.

ROZDZIAŁ 6

Przepisy wspólne dla rozdziałów 4 i 5

Artykuł 382

1. W przypadku przesyłek zawierających jednocześnie towary, które mają przemieszczać się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, i towary, które mają przemieszczać się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, dokumenty uzupełniające opatrzone odpowiednio symbolami "T1 bis" lub "T2 bis" mogą zostać dołączone do formularza zgłoszenia do tranzytu wspólnotowego.

W tym przypadku na formularzu tym w prawej części pola 1 wpisywany jest symbol "T"; wolną przestrzeń za symbolem "T" przekreśla się; ponadto przekreśla się pola: 32 "Pozycja nr", 33 "Kod towaru", 35 "Masa brutto (kg)", 38 "Masa netto (kg)" i 44 "Dodatkowe informacje, przedłożone dokumenty, świadectwa i pozwolenia". Numery seryjne dokumentów uzupełniających z symbolem "T1 bis" i dokumentów uzupełniających z symbolem "T2 bis" wpisywane są w polu 31 "Opakowania i opis towarów" stosowanego formularza zgłoszenia do tranzytu wspólnotowego.

2. W przypadku gdy w prawej części pola 1 stosowanego formularza nie wpisano jednego z symboli "T1", "T1 bis" lub "T2", "T2 bis" bądź też jeżeli w przesyłce zawierającej jednocześnie towary przemieszczające się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego i towary przemieszczające się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego nie zostały spełnione przepisy ust. 1 i art. 383, to towary transportowane na podstawie tego rodzaju dokumentów uważa się za towary przewożone w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego.

Jednakże do celów stosowania należności celnych wywozowych lub środków dotyczących wywozu w ramach wspólnej polityki handlowej, towary te uważa się za towary przemieszczające się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego.

Artykuł 383

W przypadku przesyłek zawierających jednocześnie towary, które przemieszczają się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, i towary, które przemieszczają się, są w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, sporządzane są odrębne wykazy załadunkowe, które mogą zostać dołączone do tego samego formularza zgłoszenia do tranzytu wspólnotowego.

W tym przypadku w prawej części pola 1 wspomnianego formularza wpisywany jest symbol "T"; wolną przestrzeń za symbolem "T" przekreśla się; ponadto przekreśla się pola: 15 "Kraj wysyłki/wywozu", 32 "Pozycja", 33 "Kod towaru", 35 "Masa brutto (kg)", 38 "Masa netto (kg)" i, w zależności od przypadku, 44 "Dodatkowe informacje, przedłożone dokumenty, świadectwa i pozwolenia". Numery seryjne wykazów załadunkowych dla każdej z obydwu kategorii towarów wpisywane są w polu 31 "Opakowania i opis towarów", stosowanego formularza.

Artykuł 384

W miarę potrzeby organy celne Państw Członkowskich przekazują sobie wzajemnie wszystkie ustalenia, dokumenty, sprawozdania, protokoły i informacje dotyczące czynności tranzytu wspólnotowego, jak również informacje o naruszeniach i nieprawidłowościach związanych z tą procedurą.

Artykuł 385

Zgłoszenia tranzytowe oraz dokumenty sporządzane są w uznanym przez organy celne Państwa Członkowskiego wyjścia języku urzędowym Wspólnoty. Niniejszego przypadku nie stosuje się w odniesieniu do tytułów gwarancji ryczałtowej.

W miarę potrzeby organy celne innego Państwa Członkowskiego, w którym muszą być przedstawione zgłoszenia i dokumenty, mogą zażądać ich tłumaczenia na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych tego Państwa Członkowskiego.

W przypadku poświadczenia gwarancji język, w którym ma być ono sporządzone, określają organy celne Państwa Członkowskiego urzędu składania gwarancji.

W przypadku zaświadczenia o zwolnieniu z obowiązku złożenia zabezpieczenia język, w którym ma być ono sporządzone, określają organy celne Państwa Członkowskiego, w którym udzielane jest zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia.

Artykuł 386

1. Do formularzy wykazów załadunkowych, świadectw przekroczenia granicy i poświadczeń odbioru stosowany jest papier klejony do pisania, o gramaturze co najmniej 40 g/m2; przy normalnym używaniu powinien być odporny na darcie i gniecenie.

2. Do formularzy tytułów gwarancji ryczałtowej stosowany jest papier niezawierający ścieru drzewnego, klejony do pisania, o gramaturze co najmniej 55 g/m2. Przednią stronę świadectwa pokrywa giloszowany nadruk koloru czerwonego, pozwalający ujawnić każdego rodzaju fałszerstwo za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych.

3. Dla formularzy poświadczenia gwarancji i zaświadczenia o zwolnieniu z obowiązku złożenia zabezpieczenia stosowany jest papier niezawierający ścieru drzewnego o gramaturze co najmniej 100 g/m2. Przednią stronę świadectwa po obu stronach pokrywa giloszowany nadruk, pozwalający ujawnić każdego rodzaju fałszerstwo za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych. Jest to wzór:

- koloru zielonego – w przypadku poświadczeń gwarancji,

- koloru jasnoniebieskiego – w przypadku zaświadczeń o zwolnieniu z obowiązku złożenia zabezpieczenia.

4. Papier, określony w ust. 1, 2 i 3, jest koloru białego, z wyjątkiem papieru dla wykazów załadunkowych określonych w art. 341 ust. 2, w przypadku których wybór koloru papieru pozostawia się osobom zainteresowanym.

Artykuł 387

Formularze są formatu:

a) 210 × 297 mm dla wykazów załadunkowych; maksymalna tolerancja wynosząca między –5 mm a +8 mm na długości jest dozwolona;

b) 210 × 148 mm dla świadectw przekroczenia granicy, poświadczeń gwarancji i zaświadczeń o zwolnieniu z obowiązku złożenia zabezpieczenia;

c) 148 × 105 mm dla poświadczeń odbioru i tytułów gwarancji ryczałtowej.

Artykuł 388

1. Na formularzach tytułów gwarancji ryczałtowej podawana jest nazwa i adres drukarni lub znak umożliwiający jej identyfikację. Na każdym tytule gwarancji ryczałtowej umieszczony jest indywidualny numer seryjny.

2. Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za druk lub zlecenie druku formularzy poświadczeń gwarancji i zaświadczeń o zwolnieniu z obowiązku złożenia zabezpieczenia. Na każdym z formularzy umieszczony jest numer seryjny do celów identyfikacji.

3. Formularze poświadczeń gwarancji, zaświadczeń o zwolnieniu z obowiązku złożenia zabezpieczenia, jak również tytułów gwarancji ryczałtowej wypełnia się na maszynie do pisania lub w inny mechanograficzny bądź podobny sposób.

4. Wykazy załadunkowe, świadectwa przekroczenia granicy i poświadczenia odbioru mogą być wypełniane na maszynie do pisania albo w inny mechanograficzny lub podobny sposób, bądź czytelnie odręcznie; w tym ostatnim przypadku wypełniane są atramentem drukowanymi literami.

5. Nanoszone na formularzu poprawki wprowadza się wyłącznie poprzez wykreślenie błędnych danych i naniesienie koniecznych danych poprawnych. Każda w ten sposób dokonana poprawka musi być parafowana przez osobę, która jej dokonała i wyraźnie poświadczona przez organy celne.

ROZDZIAŁ 7

ŚRodki upraszczające

Sekcja 1

Uproszczona procedura wystawiania dokumentu potwierdzającego wspólnotowy status towarów

Artykuł 389

Bez uszczerbku dla stosowania art. 317 ust. 4 organy celne każdego Państwa Członkowskiego mogą zezwolić, aby każda osoba zwana dalej "upoważnionym nadawcą", spełniająca warunki ustanowione w art. 390 i która będzie chciała potwierdzić wspólnotowy status towarów, korzystając z dokumentu T2L, zgodnie z art. 315 ust. 1, lub z jednego z dokumentów przewidzianych w art. 317, zwanych dalej "dokumentami handlowymi", korzystała z tych dokumentów bez obowiązku przedstawiania ich do potwierdzenia przez organy celne Państwa Członkowskiego wyjścia.

Artykuł 390

1. Pozwolenie przewidziane w art. 389 udzielane jest jedynie osobom:

a) które często dokonują wysyłek towarów;

b) których ewidencja umożliwia organom celnym kontrolę przeprowadzanych przez nie czynności;

c) które nie popełniły poważnego naruszenia przepisów prawa celnego lub podatkowego.

2. Organy celne mogą cofnąć pozwolenie, jeżeli upoważniony nadawca nie spełnia już warunków ustanowionych w ust. 1 lub nie przestrzega warunków niniejszej sekcji bądź też warunków określonych w pozwoleniu.

Artykuł 391

1. W pozwoleniu udzielonym przez organy celne określa się w szczególności:

a) urząd zobowiązany do uprzedniego poświadczenia formularzy używanych do wystawiania danych dokumentów, jak przewidziano w art. 392 ust. 1 lit. a);

b) sposób, w jaki upoważniony nadawca musi udowodnić, że skorzystał ze wspomnianych formularzy w sposób prawidłowy.

2. Właściwe organy określają termin i sposób, w jaki upoważniony nadawca ma poinformować właściwy urząd, aby mógł on przeprowadzić wszelkie konieczne kontrole przed wyjściem towarów.

Artykuł 392

1. W pozwoleniu określa się, że pole C Urząd wyjścia, znajdujące się na pierwszej stronie formularzy stosowanych do wystawiania dokumentu T2L i, w zależności od przypadku, dokumentu(-ów) T2L bis bądź też pierwsza strona dokumentów handlowych muszą być:

a) uprzednio opatrzone pieczęcią urzędu, określonego w art. 391 ust. 1 lit. a), oraz podpisem funkcjonariusza tego urzędu;

lub

b) opatrzone przez upoważnionego nadawcę specjalną metalową pieczęcią uznaną przez organy celne, zgodną ze wzorem przedstawionym w załączniku 62; odcisk takiej pieczęci może zostać uprzednio wydrukowany na formularzu, jeżeli jego druk dokonywany jest przez upoważnioną do tego drukarnię.

2. Najpóźniej w chwili wysyłki towarów upoważniony nadawca wypełnia i podpisuje formularz. Ponadto w polu dokumentu T2L przeznaczonym do kontroli przez urząd wyjścia lub w widocznym miejscu używanego dokumentu handlowego umieszcza nazwę właściwego urzędu celnego, datę wypełnienia dokumentu, jak również jedno z następujących wyrażeń:

- Procedimiento simplificado,

- Forenklet fremgangsmåde,

- Vereinfachtes Verfahren,

- Απλουστευμένη διδικασία,

- Simplified procedure,

- Procédure simplifée,

- Procedura semplificata,

- Vereenvoudigde regeling,

- Procedimento simplificado.

3. Wypełniony formularz, opatrzony zdaniem określonym w ust. 2 i podpisany przez upoważnionego nadawcę, uważa się za równoważny dokumentowi poświadczającemu wspólnotowy status towarów.

Artykuł 393

1. Organy celne mogą zezwolić, aby upoważniony nadawca nie podpisywał dokumentów T2L lub stosowanych dokumentów handlowych opatrzonych specjalną pieczęcią, określoną w załączniku 62, i wystawionych z wykorzystaniem zintegrowanego systemu elektronicznego lub automatycznego przetwarzania danych. Takie pozwolenie jest udzielane, pod warunkiem że upoważniony nadawca zobowiązał się wcześniej na piśmie wobec tych organów do przyjęcia odpowiedzialności prawnej za wystawianie wszystkich dokumentów T2L lub wszystkich dokumentów handlowych opatrzonych specjalną pieczęcią.

2. Na dokumentach tranzytowych T2L lub dokumentach handlowych sporządzonych zgodnie w ust. 1 umieszcza się w miejscu przeznaczonym na podpis upoważnionego nadawcy jedno z następujących wyrażeń:

- Dispensa de firma,

- Fritaget for underskrift,

- Freistellung von der Unterschriftsleistung,

- Δεν απαιτείται υπογραφή,

- Signature waived,

- Dispense de signature,

- Dispensa dalla firma,

- Van ondertekening vrijgesteld,

- Dispensada a assinatura.

Artykuł 394

Upoważniony nadawca sporządza kopię każdego dokumentu T2L lub każdego innego dokumentu handlowego wydanego zgodnie z niniejszą sekcją. Organy celne określają warunki, na jakich kopia dokumentu jest przedstawiana do celów kontroli i przechowywana przez okres co najmniej dwóch lat.

Artykuł 395

1. Upoważniony nadawca jest zobowiązany do:

a) przestrzegania przepisów niniejszej sekcji oraz pozwolenia;

b) podjęcia wszelkich niezbędnych środków dla bezpiecznego przechowywania specjalnej pieczęci lub formularzy opatrzonych odciskiem pieczęci urzędu określonego w art. 391 ust. 1 lit. a) lub specjalnej pieczęci.

2. W przypadku nadużycia przy stosowaniu formularzy dokumentów T2L lub dokumentów handlowych uprzednio opatrzonych pieczęcią urzędu określonego w art. 391 ust. 1 lit. a) lub specjalną pieczęcią, upoważniony nadawca, niezależnie od tego, kto popełnił nadużycie, i bez uszczerbku dla wszczęcia postępowania karnego, odpowiada za uiszczenie ceł i innych opłat, które w związku z nadużyciem nie zostały uiszczone w określonym Państwie Członkowskim, o ile nie udowodni organom celnym, które udzieliły pozwolenia, że podjął środki wymagane na mocy ust. 1 lit. b).

Artykuł 396

Organy celne Państwa Członkowskiego wysyłki mogą wyłączyć niektóre kategorie towarów lub niektóre transporty towarów z możliwości stosowania ułatwień przewidzianych w niniejszej sekcji.

Sekcja 2

Uproszczenie formalności tranzytowych w urzędach wyjścia i przeznaczenia

Artykuł 397

W przypadku stosowania procedury tranzytu wspólnotowego formalności związane z tą procedurą są upraszczane zgodnie z przepisami niniejszej sekcji.

Jednakże niniejszej sekcji nie stosuje się do towarów, do których stosuje się przepisy art. 463-470.

Podsekcja 1

Formalności w urzędzie wyjścia

Artykuł 398

Organy celne każdego Państwa Członkowskiego mogą zezwolić każdej osobie, która spełnia warunki ustanowione w art. 399 i która zamierza realizować czynności tranzytu wspólnotowego (zwanej danej "upoważnionym nadawcą"), aby nie przedstawiała w urzędzie wyjścia towarów ani zgłoszenia do tranzytu wspólnotowego w odniesieniu do tych towarów.

Artykuł 399

1. Pozwolenie przewidziane w art. 398 udzielane jest jedynie osobom:

a) które często dokonują wysyłek towarów;

b) których ewidencja umożliwia organom celnym kontrolę przeprowadzanych przez nie czynności;

c) które złożyły gwarancję generalną, jeżeli zgodnie z przepisami tranzytu wspólnotowego zabezpieczenie jest wymagane; oraz

d) które nie popełniły poważnego naruszenia przepisów prawa celnego lub podatkowego.

2. Organy celne mogą cofnąć pozwolenie, jeżeli upoważniony nadawca nie spełnia już warunków ustanowionych w ust. 1 lub nie przestrzega warunków niniejszej podsekcji bądź też warunków określonych w pozwoleniu.

Artykuł 400

W pozwoleniu wydawanym przez organy celne określa się w szczególności:

a) urząd lub urzędy właściwe do działania jako urzędy wyjścia dla przesyłek;

b) termin i sposób, w jaki upoważniony nadawca ma poinformować urząd wyjścia o przesyłkach, które zostaną dokonane, aby urząd ten mógł przeprowadzić wszelkie konieczne kontrole przed wyjściem towarów;

c) termin, w którym towary muszą zostać przedstawione w urzędzie przeznaczenia;

d) środki identyfikacyjne, które należy podjąć. W tym celu organy celne mogą nakazać, aby środki transportu lub opakowania zostały opatrzone przez upoważnionego nadawcę specjalnymi zamknięciami dopuszczonymi przez organy celne.

Artykuł 401

1. W pozwoleniu określa się, że pole przeznaczone dla urzędu wyjścia znajdujące się na przedniej stronie formularzy zgłoszenia do tranzytu wspólnotowego musi być:

a) uprzednio opatrzone pieczęcią urzędu wyjścia oraz podpisem funkcjonariusza tego urzędu;

lub

b) opatrzone przez upoważnionego nadawcę specjalną metalową pieczęcią uznaną przez organy celne, zgodną ze wzorem przedstawionym w załączniku 62; odcisk takiej pieczęci może zostać uprzednio wydrukowany na formularzu, jeżeli jego druk dokonywany jest przez upoważnioną do tego drukarnię.

Upoważniony nadawca wypełnia pole, podając datę wysyłki towarów, a zgłoszeniu tranzytowemu nadaje numer zgodnie z regułami określonymi w pozwoleniu.

2. Organy celne mogą nakazać stosowanie formularzy, które w celach ustalenia tożsamości towarów opatrzone są znakami wyróżniającymi.

Artykuł 402

1. Najpóźniej w chwili wysyłki towarów upoważniony nadawca uzupełnia należycie wypełnione zgłoszenie do tranzytu wspólnotowego, podając na przedniej stronie egzemplarzy 1 i 4, w polu "Kontrola urzędu wyjścia", termin, w którym towary muszą zostać przedstawione w urzędzie przeznaczenia, zastosowane środki pozwalające na ustalenie tożsamości towarów, jak również jedno z następujących wyrażeń:

- Procedimiento simplificado,

- Forenklet fremgangsmåde,

- Vereinfachtes Verfahren,

- Απλουστευμένη διαδικασία,

- Simplified procedure,

- Procédure simplifiée,

- Procedura semplificata,

- Vereenvoudigde regeling,

- Procedimento simplificado.

2. Po dokonaniu wysyłki egzemplarz nr 1 jest niezwłocznie przesyłany do urzędu wyjścia. Organy celne mają prawo określić w pozwoleniu, że egzemplarz nr 1 ma zostać odesłany do urzędu wyjścia, gdy tylko zostanie sporządzone zgłoszenie do tranzytu wspólnotowego. Pozostałe egzemplarze towarzyszą towarom, zgodnie z art. 341-380.

3. Jeżeli organy celne Państwa Członkowskiego wyjścia przeprowadzają kontrolę przesyłki przy wyjściu, to odnotowują ten fakt w polu "Kontrola urzędu wyjścia", znajdującym się na przedniej stronie egzemplarzy nr 1 i 4 zgłoszenia do tranzytu wspólnotowego.

Artykuł 403

Należycie wypełnione i uzupełnione danymi wyszczególnionymi w art. 402 ust. 1 zgłoszenie do tranzytu wspólnotowego jest równoważne z dokumentem wspólnotowego tranzytu wewnętrznego lub, w zależności od przypadku, z dokumentem wspólnotowego tranzytu zewnętrznego, a upoważniony nadawca, który podpisał zgłoszenie, jest głównym zobowiązanym.

Artykuł 404

1. Organy celne mogą zezwolić, aby upoważniony nadawca nie podpisywał zgłoszeń do tranzytu wspólnotowego opatrzonych specjalną pieczęcią, określoną w załączniku 62, i wystawionych z wykorzystaniem zintegrowanego systemu elektronicznego lub automatycznego przetwarzania danych. Takie pozwolenie jest udzielane, pod warunkiem że upoważniony nadawca zobowiązał się wcześniej na piśmie wobec tych organów, że będzie występował jako główny zobowiązany we wszystkich czynnościach tranzytu wspólnotowego przeprowadzanych z zastosowaniem dokumentów tranzytu wspólnotowego opatrzonych specjalną pieczęcią.

2. Na dokumentach tranzytu wspólnotowego wystawionych zgodnie z ust. 1 umieszcza się w polu przeznaczonym na podpis głównego zobowiązanego jedno z następujących wyrażeń:

- Dispensa de firma,

- Fritaget for underskrift,

- Freistellung von der Unterschriftsleistung,

- Δεν απαιτείται υπογραφή,

- Signature waived,

- Dispense de signature,

- Dispensa dalla firma,

- Van ondertekening vrijgesteld,

- Dispensada a assinatura.

Artykuł 405

1. Upoważniony nadawca jest zobowiązany do:

a) przestrzegania przepisów niniejszej podsekcji oraz pozwolenia;

b) podjęcia wszelkich niezbędnych środków dla bezpiecznego przechowywania specjalnej pieczęci lub formularzy opatrzonych odciskiem pieczęci urzędu wyjścia lub specjalnej pieczęci.

2. W przypadku nadużycia przy stosowaniu formularzy uprzednio opatrzonych pieczęcią urzędu wyjścia lub specjalną pieczęcią upoważniony nadawca, niezależnie od tego, kto popełnił nadużycie, i bez uszczerbku dla wszczęcia postępowania karnego, odpowiada za uiszczenie ceł i innych opłat, które były należne w określonym Państwie Członkowskim za towary przewożone z zastosowaniem tych formularzy, o ile nie udowodni on organom celnym, które udzieliły pozwolenia, że podjął środki wymagane na mocy ust. 1 lit. b).

Podsekcja 2

Formalności w urzędzie przeznaczenia

Artykuł 406

1. Organy celne każdego Państwa Członkowskiego mogą zezwolić, aby towary przewożone w ramach procedury tranzytu wspólnotowego nie były przedstawiane w urzędzie przeznaczenia, jeżeli są przeznaczone dla osoby, która spełnia warunki ustanowione w art. 407 (zwanej dalej "upoważnionym odbiorcą"), która uprzednio otrzymała pozwolenie organów celnych Państwa Członkowskiego, do którego należy urząd przeznaczenia.

2. W przypadku określonym w ust. 1 główny zobowiązany wypełnił ciążące na nim na mocy art. 96 ust. 1 lit. a) Kodeksu zobowiązania, gdy tylko egzemplarze dokumentu tranzytu wspólnotowego towarzyszące przesyłce, jak również towary w nienaruszonym stanie, zostały dostarczone w wyznaczonym terminie upoważnionemu odbiorcy w jego pomieszczeniach lub w miejscach określonych w pozwoleniu, a zachowane zostały wszelkie środki pozwalające na ustalenie tożsamości towarów.

3. Dla każdej przesyłki, która została mu dostarczona na warunkach określonych w ust. 2, upoważniony odbiorca, na żądanie przewoźnika, wystawia poświadczenie odbioru, w którym oświadcza, że dokument oraz towary zostały mu dostarczone.

Artykuł 407

1. Pozwolenie, określone w art. 406, udzielane jest jedynie osobom:

a) które często otrzymują przesyłki w ramach procedury tranzytu wspólnotowego;

b) których ewidencja umożliwia organom celnym kontrolę czynności;

c) które nie popełniły poważnego lub ponownego naruszenia przepisów prawa celnego lub podatkowego.

2. Organy celne mogą cofnąć pozwolenie, jeżeli upoważniony odbiorca nie spełnia już warunków ustanowionych w ust. 1 lub nie przestrzega warunków ustanowionych w niniejszej podsekcji lub w pozwoleniu.

Artykuł 408

1. W pozwoleniu wydawanym przez organy celne określa się w szczególności:

a) urząd lub urzędy właściwe do działania jako urzędy przeznaczenia dla przesyłek otrzymywanych przez upoważnionego odbiorcę;

b) termin i sposób, w jaki upoważniony odbiorca ma poinformować urząd przeznaczenia o przybyciu towarów, aby urząd ten mógł przeprowadzić wszelkie konieczne kontrole po przybyciu towarów.

2. Bez uszczerbku dla art. 410 organy celne określają w pozwoleniu, czy upoważniony odbiorca może dysponować towarem po jego przybyciu bez interwencji urzędu przeznaczenia.

Artykuł 409

1. W odniesieniu do przesyłek, które przybywają do jego pomieszczeń lub miejsc określonych w pozwoleniu, upoważniony odbiorca zobowiązany jest:

a) niezwłocznie poinformować, zgodnie z procedurą przewidzianą w pozwoleniu, urząd przeznaczenia o wszelkich nadmiarach, brakach, zamianach lub innych nieprawidłowościach, takich jak uszkodzenie zamknięć;

b) niezwłocznie przesłać do urzędu przeznaczenia egzemplarze dokumentu tranzytu wspólnotowego, które towarzyszyły przesyłce, podając datę przybycia i stan wszelkich nałożonych zamknięć.

2. Urząd przeznaczenia umieszcza na wspomnianych egzemplarzach dokumentu tranzytu wspólnotowego wymagane dane.

Podsekcja 3

Inne przepisy

Artykuł 410

Organy celne Państwa Członkowskiego wyjścia lub przeznaczenia mogą wyłączyć niektóre kategorie towarów z ułatwień przewidzianych w art. 398 i 406.

Artykuł 411

1. Jeżeli zwolnienie z przedłożenia w urzędzie wyjścia zgłoszenia do tranzytu wspólnotowego dotyczy towarów, które mają zostać wysłane na podstawie listu przewozowego CIM lub wykazu zdawczego TR, zgodnie z art. 413-442, organy celne ustalają środki niezbędne dla zapewnienia, aby arkusze 1, 2 i 3 listu przewozowego CIM lub arkusze 2, 3A i 3B wykazu zdawczego TR zostały opatrzone odpowiednio symbolem "T1" lub "T2".

2. Jeżeli towary przewożone na mocy art. 413-442 są przeznaczone dla upoważnionego odbiorcy, organy celne mogą przewidzieć, na zasadzie odstępstwa od art. 406 ust. 2 i art. 409 ust. 1 lit. b), aby arkusze 2 i 3 listu przewozowego CIM lub arkusze 1, 2 i 3A wykazu zdawczego TR były bezpośrednio przekazywane przez przedsiębiorstwa kolejowe lub przez przedsiębiorstwo transportowe do urzędu przeznaczenia.

Sekcja 3

Uproszczenie formalności dla towarów przewożonych koleją

Podsekcja 1

Przepisy ogólne dotyczące przewozu kolejowego

Artykuł 412

Artykułu 352 nie stosuje się do przewozu towarów koleją.

W przypadku gdy zgodnie z przepisami art. 352 ust. 2 musi zostać przedłożone świadectwo przekroczenia granicy, ewidencje przedsiębiorstw kolejowych traktowane są jako takie świadectwo.

Artykuł 413

W przypadku gdy stosuje się procedurę tranzytu wspólnotowego, formalności związane z tą procedurą mogą zostać uproszczone zgodnie z przepisami art. 414-425, 441 i 442, dla przewozów towarów dokonywanych przez przedsiębiorstwa kolejowe na podstawie "listu przewozowego CIM i przesyłek ekspresowych" zwanego dalej "listem przewozowym CIM".

Artykuł 414

List przewozowy CIM jest równoważny ze:

a) zgłoszeniem lub notą tranzytową T1, w przypadku towarów przemieszczających się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego,

b) zgłoszeniem lub notą tranzytową T2, w przypadku towarów przemieszczających się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego.

Artykuł 415

Przedsiębiorstwo kolejowe każdego Państwa Członkowskiego udostępnia organom celnym swojego państwa ewidencje przechowywane w swoich biurach rachunkowych do celów kontroli.

Artykuł 416

1. Przedsiębiorstwo kolejowe, które przyjmuje towary do transportu z zastosowaniem listu przewozowego CIM traktowanego jako zgłoszenie lub nota T1 bądź T2, staje się głównym zobowiązanym dla tej czynności.

2. Przedsiębiorstwo kolejowe Państwa Członkowskiego, przez którego terytorium towary wprowadzane są do Wspólnoty, staje się głównym zobowiązanym dla czynności w odniesieniu do towarów, które zostały przyjęte do transportu koleją państwa trzeciego.

Artykuł 417

Przedsiębiorstwa kolejowe zapewniają, aby przesyłki transportowane w ramach procedury tranzytu wspólnotowego były oznaczone identyfikatorami z piktogramem, którego wzór znajduje się w załączniku 58.

Identyfikatory umieszczane są na liście przewozowym CIM, jak również na wagonie kolejowym w przypadku ładunków zamkniętych lub, w pozostałych przypadkach, na opakowaniu lub opakowaniach.

Artykuł 418

Jeżeli umowa przewozu jest zmieniana w taki sposób, że:

- czynności transportu, które miały zakończyć się poza obszarem celnym Wspólnoty, kończą się na tym obszarze,

- czynności transportu, które miały zakończyć się na obszarze celnym Wspólnoty kończą się poza tym obszarem,

przedsiębiorstwa kolejowe nie mogą wykonać zmienionej umowy bez wcześniejszej zgody urzędu wyjścia.

We wszystkich innych przypadkach przedsiębiorstwa kolejowe mogą wykonać zmienioną umowę; niezwłocznie informują urząd wyjścia o dokonanej zmianie.

Artykuł 419

1. W przypadku czynności tranzytu wspólnotowego, który zaczyna się i ma się zakończyć na obszarze celnym Wspólnoty, w urzędzie wyjścia przedkłada się list przewozowy CIM.

2. Urząd wyjścia w sposób wyraźny umieszcza w polu przeznaczonym dla organów celnych arkuszy 1, 2 i 3 listu przewozowego CIM:

- symbol "T1", jeżeli towary przemieszczają się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego;

- w zależności od przypadku symbol "T2", "T2 ES" lub "T2 PT", jeżeli towary przemieszczają się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, zgodnie z art. 311 lit. b) lub art. 165 Kodeksu.

Symbol "T2", "T2 ES" lub "T2 PT" poświadczany jest pieczęcią urzędu wyjścia.

3. Wszystkie egzemplarze listu przewozowego CIM zwracane są osobie zainteresowanej.

4. Towary określone w art. 311 lit a) obejmowane są wspólnotową procedurą tranzytu wewnętrznego na całym odcinku podróży ze wspólnotowego dworca wyjścia do dworca przeznaczenia na obszarze celnym Wspólnoty, zgodnie z ustaleniami każdego Państwa Członkowskiego, bez obowiązku przedkładania w urzędzie wyjścia listu przewozowego CIM wystawionego na te towary oraz bez umieszczania identyfikatorów, określonych w art. 417. Jednakże zwolnienie to nie ma zastosowania do listów przewozowych CIM sporządzonych w odniesieniu do towarów objętych przepisami art. 463-470.

5. W odniesieniu do towarów, określonych w ust. 2, urząd celny dworca przeznaczenia przejmuje rolę urzędu przeznaczenia. Jednakże jeżeli towary dopuszczane są do swobodnego obrotu lub obejmowane inną procedurą celną na dworcu pośrednim, to urząd właściwy dla tego dworca przejmuje rolę urzędu przeznaczenia.

W odniesieniu do towarów określonych w art. 311 lit. a) w urzędzie przeznaczenia nie są spełniane żadne formalności.

6. Do celów kontroli określonej w art. 415 przedsiębiorstwa kolejowe w państwie przeznaczenia, w odniesieniu do czynności transportu określonych w ust. 4, udostępniają organom celnym wszystkie listy przewozowe CIM, zgodnie z przepisami wskazanymi w umowie wzajemnej z tymi organami.

7. Jeżeli dokonuje się transportu towarów wspólnotowych koleją z punktu znajdującego się w Państwie Członkowskim do punktu znajdującego się w innym Państwie Członkowskim przez terytorium państwa trzeciego nienależącego do EFTA, to stosuje się wspólnotową procedurę tranzytu wewnętrznego. W takim przypadku przepisy ust. 4, 5 akapit drugi i ust. 6 stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł 420

Uwzględniając środki stosowane przez towarzystwa kolejowe w celu ustalenia tożsamości towarów, zasadą ogólną jest, że urząd wyjścia nie nakłada zamknięć na środki transportu lub opakowania.

Artykuł 421

1. W przypadkach określonych w art. 419 ust. 5 akapit pierwszy przedsiębiorstwo kolejowe Państwa Członkowskiego właściwe dla urzędu przeznaczenia przekazuje temu urzędowi arkusze 2 i 3 listu przewozowego CIM.

2. Urząd przeznaczenia niezwłocznie poświadcza arkusz 2 oraz zwraca go przedsiębiorstwu kolejowemu i zachowuje arkusz 3.

Artykuł 422

1. Artykuły 419 i 420 stosuje się do transportu, który zaczyna się na obszarze celnym Wspólnoty i ma się zakończyć poza tym obszarem.

2. Urząd celny właściwy dla dworca granicznego, przez który towary w tranzycie opuszczają obszar celny Wspólnoty, przejmuje zadania urzędu przeznaczenia.

3. W urzędzie przeznaczenia nie wypełnia się żadnych formalności.

Artykuł 423

1. Jeżeli transport towarów zaczyna się i ma się zakończyć poza obszarem celnym Wspólnoty, to urząd celny właściwy dla dworca granicznego, przez który towary wprowadzane są na obszar celny Wspólnoty, przejmuje rolę urzędu wyjścia.

W urzędzie wyjścia nie wypełnia się żadnych formalności.

2. Urząd celny właściwy dla dworca przeznaczenia przejmuje rolę urzędu przeznaczenia. Jednakże jeżeli towary są dopuszczane do swobodnego obrotu lub obejmowane inną procedurą celną na dworcu pośrednim, to urząd celny właściwy dla tego dworca przejmuje rolę urzędu przeznaczenia.

Formalności ustanowione w art. 421 wypełniane są w urzędzie przeznaczenia.

Artykuł 424

1. Jeżeli transport towarów zaczyna się i ma się zakończyć na obszarze celnym Wspólnoty, to urzędami celnymi przejmującymi zadania urzędu wyjścia oraz urzędu przeznaczenia są urzędy określone odpowiednio w art. 423 ust. 1 i art. 422 ust. 2.

2. W urzędach wyjścia lub przeznaczenia nie wypełnia się żadnych formalności.

Artykuł 425

Towary będące przedmiotem transportu, określonego w art. 423 ust. 1 lub art. 424 ust. 1, są uznawane za towary przewożone w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, chyba że ich status wspólnotowy został potwierdzony zgodnie z przepisami art. 313-340.

Podsekcja 2

Przepisy odnoszące się do towarów przewożonych w dużych kontenerach

Artykuł 426

W przypadku gdy stosowana jest wspólnotowa procedura tranzytowa, formalności związane z tą procedurą są upraszczane zgodnie z przepisami art. 427-442 dla towarów przewożonych przez przedsiębiorstwa kolejowe w dużych kontenerach za pośrednictwem przedsiębiorstw przewozowych na podstawie wykazu zdawczego zwanego do celów niniejszego tytułu "wykazem zdawczym TR". Czynności takie obejmują, w zależności od przypadku, wysyłanie przesyłek przez przedsiębiorstwa transportowe przy użyciu innych środków transportu niż kolej do dworca wyjścia znajdującego się w kraju wysyłki oraz z dworca przeznaczenia znajdującego się w kraju przeznaczenia, jak również wszelkie transporty drogą morską realizowane w trakcie przejazdu między tymi dwoma dworcami.

Artykuł 427

Do celów art. 426-442:

1) "przedsiębiorstwo transportowe" oznacza przedsiębiorstwo założone przez przedsiębiorstwa kolejowe w formie spółki, której są one wspólnikami, w celu przewozu towarów w dużych kontenerach, na podstawie wykazów zdawczych TR;

2) "duży kontener" oznacza: kontener w rozumieniu art. 670 lit. g):

- skonstruowany w taki sposób, że można na niego w sposób skuteczny nałożyć zamknięcia, jeżeli wymaga tego stosowanie art. 435,

- takich rozmiarów, że jego powierzchnia ograniczona przez cztery dolne zewnętrzne narożniki wynosi nie mniej niż 7 m2;

3) "wykaz zdawczy TR" oznacza dokument wystawiony przy zawieraniu umowy przewozu, na mocy którego przedsiębiorstwo transportowe przewozi jeden lub kilka dużych kontenerów w transporcie międzynarodowym od jednego nadawcy do jednego odbiorcy. Wykaz zdawczy TR opatrzony jest w prawym górnym rogu numerem seryjnym umożliwiającym jego identyfikację. Numer ten składa się z ośmiu cyfr poprzedzonych literami TR.

Wykaz zdawczy TR składa się z następujących arkuszy w porządku numerycznym:

— 1: arkusz dla siedziby zarządu przedsiębiorstwa transportowego,

— 2: arkusz dla krajowego przedstawiciela przedsiębiorstwa transportowego na dworcu przeznaczenia,

— 3A: arkusz dla urzędu celnego,

— 3B: arkusz dla odbiorcy,

— 4: arkusz dla siedziby zarządu przedsiębiorstwa transportowego,

— 5: arkusz dla krajowego przedstawiciela przedsiębiorstwa transportowego na dworcu wyjścia,

— 6: arkusz dla nadawcy.

Każdy arkusz wykazu zdawczego TR, z wyjątkiem arkusza 3A, ma po prawej stronie umieszczony zielony pasek o szerokości około czterech centymetrów;

4) "wykaz dużych kontenerów", zwany dalej "wykazem", oznacza dokument załączony do wykazu zdawczego TR, który jest jego częścią składową i, na podstwie którego przewożonych jest kilka dużych kontenerów z jednego dworca wyjścia do jednego dworca przeznaczenia, w których spełniane są formalności celne.

Wykaz wystawiany jest w tej samej liczbie egzemplarzy co wykaz zdawczy TR, do którego się odnosi.

Ilość wykazów wpisywana jest w przeznaczonym do tego polu, w prawym górnym rogu wykazu zdawczego TR.

Ponadto numer seryjny wykazu zdawczego TR jest wpisywany w prawym górnym rogu każdego wykazu.

Artykuł 428

Wykaz zdawczy TR stosowany przez przedsiębiorstwo transportowe jest równoważny:

a) ze zgłoszeniem lub notą T1, w zależności od przypadku, w odniesieniu do towarów przewożonych w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego;

b) ze zgłoszeniem lub notą T2, w zależności od przypadku, w odniesieniu do towarów przewożonych w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego.

Artykuł 429

1. W każdym Państwie Członkowskim przedsiębiorstwo transportowe udostępnia organom celnym do celów kontroli, za pośrednictwem swojego krajowego przedstawiciela lub przedstawicieli, ewidencje prowadzone w biurze lub biurach rachunkowych, lub u tego przedstawiciela, bądź przedstawicieli krajowych.

2. Przedsiębiorstwo transportowe lub jego krajowy przedstawiciel, bądź przedstawiciele przekazują tak szybko, jak to możliwe organom celnym, na ich wniosek, wszystkie dokumenty, ewidencje lub informacje dotyczące już zrealizowanych lub będących w drodze przesyłek, o których organy te, ich zdaniem, powinny wiedzieć.

3. W przypadku gdy zgodnie z art. 428 wykazy zdawcze TR traktowane są jako zgłoszenia lub noty T1 lub T2, przedsiębiorstwo transportowe lub jego krajowy przedstawiciel, bądź przedstawiciele:

a) informują urząd celny przeznaczenia o każdym arkuszu 1 wykazu zdawczego TR, przesłanym mu bez poświadczenia organów celnych;

b) informują urząd celny wyjścia o każdym arkuszu 1 wykazu zdawczego TR, który nie został mu zwrócony i jeżeli nie może ono ustalić, czy dana przesyłka została w sposób prawidłowy przedstawiona w urzędzie celnym przeznaczenia lub czy przesyłka została wywieziona poza obszar celny Wspólnoty do państwa trzeciego na mocy art. 437.

Artykuł 430

1. W przypadku czynności transportu, określonych w art. 426, przejętych przez przedsiębiorstwo transportowe w Państwie Członkowskim przedsiębiorstwo kolejowe tego Państwa Członkowskiego staje się głównym zobowiązanym.

2. W przypadku czynności transportu, określonych w art. 426, przejętych przez przedsiębiorstwo transportowe w państwie trzecim, głównym zobowiązanym staje się przedsiębiorstwo kolejowe Państwa Członkowskiego, przez którego obszar przesyłka wprowadzana jest na obszar celny Wspólnoty.

Artykuł 431

Jeżeli podczas przewozu dokonywanego przy wykorzystaniu innych środków niż kolej do dworca wyjścia lub z dworca przeznaczenia muszą zostać spełnione formalności celne, każdy wykaz zdawczy TR może obejmować tylko jeden duży kontener.

Artykuł 432

Przedsiębiorstwo transportowe zapewnia, aby czynności transportu dokonywane w ramach procedury tranzytu wspólnotowego były oznaczone identyfikatorami z piktogramem, którego wzór przedstawiony jest w załączniku 58. Identyfikatory umieszczane są na wykazie zdawczym TR, jak również na dużym kontenerze lub kontenerach.

Artykuł 433

Jeżeli umowa przewozu jest zmienionia w taki sposób, że:

- czynności transportu, które miały zakończyć się poza obszarem celnym Wspólnoty, kończą się na tym obszarze,

- czynności transportu, które miały zakończyć się na obszarze celnym Wspólnoty, kończą się poza tym obszarem,

przedsiębiorstwo transportowe nie może wykonać zmienionej umowy bez wcześniejszej zgody urzędu wyjścia.

We wszystkich innych przypadkach przedsiębiorstwo transportowe może wykonać zmienioną umowę; niezwłocznie informuje urząd wyjścia o dokonanej zmianie.

Artykuł 434

1. W przypadku czynności tranzytu wspólnotowego, która zaczyna się i ma się zakończyć na obszarze celnym Wspólnoty, w urzędzie wyjścia przedkłada się wykaz zdawczy TR.

2. Urząd wyjścia w sposób wyraźny umieszcza, w polu przeznaczonym dla organów celnych arkuszy 2, 3A i 3B wykazu zdawczego TR:

- symbol "T1", jeżeli towary przemieszczają się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego,

- w zależności od przypadku, symbol "T2", "T2 ES" lub "T2 PT", jeżeli towary przemieszczają się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, zgodnie z art. 311 lit. b) i art. 165 Kodeksu,

- symbole "T2", "T2 ES" lub "T2 PT" poświadczane są pieczęcią urzędu wyjścia.

3. Jeżeli wykaz zdawczy TR dotyczy zarówno kontenerów zawierających towary przemieszczające się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, jak i kontenerów zawierających towary przemieszczające się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, zgodnie z art. 311 lit. b) i art. 165 Kodeksu, urząd wyjścia wpisuje w polu przeznaczonym dla organów celnych arkuszy 2, 3A i 3B wykazu zdawczego TR oddzielnie numery kontenerów zgodnie z rodzajem towarów, które się w nich znajdują i umieszcza przy właściwych numerach kontenera(-ów) odpowiednio symbol "T1" oraz symbol "T2" lub "T2 ES", lub "T2 PT".

4. Jeżeli w przypadkach określonych w ust. 3 korzysta się z wykazów dużych kontenerów, to dla każdej kategorii kontenerów sporządza się oddzielne wykazy oraz, w polu przeznaczonym dla organów celnych arkuszy 2, 3A i 3B wykazu zdawczego TR, umieszcza się numer(y) seryjny(-e) wykazu(-ów) dużych kontenerów. Symbol "T1" lub symbole "T2", "T2 ES", lub "T2 PT" umieszcza przy numerze(-ach) seryjnym(-ch) według kategorii kontenerów, do których się odnoszą.

5. Wszystkie arkusze wykazu zdawczego TR zwracane są osobie zainteresowanej.

6. Towary określone w art. 311 lit a) obejmowane są wspólnotową procedurą tranzytu wewnętrznego na całym odcinku podróży, zgodnie z ustaleniami każdego Państwa Członkowskiego, bez obowiązku przedkładania w urzędzie wyjścia wykazu zdawczego TR wystawionego na te towary oraz bez umieszczania identyfikatorów, określonych w art. 432. Jednakże zwolnienie to nie ma zastosowania do wykazu zdawczego TR sporządzonego w odniesieniu do towarów objętych przepisami art. 463-470.

7. W odniesieniu do towarów określonych w ust. 2 wykaz zdawczy TR musi zostać przedłożony w urzędzie przeznaczenia, w którym towary zostają zgłoszone do dopuszczenia do swobodnego obrotu lub objęcia inną procedurą celną.

W odniesieniu do towarów, określonych w art. 311 lit. a), w urzędzie celnym przeznaczenia nie są spełniane żadne formalności.

8. Do celów kontroli określonej w art. 429 przedsiębiorstwo transportowe w kraju przeznaczenia, w odniesieniu do czynności transportu określonych w ust. 6, udostępniają organom celnym wszystkie wykazy zdawcze TR, zgodnie z przepisami wskazanymi w umowie wzajemnej z tymi organami.

9. Jeżeli dokonuje się transportu towarów wspólnotowych koleją z punktu znajdującego się w Państwie Członkowskim do punktu znajdującego się w innym Państwie Członkowskim przez terytorium państwa trzeciego nienależącego do EFT-y, to stosuje się wspólnotową procedurę tranzytu wewnętrznego. W takim przypadku przepisy ust. 6, 7 akapit drugi i ust. 8 stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł 435

Tożsamość towarów zabezpiecza się zgodnie z przepisami art. 349. Jednakże zasadą ogólną jest, że urząd wyjścia nie nakłada zamknięć na duże kontenery, jeżeli przedsiębiorstwa kolejowe podjęły środki identyfikacyjne. Jeżeli zamknięcia zostały nałożone, to odnotowuje się ten fakt w polach przeznaczonych dla organów celnych na arkuszach 3A i 3B wykazu zdawczego TR.

Artykuł 436

1. W przypadkach określonych w art. 434 ust. 7 akapit pierwszy przedsiębiorstwo transportowe przekazuje urzędowi przeznaczenia arkusze 1, 2 i 3A wykazu zdawczego TR.

2. Urząd przeznaczenia niezwłocznie poświadcza arkusze 1 i 2 oraz zwraca je przedsiębiorstwu transportowemu i zachowuje arkusz 3A.

Artykuł 437

1. Artykuł 434 ust. 1-5 i art. 435 stosuje się do transportu, który zaczyna się na obszarze celnym Wspólnoty i ma się zakończyć poza tym obszarem.

2. Urząd celny właściwy dla dworca granicznego, przez który towary w tranzycie opuszczają obszar celny Wspólnoty, przejmuje zadania urzędu przeznaczenia.

3. W urzędzie przeznaczenia nie wypełnia się żadnych formalności.

Artykuł 438

1. Jeżeli transport towarów zaczyna się i ma się zakończyć poza obszarem celnym Wspólnoty, to urząd celny właściwy dla dworca granicznego, przez który towary wprowadzane są na obszar celny Wspólnoty, przejmuje rolę urzędu wyjścia. W urzędzie wyjścia nie wypełnia się żadnych formalności.

2. Urząd celny, w którym przedstawione zostają towary, przejmuje zadania urzędu przeznaczenia.

Formalności ustanowione w art. 436 wypełnia się w urzędzie przeznaczenia.

Artykuł 439

1. Jeżeli transport towarów zaczyna się i ma się zakończyć na obszarze celnym Wspólnoty, to urzędami celnymi przejmującymi zadania urzędu wyjścia oraz urzędu przeznaczenia są urzędy określone odpowiednio w art. 438 ust. 1 i art. 437 ust. 2.

2. W urzędach wyjścia lub przeznaczenia nie wypełnia się żadnych formalności.

Artykuł 440

Towary będące przedmiotem transportu, określonego w art. 438 ust. 1 lub art. 439 ust. 1, są uznawane za towary przewożone w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, chyba że ich status wspólnotowy został potwierdzony zgodnie z przepisami art. 313-340.

Podsekcja 3

Inne przepisy

Artykuł 441

1. Artykuł 341 ust. 2 akapit drugi i art. 342-344 stosuje się do wykazów załadunkowych, które w danym przypadku są załączone do listu przewozowego CIM lub wykazu zdawczego TR. Liczbę takich wykazów wpisuje się w polu przeznaczonym na podanie danych dotyczących dokumentów towarzyszących listowi przewozowemu CIM lub wykazowi zdawczemu TR, w zależności od przypadku.

Ponadto na wykazie załadunkowym wpisuje się numer wagonu, do którego odnosi się list przewozowy CIM lub, w zależności od przypadku, numer kontenera zawierającego towary.

2. W przypadku czynności transportu rozpoczynających się na obszarze celnym Wspólnoty i obejmujących zarówno przewóz towarów w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, jak i przewóz towarów w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, sporządzane są oddzielne wykazy załadunkowe; w przypadku towarów przewożonych w dużych kontenerach na podstawie wykazu zdawczego TR sporządza się oddzielne wykazy dla każdego dużego kontenera, w którym znajdują się jednocześnie obydwie kategorie towarów.

Numery ewidencyjne wykazów załadunkowych odnoszących się do każdej z dwu kategorii towarów wpisywane są w polu przeznaczonym na opis towarów listu przewozowego CIM lub wykazu zdawczego TR, w zależności od przypadku.

3. W przypadkach określonych w ust. 1 i 2 oraz do celów procedur przewidzianych w art. 413-442 wykazy załadunkowe załączone do listu przewozowego CIM lub wykazu zdawczego TR stanowią ich integralną część i mają takie same skutki prawne.

Oryginały takich wykazów załadunkowych poświadczane są pieczęcią przez dworzec wysyłki.

Podsekcja 4

Zakres stosowania procedur zwykłych i uproszczonych

Artykuł 442

1. W przypadku gdy stosowana jest wspólnotowa procedura tranzytowa, przepisy art. 412-441 nie wykluczają możliwości stosowania procedur ustanowionych w art. 341-380, jednakże z zastosowaniem w takim przypadku przepisów art. 415 i 417 lub art. 429 i 432.

2. W przypadkach określonych w ust. 1 przy sporządzaniu listu przewozowego CIM lub wykazu zdawczego TR w polu przeznaczonym na dane dotyczące dokumentów towarzyszących umieszcza się w sposób widoczny odniesienie do dokumentu(-ów) tranzytu wspólnotowego. Odniesienie obejmuje rodzaj dokumentu, urząd wystawienia, datę i numer rejestracyjny każdego zastosowanego dokumentu.

Ponadto arkusz 2 listu przewozowego CIM lub arkusze 1 i 2 wykazu zdawczego TR poświadczane są przez przedsiębiorstwo kolejowe odpowiedzialne za dworzec, który jako ostatni zaangażowany był w procedurę tranzytu wspólnotowego. Przedsiębiorstwo to poświadcza dokument po upewnieniu się, że transport towarów nastąpi na podstawie wymienionego dokumentu lub dokumentów tranzytu wspólnotowego.

3. Jeżeli czynność tranzytu wspólnotowego realizowana jest na podstawie wykazu zdawczego TR zgodnie z przepisami art. 426-440, to list przewozowy CIM stosowany w ramach tej czynności jest wyłączony z zakresu ust. 1 i 2 oraz art. 412-425. W liście przewozowym CIM w polu przeznaczonym na dane dotyczące dokumentów towarzyszących w sposób widoczny umieszcza się odniesienie do wykazu zdawczego TR. Odniesienie to zawiera wyrazy "Wykaz zdawczy TR", po których następuje numer seryjny.

ROZDZIAŁ 8

Szczególne przepisy stosowane do niektórych rodzajów transportu

Sekcja 1

Transport lotniczy

Artykuł 443

Procedurę tranzytu wspólnotowego stosuje się obowiązkowo jedynie do towarów transportowanych drogą powietrzną, gdy załadunek lub przeładunek dokonywany jest w porcie lotniczym we Wspólnocie.

Artykuł 444

1. Jeżeli zgodnie z art. 443 wspólnotowa procedura tranzytowa jest obowiązkowa dla towarów przewożonych drogą powietrzną z portu lotniczego Wspólnoty, manifest jest równoważny zgłoszeniu do tranzytu wspólnotowego, pod warunkiem że zawiera informacje wyszczególnione w dodatku 3 załącznika 9 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym.

2. Jeżeli czynności tranzytu odnoszą się zarówno do towarów, które muszą przemieszczać się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, jak i do towarów, które muszą przemieszczać się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, towary takie umieszcza się na oddzielnych manifestach.

3. Manifest lub manifesty, określone w ust. 1 i 2, opatrzone są datą i podpisane są przez towarzystwo lotnicze jako zgłoszenia do procedury tranzytu wspólnotowego oraz określają status celny towarów, do których się odnoszą. Tak wypełniony i podpisany manifest lub manifesty są traktowane w zależności od przypadku jako zgłoszenie tranzytowe T1 lub zgłoszenie tranzytowe T2.

Manifest lub manifesty, określone w ust. 1 i 2, zawierają następujące dane:

- nazwę towarzystwa lotniczego, które dokonuje transportu towarów,

- numer lotu,

- datę lotu,

- nazwę portu lotniczego załadunku (port lotniczy wyjścia) i wyładunku (port lotniczy przeznaczenia);

oraz dla każdej przesyłki wyszczególnionej w manifeście:

- numer lotniczego listu przewozowego,

- liczbę opakowań,

- skrócony opis towarów lub, w zależności od przypadku, wyraz "połączone", w razie konieczności w formie skróconej (odpowiednik przesyłki zbiorczej),

- masę brutto.

4. Towarzystwo lotnicze dokonujące transportu towarów, którym towarzyszą manifesty określone w ust. 1-3, staje się głównym zobowiązanym w odniesieniu do tego transportu.

5. Z wyjątkiem przypadków, w których towarzystwo lotnicze jest upoważnionym nadawcą w rozumieniu art. 398, manifesty, określone w ust. 1-3, przedkłada się do poświadczenia organom celnym portu lotniczego wyjścia w dwóch lub więcej egzemplarzach, a organy te zachowują jeden egzemplarz.

Organy te mogą, do celów kontroli, zażądać przedłożenia wszystkich lotniczych listów przewozowych, które odnoszą się do przesyłek wymienionych w manifestach.

6. Towarzystwo lotnicze, które dokonuje transportu towarów, informuje organy celne portu lotniczego przeznaczenia o nazwie portu lub portów lotniczych wyjścia.

Organy celne portu lotniczego przeznaczenia mogą odstąpić od tego wymogu w odniesieniu do towarzystwa lotniczego, co do którego, między innymi ze względu na charakter lub zasięg geograficzny realizowanych połączeń lotniczych, nie ma żadnych wątpliwości co do portu lub portów lotniczych wyjścia.

7. Egzemplarz manifestów przewidzianych w ust. 1-5 przedstawiany jest organom celnym portu lotniczego przeznaczenia. Organy te zatrzymują egzemplarz takich manifestów.

8. Bez uszczerbku dla ust. 7 organy celne portu lotniczego przeznaczenia mogą, do celów kontroli, zażądać przedłożenia manifestów dotyczących wszystkich towarów wyładowanych w porcie lotniczym.

Organy te mogą również, do celów kontroli, zażądać przedłożenia wszystkich lotniczych listów przewozowych, które odnoszą się do przesyłek wymienionych w manifestach.

9. Organy celne portu lotniczego przeznaczenia przesyłają w okresach miesięcznych organom celnym każdego portu lotniczego wyjścia sporządzony przez towarzystwo lotnicze wykaz manifestów, określonych w ust. 1-3, które zostały im przedłożone w poprzednim miesiącu. Wykaz taki jest uwierzytelniony przez organy celne portu lotniczego przeznaczenia.

Przy każdym z manifestów umieszczonych w takim wykazie podaje się następujące informacje:

- numer referencyjny manifestu,

- nazwę towarzystwa lotniczego (może być skrótowo), które dokonało transportu towarów,

- numer lotu,

- datę lotu.

Organy celne, na warunkach, które same określą, mogą w drodze dwustronnych lub wielostronnych uzgodnień zezwolić towarzystwu lotniczemu, aby samo, zgodnie z pierwszym akapitem, przekazywało informacje organom celnym każdego portu lotniczego wyjścia. Organy celne udzielające takiego pozwolenia odpowiednio informują organy celne pozostałych Państw Członkowskich.

W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości związanych z informacjami zawartymi w manifestach umieszczonych we wspomnianym wykazie urząd przeznaczenia informuje o tym urząd wyjścia, powołując się w szczególności na lotniczy list przewozowy odnoszący się do danych towarów.

10. Zamiast stosowania manifestu wymienionego w ust. 1 na wniosek zainteresowanego towarzystwa lotniczego organy celne Państw Członkowskich mogą zezwolić w drodze dwustronnych lub wielostronnych uzgodnień na zastosowanie uproszczonych procedur tranzytu wspólnotowego z wykorzystaniem technologii wymiany danych w działaniach między zainteresowanymi towarzystwami lotniczymi.

11. a) W przypadku międzynarodowych towarzystw lotniczych, które mają swoje siedziby lub regionalne przedstawicielstwa na obszarze celnym Wspólnoty i które:

- wykorzystują systemy wymiany danych do przekazywania informacji między portami lotniczymi wyjścia a przeznaczenia na tym obszarze, oraz

- spełniają warunki lit. b),

wspólnotowa procedura tranzytowa opisana w ust. 1-9 jest, na ich wniosek, upraszczana.

Po przyjęciu wniosku organy celne Państwa Członkowskiego, w którym towarzystwo lotnicze ma swoją siedzibę, powiadamiają organy celne pozostałych Państw Członkowskich, na których terytoriach znajdują się urzędy wyjścia i przeznaczenia połączone systemami wymiany danych.

Jeżeli w terminie sześćdziesięciu dni, licząc od daty powiadomienia, nie wniesiono żadnego sprzeciwu, organy celne, z zastrzeżeniem art. 97 ust. 2 lit. a) Kodeksu, zezwalają na stosowanie procedury uproszczonej opisanej w lit. c).

Pozwolenie to jest ważne we wszystkich zainteresowanych Państwach Członkowskich i ma zastosowanie jedynie do czynności tranzytowych dokonywanych między portami lotniczymi określonymi w pozwoleniu.

b) Procedura uproszczona przewidziana w lit. c) udzielana jest wyłącznie towarzystwom lotniczym, które:

- dokonują znaczącej liczby lotów wewnątrzwspólnotowych,

- często wysyłają i odbierają towary,

- prowadzą księgowość w sposób ręczny lub zautomatyzowany, który umożliwia organom celnym weryfikację dokonywanych przez nie czynności przy wyjściu i w miejscu przeznaczenia,

- nie popełniły poważnego lub ponownego naruszenia przepisów prawa celnego lub podatkowego,

- udostępniają całą dokumentację do dyspozycji organów celnych,

- przyjmują całkowitą odpowiedzialność wobec organów celnych, biorąc na siebie obowiązki i współpracując przy wyjaśnianiu wszelkich naruszeń i nieprawidłowości.

c) Procedura uproszczona stosowana jest w następujący sposób:

- towarzystwo lotnicze odnotowuje w swojej dokumentacji handlowej informacje o statusie wszystkich przesyłek,

- manifest w porcie lotniczym wyjścia, który przesyłany jest w ramach systemu wymiany danych, staje się manifestem w porcie lotniczym przeznaczenia,

- towarzystwo lotnicze podaje właściwy status T1, T2, TE (odpowiednik T2 ES), TP (odpowiednik T2 PT) oraz C (odpowiednik T2L) każdej pozycji wymienionej w manifeście,

- wspólnotowa procedura tranzytowa jest uważana za zakończoną, gdy tylko manifest przekazany w drodze wymiany danych jest udostępniony organom celnym portu lotniczego przeznaczenia, a towary zostały im przedstawione,

- wydruk manifestu przekazywanego w drodze wymiany danych okazywany jest na żądanie organów celnych portów lotniczych wyjścia i przeznaczenia,

- organy celne portu lotniczego wyjścia przeprowadzają, z mocą wsteczną, systemowe kontrole audytowe, oparte na analizie możliwego ryzyka,

- organy celne portu lotniczego przeznaczenia przeprowadzają systemowe kontrole audytowe, oparte na analizie możliwego ryzyka oraz jeżeli okaże się to konieczne, przesyłają organom celnym portu lotniczego wyjścia w celu weryfikacji szczegóły dotyczące manifestów otrzymanych w drodze wymiany danych,

- towarzystwo lotnicze jest odpowiedzialne za ustalenie i powiadomienie organów celnych portu lotniczego wyjścia o wszystkich stwierdzonych w porcie lotniczym przeznaczenia wykroczeniach i nieprawidłowościach,

- organy celne portu lotniczego przeznaczenia powiadamiają w rozsądnym terminie organy celne portu lotniczego wyjścia o wszystkich wykroczeniach i nieprawidłowościach,

- takie przypadki wykroczeń i nieprawidłowości mogą być rozstrzygane w ramach procedur, które zostaną uzgodnione przez towarzystwo lotnicze i organy celne w miejscu przeznaczenia i wyjścia.

Artykuł 445

Jeżeli, zgodnie z art. 443, wspólnotowa procedura tranzytowa jest obowiązkowa dla towarów transportowanych drogą powietrzną z portu lotniczego Wspólnoty, to przepisy art. 444 nie wykluczają możliwości skorzystania przez każdą zainteresowaną osobę z procedury tranzytu wspólnotowego ustanowionej w art. 341-380. W takim przypadku procedury ustanowione w art. 444 nie mają zastosowania.

Sekcja 2

Transport drogą morską

Artykuł 446

Procedurę tranzytu wspólnotowego stosuje się obowiązkowo jedynie w odniesieniu do towarów transportowanych drogą morską, gdy załadunek lub przeładunek dokonywany jest w porcie we Wspólnocie.

Artykuł 447

Wspólnotowa procedura tranzytowa nie ma zastosowania, jeżeli towary określone w art. 91 ust. 1 Kodeksu są ładowane na statek w porcie znajdującym się na obszarze celnym Wspólnoty:

- w celu wywozu do państwa trzeciego bez wyładunku lub przeładunku w innym porcie znajdującym się na obszarze celnym Wspólnoty, lub

- w celu ich transportu do wolnego obszaru celnego znajdującego się w porcie; w tym przypadku wykorzystanie noty informacyjnej, określonej w art. 313 ust. 3 lit. b) jest obowiązkowe.

Artykuł 448

1. Jeżeli, zgodnie z art. 446, wspólnotowa procedura tranzytowa jest obowiązkowa dla towarów przewożonych drogą morską z portu wspólnotowego, to organy celne Państwa Członkowskiego mogą na wniosek zainteresowanych przedsiębiorstw żeglugowych i z zastrzeżeniem warunków ustanowionych w ust. 2-10, uprościć procedury tranzytu wspólnotowego, zezwalając na stosowanie manifestu odnoszącego się do tych towarów jako zgłoszenia lub noty tranzytu wspólnotowego.

2. Po przyjęciu wniosku organy celne Państwa Członkowskiego, w którym przedsiębiorstwo żeglugowe ma swoją siedzibę, powiadamiają organy celne pozostałych Państw Członkowskich, na terytorium których znajdują się przewidziane porty wyjścia i przeznaczenia.

Jeżeli w ciągu sześćdziesięciu dni, licząc od daty powiadomienia, nie wniesiono żadnego sprzeciwu, organy celne udzielają zainteresowanemu przedsiębiorstwu żeglugowemu pozwolenia. Pozwolenie jest ważne we wszystkich zainteresowanych Państwach Członkowskich jako dwustronne lub wielostronne uzgodnienie, określone w art. 97 ust. 2 lit. a) Kodeksu.

W przypadku nieudzielenia takiego pozwolenia stosuje się procedurę tranzytu wspólnotowego określoną w art. 341-380.

Przepisy niniejszego artykułu nie wykluczają możliwości stosowania przez każdą osobę, łącznie z przedsiębiorstwami żeglugowymi, którym udzielono takiego pozwolenia, procedury tranzytu wspólnotowego, określonej w art. 341-380, o ile zaistnieje taka potrzeba.

3. Pozwolenie określone w ust. 1 udzielane jest tylko towarzystwom żeglugowym, które:

- prowadzą ewidencje umożliwiające organom celnym kontrolę prowadzonych przez nie czynności,

- nie popełniły poważnego lub ponownego naruszenia przepisów prawa celnego lub podatkowego,

- wykorzystują manifesty:

- których wzór zawiera przynajmniej nazwę i pełny adres zainteresowanego przedsiębiorstwa żeglugowego, oznakowanie statku, miejsce załadunku, miejsce wyładunku, numer konosamentu oraz, dla każdej przesyłki, liczbę, opis towarów, masę brutto w kilogramach, a także, o ile zaistnieje taka potrzeba, numery kontenerów,

- mogą bez trudności być kontrolowane i wykorzystywane przez organy celne,

- należycie wypełnione i podpisane mogą być przedstawione organom celnym przed wyjściem statków, których dotyczą.

4. Pozwolenie określone w ust. 1 określa, że jeżeli czynności transportu odnoszą się zarówno do towarów, które mają przemieszczać się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, jak i do towarów, które mają przemieszczać się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, wówczas towary te wyszczególnia się w oddzielnych manifestach.

5. Manifest lub manifesty określone w ust. 1 i 3 opatrzone są datą i podpisane przez przedsiębiorstwa żeglugowe jako zgłoszenia do procedury tranzytu wspólnotowego oraz określają status celny towarów, do których się odnoszą. Tak wypełniony i podpisany manifest – lub manifesty – jest równoważny ze zgłoszeniem tranzytowym T1 lub zgłoszeniem tranzytowym T2, w zależności od przypadku.

6. Przedsiębiorstwo żeglugowe dokonujące transportu towarów, którym towarzyszą manifesty określone w ust. 1-4, staje się głównym zobowiązanym w odniesieniu do tego transportu.

7. Z wyjątkiem przypadków, w których przedsiębiorstwo żeglugowe jest upoważnionym nadawcą w rozumieniu art. 398, manifesty określone w ust. 1-4 przedkłada się do poświadczenia organom celnym portu wyjścia w dwóch lub więcej egzemplarzach, a organy te zachowują jeden egzemplarz.

8. Manifesty wymienione w ust. 1-4 przedstawia się do potwierdzenia organom celnym portu przeznaczenia. Organy te zatrzymują jeden egzemplarz manifestu do celów objęcia towarów, w razie konieczności, dozorem celnym.

9. Bez uszczerbku dla ust. 8 organy celne portu przeznaczenia mogą, do celów kontroli, zażądać przedłożenia manifestów i konosamentów dotyczących wszystkich towarów rozładowanych w porcie.

10. Organy celne portu przeznaczenia przesyłają w okresach miesięcznych organom celnym każdego portu wyjścia sporządzony przez przedsiębiorstwa żeglugowe lub ich przedstawicieli wykaz manifestów, określonych w ust. 1-4, które zostały im przedłożone w poprzednim miesiącu. Wykaz ten jest uwierzytelniony przez organy celne portu przeznaczenia.

Przy każdym z manifestów umieszczonych w takim wykazie podaje się następujące informacje:

- numer referencyjny manifestu,

- nazwę przedsiębiorstwa żeglugowego (może być skrótowo), które dokonało transportu towarów,

- datę transportu.

W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości związanych z informacjami zawartymi w manifestach umieszczonych we wspomnianym wykazie urząd przeznaczenia informuje o tym urząd wyjścia, powołując się w szczególności na konosamenty odnoszące się do danych towarów.

11. a) W przypadku międzynarodowych przedsiębiorstw żeglugowych, które mają swoje siedziby lub regionalne przedstawicielstwa na obszarze celnym Wspólnoty i które spełniają warunki określone w lit. b), wspólnotowa procedura tranzytowa opisana w ust. 1-10 może zostać na ich wniosek jeszcze bardziej uproszczona.

Po przyjęciu wniosku organy celne Państwa Członkowskiego, w którym przedsiębiorstwo żeglugowe ma swoją siedzibę, powiadamiają organy celne pozostałych Państw Członkowskich, na których terytorium znajdują się przewidziane porty wyjścia i przeznaczenia.

Jeżeli w terminie sześćdziesięciu dni, licząc od daty powiadomienia, nie wniesiono żadnego sprzeciwu, organy celne, z zastrzeżeniem art. 97 ust. 2 lit. a) Kodeksu, pozwalają na stosowanie procedury uproszczonej opisanej w lit. c).

Pozwolenie to jest ważne we wszystkich zainteresowanych Państwach Członkowskich i ma zastosowanie jedynie do czynności tranzytowych dokonywanych między portami wymienionymi w pozwoleniu.

b) Procedura uproszczona przewidziana w lit. c) udzielana jest wyłącznie przedsiębiorstwom żeglugowym, które:

- są upoważnione do stosowania manifestów zgodnie z przepisami niniejszego artykułu,

- dokonują znaczącej liczby regularnych kursów wewnątrzwspólnotowych po wyznaczonych trasach,

- często wysyłają i odbierają towary,

- przyjmują całkowitą odpowiedzialność wobec organów celnych, biorąc na siebie obowiązki i współpracując przy wyjaśnianiu wszelkich naruszeń i nieprawidłowości.

c) Procedura uproszczona stosowana jest w następujący sposób:

- przedsiębiorstwo żeglugowe odnotowuje w swojej dokumentacji i kopiach manifestów informacje o statusie wszystkich przesyłek,

- przedsiębiorstwo żeglugowe może wykorzystywać jeden manifest dla wszystkich transportowanych towarów; w tym przypadku podaje ono właściwy status T1, T2, TE (odpowiednik T2 ES), TP (odpowiednik T2 PT) i C (odpowiednik T2L) każdej pozycji wymienionej w manifeście,

- wspólnotowa procedura tranzytowa jest uważana za zakończoną po przedstawieniu manifestów i towarów organom celnym portu przeznaczenia,

- organy celne portu wyjścia przeprowadzają, z mocą wsteczną, systemowe kontrole audytowe, oparte na analizie możliwego ryzyka,

- organy celne portu przeznaczenia przeprowadzają systemowe kontrole audytowe, oparte na analizie możliwego ryzyka oraz jeżeli okaże się to konieczne, przesyłają organom celnym portu wyjścia w celu weryfikacji szczegóły dotyczące manifestów,

- przedsiębiorstwo żeglugowe jest odpowiedzialne za ustalenie i powiadomienie organów celnych portu wyjścia o wszystkich stwierdzonych w porcie przeznaczenia wykroczeniach i nieprawidłowościach,

- organy celne portu przeznaczenia powiadamiają w rozsądnym terminie organy celne portu wyjścia o wszystkich wykroczeniach i nieprawidłowościach,

Artykuł 449

W drodze odstępstwa od art. 446, towary załadowane na pokład lub przeładowane w wolnym obszarze celnym ustanowionym w porcie znajdującym się na obszarze celnym Wspólnoty traktuje się jak załadowane na pokład lub przeładowane w państwie trzecim, chyba że organy celne potwierdzą, poświadczając dokumenty statku, że dany statek przybywa z miejsca w porcie, które nie jest częścią wolnego obszaru celnego.

Sekcja 3

Transport rurociągami

Artykuł 450

1. W przypadku gdy stosuje się procedurę tranzytu wspólnotowego, formalności odnoszące się do procedury są dostosowywane, zgodnie z przepisami ust. 2-6, do towarów transportowanych rurociągami.

2. Towary transportowane rurociągami uważa się za objęte procedurą tranzytu wspólnotowego:

- w chwili ich wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty, jeżeli towary zostały wprowadzone na ten obszar rurociągami,

- w chwili ich umieszczenia w rurociągu, jeżeli towary znajdują się już na obszarze celnym Wspólnoty.

W miarę potrzeby, wspólnotowy status towarów zostaje potwierdzony zgodnie z przepisami art. 313-340.

3. W odniesieniu do towarów określonych w ust. 2 głównym zobowiązanym jest użytkownik rurociągu, który ma swoją siedzibę w Państwie Członkowskim, przez którego terytorium towary są wprowadzane na obszar celny Wspólnoty lub użytkownik rurociągu mający swoją siedzibę w Państwie Członkowskim, w którym rozpoczął się transport.

4. Do celów art. 96 ust. 2 Kodeksu użytkownik rurociągu mający swoją siedzibę w Państwie Członkowskim, przez którego terytorium towary transportowane są rurociągiem, uważany jest za przewoźnika.

5. Czynność tranzytu wspólnotowego uważana jest za zakończoną w chwili, z którą towary transportowane rurociągami docierają do urządzeń odbiorcy lub sieci dystrybucyjnej odbiorcy i zostają wpisane do jego ewidencji.

6. Przedsiębiorstwa zajmujące się przewozem towarów muszą prowadzić ewidencję, którą udostępniają organom celnym do celów wszelkich kontroli uznanych za konieczne w ramach czynności tranzytu wspólnotowego, określonych w ust. 2-4.

ROZDZIAŁ 9

Transport w ramach procedury karnetu TIR lub karnetu ATA

Sekcja 1

Przepisy wspólne

Artykuł 451

1. Jeżeli, zgodnie z art. 91 ust. 2 lit. b) i c) i art. 163 ust. 2 lit. b) Kodeksu, towary transportowane są z jednego punktu znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty do drugiego:

- w ramach procedury międzynarodowego przewozu towarów na podstawie karnetów TIR (Konwencja TIR),

- na podstawie karnetów ATA (Konwencja ATA),

to obszar celny Wspólnoty uważany jest, w odniesieniu do reguł użycia karnetów TIR lub ATA do celów tego transportu, za jeden obszar.

2. Do celów stosowania karnetów ATA jako dokumentów tranzytowych "tranzyt" oznacza przewóz towarów z jednego urzędu celnego znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty do drugiego urzędu celnego znajdującego się na tym samym obszarze.

Artykuł 452

Jeżeli transport towarów z jednego punktu znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty do drugiego odbywa się częściowo przez terytorium państwa trzeciego, to kontrole i formalności związane z procedurą TIR lub ATA dokonywane są w punktach, przez które towary czasowo opuszczają obszar celny Wspólnoty i przez które ponownie wkraczają na ten obszar.

Artykuł 453

1. Towary transportowane na podstawie karnetów TIR lub ATA w ramach obszaru celnego Wspólnoty uważa się za towary niewspólnotowe, chyba że ich status wspólnotowy zostanie należycie potwierdzony.

2. Wspólnotowy status towarów, określonych w ust. 1, ustalany jest zgodnie z przepisami art. 314-324.

Artykuł 454

1. Niniejszy artykuł stosuje się bez uszczerbku dla przepisów szczególnych Konwencji TIR i Konwencji ATA dotyczących odpowiedzialności zrzeszeń gwarantujących (stowarzyszeń poręczających) przy stosowaniu karnetu TIR lub karnetu ATA.

2. Jeżeli podczas lub przy okazji transportu dokonywanego na podstawie karnetu TIR lub tranzytu dokonywanego na podstawie karnetu ATA okaże się, że w określonym Państwie Członkowskim miało miejsce naruszenie lub nieprawidłowość, to Państwo Członkowskie, zgodnie z przepisami wspólnotowymi lub krajowymi, pobiera cła i inne opłaty, które mogą być należne, bez uszczerbku dla wszczęcia postępowania karnego.

3. Jeżeli nie można ustalić, na jakim terytorium miało miejsce naruszenie lub nieprawidłowość, wówczas uważa się, że takie naruszenie lub nieprawidłowość miały miejsce w Państwie Członkowskim, w którym zostały stwierdzone, chyba że w terminie ustanowionym w art. 455 ust. 1 zgodnie z wymogami organów celnych dostarczony jest dowód na prawidłowość czynności lub zostanie ustalone miejsce, w którym naruszenie lub nieprawidłowość faktycznie miały miejsce.

Jeżeli dowód taki nie zostanie dostarczony i zatem uważa się dalej, że wspomniane naruszenie lub nieprawidłowość miały miejsce w Państwie Członkowskim, w którym zostały stwierdzone, odnoszące się do danych towarów pobierane są przez to Państwo Członkowskie, zgodnie z przepisami wspólnotowymi lub krajowymi.

Jeżeli w okresie późniejszym zostanie ustalone Państwo Członkowskie, w którym naruszenie lub nieprawidłowość faktycznie miały miejsce, to cła i inne opłaty (z wyjątkiem już pobranych, zgodnie z drugim akapitem jako środki własne Wspólnoty), którym podlegają towary w tym Państwie Członkowskim zostają mu zwrócone przez Państwo Członkowskie, które pierwotnie je odzyskało. W takim przypadku każda nadwyżka zostaje zwrócona osobie, która pierwotnie uiściła należności.

Jeżeli kwota ceł i innych opłat pierwotnie pobranych oraz zwróconych przez Państwo Członkowskie, które je odzyskało, jest niższa od kwoty ceł i innych opłat należnych w Państwie Członkowskim, w którym faktycznie miało miejsce naruszenie lub nieprawidłowość, to Państwo Członkowskie pobiera różnicę zgodnie z przepisami wspólnotowymi lub krajowymi.

Władze celne Państw Członkowskich podejmują niezbędne środki mające na celu zwalczanie wszystkich działań sprzecznych z przepisami i ich skuteczne karanie.

Artykuł 455

1. Jeżeli podczas lub przy okazji transportu dokonywanego na podstawie karnetu TIR lub tranzytu dokonywanego na podstawie karnetu ATA okaże się, że miało miejsce naruszenie lub nieprawidłowość, to organy celne powiadamiają posiadacza karnetu TIR lub karnetu ATA oraz zrzeszenie gwarantujące w terminie przewidzianym, w zależności od przypadku, w art. 11 ust. 1 Konwencji TIR lub art. 6 ust. 4 Konwencji ATA.

2. Dowód na prawidłowość czynności dokonanej na podstawie karnetu TIR lub karnetu ATA w rozumieniu art. 454 ust. 3 akapit pierwszy jest dostarczany w terminie przewidzianym, w zależności od przypadku, w art. 11 ust. 2 Konwencji TIR lub art. 7 ust. 1 i 2 Konwencji ATA.

3. Dowód taki może zostać przedstawiony zgodnie z wymogami organów celnych między innymi przez:

a) przedłożenie dokumentu poświadczonego przez organy celne, potwierdzającego, że dane towary zostały przedstawione w urzędzie przeznaczenia. Dokument ten musi zawierać informacje umożliwiające ustalenie tożsamości wspomnianych towarów; lub

b) przedłożenie dokumentu celnego wystawionego w państwie trzecim o dopuszczeniu do użytku domowego bądź odpisu lub fotokopii takiego dokumentu; taki odpis lub fotokopia muszą zostać poświadczone na podstawie oryginału przez organ, który poświadczył oryginalny dokument lub przez organy zainteresowanego państwa trzeciego bądź też organy jednego z Państw Członkowskich. Dokument ten musi zawierać informacje wystarczające do ustalenia tożsamości wspomnianych towarów; lub

c) w przypadku Konwencji ATA – dowody określone w art. 8 tej Konwencji.

Sekcja 2

Przepisy odnoszące się do procedury karnetu TIR

Artykuł 456

Do celów art. 1 lit. h) Konwencji TIR "przejściowy urząd celny" oznacza każdy urząd celny, przez który pojazd drogowy, zespół pojazdów lub kontener, zdefiniowane w Konwencji TIR, jest przywożony na lub wywożony z obszaru celnego Wspólnoty w czasie operacji TIR.

Artykuł 457

Do celów art. 8 ust. 4 Konwencji TIR, jeżeli przesyłka jest wprowadzana na obszar celny Wspólnoty lub procedura rozpoczyna się w urzędzie celnym wyjścia znajdującym się na obszarze celnym Wspólnoty, to stowarzyszenie poręczające staje się lub jest odpowiedzialne wobec organów celnych każdego Państwa Członkowskiego, przez którego obszar jest przewożona przesyłka TIR aż do punktu, w którym opuszcza obszar celny Wspólnoty lub do urzędu celnego przeznaczenia na tym obszarze.

Sekcja 3

Przepisy odnoszące się do procedury karnetu ATA

Artykuł 458

1. Organy celne wyznaczają w każdym Państwie Członkowskim biuro koordynujące, mające zapewnić koordynację wszelkich działań dotyczących naruszeń i nieprawidłowości odnoszących się do karnetów ATA.

Organy te informują Komisję o wyznaczeniu biur koordynujących wraz z podaniem ich dokładnych adresów. Wykaz tych biur publikowany jest w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, seria C.

2. Do celów ustalenia Państwa Członkowskiego odpowiedzialnego za pobieranie ceł i innych należnych opłat Państwem Członkowskim, w którym stwierdzono, w rozumieniu art. 454 ust. 3 akapit drugi, naruszenie lub nieprawidłowość podczas czynności tranzytu realizowanej na podstawie karnetu ATA, jest Państwo Członkowskie, w którym odnaleziono towary, lub, jeżeli nie zostały one odnalezione, Państwo Członkowskie, którego biuro koordynujące posiada ostatni odcinek karnetu.

Artykuł 459

1. Jeżeli organy celne Państwa Członkowskiego stwierdziły powstanie długu, to roszczenia kieruje się w możliwie krótkim czasie do zrzeszenia gwarantującego tego Państwa Członkowskiego. Jeżeli powstanie długu wiąże się z faktem, że towary objęte karnetem ATA nie zostały powrotnie wywiezione lub nie otrzymały dopuszczonego przeznaczenia celnego w terminie przewidzianym w Konwencji ATA, roszczenie kierowane jest najwcześniej w terminie trzech miesięcy od daty wygaśnięcia ważności karnetu.

2. Biuro koordynujące, które występuje z roszczeniem, przesyła równocześnie do biura koordynującego, właściwego miejscowo dla urzędu odprawy czasowej, notę informacyjną sporządzoną na formularzu, którego wzór znajduje się w załączniku 59.

Do takiej noty informacyjnej dołącza się kopię odcinka, dla którego nie zakończono formalności, chyba że biuro koordynujące nie jest w posiadaniu takiego odcinka. Nota może również zostać użyta w każdym przypadku, gdy okaże się to konieczne.

Artykuł 460

1. Kwoty ceł i podatków wynikające z roszczenia określonego w art. 459 nalicza się za pomocą wzoru formularza naliczania należności, określonego w załączniku 60, który wypełnia się zgodnie z instrukcją załączoną do wzoru.

Formularz naliczania należności może zostać przesłany po wystąpieniu z roszczeniem w terminie nieprzekraczającym trzech miesięcy, a w żadnym przypadku sześciu miesięcy, licząc od dnia, w którym organy celne wszczęły postępowanie roszczeniowe.

2. Zgodnie z art. 461 i w sposób w nim przewidziany przesłanie tego formularza przez władzę celną do właściwego zrzeszenia gwarantującego, związanego z tą władzą celną nie zwalnia pozostałych zrzeszeń gwarantujących we Wspólnocie z obowiązku zapłacenia ceł i innych opłat w przypadku stwierdzenia, że naruszenie lub nieprawidłowość miały miejsce w innym Państwie Członkowskim niż to, w którym zostało wszczęte postępowanie.

3. Formularz naliczania należności wypełnia się, w zależności od przypadku, w dwóch lub trzech egzemplarzach. Pierwszy egzemplarz przeznaczony jest dla stowarzyszenia poręczającego związanego z organami celnymi Państwa Członkowskiego, w którym zgłoszono roszczenie. Drugi egzemplarz zachowuje biuro koordynujące, które wystawiło formularz. O ile zaistnieje taka potrzeba, wystawiające biuro koordynujące przesyła trzeci egzemplarz do biura koordynującego właściwego miejscowo dla urzędu odprawy czasowej.

Artykuł 461

1. Jeżeli stwierdzono, że naruszenie lub nieprawidłowość miało miejsce w innym Państwie Członkowskim niż to, w którym wszczęto postępowanie, to biuro koordynujące pierwszego Państwa Członkowskiego zamyka postępowanie w stopniu, w jakim go dotyczy.

2. W celu zakończenia postępowania biuro to przesyła do biura koordynującego drugiego Państwa Członkowskiego będące w jego posiadaniu akta oraz, o ile zaistnieje taka potrzeba, zwraca stowarzyszeniu poręczającemu, z którym jest związane, kwoty, które zostały już zdeponowane lub wstępnie uiszczone.

Jednakże postępowanie zostaje zakończone jedynie wtedy, gdy biuro koordynujące pierwszego Państwa Członkowskiego otrzyma oświadczenie z biura koordynującego drugiego Państwa Członkowskiego wskazujące, że postępowanie w sprawie roszczenia zostało wszczęte w tym drugim Państwie Członkowskim, zgodnie z regułami Konwencji ATA. Oświadczenie to sporządzane jest zgodnie ze wzorem z załącznika 61.

3. Biuro koordynujące Państwa Członkowskiego, w którym miało miejsce naruszenie lub nieprawidłowość, przejmuje postępowanie roszczeniowe i pobiera, o ile zaistnieje taka potrzeba, od stowarzyszenia poręczającego, z którym jest związane, kwoty ceł i opłat zgodne ze stawkami obowiązującymi w Państwie Członkowskim, w którym mieści się biuro.

4. Przekazanie postępowania musi nastąpić w terminie jednego roku, licząc od wygaśnięcia ważności karnetu, i pod warunkiem że płatność nie jest płatnością ostateczną na podstawie art. 7 ust. 2 lub 3 Konwencji ATA. Jeżeli termin ten zostanie przekroczony, stosuje się art. 454 ust. 3 akapit trzeci i czwarty.

ROZDZIAŁ 10

Transport w ramach procedury formularza 302

Artykuł 462

1. Jeżeli zgodnie z art. 91 ust. 2 lit. e) i art. 163 ust. 2 lit. e) Kodeksu towary transportowane są z jednego punktu znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty do drugiego na podstawie formularza 302 ustanowionego w ramach Konwencji między Państwami – stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, podpisanej w Londynie dnia 16 czerwca 1951 r., to obszar celny Wspólnoty uważany jest, w odniesieniu do reguł regulujących stosowanie tego formularza do celów takiego transportu, za jedno terytorium.

2. Jeżeli transport towarów, określony w ust. 1, odbywa się częściowo przez terytorium państwa trzeciego, to kontrole i formalności związane z formularzem 302 dokonywane są w punktach, przez które towary czasowo opuszczają obszar celny Wspólnoty i przez które ponownie wkraczają na ten obszar.

3. Jeżeli okaże się, że w trakcie lub w związku z transportem dokonywanym na podstawie formularza 302 w określonym Państwie Członkowskim miało miejsce naruszenie lub nieprawidłowość, to Państwo Członkowskie zgodnie z przepisami wspólnotowymi lub krajowymi pobiera cła i inne opłaty, które mogą być należne, bez uszczerbku dla wszczęcia postępowania karnego.

4. Artykuł 454 ust. 3 stosuje się mutatis mutandis.

ROZDZIAŁ 11

Użycie dokumentów tranzytu wspólnotowego do celów stosowania środków odnoszących się do wywozu niektórych towarów

Artykuł 463

1. Niniejszy rozdział ustanawia warunki, na których towary przemieszczające się wewnątrz obszaru celnego Wspólnoty w ramach procedury tranzytu wspólnotowego lub w ramach innej tranzytowej procedury celnej, których wywóz poza Wspólnotę jest zakazany lub podlega ograniczeniom, cłom lub innym opłatom.

2. Jednakże warunki te mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy środki wprowadzające zakaz, ograniczenie, cło lub inną opłatę przewidują ich stosowanie, bez uszczerbku dla przepisów szczególnych, które środki te mogą obejmować.

Artykuł 464

Jeżeli towary określone w art. 463 ust. 1 objęte są procedurą tranzytu wspólnotowego, to główny zobowiązany umieszcza w polu zatytułowanym "Opis towaru" zgłoszenia do tranzytu wspólnotowego jedno z następujących wyrażeń:

- Salida de la Communidad sometida a restricciones,

- Udpassage fra Fællesskabet undergivet restriktioner,

- Ausgang aus der Gemeinschaft — Beschränkungen unterworfen,

- Έξοδος από την Κοινότητα υποκείμενη σε περιορισμούς,

- Export from the Community subject to restrictions,

- Sortie de la Communauté soumise à des restrictions,

- Uscita dalla Comunità assoggettata a restrizioni,

- Verlaten van de Gemeenschap aan beperkingen onderworpen,

- Saída da Comunidade sujeita a restrições,

- Salida de la Comunidad sujeta a pago de derechos,

- Udpassage fra Fællesskabet betinget af afgiftsbetaling,

- Ausgang aus der Gemeinschaft — Abgabenerhebungen unterworfen,

- Έξοδος από την Κοινότητα υποκείμενη σε επιθάρυνση,

- Export from the Community subject to duty,

- Sortie de la Communauté soumise à imposition,

- Uscita dalla Comunità assoggettata a tassazione,

- Verlaten van de Gemeenschap aan belastingheffing onderworpen,

- Saída da Comunidade sujeita a pagamento de imposições.

Artykuł 465

1. Jeżeli towary określone w art. 463 ust. 1 są objęte inną procedurą tranzytową niż procedura wspólnego tranzytu, urząd celny, w którym dokonywane są formalności wymagane dla ich wysyłki, nakazuje wypełnić egzemplarz kontrolny T5 przewidziany w art. 472. Osoba zainteresowana umieszcza w polu 104 egzemplarza kontrolnego T5 odpowiednio jedno z oznaczeń przewidzianych w art. 464.

2. Urząd celny, określony w ust. 1, umieszcza na dokumencie celnym, na podstawie którego transportowane będą towary, odpowiednio jedno z wyrażeń określonych w art. 464.

Artykuł 466

Artykuły 464 i 465 nie mają zastosowania, jeżeli dla towarów zgłoszonych do wywozu poza obszar celny Wspólnoty do urzędu celnego, w którym załatwiane są formalności wywozowe, został dostarczony dowód, że przyjęty został środek administracyjny zwalniający towary z ograniczeń, że należności celne wywozowe bądź należne opłaty zostały uiszczone albo też, że, uwzględniając okoliczności, towary te mogą opuścić obszar celny Wspólnoty bez dalszych formalności.

Artykuł 467

1. Jeżeli środki określone w art. 463 ust. 2 przewidują konieczność złożenia zabezpieczenia, takie zabezpieczenie jest składane w przypadkach, gdy zgodnie z informacjami umieszczonymi w dokumencie celnym towary określone w art. 463 ust. 1, przemieszczające się między dwoma punktami znajdującymi się na obszarze celnym Wspólnoty, mają opuścić ten obszar w trakcie transportu inaczej niż drogą powietrzną.

2. Zabezpieczenie składane jest albo w urzędzie, w którym spełniane są formalności wymagane dla wysyłki towarów, albo w innym organie wyznaczonym do tego przez Państwo Członkowskie, do którego ten urząd należy, zgodnie z regułami przewidzianymi przez organy celne tego Państwa Członkowskiego. W przypadku środków nakładających cła wywozowe lub inne opłaty, gdy towary są przewożone w ramach procedury tranzytu wspólnotowego, gdy zostało złożone inne zabezpieczenie niż w gotówce albo gdy ze względu na osobę głównego zobowiązanego przewidziane jest zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia, to zabezpieczenie nie musi zostać złożone.

Artykuł 468

1. Artykuł 465 stosuje się również w odniesieniu do towarów określonych w art. 463 ust. 1, przemieszczających się między dwoma punktami znajdującymi się na obszarze celnym Wspólnoty przez terytorium Państwa EFT-y i które zostają powtórnie wysłane z jednego z tych państw.

W drodze odstępstwa od art. 482 oryginał egzemplarza kontrolnego T5 towarzyszy towarom do właściwego urzędu celnego Państwa Członkowskiego przeznaczenia.

Urząd wyjścia wyznacza termin, w którym towary muszą zostać powrotnie przywiezione na obszar celny Wspólnoty.

2. Jeżeli środki określone w art. 463 ust. 2 przewidują obowiązek złożenia zabezpieczenia, to w drodze odstępstwa od art. 467 takie zabezpieczenie składane jest w przypadku wszystkich transakcji objętych ust. 1.

Artykuł 469

Jeżeli towary nie są bezpośrednio po swoim przybyciu do urzędu celnego przeznaczenia dopuszczane do swobodnego obrotu, to urząd ten podejmuje niezbędne kroki dla zapewnienia wprowadzenia w życie środków określonych w art. 463 ust. 2.

Artykuł 470

W przypadku gdy towary określone w art. 463 ust. 1, przemieszczające się w sposób określony w art. 467, nawet drogą powietrzną, nie zostaną w wyznaczonym terminie powrotnie przywiezione na obszar celny Wspólnoty, to uważa się je za nielegalnie wywiezione z Państwa Członkowskiego, z którego zostały wysłane do państwa trzeciego, chyba że potwierdzono, że zostały zniszczone na skutek działania siły wyższej lub nieprzewidzianych okoliczności.

ROZDZIAŁ 12

Przepisy odnoszące się do dokumentów (egzemplarz kontrolny T5), których należy używać przy stosowaniu środków wspólnotowych pociągających za sobą kontrole użycia i/lub przeznaczenia towarów

Artykuł 471

Do celów niniejszego rozdziału:

a) "właściwe organy" oznaczają:

organy celne lub każdy inny organ odpowiedzialny za stosowanie niniejszego rozdziału;

b) "urząd" oznacza:

urząd celny lub organizację odpowiedzialną na poziomie lokalnym za stosowanie niniejszego rozdziału.

Artykuł 472

1. Jeżeli wprowadzanie w życie środków wspólnotowych uzależnione jest od udowodnienia, że warunki przewidziane przez te środki w odniesieniu do użycia i/lub przeznaczenia towarów przywożonych do, wywożonych z lub przemieszczających się w obrębie obszaru celnego Wspólnoty zostały spełnione, dowód taki przedstawiany jest poprzez przedłożenie egzemplarza kontrolnego T5. Za egzemplarz kontrolny T5 uważa się wypełniony formularz T5, wraz, w zależności od przypadku, z jednym lub kilkoma formularzami T5 bis, jak przewidziano w art. 478, lub z jednym bądź kilkoma wykazami załadunkowymi T5, jak przewidziano w art. 479 lub 480.

Nie wyklucza się możliwości jednoczesnego stosowania, ale dla innych celów, kilku egzemplarzy kontrolnych T5, pod warunkiem że każdy z nich jest przewidziany prawodawstwem wspólnotowym.

2. Każda osoba, która podpisuje egzemplarz kontrolny T5, w rozumieniu ust. 1, jest zobowiązana do nadania towarom opisanym w tym dokumencie zgłoszonego użycia i/lub wysłania ich do zgłoszonego miejsca przeznaczenia.

Artykuł 473

Formularze egzemplarzy kontrolnych T5 odpowiadają wzorom w załącznikach 63, 64 i 65. Wypełniane są zgodnie z uwagą wyjaśniającą z załącznika 66 i, o ile zaistnieje taka potrzeba, przy uwzględnieniu wszelkich dodatkowych reguł ustanowionych w innym prawodawstwie wspólnotowym. Każde Państwo Członkowskie może w razie konieczności uzupełnić uwagę wyjaśniającą.

Egzemplarz kontrolny T5 jest wystawiany i używany zgodnie z art. 476-485.

Artykuł 474

1. Użyty papier jest koloru jasnoniebieskiego, klejony do pisania i o gramaturze nie mniejszej niż 40 g/m2. Papier jest wystarczająco gruby, aby informacje umieszczone na przedniej stronie nie utrudniały czytelności informacji na odwrotnej stronie oraz przy normalnym używaniu jest odporny na darcie i gniecenie.

2. Formularz jest formatu:

a) 210 × 297 mm dla formularzy T5 (załącznik 63) i formularzy T5 bis (załącznik 64); maksymalna tolerancja wynosząca między –5 mm a +8 mm na długości jest dozwolona;

b) 297 × 240 mm dla wykazów załadunkowych T5 (załącznik 65); maksymalna tolerancja wynosząca między –5 mm a +8 mm na długości jest dozwolona;

3. Oznaczenie kolorami poszczególnych egzemplarzy formularzy jest następujące:

- oryginał opatrzony jest na prawym brzegu paskiem ciągłym w kolorze czarnym,

- szerokość tego paska wynosi około 3 mm.

4. Adres zwrotny i uwaga na pierwszej stronie formularza mogą być wydrukowane w kolorze czerwonym.

Artykuł 475

Właściwe organy Państw Członkowskich mogą zażądać, aby na formularzach egzemplarza kontrolnego T5 podana była nazwa i adres drukarni lub symbol pozwalający na jej identyfikację.

Artykuł 476

Egzemplarz kontrolny sporządzany jest w języku urzędowym Wspólnoty, który jest możliwy do przyjęcia przez właściwe organy Państwa Członkowskiego wyjścia.

W zależności od potrzeb właściwe organy innego Państwa Członkowskiego, w którym dokument ten jest przedstawiany, mogą zażądać jego tłumaczenia na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych tego Państwa Członkowskiego.

Artykuł 477

1. Egzemplarz kontrolny T5 wypełniany jest na maszynie do pisania lub w sposób mechanograficzny, bądź podobny. Może zostać również wypełniony w sposób czytelny odręcznie, atramentem i drukowanymi literami.

Formularze nie mogą nosić śladów wymazań ani dopisków. Zmiany nanoszone na formularzu wprowadza się poprzez wykreślenie błędnych danych i naniesienie, o ile zaistnieje taka potrzeba, danych poprawnych. Każda w ten sposób dokonana zmiana musi być parafowana przez osobę, która jej dokonała i wyraźnie uwierzytelniona przez właściwe organy.

2. Egzemplarz kontrolny T5 może zostać również sporządzony i wypełniony z zastosowaniem techniki reprodukcji, pod warunkiem że będą przestrzegane przepisy odnoszące się do wzorów, papieru, formatu, języka, który należy stosować, czytelności, zakazu wymazywania i nadpisywania oraz sposobu dokonywania poprawek.

Artykuł 478

1. Właściwe organy każdego Państwa Członkowskiego mogą zezwolić przedsiębiorstwom mającym swoje siedziby na ich terytorium na dołączenie do egzemplarza kontrolnego T5 jednego lub kilku formularzy T5 bis, w przypadku gdy wszystkie formularze dotyczą jednej wysyłki towarów, załadowanych na jeden środek transportu i przeznaczonych dla jednego odbiorcy oraz towarów, które mają zostać w jednakowy sposób użyte i/lub otrzymać jedno przeznaczenie.

2. Liczbę używanych formularzy T5 bis podaje się w polu 3 egzemplarza kontrolnego T5, do którego są dołączone. Numer ewidencyjny egzemplarza kontrolnego T5 umieszcza się w polu przeznaczonym do rejestracji każdego formularza T5 bis. Całkowitą liczbę opakowań objętych formularzem T5 i formularzami T5 bis podaje się w polu 6 egzemplarza kontrolnego T5.

Artykuł 479

1. Właściwe organy każdego Państwa Członkowskiego mogą zezwolić przedsiębiorstwom mającym swoje siedziby na ich terytorium na dołączenie do egzemplarza kontrolnego T5 jednego lub kilku wykazów załadunkowych T5 zawierających dane umieszczane zwykle w polach 31, 33, 35, 38, 100, 103 i 105 formularza T5, pod warunkiem że wszystkie formularze dotyczą jednej wysyłki towarów, załadowanych na jeden środek transportu i przeznaczonych dla jednego odbiorcy oraz towarów, które mają zostać w jednakowy sposób użyte i/lub otrzymać jedno przeznaczenie.

2. Można wykorzystać jedynie przednią stronę formularza wykazu załadunkowego T5. Każda pozycja umieszczona na wykazie załadunkowym T5 poprzedzona jest numerem porządkowym, a wszystkie dane określone w nagłówkach kolumn wykazu są wpisywane.

Bezpośrednio pod ostatnim wpisem umieszcza się poziomą linię, a niewykorzystane miejsca przekreśla w sposób uniemożliwiający dokonanie późniejszych wpisów. Na dole odpowiednich kolumn podaje się całkowitą liczbę opakowań zawierających towary wyszczególnione na wykazie, ich całkowitą masę brutto oraz masę netto tych towarów.

3. W przypadku użycia wykazów załadunkowych T5 pola 31, 33, 35, 38, 100, 103 i 105 egzemplarza kontrolnego T5, do którego się odnoszą, przekreśla się, a do egzemplarza kontrolnego nie można dołączać formularzy T5 bis.

4. Liczbę używanych formularzy T5 bis podaje się w polu 4 egzemplarza kontrolnego T5. Numer ewidencyjny egzemplarza kontrolnego T5 umieszcza się w polu przeznaczonym do rejestracji każdego wykazu załadunkowego T5. Całkowitą liczbę opakowań objętych poszczególnymi wykazami załadunkowymi podaje się w polu 6 egzemplarza kontrolnego T5.

Artykuł 480

1. Pozwolenie określone w art. 479 ust. 1 może przewidywać, że przedsiębiorstwa, których ewidencja oparta jest na elektronicznym lub automatycznym zintegrowanym systemie przetwarzania danych, mogą stosować wykazy załadunkowe T5 sporządzane w takim systemie i które, chociaż zawierają wszystkie dane znajdujące się na wykazie, którego wzór przedstawiony jest w załączniku 65, nie spełniają wszystkich warunków art. 473-475 i 477 oraz warunku art. 479 ust. 2 dotyczącego obowiązku umieszczania, przy każdej pozycji na wykazie, numeru porządkowego. Jednakże wykazy takie sporządzane i wypełniane są w taki sposób, aby właściwe urzędy mogły bez trudności z nich korzystać.

2. Pozwolenia udziela się jedynie tym przedsiębiorstwom, które przedstawią gwarancje, które odpowiednie organy uznają za konieczne.

3. W charakterze wykazów załadunkowych, określonych w art. 479 ust. 1, można dopuścić również użycie wykazów opisowych, sporządzonych do celów spełnienia formalności wysyłkowych/wywozowych, nawet jeżeli wykazy takie są sporządzane przez przedsiębiorstwa, których ewidencja nie jest oparta na elektronicznym lub automatycznym zintegrowanym systemie przetwarzania danych.

4. Posiadacz pozwolenia jest odpowiedzialny za każde niewłaściwe użycie, przez jakąkolwiek osobę, wykazów załadunkowych, które sporządził.

Artykuł 481

1. Formularze egzemplarza kontrolnego T5 i, w zależności od przypadku, formularze T5 bis lub wykazy załadunkowe T5 sporządzane są przez osobę zainteresowaną w jednym oryginale i przynajmniej jednej kopii. Każdy z tych dokumentów musi być opatrzony oryginalnym podpisem osoby zainteresowanej.

2. Na egzemplarzu kontrolnym T5 i, w zależności od przypadku, formularzach T5 bis lub wykazach załadunkowych T5 umieszcza się, w odniesieniu do opisu towarów i wszelkich dodatkowych informacji, wszystkie dane wymagane przepisami dotyczącymi środków wspólnotowych pociągających za sobą kontrolę.

3. Jeżeli towary nie są objęte procedurą tranzytu wspólnotowego, to na egzemplarzu kontrolnym T5 musi być umieszczone odniesienie do dokumentu odnoszącego się do stosowanej w danym przypadku procedury. W przypadku gdy nie jest stosowana procedura tranzytu, na egzemplarzu kontrolnym T5 umieszcza się jedno z następujących wyrażeń:

- mercancías fuera del procedimiento de tránsito,

- ingen forsendelsesprocedure,

- nicht im Versandverfahren befindliche Waren,

- είτε σε μνεία "Εμπορεύματα εκτός διαδικασίας διαμετακόμισης",

- goods not covered by a transit procedure,

- marchandises hors procédure de transit,

- merci non vincolate ad una procedura di transito,

- goederen niet geplaatst onder een regeling voor douanevervoer,

- mercadorias não abrangidas por um procedimento de trânsito.

4. Na dokumencie tranzytu wspólnotowego lub dokumencie odnoszącym się do realizowanej procedury tranzytowej umieszcza się odniesienie do wydanego egzemplarza lub wydanych egzemplarzy kontrolnych T5.

Artykuł 482

1. Jeżeli towary przemieszczają są w ramach procedury tranzytu wspólnotowego lub w ramach innej celnej procedury tranzytowej, to urząd wyjścia wystawia egzemplarz kontrolny T5. Urząd wyjścia zatrzymuje kopię egzemplarza kontrolnego T5. Oryginał egzemplarza kontrolnego T5 towarzyszy towarom przynajmniej do urzędu, w którym użycie i/lub przeznaczenie towarów zostanie poświadczone na takich samych zasadach, jak dokumenty odnoszące się do realizowanej procedury tranzytu.

2. Jeżeli towary podlegające kontrolom dotyczącym ich użycia i/lub przeznaczenia nie są objęte procedurą tranzytu, to egzemplarz kontrolny T5 jest wystawiany przez właściwe organy Państwa Członkowskiego wysyłki. Organy te zatrzymują kopię egzemplarza kontrolnego T5.

Na egzemplarzu kontrolnym T5 umieszcza się jedno z wyrażeń określonych w art. 481 ust. 3.

3. Egzemplarz kontrolny T5 i, w zależności od przypadku, formularz(e) T5 bis lub wykaz(y) załadunkowy(-e) T5 potwierdzane są przez właściwe organy Państwa Członkowskiego wyjścia. Potwierdzenie takie obejmuje następujące elementy, które powinny znajdować się w polu A (urząd wyjścia) tych dokumentów:

a) w przypadku egzemplarza kontrolnego T5 – nazwa i pieczęć urzędu wyjścia, podpis uprawnionej osoby, data potwierdzenia oraz numer ewidencyjny, który może być wcześniej wydrukowany;

b) w przypadku formularza T5 bis i/lub wykazu załadunkowego T5 – numer umieszczony na egzemplarzu kontrolnym T5. Numer ten nanosi się albo przy użyciu pieczęci zawierającej nazwę urzędu wyjścia, albo odręcznie. W tym drugim przypadku przystawia się urzędową pieczęć wymienionego urzędu.

Jak tylko wszystkie urzędowe formalności zostaną spełnione, oryginały tych dokumentów zwracane są osobie zainteresowanej.

4. Towary i oryginały egzemplarzy kontrolnych T5 przedstawiane są w urzędzie przeznaczenia.

Artykuł 483

1. Urząd przeznaczenia przeprowadza lub na swoją odpowiedzialność powoduje przeprowadzenie kontroli dotyczących przewidzianego lub przypisanego użycia i/lub przeznaczenia.

2. Urząd przeznaczenia rejestruje dane z egzemplarza kontrolnego T5 poprzez, gdzie właściwe, zatrzymanie fotokopii tego dokumentu oraz rejestruje wyniki przeprowadzonej kontroli.

3. Bez uszczerbku dla art. 485 oryginał egzemplarza kontrolnego T5 jest przesyłany na adres podany w polu "Odesłać do" po spełnieniu wszystkich wymaganych formalności i po dokonaniu przez urząd przeznaczenia właściwej adnotacji.

Artykuł 484

Osoba, która przedstawia w urzędzie przeznaczenia egzemplarz kontrolny T5, jak również przesyłkę, do której się odnosi, może otrzymać, o ile tego zażąda, poświadczenie odbioru wystawione na formularzu, którego wzór znajduje się w załączniku 47.

To poświadczenie odbioru nie może zastąpić egzemplarza kontrolnego T5.

Artykuł 485

1. W przypadku przesyłki towarów, której towarzyszy egzemplarz kontrolny T5, właściwe organy Państw Członkowskich zezwalają, aby taka przesyłka i egzemplarz kontrolny T5 zostały podzielone przed zakończeniem procedury, dla której formularz został wystawiony. Przesyłki powstałe w wyniku takiego podziału mogą być przedmiotem dalszego podziału.

2. Ustęp 1 pozostaje bez uszczerbku dla stosowania środków wspólnotowych w odniesieniu do produktów z interwencji, które mają zostać poddane kontroli wykorzystania i/lub przeznaczenia i które są przetwarzane w innym Państwie Członkowskim przed nadaniem im końcowego użycia i/lub osiągnięciem ich miejsca przeznaczenia.

3. Podziału określonego w ust. 1 dokonuje się zgodnie z ust. 4-7. Państwa Członkowskie mają prawo odstąpić od tych przepisów w przypadkach, w których wszystkie przesyłki powstałe w wyniku podziału mają mieć nadane końcowe użycie i/lub mają osiągnąć miejsce przeznaczenia w Państwie Członkowskim, w którym następuje podział.

4. Urząd, w którym dokonuje się podziału, wydaje zgodnie z art. 481, wyciąg z egzemplarza kontrolnego T5 dla każdej z części podzielonej przesyłki, używając w tym celu egzemplarza kontrolnego T5.

W każdym wyciągu zawarte są między innymi dodatkowe informacje umieszczone w polach 100, 104, 105, 106 i 107 pierwotnego egzemplarza kontrolnego T5 i podana jest masa oraz ilość netto towarów, do których wyciąg się odnosi. W polu 106 każdego wyciągu umieszcza się numer ewidencyjny, datę, urząd i państwo wystawiające pierwotny egzemplarz kontrolny T5, z użyciem jednego z następujących zwrotów:

- Extracto del ejemplar de control: …

(número, fecha, oficina y país de expedición)

- Udskrift af kontroleksemplar: …

(nummer, dato, udstedelsessted og land)

- Auszug aus dem Kontrollexemplar: …

(Nummer, Datum, ausstellende Stelle und Ausstellungsland)

- Απόσπασμα του αντιτύπου ελέγχου: …

(αριθμός, ημερομηνία, γραφείο και χώρα εκδόσεως)

- Extract of control copy: …

(Number, date, office and country of issue)

- Extrait de l'exemplaire de contrôle: …

(numéro, date, bureau et pays de délivrance)

- Estratto dell'esemplare di controllo: …

(numéro, data, ufficio e paese di emissione)

- Uittreksel uit controle-exemplaar: …

(nummer, datum, kantoor en land van afgifte)

- Extracto do exemplar de controlo: …

(número, data, estância, país de emissão)

5. Urząd, w którym dokonuje się podziału, odnotowuje dokonanie podziału na pierwotnym egzemplarzu kontrolnym T5. W tym celu umieszcza on w polu "kontrola użycia i/lub przeznaczenia" jedno z następujących wyrażeń:

- … (número) extractos expedidos — copias adjuntas,

- … (antal) udstedte udskrifter — kopier vedføjet,

- … (Anzahl) Auszüge ausgestellt — Durchschriften liegen bei,

- … (αριθμός) εκδοθέντα αποσπάσματα — συνημμένα αντίγραφα,

- … (number) extracts issued — copies attached,

- … (nombre) extraits délivrés — copies ci-jointes,

- … (numéro) estratti rilasciati — copie allegate,

- … (aantal) uittreksels afgegeven — kopieën bijgevoegd,

- … (quantidade) extractos emitidos — cópias juntas

Pierwotny egzemplarz kontrolny T5 wraz z kopiami wystawionych wyciągów odsyła się niezwłocznie na adres podany w polu "Odesłać do".

Urząd, w którym dokonuje się podziału, zatrzymuje kopie pierwotnego egzemplarza kontrolnego i wystawionych wyciągów.

6. Oryginały wyciągów z egzemplarza kontrolnego T5 wraz z odnoszącymi się do procedury dokumentami, jeżeli takie istnieją, dołącza się do każdej z części podzielonej przesyłki.

7. Właściwe urzędy w Państwie Członkowskim przeznaczenia części podzielonej przesyłki przeprowadzają lub powodują przeprowadzenie, na swoją odpowiedzialność, kontroli przewidzianego lub wymaganego użycia i/lub przeznaczenia. Zgodnie z art. 483 ust. 3 wpisują właściwe dane na wyciągach i odsyłają je na adres podany w polu "Odesłać do".

8. W przypadku dalszego podziału przewidzianego w ust. 1, ust. 2-7 stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł 486

1. Egzemplarz kontrolny T5 może zostać wystawiony z mocą wsteczną, pod warunkiem że:

- osoba zainteresowana nie jest odpowiedzialna za niezłożenie wniosku lub niewydanie tego dokumentu w chwili wysyłki towarów, lub może ona przedstawić właściwym organom dowody, że braki te nie zostały spowodowane przez jej nieostrożność lub zaniedbanie,

- osoba zainteresowana przedstawi dowód, że egzemplarz kontrolny T5 odnosi się do towarów, w stosunku do których wszystkie urzędowe formalności zostały spełnione,

- osoba zainteresowana przedłoży dokumenty wymagane do wydania egzemplarza kontrolnego T5,

- zostanie wykazane właściwym organom, że wydanie egzemplarza kontrolnego T5 z mocą wsteczną nie doprowadzi do uzyskania korzyści majątkowych, które nie byłyby należne w związku z realizowaną procedurą tranzytu, statusem celnym towarów i ich użyciem i/lub przeznaczeniem.

2. Jeżeli egzemplarz kontrolny T5 zostaje wystawiony z mocą wsteczną, umieszcza się na nim jedno z następujących wyrażeń w kolorze czerwonym:

- Expedido a posteriori,

- Udstedt efterfølgende,

- Nachträglich ausgestellt,

- Εκδοθέν εκ των υστέρων,

- Issued retroactively,

- Délivré a posteriori,

- Rilasciato a posteriori,

- Achteraf afgegeven,

- Emitido a posteriori.

Ponadto osoba zainteresowana podaje na takim egzemplarzu kontrolnym T5 dane środka transportu, na którym zostały wysłane towary, datę wyjścia oraz, w zależności od przypadku, datę przedstawienia towarów w urzędzie przeznaczenia.

3. Egzemplarz kontrolny T5 wydany z mocą wsteczną może zostać odnotowany przez urząd przeznaczenia dopiero wtedy, gdy urząd ten stwierdzi, że towary objęte tym dokumentem zostały użyte i/lub otrzymały przeznaczenie w sposób przewidziany lub wymagany przez środek wspólnotowy odnoszący się do przywozu, wywozu lub przepływu tych towarów na obszarze celnym Wspólnoty.

4. W przypadku utraty oryginału mogą zostać wydane duplikaty egzemplarzy kontrolnych T5, wyciągów z egzemplarzy kontrolnych T5, formularzy T5 bis i wykazów załadunkowych T5. Duplikat musi być opatrzony, wykonanym drukowanymi literami w kolorze czerwonym, napisem "DUPLICATE", jak również pieczęcią urzędu, który go wystawił i podpisem uprawnionego funkcjonariusza.

Artykuł 487

W drodze odstępstwa od art. 472 i o ile przepisy odnoszące się do odpowiedniego środka wspólnotowego nie przewidują inaczej, każde Państwo Członkowskie ma prawo wymagać, aby dowód, iż towary zostały użyte i/lub otrzymały przeznaczenie w przewidziany lub przypisany sposób, został przedstawiony zgodnie z procedurą krajową, pod warunkiem że towary nie opuszczają jego terytorium przed przewidzianym lub wymaganym użyciem i/lub przeznaczeniem.

Artykuł 488

Właściwe organy każdego Państwa Członkowskiego mogą, w ramach swoich kompetencji, zwolnić każdą osobę, która spełnia warunki określone w art. 489 i która zamierza wysyłać towary, dla których musi zostać wystawiony egzemplarz kontrolny T5 (zwaną dalej "upoważnionym nadawcą"), z obowiązku przedstawiania w urzędzie wyjścia danych towarów lub odnoszącego się do nich egzemplarza kontrolnego.

Artykuł 489

1. Pozwolenie przewidziane w art. 488 udzielane jest jedynie osobom:

a) które często dokonują wysyłek towarów;

b) których ewidencja umożliwia organom celnym kontrolę przeprowadzanych przez nie czynności;

c) które złożyły zabezpieczenie, jeżeli wydanie egzemplarza kontrolnego T5 jest uzależnione od złożenia zabezpieczenia;

oraz

d) które nie popełniły poważnych lub powtórnych naruszeń danego prawodawstwa.

2. Właściwe organy podejmują właściwe środki, aby zapewnić, że zabezpieczenie określone w ust. 1 lit. c) zostało złożone.

Artykuł 490

W pozwoleniu wydawanym przez właściwe organy określane są w szczególności:

a) urząd lub urzędy właściwe do występowania w charakterze urzędu wyjścia dla przesyłek;

b) termin, jak również procedura, według której upoważniony nadawca ma poinformować urząd wyjścia o planowanych przesyłkach, aby urząd ten mógł przeprowadzić wszelkie konieczne kontrole przed wyjściem towarów;

c) termin, w którym towary muszą zostać przedstawione w urzędzie przeznaczenia; termin ten wyznaczany jest z uwzględnieniem warunków transportu;

d) środki identyfikacyjne, które należy zastosować. W tym celu właściwe organy mogą nakazać, aby środki transportu lub opakowania zaopatrzone zostały w specjalne zamknięcia, dopuszczone przez właściwe organy i nałożone przez upoważnionego nadawcę.

Artykuł 491

1. W pozwoleniu określa się, że pole przeznaczone dla urzędu wyjścia, znajdujące się na przedniej stronie egzemplarza kontrolnego T5 jest:

a) uprzednio opatrzone pieczęcią urzędu wyjścia oraz podpisem funkcjonariusza tego urzędu;

lub

b) opatrzone przez upoważnionego nadawcę specjalną metalową pieczęcią uznaną przez organy celne, zgodną ze wzorem przedstawionym w załączniku 62; odcisk takiej pieczęci może zostać uprzednio wydrukowany na formularzu, jeżeli jego druk dokonywany jest przez zatwierdzoną do tego celu drukarnię.

Upoważniony nadawca wypełnia pole, podając datę wysyłki towarów, a w zgłoszeniu numer, zgodnie z regułami ustanowionymi w tym celu w pozwoleniu.

2. Właściwe organy mogą nakazać stosowanie formularzy, które w celach identyfikacji opatrzone są znakami wyróżniającymi.

Artykuł 492

1. Najpóźniej w chwili wysyłki towarów upoważniony nadawca uzupełnia należycie wypełniony egzemplarz kontrolny T5, podając na przedniej stronie w polu "Kontrola urzędu wyjścia", w zależności od przypadku, termin, w którym towary należy przedstawić w urzędzie przeznaczenia, i odniesienie do dokumentu wywozowego, wymagane przez Państwo Członkowskie wysyłki, jak również stosowane środki identyfikacyjne oraz umieszczając w tym polu jeden z następujących wpisów:

- Procedimiento simplificado,

- Forenklet fremgangsmåde,

- Vereinfachtes Verfahren,

- Απλουστευμένη διαδικασία,

- Simplified procedure,

- Procédure simplifée,

- Procedura semplificata,

- Vereenvoudigde regeling,

- Procedimento simplificado.

2. Po dokonaniu wysyłki towarów upoważniony nadawca niezwłocznie przesyła do urzędu wyjścia kopię egzemplarza kontrolnego T5 wraz ze wszystkimi specjalnymi dokumentami, na których podstawie wystawiono egzemplarz kontrolny T5.

3. Jeżeli urząd wyjścia przeprowadza kontrolę przesyłki przy wyjściu, to fakt takiej kontroli odnotowuje w polu "Kontrola urzędu wyjścia", znajdującym się na przedniej stronie egzemplarza kontrolnego T5.

4. Należycie wypełniony i uzupełniony wpisami określonymi w ust. 1 oraz podpisany przez upoważnionego nadawcę egzemplarz kontrolny uważa się za wystawiony przez urząd wyjścia, który wstępnie poświadczył formularz zgodnie z art. 491 ust. 1 lit. a) lub którego nazwa jest umieszczona na specjalnej pieczęci określonej w art. 491 ust. 1 lit. b), w celu potwierdzenia, że dane towary zostały użyte i/lub otrzymały określone przeznaczenie.

Artykuł 493

1. Upoważniony nadawca:

a) przestrzega przepisów niniejszego rozdziału oraz warunków pozwolenia;

b) podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ochrony specjalnej pieczęci lub formularzy opatrzonych nadrukiem pieczęci urzędu wyjścia bądź też nadrukiem specjalnej pieczęci.

2. Upoważniony nadawca ponosi wszelkie konsekwencje, w szczególności finansowe, błędów, opuszczeń i innych wad sporządzonych przez niego egzemplarzy kontrolnych T5 lub zaistniałych w samym przebiegu procedur, z których korzysta na mocy pozwolenia przewidzianego w art. 488.

3. W przypadku niewłaściwego użycia przez jakąkolwiek osobę formularzy egzemplarza kontrolnego T5, które zostały uprzednio opatrzone pieczęcią urzędu wyjścia lub pieczęcią specjalną, upoważniony nadawca odpowiada, bez uszczerbku dla wszczęcia postępowania karnego, za uiszczenie ceł i innych opłat, które nie zostały uiszczone oraz za zwrot korzyści finansowych, które zostały uzyskane w następstwie takiego niewłaściwego użycia, chyba że wykaże właściwym organom, od których uzyskał pozwolenie, że zastosował wymagane na mocy ust. 1 lit. b) środki.

Artykuł 494

1. Właściwe organy mogą zezwolić, aby formularze egzemplarza kontrolnego T5 opatrzone specjalną pieczęcią, określoną w załączniku 62, sporządzone z wykorzystaniem elektronicznego lub automatycznego zintegrowanego systemu przetwarzania danych, nie były podpisywane przez upoważnionego nadawcę. Pozwolenie może zostać udzielone, pod warunkiem że upoważniony nadawca zobowiąże się uprzednio wobec tych organów na piśmie do wzięcia odpowiedzialności, bez uszczerbku dla wszczęcia postępowania karnego, za uiszczenie ceł i innych opłat, które nie zostały uiszczone oraz za zwrot korzyści finansowych, które zostały uzyskane w następstwie niewłaściwego użycia formularzy egzemplarza kontrolnego T5 opatrzonych nadrukiem specjalnej pieczęci.

2. Na formularzach egzemplarza kontrolnego T5, wystawionych zgodnie z ust. 1, umieszcza się w polu przeznaczonym na podpis zgłaszającego jeden z następujących wpisów:

- Dispensa de firma,

- Fritaget for underskrift,

- Freistellung von der Unterschriftsleistung,

- Δεν απαιτείται υπογραφή,

- Signature waived,

- Dispense de signature,

- Dispensa dalla firma,

- Van ondertekening vrijgesteld,

- Dispensada a assinatura.

Artykuł 495

Formularze określone w załącznikach I, II i III do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2823/87 [14], które były używane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, mogą być w dalszym ciągu używane aż do wyczerpania zapasów, ale najpóźniej do dnia 31 grudnia 1995 r.

TYTUŁ III

GOSPODARCZE PROCEDURY CELNE

ROZDZIAŁ 1

Przepisy wspólne

Sekcja 1

Definicje

Artykuł 496

Do celów niniejszego tytułu:

a) "urząd nadzoru" oznacza urząd celny uprawniony przez organy celne każdego Państwa Członkowskiego, które wydało pozwolenie, do nadzoru nad procedurą, jak wskazano w pozwoleniu;

b) "urząd objęcia procedurą" oznacza urząd lub urzędy celne uprawnione przez organy celne Państwa Członkowskiego, które wydało pozwolenie, do przyjmowania zgłoszeń objęcia procedurą lub procedurami, jak wskazano w pozwoleniu;

c) "urząd zakończenia" oznacza urząd lub urzędy celne uprawnione przez organy celne Państwa Członkowskiego, które wydało pozwolenie, do przyjmowania zgłoszeń nadających towarom, w związku z objęciem gospodarczą procedurą celną, zatwierdzone przeznaczenie celne, jak wskazano w pozwoleniu.

Sekcja 2

Nadanie procedury – procedura zwykła

Artykuł 497

1. Bez uszczerbku dla ust. 3 i art. 568, 656, 695 i 760 wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej (włącznie z wnioskami o udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego lub korzystanie z procedury składu celnego), zwany dalej "wnioskiem", sporządzany jest na piśmie.

Jest on zgodny z odpowiednim wzorem z załącznika 67. Wnioskodawca podaje we wniosku wszystkie wymagane informacje odnoszące się do różnych pozycji wymienionych w tym wzorze według numeru pozycji, jak wskazano w załącznikach 67/A-67/E, włączając uwagi. Wniosek jest podpisany i opatrzony datą.

Jeżeli wyznaczone organy celne uznają, że informacje podane we wniosku są niewystarczające, to niniejszy ustęp nie wyklucza możliwości zażądania od wnioskodawcy przedłożenia dodatkowych informacji ani zażądania podania innych danych niezbędnych dla stosowania przepisów regulujących inne dziedziny niż te, które uregulowane są przepisami niniejszego tytułu.

2. Do wniosku załącza się wszystkie odnoszące się do niego dokumenty albo oryginały lub kopie wszelkich uzupełniających dowodów lub dokumentów odnoszących się do danych, które mają być zawarte we wniosku i których przedstawienie jest niezbędne do jego rozpatrzenia. W przypadku gdy niezbędne okaże się uzupełnienie niektórych informacji, do wniosku mogą zostać również załączone dodatkowe arkusze. Wszystkie takie dokumenty, dowody lub arkusze dodatkowe załączone do wniosku stanowią jego integralną część. We wniosku podaje się liczbę jego załączników.

3. Na zasadzie jednostkowych przypadków organy celne mogą zezwolić, w odniesieniu do wniosku o wznowienie lub zmianę pozwolenia, na przedstawienie przez posiadacza pozwolenia pisemnego wniosku zawierającego w szczególności dane dotyczące wcześniejszego pozwolenia i wskazującego, o ile zaistnieje taka potrzeba, wszelkie zmiany, których należy dokonać.

4. Bez uszczerbku dla procedur uproszczonych przewidzianych w art. 568, 656, 695 i 760 wniosek, który nie spełnia warunków ustanowionych w niniejszym artykule i który nie jest przedstawiany zgodnie z art. 509, 555, 651, 691 i 750 nie może zostać przyjęty.

Artykuł 498

Złożenie wniosku podpisanego przez wnioskodawcę wyraża wolę osoby zainteresowanej korzystania z gospodarczej procedury celnej, o którą zabiega, i, bez uszczerbku dla możliwego stosowania przepisów karnych, zgodnie z obowiązującymi w Państwach Członkowskich przepisami, jest traktowane jako zobowiązanie co do:

- prawidłowości informacji podanych we wniosku,

- autentyczności załączonych dokumentów, oraz

- przestrzegania wszystkich obowiązków odnoszących się do gospodarczej procedury celnej, o którą osoba zabiega.

Artykuł 499

1. Przed wydaniem pozwolenia organy celne właściwe do udzielania pozwoleń upewniają się, czy wszystkie warunki wymagane do udzielenia pozwolenia są spełnione.

2. Pozwolenie nie jest udzielane, gdy wniosek nie może zostać przyjęty w rozumieniu art. 497 ust. 4.

Artykuł 500

1. Bez uszczerbku dla art. 568, 656, 695 i 760 pozwolenie na korzystanie z gospodarczej procedury celnej przewidziane w art. 85 Kodeksu (włącznie z pozwoleniem na prowadzenie składu celnego lub korzystanie z procedury składu celnego), sporządzane jest na formularzu zgodnym z odpowiednimi przepisami załączników 68/A-68/E. Pozwolenie jest podpisywane i opatrzone datą.

2. Wnioskodawca jest powiadamiany o wydaniu pozwolenia.

3. Bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w art. 556 ust. 1 i art. 751 ust. 1 pozwolenie staje się skuteczne od dnia jego wydania.

4. Pozwolenie może obejmować, w zależności od przypadku, jedno lub większą ilość objęć daną procedurą.

5. W drodze odstępstwa od ust. 1 w przypadku wznowienia lub zmiany wydanego wcześniej pozwolenia po złożeniu wniosku zgodnie z art. 497 ust. 3 organy celne, na zasadzie jednostkowych przypadków, mogą albo przyjąć decyzję wskazującą pola, które mają zostać zmienione z powołaniem się na zmieniane pozwolenie albo wydać nowe pozwolenie.

Artykuł 501

1. Jeżeli jeden z warunków wymaganych dla wydania pozwolenia nie jest spełniony, organy celne odrzucają wniosek.

2. Decyzja o odrzuceniu wniosku sporządzana jest na piśmie i przekazywana do wiadomości wnioskodawcy, zgodnie z art. 6 ust. 3 Kodeksu.

Artykuł 502

1. Organy celne przechowują wnioski oraz ich załączniki, wraz z wszelkimi wydanymi pozwoleniami.

2. W przypadku wydania pozwolenia wnioski, załączniki i pozwolenie przechowuje się przez co najmniej trzy lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wygasa ważność pozwolenia, lub w przypadku pozwolenia na prowadzenie składu celnego bądź korzystanie z procedury składu celnego, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym pozwolenie zostało unieważnione lub cofnięte.

3. W przypadku odrzucenia wniosku bądź unieważnienia lub cofnięcia pozwolenia wniosek oraz albo decyzja odrzucająca wniosek, albo pozwolenie, w zależności od przypadku, wraz z wszystkimi załącznikami przechowywane są przez okres co najmniej trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wniosek został odrzucony lub pozwolenie zostało unieważnione bądź cofnięte.

ROZDZIAŁ 2

Skład celny

Sekcja 1

Przepisy ogólne

Podsekcja 1

Definicje i typy składów

Artykuł 503

Do celów niniejszego rozdziału:

a) "towary rolne" oznaczają towary będące przedmiotem rozporządzeń określonych w art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 565/80 [15]. Towary będące przedmiotem rozporządzenia Rady (EWG) nr 3033/80 [16] (towary powstałe w wyniku przetworzenia produktów rolnych) lub rozporządzenia (EWG) nr 3035/80 [17] (produkty rolne wywiezione w postaci towarów nieobjętych załącznikiem II Traktatu) są uważane za towary rolne;

b) "zaliczka" oznacza zapłatę przed wywozem towarów kwoty równej refundacji wywozowej, o ile jest ona przewidziana rozporządzeniem Rady (EWG) nr 565/80;

c) "towary prefinasowane" oznaczają wszystkie towary przeznaczone do wywozu w stanie niezmienionym, które są przedmiotem zaliczki, określone jednakże przez reguły wspólnotowe pozwalające na taką zapłatę;

d) "prefinasowany produkt podstawowy" oznacza każdy produkt przeznaczony do wywozu po przetworzeniu wykraczającym poza czynności określone w art. 532, w formie produktu przetworzonego, który jest przedmiotem zaliczki;

e) "towary przetworzone" oznaczają każdy produkt lub towary powstałe z przetworzenia prefinansowanego produktu podstawowego, określone jednakże przez reguły wspólnotowe pozwalające na taką zapłatę.

Artykuł 504

1. Bez uszczerbku dla ust. 2 i 3 składy celne, w których towary są składowane w ramach procedury składu celnego, klasyfikowane są w następujący sposób:

- skład typu A: skład publiczny, zgodnie z art. 99 akapit drugi tiret pierwsze Kodeksu, w którym odpowiedzialność spoczywa na prowadzącym skład,

- skład typu B: skład publiczny, zgodnie z art. 99 akapit drugi tiret pierwsze Kodeksu, w którym odpowiedzialność spoczywa na każdym korzystającym ze składu, zgodnie z art. 102 ust. 1 Kodeksu, uwzględniając art. 105 akapit drugi Kodeksu,

- skład typu C: skład prywatny, zgodnie z art. 99 akapit drugi tiret drugie Kodeksu, w którym prowadzący skład jest korzystającym, ale nie musi być koniecznie właścicielem towarów,

- skład typu D: skład prywatny, zgodnie z art. 99 akapit drugi tiret drugie Kodeksu, w którym prowadzący skład jest korzystającym, ale nie musi być koniecznie właścicielem towarów, oraz gdzie stosuje się procedurę określoną w art. 112 ust. 3 Kodeksu.

2. Procedura składu celnego może być również stosowana w składzie prywatnym, zgodnie z art. 99 akapit drugi tiret drugie Kodeksu, w którym prowadzący skład jest korzystającym, ale niekoniecznie właścicielem towarów, w ramach systemu umożliwiającego składowanie towarów w urządzeniach przeznaczonych do składowania należących do posiadacza pozwolenia, zgodnie z art. 98 ust. 3 Kodeksu. System ten określa się jako skład typu E.

3. Jeżeli skład będący składem publicznym, zgodnie z art. 99 akapit drugi tiret pierwsze Kodeksu, prowadzony jest przez organy celne, określa się go jako skład typu F.

4. Połączenie w jednym pomieszczeniu lub miejscu typów składu, określonych w ust. 1, 2 i 3, jest zakazane.

Podsekcja 2

Umiejscowienie składu celnego

Artykuł 505

1. Z wyjątkiem składów typu E i typu F skład celny stanowią pomieszczenia lub każde inne ograniczone miejsce zatwierdzone przez organy celne.

2. Jeżeli organy celne zdecydują się zarządzać składem typu F, to wyznaczają pomieszczenia lub miejsce, które stanowią skład. Decyzja ta jest publikowana w formie stosowanej przez Państwa Członkowskie dla publikacji swoich instrumentów administracyjnych lub prawnych.

3. Miejsce zatwierdzone przez organ celny jako "magazyn czasowego składowania", zgodnie z art. 185, lub prowadzone przez organy celne może zostać również zatwierdzone jako skład typu A, B, C lub D, lub prowadzone jako skład typu F.

Artykuł 506

Składy typu A, typu C, typu D i typu E mogą również zostać zatwierdzone jako magazyny żywności zgodnie z art. 38 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3665/87 [18].

Podsekcja 3

Środki polityki handlowej

Artykuł 507

Jeżeli akty wspólnotowe przewidują środki polityki handlowej stosowane w stosunku do:

a) dopuszczania towarów do swobodnego obrotu, to nie mają one zastosowania, gdy towary obejmowane są procedurą składu celnego, ani w okresie ich pozostawania w składzie;

b) wprowadzania towarów na obszar celny Wspólnoty, to stosuje się je przy objęciu towarów niewspólnotowych procedurą składu celnego;

c) wywozu towarów, to stosuje się je przy wywozie poza obszar celny Wspólnoty towarów wspólnotowych po ich objęciu procedurą składu celnego.

Sekcja 2

Przepisy dotyczące udzielania pozwoleń

Artykuł 508

Przepisy niniejszej sekcji stosuje się do wszystkich typów składów, z wyjątkiem składów typu F.

Artykuł 509

Wniosek o udzielenie pozwolenia przedstawiony zostaje, zgodnie z art. 497 i załącznikiem 67/A, organom celnym wyznaczonym przez Państwo Członkowskie, w którym znajdują się miejsca, które mają zostać zatwierdzone jako składy celne lub, w przypadku składu typu E, organom celnym wyznaczonym przez Państwo Członkowskie, w którym prowadzona jest główna księgowość osoby prowadzącej skład.

Artykuł 510

1. Pozwolenie może zostać udzielone jedynie, gdy wnioskodawca wykaże istnienie rzeczywistej gospodarczej potrzeby składowania i gdy skład celny jest przeznaczony przede wszystkim do składowania towarów; jednakże towary mogą być poddawane zabiegom zwyczajowym, uszlachetnianiu czynnemu lub przetwarzaniu pod kontrolą celną, na warunkach określonych w art. 106 i 109 Kodeksu, pod warunkiem że procesy te nie będą dominujące w stosunku do działalności polegającej na składowaniu towarów.

2. Do celów art. 86 Kodeksu przy ustalaniu, czy koszty administracyjne związane z nadzorem i kontrolą składu celnego są proporcjonalne z gospodarczymi potrzebami składowania, uwzględnia się między innymi typ składu celnego i procedury, które mogą zostać zastosowane.

Artykuł 511

1. Pozwolenie wydawane jest przez organy celne wyznaczone przez każde Państwo Członkowskie, w którym zgodnie z art. 509 został złożony wniosek.

Pozwolenie staje się skuteczne z dniem jego wydania lub, o ile jest to w nim określone, z datą późniejszą. Jednakże jeżeli osoba składa wniosek o udzielenie pozwolenia na prowadzenie prywatnego składu celnego, a organy celne w drodze wyjątku powiadamiają tę osobę o zgodzie na wydanie takiego pozwolenia na piśmie w inny sposób niż z zastosowaniem formularza określonego w załączniku 68/A, to pozwolenie staje się skuteczne z dniem tego powiadomienia. Kopia powiadomienia jest załączona do pozwolenia i stanowi jego integralną część.

2. Bez uszczerbku dla reguł dotyczących unieważniania, cofania i wprowadzania zmian pozwolenia udzielane są na czas nieograniczony.

3. W pozwoleniach wymieniona jest między innymi nazwa urzędu celnego odpowiedzialnego za nadzór nad składem celnym. Może tam być również określone, o ile zaistnieje taka potrzeba, że towary, które są niebezpieczne lub które mogą doprowadzić do zepsucia innych towarów, bądź które wymagają z innych względów szczególnych urządzeń, muszą zostać umieszczone w pomieszczeniach specjalnie wyposażonych do ich przyjęcia.

W przypadku składu prywatnego pozwolenie może określać również kategorie towarów, które mogą być w tym składzie składowane.

4. Jeżeli osoba zainteresowana zwróci się z wnioskiem, aby towary mogły zostać przedstawione lub zgłoszone do procedury w urzędzie celnym innym niż urząd nadzoru, a nie będzie miało to wpływu na prawidłowość przeprowadzanej operacji, organy celne mogą upoważnić jeden lub kilka urzędów do działania jako urząd(urzędy) objęcia procedurą.

Jeżeli procedura dotyczy więcej niż jednego Państwa Członkowskiego, to organy celne, które wydały pozwolenie, przesyłają jego kopię pozostałym zainteresowanym organom celnym.

Artykuł 512

1. Warunek gospodarczej potrzeby składowania, określony w art. 510 ust. 1, uważany jest za już niespełniany, gdy osoba zainteresowana zwróci się z pisemnym wnioskiem o cofnięcie pozwolenia.

2. Pozwolenie może zostać również cofnięte, gdy organy celne uznają, że skład celny nie jest już wykorzystywany lub nie jest w wystarczającym stopniu wykorzystywany, aby uzasadniało to jego dalsze istnienie.

Sekcja 3

Objęcie towarów procedurą

Artykuł 513

1. Towary, które mają zostać objęte procedurą składu celnego, i odpowiadające im zgłoszenia objęcia odpowiednią procedurą przedstawia się w urzędzie nadzoru lub, w przypadku stosowania art. 511 ust. 4, w urzędzie objęcia procedurą wskazanym w pozwoleniu.

2. W przypadku stosowania art. 511 ust. 4 akapit drugi urząd celny objęcia procedurą wysyła do urzędu nadzoru, niezwłocznie po zwolnieniu towarów, kopię lub dodatkowy arkusz zgłoszenia, określony w ust. 1, lub kopię dokumentu administracyjnego lub handlowego stosowanego do celów objęcia towarów procedurą. Nazwa i adres tego urzędu umieszczone są w polu 44 zgłoszenia lub na dokumencie handlowym lub administracyjnym.

Jeżeli urząd objęcia procedurą uważa to za niezbędne, może zażądać, aby urząd nadzoru powiadomił go o przybyciu towarów.

Przepisy regulujące procedurę składu celnego stosuje się od dnia przyjęcia przez urząd objęcia procedurą zgłoszenia objęcia procedurą; takie zgłoszenie służy również do transportu towarów, który musi nastąpić jak najszybciej oraz ich wprowadzenia do pomieszczeń składu celnego bez przedstawiania ich w urzędzie nadzoru.

Procedura ta nie ma zastosowania do składu typu B.

3. Procedura określona w ust. 2 może być również stosowana bez wniosku ze strony osoby zainteresowanej, z przyczyn związanych z wewnętrzną organizacją urzędów celnych, w szczególności z przyczyn związanych ze stosowaniem metod informatycznych.

Podsekcja 1

Procedura zwykła

Artykuł 514

Zgłoszenie określone w art. 513 dokonywane jest zgodnie z art. 198-252.

Podsekcja 2

Procedury uproszczone

Artykuł 515

Procedury uproszczone przewidziane w art. 76 Kodeksu stosuje się zgodnie z art. 268-274.

Artykuł 516

Procedury przewidziane w art. 514 i 515 stosuje się również w odniesieniu do przejścia towarów składowanych czasowo, określonych w art. 505 ust. 3, pod procedurę składu celnego.

Sekcja 4

Działanie składów celnych i procedura składu celnego

Podsekcja 1

Ewidencja towarowa

Artykuł 517

1. W składach typu A, typu C, typu D i typu E organy celne wyznaczają prowadzącego skład jako osobę, która zobowiązana jest do prowadzenia ewidencji towarowej, określonej w art. 105 Kodeksu.

Ewidencja towarowa jest udostępniana urzędowi nadzoru w celu umożliwienia mu dokonywania wszelkich kontroli.

2. W składzie celnym typu B urząd nadzoru przechowuje zgłoszenia objęcia procedurą lub dokumenty administracyjne stosowane przy takim objęciu procedurą w celu monitorowania jej zakończenia. Nie prowadzi się ewidencji towarowej.

Bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych regulujących przechowywanie dokumentów celnych urząd nadzoru może wyznaczyć, w ramach swojej wewnętrznej organizacji, terminy przechowywania tych zgłoszeń na miejscu. Terminy te mogą zostać przedłużone.

W przypadku gdy towary, których dotyczy zgłoszenie lub dokument, nie otrzymały przed upływem wspomnianych terminów przeznaczenia celnego, urząd nadzoru wnosi o przyznanie tym towarom przeznaczenia celnego lub o zastąpienie zgłoszenia albo pierwotnego dokumentu objęcia towarów procedurą, nowym zgłoszeniem zawierającym wszystkie dane starego zgłoszenia lub dokumentu.

3. W składzie typu F w ewidencji celnej umieszcza się wszystkie informacje określone w art. 520. Ewidencja ta zastępuje ewidencję towarową, określoną w art. 105 Kodeksu.

Artykuł 518

Bez uszczerbku dla art. 517 ust. 3 urząd nadzoru nie prowadzi ewidencji towarowej.

Jednakże może on prowadzić, dla swoich potrzeb administracyjnych, rejestr wszystkich przyjętych zgłoszeń.

Artykuł 519

Jeżeli ewidencja prowadzona przez korzystającego ze składu, do celów handlowych lub podatkowych, zawiera wszystkie niezbędne dla nadzoru dane, uwzględniając typ składu celnego i procedury stosowane do objęcia oraz zakończenia, a dane te mogą zostać wykorzystane do celów nadzoru, to organy celne zatwierdzają taką ewidencję jako ewidencję towarową, określoną w art. 105 Kodeksu.

Artykuł 520

1. Ewidencja towarowa, określona w art. 105 Kodeksu, zawiera wszystkie dane niezbędne do właściwego stosowania procedury i jej nadzoru.

Obejmuje w szczególności:

a) informacje zawarte w polach 1, 31, 37 i 38 zgłoszenia objęcia procedurą;

b) numery zgłoszeń, na podstawie których towary otrzymały dopuszczone przeznaczenie celne zamykające procedurę składu celnego;

c) datę, numery innych dokumentów celnych i wszystkich innych dokumentów dotyczących objęcia i zakończenia;

d) informacje umożliwiające monitorowanie towarów, w szczególności miejsca, w którym się znajdują, oraz dane dotyczące każdego przeniesienia towarów z jednego składu celnego do drugiego bez zakończenia procedury;

e) informacje dotyczące wspólnego składowania towarów określonych w art. 524;

f) wszystkie inne szczegóły, które mogą okazać się niezbędne w celu identyfikacji towarów;

g) informacje dotyczące zabiegów zwyczajowych, którym zostają poddane towary;

h) informacje dotyczące czasowego usunięcia towarów z pomieszczeń składu celnego.

2. Ewidencja towarowa w składzie celnym typu D poza danymi określonymi w ust. 1 zawiera informacje określone w wykazie podstawowym przewidzianym w załączniku 37.

3. Ewidencja towarowa musi w każdej chwili wykazywać aktualny stan zapasu towarów, które nadal są objęte procedurą składu celnego. Prowadzący skład musi złożyć w urzędzie nadzoru w terminach określonych przez organy celne wykaz towarów pozostających na składzie.

4. W przypadku stosowania art. 112 ust. 2 Kodeksu wartość celna towarów przed dokonaniem na nich zabiegów jest uwzględniana w ewidencji towarowej.

5. W przypadku stosowania procedur uproszczonych (objęcia lub zakończenia) przepisy niniejszego artykułu stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł 521

1. Towary objęte procedurą składu celnego w składzie typu A, typu C lub typu D wpisuje się do ewidencji towarowej, zgodnie z art. 107 Kodeksu, w chwili ich fizycznego umieszczenia w składzie celnym, na podstawie danych uznanych lub przyjętych przez urząd nadzoru bądź urząd objęcia procedurą, zgodnie z art. 513 ust. 2.

2. Jeżeli towary są objęte procedurą w składzie typu E, wpis do ewidencji towarowej, określony w ust. 1, dokonywany jest w chwili przybycia towarów do magazynów posiadacza pozwolenia.

3. Jeżeli skład celny spełnia w tym samym czasie funkcję magazynu czasowego składowania, zgodnie z art. 505 ust. 3, to wpis do ewidencji towarowej, określony w ust. 1 dokonywany jest:

- w przypadku zastosowania odprawy uproszczonej w miejscu, określonej w art. 272, do przeniesienia ze składowania czasowego pod procedurę składu celnego, przed upływem terminu wyznaczonego na mocy art. 49 Kodeksu,

- w pozostałych przypadkach, w chwili zwolnienia towarów w wyniku złożenia zgłoszenia objęcia towarów procedurą składu celnego.

4. Dane odnoszące się do zakończenia procedury muszą zostać umieszczone w ewidencji towarowej:

- w przypadku stosowania jednej z procedur uproszczonych, w chwili opuszczenia przez towary pomieszczeń składu celnego,

- w pozostałych przypadkach, w chwili zwolnienia towarów w wyniku złożenia zgłoszenia objęcia towarów przeznaczeniem celnym.

Podsekcja 2

Zabiegi zwyczajowe

Artykuł 522

1. Bez uszczerbku dla ust. 2 i 3 zabiegi zwyczajowe, którym mogą być poddawane towary niewspólnotowe, wymienione są w załączniku 69.

2. Jeżeli dokonanie zabiegów spowodowałoby korzyść w naliczaniu należności celnych przywozowych za towary poddane zabiegom w porównaniu do należności za towary przed zabiegiem, to można na nie zezwolić, tylko pod warunkiem że wniosek określony w art. 112 ust. 2 Kodeksu zostanie złożony w chwili złożenia wniosku o pozwolenie na dokonanie zwyczajowego zabiegu.

W tym przypadku wniosek o zastosowanie bardziej korzystnych elementów kalkulacyjnych w składzie typu D, określonych w art. 112 ust. 3 Kodeksu, nie może zostać przyjęty.

3. Jeżeli w wyniku zabiegu kwota należności celnych przywozowych byłaby wyższa od kwoty należności celnych przywozowych za towary przed zabiegiem, osoba zainteresowana nie przedstawia wniosku określonego w art. 112 ust. 2 Kodeksu.

W tym przypadku prowadzący skład typu D zrzeka się wszelkich korzyści, które mógłby uzyskać ze stosowania elementów kalkulacyjnych uznanych lub przyjętych w odniesieniu do towarów poddanych zabiegom w chwili, kiedy zostały objęte procedurą.

4. Jeżeli towary objęte procedurą składu celnego zgłaszane są do przeznaczenia celnego lub wykorzystywane w innym celu niż dopuszczenie do swobodnego obrotu oraz jeżeli stosuje się ust. 2, w polu 31 zgłoszenia do przeznaczenia celnego umieszcza się jedno z następujących oznaczeń:

- Mercancías MU,

- SB varer,

- UB-Waren,

- Εμπορεύματα ΣΕ,

- UFH goods,

- Marchandises MU,

- Merci MU,

- GB-goederen,

- Mercadorias MU.

Oznaczenie to należy przenieść na każdy dokument odnoszący się do procedury celnej lub składowania czasowego, którym podlegają kolejno dane towary.

5. Gdy towary, do których stosuje się ust. 2, objęte jedną procedurą celną dopuszczane są do swobodnego obrotu lub obejmowane inną procedurą celną, co mogłoby powodować powstanie długu celnego, stosuje się dokument informacyjny INF 8. Sporządzany jest w oryginale i jednej kopii na formularzu zgodnym ze wzorem i przepisami ustanowionymi w załączniku 70.

Organy celne, którym złożono zgłoszenie o objęcie procedurą dopuszczenia do swobodnego obrotu lub o objęcie inną procedurą celną, co mogłoby spowodować powstanie długu celnego, z wykorzystaniem poświadczonego przez nie dokumentu informacyjnego INF 8, zwracają się z wnioskiem do urzędu nadzoru nad składem celnym, w którym zostały dokonane zwyczajowe zabiegi, o podanie rodzaju, wartości celnej i ilości zgłoszonych towarów, które zostałyby uwzględnione, gdyby nie zostały poddane wspomnianym zabiegom.

Oryginał dokumentu INF 8 przesyłany jest do urzędu nadzoru nad składem celnym; kopię zachowują organy celne, które poświadczyły pole 14 formularza.

Urząd nadzoru nad składem celnym podaje informacje wymagane dla pól 11, 12 i 13, poświadcza pole 15 i odsyła oryginał dokumentu INF 8 do urzędu celnego określonego w polu 4.

6. Zgłaszający może zwrócić się z wnioskiem o wydanie dokumentu INF 8 w chwili składania zgłoszenia określonego w ust. 4.

W tym przypadku urząd nadzoru podaje informacje określone w polach 11, 12 i 13, poświadcza pole 15 i zwraca oryginał dokumentu INF 8 zgłaszającemu.

Artykuł 523

1. Przed dokonaniem zwyczajowych zabiegów osoba zainteresowana musi zwrócić się na piśmie do urzędu nadzoru, w każdym pojedynczym przypadku, o wydanie pozwolenia na przeprowadzenie takich zabiegów.

2. We wnioskach o wydanie pozwolenia na dokonanie zwyczajowych zabiegów muszą zostać podane wszystkie dane niezbędne dla stosowania przepisów regulujących procedurę składu celnego, w szczególności art. 522 ust. 2 i 3.

Jeżeli wniosek zostaje zatwierdzony, urząd nadzoru wydaje pozwolenie, umieszczając na tym wniosku odpowiednie potwierdzenie i opatruje go pieczęcią W takim przypadku art. 502 stosuje się mutatis mutandis.

3. Bez uszczerbku dla art. 522 pozwolenie na prowadzenie składu celnego lub, w odniesieniu do składu typu E, pozwolenie na korzystanie z procedury, może określać zwyczajowe zabiegi, które mogą być dokonywane w ramach procedury. W tym przypadku powiadomienie urzędu nadzoru, w formie przez niego określonej, że zabieg będzie miał miejsce, zastępuje wniosek określony w ust. 1.

Podsekcja 3

Wspólne składowanie towarów o różnym statusie celnym

Artykuł 524

1. Pod warunkiem że nie ma to wpływu na prawidłowe przeprowadzenie operacji, urząd nadzoru zezwala, aby towary wspólnotowe inne niż towary określone w art. 98 ust. 1 lit. b) Kodeksu oraz towary niewspólnotowe były składowane razem w tych samych magazynach.

2. Jeżeli wspólne składowanie określone w ust. 1 spowoduje niemożliwość określenia w każdej chwili statusu celnego każdego rodzaju towarów, to składowanie dozwolone jest jedynie w przypadku, gdy są to towary ekwiwalentne.

Za ekwiwalentne uważa się towary objęte tą samą podpozycją Nomenklatury Scalonej, o tej samej jakości handlowej i mające takie same parametry techniczne.

Podsekcja 4

Czasowe wyprowadzenie

Artykuł 525

1. Przed przystąpieniem do czasowego wyprowadzenia towarów z pomieszczeń składu celnego osoba zainteresowana zwraca się do urzędu nadzoru, w każdym pojedynczym przypadku, z pisemnym wnioskiem o wydanie pozwolenia na takie wyprowadzenie.

2. Wniosek o wydanie pozwolenia na czasowe wyprowadzenie zawiera wszystkie dane niezbędne dla stosowania przepisów regulujących procedurę składu celnego. Jeżeli wniosek zostanie uznany, urząd nadzoru wydaje pozwolenie, umieszczając na wniosku odpowiednie potwierdzenie i swoją pieczęć.

W tym przypadku art. 502 stosuje się mutatis mutandis.

3. Pozwolenia na prowadzenie składu celnego mogą określać możliwość czasowego wyprowadzenia towarów. W tym przypadku powiadomienie urzędu nadzoru, w formie przez niego określonej, że towary zostaną czasowo wyprowadzone, zastępuje wniosek określony w ust. 1.

4. Przepisy art. 522 i 523 stosuje się, w przypadku gdy zwyczajowe zabiegi mają być dokonywane w okresie czasowego wyprowadzenia towarów ze składu.

Podsekcja 5

Przeniesienie towarów z jednego składu celnego do drugiego bez zakończenia procedury

Artykuł 526

1. Przeniesienie towarów z jednego składu celnego do drugiego bez zakończenia procedury składu celnego odbywa się z zastosowaniem formularza odpowiadającego wzorowi, sporządzonego zgodnie z art. 205 i zgodnie z procedurą opisaną w załączniku 71.

2. Procedurę uproszczoną opisaną w załączniku 72 stosuje się:

- gdy skład celny, z którego towary są wysyłane, może korzystać z odprawy uproszczonej w miejscu, określonej w art. 253 ust. 3, a skład celny, w którym towary zostaną umieszczone, może korzystać z odprawy uproszczonej w miejscu, w celu objęcia procedurą celną, określoną w art. 272,

lub

- gdy ta sama osoba jest odpowiedzialna za oba składy celne,

lub

- gdy ewidencje towarowe są połączone w sposób elektroniczny.

3. Odpowiedzialność za towary przenoszone między składami przechodzi na prowadzącego skład celny, w którym towary zostaną umieszczone w chwili przejęcia przez niego towarów i wprowadzenia ich do jego ewidencji towarowej.

4. Jeżeli towary mające zostać przeniesione zostały poddane zwyczajowym zabiegom i gdy stosuje się art. 522 ust. 2, to dokument określony w ust. 1 musi obejmować rodzaj, wartość celną i ilość przenoszonych towarów, które należałoby uwzględnić w przypadku powstania długu celnego, jeżeli dane towary nie zostałyby poddane tym zabiegom.

W odniesieniu do tych towarów art. 522 ust. 4, 5 i 6 stosuje się mutatis mutandis.

5. Towary objęte procedurą nie mogą zostać przeniesione z jednego składu celnego do drugiego bez zakończenia procedury, jeżeli skład, z którego lub do którego przenoszone są towary, jest składem typu B.

Podsekcja 6

Inwentaryzacja

Artykuł 527

Urząd nadzoru, jeżeli uzna to za konieczne dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania składu celnego, może wymagać, aby była przeprowadzana, okresowo lub nie, inwentaryzacja wszystkich lub części towarów objętych procedurą składu celnego.

Sekcja 5

Zakończenie procedury

Artykuł 528

1. W przypadku wspólnego składowania towarów rownoważnych, określonych w art. 524 ust. 2, towary zgłoszone do przeznaczenia celnego mogą być uważane za towary wspólnotowe lub niewspólnotowe, w zależności od wyboru osoby zainteresowanej.

Stosowanie przepisów pierwszego akapitu nie może w żadnym wypadku powodować przyznania nadanego statusu celnego większej ilości towarów niż ta, która faktycznie posiada ten status i jest składowana w składzie celnym w chwili wyprowadzenia towarów zgłoszonych do przeznaczenia celnego.

2. W przypadku całkowitego zniszczenia lub nieodwracalnej utraty towarów zniszczona lub utracona część towarów objętych procedurą zostaje oszacowana z uwzględnieniem proporcji towarów tego samego rodzaju objętych procedurą i znajdujących się w pomieszczeniach składu celnego w chwili, gdy zniszczenie lub utrata miała miejsce, chyba że prowadzący skład może przedstawić dowód odnoszący się do faktycznej ilości zniszczonych lub utraconych towarów objętych procedurą.

Sekcja 6

Szczególne przepisy dotyczące wspólnotowych produktów rolnych

Artykuł 529

Przepisy sekcji 1-5, z wyjątkiem art. 522 i 524, stosuje się do towarów prefinansowanych objętych procedurą składu celnego zgodnie z art. 98 ust. 1 lit. b) Kodeksu.

Artykuł 530

1. Jeżeli zgłoszenie określone w art. 513 ust. 1 dotyczy towarów prefinansowanych, sporządzane jest na formularzu przewidzianym w art. 205.

2. Egzemplarz dokumentu określonego w ust. 1 stanowi "zgłoszenie płatności" przewidziane w art. 25 ust. 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3665/87.

3. Do zgłoszenia załącza się wszystkie dokumenty, których przedłożenie jest konieczne dla objęcia procedurą towarów prefinansowanych, w szczególności pozwolenia na wywóz lub świadectwa o wcześniejszym ustaleniu refundacji, określonych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3719/88 [19].

Artykuł 531

1. Bez uszczerbku dla ust. 2 przyjęcie zgłoszenia objęcia procedurą składu celnego towarów prefinansowanych, określonego w art. 530, może nastąpić jedynie po złożeniu zabezpieczenia, zgodnie z art. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 565/80 i art. 31 ust. 1 i 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3665/87. Stosuje się przepisy rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 [20].

2. Organy celne mogą zezwolić, aby zabezpieczenie określone w ust. 1 zostało złożone po przyjęciu zgłoszenia objęcia procedurą na warunkach ustanowionych w art. 31 ust. 3 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3665/87.

Artykuł 532

Bez uszczerbku dla rozporządzenia Komisji (EWG) nr 815/89 [21] dotyczącego jęczmienia barwionego towary prefinansowane objęte procedurą składu celnego mogą być poddawane zabiegom przewidzianym w art. 28 ust. 4 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3665/87; rodzaje zabiegów wymienione są w załączniku 73.

Artykuł 533

1. Procedura składu celnego zostaje zakończona z chwilą przyjęcia zgłoszenia wywozowego.

2. Po przyjęciu zgłoszenia wywozowego towary pozostają pod kontrolą celną aż do opuszczenia obszaru celnego Wspólnoty.

W tym czasie towary mogą być składowane w pomieszczeniach składu celnego, nie będąc objętymi procedurą składu celnego.

3. Stosowanie przez urząd nadzoru przepisów niniejszego artykułu pozostaje bez uszczerbku dla możliwości przeprowadzania przez właściwe organy weryfikacji w ramach wspólnej polityki rolnej.

Artykuł 534

1. Zgłoszenie wywozowe towarów prefinansowanych objętych procedurą składu celnego dokonywane jest na formularzu przewidzianym w art. 205.

2. Do zgłoszenia załącza się wszystkie dokumenty określone w art. 221, włączając pozwolenie na wywóz lub świadectwo o wcześniejszym ustaleniu refundacji, określone w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3719/88.

3. Data wyprowadzenia towarów z obszaru celnego Wspólnoty zostaje odnotowana na odwrotnej stronie dokumentu określonego w ust. 1.

Jeżeli przed opuszczeniem obszaru celnego Wspólnoty towary, w odniesieniu do których zgłoszenie wywozowe zostało przyjęte, przemieszczają się przez część tego obszaru, to stosuje się procedury przewidziane w art. 6, 6a i 7 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3665/87.

4. Za towary, które opuściły obszar celny Wspólnoty, uważa się towary, które otrzymały przeznaczenie równoznaczne z wywozem zgodnie z przepisami art. 34 i 42 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3665/87.

Sekcja 7

Wykorzystanie składu celnego bez objęcia towarów procedurą

Podsekcja 1

Towary wspólnotowe

Artykuł 535

Przetworzenia prefinansowanych produktów podstawowych w pomieszczeniach składu celnego dokonuje się zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 565/80.

Artykuł 536

1. Jeżeli organy celne zażądają, aby towary wspólnotowe, inne niż te określone w art. 98 ust. 2 lit. b) i ust. 3 Kodeksu, które są składowane w pomieszczeniach składu celnego, zostały wymienione w ewidencji towarowej, określonej w art. 105 Kodeksu, zgodnie z art. 106 ust. 3 Kodeksu, to ich status celny musi być wyraźnie potwierdzony odpowiednią adnotacją.

2. Bez uszczerbku dla art. 524 urząd nadzoru może ustanowić specjalne metody ustalania tożsamości takich towarów, w szczególności w celu umożliwienia ich odróżnienia od towarów objętych procedurą składu celnego składowanych w tych samych pomieszczeniach.

3. Towary określone w ust. 1 mogą być wykorzystywane do zwyczajowych zabiegów, procesów uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną.

Artykuł 537

W pomieszczeniach składu celnego bez objęcia procedurą składu celnego mogą być składowane:

- towary, które muszą pozostawać pod kontrolą celną, zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3665/87,

- towary, które czasowo znajdują się na obszarze celnym Wspólnoty w celu ich przeładunku zgodnie z art. 6a wspomnianego rozporządzenia.

Artykuł 536 ust. 1 i 2 stosuje się do tych towarów.

Podsekcja 2

Towary niewspólnotowe

Artykuł 538

1. Przepisy niniejszej podsekcji stosuje się do procesów uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) lub przetwarzania pod kontrolą celną dokonywanych w pomieszczeniach składów typu A, C i D, w których dla objęcia procedurą, powrotnego wywozu lub dopuszczenia do swobodnego obrotu dopuszczona jest odprawa uproszczona w miejscu.

2. O ile nie jest inaczej przewidziane w niniejszej sekcji, przepisy ustanowione w odniesieniu do procedury uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną stosuje się do:

- procesów uszlachetniania czynnego z zastosowaniem systemu ceł zwrotnych,

- procesów uszlachetniania czynnego (system zawieszeń lub ceł zwrotnych) lub przetwarzania pod kontrolą celną, dokonywanych w pomieszczeniach składów typu B lub F, bądź w pomieszczeniach wykorzystywanych do składowania towarów objętych procedurą składu celnego w składzie typu E,

- procesów dokonywanych w pomieszczeniach składów typu A, C lub D niespełniających warunków ustanowionych w ust. 1.

Artykuł 539

Jeżeli nie zostaną zapewnione wszystkie zabezpieczenia niezbędne dla prawidłowego przeprowadzenia procesów, organy celne wstrzymują pozwolenie na korzystanie z procedur uproszczonych, określonych w niniejszej podsekcji. Organy celne mogą, bez uszczerbku dla art. 510, wstrzymać pozwolenie osobom, które nie dokonują często procesów uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną.

Artykuł 540

Procesy uszlachetniania lub przetwarzania przeprowadzane w ramach procedury uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną w pomieszczeniach składu celnego, określone w art. 538 ust. 1, nie są dokonywane do czasu udzielenia pozwolenia określonego w art. 556 lub 651.

Pozwolenie musi określać, w jakim składzie celnym (podając typ składu) będą dokonywane procesy.

Artykuł 541

1. Aby korzystać z procedur przewidzianych w niniejszej podsekcji, posiadacz pozwolenia prowadzi, odpowiednio, "ewidencję uszlachetniania czynnego" lub "ewidencję przetwarzania pod kontrolą celną", określone w art. 556 ust. 3 i art. 651 ust. 3, które zawierają także numery pozwolenia.

2. Do celów sporządzenia rozliczenia procedury, określonego w art. 595 lub 664, numery wpisów do ewidencji, określonych w ust. 1, zastępują numery zgłoszeń i dokumentów, określonych w art. 595 ust. 3 lub art. 664 ust. 3.

3. Wpisy do "ewidencji uszlachetniania czynnego" lub "ewidencji przetwarzania pod kontrolą celną" umożliwiają organom celnym monitorowanie w każdym czasie dokładnej sytuacji wszystkich towarów lub produktów objętych daną procedurą.

Artykuł 542

1. Jeżeli towary objęte są procedurą uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną w chwili ich wprowadzenia do pomieszczeń składu celnego, stosuje się odprawę uproszczoną w miejscu, określoną w art. 276.

2. Wpis do ewidencji uszlachetniania czynnego lub ewidencji przetwarzania pod kontrolą celną odnosi się do dokumentu, na podstawie którego przewożono towary.

Artykuł 543

1. Jeżeli towary znajdujące się w pomieszczeniach składu celnego objęte są procedurą uszlachetniania czynnego lub procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, stosuje się odprawę uproszczoną w miejscu, określoną w art. 276.

2. Procedura składu celnego zostaje zakończona poprzez dokonanie wpisu, w zależności od przypadku, do ewidencji uszlachetniania czynnego lub ewidencji przetwarzania pod kontrolą celną. Numery tych wpisów zostają odnotowane w ewidencji towarowej składu celnego.

Artykuł 544

1. Jeżeli produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym, które zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego w pomieszczeniach składu celnego lub produkty przetworzone, bądź towary w stanie niezmienionym, które zostały objęte procedurą przetwarzania pod kontrolą celną w pomieszczeniach składu celnego, objęte są procedurą składu celnego, stosuje się odprawę uproszczoną w miejscu, określoną w art. 272.

2. Procedura uszlachetniania czynnego i procedura przetwarzania pod kontrolą celną zostaje zakończona poprzez dokonanie wpisu do ewidencji towarowej składu celnego. Numery tego wpisu zostają odnotowane, w zależności od przypadku, w ewidencji uszlachetniania czynnego lub w ewidencji przetwarzania pod kontrolą celną.

3. Określenia przewidziane w art. 610 umieszcza się w ewidencji towarowej składu celnego.

Artykuł 545

1. Jeżeli procedura uszlachetniania czynnego lub procedura przetwarzania pod kontrolą celną zostaje zakończona w czasie, gdy produkty kompensacyjne, przetworzone produkty lub towary w stanie niezmienionym są wyprowadzane z pomieszczeń składu celnego w drodze powrotnego wywozu tych produktów lub towarów, stosuje się odprawę uproszczoną w miejscu, określoną w art. 283.

2. Jeżeli procedura uszlachetniania czynnego lub procedura przetwarzania pod kontrolą celną zostaje zakończona w czasie, gdy produkty kompensacyjne, przetworzone produkty lub towary w stanie niezmienionym są wyprowadzane z pomieszczeń składu celnego w drodze dopuszczenia do swobodnego obrotu tych produktów lub towarów, stosuje się odprawę uproszczoną w miejscu, określoną w art. 263 i 267.

3. Jeżeli procedura uszlachetniania czynnego lub procedura przetwarzania pod kontrolą celną zostaje zakończona w czasie, gdy produkty kompensacyjne, przetworzone produkty lub towary w stanie niezmienionym są wyprowadzane z pomieszczeń składu celnego w drodze objęcia ich procedurą inną niż dopuszczenie do swobodnego obrotu lub powrotny wywóz, stosuje się w tym celu zwykłe lub uproszczone procedury ustanowione w tym celu.

4. Wyprowadzenie produktów kompensacyjnych, produktów przetworzonych lub towarów w stanie niezmienionym z pomieszczeń składu celnego nie musi być odnotowywane w ewidencji towarowej.

Artykuł 546

Artykuł 544 ust. 2 i art. 545 ust. 2 i 4 pozostają bez uszczerbku dla możliwości stosowania art. 122, 135 i 136 Kodeksu, dotyczących naliczania opłat za towary lub produkty objęte procedurą uszlachetniania czynnego bądź przetwarzania pod kontrolą celną.

Artykuł 547

1. Pod warunkiem że prawidłowe przeprowadzenie procesu nie zostanie naruszone, organy celne zezwalają, aby towary niewspólnotowe objęte procedurą składu celnego i towary przywożone lub produkty kompensacyjne objęte procedurą uszlachetniania czynnego były składowane razem w tych samych magazynach.

2. Jeżeli status towarów objętych procedurą składu celnego albo produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym objętych procedurą uszlachetniania czynnego jest przypisany do towarów, towary te podlegają wszelkim przepisom regulującym daną procedurę, włączając w szczególności przepisy dotyczące należności i poboru odsetek wyrównawczych.

3. Artykuł 524 ust. 2 i art. 528 ust. 1 i 2 stosuje się mutatis mutandis.

Sekcja 8

Wymiana informacji

Artykuł 548

Zgodnie z niniejszym rozdziałem każde Państwo Członkowskie informuje Komisję o ogólnych środkach w odniesieniu do:

- wyznaczania organów celnych, zgodnie z art. 509,

- artykułu 104 Kodeksu,

- artykułu 106 ust. 3 Kodeksu,

- artykułu 513 ust. 3.

Komisja publikuje te informacje w serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich.

ROZDZIAŁ 3

Uszlachetnianie czynne

Sekcja 1

Przepisy ogólne

Artykuł 549

Do celów niniejszego rozdziału:

a) "główne produkty kompensacyjne" oznaczają produkty kompensacyjne, dla których uzyskania pozwolono na zastosowanie procedury uszlachetniania czynnego;

b) "wtórne produkty kompensacyjne" oznaczają produkty kompensacyjne, inne niż główne produkty kompensacyjne, które są koniecznymi produktami ubocznymi procesu uszlachetniania;

c) "straty" oznaczają część przywożonych towarów, która została zniszczona i utracona w trakcie procesów uszlachetniania, w szczególności poprzez wyparowanie, wysuszenie, uwolnienie się w postaci gazu lub wypłukanie;

d) "metoda klucza ilościowego" oznacza obliczanie proporcji przywożonych towarów stanowiących część różnych produktów kompensacyjnych w odniesieniu do ilości przywożonych towarów;

e) "metoda klucza wartościowego" oznacza obliczanie proporcji przywożonych towarów stanowiących część różnych produktów kompensacyjnych w odniesieniu do wartości produktów kompensacyjnych;

f) "operator" oznacza osobę dokonującą wszystkich lub części procesów uszlachetniania;

g) "kompensacja ekwiwalentna" oznacza system, który zgodnie z art. 115 ust. 1 lit. a) Kodeksu pozwala, aby produkty kompensacyjne zostały uzyskane z towarów ekwiwalentnych, które muszą spełniać warunki ustanowione w art. 569 ust. 1;

h) "uprzedni wywóz" oznacza system, który zgodnie z art. 115 ust. 1 lit. b) Kodeksu pozwala, aby produkty kompensacyjne uzyskane z towarów ekwiwalentnych zostały wywiezione poza obszar celny Wspólnoty przed objęciem przywożonych towarów procedurą z zastosowaniem systemu zawieszeń;

i) "obrót trójstronny" oznacza system, w którym objęcie przywożonych towarów procedurą we Wspólnocie odbywa się w innym urzędzie celnym niż urząd, przez który nastąpił uprzedni wywóz produktów kompensacyjnych;

j) "termin powrotnego wywozu" oznacza termin, w którym produkty muszą otrzymać jedno z dopuszczalnych przeznaczeń, przewidzianych na mocy art. 89 Kodeksu;

k) "zestawienie miesięczne" oznacza stosowanie art. 118 ust. 2 akapit drugi Kodeksu w stosunku do terminów powrotnego wywozu, które rozpoczynają bieg w danym miesiącu kalendarzowym;

l) "zestawienie kwartalne" oznacza stosowanie art. 118 ust. 2 akapit drugi Kodeksu w stosunku do terminów powrotnego wywozu, które rozpoczynają bieg w danym kwartale.

Artykuł 550

Towary określone w art. 114 ust. 2 lit. c), które mogą być używane jako akcesoria produkcyjne, wymienione są w załączniku 74.

Sekcja 2

Nadanie procedury – procedura zwykła

Artykuł 551

1. Pozwolenie na stosowanie systemu zawieszeń udzielane jest jedynie w przypadku, gdy wnioskodawca ma faktyczny zamiar dokonania powrotnego wywozu głównych produktów kompensacyjnych poza obszar celny Wspólnoty. W takim przypadku pozwolenie na stosowanie systemu zawieszeń może zostać udzielone dla wszystkich towarów, które mają być uszlachetnione.

2. Pozwolenie na stosowanie systemu ceł zwrotnych udzielane jest jedynie w przypadkach określonych w art. 124 Kodeksu, jeżeli istnieją możliwości wywozu głównych produktów kompensacyjnych poza obszar celny Wspólnoty.

3. Jeżeli warunki stosowania obu systemów są spełnione, wnioskodawca może ubiegać się o udzielenie pozwolenia na zastosowanie systemu zawieszeń albo systemu ceł zwrotnych.

Artykuł 552

1. Warunki gospodarcze ustanowione w art. 117 lit. c) Kodeksu uważane są za spełnione między innymi:

a) jeżeli przetwarzanie zawiera jeden z następujących procesów oznaczonych odpowiednim kodem:

i) procesy dokonywane w ramach realizacji umowy o pracę nakładczą zawartej z osobą posiadającą swoją siedzibę w państwie trzecim. Za "pracę nakładczą" uważa się każde uszlachetnianie, które jest realizowane zgodnie z instrukcjami i na rzecz głównego zobowiązanego posiadającego swoją siedzibę poza obszarem celnym w zasadzie za pokryciem jedynie kosztów przetworzenia towarów przywożonych bezpośrednio lub pośrednio i oddanych do dyspozycji posiadacza pozwolenia (kod 6201);

ii) procesy obejmujące towary pozbawione charakteru handlowego (kod 6202);

iii) naprawy, włącznie z remontem i regulacją (kod 6301);

iv) normalne zabiegi mające na celu konserwację towarów, poprawę ich wyglądu lub jakości handlowej bądź przygotowanie do dystrybucji lub odsprzedaży (kod 6302);

v) procesy, w których wartość każdego rodzaju towarów, według ośmiocyfrowego kodu CN, przywożonych na podstawie pozwolenia nie przekracza 200000 ECU na wnioskodawcę i na rok kalendarzowy, niezależnie od liczby operatorów przeprowadzających procesy uszlachetniania.

Jednakże dla towarów i produktów wymienionych w załączniku 75 wartość graniczna wynosi 100000 ECU. Wartość ta jest wartością celną towarów, ustaloną na podstawie danych znanych i dokumentów przedstawionych w chwili składania wniosku.

Można odstąpić od niniejszego punktu w odniesieniu do niektórych przywożonych towarów, zgodnie z procedurą Komitetu (kod 6400);

b) jeżeli żadne towary porównywalne do towarów przeznaczonych do uszlachetnienia nie są produkowane we Wspólnocie (kod 6101);

Za "towary porównywalne" uważa się towary objęte tym samym ośmiocyfrowym kodem CN, posiadające taką samą jakość handlową i takie same parametry techniczne, uwzględniając produkty kompensacyjne, które mają zostać uzyskane;

c) jeżeli towary porównywalne, określone w lit. b), nie są produkowane we Wspólnocie w wystarczającej ilości (kod 6102);

d) jeżeli towary porównywalne określone w lit. b) nie mogą zostać oddane przez producentów mających swoją siedzibę we Wspólnocie do dyspozycji wnioskodawcy we właściwym terminie. Towary nie mogą zostać oddane we "właściwym terminie", gdy producenci posiadający siedzibę we Wspólnocie nie są w stanie oddać porównywalnych towarów do dyspozycji operatora w terminie niezbędnym do przeprowadzenia przewidzianej operacji handlowej, mimo że wniosek został wniesiony w prawidłowym terminie (kod 6103);

e) jeżeli towary porównywalne, określone w lit. b), produkowane są we Wspólnocie, ale nie mogą zostać użyte z następujących powodów:

i) ich cena spowodowałaby, że operacja handlowa byłaby nieopłacalna (economically impossible) (kod 6104).

W celu oszacowania, czy cena porównywalnych towarów produkowanych we Wspólnocie spowodowałaby, że przeprowadzenie operacji handlowej jest gospodarczo niemożliwe, uwzględnia się między innymi wpływ, jaki użycie towarów produkowanych we Wspólnocie miałby na cenę nabycia produktu kompensacyjnego i w konsekwencji na zbyt tego produktu na rynki państw trzecich, uwzględniając:

- cenę towarów nieodprawionych, przeznaczonych do uszlachetnienia oraz cenę towarów porównywalnych produkowanych we Wspólnocie pomniejszoną o podatki krajowe, które zostały zwrócone lub mają zostać zwrócone w przypadku wywozu, włączając refundacje lub inne kwoty ustanowione w ramach wspólnej polityki rolnej.

Przy porównywaniu cen uwzględnia się również warunki sprzedaży, w szczególności warunki płatności oraz proponowane warunki dostawy towarów wspólnotowych,

- cenę, która może zostać uzyskana za produkty kompensacyjne na rynku państw trzecich, ustaloną na podstawie korespondencji handlowej lub innych informacji;

ii) ich jakość i parametry techniczne nie pozwalają operatorowi na wytworzenie wymaganych produktów kompensacyjnych (kod 6105);

iii) nie spełniają wymogów wyraźnie określonych przez nabywcę produktów kompensacyjnych, pochodzącego z państwa trzeciego (kod 6106);

iv) produkty kompensacyjne muszą zostać uzyskane z towarów przywożonych w celu zapewnienia zgodności z przepisami dotyczącymi ochrony własności przemysłowej lub handlowej (kod 6107);

f) jeżeli w odniesieniu do jednego rodzaju towarów, który ma zostać objęty procedurą w określonym czasie, osoba składająca wniosek o udzielenie pozwolenia:

i) w tym określonym czasie pokrywa 80 % swojego całkowitego zapotrzebowania na takie towary wchodzące w skład produktów kompensacyjnych na obszarze celnym Wspólnoty w postaci towarów porównywalnych, określonych w lit. b), produkowanych we Wspólnocie; w celu stosowania niniejszego przepisu wnioskodawca musi dostarczyć organom celnym dokumenty uzupełniające, które pozwalają na upewnienie się organów celnych, że przewidywane zakupy towarów wspólnotowych mogą być racjonalnie realizowane. Takie dokumenty uzupełniające, które dołącza się do wniosku, mogą przyjąć formę np. kopii dokumentów handlowych lub urzędowych odnoszących się do zakupów dokonanych we wcześniejszym okresie referencyjnym lub do zamówień, bądź też do przewidywanych zakupów w tym uwzględnianym okresie.

Bez uszczerbku dla art. 87 ust. 2 Kodeksu, o ile zaistnieje taka potrzeba, organy celne sprawdzają z końcem danego okresu, czy wspomniany odsetek jest prawidłowy (kod 7001);

ii) próbuje zabezpieczyć się przed rzeczywistymi trudnościami w zaopatrzeniu, co jest odpowiednio udowodnione organom celnym w odniesieniu do towarów tego samego rodzaju i jeżeli odsetek zaopatrzenia w towary produkowane we Wspólnocie jest niższy niż odsetek podany w ppkt i) (kod 7002);

iii) dostarcza organom celnym dowodu, że poczyniła wszelkie niezbędne kroki w celu zaopatrzenia się w towary do uszlachetnienia we Wspólnocie, ale nie otrzymała odpowiedzi od żadnego producenta wspólnotowego (kod 7003);

iv) buduje cywilne statki powietrzne dla towarzystw lotniczych (kod 7004);

v) dokonuje napraw, modyfikacji lub przekształcenia cywilnych statków powietrznych (kod 7005).

2. Ustęp 1 lit. f) ppkt i) nie ma zastosowania do towarów wymienionych w załączniku II do Traktatu.

3. Wnioskodawca podaje we wniosku powody, dla których warunki gospodarcze uważane są za spełnione w rozumieniu ust. 1.

Artykuł 553

1. Jeżeli w wyjątkowych okolicznościach wnioskodawca uważa, że warunki gospodarcze są spełnione z innych względów niż te wymienione w art. 552, to podaje ona te powody w swoim wniosku (kod 8000).

2. Jeżeli organy celne uznają, że w przypadkach innych niż przewidziane w art. 552 warunki gospodarcze są spełnione, to pozwolenie może zostać udzielone na czas ograniczony, który nie może przekraczać dziewięciu miesięcy.

Dane zawarte we wniosku o udzielenie pozwolenia, dotyczące warunków gospodarczych, podawane są do wiadomości Komisji w ciągu miesiąca od dnia wydania pozwolenia. Komisja informuje o tym pozostałe Państwa Członkowskie.

Organy celne mogą, na wniosek posiadacza pozwolenia, przedłużyć jego ważność, jeżeli odpowiednie przepisy nie zostały przyjęte we właściwym czasie, zgodnie z procedurą Komitetu.

3. Jeżeli organy celne uważają, że zalecane jest przeprowadzenie konsultacji na poziomie wspólnotowym w celu upewnienia się, czy warunki gospodarcze umożliwiające wydanie pozwolenia są spełnione, Państwo Członkowskie tych organów przedstawia przypadek Komisji, która informuje o tym pozostałe Państwa Członkowskie.

Jeżeli organy celne nie uważają, że zalecane jest wydanie pozwolenia przed przeprowadzeniem konsultacji na poziomie wspólnotowym, to przekazują one Komisji dane dotyczące wniosku, tak szybko jak jest to możliwe.

W przypadku gdy organy celne uważają, że pozwolenie może zostać wydane przed przeprowadzeniem konsultacji, ust. 2 może być stosowany mutatis mutandis.

Artykuł 554

Przy ocenie warunków gospodarczych jedynym powodem udzielenia pozwolenia nie może być:

a) fakt, że wspólnotowy producent towarów porównywalnych, które mogą zostać wykorzystane w procesach uszlachetniania, jest przedsiębiorstwem konkurencyjnym dla osoby występującej z wnioskiem o zastosowanie procedury;

b) fakt, że towary są produkowane we Wspólnocie przez jedno przedsiębiorstwo.

Artykuł 555

1. Wniosek sporządzany jest zgodnie z art. 497 oraz zgodnie ze wzorem z załącznika 67/B i przedkładany przez osobę, której może zostać udzielone pozwolenie na mocy art. 86, 116 i 117 Kodeksu.

2. a) Wniosek przedkładany jest organom celnym wyznaczonym przez Państwo Członkowskie, w którym ma zostać dokonane uszlachetnienie.

b) Jeżeli przewiduje się, że kolejne uszlachetnienie zostanie dokonane przez wnioskodawcę lub na jego rzecz w różnych Państwach Członkowskich, to można wnosić o udzielenie jednego pozwolenia.

W takim przypadku wniosek, który zawiera wszystkie dane dotyczące ciągu procesów oraz dokładne miejsca, w których będą przeprowadzane, przedkładany jest organom celnym Państwa Członkowskiego, w którym zostanie przeprowadzony pierwszy z tych procesów.

3. Jeżeli proces uszlachetniania ma być dokonany w ramach umowy o pracę nakładczą zawartej między dwiema osobami mającymi swoją siedzibę we Wspólnocie, wniosek składany jest przez głównego zobowiązanego lub w jego imieniu.

4. Do celów art. 117 lit. a) Kodeksu zdanie drugie: "przywóz nie mający charakteru handlowego" oznacza przywóz towarów określonych w art. 1 ust. 6.

Artykuł 556

1. Bez uszczerbku dla art. 568 pozwolenie wydawane jest przez organy, którym został przedstawiony wniosek na mocy art. 555 ust. 2, i sporządzane jest zgodnie z art. 500 oraz zgodnie ze wzorem z załącznika 68/B.

W drodze odstępstwa od art. 500 ust. 3 i w wyjątkowych, należycie uzasadnionych przypadkach organy celne mogą wydać pozwolenie z mocą wsteczną. Jednakże moc wsteczna pozwolenia nie może wykraczać poza datę złożenia wniosku.

2. W przypadku stosowania art. 555 ust. 2 lit. b) pozwolenie nie może zostać wydane bez zgody organów celnych wyznaczonych przez Państwa Członkowskie, w których znajdują się miejsca wskazane we wniosku. Stosuje się następującą procedurę:

a) organy celne, którym przedstawiony został wniosek, po upewnieniu się, że warunki gospodarcze można uważać za spełnione w odniesieniu do planowanego procesu, przekazują wniosek oraz projekt pozwolenia organom celnym w innych zainteresowanych Państwach Członkowskich; wymieniony projekt obejmuje co najmniej współczynnik produktywności, zatwierdzone metody ustalania tożsamości towarów, urzędy celne określone w pkt 11 wzoru pozwolenia z załącznika 68/B, wszelkie zastosowane uproszczone procedury objęcia procedurą, przeniesienia lub zakończenia oraz reguły, których należy przestrzegać, między innymi w odniesieniu do powiadamiania urzędu nadzoru;

b) organy celne po otrzymaniu powiadomienia przekazują wszelkie zastrzeżenia, tak szybko jak jest to możliwe, i najpóźniej w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia przekazania wniosku i projektu pozwolenia;

c) organy celne, określone w lit. a), po podjęciu wszystkich środków dla zapewnienia spłacenia długu celnego, który może powstać w odniesieniu do przywożonych towarów, mogą wydać pozwolenie, jeżeli w terminie określonym w lit. b) nie otrzymały informacji o istnieniu zastrzeżeń do projektu pozwolenia;

d) Państwo Członkowskie, które wydało pozwolenie, przesyła jego kopię wszystkim Państwom Członkowskim określonym powyżej.

W ten sposób wydane pozwolenia są ważne jedynie w Państwach Członkowskich określonych powyżej.

Państwa Członkowskie przekazują Komisji nazwy i adresy organów celnych wyznaczonych do przyjmowania wniosków i projektów pozwoleń, określonych w lit. a). Komisja odpowiednio informuje pozostałe Państwa Członkowskie.

3. W celu zapewnienia właściwego stosowania przepisów regulujących procedurę, organy celne mogą w celu ułatwienia kontroli wymagać, aby posiadacz pozwolenia prowadził lub zlecił prowadzenie ewidencji towarowej, zwanej dalej "ewidencją uszlachetniania czynnego", która określa ilości przywożonych towarów objętych procedurą i uzyskanych produktów kompensacyjnych, jak również wszystkie dane niezbędne do monitorowania procesu oraz do właściwego obliczania należności celnych przywozowych, które mogą być należne.

"Ewidencja uszlachetniania czynnego" udostępniana jest celnemu urzędowi nadzoru, aby umożliwić mu przeprowadzenie kontroli niezbędnych dla prawidłowej realizacji procedury. Jeżeli procesy uszlachetniania przeprowadzane są w dwóch lub więcej przedsiębiorstwach, ewidencja towarowa w każdej chwili wskazuje informacje odnoszące się do realizacji procedury w każdym przedsiębiorstwie.

Jeżeli ewidencja prowadzona przez posiadacza do celów handlowych pozwala na nadzorowanie procedury, to organy celne uznają tę ewidencję za ważną "ewidencję uszlachetniania czynnego" w rozumieniu poprzedniego akapitu.

Artykuł 557

Gdy artykuł 556 ust. 2 nie ma zastosowania, a produkty kompensacyjne mają zostać uzyskane z innych produktów kompensacyjnych uzyskanych w zastosowaniu wydanego już pozwolenia, osoba dokonująca lub zlecająca przeprowadzenie kolejnych procesów uszlachetniania musi przedstawić nowy wniosek zgodny z załącznikiem 67/B, podając numery wydanego już pozwolenia. W takim przypadku warunki gospodarcze uważane są za spełnione i nie przeprowadza się już ich oceny (kod 6303).

Artykuł 558

1. Okres ważności pozwolenia ustalany jest przez organy celne z uwzględnieniem warunków gospodarczych i szczególnych potrzeb osoby występującej z wnioskiem.

Jeżeli okres ważności pozwolenia przekracza dwa lata, warunki, na podstawie których zostało ono wydane, są okresowo poddawane przeglądowi w terminach określonych w pozwoleniu.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 okres ważności pozwolenia na korzystanie z procedury w odniesieniu do produktów określonych w art. 560 ust. 2 nie przekracza trzech miesięcy.

Artykuł 559

1. Udzielając pozwolenia, wyznaczone organy celne określają, zgodnie z art. 118 Kodeksu, termin, w którym produkty kompensacyjne muszą zostać powrotnie wywiezione, uwzględniając okres niezbędny dla przeprowadzenia procesów uszlachetnienia, jaki podano w pozwoleniu dla określonej ilości towarów, ilość przywożonych towarów dopuszczonych do procedury, jak również okres niezbędny dla nadania przeznaczenia celnego produktom kompensacyjnym.

2. Jeżeli uzasadniają to zaistniałe okoliczności, termin określony dla powrotnego wywozu może zostać przedłużony nawet po upływie pierwotnie wyznaczonego terminu.

Artykuł 560

1. Bez uszczerbku dla ust. 2 w przypadku produktów rolnych w rodzaju określonym w art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 565/80, które są przeznaczone do powrotnego wywozu w formie produktów przetworzonych lub towarów w rozumieniu art. 2 lit. b) lub c) wymienionego rozporządzenia, termin powrotnego wywozu nie przekracza sześciu miesięcy.

2. W przypadku produktów określonych w art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 804/68 [22], które są przeznaczone do wytworzenia produktów określonych w wymienionym artykule lub towarów określonych w Załączniku do wymienionego rozporządzenia, termin powrotnego wywozu nie przekracza czterech miesięcy.

Artykuł 561

1. W przypadku uprzedniego wywozu organy celne wyznaczają termin określony w art. 118 ust. 3 Kodeksu, uwzględniając czas potrzebny na zaopatrzenie i transport przywożonych towarów do Wspólnoty.

2. Okres określony w ust. 1 nie przekracza:

- trzech miesięcy w przypadku towarów podlegających systemowi regulacji cen,

- okresu ważności pozwolenia na przywóz wydanego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2630/81 [23], w odniesieniu do cukru surowego objętego kodem CN 170111 lub 170112,

- sześciu miesięcy w przypadku wszystkich innych towarów. Jednakże termin ten może zostać przedłużony po przedstawieniu przez posiadacza pozwolenia uzasadnionego wniosku, pod warunkiem że całkowity okres nie przekracza dwunastu miesięcy. Jeżeli uzasadniają to zaistniałe okoliczności, przedłużenie może zostać dokonane nawet po upływie początkowo ustalonego terminu.

Artykuł 562

1. Terminy określone w art. 559 i 560 rozpoczynają bieg od dnia przyjęcia zgłoszenia objęcia towarów procedurą lub, w ramach systemu ceł zwrotnych, zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu.

2. Terminy określone zgodnie z art. 561 rozpoczynają bieg od dnia przyjęcia zgłoszenia wywozowego.

Artykuł 563

1. Pozwolenie na stosowanie zestawienia miesięcznego lub kwartalnego udzielane jest przez organy celne należycie uprawnione przez Państwo Członkowskie, w którym wnioskuje się o jego udzielenie, jeżeli jest przewidywane, że przywożone towary zostaną objęte na bieżąco procedurą w celu poddania ich procesowi uszlachetnienia i powrotnego wywozu w formie produktów kompensacyjnych, aby termin powrotnego wywozu był mniej więcej stały.

2. W przypadku zestawienia miesięcznego wszystkie terminy powrotnego wywozu rozpoczynające bieg w danym miesiącu upływają ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego, w którym upływa termin powrotnego wywozu odnoszący się do ostatniego objęcia procedurą dokonanego w danym miesiącu.

3. W przypadku zestawienia kwartalnego wszystkie terminy powrotnego wywozu rozpoczynające bieg w danym kwartale upływają ostatniego dnia kwartału, w którym upływa termin powrotnego wywozu odnoszący się do ostatniego objęcia procedurą dokonanego w danym kwartale.

4. Zestawienie miesięczne lub kwartalne stosowane jest z uwzględnieniem przykładów znajdujących się w załączniku 76.

Artykuł 564

1. Jeżeli udzielono pozwolenia na stosowanie zestawienia miesięcznego w odniesieniu do produktów rolnych, określonych w art. 560 ust. 1, to terminy powrotnego wywozu, określone w art. 563 ust. 2, upływają najpóźniej ostatniego dnia piątego miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym pozwolono na zestawienie.

2. Jeżeli udzielono pozwolenia na stosowanie zestawienia miesięcznego w odniesieniu do produktów rolnych, określonych w art. 560 ust. 2, to terminy powrotnego wywozu upływają najpóźniej ostatniego dnia czwartego miesiąca następującego po miesiącu, w którym pozwolono na zestawienie.

3. Jeżeli udzielono pozwolenia na stosowanie zestawienia kwartalnego w odniesieniu do produktów rolnych, określonych w art. 560 ust. 1, to terminy powrotnego wywozu, określone w art. 563 ust. 3, upływają najpóźniej ostatniego dnia kwartału następującego po kwartale, w którym pozwolono na zestawienie.

4. Nie pozwala się na stosowanie zestawienia kwartalnego w odniesieniu do produktów określonych w art. 560 ust. 2.

Artykuł 565

Terminy określone w art. 563 i 564 rozpoczynają bieg od dnia przyjęcia zgłoszenia objęcia towarów procedurą.

Artykuł 566

1. Z zastrzeżeniem art. 567 współczynnik produktywności określony w art. 114 ust. 2 lit. e) Kodeksu lub sposób ustalania takiego współczynnika określony w art. 119 Kodeksu, wyznaczany jest, o ile jest to możliwe, na podstawie danych dotyczących produkcji, które można sprawdzić w ewidencji przedsiębiorstwa operatora.

2. Współczynnik lub sposób ustalania współczynnika wyznaczane są zgodnie z ust. 1 i podlegają weryfikacji organów celnych z mocą wsteczną.

Artykuł 567

1. Ryczałtowy współczynnik produktywności, określony w ust. 2, stosuje się jedynie do przywożonych towarów solidnej, dobrej jakości handlowej, które spełniają wszelkie normy jakości ustanowione w przepisach wspólnotowych.

2. Ryczałtowe współczynniki produktywności podane w 5. kolumnie załącznika 77 stosuje się do procesów uszlachetniania czynnego przeprowadzanych na towarach wymienionych w 1. kolumnie tego załącznika, które prowadzą do uzyskania produktów kompensacyjnych wymienionych w kolumnach 3 i 4.

Sekcja 3

Nadanie procedury – procedura uproszczona

Artykuł 568

1. Niniejszy artykuł stosuje się, w przypadku gdy procsey uszlachetniania mają być realizowane w jednym Państwie Członkowskim, z wyjątkiem przypadków, w których stosowany jest systemu kompensacji ekwiwalentnej.

2. Jeżeli uproszczone procedury objęcia procedurą, ustanowione w art. 76 Kodeksu, nie są stosowane oraz w przypadkach określonych w art. 552 ust. 1 lit. a) każdy urząd celny uprawniony przez organy celne do wydawania pozwoleń z zastosowaniem procedury uproszczonej dopuszcza, aby złożenie zgłoszenia objęcia procedurą z zastosowaniem systemu zawieszeń lub zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu z zastosowaniem systemu ceł zwrotnych, stanowiło wniosek o udzielenie pozwolenia.

W takim przypadku przyjęcie zgłoszenia stanowi pozwolenie, a przyjęcie to w każdym przypadku pozostaje uzależnione od warunków dotyczących udzielenia pozwolenia.

3. Do zgłoszeń przedstawionych na mocy ust. 2 załącza się dokument sporządzony przez zgłaszającego, zawierający następujące informacje, o ile są one niezbędne, chyba że informacje te mogą zostać umieszczone w polu 44 formularza stosowanego do samych zgłoszeń:

a) jeżeli osoba występująca z wnioskiem o zastosowanie procedury nie jest zgłaszającym, nazwisko lub firmę i adres osoby występującej z wnioskiem;

b) jeżeli operator nie jest wnioskodawcą lub zgłaszającym, nazwisko lub firmę i adres operatora;

c) rodzaj procesu uszlachetnienia;

d) opis handlowy i/lub techniczny produktów kompensacyjnych;

e) szacowany współczynnik produktywności lub, w zależności od przypadku, sposób wyznaczania tego współczynnika;

f) przewidywany termin powrotnego wywozu;

g) miejsce, w którym ma zostać przeprowadzony proces uszlachetnienia.

Artykuł 498 stosuje się mutatis mutandis.

4. Artykuł 502 stosuje się mutatis mutandis.

Sekcja 4

Kompensacja ekwiwalentna i uprzedni wywóz

Podsekcja 1

Kompensacja ekwiwalentna w ramach systemu zawieszeń i systemu ceł zwrotnych

Artykuł 569

1. Bez uszczerbku dla ust. 2 i art. 570 ust. 2, aby można było zastosować kompensację ekwiwalentną, towary ekwiwalentne muszą być objęte tą samą ośmiocyfrową podpozycją kodu CN, posiadać tę samą jakość handlową i takie same parametry techniczne jak towary przywożone.

2. W odniesieniu do towarów określonych w załączniku 78 stosuje się specjalne przepisy ustanowione w tym załączniku.

3. Zastosowanie kompensacji ekwiwalentnej możliwe jest jedynie w przypadku, gdy osoba zainteresowana wnosi o to w swoim wniosku oraz gdy w pozwoleniu wyszczególnione są elementy, określone w ust. 1, wspólne dla towarów ekwiwalentnych i towarów przywożonych, jak również środki ich kontroli.

4. Jeżeli pozwolenie przewiduje możliwość zastosowania kompensacji ekwiwalentnej, w pozwoleniu wskazuje się specjalne środki, które mają zostać podjęte w celu zapewnienia przestrzegania przepisów mających zastosowanie do tego systemu.

5. Jeżeli pozwolenie nie wyszczególnia zastosowania kompensacji ekwiwalentnej, ale posiadacz pozwolenia chce korzystać z tego systemu, posiadacz ten wnosi o zmianę pierwotnie udzielonego pozwolenia. Wniosek sporządzany jest zgodnie z art. 497.

Artykuł 570

1. Jeżeli uzasadniają to zaistniałe okoliczności, organy celne mogą zezwolić, aby towary ekwiwalentne znajdowały się w bardziej zaawansowanym stadium wytworzenia niż towary przywożone, pod warunkiem że podstawowa część procesu uszlachetnienia, któremu poddawane są towary ekwiwalentne, dokonywana jest w przedsiębiorstwie posiadacza pozwolenia lub w przedsiębiorstwie, gdzie wymieniony proces jest dokonywany na jego rzecz.

2. Przed zastosowaniem systemu kompensacji ekwiwalentnej osoba zainteresowana w każdym przypadku umożliwia organom celnym ustalenie tożsamości elementów określonych w art. 569 ust. 1.

Artykuł 571

1. W przypadku korzystania z systemu kompensacji ekwiwalentnej z pominięciem uprzedniego wywozu zmiana statusu celnego towarów przywożonych i towarów ekwiwalentnych określonych w art. 115 ust. 3 Kodeksu odbywa się w chwili przyjęcia zgłoszenia o zakończeniu procedury. Jednakże jeżeli posiadacz pozwolenia wprowadza do obrotu we Wspólnocie przywożone towary w stanie niezmienionym lub w formie produktów kompensacyjnych przed zakończeniem procedury, to dla towarów przywożonych i towarów ekwiwalentnych zmiana statusu celnego następuje w chwili, gdy towary te są wprowadzane do obrotu.

2. Zmiana statusu celnego określona w ust. 1 nie zmienia pochodzenia wywożonych towarów.

3. W przypadku całkowitego zniszczenia lub nieodwracalnej utraty towarów w stanie niezmienionym lub produktów kompensacyjnych stosunek zniszczonych lub utraconych towarów obliczany jest z uwzględnieniem proporcji towarów przywożonych znajdujących się na składzie towarów, tego samego rodzaju, w przedsiębiorstwie posiadacza pozwolenia w chwili, kiedy miało miejsce zniszczenie lub utrata, chyba że posiadacz pozwolenia może przedstawić dowód odnoszący się do faktycznej ilości zniszczonych lub utraconych towarów przywożonych.

Podsekcja 2

Uprzedni wywóz w ramach systemu zawieszeń

Artykuł 572

1. Jeżeli w ramach systemu zawieszeń korzysta się z kompensacji ekwiwalentnej, art. 569, 570 i 571 ust. 2 i 3 stosuje się mutatis mutandis.

2. Zmiana statusu celnego, określonego w art. 115 ust. 3 Kodeksu, następuje w przypadku zastosowania uprzedniego wywozu:

- w odniesieniu do wywożonych produktów kompensacyjnych, w chwili przyjęcia zgłoszenia wywozowego i pod warunkiem że towary przywożone są objęte procedurą,

- w odniesieniu do towarów przywożonych i towarów ekwiwalentnych, w chwili zwolnienia przywożonych towarów, które są przedmiotem zgłoszenia objęcia procedurą.

Sekcja 5

Przepisy mające zastosowanie do systemu zawieszeń

Podsekcja 1

Objęcie towarów procedurą

Artykuł 573

1. Procedury regulujące objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) stosuje się również w odniesieniu do towarów przywożonych w ramach systemu kompensacji ekwiwalentnej, z zastosowaniem lub z pominięciem uprzedniego wywozu.

2. Bez uszczerbku dla art. 570 ust. 2 towary ekwiwalentne wykorzystywane w ramach systemu kompensacji ekwiwalentnej z zastosowaniem lub z pominięciem uprzedniego wywozu nie podlegają procedurom objęcia procedurą.

a) Procedura zwykła

Artykuł 574

1. Z wyjątkiem stosowania art. 568 zgłoszenie objęcia przywożonych towarów procedurą uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) składane jest w jednym z urzędów objęcia procedurą określonych w pozwoleniu.

2. W przypadku stosowania art. 568 zgłoszenie określone w ust. 1 składane jest w należycie uprawnionym urzędzie celnym.

Artykuł 575

1. Zgłoszenie określone w art. 574 dokonywane jest zgodnie z art. 198-252.

2. Bez uszczerbku dla stosowania art. 568 opis towarów podany w zgłoszeniu, określony w ust. 1, odpowiada specyfikacji znajdującej się w pozwoleniu.

W przypadku stosowania systemu kompensacji ekwiwalentnej dane umieszczone w zgłoszeniu są wystarczająco dokładne, aby umożliwić identyfikację danych, określonych w art. 569 ust. 1.

3. Do celów art. 62 ust. 2 Kodeksu do zgłoszenia dołącza się dokumenty przewidziane w art. 220; w przypadku korzystania z obrotu trójstronnego, z wyjątkiem stosowania art. 605, dołącza się również dokument INF 5 zgodnie z art. 604.

b) Procedury uproszczone

Artykuł 576

1. Procedury uproszczone przewidziane w art. 76 Kodeksu stosuje się zgodnie z art. 275 i 276.

2. Organy celne wstrzymują pozwolenie na korzystanie z odprawy uproszczonej w miejscu, przewidzianej w art. 276, w odniesieniu do osób, które nie mogą prowadzić ewidencji uszlachetniania czynnego określonej w art. 556 ust. 3.

3. Zgłoszenie uzupełniające, określone w art. 76 ust. 2 Kodeksu, dostarczane jest w wyznaczonym terminie i najpóźniej w chwili złożenia rozliczenia procedury.

Podsekcja 2

Zakończenie procedury

Artykuł 577

1. Zgodnie z art. 89 Kodeksu procedura uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) jest zakończona w stosunku do towarów przywożonych, gdy produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym zostały zgłoszone do nowego przeznaczenia celnego, a wszystkie inne warunki korzystania z procedury zostały spełnione.

W przypadku stosowania art. 115 ust. 1 lit. b) Kodeksu procedura jest zakończona po przyjęciu przez organy celne zgłoszenia, którego przedmiotem są towary niewspólnotowe.

2. Do celów zakończenia procedury uszlachetniania czynnego z wywozem produktów kompensacyjnych poza obszar celny Wspólnoty utożsamiane są:

a) dostawa produktów kompensacyjnych dla osób mogących korzystać ze zwolnień na podstawie Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z dnia 18 kwietnia 1961 r. albo Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z dnia 24 kwietnia 1963 r., bądź innych konwencji konsularnych, albo Konwencji nowojorskiej o misjach specjalnych z dnia 16 grudnia 1969 r.;

b) dostawa produktów kompensacyjnych dla sił zbrojnych państw trzecich stacjonujących na terytorium Państwa Członkowskiego, zgodnie z art. 136 rozporządzenia Rady (EWG) nr 918/83;

c) dostawa cywilnych statków powietrznych dla towarzystw lotniczych mających swoje siedziby na obszarze celnym Wspólnoty;

d) naprawa, modyfikacja lub przekształcenie cywilnych statków powietrznych lub części cywilnych statków powietrznych dokonywana w ramach procesu uszlachetniania czynnego.

3. Procedura jest zakończona z uwzględnieniem ilości towarów przywożonych odpowiadających produktom kompensacyjnym, które otrzymały jedno z przeznaczeń celnych, określonych w ust. 1 lub 2, albo ilości towarów w stanie niezmienionym, które otrzymały takie przeznaczenie.

Artykuł 578

Zgłoszenie w celu nadania produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie niezmienionym jednego z przeznaczeń celnych zawiera wszystkie dane niezbędne dla zakończenia procedury.

Artykuł 579

1. Jeżeli w wyniku nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej charakter i/lub parametry techniczne przywożonych towarów uległy zmianie w taki sposób, że uzyskanie produktów kompensacyjnych, dla których wydane zostało pozwolenie na uszlachetnianie czynne (system zawieszeń), stało się niemożliwe, to posiadacz pozwolenia informuje urząd celny nadzoru o zaistniałej sytuacji.

2. Artykuł 571 ust. 3 stosuje się mutatis mutandis.

3. Ustępy 1 i 2 pozostają bez uszczerbku dla art. 9 i art. 87 ust. 2 Kodeksu w przypadku, gdy dana zmiana mogła mieć wpływ na utrzymanie w mocy pozwolenia lub na jego treść.

4. Niniejszy artykuł stosuje się mutatis mutandis w odniesieniu do produktów kompensacyjnych.

Artykuł 580

1. Warunki dopuszczenia do swobodnego obrotu towarów w stanie niezmienionym lub głównych produktów kompensacyjnych uważa się za spełnione, jeżeli osoba zainteresowana zgłosi, że nie może nadać tym produktom lub towarom przeznaczenia celnego pozwalającego na niestosowanie wobec nich należności celnych przywozowych.

2. Organy celne mogą zezwolić na całościowe dopuszczenie do swobodnego obrotu. Pozwolenie udzielane jest, jedynie w przypadku gdy nie jest to sprzeczne z innymi przepisami wspólnotowymi odnoszącymi się do dopuszczenia do swobodnego obrotu.

3. Towary przywożone mogą zostać wprowadzone do wspólnotowego obrotu albo w formie produktów kompensacyjnych, albo w formie towarów w stanie niezmienionym, z pominięciem formalności dopuszczenia do swobodnego obrotu w chwili ich wprowadzenia do obrotu.

Jedynie do celów ust. 4 w ten sposób wprowadzonych do obrotu towarów nie uważa się za towary, które otrzymały jedno z przeznaczeń celnych określonych w art. 89 Kodeksu.

4. Przywożone towary, nawet w formie produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym, będące przedmiotem całościowego pozwolenia na dopuszczenie do swobodnego obrotu, które z upływem wyznaczonego terminu powrotnego wywozu (o ile jest to potrzebne zgodnie z art. 561) nie otrzymały żadnego przeznaczenia celnego, określonego w art. 89 Kodeksu, uważane są za dopuszczone do swobodnego obrotu, a zgłoszenie dopuszczenia do swobodnego obrotu uważane jest za złożone i przyjęte, a zwolnienie za udzielone z chwilą upływu tego terminu.

5. Towary wprowadzone do wspólnotowego obrotu zgodnie z ust. 3 uważane są za towary wspólnotowe od chwili tego wprowadzenia.

Artykuł 581

Bez uszczerbku dla stosowania procedur uproszczonych wszelkie produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym, które mają otrzymać jedno z zatwierdzonych przeznaczeń celnych, są przedstawiane w urzędzie przeznaczenia w celu poddania formalnościom celnym właściwym dla danego przeznaczenia, zgodnie z mającymi zastosowanie ogólnymi przepisami.

Jednakże urząd nadzoru może zezwolić, aby takie produkty lub towary zostały przedstawione w innym urzędzie celnym niż ten określony w akapicie pierwszym.

a) Procedura zwykła

Artykuł 582

1. Z wyjątkiem stosowania art. 568 zgłoszenie zakończenia procedury uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) składa się w jednym z urzędów zakończenia określonych w pozwoleniu.

2. W przypadku stosowania art. 568 zgłoszenie określone w ust. 1 składa się w urzędzie celnym, który wydał pozwolenie.

3. Jednakże urząd nadzoru może zezwolić, aby zgłoszenie określone w ust. 1 zostało przedstawione w innym urzędzie celnym, niż te określone w ust. 1 i 2.

Artykuł 583

1. Zgłoszenie określone w art. 582 sporządzane jest zgodnie z przepisami ustanowionymi dla danego przeznaczenia celnego.

2. Opis produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym objętych zgłoszeniem określonym w ust. 1 odpowiada specyfikacji znajdującej się w pozwoleniu.

3. Do celów art. 62 ust. 2 Kodeksu do zgłoszenia zakończenia procedury dołącza się dokumenty, których przedstawienie jest konieczne dla objęcia towarów daną procedurą, jak przewidziano w art. 218-221.

b) Procedury uproszczone

Artykuł 584

Procedury uproszczone przewidziane w art. 76 Kodeksu stosuje się zgodnie z art. 278.

c) Przepisy dotyczące naliczania należności

Artykuł 585

1. Jeżeli przywożonym towarem jest oliwa z oliwek objęta pozycjami 1509 lub 1510Nomenklatury Scalonej i pozwolono na dopuszczenie do swobodnego obrotu tego towaru w stanie niezmienionym lub w formie produktów kompensacyjnych objętych kodem CN 15099000 lub 15100090, to należną rolniczą opłatą wyrównawczą jest:

- rolnicza opłata wyrównawcza podana w pozwoleniu na przywóz, wydanym w ramach procedury przetargowej, z zastrzeżeniem przepisów art. 4 ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3136/78 z dnia 28 grudnia 1987 r. [24],

lub

- ostatnia minimalna rolnicza opłata wyrównawcza wyznaczona przez Komisję przed dniem przyjęcia zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu, jeżeli pozwolenie określone w art. 6 wymienionego rozporządzenia zostało przedłożone lub gdy ilość dopuszczona do swobodnego obrotu nie przekracza 100 kilogramów.

2. Ustęp 1 stosuje się również, gdy przywożonymi towarami są oliwki objęte kodem CN 07099039 lub 07112090 CN i gdy udzielono pozwolenia na dopuszczenie do swobodnego obrotu produktów kompensacyjnych objętych taryfowym kodem CN 15099000 lub 15100090.

Artykuł 586

W przypadku dopuszczenia do swobodnego obrotu towarów w stanie niezmienionym lub produktów kompensacyjnych w innym Państwie Członkowskim niż to, w którym towary zostały objęte procedurą, Państwo Członkowskie dopuszczenia do swobodnego obrotu pobiera należności celne przywozowe wskazane w dokumencie informacyjnym INF 1, przewidzianym w art. 611, zgodnie z odpowiednimi wskazaniami.

Artykuł 587

1. Jeżeli produkty kompensacyjne są dopuszczane do swobodnego obrotu i wysokość długu celnego jest ustalana na podstawie elementów kalkulacyjnych właściwych dla przywożonych towarów, zgodnie z art. 121 Kodeksu, to pola 15, 16, 34, 41 i 42 zgłoszenia odnoszą się do towarów w stanie niezmienionym.

2. Dane określone w ust. 1 nie muszą zostać dostarczone, jeżeli dokument informacyjny INF 1, określony w art. 611, lub inny dokument zawierający takie same dane jak dokument informacyjny jest załączony do zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu.

Artykuł 588

1. Wykaz produktów kompensacyjnych i procesów uszlachetniania, do których stosuje się art. 122 lit. a) tiret pierwsze Kodeksu, znajduje się w załączniku 79.

Do celów niniejszego artykułu zniszczenie produktów kompensacyjnych innych niż te, do których stosuje się art. 122 lit. a) tiret pierwsze Kodeksu, jest traktowane jako wywóz poza obszar celny Wspólnoty.

2. Datą stosowaną do ustalania należności celnych przywozowych w odniesieniu do produktów kompensacyjnych, określonych w ust. 1, jest data przyjęcia zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu.

3. Urząd nadzoru może zezwolić na stosowanie art. 122 lit. a) tiret pierwsze Kodeksu przy ustalaniu należności za odpady, złom, pozostałości, resztki i odpadki inne niż te, które zostały wymienione w wykazie określonym w ust. 1.

Każde Państwo Członkowskie powiadamia w okresach sześciomiesięcznych Komisję o przypadkach stosowania niniejszego ustępu.

Artykuł 589

1. Powstanie długu celnego w odniesieniu do produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym pociąga za sobą konieczność uiszczenia odsetek wyrównawczych od kwoty powstałych należności celnych przywozowych.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania:

- w przypadku powstania długu celnego na podstawie art. 216 Kodeksu,

- w przypadku dopuszczenia do swobodnego obrotu odpadów i złomu powstałych w wyniku zniszczenia na mocy art. 182 Kodeksu,

- w przypadku dopuszczenia do swobodnego obrotu wtórnych produktów kompensacyjnych, określonych w załączniku 79, pod warunkiem że są one proporcjonalne do ilości wywiezionych głównych produktów kompensacyjnych,

- gdy kwota odsetek wyrównawczych, naliczonych zgodnie z ust. 4, nie przekracza 20 ECU w odniesieniu do jednego zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu,

- gdy posiadacz pozwolenia wnosi o dopuszczenie do swobodnego obrotu i dostarcza dowód, że szczególne okoliczności, które nie zostały spowodowane zaniedbaniem lub świadomym działaniem z jego strony, doprowadziły do tego, że dokonanie wywozu na warunkach przez niego przewidywanych i należycie uzasadnionych przy składaniu wniosku o udzielenie pozwolenia, jest niemożliwe lub nieopłacalne.

3. Wniosek o rozpatrzenie sprawy na mocy przepisów ust. 2 tiret piąte przedkładany jest organom celnym wskazanym przez Państwo Członkowskie, które wydało pozwolenie. Wniosek może zostać przyjęty wyłącznie w przypadku, gdy załączone są do niego wszystkie dokumenty uzupełniające niezbędne do zbadania w całości przedstawionego przypadku.

Jeżeli organy celne otrzymują wniosek dotyczący odsetek wyrównawczych na kwotę 3000ECU lub mniejszą na rozliczenie procedury oraz stwierdzą, że podstawy przedstawione na poparcie wniosku odpowiadają sytuacji przewidzianej w ust. 2 tiret piąte, to odstępują od stosowania ust. 1. W takim przypadku organy celne przechowują dokumenty uzupełniające przez okres trzech lat.

We wszystkich innych przypadkach, w których zamierzają one pozytywnie rozpatrzyć wniosek, przekazują go Komisji wraz z dokumentacją zawierającą wszystkie materiały niezbędne do jego rozpatrzenia w całości. Zwolnienie udzielone przez organy celne w odniesieniu do wprowadzenia produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym do swobodnego obrotu może być uzależnione od złożenia zabezpieczenia, którego kwota ustalana jest zgodnie z ust. 4.

Komisja niezwłocznie powiadamia zainteresowane Państwo Członkowskie o otrzymaniu dokumentacji. Państwo Członkowskie, które przekazało wniosek odstępuje od stosowania ust. 1, jeżeli w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia powiadomienia o otrzymaniu wniosku, Komisja nie wyraziła zastrzeżeń.

Komisja informuje Państwa Członkowskie o otrzymanych wnioskach i podjętych w związku z tym działaniach.

4. a) Roczne stopy procentowe ustalane są przez Komisję na podstawie średniej arytmetycznej krótkoterminowych stóp procentowych w każdym Państwie Członkowskim, stosowanych w tym samym półroczu kalendarzowym poprzedniego roku.

Stosuje się je również w odniesieniu do wszystkich długów celnych powstałych w półrocznym okresie.

Stosowana stopa procentowa jest stopą stosowaną w Państwie Członkowskim, w którym były dokonane lub powinny były być dokonane procesy uszlachetniania czynnego albo pierwszy z tych procesów.

Stopy procentowe publikowane są w serii L Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich, najpóźniej w miesiącu poprzedzającym miesiąc ich stosowania.

b) Stopy procentowe stosowane są za miesiąc kalendarzowy w okresie między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym przywożone towary, wobec których procedura została zakończona, zostały po raz pierwszy objęte procedurą, a ostatnim dniem miesiąca, w którym powstał dług celny.

W celu uproszczenia ustalania okresu uwzględnianego do celów stosowania odsetek wyrównawczych, w szczególności w odniesieniu do procesów, w których liczba przywożonych towarów i/lub produktów kompensacyjnych sprawia, że zastosowanie zwykłych przepisów jest gospodarczo niewykonalne, organy celne mogą zezwolić, na wniosek osoby zainteresowanej, aby okres naliczania odsetek był oparty na okresach obrotu magazynowego wykorzystywanych do uzyskania produktów kompensacyjnych.

Przez okres obrotu magazynowego rozumie się średni czas od chwili, w której towary wykorzystywane do uzyskania produktów kompensacyjnych przybyły do fabryki, aż do momentu jej opuszczenia. Okres ten ustalany jest na podstawie stosunku wartości średnich zapasów towarów niezbędnych do uzyskania produktów kompensacyjnych po cenie nabycia do rocznego obrotu.

Uzyskana liczba, pomnożona przez dwanaście i zaokrąglona w górę do kolejnej liczby całkowitej stanowi liczbę miesięcy, dla których stosowane są odsetki wyrównawcze.

Uproszczenie przewidziane powyżej dozwolone jest przez organy celne, jedynie pod warunkiem że możliwa jest weryfikacja okresu obrotu magazynowego.

Okres, który ma być uwzględniany przy stosowaniu odsetek wyrównawczych, nie może być krótszy od jednego miesiąca.

c) Kwota odsetek naliczana jest na podstawie należności celnych przywozowych, stopy odsetek określonej w lit. a) i okresu określonego w lit. b) powyżej.

Artykuł 590

1. W szczególnych przypadkach, w szczególności jeżeli chodzi o procesy przetwarzania, w których uczestniczą dwa lub kilka Państw Członkowskich, na wniosek osoby zainteresowanej można stosować uproszczone metody naliczania i księgowania odsetek wyrównawczych.

2. Jeżeli zainteresowane Państwa Członkowskie upewniły się co do możliwości realizacji proponowanych procedur, powiadamiają o tym Komisję, a Komisja informuje pozostałe Państwa Członkowskie. Procedury, o których poinformowana została Komisja, mogą być stosowane, chyba że Komisja powiadomi zainteresowane Państwa Członkowskie, w terminie dwóch miesięcy od dnia otrzymania projektu, o wszelkich zastrzeżeniach dotyczących takiego stosowania.

Artykuł 591

1. Stosunek przywożonych towarów będących częścią produktów kompensacyjnych obliczany jest w razie konieczności w celu ustalenia należności celnych przywozowych. Nie przeprowadza się takiego obliczenia, między innymi, jeżeli kwota długu ustalona jest wyłącznie na postawie art. 122 Kodeksu.

2. Obliczeń dokonuje się zgodnie z metodami określonymi w art. 592-594 lub z zastosowaniem każdej innej metody dającej takie same wyniki.

Artykuł 592

Metoda klucza ilościowego (produkty kompensacyjne) stosowana jest w przypadku, gdy w wyniku procesów uszlachetniania czynnego powstaje jeden rodzaj produktów kompensacyjnych. W takim przypadku ilość przywożonych towarów odpowiadająca ilości produktów kompensacyjnych, w stosunku do których powstał dług celny, obliczana jest przy zastosowaniu do całkowitych ilości wymienionych towarów współczynnika odpowiadającego stosunkowi ilości produktów kompensacyjnych, w stosunku do których powstał dług celny, do całkowitej ilości produktów kompensacyjnych.

Artykuł 593

1. Metoda klucza ilościowego (towary przywożone) stosowana jest w przypadku, gdy wszystkie składniki towarów przywożonych wchodzą w skład każdego produktu kompensacyjnego.

Przy określaniu, czy stosować taką metodę, nie bierze się pod uwagę strat.

Ilość przywożonych towarów używanych w wytwarzaniu każdego produktu kompensacyjnego określana jest przy zastosowaniu kolejno, w stosunku do całkowitych ilości przywożonych towarów, współczynnika odpowiadającego stosunkowi ilości wymienionych towarów wchodzących w skład każdego rodzaju produktów kompensacyjnych do całkowitej ilości towarów wchodzących w skład produktów kompensacyjnych jako całości.

Ilość przywożonych towarów odpowiadająca ilości produktów kompensacyjnych, w stosunku do których powstał dług celny, ustalana jest przy zastosowaniu współczynnika uzyskanego w sposób określony w art. 592 do ilości przywożonych towarów użytych w wytwarzaniu wymienionego produktu, obliczonej zgodnie z akapitem trzecim.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 metodę klucza ilościowego (towary przywożone) stosuje się również do przetwarzania pszenicy durum w celu uzyskania kaszy "kuskus", kasz i innych mączek.

Artykuł 594

1. Metodę klucza wartościowego stosuje się we wszystkich przypadkach, w których nie mają zastosowania art. 592 i 593. Jednakże w uzgodnieniu z posiadaczem pozwolenia oraz w celu uproszczenia organy celne mogą stosować metodę klucza ilościowego (towary przywożone) zamiast metody klucza wartościowego, jeżeli zastosowanie jednej i drugiej metody dałoby podobne wyniki.

2. W celu określenia ilości towarów przywożonych użytych do wytworzenia każdego rodzaju produktu kompensacyjnego, stosuje się kolejno, w stosunku do całkowitych ilości przywożonych towarów, współczynnik odpowiadający stosunkowi wartości każdego produktu kompensacyjnego do całkowitej wartości tych produktów, obliczonej zgodnie z ust. 3.

3. Zgodnie z art. 36 ust. 1 Kodeksu wartością każdego z różnych produktów kompensacyjnych uwzględnianą przy stosowaniu klucza wartościowego jest:

- najnowsza cena sprzedaży we Wspólnocie produktów identycznych lub podobnych, pod warunkiem że nie miały na to wpływu powiązania między kupującym a sprzedającym, lub jeżeli cena ta nie jest znana,

- najnowsza cena ex-works we Wspólnocie, pod warunkiem że nie miały na nią wpływu powiązania między kupującym a sprzedającym.

Jeżeli wartość nie może zostać ustalona na mocy akapitu pierwszego, to jest ona ustalana przez urząd celny nadzoru w jakikolwiek rozsądny sposób.

4. Ilość przywożonych towarów odpowiadająca ilości produktów kompensacyjnych, w stosunku do których powstał dług celny, obliczana jest z zastosowaniem współczynnika określonego na warunkach określonych w art. 592, dla ilości towarów przywożonych użytych do wytworzenia wymienionego produktu, obliczonej zgodnie z ust. 2.

d) Rozliczenie procedury

Artykuł 595

1. Bez uszczerbku dla art. 596 ust. 3 posiadacz pozwolenia dostarcza do urzędu nadzoru rozliczenie procedury.

2. Rozliczenie procedury zawiera między innymi następujące dane:

a) numer pozwolenia;

b) ilość każdego rodzaju przywożonych towarów oraz numery zgłoszenia objęcia tych towarów procedurą;

c) kod Nomenklatury Scalonej przywożonych towarów;

d) wartość celną przywożonych towarów, jak również stawki należności celnych przywozowych właściwe tym towarom;

e) wyznaczony współczynnik produktywności;

f) rodzaj i ilość produktów kompensacyjnych oraz ich przeznaczenie celne, wraz z numerami zgłoszeń celnych, z których zastosowaniem produkty kompensacyjne zostały objęte przeznaczeniem celnym;

g) wartość produktów kompensacyjnych, jeżeli zakończenie procedury dokonywane jest z zastosowaniem klucza wartościowego;

h) kwotę należności celnych przywozowych, która ma zostać uiszczona za ilość przywożonych towarów uważanych za dopuszczone do swobodnego obrotu na mocy art. 580 ust. 3;

i) towary przywożone objęte procedurą w ramach obrotu trójstronnego.

3. Jeżeli stosowane są procedury uproszczone dotyczące objęcia procedurą lub zakończenia procedury, to danymi zgłoszeniami i danymi dokumentami są te przewidziane w art. 76 ust. 2 Kodeksu. W rozliczeniu jest również podana ilość towarów uważanych za dopuszczone do swobodnego obrotu zgodnie z art. 580.

Artykuł 596

1. Rozliczenie procedury dostarczane jest w terminie trzydziestu dni po upływie terminu powrotnego wywozu liczonego, o ile zaistnieje taka potrzeba, zgodnie z art. 565. Jeżeli stosuje się zestawienie miesięczne lub kwartalne, rozliczenie procedury przedstawia się za każdy miesiąc lub za każdy kwartał.

2. Bez uszczerbku dla ust. 3 i art. 597 ust. 4, jeżeli skorzystano z systemu uprzedniego wywozu, rozliczenie procedury dostarczane jest najpóźniej trzydzieści dni po upływie terminu wyznaczonego zgodnie z art. 561.

3. Urząd nadzoru może sam dokonać rozliczenia procedury w takich samych terminach jak określone w ust. 1 i 2. W takim przypadku w pozwoleniu musi zostać umieszczona odpowiednia adnotacja.

Artykuł 597

1. Kwotę należności celnych przywozowych za towary przywożone, nawet w formie produktów kompensacyjnych lub w formie towarów w stanie niezmienionym uważanych za dopuszczone do swobodnego obrotu zgodnie z art. 580 ust. 3, uiszcza się najpóźniej przy przedstawieniu rozliczenia procedury, które może być oparte na podstawie zgłoszenia podsumowującego.

2. Jeżeli ustalenie kwoty należności celnych przywozowych wiąże się z identyfikacją pozostałych elementów kalkulacyjnych właściwych dla przywożonych towarów, rozliczenie procedury wykazuje również te elementy oraz, o ile zaistnieje taka potrzeba, stosunek przywożonych towarów będących częścią produktów kompensacyjnych, ustalony zgodnie z art. 592-594.

3. Posiadacz pozwolenia udostępnia urzędowi nadzoru wszystkie dokumenty dotyczące towarów uważanych za dopuszczone do swobodnego obrotu zgodnie z art. 580 ust. 3, których przedstawienie jest niezbędne dla właściwego stosowania przepisów regulujących dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu.

4. Urząd nadzoru może wyrazić zgodę na:

a) rozliczenie procedury określone w art. 595 ust. 1, sporządzone komputerowo lub w każdy inny sposób określony przez ten urząd;

b) rozliczenie procedury na zgłoszeniu objęcia towarów procedurą.

Artykuł 598

Urząd nadzoru odnotowuje rozliczenie procedury na podstawie przeprowadzonej weryfikacji, informując, o ile jest to niezbędne, posiadacza pozwolenia o wynikach tej weryfikacji i przechowuje rozliczenie procedury oraz odnoszące się do niego dokumenty przez okres co najmniej trzech lat kalendarzowych, licząc od końca roku, w którym sporządzono rozliczenie. Jednakże wymieniony urząd celny może zdecydować, że dokumenty odnoszące się do rozliczenia procedury będą przechowywane przez posiadacza pozwolenia. W takim przypadku dokumenty przechowywane są przez taki sam okres.

Artykuł 599

1. Jeżeli przywożone towary zostały objęte procedurą na mocy jednego pozwolenia, ale na podstawie kilku zgłoszeń, to produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym, które otrzymały przeznaczenie celne, uważane są za uzyskane z towarów przywożonych objętych procedurą na podstawie najwcześniejszego ze zgłoszeń.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania, w przypadku gdy posiadacz pozwolenia może wykazać, że produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym, określone w ust. 1, zostały uzyskane z określonych towarów przywożonych.

Podsekcja 3

Obrót trójstronny

Artykuł 600

Organy celne, określone w art. 556, mogą zezwolić na stosowanie obrotu trójstronnego jedynie w ramach systemu uprzedniego wywozu.

Artykuł 601

1. W przypadku obrotu trójstronnego wykorzystywany jest dokument informacyjny, zwany "dokumentem informacyjnym INF 5".

2. Dokument informacyjny INF 5 sporządzany jest na formularzu zgodnym ze wzorem i oznaczeniami zawartymi w załączniku 81, w jednym oryginale i trzech kopiach, które muszą zostać łącznie przedstawione w urzędzie celnym, w którym dokonywane są formalności wywozowe.

Dokument informacyjny INF 5 jest sporządzany dla ilości przywożonych towarów równej ilości wywiezionych produktów kompensacyjnych. Jeżeli przewidywane jest dokonanie przywozu partiami, to może zostać sporządzona większa liczba dokumentów INF 5.

3. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia dokumentu informacyjnego INF 5 importer może zażądać w urzędzie celnym, który go poświadczył, wydania duplikatu. Dany urząd przychyla się do wniosku, w przypadku gdy można ustalić, że przywożone towary, w odniesieniu do których wystąpiono z wnioskiem o wydanie duplikatu, nie zostały objęte procedurą.

Oryginał oraz kopie w ten sposób wydanego dokumentu informacyjnego INF 5 opatrzone są jednym z następujących oznaczeń:

- DUPLICADO,

- DUPLIKAT,

- DUPLIKAT,

- ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ,

- DUPLICATE,

- DUPLICATA,

- DUPLICATO,

- DUPLICAAT,

- SEGUNDA VIA.

Artykuł 602

1. Przy przedkładaniu zgłoszenia wywozowego dla produktów kompensacyjnych w urzędzie celnym, w którym dokonywane są formalności wywozowe, przedkładany jest dokument INF 5, sporządzony zgodnie z art. 601 ust. 2.

2. W przypadku gdy produkty kompensacyjne opuszczają obszar celny Wspólnoty poprzez urząd celny, w którym przyjęte zostało zgłoszenie wywozowe, wymieniony organ poświadcza pola 9 i 10 dokumentu INF 5, zachowuje kopię nr 1 i zwraca oryginał oraz pozostałe kopie zgłaszającemu.

Jeżeli urząd celny nie jest urzędem nadzoru, poświadcza kopię 1 i odsyła ją do urzędu nadzoru.

3. W przypadku gdy produkty kompensacyjne opuszczają obszar celny Wspólnoty poprzez urząd celny inny niż urząd celny, w którym przyjęte zostało zgłoszenie wywozowe, produkty te są przewożone poza obszar celny Wspólnoty w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego.

W dokumencie tranzytowym w polu przeznaczonym na opis towarów umieszcza się jedno z oznaczeń, określonych w art. 610 ust. 1, wraz z literami EX-IM.

W przypadkach przewidzianych w niniejszym ustępie urząd celny, w którym zostało przyjęte zgłoszenie wywozowe, wypełnia pole 9, podając w nim dane dokumentu tranzytowego T1 oraz symbol T1. Urząd celny wyprowadzenia wypełnia pole 10, przesyła kopię 1 do urzędu nadzoru i zwraca oryginał oraz pozostałe kopie zgłaszającemu.

4. Produkty kompensacyjne, określone w ust. 3, nie mogą otrzymać innego przeznaczenia niż bezpośredni wywóz do państwa trzeciego.

Artykuł 603

Towary przywożone mogą zostać objęte procedurą w urzędzie celnym objęcia innym niż urząd pierwotnie wskazany, jeżeli zmiana taka jest dozwolona przez urząd nadzoru lub przez urząd celny, w którym w rzeczywistości zostają spełnione formalności objęcia przywożonych towarów procedurą. Urząd ten powiadamia o dokonanej zmianie urząd nadzoru.

Artykuł 604

1. Zgłoszeniu objęcia przywożonych towarów procedurą musi towarzyszyć oryginał oraz kopie 2 i 3 dokumentu informacyjnego INF 5.

2. Urząd celny, w którym złożone zostało zgłoszenie objęcia procedurą, podaje na oryginale oraz na kopiach 2 i 3 dokumentu informacyjnego INF 5, ilości przywożonych towarów objętych procedurą, jak również datę przyjęcia zgłoszenia. Przesyła niezwłocznie kopię 3 do urzędu nadzoru, zwraca oryginał zgłaszającemu i zachowuje kopię 2.

3. Po otrzymaniu kopii 3 urząd nadzoru niezwłocznie podaje do wiadomości posiadacza pozwolenia ilość przywożonych towarów objętych procedurą, jak również datę tego objęcia.

Artykuł 605

W przypadku gdy urząd objęcia procedurą oraz urząd, w którym dokonywane są formalności wywozowe, znajdują się w tym samym Państwie Członkowskim, organy celne mogą przewidzieć inne procedury.

Podsekcja 4

Szczególne środki polityki handlowej

Artykuł 606

Jeżeli wniosek o udzielenie pozwolenia odnosi się do towarów podlegających środkom polityki handlowej, określonym w art. 607 ust. 1 lit. a), to przy składaniu wniosku nie jest wymagane przedłożenie żadnego pozwolenia, pozwolenia lub innego podobnego dokumentu.

Artykuł 607

1. Jeżeli akty wspólnotowe przewidują szczególne środki polityki handlowej w odniesieniu do:

a) dopuszczenia towarów do swobodnego obrotu – wymienione środki nie mają zastosowania ani do objęcia towarów procedurą uszlachetniania czynnego, ani w okresie, w którym pozostają objęte procedurą;

b) towarów wprowadzonych na obszar celny Wspólnoty – wymienione środki stosuje się przy objęciu przywożonych towarów procedurą uszlachetniania czynnego.

2. Towary niewspólnotowe, nawet jeżeli nie podlegają należnościom celnym przywozowym, mogą zostać również objęte procedurą w ramach systemu zawieszeń:

a) w celu odstąpienia od środków polityki handlowej stosowanych do dopuszczenia towarów do swobodnego obrotu;

b) w celu odstąpienia od środków polityki handlowej stosowanych do wywozu towarów w stanie niezmienionym lub produktów kompensacyjnych, bez uszczerbku dla środków polityki handlowej stosowanych do wywozu produktów pochodzących ze Wspólnoty.

3. W przypadku stosowania ust. 1 lit. a) lub ust. 2 przy objęciu procedurą nie jest wymagane przedstawienie żadnego pozwolenia, pozwolenia lub innego dokumentu.

Artykuł 608

Z zastrzeżeniem przepisów stosowanych w tej materii powrotny wywóz towarów niewspólnotowych objętych procedurą nie powoduje stosowania środków polityki handlowej ustanowionych dla wywozu towarów w stanie niezmienionym lub produktów kompensacyjnych, bez uszczerbku dla środków polityki handlowej stosowanych do wywozu produktów pochodzących ze Wspólnoty.

Artykuł 609

1. Dopuszczenie do swobodnego obrotu towarów przywożonych w postaci towarów w stanie niezmienionym albo w postaci produktów kompensacyjnych innych niż wtórne produkty kompensacyjne wymienione w załączniku 79, uzależnione jest od stosowania przez organy celne wszelkich obowiązujących środków polityki handlowej w stosunku do przywożonych towarów w chwili przyjęcia zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu.

2. W przypadku gdy o dopuszczenie do swobodnego obrotu zabiega się w Państwie Członkowskim innym niż to, w którym przywożone towary zostały objęte procedurą, to takie dopuszczenie do swobodnego obrotu uzależnione jest od stosowania wszelkich środków polityki handlowej obowiązujących w Państwie Członkowskim, w którym towary zostały objęte procedurą w chwili przyjęcia zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu.

Podsekcja 5

Współpraca administracyjna

Artykuł 610

1. Jeżeli produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym umieszczone są w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, bądź objęte jedną z procedur zawieszających pozwalających na zakończenie procedury uszlachetniania czynnego, to w polu przeznaczonym na opis towarów w dokumencie właściwym dla wymienionego przeznaczenia celnego lub, w przypadku stosowania procedur uproszczonych, w dokumencie handlowym lub wykorzystywanej ewidencji, umieszcza się dodatkowo do informacji przewidzianych stosowaną procedurą jedno z następujących oznaczeń:

- Mercancías PA/S,

- A. F./S-varer,

- A. V./S-Waren,

- Εμπορεύματα ET/A,

- I. P./S. goods,

- Marchandises PA/S,

- Merci PA/S,

- AV/S-goederen,

- Mercadorias AA/S.

2. Jeżeli towary przywożone objęte procedurą w ramach systemu zawieszeń podlegają szczególnym środkom polityki handlowej, a środki te są nadal stosowane w chwili objęcia tych towarów w stanie niezmienionym lub w postaci produktów kompensacyjnych jedną z procedur zawieszających lub w chwili ich umieszczenia w wolnym obszarze celnym bądź w składzie wolnocłowym, oznaczenie przewidziane w ust. 1 uzupełnia się jednym z następujących wpisów:

- Politica comercial,

- Handelspolitik,

- Handelspolitik,

- Εμπορική πολιτική,

- Commercial policy,

- Politique commerciale,

- Politica commerciale,

- Handelspolitiek,

- Política comercial.

3. Urząd zakończenia upewnia się, czy określenia przewidziane w ust. 1 i 2 zostały umieszczone, odpowiednio, na wszelkich dokumentach, które zostały wydane jako dokumenty zastępujące lub uchylające dokumenty określone w tych ustępach.

Artykuł 611

1. Dokument informacyjny, zwany dokumentem INF 1, składa się z oryginału i dwóch kopii sporządzonych na formularzu zgodnym ze wzorem i przepisami znajdującymi się w załączniku 82.

2. Dokument INF 1 określony w ust. 1 stosowany jest przy:

a) ustalaniu wysokości zabezpieczenia określonego w art. 88 Kodeksu;

b) dopuszczaniu do swobodnego obrotu produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym w urzędzie celnym innym niż urząd zakończenia.

Artykuł 612

W przypadku gdy dokument INF 1 używany jest do celów art. 611 ust. 2 lit. a), to w polu 2 musi zostać umieszczone odpowiednie oznaczenie.

Artykuł 613

1. Na mocy art. 611 ust. 2 lit. b), jeżeli zabiega się o dopuszczenie do swobodnego obrotu całości lub części produktów kompensacyjnych albo towarów w stanie niezmienionym, to organy celne odpowiedzialne za przyjęcie zgłoszenia, przy użyciu potwierdzonego przez nie dokumentu INF 1, wymagają, aby urząd nadzoru określił:

- w polu 9 a) – kwotę należności celnych przywozowych, które będą należne na mocy art. 121 lub 128 ust. 4 Kodeksu,

- w polu 9 b) – kwotę odsetek wyrównawczych, które będą należne na mocy art. 589,

- ilość, kod CN i pochodzenie przywożonych towarów użytych przy wytworzeniu produktów kompensacyjnych dopuszczonych do swobodnego obrotu.

Kwota należności celnych przywozowych odzwierciedla również wszelkie różnice między:

- kwotą należności celnych przywozowych ustalonych z zastosowaniem przepisów art. 121 Kodeksu lub kwotą zwróconych albo umorzonych należności celnych przywozowych, a

- kwotą należności celnych przywozowych już ustalonych albo należności, które mają zostać zwrócone lub umorzone.

2. Jeżeli zgłoszenie o dopuszczenie do swobodnego obrotu odnosi się do produktów lub towarów określonych w art. 610 ust. 2 i jeżeli w Państwie Członkowskim, w którym pozwolono na zastosowanie procedury, mają być zastosowane środki polityki handlowej, to organy celne odpowiedzialne za przyjęcia zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu przy użyciu potwierdzonego przez nie dokumentu INF 1 wymagają, aby urząd nadzoru określił, czy obowiązujące w odniesieniu do towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego środki polityki handlowej zostały faktycznie zastosowane.

3. Oryginał i jedna kopia dokumentu INF 1 przesyłane są do urzędu nadzoru, a jedną kopię zachowują organy, które poświadczyły dokument.

4. W przypadku gdy dokument INF 1 wykorzystywany jest w celu stosowania środków polityki handlowej, urząd nadzoru, który otrzymuje ten dokument, powiadamia posiadacza pozwolenia o wniosku.

5. Urząd nadzoru, do którego przesyłany jest dokument INF 1, umieszcza wymagane informacje w polach 8, 9 i 10 dokumentu, poświadcza go, zachowuje kopię i zwraca oryginał. Jednakże nie jest zobowiązany do umieszczenia tych informacji po upływie terminu, w którym musi on przechowywać dokument w swoich archiwach.

6. Produkty umieszczone na dokumencie INF 1 uważane są za dopuszczone do swobodnego obrotu w dniu określonym w polu 2 jedynie do celów naliczenia kwoty określonej w ust. 1.

Artykuł 614

W przypadku ubiegania się o dopuszczenie do swobodnego obrotu, gdy zgodnie z przepisami art. 612 sporządzony został dokument INF 1, ten sam dokument INF 1 może zostać wykorzystany, pod warunkiem że zawiera:

- w polu 9 a) – kwotę należności celnych przywozowych za przywożone towary, zgodnie z art. 121 ust. 1 lub art. 128 ust. 4 Kodeksu, oraz

- w polu 11 – datę pierwszego objęcia procedurą danych przywożonych towarów.

Jeżeli informacje te nie zostały podane, to nowy dokument INF 1 poświadczany jest zgodnie z art. 613.

Artykuł 615

1. Posiadacz pozwolenia może zażądać poświadczenia dokumentu INF 1 przy przekazywaniu produktów kompensacyjnych lub towarów drugiemu posiadaczowi pozwolenia lub przy przekazywaniu ich do zakładu drugiego upoważnionego operatora.

2. W takim przypadku urząd nadzoru umieszcza określenia przewidziane w art. 614.

Podsekcja 6

Przeniesienie towarów

Artykuł 616

1. Bez uszczerbku dla art. 617-623, jeżeli produkty lub towary mają przemieszczać się na obszarze celnym Wspólnoty, w ramach przeniesienia pozwolenia bądź w ramach jednego pozwolenia, to transport danych produktów lub towarów odbywa się zgodnie z przepisami dotyczącymi tranzytu zewnętrznego.

2. W dokumencie wspólnotowego tranzytu zewnętrznego lub dokumencie traktowanym jako dokument tranzytu zewnętrznego umieszczone są potwierdzenia określone w art. 610.

3. Jeżeli pozwolono na zastosowanie takich procedur przeniesienia, są one ustalane w pozwoleniu. Procedury te zastępują procedury przewozowe przewidziane procedurą tranzytu zewnętrznego. W przypadku przeniesienia produktów lub towarów przez posiadacza jednego pozwolenia na posiadacza drugiego pozwolenia obydwa pozwolenia przewidują procedury przeniesienia.

Pozwolenie na korzystanie z danych procedur może zostać udzielone, jedynie w przypadku gdy posiadacz pozwolenia prowadzi lub zleca prowadzenie ewidencji uszlachetniania czynnego, określonej w art. 556 ust. 3.

a) Przepisy regulujące przeniesienie towarów lub produktów w ramach jednego pozwolenia

Artykuł 617

Organy celne zezwalają, aby przeniesienie produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym z urządzeń jednego operatora do urządzeń drugiego operatora w celu późniejszego ich przetworzenia zostało dokonane z pominięciem formalności celnych i zakończenia procedury uszlachetniania czynnego, na podstawie wpisu do ewidencji uszlachetniania czynnego.

Artykuł 618

Posiadacz pozwolenia pozostaje odpowiedzialny za przeniesione towary lub produkty.

b) Przepisy regulujące przeniesienie towarów lub produktów przez posiadacza pozwolenia na posiadacza drugiego pozwolenia

Artykuł 619

Organy celne zezwalają, aby przeniesienie produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym przez posiadacza pozwolenia na posiadacza drugiego pozwolenia zostało dokonane na podstawie wpisu do ewidencji uszlachetniania czynnego pierwszego posiadacza i zgodnie z procedurą opisaną w załączniku 83.

Artykuł 620

1. Odpowiedzialność za przeniesione towary lub produkty przechodzi na posiadacza drugiego pozwolenia w chwili przejęcia przez niego dostawy tych towarów lub produktów i wpisania ich do jego ewidencji uszlachetniania czynnego.

2. Taki wpis do ewidencji uszlachetniania czynnego powoduje ponowne objęcie towarów lub produktów procedurą w imieniu posiadacza drugiego pozwolenia.

c) Przepisy ogólne

Artykuł 621

1. Pod warunkiem, że nie będzie to miało wpływu na prawidłowość procedury, organy celne na innych warunkach, które określą, zezwalają:

a) na przewóz towarów przywożonych, z pominięciem formalności celnych, z urzędu objęcia procedurą do zakładu operatora, a produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym z zakładu operatora do urzędu zakończenia;

b) na wcześniejsze uwierzytelnienie formularzy, określonych w załączniku 83, lub na wypełnienie przez operatora formularzy, określonych w załączniku 83, i opatrzenie ich specjalną, uznaną przez organy metalową pieczęcią;

c) na dopełnienie formalności z zastosowaniem systemu informatycznego, pod warunkiem że taki system gwarantuje właściwe wprowadzenie w życie przepisów niniejszego rozdziału.

2. W przypadku stosowania ust. 1 lit. a) urząd nadzoru musi zostać poinformowany przez urząd objęcia procedurą, że przywożone towary zostały objęte procedurą oraz przez urząd zakończenia, że produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym zostały wywiezione, poprzez przesłanie sporządzonych w tym celu dodatkowych kopii zgłoszenia wraz z dokumentami towarzyszącymi.

Artykuł 622

Posiadacz pozwolenia jest odpowiedzialny za wcześniejsze powiadomienie organów celnych, w formie i w sposób ustalony przez te organy, o przeniesieniach, które mają zostać dokonane.

Artykuł 623

1. W przypadku stosowania procedur przeniesienia, określonych w niniejszej podsekcji, przy przedstawianiu rozliczenia procedury mogą być stosowane przepisy art. 580, dotyczące towarów uważanych za dopuszczone do swobodnego obrotu, pod warunkiem że nie jest to sprzeczne z innymi przepisami wspólnotowymi dotyczącymi dopuszczania do swobodnego obrotu.

2. Urząd nadzoru informuje urząd lub urzędy celne objęcia procedurą o zakończeniu procedur, podając numery zgłoszeń objęcia procedurą, które przyjął.

Sekcja 6

Przepisy stosowane w ramach systemu ceł zwrotnych

Podsekcja 1

Dopuszczenie do swobodnego obrotu w ramach systemu ceł zwrotnych

Artykuł 624

Procedury przewidziane dla dopuszczenia do swobodnego obrotu w ramach systemu ceł zwrotnych stosuje się do towarów przywożonych, włączając towary przywożone w ramach systemu kompensacji ekwiwalentnej bez uprzedniego przywozu (specjalne dopuszczenie do swobodnego obrotu bez stosowania należności celnych przywozowych).

a) Procedura zwykła

Artykuł 625

1. Z wyjątkiem przypadku stosowania art. 568 zgłoszenie dopuszczenia do swobodnego obrotu w ramach systemu ceł zwrotnych jest składane w jednym z urzędów objęcia procedurą, określonych w pozwoleniu.

2. W przypadku stosowania art. 568 zgłoszenie określone w ust. 1 jest składane w jednym z należycie uprawnionych urzędów celnych.

Artykuł 626

1. Zgłoszenie określone w art. 625 jest dokonywane zgodnie z art. 198-252.

2. Stosuje się art. 575 ust. 2 i 3.

b) Procedury uproszczone

Artykuł 627

1. Procedury uproszczone przewidziane w art. 76 Kodeksu dla dopuszczania do swobodnego obrotu w ramach systemu ceł zwrotnych stosowane są zgodnie z art. 275 i 276.

2. Stosuje się art. 576 ust. 2.

3. Zgłoszenie uzupełniające, określone w art. 76 ust. 2 Kodeksu, dostarczane jest w wyznaczonym terminie i najpóźniej w chwili składania wniosku o dokonanie zwrotu.

Podsekcja 2

Zwrot lub umorzenie należności

Artykuł 628

Przypadki określone w art. 577 ust. 2 są traktowane jako wywóz produktów kompensacyjnych poza Wspólnotę.

Artykuł 629

Zgłoszenie lub wniosek o nadanie produktom kompensacyjnym jednego z przeznaczeń celnych, określonych w art. 128 Kodeksu, zawiera wszystkie dane niezbędne do uzasadnienia wniosku o dokonanie zwrotu.

Artykuł 630

Bez uszczerbku dla stosowania procedur uproszczonych każdy produkt kompensacyjny, który ma otrzymać jedno z przeznaczeń celnych, jest przedstawiany w urzędzie celnym zakończenia i zostaje poddany formalnościom celnym przewidzianym dla danego przeznaczenia, zgodnie z mającymi zastosowanie ogólnymi przepisami.

Artykuł 631

1. Z wyjątkiem przypadków stosowania art. 568 zgłoszenie nadające produktom kompensacyjnym jedno z przeznaczeń celnych, określonych w art. 128 Kodeksu, składane jest w jednym z urzędów zakończenia wyszczególnionych w pozwoleniu.

2. W przypadku stosowania art. 568 zgłoszenie określone w ust. 1 składane jest w urzędzie, który wydał pozwolenie.

3. Jednakże urząd nadzoru może zezwolić, aby zgłoszenie określone w ust. 1 zostało złożone w urzędzie celnym innym niż określone w ust. 1 i 2.

Artykuł 632

1. Zgłoszenie określone w art. 631 sporządzane jest zgodnie z przepisami ustanowionymi w odniesieniu do danego przeznaczenia celnego.

2. Stosuje się art. 583 ust. 2 i 3.

Artykuł 633

Procedury uproszczone, przewidziane w art. 76 Kodeksu, dotyczące zakończenia procedury stosuje się zgodnie z art. 278.

Artykuł 634

1. Procent przywożonych towarów wchodzących w skład produktów kompensacyjnych oblicza się w razie konieczności w celu określenia należności celnych przywozowych, które mają zostać zwrócone lub umorzone. Obliczenia takiego nie dokonuje się, w przypadku gdy wszystkie produkty kompensacyjne otrzymują jedno z przeznaczeń określonych w art. 128 Kodeksu.

2. Obliczenia dokonuje się zgodnie z metodami określonymi w art. 635-637 lub z zastosowaniem jakiejkolwiek innej metody dającej takie same wyniki.

Artykuł 635

Metoda klucza ilościowego (produkty kompensacyjne) stosowana jest, w przypadku gdy w wyniku procesów uszlachetniania czynnego powstaje jeden rodzaj produktów kompensacyjnych. W takim przypadku ilość przywożonych towarów odpowiadająca ilości produktów kompensacyjnych, w stosunku do których może zostać złożony wniosek o udzielenie zwrotu lub umorzenie, obliczana jest przy zastosowaniu do całkowitych ilości wymienionych towarów współczynnika odpowiadającego stosunkowi ilości produktów kompensacyjnych, w odniesieniu do których można ubiegać się o zwrot lub umorzenie, do całkowitej ilości produktów kompensacyjnych.

Artykuł 636

Metoda klucza ilościowego (towary przywożone) stosowana jest, w przypadku gdy wszystkie składniki towarów przywożonych wchodzą w skład każdego produktu kompensacyjnego.

Przy określaniu, czy stosować taką metodę, nie bierze się pod uwagę strat.

Ilość towarów przywożonych w ramach systemu ceł zwrotnych i używanych w wytwarzaniu każdego produktu kompensacyjnego określana jest przy zastosowaniu kolejno, w stosunku do całkowitych ilości przywożonych towarów, współczynnika odpowiadającego stosunkowi ilości wymienionych towarów wchodzących w skład każdego rodzaju produktów kompensacyjnych do całkowitej ilości towarów wchodzących w skład produktów kompensacyjnych jako całości.

Ilość przywożonych towarów odpowiadająca ilości produktów kompensacyjnych, w stosunku do których można ubiegać się o zwrot lub umorzenie, ustalana jest przy zastosowaniu dla ilości przywożonych towarów użytych w wytwarzaniu wymienionego produktu, obliczonej zgodnie z akapitem trzecim, współczynnika uzyskanego w sposób wskazany w art. 635.

Artykuł 637

1. Metodę klucza wartościowego stosuje się we wszystkich przypadkach, w których nie mają zastosowania art. 635 i 636. Jednakże w uzgodnieniu z posiadaczem pozwolenia oraz w celu uproszczenia organy celne mogą stosować metodę klucza ilościowego (towary przywożone) zamiast metody klucza wartościowego, jeżeli zastosowanie jednej i drugiej metody dałoby podobne wyniki.

2. W celu określenia ilości towarów przywożonych użytych do wytworzenia każdego rodzaju produktu kompensacyjnego stosuje się kolejno, w stosunku do całkowitych ilości przywożonych towarów, współczynnik odpowiadający stosunkowi wartości każdego produktu kompensacyjnego do całkowitej wartości tych produktów, obliczonej zgodnie z ust. 3.

3. Stosuje się art. 594 ust. 3.

4. Ilość przywożonych towarów odpowiadająca ilości produktów kompensacyjnych, w stosunku do których można ubiegać się o zwrot lub umorzenie, obliczana jest przy zastosowaniu współczynnika uzyskanego w sposób wskazany w art. 635 dla ilości towarów przywożonych, użytych do wytworzenia wymienionego produktu, obliczonej zgodnie z ust. 2.

Artykuł 638

1. Zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych uzależnione jest od złożenia przez posiadacza pozwolenia, w urzędzie nadzoru, wniosku zwanego dalej "wnioskiem o udzielenie zwrotu/UCZ". Wniosek ten należy złożyć w dwóch egzemplarzach.

2. Z zastrzeżeniem ust. 4, jeżeli pozwolenie zostało wydane na mocy art. 556 ust. 2, wniosek o udzielenie zwrotu/UCZ może zostać złożony jedynie w urzędzie nadzoru Państwa Członkowskiego, które wydało pozwolenie.

3. Jeżeli stosowany jest art. 557, wniosek może zostać złożony jedynie przez jednego posiadacza.

4. W szczególnych przypadkach na pisemny wniosek osób zainteresowanych, jeżeli dwa lub kilka Państw Członkowskich zaangażowanych w procesy uszlachetniania dopuszcza możliwość przedstawienia wniosku o udzielenie zwrotu/UCZ organom celnym innego Państwa Członkowskiego niż to określone w ust. 2, to państwa te najpierw przekazują wnioski Komisji wraz z projektem procedur, które mają zapewnić prawidłowe sporządzenie wniosku o udzielenie zwrotu/UCZ, określonego w art. 640. Komisja odpowiednio informuje pozostałe Państwa Członkowskie. Procedury, o których powiadomiona została Komisja, mogą być stosowane, chyba że Komisja powiadomi zainteresowane Państwa Członkowskie, w terminie dwóch miesięcy od dnia otrzymania projektu, o jakichkolwiek zastrzeżeniach w odniesieniu do ich stosowania.

Artykuł 639

1. Termin określony w art. 128 ust. 3 Kodeksu, w jakim musi zostać złożony wniosek o udzielenie zwrotu/UCZ, wynosi maksymalnie sześć miesięcy od dnia, w którym produkty kompensacyjne otrzymały jedno z przeznaczeń celnych określonych w art. 128 ust. 1 Kodeksu.

2. Jeżeli uzasadnione jest to szczególnymi okolicznościami, organy celne mogą przedłużyć termin określony w ust. 1, nawet po jego upływie.

Artykuł 640

1. Wniosek o udzielenie zwrotu/UCZ zawiera między innymi następujące dane:

a) numer pozwolenia;

b) ilość każdego rodzaju przywożonych towarów, w odniesieniu do których wnioskuje się o udzielenie zwrotu lub umorzenie;

c) kod CN przywożonych towarów;

d) wartość celną przywożonych towarów, jak również stawki należności celnych przywozowych za te towary, uznane przez organy celne z dniem przyjęcia zgłoszenia o objęcie procedurą dopuszczenia do swobodnego obrotu w ramach systemu ceł zwrotnych;

e) datę dopuszczenia do swobodnego obrotu towarów przywożonych w ramach systemu ceł zwrotnych;

f) numery zgłoszeń, na których podstawie przywożone towary zostały dopuszczone do swobodnego obrotu w ramach systemu ceł zwrotnych;

g) rodzaj i ilość produktów kompensacyjnych oraz przeznaczenie celne, jakie zostało im przydzielone;

h) wartość produktów kompensacyjnych, jeżeli w celu zakończenia użyta jest procedura klucza wartościowego;

i) wyznaczony współczynnik produktywności;

j) numery zgłoszeń, z których zastosowaniem produkty kompensacyjne zostały umieszczone w celu otrzymania jednego z przeznaczeń celnych, określonych w art. 128 Kodeksu;

k) kwotę należności celnych przywozowych, która ma zostać zwrócona lub umorzona, jak również kwotę wszelkich pobranych odsetek wyrównawczych, uwzględniając między innymi należności celne przywozowe za pozostałe produkty kompensacyjne.

2. Jeżeli zastosowano uproszczone procedury odnoszące się do formalności dopuszczania do swobodnego obrotu w ramach systemu ceł zwrotnych oraz wywozu, to zgłoszeniami i dokumentami są te, które zostały określone w art. 76 ust. 3 Kodeksu.

Artykuł 641

1. Jeżeli urząd nadzoru uznaje, że zgłoszenia określone w art. 640 ust. 1 lit. f) i j), jak również inne takie dokumenty określone przez wymieniony urząd powinny być przechowywane przez posiadacza pozwolenia, zgłoszenia te i dokumenty są udostępniane temu urzędowi.

2. Jednakże jeżeli stosuje się art. 646, należycie poświadczone oryginały dokumentów INF 7 dołączane są do wniosku.

Artykuł 642

1. Urząd nadzoru może zezwolić, aby wnioski nie zawierały niektórych danych określonych w art. 640 ust. 1, o ile dane te nie służą do obliczenia kwoty, która ma zostać zwrócona lub umorzona.

2. Urząd nadzoru może zezwolić, aby wniosek o udzielenie zwrotu/UCZ, określony w art. 640 ust. 1 był sporządzany komputerowo lub w każdej innej formie określonej przez ten urząd.

Artykuł 643

Urząd nadzoru odnotowuje wniosek o udzielenie zwrotu/UCZ na podstawie przeprowadzonej weryfikacji, informuje posiadacza pozwolenia o wynikach tej weryfikacji; organ przechowuje wniosek oraz dotyczące go dokumenty przez okres co najmniej trzech lat kalendarzowych, licząc od końca roku, w którym wydał decyzję w sprawie wniosku.

Jednakże urząd nadzoru może zdecydować, aby dokumenty odnoszące się do wniosku były przechowywane przez posiadacza pozwolenia. W takim przypadku dokumenty te przechowywane są przez taki sam okres.

Podsekcja 3

Współpraca administracyjna

Artykuł 644

1. Jeżeli produkty kompensacyjne w ramach systemu ceł zwrotnych otrzymują jedno z przeznaczeń celnych, określonych w art. 128 ust. 1 tiret drugie Kodeksu, pozwalających na udzielenie zwrotu, to w dokumencie odnoszącym się do procedury lub w dokumencie stosowanym w wolnym obszarze celnym bądź składzie wolnocłowym w polu przeznaczonym na opis towarów umieszcza się jedno z następujących oznaczeń:

- Mercancías PA/S,

- A. F./S-varer,

- A. V./S-Waren,

- Εμπορεύματα ET/A,

- I. P./S. goods,

- Marchandises PA/S,

- Merci PA/S,

- AV/S-goederen,

- Mercadorias AA/S.

2. Urząd zakończenia upewnia się, czy oznaczenia określone w ust. 1 umieszczone są na wszystkich dokumentach wydanych w celu zastąpienia lub zwolnienia dokumentów określonych w tym ustępie.

Artykuł 645

Jeżeli produkty kompensacyjne uzyskane w wyniku procedury uszlachetniania czynnego w ramach systemu ceł zwrotnych przesyłane są do innego urzędu nadzoru w tym samym lub innym Państwie Członkowskim z zastosowaniem wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, która może uzasadniać wniosek o udzielenie zwrotu, a także gdy dla tych produktów wnioskuje się o wydanie nowego pozwolenia na dokonanie uszlachetnienia czynnego, to należycie uprawnione do wydania takiego nowego pozwolenia organy celne, bądź z zastosowaniem systemu ceł zwrotnych, bądź z zastosowaniem systemu zawieszeń, wykorzystują dokument INF 1, określony w art. 611, w celu określenia kwoty należności celnych przywozowych, które mają zostać nałożone lub kwoty mogącego powstać długu celnego.

Artykuł 646

1. Dokument informacyjny, zwany dokumentem INF 7, składa się z oryginału i jednej kopii na formularzu zgodnym ze wzorem i przepisami załącznika 84.

2. Dokument INF 7, określony w ust. 1, stosowany jest tam, gdzie produkty kompensacyjne uzyskane w wyniku procedury uszlachetniania w ramach systemu ceł zwrotnych przekazywane są, bez składania wniosku o udzielenie zwrotu, do urzędu nadzoru innego niż urząd, w którym zostały dopuszczone do swobodnego obrotu, i otrzymują tam, w stanie niezmienionym lub po zakończeniu procesów uszlachetniania, na których przeprowadzenie zostało wydane stosowne pozwolenie, jedno z przeznaczeń celnych pozwalających na dokonanie zwrotu lub umorzenie, zgodnie z art. 128 ust. 1 Kodeksu. O ile zaistnieje taka potrzeba, urząd celny, w którym zostało nadane takie przeznaczenie celne, wydaje na wniosek osoby zainteresowanej dokument informacyjny INF 7.

Artykuł 647

1. Dokument informacyjny przedstawiany jest przez osobę zainteresowaną wraz ze zgłoszeniem celnym wykorzystywanym w celu nadania wnioskowanego przeznaczenia celnego.

2. Urząd, w którym zostało przedstawione zgłoszenie, określone w ust. 1, poświadcza dokument informacyjny INF 7, zwraca oryginał i jedną kopię posiadaczowi pozwolenia oraz zachowuje drugą kopię.

Sekcja 7

Wymiana informacji z Komisją

Artykuł 648

1. Państwa Członkowskie przekazują Komisji:

a) dane wskazane w załączniku 85, w odniesieniu do każdego pozwolenia, gdzie wartość przywożonych towarów przekracza, na każdego operatora i na rok kalendarzowy, granice ustanowione w art. 552 ust. 1 lit. a) ppkt v); tego rodzaju powiadomienie nie jest konieczne, gdy pozwolenie na dokonanie uszlachetnienia czynnego wydane zostało na podstawie jednego lub kilku warunków gospodarczych, określonych następującymi kodami: 6106, 6107, 6201, 6202, 6203, 6301, 6302, 6303, 7004lub 7005.

Jednakże w odniesieniu do produktów określonych w art. 560 ust. 2 przekazywane dane muszą dotyczyć każdego udzielonego pozwolenia, niezależnie od wartości produktów lub kodu stosowanego w celu określenia warunków gospodarczych;

b) dane wskazane w załączniku 86 w odniesieniu do każdego nieuwzględnionego z powodu niespełnienia warunków gospodarczych zgłoszenia o udzielenie pozwolenia;

c) dane odnoszące się do przypadków, w których nie może zostać zastosowana stawka ryczałtowa, określona w art. 567, gdyż, pomimo że dane procesy uszlachetniania czynnego dokonywane są na przywożonych towarach wymienionych w pierwszej kolumnie załącznika 77, to uzyskane produkty kompensacyjne są inne niż produkty w takim samym stadium przetworzenia, określone w kolumnie 3 lub 4.

2. Dane określone w ust. 1 lit. a) i b) przekazuje się w miesiącu następującym po miesiącu, w którym wydano pozwolenie lub odrzucono wniosek o udzielenie pozwolenia. Są one rozpowszechniane przez Komisję wśród pozostałych Państw Członkowskich i są badane przez Komitet w przypadkach, w których okaże się to konieczne.

Artykuł 649

1. Państwa Członkowskie przekazują Komisji:

a) wykaz organów celnych, w których można składać wnioski o udzielenie pozwolenia, z wyjątkiem przypadków, w których stosuje się art. 568;

b) wykaz urzędów celnych uprawnionych do przyjmowania zgłoszeń o objęcie procedurą w ramach systemu zawieszeń lub zgłoszeń dopuszczenia do swobodnego obrotu w ramach systemu ceł zwrotnych, zgodnie z art. 568.

2. Informacje określone w ust. 1 przekazywane są dwa miesiące przed rozpoczęciem stosowania niniejszego rozporządzenia i następnie w ciągu miesiąca następującego po tym, w którym dane Państwo Członkowskie dokonało zmiany zakresu właściwości urzędów celnych.

3. Ku pożytkowi podmiotów gospodarczych Komisja publikuje te informacje w serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich.

ROZDZIAŁ 4

Przetwarzanie pod kontrolą celną

Sekcja 1

Przepisy ogólne

Artykuł 650

Zgodnie z art. 131 Kodeksu towary wymienione w kolumnie I wykazu załącznika 87, które mają zostać poddane przetworzeniom określonym w II kolumnie tego wykazu, mogą korzystać z procedury przetwarzania pod kontrolą celną.

Podsekcja 1

Nadanie procedury – procedura zwykła

Artykuł 651

1. Wniosek sporządzany jest zgodnie z art. 497 i zgodnie ze wzorem z załącznika 67/C oraz składany jest przez osobę, której może zostać udzielone pozwolenie na mocy art. 86, 132 i 133 Kodeksu.

2. a) Wniosek przedkładany jest organom celnym wyznaczonym przez Państwo Członkowskie, w którym ma zostać dokonane przetworzenie.

b) Jeżeli procesy przetwarzania mają zostać przeprowadzone przez wnioskodawcę lub na jego rzecz w różnych Państwach Członkowskich, to można ubiegać się o uzyskanie jednego pozwolenia.

W takim przypadku wniosek, który zawiera wszystkie dane odnoszące się do przebiegu procesów, jak również dokładnie określa miejsca, w których zostaną przeprowadzone, składany jest organom celnym Państwa Członkowskiego, w którym zostanie przeprowadzony pierwszy z tych procesów.

Artykuł 652

1. Bez uszczerbku dla art. 656 pozwolenie wydawane jest przez organy, którym został przedstawiony wniosek na mocy art. 651 ust. 2, i sporządzane jest zgodnie z art. 500 oraz zgodnie ze wzorem z załącznika 68/C.

2. W przypadku stosowania art. 651 ust. 2 lit. b) pozwolenie nie może zostać wydane bez zgody organów celnych wyznaczonych przez Państwa Członkowskie, w których znajdują się miejsca wskazane we wniosku. Stosuje się następującą procedurę:

a) organy celne, którym przedstawiony został wniosek, po upewnieniu się, że warunki gospodarcze można uważać za spełnione w odniesieniu do planowanego procesu, przekazują wniosek oraz projekt pozwolenia organom celnym w innych zainteresowanych Państwach Członkowskich; wymieniony projekt obejmuje co najmniej współczynnik produktywności, zatwierdzone metody ustalania tożsamości towarów, urzędy celne określone w pkt 9 wzoru pozwolenia z załącznika 68/C, wszelkie zastosowane uproszczone procedury objęcia procedurą, przeniesienia lub zakończenia oraz reguły, których należy przestrzegać, między innymi w odniesieniu do powiadamiania urzędu nadzoru;

b) organy celne po otrzymaniu powiadomienia przekazują wszelkie zastrzeżenia tak szybko, jak jest to możliwe, i najpóźniej w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia przekazania wniosku i projektu pozwolenia;

c) organy celne, określone w lit. a), po podjęciu wszystkich środków dla zapewnienia spłacenia długu celnego, który może powstać w odniesieniu do przywożonych towarów, mogą wydać pozwolenie, jeżeli w terminie określonym w lit. b) nie otrzymały informacji o istnieniu zastrzeżeń do projektu pozwolenia;

d) Państwo Członkowskie, które wydało pozwolenie, przesyła jego kopię wszystkim Państwom Członkowskim określonym powyżej.

W ten sposób wydane pozwolenia są ważne jedynie w Państwach Członkowskich określonych powyżej.

Państwa Członkowskie przekazują Komisji nazwy i adresy organów celnych wyznaczonych do przyjmowania wniosków i projektów pozwoleń określonych w lit. a). Komisja odpowiednio informuje pozostałe Państwa Członkowskie.

3. W celu zapewnienia właściwego stosowania przepisów regulujących procedurę organy celne mogą w celu ułatwienia kontroli wymagać, aby posiadacz pozwolenia prowadził lub zlecił prowadzenie ewidencji towarowej, zwanej dalej "ewidencją przetwarzania pod kontrolą celną", która określa ilości przywożonych towarów objętych procedurą i uzyskanych produktów kompensacyjnych, jak również wszystkie dane niezbędne do monitorowania procesu oraz do właściwego obliczania należności celnych przywozowych, które mogą być należne.

"Ewidencja przetwarzania pod kontrolą celną" udostępniana jest urzędowi nadzoru, aby umożliwić mu przeprowadzenie kontroli niezbędnej dla prawidłowej realizacji procedury.

Jeżeli ewidencja prowadzona przez wnioskodawcę do celów handlowych pozwala na nadzorowanie procedury, to organy celne uznają tę ewidencję za ważną "ewidencję przetwarzania pod kontrolą celną".

Artykuł 653

Okres ważności każdego pozwolenia ustalany jest przez organy celne z uwzględnieniem szczególnych potrzeb osoby występującej z wnioskiem.

Jeżeli okres ten przekracza dwa lata, warunki, na podstawie których zostało ono wydane, są okresowo badane w przedziałach czasowych określonych w pozwoleniu.

Artykuł 654

1. Udzielając pozwolenia, wyznaczone organy celne określają, zgodnie z art. 134 Kodeksu, termin, w którym przetworzone produkty mają otrzymać przeznaczenie celne, uwzględniając okres niezbędny dla przeprowadzenia procesu przetworzenia, jak również okres niezbędny dla nadania przeznaczenia celnego produktom przetworzonym.

2. Jeżeli uzasadniają to zaistniałe okoliczności, termin wyznaczony w pozwoleniu może zostać przedłużony nawet po upływie pierwotnie wyznaczonego terminu.

Artykuł 655

1. Współczynnik produktywności lub sposób ustalania tego współczynnika, określony w art. 134 Kodeksu, wyznaczany jest, o ile jest to możliwe, na podstawie danych dotyczących produkcji, które można sprawdzić w ewidencji posiadacza pozwolenia.

2. Współczynnik lub sposób jego ustalania wyznaczany jest zgodnie z ust. 1, z zastrzeżeniem weryfikacji przez organy celne z mocą wsteczną.

Podsekcja 2

Nadanie procedury – procedura uproszczona

Artykuł 656

1. Niniejszy artykuł stosuje się w przypadkach, w których procesy przetwarzania realizowane są w jednym Państwie Członkowskim.

2. Jeżeli nie są stosowane uproszczone procedury objęcia procedurą, określone w art. 76 Kodeksu, każdy urząd celny uprawniony przez organy celne do wydawania pozwoleń z zastosowaniem procedury uproszczonej dopuszcza, aby złożenie zgłoszenia objęcia procedurą stanowiło jednocześnie wniosek o udzielenie pozwolenia. W takim przypadku przyjęcie zgłoszenia stanowi pozwolenie, a przyjęcie to w każdym przypadku pozostaje uzależnione od warunków dotyczących udzielenia pozwolenia.

3. Do zgłoszeń przedstawionych na mocy ust. 2 załącza się dokument sporządzony przez zgłaszającego, zawierający następujące informacje, o ile są one niezbędne, chyba że informacje te mogą zostać umieszczone w polu 44 formularza stosowanego do samych zgłoszeń:

a) jeżeli osoba występująca z wnioskiem o zastosowanie procedury nie jest zgłaszającym – nazwisko lub firma i adres osoby występującej z wnioskiem;

b) jeżeli osoba dokonująca przetwarzania nie jest osobą występującą z wnioskiem lub zgłaszającym – nazwisko lub firma i adres tej osoby;

c) rodzaj procesu przetworzenia;

d) opis handlowy i/lub techniczny przetworzonych produktów, które mają zostać uzyskane;

e) współczynnik produktywności lub, odpowiednio, sposób wyznaczania tego współczynnika;

f) przewidywany termin nadania przywożonym towarom przeznaczenia celnego;

g) miejsce, w którym ma zostać przeprowadzony proces przetwarzania.

Artykuł 498 stosuje się mutatis mutandis.

4. Artykuł 502 stosuje się mutatis mutandis.

Sekcja 2

Objęcie towarów procedurą

Artykuł 657

1. Z wyjątkiem przypadków, w których stosuje się art. 656, zgłoszenie objęcia towarów procedurą przetwarzania pod kontrolą celną składa się w jednym z określonych w pozwoleniu urzędów objęcia procedurą.

2. W przypadku stosowania art. 656 zgłoszenie określone w ust. 1 składa się w jednym z należycie uprawnionych urzędów celnych.

Artykuł 658

1. Zgłoszenie określone w art. 657 sporządzane jest zgodnie z przepisami art. 198-252.

2. Bez uszczerbku dla stosowania art. 656 opis towarów znajdujący się na zgłoszeniu określonym w ust. 1 odpowiada specyfikacji znajdującej się w pozwoleniu.

3. Do celów art. 62 ust. 2 Kodeksu do zgłoszenia objęcia procedurą dołącza się dokumenty określone w art. 220.

Artykuł 659

1. Procedury uproszczone przewidziane w art. 76 Kodeksu stosuje się zgodnie z art. 275 i 276.

2. Organy celne wstrzymują pozwolenie na korzystanie z odprawy uproszczonej w miejscu, przewidzianej w art. 276, w odniesieniu do osób, którym nie można udowodnić prowadzenia ewidencji przetwarzania pod kontrolą celną, określonej w art. 652 ust. 3.

3. Zgłoszenie uzupełniające, określone w art. 76 ust. 2 Kodeksu, dostarczane jest w wyznaczonym terminie i najpóźniej w chwili złożenia rozliczenia procedury.

Sekcja 3

Zakończenie procedury

Artykuł 660

1. Zakończenia procedury dokonuje się albo na podstawie ilości przywożonych towarów odpowiadających, przy zastosowaniu współczynnika produktywności, produktom przetworzonym albo na podstawie ilości towarów w stanie niezmienionym, które otrzymały przeznaczenie celne.

2. O ile jest to konieczne, zgodnie z art. 135 Kodeksu reguły zawarte w art. 591-594 dotyczące stosunku przywożonych towarów będących częścią produktów stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł 661

1. Z wyjątkiem przypadków, w których stosuje się art. 656, zgłoszenie zakończenia procedury przetwarzania towarów pod kontrolą celną składane jest w jednym z określonych w pozwoleniu urzędów zakończenia.

2. W przypadku stosowania art. 656 zgłoszenie określone w ust. 1 składane jest w urzędzie celnym, który wydał pozwolenie.

3. Jednakże urząd nadzoru może zezwolić, aby zgłoszenie określone w ust. 1 zostało przedstawione w innym urzędzie celnym niż urząd określony w ust. 1 i 2.

Artykuł 662

1. Zgłoszenie określone w art. 661 sporządzane jest zgodnie z przepisami ustanowionymi dla danego przeznaczenia celnego.

2. Opis produktów przetworzonych lub towarów przywożonych objętych zgłoszeniem określonym w ust. 1 odpowiada specyfikacji znajdującej się w pozwoleniu.

3. Stosuje się przepisy art. 583 ust. 3.

Artykuł 663

Procedury uproszczone przewidziane w art. 76 Kodeksu dla zakończenia procedury stosuje się zgodnie z art. 278 ust. 1.

Artykuł 664

1. Posiadacz pozwolenia dostarcza do urzędu nadzoru rozliczenie procedury w terminie trzydziestu dni od upływu terminu zakończenia.

2. Rozliczenie procedury zawiera między innymi następujące dane:

a) numer pozwolenia;

b) ilość każdego rodzaju przywożonych towarów oraz numery zgłoszeń objęcia tych towarów procedurą;

c) kod CN przywożonych towarów;

d) wartość celna przywożonych towarów;

e) wyznaczony współczynnik produktywności;

f) rodzaj i ilość oraz ich przeznaczenie celne, wraz z numerami zgłoszeń celnych, z których zastosowaniem przetworzone produkty zostały objęte przeznaczeniem celnym;

g) koszty przetworzenia, jeżeli art. 666 tiret czwarte ma być stosowany;

h) kod CN produktów przetworzonych.

3. Jeżeli stosowane są procedury uproszczone dotyczące objęcia procedurą lub zakończenia procedury, to zgłoszeniami i danymi dokumentami są te przewidziane w art. 76 ust. 3 Kodeksu.

Artykuł 665

1. Urząd nadzoru może wyrazić zgodę na:

a) rozliczenie procedury, określone w art. 595 ust. 1, sporządzone komputerowo lub w każdy inny sposób określony przez ten urząd;

b) rozliczenie procedury na zgłoszeniu o objęcie towarów procedurą.

2. Stosuje się przepisy art. 598.

3. Urząd nadzoru może sam dokonać rozliczenia procedury w terminie przewidzianym w art. 664 ust. 1. W takim przypadku w pozwoleniu umieszcza się odpowiednią adnotację.

Artykuł 666

Zgodnie z art. 36 ust. 1 Kodeksu, jeżeli przetworzone produkty zostają dopuszczone do swobodnego obrotu, ich wartość celna jest, w zależności od wyboru osoby zainteresowanej dokonanego w dniu przyjęcia zgłoszenia objęcia procedurą dopuszczenia do swobodnego obrotu:

- ustaloną w tym samym lub podobnym czasie wartością celną towarów identycznych lub podobnych, wyprodukowanych w jakimkolwiek państwie trzecim,

- ich ceną sprzedaży, pod warunkiem że nie miały na nią wpływu powiązania między kupującym a sprzedającym,

- ceną sprzedaży we Wspólnocie towarów identycznych lub podobnych, pod warunkiem że nie miały na nią wpływu powiązania między kupującym a sprzedającym,

- wartością celną przywożonych towarów wraz z kosztami przetworzenia.

Artykuł 667

Jeżeli środki polityki handlowej obowiązują w odniesieniu do towarów w chwili przyjęcia zgłoszenia objęcia procedurą dopuszczenia do swobodnego obrotu, to środki te nie mają zastosowania do produktów przetworzonych, chyba że środki te obowiązują również w odniesieniu do produktów identycznych z produktami przetworzonymi.

W takim przypadku środki te stosuje się w odniesieniu do ilości przywożonych towarów, która rzeczywiście była użyta do wytworzenia dopuszczonych do swobodnego obrotu produktów przetworzonych.

Sekcja 4

Wymiana informacji z Komisją

Artykuł 668

1. Państwa Członkowskie przekazują Komisji:

a) dane wskazane w załączniku 88, w odniesieniu do każdego pozwolenia, gdzie wartość przywożonych towarów przekracza na każdego operatora i na rok kalendarzowy 100000 ECU;

b) dane wskazane w załączniku 86, w odniesieniu do każdego wniosku o udzielenie pozwolenia nieuwzględnionego z powodu niespełnienia warunków gospodarczych, określonych w art. 133 lit. e).

2. Dane określone w ust. 1 lit. a) i b) przekazywane są w ciągu miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano pozwolenie lub odrzucono wniosek o udzielenie pozwolenia. Są one rozpowszechniane przez Komisję wśród pozostałych Państw Członkowskich i są badane przez Komitet w przypadkach, w których jest to uznane za konieczne.

Artykuł 669

1. Państwa Członkowskie przekazują Komisji:

a) wykaz organów celnych, którym należy składać wnioski o udzielenie pozwolenia, z wyjątkiem przypadków, w których stosuje się art. 656;

b) wykaz urzędów celnych uprawnionych do przyjmowania zgłoszeń objęcia procedurą na mocy art. 656.

2. Stosuje się art. 649 ust. 2 i 3.

ROZDZIAŁ 5

Odprawa czasowa

Sekcja 1

Przepisy ogólne

Artykuł 670

Do celów niniejszego rozdziału:

a) "urząd wprowadzenia" oznacza urząd celny, przez który towary, którym towarzyszy karnet ATA, są wprowadzane na obszar celny Wspólnoty;

b) "urząd wyprowadzenia" oznacza urząd celny, przez który towary, którym towarzyszy karnet ATA, opuszczają obszar celny Wspólnoty;

c) "środek transportu" oznaczają wszelkie środki transportu przeznaczone do transportu osób lub towarów. Termin ten obejmuje części zapasowe oraz zwykłe akcesoria i wyposażenie, włącznie z przyrządami stosowanymi do załadunku, umocowywania lub zabezpieczania towarów przywożonych wraz ze środkiem transportu;

d) "osoba mająca swoją siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty" oznacza osobę fizyczną zamieszkałą na stałe poza obszarem celnym Wspólnoty lub osobę prawną mającą zarejestrowaną siedzibę poza tym obszarem;

e) "użytek handlowy" oznacza wykorzystywanie środka transportu do odpłatnego transportu osób lub odpłatnego bądź przemysłowego, lub handlowego przewozu towarów za opłatą lub bezpłatnie;

f) "użytek prywatny" oznacza wykorzystywanie środków transportu przez osobę zainteresowaną wyłącznie w celach osobistych, z wyłączeniem użytku handlowego;

g) "kontener" oznacza urządzenie umożliwiające transport (przenośna skrzynia, ruchoma cysterna, nadwozie zdejmowane lub inna podobna konstrukcja):

- całkowicie lub częściowo zamknięte, aby tworzyło pomieszczenie przeznaczone do umieszczenia towarów,

- o stałym charakterze i odpowiednio wytrzymałe, aby nadawało się do wielokrotnego użytku,

- specjalnie skonstruowane, aby ułatwić przewóz towarów przez jeden lub więcej środków transportu bez konieczności dokonywania przeładunków jego zawartości,

- skonstruowane tak, aby można było nim łatwo operować, w szczególności w czasie przeładunku z jednego środka transportu na drugi,

- wykonane w taki sposób, aby można je było łatwo napełnić lub opróżnić, o całkowitej pojemności jednego metra sześciennego lub większej.

Platformy załadunkowe są traktowane jako kontenery.

Pojęcie kontener obejmuje akcesoria i wyposażenie kontenera stosownie dla danego typu, pod warunkiem że takie akcesoria i wyposażenie są transportowane wraz z kontenerem. Pojęcie kontener nie obejmuje pojazdów, akcesoriów lub części zapasowych do pojazdów, opakowań lub palet.

W drodze odstępstwa od tiret ostatniego pojęcie kontener stosuje się również do kontenerów o całkowitej pojemności mniejszej niż jeden metr sześcienny, wykorzystywanych w transporcie powietrznym;

h) "transport pod zamknięciem celnym" oznacza wykorzystywanie kontenera do transportu towarów, w przypadku gdy ustalenie ich tożsamości zapewniają zamknięcia celne kontenera;

i) "nadwozie zdejmowane" oznacza przedział załadunkowy, który nie jest wyposażony w żaden środek napędowy i jest specjalnie przeznaczony do transportu na pojeździe drogowym, a podwozia takiego pojazdu i ramy wewnętrzne karoserii są specjalnie do tego przeznaczone. Definicja ta obejmuje również skrzynie, które są częściami ładunku specjalnie przeznaczonego do transportu kombinowanego;

j) "kontenery stanowiące przedział częściowo zamknięty" oznaczają urządzenia składające się z podstawy i nadbudowy oddzielających przestrzeń załadunkową równoważną przestrzeni kontenera zamkniętego; nadbudowa wykonana jest zwykle z elementów metalowych stanowiących szkielet kontenera; tego rodzaju kontenery mogą posiadać również jedną lub kilka ścianek bocznych lub czołowych; w niektórych przypadkach posiadają jedynie dach umocowany na podstawie poprzez prostopadłe słupy; tego rodzaju kontenery wykorzystywane są zwłaszcza do przewozu towarów o dużej objętości (np. pojazdy silnikowe);

k) "platformy załadunkowe" oznaczają platformy ładunkowe nieposiadające nadbudowy lub posiadające jedynie nadbudowę niekompletną, o takiej samej długości i szerokości jak kontenery wyposażone w części narożne wyższe i niższe umocowane na boku platformy w celu umożliwienia użycia tych samych urządzeń do załadunku i podnoszenia jak w przypadku kontenerów;

l) "akcesoria i wyposażenie kontenera" oznaczają w szczególności następujące części, nawet jeżeli są one zdejmowalne:

i) wyposażenie służące do kontroli, zmiany lub utrzymywania temperatury wewnątrz kontenera;

ii) małe przyrządy, takie jak rejestratory temperatury lub wstrząsów, służące do podawania lub rejestracji zmiany warunków otoczenia i wstrząsów;

iii) przegrody wewnętrzne, palety, półki, podpory, haki i podobne przyrządy służące do układania towarów;

m) "paleta" oznacza urządzenie, na którego powierzchni możne zostać zgromadzona pewna ilość towarów, aby tworzyły jednostkę ładunkową w celu jej transportowania lub obsługiwania bądź układania przy pomocy urządzeń mechanicznych. Urządzenie to składa się z dwóch płaszczyzn oddzielonych wspornikami lub z jednej płaszczyzny podtrzymywanej przez podstawki lub ze specjalnej płaszczyzny stosowanej w transporcie powietrznym; całkowita wysokość urządzenia jest zmniejszona do minimum umożliwiającego obsługiwanie go za pomocą rolek, wózków widłowych lub wózków paletowych; może być również wyposażona w nadbudowę;

n) "użytkownik kontenera lub palety" oznacza osobę, która będąc lub nie będąc właścicielem kontenera lub palety, kontroluje w istocie ich przewóz;

o) "korzystający z procedury dla kontenera lub palety" oznacza użytkownika kontenera lub palety albo jego przedstawiciela;

p) "ruch wewnętrzny" oznacza przewóz osób zabranych lub towarów załadowanych na obszarze celnym Wspólnoty i mających wysiąść lub zostać wyładowanymi na tym obszarze.

Sekcja 2

Odprawa czasowa towarów innych niż środki transportu

Podsekcja 1

Odprawa czasowa z całkowitym zwolnieniem: zakres i warunki

a) Wyposażenie zawodowe

Artykuł 671

1. Wyposażenie zawodowe korzysta z procedury odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

2. Wyposażenie zawodowe oznacza:

a) wyposażenie dla prasy albo do nadawania programów radiowych lub telewizyjnych, które jest potrzebne przedstawicielom prasy albo organizacji radiowych lub telewizyjnych, mającym swoją siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty i udającym się na ten obszar w celu zrelacjonowania czy też nadania lub nagrania materiału dla określonych programów;

b) wyposażenie kinematograficzne potrzebne osobie mającej swoją siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty i udającej się na ten obszar w celu zrealizowania określonego filmu lub filmów;

c) każde inne wyposażenie potrzebne do wykonywania zajęcia zarobkowego, prac rzemieślniczych lub zawodu osobie mającej swoją siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty, udającej się na ten obszar w celu wykonania określonego zadania. Nie obejmuje ono wyposażenia, które ma być wykorzystane do produkcji na skalę przemysłową lub do pakowania towarów albo też (z wyjątkiem narzędzi ręcznych) do eksploatacji bogactw naturalnych, budowy, naprawy lub konserwacji konstrukcji budowlanych czy też do wykonywania robót ziemnych i realizacji podobnych projektów;

d) aparaturę pomocniczą do wyposażenia wymienionego w lit. a), b) i c) niniejszego ustępu oraz akcesoria do tego wyposażenia.

Wykaz opisowy towarów uznawanych za takie wyposażenia znajduje się w załączniku 90.

3. Z procedury odprawy czasowej, określonej w ust. 1, korzysta wyposażenie zawodowe, pod warunkiem że:

a) jest własnością osoby mającej swoją siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty;

b) jest przywożone przez osobę mającą swoją siedzibę poza tym obszarem;

c) jest używane wyłącznie przez osobę udającą się na ten obszar lub pod jej osobistym nadzorem.

Jednakże warunek określony w lit. c) nie ma zastosowania w przypadku wyposażenia przywiezionego do produkcji filmów, programów telewizyjnych lub dzieł audiowizualnych zgodnie z umową o koprodukcji, której stroną jest osoba mająca swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty.

W przypadku nadawania wspólnego programu radiowego lub telewizyjnego wyposażenie zawodowe może być przedmiotem umowy najmu lub podobnego uzgodnienia, którego stroną jest osoba mająca swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty.

Artykuł 672

Części zapasowe przywożone później w celu dokonania naprawy wyposażenia zawodowego, które zostało przywiezione na czas określony, korzystają z udogodnień procedury odprawy czasowej na tych samych warunkach co samo wyposażenie.

b) Towary przeznaczone do wystawiania lub wykorzystywania na wystawach, targach, spotkaniach lub podobnych imprezach

Artykuł 673

1. Z odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych korzystają:

a) towary przeznaczone do wystawienia lub prezentacji na imprezie;

b) towary przeznaczone do wykorzystania w związku z prezentacją przywożonych produktów na imprezie, takie jak:

- towary potrzebne do celów prezentacji przywożonego urządzenia lub aparatury, która ma być wystawiona,

- materiał do budowy lub dekoracji tymczasowych stoisk osób mających swoją siedzibę poza Wspólnotą, łącznie z wyposażeniem elektrycznym,

- materiał reklamowy i pokazowy, jak również inne wyposażenie, które jest materiałem reklamowym dla wystawianych towarów przywożonych, takie jak nagrania dźwięku i obrazu, filmy i przezrocza, jak również aparatura do wykorzystania wraz z nimi;

c) wyposażenie, łącznie z wyposażeniem do tłumaczenia, aparaturą nagrywającą dźwięk i obraz oraz filmami o charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturalnym, przeznaczone do wykorzystania na międzynarodowych spotkaniach, konferencjach lub kongresach;

d) żywe zwierzęta, które mają zostać wystawione lub uczestniczyć w imprezach;

e) produkty uzyskane podczas imprez z przywiezionych czasowo towarów, urządzeń, aparatury lub zwierząt.

2. Za imprezy uważane są:

a) wystawy, targi, salony i podobne imprezy o charakterze handlowym, przemysłowym, rolnym lub rzemieślniczym;

b) wystawy lub spotkania organizowane głównie w celach charytatywnych;

c) wystawy lub spotkania organizowane głównie w celu promocji dziedzin wiedzy, sztuki, rzemiosła, sportu lub w celu promocji działalności naukowej, edukacyjnej, technicznej, kulturalnej, dotyczącej związków zawodowych lub turystycznej, bądź w celu propagowania wiedzy religijnej lub kultu, bądź przyjaźni między narodami;

d) spotkania przedstawicieli organizacji lub grup organizacji międzynarodowych;

e) uroczystości i spotkania o charakterze oficjalnym lub upamiętniającym określone zdarzenia,

z wyjątkiem wystaw organizowanych prywatnie w sklepach lub pomieszczeniach handlowych, w celu sprzedaży przywożonych towarów.

c) Materiały pedagogiczne i wyposażenie naukowe

Artykuł 674

1. Z procedury odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych korzystają:

a) materiały pedagogiczne;

b) części zapasowe i akcesoria do takich materiałów;

c) narzędzia specjalnie przeznaczone do konserwacji, sprawdzania, dokonywania pomiarów lub naprawy takich materiałów.

2. Materiały pedagogiczne oznaczają każdego rodzaju materiał przeznaczony wyłącznie do celów nauczania lub szkolenia zawodowego, w szczególności modele, instrumenty, urządzenia i maszyny.

Wykaz towarów uważanych za materiały pedagogiczne znajduje się w załączniku 91.

3. Z procedury odprawy czasowej, określonej w ust. 1, materiały pedagogiczne, części zamienne, akcesoria i narzędzia korzystają, pod warunkiem że:

a) są sprowadzane przez upoważnione placówki i są używane pod nadzorem i na odpowiedzialność takich placówek;

b) są używane do celów niehandlowych;

c) są sprowadzane w rozsądnej ilości, biorąc pod uwagę zamierzone przeznaczenie przywozu;

d) w czasie gdy znajdują się na obszarze celnym Wspólnoty, pozostają własnością osoby mającej swoją siedzibę poza tym obszarem.

4. Okres, przez który materiały pedagogiczne mogą pozostawać w ramach procedury odprawy czasowej, wynosi dwanaście miesięcy.

Artykuł 675

1. Z odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych korzystają:

a) wyposażenie naukowe;

b) części zapasowe i akcesoria do wyżej wymienionego wyposażenia;

c) narzędzia specjalnie przeznaczone do konserwacji, sprawdzania, dokonywania pomiarów lub naprawy wyposażenia naukowego wykorzystywanego na obszarze Wspólnoty wyłącznie do celów badań naukowych lub nauczania.

2. Wyposażenie naukowe oznacza instrumenty, aparaturę i maszyny użytkowane do celów badań naukowych lub nauczania.

3. Z procedury odprawy czasowej, określonej w ust. 1, wyposażenie naukowe, części zapasowe, akcesoria i narzędzia korzystają, pod warunkiem że:

a) są sprowadzane przez upoważnione placówki i są używane pod nadzorem i na odpowiedzialność takich placówek;

b) są używane do celów niehandlowych;

c) są sprowadzane w rozsądnej ilości, biorąc pod uwagę zamierzone przeznaczenie przywozu;

d) w czasie gdy znajdują się na obszarze celnym Wspólnoty, pozostają własnością osoby mającej swoją siedzibę poza tym obszarem.

4. Okres, przez który wyposażenie naukowe może pozostawać w ramach procedury odprawy czasowej, wynosi dwanaście miesięcy.

Artykuł 676

1. Do celów art. 674 ust. 3 lit. a) upoważnione placówki oznaczają placówki nauczania lub szkolenia zawodowego, publiczne lub prywatne, nieprowadzące działalności zarobkowej i które otrzymały odpowiednią zgodę wyznaczonych organów Państwa Członkowskiego, które wydało pozwolenie na dokonanie odprawy czasowej materiału pedagogicznego.

2. Do celów art. 675 ust. 3 lit. a) upoważnione placówki oznaczają placówki naukowe lub nauczania, publiczne lub prywatne, nieprowadzące działalności zarobkowej i które otrzymały odpowiednią zgodę wyznaczonych organów Państwa Członkowskiego, które wydało pozwolenie na dokonanie odprawy czasowej wyposażenia naukowego.

d) Sprzęt medyczny, chirurgiczny i laboratoryjny

Artykuł 677

1. Z odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych korzysta sprzęt medyczny, chirurgiczny i laboratoryjny przeznaczony dla szpitali i innych instytucji medycznych.

2. Z procedury odprawy czasowej, określonej w ust. 1, wymieniony sprzęt korzysta, pod warunkiem że:

a) został wysłany okazjonalnie tytułem nieodpłatnego wypożyczenia;

b) przeznaczony jest do celów diagnostycznych lub terapeutycznych.

3. Przesyłka okazjonalna oznacza każdą przesyłkę sprzętu medycznego, chirurgicznego i laboratoryjnego dokonaną na prośbę szpitali lub innych instytucji medycznych, które, znajdując się w wyjątkowych okolicznościach, pilnie potrzebują takiego wyposażenia w celu uzupełnienia braków swojego wyposażenia medycznego.

e) Sprzęt przeznaczony do zwalczania skutków katastrof

Artykuł 678

1. Z odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych korzysta sprzęt przeznaczony do użycia w ramach środków podjętych w celu zwalczania skutków katastrof zaistniałych na obszarze celnym Wspólnoty.

2. Z procedury odprawy czasowej, określonej w ust. 1, wymieniony sprzęt korzysta, pod warunkiem że:

- jest przywożony tytułem nieodpłatnego wypożyczenia,

- jest przeznaczony dla instytucji państwowych lub instytucji upoważnionych przez właściwe organy.

f) Opakowania

Artykuł 679

1. Z odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych korzystają opakowania.

2. Opakowania oznaczają:

a) pojemniki wykorzystywane lub przeznaczone do wykorzystania w stanie, w jakim zostały przywiezione, w celu zapakowania lub opakowania towarów;

b) podstawy wykorzystywane lub przeznaczone do wykorzystania do zawinięcia, składania lub przytwierdzania towarów,

z wyjątkiem materiałów do pakowania, takich jak: słoma, papier, wata szklana i wióry, przywożonych luzem.

3. Odprawa czasowa, określona w ust. 1, udzielana jest, pod warunkiem że:

a) jeżeli opakowania są przywożone pełne, zgłoszono, że zostaną powrotnie wywiezione puste lub pełne;

b) jeżeli opakowania są przywożone puste, zgłoszono, że zostaną powrotnie wywiezione pełne.

4. Opakowania objęte procedurą odprawy czasowej nie mogą być wykorzystywane, nawet okazjonalnie, w ruchu wewnętrznym, z wyjątkiem ich wykorzystania w celu wywozu towarów poza obszar celny Wspólnoty. W przypadku przywozu opakowań pełnych zakaz ten stosuje się jedynie od chwili, z którą zostały opróżnione ze swojej zawartości.

5. Okres, przez który opakowania mogą pozostawać w ramach procedury odprawy czasowej, wynosi sześć miesięcy.

g) Inne towary kwalifikujące się do odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem

Artykuł 680

Z odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych korzystają:

a) formy, matryce, klisze, rysunki, projekty i inne podobne artykuły, przeznaczone dla osoby mającej swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty, gdy co najmniej 75 % produkcji powstałej w wyniku ich użycia jest wywożone poza ten obszar;

b) przyrządy do pomiarów, kontroli, testowania i inne podobne artykuły, przeznaczone dla osoby mającej swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty w celu użycia w procesie produkcyjnym, jeżeli co najmniej 75 % produkcji powstałej w wyniku ich użycia jest wywożone poza ten obszar;

c) specjalne narzędzia i przyrządy oddane do dyspozycji osoby mającej swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty w celu użycia do produkcji towarów, które mają zostać w całości wywiezione, pod warunkiem że takie specjalne narzędzia i przyrządy pozostają własnością osoby mającej swoją siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty;

d) wszelkiego rodzaju towary, które mają zostać poddane testom, doświadczeniom lub pokazom, wliczając w to próby i doświadczenia niezbędne dla procedur homologacji, ale z wyjątkiem testów, doświadczeń lub pokazów stanowiących działalność zarobkową;

e) wszelkiego rodzaju towary, które mają służyć do przeprowadzenia testów, doświadczeń lub pokazów, ale z wyjątkiem testów, doświadczeń lub pokazów stanowiących działalność zarobkową;

f) próbki reprezentatywne dla określonej kategorii towarów, które mają być wystawiane w celu zdobycia zamówień na towary podobne.

Artykuł 681

1. Z odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych korzystają zastępcze środki produkcji.

2. Okres, przez który zastępcze środki produkcji mogą pozostawać w ramach procedury odprawy czasowej, wynosi sześć miesięcy.

3. Zastępcze środki produkcji oznaczają przyrządy, aparaturę i maszyny tymczasowo i nieodpłatnie udostępnione klientowi przez dostawcę lub naprawiającego w związku z oczekiwaniem na dostawę lub naprawę podobnych towarów.

Artykuł 682

1. Z odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych korzystają:

a) towary używane, przywożone w celu sprzedaży na aukcjach;

b) towary przywożone w ramach umowy sprzedaży z zastrzeżeniem pomyślnego przebiegu testów;

c) dzieła sztuki przywożone w celu wystawienia, z zamiarem ewentualnej sprzedaży;

d) przesyłki bez obowiązku kupna, wyrobów futrzarskich, kamieni szlachetnych, dywanów i wyrobów jubilerskich, pod warunkiem że ich szczególny charakter nie stoi na przeszkodzie w ich przywozie w charakterze próbek.

2. Okres pozostawania towarów określonych w ust. 1 w ramach procedury odprawy czasowej wynosi sześć miesięcy w odniesieniu do lit. a), b) i c) i cztery tygodnie w odniesieniu do lit. d).

3. Do powyższych celów:

- towary używane oznaczają towary inne niż towary nowo wyprodukowane,

- przesyłki bez obowiązku kupna oznaczają przesyłki towarów, które nadawca chciałby sprzedać, a które odbiorca może zakupi po przeprowadzeniu testów.

Artykuł 683

Z odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych korzystają:

a) naświetlone i wywołane filmy kinematograficzne, pozytywy i inne zarejestrowane nośniki obrazu, przeznaczone do obejrzenia przed ich użytkiem handlowym;

b) filmy, taśmy magnetyczne i filmy na podłożu magnetycznym oraz inne nośniki dźwięku, przeznaczone do udźwiękowienia, dubbingu lub reprodukcji;

c) filmy pokazujące produkty lub działania produktów bądź sprzętu zagranicznego, pod warunkiem że nie są przeznaczone do publicznej projekcji w celu zarobkowym;

d) zapisane nośniki danych, przesłane bezpłatnie i przeznaczone do wykorzystania w automatycznym przetwarzaniu danych.

Artykuł 684

1. Z odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych korzystają przedmioty osobistego użytku oraz towary przywożone w celach sportowych.

2. W tym celu:

a) przedmioty osobistego użytku oznaczają wszystkie przedmioty, nowe lub używane, których podróżny może potrzebować do jego lub jej osobistego użytku w czasie podróży, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności podróży, ale wyłączając wszelkie towary przywożone w celach handlowych;

b) towary przywożone w celach sportowych oznaczają artykuły sportowe i inne przedmioty do wykorzystania przez podróżnych w zawodach lub pokazach sportowych albo też do treningu na obszarze celnym Wspólnoty.

3. Wykaz opisowy takich towarów znajduje się w załączniku 92.

Artykuł 685

Z odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych korzystają:

a) żywe zwierzęta wszystkich gatunków przywożone w celu ujeżdżenia, treningu lub reprodukcji albo w celu poddania leczeniu weterynaryjnemu;

b) żywe zwierzęta wszystkich gatunków przywożone w celu okresowego pędzenia lub wypasu;

c) zwierzęta pociągowe i sprzęt pociągowy należące do osób mających swoją siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty ale w sąsiedztwie tego obszaru, pod warunkiem że są przywożone przez takie osoby w celu eksploatacji gruntów położonych na obszarze celnym Wspólnoty związanej z wykonywaniem prac rolnych lub leśnych, włączając zrywkę lub transport drewna bądź hodowlę ryb;

d) materiały reklamujące turystykę. Wykaz opisowy towarów uznawanych za materiały reklamujące turystykę znajduje się w załączniku 93.

Artykuł 686

1. Z odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych korzystają materiały o charakterze socjalnym dla marynarzy.

2. W tym celu:

- materiały o charakterze socjalnym oznaczają materiały przeznaczone do działalności o charakterze kulturalnym, oświatowym, wypoczynkowym, religijnym lub sportowym marynarzy,

- marynarze oznaczają wszystkie osoby transportowane na pokładzie statku, wykonujące obowiązki w związku z pracą lub służbą na statku znajdującym się na morzu.

3. Wykaz towarów uważanych za materiały o charakterze socjalnym dla marynarzy znajduje się w załączniku 94.

4. Z procedury odprawy czasowej, określonej w ust. 1, materiały te korzystają, pod warunkiem że są one:

a) wyładowane ze statku przeznaczonego do międzynarodowego transportu morskiego w celu ich czasowego wykorzystania na lądzie przez załogę przez okres nieprzekraczający postoju w porcie;

b) przywożone w celu czasowego użycia w placówkach o charakterze kulturalnym lub społecznym w okresie dwunastu miesięcy. Placówki o charakterze kulturalnym lub społecznym oznaczają schroniska, kluby lub centra rekreacyjne dla marynarzy, prowadzone bądź przez organy urzędowe, bądź przez organizacje religijne lub inne organizacje o celu niezarobkowym, jak również miejsca kultu, gdzie regularnie odprawiane są nabożeństwa dla marynarzy.

Artykuł 687

Z odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych korzysta różnego rodzaju wyposażenie używane pod nadzorem i na odpowiedzialność władzy publicznej do budowy, naprawy lub konserwacji znajdującej się w strefach przygranicznych infrastruktury o ogólnym znaczeniu.

Artykuł 688

1. Z odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych korzystają towary przywożone czasowo na obszar celny Wspólnoty, w szczególnych sytuacjach niewywołujących skutków gospodarczych.

2. Odprawa czasowa towarów przywożonych sporadycznie na obszar celny Wspólnoty na okres nieprzekraczający trzech miesięcy, których wartość jest niższa od 4000ECU, uważana jest za jedną ze szczególnych sytuacji niewywołujących skutków gospodarczych.

Artykuł 689

1. Każde Państwo Członkowskie może zdecydować się udzielić zamiast częściowego zwolnienia określonego w art. 142 Kodeksu całkowitego zwolnienia dla towarów przywożonych sporadycznie na jego terytorium na okres nieprzekraczający trzech miesięcy.

2. W wyniku dokonywanej przez Komitet analizy powiadomień określonych w art. 746 ust. 1 lit. c) przyjmuje się przepisy mające na celu wyłączenie niektórych operacji z zakresu stosowania ust. 1, jeżeli stwierdzono, że naruszają one warunki konkurencyjności we Wspólnocie lub naruszają interesy podmiotów gospodarczych mających tam swoje siedziby.

Podsekcja 2

Szczególne przepisy odnoszące się do towarów, które mogą korzystać z procedury z częściowym zwolnieniem

Artykuł 690

Zgodnie z art. 142 ust. 2 Kodeksu wykaz towarów, które nie mogą korzystać z procedury odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych, znajduje się w załączniku 95.

Podsekcja 3

Nadanie procedury

a) Procedura zwykła

Artykuł 691

1. Wniosek sporządzany jest zgodnie z art. 497 i zgodnie ze wzorem z załącznika 67/D oraz przedkładany przez osobę, której może zostać udzielone pozwolenie na mocy art. 86 i 138 Kodeksu.

2. a) Wniosek jest przedkładany organom celnym wyznaczonym przez Państwo Członkowskie, w którym towary mają zostać użyte.

b) Jeżeli przewiduje się, że towary zostaną użyte w kilku Państwach Członkowskich, to można ubiegać się o udzielenie jednego pozwolenia. Wniosek taki składany jest organom celnym wyznaczonym przez Państwo Członkowskie, w którym towary mają zostać użyte po raz pierwszy.

W takim przypadku wniosek zawiera dane dotyczące przebiegu użycia, jak również miejsca, w których towary przywożone czasowo będą wykorzystane.

Artykuł 692

1. Bez uszczerbku dla art. 695 pozwolenie wydają organy, którym przedstawiony został wniosek na mocy art. 691 ust. 2, a wniosek sporządzany jest zgodnie z art. 500 i zgodnie ze wzorem z załącznika 68/D.

2. W przypadku stosowania art. 691 ust. 2 lit. b) pozwolenie nie może zostać wydane bez zgody organów celnych wyznaczonych przez Państwo Członkowskie, w którym znajdują się miejsca wskazane we wniosku. Stosowana jest następująca procedura:

a) organy celne, którym przedłożony został wniosek, przekazują pozostałym zainteresowanym organom celnym wniosek i projekt pozwolenia; projekt ten obejmuje przynajmniej miejsce wykorzystania, opis handlowy i/lub techniczny, przewidywaną ilość i wartość, artykuł, na mocy którego występuje się z wnioskiem o udzielenie pozwolenia, sposoby ustalania tożsamości towarów, urzędy celne określone w pkt 8 wzoru pozwolenia z załącznika 68/D i, o ile zaistnieje taka potrzeba, reguły, których należy przestrzegać między innymi w celu poinformowania urzędu nadzoru;

b) pozostałe zainteresowane organy celne powiadamiają w możliwie krótkim czasie i najpóźniej w terminie dwóch miesięcy od dnia przekazania wniosku i projektu pozwolenia, o wszelkich zaistniałych zastrzeżeniach.

c) organy celne, określone w lit. a), mogą wydać pozwolenie, jeżeli w terminie określonym w lit. b) nie uzyskały informacji o zastrzeżeniach wobec projektu pozwolenia;

d) Państwo Członkowskie, które wydało pozwolenie, przesyła jego kopię wszystkim Państwom Członkowskim określonym powyżej.

W ten sposób wydane pozwolenia są ważne jedynie w Państwach Członkowskich określonych powyżej.

Państwa Członkowskie przekazują Komisji nazwy i adresy organów celnych wyznaczonych do przyjmowania wniosków i projektów pozwoleń, określonych w lit. a). Komisja odpowiednio informuje pozostałe Państwa Członkowskie.

Artykuł 693

Okres ważności pozwolenia wyznaczany jest przez organy celne w każdym pojedynczym przypadku, z uwzględnieniem szczególnych potrzeb wnioskodawcy.

Artykuł 694

1. Wydając pozwolenie, wyznaczone organy celne określają termin, w którym przywożone towary muszą otrzymać przeznaczenie celne, uwzględniając terminy przewidziane w art. 140 ust. 2 Kodeksu i art. 674, 675, 677, 679, 681, 682 i 688 oraz termin potrzebny do osiągnięcia celu odprawy czasowej.

2. Do celów art. 140 ust. 3 Kodeksu za wyjątkowe okoliczności uważa się wszystkie zdarzenia wymagające użycia towaru w dodatkowym okresie dla osiągnięcia celu, który uzasadniał zastosowanie odprawy czasowej.

3. Jeżeli udzielane jest przedłużenie, które powoduje przekroczenie przewidzianego terminu, ustalane jest ono z uwzględnieniem okoliczności, które przeszkodziły posiadaczowi pozwolenia w wywiązaniu się w wymienionym terminie z obowiązku powrotnego wywozu.

b) Procedury uproszczone

Artykuł 695

1. Niniejszy artykuł może być stosowany, w przypadku gdy użycie ma nastąpić w jednym Państwie Członkowskim lub w kilku Państwach Członkowskich. Niniejszy artykuł jest stosowany, w przypadku gdy nie wnosi się o stosowanie art. 142 ust. 1 Kodeksu lub art. 688 i 689.

2. Jeżeli uproszczone procedury objęcia procedurą, przewidziane w art. 76 Kodeksu, nie są stosowane, to urząd celny uprawniony przez organy celne do wydawania pozwoleń z zastosowaniem procedury uproszczonej dopuszcza, aby złożenie zgłoszenia objęcia procedurą stanowiło wniosek o udzielenie pozwolenia.

W takim przypadku przyjęcie zgłoszenia stanowi pozwolenie, a przyjęcie to w każdym przypadku pozostaje uzależnione od warunków dotyczących udzielenia pozwolenia, włączając decyzję urzędu nadzoru wymienionego w polu 44 formularza.

3. Do zgłoszenia przedstawionego na mocy ust. 2 załącza się dokument sporządzony przez zgłaszającego, zawierający następujące informacje, o ile są one niezbędne, chyba że informacje te mogą zostać umieszczone w polu 44 formularza stosowanego do samego zgłoszenia:

a) jeżeli osoba występująca z wnioskiem o zastosowanie procedury nie jest zgłaszającym – nazwisko lub firma i adres osoby występującej z wnioskiem i, w zależności od przypadku, właściciela towarów;

b) jeżeli użytkownik nie jest zgłaszającym – nazwisko lub firma i adres użytkownika towarów;

c) artykuł, na mocy którego występuje się z wnioskiem o zastosowanie procedury;

d) przewidywany czas pozostawania towarów w ramach procedury;

e) miejsce, w którym towary mają zostać użyte;

f) każde zastosowanie procedur przewidzianych w art. 713 i 714.

Artykuł 498 stosuje się mutatis mutandis.

4. Artykuł 502 stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł 696

1. W przypadkach przewidzianych w art. 229 ust. 1 lit. a) i c) stosuje się uproszczoną procedurę udzielania pozwoleń, pod warunkiem że zgłaszający przedłoży na poparcie zgłoszenia ustnego wykaz, w którym podane są:

a) jego nazwisko (nazwa) i adres;

b) opis handlowy towarów;

c) wartość towarów;

d) przewidywany okres pozostawania towarów w danym Państwie Członkowskim;

e) dokładna informacja dotycząca ilości każdego rodzaju towarów;

f) miejsce wykorzystania w przypadkach określonych w art. 229 ust. 1 lit. a) tiret czwarte.

2. Opatrzony datą i podpisany przez wnioskodawcę wykaz, składany jest w urzędzie celnym w dwóch egzemplarzach; jeden egzemplarz jest poświadczany przez urząd celny i zwracany osobie zainteresowanej, a drugi zachowuje wymieniony urząd.

Poświadczenie wykazu przez urząd celny traktowane jest jako pozwolenie.

3. Wykazy odnoszące się do zwierząt i wyposażenia, określonego w art. 229 ust. 1 tiret pierwsze, mogą zostać wykorzystane w okresie jednego roku dla wszystkich wprowadzeń na obszar celny Wspólnoty.

Wykazy te składa się co roku we właściwym urzędzie celnym przed dokonaniem pierwszej operacji odprawy czasowej.

Artykuł 697

1. Przedstawienie karnetu ATA w uprawnionym przez organy celne urzędzie celnym w celu skorzystania z procedury odprawy czasowej jest równoznaczne ze złożeniem wniosku o udzielenie pozwolenia, a przyjęcie tego karnetu (odcinka odprawy czasowej) jest równoznaczne z udzieleniem pozwolenia na korzystanie z procedury.

2. Towary, w stosunku do których odprawa czasowa może zostać zastosowana zgodnie procedurą opisaną w ust. 1, wymienione są w załączniku 96.

3. Urzędy celne mogą przyjmować jedynie karnety ATA:

a) wydane w jednym z państw, które jest umawiającą się stroną Konwencji ATA oraz poświadczone i gwarantowane przez zrzeszenie wchodzące w skład międzynarodowego systemu gwarancji.

Komisja przekazuje Państwom Członkowskim wykaz danych państw i zrzeszeń;

b) poświadczone przez organy celne w polu do tego przeznaczonym na stronie tytułowej karnetu; oraz

c) ważne na obszarze celnym Wspólnoty.

Artykuł 698

Rzeczy osobistego użytku i towary przywożone w celach sportowych, określone w art. 684, mogą korzystać z procedury bez pisemnego wniosku lub pozwolenia, chyba że wyraźnie zażądają tego organy celne.

W takim przypadku akt przewidziany w art. 233 uważany jest za wniosek o udzielenie odprawy czasowej, a brak interwencji organów celnych za udzielenie pozwolenia.

Podsekcja 4

Objęcie towarów procedurą

Artykuł 699

1. Z wyjątkiem przypadków stosowania art. 695-697 zgłoszenie objęcia towarów procedurą odprawy czasowej składane jest w jednym z urzędów celnych objęcia procedurą określonych w pozwoleniu.

2. W przypadku stosowania art. 695 i 696 zgłoszenie określone w art. 701 lub wykaz składane są w jednym z należycie uprawnionych urzędów celnych.

3. W przypadku stosowania art. 697 przedstawienie karnetu ATA w celu objęcia towarów procedurą odprawy czasowej dokonywane jest w następujących urzędach celnych:

a) w przypadku towarów określonych w załączniku 95 pkt 2-9, 11 i 20, w urzędach objęcia procedurą, w których właściwości miejscowej mają być używane towary;

b) w pozostałych przypadkach w każdym innym urzędzie wprowadzenia uprawnionym do działania jako urząd objęcia procedurą. W takim przypadku urząd wprowadzenia działa jako urząd objęcia procedurą.

Jeżeli w wyjątkowych przypadkach urząd wprowadzenia, uprawniony do działania jako urząd objęcia procedurą nie jest w stanie sprawdzić, czy spełnione są wszystkie warunki procedury odprawy czasowej, to zezwala on na przewiezienie towarów do urzędu przeznaczenia zdolnego do sprawdzenia, czy wspomniane warunki zostały spełnione, z zastosowaniem karnetu ATA jako dokumentu tranzytowego.

4. Organy celne Państw Członkowskich nadają swoim urzędom celnym uprawnienia do działania jako urzędy objęcia procedurą lub urzędom wprowadzenia do działania jako urzędy objęcia procedurą.

Artykuł 700

Do celów art. 88 Kodeksu przypadki, w których nie można żądać zabezpieczenia przy objęciu procedurą odprawy czasowej, wymienione są w załączniku 97.

a) Procedura zwykła

Artykuł 701

1. Zgłoszenie określone w art. 699 ust. 1 i 2 sporządza się zgodnie z art. 198-252.

2. Bez uszczerbku dla stosowania art. 695 opis towarów podany w zgłoszeniu określonym w ust. 1 jest zgodny ze specyfikacją znajdującą się w pozwoleniu.

3. W przypadku stosowania art. 699 ust. 3 urząd objęcia procedurą spełnia następujące formalności:

a) weryfikuje dane podane w polach A-G odcinka przywozowego;

b) wypełnia grzbiet odcinka i pole H odcinka przywozowego; termin powrotnego wywozu towarów, który ma zostać wpisany w polu H lit. b), nie może przekraczać terminu ważności karnetu, bez uszczerbku dla specjalnych terminów, określonych w art. 140 ust. 2 Kodeksu;

c) podaje w polu H lit. e) odcinka powrotnego wywozu nazwę i adres urzędu objęcia procedurą; oraz

d) zatrzymuje odcinek przywozowy.

b) Procedury uproszczone

Artykuł 702

Procedury uproszczone przewidziane w art. 76 Kodeksu stosuje się zgodnie z art. 275 i 276.

Podsekcja 5

Zakończenie procedury

a) Ogólne przepisy dotyczące przeznaczeń celnych przewidzianych w art. 89 Kodeksu

Artykuł 703

Objęcie przeznaczeniem celnym towarów już podlegających procedurze odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem uzależnione jest od uiszczenia każdej kwoty należnej na mocy art. 143 Kodeksu.

Artykuł 704

1. Procedurę odprawy czasowej uważa się za zakończoną w odniesieniu do towarów przywożonych na mocy art. 673, które zostały skonsumowane, zniszczone lub bezpłatnie rozdane publiczności na imprezie.

Rodzaj takich towarów lub produktów, określonych w art. 673 ust. 1 lit. e), musi jednakże odpowiadać charakterowi imprezy, liczbie zwiedzających i znaczeniu udziału wystawcy w wymienionej imprezie.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania do napojów spirytusowych, wyrobów tytoniowych lub paliw.

b) Procedury zwykłe

Artykuł 705

1. Z wyjątkiem przypadków, w których stosuje się art. 695-697, zgłoszenie o zakończenie procedury odprawy czasowej składa się w jednym z określonych w pozwoleniu urzędów celnych zakończenia.

2. W przypadku stosowania art. 695 zgłoszenie określone w ust. 1 lub, w zależności od przypadku, wykaz składany jest w urzędzie celnym, który wydał pozwolenie.

3. W przypadku stosowania art. 697 karnet ATA przedstawiany jest w uprawnionym urzędzie celnym zakończenia.

4. Jednakże urząd celny nadzoru może zezwolić, aby zgłoszenie określone w ust. 1 i 2 zostało przedstawione w innym urzędzie celnym niż te określone we wspomnianych ustępach.

Artykuł 706

1. Zgłoszenie określone w art. 705 ust. 1 i 2 sporządzane jest zgodnie z przepisami ustanowionymi w odniesieniu do przeznaczenia celnego.

2. Opis towarów podany w zgłoszeniu, określony w ust. 1, jest zgodny ze specyfikacją znajdującą się w pozwoleniu.

3. W przypadku stosowania art. 705 ust. 3 urząd zakończenia:

a) wypełnia grzbiet odcinka i pole H odcinka powrotnego wywozu;

b) zatrzymuje odcinek powrotnego wywozu i odsyła go niezwłocznie do urzędu określonego w polu H lit. e) tego odcinka.

c) Procedury uproszczone

Artykuł 707

Procedury uproszczone przewidziane w art. 76 Kodeksu stosuje się zgodnie z art. 278.

Podsekcja 6

Przepisy dotyczące naliczania należności

Artykuł 708

Zgodnie z art. 144 ust. 1 Kodeksu w przypadku towarów określonych w art. 673 i 682 ust. 1 lit. a), c) i d), miarodajnym momentem w celu określenia długu celnego jest czas przyjęcia zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu.

Artykuł 709

1. Dopuszczenie do swobodnego obrotu przywożonych towarów uprzednio objętych procedurą odprawy czasowej pociąga za sobą konieczność uiszczenia odsetek wyrównawczych od całkowitej kwoty należności celnych przywozowych.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku dopuszczenia do swobodnego obrotu towarów uprzednio objętych procedurą odprawy czasowej na mocy art. 673, 678, 682, 684 i 685 lit. d).

3. a) Roczne stopy procentowe są stopami wyznaczonymi zgodnie z art. 589 ust. 4 lit. a).

b) Odsetki nalicza się za miesiąc kalendarzowy i okres między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano pierwszego objęcia procedurą przywożonych towarów, dla których procedura zostaje zakończona, a ostatnim dniem miesiąca, w którym towary zostały dopuszczone do swobodnego obrotu. Miarodajny okres, który uwzględnia się przy naliczaniu odsetek wyrównawczych, nie może być krótszy od jednego miesiąca.

c) Kwota odsetek naliczana jest na podstawie należności celnych przywozowych, stopy procentowej określonej w lit. a) i okresu określonego w lit. b).

Artykuł 710

W przypadku naruszenia lub nieprawidłowości popełnionych w trakcie lub w związku z operacją odprawy czasowej realizowaną z zastosowaniem karnetu ATA przepisy art. 454 i 455, jak również art. 458-461 dla przypadków, w których karnet ATA stosowany jest jako dokument tranzytowy, stosuje się mutatis mutandis do uiszczania wymaganych należności celnych przywozowych.

Podsekcja 7

Współpraca administracyjna

Artykuł 711

Jeżeli przywożone towary umieszczone są w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym bądź objęte jedną z procedur zawieszających pozwalających na zakończenie procedury odprawy czasowej, to w polu przeznaczonym na opis towarów w dokumencie właściwym dla wymienionego przeznaczenia celnego lub, w przypadku stosowania procedur uproszczonych, w dokumencie handlowym lub wykorzystywanej ewidencji umieszcza się dodatkowo jedno z następujących oznaczeń przewidzianych stosowaną procedurą:

- Mercancías IT,

- MI-varer,

- V. V.-Waren,

- Εμπορεύματα ΠΕ,

- T. A. goods,

- Marchandises AT,

- Merci A. T.,

- TI-goederen,

- Mercadorias I. T.

Podsekcja 8

Przeniesienie towarów

Artykuł 712

1. Bez uszczerbku dla art. 713 i 714, jeżeli towary mają przemieszczać się na obszarze celnym Wspólnoty bądź w ramach przeniesienia pozwolenia, bądź w ramach tego samego pozwolenia, to transport danych towarów odbywa się zgodnie z przepisami dotyczącymi tranzytu zewnętrznego.

2. W dokumencie wspólnotowego tranzytu zewnętrznego lub dokumencie traktowanym jako dokument tranzytu zewnętrznego umieszczona jest ostateczna data powrotnego wywozu i jedno z potwierdzeń określonych w art. 711.

Artykuł 713

1. Na wniosek osoby zainteresowanej transport towarów określonych w art. 712 ust. 1 może odbywać się w ramach jednego pozwolenia zgodnie z procedurami przeniesienia przewidzianymi w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu.

2. Jeżeli pozwolono na zastosowanie takich procedur przeniesienia, to muszą one zostać przewidziane w pozwoleniu. Zastępują one wtedy procedury przewozowe przewidziane procedurą tranzytu zewnętrznego.

3. Organy celne zezwalają, aby przeniesienie towarów z urzędu objęcia procedurą do urzędu zakończenia dokonane zostało bez innych formalności celnych niż te, przewidziane w art. 715 ust. 3 i bez zakończenia procedury odprawy czasowej.

4. Odpowiedzialność za przenoszone towary ponosi posiadacz pozwolenia.

5. Posiadacz pozwolenia zobowiązany jest do wcześniejszego powiadomienia organów celnych o zamiarze dokonania przeniesienia w formie i w sposób określony przez te organy.

Artykuł 714

1. Pod warunkiem że nie zostanie naruszona prawidłowość dokonania operacji, organy celne, na innych warunkach, które same wyznaczą, zezwalają na przewóz towarów przywożonych z pominięciem formalności celnych, z urzędu objęcia do miejsca wykorzystania i z miejsca wykorzystania do urzędu zakończenia.

2. Osoba zainteresowana informuje urząd nadzoru o powrotnym wywozie towarów objętych procedurą odprawy czasowej, przesyłając egzemplarz zgłoszenia wywozowego, który został jej zwrócony.

Artykuł 715

1. W przypadku stosowania art. 712 przy objęciu towarów procedurą tranzytu zewnętrznego organy celne, na żądanie posiadacza pozwolenia, poświadczają dokument informacyjny przewidziany w ust. 3.

2. W przypadku stosowania art. 713 dokument informacyjny przewidziany w ust. 3 jest poświadczany w chwili objęcia towarów procedurą lub w chwili rozpoczęcia operacji przeniesienia.

3. Dokument informacyjny, zwany dalej "dokumentem INF 6", składa się z oryginału i dwóch kopii. Wystawiany jest on na formularzu odpowiadającym wzorowi z załącznika 98.

Artykuł 716

1. Dokument INF 6 zawiera wszystkie informacje, niezbędne dla organów celnych:

- datę objęcia przywożonych towarów procedurą odprawy czasowej,

- określone w tym dniu elementy kalkulacyjne,

- kwotę już pobranych w związku z częściowym zwolnieniem należności celnych przywozowych i okres uwzględniany dla ich pobrania.

2. Oryginał i jedna kopia dokumentu INF 6 są zwracane osobie zainteresowanej; jedną kopię zachowuje urząd celny, który ją poświadczył; drugą kopię osoba zainteresowana zwraca do urzędu zakończenia i po poświadczeniu przez ten urząd, osoba zainteresowana odsyła ją do urzędu celnego, który ją pierwotnie poświadczył.

Sekcja 3

Odprawa czasowa środków transportu

Podsekcja 1

Odprawa czasowa z całkowitym zwolnieniem: zakres i warunki

Artykuł 717

Bez uszczerbku dla art. 718 ust. 7, art. 719 ust. 10 lit. b) i ust. 11, art. 721 ust. 5, art. 722 ust. 3 i art. 723 ust. 3 i 7, środki transportu, określone w lit. a)-d) poniżej, nie mogą zostać wypożyczone, wynajęte, oddane w zastaw, odstąpione ani oddane do dyspozycji osobie mającej swoją siedzibę we Wspólnocie.

a) Środki transportu drogowego

Artykuł 718

1. Z procedury odprawy czasowej mogą korzystać pojazdy drogowe do użytku handlowego.

2. Do celów niniejszego artykułu pojazdy oznaczają wszystkie pojazdy drogowe, włącznie z ich przyczepami, które mogą zostać dołączone do takich pojazdów.

3. Bez uszczerbku dla ust. 4 korzystanie z procedury odprawy czasowej, określonej w ust. 1, uzależnione jest od warunku, aby pojazdy były:

a) przywiezione przez osobę mającą swoją siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty lub na rzecz tej osoby;

b) wykorzystane do użytku handlowego przez tę osobę lub na jej rzecz; oraz

c) zarejestrowane poza obszarem celnym Wspólnoty na nazwisko osoby mającej swoją siedzibę poza tym obszarem. Jednakże jeżeli pojazdy nie są zarejestrowane, warunek ten uważa się za spełniony, w przypadku gdy pojazdy te należą do osoby mającej swoją siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty;

d) wykorzystywane wyłącznie do transportu rozpoczynającego się lub kończącego poza obszarem celnym Wspólnoty.

4. Jeżeli przyczepa dołączona jest do pojazdu silnikowego zarejestrowanego na obszarze celnym Wspólnoty, to pozwolenie na korzystanie z odprawy czasowej może zostać udzielone nawet w przypadku, gdy warunki ustanowione w ust. 3 lit. a) i b) nie są spełniane.

5. Pojazdy określone w ust. 1 mogą pozostawać na obszarze celnym Wspólnoty z zastrzeżeniem warunków ustanowionych w ust. 3, przez okres niezbędny do zrealizowania operacji, w związku z którymi zabiega się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z odprawy czasowej, takimi jak przewóz, umieszczenie podróżnych w środku transportu i wysadzenie ich, załadunek i wyładunek towarów, transport i konserwacja.

6. Do celów ust. 3 lit. a) i b) osoby działające na rzecz osoby mającej swoją siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty muszą być należycie upoważnione przez tę osobę.

7. W drodze odstępstwa od ust. 3:

a) pojazdy do użytku handlowego mogą, z zastrzeżeniem warunków ust. 6, być prowadzone przez osoby fizyczne mające swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty;

b) organy celne mogą zezwolić:

- aby w wyjątkowych przypadkach osoba mająca swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty przywoziła i użytkowała pojazdy do użytku handlowego, objęte procedurą odprawy czasowej w ograniczonym okresie, wyznaczonym przez te organy dla każdego rozpatrywanego przypadku,

- aby osoba fizyczna mająca swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty i zatrudniona przez osobę mającą swoją siedzibę poza tym obszarem przywoziła i użytkowała na tym obszarze, do celów handlowych, pojazd należący do osoby mającej swoją siedzibę poza tym obszarem. Pojazd dopuszczony do procedury odprawy czasowej może również być użyty do celów prywatnych, gdy jest to użytek uboczny i okazjonalny w stosunku do użytku handlowego i został przewidziany w umowie o pracę;

c) pojazdy do użytku handlowego mogą być używane w ruchu wewnętrznym, jeżeli obowiązujące przepisy transportowe, odnoszące się w szczególności do warunków jego dostępności i wykonywania, przewidują taką możliwość.

Artykuł 719

1. Procedurę odprawy czasowej stosuje się do pojazdów drogowych do użytku prywatnego.

2. Do celów niniejszego artykułu pojazdy oznaczają wszystkie pojazdy drogowe, włącznie z przyczepami kempingowymi i przyczepami, które mogą zostać dołączone do pojazdu silnikowego.

3. Korzystanie z procedury odprawy czasowej, określonej w ust. 1, uzależnione jest od warunku, aby pojazdy były:

a) przywiezione przez osobę mającą swoją siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty;

b) wykorzystywane przez osoby zainteresowane do użytku prywatnego;

c) zarejestrowane poza obszarem celnym Wspólnoty na nazwisko osoby mającej swoją siedzibę poza tym obszarem. Jednakże jeżeli pojazdy nie są zarejestrowane, powyższy warunek uważa się za spełniony, w przypadku gdy pojazdy te należą do osoby mającej swoją siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty.

4. W drodze odstępstwa od ust. 3:

a) procedura może być zastosowana również w przypadku pojazdów niewspólnotowych, które są tymczasowo zarejestrowane na obszarze celnym Wspólnoty w celu ich powrotnego wywozu oraz posiadają tablicę rejestracyjną wydaną osobie mającej swoją siedzibę poza tym obszarem;

b) organy celne mogą zezwolić, aby osoba fizyczna mająca swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty i zatrudniona przez osobę mającą swoją siedzibę poza tym obszarem przywiozła i użytkowała do celów prywatnych lub do wykonywania odpłatnej działalności niebędącej użytkiem handlowym, pojazd należący do tej osoby, gdy użytek ten został przewidziany w umowie o pracę.

5. Procedurę odprawy czasowej stosuje się również w następujących wypadkach:

a) gdy prywatny pojazd zarejestrowany jest w państwie zamieszkania użytkownika jest regularnie używany na obszarze celnym Wspólnoty do przejazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pracy i z powrotem. Pozwolenie na stosowanie takiej procedury nie podlega żadnym innym ograniczeniom czasowym;

b) gdy student wykorzystuje prywatny pojazd zarejestrowany w państwie jego zamieszkania na obszarze celnym Wspólnoty, na którym student się kształci, wyłącznie do celów związanych z odbywaniem przez niego studiów.

6. Bez uszczerbku dla ust. 5 lit. a) pojazdy określone w ust. 1 mogą pozostawać na obszarze celnym Wspólnoty przez:

a) okres sześciu miesięcy, bez przerw lub z przerwami, w ciągu każdych 12 miesięcy;

b) okres pobytu studenta na obszarze celnym Wspólnoty, w przypadkach określonych w ust. 5 lit. b).

7. Ustęp 5 lit. b) i ust. 6 lit. b) stosuje się mutatis mutandis do osób wypełniających określone działania, których czas jest określony.

8. Do celów ust. 3 lit. a) i b) pojazdy do użytku prywatnego nie mogą zostać wynajęte, wypożyczone lub udostępnione po ich przywozie lub jeżeli zostały wynajęte, wypożyczone bądź udostępnione z chwilą ich przywozu, nie mogą zostać odnajęte lub podnajęte, bądź stać się przedmiotem wtórnego wypożyczenia bądź udostępnienia na obszarze celnym Wspólnoty, w celu innym niż natychmiastowy powrotny wywóz.

9. Zgodnie z ust. 8 pojazdy do użytku prywatnego należące do przedsiębiorstwa wynajmującego pojazdy, mającego swoją siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty, mogą zostać odnajęte osobie fizycznej mającej swoją siedzibę poza tym obszarem w celu ich powrotnego wywozu w terminie ustalonym przez organy celne, jeżeli znajdują się na tym obszarze w wyniku wykonywania umowy najmu.

10. Niezależnie od ust. 8:

a) współmałżonek, jak również wstępni i zstępni w linii prostej osoby fizycznej zamieszkałej poza obszarem celnym Wspólnoty i mającej stałe miejsce zamieszkania poza tym obszarem, mogą używać odprawiony już czasowo pojazd do użytku prywatnego;

b) pojazd do użytku prywatnego może być okazjonalnie używany przez osobę fizyczną zamieszkałą na obszarze celnym Wspólnoty, jeżeli osoba ta działa na rzecz i zgodnie z zaleceniami znajdującego się na tym obszarze posiadacza pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej.

11. W drodze odstępstwa od art. 717:

a) możliwość korzystania z procedury odprawy czasowej przewidzianej w ust. 9 dotyczy również osób fizycznych mających swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty; pojazdy mogą również zostać sprowadzone z obszaru celnego Wspólnoty przez pracownika przedsiębiorstwa wynajmującego mającego swoją siedzibę na tym obszarze;

b) osoba fizyczna mająca swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty może wynająć lub pożyczyć poza tym obszarem, w celu powrotu do Państwa Członkowskiego, w którym zamieszkuje na stałe, pojazd do użytku prywatnego spełniającego warunki ustanowione w ust. 3 lit. c). Termin, w którym pojazd musi zostać powrotnie wywieziony, wyznaczają organy celne, uwzględniając szczególne okoliczności każdego przypadku;

c) organy celne mogą zezwolić, aby możliwość korzystania z odprawy czasowej określonej w ust. 4 objęła osoby fizyczne zamieszkałe na stałe na obszarze celnym Wspólnoty, w przypadku przeniesienia stałego miejsca zamieszkania poza ten obszar na następujących warunkach:

- osoba zainteresowana udowodni w jakikolwiek możliwy do przyjęcia przez organy celne sposób, że zmieniła stałe miejsce zamieszkania,

- wywóz pojazdu musi nastąpić w terminie trzech miesięcy od dnia rejestracji.

12. Do celów ust. 6 lit. a), aby przerwać okres pozostawania na obszarze celnym Wspólnoty pojazdu odprawionego czasowo posiadacz pozwolenia na korzystanie z odprawy czasowej informuje o tym organy celne oraz przestrzega środków, które organy te uznają za stosowne, aby pojazd nie został użyty czasowo.

Artykuł 720

1. Artykuł 719, z wyjątkiem jego ust. 12, stosuje się mutatis mutandis do zwierząt pod wierzch lub pociągowych oraz do ich zaprzęgów wjeżdżających na obszar celny Wspólnoty.

2. Zwierzęta i ich zaprzęgi, wymienione w ust. 1, mogą pozostawać na obszarze celnym Wspólnoty przez okres trzech miesięcy.

b) Szynowe środki transportu

Artykuł 721

1. Z odprawy czasowej mogą korzystać szynowe środki transportu.

2. Do celów niniejszego artykułu szynowe środki transportu oznaczają wszelki sprzęt trakcyjny, pociągi samobieżne i wagony samobieżne, jak również wszelkiego rodzaju wagony przeznaczone do transportu osób i rzeczy.

3. Korzystanie z procedury odprawy czasowej, określonej w ust. 1, uzależnione jest od spełnienia warunku, aby szynowe środki transportu:

a) należały do osób mających swoje siedziby poza obszarem celnym Wspólnoty;

b) były zarejestrowane w sieci szynowej usytuowanej poza obszarem celnym Wspólnoty.

4. Szynowe środki transportu mogą pozostawać na obszarze celnym Wspólnoty przez okres dwunastu miesięcy.

5. W drodze odstępstwa od art. 717:

a) szynowe środki transportu mogą zostać oddane do dyspozycji osoby mającej swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty, w przypadku gdy są wspólnie użytkowane na mocy umowy, zgodnie z którą każda sieć może używać urządzeń pozostałych sieci jako swoich własnych;

b) organy celne mogą zezwolić, aby w wyjątkowych przypadkach osoba mająca swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty przywoziła i użytkowała wagony przeznaczone do przewozu towarów objętych procedurą odprawy czasowej, w ograniczonym okresie, wyznaczonym przez wymienione organy w odniesieniu do każdego przypadku.

c) Środki transportu lotniczego

Artykuł 722

1. Z odprawy czasowej mogą korzystać środki transportu lotniczego.

2. Środki transportu, określone w ust. 1, mogą pozostawać na obszarze celnym Wspólnoty przez okres niezbędny dla przeprowadzenia operacji, dla których wnioskowano o dokonanie odprawy czasowej, np. przewozu, zabrania i wysadzenia pasażerówch, wyładunku i załadunku towarów, transportu i konserwacji.

3. Artykuł 718 ust. 6, 7 i 8 stosuje się mutatis mutandis do statków powietrznych przeznaczonych do użytku handlowego. W szczególności organy celne mogą w wyjątkowych przypadkach zezwolić na dokonanie przywozu i użytek przez osobę mającą swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty statków powietrznych objętych procedurą odprawy czasowej w ograniczonym okresie, wyznaczonym przez wymienione organy w odniesieniu do każdego przypadku.

4. W przypadku gdy środki transportu, określone w ust. 1, przeznaczone są do transportu lotniczego na użytek prywatny, stosuje się warunki ustanowione w art. 719 ust. 3.

5. Środki transportu, określone w ust. 4, mogą pozostawać na obszarze celnym Wspólnoty przez okres sześciu miesięcy, z przerwami lub bez przerw, w ciągu każdych dwunastu miesięcy.

6. Artykuł 719 ust. 8-12 stosuje się mutatis mutandis w odniesieniu do statków powietrznych przeznaczonych do użytku prywatnego.

d) Środki transportu przeznaczone do żeglugi morskiej lub śródlądowej

Artykuł 723

1. Z odprawy czasowej mogą korzystać środki transportu przeznaczone do żeglugi morskiej lub śródlądowej.

2. Środki transportu, określone w ust. 1, mogą pozostawać na obszarze celnym Wspólnoty przez okres niezbędny dla zrealizowania operacji, dla których wystąpiono z wnioskiem o zastosowanie odprawy czasowej, takich jak przewóz, zaokrętowanie i wysadzenie podróżnych, załadunek i wyładunek towarów, transport i konserwacja.

3. Artykuł 718 ust. 6 i 7 stosuje się mutatis mutandis w odniesieniu do handlowych środków transportu przeznaczonych do żeglugi morskiej lub śródlądowej. W szczególności organy celne mogą zezwolić w wyjątkowych przypadkach na dokonanie przywozu i użytek przez osobę mającą swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty statków objętych procedurą odprawy czasowej w ograniczonym okresie, wyznaczanym przez wymienione organy w odniesieniu do każdego przypadku.

4. W przypadku gdy środki transportu określone w ust. 1, używane są do prywatnej żeglugi morskiej lub śródlądowej, stosuje się warunki ustanowione w art. 719 ust. 3.

5. Środki transportu, określone w ust. 4, mogą pozostawać na obszarze celnym Wspólnoty przez okres sześciu miesięcy, z przerwami lub bez przerw, w ciągu każdych dwunastu miesięcy.

6. Artykuł 719 ust. 8-12 stosuje się mutatis mutandis do środków transportu przeznaczonych do żeglugi morskiej lub śródlądowej na użytek prywatny.

7. W drodze odstępstwa od art. 717, jeżeli niewystarczająca infrastruktura portów położonych nad jeziorami znajdującymi się poza obszarem celnym Wspólnoty nie pozwala na cumowanie środków transportu przeznaczonych do żeglugi śródlądowej na użytek prywatny, organy celne mogą zezwolić w wyjątkowych przypadkach na przywóz przez osobę fizyczną mającą swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty statków objętych procedurą odprawy czasowej i używanego w części wspólnotowej jeziora położonego jednocześnie na tym obszarze i w państwie, w którym statek jest zarejestrowany. Osoba zainteresowana musi udowodnić, zgodnie z wymogami organów celnych, że infrastruktura portów położonych nad jeziorami jest niewystarczająca.

e) Palety

Artykuł 724

1. Z odprawy czasowej mogą korzystać palety.

2. Palety, których tożsamość można ustalić, mogą pozostawać na obszarze celnym Wspólnoty przez okres dwunastu miesięcy, który na wniosek osoby zainteresowanej może zostać skrócony.

3. Palety inne niż określone w ust. 2 mogą pozostawać na obszarze celnym Wspólnoty przez okres sześciu miesięcy, który może zostać skrócony na wniosek osoby zainteresowanej.

f) Kontenery

Artykuł 725

1. Z odprawy czasowej mogą korzystać kontenery dopuszczone do transportu pod zamknięciem celnym lub po prostu oznakowane, jeżeli są one wprowadzone na obszar celny Wspólnoty na rzecz ich właściciela lub użytkownika, bądź ich przedstawicieli.

2. Kontenery inne niż określone w ust. 1 mogą korzystać z odprawy czasowej, jeżeli pozwolą na to organy celne Państwa Członkowskiego, w którym wnosi się o objęcie procedurą.

3. Kontenery objęte procedurą odprawy czasowej mogą pozostawać na obszarze celnym Wspólnoty przez okres dwunastu miesięcy.

4. Kontenery objęte procedurą odprawy czasowej mogą być używane w ruchu wewnętrznym przed ich powrotnym wywozem poza obszar celny Wspólnoty. Jednakże jeżeli w innym przypadku kontenery miałyby być przewożone puste w obrębie obszaru jednego Państwa Członkowskiego, to mogą zostać użyte jedynie jeden raz przy każdym pobycie w Państwie Członkowskim do przewozu towarów załadowanych na obszarze tego Państwa Członkowskiego, które mają zostać rozładowane na obszarze tego samego państwa.

5. Bez uszczerbku dla art. 729 ust. 1 akcesoria i normalne wyposażenie kontenerów mogą zostać przywiezione z kontenerem, aby zostać powrotnie wywiezione oddzielnie lub z innym kontenerem, bądź oddzielnie, aby zostać powrotnie wywiezione z kontenerem.

Artykuł 726

1. Artykuł 725 ust. 1 stosuje się do kontenerów, które są lub nie są dopuszczone do transportu pod zamknięciem celnym, na których umieszczone są na stałe, w odpowiednim i widocznym miejscu, następujące dane:

a) dane identyfikacyjne właściciela lub użytkownika;

b) znaki i numery identyfikacyjne kontenera podane przez właściciela lub użytkownika;

c) ciężar własny kontenera, włącznie z całym zamontowanym na stałe wyposażeniem; oraz

d) kraj macierzysty kontenera.

Jednakże informacje określone w lit. c) nie są wymagane w przypadku znakowania ruchomych skrzyń stosowanych w transporcie kombinowanym kolejowo-drogowym, a informacje określone w lit. d) nie są wymagane w przypadku znakowania kontenerów stosowanych w transporcie lotniczym.

2. Kraj macierzysty kontenera może zostać podany z zastosowaniem pełnej nazwy bądź za pomocą kodu kraju ISO alfa-2 przewidzianego międzynarodową normą ISO 3166, bądź za pomocą wyróżniającego dwuliterowego znaku państwa rejestracji pojazdów samochodowych poruszających się drogami międzynarodowymi, bądź za pomocą cyfr w przypadku ruchomych skrzyń stosowanych do transportu kombinowanego kolejowo-drogowego. Dane identyfikacyjne właściciela lub użytkownika mogą zostać podane w formie pełnej nazwy (nazwiska) lub za pomocą ustalonego oznaczenia, z wyjątkiem symboli takich jak emblematy lub chorągiewki.

3. Jeżeli kontener oznakowany zgodnie z ust. 1 i 2 ukazany jest jako należący do Państwa Członkowskiego, uważa się, że kontener taki spełnia warunki ustanowione w art. 9 i 10 Traktatu.

Jednakże osoba korzystająca z procedury musi dostarczyć, na wniosek organów celnych Państwa Członkowskiego, w którym przechowywany jest kontener, informacje dotyczące statusu celnego tego kontenera.

Artykuł 727

1. Kontenery:

a) na których umieszczone są, oprócz informacji przewidzianych w art. 726 ust. 1, następujące dane umieszczone na tablicy homologacyjnej zgodnie z regułami określonymi w ust. 2:

- numer seryjny nadany przez producenta (numer fabryczny), oraz

- jeżeli objęte są homologacją – numery lub litery identyfikacyjne typu;

b) spełniające warunki techniczne, określone w ust. 2; oraz

c) które zostały dopuszczone przez Państwo Członkowskiego lub jedno z państw wymienionych w załączniku 99, zgodnie z procedurami przewidzianymi w ust. 2,

uznawane są za zatwierdzone do transportu pod zamknięciem celnym.

2. Reguły techniczne stosowane do kontenerów, które mogą zostać zatwierdzone do transportu pod zamknięciem celnym, i procedury dotyczące takiego zatwierdzenia są zgodne z warunkami i procedurami określonymi odpowiednio w części I i części II załącznika 7 do Konwencji TIR stanowiącej Załącznik do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2112/78 [25]. Każda wchodząca w życie zmiana odnosząca się do załącznika 7 do Konwencji TIR stosuje się również do celów niniejszego rozporządzenia.

Reguły te są stosowane zgodnie z uwagami wyjaśniającymi, znajdującymi się w części III załącznika 7.

3. Jeżeli stwierdzono, że zatwierdzone kontenery nie spełniają wymogów technicznych, określonych w ust. 2, lub gdy kontener jest poważnie uszkodzony i w związku z tym nie spełnia norm wymaganych dla uzyskania zatwierdzenia do transportu pod zamknięciem celnym, urząd celny działa zgodnie z załącznikiem 100.

Artykuł 728

Artykuł 725 ust. 4 stosuje się zgodnie z uwagą wyjaśniającą w załączniku 101.

g) Części zapasowe, akcesoria i wyposażenie zwykłe

Artykuł 729

1. Z odprawy czasowej mogą korzystać zwykłe części zapasowe, akcesoria i wyposażenie, włącznie ze sprzętem do sztauowania, mocowania lub zabezpieczania towarów, które przywożone są ze środkami transportu, dla których są przeznaczone, lub oddzielnie.

2. Części zapasowe przywożone razem ze środkami transportu, dla których są przeznaczone, lub oddzielnie są używane wyłącznie do przeprowadzania małych napraw i niewielkich zwyczajowych zabiegów konserwacyjnych tych środków transportu.

3. Rutynowe zabiegi konserwacyjne i naprawy środków transportu, których przeprowadzenie było konieczne w trakcie podróży na obszar celny Wspólnoty lub w ramach tego obszaru nie stanowią zmian w rozumieniu art. 137 Kodeksu i mogą być przeprowadzane w okresie korzystania z odprawy czasowej.

Podsekcja 2

Nadanie procedury

a) Przypadek ogólny

Artykuł 730

Z wyjątkiem przypadków stosowania art. 724 i 725 i bez uszczerbku dla art. 728 środki transportu mogą korzystać z procedury bez konieczności składania wniosku lub uzyskania pisemnego pozwolenia.

W takim przypadku czynność przewidziana w art. 233 uważana jest za wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z odprawy czasowej, a brak interwencji organów celnych za udzielenie pozwolenia.

Artykuł 731

Paletom określonym w art. 724 ust. 2 i kontenerom określonym w art. 725 ust. 1 może zostać nadana procedura w sposób określony w art. 730, pod warunkiem że osoba korzystająca z procedury:

a) jest reprezentowana na obszarze celnym Wspólnoty i przekaże organom celnym wyznaczonym przez każde z Państw Członkowskich, w których mają pozostawać palety lub kontenery, dane umożliwiające identyfikację przedstawiciela i zakres jego pełnomocnictwa;

b) dostarczy, na żądanie wyznaczonych organów celnych Państwa Członkowskiego, w którym mają pozostawać palety lub kontenery, informacje dotyczące miejsca i daty wprowadzenia palet i kontenerów na obszar celny Wspólnoty oraz poda datę ich wyprowadzenia z tego obszaru, jak również informacje dotyczące ruchów tych palet lub kontenerów na tym obszarze.

b) Przypadki szczególne

Artykuł 732

1. W przypadku stosowania art. 724 ust. 3 i art. 725 ust. 2, aby skorzystać z odprawy czasowej, użytkownik lub jego przedstawiciel przedstawia wniosek we właściwym urzędzie celnym Państwa Członkowskiego, gdzie kontenery lub palety, które mają zostać objęte procedurą, są wprowadzane na obszar celny Wspólnoty.

2. Wniosek sporządza się na piśmie w dowolnej formie możliwej do przyjęcia przez organy celne. Zawiera on następujące informacje:

a) nazwisko, firmę i adres użytkownika lub jego przedstawiciela;

b) zobowiązanie do przestrzegania przepisów art. 731 lit. b);

c) w przypadku stosowania art. 724 ust. 3 – liczbę i opis palet.

3. Wniosek może być wnioskiem całościowym i odnosić się do większej liczby operacji odprawy czasowej.

4. W przypadku pojedynczej operacji odprawy czasowej przedstawienie wykazu określonego w art. 736 ust. 1 lit. b) zastępuje wniosek.

Artykuł 733

1. Urząd celny, w którym przedstawiony został wniosek, wydaje decyzję i, w zależności od przypadku, udziela "czasowego" pozwolenia na dokonanie odprawy czasowej, zwanego dalej pozwoleniem.

2. Pozwolenie udzielane jest jedynie dla kontenerów, których tożsamość może zostać ustalona przy ich powrotnym wywozie.

3. Pozwolenie podpisuje właściwy urząd celny, który zachowuje jego kopię. W pozwoleniu określone są między innymi zasady, na jakich użytkownik powinien dostarczyć informacje przewidziane w art. 731 lit. b).

4. Pozwolenie może być pozwoleniem generalnym i odnosić się do większej liczby operacji odprawy czasowej.

5. W przypadku pojedynczej operacji odprawy czasowej przyjęcie przez organy celne wykazu określonego w art. 736 ust. 1 lit. b) jest równoznaczne z udzieleniem pozwolenia.

c) Terminy określone w art. 140 Kodeksu

Artykuł 734

Do celów art. 140 ust. 3 Kodeksu art. 694 ust. 2 stosuje się do środków transportu. Jeżeli osoba korzystająca z procedury może wykazać, że palety określone w art. 724 ust. 2 i 3, lub kontenery określone w art. 725 ust. 1 i 2 nie były używane przez jakiś czas, to ich nieużywanie uważane jest za wyjątkową okoliczność uzasadniającą przedłużenie terminu.

Podsekcja 3

Objęcie towarów procedurą

Artykuł 735

1. Środki transportu obejmuje się procedurą odprawy czasowej w sposób przewidziany w art. 232 ust. 1.

2. Zgodnie z art. 88 Kodeksu w przypadku objęcia procedurą odprawy czasowej środków transportu, które nie zostały zgłoszone, nie jest wymagane złożenie zabezpieczenia.

Artykuł 736

1. W drodze odstępstwa od art. 735 ust. 1, jeżeli w chwili objęcia procedurą lub w trakcie przeprowadzania kontroli urząd celny nadzoru uzna, że istnieje poważne ryzyko niewywiązania się z obowiązku powrotnego wywozu środka transportu, procedurę odprawy czasowej stosuje się z zastrzeżeniem:

a) przedłożenia zgłoszenia sporządzonego zgodnie z art. 205 ust. 1 lub dokumentu przewidzianego międzynarodową konwencją, jak określono w art. 205 ust. 3;

b) w przypadku kontenerów – zgłoszenia ustnego, określonego w art. 229 ust. 1, z załączeniem wykazu.

W wykazie podaje się:

i) nazwisko, firmę i adres użytkownika lub jego przedstawiciela;

ii) środki służące do ustalenia tożsamości kontenerów;

iii) liczbę kontenerów oraz ilość i rodzaj zwykłych części zapasowych, akcesoriów i wyposażenia.

2. W drodze odstępstwa od art. 735 ust. 1 sprzęt określony w art. 729 ust. 1, przywożony oddzielnie od środków transportu, dla których jest przeznaczony, podlega formalnościom ustanowionym w ust. 1 lit. a), bez uszczerbku dla szerszych ułatwień przewidzianych w obowiązujących umowach.

3. W drodze odstępstwa od art. 735 ust. 2, jeżeli urząd nadzoru uzna, że ust. 1 ma zastosowanie i że płatność mogącego powstać długu celnego nie jest zapewniona, wymagane jest złożenie zabezpieczenia.

Artykuł 737

1. Środki transportu objęte procedurą odprawy czasowej z zakończeniem procedury uszlachetniania czynnego są traktowane jako środki transportu, które zostały wprowadzone na obszar celny Wspólnoty.

2. Datą objęcia procedurą odprawy czasowej środków transportu, określonych w ust. 1, jest data ich pierwszego wykorzystania w ramach tej procedury.

3. Do celów dokonania rozliczenia procedury uszlachetniania czynnego osoba korzystająca z procedury odprawy czasowej wydaje posiadaczowi pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego świadectwo zastępujące dokumenty przewidziane w art. 595 ust. 3.

Podsekcja 4

Zakończenie procedury

Artykuł 738

Części zastąpione w wyniku dokonania naprawy lub zabiegu konserwacyjnego i nowe części zapasowe, które są uszkodzone lub wadliwe, otrzymują jedno z przeznaczeń celnych dopuszczonych do przywożonych towarów.

Artykuł 739

W przypadku środków transportu szynowego określonych w art. 721 i palet określonych w art. 724, użytkowanych wspólnie na mocy umowy procedura zostaje zakończona, również w przypadku gdy środki transportu szynowego tego samego typu lub palety tego samego typu lub równej wartości co te, które zostały oddane do dyspozycji osoby mającej swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty, otrzymują jedno z dopuszczonych przeznaczeń celnych.

Artykuł 740

1. Zakończenie procedury odprawy czasowej środków transportu, które zostały objęte procedurą na warunkach przewidzianych w art. 735, odbywa się:

a) w przypadku powrotnego wywozu – w sposób określony w art. 232 ust. 2;

b) w przypadku zgłoszenia do jakiegokolwiek innego przeznaczenia celnego – w sposób przewidziany dla danego przeznaczenia.

2. W przypadku gdy został zastosowany art. 736, procedura odprawy czasowej zostaje zakończona w odniesieniu do danych środków transportu poprzez przedstawienie środków transportu do dopuszczonego przeznaczenia celnego wraz ze zgłoszeniem lub dokumentem określonym w art. 736 w terminie wyznaczonym przez urząd celny, w którym przedstawiono dokument lub przedłożono zgłoszenie.

Podsekcja 5

Przepisy końcowe

Artykuł 741

Przepisy niniejszej sekcji nie naruszają obowiązujących przepisów w dziedzinie transportu, w szczególności przepisów dotyczących warunków dostępu do transportu i jego realizacji.

Artykuł 742

Bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w niniejszym rozdziale lub dla szerszych ułatwień zawartych w obowiązujących umowach organy celne mogą cofnąć czasowe pozwolenie na dokonanie odprawy czasowej w odniesieniu do środków transportu, jeżeli stwierdzą między innymi:

- że środki transportu drogowego do użytku handlowego użytkowane były w ruchu wewnętrznym,

- że prywatne środki transportu wykorzystywane były w ruchu wewnętrznym do użytku handlowego,

- że środki transportu zostały wydzierżawione, wypożyczone lub udostępnione po ich przywozie lub, jeżeli zostały wydzierżawione lub wypożyczone, bądź udostępnione w chwili ich przywozu, zostały odnajęte lub podnajęte, bądź zostały powtórnie wypożyczone lub udostępnione na obszarze celnym Wspólnoty, w celu innym niż bezpośredni powrotny wywóz.

Sekcja 4

Szczególne sposoby zakończenia procedury

Artykuł 743

Do celów niniejszego rozdziału zrzeczenie się towarów na rzecz Skarbu Państwa, w należycie uzasadnionych wyjątkowych przypadkach, jest zawsze możliwe po uzyskaniu zgody organów celnych.

Sekcja 5

Środki polityki handlowej

Artykuł 744

Jeżeli akty wspólnotowe przewidują środki polityki handlowej w sprawie:

a) dopuszczenia towarów do swobodnego obrotu, to środki te nie mają zastosowania ani przy objęciu towarów procedurą odprawy czasowej, ani podczas ich pozostawania w ramach procedury;

b) towarów wprowadzanych na obszar celny Wspólnoty, to środki te są stosowane przy objęciu towarów procedurą odprawy czasowej;

c) wywozu, to środki te nie mają zastosowania przy powrotnym wywozie poza obszar celny Wspólnoty po objęciu procedurą odprawy czasowej.

Artykuł 745

Dopuszczenie do swobodnego obrotu przywożonych towarów uzależnione jest od stosowania przez organy celne środków polityki handlowej obowiązujących wobec tych towarów w chwili przyjęcia zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu.

Sekcja 6

Wymiana informacji

Artykuł 746

1. Państwa Członkowskie przekazują Komisji:

a) informacje o przypadkach stosowania art. 696 zgodnie z art. 229 ust. 1 lit. c);

b) informacje określone w załączniku 102 w odniesieniu do każdego pozwolenia, gdzie wartość przywożonych towarów przekracza 4000 ECU, a na dokonanie odprawy czasowej udzielono pozwolenia zgodnie z art. 688;

c) informacje określone w załączniku 103 w odniesieniu do każdego pozwolenia, gdzie na dokonanie odprawy czasowej udzielono pozwolenia zgodnie z art. 689.

2. Informacje określone w ust. 1 lit. b) i c) przekazywane są najpóźniej do 15 marca i do 15 września każdego roku w odniesieniu do pozwoleń wydanych w poprzednim półroczu. Komisja przekazuje je pozostałym Państwom Członkowskim, a jeżeli zostanie to uznane za niezbędne, są one badane przez Komitet.

Artykuł 747

1. Państwa Członkowskie przekazują Komisji:

a) wykaz organów celnych, którym należy składać wnioski o udzielenie pozwolenia, z wyjątkiem przypadków stosowania art. 695, 696 i 697;

b) wykaz urzędów celnych uprawnionych do przyjmowania zgłoszeń objęcia procedurą zgodnie z art. 695, 696, 697 i 699.

2. Stosuje się przepisy art. 649 ust. 2 i 3.

ROZDZIAŁ 6

Uszlachetnianie bierne

Sekcja 1

Przepisy ogólne

Artykuł 748

Do celów niniejszego rozdziału:

a) "główne produkty kompensacyjne" oznaczają produkty kompensacyjne, dla których uzyskania pozwolono na zastosowanie procedury uszlachetniania biernego;

b) "wtórne produkty kompensacyjne" oznaczają produkty kompensacyjne, inne niż główne produkty kompensacyjne, które są koniecznymi produktami ubocznymi procesu uszlachetniania biernego;

c) "straty" oznaczają część przywożonych towarów, która została zniszczona i utracona w trakcie procesów uszlachetniania, w szczególności poprzez wyparowanie, wysuszenie, uwolnienie się w postaci gazu lub wypłukanie;

d) "metoda klucza ilościowego" oznacza obliczanie proporcji przywożonych towarów, stanowiących część różnych produktów kompensacyjnych w odniesieniu do ilości przywożonych towarów;

e) "metoda klucza wartościowego" oznacza obliczanie proporcji przywożonych towarów stanowiących część różnych produktów kompensacyjnych w odniesieniu do wartości produktów kompensacyjnych;

f) "uprzedni przywóz" oznacza system przewidziany w art. 154 ust. 4 Kodeksu;

g) "obrót trójstronny" oznacza system, w którym produkty kompensacyjne dopuszczane są do swobodnego obrotu z całkowitym lub częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych w innym urzędzie celnym niż urząd, przez który dokonano czasowego wywozu;

h) "kwota do odliczenia" oznacza kwotę należności celnych przywozowych, która zostałaby zastosowana w odniesieniu do przywożonych czasowo towarów, jeżeli zostałyby one przywiezione na obszar celny Wspólnoty z państwa, w którym zostało przeprowadzone ich uszlachetnienie lub ostatni proces uszlachetnienia;

i) "koszty załadunku, transportu i ubezpieczenia" oznaczają wszystkie koszty związane z załadunkiem, transportem i ubezpieczeniem towarów, włączając:

- prowizje i koszty pośrednictwa, z wyjątkiem prowizji od zakupu,

- koszty pojemników niestanowiących całości z towarami wywożonymi czasowo,

- koszty pakowania, obejmujące pracę i materiały,

- koszty manipulacyjne związane z transportem towarów.

Podsekcja 1

Nadanie procedury – procedura zwykła

Artykuł 749

1. Do celów art. 148 lit. b) Kodeksu organy celne upewniają się, że możliwe jest ustalenie, iż produkty kompensacyjne zostały wytworzone z towarów wywożonych czasowo, korzystając w szczególności z:

a) potwierdzania lub opisu znaków szczególnych lub numerów fabrycznych;

b) nakładania zamknięć, pieczęci, wybitych znaków lub innych znaków wyróżniających;

c) pobierania próbek, ilustracji lub opisów technicznych;

d) przeprowadzania analiz;

e) badania dokumentów uzupełniających, dotyczących rozpatrywanej transakcji (takich jak umowy, korespondencja lub faktury), które jednoznacznie wykazują, że produkty kompensacyjne mają zostać wytworzone z towarów wywiezionych czasowo.

Organy celne mogą również użyć "dokumentu informacyjnego w celu ułatwienia czasowego wywozu towarów wysyłanych z jednego państwa w celu przetworzenia, obróbki lub naprawy do drugiego państwa", przewidzianego zaleceniem Rady Współpracy Celnej z dnia 3 grudnia 1963 r. i znajdującym się w załączniku 104.

2. Jeżeli zabiega się o zastosowanie procedury w celu dokonania naprawy towarów z zastosowaniem lub z pominięciem systemu standardowej wymiany, to organy celne upewniają się, czy wywożone czasowo towary mogą być przedmiotem naprawy. Jeżeli organy celne ocenią, że warunek ten nie jest spełniony, odmawiają udzielenia pozwolenia.

3. Jeżeli zabiega się o zastosowanie systemu standardowej wymiany, to organy celne stosują między innymi środki weryfikacji, określone w ust. 1 lit. a), c), d) lub e). W przypadku ust. 1 lit. e) dokumenty uzupełniające jednoznacznie wykazują, że przewidywana naprawa zostanie zrealizowana poprzez dostarczenie produktu zamiennego, spełniającego warunki ustanowione w art. 155 ust. 1 Kodeksu.

4. Do celów ust. 3 organy celne upewniają się szczególnie, czy pozwolenie na zastosowanie procedury poprzez zastąpienie przewidzianej w art. 154 ust. 1 Kodeksu nie zostało udzielone w celu poprawy parametrów technicznych towarów.

W tym celu przystępują one do kontroli:

- umów i innych dokumentów uzupełniających dotyczących naprawy, oraz

- umów sprzedaży lub leasingu i/lub faktur dotyczących wywożonych czasowo towarów lub towarów, w skład których wchodzą wywiezione czasowo towary, w szczególności warunków, które są w nich określone.

5. Jeżeli nie można ustalić, czy produkty kompensacyjne zostaną wytworzone z towarów wywiezionych czasowo i zabiega się u organów celnych o odstępstwo na mocy art. 148 lit. b), organy te przedstawiają wniosek Komisji.

Artykuł 750

1. Wniosek sporządzany jest zgodnie z art. 497 oraz zgodnie ze wzorem z załącznika 67/E i przedkładany przez osobę, której może zostać udzielone pozwolenie na mocy art. 86, 147 i 148 Kodeksu.

2. a) Wniosek przedkładany jest organom celnym wyznaczonym przez Państwo Członkowskie, w którym znajdują się towary mające być czasowo wywiezione.

b) Jeżeli przewiduje się, że towary zostaną wywiezione z kilku Państw Członkowskich, to można wnioskować o udzielenie jednego pozwolenia. Wniosek ten składany jest organom celnym wyznaczonym przez Państwo Członkowskie, w którym znajduje się część tych towarów.

W takim przypadku wniosek zawiera wszystkie dane dotyczące przebiegu operacji, jak również określa miejsca czasowego wywozu.

Artykuł 751

1. Bez uszczerbku dla art. 760 i 761 pozwolenie wydają organy, którym przedstawiony został wniosek na mocy art. 750 ust. 2, a wniosek sporządzany jest zgodnie z art. 500 i zgodnie ze wzorem z załącznika 68/E.

W drodze odstępstwa od art. 500 ust. 3 i w wyjątkowych, należycie uzasadnionych przypadkach organy celne mogą wydać pozwolenie z mocą wsteczną. Moc wsteczna takiego pozwolenia nie może wykraczać poza chwilę złożenia wniosku o udzielenie pozwolenia. Odstępstwo to nie ma zastosowania w przypadkach standardowej wymiany z zastosowaniem uprzedniego przywozu.

2. W przypadku stosowania art. 750 ust. 2 lit. b) pozwolenie nie może zostać wydane bez zgody organów celnych wyznaczonych przez Państwo Członkowskie, w którym znajdują się miejsca wskazane we wniosku. Stosowana jest następująca procedura:

a) organy celne, którym przedstawiony został wniosek, po upewnieniu się, czy warunki gospodarcze w odniesieniu do przewidywanej operacji można uznać za spełnione, przekazują pozostałym zainteresowanym organom celnym wniosek i projekt pozwolenia; projekt ten obejmuje przynajmniej współczynnik produktywności, zatwierdzone środki identyfikacji, urzędy celne określone w pkt 11 wzoru pozwolenia z załącznika 68/E, i, o ile zaistnieje taka potrzeba, urząd celny odpowiedzialny za dany proces ("urząd nadzoru") oraz wszelkie zastosowane uproszczone procedury objęcia procedurą lub dopuszczenia do swobodnego obrotu, jak również reguły, których należy przestrzegać między innymi w celu poinformowania urzędu nadzoru;

b) pozostałe zainteresowane organy celne powiadamiają w możliwie krótkim czasie i najpóźniej w terminie dwóch miesięcy od dnia przekazania wniosku i projektu pozwolenia o wszelkich zaistniałych zastrzeżeniach;

c) organy celne, określone w lit. a), mogą wydać pozwolenie, jeżeli w terminie określonym w lit. b) nie uzyskały informacji o zastrzeżeniach wobec projektu pozwolenia;

d) Państwo Członkowskie, które wydało pozwolenie, przesyła jego kopię wszystkim Państwom Członkowskim określonym powyżej.

W ten sposób wydane pozwolenia są ważne jedynie w Państwach Członkowskich określonych powyżej.

Państwa Członkowskie przekazują Komisji nazwy i adresy organów celnych wyznaczonych do przyjmowania wniosków i projektów pozwoleń określonych w lit. a). Komisja odpowiednio informuje pozostałe Państwa Członkowskie.

Artykuł 752

1. Pozwolenie na stosowanie systemu standardowej wymiany z pominięciem uprzedniego przywozu może również zostać użyte do powrotnego przywozu produktów kompensacyjnych zamiast produktów zamiennych, pod warunkiem że wszystkie warunki są spełnione.

2. Jeżeli uzasadniają to okoliczności i wszystkie warunki wymagane dla udzielenia pozwolenia na korzystanie ze standardowego systemu wymiany z pominięciem uprzedniego przywozu zostały spełnione, organy celne mogą zezwolić posiadaczowi pozwolenia na uszlachetnianie bierne, które nie przewiduje takiego systemu, na przywóz produktów zamiennych.

Osoba zainteresowana przedkłada wniosek najpóźniej z chwilą przywozu tych produktów.

Artykuł 753

Okres ważności pozwolenia ustalany jest przez organy celne z uwzględnieniem warunków gospodarczych i szczególnych potrzeb osoby występującej z wnioskiem o udzielenie pozwolenia.

Jeżeli okres ważności przekracza dwa lata, to warunki gospodarcze, na podstawie których zostało wydane pozwolenie, są okresowo poddawane przeglądowi w terminach określonych w pozwoleniu.

Artykuł 754

1. Termin, w którym produkty kompensacyjne muszą być powrotnie przywiezione na obszar celny Wspólnoty, wyznaczany jest z uwzględnieniem czasu niezbędnego na realizację procesów uszlachetniania i transport towarów wywiezionych czasowo oraz produktów kompensacyjnych. Termin ten liczony jest od dnia przyjęcia zgłoszenia objęcia procedurą.

2. W ramach systemu standardowej wymiany z pominięciem uprzedniego przywozu termin, w którym produkty zamienne muszą być przywiezione na obszar celny Wspólnoty wyznaczany jest z uwzględnieniem czasu niezbędnego na zastąpienie wywożonych czasowo towarów oraz na transport towarów wywiezionych czasowo i produktów zamiennych. Termin ten liczony jest od dnia przyjęcia zgłoszenia objęcia procedurą.

3. Powrotny przywóz produktów kompensacyjnych, określonych w ust. 1, i przywóz produktów zamiennych, określonych w ust. 2, uważa się dokonany, gdy produkty te są:

- dopuszczone do swobodnego obrotu, lub

- umieszczone w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, albo objęte procedurą składu celnego bądź uszlachetniania czynnego, lub

- objęte procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego.

4. Datą uwzględnianą przy stosowaniu niniejszego artykułu jest data przyjęcia zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu, zgłoszenia dotyczącego objęcia jednym z przeznaczeń celnych wymienionych w ust. 3 lub data wprowadzenia do wolnego obszaru celnego bądź składu wolnocłowego.

Artykuł 755

Jeżeli uzasadniają to okoliczności, termin określony w art. 754 może zostać przedłużony nawet po upływie pierwotnie udzielonego terminu.

Artykuł 756

1. Jeżeli uzasadniają to okoliczności, termin określony w art. 157 Kodeksu może zostać przedłużony nawet po upływie pierwotnie udzielonego terminu.

2. Do celów art. 157 ust. 1 Kodeksu za równoznaczne z wywozem uważa się umieszczenie towarów, w celu ich późniejszego wywozu, w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym bądź objęcie procedurą składu celnego.

Artykuł 757

Bez uszczerbku dla art. 758 współczynnik produktywności, określony w art. 149 ust. 2 Kodeksu, wyznaczany jest najpóźniej w chwili objęcia towarów procedurą, z uwzględnieniem danych technicznych procesu lub procesów, które mają zostać przeprowadzone, jeżeli są one znane, lub, w przypadku ich braku, danych dostępnych we Wspólnocie a dotyczących tego samego rodzaju procesów.

Artykuł 758

Jeżeli uzasadniają to okoliczności, organy celne mogą wyznaczyć współczynnik produktywności po objęciu towarów procedurą, ale najpóźniej w dniu przyjęcia zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu produktów kompensacyjnych.

Artykuł 759

1. Do celów art. 147 ust. 2 Kodeksu pozwolenie określone w art. 751 wydawane jest na wniosek osoby dokonującej wywozu towarów wywożonych czasowo, nawet jeżeli nie jest ona osobą, która dokonuje procesów uszlachetnienia. O zastosowanie odstępstwa od tej reguły można ubiegać się we wniosku przedstawionym organom celnym Państwa Członkowskiego, w którym wnioskodawca ma swoją siedzibę. Odstępstwo takie stosuje się również w przypadku obrotu trójstronnego.

Pozwolenie wydawane jest wnioskodawcy.

Odstępstwo pozwala osobie innej niż posiadacz pozwolenia na zgłoszenie dopuszczenia do swobodnego obrotu produktów kompensacyjnych i wydanie tej osobie zgody na korzystanie z procedury.

2. Do wniosku muszą zostać załączone wszystkie dokumenty uzupełniające, których złożenie jest wymagane do zbadania wniosku. Takie dokumenty muszą wskazywać w szczególności:

- korzyści, które mogłyby wynikać ze stosowania art. 147 ust. 2 Kodeksu, w postaci wzrostu sprzedaży towarów wywożonych czasowo w porównaniu do sprzedaży dokonywanej w normalnych warunkach,

- dowód, że wnioskowane odstępstwo nie naruszyłoby istotnych interesów wspólnotowych producentów produktów identycznych lub podobnych jak produkty kompensacyjne, które mają zostać powrotnie przywiezione.

3. Jeżeli organy celne są w posiadaniu wszystkich niezbędnych informacji, przekazują wniosek Komisji wraz ze swoją opinią.

Po przyjęciu wniosku Komisja przekazuje informacje Państwom Członkowskim.

Komisja decyduje, zgodnie z procedurą Komitetu, czy i na jakich warunkach można udzielić pozwolenia, i określa w szczególności środki kontrolne, które należy zastosować w celu zapewnienia, aby zwolnienie określone w art. 151 Kodeksu zostało udzielone jedynie dla produktów kompensacyjnych, w skład których faktycznie wchodzą towary wywiezione czasowo.

Podsekcja 2

Nadanie procedury – procedury uproszczone

Artykuł 760

1. Jeżeli uproszczone procedury objęcia procedurą, przewidziane w art. 76 Kodeksu, nie są stosowane, a procesy uszlachetniania wiążą się z naprawą towarów, to urząd celny uprawniony przez organy celne do wydawania pozwoleń z zastosowaniem procedury uproszczonej dopuszcza, aby złożenie zgłoszenia objęcia procedurą stanowiło wniosek o udzielenie pozwolenia.

W takim przypadku przyjęcie zgłoszenia stanowi pozwolenie, a przyjęcie to w każdym przypadku pozostaje uzależnione od warunków dotyczących udzielenia pozwolenia.

2. Do zgłoszenia przedstawionego na mocy ust. 1 załącza się dokument sporządzony przez zgłaszającego, zawierający następujące informacje, o ile są one niezbędne, chyba że informacje te mogą zostać umieszczone w polu 44 formularza stosowanego do samego zgłoszenia:

a) jeżeli osoba występująca z wnioskiem o zastosowanie procedury nie jest zgłaszającym – nazwisko lub firmę i adres osoby występującej z wnioskiem;

b) opis handlowy i/lub techniczny produktów kompensacyjnych;

c) rodzaj procesów uszlachetniania;

d) termin potrzebny na dokonanie powrotnego przywozu produktów kompensacyjnych;

e) współczynnik produktywności lub, odpowiednio, sposób wyznaczania współczynnika produktywności;

f) środki ustalania tożsamości towarów.

Artykuł 498 stosuje się mutatis mutandis.

3. Artykuł 502 stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł 761

1. Jeżeli procesy uszlachetniania dotyczą napraw dokonywanych odpłatnie lub nieodpłatnie i pozbawionych charakteru handlowego, to wyznaczony przez organy celne urząd może zezwolić, na wniosek zgłaszającego, aby zgłoszenie dopuszczenia do swobodnego obrotu stanowiło jednocześnie wniosek o udzielenie pozwolenia. W takich przypadkach pozwolenie udzielane jest poprzez przyjęcie tego zgłoszenia, a przyjęcie to uzależnione jest od warunków udzielenia pozwolenia.

2. Do celów ust. 1 "naprawa pozbawiona charakteru handlowego" oznacza naprawę towarów, włączając przywrócenie ich do pierwotnego stanu i uporządkowanie, która:

- jest naprawą okazjonalną, oraz

- odnosi się wyłącznie do towarów przeznaczonych do użytku osobistego importera lub jego rodziny, których rodzaj lub ilość nie wskazuje na przeznaczenie handlowe.

3. Udowodnienie niehandlowego charakteru towaru należy do wnioskodawcy. Urząd celny nie przyznaje ułatwień, określonych w ust. 1, chyba że wszystkie warunki zostaną spełnione.

Sekcja 2

Objęcie towarów procedurą

Artykuł 762

Procedury przewidziane dla objęcia towarów procedurą uszlachetniania biernego stosują się do towarów wywożonych czasowo, włączając w to towary wywożone czasowo w ramach wymiany standardowej z zastosowaniem uprzedniego przywozu lub z jego pominięciem.

Podsekcja 1

Procedura zwykła

Artykuł 763

1. Z wyjątkiem przypadków stosowania art. 760 i 761 zgłoszenie objęcia towarów wywożonych czasowo procedurą uszlachetniania biernego (zgłoszenie wywozowe) składane jest w jednym z urzędów objęcia procedurą określonych w pozwoleniu.

2. W przypadku stosowania art. 760 zgłoszenie określone w ust. 1 składane jest w jednym z należycie uprawnionych urzędów celnych.

Artykuł 764

1. Zgłoszenie określone w art. 763 sporządzane jest zgodnie z przepisami ustanowionymi w odniesieniu do wywozu.

2. Bez uszczerbku dla stosowania art. 761 opis towarów umieszczony na zgłoszeniu określonym w ust. 1 odpowiada specyfikacji znajdującej się w pozwoleniu.

3. Stosuje się przepisy art. 658 ust. 3.

Podsekcja 2

Procedury uproszczone

Artykuł 765

Procedury uproszczone przewidziane w art. 76 Kodeksu stosuje się zgodnie z art. 277.

Sekcja 3

Uprawnienie do zwolnienia w ramach procedury

Artykuł 766

Bez uszczerbku dla art. 754 (upływ terminu przewidzianego w art. 149 ust. 1 Kodeksu) uprawnienie do zwolnienia w ramach procedury uszlachetniania biernego uzależnione jest od złożenia zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu.

Artykuł 767

1. Z wyjątkiem przypadków stosowania art. 760 i 761 zgłoszenie objęcia procedurą dopuszczenia do swobodnego obrotu składane jest w jednym z wymienionych w pozwoleniu urzędów zakończenia.

2. W przypadku stosowania art. 760 zgłoszenie określone w ust. 1 składane jest w urzędzie celnym, który wydał pozwolenie.

3. W przypadku stosowania art. 761 zgłoszenie dopuszczenia do swobodnego obrotu składane jest w jednym z należycie uprawnionych przez organy celne urzędów celnych.

4. Jednakże urząd nadzoru może zezwolić na złożenie zgłoszenia określonego w ust. 1 w innym urzędzie celnym niż te określone w ust. 1 i 2.

Artykuł 768

1. Zgłoszenie określone w art. 767 sporządzane jest zgodnie z art. 198-252.

2. Bez uszczerbku dla stosowania art. 761 opis produktów kompensacyjnych lub zamiennych wymienionych na zgłoszeniu określonym w ust. 1 odpowiada specyfikacji znajdującej się w pozwoleniu.

3. Do celów art. 62 ust. 2 Kodeksu dokumentami, które mają zostać dołączone do zgłoszenia, są te, których przedłożenie jest wymagane dla dopuszczenia towarów do swobodnego obrotu, jak przewidziano w art. 218-221, oraz:

- kopia zgłoszenia objęcia procedurą lub, w przypadkach stosowania obrotu trójstronnego, dokument INF 2, przewidziany w art. 781, oraz

- jeżeli zgłoszenie dopuszczenia do swobodnego obrotu jest złożone po upływie terminów wyznaczonych zgodnie z art. 149 ust. 1 Kodeksu i stosuje się art. 754 ust. 3, każdy dokument uzupełniający pozwalający stwierdzić, czy produkty kompensacyjne lub zamienne otrzymały przeznaczenia celne w danych terminach.

Artykuł 769

Procedury uproszczone przewidziane w art. 76 Kodeksu stosuje się przy dopuszczaniu do swobodnego obrotu w ramach procedury, zgodnie z art. 254-267 i 278.

Sekcja 4

Przepisy dotyczące naliczania należności

Artykuł 770

Przy naliczaniu kwoty, którą należy odliczyć, określonej w art. 151 ust. 2 akapit pierwszy Kodeksu, nie uwzględnia się:

a) opłat przewidzianych w:

- artykule 14 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2727/75 w sprawie rynku zbóż [26],

- artykule 13 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2759/75 w sprawie rynku wieprzowiny [27],

- artykule 8 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2771/75 w sprawie rynku jaj [28],

- artykule 8 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2777/75 w sprawie rynku mięsa drobiowego [29],

- artykułach 23 i 25a rozporządzenia Rady (EWG) nr 1035/72 w sprawie rynku owoców i warzyw [30],

- artykule 53 ust. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 822/87 w sprawie rynku wina [31];

b) ceł antydumpingowych i ceł wyrównawczych,

które mogłyby zostać zastosowane wobec towarów wywożonych czasowo, w przypadku ich przywozu do danego Państwa Członkowskiego z państwa, w którym miał miejsce proces uszlachetniania lub ostatni taki proces.

Artykuł 771

1. W przypadku stosowania art. 151 ust. 2 akapit drugi Kodeksu kosztów załadunku, transportu i ubezpieczenia towarów wywożonych czasowo do miejsca, w którym przeprowadzono proces uszlachetniania lub ostatni taki proces, nie wlicza się do:

- wartości towarów wywożonych czasowo, która jest uwzględniana przy ustalaniu wartości celnej produktów kompensacyjnych, zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt i) Kodeksu,

- kosztów uszlachetniania, jeżeli wartość towarów wywożonych czasowo nie może zostać ustalona z zastosowaniem art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt i) Kodeksu, określonego w tiret pierwszym.

2. Koszty uszlachetniania określone w ust. 1 obejmują koszty załadunku, transportu i ubezpieczenia produktów kompensacyjnych z miejsca, w którym przeprowadzono proces uszlachetniania lub ostatni taki proces, do miejsca ich wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty.

3. Koszty naprawy określone w art. 153 Kodeksu stanowią całkowitą płatność dokonaną lub mającą być dokonaną przez posiadacza pozwolenia osobie dokonującej naprawy lub na rzecz tej osoby za dokonaną naprawę, i uwzględniają wszystkie płatności dokonane lub mające być dokonane jako warunki naprawy towarów wywożonych czasowo przez posiadacza pozwolenia osobie dokonującej naprawy lub przez posiadacza pozwolenia w celu uregulowania zobowiązań wobec osoby dokonującej naprawy.

Płatność taka nie musi koniecznie przyjąć formy transferu pieniędzy. Może zostać dokonana w formie akredytywy lub instrumentów przenoszalnych i może być płatnością bezpośrednią lub pośrednią.

Artykuł 143 stosuje się do oceny powiązań między posiadaczem pozwolenia a operatorem.

Artykuł 772

1. Stosunek towarów wywożonych czasowo, stanowiących część produktów kompensacyjnych obliczany jest z zastosowaniem jednej z metod określonych w art. 773-775, gdy wszystkie produkty kompensacyjne inne niż wtórne produkty kompensacyjne, określone w art. 774 ust. 3, powstałe w wyniku określonego procesu uszlachetnienia nie zostały jednocześnie dopuszczone do swobodnego obrotu.

2. Obliczeń określonych w art. 773-775 dokonuje się na podstawie przykładów przedstawionych w załączniku 105 lub z zastosowaniem każdej innej metody obliczeń dającej takie same wyniki.

Artykuł 773

1. Jeżeli w wyniku procesów uszlachetniania biernego z jednego lub kilku rodzajów towarów wywiezionych czasowo powstaje jedynie jeden rodzaj produktów kompensacyjnych, to dla określenia kwoty do odliczenia przy dopuszczeniu do swobodnego obrotu produktów kompensacyjnych stosuje się metodę klucza ilościowego (produkty kompensacyjne).

2. Do celów ust. 1 ilość każdego rodzaju towarów wywożonych czasowo równa ilości produktów kompensacyjnych dopuszczonych do swobodnego obrotu, którą uwzględnia się dla ustalenia kwoty do odliczenia, obliczana jest przy zastosowaniu, w odniesieniu do całkowitych ilości każdego rodzaju tych towarów, współczynnika będącego stosunkiem ilości produktów kompensacyjnych dopuszczonych do swobodnego obrotu do całkowitej ilości produktów kompensacyjnych.

Artykuł 774

1. Jeżeli w wyniku procesów uszlachetniania biernego z jednego lub kilku rodzajów towarów wywiezionych czasowo powstaje większa liczba produktów kompensacyjnych, a wszystkie składniki tych towarów są zawarte w każdym z różnych rodzajów produktów kompensacyjnych, to dla określenia kwoty do odliczenia przy dopuszczeniu produktów kompensacyjnych do swobodnego obrotu stosuje się metodę klucza ilościowego (towary wywożone czasowo).

2. W celu ustalenia, czy ma zastosowanie metoda określona w ust. 1, nie bierze się pod uwagę strat.

3. Przy określaniu stosunku towarów wywożonych czasowo wtórne produkty kompensacyjne, takie jak odpady, złom, pozostałości, resztki i odpadki, traktuje się jako straty.

4. Przy stosowaniu ust. 1 ilość każdego rodzaju towarów wywożonych czasowo, używanych do wytworzenia każdego rodzaju produktów kompensacyjnych, ustalana jest przy zastosowaniu kolejno, w odniesieniu do całkowitych ilości każdego rodzaju gatunków towarów wywożonych czasowo, współczynnika będącego stosunkiem ilości danych towarów zawartych w każdym produkcie kompensacyjnym do całkowitej ilości tych towarów zawartych w całości danych produktów kompensacyjnych.

5. Ilość każdego rodzaju towarów wywożonych czasowo równa ilości każdego rodzaju produktu kompensacyjnego dopuszczonego do swobodnego obrotu, którą uwzględnia się przy określaniu kwoty do odliczenia, ustalana jest przy zastosowaniu, w odniesieniu do ilości każdego rodzaju wywożonych czasowo towarów używanych do wytworzenia każdego rodzaju tych produktów, obliczonej zgodnie z ust. 4, współczynnika ustalonego zgodnie z art. 773 ust. 2.

Artykuł 775

1. Metoda klucza wartościowego stosowana jest we wszystkich przypadkach, w których nie mają zastosowania art. 773 i 774.

Jednakże po uzgodnieniu z posiadaczem pozwolenia i w celu uproszczenia organy celne mogą stosować zamiast metody klucza wartościowego metodę klucza ilościowego (towary wywożone czasowo), jeżeli zastosowanie obydwu metod daje podobne wyniki.

2. W celu ustalenia ilości każdego rodzaju towarów wywożonych czasowo i używanych do wytworzenia każdego rodzaju produktów kompensacyjnych stosuje się kolejno, w odniesieniu do całkowitych ilości towarów wywożonych czasowo współczynnik będący stosunkiem wartości celnej każdego z produktów kompensacyjnych do wartości celnej wszystkich tych produktów.

3. Jeżeli jeden rodzaj produktów kompensacyjnych nie został powrotnie przywieziony, to wartość tych produktów, którą uwzględnia się do celów stosowania klucza wartościowego, jest ostatnią ceną sprzedaży we Wspólnocie produktów identycznych lub podobnych, pod warunkiem że nie miały na nią wpływu powiązania między kupującym a sprzedającym.

W celu ustalenia, czy istnieją powiązania między kupującym a sprzedającym, stosuje się art. 143.

Jeżeli wartość nie może zostać ustalona z zastosowaniem powyższych przepisów, to organy celne ustalają ją w jakikolwiek racjonalny sposób.

4. Ilość każdego rodzaju towarów wywożonych czasowo równa ilości każdego rodzaju produktów kompensacyjnych dopuszczonych do swobodnego obrotu, którą uwzględnia się przy określaniu kwoty do odliczenia, ustalana jest z zastosowaniem, w odniesieniu do ilości każdego rodzaju towarów wywożonych czasowo, używanych do wytworzenia tych produktów, obliczonej zgodnie z ust. 2, współczynnika obliczonego zgodnie z art. 773 ust.2.

Artykuł 776

1. Jeżeli wydawane jest pozwolenie na dokonanie uszlachetnienia biernego, które nie przewiduje naprawy, a organy celne, w porozumieniu z posiadaczem pozwolenia, są w stanie ustalić przybliżoną kwotę należności celnych do uiszczenia na mocy przepisów dotyczących częściowego zwolnienia z należności celnych przywozowych, to organy te mogą ustalić średnią stawkę należności celnych stosowaną dla wszystkich procesów uszlachetniania, które mają zostać przeprowadzone na mocy tego pozwolenia (zestawienie zakończenia), w przypadku przedsiębiorstw często dokonujących uszlachetniania biernego.

2. Stawka określona w ust. 1 ustalana jest dla każdego okresu nieprzekraczającego sześciu miesięcy na podstawie:

- dokonanego z wyprzedzeniem przybliżonego szacunku kwoty do zapłacenia za ten okres, lub

- doświadczenia zdobytego przy poborze kwot płaconych we wcześniejszym równoważnym okresie.

Stawka ta jest odpowiednio podwyższana, w celu uniknięcia sytuacji, w której zaksięgowana kwota należności celnych przywozowych byłaby niższa od kwoty prawnie należnej.

3. Stawkę określoną w ust. 1 stosuje się tymczasowo w odniesieniu do kosztów uszlachetniania produktów kompensacyjnych dopuszczonych do swobodnego obrotu w okresie referencyjnym identycznym z okresem uwzględnianym przy obliczeniach określonych w ust. 2 bez konieczności dokonywania przy każdym dopuszczeniu do swobodnego obrotu obliczeń w celu dokładnego ustalenia kwoty należności celnych przywozowych do zapłacenia.

4. Kwota należności celnych przywozowych wynikająca z zastosowania przepisów niniejszego artykułu jest księgowana na warunkach i w terminach przewidzianych w art. 217-232 Kodeksu.

5. Na koniec każdego okresu referencyjnego organy celne dokonują całościowego zakończenia procedury i przeprowadzają obliczenie końcowe, zgodnie z przepisami odnoszącymi się do częściowego zwolnienia z należności celnych przywozowych.

6. Jeżeli w wyniku końcowych obliczeń okaże się, że dokonano zaksięgowania zbyt wysokiej kwoty należności celnych przywozowych lub gdy zaksięgowana kwota należności celnych przywozowych jest niższa od prawnie należnej mimo podwyższenia dokonanego zgodnie z ust. 2, to dokonuje się dostosowania.

Sekcja 5

Obrót trójstronny

Artykuł 777

1. Organy celne określone w art. 751 zezwalają na stosowanie obrotu trójstronnego:

a) w ramach pozwolenia określonego w art. 147 lub art. 152 Kodeksu; lub

b) na szczególny wniosek posiadacza pozwolenia, złożony po udzieleniu pozwolenia, ale przed dopuszczeniem do swobodnego obrotu produktów kompensacyjnych lub zamiennych.

2. Stosowanie obrotu trójstronnego nie jest dozwolone w przypadku stosowania systemu standardowej wymiany z dokonaniem uprzedniego przywozu.

Artykuł 778

1. Bez uszczerbku dla art. 783 w przypadku obrotu trójstronnego wykorzystywany jest dokument informacyjny, znany jako "INF 2".

2. Dokument informacyjny INF 2, odpowiadający wzorowi i przepisom zawartym w załączniku 106, składa się z oryginału i jednej kopii, które są łącznie przedstawiane w urzędzie celnym objęcia.

Dokument informacyjny INF 2 sporządzany jest dla ilości towarów objętych procedurą. Jeżeli przewiduje się, że powrotny przywóz produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych dokonany zostanie w kilku przesyłkach do różnych urzędów celnych, to na wniosek posiadacza pozwolenia urząd objęcia wydaje większą liczbę dokumentów INF 2 sporządzanych dla ilości towarów objętych procedurą.

3. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia dokumentu informacyjnego INF 2 posiadacz pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego może wystąpić do urzędu celnego, który go poświadczył, z wnioskiem o wydanie duplikatu. Dany urząd przychyla się do wniosku, w przypadku gdy można ustalić, że towary wywożone czasowo, w odniesieniu do których wystąpiono z wnioskiem o wydanie duplikatu, nie zostały jeszcze powrotnie przywiezione.

W ten sposób wydany duplikat zawiera jedno z następujących oznaczeń:

- DUPLICADO,

- DUPLIKAT,

- DUPLIKAT,

- ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ,

- DUPLICATE,

- DUPLICATA,

- DUPLICATO,

- DUPLICAAT,

- SEGUNDA VIA.

4. Wniosek o wydanie dokumentu informacyjnego INF 2 stanowi zgodę posiadacza pozwolenia, określoną w art. 150 ust. 1 lit. b) Kodeksu.

Artykuł 779

1. Urząd objęcia procedurą poświadcza oryginał i kopię dokumentu informacyjnego INF 2. Urząd ten zachowuje kopię, a oryginał zwraca zgłaszającemu.

2. Jeżeli urząd objęcia procedurą uznaje, że urząd celny, w którym zostanie przedstawione zgłoszenie o objęcia procedurą dopuszczenia do swobodnego obrotu, powinien znać niektóre dane, które nie zostały umieszczone w dokumencie informacyjnym, umieszcza takie dane w tym dokumencie informacyjnym.

3. Oryginał dokumentu informacyjnego INF 2 przedstawiany jest w urzędzie celnym, przez który towary opuszczają obszar celny Wspólnoty. Urząd ten poświadcza na oryginale fakt, że towary opuściły ten obszar, i zwraca dokument osobie, która go przedstawiła.

Artykuł 780

1. Jeżeli urząd objęcia procedurą ma poświadczyć dokument informacyjny INF 2, wskazuje w polu 16 środki zastosowane dla ustalenia tożsamości wywożonych czasowo towarów.

2. W przypadku pobierania próbek lub używania ilustracji bądź opisów technicznych urząd określony w ust. 1 uwierzytelnia takie próbki, ilustracje lub opisy techniczne poprzez nałożenie zamknięć celnych urzędu bądź na te towary, jeżeli jest to możliwe ze względu na ich rodzaj, bądź na opakowanie w taki sposób, aby nie można go było naruszyć.

Do próbek, ilustracji lub opisów technicznych jest dołączana etykieta opatrzona pieczęcią urzędu oraz numerami zgłoszenia wywozowego, w sposób zapobiegający jej zamianie.

3. Próbki, ilustracje lub opisy techniczne, uwierzytelnione i zaplombowane zgodnie z ust. 2, są zwracane eksporterowi, który przedstawia je z nienaruszonymi zamknięciami przy powrotnym przywozie produktów kompensacyjnych lub zamiennych.

4. W przypadku konieczności dokonania analizy, której wyniki będą znane dopiero po poświadczeniu przez urząd celny dokumentu informacyjnego INF 2, dokument zawierający wyniki analizy przekazywany jest eksporterowi w odpowiednio zabezpieczonej kopercie.

Artykuł 781

1. Przy składaniu zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu importer produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych przedstawia w urzędzie zakończenia oryginał dokumentu informacyjnego INF 2, jak również, w odpowiednim przypadku, środki identyfikacyjne, określone w art. 780 ust. 3 i 4.

2. Jeżeli produkty kompensacyjne lub produkty zamienne dopuszczane są do swobodnego obrotu w jednej przesyłce bądź w kilku przesyłkach, ale w tym samym urzędzie celnym, to urząd ten odnotowuje na oryginale dokumentu informacyjnego INF 2 ilości towarów wywożonych czasowo równe ilości produktów kompensacyjnych lub zamiennych dopuszczonych do swobodnego obrotu. Jeżeli zwalniany jest dokument informacyjny INF 2, wówczas zostaje załączony do właściwego zgłoszenia. W przypadku braku zgłoszenia zostaje on zwrócony zgłaszającemu i zostaje to odnotowane w polu 44 formularza określonego w art. 205.

3. Jeżeli produkty kompensacyjne lub produkty zamienne dopuszczane są do swobodnego obrotu w jednej przesyłce bądź w kilku przesyłkach, ale w tym samym urzędzie celnym, a art. 778 ust. 2 nie został zastosowany, to urząd celny, w którym złożone zostało pierwsze zgłoszenie dopuszczenia do swobodnego obrotu, zastępuje, na wniosek zgłaszającego, pierwotny dokument informacyjny INF 2 dokumentami informacyjnymi INF 2 sporządzonymi dla ilości towarów wywożonych czasowo, która nie została jeszcze dopuszczona do swobodnego obrotu. Urząd celny umieszcza na tym zastępczym dokumencie lub dokumentach informacyjnych numer pierwotnego dokumentu informacyjnego i nazwę urzędu celnego, który go wydał. Ilości podane w tym zastępczym dokumencie lub dokumentach informacyjnych wliczane są do ilości podanych na pierwotnym dokumencie informacyjnym INF 2, który już raz zwolniony w ten sposób zostaje załączony do pierwotnego zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu. Każdy zwalniany zastępczy dokument informacyjny jest załączany do właściwego zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu.

Artykuł 782

Urząd zakończenia ma prawo zażądać od urzędu celnego, który poświadczył dokument informacyjny INF 2, przeprowadzenia po odprawie celnej weryfikacji autentyczności dokumentu informacyjnego i dokładności umieszczonych w nim danych, jak również wszelkich wpisanych informacji dodatkowych.

Urząd celny, który poświadczył dokument informacyjny INF 2, czyni zadość żądaniu tak szybko, jak to możliwe.

Artykuł 783

Uproszczone procedury informowania i kontroli mogą być stosowane wobec szczególnego obrotu trójstronnego.

Zainteresowane Państwa Członkowskie przesyłają wcześniej Komisji projekt procedur przewidzianych dla danego obrotu, a Komisja informuje pozostałe Państwa Członkowskie.

Procedury uproszczone, o których powiadomiona została Komisja, mogą zostać wprowadzone w życie, chyba że w terminie dwóch miesięcy od dnia przyjęcia projektu powiadomi zainteresowane Państwa Członkowskie o istnieniu zastrzeżeń dotyczących wprowadzenia w życie tej procedury.

Sekcja 6

Środki polityki handlowej

Artykuł 784

1. Obowiązujące w wywozie środki polityki handlowej stosuje się z chwilą przyjęcia zgłoszenia objęcia procedurą.

2. Ustęp 1 nie narusza decyzji pozwalających, aby popiół i pozostałości miedzi oraz stopy miedzi objęte kodem CN 2620oraz odpady miedzi i stopy miedzi objęte kodem CN 740400 nie zostały zaliczone do kontyngentów wywozowych.

Artykuł 785

1. Jeżeli produkty kompensacyjne określone w art. 145 ust. 1 Kodeksu są dopuszczane do swobodnego obrotu, środki polityki handlowej obowiązujące wobec tych produktów w chwili przyjęcia zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu stosuje się jedynie, gdy produkty te nie pochodzą ze Wspólnoty, w rozumieniu art. 23 i 24 Kodeksu.

2. Obowiązujące w przywozie środki polityki handlowej nie mają zastosowania w przypadku stosowania systemu standardowej wymiany ani w przypadku napraw lub przy przeprowadzaniu uzupełniających procesów uszlachetniania, które mają zostać przeprowadzone zgodnie z art. 123 Kodeksu.

Sekcja 7

Współpraca administracyjna

Artykuł 786

1. Państwa Członkowskie przesyłają Komisji informacje zawarte w załączniku 107, dotyczące każdego wniosku o udzielenie pozwolenia, który został odrzucony ze względu na niespełnienie warunków gospodarczych.

2. Informacje określone w ust. 1 przesyłane są w miesiącu następującym po tym, w którym wniosek o udzielenie pozwolenia został odrzucony. Komisja przekazuje te informacje pozostałym Państwom Członkowskim, a w przypadkach, gdy zostanie to uznane za niezbędne, są one badane przez Komitet.

Artykuł 787

1. Państwa Członkowskie przekazują Komisji:

a) wykaz organów celnych, którym przedstawia się wnioski o udzielenie pozwolenia, z wyjątkiem przypadków, w których stosuje się art. 760 i 761;

b) wykaz urzędów celnych uprawnionych do wydawania pozwoleń zgodnie z art. 760 i 761.

2. Stosuje się przepisy art. 649 ust. 2 i 3.

TYTUŁ IV

PRZEPISY WYKONAWCZE DOTYCZĄCE WYWOZU

ROZDZIAŁ 1

Wywóz ostateczny

Artykuł 788

1. W rozumieniu art. 161 ust. 5 Kodeksu za eksportera uważa się osobę, na rzecz której dokonywane jest zgłoszenie i która w chwili jego przyjęcia jest właścicielem towarów lub posiada podobne prawo do dysponowania danymi towarami.

2. Jeżeli własność lub podobne prawo do dysponowania towarami posiada osoba mająca swoją siedzibę poza Wspólnotą na podstawie umowy, na podstawie której odbywa się wywóz, to za eksportera uważana jest strona umowy mająca swoją siedzibę we Wspólnocie.

Artykuł 789

W przypadku podwykonawstwa zgłoszenie wywozowe może zostać również złożone w urzędzie celnym właściwym dla miejsca siedziby podwykonawcy.

Artykuł 790

Jeżeli ze względów organizacyjnych nie można zastosować przepisów art. 161 ust. 5 zdanie pierwsze Kodeksu, to zgłoszenie może zostać złożone w każdym urzędzie celnym właściwym dla danej operacji w zainteresowanym Państwie Członkowskim.

Artykuł 791

1. Mając na uwadze odpowiednio uzasadnione powody, zgłoszenie wywozowe może zostać przyjęte:

- w urzędzie celnym innym niż określony w art. 161 ust. 5 zdanie pierwsze Kodeksu,

lub

- w urzędzie celnym innym niż określony w art. 790.

W takim przypadku kontrole odnoszące się do stosowania zakazów i ograniczeń uwzględniają szczególny charakter tej sytuacji.

2. Jeżeli w przypadkach określonych w ust. 1 formalności wywozowe nie są dokonywane w Państwie Członkowskim, w którym eksporter ma swoją siedzibę, to urząd celny, w którym zostało złożone zgłoszenie wywozowe, przesyła kopię jednolitego dokumentu administracyjnego wyznaczonym organom Państwa Członkowskiego, w którym eksporter ma swoją siedzibę.

Artykuł 792

Bez uszczerbku dla art. 207, jeżeli zgłoszenie wywozowe sporządzane jest na podstawie jednolitego dokumentu administracyjnego, to należy wykorzystać egzemplarze 1, 2 i 3 tego dokumentu. Urząd celny, w którym złożone zostało zgłoszenie wywozowe (urząd celny wywozu), opatruje pieczęcią pole A i, w zależności od przypadku, wypełnia pole D. W przypadku udzielenia zwolnienia towarów zachowuje egzemplarz 1, przesyła egzemplarz 2 do urzędu statystycznego Państwa Członkowskiego urzędu celnego wywozu i zwraca egzemplarz 3 osobie zainteresowanej.

Artykuł 793

1. Egzemplarz 3 jednolitego dokumentu administracyjnego, jak również towary zwolnione do wywozu, przedstawiane są w urzędzie celnym wyprowadzenia.

2. "Urząd celny wyprowadzenia" oznacza:

a) w przypadku towarów wywożonych koleją, pocztą, drogą powietrzną lub drogą morską – urząd celny właściwy dla miejsca, w którym towary przejmowane są w ramach umowy przewozu w celu transportu do państwa trzeciego przez towarzystwo kolejowe, organy pocztowe, towarzystwo lotnicze bądź przedsiębiorstwo żeglugowe;

b) w przypadku towarów wywożonych rurociągami i w przypadku energii elektrycznej – urząd wyznaczony przez Państwo Członkowskie, w którym znajduje się siedziba eksportera;

c) w przypadku towarów wywożonych w inny sposób lub w okolicznościach nieobjętych lit. a) i b) – ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty.

3. Urząd celny wyprowadzenia upewnia się, czy przedstawione towary są towarami zgłoszonymi, oraz nadzoruje i potwierdza ich fizyczne wyjście, poświadczając odwrotną stronę egzemplarza 3. Poświadczenie stanowi pieczęć z nazwą urzędu i datą. Urząd celny wyprowadzenia zwraca egzemplarz 3 osobie, która przedstawiła egzemplarz, z zamiarem jego zwrotu zgłaszającemu.

W przypadku wysyłki partiami poświadczenia dokonuje się tylko dla towarów faktycznie wywiezionych. W przypadku wysyłki partiami przez kilka urzędów celnych urząd celny wyprowadzenia, w którym został przedstawiony oryginał egzemplarza 3, poświadcza, po przedstawieniu należycie uzasadnionego wniosku, kopię egzemplarza 3 dla każdej ilości danych towarów, w celu przedstawienia go w innym zainteresowanym urzędzie wyprowadzenia. Oryginał egzemplarza 3 zostaje odpowiednio odnotowany.

Jeżeli cała operacja przeprowadzana jest na obszarze jednego Państwa Członkowskiego, to Państwo Członkowskie może nie wymagać poświadczania egzemplarza 3. W takim przypadku ten egzemplarz nie jest zwracany.

4. Jeżeli urząd celny wyprowadzenia stwierdza braki, odnotowuje to na przedstawionym egzemplarzu zgłoszenia i powiadamia urząd celny wywozu.

Jeżeli urząd celny wyprowadzenia stwierdza nadwyżkę, to odmawia wyprowadzenia tych towarów do czasu spełnienia formalności wywozowych.

Jeżeli urząd celny wyprowadzenia stwierdza różnicę w rodzaju towarów, to odmawia wyprowadzenia tych towarów do czasu spełnienia formalności wywozowych i informuje urząd celny wywozu.

5. W przypadkach określonych w ust. 2 lit. a) urząd celny wyprowadzenia poświadcza egzemplarz 3 zgłoszenia wywozowego zgodnie z ust. 3, po opatrzeniu dokumentu przewozowego potwierdzeniem "Wywóz" w kolorze czerwonym i swoją pieczęcią. W przypadku regularnych linii żeglugowych, transportu bezpośredniego lub bezpośrednich lotów do państw trzecich przeznaczenia, jeżeli operatorzy są w stanie zagwarantować za pomocą innych środków prawidłowość przebiegu operacji, to umieszczenie potwierdzenia "Wywóz" nie jest wymagane.

6. Jeżeli chodzi o towary wysyłane do państw trzecich lub do urzędu celnego wyprowadzenia z zastosowaniem procedury tranzytowej, urząd wyjścia poświadcza egzemplarz 3, zgodnie z ust. 3, i zwraca go po opatrzeniu potwierdzeniem "Wywóz" w kolorze czerwonym wszystkich egzemplarzy dokumentu tranzytowego lub każdego innego zastępującego go dokumentu. Urząd celny wyprowadzenia kontroluje fizyczne wyprowadzenie towarów.

Pierwszy akapit nie ma zastosowania w przypadkach zwolnienia z określonego w art. 419 ust. 4 i 7 i art. 434 ust. 6 i 9 przedstawienia w urzędzie wyjścia.

7. Urząd celny wywozu może zażądać od eksportera dostarczenia dowodu, że towary opuściły obszar celny Wspólnoty.

Artykuł 794

1. Towary niepodlegające zakazom lub ograniczeniom i których wartość na przesyłkę i na zgłaszającego nie przekracza 3000ECU, mogą zostać zgłoszone w urzędzie celnym wyprowadzenia.

Państwa Członkowskie mogą przewidzieć, że niniejszy przepis nie będzie stosowany, gdy osoba sporządzająca zgłoszenie wywozowe działa jako zawodowy agent celny na rzecz innych osób.

2. Zgłoszenia ustne mogą być dokonywane jedynie w urzędzie celnym wyprowadzenia.

Artykuł 795

Jeżeli towary opuszczają obszar celny Wspólnoty bez zgłoszenia wywozowego, to zgłoszenie takie składane jest z mocą wsteczną przez eksportera w urzędzie celnym właściwym dla miejsca, w którym eksporter ma swoją siedzibę. W takich okolicznościach stosuje się przepisy art. 790.

Przyjęcie takiego zgłoszenia uzależnione jest od przedstawienia przez eksportera, zgodnie z wymogami organów danego urzędu celnego, dowodu dotyczącego rodzaju i ilości danych towarów oraz okoliczności, w jakich towary te opuściły obszar celny Wspólnoty. Urząd ten poświadcza również egzemplarz 3 jednolitego dokumentu administracyjnego.

Przyjęcie zgłoszenia z mocą wsteczną nie stanowi przeszkody dla stosowania obowiązujących sankcji ani konsekwencji, które mogą wynikać w odniesieniu do wspólnej polityki rolnej.

Artykuł 796

1. Jeżeli towary zwolnione w celu wywozu nie opuściły obszaru celnego Wspólnoty, to eksporter niezwłocznie informuje urząd celny wywozu. Egzemplarz 3 zgłoszenia jest zwracany do tego urzędu.

2. Jeżeli w przypadkach określonych w art. 793 ust. 5 lub 6 zmiana umowy przewozu powoduje zakończenie na obszarze celnym Wspólnoty czynności transportu, która miała się zakończyć poza tym obszarem, to dane przedsiębiorstwa lub organy mogą przystąpić do realizacji zmienionej umowy tylko za zgodą urzędu celnego określonego w art. 793 ust. 2 lit. a) lub w przypadku czynności tranzytowej za zgodą urzędu wyjścia. W takich przypadkach egzemplarz 3 powinien zostać zwrócony.

ROZDZIAŁ 2

Wywóz czasowy z zastosowaniem karnetu ATA

Artykuł 797

1. Wywóz może zostać dokonany z zastosowaniem karnetu ATA, jeżeli spełniane są niżej wymienione warunki:

a) karnet ATA jest wydany w Państwie Członkowskim Wspólnoty i poświadczony oraz gwarantowany przez zrzeszenie mające swoją siedzibę we Wspólnocie, które wchodzi w skład międzynarodowego systemu gwarancji.

Komisja publikuje wykaz zrzeszeń;

b) karnet ATA stosuje się jedynie do towarów wspólnotowych:

- które przy wywozie poza obszar celny Wspólnoty nie podlegały wywozowym formalnościom celnym w celu zapłaty refundacji lub innych kwot wywozowych w ramach wspólnej polityki rolnej,

- w odniesieniu do których nie zostały przyznane żadne inne korzyści finansowe w ramach wspólnej polityki rolnej poza tymi, które połączone są z zobowiązaniem wywozu danych towarów,

- w odniesieniu do których nie został złożony wniosek o udzielenie zwrotu;

c) dokumenty określone w art. 221 muszą zostać przedstawione. Organy celne mogą zażądać przedłożenia dokumentu przewozowego;

d) towary muszą być przeznaczone do powrotnego wywozu.

2. Jeżeli towary umieszczone na karnecie ATA objęte są procedurą do celów powrotnego wywozu, urząd celny wywozu spełnia następujące formalności:

a) sprawdza, czy dane umieszczone w polach A-G odcinka wywozowego zgadzają się z towarami umieszczonymi na karnecie;

b) wypełnia, o ile jest to konieczne, pole "Zaświadczenie władz celnych" znajdujące się na stronie tytułowej karnetu;

c) wypełnia grzbiet odcinka i pole H odcinka wywozowego;

d) podaje swoją nazwę w polu H lit. b) odcinka powrotnego przywozu;

e) zatrzymuje odcinek wywozowy.

3. Jeżeli urząd celny wywozu nie jest urzędem wyprowadzenia, to urząd celny wywozu spełnia formalności określone w ust. 2, ale nie wypełnia pola 7 grzbietu odcinka wywozowego, które musi zostać wypełnione przez urząd celny wyprowadzenia.

4. Termin powrotnego wywozu towarów ustanowiony przez organy celne w polu H lit. b) odcinka wywozowego nie może przekraczać terminu ważności karnetu.

Artykuł 798

Jeżeli towary, które opuściły obszar celny Wspólnoty z zastosowaniem karnetu ATA, nie są już przeznaczone do powrotnego przywozu, zgłoszenie wywozowe zawierające dane określone w załączniku 37 przedstawiane jest w urzędzie celnym wywozu.

Po przedstawieniu danego karnetu urząd celny poświadcza egzemplarz 3 zgłoszenia wywozowego oraz unieważnia grzbiet odcinka i odcinek powrotnego wywozu.

TYTUŁ V

INNE DOPUSZCZONE PRZEZNACZENIA CELNE

ROZDZIAŁ 1

Wolne obszary celne i składy wolnocłowe

Sekcja 1

Przepisy ogólne

Artykuł 799

1. Do celów niniejszego rozdziału operator oznacza każdą osobę prowadzącą działalność polegającą na składowaniu, obróbce, przetwarzaniu, sprzedaży lub zakupie towarów w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym.

2. Definicje zawarte w art. 503 stosują się również w odniesieniu do niniejszego rozdziału.

Artykuł 800

Jeżeli akty wspólnotowe przewidują stosowanie środków polityki handlowej w stosunku do:

a) dopuszczania towarów do swobodnego obrotu, to środki takie nie mają zastosowania ani przy umieszczaniu towarów w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, ani podczas całego okresu pozostawania towarów w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym;

b) wprowadzania towarów na obszar celny Wspólnoty, to środki takie stosuje się przy umieszczaniu towarów niewspólnotowych w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym;

c) wywozu towarów, to środki takie stosuje się przy wywozie towarów wspólnotowych z wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego poza obszar celny Wspólnoty. Towary te podlegają nadzorowi organów celnych.

Artykuł 801

Każda osoba może ubiegać się o ustanowienie części obszaru celnego Wspólnoty wolnym obszarem celnym lub o utworzenie składu wolnocłowego.

Istniejące i działające we Wspólnocie wolne obszary celne wymienione są w załączniku 108.

Artykuł 802

Ogrodzenie odgraniczające wolny obszar celny lub pomieszczenia składu wolnocłowego jest tak skonstruowane, aby ułatwiało organom celnym zewnętrzny nadzór wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego i nie pozwalało na nieprawidłowe opuszczenie przez towary tego obszaru lub składu.

Strefa zewnętrzna granicząca z ogrodzeniem jest tak zagospodarowana, aby pozwalała organom celnym na sprawowanie odpowiedniego nadzoru. Wstęp do tej strefy wymaga uzyskania zgody tych organów.

Artykuł 803

1. Wniosek o pozwolenie na budowę w wolnym obszarze celnym składany jest na piśmie.

2. Wniosek określony w ust. 1 określa, w ramach jakiej działalności będzie użytkowana nieruchomość, jak również podaje wszystkie pozostałe informacje, które umożliwią organom celnym dokonanie oceny podstaw dla udzielenia pozwolenia.

3. Organy celne udzielają pozwolenia, jeżeli stosowanie ustawodawstwa celnego nie będzie utrudnione.

4. Ustępy 1, 2 i 3 stosuje się również w przypadku przebudowy nieruchomości w wolnym obszarze celnym lub nieruchomości stanowiącej skład wolnocłowy.

Artykuł 804

Bez uszczerbku dla nadzoru określonego w art. 168 ust. 1 Kodeksu organy celne przeprowadzają kontrole określone w art. 168 ust. 2 i 4 jedynie wyrywkowo lub kiedy mają uzasadnione wątpliwości dotyczące przestrzegania obowiązującego prawodawstwa.

Sekcja 2

Działalność prowadzona w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym i zatwierdzenie ewidencji towarowej

Artykuł 805

W przypadku działalności określonych w art. 176 ust. 1 Kodeksu powiadomienie określone w art. 172 ust. 1 Kodeksu dokonywane jest w formie przedstawienia wniosku o zatwierdzenie ewidencji towarowej określonej w art. 808.

Artykuł 806

Operator podejmuje wszelkie środki ostrożności, aby osoby, które zatrudnia w celu prowadzenia jego działalności, przestrzegały prawodawstwa celnego.

Artykuł 807

1. Przed rozpoczęciem działalności w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym ewidencja towarowa określona w art. 176 Kodeksu prowadzona przez każdego operatora jest zatwierdzana przez organy celne.

2. Zatwierdzenie określone w ust. 1 udzielane jest jedynie osobom, które zapewniają konieczne gwarancje dotyczące stosowania przepisów odnoszących się do wolnych obszarów celnych i składów wolnocłowych.

Artykuł 808

1. Wniosek o zatwierdzenie określone w art. 807, zwany dalej "wnioskiem", składany jest na piśmie organom celnym wyznaczonym przez Państwo Członkowskie, w którym znajduje się wolny obszar celny lub strefa wolnocłowa.

2. We wniosku określa się, która z działalności wymienionych w art. 176 ust. 1 Kodeksu jest przewidywana. Wniosek zawiera szczegółowy opis prowadzonej lub mającej być prowadzonej ewidencji towarowej, rodzaj i status celny towarów, których dotyczą wymienione rodzaje działalności i, w zależności od przypadku, procedurę celną, pod którą będą prowadzone, oraz wszelkie inne informacje niezbędne organom celnym dla upewnienia się co do właściwego stosowania przepisów regulujących działalność wolnych obszarów celnych i składów wolnocłowych.

3. Wnioski i odnoszące się do nich dokumenty przechowywane są przez organy celne przez okres co najmniej trzech lat od końca roku kalendarzowego, w którym operator zaprzestał prowadzenia działalności w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym.

Artykuł 809

Zatwierdzenie ewidencji towarowej wydawane jest na piśmie oraz jest opatrzone datą i podpisane.

O wydaniu zatwierdzenia powiadamia się wnioskodawcę.

Kopia zatwierdzenia przechowywana jest przez okres określony w art. 808 ust. 3.

Artykuł 810

1. Organy celne zmieniają lub cofają zatwierdzenie, w przypadku gdy zakazują na mocy art. 172 ust. 2 lub 3 Kodeksu prowadzenia działalności w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym osobie, której wydano zatwierdzenie.

2. Organy celne cofają zatwierdzenie w przypadku powtarzającego się znikania towarów, które nie może zostać w zadowalający sposób wyjaśnione.

3. W przypadku cofnięcia zatwierdzenia działalność, dla której prowadzona jest ewidencja towarowa, nie może być już prowadzona w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym.

Sekcja 3

Wprowadzenie towarów do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego

Artykuł 811

Bez uszczerbku dla art. 812 i 813, jeżeli towary są wprowadzane do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, nie jest wymagane przedstawienie towarów ani zgłoszenie celne organom celnym.

Przybycie towarów do miejsc, w których prowadzona jest działalność, jest niezwłocznie wpisywane w ewidencji towarowej, określonej w art. 807.

Artykuł 812

Dokumentem przewozowym, określonym w art. 168 ust. 4 Kodeksu, jest każdy dokument związany z transportem, taki jak list przewozowy, dowód dostawy, manifest lub kwit wysyłkowy, pod warunkiem że zawiera on wszystkie informacje niezbędne dla ustalenia tożsamości towarów.

Artykuł 813

1. Bez uszczerbku dla jakichkolwiek procedur uproszczonych przewidzianych w ramach procedury celnej, która ma zostać zakończona, jeżeli towary objęte procedurą celną mają zostać przedstawione organom celnym zgodnie z art. 170 ust. 2 lit. a) Kodeksu, to wraz z towarami musi zostać przedstawiony odpowiedni dokument.

2. W przypadku gdy procedura uszlachetniania czynnego lub procedura odprawy czasowej zostaje zakończona poprzez objęcie produktów kompensacyjnych lub towarów przywożonych w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, po czym następuje wprowadzenie do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego w celu późniejszego wywozu poza obszar celny Wspólnoty, to organy celne przeprowadzają wyrywkowe kontrole, aby upewnić się, czy oznaczenia określone w art. 817 ust. 3 lit. f) zostały umieszczone w ewidencji towarowej.

Organy celne upewniają się również, czy w przypadku przeniesienia towarów między dwoma operatorami w wolnym obszarze celnym zostało to wpisane do ewidencji towarowej odbiorcy.

Artykuł 814

Jeżeli w odniesieniu do towarów podjęto decyzję o dokonaniu zwrotu lub umorzeniu należności celnych przywozowych, pozwalając na ich umieszczenie w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, organy celne wydają zaświadczenie określone w art. 887 ust. 5.

Artykuł 815

Bez uszczerbku dla art. 823 wprowadzenie do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego towarów podlegających należnościom celnym wywozowym lub innym przepisom stosowanym w wywozie, wobec których organy celne stawiają, na mocy art. 170 ust. 3 Kodeksu, wymóg powiadomienia o nich urzędu celnego nie stwarza obowiązku przedstawiania dokumentu przy wprowadzeniu ani systematycznych i ogólnych kontroli wprowadzanych towarów.

Artykuł 816

Jeżeli organy celne poświadczają wspólnotowy lub niewspólnotowy status towarów, zgodnie z art. 170 ust. 4 Kodeksu, stosują formularz zgodny ze wzorem i przepisami określonymi w załączniku 109.

Sekcja 4

Funkcjonowanie wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego

Artykuł 817

1. Operator prowadzący zatwierdzoną ewidencję towarową, zgodnie z art. 807, wpisuje w niej wszystkie dane potrzebne do kontroli właściwego stosowania prawodawstwa celnego.

2. Operator powiadamia organy celne o każdym stwierdzonym przez niego i niespowodowanym przyczynami naturalnymi zniknięciu towarów.

3. Bez uszczerbku dla art. 824 ewidencja towarowa obejmuje:

a) dane dotyczące oznakowania, numerów identyfikacyjnych, liczbę i rodzaj opakowań, ilość i zwykły handlowy opis towarów, jak również, w zależności od przypadku, znaki identyfikacyjne kontenera;

b) informacje umożliwiające monitorowanie towarów, w szczególności miejsca, w których się znajdują;

c) numery dokumentu przewozowego używanego przy wprowadzaniu i wyprowadzaniu towarów;

d) status celny i, w zależności od przypadku, numery zaświadczenia potwierdzającego ten status określony w art. 816;

e) dane dotyczące zabiegów zwyczajowych;

f) w przypadku gdy wprowadzenie do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego ma służyć zakończeniu procedury uszlachetniania czynnego, procedury odprawy czasowej lub procedury składu celnego bądź też zakończeniu wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, która sama służyła do zakończenia jednej z tych procedur, oznaczenia określone w:

- artykule 522 ust. 4,

- artykule 610 ust. 1 i art. 644 ust. 1,

- artykule 711;

g) w przypadku gdy towary zostały objęte wspólnotową procedurą tranzytu zewnętrznego w związku z opuszczeniem wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, a procedura ta zostaje zakończona poprzez wprowadzenie towarów do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, oznaczenie przewidziane w art. 818 ust. 4;

h) dane dotyczące towarów, które w przypadku dopuszczenia do swobodnego obrotu lub odprawy czasowej nie podlegałyby należnościom celnym przywozowym lub środkom polityki handlowej, których wykorzystanie lub przeznaczenie musi być kontrolowane.

4. W przypadku gdy do celów procedury celnej wymagane jest prowadzenie księgowości, to informacje umieszczane w tej księgowości nie muszą być ujęte w ewidencji towarowej, określonej w ust. 1.

Artykuł 818

1. Zwyczajowymi zabiegami określonymi w art. 173 lit. b) Kodeksu są te, które zostały zdefiniowane w załączniku 69.

2. Jeżeli dokonanie zabiegów spowodowałoby korzyść w naliczaniu należności celnych przywozowych za towary niewspólnotowe poddane zabiegom w porównaniu do należności za towary przed zabiegiem, to można na nie zezwolić, tylko pod warunkiem że wniosek określony w art. 178 ust. 2 Kodeksu zostanie złożony w chwili złożenia wniosku o pozwolenie na dokonanie zwyczajowego zabiegu, zgodnie z art. 525 ust. 1 i 2.

3. Jeżeli w wyniku zabiegów kwota należności celnych przywozowych byłaby wyższa od kwoty należności celnych przywozowych za towary przed poddaniem ich zabiegom, zabiegi te mogą by przeprowadzone bez pozwolenia, a osoba zainteresowana nie może już wystąpić z wnioskiem określonym w art. 178 ust. 2 Kodeksu.

4. Jeżeli towary umieszczone w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym zgłaszane są do przeznaczenia celnego innego niż dopuszczenie do swobodnego obrotu lub powrotny wywóz, bądź składowanie czasowe i jeżeli stosuje się ust. 2, w polu 31 zgłoszenia objęcia towarów danym przeznaczeniem lub w polu przeznaczonym na opis towarów w dokumencie wykorzystywanym do składowania czasowego umieszcza się jedno z następujących oznaczeń:

- Mercancías MU,

- SB-varer,

- UB-Waren,

- Εμπορεύματα ΣΕ,

- UFH goods,

- Marchandises MU,

- Merci MU,

- GB-goederen,

- Mercadorias MU.

5. Jeżeli po objęciu procedurą celną towary, do których stosuje się ust. 2, są dopuszczane do swobodnego obrotu lub obejmowane inną procedurą celną, co mogłoby spowodować powstanie długu celnego, wykorzystywany jest dokument informacyjny INF 8 określony w załączniku 70.

Organy celne, którym złożone zostało zgłoszenie dopuszczenia do swobodnego obrotu lub objęcia inną procedurą celną, co mogłoby spowodować powstanie długu celnego, z wykorzystaniem poświadczonego przez nie dokumentu informacyjnego INF 8 zwracają się z wnioskiem do organów celnych właściwych dla nadzoru wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, w którym zostały przeprowadzone zwyczajowe zabiegi, o podanie rodzaju, wartości celnej i ilości zgłoszonych towarów, które zostałyby uwzględnione w przypadku, gdyby dane towary nie zostały poddane wspomnianym zabiegom.

Oryginał formularza INF 8 przesyłany jest do organów celnych właściwych dla nadzoru wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego; kopię zachowują organy celne, które poświadczyły pole 14 formularza.

Organy celne właściwe dla nadzoru wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego zapewniają informacje wymagane dla pól 11, 12 i 13, poświadczają pole 15 i odsyłają oryginał formularza INF 8 do urzędu celnego określonego w polu 4.

6. W chwili wyprowadzania towarów z wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego zgłaszający może zwrócić się z wnioskiem o wydanie formularza INF 8 dla objęcia inną procedurą celną niż swobodny obrót lub powrotny wywóz.

W takim przypadku organy celne właściwe dla nadzoru wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego zapewniają informacje określone w polach 11, 12 i 13, poświadczają pole 15 i zwracają oryginał formularza INF 8 zgłaszającemu.

Artykuł 819

1. Bez uszczerbku dla art. 175 ust. 2 Kodeksu, jeżeli towary niewspólnotowe są dopuszczane do swobodnego obrotu w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, to procedurę przewidzianą w art. 253 ust. 3 stosuje się bez uprzedniego pozwolenia organów celnych. W takim przypadku zatwierdzenie ewidencji towarowej, określone w art. 809, obejmuje również wykorzystywanie wymienionej ewidencji towarowej do celów kontroli uproszczonej procedury dopuszczania do swobodnego obrotu.

2. Wspólnotowy status towarów dopuszczonych do swobodnego obrotu, zgodnie z ust. 1, poświadczany jest wystawianym przez operatora dokumentem określonym w załączniku 109.

Sekcja 5

Wyprowadzanie towarów z wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego

Artykuł 820

Dane dotyczące wyprowadzenia towarów z miejsc, w których prowadzona jest działalność, są niezwłocznie wpisywane do ewidencji towarowej, określonej w art. 807, w celu zapewnienia podstawy dla kontroli przeprowadzanych przez organy celne określone w art. 822.

Artykuł 821

Bez uszczerbku dla procedur mających zastosowanie w przypadkach, w których wywóz podlega należnościom celnym wywozowym lub środkom polityki handlowej albo przepisom sekcji 6, jeżeli towary są bezpośrednio wyprowadzane poza obszar celny Wspólnoty, nie jest wymagane przedstawienie towarów ani zgłoszenie celne.

Artykuł 822

Bez uszczerbku dla art. 827 w celu upewnienia się, że przestrzegane są przepisy dotyczące wywozu, powrotnego wywozu lub wysyłki stosowane do towarów wyprowadzanych z wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, organy celne przeprowadzają wyrywkowe kontrole ewidencji towarowej operatora.

Sekcja 6

Szczególne przepisy dotyczące wspólnotowych towarów rolnych

Artykuł 823

1. Towary prefinansowane umieszczone w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, zgodnie z art. 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 565/80, są przedstawiane i zgłaszane organom celnym.

2. Zgłoszenie określone w ust. 1 sporządzane jest zgodnie z art. 530.

Artykuł 824

Ewidencja towarowa, określona w art. 807, obejmuje oprócz danych określonych w art. 817 datę umieszczenia towarów prefinansowanych w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, jak również numery zgłoszenia wprowadzenia.

Artykuł 825

Artykuł 532 stosuje się do zabiegów dokonywanych na towarach prefinansowanych.

Artykuł 826

Przetwarzanie podstawowych produktów prefinansowanych w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym przeprowadzone jest zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 565/80.

Artykuł 827

1. Towary prefinansowane są zgłaszane do wywozu i opuszczają obszar celny Wspólnoty w terminie ustanowionym przez wspólnotowe prawodawstwo rolne.

2. Zgłoszenie określone w ust. 1 sporządzane jest zgodnie z art. 534.

3. Bez uszczerbku dla rozporządzenia Rady (EWG) nr 386/90 [32] organy celne przeprowadzają wyrywkowe kontrole na podstawie ewidencji towarowej w celu zapewnienia, że terminy określone w ust. 1 są przestrzegane.

Artykuł 828

Magazyn żywności może zostać ustanowiony w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, zgodnie z art. 38 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3665/87 [33].

Sekcja 7

Procedury obowiązujące w przypadku stosowania procedury uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) lub procedury przetwarzania pod kontrolą celną w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym

Artykuł 829

Procesy przetwarzania przeprowadzane w ramach procedury uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) lub przetwarzania pod kontrolą celną w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym mogą być przeprowadzane jedynie po udzieleniu pozwolenia określonego w art. 556 lub 652.

Pozwolenie określa wolny obszar celny lub skład wolnocłowy, w którym będą przeprowadzane procesy.

Artykuł 830

Organy celne mogą wstrzymać udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedur uproszczonych, określonych w niniejszej sekcji, jeżeli nie zostaną przedstawione wszystkie gwarancje wymagane dla prawidłowego przebiegu procesów.

Organy celne mogą wstrzymać udzielenie pozwolenia osobom, które nie przeprowadzają często procesów uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną.

Artykuł 831

1. Posiadacz pozwolenia prowadzi ewidencję uszlachetniania czynnego lub ewidencję przetwarzania pod kontrolą celną, określone odpowiednio w art. 556 ust. 3 i art. 652 ust. 3, w których podane są także numery pozwolenia.

2. Do celów sporządzenia rozliczenia procedury, określonego w art. 595 lub 664 numery wpisów do ewidencji określonych w ust. 1 zastępują numery zgłoszeń i dokumentów określonych w art. 595 ust. 3 lub w art. 664 ust. 3.

Artykuł 832

1. Objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną w chwili ich wprowadzenia do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego odbywa się z zastosowaniem odprawy uproszczonej w miejscu, ustanowionej w art. 276.

2. Jednakże operator może zażądać, aby została zastosowana zwykła procedura objęcia procedurą uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną.

3. W przypadku stosowania odprawy uproszczonej w miejscu zgodnie z art. 276 wpis do ewidencji uszlachetniania czynnego lub do ewidencji przetwarzania pod kontrolą celną zastępuje wpis do ewidencji towarowej wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego.

4. Wpis do ewidencji uszlachetniania czynnego lub do ewidencji przetwarzania pod kontrolą celną zawiera odniesienie do dokumentu, na którego podstawie były przewożone towary.

Artykuł 833

1. Objęcie procedurą uszlachetniania czynnego lub procedurą przetwarzania pod kontrolą celną towarów już znajdujących się w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym odbywa się z zastosowaniem odprawy uproszczonej w miejscu, określonej w art. 276.

2. W ewidencji towarowej wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego podawane są numery wpisu do ewidencji uszlachetniania czynnego lub ewidencji przetwarzania pod kontrolą celną.

Artykuł 834

1. Wpis do ewidencji towarowej wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego kończy procedurę uszlachetniania czynnego lub procedurę przetwarzania pod kontrolą celną w odniesieniu do produktów kompensacyjnych, produktów przetworzonych lub towarów w stanie niezmienionym znajdujących się w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym. Numery tego wpisu umieszczane są w ewidencji uszlachetniania czynnego lub, w zależności od przypadku, ewidencji przetwarzania pod kontrolą celną.

2. Oznaczenia określone w art. 610 umieszczane są w ewidencji towarowej wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego.

Artykuł 835

1. Jeżeli zakończenie procedury uszlachetniania czynnego w odniesieniu do produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym, bądź zakończenie procedury przetwarzania pod kontrolą celną w odniesieniu do produktów przetworzonych lub towarów w stanie niezmienionym odbywa się w chwili opuszczenia wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, poprzez powrotny wywóz tych produktów lub towarów, to stosuje się odprawę uproszczoną w miejscu, ustanowioną w art. 283.

Bez uszczerbku dla procedur mających zastosowanie w przypadkach, w których wywóz podlega należnościom celnym wywozowym lub środkom polityki handlowej, w przypadku bezpośredniego wyprowadzenia produktów lub towarów z wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego poza obszar celny Wspólnoty nie jest wymagane zgłoszenie wywozowe.

2. Jeżeli zakończenie procedury uszlachetniania czynnego w odniesieniu do produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym bądź procedury przetwarzania pod kontrolą celną w odniesieniu do produktów przetworzonych odbywa się w chwili opuszczenia wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego poprzez dopuszczenie tych produktów lub towarów do swobodnego obrotu, to stosuje się odprawę uproszczoną w miejscu, określoną w art. 263-267.

3. Jeżeli zakończenie procedury uszlachetniania czynnego bądź procedury przetwarzania pod kontrolą celną odbywa się w chwili opuszczenia przez produkty kompensacyjne, produkty przetworzone lub towary w stanie niezmienionym wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, w celu objęcia ich procedurą inną niż dopuszczenie do swobodnego obrotu lub wywóz, to stosuje się procedury zwykłe lub uproszczone ustanowione w tym celu.

4. Przepisy art. 832 ust. 2 stosuje się mutatis mutandis.

5. W przypadku stosowania ust. 1 i 2 nie jest konieczne dokonanie adnotacji w ewidencji towarowej wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego o opuszczeniu przez produkty kompensacyjne, produkty przetworzone lub towary w stanie niezmienionym wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego.

Artykuł 836

Artykuł 835 ust. 2 i 5 pozostaje bez uszczerbku dla stosowania art. 123, 135 i 136 Kodeksu, dotyczących naliczania należności za towary lub produkty objęte procedurą uszlachetniania czynnego lub procedurą przetwarzania pod kontrolą celną.

Artykuł 837

Przed końcem miesiąca następującego po zakończeniu każdego kwartału organy celne Republiki Federalnej Niemiec przesyłają Komisji informacje określone w załączniku 85, dotyczące pozwoleń na dokonywanie uszlachetniania czynnego, wydanych lub zmienionych w poprzednim kwartale w Starym Wolnocłowym Porcie w Hamburgu, które nie podlegają warunkom gospodarczym ustanowionym dla procedury uszlachetniania czynnego.

Artykuł 838

Wspólnotowy status towarów produktów kompensacyjnych lub przetworzonych, bądź towarów w stanie niezmienionym dopuszczonych do swobodnego obrotu wewnątrz bądź przy wyjściu z wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, poświadczany jest wystawianym przez operatora dokumentem określonym w załączniku 109.

Pierwszy akapit stosuje się również do produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym wprowadzonych do wspólnotowego obrotu zgodnie z art. 580 ust. 3.

Artykuł 839

Wpisy do ewidencji uszlachetniania czynnego lub ewidencji przetwarzania pod kontrolą celną muszą umożliwiać organom celnym dokonanie w każdej chwili weryfikacji dokładnej sytuacji wszystkich towarów lub produktów objętych jedną z danych procedur lub znajdujących się w wolnym obszarze celnym bądź składzie wolnocłowym.

Sekcja 8

Przekazywanie informacji

Artykuł 840

1. Organy celne Państw Członkowskich przekazują Komisji następujące informacje:

a) o wolnych obszarach celnych wyznaczonych przez nie lub tych, które po wyznaczeniu rozpoczynają działalność, oraz o składach wolnocłowych, na których utworzenie i działalność zezwoliły, niezależnie od ich nazwy;

b) o wyznaczonych organach celnych, do których należy składać wnioski określone w art. 808;

c) o zmianach ustaleń dotyczących zasad kontroli procedury uszlachetniania czynnego lub procedury przetwarzania pod kontrolą celną, zgodnie z art. 173 Kodeksu.

2. Komisja publikuje informacje określone w ust. 1 lit. a) i b) w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, seria C.

ROZDZIAŁ 2

Powrotny wywóz, zniszczenie i zrzeczenie się towarów

Artykuł 841

Jeżeli na dokonanie powrotnego wywozu wymagane jest zgłoszenie celne, to przepisy art. 788-796 stosuje się mutatis mutandis, bez uszczerbku dla szczególnych przepisów, które mogą być stosowane przy zakończeniu poprzedniej gospodarczej procedury celnej.

Artykuł 842

1. Do celów art. 182 ust. 3 Kodeksu powiadomienie o zniszczeniu towarów sporządzane jest na piśmie i podpisywane przez osobę zainteresowaną. Powiadomienie musi zostać dokonane w czasie umożliwiającym organom celnym nadzorowanie zniszczenia.

2. Jeżeli dane towary są już przedmiotem zgłoszenia przyjętego przez organy celne, organy te potwierdzają fakt zniszczenia na zgłoszeniu i unieważniają zgłoszenie, zgodnie z art. 66 Kodeksu.

Organy celne obecne przy niszczeniu towaru podają na formularzu lub zgłoszeniu rodzaj towaru oraz ilość odpadów i złomu pozostałych po dokonaniu zniszczenia, w celu określenia mających do nich zastosowanie elementów kalkulacyjnych, jakie mają zostać użyte przy przyznaniu towarom innego przeznaczenia celnego.

3. Przepisy ust. 2 akapit pierwszy stosuje się mutatis mutandis do towarów będących przedmiotem zrzeczenia na rzecz Skarbu Państwa.

TYTUŁ VI

TOWARY OPUSZCZAJĄCE OBSZAR CELNY WSPÓLNOTY

Artykuł 843

1. Jeżeli towary nieobjęte procedurą celną, których wywóz poza Wspólnotę jest zakazany lub podlega ograniczeniom, należnościom celnym wywozowym lub innym opłatom wywozowym, opuszczają obszar celny Wspólnoty z zamiarem ponownego ich wprowadzenia na inną część tego obszaru, to wyprowadzenie wiąże się z wystawieniem egzemplarza kontrolnego T5, zgodnie z regułami ustanowionymi w art. 472-495.

2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do transportu dokonywanego przez towarzystwa lotnicze lub przedsiębiorstwa żeglugowe, pod warunkiem że transport morski dokonywany jest bezpośrednio regularną linią żeglugową bez zawijania do portów poza obszarem celnym Wspólnoty.

3. Egzemplarz kontrolny T5 może zostać sporządzony w każdym urzędzie celnym, w którym przedstawiane są towary, i musi zostać przedstawiony wraz z danymi towarami w urzędzie celnym wyprowadzenia.

4. Na wymienionym egzemplarzu umieszczone są:

- w polach 31 i 33 odpowiednio opis towarów i właściwy kod Nomenklatury Scalonej,

- w polu 38 – masa netto towarów,

- w polu 104 – zakreślone pole

"Pozostałe (do wyszczególnienia)"

oraz drukowanymi literami jeden z następujących wpisów:

"Wyprowadzenie ze Wspólnoty podlega ograniczeniom – towary, które mają zostać powrotnie wprowadzone na obszar Wspólnoty";

"Wyprowadzenie ze Wspólnoty podlega należnościom celnym – towary, które mają zostać powrotnie wprowadzone na obszar Wspólnoty".

5. Oryginał egzemplarza kontrolnego T5 przedstawiany jest wraz z towarami w urzędzie celnym właściwym dla miejsca, w którym towary zostają powrotnie wprowadzone na obszar celny Wspólnoty.

6. Egzemplarz kontrolny T5 jest niezwłocznie zwracany przez urząd celny, określony w ust. 5, urzędowi celnemu, który go sporządził, po zaznaczeniu krzyżykiem przez urząd celny, określony w ust. 5, w polu "J: Kontrola użycia i/lub przeznaczenia" pierwszego pola i umieszczeniu w nim daty powrotnego wprowadzenia towarów na obszar celny Wspólnoty.

Jednakże w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w polu "Uwagi" umieszcza się odpowiednią adnotację.

CZĘŚĆ III

TOWARY POWRACAJĄCE

Artykuł 844

1. Zgodnie z art. 185 ust. 2 lit. b) Kodeksu z należności celnych przywozowych zwolnione są:

- towary uprzednio wywiezione z obszaru celnego Wspólnoty, w odniesieniu do których zostały spełnione wywozowe formalności celne wymagane dla uzyskania refundacji lub innych kwot przewidzianych w wywozie w ramach wspólnej polityki rolnej,

lub

- towary, w odniesieniu do których udzielone zostało, w ramach wspólnej polityki rolnej, innego rodzaju ułatwienie finansowe niż wymienione refundacje lub inne kwoty nakładające obowiązek wywozu wymienionych towarów,

pod warunkiem, że stwierdzono, gdzie stosowne, że refundacje lub inne zapłacone kwoty zostały zwrócone albo że właściwe organy podjęły wszelkie niezbędne kroki, aby takie sumy zostały wstrzymane, bądź też stwierdzono, że inne udzielone korzyści finansowe zostały anulowane i że towary te:

i) nie mogły zostać wprowadzone do użytku domowego w państwie, do którego zostały wysłane z powodów związanych z prawem obowiązującym w tym państwie;

ii) zostały zwrócone przez odbiorcę ze względu na uszkodzenie lub niezgodność z warunkami dotyczącej ich umowy;

iii) zostały powrotnie przywiezione na obszar celny Wspólnoty w związku z innego rodzaju okolicznościami, na które eksporter nie miał wpływu, ze względu na które nie mogły zostać użyte zgodnie z zamierzonym celem.

2. Okoliczności określone w ust. 1 ppkt iii) obejmują:

a) towary powracające na obszar celny Wspólnoty w konsekwencji awarii, która nastąpiła przed dostarczeniem odbiorcy albo samych towarów, albo też środka transportu, na którym były przewożone;

b) towary pierwotnie wywiezione w celu konsumpcji lub sprzedaży na targach handlowych lub innej podobnej imprezie, które nie zostały tam skonsumowane lub sprzedane;

c) towary, które nie mogły zostać dostarczone odbiorcy w związku z niezdolnością fizyczną lub prawną tego odbiorcy do wywiązania się z umowy, na mocy której dokonano wywozu towarów;

d) towary, które w wyniku zakłóceń naturalnych, politycznych lub społecznych nie mogły zostać dostarczone odbiorcy lub dotarły do niego po upływie terminu dostawy przewidzianego umową, na której mocy dokonano wywozu towarów, ostatecznego terminu dostawy;

e) produkty objęte wspólną organizacją rynku owoców i warzyw wywożonych w ramach sprzedaży konsygnacyjnej i które nie zostały sprzedane na rynku państwa trzeciego przeznaczenia.

3. Towary wywiezione w ramach wspólnej polityki rolnej z wykorzystaniem pozwolenia na wywóz lub świadectwa o wcześniejszym ustaleniu refundacji nie są zwalniane z należności celnych przywozowych, chyba że zostanie stwierdzone, że właściwe przepisy wspólnotowe zostały spełnione.

4. Towary określone w ust. 1 nie mogą korzystać ze zwolnienia, chyba że zostały zgłoszone do swobodnego obrotu na obszarze celnym Wspólnoty w terminie dwunastu miesięcy od dnia spełnienia formalności celnych związanych z ich wywozem.

Artykuł 845

Towary powracające korzystają ze zwolnienia z należności celnych przywozowych, nawet jeżeli stanowią jedynie część towarów uprzednio wywiezionych poza obszar celny Wspólnoty.

To samo odnosi się również do przypadku, gdy towary składają się z części lub wyposażenia będącego elementami maszyn, instrumentów, aparatury lub innych produktów uprzednio wywiezionych poza obszar celny Wspólnoty.

Artykuł 846

1. W drodze odstępstwa od art. 186 Kodeksu ze zwolnienia z należności celnych przywozowych korzystają towary powracające, które znajdują się w jednej z następujących sytuacji:

a) towary, które po ich wywiezieniu poza obszar celny Wspólnoty zostały poddane jedynie zabiegom niezbędnym dla utrzymania ich w dobrym stanie lub zabiegom jedynie zmieniającym ich wygląd;

b) towary, które po ich wywiezieniu poza obszar celny Wspólnoty, zostały poddane innym zabiegom niż niezbędne dla utrzymania ich w dobrym stanie lub zabiegom innym niż zmieniające ich wygląd, ale okazały się wadliwe lub niezdatne do przewidywanego użytku, pod warunkiem że spełniony jest jeden z następujących warunków:

- towary te poddane zostały wymienionym zabiegom lub zabiegom wyłącznie w celu ich naprawy lub utrzymania ich w dobrym stanie,

- ich niezdatność do przewidywanego użytku została stwierdzona dopiero po rozpoczęciu wymienionych zabiegów.

2. Jeżeli towary powracające zostały poddane zabiegom, zgodnie z ust. 1 lit. b), a zabiegi takie wiązałyby się z pobraniem należności celnych przywozowych jak za towary objęte procedurą uszlachetniania biernego, to stosuje się obowiązujące w ramach wymienionej procedury reguły naliczania należności.

Jednakże jeżeli towary zostały poddane operacji polegającej na ich naprawie lub przywróceniu do dobrego stanu, które stały się konieczne w związku z nieprzewidzianymi okolicznościami, które zaistniały poza obszarem celnym Wspólnoty, co zostało potwierdzone zgodnie z wymogami organów celnych, towary zostają zwolnione z należności celnych przywozowych, pod warunkiem że w wyniku przeprowadzenia operacji wartość powracających towarów nie stanie się wyższa od ich wartości w chwili wywozu poza obszar celny Wspólnoty.

3. Do celów ust. 2 akapit drugi:

a) "konieczna naprawa lub przywrócenie do dobrego stanu, które stały się konieczne" oznaczają każdą czynność powodującą naprawienie wad funkcjonalnych lub szkód materialnych, które powstały, gdy towary znajdowały się poza obszarem celnym Wspólnoty, bez których wykonania towary nie mogłyby zostać użyte w normalny sposób i zgodnie z ich przeznaczeniem;

b) uważa się, że w wyniku przeprowadzenia operacji wartość powracających towarów nie stała się wyższa od ich wartości w chwili wywozu poza obszar celny Wspólnoty, jeżeli operacja ta nie wykracza poza to, co jest niezbędne do umożliwienia, aby towary te mogły być dalej używane w ten sam sposób jak w chwili wywozu.

Jeżeli naprawa lub przywrócenie towarów do dobrego stanu wymaga zamontowania części zapasowych, to zamontowanie tych części jest ograniczone wyłącznie do części niezbędnych dla umożliwienia, aby towary mogły być dalej używane w ten sam sposób jak w chwili wywozu.

Artykuł 847

Na wniosek osoby zainteresowanej po spełnianiu wywozowych formalności celnych organy celne wydają dokument zawierający informacje niezbędne dla ustalenia tożsamości towarów w przypadku powrotnego ich wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty.

Artykuł 848

1. Za towary powracające mogą zostać uznane:

- towary, do których przy zgłoszeniu dopuszczenia do swobodnego obrotu dołączono następujące dokumenty:

a) egzemplarz zgłoszenia wywozowego zwrócony przez organy celne eksporterowi lub odpowiednio poświadczoną przez te organy kopię tego dokumentu; lub

b) dokument informacyjny, przewidziany w art. 850.

Jeżeli dowody dostępne organom celnym w urzędzie celnym powrotnego przywozu lub dowody dostarczone im przez osobę zainteresowaną wskazują, że zgłoszone do swobodnego obrotu towary są towarami, które zostały pierwotnie wywiezione poza obszar celny Wspólnoty, i że w chwili wywozu spełniały warunki wymagane dla uznania ich za towary powracające, to dokumenty określone w lit. a) i b) nie są wymagane,

- towary objęte karnetem ATA wydanym we Wspólnocie.

Towary te mogą zostać uznane za towary powracające w zakresie ustanowionym w art. 185 Kodeksu, nawet jeżeli termin ważności karnetu ATA został przekroczony.

W każdym przypadku formalności ustanowione w art. 290 ust. 2 muszą zostać spełnione.

2. Ustęp 1 tiret pierwsze nie ma zastosowania do międzynarodowego przepływu opakowań, środków transportu lub niektórych towarów korzystających ze szczególnej procedury celnej, jeżeli przepisy autonomiczne lub umowne stanowią, że dokumenty celne nie są wymagane w takich okolicznościach.

Nie stosuje się ich również w przypadkach, w których towary mogą być zgłaszane do dopuszczenia do swobodnego obrotu w formie ustnej lub w jakikolwiek inny sposób.

3. Jeżeli organy celne urzędu powrotnego przywozu uznają to za konieczne, mogą zażądać, aby osoba zainteresowana dostarczyła dodatkowy dowód, w szczególności w celu umożliwienia ustalenia tożsamości powrotnie przywożonych towarów.

Artykuł 849

1. Oprócz dokumentów określonych w art. 848 przy każdym zgłoszeniu dopuszczenia do swobodnego obrotu towarów powracających, których wywóz mógł zostać dokonany po spełnieniu wywozowych formalności celnych w celu udzielenia refundacji lub innych kwot przewidzianych w wywozie w ramach wspólnej polityki rolnej, przedstawia się również zaświadczenie wydane przez organy właściwe do udzielania takich refundacji lub kwot w Państwie Członkowskim wywozu. Zaświadczenie takie zawiera wszystkie dane konieczne do umożliwienia urzędowi celnemu, któremu dane towary są zgłaszane do swobodnego obrotu, sprawdzenia, czy zaświadczenie to odnosi się do tych towarów.

2. Jeżeli wywóz towarów nie wiązał się ze spełnieniem wywozowych formalności celnych w celu udzielenia refundacji lub innych kwot przewidzianych w wywozie w ramach wspólnej polityki rolnej, to zaświadczenie zawiera jedno z następujących oznaczeń:

- Sin concesión de restituciones u otras cantidades a la exportación;

- Ingen restitutioner eller andre beløb ydet ved udførslen;

- Keine Ausfuhrerstattungen oder sonstige Ausfuhrvergünstigungen;

- Δεν έτυχαν επιδοτήσεων ή άλλων χορηγήσεων κατά την εξαγωγή;

- No refunds or other amounts granted on exportation;

- Sans octroi de restitutions ou autres montants à l'exportation;

- Senza concessione di restituzioni o altri importi all'esportazione;

- Geen restituties of andere bij de uitvoer verleende bedragen;

- Sem concessão de restituicões ou outros montantes na exportação.

3. Jeżeli wywóz towarów wiązał się ze spełnieniem wywozowych formalności celnych w celu udzielenia refundacji lub innych kwot przewidzianych w ramach wspólnej polityki rolnej, to zaświadczenie zawiera jedno z następujących oznaczeń:

- Restituciones y otras cantidades a la exportación reintegradas por … (cantidad);

- De ved udførslen ydede restitutioner eller andre beløb er tilbagebetalt for … (mængde);

- Ausfuhrerstattungen und sonstige Ausfuhrvergünstigungen für … (Menge) zurückbezahlt;

- Επιδοτήσεις και άλλες χορηγήσεις κατά την εξαγωγή επεστράφησαν για … (ποσότης);

- Refunds and other amounts on exportation repaid for … (quantity);

- Restitutions et autres montants à l'exportation remboursés pour … (quantité);

- Restituzioni e altri importi all'esportazione rimborsati per … (quantità);

- Restituties en andere bedragen bij de uitvoer voor … (hoeveelheid) terugbetaald;

- Restituições e outros montantes na exportação reembolsados para … (quantidade);

lub

- Titulo de pago de restituciones u otras cantidades a la exportación anulado por … (cantidad);

- Ret til udbetaling af restitutioner eller andre beløb ved udførslen er annullerei for … (mængde);

- Auszahlungsanordnung über die Ausfuhrerstattungen und sonstigen Ausfuhrvergünstigungen für … (Menge) ungültig gemacht;

- Αποδεικτικό πληρωμής επιδοτήσεων ή άλλων χορηγήσεων κατά την εξαγωγή ακυρωμένο για … (ποσότης),

- Entitlement to payment of refunds or other amounts on exportation cancelled for … (quantity);

- Titre de paiement des restitutions ou autres montants à l'exportation annulé pour … (quantité);

- Titolo di pagamento delle restituzioni o di altri importi all'esportazione annullato per … (quantità);

- Aanspraak op restituties of andere bedragen bij uitvoer vervallen voor … (hoeveelheid);

- Titulo de pagamento de restituições ou outros montantes na exportação anulado para … (quantidade);

w zależności od tego, czy refundacje te lub inne kwoty przewidziane w wywozie zostały już czy też nie zostały wypłacone przez właściwe organy.

4. W przypadku określonym w art. 848 ust. 1 tiret pierwsze lit. b) zaświadczenie określone w ust. 1 sporządzane jest na dokumencie informacyjnym INF 3 przewidzianym w art. 850.

5. Jeżeli organy celne w urzędzie celnym, w którym towary są zgłaszane do swobodnego obrotu, dysponują środkami, za których pomocą mogą upewnić się, że nie udzielono i nie będzie można udzielić w późniejszym okresie żadnej refundacji lub innej kwoty przewidzianej w wywozie w ramach wspólnej polityki rolnej, to zaświadczenie określone w ust. 1 nie jest wymagane.

Artykuł 850

Dokument informacyjny INF 3 sporządzany jest w oryginale i dwóch kopiach na formularzu zgodnym ze wzorem znajdującym się w załączniku 110.

Artykuł 851

1. Z zastrzeżeniem ust. 3 dokument informacyjny INF 3 wydawany jest na wniosek eksportera przez organy celne w urzędzie celnym wywozu w chwili spełnienia formalności wywozowych w odniesieniu do danych towarów, jeżeli dany eksporter zgłosi, że istnieje możliwość, iż wymienione towary powrócą przez inny urząd celny niż urząd celny wywozu.

2. Dokument informacyjny INF 3 może zostać również wydany na wniosek eksportera przez organy celne w urzędzie celnym wywozu po spełnieniu wywozowych formalności celnych w odniesieniu do danych towarów, pod warunkiem że organy te mogą stwierdzić na podstawie informacji, którymi dysponują, że dane zawarte we wniosku przedstawionym przez eksportera dotyczą towarów wywiezionych.

3. W przypadku towarów określonych w art. 849 ust. 1 dokument informacyjny INF 3 może zostać wydany dopiero po spełnieniu odpowiednich wywozowych formalności celnych i z zastrzeżeniem przepisów ust. 2.

Ponadto dokument informacyjny INF 3 może zostać wydany, jedynie pod warunkiem że:

a) pole B zostało uprzednio wypełnione i poświadczone przez organy celne; oraz

b) pole A zostało uprzednio wypełnione i poświadczone przez organy celne w przypadku, gdy informacje w nim zawarte są wymagane.

Artykuł 852

1. Dokument informacyjny INF 3 zawiera wszystkie informacje wymagane przez organy celne w celu ustalenia tożsamości wywożonych towarów.

2. Jeżeli przewiduje się, że wywożone towary powrócą na obszar celny Wspólnoty przez kilka urzędów celnych innych niż urząd celny wywozu, to eksporter może wystąpić z wnioskiem o wydanie kilku dokumentów informacyjnych INF 3 dla całości wywiezionych towarów.

Podobnie eksporter może wystąpić z wnioskiem do organów celnych, które wydały dokument informacyjny INF 3, o zastąpienie go kilkoma dokumentami INF 3 dla całości towarów ujętych na pierwotnie wydanym dokumencie informacyjnym INF 3.

Eksporter może również wystąpić z wnioskiem o wydanie dokumentu informacyjnego INF 3 jedynie dla części wywożonych towarów.

Artykuł 853

Oryginał i jedna kopia dokumentu informacyjnego INF 3 zwracane są eksporterowi w celu przedstawienia ich w urzędzie celnym powrotnego przywozu. Drugą kopię zachowują w swoich urzędowych archiwach organy celne, które ją wydały.

Artykuł 854

Urząd celny powrotnego przywozu rejestruje na oryginale i kopii dokumentu informacyjnego INF 3 ilość towarów powracających zwolnionych z należności celnych przywozowych, zachowuje oryginał i przesyła organom celnym, które go wydały, kopię dokumentu opatrzoną numerem i datą zgłoszenia do swobodnego obrotu.

Wymienione organy celne porównują tę kopię z kopią znajdującą się w ich posiadaniu i zachowują ją w swoich urzędowych archiwach.

Artykuł 855

W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia oryginału dokumentu informacyjnego INF 3 osoba zainteresowana może wystąpić do organów celnych, które go wydały, z wnioskiem o wydanie duplikatu. Jeżeli uzasadnione jest to okolicznościami, organy przychylają się do wniosku. W ten sposób wydany duplikat zawiera jedno z następujących oznaczeń:

- DUPLICADO,

- DUPLIKAT,

- DUPLIKAT,

- ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ,

- DUPLICATE,

- DUPLICATA,

- DUPLICATO,

- DUPLICAAT,

- SEGUNDA VIA.

Organy celne rejestrują wydanie duplikatu na będącej w ich posiadaniu kopii dokumentu informacyjnego INF 3.

Artykuł 856

1. Na wniosek organów celnych urzędu powrotnego wywozu organy celne urzędu wywozu przekazują tym organom wszystkie informacje, którymi dysponują, umożliwiające ustalenie, czy towary spełniają warunki wymagane dla korzystania z przepisów niniejszej części.

2. Dokument informacyjny INF 3 może zostać wykorzystany do złożenia wniosku i przekazania informacji określonych w ust. 1.

CZĘŚĆ IV

DŁUG CELNY

TYTUŁ I

ZABEZPIECZENIA

Artykuł 857

1. Rodzaje zabezpieczeń inne niż zabezpieczenia w formie depozytu w gotówce lub w formie poręczenia, w rozumieniu art. 193, 194 i 195 Kodeksu, jak również depozyt w gotówce lub złożenie zabezpieczeń, które mogą zostać przyjęte przez Państwa Członkowskie bez wymogu spełnienia warunków określonych w art. 194 ust. 1, są następujące:

a) ustanowienie hipoteki, długu gruntowego, zastawu użytkowego lub innego prawa uważanego za równoważne prawu dotyczącemu nieruchomości;

b) przelew wierzytelności, ustanowienie zastawu, połączone lub niepołączone z utratą posiadania, na towarach, papierach wartościowych lub wierzytelnościach, w szczególności na bankowej książeczce oszczędnościowej, lub na wpisie do państwowego rejestru długów;

c) ustanowienie umownej solidarności dłużników przez osobę trzecią upoważnioną do tego przez organy celne, a zwłaszcza przedstawienie weksla, którego zapłata jest zagwarantowana przez osobę trzecią;

d) depozyt gotówkowy lub równoważne mu zabezpieczenie w walucie innej niż waluta Państwa Członkowskiego, w której złożone jest zabezpieczenie;

e) udział, pod warunkiem wpłaty składki, w ogólnym systemie zabezpieczeń zarządzanym przez organy celne.

2. Okoliczności i warunki, w których można korzystać z form zabezpieczenia określonych w ust. 1, ustalane są przez organy celne.

Artykuł 858

Złożenie zabezpieczenia w gotówce nie daje prawa do wypłacania przez organy celne odsetek.

TYTUŁ II

POWSTANIE DŁUGU

ROZDZIAŁ I

Uchybienia niemające znaczącego wpływu na składowanie czasowe lub procedurę celną

Artykuł 859

Za niemające znaczącego wpływu na właściwe funkcjonowanie składowania czasowego lub procedury celnej w rozumieniu art. 204 ust. 1 Kodeksu uważa się następujące uchybienia, pod warunkiem że:

- nie stanowią one próby pozaprawnego usunięcia towaru spod dozoru celnego,

- nie są spowodowane wyraźnym zaniedbaniem ze strony osoby zainteresowanej, oraz

- wszystkie formalności konieczne w celu uregulowania sytuacji towarów są następnie przeprowadzane:

1) przekroczenie terminu, w którym towar powinien otrzymać jedno z przeznaczeń celnych przewidzianych w ramach składowania czasowego lub danej procedury celnej, jeżeli przedłużenie terminu mogło zostać udzielone, gdyby ubiegano się o nie w terminie;

2) w przypadku towarów objętych procedurą tranzytu – przekroczenie terminu na przedstawienie towarów w urzędzie celnym przeznaczenia, jeżeli przedstawienie takie ma miejsce w terminie późniejszym;

3) w przypadku towarów składowanych czasowo lub objętych procedurą składu celnego – zabiegi dokonane bez uprzedniego pozwolenia organów celnych, pod warunkiem że takie zabiegi byłyby dozwolone, jeżeli ubiegano by się o pozwolenie;

4) w przypadku towarów objętych procedurą odprawy czasowej – użycie towarów w sposób inny niż przewidziany w pozwoleniu, pod warunkiem że takie użycie byłyby dozwolone, gdyby ubiegano się o pozwolenie;

5) w przypadku towarów składowanych czasowo lub objętych procedurą celną – przeniesienie towarów bez pozwolenia, pod warunkiem że towary mogą zostać przedstawione na żądanie organów celnych;

6) w przypadku towarów składowanych czasowo lub objętych procedurą celną – wyprowadzenie towarów poza obszar celny Wspólnoty lub ich wprowadzenie do wolnego obszaru celnego bądź składu wolnocłowego bez spełnienia niezbędnych formalności;

7) w przypadku towarów korzystających z uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie – przeniesienie towarów bez powiadomienia organów celnych, podczas gdy towary nie otrzymały jeszcze przewidzianego przeznaczenia, pod warunkiem że:

a) w ewidencji towarowej prowadzonej przez osobę przenoszącą zarejestrowany jest fakt przeniesienia;

oraz

b) osoba przejmująca jest posiadaczem pozwolenia odnoszącego się do danych towarów.

Artykuł 860

Organy celne uważają dług celny za powstały na mocy art. 204 ust. 1 Kodeksu, chyba że osoba mogąca stać się dłużnikiem wykaże, że spełnione zostały warunki art. 859.

Artykuł 861

Fakt, że uchybienia określone w art. 859 nie powodują powstania długu celnego, nie stanowi przeszkody dla stosowania obowiązujących przepisów karnych ani przepisów pozwalających na cofanie pozwoleń wydanych w ramach danej procedury celnej.

ROZDZIAŁ 2

Naturalne straty

Artykuł 862

1. Do celów art. 206 Kodeksu organy celne, na wniosek osoby zainteresowanej, uwzględniają brakujące ilości w każdym przypadku, gdy może zostać wykazane, że stwierdzone braki wynikają wyłącznie z charakteru towaru, a nie z zaniedbania lub manipulacji ze strony tej osoby.

2. W szczególności zaniedbanie lub manipulacja oznacza każde nieprzestrzeganie reguł dotyczących transportu, składowania, poddawania zabiegom, obróbki lub przetwarzania danych towarów, wydanych przez organy celne lub wynikających ze zwyczajowej praktyki.

Artykuł 863

Organy celne mogą zwolnić osobę zainteresowaną z obowiązku wykazania, że towary zostały nieodwracalnie utracone z powodów związanych z ich charakterem, jeżeli upewniły się, że utrata ta nie może być uzasadniona w inny sposób.

Artykuł 864

Obowiązujące w Państwach Członkowskich przepisy krajowe dotyczące standardowych współczynników nieodwracalnych strat związanych z charakterem samych towarów są stosowane w przypadku niedostarczenia przez osobę zainteresowaną dowodu, że faktycznie poniesiona strata przekracza stratę wyliczoną z zastosowaniem standardowych współczynników właściwych dla danych towarów.

ROZDZIAŁ 3

Status celny towarów znajdujących się w sytuacjach niezgodnych z przepisami

Artykuł 865

Za usunięcie towarów spod dozoru celnego w rozumieniu art. 203 ust. 1 Kodeksu uważane jest zgłoszenie celne danych towarów lub każda inna czynność mająca takie same skutki prawne, jak również przedstawienie właściwym organom celnym dokumentu w celu poświadczenia, gdy takie postępowanie spowodowało fałszywe nadanie temu towarowi statusu celnego towaru wspólnotowego.

Artykuł 866

Bez uszczerbku dla ustanowionych przepisów dotyczących zakazów i ograniczeń, które mogą być stosowane w odniesieniu do danych towarów, jeżeli zgodnie z art. 202, 203, 204 lub 205 Kodeksu powstał dług celny w przywozie i gdy należności celne przywozowe zostały uiszczone, towary te uważa się za towary wspólnotowe bez konieczności zgłoszenia dopuszczenia ich do swobodnego obrotu.

Artykuł 867

Orzeczenie przepadku towaru w rozumieniu art. 233 lit. c) i d) Kodeksu nie ma wpływu na status celny danych towarów.

TYTUŁ III

ZAKSIĘGOWANIE I POKRYCIE PO ZWOLNIENIU TOWARÓW

Artykuł 868

Państwa Członkowskie mogą zwalniać z obowiązku zaksięgowania kwoty należności mniejszych niż 10 ECU.

Po zwolnieniu towarów nie pokrywa się należności przywozowych lub należności celnych wywozowych, których wysokość za dokonanie określonego pokrycia po zwolnieniu towarów jest mniejsza niż 10 ECU.

Artykuł 869

Organy celne same podejmują decyzję o nieksięgowaniu niepobranych należności po zwolnieniu towarów:

a) w przypadkach, w których zastosowano preferencyjne traktowanie taryfowe w kontekście kontyngentu taryfowego, plafonu taryfowego lub innych ustaleń, gdy uprawnienie do tego rodzaju traktowania zostało zniesione w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego, bez opublikowania tego faktu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich przed dopuszczeniem danych towarów do swobodnego obrotu lub gdy nie zostało to opublikowane, podano to we właściwej formie do wiadomości publicznej w zainteresowanym Państwie Członkowskim, zobowiązany działał w dobrej wierze i przestrzegał wszystkich przepisów przewidzianych w obowiązującym prawodawstwie w odniesieniu do zgłoszenia celnego;

b) w przypadkach, w których uznają one, że warunki określone w art. 220 ust. 2 lit. b) Kodeksu zostały spełnione, pod warunkiem że kwota niepobrana od zainteresowanego podmiotu gospodarczego w odniesieniu do jednej lub większej liczby czynności przywozu lub wywozu, ale z powodu jednej pomyłki jest niższa od 2000ECU;

c) w przypadkach, w których Państwo Członkowskie właściwe dla tych organów zostało do tego upoważnione, zgodnie z art. 875.

Artykuł 870

1. Każde Państwo Członkowskie przesyła Komisji wykaz przypadków, w których zastosowano przepisy art. 869 lit. a), b) lub c), wraz z krótkim opisem każdego przypadku.

2. Wykaz określony w ust. 1 przekazywany jest w pierwszym i trzecim kwartale każdego roku, dla wszystkich przypadków będących przedmiotem decyzji o nieksięgowaniu niepobranych należności w poprzednim półroczu.

3. Komisja przekazuje wykaz pozostałym Państwom Członkowskim.

4. Wykazy są okresowo badane przez Komitet.

Artykuł 871

W przypadkach innych niż określone w art. 869, jeżeli organy celne uznają, że warunki ustanowione w art. 220 ust. 2 lit. b) zostały spełnione lub mają wątpliwości co do dokładnego zakresu kryteriów tego przepisu w odniesieniu do danego przypadku, organy te przekazują przypadek Komisji, aby mogła zostać podjęta decyzja zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 872-876. Dokumenty przekazane Komisji zawierają wszystkie informacje niezbędne do dokładnego zbadania przedstawionego przypadku.

Po otrzymaniu dokumentów Komisja niezwłocznie powiadamia odpowiednio dane Państwo Członkowskie.

Jeżeli okaże się, że informacje przekazane przez Państwo Członkowskie są niewystarczające dla podjęcia decyzji w sprawie przedstawionego jej przypadku przy pełnej znajomości faktów, Komisja może zażądać przekazania dodatkowych informacji.

Artykuł 872

W terminie 15 dni od przyjęcia dokumentów określonych w art. 871 akapit pierwszy Komisja przekazuje ich kopie Państwom Członkowskim.

Sprawa badania tych dokumentów zostaje możliwie szybko wpisana do porządku obrad Komitetu przewidzianego w art. 247 Kodeksu.

Artykuł 873

Po konsultacji grupy ekspertów składającej się z przedstawicieli wszystkich Państw Członkowskich zebranych w ramach Komitetu w celu zbadania danego przypadku Komisja podejmuje decyzję, określając, czy badane okoliczności pozwalają czy też nie na nieksięgowanie danych należności.

Decyzja taka musi zostać podjęta w terminie sześciu miesięcy od dnia otrzymania przez Komisję dokumentów określonych w art. 871 akapit pierwszy. Jeżeli Komisja uzna, że konieczne jest zażądanie od Państwa Członkowskiego uzupełniających informacji potrzebnych do podjęcia decyzji, to termin sześciu miesięcy zostaje przedłużony o czas, który upłynął od dnia przesłania przez Komisję wniosku o przekazanie uzupełniających informacji do dnia otrzymania tych informacji.

Artykuł 874

Zainteresowane Państwo Członkowskie jest powiadamiane o decyzji określonej w art. 873, w możliwie krótkim czasie i w każdym przypadku w terminie 30 dni, licząc od dnia upływu terminu wyznaczonego w wymienionym artykule.

Kopia tej decyzji przesyłana jest pozostałym Państwom Członkowskim.

Artykuł 875

Jeżeli decyzja określona w art. 873 stanowi, że badane okoliczności pozwalają na nieksięgowanie danych należności, Komisja może na warunkach, które sama ustali, upoważnić jedno lub kilka Państw Członkowskich do nieksięgowania należności po dokonaniu odprawy celnej w przypadkach, które są podobne, biorąc pod uwagę fakty i prawo.

W takim przypadku decyzja określona w art. 873 przekazywana jest również każdemu w ten sposób uprawnionemu Państwu Członkowskiemu.

Artykuł 876

Jeżeli Komisja nie podejmie decyzji w terminie określonym w art. 873 lub nie przekazuje zainteresowanemu Państwu Członkowskiemu decyzji w terminie określonym w art. 874, to organy celne tego Państwa Członkowskiego nie księgują danych należności.

TYTUŁ IV

ZWROT LUB UMORZENIE NALEŻNOŚCI CELNYCH PRZYWOZOWYCH LUB WYWOZOWYCH

ROZDZIAŁ I

Przepisy ogólne

Artykuł 877

1. Do celów niniejszego tytułu:

a) "urząd celny zaksięgowania" oznacza urząd celny, w którym zostały zaksięgowane należności celne przywozowe lub wywozowe, o których zwrot lub umorzenie złożony został wniosek;

b) "organ celny decyzji" oznacza organ celny Państwa Członkowskiego, w którym dokonano zaksięgowania należności celnych przywozowych lub wywozowych, o których zwrot lub umorzenie złożony został wniosek i które upoważnione są do podejmowania decyzji w sprawie tego wniosku;

c) "urząd celny nadzoru" oznacza urząd celny, właściwy w odniesieniu do towarów, które dały podstawę do zaksięgowania należności przywozowych lub wywozowych, o których zwrot lub umorzenie się wnosi; urząd ten przeprowadza niektóre kontrole niezbędne dla oceny wniosku;

d) "wykonawczy urząd celny" oznacza urząd celny, który przyjmuje środki niezbędne dla zapewnienia właściwego wykonania decyzji o udzieleniu zwrotu lub umorzeniu należności celnych przywozowych lub wywozowych.

2. Ten sam urząd celny może w całości lub w części sprawować funkcje urzędu zaksięgowania, organu celnego decyzji, urzędu celnego nadzoru i wykonawczego urzędu celnego.

ROZDZIAŁ 2

Przepisy wykonawcze odnoszące się do art. 236-239 Kodeksu

Sekcja 1

Wniosek

Artykuł 878

1. Wniosek o udzielenie zwrotu lub o umorzenie należności celnych przywozowych lub wywozowych, zwany dalej "wnioskiem o udzielenie zwrotu lub o umorzenie", składany jest przez osobę, która uiściła te należności lub która jest zobowiązana do ich uiszczenia, bądź przez osoby, które przejęły jej prawa i obowiązki.

Wniosek o udzielenie zwrotu lub o umorzenie może zostać również złożony przez przedstawiciela osoby lub osób, określonych w pierwszym akapicie.

2. Bez uszczerbku dla art. 882 wniosek o udzielenie zwrotu lub o umorzenie zostaje sporządzony w oryginale i jednej kopii na formularzu zgodnym ze wzorem i przepisami załącznika 111.

Jednakże wniosek o udzielenie zwrotu lub o umorzenie może zostać również złożony na wniosek osoby lub osób określonych w ust. 1, na czystej kartce papieru, pod warunkiem że zawarte są na niej informacje umieszczone w wymienionym załączniku.

Artykuł 879

1. Wnioski o udzielenie zwrotu lub o umorzenie wraz z dokumentami określonymi w art. 6 ust. 1 Kodeksu muszą zostać złożone w urzędzie celnym zaksięgowania, chyba że organy celne wyznaczą w tym celu inny urząd celny; urząd ten niezwłocznie po przyjęciu wniosku przekazuje go do organu decyzji, o ile nie są to te same urzędy.

2. Urząd celny określony w ust. 1 wpisuje datę przyjęcia wniosku na oryginale i kopii wniosku. Kopia zostaje zwrócona wnioskodawcy.

W przypadku stosowania art. 878 ust. 2 akapit drugi wymieniony urząd celny na piśmie potwierdza wnioskodawcy przyjęcie wniosku.

Artykuł 880

Bez uszczerbku dla wszelkich szczególnych przepisów przyjętych w ramach wspólnej polityki rolnej, jeżeli wniosek dotyczy towarów, w odniesieniu do których przy składaniu odpowiedniego zgłoszenia celnego przedstawione zostało pozwolenie na przywóz lub pozwolenie na wywóz, albo świadectwo o wcześniejszym ustaleniu refundacji, to do wniosku musi również zostać dołączone zaświadczenie wydane przez organy odpowiedzialne za wydanie takich pozwoleń lub świadectw, potwierdzające, że zostały podjęte niezbędne kroki w celu unieważnienia skutków takiego pozwolenia lub świadectwa.

Jednakże zaświadczenie to nie jest wymagane, w przypadku gdy:

- organy celne, którym złożony został wniosek, same wydały dane pozwolenie lub świadectwo,

- podany we wniosku powód wiąże się z fizyczną pomyłką pozostającą bez jakiegokolwiek wpływu na zakres danego pozwolenia lub świadectwa.

Artykuł 881

1. Urząd celny, określony w art. 879, może przyjąć wniosek niezawierający wszystkich informacji, które powinny zostać umieszczone w formularzu określonym w art. 878 ust. 2. Jednakże wniosek musi zawierać przynajmniej informacje, które mają być umieszczone w polach 1-3 i 7.

2. W przypadku stosowania ust. 1 wspomniany urząd celny wyznacza termin na dostarczenie wszelkich brakujących danych i/lub dokumentów.

3. Jeżeli termin wyznaczony przez urząd celny, zgodnie z ust. 2, nie został dotrzymany, to wniosek uważa się za wycofany.

Wnioskodawca zostaje o tym niezwłocznie powiadomiony.

Artykuł 882

1. Dla towarów powracających, na które nałożono należności celne wywozowe przy ich wywozie poza obszar celny Wspólnoty, zwrot lub umorzenie tych należności uzależnione jest od przedstawienia organom celnym wniosku z załączonym:

a) dokumentem wydanym jako dowód wypłacenia uiszczonych sum, w przypadku gdy zostały one już pobrane;

b) oryginałem lub poświadczoną przez urząd celny powrotnego wywozu kopią zgłoszenia o dopuszczenie towarów powracających do swobodnego obrotu.

Dokument ten opatrzony jest przez urząd celny powrotnego wywozu jednym z następujących wpisów:

- Mercancías de retorno en aplicación de la letra b) del apartado 2 del artículo 185 del Código

- Returvarer i henhold til kodeksens artikel 185, stk. 2, litra b)

- Rückwaren gemäß Artikel 185 Absatz 2 Buchstabe b) des Zollkodex

- Εμπορεύματα επανεισαγόμενα κατ' εφαρμογή του άρθρου 185 παράγραφος 2 στοιχείο β) του κώδικα

- Goods admitted as returned goods under Article 185 (2) (b) of the Code

- Marchandises en retour en application de l'article 185 paragraphe 2 point b) du code

- Merci in reintroduzione in applicazione dell'arti-colo 185, parágrafo 2, lettera b) del códice

- Goederen die met toepassing van artikel 185, lid 2, onder b), van het Wetboek kunnen worden toegelaten als terugkerende goederen

- Mercadorias de retorno por aplicação da alínea b) do n.o 2 do artigo 185.o do código;

c) egzemplarzem zgłoszenia wywozowego, zwróconego eksporterowi przy spełnianiu formalności wywozowych towarów lub poświadczonego przez urząd celny wywozu kopią tego zgłoszenia.

Jeżeli organ celny decyzji dysponuje już danymi znajdującymi się w jednym lub większej ilości zgłoszeń określonych w lit. a), b) lub c) powyżej, to przedstawienie tych zgłoszeń nie jest wymagane.

2. Wniosek określony w ust. 1 musi zostać złożony w urzędzie celnym, określonym w art. 879, w terminie dwunastu miesięcy, licząc od dnia przyjęcia zgłoszenia wywozowego.

Sekcja 2

Procedura udzielania zwrotów lub umorzeń

Artykuł 883

Organ celny decyzji może zezwolić na dokonanie formalności celnych, od których może być uzależnione udzielenie zwrotu lub umorzenie, przed wydaniem decyzji dotyczącej wniosku o udzielenie zwrotu lub o umorzenie. Tego rodzaju pozwolenie pozostaje całkowicie bez uszczerbku dla decyzji w sprawie tego wniosku.

Artykuł 884

Bez uszczerbku dla art. 883 i do czasu wydania decyzji w sprawie wniosku o udzielenie zwrotu lub o umorzenie towary, w odniesieniu do których wnioskuje się o udzielenie zwrotu lub o umorzenie należności, nie mogą zostać przeniesione w inne miejsce niż to, które zostało określone we wspomnianym wniosku, chyba że wnioskodawca uprzednio powiadomi urząd celny określony w art. 879, który następnie informuje o tym organ celny decyzji.

Artykuł 885

1. Jeżeli wniosek o udzielenie zwrotu lub o umorzenie dotyczy przypadku, w którym konieczne jest uzyskanie dodatkowych informacji lub przeprowadzenie badania towaru w celu upewnienia się, czy warunki korzystania ze zwrotu lub umorzenia ustanowione w Kodeksie oraz w niniejszym tytule zostały spełnione, organ celny decyzji przyjmuje w tym celu wszelkie niezbędne środki, o ile zaistnieje taka potrzeba, prosząc o pomoc urząd celny nadzoru, określając rodzaj potrzebnych informacji lub rodzaj kontroli, które należy przeprowadzić.

Urząd celny nadzoru, tak szybko jak to możliwe, spełnia ten wniosek i przekazuje organowi celnemu decyzji uzyskane informacje i wyniki przeprowadzonej kontroli.

2. Jeżeli towary będące przedmiotem wniosku znajdują się w Państwie Członkowskim innym niż to, w którym zostały zaksięgowane należności celne przywozowe lub wywozowe za te towary, stosuje się przepisy rozdziału 4 niniejszego tytułu.

Artykuł 886

1. Jeżeli organ celny decyzji jest w posiadaniu wszystkich potrzebnych danych, wydaje na piśmie decyzję w sprawie wniosku o udzielenie zwrotu lub o umorzenie, zgodnie z art. 6 ust. 2 i 3 Kodeksu.

2. Jeżeli wniosek zostaje przyjęty, decyzja musi zawierać wszystkie dane niezbędne do jej wykonania.

W zależności od okoliczności w decyzji przedstawione muszą zostać wszystkie lub część następujących danych:

a) informacje pozwalające na ustalenie tożsamości towarów, których dotyczy decyzja;

b) podstawa udzielenia zwrotu lub umorzenia należności celnych przywozowych lub wywozowych z odniesieniem do odpowiedniego artykułu Kodeksu i, w zależności od przypadku, do odpowiedniego artykułu niniejszego tytułu;

c) użycie, które musi otrzymać towar lub miejsce przeznaczenia, do którego ma zostać wysłany, w zależności od możliwości przewidzianych w szczególnym przypadku na mocy Kodeksu i, o ile jest to konieczne, na podstawie szczególnego pozwolenia organu celnego decyzji;

d) termin na spełnienie formalności, od których uzależnione jest udzielenie zwrotu lub umorzenie należności celnych przywozowych lub wywozowych;

e) oświadczenie, że zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych lub wywozowych zostanie udzielony dopiero po otrzymaniu przez wykonawczy urząd celny informacji od organu celnego decyzji, że formalności, od których uzależnione jest udzielenie zwrotu lub umorzenie, zostały spełnione;

f) dane dotyczące wszelkich wymogów, którym podlegają towary do czasu wykonania decyzji;

g) uwaga informująca beneficjenta, że musi on z chwilą przedstawienia towaru zwrócić oryginał decyzji do wybranego przez siebie wykonawczego urzędu celnego.

Artykuł 887

1. Wykonawczy urząd celny podejmuje kroki w celu zapewnienia, aby:

- gdzie stosowne, wymogi określone w art. 886 ust. 2 lit. f) zostały spełnione,

- w każdym przypadku towary zostały faktycznie użyte zgodnie z użyciem lub przesłane do miejsca przeznaczenia określonego w decyzji o udzieleniu zwrotu lub o umorzeniu należności celnych przywozowych lub wywozowych.

2. Jeżeli decyzja określa, że towary mogą zostać umieszczone w składzie celnym, wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, a beneficjent korzysta z tej możliwości, to niezbędne formalności muszą zostać spełnione w wykonawczym urzędzie celnym.

3. Jeżeli decyzja o udzieleniu zwrotu lub o umorzeniu należności określa, że użycie, które musi otrzymać towar lub miejsce przeznaczenia, do którego mają zostać wysłane, może zostać ustanowione jedynie w innym Państwie Członkowskim niż państwo, w którym znajduje się wykonawczy urząd celny, to dowód zgodności dostarczany jest poprzez przedłożenie egzemplarza kontrolnego T5, wydanego i użytego zgodnie z przepisami art. 471-495 i niniejszym artykułem.

Na egzemplarzy kontrolnym T5 muszą być podane:

a) w polu 33 – kod towarów w Nomenklaturze Scalonej;

b) w polu 103 – słownie ilość towarów netto;

c) w polu 104 – w zależności od przypadku, wyrażenie "wyprowadzenie z obszaru celnego Wspólnoty" lub jedno z następujących oznaczeń w pozycji "pozostałe":

- bezpłatne przekazanie do następującej instytucji charytatywnej…;

- zniszczenie pod dozorem celnym,

- objęcie następującą procedurą celną:.…,

- umieszczenie w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym;

d) w polu 106 – numery decyzji o udzieleniu zwrotu lub umorzeniu należności celnych;

e) w polu 107 – wyrażenie "art. 877-912 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93".

4. Urząd celny nadzoru, który ustala lub na swoją odpowiedzialność zleca ustalenie, że towary zostały faktycznie przeznaczone do przewidzianego użycia lub przybyły do przeznaczonego miejsca przeznaczenia, wypełnia pole "Kontrola użycia i/lub przeznaczenia" dokumentu kontrolnego, zaznaczając krzyżykiem potwierdzenie "przyznano użycie i/lub przeznaczenie zgłoszone na pierwszej stronie", podając właściwą datę.

5. Jeżeli wykonawczy urząd celny upewnił się, że warunki ustalone w ust. 1 zostały spełnione, to przesyła odpowiednie zaświadczenie organowi celnemu decyzji.

Artykuł 888

Jeżeli organ celny decyzji pozytywnie rozpatrzył wniosek o udzielenie zwrotu lub o umorzenie, to dokonuje on tego zwrotu lub umorzenia po otrzymaniu zaświadczenia określonego w art. 887 ust. 5.

Artykuł 889

1. Jeżeli wniosek o udzielenie zwrotu lub o umorzenie oparty jest na istnieniu, w dniu przyjęcia zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu, obniżonej lub zerowej stawki należności celnych przywozowych, dotyczących towarów w ramach kontyngentu taryfowego, plafonu taryfowego lub innego rodzaju preferencyjnych uzgodnień taryfowych, to zwrot lub umorzenie udzielane jest, jedynie w przypadku gdy w dniu złożenia wniosku wraz z niezbędnymi dokumentami:

- w przypadku kontyngentu taryfowego – nie został on wyczerpany,

- w innych przypadkach – stawka celna normalnie należna nie została przywrócona.

Jednakże zwrotu lub umorzenia udziela się, nawet jeżeli warunki określone w poprzednim akapicie nie zostały spełnione w związku z błędem popełnionym przez same organy celne, które nie zastosowały obniżonych lub zerowych stawek należności celnych za towary, a zgłoszenie dopuszczenia do swobodnego obrotu zawierało wszystkie dane i zostały do niego załączone wszystkie dokumenty konieczne dla zastosowania obniżonej lub zerowej stawki.

2. Każde Państwo Członkowskie przesyła Komisji wykaz przypadków, w których zastosowano przepisy ust. 1 akapit drugi, wraz z krótkim opisem każdego przypadku.

Stosuje się art. 870 ust. 2, 3 i 4.

Artykuł 890

Jeżeli wraz z wnioskiem o udzielenie zwrotu lub o umorzenie przedstawiono świadectwo pochodzenia, świadectwo przewozowe, dokument wspólnotowego tranzytu wewnętrznego lub jakikolwiek stosowny dokument poświadczający, że przywożone towary w chwili przyjęcia zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu były uprawnione do korzystania z traktowania wspólnotowego lub preferencyjnego traktowania taryfowego, to organ celny decyzji uwzględnia taki wniosek, pod warunkiem że w odpowiedni sposób wykazano:

- że w ten sposób przedstawiony dokument w szczególności odnosi się do danych towarów i że wszystkie warunki odnoszące się do przyjęcia takiego dokumentu zostały spełnione,

- że wszystkie inne warunki wymagane dla udzielenia preferencyjnego traktowania taryfowego zostały spełnione.

Zwrotu lub umorzenia dokonuje się po przedstawieniu towarów. Jeżeli towary nie mogą zostać przedstawione w wykonawczym urzędzie celnym, urząd ten udziela zwrotu lub umorzenia jedynie, gdy z informacji, którymi dysponuje, jednoznacznie wynika, że świadectwo lub dokument przedstawiony po zwolnieniu towarów ma zastosowanie do wymienionych towarów.

Artykuł 891

Zwrotu lub umorzenia należności nie udziela się, w przypadku gdy wraz z wnioskiem przedstawiono świadectwo o wcześniejszym ustaleniu opłat.

Artykuł 892

Zwrotu lub umorzenia należności celnych przywozowych na mocy art. 238 Kodeksu nie udziela się, w przypadku gdy:

- fakt wadliwości towarów został uwzględniony przy ustalaniu warunków umowy, w szczególności ceny, w związku z czym wymienione towary objęte zostały procedurą celną określającą obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych,

- po stwierdzeniu wadliwości lub niezgodności z warunkami umowy towary zostały sprzedane przez importera.

Artykuł 893

1. Bez uszczerbku dla art. 900 ust. 1 lit. c) organ celny decyzji wyznacza termin na spełnienie formalności celnych wymaganych dla udzielenia zwrotu lub umorzenia, który nie może przekraczać dwóch miesięcy, licząc od dnia przekazania decyzji o udzieleniu zwrotu lub o umorzeniu należności celnych przywozowych lub wywozowych.

2. Niedotrzymanie terminu określonego w ust. 1 powoduje utratę prawa do zwrotu lub umorzenia należności celnych, z wyjątkiem przypadku gdy osoba, której dotyczy decyzja, dostarczy dowód, że niedotrzymanie terminu spowodowane zostało nieprzewidzianymi okolicznościami lub działaniem siły wyższej.

Artykuł 894

Jeżeli zniszczenie towaru, na które zezwolił organ celny decyzji, spowodowało powstanie odpadów lub złomu, to po wydaniu pozytywnej decyzji w sprawie do wniosku o udzielenie zwrotu lub dokonanie umorzenia takie odpady lub złom uważane są za towary niewspólnotowe.

Artykuł 895

Jeżeli zostało udzielone pozwolenie określone w art. 238 ust. 2 akapit drugi Kodeksu, to organy celne podejmują wszystkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, że towary umieszczone w składzie celnym, wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym będą mogły zostać później uznane za towary niewspólnotowe.

Artykuł 896

1. Towary, które w ramach wspólnej polityki rolnej zostały objęte procedurą celną, określającą obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych na mocy pozwolenia na przywóz lub świadectwa o wcześniejszym ustaleniu refundacji mogą korzystać z art. 237, 238 i 239 Kodeksu jedynie wówczas, gdy wykazano, zgodnie z wymogami urzędu celnego, określonego w art. 879, że właściwe organy podjęły wszelkie niezbędne kroki w celu unieważnienia skutków w odniesieniu do świadectwa, na którego podstawie dokonano przywozu.

2. Ustęp 1 stosuje się również w przypadku powrotnego wywozu, umieszczania w składzie celnym, wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym albo zniszczenia towarów.

Artykuł 897

Jeżeli przedmiotem wywozu, powrotnego wywozu lub zniszczenia, albo każdego innego dozwolonego przeznaczenia celnego nie jest artykuł kompletny, ale jedna lub większa liczba części lub elementów tego artykułu, to kwota, jaka ma zostać zwrócona lub umorzona, jest różnicą między kwotą należności celnych przywozowych za artykuł kompletny a kwotą należności celnych przywozowych, które zastosowano by w odniesieniu do pozostałych części tego artykułu, jeżeli artykuły te zostałyby objęte w stanie niezmienionym procedurą celną zawierającą obowiązek uiszczenia tych należności w dniu, w którym nastąpiło objęcie procedurą artykułu kompletnego.

Artykuł 898

Kwotę określoną w art. 240 Kodeksu niniejszym ustala się na 10 ECU.

ROZDZIAŁ 3

Szczególne przepisy dotyczące stosowania art. 239 Kodeksu

Sekcja 1

Decyzje podejmowane przez organy celne Państw Członkowskich

Artykuł 899

Bez uszczerbku dla innych sytuacji, które mają być rozpatrywane w każdym przypadku oddzielnie, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 905-909, jeżeli organ celny decyzji ustali, że przedłożony mu na mocy art. 239 ust. 2 Kodeksu wniosek o udzielenie zwrotu lub o umorzenie:

- oparty jest na powodach odpowiadających jednej z okoliczności określonych w art. 900-903 i że nie wynikają one ze świadomego działania lub oczywistego zaniedbania ze strony osoby zainteresowanej, wówczas udzielają zwrotu lub umarzają dane należności celne przywozowe.

"Osoba zainteresowana" oznacza osobę lub osoby, określone w art. 878 ust. 1, lub ich przedstawicieli, jak również każdą inną osobę, która uczestniczyła w spełnianiu formalności celnych odnoszących się do danych towarów lub która udzieliła instrukcji potrzebnych dla spełnienia tych formalności,

- oparty jest na powodach odpowiadających jednej z okoliczności określonych w art. 904, wówczas nie udzielają zwrotu lub nie umarzają danych należności celnych przywozowych.

Artykuł 900

1. Należności celne przywozowe są zwracane lub umarzane, w przypadku gdy:

a) towary niewspólnotowe objęte procedurą celną obejmującą całkowite lub częściowe zwolnienie z należności celnych przywozowych lub towary dopuszczone do swobodnego obrotu z zastosowaniem uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie zostały skradzione, pod warunkiem że zostaną w krótkim terminie odzyskane i znajdą się z powrotem w pierwotnej sytuacji celnej, w stanie, w jakim były, gdy zostały wycofane;

b) towary niewspólnotowe zostały nieświadomie wycofane z procedury celnej z całkowitym lub częściowym zwolnieniem z danych należności celnych, którą były objęte, pod warunkiem że gdy tylko pomyłka zostanie stwierdzona, znajdą się one z powrotem w pierwotnej sytuacji celnej, w stanie, w jakim były, gdy zostały wycofane;

c) niemożliwe jest uruchomienie mechanizmu otwierającego środek transportu, na którym znajdują się towary uprzednio dopuszczone do swobodnego obrotu i w dalszej kolejności, po przybyciu do miejsca przeznaczenia, niemożliwe jest dokonanie ich rozładunku, pod warunkiem że zostaną one niezwłocznie powrotnie wywiezione;

d) towary początkowo dopuszczone do swobodnego obrotu zostają następnie zwrócone niewspólnotowemu dostawcy, na mocy procedury uszlachetniania biernego, aby umożliwić mu – z pominięciem opłat – usunięcie usterek występujących przed zwolnieniem towarów (nawet jeżeli zostały stwierdzone po zwolnieniu towarów) lub w celu doprowadzenia ich do stanu zgodnego z przepisami umowy, w wyniku której zostały dopuszczone do swobodnego obrotu, a dany dostawca decyduje się na zatrzymanie towarów na stałe, gdyż nie może usunąć usterek lub jest to dla niego nieopłacalne;

e) w chwili podjęcia przez organy celne decyzji o zaksięgowaniu należności celnych przywozowych po dokonaniu odprawy celnej, którym faktycznie podlegały towary dopuszczone do swobodnego obrotu z całkowitym zwolnieniem od tych należności, stwierdzono, że towary te zostały powrotnie wywiezione poza obszar celny Wspólnoty z pominięciem dozoru celnego, po ustaleniu, że warunki materialne ustanowione w Kodeksie dla zwrotu lub umorzenia takich należności celnych przywozowych mogłyby zostać faktycznie spełnione w chwili, gdy powrotny wywóz miał miejsce, gdyby kwota ta została pobrana przy dopuszczaniu tego towaru do swobodnego obrotu;

f) organ sądowy wydał zakaz obrotu towarem uprzednio objętym procedurą celną określającą obowiązek osoby zainteresowanej uiszczenia należności celnych przywozowych w normalnych warunkach, po czym dany towar zostaje powrotnie wywieziony poza obszar celny Wspólnoty lub zniszczony pod kontrolą organów celnych, pod warunkiem że zostało stwierdzone, że dany towar nie został w rzeczywistości użyty we Wspólnocie;

g) towary zostały objęte procedurą celną określającą obowiązek uiszczenia tych należności przez zgłaszającego uprawnionego do dokonania tej czynności z własnej inicjatywy oraz z powodów od niego niezależnych nie mogły zostać dostarczone odbiorcy;

h) towary zostały wysłane do odbiorcy w wyniku pomyłki nadawcy;

i) towary okazały się niezdatne do użytku przewidzianego przez odbiorcę z powodu oczywistej faktycznej pomyłki w jego zamówieniu;

j) towary, wobec których, po zwolnieniu do procedury celnej określającej obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych stwierdzono, że nie były, w chwili zwolnienia, zgodne z obowiązującymi regułami dotyczącymi ich użycia lub obrotu nimi i nie mogą z tego względu być używane do celów przewidzianych przez odbiorcę;

k) użycie towarów przez odbiorcę do przewidzianych celów jest niemożliwe lub w znacznym stopniu ograniczone w wyniku podjęcia przez organ lub inną instytucję posiadającą odpowiednie uprawnienia decyzyjne środków o charakterze ogólnym, po dniu, w którym zostały zwolnione do procedury celnej określającej obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych;

l) całkowite lub częściowe zwolnienie towarów z należności celnych przywozowych, o co zabiegała osoba zainteresowana zgodnie z obowiązującymi przepisami, nie może z powodów niezależnych od osoby zainteresowanej zostać udzielone przez organy celne, które odpowiednio księgują należności celne przywozowe, które stały się należne,

m) towary dotarły do odbiorcy po ostatecznym terminie dostawy, który został przewidziany w umowie, na mocy której zostały objęte procedurą celną przewidującą obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych;

n) towary nie mogły zostać sprzedane na obszarze celnym Wspólnoty i zostały bezpłatnie przekazane instytucjom charytatywnym:

- prowadzącym swoją działalność w państwach trzecich, pod warunkiem że posiadają przedstawicielstwa we Wspólnocie,

lub

- prowadzącym swoją działalność na obszarze celnym Wspólnoty, pod warunkiem że mogą korzystać ze zwolnienia w przypadku przywozu do swobodnego obrotu podobnych towarów pochodzących z państw trzecich.

2. Bez uszczerbku dla ust. 3 zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych w przypadkach określonych w ust. 1 lit. c) i f)-n) uzależnione jest, z wyjątkiem przypadków, w których towary te zostają zniszczone na polecenie włady publicznej lub zostają bezpłatnie przekazane instytucji charytatywnej prowadzącej swoją działalność we Wspólnocie, od dokonania ich powrotnego wywozu poza obszar celny Wspólnoty pod nadzorem celnym.

Jeżeli organowi celnemu decyzji przedstawiono wniosek, to może on zezwolić, aby zamiast dokonania powrotnego wywozu towarów zostały one zniszczone lub objęte w celu powrotnego wywozu wspólnotową procedurą tranzytu zewnętrznego lub procedurą składu celnego, albo umieszczone w wolnym obszarze celnym lub w składzie wolnocłowym.

Aby otrzymać jedno z wyżej wymienionych przeznaczeń celnych, towary uważane są za towary niewspólnotowe.

W takim przypadku organy celne podejmują wszelkie potrzebne środki w celu zapewnienia, że towary umieszczone w składzie celnym, w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym będą mogły zostać później uznane za towary niewspólnotowe.

3. W przypadkach określonych w ust. 1 lit. h) i i) zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych uzależnione są od dokonania powrotnego wywozu towarów na adres pierwotnego dostawcy lub inny adres przez niego podany.

4. Ponadto zgodnie z wymogami urzędu celnego nadzoru musi zostać ustalone, że towary nie zostały użyte ani sprzedane przed ich powrotnym wywozem.

Artykuł 901

1. Należności celne przywozowe są zwracane lub umarzane, w przypadku gdy:

a) towary omyłkowo zgłoszone do procedury celnej określającej obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych zostały powrotnie wywiezione poza obszar celny Wspólnoty, nie będąc uprzednio objęte procedurą celną, którą powinny zostać objęte, pod warunkiem że warunki ustanowione w art. 237 Kodeksu zostały spełnione;

b) towary zostały powrotnie wywiezione lub zniszczone, zgodnie z art. 238 ust. 2 lit. b), bez dozoru celnego, pod warunkiem że pozostałe warunki ustanowione w tym artykule zostały spełnione;

c) towary zostały powrotnie wywiezione lub zniszczone bez dozoru celnego, zgodnie z art. 900 ust. 1 lit. c) i f)-n), pod warunkiem że pozostałe warunki ustanowione w art. 900 ust. 2 i 4 zostały spełnione.

2. Udzielenie zwrotu lub umorzenie należności celnych przywozowych w przypadkach określonych w ust. 1 uzależnione jest od:

a) przedstawienia wszystkich dowodów koniecznych do umożliwienia organom celnym decyzji upewnienia się, czy towary, w odniesieniu do których wnosi się o udzielenie zwrotu lub umorzenie:

- zostały faktycznie powrotnie wywiezione poza obszar celny Wspólnoty, lub

- zostały zniszczone pod nadzorem organów lub urzędowo uprawnionych do takiego zniszczenia osób;

b) zwrotu organowi celnemu decyzji każdego dokumentu poświadczającego wspólnotowy status danych towarów, na którego podstawie wymienione towary mogły opuścić obszar celny Wspólnoty, lub przedstawienia każdego dowodu, który organ ten uważa za niezbędny dla upewnienia się, że dany dokument nie będzie mógł zostać w późniejszym okresie wykorzystany przy żadnym przywozie towarów do Wspólnoty.

Artykuł 902

1. Do celów art. 901 ust. 2:

a) jako dowody konieczne do umożliwienia organowi celnemu decyzji upewnienia się, czy towary, w odniesieniu do których wnosi się o udzielenie zwrotu lub o umorzenie, zostały faktycznie powrotnie wywiezione poza obszar celny Wspólnoty, wnioskodawca przedstawia:

- oryginał lub poświadczoną kopię zgłoszenia towarów do wywozu poza obszar celny Wspólnoty,

oraz

- zaświadczenie urzędu celnego, przez który towary faktycznie opuściły obszar celny Wspólnoty.

Jeżeli tego rodzaju zaświadczenie nie może zostać przedstawione, dowód, że towary opuściły obszar celny Wspólnoty, może zostać przedstawiony w formie:

- zaświadczenia urzędu celnego państwa trzeciego przeznaczenia, potwierdzającego przybycie towarów, lub

- oryginału lub poświadczonej kopii zgłoszenia celnego towarów, dokonanego w państwie trzecim przeznaczenia.

Do dokumentów tych musi zostać załączona dokumentacja urzędowa i handlowa, umożliwiająca organom celnym decyzji skontrolowanie, czy towary będące przedmiotem wywozu poza obszar celny Wspólnoty są tymi samymi towarami, które zostały zgłoszone do procedury celnej przewidującej obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych, to znaczy:

- oryginał lub poświadczona kopia zgłoszenia do wymienionej procedury,

oraz

- o ile organ celny decyzji uznaje to za konieczne, dokumenty handlowe lub urzędowe (takie jak faktury, szczegółowe wykazy, dokumenty tranzytowe lub świadectwa sanitarne), zawierające pełny opis towarów (opis handlowy, ilość, znaki i inne dane identyfikacyjne), które zostały przedstawione wraz ze zgłoszeniem do wymienionej procedury lub ze zgłoszeniem do wywozu poza obszar celny Wspólnoty, albo ze zgłoszeniem celnym sporządzonym dla towarów w państwie trzecim przeznaczenia, w zależności od przypadku;

b) jako dowody konieczne do umożliwienia organowi celnemu decyzji upewnienia się, czy towary, w odniesieniu do których wnosi się o udzielenie zwrotu lub o umorzenie, zostały faktycznie zniszczone pod nadzorem organów lub osób do tego urzędowo upoważnionych, wnioskodawca przedstawia:

- protokół lub zgłoszenie zniszczenia, sporządzone przez organy, pod których nadzorem towary zostały zniszczone, lub ich poświadczoną kopię, lub

- zaświadczenie sporządzone przez osobę upoważnioną do potwierdzenia faktu zniszczenia wraz z dowodem jej upoważnienia.

Dokumenty te muszą zawierać wystarczająco pełny opis zniszczonych towarów (opis handlowy, ilość, znaki i inne dane identyfikacyjne), aby umożliwić organom celnym upewnienie się, poprzez porównanie z danymi podanymi w zgłoszeniu do procedury celnej przewidującej obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych i w załączonych dokumentach handlowych (faktury, szczegółowe wykazy itp.), że zniszczone towary są tymi samymi towarami, które zostały zgłoszone do procedury.

2. Jeżeli dowody określone w ust. 1 okażą się niewystarczające, aby organ celny decyzji podjął decyzję w sprawie przedstawionego mu przypadku na podstawie pełnej znajomości faktów lub, gdy niektóre dowody nie mogą zostać przedstawione, dowody takie mogą zostać uzupełnione lub zastąpione przez wszelkie inne dokumenty, które dany organ uzna za konieczne.

Artykuł 903

1. W odniesieniu do towarów powracających, których wywóz poza obszar celny Wspólnoty wiązał się z poborem należności celnych wywozowych, wprowadzenie tych towarów do swobodnego obrotu daje prawo do zwrotu pobranych z tego tytułu sum.

2. Ustęp 1 stosuje się wyłącznie do towarów znajdujących się w jednej z sytuacji określonych w art. 844.

Dowód na to, że towary znajdują się w jednej z sytuacji określonych w art. 185 ust. 2 lit. b) Kodeksu, musi zostać dostarczony do urzędu celnego, w którym towary są zgłaszane do swobodnego obrotu.

3. Ustęp 1 stosuje się nawet wówczas, gdy towary stanowią jedynie część towarów uprzednio wywiezionych poza obszar celny Wspólnoty.

Artykuł 904

1. Należności celne przywozowe nie są zwracane lub umarzane, gdy w zależności od przypadku, jedynym powodem przedstawienia wniosku o udzielenie zwrotu lub o umorzenie jest:

a) powrotny wywóz poza obszar celny Wspólnoty towarów uprzednio objętych procedurą celną, określającą obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych, dokonany z powodów innych niż określone w art. 237 lub 238 Kodeksu, bądź w art. 900 lub 901, zwłaszcza niesprzedanie;

b) zniszczenie towarów zgłoszonych do procedury celnej określającej obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych po dokonaniu przez organy celne ich zwolnienia, niezależnie od tego, z jakich powodów nastąpiło, z wyjątkiem przypadków wyraźnie określonych prawodawstwem wspólnotowym;

c) przedstawienie z zamiarem uzyskania uprzywilejowanego traktowania taryfowego dla towarów zgłoszonych do swobodnego obrotu dokumentów, które okazały się później dokumentami sfałszowanymi, podrobionymi lub nieważnymi, do celów udzielenia tego rodzaju preferencji, nawet jeżeli dokumenty te przedłożono w dobrej wierze.

Sekcja 2

Decyzje podejmowane przez Komisję

Artykuł 905

1. Jeżeli na mocy art. 239 ust. 2 Kodeksu organ celny decyzji, który otrzymał wniosek o udzielenie zwrotu lub o umorzenie, nie jest w stanie wydać decyzji na podstawie art. 899, a do wniosku załączone są dowody, które mogą stanowić o wyjątkowej, wynikającej z okoliczności sytuacji niespowodowanej ani podstępem osoby zainteresowanej, ani jej oczywistym zaniedbaniem, to Państwo Członkowskie, któremu podlega ten organ, przekazuje taką sprawę Komisji w celu jej rozstrzygnięcia zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 906-909.

Pojęcie "osoba zainteresowana" należy rozumieć tak samo jak w przypadku art. 899.

We wszystkich innych przypadkach organ celny decyzji odrzuca wniosek.

2. Dokumentacja przekazana Komisji obejmuje wszystkie fakty niezbędne dla całościowego zbadania przedstawionego przypadku.

Komisja niezwłocznie potwierdza właściwemu Państwu Członkowskiemu otrzymanie dokumentacji.

Jeżeli okaże się, że informacje przekazane przez Państwo Członkowskie są niewystarczające, aby wydać w tej sprawie decyzję zgodnie z posiadaną znajomością faktów, Komisja może zwrócić się o przekazanie jej dodatkowych informacji.

3. Nie czekając na zakończenie procedury przewidzianej w art. 906-909, organ celny decyzji może po przedstawieniu mu wniosku zezwolić przed wydaniem przez Komisję decyzji w rozpatrywanej sprawie na spełnienie formalności celnych dotyczących powrotnego wywozu towarów lub ich zniszczenia. Takie pozwolenie pozostaje całkowicie bez uszczerbku dla ostatecznej decyzji podjętej w rozpatrywanym przypadku.

Artykuł 906

W terminie 15 dni od otrzymania dokumentacji określonej w art. 905 ust. 2 Komisja przekazuje jej kopie Państwom Członkowskim.

Rozpatrzenie tego przypadku zostaje włączone do porządku dziennego posiedzenia Komitetu przewidzianego w art. 247 Kodeksu.

Artykuł 907

Po konsultacji z grupą ekspertów składającą się z przedstawicieli wszystkich Państw Członkowskich, zebranych w Komitecie w celu zbadania danego przypadku Komisja podejmuje decyzję określającą, czy szczególna zbadana sytuacja uzasadnia udzielenie zwrotu lub umorzenie, czy też nie.

Decyzja ta podejmowana jest w terminie sześciu miesięcy, licząc od dnia otrzymania przez Komisję dokumentacji określonej w art. 905 ust. 2. Jeżeli Komisja uznała za konieczne zażądać od Państwa Członkowskiego dostarczenia dodatkowych informacji w celu wydania decyzji, to termin sześciu miesięcy zostaje przedłużony o czas, który upłynął od dnia wysłania przez Komisję wniosku o przedstawienie dodatkowych informacji do dnia ich otrzymania przez Komisję.

Artykuł 908

1. Zainteresowane Państwo Członkowskie jest powiadamiane o decyzji określonej w art. 907, w możliwie krótkim czasie i w każdym przypadku w terminie trzydziestu dni od dnia upływu terminu wyznaczonego w art. 907.

Kopia decyzji przesyłana jest pozostałym Państwom Członkowskim.

2. Organ decyzji wydaje decyzję w sprawie przedstawionego mu na podstawie decyzji Komisji wniosku, o którym został powiadomiony zgodnie z ust. 1.

3. Jeżeli decyzja określona w art. 907 określa, że rozpatrywane okoliczności uzasadniają udzielenie zwrotu lub umorzenie, to Komisja może na warunkach, które sama określi, upoważnić jedno lub więcej Państw Członkowskich do dokonania zwrotu lub umorzenia należności celnych w przypadkach obejmujących podobne kwestie, biorąc pod uwagę fakty i prawo.

W takim przypadku decyzja określona w art. 907 przekazywana jest również każdemu w ten sposób upoważnionemu Państwu Członkowskiemu.

Artykuł 909

Jeżeli Komisja nie podjęła decyzji w terminie wyznaczonym w art. 907 lub nie powiadomiła o decyzji danego Państwa Członkowskiego w terminie wyznaczonym w art. 908, organ celny decyzji uwzględnia wniosek.

ROZDZIAŁ 4

Pomoc administracyjna między organami celnymi Państw Członkowskich

Artykuł 910

W przypadkach określonych w art. 885 ust. 2 organ celny decyzji przesyła urzędowi celnemu nadzoru dwie kopie wniosku sporządzonego na piśmie na formularzu odpowiadającym wzorowi z załącznika 112. Do wniosku załącza się oryginały lub kopie wniosku o udzielenie zwrotu lub o umorzenie oraz wszystkich dokumentów koniecznych do umożliwienia urzędowi celnemu nadzoru uzyskania informacji lub przeprowadzenia wnioskowanej kontroli.

Artykuł 911

1. W terminie dwóch tygodni od dnia przyjęcia wniosku urząd celny nadzoru zbiera informacje lub przeprowadza kontrole wnioskowane przez organ celny decyzji. Wpisuje wyniki swoich działań w przeznaczonej do tego części na oryginale dokumentu, określonego w art. 910 i odsyła ten dokument organowi celnemu decyzji, wraz ze wszystkimi przekazanymi mu dokumentami.

2. Jeżeli nie jest możliwe zebranie informacji lub przeprowadzenie wnioskowanej kontroli w terminie dwóch tygodni, wyznaczonym w ust. 1, to urząd celny nadzoru potwierdza w tym terminie przyjęcie przedłożonego do tego organu wniosku, zwracając organowi celnemu decyzji kopię dokumentu określonego w art. 910, wraz z odpowiednią adnotacją.

Artykuł 912

Wykonawczy urząd celny przesyła zaświadczenie określone w art. 887 ust. 5 organowi celnemu decyzji na formularzu odpowiadającym wzorowi z załącznika 113.

CZĘŚĆ V

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 913

Następujące rozporządzenia i dyrektywy tracą moc:

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 37/70 z dnia 9 stycznia 1970 r. w sprawie określania pochodzenia podstawowych części zapasowych przeznaczonych dla uprzednio wysłanego sprzętu, maszyn, aparatów lub pojazdów [34],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2632/70 z dnia 23 grudnia 1970 r. w sprawie określania pochodzenia odbiorników radiowych i telewizyjnych [35],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 315/71 z dnia 12 lutego 1971 r. w sprawie określania pochodzenia win bazowych przeznaczonych do wyrobu wermutów oraz pochodzenia wermutów [36],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 861/71 z dnia 27 kwietnia 1971 r. w sprawie określania pochodzenia magnetofonów [37],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3103/73 z dnia 14 listopada 1973 r. w sprawie świadectw pochodzenia i wniosków o wydanie takich świadectw [38],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2945/76 z dnia 26 listopada 1976 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia (EWG) nr 754/76 w sprawie stosowania stawek celnych na towary powracające na obszar celny Wspólnoty [39], ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii,

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 137/79 z dnia 19 grudnia 1978 r. w sprawie ustanowienia specjalnej metody współpracy administracyjnej w celu stosowania wewnątrzwspólnotowej procedury w odniesieniu do połowów dokonywanych przez statki Państw Członkowskich [40], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3399/91 [41],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1494/80 z dnia 11 czerwca 1980 r. w sprawie uwag interpretacyjnych i ogólnie przyjętych zasad rachunkowości w zakresie wartości celnej [42],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1495/80 z dnia 11 czerwca 1980 r. wprowadzające w życie niektóre przepisy rozporządzenia Rady (EWG) nr 1224/80 w sprawie wartości celnej towarów [43], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 558/91 [44],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1496/80 z dnia 11 czerwca 1980 r. w sprawie deklaracji szczegółowych danych dotyczących wartości celnej i w sprawie dokumentów, które należy dostarczyć [45], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 949/93 [46],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1574/80 z dnia 20 czerwca 1980 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania art. 16 i 17 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1430/79 w sprawie zwrotu lub umarzania należności celnych przywozowych lub wywozowych [47],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3177/80 z dnia 5 grudnia 1980 r. w sprawie miejsca wprowadzenia uwzględnianego w ramach stosowania art. 14 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1224/80 w sprawie wartości celnej towarów [48], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2779/90 [49],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3179/80 z dnia 5 grudnia 1980 r. w sprawie opłat pocztowych uwzględnianych przy określaniu wartości celnej towarów wysyłanych pocztą [50], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1264/90 [51],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 553/81 z dnia 12 lutego 1981 r. w sprawie świadectw pochodzenia i wniosków o wystawienie takich świadectw [52],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1577/81 z dnia 12 czerwca 1981 r. ustanawiające system procedur uproszczonych w celu określenia wartości celnej niektórych łatwo psujących się towarów [53], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3334/90 [54],

- dyrektywa Komisji 82/57/EWG z dnia 17 grudnia 1981 r. ustanawiająca niektóre przepisy wykonawcze do dyrektywy Rady 79/695/EWG w sprawie harmonizacji procedur dopuszczania towarów do obrotu [55], ostatnio zmieniona dyrektywą 83/371/EWG [56],

- dyrektywa Komisji 82/347/EWG z dnia 23 kwietnia 1982 r. ustanawiająca niektóre przepisy wykonawcze do dyrektywy Rady 81/177/EWG w sprawie harmonizacji procedur wywozu towarów wspólnotowych [57],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3040/83 z dnia 28 października 1983 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania art. 2 i 14 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1430/79 w sprawie zwrotu lub umarzania należności celnych przywozowych lub wywozowych [58],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3158/83 z dnia 9 listopada 1983 r. w sprawie wpływu honorariów autorskich i opłat licencyjnych na wartość celną [59],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1751/84 z dnia 13 czerwca 1984 r. ustanawiające niektóre przepisy w celu stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 3599/82 [60], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3693/92 [61],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3548/84 z dnia 17 grudnia 1984 r. ustanawiające przepisy w celu stosowania rozporządzenia (EWG) nr 2763/83 w sprawie procedury przetwarzania towarów pod kontrolą celną przed ich dopuszczeniem do swobodnego obrotu [62], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2361/87 [63],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1766/85 z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie kursu wymiany walut stosowanego przy określeniu wartości celnej [64], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 593/91 [65],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3787/86 z dnia 11 grudnia 1986 r. w sprawie unieważniania lub cofania pozwoleń wydawanych w ramach niektórych gospodarczych procedur celnych [66],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3799/86 z dnia 12 grudnia 1986 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1430/79 w sprawie zwrotu lub umarzania należności celnych przywozowych lub wywozowych [67],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2458/87 z dnia 31 lipca 1987 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2473/86 w sprawie procedury uszlachetniania biernego i systemu standardowej wymiany [68], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3692/92 [69],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4128/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. ustanawiające warunki klasyfikacji tytoniu suszonego ogniowo-rurowo typu Virginia, suszonego powietrzem na jasny typu Burley (włączając hybrydy Burley), suszonego powietrzem na jasny typu Maryland i suszonego ogniowo, objętego podpozycjami 24011010-24011049 i 24012010-24012049 Nomenklatury Scalonej [70],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4129/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji niektórych żywych zwierząt z gatunku bydła domowego i niektórych gatunków wołowiny w Nomenklaturze Scalonej wymienionej w załączniku C Umowy między Wspólnotą Europejską a Jugosławią [71],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4130/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. ustanawiające warunki klasyfikacji świeżych winogron deserowych z odmiany Emperor (Vitis vinifera cv.) objętych podpozycją 08061011 Nomenklatury Scalonej [72],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4131/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji win porto, madera, sherry, muszkatel setubal i wina tokaj (aszu i szamorodni), objętych podpozycjami 22042141, 22042151, 22042941, 22042945, 22042951 i 22042955 Nomenklatury Scalonej [73], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2490/91 [74],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4132/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji whisky burbońskiej w podpozycjach 22083011 i 22083019 Nomenklatury Scalonej [75],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4133/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji wódki, objętej podpozycjami 22089031 i 22089059 Nomenklatury Scalonej, przywożonej do Wspólnoty na podstawie uprzywilejowanego traktowania taryfowego przewidzianego w Umowie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Finlandii w sprawie dwustronnego handlu winami i napojami spirytusowymi [76],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4134/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji przetworów znanych jako fondue z sera w podpozycji 21069010 Nomenklatury Scalonej [77],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4135/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji naturalnego azotanu sodu i naturalnego azotanu sodowo-potasowego objętych odpowiednio podpozycjami 31025010 i 31059110 Nomenklatury Scalonej [78],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4136/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji koni przeznaczonych do uboju w podpozycji 01011910 Nomenklatury Scalonej [79],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4137/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji towarów w podpozycjach 04081190, 04081990, 04089190, 04089990, 11062010, 25010051, 35021010 i 35029010 Nomenklatury Scalonej [80],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4138/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki korzystania w przywozie ziemniaków, słodkiej kukurydzy, niektórych zbóż i owoców oraz nasion oleistych przeznaczonych do siewu, z uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie [81],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4139/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki korzystania w przywozie niektórych produktów naftowych z uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie [82],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4140/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji gazy młynarskiej, niekonfekcjonowanej w podpozycji 59112000 Nomenklatury Scalonej [83],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4141/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki korzystania w przywozie przez produkty przeznaczone dla niektórych kategorii statków powietrznych i statków z uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie [84], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1418/91 [85],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4142/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki korzystania w przywozie przez niektóre towary z uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie [86], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3803/92 [87],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 693/88 z dnia 4 marca 1988 r. w sprawie definicji pojęcia produktów pochodzących do celów stosowania przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą preferencji taryfowych wobec niektórych produktów z krajów rozwijających się [88], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3660/92 [89],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 809/88 z dnia 14 marca 1988 r. w sprawie definicji pojęcia "produktów pochodzących" i metod współpracy administracyjnej stosowanych w przywozie do Wspólnoty produktów pochodzących z terytoriów okupowanych [90], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2774/88 [91],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4027/88 z dnia 21 grudnia 1988 r. ustanawiające przepisy dotyczące procedury odprawy czasowej kontenerów [92], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3348/89 [93],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 288/89 z dnia 3 lutego 1989 r. w sprawie określenia pochodzenia układów scalonych [94],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 597/89 z dnia 8 marca 1989 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2144/87 w sprawie długu celnego [95],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2071/89 z dnia 11 lipca 1989 r. w sprawie określenia pochodzenia fotokopiarek z systemem optycznym lub stykowych [96],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3850/89 z dnia 15 grudnia 1989 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 802/68 z dnia 27 czerwca 1968 r. w sprawie wspólnej definicji pochodzenia towarów w odniesieniu do niektórych produktów rolnych korzystających ze szczególnych procedur przywozowych [97],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2561/90 z dnia 30 lipca 1990 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2503/88 w sprawie składów celnych [98], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3001/92 [99],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2562/90 z dnia 30 lipca 1990 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2504/88 w sprawie wolnych obszarów celnych i składów wolnocłowych [100], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2485/91 [101],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2883/90 z dnia 5 października 1990 r. w sprawie określania pochodzenia soku winogronowego [102],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2884/90 z dnia 5 października 1990 r. w sprawie określania pochodzenia niektórych towarów uzyskanych z jaj [103],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3561/90 z dnia 11 grudnia 1990 r. w sprawie określania pochodzenia niektórych wyrobów ceramicznych [104],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3620/90 z dnia 14 grudnia 1990 r. w sprawie określania pochodzenia świeżego, chłodzonego lub mrożonego mięsa i podrobów z niektórych gatunków zwierząt domowych [105],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3672/90 z dnia 18 grudnia 1990 r. w sprawie określania pochodzenia łożysk kulkowych, wałeczkowych, baryłkowych lub igiełkowych [106],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3716/90 z dnia 19 grudnia 1990 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 4046/89 w sprawie zabezpieczenia składanego w celu zapewnienia uiszczenia długu celnego [107],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3796/90 z dnia 21 grudnia 1990 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1715/90 w sprawie informacji udzielanych przez organy celne Państw Członkowskich dotyczących klasyfikacji towarów w nomenklaturze celnej [108], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2674/92 [109],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1364/91 z dnia 24 maja 1991 r. określające pochodzenie materiałów i wyrobów włókienniczych objętych sekcją XI Nomenklatury Scalonej [110],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1365/91 z dnia 24 maja 1991 r. w sprawie określenia pochodzenia linteru bawełnianego, filcu i impregnowanych materiałów nietkanych, odzieży skórzanej, obuwia i bransoletek do zegarków z materiałów włókienniczych [111],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1593/91 z dnia 12 czerwca 1991 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 719/91 w sprawie stosowania we Wspólnocie karnetów TIR i karnetów ATA jako dokumentów tranzytowych [112],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1656/91 z dnia 13 czerwca 1991 r. ustanawiające szczególne przepisy mające zastosowanie do niektórych rodzajów procesów uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną [113],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2164/91 z dnia 23 lipca 1991 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania art. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1697/79 w sprawie odzyskiwania, po dokonaniu odprawy celnej, należności celnych przywozowych lub wywozowych, które nie były wymagane od osoby odpowiedzialnej za zapłatę za towary zgłoszone do procedury celnej przewidującej obowiązek uiszczenia takich należności [114],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2228/91 z dnia 26 czerwca 1991 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1999/85 w sprawie procedury uszlachetniania czynnego [115], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3709/92 [116],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2249/91 z dnia 25 lipca 1991 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1855/89 w sprawie odprawy czasowej środków transportu [117],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2365/91 z dnia 31 lipca 1991 r. ustanawiające warunki stosowania na obszarze celnym Wspólnoty karnetu ATA przy odprawie czasowej towarów lub czasowym wywozie towarów poza ten obszar [118],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3717/91 z dnia 18 grudnia 1991 r. ustalające wykaz towarów, które mogą korzystać z procedury pozwalającej na przetwarzanie towarów pod kontrolą celną przed ich dopuszczeniem do swobodnego obrotu [119], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 209/93 [120],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 343/92 z dnia 22 stycznia 1992 r. w sprawie definicji pojęcia produktów pochodzących i metod współpracy administracyjnej stosowanych w przywozie do Wspólnoty produktów pochodzących z Republik Chorwacji i Słowenii oraz Jugosłowiańskich Republik Bośni-Hercegowiny i Macedonii [], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3660/92 [],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1214/92 z dnia 12 kwietnia 1992 r. w sprawie przepisów w celu wykonania procedury tranzytu wspólnotowego oraz niektórych uproszczeń tej procedury [], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3712/92 [],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1823/92 z dnia 3 lipca 1992 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 3925/91 dotyczące zniesienia kontroli i formalności stosowanych wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób odbywających lot wewnątrzwspólnotowy oraz bagażu osób przekraczających morze wewnątrz Wspólnoty [],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2453/92 z dnia 31 lipca 1992 r. wprowadzające rozporządzenie Rady (EWG) nr 717/91 dotyczące jednolitego dokumentu administracyjnego [], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 607/93 [],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2674/92 z dnia 15 września 1992 r. uzupełniające przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (EWG) nr 1715/90 w sprawie informacji udzielanych przez organy celne Państw Członkowskich dotyczących klasyfikacji towarów w nomenklaturze celnej [],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2713/92 z dnia 17 września 1992 r. w sprawie przepływu towarów między niektórymi częściami obszaru celnego Wspólnoty [],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3269/92 z dnia 10 listopada 1992 r. ustanawiające niektóre przepisy wykonawcze do art. 161, 182 i 183 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny w zakresie procedury wywozu, powrotnego wywozu oraz towarów opuszczających obszar celny Wspólnoty [],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3566/92 z dnia 8 grudnia 1992 r. w sprawie dokumentów używanych do celu wykonania środków wspólnotowych pociągających za sobą weryfikację użycia i/lub przeznaczenia towarów [],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3689/92 z dnia 21 grudnia 1992 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 719/91 w sprawie stosowania we Wspólnocie karnetów TIR i karnetów ATA jako dokumentów tranzytowych oraz rozporządzenia Rady (EWG) nr 3599/82 w sprawie procedury odprawy czasowej [],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3691/92 z dnia 21 grudnia 1992 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 719/91 w sprawie stosowania we Wspólnocie karnetów TIR i karnetów ATA jako dokumentów tranzytowych oraz rozporządzenia Rady (EWG) nr 3599/82 w sprawie procedury odprawy czasowej [],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3710/92 z dnia 21 grudnia 1992 r. ustanawiające procedury przeniesienia towarów lub produktów objętych procedurą uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) [],

- rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3903/92 z dnia 21 grudnia 1992 r. w sprawie kosztów transportu lotniczego [].

Artykuł 914

Odniesienia do uchylonych przepisów traktuje się jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 915

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 1994 r.

Artykuł 791 ust. 2 przestaje być stosowany z dniem 1 stycznia 1995 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 2 lipca 1993 r.

W imieniu Komisji

Christiane Scrivener

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1.

[3] Dz.U. L 270 z 14.2.1970, str. 1.

[4] Dz.U. 125 z 11.7.1966, str. 2320.

[5] Dz.U. 125 z 11.7.1966, str. 2309.

[6] Dz.U. L 169 z 10.7.1969, str. 3.

[7] Dz.U. L 106 z 18.4.1989, str. 1.

[9] Dz.U. L 370 z 31.12.1990, str. 86.

[10] Dz.U. L 374 z 31.12.1991, str. 4.

[11] Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1.

[12] Dz.U. L 105 z 23.4.1983, str. 1.

[13] Dz.U. L 144 z 2.6.1981, str. 1.

[14] Dz.U. L 270 z 23.9.1987, str. 1.

[15] Dz.U. L 62 z 7.3.1980, str. 5.

[16] Dz.U. L 323 z 29.11.1980, str. 1.

[17] Dz.U. L 323 z 29.11.1980, str. 27.

[18] Dz.U. L 351 z 14.12.1987, str. 1.

[19] Dz.U. L 331 z 2.12.1988, str. 1.

[20] Dz.U. L 205 z 3.8.1985, str. 5.

[21] Dz.U. L 86 z 31.3.1989, str. 34.

[22] Dz.U. L 148 z 28.6.1968, str. 13.

[23] Dz.U. L 258 z 11.9.1981, str. 16.

[24] Dz.U. L 370 z 30.12.1978, str. 72.

[25] Dz.U. L 252 z 28.9.1978, str. 1.

[26] Dz.U. L 281 z 1.11.1975, str. 1.

[27] Dz.U. L 282 z 1.11.1975, str. 1.

[28] Dz.U. L 282 z 1.11.1975, str. 49.

[29] Dz.U. L 282 z 1.11.1975, str. 77.

[30] Dz.U. L 118 z 20.5.1972, str. 1.

[31] Dz.U. L 84 z 27.3.1987, str. 1.

[32] Dz.U. L 42 z 16.2.1990, str. 6.

[33] Dz.U. L 351 z 14.12.1987, str. 7.

[34] Dz.U. L 7 z 10.1.1970, str. 6.

[35] Dz.U. L 279 z 24.12.1970, str. 35.

[36] Dz.U. L 36 z 13.2.1971, str. 10.

[37] Dz.U. L 95 z 28.4.1971, str. 11.

[38] Dz.U. L 315 z 16.11.1973, str. 34.

[39] Dz.U. L 335 z 4.12.1976, str. 1.

[40] Dz.U. L 20 z 27.1.1979, str. 1.

[41] Dz.U. L 320 z 22.11.1991, str. 19.

[42] Dz.U. L 154 z 21.6.1980, str. 3.

[43] Dz.U. L 154 z 21.6.1980, str. 14.

[44] Dz.U. L 62 z 8.3.1991, str. 24.

[45] Dz.U. L 154 z 21.6.1980, str. 16.

[46] Dz.U. L 101 z 27.4.1993, str. 7.

[47] Dz.U. L 161 z 26.6.1980, str. 3.

[48] Dz.U. L 335 z 12.12.1980, str. 1.

[49] Dz.U. L 267 z 29.9.1990, str. 36.

[50] Dz.U. L 335 z 12.12.1990, str. 62.

[51] Dz.U. L 124 z 15.5.1990, str. 32.

[52] Dz.U. L 59 z 5.3.1981, str. 1.

[53] Dz.U. L 154 z 13.6.1981, str. 26.

[54] Dz.U. L 321 z 21.11.1990, str. 6.

[55] Dz.U. L 28 z 5.2.1982, str. 38.

[56] Dz.U. L 204 z 28.7.1983, str. 63.

[57] Dz.U. L 156 z 7.6.1982, str. 1.

[58] Dz.U. L 297 z 29.10.1983, str. 13.

[59] Dz.U. L 309 z 10.11.1983, str. 19.

[60] Dz.U. L 171 z 29.6.1984, str. 1.

[61] Dz.U. L 374 z 22.12.1992, str. 28.

[62] Dz.U. L 331 z 19.12.1984, str. 5.

[63] Dz.U. L 215 z 5.8.1987, str. 9.

[64] Dz.U. L 168 z 28.6.1985, str. 21.

[65] Dz.U. L 66 z 13.3.1991, str. 14.

[66] Dz.U. L 350 z 12.12.1986, str. 14.

[67] Dz.U. L 352 z 13.12.1986, str. 19.

[68] Dz.U. L 230 z 17.8.1987, str. 1.

[69] Dz.U. L 374 z 22.12.1992, str. 26.

[70] Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 1.

[71] Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 9.

[72] Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 16.

[73] Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 22.

[74] Dz.U. L 231 z 20.8.1991, str. 1.

[75] Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 36.

[76] Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 42.

[77] Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 48.

[78] Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 54.

[79] Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 60.

[80] Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 63.

[81] Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 67.

[82] Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 70.

[83] Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 74.

[84] Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 76.

[85] Dz.U. L 135 z 30.5.1991, str. 28.

[86] Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 82.

[87] Dz.U. L 384 z 30.12.1992, str. 15.

[88] Dz.U. L 77 z 22.3.1988, str. 77.

[89] Dz.U. L 370 z 19.12.1992, str. 11.

[90] Dz.U. L 86 z 30.3.1988, str. 1.

[91] Dz.U. L 249 z 8.9.1988 str. 5.

[92] Dz.U. L 355 z 23.12.1988, str. 22.

[93] Dz.U. L 323 z 8.11.1989, str. 17.

[94] Dz.U. L 33 z 4.2.1989, str. 23.

[95] Dz.U. L 65 z 9.3.1989, str. 11.

[96] Dz.U. L 196 z 12.7.1989, str. 24.

[97] Dz.U. L 374 z 22.12.1989, str. 8.

[98] Dz.U. L 246 z 10.9.1990, str. 1.

[99] Dz.U. L 301 z 17.10.1992, str. 16.

[100] Dz.U. L 246 z 10.9.1990, str. 33.

[101] Dz.U. L 228 z 17.8.1991, str. 34.

[102] Dz.U. L 276 z 6.10.1990, str. 13.

[103] Dz.U. L 276 z 6.10.1990, str. 14.

[104] Dz.U. L 347 z 12.12.1990, str. 10.

[105] Dz.U. L 351 z 15.12.1990, str. 25.

[106] Dz.U. L 356 z 19.12.1990, str. 30.

[107] Dz.U. L 358 z 21.12.1990, str. 48.

[108] Dz.U. L 365 z 28.12.1990, str. 17.

[109] Dz.U. L 271 z 16.9.1992, str. 5.

[110] Dz.U. L 130 z 25.5.1991, str. 18.

[111] Dz.U. L 130 z 25.5.1991, str. 28.

[112] Dz.U. L 148 z 13.6.1991, str. 11.

[113] Dz.U. L 151 z 15.6.1991, str. 39.

[114] Dz.U. L 201 z 24.7.1991, str. 16.

[115] Dz.U. L 210 z 31.7.1991, str. 1.

[116] Dz.U. L 378 z 23.12.1992, str. 6.

[117] Dz.U. L 204 z 27.7.1991, str. 31.

[118] Dz.U. L 216 z 3.8.1991, str. 24.

[119] Dz.U. L 351 z 20.12.1991, str. 23.

[120] Dz.U. L 25 z 2.2.1993, str. 18.

[] Dz.U. L 38 z 14.2.1992, str. 1.

[] Dz.U. L 370 z 19.12.1992, str. 11.

[] Dz.U. L 132 z 16.5.1992, str. 1.

[] Dz.U. L 378 z 23.12.1992, str. 15.

[] Dz.U. L 185 z 4.7.1992, str. 8.

[] Dz.U. L 249 z 28.8.1992, str. 1.

[] Dz.U. L 65 z 17.3.1993, str. 5.

[] Dz.U. L 271 z 16.9.1992, str. 1.

[] Dz.U. L 275 z 18.9.1992, str. 11.

[] Dz.U. L 326 z 12.11.1992, str. 11.

[] Dz.U. L 362 z 11.12.1992, str. 11.

[] Dz.U. L 374 z 22.12.1992, str. 14.

[] Dz.U. L 374 z 22.12.1992, str. 25.

[] Dz.U. L 378 z 23.12.1992, str. 9.

[] Dz.U. L 393 z 31.12.1992, str. 1.

--------------------------------------------------

PRZEPISY WYKONAWCZE DO WSPÓLNOTOWEGO KODEKSU CELNEGO

ZAŁĄCZNIKI

WYKAZ ZAŁĄCZNIKÓW

Numer | Nazwa | Strona |

1 | Wiążąca informacja taryfowa Formularz zgłoszeniowy | 218 |

2 | Świadectwo autentyczności świeżych winogron deserowych "Emperor" | 223 |

3 | Świadectwo na przetwory znane jako "fondue z sera" | 224 |

4 | Świadectwo oznaczenia pochodzenia wina tokaj (aszu, szamorodni) | 225 |

5 | Świadectwo autentyczności whisky burbońskiej | 226 |

6 | Świadectwo autentyczności wódki fińskiej | 227 |

7 | Świadectwo autentyczności tytoniu | 228 |

8 | Świadectwo jakości saletry chilijskiej | 229 |

9 | Uwagi wprowadzające do wykazów procesów obróbki lub przetworzenia nadających status lub nienadających statusu pochodzenia wytwarzanym produktom, gdy są one przeprowadzane na materiałach niepochodzących | 230 |

10 | Wykaz procesów obróbki lub przetworzenia nadających status lub nienadających statusu pochodzenia wytwarzanym produktom, gdy są one przeprowadzane na materiałach niepochodzących. Materiały włókiennicze i wyroby z tych materiałów objęte sekcją XI | 233 |

11 | Wykaz procesów obróbki lub przetworzenia nadających status lub nienadających statusu pochodzenia wytwarzanym produktom, gdy są one przeprowadzane na materiałach niepochodzących. Produkty inne niż materiały i wyroby włókiennicze objęte sekcją XI | 238 |

12 | Świadectwo pochodzenia i dotyczący go wniosek | 241 |

13 | Świadectwo pochodzenia na przywóz produktów rolnych do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej | 245 |

14 | Uwagi wprowadzające, mające zastosowanie do trzech systemów preferencyjnych | 246 |

15 | Wykaz procesów obróbki lub przetworzenia, które należy przeprowadzić na materiałach niepochodzących, aby produkt wytworzony mógł uzyskać status pochodzenia (GSP) | 247 |

16 | Obróbki wyłączone z kumulacji regionalnej GSP | 248 |

17 | Świadectwo pochodzenia na formularzu A | 249 |

18 | Formularz APR | 254 |

19 | Wykaz procesów obróbki lub przetworzenia, które należy przeprowadzić na materiałach niepochodzących, aby produkt wytworzony mógł uzyskać status pochodzenia (terytoria okupowane) | 259 |

20 | Wykaz procesów obróbki lub przetworzenia, które należy przeprowadzić na materiałach niepochodzących, aby produkt wytworzony mógł uzyskać status pochodzenia (Republiki Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Słowenii i terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii) | 260 |

21 | Świadectwo przewozowe EUR.1 i dotyczący go wniosek | 261 |

22 | Formularz EUR.2 | 266 |

23 | Uwagi interpretacyjne dotyczące wartości celnej | 269 |

24 | Stosowanie ogólnie uznanych zasad rachunkowości przy ustalaniu wartości celnej | 275 |

25 | Koszty transportu lotniczego wliczane do wartości celnej | 276 |

26 | Klasyfikacja towarów, dla których określa się wartości jednostkowe | 333 |

27 | Centra handlowe uwzględniane przy obliczaniu cen jednostkowych dla pozycji klasyfikacyjnych | 336 |

28 | Deklaracja elementów dotyczących wartości celnej – D.W.1 – | 339 |

29 | Arkusz dodatkowy – D.W.1 bis – | 341 |

30 | Etykieta umieszczana na bagażu zarejestrowanym, skontrolowanym w porcie lotniczym Wspólnoty | 343 |

31 | SAD – Jednolity dokument administracyjny | 346 |

32 | SAD – Komputerowy system przetwarzania zgłoszeń | 358 |

33 | SAD – Formularz dodatkowy | 364 |

34 | SAD – Formularz dodatkowy | 372 |

35 | Określenie egzemplarzy formularzy, zamieszczonych w załącznikach 31 i 33, na których dane muszą pojawić się przez samokopiowanie | 376 |

36 | Określenie egzemplarzy formularzy, zamieszczonych w załącznikach 32 i 34, na których dane muszą pojawić się przez samokopiowanie | 377 |

37 | SAD – Uwagi wyjaśniające | 378 |

38 | Kody stosowane w formularzach | 391 |

39 | Wykaz produktów naftowych, w odniesieniu do których stosuje się warunki wymagane dla korzystania z uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie | 398 |

40 | Wykaz produktów przeznaczonych dla statków powietrznych, statków i platform wiertniczych, w odniesieniu do których stosuje się warunki dla korzystania z uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie | 399 |

41 | Wykaz towarów, w odniesieniu do których, zgodnie z art. 291-304, nie mają zastosowania warunki dla korzystania z uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie | 400 |

42 | Żółta etykieta | 401 |

43 | Formularz T2M | 402 |

44 | Uwagi do umieszczenia na stronie 2 okładki karnetu zawierającego formularze T2M | 405 |

45 | Wykaz załadunkowy | 406 |

46 | TC 10 – Świadectwo przekroczenia granicy | 407 |

47 | TC 11 – Poświadczenie odbioru | 408 |

48 | Tranzyt wspólnotowy – Wzór gwarancji generalnej | 409 |

49 | Tranzyt wspólnotowy – Wzór gwarancji pojedynczej | 411 |

50 | Tranzyt wspólnotowy – Wzór gwarancji ryczałtowej | 413 |

51 | TC 31 – Poświadczenie gwarancji | 415 |

52 | Wykaz towarów, przy których transporcie kwota gwarancji ryczałtowej zostaje podwyższona | 416 |

53 | Wykaz towarów, przy których transporcie kwota gwarancji generalnej zostaje podwyższona | 417 |

54 | TC 32 – Tytuł gwarancji ryczałtowej | 418 |

55 | Zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia – zobowiązanie osoby zainteresowanej | 419 |

56 | Wykaz towarów o podwyższonym ryzyku, w stosunku do których zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia nie ma zastosowania | 420 |

57 | TC 33 – Zaświadczenie o zwolnieniu z obowiązku złożenia zabezpieczenia | 421 |

58 | Identyfikator (art. 417 i 432) | 422 |

59 | Wzór noty informacyjnej określonej w art. 459 | 423 |

60 | Formularz naliczania należności | 424 |

61 | Wzór zwolnienia karnetu | 427 |

62 | Specjalna pieczęć | 428 |

63 | Wzór egzemplarza kontrolnego T5 | 429 |

64 | Wzór egzemplarza kontrolnego T5 bis | 433 |

65 | Wykaz załadunkowy T5 | 435 |

66 | Instrukcje użycia formularzy służących do sporządzania egzemplarza kontrolnego T5 | 439 |

67 | Wzory wniosków o udzielenie pozwolenia na korzystanie z gospodarczych procedur celnych | 443 |

68 | Wzory pozwoleń na korzystanie z gospodarczych procedur celnych | 448 |

69 | Wykaz zwyczajowych zabiegów określonych w art. 522 | 453 |

70 | Dokument informacyjny INF 8 | 454 |

71 | Przeniesienie towarów z jednego do drugiego składu celnego. – Procedura zwykła | 455 |

72 | Przeniesienie towarów z jednego do drugiego składu celnego. – Procedura uproszczona | 456 |

73 | Towary prefinansowane – Wykaz zabiegów określonych w art. 532 | 457 |

74 | Wykaz towarów (akcesoria produkcyjne), określonych w art. 550 – Procedura uszlachetniania czynnego | 458 |

75 | Wykaz towarów, dla których wartość określona w art. 552 ust. 1 lit. a) ppkt v) nie może przekroczyć 100000 ECU | 459 |

76 | Przykłady zestawienia miesięcznego i kwartalnego | 460 |

77 | Ryczałtowe współczynniki produktywności | 461 |

78 | Szczególne przepisy dotyczące kompensacji ekwiwalentnej i uprzedniego wywozu niektórych towarów | 462 |

79 | Wykaz produktów kompensacyjnych, w stosunku do których należności mogą być naliczane zgodnie z art. 122 ust. 1 lit. a) | 463 |

80 | Przykłady obliczania udziału przywożonych towarów w produktach kompensacyjnych | 464 |

81 | Dokument informacyjny INF 5 | 465 |

82 | Dokument informacyjny INF 1 | 466 |

83 | Przeniesienie towarów lub produktów objętych procedurą od posiadacza jednego pozwolenia do posiadacza drugiego | 467 |

84 | Dokument informacyjny INF 7 | 468 |

85 | Procedura uszlachetniania czynnego – Informacje dostarczone zgodnie z art. 648 ust. 1 lit. a). (Pozwolenia wydane) | 469 |

86 | Procedura uszlachetniania czynnego – Informacje dostarczone zgodnie z art. 648 ust.1 lit. b). (Wnioski odrzucone) | 470 |

87 | Wykaz procesów przetworzenia, określonych w art. 650 | 471 |

88 | Procedura przetwarzania pod kontrolą celną. – Informacje dostarczone zgodnie z art. 668 ust. 1 lit. a). (Pozwolenia wydane) | 472 |

89 | Procedura przetwarzania pod kontrolą celną – Informacje dostarczone zgodnie z art. 668 ust. 1 lit. b). (Wnioski odrzucone) | 473 |

90 | Wyposażenie zawodowe. – Wykaz opisowy | 474 |

91 | Materiały pedagogiczne. – Wykaz opisowy | 475 |

92 | Rzeczy osobistego użytku podróżnych i towary przywożone w celach sportowych. – Wykaz opisowy | 476 |

93 | Dokumenty i materiały reklamujące turystykę. – Wykaz opisowy | 477 |

94 | Materiały socjalne dla marynarzy. – Wykaz opisowy | 478 |

95 | Towary, które nie mogą korzystać z częściowego zwolnienia | 479 |

96 | Wykaz towarów określonych w art. 697 ust. 2, które mogą zostać odprawione czasowo z zastosowaniem karnetu ATA | 480 |

97 | Przypadki określone w art. 700, w których właściwe organy celne nie wymagają złożenia zabezpieczenia | 481 |

98 | Dokument informacyjny INF 6 | 482 |

99 | Wykaz państw określonych w art. 722 ust. 1, mogących dopuszczać kontenery do przewozu pod zamknięciem celnym | 483 |

100 | Środki mające na celu zapewnienie zgodności kontenerów zatwierdzonych do międzynarodowego transportu pod zamknięciem celnym z odpowiednimi przepisami technicznymi; cofnięcie zatwierdzenia | 484 |

101 | Uwaga wyjaśniająca, dotycząca użycia w ruchu wewnętrznym kontenerów objętych procedurą odprawy czasowej | 485 |

102 | Procedura odprawy czasowej – Informacje dostarczone zgodnie z art. 746 ust. 1 lit. b). (Wydane pozwolenia) | 486 |

103 | Procedura odprawy czasowej. – Informacje dostarczone zgodnie z art. 746 ust. 1 lit. c). (Wydane pozwolenia) | 487 |

104 | Dokument informacyjny do celów ułatwienia czasowego wywozu towarów wysłanych z jednego kraju do drugiego w celu przetworzenia, obróbki lub naprawy | 488 |

105 | Metody obliczeń stosunku czasowo wywożonych towarów będących częścią produktów kompensacyjnych | 496 |

106 | Dokument informacyjny INF 2 | 497 |

107 | Procedura uszlachetniania biernego – Informacje dostarczone zgodnie z art. 786 (wnioski odrzucone) | 498 |

108 | Wolne obszary celne istniejące i działające we Wspólnocie | 499 |

109 | Poświadczenie statusu celnego | 500 |

110 | Dokument informacyjny INF 3 – Towary powracające | 503 |

111 | Wniosek o udzielenie zwrotu/umorzenie | 508 |

112 | Wniosek o dokonanie kontroli – zwrot lub umorzenie należności | 511 |

113 | Zaświadczenie do celów zwrotu lub umorzenia należności | 515 |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 1

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 2

ŚWIADECTWO AUTENTYCZNOŚCI ŚWIEŻYCH WINOGRON DESEROWYCH "EMPEROR"

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 1602/2000, Dz.U. L 188 z 26.7.2000, str. 1-132.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 3

ŚWIADECTWO NA PRZETWORY ZNANE JAKO "FONDUE Z SERA"

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 1602/2000, Dz.U. L 188 z 26.7.2000, str. 1-132.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 4

ŚWIADECTWO OZNACZENIA POCHODZENIA WINA TOKAJ (ASZU, SZAMORODNI)

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 1602/2000, Dz.U. L 188 z 26.7.2000, str. 1-132.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 5

ŚWIADECTWO AUTENTYCZNOŚCI WHISKY BURBOŃSKIEJ

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 1602/2000, Dz.U. L 188 z 26.7.2000, str. 1-132.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 6

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 7

ŚWIADECTWO AUTENTYCZNOŚCI TYTONIU

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 1602/2000, Dz.U. L 188 z 26.7.2000, str. 1-132.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 8

ŚWIADECTWO JAKOŚCI SALETRY CHILIJSKIEJ

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 1602/2000, Dz.U. L 188 z 26.7.2000, str. 1-132.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 9

UWAGI WPROWADZAJĄCE DO WYKAZÓW PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA NADAJĄCYCH STATUS LUB NIENADAJĄCYCH STATUSU POCHODZENIA WYTWARZANYM PRODUKTOM, GDY SĄ ONE PRZEPROWADZANE NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH

UWAGI OGÓLNE

Uwaga 1

1.1. Pierwsze dwie kolumny w wykazach znajdujących się w załącznikach 10 i 11 opisują uzyskany produkt. Pierwsza kolumna podaje numer pozycji lub numer działu stosowany w Nomenklaturze Scalonej, a druga kolumna podaje opis towarów stosowany w Nomenklaturze Scalonej dla tej pozycji lub działu. Dla każdego zapisu w pierwszych dwóch kolumnach jest podana reguła w kolumnie 3. Tam, gdzie zapis w pierwszej kolumnie jest poprzedzony przez "ex", oznacza to, że reguła w kolumnie 3 stosuje się tylko do tej części pozycji lub działu, która jest opisana w kolumnie 2.

1.2. Gdy w kolumnie 1 zebrano kilka pozycji lub gdy podano w niej numer działu, a opis produktu w kolumnie 2 sformułowano ogólnie, to odpowiednia reguła w kolumnie 3 stosuje się do wszystkich produktów, które w Nomenklaturze Scalonej są klasyfikowane w pozycjach tego działu lub w którejkolwiek z pozycji zgrupowanych w kolumnie 1.

1.3. Jeżeli wykazy obejmują różne reguły stosowane do różnych produktów z jednej pozycji, to każdy wiersz zawiera opis tej części pozycji objętej odpowiednią regułą w kolumnie 3.

Uwaga 2

2.1. Pojęcie "wytwarzanie" obejmuje każdy rodzaj obróbki lub przetworzenia, łącznie z "montażem" lub czynnościami specyficznymi.

2.2. Pojęcie "materiał" obejmuje każdy "składnik", "surowiec", "komponent" lub "część", itd., używane do wytwarzania produktu.

2.3. Pojęcie "produkt" odnosi się do wytwarzanego produktu, nawet jeżeli jest on przeznaczony do późniejszego użycia w innym procesie wytwarzania.

Uwaga 3

3.1. Obróbka lub przetworzenie wymagane przez regułę w kolumnie 3 musi zostać dokonane tylko w stosunku do użytych materiałów niepochodzących. Ograniczenia zawarte w regule w kolumnie 3 także odnoszą się do użytych materiałów niepochodzących.

3.2. Jeżeli produkt wykonany z niepochodzących materiałów, które same uzyskały status pochodzących podczas wytwarzania, jest użyty jako materiał w procesie wytwarzania innego produktu, to wówczas reguła z wykazu stosowana do produktu, w który jest on włączany, nie ma w odniesieniu do niego zastosowania.

Na przykład:

Tkanina niehaftowana może uzyskać pochodzenie przez utkanie z przędzy. Jeżeli jest ona następnie użyta w produkcji bielizny pościelowej haftowanej, to określony procentowy limit wartości na użycie niehaftowanej tkaniny nie ma zastosowania w tym przypadku.

Uwaga 4

4.1. Reguły znajdujące się w wykazach określają minimalny stopień obróbki lub przetworzenia i przeprowadzenie dalszej obróbki lub przetworzenia również nadaje status pochodzenia; na odwrót, przeprowadzenie mniejszego zakresu obróbki lub przetworzenia nie nadaje statusu pochodzenia. Tym samym, jeżeli reguła stanowi, że materiał niepochodzący może być używany na pewnym etapie wytwarzania, to użycie takiego materiału jest dozwolone na wcześniejszym etapie wytwarzania, a nie jest dozwolone na etapie późniejszym.

4.2. Gdy reguła podana w wykazie określa, że produkt może być wytworzony z więcej niż jednego materiału, oznacza to, że może być używany jakikolwiek jeden lub więcej z tych materiałów. Nie jest konieczne, żeby wszystkie były użyte.

Na przykład:

Reguła dla przędzy stanowi, że mogą być użyte włókna naturalne, a wśród innych materiałów mogą być również użyte materiały chemiczne. Nie oznacza to, że oba muszą być używane; można użyć jednego lub drugiego, bądź obu.

4.3. Gdy reguła z wykazu określa, że produkt musi być wytworzony z konkretnego materiału, to warunek ten oczywiście nie wyklucza użycia innych materiałów niespełniających z powodu ich właściwości wymagań tej reguły.

Uwaga 5

Dla wszystkich produktów, które nie są wymienione w załączniku 11 (innych niż materiały włókiennicze objęte sekcją XI), pochodzenie jest ustalane dla każdego przypadku indywidualnie przez ocenianie procesu lub operacji w odniesieniu do pojęcia ostatniego istotnego przetworzenia lub obróbki, jak zdefiniowano w art. 24 Kodeksu.

Uwaga 6

6.1. Pojęcie "włókna" użyte w wykazie w załączniku 10 obejmuje włókna naturalne i "włókna chemiczne odcinkowe" objęte kodami CN 5501-5507 oraz włókna rodzaju używanego do wytwarzania papieru.

6.2. Pojęcie "włókna naturalne" jest używane w wykazie w załączniku 10 w odniesieniu do włókien innych niż włókna sztuczne lub syntetyczne i jest ograniczone do etapów poprzedzających przędzenie, włącznie z odpadami, i o ile nie jest wyszczególnione inaczej, określenie "włókna naturalne" obejmuje włókna, które były gręplowane, czesane lub inaczej przetwarzane, ale nie przędzone.

6.3. Pojęcie "włókna naturalne" obejmuje włosie końskie objęte kodem CN 0503, jedwab objęty kodem CN 5002 i 5003, jak również włókna wełniane, cienką lub grubą sierść zwierzęcą objętą kodem CN 5101-5105, włókna bawełniane objęte kodem CN 5201-5203 i pozostałe roślinne włókna objęte kodem CN 5301-5305.

6.4. Pojęcie "włókna chemiczne odcinkowe" jest używane w wykazie w załączniku 10 w odniesieniu do syntetycznych lub sztucznych kabli, włókien ciętych lub odpadów objętych kodem CN 5501-5507.

6.5. Pojęcie "pulpa włókiennicza" i "materiały chemiczne" są używane w wykazie w załączniku 10 do opisywania materiałów niewłókienniczych (nie są one klasyfikowane w działach 50-63), które mogą być używane do wytwarzania sztucznych lub syntetycznych włókien lub przędz, lub włókien rodzaju używanego do wytwarzania papieru.

6.6. Dla produktów otrzymanych z dwóch lub więcej materiałów włókienniczych, wymagania określone w kolumnie 3 mają zastosowanie do każdego z tych materiałów włókienniczych, z których złożona jest mieszanka.

Uwaga 7

7.1. Pojęcie "wstępnie bielona" użyte w wykazie w załączniku 10 charakteryzuje poziom wytworzenia, wymagany, gdy niektóre materiały niepochodzące są użyte i ma zastosowanie do niektórych przędz, tkanin oraz dzianin lub materiałów szydełkowanych, które były użyte tylko po operacji przędzenia lub tkania.

Produkty wstępnie bielone są na wcześniejszym etapie wytwarzania niż produkty bielone, które poddano kilku kąpielom w środkach bielących (środki utleniające, takie jak nadtlenek wodoru i środki redukujące).

7.2. Pojęcie "całkowite wykańczanie", użyte w wykazie w załączniku 10, oznacza, że wszystkie operacje, które nadają kształt, następujące bezpośrednio po cięciu tkanin lub dzianin, muszą być wykonane.

Jednakże wykończenie, w którym nie są wykonane jeden lub więcej procesów wykończeniowych, niekoniecznie będą uważane za niecałkowite.

Poniżej podano wykaz takich procesów wykończeniowych:

- mocowanie guzików i/lub innych rodzajów zapięć,

- wykonywanie dziurek na guziki,

- wykańczanie nogawek spodni i rękawów oraz brzegów spódnic i sukienek,

- umieszczanie ozdób i dodatków, takich jak kieszenie, etykietki, symbole itd.,

- prasowanie i inne przygotowywanie odzieży do sprzedaży jako "wyrób gotowy".

Uwagi dotyczące procesów wykończeniowych – specjalne przypadki

Jest możliwe, że w szczególnych procesach wytwarzania wykonanie procesu wykańczania jest tak ważne, zwłaszcza w przypadku gdy są to połączone ze sobą procesy, że takie procesy muszą być uznane za wychodzące poza proste wykończenie.

W tych szczególnych przypadkach niewykonanie procesów wykończeniowych pozbawi proces tworzenia jego kompletnego charakteru.

7.3. Pojęcie "impregnacja, powlekanie, pokrywanie lub laminowanie" nie obejmuje tych procesów wykonywanych dla połączenia tkanin.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 10

WYKAZ PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA NADAJĄCYCH STATUS LUB NIENADAJĄCYCH STATUSU POCHODZENIA WYTWARZANYM PRODUKTOM, GDY SĄ ONE PRZEPROWADZANE NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH

Materiały włókiennicze i wyroby z tych materiałów objęte sekcją XI

Kod CN | Opis towaru | Obróbka lub przetworzenie wykonane na materiałach niepochodzących, które nadaje im status produktów pochodzących |

(1) | (2) | (3) |

ex5101 | Wełna, niezgrzeblona lub czesana: | |

- odtłuszczona, niekarbonizowana | Wytwarzanie z nieodtłuszczonej wełny, włączając odpadową, której wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu |

- karbonizowana | Wytwarzanie z odtłuszczonej wełny, niekarbonizowanej, której wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu |

ex5103 | Odpady z wełny lub cienkiej albo grubej sierści zwierzęcej, karbonizowane | Wytwarzanie z niekarbonizowanych odpadów, których wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu |

ex5201 | Bawełna, niezgrzeblona lub czesana, bielona | Wytwarzanie z surowej bawełny, której wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu |

5501-5507 | Włókna chemiczne odcinkowe: | |

- niezgrzeblone lub nieczesane, ani nieprzerobione w inny sposób do przędzenia | Wytwarzanie z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej |

- zgrzeblone lub czesane, lub inne | Wytwarzanie z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub odpadów objętych kodem CN 5505 |

ex działy 50-55 | Przędza, włókna pojedyncze i nici, inne niż przędza papierowa | |

- drukowane lub barwione | Wytwarzanie z: naturalnych włókien niezgrzeblonych, nieczesanych ani w inny sposób nieprzygotowanych do przędzenia,jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu,materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lubwłókien chemicznych odcinkowych, kabli lub odpadów włókien, niezgrzeblonych, nieczesanych ani w inny sposób nieprzygotowanych do przędzeniaalbo Drukowanie lub barwienie przędzy, lub włókien pojedynczych, niebielonych lub wstępnie bielonych, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające, skręcanie lub teksturowanie, nieuważane za takie, wartość niepochodzących materiałów (włączając przędzę) nie przekracza 48 % ceny ex-works produktu |

- pozostałe | Wytwarzanie z: naturalnych włókien niezgrzeblonych, nieczesanych ani w inny sposób nieprzygotowanych do przędzenia,jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu,materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lubwłókien chemicznych odcinkowych, kabli lub odpadów włókien, niezgrzeblonych, nieczesanych ani w inny sposób nieprzygotowanych do przędzenia |

Tkaniny inne niż tkaniny z przędzy papierowej: | |

- drukowane lub barwione | Wytwarzanie z przędzy Albo Drukowanie lub barwienie niebielonych lub wstępnie bielonych tkanin, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające |

- pozostałe | Wytwarzanie z przędzy |

5601 | Wata z materiałów włókienniczych i artykuły z waty; włókna tekstylne o długości nieprzekraczającej 5 mm (kosmyki), pył tekstylny oraz rozdrobnione resztki włókien | Wytwarzanie z włókien |

5602 | Filc, nawet impregnowany, powlekany, pokrywany lub laminowany: | |

- drukowany lub barwiony | Wytwarzanie z włókien albo Drukowanie lub barwienie niebielonego lub wstępnie bielonego filcu, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające |

- impregnowany, powlekany, pokrywany lub laminowany | Impregnacja, powlekanie, pokrywanie lub laminowanie niebielonych włóknin |

- pozostały | Wytwarzanie z włókien |

5603 | Włókniny, nawet impregnowane, powlekane, okrywane lub laminowane | |

- drukowane lub barwione | Wytwarzanie z włókien albo Drukowanie lub barwienie niebielonych lub wstępnie bielonych włóknin, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające |

- impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane | Impregnacja, powlekanie, pokrywanie lub laminowanie niebielonych włóknin |

- pozostałe | Wytwarzanie z włókien |

5604 | Nić gumowa lub sznurek, pokryte materiałem włókienniczym; przędza włókiennicza oraz taśma i podobne materiały objęte kodem CN 5404 lub 5405, impregnowane, powlekane, pokrywane lub otulane gumą lub tworzywem sztucznym: | |

- nić gumowa i sznurek, pokryte materiałem włókienniczym | Wytwarzanie z nici gumowej lub sznurka, niepokrytych materiałem włókienniczym |

- pozostałe | Impregnacja, powlekanie, pokrywanie lub otulanie przędzy włókienniczej oraz taśmy i podobnych materiałów, niebielonych |

5607 | Szpagat, powróz, linki i liny, nawet plecione, oplatane, nawet impregnowane, powlekane, pokrywane lub otulane gumą lub tworzywem sztucznym | Wytwarzanie z włókien, przędzy kokosowej, przędzy z włókna ciągłego syntetycznego lub przetworzonego albo włókna pojedynczego syntetycznego lub przetworzonego |

5609 | Wyroby z przędzy, taśmy lub podobnych materiałów objętych kodem CN 5404 lub 5405, szpagatu, powroza, linki lub liny, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone | Wytwarzanie z włókien, przędzy kokosowej, przędzy z włókna ciągłego syntetycznego lub przetworzonego albo włókna pojedynczego syntetycznego lub przetworzonego |

5704 | Dywany i pozostałe pokrycia podłogowe włókiennicze, z filcu, nieigłowe i nieflokowane, nawet konfekcjonowane | Wytwarzanie z włókien |

Dział 58 | Tkaniny specjalne; tkaniny pluszowe; koronki; tkaniny obiciowe; pasmanteria; hafty: | |

- hafty w sztukach, taśmach lub motywach (kod CN 5810) | Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu |

- drukowane lub barwione | Wytwarzanie z przędzy Lub Drukowanie lub barwienie niebielonych lub wstępnie bielonych tkanin, filcu lub włóknin, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające |

- impregnowane, powlekane lub pokrywane | Wytwarzanie z niebielonych tkanin, filcu lub włóknin |

- pozostałe | Wytwarzanie z przędzy |

5901 | Tekstylia powleczone gumą lub substancją skrobiową, w rodzaju stosowanych do opraw książek itp.; kalka techniczna płócienna; płótno zagruntowane malarskie; płótno klejone i podobne tekstylia usztywniane w rodzaju do formowania stożków kapeluszy | Wytwarzanie z niebielonych tkanin |

5902 | Tkaniny kordowe z przędzy o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, z nylonu lub innych poliamidów, poliestrów lub włókien wiskozowych | Wytwarzanie z przędzy |

5903 | Tekstylia impregnowane, powleczone, pokryte lub laminowane tworzywem sztucznym, inne niż te objęte kodem CN 5902 | Wytwarzanie z niebielonych tkanin lub Drukowanie lub barwienie niebielonych lub wstępnie bielonych tkanin, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające |

5904 | Linoleum, nawet wycinane według kształtu; pokrycia podłogowe składające się z powłoki lub pokrycia nałożonego na podkładzie włókienniczym, nawet wykrojone według kształtu | Wytwarzanie z niebielonych tkanin, filcu lub włóknin |

5905 | Wykładziny ścienne włókiennicze | Wytwarzanie z niebielonych tkanin lub Drukowanie lub barwienie niebielonych lub wstępnie bielonych tkanin, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające |

5906 | Tekstylia gumowane, inne niż objęte kodem CN 5902 | Wytwarzanie z bielonych dzianin lub szydełkowanych tkanin, lub z innych niebielonych tkanin |

5907 | Tekstylia impregnowane, powleczone lub pokryte w inny sposób; płótna pomalowane na dekoracje teatralne, tła studyjne (prospekty) i podobne | Wytwarzanie z niebielonych tkanin lub Drukowanie lub barwienie niebielonych lub wstępnie bielonych tkanin, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające |

5908 | Knoty tkane, plecione lub dziane z materiałów włókienniczych, do lamp, kuchenek, zapalniczek, świec i wyrobów podobnych; koszulki żarowe oraz dzianiny cylindryczne do ich wyrobu, nawet impregnowane | Wytwarzanie z przędzy |

5909 | Przewody rurowe do pomp i podobne przewody, z materiałów włókienniczych, nawet z wykładziną, ze zbrojeniem, z osprzętem z innych materiałów | Wytwarzanie z przędzy lub włóknin |

5910 | Taśmy przenośnikowe lub pasy napędowe z materiałów włókienniczych, nawet wzmacniane metalem lub innym materiałem | Wytwarzanie z przędzy lub włóknin |

5911 | Tkaniny i wyroby z materiałów włókienniczych do zastosowań technicznych, wyszczególnione w uwadze 7 do działu 59 Nomenklatury Scalonej: | |

- tarcze lub pierścienie polerskie inne niż z filcu | Wytwarzanie z przędzy lub tkaniny odpadowej, lub ze szmat objętych kodem CN 6310 |

- pozostałe | Wytwarzanie z przędzy lub włókien |

Dział 60 | Dzianiny: | |

- drukowane lub barwione | Wytwarzanie z przędzy Lub Drukowanie lub barwienie niebielonych lub wstępnie bielonych tkanin, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające |

- pozostałe | Wytwarzanie z przędzy |

Dział 61 | Odzież i dodatki odzieżowe, dziane lub szydełkowane | |

otrzymywane przez zszycie lub połączenie w inny sposób dwóch lub więcej kawałków dzianin lub materiałów szydełkowanych, które zostały albo przycięte na wymiar, albo wykonane bezpośrednio do postaci | Całkowite wykańczanie |

- pozostałe | Wytwarzanie z przędzy |

ex Dział 62 | Odzież i dodatki odzieżowe bez dzianych, z wyjątkiem objętych kodem CN 6213 i 6214, dla których reguły są podane poniżej: | |

- wykończone lub kompletne | Całkowite wykańczanie |

- niewykończone lub niekompletne | Wytwarzanie z przędzy |

6213 i 6214 | Chusteczki do nosa, szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i podobne artykuły: | |

- haftowane | Wytwarzanie z przędzy lub Wytwarzanie z tkaniny niehaftowanej, pod warunkiem że wartość użytej tkaniny niehaftowanej nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu |

- pozostałe | Wytwarzanie z przędzy |

6301ex6306 | Koce i pledy; bielizna pościelowa, bielizna stołowa, bielizna do celów toaletowych i kuchennych; firanki (włączając udrapowane) i wewnętrzne story; zasłony i łazienkowe lambrekiny; inne artykuły wyposażenia wnętrz (wyłączając te objęte kodem CN 9494); worki i torby stosowane do pakowania towarów; wyroby z brezentu impregnowanego, markizy i wyposażenie kempingowe | |

- z filcu lub włóknin: | |

- nieimpregnowane, niepowlekane, niepokrywane lub nielaminowane | Wytwarzanie z włókien |

- impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane | Impregnowanie, powlekanie, pokrywanie lub laminowanie filcu lub włóknin, niebielonych |

- pozostałe: | |

- dziane | |

- niehaftowane | Całkowite wykańczanie (5) |

- haftowane | Całkowite wykańczanie (5) lub Wytwarzanie z niehaftowanej dzianiny, pod warunkiem że wartość użytej niehaftowanej dzianiny nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu |

- niedziane | |

- niehaftowane | Wytwarzanie z przędzy |

- haftowane | Wytwarzanie z przędzy lub Wytwarzanie z niehaftowanej tkaniny, pod warunkiem że wartość użytej niehaftowanej tkaniny nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu |

6307 | Pozostałe artykuły konfekcjonowane, włącznie z wykrojami odzieży, z wyjątkiem przeznaczonych do wentylatorów i ręcznych osłon, niemechanicznych, ram i uchwytów oraz ich części: | |

- ścierki do podłogi, ścierki do naczyń, ścierki do kurzu i podobne | Wytwarzanie z przędzy |

- pozostałe | Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu |

6308 | Zestawy tkanin i przędzy, z dodatkami lub bez, do wykonywania kilimów, obić, haftowanej bielizny stołowej i serwetek lub podobnych artykułów włókienniczych, w opakowaniach, przeznaczone do sprzedaży detalicznej | Włączanie do zestawu, w którym ogólna wartość wszystkich niepochodzących artykułów nie przekracza 25 % ceny ex-works zestawu |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 11

WYKAZ PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA NADAJĄCYCH STATUS LUB NIENADAJĄCYCH STATUSU POCHODZENIA WYTWARZANYM PRODUKTOM, GDY SĄ ONE PRZEPROWADZANE NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH

Produkty inne niż materiały i wyroby włókiennicze objęte sekcją XI

Kod CN | Opis towaru | Obróbka lub przetworzenie wykonane na materiałach niepochodzących, które nadaje im status produktów pochodzących |

(1) | (2) | (3) |

0201 | Mięso wołowe, świeże lub chłodzone | Ubój, poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej trzech miesięcy |

0202 | Mięso wołowe, mrożone | Ubój, poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej trzech miesięcy |

0203 | Mięso wieprzowe, świeże, chłodzone lub mrożone | Ubój, poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej dwóch miesięcy |

0204 | Mięso baranie lub kozie, świeże, chłodzone lub mrożone | Ubój, poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej dwóch miesięcy |

0205 | Mięso końskie, z osłów, mułów lub osłomułów, świeże, chłodzone lub mrożone | Ubój, poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej trzech miesięcy |

0206 | Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów lub osłomułów, świeże, chłodzone lub mrożone | Ubój, poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej trzech miesięcy lub dwóch miesięcy w przypadku świń, owiec lub kóz |

ex0408 | Jaja ptasie, bez skorupek, suszone, i żółtka jaj, suszone | Suszenie (po stłuczeniu i oddzieleniu, gdzie jest to konieczne): jaj ptasich, w skorupkach, świeżych lub konserwowanych, z pozycji ex0407jaj ptasich, bez skorupek, innych niż suszone, z pozycji ex0408białka jaj, innego niż suszonego, z pozycji ex0408 |

ex1404 | Linter bawełny, bielony | Wytwarzanie z surowej bawełny, której wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu |

| | Obróbka lub przetworzenie wykonane na materiałach niepochodzących, które nie nadaje statusu produktów pochodzących |

ex2009 | Sok winogronowy, niesfermentowany i niezawierający dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej | Wytwarzanie z moszczu winogronowego |

ex2204 | Wino ze świeżych winogron, przeznaczone do przygotowania wermutu, zawierające dodany moszcz ze świeżych winogron, także skoncentrowany, lub alkohol | Wytwarzanie z wina ze świeżych winogron |

| | Proces lub operacja wykonana na materiałach niepochodzących, nadające status produktów pochodzących |

ex2205 | Wermut | Wytwarzanie z wina ze świeżych winogron zawierającego moszcz ze świeżych winogron, także skoncentrowanego, lub alkoholu, objętego kodem CN 2204 |

ex3401 | Filc i włókniny, impregnowane, powlekane lub pokryte mydłem lub detergentem | Wytwarzanie z filcu lub włóknin |

ex3405 | Filc i włókniny, impregnowane, powlekane lub pokryte pastą lub kremem, do obuwia, mebli, podłóg, nadwozi, szkła lub metalu, pasty, proszki do czyszczenia oraz podobne preparaty | Wytwarzanie z filcu lub włóknin |

ex3502 | Albumina jaja, suszona | Suszenie (po stłuczeniu i oddzieleniu, gdzie jest to konieczne): jaj ptasich, w skorupkach, świeżych lub konserwowanych, z pozycji ex0407 CNjaj ptasich, bez skorupek, innych niż suszone, z pozycji ex0408CN lubbiałka jaj, innego niż suszonego, z pozycji ex3502CN |

ex4203 | Artykuły ozdobne ze skóry lub skóry wtórnej | Zszywanie lub łączenie dwóch lub więcej kawałków skóry lub skóry wtórnej |

ex4910 | Ceramiczne kalendarze różnych rodzajów, drukowane, włączając bloki kalendarzowe, dekorowane | Dekorowanie artykułów ceramicznych, pod warunkiem że rezultatem dekorowania jest zaklasyfikowanie produktu do pozycji taryfowej innej niż pozycja użytych materiałów i surowców |

6401-6405 | Obuwie | Wytwarzanie z materiałów wymienionych w jakiejkolwiek pozycji, z wyjątkiem połączeń wierzchów z wewnętrznymi podeszwami lub innymi częściami podeszwy objętymi pozycją 6406CN |

ex6911-ex6913 | Ceramiczne zastawy stołowe, kuchenne oraz inne wyroby gospodarstwa domowego i toaletowe; statuetki i inne ozdobne wyroby ceramiczne; dekorowane | Dekorowanie artykułów ceramicznych, pod warunkiem że rezultatem dekorowania jest zaklasyfikowanie produktu do pozycji taryfowej innej niż pozycja użytych materiałów i surowców |

ex7117 | Ceramiczna sztuczna biżuteria, dekorowana | Dekorowanie artykułów ceramicznych, pod warunkiem że rezultatem dekorowania jest zaklasyfikowanie produktu do pozycji taryfowej innej niż pozycja użytych materiałów i surowców |

ex8482 | Łożyska kulkowe, wałeczkowe lub igiełkowe, zmontowane | Montaż poprzedzony obróbką cieplną, szlifowaniem i polerowaniem wewnętrznych i zewnętrznych pierścieni |

ex8520 | Magnetofony wyposażone lub nie w urządzenia do odtwarzania dźwięku | Wytwarzanie, podczas którego wartość dodana w wyniku montażu i, jeżeli ma to miejsce, włączenie części pochodzących z kraju montażu, stanowi co najmniej 45 % ceny ex-works produktu Jeżeli reguła 45 % nie jest spełniona, produkt jest traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części stanowiące więcej niż 35 % ceny ex-works produktu Jeżeli reguła 35 % jest spełniona przez dwa kraje, produkt jest traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części reprezentujące większy udział procentowy |

ex8527 | Urządzenia odbiorcze dla radiotelefonii, posiadające lub nie, w tej samej obudowie, aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku lub posiadające zegar | Wytwarzanie, podczas którego wartość dodana w wyniku montażu i, jeżeli ma to miejsce, włączenie części pochodzących z kraju montażu, stanowi co najmniej 45 % ceny ex-works produktu Jeżeli reguła 45 % nie jest spełniona, produkt jest traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części stanowiące więcej niż 35 % ceny ex-works produktu Jeżeli reguła 35 % jest spełniona przez dwa kraje, produkt jest traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części reprezentujące większy udział procentowy |

ex8528 | Urządzenia odbiorcze dla telewizji (z wyłączeniem odtwarzaczy wideo, sprzętu do projekcji telewizyjnej i monitorów wideo) połączone lub nie, w tej samej obudowie, z odbiornikami radiowymi lub aparaturą do zapisu lub odtwarzania dźwięku, ale nie z magnetowidem lub odtwarzaczami dźwięku | Wytwarzanie, podczas którego wartość dodana w wyniku montażu i, jeżeli ma to miejsce, włączenie części pochodzących z kraju montażu, stanowi co najmniej 45 % ceny ex-works produktu Jeżeli reguła 45 % nie jest spełniona, produkt jest traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części stanowiące więcej niż 35 % ceny ex-works produktu Jeżeli reguła 35 % jest spełniona przez dwa kraje, produkt jest traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części reprezentujące większy udział procentowy |

ex8542 | Układy scalone | Dyfuzja, w której czasie układy scalone są formowane na półprzewodniku poprzez selektywne wprowadzanie właściwych domieszek |

| | Obróbka lub przetworzenie wykonane na materiałach niepochodzących, które nie nadaje statusu produktów pochodzących |

ex9009 | Fotokopiarki posiadające system optyczny lub kopiarki stykowe | Składanie fotokopiarek, któremu towarzyszy wytwarzanie zespołów przewodów, bębna, wałka, łożysk igiełkowych, śrub i nakrętek |

| | Proces lub operacja wykonane na materiałach niepochodzących, nadające status produktów pochodzących |

ex9113 | Paski i bransoletki do zegarków oraz ich części, tekstylne | Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu |

ex9401 | Siedzenia ceramiczne (inne niż objęte kodem CN 9402), nawet przekształcane w miejsca do spania i inne meble, oraz ich części, dekorowane | Dekorowanie artykułów ceramicznych, pod warunkiem że rezultatem dekorowania jest zaklasyfikowanie produktu do pozycji taryfowej innej niż pozycja użytych materiałów i surowców |

ex9405 iex9403 | Lampy ceramiczne i ceramiczne oprawy oświetleniowe, w tym także reflektory poszukiwawcze i punktowe oraz ich części, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, dekorowane; reklamy świetlne ceramiczne, podświetlane tablice i znaki informacyjne itp., ze źródłem światła zamontowanym na stałe oraz ich części, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone | Dekorowanie artykułów ceramicznych, pod warunkiem że rezultatem dekorowania jest zaklasyfikowanie produktu do pozycji taryfowej innej niż pozycja użytych materiałów i surowców |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 12

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 13

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 14

UWAGI WPROWADZAJĄCE, MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO TRZECH SYSTEMÓW PREFERENCYJNYCH

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 881/2003, Dz.U. L 134 z 29.5.2003, str. 1-109.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 15

WYKAZ PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA, KTÓRE NALEŻY PRZEPROWADZIĆ NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH, ABY PRODUKT WYTWORZONY MÓGŁ UZYSKAĆ STATUS POCHODZENIA (GSP)

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 881/2003, Dz.U. L 134 z 29.5.2003, str. 1-109.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 16

OBRÓBKI WYŁĄCZONE Z KUMULACJI REGIONALNEJ (GSP)

Obróbki takie jak:

- mocowanie guzików i/lub innych rodzajów zapięć,

- wykonywanie dziurek na guziki,

- wykańczanie nogawek spodni i rękawów lub obrębianie spodów spódnic i sukienek itd.,

- obrębianie chustek, obrusów itd.,

- umieszczanie ozdób i dodatków, takich jak: kieszenie, etykietki, symbole, itd.,

- prasowanie i inne przygotowania odzieży do sprzedaży jako "wyrób gotowy",

- lub dowolna kombinacja wymienionych obróbek.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 17

ŚWIADECTWO POCHODZENIA NA FORMULARZU A

1. Świadectwa pochodzenia na formularzu A muszą być zgodne ze wzorem znajdującym się w niniejszym załączniku. Użycie języka angielskiego lub francuskiego przy redagowaniu uwag przedstawionych na odwrotnej stronie świadectwa nie jest obowiązkowe. Świadectwo wystawiane jest w języku angielskim lub francuskim. Jeżeli jest ono wystawiane odręcznie, to należy je wypełnić tuszem i drukowanymi literami.

2. Każde świadectwo jest formatu 210 × 297 mm; tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości jest dozwolona. Stosowany papier musi być biały, niezawierający ścieru drzewnego, klejony do pisania i o gramaturze minimum 25 g/m2. Tło świadectwa pokrywa giloszowany nadruk koloru zielonego, pozwalający ujawnić każdego rodzaju fałszerstwo za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych.

Jeżeli świadectwo składa się z kilku egzemplarzy, jedynie pierwszy egzemplarz, będący oryginałem, jest drukowany z zielonym giloszowanym wzorem tła.

3. Każde świadectwo posiada numer seryjny, nadrukowany lub nie, dzięki któremu może być zidentyfikowane.

+++++ TIFF +++++

NOTES (1988)

I. Countries which accept Form A for the purposes of the generalized system of preferences (GSP):

Australia | Norway | European Economic Community: | Ireland |

Austria | Sweden | Belgium | Italy |

Canada | Switzerland | Denmark | Luxembourg |

Finland | United States of America | France | Netherlands |

Japan | | Federal Republic of Germany | Portugal |

New Zealand | | Greece | Spain |

| | | United Kingdom |

People's Republic of Bulgaria | | |

Czechoslovak Socialist Republic | | |

Hungarian People's Republic | | |

Polish People's Republic | | |

Union of Soviet Socialist Republics | | |

+++++ TIFF +++++

Australie | Japon | Communauté économique européenne: | |

Autriche | Norvège | Republique fédérale d'Allemagne | Irlande |

Canada | Nouvelle-Zelande | Belgique | Italie |

États-Unis d'Amérique | Suède | Danemark | Luxembourg |

Finlande | Suisse | Espagne | Pays-Bas |

| | France | Portugal |

| | Grèce | Royaume-Uni |

République populaire de Bulgarie | | |

République populaire de Pologne | | |

République populaire hongroise | | |

République socialiste tchécoslovaque | | |

Union des Républiques socialistes soviétiques | | |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 18

FORMULARZ APR

1. Formularz APR musi być zgodny ze wzorem znajdującym się w niniejszym załączniku. Użycie języka angielskiego lub francuskiego przy redagowaniu uwag załączonych do formularza APR nie jest obowiązkowe. Wystawiany jest w języku angielskim lub francuskim. Jeżeli jest wystawiany odręcznie, to formularz należy wypełnić tuszem i drukowanymi literami. Podpis składany w polu 6 formularza musi być podpisem odręcznym.

2. Formularz APR jest formatu 210 × 297 mm; tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości jest dozwolona. Stosuje się papier biały, niezawierający ścieru drzewnego, klejony do pisania i o gramaturze minimum 64 g/m2.

3. Każdy formularz posiada numer seryjny, nadrukowany lub nie, dzięki któremu może być zidentyfikowany.

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 19

WYKAZ PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA, KTÓRE NALEŻY PRZEPROWADZIĆ NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH, ABY PRODUKT WYTWORZONY MÓGŁ UZYSKAĆ STATUS POCHODZENIA

(Terytoria okupowane)

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 1602/2000, Dz.U. L 188 z 26.7.2000, str. 1-132.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 20

WYKAZ PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA, KTÓRE NALEŻY PRZEPROWADZIĆ NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH, ABY PRODUKT WYTWORZONY MÓGŁ UZYSKAĆ STATUS POCHODZENIA

(Republiki Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Słowenii i terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii)

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 1602/2000, Dz.U. L 188 z 26.7.2000, str. 1-132.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 21

ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE EUR.1 I DOTYCZĄCY GO WNIOSEK

1. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest sporządzane na formularzu, którego wzór znajduje się w niniejszym załączniku. Formularz ten jest drukowany w jednym z języków urzędowych Wspólnoty. Świadectwa są sporządzane w jednym z tych języków oraz zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego kraju lub terytorium wywozu. Jeżeli świadectwo jest wypełniane odręcznie, to należy je wypełnić tuszem i drukowanymi literami.

2. Każde świadectwo jest formatu 210 × 297 mm; tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości jest dozwolona. Stosuje się papier biały, niezawierający ścieru drzewnego, klejony do pisania i o gramaturze co najmniej 25 g/m2. Tło świadectwa pokrywa giloszowany nadruk koloru zielonego, pozwalający ujawnić każdego rodzaju fałszerstwo za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych.

3. Właściwe organy kraju lub terytorium wywozu mogą zastrzec sobie prawo samodzielnego drukowania świadectw lub zlecić drukowanie zatwierdzonym przez nie drukarniom. W tym ostatnim przypadku każde świadectwo musi zawierać odniesienie do tego zatwierdzenia. Na każdym świadectwie znajduje się nazwa i adres drukarni lub znak umożliwiający jej identyfikację. Świadectwo posiada również numer seryjny, w postaci nadruku bądź pieczęci, za pomocą którego może zostać zidentyfikowane.

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 22

FORMULARZ EUR.2

1. Formularz EUR.2 jest sporządzany na formularzu, którego wzór znajduje się w niniejszym załączniku. Formularz ten jest drukowany w jednym z języków urzędowych Wspólnoty. Formularz jest sporządzany w jednym z tych języków oraz zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego kraju lub terytorium wywozu. Jeżeli formularz jest wypełniany odręcznie to należy go wypełnić tuszem i drukowanymi literami.

2. Formularz EUR.2 jest formatu 210 × 297 mm; tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości jest dozwolona. Stosuje się papier biały, niezawierający ścieru drzewnego, klejony do pisania i o gramaturze co najmniej 64 g/m2.

3. Właściwe organy kraju lub terytorium wywozu mogą zastrzec sobie prawo samodzielnego drukowania formularzy lub zlecić drukowanie zatwierdzonym przez nie drukarniom. W tym ostatnim przypadku każdy formularz musi zawierać odniesienie do tego zatwierdzenia. Na każdym formularzu znajduje się nazwa i adres drukarni lub znak umożliwiający jej identyfikację. Formularz posiada również numer seryjny, w postaci nadruku bądź pieczęci, za którego pomocą może zostać zidentyfikowany.

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

Wskazówki dotyczące wypełniania formularza EUR.2

1. Formularz EUR.2 może być sporządzony tylko dla towarów, które w kraju wywozu spełniają warunki przewidziane przepisami dotyczącymi handlu, określonego w polu 1. Z przepisami tymi należy się dokładnie zapoznać przed wypełnieniem formularza.

2. W przypadku przesyłki w postaci paczki pocztowej eksporter dołącza formularz do kwitu wysyłkowego. W przypadku przesyłki listowej wkłada formularz do środka. Wpis "EUR.2" i numer seryjny formularza powinien zostać umieszczony odpowiednio na zgłoszeniu celnym – zielonej etykiecie C1 lub zgłoszeniu celnym C2/CP3.

3. Niniejsze wskazówki nie zwalniają eksportera ze spełnienia innych formalności przewidzianych w przepisach celnych lub pocztowych.

4. Eksporter, który wykorzystuje formularz, jest zobowiązany do przedstawienia właściwym organom wszystkich dowodów, jakich mogą zażądać, oraz do wyrażenia zgody na każdą przeprowadzaną przez nie kontrolę swojej księgowości i procesów wytwarzania towarów opisanych w polu 11 niniejszego formularza.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 23

UWAGI INTERPRETACYJNE DOTYCZĄCE WARTOŚCI CELNEJ

Pierwsza kolumna | Odniesienie do przepisów Kodeksu Celnego | | |

Druga kolumna | Uwagi | | |

Art. 29 ust. 1 | Cena faktycznie zapłacona lub należna dotyczy ceny towarów przywożonych. Zatem przepływ dywidend lub inne płatności od kupującego do sprzedającego, które nie dotyczą przywożonych towarów, nie są częścią wartości celnej. | | |

Art. 29 ust. 1 lit. a) tiret pierwsze | Przykładem takiego ograniczenia byłby przypadek, gdzie sprzedawca wymaga, aby kupujący samochody nie sprzedawał ich ani nie prezentował przed ustaloną datą, od której zaczyna się rocznik modelu. | | |

Art. 29 ust. 1 lit. b) | Niektóre przykłady takiej sytuacji: a)sprzedający ustala cenę przywożonych towarów, pod warunkiem że kupujący zakupi również inne towary w określonych ilościach;b)cena przywożonych towarów jest uzależniona od ceny czy też cen, po których kupujący przywożone towary sprzedaje inne towary sprzedającemu przywożone towary;c)cena jest ustalona na bazie formy płatności niezwiązanej z przywożonymi towarami, na przykład gdy przywożone towary są półfabrykatami, które są dostarczane sprzedającemu, pod warunkiem że sprzedający otrzyma określoną ilość produktów gotowych.Jednakże warunki lub świadczenia dotyczące produkcji lub obrotu przywożonymi towarami nie powodują odrzucenia wartości transakcyjnej. Na przykład fakt, iż kupujący dostarcza sprzedającemu prace inżynieryjno-techniczne i plany wykonane w kraju przywozu, nie powoduje odrzucenia wartości transakcyjnej do celów art. 29 ust. 1. | | |

Art. 29 ust. 2 | 1.Ustęp 2 lit. a) i b) przewiduje różne sposoby stwierdzania akceptowalności wartości transakcyjnej.2.Ustęp 2 lit. a) przewiduje, że, w przypadku gdy kupujący i sprzedający są ze sobą powiązani, okoliczności związane ze sprzedażą są badane i wartość transakcyjna jest akceptowana jako wartość celna, pod warunkiem że powiązanie nie wpłynęło na cenę. Nie należy przy tym rozumieć, że okoliczności sprzedaży powinny być badane we wszystkich przypadkach, gdy kupujący i sprzedający są powiązani. Badanie takie będzie wymagane tylko wówczas, gdy są wątpliwości co do akceptowalności ceny. Jeżeli organy celne nie mają wątpliwości co do akceptowalności ceny, powinna ona zostać przyjęta bez domagania się dodatkowych informacji od zgłaszającego. Na przykład organy celne mogły już uprzednio zbadać powiązanie lub posiadać szczegółowe informacje dotyczące sprzedającego i kupującego i mogły być już usatysfakcjonowane tym badaniem lub informacjami, że powiązanie nie wpłynęło na cenę.3.Jeżeli organy celne nie mogą zaakceptować wartości transakcyjnej bez dalszego badania sprawy, to powinny umożliwić zgłaszającemu przedłożenie wszystkich innych szczegółowych informacji, które mogą być niezbędne dla zbadania okoliczności sprzedaży. W tym kontekście organy celne powinny być przygotowane do zbadania odpowiednich aspektów transakcji, włączając w to sposób organizacji przez kupującego i sprzedającego ich stosunków handlowych i sposób, w jaki dana cena została osiągnięta, w celu ustalenia, czy powiązanie wpłynęło na cenę. Tam, gdzie można wykazać, że kupujący i sprzedający, mimo iż są powiązani w rozumieniu art. 143 niniejszego rozporządzenia, kupują i sprzedają jeden od drugiego jak gdyby nie byli ze sobą powiązani, wskazywałoby to, że powiązanie nie miało wpływu na cenę. Na przykład, jeżeli cena została ustalona w sposób zgodny z normalną praktyką cenową danej gałęzi produkcji lub w sposób, w jaki sprzedający ustala ceny dla niepowiązanych z nim kupujących, wskazywałoby to, że powiązanie nie miało wpływu na cenę. Jako dalszy przykład, jeżeli jest wykazane, że cena zapewnia zwrot wszelkich kosztów oraz zysk odpowiadający ogólnym zyskom przedsiębiorstwa, uzyskanym w reprezentatywnym okresie czasu (np. w skali rocznej), przy sprzedaży towarów tego samego gatunku lub rodzaju, wskazywałoby to, że nie miało to wpływu na cenę.4.Ustęp 2 lit. b) zapewnia zgłaszającemu możliwość wykazania, że wartość transakcyjna jest ściśle zbliżona do wartości "testowej", zaakceptowanej już wcześniej przez organy celne i tym samym jest możliwa do przyjęcia, zgodnie z przepisami art. 29. Jeżeli zostały spełnione wymogi testu przewidziane w ust. 2 lit. b), to nie jest konieczne badanie kwestii wpływu powiązania zgodnie z ust. 2 lit. a). Jeżeli organy celne posiadają już wystarczające informacje, na których podstawie można ustalić bez dodatkowych szczegółowych badań, że spełniony został wymóg jednego z testów przewidzianych w ust. 2 lit. b), to nie ma wówczas powodu do domagania się od zgłaszającego, by wykazał, że test może być spełniony. | | |

Art. 29 ust. 2 lit. b) | Aby ustalić, czy wartość jest "ściśle zbliżona" do innej wartości, musi się uwzględnić szereg czynników. Czynniki te obejmują rodzaj przywożonych towarów, sam rodzaj gałęzi przemysłu, sezon, w którym towary są przywożone, oraz fakt, czy różnica w wartości jest istotna handlowo. Z uwagi na to, że czynniki te mogą różnić się w poszczególnych przypadkach, byłoby niemożliwe stosowanie jednolitej normy, takiej jak stała wartość procentowa dla każdego przypadku. Na przykład, niewielka różnica w wartości może okazać się niedopuszczalna w przypadku pewnego rodzaju towarów, podczas gdy w przypadku innego rodzaju towarów znaczna różnica może okazać się dopuszczalna dla ustalenia, czy wartość transakcyjna jest zbliżona do wartości "testowej", określonej w art. 29 ust. 2 lit. b). | | |

Art. 29 ust. 3 lit. a) | Przykładem płatności pośredniej byłoby spłacenie przez kupującego w całości lub częściowo długu zaciągniętego przez sprzedającego. | | |

Art. 30 ust. 2 lit. a)Art. 30 ust. 2 lit. b) | 1.Przy stosowaniu tych przepisów organy celne, wszędzie tam gdzie jest to możliwe, posługują się sprzedażą towarów identycznych lub podobnych, sprzedawanych na tym samym poziomie handlu i w zasadzie w tych samych ilościach, co towary, dla których ustalana jest wartość. Jeżeli nie stwierdzono tego rodzaju sprzedaży, można posługiwać się sprzedażą, gdzie właściwe, towarów identycznych lub podobnych, która spełnia którykolwiek z trzech następujących warunków:a)sprzedaż na tym samym poziomie handlu lecz innych ilości;b)sprzedaż na innym poziomie handlu lecz w zasadzie w tych samych ilościach; lubc)sprzedaż na innym poziomie handlu i w innych ilościach.2.Po ustaleniu sprzedaży spełniającej jeden z trzech wymienionych warunków zostaną dokonane korekty uwzględniające, w zależności od przypadku:a)jedynie czynniki ilościowe;b)jedynie różnicę w poziomie handlu; lubc)zarówno różnicę w ilości, jak i w poziomie handlu.3.Warunkiem dokonania korekty z tytułu różnicy w poziomie handlu lub różnych ilości jest to, aby taka korekta, niezależnie od tego, czy prowadzi do zwiększenia, czy do zmniejszenia wartości, była dokonywana jedynie na podstawie dowodów rzeczowych, które wyraźnie uzasadniają zasadność i prawidłowość takiej korekty, np. obowiązujących cenników zawierających ceny odnoszące się do różnych poziomów handlu lub różnych ilości. Na przykład, jeżeli przywóz towarów, których wartość jest ustalana, składa się z dostawy 10 jednostek, i jedynymi identycznymi lub podobnymi przywożonymi towarami, dla których istnieje ustalona cena transakcyjna, była partia 500 jednostek, przy czym ustalono, że sprzedający udziela rabatów ilościowych, korekta może zostać dokonana po uzyskaniu wglądu do cennika sprzedającego i ustaleniu ceny realizacji sprzedaży 10 jednostek. Nie jest wymagane, by sprzedaż musiała być dokonywana w partiach 10 jednostek, jeżeli tylko stwierdzono wiarygodność cennika w odniesieniu do sprzedaży w innych ilościach. Przy braku takiego obiektywnego kryterium ustalanie wartości celnej na podstawie przepisów art. 30 ust. 2 lit. a) i b) nie jest właściwe. | | |

Art. 30 ust. 2 lit. d) | 1.Zasadą ogólną jest, że wartość celna jest ustalana na mocy niniejszych przepisów na podstawie informacji łatwo dostępnych we Wspólnocie. W celu ustalenia wartości kalkulowanej może być jednak konieczne zbadanie kosztów produkcji towarów, dla których ustalana jest wartość celna, i innych informacji, które muszą być uzyskane poza Wspólnotą. Ponadto w większości przypadków producenci towarów znajdują się poza jurysdykcją władz Państw Członkowskich. Stosowanie wartości kalkulowanej będzie ograniczone w zasadzie do przypadków, w których sprzedający i kupujący są ze sobą powiązani, a producent jest gotów do przedłożenia organom kraju przywozu niezbędnych kosztorysów i zapewnienia możliwości ich weryfikacji, która może okazać się konieczna.2."Koszt lub wartość", określona w art. 30 ust. 2 lit. d) tiret pierwsze ma być ustalana na podstawie informacji związanych z produkcją towarów, dla których ustalana jest wartość celna, udostępnionych przez producenta lub w jego imieniu. Ma być ona oparta na księgowości handlowej producenta, pod warunkiem że taka księgowość prowadzona jest zgodnie z ogólnie uznanymi zasadami księgowości w kraju produkcji towarów.3."Kwota zysku i kosztów ogólnych" określona w art. 30 ust. 2 lit. d) tiret drugie ma być ustalana na podstawie informacji dostarczonej przez producenta lub w jego imieniu, o ile podane przez niego dane nie są niezgodne z danymi, które są zazwyczaj podawane przez producentów w kraju wywozu przy wywozie do kraju przywozu przy sprzedaży towarów tego samego gatunku lub rodzaju, co towary, dla których określana jest wartość.4.Koszt lub wartość prac określonych w tym artykule nie jest liczona dwa razy przy ustalaniu wartości kalkulowanej.5.W tym kontekście należy zauważyć, że "kwota zysku i kosztów ogólnych" musi być traktowana całościowo. Wynika z tego, że jeżeli w jakimkolwiek przypadku zysk wykazany przez producenta jest niski, a jego koszty ogólnie wysokie, to zysk producenta i koszty ogólne wzięte razem mogą być mimo wszystko zgodne z tymi, które normalnie występują przy sprzedaży towarów tego samego gatunku lub rodzaju. Taka sytuacja może powstać na przykład wtedy, gdy towar został wprowadzony na rynek Wspólnoty, a producent zakłada zerowy lub niski zysk, aby zrównoważyć wysokie koszty ogólne związane z wprowadzeniem towaru na ten rynek. Jeżeli producent może wykazać niski zysk przy sprzedaży towarów przywożonych z uwagi na szczególne okoliczności handlowe, faktyczne dane dotyczące zysku powinny być uwzględnione, pod warunkiem że podaje on istotne przyczyny handlowe uzasadniające te dane, a jego polityka cenowa jest zgodna ze zwyczajową polityką cenową danej branży przemysłu. Tego rodzaju sytuacja może powstać, w przypadku gdy producenci zostali zmuszeni do czasowej obniżki cen z uwagi na nieprzewidziany spadek popytu lub gdy sprzedają towary uzupełniające asortyment towarów produkowanych w kraju przywozu i zakładają niskie zyski celem utrzymania konkurencyjności. Jeżeli dane producenta dotyczące zysku i kosztów ogólnych nie są zgodne z danymi występującymi zazwyczaj przy sprzedaży towarów tego samego gatunku lub rodzaju, co towary, dla których ustalana jest wartość, dokonywanej przez producentów w kraju wywozu przy wywozie do kraju przywozu, kwota zysku i kosztów ogólnych może bazować na właściwej informacji, innej niż dostarczona przez producenta towarów lub w jego imieniu.6.To, czy pewne towary są "tego samego gatunku lub rodzaju" co inne towary, musi być ustalone dla każdego poszczególnego przypadku, w odniesieniu do okoliczności łączących się ze sprawą. Przy ustalaniu zwyczajowych zysków i kosztów ogólnych na podstawie przepisów art. 30 ust. 2 lit. d) należy zbadać najwęższą grupę towarów sprzedawanych w celu wywozu do kraju przywozu, obejmującą towary, dla których ustalana jest wartość, dla której dostępne są niezbędne informacje. Do celów art. 30 ust. 2 lit. d) "towary tego samego gatunku lub rodzaju" muszą pochodzić z tego samego kraju, co towary podlegające wycenie. | | |

Art. 31 ust. 1 | 1.Wartość celna ustalona na podstawie przepisów art. 31 ust. 1 powinna być w możliwie największym stopniu oparta na uprzednio ustalonych wartościach celnych.2.Na mocy art. 31 ust. 1 powinny być stosowane metody ustanowione w art. 29 i 30 ust. 2, jednakże rozsądna elastyczność w stosowaniu takich metod będzie zgodna z celami i przepisami art. 31 ust. 1.3.Poniżej podane są niektóre przykłady rozsądnej elastyczności:a)towary identyczne – wymóg, że towary identyczne powinny zostać wywiezione w tym samym lub przybliżonym czasie co towary, dla których ustalana jest wartość, może być interpretowany elastycznie; przywożone towary identyczne, produkowane w kraju innym niż kraj wywozu towarów, dla których ustalana jest wartość, mogą być również podstawą ustalania wartości celnej; można stosować wartości celne identycznych przywożonych towarów ustalone już na podstawie przepisów art. 30 ust. 2 lit. c) i d);b)towary podobne – wymóg, iż towary podobne powinny zostać wywiezione w tym samym lub przybliżonym czasie co towary, dla których ustalana jest wartość celna, może być interpretowany elastycznie; przywożone towary podobne, produkowane w kraju innym niż kraj wywozu towarów, dla których ustalana jest wartość celna, mogą być również podstawą ustalania wartości celnej; można stosować wartości celne podobnych przywożonych towarów ustalone już na podstawie przepisów art. 30 ust. 2 lit. c) i d);c)metoda odliczeniowa – wymóg, iż towary powinny być sprzedane "w stanie, w jakim zostały przywiezione", ujęty w art. 152 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia, może być interpretowany elastycznie; wymóg "90 dni" może być stosowany elastycznie. | | |

Art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt ii) | 1.Przy przydzielaniu elementów określonych w art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt ii) do towarów przywożonych należy uwzględnić dwa czynniki – wartość samego elementu i sposób przydzielania tej wartości do towarów przywożonych. Przydzielanie takich elementów powinno być dokonywane w sposób rozsądny, właściwy w stosunku do okoliczności i zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości.2.Jeżeli chodzi o wartość elementu, jeżeli kupujący nabywa ten element po danym koszcie od sprzedającego, który nie jest z nim powiązany, wartością elementu jest ten koszt. Jeżeli element został wyprodukowany przez kupującego lub osobę z nim powiązaną, wartością będzie koszt jego produkcji. Jeżeli element był uprzednio użytkowany przez kupującego, wówczas, niezależnie od tego, czy został on nabyty, czy też wyprodukowany, pierwotny koszt nabycia lub produkcji powinien zostać pomniejszony w stopniu odpowiadającym jego zużyciu, celem wyliczenia wartości tego elementu przez takiego importera.3.Po ustaleniu wartości elementu niezbędne jest przydzielenie tej wartości od przywożonych towarów. Istnieją w tym zakresie różne możliwości. Na przykład, wartość ta może zostać w całości przydzielona do pierwszej przesyłki, jeżeli kupujący pragnie zapłacić jednorazowo cło od całej wartości. Innym przykładem może być przydzielenie tej wartości, na wniosek kupującego, do pewnej ilości jednostek wyprodukowanych do chwili pierwszej dostawy. Jako dalszy przykład, na wniosek sprzedającego, wartość taka może być przydzielona do całej przewidywanej produkcji w przypadku zakontraktowania całej tej produkcji lub udzielenia promesy jej dostarczenia. Zastosowana metoda obliczeń zależeć będzie od dokumentacji dostarczonej przez kupującego.4.Ilustracją powyższego może być sytuacja, gdy kupujący przekazuje producentowi formę do produkcji przywożonych towarów, kontraktując nabycie 10000 jednostek. W chwili przybycia pierwszej dostawy składającej się z 1000 jednostek producent wyprodukował już 4000 jednostek. Kupujący może zwrócić się do organów celnych o przydzielenie wartości formy do 1000, 4000 lub 10000 jednostek. | | |

Art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt iv) | 1.Doliczenia za elementy wymienione w art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt iv) powinny być oparte na obiektywnych i wymiernych danych. Dla ułatwienia zarówno zgłaszającemu, jak i organom celnym, ustalenia wartości, które należy doliczyć, powinny być w możliwie szerokim zakresie stosowane dane łatwo dostępne w systemie ewidencji handlowej kupującego.2.W przypadku elementów dostarczonych przez kupującego, które zostały przez niego zakupione lub wydzierżawione, doliczany będzie koszt zakupu lub dzierżawy. Nie dokonuje się doliczenia za te elementy, które są dostępne jako własność publiczna, poza kosztami pozyskiwania ich kopii.3.Łatwość obliczenia wartości, które mają zostać dodane, będzie zależała od struktury poszczególnych firm, metod zarządzania, jak również metod rachunkowości.4.Na przykład, możliwe jest, że firma dokonująca przywozu różnych produktów z szeregu państw prowadzi ewidencję swojego ośrodka projektowego poza granicami kraju przywozu w taki sposób, że możliwe jest dokładne ustalenie kosztów odnoszących się do danego projektu. W takich przypadkach możliwa jest bezpośrednia korekta na podstawie przepisów art. 32.5.W innym przypadku firma może wykazywać koszty ośrodka projektowego poza granicami kraju przywozu jako koszty ogólne, bez odniesienia do poszczególnych towarów. W takim przypadku stosowana korekta, zgodnie z przepisami art. 32, mogłaby zostać dokonana w odniesieniu do przywożonych towarów przez przydzielenie całości kosztów ośrodka projektowego do całej produkcji korzystającej z tego ośrodka i dodanie tak przydzielonego kosztu na bazie jednostkowej do przywozu.6.Różne warianty wymienionych powyżej okoliczności wymagać będą oczywiście uwzględnienia różnych czynników przy ustalaniu właściwej metody przydzielania.7.W przypadku gdy produkcja danego elementu dokonywana jest w kilku krajach i obejmuje dłuższy okres czasu, korekta powinna ograniczać się do wartości faktycznie dodanej do tego elementu poza Wspólnotą. | | |

Art. 32 ust. 1 lit. c) | Honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne, określone w art. 32 ust. 1 lit. c) mogą obejmować między innymi płatności za patenty, znaki towarowe i prawa autorskie. | | |

Art. 32 ust. 2 | W przypadku braku obiektywnych i wymiernych danych dotyczących doliczeń wymaganych zgodnie z przepisami art. 32 wartość transakcyjna nie może być ustalana na podstawie przepisów art. 29. Ilustracją tego może być sytuacja, gdy honorarium jest płacone na podstawie ceny sprzedaży w kraju przywozu jednego litra określonego towaru, który był zakupiony w przywozie w kilogramach i następnie został rozpuszczony po przywiezieniu. Jeżeli honorarium jest częściowo oparte na towarach przywożonych, a częściowo na innych czynnikach, które nie mają nic wspólnego z przywożonymi towarami (np. gdy towary przywożone są mieszane ze składnikami krajowymi i mogą być już odrębnie zidentyfikowane, lub gdy honorarium nie może być wyodrębnione ze specjalnego uzgodnienia finansowego między kupującym a sprzedającym), wówczas niewłaściwe byłoby zabieganie o doliczenie z tytułu honorarium. Jednakże jeżeli kwota honorarium jest oparta tylko na przywożonych towarach i można ją łatwo ustalić, można dokonać doliczenia do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej. | | |

Art. 143 ust. 1 lit. e) | Jedna osoba kontroluje drugą, w przypadku gdy ta pierwsza jest w stanie sprawować prawną lub faktyczną kontrolę nad czynnościami tej drugiej osoby. | | |

Art. 150 ust. 1 Art. 151 ust. 1 | Wyrażenie "i/lub" pozwala na elastyczny dobór sprzedaży i konieczne korekty któregokolwiek z trzech warunków opisanych w ust. 1 uwag interpretacyjnych do art. 30 ust. 2 lit. a) i b). | | |

Art. 152 ust. 1 lit. a) ppkt i) | 1.Wyrazy "zyski i koszty ogólne" powinny być rozumiane jako całość. Wyliczenie w celu tego odliczenia powinno zostać określone na podstawie informacji dostarczonych przez zgłaszającego, chyba że jego wyliczenia nie są zgodne z odliczeniami zwykle odpowiadającymi sprzedaży przywożonych towarów tego samego rodzaju lub gatunku w kraju przywozu. Jeżeli wyliczenia zgłaszającego nie są zgodne z tymi wyliczeniami, wysokość zysku i wydatków ogólnych może opierać się na innych stosownych informacjach niż te, które zostały dostarczone przez zgłaszającego lub w jego imieniu.2.Przy ustalaniu marży lub zwyczajowych zysków i kosztów ogólnych, zgodnie z niniejszymi przepisami, zagadnienie, czy określone towary są tego samego gatunku lub rodzaju, co inne towary, musi być rozstrzygane w każdym przypadku z uwzględnieniem okoliczności. Należy zbadać sprzedaż w kraju przywozu możliwie najwęższej grupy przywożonych towarów tego samego gatunku lub rodzaju, która obejmuje towary, dla których ustalana jest wartość celna. Do celów niniejszego przepisu "towary tego samego gatunku lub rodzaju" obejmują zarówno towary przywożone z tego samego kraju co towary, dla których ustalana jest wartość celna, jak i towary przywożone z innych krajów. | | |

Art. 152 ust. 2 | 1.Przy stosowaniu tej metody ustalania wartości odliczenie dotyczące wartości dodanej w procesie dalszego przetworzenia opiera się na obiektywnych i wymiernych danych dotyczących kosztów takich czynności. Podstawą kalkulacji powinny być wzory, receptury, metody konstrukcji i inne praktyki stosowane w przemyśle.2.Ta ostatnia metoda ustalania wartości celnej nie powinna być normalnie stosowana, jeżeli przywożone towary tracą swoją tożsamość w wyniku późniejszej obróbki lub przetworzenia. Jednakże mogą występować przypadki, gdy mimo utraty tożsamości przywożonych towarów, wartość dodana w wyniku obróbki lub przetworzenia może być dokładnie określona bez większych trudności.Z drugiej strony mogą również występować sytuacje, gdy przywożone towary zachowują swoją tożsamość, ale stanowią tak znikomy element towarów sprzedawanych w kraju przywozu, że stosowanie tej metody ustalania wartości byłoby nieuzasadnione. W świetle powyższego każda tego rodzaju sytuacja musi być rozpatrywana dla każdego przypadku oddzielnie. | | |

Ilość sprzedana | Cena jednostkowa | Ilość sprzedaży | Łączna ilość jednostek sprzedanych po danej cenie |

1-10 jednostek | 100 | 10 sprzedaży po 5 jednostek 5 sprzedaży po 3 jednostki | 65 |

11-25 jednostek | 95 | 5 sprzedaży po 11 jednostek | 55 |

Ponad 25 jednostek | 90 | 1 sprzedaż po 30 jednostek 1 sprzedaż po 50 jednostek | 80 |

Największa ilość jednostek sprzedanych po danej cenie wynosi 80; tym samym jednostkowa cena największej zagregowanej ilości wynosi 90.

2. W innym przykładzie występują dwie sprzedaże. W pierwszej sprzedaży 500 jednostek sprzedanych jest po cenie 95 jednostek pieniężnych za sztukę. W drugiej sprzedaży 400 jednostek sprzedawanych jest po cenie 90 jednostek pieniężnych za sztukę. W tym przykładzie największa ilość jednostek sprzedanych po danej cenie wynosi 500; tym samym cena jednostkowa największej zagregowanej ilości wynosi 95.

3. W trzecim przykładzie występują następujące sytuacje, w których różne ilości sprzedawane są po różnych cenach

a) Sprzedaże

Ilość sprzedana | Cena jednostkowa |

40 jednostek towaru | 100 |

30 jednostek towaru | 90 |

15 jednostek towaru | 100 |

50 jednostek towaru | 95 |

25 jednostek towaru | 105 |

35 jednostek towaru | 90 |

5 jednostek towaru | 100 |

b) Łącznie

Łączna ilość sprzedana | Cena jednostkowa |

65 | 90 |

50 | 95 |

60 | 100 |

25 | 105 |

W tym przykładzie największa ilość jednostek sprzedana po danej cenie wynosi 65; tym samym cena jednostkowa największej zagregowanej ilości wynosi 90.

| | |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 24

STOSOWANIE OGÓLNIE UZNANYCH ZASAD RACHUNKOWOŚCI PRZY USTALANIU WARTOŚCI CELNEJ

1. "Ogólnie uznane zasady rachunkowości" dotyczą urzędowo uznanej zgodności lub obowiązującej akceptacji, w danym kraju i czasie, rozumienia tego, jakie zasoby gospodarcze oraz zobowiązania powinny być zapisane jako aktywa i pasywa, jakie zmiany w aktywach i pasywach podlegają zapisom, jak takie aktywa i pasywa oraz ich zmiany mają być mierzone, jakie informacje powinny zostać ujawnione i w jakim trybie oraz jaka powinna być sprawozdawczość finansowa. Te standardy mogą mieć formę generalnych wytycznych ogólnego stosowania, jak również szczegółowych praktyk i procedur.

2. Do celów stosowania przepisów ustalania wartości celnej dana władza celna wykorzystuje informacje opracowane w sposób zgodny z ogólnie uznanymi zasadami rachunkowości w danym państwie, co jest właściwe z punktu widzenia danego artykułu. Na przykład, określenie zwyczajowych zysków i wydatków ogólnych, na podstawie przepisów art. 152 ust. 1 lit. a) ppkt i) niniejszego rozporządzenia byłoby przeprowadzone z wykorzystaniem informacji opracowanych zgodnie z ogólnie uznanymi zasadami rachunkowości w kraju przywozu. Z drugiej strony, określenie zwyczajowych zysków i kosztów ogólnych, na podstawie przepisów art. 30 ust. 2 lit. d) Kodeksu, byłoby przeprowadzone z wykorzystaniem informacji w sposób zgodny z ogólnie uznanymi zasadami rachunkowości w kraju produkcji. Jako dalszy przykład, określenie elementu, przewidzianego w art. 32 ust. 1) lit. b) ppkt ii) Kodeksu, podejmowane w kraju przywozu byłoby przeprowadzone z wykorzystaniem informacji w sposób zgodny z ogólnie uznanymi zasadami rachunkowości w tym kraju.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 25

KOSZTY TRANSPORTU LOTNICZEGO WLICZANE DO WARTOŚCI CELNEJ

Wstęp

1. Poniższa tabela wskazuje:

a) państwa trzecie wymienione według kontynentów (kolumna 1);

b) porty lotnicze wyjścia w państwach trzecich (kolumna 2);

c) porty lotnicze przybycia we Wspólnocie z wartością procentową, która stanowi udział kosztów transportu lotniczego zawartego w wartości celnej (kolumna 3 i następne).

2. Jeżeli towary są wysyłane do lub z portu lotniczego niewymienionego w poniższej tabeli, innego niż porty lotnicze, określone w ust. 3, stosuje się wartość procentową dla najbliższego portu lotniczego wyjścia lub przybycia.

3. W odniesieniu do francuskich departamentów zamorskich Gwadelupy, Gujany, Martyniki i Réunion, których porty lotnicze nie są wymienione w tabeli, stosuje się następujące zasady:

a) dla towarów wysyłanych bezpośrednio do tych departamentów z państw trzecich całkowity koszt transportu lotniczego jest zawarty w wartości celnej;

b) dla towarów wysyłanych do europejskiej części Wspólnoty z państw trzecich i przekazywanych lub rozładowywanych w jednym z tych departamentów, koszty transportu lotniczego, które zostałyby poniesione do miejsca przeładunku lub wyładunku, włącza się do wartości celnej;

c) dla towarów wysyłanych do tych departamentów z państw trzecich i przekazywanych lub rozładowywanych w porcie lotniczym w europejskiej części Wspólnoty do wartości celnej włącza się te koszty transportu lotniczego, które wynikają z zastosowania udziałów procentowych podanych w poniższej tabeli w stosunku do kosztów, które wystąpiłyby za przewóz towarów z portu lotniczego wyjścia do portu lotniczego przeładunku lub rozładunku.

Przeładunek lub rozładunek jest potwierdzany właściwą adnotacją przez organy celne na lotniczym liście przewozowym lub innym przewozowym dokumencie transportu lotniczego z użyciem urzędowej pieczęci danego urzędu; w przypadku braku takiego potwierdzenia stosuje się przepisy art. 163 ust. 6 niniejszego rozporządzenia.

Koszty transportu lotniczego wliczane do wartości celnej

WYKAZ I (Republika Federalna Niemiec)

Państwa trzecie | Port lotniczy wyjścia | Port lotniczy przybycia |

Berlin | Brema | Drezno | Dusseldorf/ Kolonia | Frankfurt | Hamburg | Hanower | Lipsk | Monachium | Norymberga | Rostock-Bart | Stuttgart |

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |

I.EUROPA

Albania | wszystkie porty lotnicze | 62 | 59 | 67 | 67 | 73 | 58 | 62 | 67 | 90 | 79 | 57 | 77 |

Armenia | wszystkie porty lotnicze | 97 | 89 | 97 | 87 | 91 | 91 | 91 | 92 | 97 | 92 | 92 | 90 |

Austria | Innsbruck | 4 | 4 | 5 | 5 | 6 | 4 | 4 | 5 | 25 | 10 | 3 | 9 |

Klagenfurt | 21 | 18 | 21 | 21 | 28 | 18 | 21 | 21 | 61 | 38 | 17 | 35 |

Linz | 13 | 11 | 18 | 13 | 18 | 11 | 13 | 18 | 46 | 25 | 10 | 23 |

Salzburg | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Wiedeń | 25 | 25 | 30 | 29 | 38 | 23 | 27 | 38 | 74 | 52 | 24 | 48 |

Białoruś | wszystkie porty lotnicze | 92 | 74 | 92 | 66 | 68 | 78 | 78 | 92 | 87 | 71 | 91 | 64 |

Bośnia i Hercegowina | wszystkie porty lotnicze | 47 | 44 | 57 | 50 | 57 | 43 | 47 | 59 | 82 | 66 | 42 | 64 |

Bułgaria | Sofia | 7 | 6 | 7 | 6 | 7 | 6 | 6 | 7 | 8 | 7 | 6 | 7 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 18 | 16 | 19 | 17 | 18 | 17 | 17 | 19 | 20 | 19 | 16 | 19 |

Chorwacja | wszystkie porty lotnicze | 33 | 30 | 46 | 36 | 43 | 29 | 33 | 49 | 72 | 52 | 28 | 49 |

Cypr | patrz Azja | | | | | | | | | | | | |

Czeska i Słowacka Republika Federacyjna | Bratysława | 47 | 29 | 64 | 33 | 43 | 27 | 30 | 52 | 77 | 56 | 34 | 52 |

Brno | 50 | 41 | 75 | 44 | 58 | 38 | 45 | 56 | 67 | 51 | 35 | 46 |

Gottwaldov, Ostrava | 61 | 44 | 79 | 47 | 61 | 42 | 49 | 61 | 70 | 55 | 43 | 49 |

Koszyce, Presov | 75 | 57 | 88 | 60 | 72 | 54 | 61 | 75 | 88 | 72 | 60 | 65 |

Praga | 28 | 14 | 71 | 24 | 36 | 16 | 22 | 40 | 44 | 29 | 17 | 26 |

Estonia | wszystkie porty lotnicze | 93 | 79 | 93 | 72 | 73 | 82 | 82 | 92 | 89 | 76 | 92 | 70 |

Wyspy Owcze | wszystkie porty lotnicze | 24 | 28 | 23 | 28 | 25 | 25 | 26 | 24 | 21 | 23 | 25 | 23 |

Finlandia | Helsinki, Lappeenranta, Jyväskylä, Pori, Tampere, | 72 | 70 | 70 | 59 | 57 | 76 | 69 | 70 | 47 | 51 | 79 | 52 |

Ivalo, Kemi, Rovaniemi, Joensuu, Kajaani, Oulu, Kuopio | 78 | 77 | 77 | 67 | 65 | 82 | 76 | 77 | 56 | 59 | 84 | 60 |

Maarianhamina, Turku | 67 | 63 | 63 | 51 | 49 | 70 | 61 | 63 | 54 | 60 | 73 | 45 |

Gruzja | wszystkie porty lotnicze | 97 | 89 | 97 | 87 | 91 | 91 | 91 | 92 | 97 | 92 | 92 | 90 |

Gibraltar | wszystkie porty lotnicze | 36 | 39 | 39 | 44 | 44 | 38 | 39 | 39 | 45 | 42 | 35 | 46 |

Węgry | Budapeszt | 39 | 39 | 54 | 44 | 54 | 36 | 40 | 50 | 79 | 62 | 34 | 59 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 46 | 46 | 61 | 51 | 61 | 43 | 48 | 57 | 83 | 69 | 41 | 66 |

Islandia | wszystkie porty lotnicze | 44 | 47 | 44 | 48 | 45 | 47 | 45 | 44 | 40 | 42 | 46 | 43 |

Łotwa | wszystkie porty lotnicze | 93 | 79 | 93 | 72 | 73 | 82 | 82 | 92 | 89 | 76 | 92 | 70 |

Litwa | wszystkie porty lotnicze | 92 | 74 | 92 | 66 | 68 | 78 | 78 | 92 | 87 | 71 | 91 | 61 |

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii | wszystkie porty lotnicze | 61 | 58 | 74 | 65 | 72 | 56 | 61 | 76 | 89 | 78 | 55 | 76 |

Malta | wszystkie porty lotnicze | 8 | 7 | 8 | 8 | 9 | 7 | 8 | 8 | 10 | 9 | 7 | 10 |

Mołdowa | wszystkie porty lotnicze | 95 | 84 | 95 | 79 | 81 | 86 | 87 | 94 | 95 | 88 | 91 | 85 |

Czarnogóra | wszystkie porty lotnicze | 55 | 52 | 66 | 58 | 64 | 51 | 55 | 69 | 86 | 73 | 50 | 71 |

Norwegia | Alesund, Bodø, Trondheim, Alta, Kirkenes | 76 | 74 | 72 | 65 | 63 | 79 | 74 | 72 | 58 | 62 | 80 | 60 |

Bergen | 39 | 38 | 35 | 64 | 63 | 42 | 38 | 35 | 27 | 29 | 43 | 56 |

Kristiansand | 18 | 17 | 13 | 13 | 13 | 20 | 17 | 13 | 11 | 12 | 20 | 11 |

Oslo | 53 | 51 | 50 | 39 | 38 | 58 | 50 | 50 | 33 | 37 | 59 | 34 |

Stavanger | 30 | 29 | 26 | 58 | 57 | 33 | 28 | 28 | 19 | 21 | 34 | 50 |

Polska | Bydgoszcz, Kraków, Gdańsk, Rzeszów, Wrocław | 89 | 70 | 79 | 61 | 63 | 74 | 75 | 79 | 85 | 67 | 73 | 59 |

Poznań | 65 | 42 | 57 | 33 | 35 | 47 | 48 | 45 | 73 | 39 | 42 | 31 |

Szczecin | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Warszawa | 83 | 62 | 81 | 52 | 54 | 66 | 67 | 69 | 80 | 58 | 67 | 50 |

Rumunia | Bukareszt | 16 | 14 | 17 | 15 | 16 | 14 | 15 | 17 | 18 | 17 | 14 | 17 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 22 | 20 | 23 | 21 | 22 | 20 | 20 | 23 | 25 | 23 | 20 | 23 |

Rosja | Gorki, Kujbyszew, Perm, Rostów, Wołgograd | 96 | 87 | 96 | 81 | 83 | 89 | 89 | 85 | 96 | 85 | 85 | 80 |

St. Petersburg | 93 | 85 | 93 | 74 | 71 | 91 | 83 | 92 | 68 | 71 | 92 | 66 |

Moskwa, Orzeł | 95 | 83 | 95 | 77 | 79 | 86 | 86 | 95 | 96 | 81 | 94 | 76 |

Irkuck, Kirensk, Krasnojarsk, Nowosybirsk, Chabarowsk, Władywostok | 98 | 93 | 98 | 90 | 91 | 94 | 94 | 98 | 98 | 92 | 96 | 90 |

Omsk, Swierdłowsk | 98 | 90 | 98 | 86 | 87 | 92 | 92 | 96 | 97 | 89 | 96 | 85 |

Serbia | wszystkie porty lotnicze | 51 | 47 | 65 | 56 | 63 | 46 | 50 | 67 | 84 | 69 | 45 | 67 |

Słowenia | wszystkie porty lotnicze | 42 | 38 | 54 | 44 | 52 | 37 | 42 | 56 | 79 | 61 | 36 | 58 |

Szwecja | Goteborg, Halmstad, Ronneby | 31 | 30 | 25 | 21 | 20 | 37 | 29 | 25 | 16 | 19 | 39 | 17 |

Kalmar, Karlstad, Linköping, Norrköping, Visby | 49 | 48 | 42 | 36 | 35 | 55 | 47 | 42 | 29 | 33 | 58 | 31 |

Kiruna, Luleå, Sundsvall | 78 | 76 | 69 | 65 | 65 | 81 | 74 | 69 | 67 | 72 | 90 | 61 |

Kristianstad | 22 | 21 | 16 | 13 | 13 | 26 | 19 | 16 | 11 | 12 | 85 | 11 |

Malmö | 7 | 7 | 5 | 4 | 4 | 9 | 6 | 5 | 3 | 4 | 10 | 3 |

Sztokholm | 64 | 57 | 50 | 44 | 44 | 64 | 55 | 50 | 50 | 55 | 71 | 40 |

Szwajcaria | Bazylea | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Berno | 18 | 17 | 24 | 24 | 32 | 13 | 18 | 24 | 46 | 31 | 12 | 54 |

Genewa | 8 | 8 | 10 | 10 | 13 | 7 | 8 | 10 | 3 | 2 | 7 | 3 |

Zurich | 5 | 4 | 5 | 5 | 8 | 3 | 4 | 5 | 24 | 15 | 3 | 23 |

Turcja (część europejska) | wszystkie porty lotnicze | 10 | 9 | 10 | 11 | 9 | 10 | 10 | 10 | 12 | 11 | 9 | 11 |

Turcja (część azjatycka) | Adana, Afyon, Antalya, Elâzig, Gaziantep, Iskenderun, Kastamonu, Konya, Malatya, Samsun, Trabzon | 26 | 25 | 26 | 26 | 28 | 25 | 26 | 26 | 31 | 30 | 25 | 29 |

Agri, Diyarbakir, Erzurum, Kars, Van | 39 | 37 | 39 | 39 | 41 | 37 | 39 | 39 | 46 | 43 | 37 | 43 |

Akhisar, Ankara, Balikezir, Bandirma, Bursa, Kütahya, Zonguldak | 22 | 22 | 22 | 22 | 24 | 21 | 22 | 22 | 28 | 26 | 21 | 25 |

Izmir | 21 | 20 | 21 | 21 | 23 | 20 | 21 | 21 | 27 | 25 | 20 | 24 |

Ukraina | Kijów | | | | | | | | | | | | |

Lwów, Odessa, Symferopol | 93 | 79 | 93 | 77 | 83 | 82 | 83 | 84 | 94 | 84 | 84 | 80 |

II.AFRYKA

Algeria | Algier | 22 | 20 | 23 | 23 | 25 | 24 | 21 | 23 | 28 | 22 | 19 | 30 |

Annaba, Konstantyna | 26 | 27 | 31 | 31 | 33 | 27 | 28 | 31 | 33 | 31 | 27 | 36 |

El Golea | 41 | 39 | 43 | 43 | 46 | 37 | 41 | 43 | 50 | 48 | 39 | 51 |

Angola | wszystkie porty lotnicze | 76 | 75 | 77 | 77 | 78 | 74 | 76 | 77 | 81 | 79 | 74 | 83 |

Benin | wszystkie porty lotnicze | 61 | 62 | 66 | 66 | 67 | 61 | 63 | 66 | 68 | 66 | 61 | 69 |

Botswana | wszystkie porty lotnicze | 76 | 74 | 75 | 75 | 76 | 74 | 75 | 75 | 79 | 78 | 74 | 77 |

Burkina Faso | wszystkie porty lotnicze | 45 | 46 | 48 | 48 | 50 | 45 | 47 | 48 | 50 | 49 | 45 | 51 |

Burundi | wszystkie porty lotnicze | 64 | 61 | 63 | 63 | 64 | 62 | 62 | 63 | 68 | 66 | 62 | 65 |

Kamerun | wszystkie porty lotnicze | 77 | 80 | 83 | 83 | 85 | 76 | 77 | 83 | 85 | 83 | 76 | 88 |

Republika Zielonego Przylądka | wszystkie porty lotnicze | 27 | 28 | 28 | 30 | 30 | 28 | 28 | 28 | 33 | 30 | 27 | 31 |

Republika Środkowo-afrykańska | wszystkie porty lotnicze | 69 | 68 | 72 | 71 | 72 | 68 | 69 | 72 | 76 | 74 | 68 | 74 |

Czad | wszystkie porty lotnicze | 63 | 61 | 66 | 64 | 66 | 61 | 63 | 66 | 70 | 68 | 59 | 68 |

Komory | wszystkie porty lotnicze | 74 | 71 | 72 | 72 | 74 | 71 | 72 | 72 | 77 | 75 | 71 | 75 |

Kongo | wszystkie porty lotnicze | 73 | 71 | 73 | 74 | 76 | 72 | 73 | 73 | 79 | 77 | 72 | 77 |

Dżibuti | wszystkie porty lotnicze | 59 | 56 | 57 | 58 | 59 | 56 | 57 | 57 | 63 | 61 | 55 | 60 |

Egipt | wszystkie porty lotnicze | 25 | 23 | 24 | 24 | 25 | 23 | 24 | 24 | 28 | 26 | 23 | 26 |

Gwinea Równikowa | wszystkie porty lotnicze | 80 | 83 | 84 | 85 | 87 | 81 | 83 | 84 | 87 | 84 | 80 | 86 |

Etiopia | wszystkie porty lotnicze | 55 | 52 | 54 | 54 | 55 | 52 | 53 | 54 | 59 | 57 | 50 | 56 |

Gabon | wszystkie porty lotnicze | 77 | 80 | 80 | 83 | 85 | 76 | 77 | 80 | 85 | 83 | 75 | 88 |

Gambia | wszystkie porty lotnicze | 27 | 28 | 28 | 30 | 30 | 28 | 28 | 28 | 33 | 30 | 27 | 31 |

Ghana | wszystkie porty lotnicze | 61 | 62 | 66 | 66 | 67 | 61 | 63 | 66 | 68 | 66 | 61 | 69 |

Gwinea | wszystkie porty lotnicze | 35 | 36 | 36 | 37 | 38 | 35 | 36 | 36 | 41 | 40 | 35 | 41 |

Gwinea Bissau | wszystkie porty lotnicze | 35 | 36 | 36 | 37 | 38 | 35 | 36 | 36 | 41 | 40 | 35 | 41 |

Wybrzeże Kości Słoniowej | wszystkie porty lotnicze | 61 | 62 | 66 | 66 | 67 | 61 | 63 | 66 | 68 | 66 | 61 | 69 |

Kenia | wszystkie porty lotnicze | 66 | 63 | 64 | 64 | 66 | 63 | 64 | 64 | 69 | 67 | 61 | 67 |

Lesotho | wszystkie porty lotnicze | 76 | 74 | 75 | 75 | 76 | 74 | 75 | 75 | 79 | 78 | 73 | 77 |

Liberia | wszystkie porty lotnicze | 61 | 62 | 66 | 66 | 67 | 61 | 63 | 66 | 68 | 66 | 61 | 69 |

Libia | Benghazi | 31 | 30 | 32 | 33 | 35 | 30 | 31 | 32 | 39 | 36 | 29 | 37 |

Sebha | 41 | 40 | 42 | 43 | 45 | 39 | 41 | 42 | 50 | 47 | 38 | 47 |

Trypolis | 24 | 23 | 24 | 25 | 27 | 23 | 24 | 24 | 31 | 28 | 22 | 29 |

Madagaskar | wszystkie porty lotnicze | 74 | 71 | 72 | 72 | 74 | 71 | 72 | 72 | 77 | 75 | 70 | 75 |

Malawi | wszystkie porty lotnicze | 69 | 66 | 68 | 68 | 69 | 66 | 67 | 68 | 72 | 70 | 66 | 70 |

Mali | wszystkie porty lotnicze | 45 | 46 | 48 | 48 | 50 | 45 | 47 | 48 | 50 | 49 | 45 | 51 |

Mauretania | wszystkie porty lotnicze | 27 | 28 | 28 | 30 | 30 | 28 | 28 | 28 | 33 | 30 | 27 | 31 |

Mauritius | wszystkie porty lotnicze | 74 | 71 | 72 | 72 | 74 | 71 | 72 | 72 | 77 | 75 | 70 | 75 |

Maroko | Casablanca | 12 | 13 | 14 | 14 | 15 | 12 | 13 | 14 | 37 | 14 | 12 | 15 |

Fez, Rabat | 13 | 13 | 13 | 15 | 16 | 13 | 13 | 13 | 15 | 14 | 12 | 16 |

Ifni | 27 | 28 | 28 | 31 | 32 | 28 | 28 | 28 | 31 | 30 | 27 | 32 |

Tanger, Tetuan | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Mozambik | wszystkie porty lotnicze | 74 | 72 | 72 | 73 | 74 | 72 | 72 | 72 | 77 | 75 | 73 | 75 |

Namibia | wszystkie porty lotnicze | 76 | 74 | 75 | 75 | 76 | 74 | 75 | 75 | 79 | 78 | 74 | 77 |

Niger | wszystkie porty lotnicze | 45 | 46 | 48 | 48 | 50 | 45 | 47 | 48 | 50 | 49 | 45 | 51 |

Nigeria | wszystkie porty lotnicze | 61 | 62 | 66 | 66 | 67 | 61 | 63 | 66 | 68 | 66 | 61 | 69 |

Ruanda | wszystkie porty lotnicze | 64 | 61 | 64 | 63 | 64 | 62 | 62 | 64 | 68 | 66 | 62 | 65 |

Wyspy Św. Tomasza i Książęca | wszystkie porty lotnicze | 80 | 83 | 84 | 85 | 87 | 81 | 83 | 84 | 87 | 84 | 80 | 86 |

Senegal | wszystkie porty lotnicze | 27 | 28 | 28 | 30 | 30 | 28 | 28 | 28 | 33 | 30 | 27 | 31 |

Seszele | wszystkie porty lotnicze | 74 | 71 | 74 | 72 | 74 | 71 | 72 | 74 | 77 | 75 | 70 | 75 |

Sierra Leone | wszystkie porty lotnicze | 35 | 36 | 36 | 37 | 38 | 35 | 36 | 36 | 41 | 40 | 35 | 41 |

Somalia | wszystkie porty lotnicze | 66 | 63 | 64 | 64 | 66 | 63 | 64 | 64 | 69 | 67 | 61 | 67 |

Republika Południowej Afryki | wszystkie porty lotnicze | 76 | 74 | 75 | 75 | 76 | 74 | 75 | 75 | 79 | 78 | 74 | 77 |

Wyspa Świętej Heleny | wszystkie porty lotnicze | 80 | 83 | 84 | 85 | 87 | 81 | 83 | 84 | 87 | 84 | 80 | 86 |

Sudan | wszystkie porty lotnicze | 51 | 48 | 50 | 49 | 51 | 48 | 49 | 50 | 55 | 53 | 48 | 52 |

Suazi | wszystkie porty lotnicze | 76 | 74 | 75 | 75 | 76 | 74 | 75 | 75 | 79 | 78 | 74 | 77 |

Tanzania | wszystkie porty lotnicze | 69 | 66 | 69 | 68 | 69 | 66 | 67 | 69 | 72 | 70 | 66 | 70 |

Togo | wszystkie porty lotnicze | 61 | 62 | 66 | 66 | 67 | 61 | 63 | 66 | 68 | 66 | 61 | 69 |

Tunezja | Dżerba | 35 | 35 | 40 | 40 | 42 | 34 | 37 | 40 | 46 | 42 | 33 | 46 |

Tunis | 23 | 24 | 27 | 27 | 29 | 23 | 24 | 27 | 32 | 29 | 22 | 32 |

Uganda | wszystkie porty lotnicze | 64 | 61 | 64 | 63 | 64 | 62 | 62 | 64 | 68 | 66 | 62 | 65 |

Zair | wszystkie porty lotnicze | 73 | 71 | 73 | 74 | 76 | 72 | 73 | 73 | 79 | 77 | 71 | 77 |

Zambia | wszystkie porty lotnicze | 73 | 71 | 72 | 72 | 73 | 71 | 72 | 72 | 76 | 75 | 70 | 74 |

Zimbabwe | wszystkie porty lotnicze | 73 | 71 | 72 | 72 | 73 | 71 | 72 | 72 | 76 | 75 | 70 | 74 |

III.AMERYKA

1.Ameryka Północna

Kanada | Edmonton, Vancouver, Winnipeg | 73 | 79 | 72 | 78 | 78 | 77 | 78 | 74 | 74 | 76 | 74 | 76 |

Gander, Moncton | 55 | 59 | 54 | 60 | 58 | 58 | 57 | 55 | 55 | 56 | 55 | 57 |

Halifax, Montreal, Ottawa, Quebec, Toronto | 64 | 69 | 63 | 68 | 66 | 67 | 67 | 62 | 62 | 64 | 62 | 65 |

Grenlandia | wszystkie porty lotnicze | 63 | 65 | 63 | 66 | 63 | 65 | 63 | 63 | 58 | 60 | 64 | 61 |

Stany Zjednoczone Ameryki | Akron, Albany, Atlanta, Baltimore, Boston, Buffalo, Charleston, Chicago, Cincinnati, Columbus, Detroit, Indienapolis, Jacksonville, Kansas City, Nowy Orlean, Lexington, Louisville, Memphis, Milwaukee, Minneapolis, Nashville, New York, Filadelfia, Pittsburgh, St Louis, Waszyngton DC | 65 | 69 | 65 | 68 | 66 | 68 | 68 | 65 | 64 | 65 | 65 | 65 |

Albuquerque, Austin, Billings, Dallas, Denver, Houston, Las Vegas, Los Angeles, Oklahoma, Phoenix, Portland, Salt Lake City, San Francisco, Seattle | 72 | 76 | 72 | 76 | 75 | 75 | 75 | 72 | 72 | 73 | 72 | 74 |

Anchorage, Fairbanks, Juneau | 84 | 86 | 82 | 83 | 83 | 87 | 6 | 84 | 80 | 82 | 86 | 81 |

Honolulu | 84 | 88 | 86 | 87 | 87 | 87 | 87 | 86 | 85 | 86 | 84 | 86 |

Miami | 75 | 77 | 74 | 79 | 77 | 77 | 77 | 75 | 75 | 76 | 73 | 77 |

Puerto Rico | 72 | 75 | 73 | 76 | 75 | 74 | 74 | 73 | 72 | 73 | 74 | 74 |

2.Ameryka Środkowa

Bahamy | wszystkie porty lotnicze | 69 | 71 | 69 | 73 | 71 | 71 | 71 | 70 | 69 | 70 | 68 | 71 |

Belize | wszystkie porty lotnicze | 73 | 76 | 73 | 77 | 76 | 75 | 76 | 74 | 73 | 74 | 72 | 75 |

Bermudy | wszystkie porty lotnicze | 69 | 71 | 69 | 73 | 71 | 71 | 71 | 70 | 69 | 70 | 68 | 71 |

Kostaryka | wszystkie porty lotnicze | 73 | 76 | 73 | 77 | 76 | 75 | 76 | 74 | 73 | 74 | 72 | 75 |

Kuba | wszystkie porty lotnicze | 73 | 76 | 73 | 77 | 76 | 75 | 76 | 74 | 73 | 74 | 72 | 75 |

Curaçao | wszystkie porty lotnicze | 72 | 76 | 72 | 77 | 77 | 75 | 76 | 73 | 74 | 74 | 77 | 75 |

Dominikana | wszystkie porty lotnicze | 69 | 71 | 69 | 73 | 71 | 71 | 71 | 70 | 69 | 70 | 68 | 71 |

Salwador | wszystkie porty lotnicze | 73 | 76 | 73 | 77 | 76 | 75 | 76 | 74 | 73 | 74 | 72 | 75 |

Gwatemala | wszystkie porty lotnicze | 73 | 76 | 73 | 77 | 76 | 75 | 76 | 74 | 73 | 74 | 72 | 75 |

Haiti | wszystkie porty lotnicze | 69 | 71 | 69 | 73 | 71 | 71 | 71 | 70 | 69 | 70 | 68 | 71 |

Honduras | wszystkie porty lotnicze | 73 | 76 | 73 | 77 | 76 | 75 | 76 | 74 | 73 | 74 | 72 | 75 |

Jamajka | wszystkie porty lotnicze | 73 | 76 | 73 | 77 | 76 | 75 | 76 | 74 | 73 | 74 | 72 | 75 |

Meksyk | wszystkie porty lotnicze | 77 | 79 | 77 | 78 | 77 | 78 | 78 | 78 | 75 | 76 | 77 | 77 |

Nikaragua | wszystkie porty lotnicze | 73 | 76 | 73 | 77 | 76 | 75 | 76 | 74 | 73 | 74 | 72 | 75 |

Panama | wszystkie porty lotnicze | 73 | 76 | 73 | 76 | 75 | 76 | 74 | 73 | 74 | 74 | 72 | 75 |

Wyspy Dziewicze | patrz Indie Zachodnie | | | | | | | | | | | | |

Indie Zachodnie | wszystkie porty lotnicze | 72 | 76 | 72 | 77 | 77 | 75 | 76 | 73 | 74 | 74 | 77 | 75 |

3.Ameryka Południowa

Argentyna | wszystkie porty lotnicze | 71 | 72 | 71 | 74 | 75 | 72 | 72 | 72 | 75 | 74 | 71 | 75 |

Aruba | wszystkie porty lotnicze | 72 | 76 | 72 | 77 | 77 | 75 | 76 | 73 | 74 | 74 | 77 | 75 |

Boliwia | wszystkie porty lotnicze | 71 | 72 | 71 | 74 | 75 | 72 | 72 | 72 | 75 | 74 | 71 | 75 |

Brazylia | wszystkie porty lotnicze | 72 | 76 | 72 | 77 | 77 | 75 | 76 | 73 | 74 | 74 | 77 | 75 |

Chile | wszystkie porty lotnicze | 71 | 72 | 71 | 74 | 75 | 72 | 72 | 72 | 75 | 74 | 71 | 75 |

Kolumbia | wszystkie porty lotnicze | 72 | 76 | 72 | 77 | 77 | 75 | 76 | 73 | 74 | 74 | 77 | 75 |

Ekwador | wszystkie porty lotnicze | 72 | 76 | 72 | 77 | 77 | 75 | 76 | 73 | 74 | 74 | 77 | 75 |

Gujana | wszystkie porty lotnicze | 72 | 76 | 72 | 77 | 77 | 75 | 76 | 73 | 74 | 74 | 77 | 75 |

Paragwaj | wszystkie porty lotnicze | 71 | 72 | 71 | 74 | 75 | 72 | 72 | 72 | 75 | 74 | 71 | 75 |

Peru | wszystkie porty lotnicze | 72 | 76 | 72 | 77 | 77 | 75 | 76 | 73 | 74 | 74 | 77 | 75 |

Surinam | wszystkie porty lotnicze | 72 | 76 | 72 | 77 | 77 | 75 | 76 | 73 | 74 | 74 | 77 | 75 |

Trynidad i Tobago | wszystkie porty lotnicze | 72 | 76 | 72 | 77 | 77 | 75 | 76 | 73 | 74 | 74 | 77 | 75 |

Urugwaj | wszystkie porty lotnicze | 71 | 72 | 71 | 74 | 75 | 72 | 72 | 72 | 75 | 74 | 71 | 75 |

Wenezuela | wszystkie porty lotnicze | 72 | 76 | 72 | 77 | 77 | 75 | 76 | 73 | 74 | 74 | 77 | 75 |

IV.AZJA

Afganistan | wszystkie porty lotnicze | 69 | 66 | 69 | 67 | 69 | 66 | 67 | 69 | 72 | 70 | 68 | 70 |

Azebejdżan | wszystkie porty lotnicze | 97 | 89 | 97 | 87 | 91 | 91 | 91 | 92 | 97 | 92 | 92 | 90 |

Bahrajn | wszystkie porty lotnicze | 47 | 44 | 47 | 46 | 47 | 45 | 45 | 47 | 51 | 49 | 46 | 49 |

Bangladesz | wszystkie porty lotnicze | 69 | 66 | 69 | 67 | 69 | 66 | 67 | 69 | 72 | 70 | 68 | 70 |

Bhutan | patrz Nepal | | | | | | | | | | | | |

Brunei | patrz Malezja | | | | | | | | | | | | |

Birma (Myanmar) | wszystkie porty lotnicze | 77 | 75 | 77 | 76 | 77 | 75 | 76 | 77 | 80 | 79 | 76 | 78 |

Chiny | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 80 | 79 | 80 | 78 | 78 | 80 | 82 | 81 | 79 | 81 |

Cypr | wszystkie porty lotnicze | 19 | 17 | 19 | 18 | 19 | 17 | 17 | 19 | 21 | 20 | 18 | 19 |

Hongkong | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 80 | 79 | 80 | 78 | 79 | 80 | 83 | 81 | 79 | 81 |

Indie | wszystkie porty lotnicze | 69 | 66 | 69 | 67 | 69 | 66 | 67 | 69 | 72 | 70 | 68 | 70 |

Indonezja | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 80 | 79 | 80 | 78 | 79 | 80 | 83 | 81 | 79 | 81 |

Iran | wszystkie porty lotnicze | 47 | 45 | 47 | 46 | 47 | 45 | 45 | 47 | 51 | 49 | 46 | 49 |

Irak | wszystkie porty lotnicze | 40 | 37 | 40 | 38 | 40 | 37 | 38 | 40 | 43 | 42 | 39 | 41 |

Izrael | wszystkie porty lotnicze | 26 | 25 | 26 | 25 | 26 | 24 | 24 | 26 | 29 | 27 | 24 | 27 |

Japonia | wszystkie porty lotnicze | 84 | 83 | 84 | 84 | 84 | 83 | 83 | 84 | 86 | 85 | 83 | 85 |

Jordania | wszystkie porty lotnicze | 27 | 25 | 27 | 26 | 27 | 25 | 25 | 27 | 30 | 28 | 25 | 28 |

Kambodża | wszystkie porty lotnicze | 77 | 75 | 77 | 76 | 77 | 75 | 76 | 77 | 80 | 79 | 76 | 78 |

Kazachstan | wszystkie porty lotnicze | 86 | 82 | 86 | 79 | 80 | 83 | 83 | 86 | 86 | 81 | 84 | 79 |

Korea Północna | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 80 | 79 | 80 | 78 | 78 | 80 | 82 | 81 | 79 | 81 |

Korea Południowa | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 80 | 79 | 80 | 78 | 79 | 80 | 83 | 81 | 79 | 81 |

Kuwejt | wszystkie porty lotnicze | 48 | 45 | 48 | 47 | 48 | 46 | 46 | 48 | 52 | 50 | 46 | 50 |

Kirgistan | wszystkie porty lotnicze | 86 | 82 | 86 | 79 | 80 | 83 | 83 | 86 | 86 | 81 | 84 | 79 |

Laos | wszystkie porty lotnicze | 77 | 75 | 77 | 76 | 77 | 75 | 76 | 77 | 80 | 79 | 76 | 78 |

Liban | wszystkie porty lotnicze | 24 | 22 | 24 | 23 | 24 | 22 | 23 | 24 | 27 | 26 | 22 | 25 |

Makau | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 80 | 79 | 80 | 78 | 79 | 80 | 83 | 81 | 79 | 81 |

Malezja | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 80 | 79 | 80 | 78 | 79 | 80 | 83 | 81 | 79 | 81 |

Malediwy | wszystkie porty lotnicze | 75 | 72 | 75 | 73 | 75 | 72 | 73 | 75 | 77 | 76 | 72 | 76 |

Mongolia | wszystkie porty lotnicze | 99 | 93 | 99 | 90 | 91 | 94 | 94 | 99 | 98 | 92 | 98 | 90 |

Maskat i Oman | wszystkie porty lotnicze | 59 | 56 | 59 | 58 | 59 | 56 | 57 | 59 | 63 | 61 | 56 | 60 |

Nepal | wszystkie porty lotnicze | 69 | 66 | 69 | 67 | 69 | 66 | 67 | 69 | 72 | 70 | 68 | 70 |

Oman | patrz Maskat i Oman | | | | | | | | | | | | |

Uzbekistan | wszystkie porty lotnicze | 86 | 82 | 86 | 79 | 80 | 83 | 83 | 86 | 86 | 81 | 84 | 79 |

Pakistan | wszystkie porty lotnicze | 69 | 66 | 69 | 67 | 69 | 66 | 67 | 69 | 72 | 70 | 68 | 70 |

Filipiny | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 80 | 79 | 80 | 78 | 79 | 80 | 83 | 81 | 79 | 81 |

Katar | wszystkie porty lotnicze | 47 | 44 | 47 | 46 | 47 | 45 | 45 | 47 | 51 | 49 | 46 | 49 |

Arabia Saudyjska | wszystkie porty lotnicze | 47 | 44 | 47 | 46 | 47 | 45 | 45 | 47 | 51 | 49 | 46 | 49 |

Singapur | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 80 | 79 | 80 | 78 | 79 | 80 | 83 | 81 | 79 | 81 |

Sri Lanka | wszystkie porty lotnicze | 75 | 72 | 75 | 73 | 75 | 72 | 73 | 75 | 77 | 76 | 72 | 76 |

Syria | wszystkie porty lotnicze | 27 | 25 | 27 | 26 | 27 | 25 | 25 | 27 | 30 | 28 | 25 | 28 |

Tadżykistan | wszystkie porty lotnicze | 86 | 82 | 86 | 79 | 80 | 83 | 83 | 86 | 86 | 81 | 84 | 79 |

Tajwan | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 80 | 79 | 80 | 78 | 79 | 80 | 83 | 81 | 79 | 81 |

Tajlandia | wszystkie porty lotnicze | 77 | 75 | 77 | 76 | 77 | 75 | 76 | 77 | 80 | 79 | 76 | 78 |

Turcja | patrz Europa | | | | | | | | | | | | |

Turkmenistan | wszystkie porty lotnicze | 86 | 82 | 86 | 79 | 80 | 83 | 83 | 86 | 86 | 87 | 81 | 79 |

Zjednoczone Emiraty Arabskie | wszystkie porty lotnicze | 59 | 56 | 59 | 58 | 59 | 56 | 57 | 59 | 63 | 61 | 58 | 60 |

Wietnam | wszystkie porty lotnicze | 77 | 75 | 77 | 76 | 77 | 75 | 76 | 77 | 80 | 79 | 76 | 78 |

Jemen | wszystkie porty lotnicze | 86 | 82 | 86 | 79 | 80 | 83 | 83 | 86 | 86 | 81 | 84 | 79 |

V.AUSTRALIA i

OCEANIA | wszystkie porty lotnicze | 85 | 84 | 85 | 84 | 85 | 84 | 84 | 85 | 87 | 86 | 84 | 86 |

WYKAZ II (Beneluks)

Państwa trzecie | Port lotniczy wyjścia | Port lotniczy przybycia |

Bruksela | Amsterdam | Luksemburg |

1 | 2 | 3 | 4 | 5 |

I.EUROPA

Albania | wszystkie porty lotnicze | 58 | 58 | 65 |

Armenia | wszystkie porty lotnicze | 81 | 82 | 81 |

Austria | Innsbruck | 4 | 3 | 4 |

Klagenfurt | 19 | 17 | 23 |

Linz | 11 | 10 | 14 |

Salzburg | 0 | 0 | 0 |

Wiedeń | 26 | 24 | 30 |

Białoruś | wszystkie porty lotnicze | 59 | 61 | 60 |

Bośnia i Hercegowina | wszystkie porty lotnicze | 43 | 41 | 48 |

Bułgaria | Sofia | 6 | 6 | 6 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 16 | 16 | 17 |

Chorwacja | wszystkie porty lotnicze | 30 | 28 | 34 |

Cypr | patrz Azja | | | |

Czeska i Słowacka Republika Federacyjna | Bratysława | 30 | 28 | 34 |

Brno | 38 | 36 | 45 |

Gottwaldov, Ostrava | 42 | 39 | 48 |

Koszyce, Presov | 54 | 52 | 61 |

Praga | 21 | 19 | 25 |

Estonia | wszystkie porty lotnicze | 65 | 67 | 66 |

Wyspy Owcze | wszystkie porty lotnicze | 29 | 31 | 26 |

Finlandia | Helsinki, Lappeenranta, Jyväskylä, Pori, Tampere, | 54 | 58 | 51 |

Ivalo, Kemi, Rovaniemi, Joensuu, Kajaani, Oulu, Kuopio | 62 | 66 | 59 |

Maarianhamina, Turku | 47 | 56 | 44 |

Gruzja | wszystkie porty lotnicze | 81 | 82 | 81 |

Gibraltar | wszystkie porty lotnicze | 47 | 44 | 47 |

Węgry | Budapest | 41 | 49 | 43 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 48 | 55 | 51 |

Islandia | wszystkie porty lotnicze | 50 | 53 | 47 |

Łotwa | wszystkie porty lotnicze | 65 | 67 | 67 |

Litwa | wszystkie porty lotnicze | 59 | 61 | 60 |

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii | wszystkie porty lotnicze | 57 | 56 | 63 |

Malta | wszystkie porty lotnicze | 8 | 7 | 9 |

Mołdowa | wszystkie porty lotnicze | 72 | 74 | 73 |

Czarnogóra | wszystkie porty lotnicze | 51 | 49 | 56 |

Norwegia | Alesund, Bodø, Trondheim, Alta, Kirkenes | 85 | 93 | 84 |

Bergen | 75 | 88 | 65 |

Kristiansand | 66 | 81 | 53 |

Oslo | 85 | 93 | 79 |

Stavanger | 89 | 95 | 84 |

Polska | Bydgoszcz, Kraków, Gdańsk, Rzeszów, Wrocław | 48 | 50 | 51 |

Poznań | 17 | 18 | 20 |

Szczecin | 0 | 0 | 0 |

Warszawa | 37 | 39 | 39 |

Rumunia | Bukareszt | 14 | 14 | 14 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 20 | 19 | 20 |

Rosja | Gorki, Kujbyszew, Perm, Rostów, Wołgograd | 74 | 75 | 75 |

St Petersburg | 68 | 70 | 69 |

Moskwa, Orzeł | 71 | 73 | 72 |

Irkuck, Kirensk, Krasnojarsk, Nowosybirsk, Chabarowsk, Władywostok | 87 | 88 | 88 |

Omsk, Swierdłowsk | 82 | 84 | 83 |

Serbia | wszystkie porty lotnicze | 47 | 46 | 54 |

Słowenia | wszystkie porty lotnicze | 38 | 36 | 43 |

Szwecja | Goteborg, Halmstad, Ronneby | 16 | 19 | 17 |

Kalmar, Karlstad, Linköping, Norrköping,Visby | 32 | 37 | 30 |

Kiruna, Luleå, Sundsvall | 62 | 70 | 59 |

Kristianstad | 12 | 14 | 10 |

Malmö | 4 | 4 | 3 |

Sztokholm | 41 | 51 | 38 |

Szwajcaria | Bazylea | 0 | 0 | 0 |

Berno | 20 | 17 | 22 |

Genewa | 2 | 2 | 3 |

Zurich | 4 | 3 | 5 |

Turcja (część europejska) | wszystkie porty lotnicze | 9 | 9 | 9 |

Turcja (część azjatycka) | Adana, Afyon, Antalya, Elâzig, Gaziantep, Iskenderun, Kastamonu, Konya, Malatya, Samsun, Trabzon | 25 | 25 | 26 |

Agri, Diyarbakir, Erzurum, Kars, Van | 37 | 37 | 39 |

Akhisar, Ankara, Balikezir, Bandirma, Bursa, Kütahya, Zonguldak | 22 | 21 | 23 |

Izmir | 21 | 20 | 22 |

Ukraina | Kijów | | | |

Lwów, Odessa, Symferopol | 65 | 67 | 66 |

II.AFRYKA

Algeria | Algier | 25 | 22 | 27 |

Annaba, Konstantyna | 32 | 30 | 36 |

El Golea | 41 | 38 | 43 |

Angola | wszystkie porty lotnicze | 80 | 79 | 82 |

Benin | wszystkie porty lotnicze | 66 | 65 | 67 |

Botswana | wszystkie porty lotnicze | 74 | 74 | 75 |

Burkina Faso | wszystkie porty lotnicze | 47 | 46 | 48 |

Burundi | wszystkie porty lotnicze | 61 | 61 | 62 |

Kamerun | wszystkie porty lotnicze | 83 | 81 | 86 |

Republika Zielonego Przylądka | wszystkie porty lotnicze | 31 | 30 | 31 |

Republika Środkowo-afrykańska | wszystkie porty lotnicze | 75 | 73 | 77 |

Czad | wszystkie porty lotnicze | 70 | 67 | 72 |

Komory | wszystkie porty lotnicze | 71 | 71 | 72 |

Kongo | wszystkie porty lotnicze | 78 | 76 | 80 |

Dżibuti | wszystkie porty lotnicze | 56 | 55 | 57 |

Egipt | wszystkie porty lotnicze | 23 | 22 | 24 |

Gwinea Równikowa | wszystkie porty lotnicze | 88 | 86 | 88 |

Etiopia | wszystkie porty lotnicze | 52 | 51 | 53 |

Gabon | wszystkie porty lotnicze | 83 | 81 | 86 |

Gambia | wszystkie porty lotnicze | 31 | 30 | 31 |

Ghana | wszystkie porty lotnicze | 66 | 65 | 67 |

Gwinea | wszystkie porty lotnicze | 40 | 39 | 40 |

Gwinea Bissau | wszystkie porty lotnicze | 40 | 39 | 40 |

Wybrzeże Kości Słoniowej | wszystkie porty lotnicze | 66 | 65 | 67 |

Kenia | wszystkie porty lotnicze | 63 | 62 | 64 |

Lesotho | wszystkie porty lotnicze | 74 | 74 | 75 |

Liberia | wszystkie porty lotnicze | 40 | 39 | 40 |

Libia | Benghazi | 32 | 30 | 34 |

Sebha | 41 | 40 | 44 |

Trypolis | 24 | 23 | 27 |

Madagaskar | wszystkie porty lotnicze | 71 | 71 | 72 |

Malawi | wszystkie porty lotnicze | 66 | 66 | 67 |

Mali | wszystkie porty lotnicze | 47 | 46 | 48 |

Mauretania | wszystkie porty lotnicze | 31 | 30 | 31 |

Mauritius | wszystkie porty lotnicze | 71 | 71 | 72 |

Maroko | Casablanca | 17 | 14 | 17 |

Fez, Rabat | 16 | 15 | 16 |

Ifni | 32 | 31 | 32 |

Tanger, Tetuan | 0 | 0 | 0 |

Mozambik | wszystkie porty lotnicze | 72 | 71 | 73 |

Namibia | wszystkie porty lotnicze | 74 | 74 | 75 |

Niger | wszystkie porty lotnicze | 47 | 46 | 48 |

Nigeria | wszystkie porty lotnicze | 66 | 65 | 67 |

Ruanda | wszystkie porty lotnicze | 61 | 61 | 62 |

Wyspa Św. Tomasza i Książęca | wszystkie porty lotnicze | 88 | 86 | 88 |

Senegal | wszystkie porty lotnicze | 31 | 30 | 31 |

Seszele | wszystkie porty lotnicze | 71 | 71 | 72 |

Sierra Leone | wszystkie porty lotnicze | 40 | 39 | 40 |

Somalia | wszystkie porty lotnicze | 63 | 62 | 64 |

Republika Południowej Afryki | wszystkie porty lotnicze | 74 | 74 | 75 |

Wyspa Świętej Heleny | wszystkie porty lotnicze | 88 | 86 | 88 |

Sudan | wszystkie porty lotnicze | 48 | 47 | 49 |

Suazi | wszystkie porty lotnicze | 74 | 74 | 75 |

Tanzania | wszystkie porty lotnicze | 66 | 66 | 67 |

Togo | wszystkie porty lotnicze | 66 | 65 | 67 |

Tunezja | Dżerba | 32 | 30 | 34 |

Tunis | 18 | 16 | 19 |

Uganda | wszystkie porty lotnicze | 61 | 61 | 62 |

Zair | wszystkie porty lotnicze | 78 | 76 | 80 |

Zambia | wszystkie porty lotnicze | 71 | 70 | 72 |

Zimbabwe | wszystkie porty lotnicze | 71 | 70 | 72 |

III.AMERYKA

1.Ameryka Północna

Kanada | Edmonton, Vancouver, Winnipeg | 81 | 81 | 78 |

| Gander, Moncton | 62 | 62 | 60 |

| Halifax, Montreal, Ottawa,Quebec, Toronto | 70 | 70 | 68 |

Grenlandia | wszystkie porty lotnicze | 68 | 68 | 65 |

Stany Zjednoczone Ameryki | Akron, Albany, Atlanta, Baltimore, Boston, Buffalo, Charleston, Chicago, Cincinnati, Columbus, Detroit, Indienapolis, Jacksonville, Kansas City, Nowy Orlean, Lexington, Louisville, Memphis, Milwaukee, Minneapolis, Nashville, New York, Filadelfia, Pittsburgh, St Louis, Waszyngton DC | 71 | 71 | 68 |

Albuquerque, Austin, Billings, Dallas, Denver, Houston, Las Vegas, Los Angeles, Oklahoma, Phoenix, Portland, Salt Lake City, San Francisco, Seattle | 77 | 76 | 76 |

Anchorage, Fairbanks, Juneau | 90 | 91 | 88 |

Honolulu | 89 | 89 | 87 |

Miami | 80 | 80 | 79 |

Puerto Rico | 79 | 79 | 76 |

2.Ameryka Środkowa

Bahamy | wszystkie porty lotnicze | 76 | 76 | 73 |

Belize | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 77 |

Bermudy | wszystkie porty lotnicze | 76 | 76 | 73 |

Kostaryka | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 77 |

Kuba | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 77 |

Curaçao | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 79 |

Dominikana | wszystkie porty lotnicze | 76 | 76 | 73 |

Salwador | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 77 |

Gwatemala | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 77 |

Haiti | wszystkie porty lotnicze | 76 | 76 | 73 |

Honduras | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 77 |

Jamajka | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 77 |

Meksyk | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 78 |

Nikaragua | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 77 |

Panama | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 77 |

Wyspy Dziewicze | patrz Indie Zachodnie | | | |

Indie Zachodnie | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 79 |

3.Ameryka Południowa

Argentyna | wszystkie porty lotnicze | 76 | 76 | 76 |

Aruba | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 79 |

Boliwia | wszystkie porty lotnicze | 76 | 76 | 76 |

Brazylia | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 79 |

Chile | wszystkie porty lotnicze | 76 | 76 | 76 |

Kolumbia | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 79 |

Ekwador | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 79 |

Gujana | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 79 |

Paragwaj | wszystkie porty lotnicze | 76 | 76 | 76 |

Peru | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 79 |

Surinam | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 79 |

Trinidad i Tobago | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 79 |

Urugwaj | wszystkie porty lotnicze | 76 | 76 | 76 |

Wenezuela | wszystkie porty lotnicze | 79 | 79 | 79 |

IV.AZJA

Afganistan | wszystkie porty lotnicze | 93 | 92 | 92 |

Azebejdżan | wszystkie porty lotnicze | 81 | 82 | 81 |

Bahrajn | wszystkie porty lotnicze | 44 | 44 | 43 |

Bangladesz | wszystkie porty lotnicze | 66 | 66 | 65 |

Bhutan | patrz Nepal | | | |

Brunei | patrz Malezja | | | |

Birma (Myanmar) | wszystkie porty lotnicze | 77 | 77 | 77 |

Chiny | wszystkie porty lotnicze | 77 | 75 | 74 |

Cypr | wszystkie porty lotnicze | 17 | 78 | 77 |

Hongkong | wszystkie porty lotnicze | 78 | 78 | 78 |

Indie | wszystkie porty lotnicze | 66 | 66 | 65 |

Indonezja | wszystkie porty lotnicze | 78 | 78 | 78 |

Iran | wszystkie porty lotnicze | 44 | 45 | 43 |

Irak | wszystkie porty lotnicze | 37 | 37 | 36 |

Izrael | wszystkie porty lotnicze | 23 | 23 | 23 |

Japonia | wszystkie porty lotnicze | 82 | 83 | 82 |

Jordania | wszystkie porty lotnicze | 24 | 25 | 24 |

Kambodża | wszystkie porty lotnicze | 75 | 75 | 74 |

Kazachstan | wszystkie porty lotnicze | 77 | 77 | 77 |

Korea Północna | wszystkie porty lotnicze | 77 | 78 | 77 |

Korea Południowa | wszystkie porty lotnicze | 78 | 78 | 78 |

Kuwejt | wszystkie porty lotnicze | 45 | 45 | 44 |

Kirgistan | wszystkie porty lotnicze | 77 | 77 | 77 |

Laos | wszystkie porty lotnicze | 75 | 75 | 74 |

Liban | wszystkie porty lotnicze | 22 | 22 | 21 |

Makau | wszystkie porty lotnicze | 78 | 78 | 78 |

Malezja | wszystkie porty lotnicze | 78 | 78 | 78 |

Malediwy | wszystkie porty lotnicze | 72 | 72 | 71 |

Mongolia | wszystkie porty lotnicze | 87 | 87 | 85 |

Maskat i Oman | wszystkie porty lotnicze | 56 | 56 | 55 |

Nepal | wszystkie porty lotnicze | 66 | 66 | 65 |

Oman | patrz Maskat i Oman | | | |

Uzbekistan | wszystkie porty lotnicze | 77 | 77 | 77 |

Pakistan | wszystkie porty lotnicze | 66 | 66 | 65 |

Filipiny | wszystkie porty lotnicze | 78 | 78 | 78 |

Katar | wszystkie porty lotnicze | 44 | 44 | 45 |

Arabia Saudyjska | wszystkie porty lotnicze | 44 | 44 | 45 |

Singapur | wszystkie porty lotnicze | 78 | 78 | 78 |

Sri Lanka | wszystkie porty lotnicze | 72 | 72 | 71 |

Syria | wszystkie porty lotnicze | 24 | 25 | 24 |

Tadżykistan | wszystkie porty lotnicze | 77 | 77 | 77 |

Tajwan | wszystkie porty lotnicze | 78 | 78 | 78 |

Tajlandia | wszystkie porty lotnicze | 75 | 75 | 74 |

Turcja | patrz Europa | | | |

Turkmeni-stan | wszystkie porty lotnicze | 77 | 77 | 77 |

Zjednoczone Emiraty Arabskie | wszystkie porty lotnicze | 56 | 56 | 55 |

Wietnam | wszystkie porty lotnicze | 75 | 75 | 74 |

Jemen | wszystkie porty lotnicze | 53 | 53 | 52 |

V.AUSTRALIA I

OCEANIA | wszystkie porty lotnicze | 83 | 84 | 83 |

WYKAZ III (Francja)

Państwa trzecie | Port lotniczy wyjścia | Port lotniczy przybycia |

Ajaccio | Bordeaux | Lyon | Marsylia | Nantes | Paryż | Strasbourg | Tuluza |

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |

I.EUROPA

Albania | wszystkie porty lotnicze | 51 | 44 | 57 | 54 | 43 | 52 | 63 | 46 |

Armenia | wszystkie porty lotnicze | 77 | 70 | 79 | 78 | 72 | 79 | 83 | 72 |

Austria | Innsbruck | 3 | 2 | 4 | 3 | 2 | 3 | 5 | 3 |

Klagenfurt | 15 | 13 | 21 | 17 | 12 | 17 | 24 | 14 |

Linz | 9 | 7 | 14 | 10 | 7 | 10 | 15 | 8 |

Salzburg | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Wiedeń | 27 | 19 | 29 | 28 | 17 | 23 | 34 | 21 |

Białoruś | wszystkie porty lotnicze | 51 | 47 | 59 | 53 | 49 | 59 | 65 | 51 |

Bośnia i Hercegowina | wszystkie porty lotnicze | 19 | 26 | 39 | 21 | 25 | 30 | 37 | 16 |

Bułgaria | Sofia | 7 | 6 | 7 | 7 | 5 | 6 | 7 | 6 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 18 | 16 | 18 | 19 | 15 | 16 | 18 | 17 |

Chorwacja | wszystkie porty lotnicze | 17 | 13 | 20 | 18 | 13 | 18 | 26 | 14 |

Cypr | patrz Azja | | | | | | | | |

Czeska i Słowacka | Republika Federacyjna | | | | | | | | |

Bratysława | 30 | 22 | 32 | 31 | 20 | 27 | 38 | 24 |

Brno | 25 | 22 | 31 | 27 | 23 | 31 | 37 | 24 |

Gottwaldov, Ostrava | 28 | 24 | 34 | 29 | 26 | 34 | 41 | 26 |

Koszyce, Presov | 43 | 36 | 48 | 45 | 34 | 42 | 55 | 37 |

Praga | 12 | 10 | 15 | 12 | 11 | 15 | 19 | 11 |

Estonia | wszystkie porty lotnicze | 57 | 52 | 65 | 59 | 55 | 64 | 70 | 55 |

Wyspy Owcze | wszystkie porty lotnicze | 18 | 22 | 22 | 20 | 26 | 28 | 22 | 20 |

Finlandia | Helsinki, Lappeenranta, Jyväskylä, Pori, Tampere, | 35 | 37 | 42 | 38 | 39 | 47 | 39 | 36 |

Ivalo, Kemi, Rovaniemi, Joensuu, Kajaani, Oulu, Kuopio | 43 | 45 | 50 | 46 | 48 | 55 | 47 | 44 |

Maarianhamina, Turku | 29 | 31 | 35 | 31 | 33 | 40 | 44 | 29 |

Gruzja | wszystkie porty lotnicze | 77 | 70 | 79 | 78 | 72 | 79 | 83 | 72 |

Gibraltar | wszystkie porty lotnicze | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Węgry | Budapest | 34 | 29 | 41 | 36 | 29 | 37 | 47 | 31 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 41 | 36 | 48 | 43 | 35 | 44 | 54 | 37 |

Islandia | wszystkie porty lotnicze | 40 | 48 | 48 | 44 | 53 | 57 | 48 | 45 |

Łotwa | wszystkie porty lotnicze | 57 | 52 | 65 | 59 | 55 | 64 | 70 | 55 |

Litwa | wszystkie porty lotnicze | 51 | 47 | 59 | 53 | 49 | 59 | 65 | 51 |

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii | wszystkie porty lotnicze | 43 | 43 | 55 | 46 | 41 | 49 | 57 | 38 |

Malta | wszystkie porty lotnicze | 10 | 8 | 10 | 11 | 7 | 8 | 9 | 9 |

Mołdowa | wszystkie porty lotnicze | 67 | 59 | 70 | 69 | 61 | 70 | 75 | 61 |

Czarnogóra | wszystkie porty lotnicze | 42 | 35 | 48 | 44 | 34 | 42 | 53 | 37 |

Norwegia | Alesund, Bodø, Trondheim, Alta, Kirkenes | 43 | 61 | 50 | 66 | 66 | 75 | 64 | 59 |

Bergen | 37 | 48 | 46 | 42 | 47 | 60 | 46 | 41 |

Kristiansand | 29 | 34 | 37 | 33 | 38 | 50 | 37 | 33 |

Oslo | 21 | 44 | 26 | 23 | 47 | 60 | 47 | 42 |

Stavanger | 32 | 43 | 41 | 36 | 42 | 55 | 41 | 36 |

Polska | Bydgoszcz, Kraków, Gdańsk, Rzeszów, Wrocław | 47 | 43 | 55 | 49 | 44 | 54 | 61 | 45 |

Poznań | 34 | 30 | 41 | 36 | 33 | 41 | 48 | 32 |

Szczecin | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Warszawa | 40 | 36 | 48 | 42 | 37 | 47 | 54 | 38 |

Rumunia | Bukareszt | 16 | 14 | 16 | 17 | 13 | 14 | 16 | 15 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 22 | 19 | 22 | 23 | 18 | 20 | 22 | 20 |

Rosja | Gorki, Kujbyszew, Perm, Rostów, Wołgograd | 69 | 61 | 72 | 71 | 63 | 72 | 77 | 63 |

St Petersburg | 57 | 48 | 54 | 55 | 51 | 60 | 64 | 47 |

Moskwa, Orzeł | 64 | 59 | 71 | 67 | 62 | 71 | 70 | 62 |

Woroneż | 70 | 63 | 73 | 72 | 64 | 73 | 78 | 64 |

Irkuck, Kirensk, Krasnojarsk, Nowosybirsk, Chabarowsk, Władywostok | 82 | 79 | 86 | 84 | 81 | 86 | 87 | 80 |

Omsk, Swierdłowsk | 76 | 72 | 82 | 78 | 75 | 81 | 82 | 75 |

Serbia | wszystkie porty lotnicze | 27 | 21 | 31 | 28 | 20 | 27 | 37 | 23 |

Słowenia | wszystkie porty lotnicze | | | | | | | | |

Szwecja | Gorhenberg, Halmstad, Ronneby | 10 | 9 | 12 | 11 | 9 | 12 | 13 | 8 |

Kalmar, Karlstad, Linköping, Norrköping,Visby | 19 | 19 | 23 | 21 | 20 | 26 | 28 | 18 |

Kiruna, Luleå, Sundsvall, Kristianstad, Malmö | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 3 | 3 | 2 |

Sztokholm | 25 | 27 | 30 | 27 | 28 | 34 | 38 | 25 |

Szwajcaria | Bazylea | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Berno | 21 | 18 | 75 | 31 | 7 | 13 | 63 | 24 |

Genewa | 2 | 0 | 8 | 3 | 0 | 1 | 55 | 3 |

Zurich | 20 | 29 | 67 | 43 | 5 | 8 | 32 | 35 |

Turcja (część europejska) | wszystkie porty lotnicze | 8 | 7 | 8 | 9 | 7 | 9 | 8 | 8 |

Turcja (część azjatycka) | Adana, Afyon, Antalya, Elâzig, Gaziantep, Iskenderun, Kastamonu, Konya, Malatya, Samsun, Trabzon | 23 | 21 | 25 | 24 | 20 | 25 | 23 | 22 |

Agri, Diyarbakir, Erzurum, Kars, Van | 35 | 31 | 35 | 36 | 30 | 37 | 34 | 33 |

Akhisar, Ankara, Balikezir, Bandirma, Bursa, Kütahya, Zonguldak | 20 | 17 | 20 | 20 | 17 | 21 | 19 | 18 |

Izmir | 19 | 17 | 19 | 19 | 16 | 20 | 19 | 18 |

Ukraina | Kijów Lwów, Odessa, Symferopol | 61 | 52 | 64 | 62 | 54 | 63 | 69 | 56 |

II.AFRYKA

Algeria | Algier | 50 | 37 | 37 | 49 | 29 | 23 | 27 | 43 |

Annaba, Konstantyna | 51 | 54 | 49 | 66 | 44 | 37 | 36 | 60 |

El Golea | 70 | 60 | 60 | 69 | 70 | 45 | 49 | 65 |

Angola | wszystkie porty lotnicze | 95 | 92 | 87 | 100 | 89 | 82 | 82 | 95 |

Benin | wszystkie porty lotnicze | 83 | 77 | 76 | 83 | 73 | 70 | 71 | 79 |

Botswana | wszystkie porty lotnicze | 77 | 73 | 77 | 77 | 73 | 74 | 76 | 75 |

Burkina Faso | wszystkie porty lotnicze | 62 | 59 | 58 | 62 | 55 | 57 | 52 | 56 |

Burundi | wszystkie porty lotnicze | 65 | 60 | 64 | 65 | 59 | 61 | 64 | 62 |

Kamerun | wszystkie porty lotnicze | 95 | 90 | 94 | 100 | 85 | 87 | 86 | 93 |

Republika Zielonego Przylądka | wszystkie porty lotnicze | 40 | 38 | 35 | 40 | 35 | 33 | 32 | 39 |

Republika Środkowo-afrykańska | wszystkie porty lotnicze | 93 | 90 | 83 | 100 | 85 | 88 | 79 | 93 |

Czad | wszystkie porty lotnicze | 91 | 88 | 79 | 100 | 82 | 85 | 74 | 92 |

Komory | wszystkie porty lotnicze | 74 | 70 | 74 | 75 | 70 | 71 | 73 | 72 |

Kongo | wszystkie porty lotnicze | 94 | 89 | 86 | 97 | 85 | 90 | 81 | 92 |

Dżibuti | wszystkie porty lotnicze | 60 | 55 | 59 | 60 | 54 | 56 | 59 | 57 |

Egipt | wszystkie porty lotnicze | 26 | 22 | 25 | 26 | 21 | 23 | 25 | 24 |

Gwinea Równikowa | wszystkie porty lotnicze | 93 | 96 | 93 | 100 | 90 | 89 | 86 | 95 |

Etiopia | wszystkie porty lotnicze | 56 | 51 | 55 | 57 | 50 | 52 | 55 | 53 |

Gabon | wszystkie porty lotnicze | 95 | 90 | 94 | 100 | 85 | 87 | 86 | 93 |

Gambia | wszystkie porty lotnicze | 40 | 38 | 35 | 40 | 35 | 33 | 32 | 39 |

Ghana | wszystkie porty lotnicze | 83 | 77 | 76 | 83 | 73 | 70 | 71 | 79 |

Gwinea | wszystkie porty lotnicze | 50 | 49 | 45 | 50 | 45 | 43 | 41 | 49 |

Gwinea Bissau | wszystkie porty lotnicze | 50 | 49 | 45 | 50 | 45 | 43 | 41 | 49 |

Wybrzeże Kości Słoniowej | wszystkie porty lotnicze | 100 | 93 | 91 | 100 | 88 | 84 | 85 | 95 |

Kenia | wszystkie porty lotnicze | 66 | 62 | 66 | 67 | 61 | 63 | 65 | 64 |

Lesotho | wszystkie porty lotnicze | 77 | 73 | 77 | 77 | 73 | 74 | 76 | 75 |

Liberia | wszystkie porty lotnicze | 50 | 49 | 45 | 50 | 45 | 43 | 41 | 49 |

Libia | Benghazi | 59 | 32 | 38 | 41 | 30 | 33 | 34 | 35 |

Sebha | 82 | 58 | 63 | 72 | 51 | 55 | 46 | 62 |

Trypolis | 72 | 43 | 49 | 59 | 37 | 41 | 28 | 48 |

Madagaskar | wszystkie porty lotnicze | 74 | 70 | 74 | 75 | 70 | 71 | 73 | 72 |

Malawi | wszystkie porty lotnicze | 69 | 65 | 69 | 70 | 64 | 66 | 69 | 67 |

Mali | wszystkie porty lotnicze | 62 | 59 | 58 | 62 | 55 | 57 | 52 | 56 |

Mauretania | wszystkie porty lotnicze | 40 | 38 | 35 | 40 | 35 | 33 | 32 | 39 |

Mauritius | wszystkie porty lotnicze | 74 | 70 | 74 | 75 | 70 | 71 | 73 | 72 |

Maroko | Casablanca | 27 | 23 | 20 | 20 | 27 | 17 | 16 | 25 |

Fez, Rabat | 33 | 26 | 22 | 33 | 21 | 20 | 20 | 27 |

Ifni | 50 | 46 | 40 | 50 | 40 | 36 | 35 | 37 |

Tanger, Tetuan | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Mozambik | wszystkie porty lotnicze | 74 | 71 | 74 | 75 | 70 | 72 | 74 | 72 |

Namibia | wszystkie porty lotnicze | 77 | 73 | 77 | 77 | 73 | 74 | 76 | 75 |

Niger | wszystkie porty lotnicze | 62 | 59 | 58 | 62 | 55 | 57 | 52 | 56 |

Nigeria | wszystkie porty lotnicze | 83 | 77 | 76 | 83 | 73 | 70 | 71 | 79 |

Ruanda | wszystkie porty lotnicze | 65 | 60 | 64 | 65 | 59 | 61 | 64 | 62 |

Wyspy Św. Tomasza i Książęca | wszystkie porty lotnicze | 93 | 96 | 93 | 100 | 90 | 89 | 86 | 95 |

Senegal | wszystkie porty lotnicze | 40 | 38 | 35 | 40 | 35 | 33 | 32 | 39 |

Seszele | wszystkie porty lotnicze | 74 | 70 | 74 | 75 | 70 | 71 | 73 | 72 |

Sierra Leone | wszystkie porty lotnicze | 50 | 49 | 45 | 50 | 45 | 43 | 41 | 49 |

Somalia | wszystkie porty lotnicze | 66 | 62 | 66 | 67 | 61 | 63 | 66 | 64 |

Republika Południowej Afryki | wszystkie porty lotnicze | 77 | 73 | 77 | 77 | 73 | 74 | 76 | 75 |

Wyspa Świętej Heleny | wszystkie porty lotnicze | 93 | 96 | 93 | 100 | 90 | 89 | 86 | 95 |

Sudan | wszystkie porty lotnicze | 52 | 47 | 51 | 52 | 46 | 48 | 51 | 49 |

Suazi | wszystkie porty lotnicze | 77 | 73 | 77 | 77 | 73 | 74 | 76 | 75 |

Tanzania | wszystkie porty lotnicze | 69 | 65 | 69 | 70 | 64 | 66 | 69 | 67 |

Togo | wszystkie porty lotnicze | 83 | 77 | 76 | 83 | 73 | 70 | 71 | 79 |

Tunezja | Dżerba | 46 | 36 | 42 | 52 | 31 | 33 | 37 | 41 |

Tunis | 28 | 21 | 24 | 33 | 16 | 18 | 21 | 24 |

Uganda | wszystkie porty lotnicze | 65 | 60 | 64 | 65 | 59 | 61 | 64 | 62 |

Zair | wszystkie porty lotnicze | 94 | 89 | 86 | 97 | 85 | 90 | 81 | 92 |

Zambia | wszystkie porty lotnicze | 74 | 70 | 74 | 74 | 69 | 71 | 73 | 72 |

Zimbabwe | wszystkie porty lotnicze | 74 | 70 | 74 | 74 | 69 | 71 | 73 | 72 |

III.AMERYKA

1.Ameryka Północna

Kanada | Edmonton, Vancouver, Winnipeg | 70 | 76 | 76 | 73 | 79 | 81 | 76 | 74 |

Gander, Moncton | 51 | 57 | 57 | 54 | 60 | 62 | 57 | 55 |

Halifax, Montreal, Ottawa,Quebec, Toronto | 60 | 65 | 65 | 62 | 69 | 70 | 65 | 63 |

Grenlandia | wszystkie porty lotnicze | 57 | 65 | 64 | 61 | 69 | 72 | 65 | 61 |

Stany Zjednoczo-ne Ameryki | Akron, Albany, Atlanta, Baltimore, Boston, Buffalo, Charleston, Chicago, Cincinnati, Columbus, Detroit, Indienapolis, Jacksonville, Kansas City, Nowy Orlean, Lexington, Louisville, Memphis, Milwaukee, Minneapolis, Nashville, Nowy Jork, Filadelfia, Pittsburgh, St Louis, Waszyngton DC | 61 | 65 | 66 | 64 | 70 | 71 | 66 | 64 |

Albuquerque, Austin, Billings, Dallas, Denver, Houston, Las Vegas, Los Angeles, Oklahoma, Phoenix, Portland, Salt Lake City, San Francisco, Seattle | 71 | 75 | 76 | 73 | 76 | 79 | 76 | 74 |

Anchorage, Fairbanks, Juneau | 79 | 81 | 86 | 83 | 86 | 89 | 86 | 84 |

Honolulu | 82 | 86 | 86 | 84 | 88 | 89 | 86 | 84 |

Miami | 72 | 77 | 77 | 74 | 78 | 80 | 77 | 75 |

Puerto Rico | 68 | 74 | 74 | 71 | 75 | 79 | 74 | 72 |

2.Ameryka Środkowa

Bahamy | wszystkie porty lotnicze | 65 | 71 | 71 | 68 | 71 | 76 | 71 | 69 |

Belize | wszystkie porty lotnicze | 70 | 76 | 76 | 73 | 76 | 85 | 76 | 74 |

Bermudy | wszystkie porty lotnicze | 65 | 71 | 71 | 68 | 71 | 76 | 71 | 69 |

Kostaryka | wszystkie porty lotnicze | 70 | 76 | 76 | 73 | 76 | 85 | 76 | 74 |

Kuba | wszystkie porty lotnicze | 70 | 76 | 76 | 73 | 76 | 85 | 76 | 74 |

Curaçao | wszystkie porty lotnicze | 79 | 84 | 83 | 82 | 81 | 82 | 77 | 85 |

Dominika-na | wszystkie porty lotnicze | 65 | 71 | 71 | 68 | 71 | 76 | 71 | 69 |

Salwador | wszystkie porty lotnicze | 70 | 76 | 76 | 73 | 76 | 85 | 76 | 74 |

Gwatema-la | wszystkie porty lotnicze | 70 | 76 | 76 | 73 | 76 | 85 | 76 | 74 |

Haiti | wszystkie porty lotnicze | 65 | 71 | 71 | 68 | 71 | 76 | 71 | 69 |

Honduras | wszystkie porty lotnicze | 70 | 76 | 76 | 73 | 76 | 85 | 76 | 74 |

Jamajka | wszystkie porty lotnicze | 70 | 76 | 76 | 73 | 76 | 85 | 76 | 74 |

Meksyk | wszystkie porty lotnicze | 73 | 78 | 77 | 75 | 80 | 80 | 77 | 77 |

Nikaragua | wszystkie porty lotnicze | 70 | 76 | 76 | 73 | 76 | 85 | 76 | 74 |

Panama | wszystkie porty lotnicze | 70 | 76 | 76 | 73 | 76 | 85 | 76 | 74 |

Wyspy Dziewicze | patrz Indie Zachodnie | | | | | | | | |

Indie Zachodnie | wszystkie porty lotnicze | 79 | 84 | 83 | 82 | 81 | 82 | 77 | 85 |

3.Ameryka Południo-wa

Argentyna | wszystkie porty lotnicze | 82 | 80 | 79 | 82 | 78 | 78 | 75 | 81 |

Aruba | wszystkie porty lotnicze | 79 | 84 | 83 | 82 | 81 | 82 | 77 | 85 |

Boliwia | wszystkie porty lotnicze | 82 | 80 | 79 | 82 | 78 | 78 | 75 | 81 |

Brazylia | wszystkie porty lotnicze | 79 | 84 | 83 | 82 | 81 | 82 | 77 | 85 |

Chile | wszystkie porty lotnicze | 82 | 80 | 79 | 82 | 78 | 78 | 75 | 81 |

Kolumbia | wszystkie porty lotnicze | 79 | 84 | 83 | 82 | 81 | 82 | 77 | 85 |

Ekwador | wszystkie porty lotnicze | 79 | 84 | 83 | 82 | 81 | 82 | 77 | 85 |

Gujana | wszystkie porty lotnicze | 79 | 84 | 83 | 82 | 81 | 82 | 77 | 85 |

Paragwaj | wszystkie porty lotnicze | 82 | 80 | 79 | 82 | 78 | 78 | 75 | 81 |

Peru | wszystkie porty lotnicze | 79 | 84 | 83 | 82 | 81 | 82 | 77 | 85 |

Surinam | wszystkie porty lotnicze | 79 | 84 | 83 | 82 | 81 | 82 | 77 | 85 |

Trinidad i Tobago | wszystkie porty lotnicze | 79 | 84 | 83 | 82 | 81 | 82 | 77 | 85 |

Urugwaj | wszystkie porty lotnicze | 82 | 80 | 79 | 82 | 78 | 78 | 75 | 81 |

Wenezuela | wszystkie porty lotnicze | 79 | 84 | 83 | 82 | 81 | 82 | 77 | 85 |

IV.AZJA

Afganistan | wszystkie porty lotnicze | 69 | 65 | 69 | 70 | 64 | 66 | 69 | 67 |

Azebejdżan | wszystkie porty lotnicze | 77 | 70 | 79 | 78 | 72 | 79 | 83 | 72 |

Bahrajn | wszystkie porty lotnicze | 48 | 43 | 48 | 49 | 42 | 44 | 47 | 45 |

Bangladesz | wszystkie porty lotnicze | 69 | 65 | 69 | 70 | 64 | 66 | 69 | 67 |

Bhutan | patrz Nepal | | | | | | | | |

Brunei | patrz Malezja | | | | | | | | |

Birma (Myanmar) | wszystkie porty lotnicze | 78 | 74 | 78 | 78 | 74 | 75 | 77 | 76 |

Chiny | wszystkie porty lotnicze | 80 | 77 | 80 | 81 | 76 | 78 | 79 | 78 |

Cypr | wszystkie porty lotnicze | 19 | 16 | 19 | 20 | 16 | 17 | 18 | 17 |

Hongkong | wszystkie porty lotnicze | 81 | 78 | 81 | 81 | 77 | 78 | 80 | 79 |

Indie | wszystkie porty lotnicze | 69 | 65 | 69 | 70 | 64 | 66 | 69 | 67 |

Indonezja | wszystkie porty lotnicze | 81 | 78 | 81 | 81 | 77 | 78 | 80 | 79 |

Iran | wszystkie porty lotnicze | 48 | 44 | 48 | 49 | 43 | 44 | 47 | 45 |

Irak | wszystkie porty lotnicze | 40 | 36 | 40 | 41 | 35 | 37 | 40 | 38 |

Izrael | wszystkie porty lotnicze | 26 | 23 | 26 | 27 | 22 | 23 | 25 | 24 |

Japonia | wszystkie porty lotnicze | 85 | 82 | 85 | 85 | 80 | 83 | 84 | 83 |

Jordania | wszystkie porty lotnicze | 27 | 24 | 27 | 28 | 23 | 25 | 27 | 25 |

Kambodża | wszystkie porty lotnicze | 78 | 74 | 78 | 78 | 74 | 75 | 77 | 76 |

Kazachstan | wszystkie porty lotnicze | 72 | 70 | 76 | 70 | 71 | 76 | 77 | 70 |

Korea Północna | wszystkie porty lotnicze | 80 | 77 | 80 | 81 | 76 | 78 | 79 | 78 |

Korea Południowa | wszystkie porty lotnicze | 81 | 78 | 81 | 81 | 77 | 78 | 80 | 79 |

Kuwejt | wszystkie porty lotnicze | 49 | 44 | 49 | 50 | 43 | 45 | 48 | 46 |

Kirgistan | wszystkie porty lotnicze | 72 | 70 | 76 | 70 | 71 | 76 | 77 | 70 |

Laos | wszystkie porty lotnicze | 25 | 21 | 24 | 25 | 21 | 22 | 24 | 23 |

Liban | wszystkie porty lotnicze | 78 | 74 | 78 | 78 | 74 | 75 | 77 | 76 |

Makau | wszystkie porty lotnicze | 81 | 78 | 81 | 81 | 77 | 78 | 80 | 79 |

Malezja | wszystkie porty lotnicze | 81 | 78 | 81 | 81 | 77 | 78 | 80 | 79 |

Malediwy | wszystkie porty lotnicze | 75 | 71 | 75 | 76 | 71 | 72 | 74 | 73 |

Mongolia | wszystkie porty lotnicze | 82 | 79 | 86 | 84 | 81 | 86 | 87 | 80 |

Maskat i Oman | wszystkie porty lotnicze | 60 | 55 | 59 | 60 | 54 | 56 | 59 | 57 |

Nepal | wszystkie porty lotnicze | 69 | 65 | 69 | 70 | 64 | 66 | 69 | 67 |

Oman | Patrz Maskat i Oman | | | | | | | | |

Uzbekistan | wszystkie porty lotnicze | 72 | 70 | 76 | 70 | 71 | 76 | 77 | 70 |

Pakistan | wszystkie porty lotnicze | 69 | 65 | 69 | 70 | 64 | 66 | 69 | 67 |

Filipiny | wszystkie porty lotnicze | 81 | 78 | 81 | 81 | 77 | 78 | 80 | 79 |

Katar | wszystkie porty lotnicze | 48 | 43 | 48 | 49 | 42 | 44 | 47 | 45 |

Arabia Saudyjska | wszystkie porty lotnicze | 48 | 43 | 48 | 49 | 42 | 44 | 47 | 45 |

Singapur | wszystkie porty lotnicze | 81 | 78 | 81 | 81 | 77 | 78 | 80 | 79 |

Sri Lanka | wszystkie porty lotnicze | 75 | 71 | 75 | 76 | 71 | 72 | 74 | 73 |

Syria | wszystkie porty lotnicze | 27 | 24 | 27 | 28 | 23 | 25 | 27 | 25 |

Tadżykistan | wszystkie porty lotnicze | 72 | 70 | 76 | 70 | 71 | 76 | 77 | 70 |

Tajwan | wszystkie porty lotnicze | 81 | 78 | 81 | 81 | 77 | 78 | 80 | 79 |

Tajlandia | wszystkie porty lotnicze | 78 | 74 | 78 | 78 | 74 | 75 | 77 | 76 |

Turcjapatrz Europa-Turkmenistan | wszystkie porty lotnicze | 72 | 70 | 76 | 70 | 71 | 76 | 77 | 70 |

Zjednoczone Emiraty Arabskie | wszystkie porty lotnicze | 60 | 55 | 59 | 60 | 54 | 56 | 59 | 57 |

Wietnam | wszystkie porty lotnicze | 78 | 74 | 78 | 78 | 74 | 75 | 77 | 76 |

Jemen | wszystkie porty lotnicze | 57 | 52 | 57 | 58 | 51 | 53 | 56 | 54 |

V.AUSTRALIA I

OCEANIA | wszystkie porty lotnicze | 86 | 83 | 85 | 86 | 82 | 84 | 85 | 84 |

WYKAZ IV (Włochy)

Państwa trzecie | Port lotniczy wyjścia | Port lotniczy przybycia |

Alghero | Brindisi | Florencja/Piza | Mediolan | Neapol | Palermo | Rzym | Wenecja |

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |

I.EUROPA

Albania | wszystkie porty lotnicze | 64 | 90 | 69 | 71 | 73 | 62 | 85 | 99 |

Armenia | wszystkie porty lotnicze | 94 | 100 | 88 | 88 | 89 | 84 | 94 | 96 |

Austria | Innsbruck | 3 | 2 | 4 | 6 | 3 | 2 | 3 | 7 |

Klagenfurt | 21 | 19 | 38 | 37 | 25 | 21 | 31 | 59 |

Linz | 9 | 7 | 15 | 18 | 9 | 8 | 12 | 15 |

Salzburg | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Wiedeń | 48 | 44 | 46 | 45 | 57 | 47 | 71 | 72 |

Białoruś | wszystkie porty lotnicze | 72 | 100 | 77 | 67 | 79 | 71 | 87 | 91 |

Bośnia i Hercegowina | wszystkie porty lotnicze | 28 | 25 | 33 | 55 | 35 | 27 | 56 | 97 |

Bułgaria | Sofia | 8 | 7 | 8 | 8 | 9 | 8 | 10 | 8 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 21 | 20 | 22 | 20 | 23 | 21 | 25 | 21 |

Chorwacja | wszystkie porty lotnicze | 36 | 32 | 22 | 32 | 46 | 35 | 62 | 98 |

Cypr | patrz Azja | | | | | | | | |

Czeska i Słowacka Republika Federacyjna | Bratysława | 50 | 46 | 49 | 49 | 59 | 49 | 73 | 75 |

Brno | 55 | 51 | 56 | 40 | 64 | 54 | 76 | 80 |

Gottwaldov, Ostrava | 27 | 39 | 34 | 43 | 47 | 41 | 55 | 45 |

Koszyce, Presov | 60 | 56 | 64 | 64 | 69 | 59 | 80 | 85 |

Praga | 11 | 28 | 15 | 20 | 35 | 30 | 43 | 22 |

Estonia | wszystkie porty lotnicze | 75 | 100 | 80 | 72 | 81 | 74 | 89 | 93 |

Wyspy Owcze | wszystkie porty lotnicze | 17 | 14 | 18 | 20 | 16 | 15 | 17 | 19 |

Finlandia | Helsinki, Lappeenranta, Jyväskylä, Pori, Tampere, | 34 | 31 | 39 | 43 | 34 | 32 | 37 | 42 |

Ivalo, Kemi, Rovaniemi, Joensuu, Kajaani, Oulu, Kuopio | 42 | 38 | 47 | 51 | 42 | 39 | 47 | 50 |

Maarianhamina, Turku | 28 | 32 | 32 | 37 | 28 | 26 | 30 | 45 |

Gruzja | wszystkie porty lotnicze | 84 | 100 | 88 | 88 | 89 | 84 | 94 | 96 |

Gibraltar | wszystkie porty lotnicze | 67 | 63 | 67 | 77 | 74 | 66 | 82 | 68 |

Węgry | Budapest | 54 | 100 | 59 | 54 | 63 | 52 | 78 | 81 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 59 | 100 | 65 | 61 | 68 | 58 | 81 | 85 |

Islandia | wszystkie porty lotnicze | 39 | 29 | 36 | 39 | 31 | 29 | 33 | 36 |

Łotwa | wszystkie porty lotnicze | 75 | 100 | 80 | 72 | 81 | 74 | 89 | 93 |

Litwa | wszystkie porty lotnicze | 72 | 100 | 77 | 62 | 67 | 79 | 87 | 91 |

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii | wszystkie porty lotnicze | 56 | 51 | 61 | 69 | 64 | 54 | 80 | 99 |

Malta | wszystkie porty lotnicze | 33 | 16 | 15 | 12 | 19 | 56 | 21 | 13 |

Mołdowa | wszystkie porty lotnicze | 78 | 100 | 83 | 82 | 84 | 77 | 91 | 94 |

Czarnogóra | wszystkie porty lotnicze | 58 | 53 | 51 | 63 | 67 | 56 | 80 | 99 |

Norwegia | Alesund, Bodø, Trondheim, Alta, Kirkenes | 42 | 40 | 47 | 51 | 42 | 39 | 44 | 51 |

Bergen | 35 | 30 | 41 | 46 | 33 | 30 | 36 | 42 |

Kristiansand | 6 | 6 | 8 | 9 | 6 | 6 | 7 | 9 |

Oslo | 21 | 19 | 24 | 27 | 20 | 18 | 22 | 27 |

Stavanger | 30 | 43 | 52 | 57 | 47 | 44 | 50 | 57 |

Polska | Bydgoszcz, Kraków, Gdańsk, Rzeszów, Wrocław | 69 | 94 | 74 | 63 | 77 | 68 | 86 | 90 |

Poznań | 33 | 44 | 41 | 50 | 52 | 45 | 59 | 53 |

Szczecin | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Warszawa | 65 | 93 | 70 | 56 | 73 | 64 | 83 | 88 |

Rumunia | Bukareszt | 19 | 18 | 20 | 18 | 20 | 18 | 23 | 18 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 25 | 24 | 26 | 25 | 27 | 25 | 30 | 25 |

Rosja | Gorki, Kujbyszew, Perm, Rostów, Wołgograd | 83 | 100 | 87 | 82 | 88 | 82 | 94 | 95 |

St Petersburg | 78 | 100 | 84 | 77 | 84 | 77 | 91 | 94 |

Moskwa, Orzeł | 80 | 100 | 84 | 78 | 86 | 79 | 92 | 94 |

Irkuck, Kirensk, Krasnojarsk, Nowosybirsk, Chabarowsk, Władywostok | 89 | 100 | 92 | 90 | 93 | 89 | 96 | 97 |

Omsk, Swierdłowsk | 87 | 100 | 85 | 84 | 86 | 79 | 92 | 94 |

Serbia | wszystkie porty lotnicze | 51 | 46 | 56 | 58 | 61 | 49 | 77 | 99 |

Słowenia | wszystkie porty lotnicze | 36 | 32 | 22 | 32 | 46 | 35 | 62 | 98 |

Szwecja | Goteborg, Halmstad, Ronneby | 9 | 9 | 11 | 13 | 10 | 9 | 11 | 13 |

Kalmar, Karlstad, Linkoping, Norrkoping, Visby | 18 | 17 | 21 | 24 | 18 | 17 | 20 | 24 |

Kiruna, Luleå, Sundsvall | 42 | 45 | 47 | 52 | 42 | 39 | 45 | 57 |

Kristianstad | 6 | 5 | 7 | 8 | 6 | 5 | 6 | 8 |

Malmö | 2 | 1 | 2 | 2 | 2 | 1 | 2 | 2 |

Sztokholm | 24 | 28 | 28 | 32 | 24 | 22 | 26 | 41 |

Szwajcaria | Bazylea | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Berno | 29 | 21 | 46 | 80 | 26 | 21 | 28 | 44 |

Genewa | 1 | 1 | 2 | 5 | 1 | 1 | 1 | 3 |

Zurich | 20 | 14 | 34 | 70 | 17 | 14 | 18 | 32 |

Turcja (część europejska) | wszystkie porty lotnicze | 10 | 9 | 10 | 9 | 10 | 10 | 12 | 10 |

Turcja (część azjatycka) | Adana, Afyon, Antalya, Elazig, Gaziantep, Iskenderun, Kastamonu, Konya, Malatya, Samsun, Trabzon | 26 | 25 | 27 | 26 | 28 | 26 | 30 | 26 |

Agri, Diyarbakir, Erzurum, Kars, Van | 39 | 37 | 40 | 38 | 41 | 38 | 44 | 39 |

Akhisar, Ankara, Balikezir, Bandirma, Bursa, Kütahya, Zonguldak | 22 | 22 | 23 | 22 | 24 | 22 | 26 | 24 |

Izmir | 21 | 21 | 22 | 21 | 23 | 21 | 25 | 23 |

Ukraina | Kijów | | | | | | | | |

Lwów, Odessa, Symferopol | 78 | 100 | 83 | 82 | 84 | 77 | 91 | 94 |

II.AFRYKA

Algeria | Algier | 22 | 20 | 23 | 39 | 25 | 46 | 30 | 31 |

Annaba, Konstantyna | 36 | 34 | 38 | 44 | 40 | 59 | 46 | 36 |

El Golea | 43 | 41 | 65 | 60 | 48 | 67 | 53 | 53 |

Angola | wszystkie porty lotnicze | 92 | 84 | 87 | 84 | 92 | 95 | 92 | 85 |

Benin | wszystkie porty lotnicze | 71 | 71 | 76 | 76 | 73 | 75 | 82 | 72 |

Botswana | wszystkie porty lotnicze | 80 | 79 | 81 | 79 | 81 | 79 | 83 | 79 |

Burkina Faso | wszystkie porty lotnicze | 56 | 55 | 52 | 55 | 55 | 61 | 55 | 52 |

Burundi | wszystkie porty lotnicze | 68 | 67 | 70 | 68 | 71 | 68 | 73 | 68 |

Kamerun | wszystkie porty lotnicze | 92 | 88 | 94 | 95 | 91 | 93 | 99 | 91 |

Republika Zielonego Przylądka | wszystkie porty lotnicze | 33 | 32 | 33 | 36 | 34 | 39 | 36 | 33 |

Republika Środkowo-afrykańska | wszystkie porty lotnicze | 82 | 88 | 83 | 79 | 89 | 93 | 89 | 81 |

Czad | wszystkie porty lotnicze | 86 | 84 | 79 | 74 | 86 | 91 | 85 | 76 |

Komory | wszystkie porty lotnicze | 77 | 76 | 78 | 77 | 79 | 77 | 81 | 77 |

Kongo | wszystkie porty lotnicze | 91 | 81 | 86 | 82 | 91 | 94 | 90 | 84 |

Dżibuti | wszystkie porty lotnicze | 64 | 62 | 65 | 63 | 66 | 63 | 69 | 63 |

Egipt | wszystkie porty lotnicze | 29 | 28 | 30 | 28 | 31 | 28 | 34 | 28 |

Gwinea Równikowa | wszystkie porty lotnicze | 92 | 89 | 89 | 92 | 92 | 93 | 99 | 88 |

Etiopia | wszystkie porty lotnicze | 60 | 58 | 61 | 59 | 62 | 59 | 65 | 59 |

Gabon | wszystkie porty lotnicze | 92 | 88 | 94 | 95 | 91 | 93 | 99 | 91 |

Gambia | wszystkie porty lotnicze | 33 | 32 | 33 | 36 | 34 | 39 | 36 | 33 |

Ghana | wszystkie porty lotnicze | 71 | 71 | 76 | 76 | 73 | 75 | 82 | 72 |

Gwinea | wszystkie porty lotnicze | 42 | 41 | 43 | 46 | 44 | 49 | 46 | 43 |

Gwinea Bissau | wszystkie porty lotnicze | 42 | 41 | 43 | 46 | 44 | 49 | 46 | 43 |

Wybrzeże Kości Słoniowej | wszystkie porty lotnicze | 71 | 71 | 76 | 76 | 73 | 75 | 82 | 72 |

Kenia | wszystkie porty lotnicze | 70 | 69 | 71 | 69 | 72 | 69 | 74 | 69 |

Lesotho | wszystkie porty lotnicze | 80 | 79 | 81 | 79 | 81 | 79 | 83 | 79 |

Liberia | wszystkie porty lotnicze | 42 | 41 | 43 | 46 | 44 | 49 | 46 | 43 |

Libia | Benghazi | 66 | 100 | 50 | 44 | 64 | 87 | 61 | 46 |

Sebha | 75 | 68 | 61 | 74 | 72 | 80 | 71 | 57 |

Trypolis | 57 | 48 | 42 | 63 | 52 | 64 | 53 | 37 |

Madagaskar | wszystkie porty lotnicze | 77 | 76 | 78 | 77 | 79 | 77 | 81 | 77 |

Malawi | wszystkie porty lotnicze | 73 | 72 | 74 | 72 | 75 | 72 | 77 | 72 |

Mali | wszystkie porty lotnicze | 56 | 55 | 52 | 55 | 55 | 61 | 55 | 52 |

Mauretania | wszystkie porty lotnicze | 33 | 32 | 33 | 36 | 34 | 39 | 36 | 33 |

Mauritius | wszystkie porty lotnicze | 77 | 76 | 78 | 77 | 79 | 77 | 81 | 77 |

Maroko | Casablanca | 21 | 22 | 21 | 24 | 22 | 29 | 24 | 24 |

Fez, Rabat | 22 | 21 | 21 | 23 | 23 | 29 | 24 | 20 |

Ifni | 37 | 36 | 39 | 42 | 40 | 49 | 43 | 38 |

Tanger, Tetuan | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Mozambik | wszystkie porty lotnicze | 78 | 77 | 79 | 77 | 79 | 77 | 81 | 77 |

Namibia | wszystkie porty lotnicze | 80 | 79 | 81 | 79 | 81 | 79 | 83 | 79 |

Niger | wszystkie porty lotnicze | 56 | 55 | 52 | 55 | 55 | 61 | 55 | 52 |

Nigeria | wszystkie porty lotnicze | 71 | 71 | 76 | 76 | 73 | 75 | 82 | 72 |

Ruanda | wszystkie porty lotnicze | 68 | 67 | 70 | 68 | 71 | 68 | 73 | 68 |

Wyspy Św. Tomasza i Książęca | wszystkie porty lotnicze | 92 | 89 | 89 | 92 | 92 | 93 | 99 | 88 |

Senegal | wszystkie porty lotnicze | 33 | 32 | 33 | 36 | 34 | 39 | 36 | 33 |

Seszele | wszystkie porty lotnicze | 77 | 76 | 78 | 77 | 79 | 77 | 81 | 77 |

Sierra Leone | wszystkie porty lotnicze | 42 | 41 | 43 | 46 | 44 | 49 | 46 | 43 |

Somalia | wszystkie porty lotnicze | 70 | 69 | 71 | 69 | 72 | 70 | 75 | 70 |

Republika Południowej Afryki | wszystkie porty lotnicze | 80 | 79 | 81 | 79 | 81 | 79 | 83 | 79 |

Wyspa Świętej Heleny | wszystkie porty lotnicze | 92 | 89 | 89 | 92 | 92 | 93 | 99 | 88 |

Sudan | wszystkie porty lotnicze | 56 | 54 | 57 | 55 | 58 | 55 | 61 | 55 |

Suazi | wszystkie porty lotnicze | 80 | 79 | 81 | 79 | 81 | 79 | 83 | 79 |

Tanzania | wszystkie porty lotnicze | 73 | 72 | 74 | 72 | 75 | 72 | 77 | 72 |

Togo | wszystkie porty lotnicze | 71 | 71 | 76 | 76 | 73 | 75 | 82 | 72 |

Tunezja | Dżerba | 69 | 63 | 76 | 58 | 59 | 88 | 98 | 68 |

Tunis | 58 | 51 | 67 | 44 | 36 | 75 | 97 | 57 |

Uganda | wszystkie porty lotnicze | 68 | 67 | 70 | 68 | 71 | 68 | 73 | 68 |

Zair | wszystkie porty lotnicze | 91 | 81 | 86 | 82 | 91 | 94 | 90 | 84 |

Zambia | wszystkie porty lotnicze | 77 | 76 | 78 | 76 | 79 | 76 | 81 | 76 |

Zimbabwe | wszystkie porty lotnicze | 77 | 76 | 78 | 76 | 79 | 76 | 81 | 76 |

III.AMERYKA

1.Ameryka Północna

Kanada | Edmonton, Vancouver, Winnipeg | 68 | 66 | 71 | 74 | 67 | 66 | 69 | 71 |

Gander, Moncton | 49 | 46 | 52 | 54 | 48 | 46 | 49 | 52 |

Halifax, Montreal, Ottawa, Quebec, Toronto | 57 | 54 | 61 | 62 | 56 | 55 | 58 | 61 |

Grenlandia | wszystkie porty lotnicze | 55 | 46 | 54 | 57 | 49 | 47 | 51 | 54 |

Stany ZjednoczoneAmeryki | Akron, Albany, Atlanta, Baltimore, Boston, Buffalo, Charleston, Chicago, Cincinnati, Columbus, Detroit, Indienapolis, Jacksonville, Kansas City, Nowy Orlean, Lexington, Louisville, Memphis, Milwaukee, New York, Filadelfia, Pittsburgh, St Louis, Waszyngton DC | 59 | 55 | 61 | 64 | 58 | 56 | 59 | 61 |

Albuquerque, Austin, Billings, Dallas, Denver, Houston, Las Vegas, Los Angeles, Oklahoma, Phoenix, Portland, Salt Lake City, San Francisco, Seattle | 69 | 66 | 71 | 73 | 67 | 66 | 69 | 71 |

Anchorage, Fairbanks, Juneau | 77 | 71 | 80 | 83 | 72 | 70 | 73 | 77 |

Honolulu | 81 | 80 | 83 | 84 | 81 | 80 | 81 | 83 |

Miami | 71 | 67 | 72 | 75 | 69 | 68 | 70 | 73 |

Puerto Rico | 67 | 63 | 69 | 72 | 65 | 63 | 67 | 69 |

2.Ameryka Środkowa

Bahamy | wszystkie porty lotnicze | 64 | 60 | 66 | 69 | 62 | 60 | 64 | 66 |

Belize | wszystkie porty lotnicze | 70 | 66 | 71 | 73 | 68 | 67 | 70 | 72 |

Bermudy | wszystkie porty lotnicze | 64 | 60 | 66 | 69 | 62 | 60 | 64 | 66 |

Kostaryka | wszystkie porty lotnicze | 70 | 66 | 71 | 73 | 68 | 67 | 70 | 72 |

Kuba | wszystkie porty lotnicze | 70 | 66 | 71 | 73 | 68 | 67 | 70 | 72 |

Curaçao | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 76 | 78 | 82 | 79 | 84 | 76 |

Dominikana | wszystkie porty lotnicze | 64 | 60 | 66 | 69 | 62 | 60 | 64 | 66 |

Salwador | wszystkie porty lotnicze | 70 | 66 | 71 | 73 | 68 | 67 | 70 | 72 |

Gwatemala | wszystkie porty lotnicze | 70 | 66 | 71 | 73 | 68 | 67 | 70 | 72 |

Haiti | wszystkie porty lotnicze | 64 | 60 | 66 | 69 | 62 | 60 | 64 | 66 |

Honduras | wszystkie porty lotnicze | 70 | 66 | 71 | 73 | 68 | 67 | 70 | 72 |

Jamajka | wszystkie porty lotnicze | 70 | 66 | 71 | 73 | 68 | 67 | 70 | 72 |

Meksyk | wszystkie porty lotnicze | 72 | 69 | 73 | 75 | 70 | 69 | 71 | 73 |

Nikaragua | wszystkie porty lotnicze | 70 | 66 | 71 | 73 | 68 | 67 | 70 | 72 |

Panama | wszystkie porty lotnicze | 70 | 66 | 71 | 73 | 68 | 67 | 70 | 72 |

Wyspy Dziewicze | patrz Indie Zachodnie | | | | | | | | |

Indie Zachodnie | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 76 | 78 | 82 | 79 | 84 | 76 |

3.Ameryka Południowa

Argentyna | wszystkie porty lotnicze | 76 | 75 | 77 | 77 | 78 | 81 | 79 | 77 |

Aruba | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 76 | 78 | 82 | 79 | 84 | 76 |

Boliwia | wszystkie porty lotnicze | 76 | 75 | 77 | 77 | 78 | 81 | 79 | 77 |

Brazylia | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 76 | 78 | 82 | 79 | 84 | 76 |

Chile | wszystkie porty lotnicze | 76 | 75 | 77 | 77 | 78 | 81 | 79 | 77 |

Kolumbia | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 76 | 78 | 82 | 79 | 84 | 76 |

Ekwador | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 76 | 78 | 82 | 79 | 84 | 76 |

Gujana | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 76 | 78 | 82 | 79 | 84 | 76 |

Paragwaj | wszystkie porty lotnicze | 76 | 75 | 77 | 77 | 78 | 81 | 79 | 77 |

Peru | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 76 | 78 | 82 | 79 | 84 | 76 |

Surinam | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 76 | 78 | 82 | 79 | 84 | 76 |

Trinidad i Tobago | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 76 | 78 | 82 | 79 | 84 | 76 |

Urugwaj | wszystkie porty lotnicze | 76 | 75 | 77 | 77 | 78 | 81 | 79 | 77 |

Wenezuela | wszystkie porty lotnicze | 80 | 78 | 76 | 78 | 82 | 79 | 84 | 76 |

IV.AZJA

Afganistan | wszystkie porty lotnicze | 73 | 72 | 74 | 72 | 75 | 72 | 77 | 72 |

Azebejdżan | wszystkie porty lotnicze | 84 | 100 | 88 | 88 | 89 | 84 | 94 | 96 |

Bahrajn | wszystkie porty lotnicze | 52 | 51 | 54 | 51 | 55 | 52 | 58 | 52 |

Bangladesz | wszystkie porty lotnicze | 73 | 72 | 74 | 72 | 75 | 72 | 77 | 72 |

Bhutan | patrz Nepal | | | | | | | | |

Brunei | patrz Malezja | | | | | | | | |

Birma (Myanmar) | wszystkie porty lotnicze | 81 | 80 | 81 | 80 | 82 | 80 | 84 | 80 |

Chiny | wszystkie porty lotnicze | 83 | 82 | 83 | 82 | 84 | 82 | 86 | 82 |

Cypr | wszystkie porty lotnicze | 22 | 21 | 23 | 21 | 23 | 21 | 26 | 21 |

Hongkong | wszystkie porty lotnicze | 83 | 82 | 84 | 83 | 85 | 83 | 86 | 83 |

Indie | wszystkie porty lotnicze | 73 | 72 | 74 | 72 | 75 | 72 | 77 | 72 |

Indonezja | wszystkie porty lotnicze | 83 | 82 | 84 | 83 | 85 | 83 | 86 | 83 |

Iran | wszystkie porty lotnicze | 52 | 51 | 54 | 51 | 55 | 52 | 58 | 52 |

Irak | wszystkie porty lotnicze | 44 | 43 | 46 | 44 | 47 | 44 | 50 | 44 |

Izrael | wszystkie porty lotnicze | 29 | 28 | 31 | 29 | 32 | 29 | 34 | 29 |

Japonia | wszystkie porty lotnicze | 87 | 86 | 87 | 86 | 88 | 86 | 89 | 86 |

Jordania | wszystkie porty lotnicze | 31 | 29 | 32 | 30 | 33 | 30 | 36 | 30 |

Kambodża | wszystkie porty lotnicze | 81 | 80 | 81 | 80 | 82 | 80 | 84 | 80 |

Kazachstan | wszystkie porty lotnicze | 78 | 100 | 81 | 79 | 82 | 78 | 84 | 85 |

Korea Północna | wszystkie porty lotnicze | 83 | 82 | 83 | 82 | 84 | 82 | 86 | 82 |

Korea Południowa | wszystkie porty lotnicze | 83 | 82 | 84 | 83 | 85 | 83 | 86 | 83 |

Kuwejt | wszystkie porty lotnicze | 53 | 52 | 55 | 52 | 56 | 53 | 59 | 53 |

Kirgistan | wszystkie porty lotnicze | 78 | 100 | 81 | 79 | 82 | 78 | 84 | 85 |

Laos | wszystkie porty lotnicze | 28 | 27 | 29 | 27 | 30 | 27 | 32 | 27 |

Liban | wszystkie porty lotnicze | 81 | 80 | 81 | 80 | 82 | 80 | 84 | 80 |

Makau | wszystkie porty lotnicze | 83 | 82 | 84 | 83 | 85 | 83 | 86 | 83 |

Malezja | wszystkie porty lotnicze | 83 | 82 | 84 | 83 | 85 | 83 | 86 | 83 |

Malediwy | wszystkie porty lotnicze | 78 | 77 | 79 | 77 | 80 | 78 | 82 | 78 |

Mongolia | wszystkie porty lotnicze | 89 | 100 | 92 | 90 | 93 | 89 | 96 | 97 |

Maskat i Oman | wszystkie porty lotnicze | 63 | 62 | 65 | 63 | 66 | 63 | 68 | 63 |

Nepal | wszystkie porty lotnicze | 73 | 72 | 74 | 72 | 75 | 72 | 77 | 72 |

Oman | patrz Maskat i Oman | | | | | | | | |

Uzbekistan | wszystkie porty lotnicze | 78 | 100 | 81 | 79 | 82 | 78 | 84 | 85 |

Pakistan | wszystkie porty lotnicze | 73 | 72 | 74 | 72 | 75 | 72 | 77 | 72 |

Filipiny | wszystkie porty lotnicze | 83 | 82 | 84 | 83 | 85 | 83 | 86 | 83 |

Katar | wszystkie porty lotnicze | 52 | 51 | 54 | 51 | 55 | 52 | 58 | 52 |

Arabia Saudyjska | wszystkie porty lotnicze | 52 | 51 | 54 | 51 | 55 | 52 | 58 | 58 |

Singapur | wszystkie porty lotnicze | 83 | 82 | 84 | 83 | 85 | 83 | 86 | 83 |

Sri Lanka | wszystkie porty lotnicze | 78 | 77 | 79 | 77 | 80 | 78 | 82 | 78 |

Syria | wszystkie porty lotnicze | 31 | 29 | 32 | 30 | 33 | 30 | 36 | 30 |

Tadżykistan | wszystkie porty lotnicze | 78 | 100 | 81 | 79 | 82 | 78 | 84 | 85 |

Tajwan | wszystkie porty lotnicze | 83 | 82 | 84 | 83 | 85 | 83 | 86 | 83 |

Tajlandia | wszystkie porty lotnicze | 81 | 80 | 81 | 80 | 82 | 80 | 84 | 80 |

Turcja | patrz Europa | | | | | | | | |

Turkmenistan | wszystkie porty lotnicze | 78 | 100 | 81 | 79 | 82 | 78 | 84 | 85 |

Zjednoczone Emiraty Arabskie | wszystkie porty lotnicze | 63 | 62 | 65 | 63 | 66 | 63 | 68 | 63 |

Wietnam | wszystkie porty lotnicze | 81 | 80 | 81 | 80 | 82 | 80 | 84 | 80 |

Jemen | wszystkie porty lotnicze | 61 | 59 | 62 | 60 | 63 | 60 | 66 | 60 |

V.AUSTRALIA I

OCEANIA | wszystkie porty lotnicze | 87 | 87 | 88 | 87 | 89 | 87 | 90 | 87 |

WYKAZ V (Zjednoczone Królestwo, Dania, Irlandia)

Państwa trzecie | Port lotniczy wyjścia | Port lotniczy przybycia |

Zjednoczone Królestwo | Dania —wszystkie porty lotnicze | Irlandia – wszystkie porty lotnicze |

Belfast | Londyn | Manchester | Prestwick |

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |

I.EUROPA

Albania | wszystkie porty lotnicze | 41 | 49 | 46 | 41 | 45 | 38 |

Armenia | wszystkie porty lotnicze | 66 | 74 | 71 | 69 | 92 | 94 |

Austria | Innsbruck | 2 | 3 | 2 | 2 | 2 | 2 |

Klagenfurt | 10 | 13 | 12 | 10 | 13 | 9 |

Linz | 5 | 8 | 7 | 6 | 7 | 5 |

Salzburg | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Wiedeń | 14 | 21 | 17 | 14 | 16 | 13 |

Białoruś | wszystkie porty lotnicze | 40 | 49 | 46 | 43 | 82 | 38 |

Bośnia i Hercegowina | wszystkie porty lotnicze | 18 | 24 | 21 | 18 | 29 | 18 |

Bułgaria | Sofia | 4 | 5 | 5 | 5 | 5 | 4 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 13 | 15 | 14 | 13 | 15 | 13 |

Chorwacja | wszystkie porty lotnicze | 16 | 28 | 20 | 17 | 19 | 17 |

Cypr | patrz Azja | | | | | | |

Czeska i Słowacka Republika Federacyjna | Bratysława | 16 | 24 | 19 | 17 | 18 | 15 |

Brno | 20 | 28 | 24 | 21 | 25 | 19 |

Gottwaldov, Ostrava | 22 | 31 | 27 | 23 | 27 | 21 |

Koszyce, Presov | 32 | 43 | 38 | 33 | 38 | 31 |

Praga | 9 | 14 | 12 | 10 | 12 | 9 |

Estonia | wszystkie porty lotnicze | 46 | 56 | 52 | 49 | 85 | 44 |

Wyspy Owcze | wszystkie porty lotnicze | 51 | 35 | 44 | 62 | 26 | 36 |

Finlandia | Helsinki, Lappeenranta, Jyväskylä, Pori, Tampere | 42 | 50 | 47 | 45 | 79 | 38 |

Ivalo, Kemi, Rovaniemi, Joensuu, Kajaani, Oulu, Kuopio | 50 | 58 | 56 | 53 | 84 | 46 |

Maarianhamina, Turku | 35 | 42 | 40 | 38 | 74 | 32 |

Gruzja | wszystkie porty lotnicze | 66 | 74 | 71 | 69 | 92 | 64 |

Gibraltar | wszystkie porty lotnicze | 37 | 49 | 42 | 37 | 31 | 36 |

Węgry | Budapeszt | 23 | 32 | 27 | 23 | 55 | 22 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 29 | 38 | 33 | 29 | 60 | 28 |

Islandia | wszystkie porty lotnicze | 72 | 66 | 66 | 81 | 50 | 59 |

Łotwa | wszystkie porty lotnicze | 46 | 56 | 52 | 49 | 85 | 44 |

Litwa | wszystkie porty lotnicze | 40 | 69 | 46 | 43 | 82 | 38 |

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii | wszystkie porty lotnicze | 40 | 48 | 45 | 40 | 43 | 37 |

Malta | wszystkie porty lotnicze | 7 | 9 | 8 | 7 | 6 | 6 |

Mołdowa | wszystkie porty lotnicze | 55 | 64 | 61 | 58 | 88 | 52 |

Czarnogóra | wszystkie porty lotnicze | 33 | 46 | 38 | 33 | 36 | 34 |

Norwegia | Alesund, Bodø, Trondheim, Alta, Kirkenes | 85 | 90 | 90 | 90 | 82 | 73 |

Bergen | 77 | 81 | 83 | 83 | 45 | 51 |

Kristiansand | 69 | 76 | 77 | 77 | 22 | 51 |

Oslo | 76 | 83 | 83 | 82 | 62 | 59 |

Stavanger | 74 | 77 | 81 | 81 | 35 | 47 |

Polska | Bydgoszcz, Kraków, Gdańsk, Rzeszów, Wrocław | 35 | 44 | 41 | 38 | 79 | 33 |

Poznań | 15 | 20 | 18 | 16 | 65 | 13 |

Szczecin | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Warszawa | 27 | 35 | 32 | 30 | 74 | 25 |

Rumunia | Bukareszt | 11 | 13 | 12 | 11 | 13 | 11 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 16 | 18 | 17 | 16 | 18 | 15 |

Rosja | Gorki, Kujbyszew, Perm, Rostów, Wołgograd | 57 | 65 | 63 | 59 | 89 | 54 |

St Petersburg | 48 | 54 | 53 | 52 | 83 | 44 |

Moskwa, Orzeł | 56 | 61 | 61 | 59 | 87 | 52 |

Irkuck, Kirensk, Krasnojarsk, Nowosybirsk, Chabarowsk, Władywostok | 76 | 82 | 80 | 78 | 95 | 74 |

Omsk, Swierdłowsk | 71 | 75 | 75 | 73 | 93 | 67 |

Serbia | wszystkie porty lotnicze | 30 | 38 | 35 | 31 | 35 | 28 |

Słowenia | wszystkie porty lotnicze | 11 | 15 | 13 | 11 | 25 | 10 |

Szwecja | Goteborg, Halmstad, Ronneby | 13 | 11 | 15 | 14 | 39 | 7 |

Kalmar, Karlstad, Linköping, Norrköping, Visby | 25 | 26 | 27 | 26 | 58 | 17 |

Kiruna, Luleå, Sundsvall | 50 | 57 | 56 | 54 | 84 | 46 |

Kristianstad | 8 | 9 | 9 | 9 | 30 | 6 |

Malmö | 2 | 3 | 3 | 3 | 10 | 2 |

Sztokholm | 30 | 37 | 35 | 33 | 69 | 27 |

Szwajcaria | Bazylea | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Berno | 4 | 8 | 6 | 4 | 10 | 4 |

Genewa | 1 | 1 | 1 | 1 | 4 | 0 |

Zurich | 2 | 4 | 2 | 2 | 3 | 2 |

Turcja (część europejska) | wszystkie porty lotnicze | 7 | 8 | 7 | 7 | 8 | 7 |

Turcja (część azjatycka) | Adana, Afyon, Antalya, Elâzig, Gasziantep, Iskenderun, Kastamonu, Konya, Malatya, Samsun, Trabzon | 21 | 23 | 21 | 20 | 22 | 20 |

Agri, Diyarbakir, Erzurum, Kars, Van | 30 | 34 | 32 | 30 | 34 | 30 |

Akhisar, Ankara, Balikezir, Bandirma, Bursa, Kütahya, Zonguldak | 16 | 19 | 18 | 16 | 19 | 17 |

Izmir | 16 | 18 | 17 | 15 | 18 | 16 |

Ukraina | Kijów | | | | | | |

Lwów, Odessa, Symferopol | 47 | 56 | 53 | 50 | 58 | 44 |

II.AFRYKA

Algeria | Algier | 15 | 20 | 17 | 15 | 16 | 16 |

Annaba, Konstantyna | 23 | 28 | 26 | 23 | 21 | 23 |

El Golea | 33 | 41 | 36 | 33 | 33 | 34 |

Angola | wszystkie porty lotnicze | 80 | 86 | 83 | 80 | 70 | 79 |

Benin | wszystkie porty lotnicze | 61 | 67 | 64 | 61 | 54 | 61 |

Botswana | wszystkie porty lotnicze | 68 | 72 | 70 | 68 | 72 | 68 |

Burkina Faso | wszystkie porty lotnicze | 43 | 48 | 46 | 43 | 41 | 42 |

Burundi | wszystkie porty lotnicze | 54 | 58 | 57 | 55 | 59 | 54 |

Kamerun | wszystkie porty lotnicze | 74 | 82 | 78 | 74 | 70 | 74 |

Republika Zielonego Przylądka | wszystkie porty lotnicze | 28 | 31 | 30 | 31 | 25 | 27 |

Republika Środkowo-afrykańska | wszystkie porty lotnicze | 66 | 72 | 69 | 65 | 63 | 75 |

Czad | wszystkie porty lotnicze | 71 | 79 | 75 | 70 | 56 | 70 |

Komory | wszystkie porty lotnicze | 65 | 69 | 67 | 65 | 69 | 64 |

Kongo | wszystkie porty lotnicze | 78 | 85 | 82 | 78 | 67 | 78 |

Dżibuti | wszystkie porty lotnicze | 49 | 53 | 51 | 49 | 53 | 48 |

Egipt | wszystkie porty lotnicze | 18 | 21 | 19 | 18 | 21 | 18 |

Gwinea Równikowa | wszystkie porty lotnicze | 77 | 84 | 81 | 77 | 73 | 77 |

Etiopia | wszystkie porty lotnicze | 45 | 49 | 47 | 45 | 49 | 44 |

Gabon | wszystkie porty lotnicze | 74 | 82 | 78 | 74 | 70 | 74 |

Gambia | wszystkie porty lotnicze | 28 | 31 | 30 | 31 | 25 | 27 |

Ghana | wszystkie porty lotnicze | 61 | 67 | 64 | 61 | 54 | 61 |

Gwinea | wszystkie porty lotnicze | 39 | 43 | 41 | 43 | 33 | 39 |

Gwinea Bissau | wszystkie porty lotnicze | 39 | 43 | 41 | 43 | 33 | 39 |

Wybrzeże Kości Słoniowej | wszystkie porty lotnicze | 61 | 67 | 64 | 61 | 54 | 61 |

Kenia | wszystkie porty lotnicze | 56 | 60 | 58 | 56 | 60 | 55 |

Lesotho | wszystkie porty lotnicze | 68 | 72 | 70 | 68 | 72 | 68 |

Liberia | wszystkie porty lotnicze | 39 | 43 | 41 | 43 | 33 | 39 |

Libia | Benghazi | 24 | 29 | 26 | 24 | 25 | 24 |

Sebha | 41 | 49 | 45 | 41 | 33 | 41 |

Trypolis | 28 | 35 | 31 | 28 | 18 | 28 |

Madagaskar | wszystkie porty lotnicze | 65 | 69 | 67 | 65 | 69 | 64 |

Malawi | wszystkie porty lotnicze | 59 | 64 | 62 | 60 | 64 | 59 |

Mali | wszystkie porty lotnicze | 43 | 48 | 46 | 43 | 41 | 42 |

Mauretania | wszystkie porty lotnicze | 28 | 31 | 30 | 31 | 25 | 27 |

Mauritius | wszystkie porty lotnicze | 65 | 69 | 67 | 65 | 69 | 64 |

Maroko | Casablanca | 12 | 15 | 14 | 15 | 20 | 12 |

Fez, Rabat | 12 | 15 | 15 | 15 | 11 | 12 |

Ifni | 28 | 33 | 30 | 32 | 24 | 27 |

Tanger, Tetuan | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Mozambik | wszystkie porty lotnicze | 65 | 69 | 67 | 66 | 69 | 65 |

Namibia | wszystkie porty lotnicze | 68 | 72 | 70 | 68 | 72 | 68 |

Niger | wszystkie porty lotnicze | 43 | 48 | 46 | 43 | 41 | 42 |

Nigeria | wszystkie porty lotnicze | 61 | 67 | 64 | 51 | 54 | 61 |

Ruanda | wszystkie porty lotnicze | 54 | 58 | 57 | 55 | 59 | 54 |

Wyspy Św. Tomasza i Książęca | wszystkie porty lotnicze | 77 | 84 | 81 | 77 | 73 | 77 |

Senegal | wszystkie porty lotnicze | 28 | 31 | 30 | 31 | 25 | 27 |

Seszele | wszystkie porty lotnicze | 65 | 69 | 67 | 65 | 69 | 64 |

Sierra Leone | wszystkie porty lotnicze | 39 | 43 | 41 | 43 | 33 | 39 |

Somalia | wszystkie porty lotnicze | 56 | 60 | 58 | 56 | 61 | 55 |

Republika Południowej Afryki | wszystkie porty lotnicze | 68 | 72 | 70 | 68 | 72 | 68 |

Wyspa Świętej Heleny | wszystkie porty lotnicze | 77 | 83 | 84 | 81 | 77 | 73 |

Sudan | wszystkie porty lotnicze | 41 | 45 | 43 | 41 | 45 | 40 |

Suazi | wszystkie porty lotnicze | 68 | 72 | 70 | 68 | 72 | 68 |

Tanzania | wszystkie porty lotnicze | 59 | 64 | 62 | 60 | 64 | 59 |

Togo | wszystkie porty lotnicze | 61 | 67 | 64 | 61 | 54 | 61 |

Tunezja | Dżerba | 22 | 28 | 25 | 22 | 28 | 22 |

Tunis | 11 | 15 | 13 | 11 | 18 | 11 |

Uganda | wszystkie porty lotnicze | 54 | 58 | 57 | 55 | 59 | 54 |

Zair | wszystkie porty lotnicze | 78 | 85 | 82 | 78 | 67 | 78 |

Zambia | wszystkie porty lotnicze | 64 | 68 | 67 | 65 | 69 | 64 |

Zimbabwe | wszystkie porty lotnicze | 64 | 68 | 67 | 65 | 69 | 64 |

III.AMERYKA

1.Ameryka Północna

Kanada | Edmonton, Vancouver, Winnipeg | 89 | 85 | 87 | 92 | 74 | 85 |

| Gander, Moncton | 75 | 68 | 71 | 77 | 56 | 76 |

| Halifax, Montreal, Ottawa, Quebec, Toronto | 81 | 76 | 79 | 84 | 64 | 76 |

Grenlandia | wszystkie porty lotnicze | 85 | 80 | 81 | 90 | 67 | 75 |

Stany Zjednoczone Ameryki | Akron, Albany, Atlanta, Baltimore, Boston, Buffalo, Charleston, Chicago, Cincinnati, Columbus, Detroit, Indienapolis, Jacksonville, Kansas City, Nowy Orlean, Lexington, Louisville, Memphis, Milwaukee, Minneapolis, Nashville, Nowy Jork, Filadelfia, Pittsburgh, St Louis, Waszyngton DC | 80 | 75 | 76 | 82 | 65 | 81 |

Albuquerque, Austin, Billings, Dallas, Denver, Houston, Las Vegas, Los Angeles, Oklahoma, Phoenix, Portland, Salt Lake City, San Francisco, Seattle | 86 | 82 | 84 | 87 | 74 | 87 |

Anchorage, Fairbanks, Juneau | 83 | 89 | 86 | 83 | 89 | 82 |

Honolulu | 94 | 91 | 93 | 96 | 84 | 94 |

Miami | 85 | 85 | 83 | 86 | 73 | 85 |

Puerto Rico | 82 | 84 | 80 | 84 | 68 | 86 |

2.Ameryka Środkowa

Bahamy | wszystkie porty lotnicze | 78 | 80 | 77 | 80 | 65 | 83 |

Belize | wszystkie porty lotnicze | 81 | 83 | 80 | 83 | 71 | 84 |

Bermudy | wszystkie porty lotnicze | 78 | 80 | 77 | 80 | 65 | 83 |

Kostaryka | wszystkie porty lotnicze | 81 | 83 | 80 | 83 | 71 | 84 |

Kuba | wszystkie porty lotnicze | 81 | 83 | 80 | 83 | 71 | 84 |

Curaçao | wszystkie porty lotnicze | 71 | 77 | 74 | 71 | 68 | 71 |

Dominikana | wszystkie porty lotnicze | 78 | 80 | 77 | 80 | 65 | 83 |

Salwador | wszystkie porty lotnicze | 81 | 83 | 80 | 83 | 71 | 84 |

Gwatemala | wszystkie porty lotnicze | 81 | 83 | 80 | 83 | 71 | 84 |

Haiti | wszystkie porty lotnicze | 78 | 80 | 77 | 80 | 65 | 83 |

Honduras | wszystkie porty lotnicze | 81 | 83 | 80 | 83 | 71 | 84 |

Jamajka | wszystkie porty lotnicze | 81 | 83 | 80 | 83 | 71 | 84 |

Meksyk | wszystkie porty lotnicze | 85 | 83 | 84 | 87 | 76 | 86 |

Nikaragua | wszystkie porty lotnicze | 81 | 83 | 80 | 83 | 71 | 84 |

Panama | wszystkie porty lotnicze | 81 | 83 | 80 | 83 | 71 | 84 |

Wyspy Dziewicze | patrz Indie Zachodnie | | | | | | |

Indie Zachodnie | wszystkie porty lotnicze | 71 | 77 | 74 | 71 | 68 | 71 |

3.Ameryka Południowa

Argentyna | wszystkie porty lotnicze | 71 | 75 | 73 | 71 | 69 | 71 |

Aruba | wszystkie porty lotnicze | 71 | 77 | 74 | 71 | 68 | 71 |

Boliwia | wszystkie porty lotnicze | 71 | 75 | 73 | 71 | 69 | 71 |

Brazylia | wszystkie porty lotnicze | 71 | 77 | 74 | 71 | 68 | 71 |

Chile | wszystkie porty lotnicze | 71 | 75 | 73 | 71 | 69 | 71 |

Kolumbia | wszystkie porty lotnicze | 71 | 77 | 74 | 71 | 68 | 71 |

Ekwador | wszystkie porty lotnicze | 71 | 77 | 74 | 71 | 68 | 71 |

Gujana | wszystkie porty lotnicze | 71 | 77 | 74 | 71 | 68 | 71 |

Paragwaj | wszystkie porty lotnicze | 71 | 75 | 73 | 71 | 69 | 71 |

Peru | wszystkie porty lotnicze | 71 | 77 | 74 | 71 | 68 | 71 |

Surinam | wszystkie porty lotnicze | 71 | 77 | 74 | 71 | 68 | 71 |

Trynidad i Tobago | Wszystkie Porty Lotnicze | 71 | 77 | 74 | 71 | 68 | 71 |

Urugwaj | wszystkie porty lotnicze | 71 | 75 | 73 | 71 | 69 | 71 |

Wenezuela | wszystkie porty lotnicze | 71 | 77 | 74 | 71 | 68 | 71 |

IV.AZJA

Afganistan | wszystkie porty lotnicze | 59 | 63 | 62 | 60 | 64 | 59 |

Azebejdżan | wszystkie porty lotnicze | 66 | 74 | 71 | 69 | 92 | 64 |

Bahrajn | wszystkie porty lotnicze | 37 | 41 | 40 | 38 | 42 | 37 |

Bangladesz | wszystkie porty lotnicze | 59 | 63 | 62 | 60 | 64 | 59 |

Bhutan | patrz Nepal | | | | | | |

Brunei | patrz Malezja | | | | | | |

Birma (Myanmar) | wszystkie porty lotnicze | 69 | 73 | 71 | 70 | 73 | 69 |

Chiny | wszystkie porty lotnicze | 72 | 76 | 74 | 73 | 76 | 72 |

Cypr | wszystkie porty lotnicze | 13 | 15 | 14 | 13 | 15 | 13 |

Hongkong | wszystkie porty lotnicze | 73 | 76 | 75 | 73 | 76 | 72 |

Indie | wszystkie porty lotnicze | 59 | 63 | 62 | 60 | 64 | 59 |

Indonezja | wszystkie porty lotnicze | 73 | 76 | 75 | 73 | 76 | 72 |

Iran | wszystkie porty lotnicze | 38 | 42 | 40 | 38 | 42 | 37 |

Irak | wszystkie porty lotnicze | 31 | 34 | 33 | 31 | 35 | 30 |

Izrael | wszystkie porty lotnicze | 19 | 21 | 20 | 19 | 22 | 18 |

Japonia | wszystkie porty lotnicze | 78 | 81 | 80 | 78 | 81 | 78 |

Jordania | wszystkie porty lotnicze | 20 | 23 | 21 | 20 | 23 | 19 |

Kambodża | wszystkie porty lotnicze | 69 | 73 | 71 | 70 | 73 | 69 |

Kazachstan | wszystkie porty lotnicze | 67 | 72 | 70 | 69 | 84 | 65 |

Korea Północna | wszystkie porty lotnicze | 72 | 76 | 74 | 72 | 76 | 72 |

Korea Południowa | wszystkie porty lotnicze | 73 | 76 | 75 | 73 | 76 | 72 |

Kuwejt | wszystkie porty lotnicze | 38 | 42 | 40 | 39 | 43 | 38 |

Kirgistan | wszystkie porty lotnicze | 67 | 72 | 70 | 69 | 84 | 65 |

Laos | wszystkie porty lotnicze | 69 | 73 | 71 | 70 | 73 | 69 |

Liban | wszystkie porty lotnicze | 18 | 20 | 19 | 18 | 20 | 16 |

Makau | wszystkie porty lotnicze | 73 | 76 | 75 | 73 | 76 | 72 |

Malezja | wszystkie porty lotnicze | 73 | 76 | 75 | 73 | 76 | 72 |

Malediwy | wszystkie porty lotnicze | 66 | 70 | 68 | 66 | 70 | 65 |

Mongolia | wszystkie porty lotnicze | 76 | 82 | 80 | 78 | 95 | 74 |

Maskat i Oman | wszystkie porty lotnicze | 49 | 53 | 51 | 49 | 53 | 48 |

Nepal | wszystkie porty lotnicze | 59 | 63 | 62 | 60 | 64 | 59 |

Oman | patrz Maskat i Oman | | | | | | |

Uzbekistan | wszystkie porty lotnicze | 67 | 72 | 70 | 69 | 84 | 65 |

Pakistan | wszystkie porty lotnicze | 59 | 63 | 62 | 60 | 64 | 59 |

Filipiny | wszystkie porty lotnicze | 73 | 76 | 75 | 73 | 76 | 72 |

Katar | wszystkie porty lotnicze | 37 | 41 | 40 | 38 | 42 | 37 |

Arabia Saudyjska | wszystkie porty lotnicze | 37 | 41 | 40 | 38 | 42 | 37 |

Singapur | wszystkie porty lotnicze | 73 | 76 | 75 | 73 | 76 | 72 |

Sri Lanka | wszystkie porty lotnicze | 66 | 76 | 75 | 73 | 76 | 72 |

Syria | wszystkie porty lotnicze | 20 | 23 | 21 | 20 | 23 | 19 |

Tadżykistan | wszystkie porty lotnicze | 20 | 23 | 21 | 20 | 23 | 19 |

Tajwan | wszystkie porty lotnicze | 67 | 72 | 70 | 69 | 84 | 65 |

Tajlandia | wszystkie porty lotnicze | | | | | | |

73 | 76 | 75 | 73 | 76 | 69 | Turcja | patrz Europa |

Turkmenistan | wszystkie porty lotnicze | 67 | 72 | 70 | 69 | 84 | 65 |

Zjednoczone Emiraty Arabskie | wszystkie porty lotnicze | 49 | 53 | 51 | 49 | 53 | 48 |

Wietnam | wszystkie porty lotnicze | 69 | 73 | 71 | 70 | 73 | 72 |

Jemen | wszystkie porty lotnicze | 46 | 50 | 48 | 46 | 51 | 45 |

V.AUSTRALIA I

OCEANIA | wszystkie porty lotnicze | 79 | 82 | 81 | 79 | 82 | 79 |

WYKAZ VI (Grecja)

Państwa trzecie | Port lotniczy wyjścia | Port lotniczy przybycia |

Ateny | Heraklion | Korfu | Rodos | Salonika |

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |

I.EUROPA

Albania | wszystkie porty lotnicze | 66 | 53 | 50 | 49 | 53 |

Armenia | wszystkie porty lotnicze | 60 | 56 | 55 | 54 | 56 |

Austria | Innsbruck | 2 | 1 | 2 | 1 | 2 |

Klagenfurt | 9 | 8 | 10 | 7 | 10 |

Linz | 10 | 8 | 12 | 8 | 11 |

Salzburg | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Wiedeń | 15 | 13 | 18 | 12 | 17 |

Białoruś | wszystkie porty lotnicze | 34 | 30 | 29 | 29 | 30 |

Bośnia i Hercegowina | wszystkie porty lotnicze | 15 | 12 | 12 | 11 | 12 |

Bułgaria | Sofia | 29 | 18 | 17 | 16 | 63 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 49 | 38 | 36 | 35 | 68 |

Chorwacja | wszystkie porty lotnicze | 62 | 49 | 46 | 45 | 49 |

Cypr | patrz Azja | | | | | |

Czeska i Słowacka Republika Federacyjna | Bratysława | 17 | 14 | 21 | 14 | 20 |

Brno | 17 | 14 | 20 | 14 | 19 |

Gottwaldov, Ostrava | 19 | 16 | 22 | 15 | 22 |

Koszyce, Presov | 28 | 25 | 33 | 24 | 32 |

Praga | 7 | 6 | 9 | 6 | 8 |

Estonia | wszystkie porty lotnicze | 40 | 36 | 35 | 35 | 36 |

Wyspy Owcze | wszystkie porty lotnicze | 12 | 11 | 12 | 10 | 11 |

Finlandia | Helsinki, Lappeenranta, Jyväskylä, Pori, Tampere, | 29 | 27 | 29 | 26 | 29 |

Ivalo, Kemi, Rovaniemi, Joensuu, Kajaani, Oulu, Kuopio | 37 | 34 | 37 | 33 | 36 |

Maarianhamina, Turku | 24 | 21 | 24 | 21 | 23 |

Gruzja | wszystkie porty lotnicze | 60 | 56 | 55 | 54 | 56 |

Gibraltar | wszystkie porty lotnicze | 0 | 0 | 0 | 0 | |

Węgry | Budapeszt | 24 | 20 | 28 | 19 | 27 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 29 | 25 | 34 | 24 | 33 |

Islandia | wszystkie porty lotnicze | 26 | 24 | 24 | 23 | 24 |

Łotwa | wszystkie porty lotnicze | 40 | 36 | 35 | 35 | 36 |

Litwa | wszystkie porty lotnicze | 40 | 36 | 35 | 35 | 36 |

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii | wszystkie porty lotnicze | 35 | 28 | 26 | 26 | 28 |

Malta | wszystkie porty lotnicze | 18 | 15 | 14 | 14 | 15 |

Czarnogóra | wszystkie porty lotnicze | 9 | 8 | 7 | 7 | 8 |

Norwegia | Alesund, Bodø, Trondheim | 27 | 25 | 27 | 24 | 27 |

Aha, Kirkenes | 48 | 45 | 48 | 44 | 47 |

Bergen | 14 | 13 | 14 | 13 | 14 |

Kristiansand | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 |

Oslo | 17 | 15 | 17 | 15 | 17 |

Stavanger | 10 | 9 | 10 | 9 | 10 |

Polska | Bydgoszcz, Kraków, Gdańsk, Rzeszów, Wrocław | 25 | 22 | 22 | 22 | 22 |

Poznań | 11 | 10 | 10 | 9 | 10 |

Szczecin | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Warszawa | 22 | 20 | 19 | 19 | 20 |

Rumunia | Bukareszt | 54 | 38 | 36 | 35 | 39 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 63 | 48 | 44 | 43 | 48 |

Rosja | Gorki, Kujbyszew, Perm | 53 | 49 | 48 | 48 | 49 |

Rostów, Wołgograd | 50 | 46 | 45 | 45 | 46 |

St Petersburg | 35 | 32 | 31 | 31 | 32 |

Moskwa, Orzeł | 42 | 39 | 38 | 38 | 39 |

Woroneż, Irkuck, Kirensk, Krasnojarsk, Nowosybirsk, Chabarowsk, Władywostok | 71 | 67 | 66 | 66 | 67 |

Omsk, Swierdłowsk | 58 | 55 | 54 | 54 | 55 |

Serbia | wszystkie porty lotnicze | 49 | 36 | 34 | 32 | 36 |

Słowenia | wszystkie porty lotnicze | 68 | 55 | 53 | 51 | 55 |

Szwecja | Goteborg, Halmstad, Ronneby | 8 | 7 | 8 | 7 | 7 |

Kalmar, Karlstad, Linköping, Norrköping,Visby | 15 | 14 | 15 | 13 | 15 |

Kiruna, Luleå, Sundsvall | 37 | 34 | 36 | 33 | 36 |

Kristianstad | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 |

Malmö | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 |

Sztokholm | 20 | 18 | 20 | 17 | 19 |

Szwajcaria | Bazylea | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Berno | 14 | 12 | 12 | 11 | 12 |

Genewa | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Zurich | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 |

Turcja (część europejska) | wszystkie porty lotnicze | 27 | 19 | 18 | 18 | 43 |

Turcja (część azjatycka) | Adana, Afyon, Antalya, Elâzig, Gaziantep, Iskenderun, Kastamonu, Konya, Malatya, Samsun, Trabzon | 51 | 42 | 40 | 40 | 63 |

Agri, Diyarbakir, Erzurum, Kars, Van | 69 | 58 | 56 | 56 | 62 |

Akhisar, Ankara, Balikezir, Bandirma, Bursa, Kütahya, Zonguldak | 59 | 39 | 38 | 37 | 67 |

Izmir | 49 | 38 | 36 | 35 | 66 |

Ukraina | Kijów | | | | | |

Lwów, Odessa, Symferopol | 40 | 36 | 35 | 35 | 36 |

II.AFRYKA

Algeria | Algier | 25 | 22 | 22 | 21 | 22 |

Annaba, Konstantyna | 26 | 23 | 22 | 22 | 23 |

El Golea | 40 | 36 | 36 | 35 | 36 |

Angola | wszystkie porty lotnicze | 76 | 72 | 72 | 71 | 72 |

Benin | wszystkie porty lotnicze | 72 | 68 | 68 | 71 | 68 |

Botswana | wszystkie porty lotnicze | 95 | 91 | 90 | 90 | 91 |

Burkina Faso | wszystkie porty lotnicze | 66 | 62 | 62 | 61 | 62 |

Burundi | wszystkie porty lotnicze | 91 | 85 | 84 | 83 | 85 |

Kamerun | wszystkie porty lotnicze | 70 | 66 | 65 | 65 | 66 |

Republika Zielonego Przylądka | wszystkie porty lotnicze | 62 | 59 | 58 | 58 | 59 |

Republika Środkowo-afrykańska | wszystkie porty lotnicze | 69 | 65 | 64 | 64 | 65 |

Czad | wszystkie porty lotnicze | 61 | 57 | 57 | 56 | 57 |

Komory | wszystkie porty lotnicze | 94 | 90 | 89 | 88 | 90 |

Kongo | wszystkie porty lotnicze | 73 | 70 | 69 | 69 | 70 |

Dżibuti | wszystkie porty lotnicze | 89 | 82 | 80 | 80 | 82 |

Egipt | wszystkie porty lotnicze | 66 | 51 | 49 | 48 | 52 |

Gwinea Równikowa | wszystkie porty lotnicze | 80 | 76 | 75 | 74 | 76 |

Etiopia | wszystkie porty lotnicze | 88 | 80 | 78 | 77 | 80 |

Gabon | wszystkie porty lotnicze | 70 | 66 | 65 | 65 | 66 |

Gambia | wszystkie porty lotnicze | 62 | 59 | 58 | 58 | 59 |

Ghana | wszystkie porty lotnicze | 72 | 68 | 68 | 71 | 68 |

Gwinea | wszystkie porty lotnicze | 69 | 66 | 65 | 65 | 66 |

Gwinea Bissau | wszystkie porty lotnicze | 69 | 66 | 65 | 65 | 66 |

Wybrzeże Kości Słoniowej | wszystkie porty lotnicze | 72 | 68 | 68 | 71 | 68 |

Kenia | wszystkie porty lotnicze | 92 | 86 | 85 | 84 | 86 |

Lesotho | wszystkie porty lotnicze | 95 | 91 | 90 | 90 | 91 |

Liberia | wszystkie porty lotnicze | 69 | 66 | 65 | 65 | 66 |

Libia | Benghazi | 33 | 29 | 29 | 28 | 29 |

Sebha | 40 | 36 | 35 | 35 | 36 |

Trypolis | 22 | 19 | 19 | 19 | 20 |

Madagaskar | wszystkie porty lotnicze | 94 | 90 | 89 | 88 | 90 |

Malawi | wszystkie porty lotnicze | 93 | 88 | 86 | 86 | 88 |

Mali | wszystkie porty lotnicze | 66 | 62 | 62 | 61 | 62 |

Mauretania | wszystkie porty lotnicze | 62 | 59 | 58 | 58 | 59 |

Mauritius | wszystkie porty lotnicze | 94 | 90 | 89 | 88 | 90 |

Maroko | Casablanca | 37 | 34 | 34 | 33 | 34 |

Fez, Rabat | 38 | 35 | 35 | 34 | 35 |

Ifni | 46 | 42 | 42 | 41 | 43 |

Tanger, Tetuan | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Mozambik | wszystkie porty lotnicze | 94 | 90 | 94 | 89 | 90 |

Namibia | wszystkie porty lotnicze | 95 | 91 | 90 | 90 | 91 |

Niger | wszystkie porty lotnicze | 66 | 62 | 62 | 61 | 62 |

Nigeria | wszystkie porty lotnicze | 72 | 68 | 68 | 71 | 68 |

Ruanda | wszystkie porty lotnicze | 91 | 85 | 84 | 83 | 85 |

Wyspa Św. Tomasza i Książęca | wszystkie porty lotnicze | 80 | 76 | 75 | 74 | 76 |

Senegal | wszystkie porty lotnicze | 62 | 59 | 58 | 58 | 59 |

Seszele | wszystkie porty lotnicze | 94 | 90 | 89 | 88 | 90 |

Sierra Leone | wszystkie porty lotnicze | 69 | 66 | 65 | 65 | 66 |

Somalia | wszystkie porty lotnicze | 92 | 86 | 85 | 84 | 86 |

Republika Południowej Afryki | wszystkie porty lotnicze | 95 | 91 | 90 | 90 | 91 |

Wyspa Świętej Heleny | wszystkie porty lotnicze | 80 | 76 | 75 | 74 | 76 |

Sudan | wszystkie porty lotnicze | 86 | 77 | 75 | 74 | 77 |

Suazi | wszystkie porty lotnicze | 95 | 91 | 90 | 90 | 91 |

Tanzania | wszystkie porty lotnicze | 93 | 88 | 86 | 86 | 88 |

Togo | wszystkie porty lotnicze | 72 | 68 | 68 | 71 | 68 |

Tunezja | Dżerba | 23 | 20 | 20 | 20 | 20 |

Tunis | 11 | 9 | 9 | 9 | 9 |

Uganda | wszystkie porty lotnicze | 91 | 85 | 84 | 83 | 85 |

Zair | wszystkie porty lotnicze | 73 | 70 | 69 | 69 | 70 |

Zambia | wszystkie porty lotnicze | 94 | 90 | 89 | 88 | 90 |

Zimbabwe | wszystkie porty lotnicze | 94 | 90 | 89 | 88 | 90 |

III.AMERYKA

1.Ameryka Północna

Kanada | Edmonton, Vancouver, Winnipeg | 58 | 56 | 55 | 55 | 56 |

| Gander, Moncton | 31 | 30 | 30 | 30 | 30 |

| Halifax, Montreal, Ottawa, Quebec, Toronto | 45 | 48 | 47 | 48 | 48 |

Grenlandia | wszystkie porty lotnicze | 19 | 18 | 18 | 18 | 18 |

Stany Zjednoczone Ameryki | Akron, Albany, Atlanta, Baltimore, Boston, Buffalo, Charleston, Chicago, Cincinnati, Columbus, Detroit, Indienapolis, Jacksonville, Kansas City, Nowy Orlean, Lexington, Louisville, Memphis, Milwaukee, Minneapolis, Nashville, New York, Filadelfia, Pittsburgh, St Louis, Waszyngton DC | 51 | 49 | 48 | 48 | 49 |

Albuquerque, Austin, Billings, Dallas, Denver, Houston, Las Vegas, Los Angeles, Oklahoma, Phoenix, Portland, Salt Lake City, San Francisco, Seattle | 63 | 61 | 61 | 60 | 61 |

Anchorage, Fairbanks, Juneau | 71 | 68 | 68 | 68 | 69 |

Honolulu | 74 | 72 | 72 | 72 | 72 |

Miami | 61 | 59 | 59 | 59 | 59 |

Puerto Rico | 58 | 56 | 56 | 56 | 57 |

2.Ameryka Środkowa

Bahamy | wszystkie porty lotnicze | 56 | 53 | 53 | 53 | 54 |

Belize | wszystkie porty lotnicze | 61 | 59 | 58 | 58 | 59 |

Bermudy | wszystkie porty lotnicze | 56 | 53 | 53 | 53 | 54 |

Kostaryka | wszystkie porty lotnicze | 61 | 59 | 58 | 58 | 59 |

Kuba | wszystkie porty lotnicze | 61 | 59 | 58 | 58 | 59 |

Curaçao | wszystkie porty lotnicze | 67 | 64 | 64 | 64 | 65 |

Dominikana | wszystkie porty lotnicze | 56 | 53 | 53 | 53 | 54 |

Salwador | wszystkie porty lotnicze | 61 | 59 | 58 | 58 | 59 |

Gwatemala | wszystkie porty lotnicze | 61 | 59 | 58 | 58 | 59 |

Haiti | wszystkie porty lotnicze | 56 | 53 | 53 | 53 | 54 |

Honduras | wszystkie porty lotnicze | 61 | 59 | 58 | 58 | 59 |

Jamajka | wszystkie porty lotnicze | 61 | 59 | 58 | 58 | 59 |

Meksyk | wszystkie porty lotnicze | 65 | 63 | 63 | 62 | 63 |

Nikaragua | wszystkie porty lotnicze | 61 | 59 | 58 | 58 | 59 |

Panama | wszystkie porty lotnicze | 61 | 59 | 58 | 58 | 59 |

Wyspy Dziewicze | patrz Indie Zachodnie | | | | | |

Indie Zachodnie | wszystkie porty lotnicze | 67 | 64 | 64 | 64 | 65 |

3.Ameryka Południowa

Argentyna | wszystkie porty lotnicze | 68 | 66 | 66 | 66 | 66 |

Aruba | wszystkie porty lotnicze | 67 | 64 | 64 | 64 | 65 |

Boliwia | wszystkie porty lotnicze | 68 | 66 | 66 | 66 | 66 |

Brazylia | wszystkie porty lotnicze | 67 | 64 | 64 | 64 | 65 |

Chile | wszystkie porty lotnicze | 68 | 66 | 66 | 66 | 66 |

Kolumbia | wszystkie porty lotnicze | 67 | 64 | 64 | 64 | 65 |

Ekwador | wszystkie porty lotnicze | 67 | 64 | 64 | 64 | 65 |

Gujana | wszystkie porty lotnicze | 67 | 64 | 64 | 64 | 65 |

Paragwaj | wszystkie porty lotnicze | 68 | 66 | 66 | 66 | 66 |

Peru | wszystkie porty lotnicze | 67 | 64 | 64 | 64 | 65 |

Surinam | wszystkie porty lotnicze | 67 | 64 | 64 | 64 | 65 |

Trynidad i Tobago | wszystkie porty lotnicze | 67 | 64 | 64 | 64 | 65 |

Urugwaj | wszystkie porty lotnicze | 68 | 66 | 66 | 66 | 66 |

Wenezuela | wszystkie porty lotnicze | 67 | 64 | 64 | 64 | 65 |

IV.AZJA

Afganistan | wszystkie porty lotnicze | 93 | 88 | 87 | 87 | 88 |

Azebejdżan | wszystkie porty lotnicze | 60 | 56 | 55 | 54 | 56 |

Bahrajn | wszystkie porty lotnicze | 84 | 74 | 72 | 71 | 74 |

Bangladesz | wszystkie porty lotnicze | 93 | 88 | 87 | 86 | 88 |

Bhutan | patrz Nepal | | | | | |

Brunei | patrz Malezja | | | | | |

Birma (Myanmar) | wszystkie porty lotnicze | 95 | 92 | 91 | 90 | 92 |

Chiny | wszystkie porty lotnicze | 96 | 92 | 92 | 91 | 93 |

Cypr | wszystkie porty lotnicze | 54 | 41 | 39 | 37 | 41 |

Hongkong | wszystkie porty lotnicze | 96 | 93 | 92 | 92 | 93 |

Indie | wszystkie porty lotnicze | 96 | 93 | 92 | 92 | 93 |

Indonezja | wszystkie porty lotnicze | 93 | 88 | 87 | 86 | 88 |

Iran | wszystkie porty lotnicze | 82 | 73 | 71 | 70 | 73 |

Irak | wszystkie porty lotnicze | 77 | 67 | 65 | 63 | 67 |

Izrael | wszystkie porty lotnicze | 64 | 51 | 49 | 47 | 51 |

Japonia | wszystkie porty lotnicze | 97 | 94 | 94 | 94 | 95 |

Jordania | wszystkie porty lotnicze | 59 | 52 | 50 | 49 | 53 |

Kambodża | wszystkie porty lotnicze | 95 | 92 | 91 | 90 | 92 |

Kazachstan | wszystkie porty lotnicze | 60 | 56 | 55 | 54 | 56 |

Korea Północna | wszystkie porty lotnicze | 96 | 92 | 92 | 91 | 93 |

Korea Południowa | wszystkie porty lotnicze | 96 | 93 | 92 | 92 | 93 |

Kuwejt | wszystkie porty lotnicze | 84 | 75 | 73 | 72 | 75 |

Kirgistan | wszystkie porty lotnicze | 60 | 56 | 55 | 54 | 79 |

Laos | wszystkie porty lotnicze | 95 | 92 | 91 | 90 | 92 |

Liban | wszystkie porty lotnicze | 62 | 49 | 47 | 46 | 49 |

Makau | wszystkie porty lotnicze | 96 | 93 | 92 | 92 | 93 |

Malezja | wszystkie porty lotnicze | 96 | 93 | 92 | 92 | 92 |

Malediwy | wszystkie porty lotnicze | 94 | 90 | 89 | 89 | 90 |

Mongolia | wszystkie porty lotnicze | 71 | 67 | 66 | 66 | 67 |

Maskat i Oman | wszystkie porty lotnicze | 88 | 81 | 80 | 79 | 81 |

Nepal | wszystkie porty lotnicze | 93 | 88 | 87 | 86 | 88 |

Oman | patrz Maskat i Oman | | | | | |

Uzbekistan | wszystkie porty lotnicze | 60 | 56 | 55 | 54 | 56 |

Pakistan | wszystkie porty lotnicze | 93 | 88 | 87 | 86 | 88 |

Filipiny | wszystkie porty lotnicze | 96 | 93 | 92 | 92 | 93 |

Katar | wszystkie porty lotnicze | 84 | 74 | 72 | 71 | 74 |

Arabia Saudyjska | wszystkie porty lotnicze | 84 | 74 | 72 | 71 | 74 |

Singapur | wszystkie porty lotnicze | 96 | 93 | 92 | 92 | 93 |

Sri Lanka | wszystkie porty lotnicze | 94 | 90 | 89 | 89 | 90 |

Syria | wszystkie porty lotnicze | 59 | 52 | 50 | 49 | 53 |

Tadżykistan | wszystkie porty lotnicze | 60 | 56 | 55 | 54 | 56 |

Tajwan | wszystkie porty lotnicze | 96 | 93 | 92 | 92 | 93 |

Tajlandia | wszystkie porty lotnicze | | | | | |

95 | 92 | 91 | 90 | 92 | Turcja | patrz Europa |

Turkmenistan | wszystkie porty lotnicze | 60 | 56 | 55 | 54 | 56 |

Zjednoczone Emiraty Arabskie | wszystkie porty lotnicze | 88 | 81 | 80 | 79 | 81 |

Wietnam | wszystkie porty lotnicze | 95 | 92 | 91 | 90 | 92 |

Jemen | wszystkie porty lotnicze | 80 | 80 | 79 | 78 | 80 |

V.AUSTRALIA I

OCEANIA | wszystkie porty lotnicze | 97 | 95 | 94 | 94 | 95 |

WYKAZ VII (Hiszpania)

Państwa trzecie | Port lotniczy wyjścia | Port lotniczy przybycia |

Barcelona | Bilbao | Las Palmas | Madryt | Palma | Walencja | Sewilla | Santiago de Compostela |

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |

I.EUROPA

Albania | wszystkie porty lotnicze | 40 | 40 | 19 | 36 | 22 | 36 | 31 | 31 |

Armenia | wszystkie porty lotnicze | 71 | 70 | 43 | 63 | 70 | 68 | 62 | 62 |

Austria | Innsbruck | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Klagenfurt | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Linz | 4 | 4 | 2 | 4 | 5 | 4 | 3 | 3 |

Salzburg | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Wiedeń | 17 | 15 | 6 | 13 | 16 | 14 | 11 | 12 |

Bośnia i Hercegowina | wszystkie porty lotnicze | 28 | 26 | 11 | 20 | 12 | 14 | 17 | 17 |

Bułgaria | Sofia | 6 | 7 | 3 | 5 | 4 | 5 | 5 | 6 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 16 | 17 | 13 | 15 | 14 | 15 | 15 | 16 |

Białoruś | wszystkie porty lotnicze | 45 | 43 | 23 | 38 | 44 | 41 | 35 | 37 |

Chorwacja | wszystkie porty lotnicze | 13 | 13 | 6 | 9 | 10 | 10 | 8 | 8 |

Cypr | patrz Azja | | | | | | | | |

Czeska i Słowacka Republika Federacyjna | Bratysława | 22 | 18 | 9 | 16 | 20 | 18 | 14 | 15 |

Brno | 14 | 13 | 6 | 11 | 13 | 12 | 9 | 16 |

Gottwaldov, Ostrava | 23 | 20 | 10 | 18 | 21 | 19 | 15 | 16 |

Koszyce, Presov | 39 | 34 | 16 | 31 | 37 | 33 | 26 | 28 |

Praga | 11 | 10 | 4 | 8 | 10 | 9 | 7 | 8 |

Estonia | wszystkie porty lotnicze | 33 | 29 | 16 | 28 | 26 | 26 | 23 | 26 |

Wyspy Owcze | wszystkie porty lotnicze | 17 | 19 | 8 | 15 | 16 | 16 | 15 | 19 |

Finlandia | Helsinki, Lappeenranta, Jyväskylä, Pori, Tampere | 33 | 32 | 18 | 29 | 31 | 30 | 25 | 29 |

Ivalo, Kemi, Rovaniemi, Joensuu, Kajaani, Oulu, Kuopio | 42 | 41 | 24 | 37 | 40 | 38 | 35 | 37 |

Maarianhamina, Turku | 29 | 29 | 16 | 26 | 28 | 27 | 23 | 26 |

Gruzja | wszystkie porty lotnicze | 71 | 70 | 43 | 63 | 70 | 68 | 62 | 62 |

Gibraltar | wszystkie porty lotnicze | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Węgry | Budapeszt | 28 | 24 | 11 | 21 | 26 | 23 | 18 | 19 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 35 | 31 | 18 | 28 | 33 | 30 | 25 | 26 |

Islandia | wszystkie porty lotnicze | 43 | 49 | 18 | 37 | 40 | 40 | 40 | 51 |

Łotwa | wszystkie porty lotnicze | 33 | 29 | 16 | 28 | 26 | 26 | 23 | 26 |

Litwa | wszystkie porty lotnicze | 33 | 32 | 17 | 29 | 33 | 30 | 25 | 28 |

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii | wszystkie porty lotnicze | 52 | 39 | 19 | 39 | 52 | 44 | 34 | 34 |

Malta | wszystkie porty lotnicze | 9 | 6 | 3 | 6 | 9 | 7 | 5 | 5 |

Mołdowa | wszystkie porty lotnicze | 54 | 47 | 21 | 44 | 53 | 48 | 40 | 40 |

Czarnogóra | wszystkie porty lotnicze | 44 | 34 | 16 | 32 | 56 | 36 | 28 | 28 |

Norwegia | Alesund, Bodø, Trondheim, Alta, Kirkenes | 35 | 37 | 20 | 33 | 33 | 32 | 30 | 35 |

Bergen | 37 | 39 | 20 | 33 | 33 | 33 | 29 | 37 |

Kristiansand | 5 | 5 | 3 | 4 | 4 | 4 | 4 | 5 |

Oslo | 15 | 17 | 9 | 14 | 14 | 14 | 12 | 15 |

Stavanger | 27 | 30 | 14 | 25 | 25 | 25 | 22 | 27 |

Polska | Bydgoszcz, Kraków, Gdańsk, Rzeszów, Wrocław | 43 | 38 | 17 | 32 | 38 | 38 | 27 | 32 |

Poznań | 24 | 21 | 10 | 18 | 21 | 15 | 15 | 18 |

Szczecin | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Warszawa | 31 | 30 | 14 | 27 | 30 | 28 | 22 | 25 |

Rumunia | Bukareszt | 13 | 11 | 6 | 11 | 13 | 11 | 9 | 9 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 19 | 17 | 12 | 17 | 19 | 17 | 15 | 15 |

Rosja | Gorki, Kujbyszew, Perm, Rostów, Wołgograd | 60 | 54 | 38 | 52 | 59 | 56 | 48 | 50 |

St Petersburg | 43 | 42 | 24 | 38 | 41 | 39 | 34 | 38 |

Moskwa, Orzeł | 53 | 62 | 30 | 46 | 50 | 47 | 41 | 45 |

Irkuck, Kirensk, Krasnojarsk, Nowosybirsk, Chabarowsk, Władywostok | 82 | 77 | 63 | 75 | 82 | 78 | 72 | 72 |

Omsk, Swierdłowsk | 71 | 67 | 51 | 64 | 69 | 67 | 60 | 60 |

Serbia | wszystkie porty lotnicze | 37 | 30 | 15 | 28 | 35 | 31 | 24 | 24 |

Słowenia | wszystkie porty lotnicze | 17 | 12 | 5 | 11 | 14 | 12 | 10 | 10 |

Szwecja | Goteborg, Halmstad, Ronneby | 4 | 4 | 2 | 3 | 4 | 3 | 3 | 3 |

Kalmar, Karlstad, Linköping, Norrköping, Visby | 11 | 12 | 6 | 10 | 11 | 10 | 9 | 11 |

Kiruna, Lulea, Sundsvall | 37 | 37 | 22 | 34 | 35 | 34 | 31 | 35 |

Kristianstad | 5 | 5 | 3 | 5 | 5 | 5 | 4 | 5 |

Malmö | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Sztokholm | 22 | 22 | 11 | 19 | 17 | 20 | 17 | 19 |

Szwajcaria | Bazylea | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Berno | 10 | 9 | 9 | 7 | 8 | 8 | 5 | 6 |

Genewa | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Zurich | 24 | 20 | 6 | 17 | 20 | 17 | 13 | 14 |

Turcja (część europejska) | wszystkie porty lotnicze | 10 | 9 | 10 | 9 | 10 | 10 | 12 | 10 |

Turcja (część azjatycka) | Adana, Afyon, Antalya, Elâzig, Gaziantep, Iskenderun, Kastamonu, Konya, Malatya, Samsun, Trabzon | 22 | 28 | 8 | 21 | 23 | 22 | 21 | 21 |

Agri, Diyarbakir, Erzurum, Kars, Van | 34 | 31 | 23 | 30 | 35 | 32 | 28 | 26 |

Akhisar, Ankara, Balikezir, Bandirma, Bursa, Kütahya, Zonguldak | 18 | 15 | 10 | 5 | 18 | 16 | 14 | 13 |

Izmir | 12 | 10 | 7 | 10 | 13 | 11 | 9 | 9 |

Ukraina | Kijów | | | | | | | | |

Lwów, Odessa, Symferopol | 50 | 46 | 26 | 43 | 49 | 45 | 38 | 40 |

II.AFRYKA

Algeria | Algier | 57 | 33 | 23 | 50 | 100 | 84 | 41 | 30 |

Annaba, Konstantyna | 67 | 38 | 30 | 44 | 100 | 67 | 68 | 42 |

El Golea | 66 | 52 | 90 | 67 | 100 | 82 | 79 | 47 |

Angola | wszystkie porty lotnicze | 92 | 86 | 100 | 93 | 97 | 96 | 98 | 85 |

Benin | wszystkie porty lotnicze | 75 | 70 | 100 | 77 | 81 | 82 | 85 | 70 |

Botswana | wszystkie porty lotnicze | 94 | 89 | 100 | 94 | 97 | 97 | 96 | 88 |

Burkina Faso | wszystkie porty lotnicze | 68 | 64 | 100 | 73 | 74 | 76 | 81 | 88 |

Burundi | wszystkie porty lotnicze | 73 | 62 | 100 | 69 | 75 | 72 | 70 | 62 |

Kamerun | wszystkie porty lotnicze | 91 | 84 | 100 | 90 | 97 | 96 | 94 | 81 |

Republika Zielonego Przylądka | wszystkie porty lotnicze | 39 | 39 | 100 | 45 | 42 | 44 | 52 | 43 |

Republika Środkowo-afrykańska | wszystkie porty lotnicze | 76 | 69 | 100 | 73 | 81 | 79 | 78 | 67 |

Czad | wszystkie porty lotnicze | 76 | 68 | 100 | 74 | 68 | 67 | 64 | 55 |

Komory | wszystkie porty lotnicze | 80 | 75 | 100 | 78 | 83 | 73 | 80 | 73 |

Kongo | wszystkie porty lotnicze | 93 | 87 | 100 | 94 | 99 | 97 | 97 | 85 |

Egipt | wszystkie porty lotnicze | 25 | 22 | 100 | 22 | 27 | 25 | 21 | 21 |

Gwinea Równikowa | wszystkie porty lotnicze | 88 | 86 | 100 | 92 | 92 | 93 | 98 | 87 |

Etiopia | wszystkie porty lotnicze | 62 | 56 | 100 | 58 | 60 | 64 | 59 | 54 |

Gabon | wszystkie porty lotnicze | 91 | 84 | 100 | 90 | 97 | 96 | 94 | 81 |

Gambia | wszystkie porty lotnicze | 39 | 39 | 100 | 45 | 42 | 44 | 52 | 43 |

Ghana | wszystkie porty lotnicze | 75 | 70 | 100 | 77 | 81 | 82 | 85 | 70 |

Gwinea | wszystkie porty lotnicze | 49 | 49 | 100 | 55 | 54 | 54 | 61 | 51 |

Gwinea Bissau | wszystkie porty lotnicze | 49 | 49 | 100 | 55 | 54 | 54 | 61 | 51 |

Wybrzeże Kości Słoniowej | wszystkie porty lotnicze | 75 | 70 | 100 | 77 | 81 | 82 | 85 | 70 |

Kenia | wszystkie porty lotnicze | 71 | 66 | 100 | 68 | 74 | 72 | 69 | 62 |

Lesotho | wszystkie porty lotnicze | 94 | 89 | 100 | 94 | 97 | 97 | 96 | 88 |

Liberia | wszystkie porty lotnicze | 49 | 49 | 100 | 55 | 54 | 54 | 61 | 51 |

Libia | Benghazi | 36 | 29 | 93 | 30 | 40 | 35 | 28 | 24 |

Trypolis | 35 | 25 | 94 | 27 | 41 | 35 | 25 | 21 |

Madagaskar | wszystkie porty lotnicze | 80 | 75 | 100 | 78 | 83 | 73 | 80 | 73 |

Malawi | wszystkie porty lotnicze | 80 | 69 | 100 | 72 | 77 | 75 | 73 | 67 |

Mali | wszystkie porty lotnicze | 68 | 64 | 100 | 73 | 74 | 76 | 81 | 88 |

Mauretania | wszystkie porty lotnicze | 39 | 39 | 100 | 45 | 42 | 44 | 52 | 43 |

Mauritius | wszystkie porty lotnicze | 80 | 75 | 100 | 78 | 83 | 73 | 80 | 73 |

Maroko | Casablanca | 27 | 28 | 77 | 37 | 30 | 38 | 88 | 35 |

Fez, Rabat | 23 | 23 | 83 | 36 | 25 | 33 | 67 | 23 |

Ifni | 48 | 48 | 58 | 66 | 15 | 62 | 27 | 17 |

Tanger, Tetuan | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |

Mozambik | wszystkie porty lotnicze | 80 | 75 | 100 | 78 | 83 | 73 | 80 | 73 |

Namibia | wszystkie porty lotnicze | 94 | 89 | 100 | 94 | 97 | 97 | 96 | 88 |

Niger | wszystkie porty lotnicze | 68 | 64 | 100 | 73 | 74 | 76 | 81 | 88 |

Nigeria | wszystkie porty lotnicze | 75 | 70 | 100 | 77 | 81 | 82 | 85 | 70 |

Ruanda | wszystkie porty lotnicze | 73 | 62 | 100 | 69 | 75 | 72 | 70 | 62 |

Wyspa Św. Tomasza i Książęca | wszystkie porty lotnicze | 88 | 86 | 100 | 92 | 92 | 93 | 98 | 87 |

Senegal | wszystkie porty lotnicze | 39 | 39 | 100 | 45 | 42 | 44 | 52 | 43 |

Seszele | wszystkie porty lotnicze | 80 | 75 | 100 | 78 | 83 | 73 | 80 | 73 |

Sierra Leone | wszystkie porty lotnicze | 49 | 49 | 100 | 55 | 54 | 54 | 61 | 51 |

Somalia | wszystkie porty lotnicze | 71 | 66 | 100 | 68 | 74 | 72 | 69 | 62 |

Republika Południowej Afryki | wszystkie porty lotnicze | 94 | 89 | 100 | 94 | 97 | 97 | 96 | 88 |

Wyspa Świętej Heleny | wszystkie porty lotnicze | 88 | 86 | 100 | 92 | 92 | 93 | 98 | 87 |

Sudan | wszystkie porty lotnicze | 59 | 53 | 100 | 55 | 58 | 56 | 52 | 56 |

Suazi | wszystkie porty lotnicze | 94 | 89 | 100 | 94 | 97 | 97 | 96 | 88 |

Tanzania | wszystkie porty lotnicze | 80 | 69 | 100 | 72 | 77 | 75 | 73 | 67 |

Togo | wszystkie porty lotnicze | 75 | 70 | 100 | 77 | 81 | 82 | 85 | 70 |

Tunezja | Dżerba | 83 | 58 | 100 | 63 | 100 | 82 | 94 | 54 |

Tunis | 75 | 49 | 100 | 50 | 100 | 73 | 75 | 34 |

Uganda | wszystkie porty lotnicze | 73 | 62 | 100 | 69 | 75 | 72 | 70 | 62 |

Zair | wszystkie porty lotnicze | 93 | 87 | 100 | 94 | 99 | 97 | 97 | 85 |

Zambia | wszystkie porty lotnicze | 80 | 75 | 100 | 78 | 83 | 73 | 80 | 73 |

Zimbabwe | wszystkie porty lotnicze | 80 | 75 | 100 | 78 | 83 | 73 | 80 | 73 |

III.AMERYKA

1.Ameryka Północna

Kanada | Edmonton, Vancouver, Winnipeg | 72 | 70 | 100 | 76 | 69 | 73 | 72 | 70 |

Gander, Moncton | 58 | 60 | 100 | 68 | 59 | 63 | 62 | 60 |

Halifax, Montreal, Ottawa, Quebec, Toronto | 58 | 59 | 100 | 58 | 58 | 62 | 62 | 59 |

Grenlandia | wszystkie porty lotnicze | 67 | 76 | 100 | 73 | 67 | 68 | 67 | 82 |

Stany Zjednoczone Ameryki | Akron, Albany, Atlanta, Baltimore, Boston, Buffalo, Charleston, Chicago, Cincinnati, Columbus, Detroit, Indienapolis, Jacksonville, Kansas City, Nowy Orlean, Lexington, Louisville, Memphis, Milwaukee, New York, Filadelfia, Pittsburgh, St Louis, Waszyngton DC | 71 | 70 | 100 | 72 | 70 | 71 | 73 | 71 |

Albuquerque, Austin, Billings, Dallas, Denver, Houston, Las Vegas, Los Angeles, Oklahoma, Phoenix, Portland, Salt Lake City, San Francisco, Seattle | 75 | 77 | 100 | 80 | 75 | 77 | 75 | 75 |

Anchorage, Fairbanks, Juneau | 71 | 72 | 100 | 77 | 71 | 74 | 73 | 71 |

Honolulu | 77 | 82 | 100 | 85 | 81 | 83 | 82 | 82 |

Miami | 69 | 70 | 100 | 73 | 67 | 70 | 68 | 68 |

Puerto Rico | 56 | 57 | 100 | 57 | 53 | 56 | 58 | 58 |

2.Ameryka Środkowa

Bahamy | wszystkie porty lotnicze | 56 | 57 | 100 | 57 | 53 | 56 | 58 | 58 |

Belize | wszystkie porty lotnicze | 53 | 53 | 100 | 57 | 52 | 56 | 58 | 58 |

Bermudy | wszystkie porty lotnicze | 56 | 57 | 100 | 57 | 53 | 56 | 58 | 58 |

Kostaryka | wszystkie porty lotnicze | 53 | 53 | 100 | 57 | 52 | 56 | 58 | 58 |

Kuba | wszystkie porty lotnicze | 53 | 53 | 100 | 57 | 52 | 56 | 58 | 58 |

Curaçao | wszystkie porty lotnicze | 56 | 57 | 100 | 57 | 53 | 56 | 58 | 58 |

Dominikana | wszystkie porty lotnicze | 56 | 57 | 100 | 57 | 53 | 56 | 58 | 58 |

Salwador | wszystkie porty lotnicze | 53 | 53 | 100 | 57 | 52 | 56 | 58 | 58 |

Gwatemala | wszystkie porty lotnicze | 53 | 53 | 100 | 57 | 52 | 56 | 58 | 58 |

Haiti | wszystkie porty lotnicze | 56 | 57 | 100 | 57 | 53 | 56 | 58 | 58 |

Honduras | wszystkie porty lotnicze | 53 | 53 | 100 | 57 | 52 | 56 | 58 | 58 |

Jamajka | wszystkie porty lotnicze | 53 | 53 | 100 | 57 | 52 | 56 | 58 | 58 |

Meksyk | wszystkie porty lotnicze | 58 | 43 | 100 | 45 | 44 | 45 | 45 | 45 |

Nikaragua | wszystkie porty lotnicze | 53 | 53 | 100 | 57 | 52 | 56 | 58 | 58 |

Panama | wszystkie porty lotnicze | 53 | 53 | 100 | 57 | 52 | 56 | 58 | 58 |

Wyspy Dziewicze | patrz Indie Zachodnie | | | | | | | | |

Indie Zachodnie | wszystkie porty lotnicze | 53 | 53 | 100 | 57 | 52 | 56 | 58 | 58 |

3.Ameryka Południowa

Argentyna | wszystkie porty lotnicze | 79 | 80 | 100 | 83 | 79 | 82 | 86 | 82 |

Aruba | wszystkie porty lotnicze | 32 | 32 | 100 | 33 | 31 | 33 | 30 | 30 |

Boliwia | wszystkie porty lotnicze | 79 | 80 | 100 | 83 | 79 | 82 | 86 | 82 |

Brazylia | wszystkie porty lotnicze | 74 | 74 | 100 | 78 | 76 | 77 | 82 | 76 |

Chile | wszystkie porty lotnicze | 79 | 80 | 100 | 82 | 83 | 79 | 82 | 86 |

Kolumbia | wszystkie porty lotnicze | 74 | 74 | 100 | 78 | 76 | 77 | 82 | 76 |

Ekwador | wszystkie porty lotnicze | 74 | 74 | 100 | 78 | 76 | 77 | 82 | 76 |

Gujana | wszystkie porty lotnicze | 74 | 74 | 100 | 78 | 76 | 77 | 82 | 76 |

Paragwaj | wszystkie porty lotnicze | 79 | 80 | 100 | 82 | 83 | 79 | 82 | 86 |

Peru | wszystkie porty lotnicze | 74 | 74 | 100 | 78 | 76 | 77 | 82 | 76 |

Surinam | wszystkie porty lotnicze | 74 | 74 | 100 | 78 | 76 | 77 | 82 | 76 |

Trynidad Tobago | wszystkie porty lotnicze | 74 | 74 | 100 | 78 | 76 | 77 | 82 | 76 |

Urugwaj | wszystkie porty lotnicze | 79 | 80 | 100 | 83 | 79 | 82 | 86 | 82 |

Wenezuela | wszystkie porty lotnicze | 74 | 74 | 100 | 78 | 76 | 77 | 82 | 76 |

IV.AZJA

Afganistan | wszystkie porty lotnicze | 69 | 65 | 56 | 64 | 70 | 69 | 63 | 60 |

Azerbejdżan | wszystkie porty lotnicze | 43 | 38 | 28 | 36 | 43 | 39 | 34 | 33 |

Bahrajn | wszystkie porty lotnicze | 54 | 48 | 38 | 47 | 54 | 50 | 45 | 43 |

Bangladesz | wszystkie porty lotnicze | 69 | 65 | 56 | 64 | 70 | 69 | 63 | 60 |

Bhutan | patrz Nepal | | | | | | | | |

Brunei | patrz Malezja | | | | | | | | |

Birma (Myanmar) | wszystkie porty lotnicze | 77 | 35 | 68 | 73 | 71 | 76 | 72 | 78 |

Chiny | wszystkie porty lotnicze | 79 | 75 | 67 | 75 | 80 | 77 | 74 | 73 |

Cypr | wszystkie porty lotnicze | 17 | 15 | 11 | 14 | 18 | 16 | 14 | 13 |

Hongkong | wszystkie porty lotnicze | 93 | 78 | 70 | 77 | 82 | 79 | 75 | 75 |

Indie | wszystkie porty lotnicze | 69 | 65 | 56 | 64 | 70 | 69 | 63 | 60 |

Indonezja | wszystkie porty lotnicze | 93 | 78 | 70 | 77 | 82 | 79 | 75 | 75 |

Iran | wszystkie porty lotnicze | 54 | 48 | 38 | 47 | 54 | 50 | 45 | 43 |

Irak | wszystkie porty lotnicze | 44 | 39 | 31 | 39 | 45 | 41 | 37 | 35 |

Izrael | wszystkie porty lotnicze | 27 | 24 | 18 | 24 | 29 | 26 | 23 | 21 |

Japonia | wszystkie porty lotnicze | 82 | 79 | 73 | 79 | 83 | 93 | 78 | 77 |

Jordania | wszystkie porty lotnicze | 28 | 25 | 19 | 25 | 30 | 27 | 24 | 22 |

Kambodża | wszystkie porty lotnicze | 77 | 73 | 68 | 73 | 71 | 76 | 72 | 70 |

Kazachstan | wszystkie porty lotnicze | 66 | 61 | 50 | 60 | 66 | 63 | 58 | 57 |

Korea Północna | wszystkie porty lotnicze | 79 | 75 | 67 | 75 | 80 | 77 | 74 | 73 |

Korea Południowa | wszystkie porty lotnicze | 93 | 78 | 70 | 77 | 82 | 79 | 75 | 75 |

Kuwejt | wszystkie porty lotnicze | 55 | 49 | 39 | 48 | 55 | 51 | 46 | 44 |

Kirgistan | wszystkie porty lotnicze | 66 | 61 | 50 | 60 | 66 | 63 | 58 | 57 |

Laos | wszystkie porty lotnicze | 77 | 73 | 68 | 73 | 71 | 76 | 72 | 70 |

Liban | wszystkie porty lotnicze | 26 | 23 | 17 | 23 | 28 | 25 | 22 | 20 |

Makau | wszystkie porty lotnicze | 93 | 78 | 70 | 77 | 82 | 79 | 75 | 75 |

Malezja | wszystkie porty lotnicze | 93 | 78 | 70 | 77 | 82 | 79 | 75 | 75 |

Malediwy | wszystkie porty lotnicze | 74 | 70 | 100 | 70 | 75 | 73 | 70 | 66 |

Mongolia | wszystkie porty lotnicze | 78 | 75 | 65 | 73 | 78 | 76 | 72 | 71 |

Maskat i Oman | wszystkie porty lotnicze | 57 | 52 | 45 | 51 | 58 | 55 | 50 | 47 |

Nepal | wszystkie porty lotnicze | 69 | 65 | 56 | 64 | 70 | 69 | 63 | 60 |

Oman | patrz Maskat i Oman | | | | | | | | |

Uzbekistan | wszystkie porty lotnicze | 66 | 61 | 50 | 60 | 66 | 63 | 58 | 57 |

Pakistan | wszystkie porty lotnicze | 69 | 65 | 56 | 64 | 70 | 69 | 63 | 60 |

Filipiny | wszystkie porty lotnicze | 93 | 78 | 70 | 77 | 82 | 79 | 75 | 75 |

Katar | wszystkie porty lotnicze | 54 | 48 | 38 | 47 | 54 | 50 | 45 | 43 |

Arabia Saudyjska | wszystkie porty lotnicze | 54 | 48 | 38 | 47 | 54 | 50 | 45 | 43 |

Singapur | wszystkie porty lotnicze | 93 | 78 | 70 | 77 | 82 | 79 | 75 | 75 |

Sri Lanka | wszystkie porty lotnicze | 74 | 70 | 100 | 70 | 75 | 73 | 70 | 66 |

Syria | wszystkie porty lotnicze | 28 | 25 | 19 | 25 | 30 | 27 | 24 | 22 |

Tadżykistan | wszystkie porty lotnicze | 66 | 61 | 50 | 60 | 66 | 63 | 58 | 57 |

Tajwan | wszystkie porty lotnicze | 93 | 78 | 70 | 77 | 82 | 79 | 75 | 75 |

Tajlandia | wszystkie porty lotnicze | 77 | 73 | 68 | 73 | 71 | 76 | 72 | 70 |

Turcja | patrz Europa | | | | | | | | |

Turkmenistan | wszystkie porty lotnicze | 57 | 52 | 45 | 51 | 58 | 55 | 50 | 47 |

Zjednoczone Emiraty Arabskie | wszystkie porty lotnicze | 57 | 52 | 45 | 51 | 58 | 55 | 50 | 47 |

Wietnam | wszystkie porty lotnicze | 77 | 73 | 68 | 73 | 71 | 76 | 72 | 70 |

Jemen | wszystkie porty lotnicze | 56 | 51 | 100 | 53 | 59 | 56 | 53 | 49 |

V.AUSTRALIA I

OCEANIA | wszystkie porty lotnicze | 85 | 82 | 82 | 83 | 86 | 85 | 83 | 80 |

WYKAZ VIII (Portugalia)

Państwa trzecie | Port lotniczy wyjścia | Port lotniczy przybycia |

Funchal | Lizbona | Ponta Delgada | Porto |

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |

I.EUROPA

Albania | wszystkie porty lotnicze | 5 | 7 | 5 | 8 |

Armenia | wszystkie porty lotnicze | 28 | 33 | 25 | 33 |

Austria | Innsbruck | 0 | 0 | 0 | 0 |

Klagenfurt | 0 | 0 | 0 | 0 |

Linz | 2 | 3 | 2 | 3 |

Salzburg | 0 | 0 | 0 | 0 |

Wiedeń | 7 | 10 | 6 | 11 |

Białoruś | wszystkie porty lotnicze | 21 | 27 | 19 | 29 |

Bośnia i Hercegowina | wszystkie porty lotnicze | 11 | 15 | 9 | 17 |

Bułgaria | Sofia | 14 | 18 | 12 | 19 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 24 | 28 | 22 | 29 |

Chorwacja | wszystkie porty lotnicze | 5 | 7 | 4 | 8 |

Cypr | patrz Azja | | | | |

Czeska i Słowacka Republika Federacyjna | Bratysława | 9 | 13 | 8 | 14 |

Brno | 6 | 9 | 6 | 10 |

Gottwaldov, Ostrava | 10 | 15 | 9 | 17 |

Koszyce, Presov | 19 | 27 | 17 | 17 |

Praga | 5 | 7 | 4 | 8 |

Estonia | wszystkie porty lotnicze | 15 | 19 | 14 | 21 |

Wyspy Owcze | wszystkie porty lotnicze | 11 | 14 | 11 | 15 |

Finlandia | Helsinki, Lappeenranta, Jyväskylä, Pori, Tampere | 20 | 25 | 19 | 27 |

Ivalo, Kemi, Rovaniemi, Joensuu, Kajaani, Oulu, Kuopio | 27 | 33 | 26 | 35 |

Maarianhamina, Turku | 18 | 23 | 18 | 25 |

Gruzja | wszystkie porty lotnicze | 28 | 33 | 25 | 33 |

Gibraltar | wszystkie porty lotnicze | 0 | 0 | 0 | 0 |

Węgry | Budapeszt | 12 | 17 | 11 | 18 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 19 | 24 | 18 | 25 |

Islandia | wszystkie porty lotnicze | 31 | 36 | 34 | 40 |

Łotwa | wszystkie porty lotnicze | 15 | 19 | 14 | 21 |

Litwa | wszystkie porty lotnicze | 15 | 19 | 14 | 21 |

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii | wszystkie porty lotnicze | 9 | 12 | 8 | 13 |

Malta | wszystkie porty lotnicze | 3 | 4 | 2 | 4 |

Mołdowa | wszystkie porty lotnicze | 29 | 38 | 26 | 39 |

Czarnogóra | wszystkie porty lotnicze | 9 | 13 | 8 | 14 |

Norwegia | Alesund, Bodø, Trondheim, Alta, Kirkenes | 24 | 30 | 24 | 32 |

Bergen | 12 | 15 | 12 | 17 |

Kristiansand | 3 | 4 | 3 | 5 |

Oslo | 7 | 9 | 7 | 10 |

Stavanger | 7 | 10 | 7 | 11 |

Polska | Bydgoszcz, Kraków, Gdańsk, Rzeszów, Wrocław | 4 | 5 | 3 | 6 |

Poznań | 4 | 6 | 4 | 7 |

Szczecin | 0 | 0 | 0 | 0 |

Warszawa | 11 | 15 | 10 | 16 |

Rumunia | Bukareszt | 28 | 28 | 19 | 30 |

wszystkie pozostałe porty lotnicze | 34 | 34 | 25 | 36 |

Rosja | Gorki, Kujbyszew, Perm, Rostów, Wołgograd | 39 | 50 | 37 | 49 |

St Petersburg | 21 | 26 | 20 | 28 |

Moskwa, Orzeł | 34 | 43 | 32 | 44 |

Irkuck, Kirensk, Krasnojarsk, Nowosybirsk, Chabarowsk, Władywostok | 63 | 71 | 59 | 72 |

Omsk, Swierdłowsk | 51 | 57 | 48 | 60 |

Serbia | wszystkie porty lotnicze | 16 | 23 | 14 | 24 |

Słowenia | wszystkie porty lotnicze | 5 | 7 | 4 | 8 |

Szwecja | Goteborg, Halmstad, Ronneby | 2 | 3 | 2 | 3 |

Kalmar, Karlstad, Linköping, Norrköping, Visby | 7 | 9 | 7 | 10 |

Kiruna, Luleå, Sundsvall | 25 | 31 | 24 | 33 |

Kristianstad | 29 | 40 | 27 | 43 |

Malmö | 0 | 0 | 0 | 0 |

Sztokholm | 13 | 17 | 13 | 18 |

Szwajcaria | Bazylea | 0 | 0 | 0 | 0 |

Berno | 3 | 5 | 3 | 5 |

Genewa | 0 | 0 | 0 | 0 |

Zurich | 8 | 12 | 7 | 14 |

Turcja (część europejska) | wszystkie porty lotnicze | 5 | 6 | 4 | 6 |

Turcja (część azjatycka) | Adana, Afyon, Antalya, Elâzig, Gaziantep, Iskenderun, Kastamonu, Konya, Malatya, Samsun, Trabzon | 5 | 7 | 8 | 7 |

Agri, Diyarbakir, Erzurum, Kar, Van | 22 | 27 | 20 | 27 |

Akhisar, Ankara, Balikezir, Bandirma, Bursa, Kütahya, Zonguldak | 10 | 13 | 9 | 13 |

Izmir | 7 | 8 | 6 | 9 |

Ukraina | Kijów | | | | |

Lwów, Odessa, Symferopol | 29 | 37 | 27 | 39 |

II.AFRYKA

Algeria | Algier | 15 | 28 | 12 | 27 |

Annaba, Konstantyna | 21 | 32 | 16 | 32 |

El Golea | 42 | 59 | 29 | 53 |

Angola | wszystkie porty lotnicze | 91 | 88 | 77 | 84 |

Benin | wszystkie porty lotnicze | 83 | 89 | 57 | 83 |

Botswana | wszystkie porty lotnicze | 92 | 84 | 82 | 82 |

Burkina Faso | wszystkie porty lotnicze | 66 | 71 | 50 | 66 |

Burundi | wszystkie porty lotnicze | 92 | 66 | 79 | 64 |

Kamerun | wszystkie porty lotnicze | 86 | 88 | 70 | 85 |

Republika Zielonego Przylądka | wszystkie porty lotnicze | 75 | 53 | 55 | 48 |

Republika Środkowo-afrykańska | wszystkie porty lotnicze | 92 | 66 | 79 | 64 |

Komory | wszystkie porty lotnicze | 81 | 78 | 81 | 76 |

Kongo | wszystkie porty lotnicze | 90 | 87 | 74 | 83 |

Dżibuti | wszystkie porty lotnicze | 87 | 61 | 74 | 60 |

Egipt | wszystkie porty lotnicze | 18 | 21 | 18 | 20 |

Gwinea Równikowa | wszystkie porty lotnicze | 89 | 81 | 77 | 78 |

Etiopia | wszystkie porty lotnicze | 95 | 55 | 82 | 53 |

Gabon | wszystkie porty lotnicze | 86 | 88 | 70 | 85 |

Gambia | wszystkie porty lotnicze | 75 | 53 | 55 | 48 |

Ghana | wszystkie porty lotnicze | 83 | 89 | 57 | 83 |

Gwinea | wszystkie porty lotnicze | 78 | 61 | 59 | 55 |

Gwinea Bissau | wszystkie porty lotnicze | 78 | 61 | 59 | 55 |

Wybrzeże Kości Słoniowej | wszystkie porty lotnicze | 83 | 89 | 57 | 83 |

Kenia | wszystkie porty lotnicze | 62 | 66 | 55 | 64 |

Lesotho | wszystkie porty lotnicze | 92 | 84 | 82 | 82 |

Liberia | wszystkie porty lotnicze | 83 | 89 | 57 | 83 |

Libia | Benghazi | 20 | 26 | 17 | 25 |

Trypolis | 16 | 23 | 13 | 24 |

Madagaskar | wszystkie porty lotnicze | 81 | 78 | 81 | 76 |

Malawi | wszystkie porty lotnicze | 94 | 68 | 82 | 68 |

Mali | wszystkie porty lotnicze | 66 | 71 | 50 | 66 |

Mauretania | wszystkie porty lotnicze | 75 | 53 | 55 | 48 |

Mauritius | wszystkie porty lotnicze | 81 | 78 | 81 | 76 |

Maroko | Casablanca | 100 | 50 | 52 | 34 |

Fez, Rabat | 100 | 36 | 61 | 26 |

Ifni | 60 | 79 | 40 | 65 |

Tanger, Tetuan | 0 | 0 | 0 | 0 |

Mozambik | wszystkie porty lotnicze | 81 | 78 | 81 | 76 |

Namibia | wszystkie porty lotnicze | 92 | 84 | 82 | 82 |

Niger | wszystkie porty lotnicze | 66 | 71 | 50 | 66 |

Nigeria | wszystkie porty lotnicze | 83 | 89 | 57 | 83 |

Ruanda | wszystkie porty lotnicze | 92 | 66 | 79 | 64 |

Wyspy Św. Tomasza i Książęca | wszystkie porty lotnicze | 89 | 81 | 77 | 78 |

Senegal | wszystkie porty lotnicze | 75 | 53 | 55 | 48 |

Seszele | wszystkie porty lotnicze | 81 | 78 | 81 | 76 |

Sierra Leone | wszystkie porty lotnicze | 78 | 61 | 59 | 55 |

Somalia | wszystkie porty lotnicze | 62 | 66 | 55 | 64 |

Republika Południowej Afryki | wszystkie porty lotnicze | 92 | 84 | 82 | 82 |

Wyspa Świętej Heleny | wszystkie porty lotnicze | 89 | 81 | 77 | 78 |

Sudan | wszystkie porty lotnicze | 46 | 51 | 39 | 50 |

Suazi | wszystkie porty lotnicze | 92 | 84 | 82 | 82 |

Tanzania | wszystkie porty lotnicze | 94 | 68 | 82 | 68 |

Togo | wszystkie porty lotnicze | 83 | 89 | 57 | 83 |

Tunezja | Dżerba | 58 | 49 | 43 | 48 |

Tunis | 55 | 39 | 42 | 39 |

Uganda | wszystkie porty lotnicze | 92 | 66 | 79 | 64 |

Zair | wszystkie porty lotnicze | 90 | 87 | 74 | 83 |

Zambia | wszystkie porty lotnicze | 93 | 78 | 81 | 76 |

Zimbabwe | wszystkie porty lotnicze | 81 | 78 | 81 | 76 |

III.AMERYKA

1.Ameryka Północna

Kanada | Edmonton, Vancouver, Winnipeg | 90 | 51 | 100 | 50 |

Gander, Moncton | 77 | 67 | 100 | 65 |

Halifax, Montreal, Ottawa, Quebec, Toronto | 84 | 74 | 100 | 65 |

Grenlandia | wszystkie porty lotnicze | 73 | 72 | 100 | 79 |

Stany Zjednoczone Ameryki | Akron, Albany, Atlanta, Baltimore, Boston, Buffalo, Charleston, Chicago, Cincinnati, Columbus, Detroit, Indianapolis, Jacksonville, Kansas City, Nowy Orlean, Lexington, Louisville, Memphis, Milwaukee, Minneapolis, Nashville, Nowy Jork, Filadelfia, Pittsburgh, St Louis, Waszyngton DC | 84 | 74 | 100 | 73 |

Albuquerque, Austin, Billings, Dallas, Denver, Houston, Las Vegas, Los Angeles, Oklahoma, Phoenix, Portland, Salt Lake City, San Francisco, Seattle | 88 | 82 | 100 | 81 |

Anchorage, Fairbanks, Juneau | 92 | 62 | 100 | 61 |

Honolulu | 96 | 90 | 100 | 88 |

Miami | 92 | 79 | 100 | 77 |

Puerto Rico | 100 | 70 | 100 | 76 |

2.Ameryka Środkowa

Bahamy | wszystkie porty lotnicze | 100 | 70 | 100 | 76 |

Belize | wszystkie porty lotnicze | 100 | 84 | 100 | 82 |

Bermudy | wszystkie porty lotnicze | 100 | 70 | 100 | 76 |

Kostaryka | wszystkie porty lotnicze | 100 | 84 | 100 | 76 |

Kuba | wszystkie porty lotnicze | 100 | 84 | 100 | 82 |

Curaçao | wszystkie porty lotnicze | 100 | 84 | 100 | 82 |

Dominikana | wszystkie porty lotnicze | 100 | 70 | 100 | 76 |

Salwador | wszystkie porty lotnicze | 100 | 84 | 100 | 82 |

Gwatemala | wszystkie porty lotnicze | 100 | 84 | 100 | 82 |

Haiti | wszystkie porty lotnicze | 100 | 70 | 100 | 76 |

Honduras | wszystkie porty lotnicze | 100 | 84 | 100 | 82 |

Jamajka | wszystkie porty lotnicze | 100 | 84 | 100 | 82 |

Meksyk | wszystkie porty lotnicze | 100 | 85 | 100 | 82 |

Nikaragua | wszystkie porty lotnicze | 100 | 84 | 100 | 82 |

Panama | wszystkie porty lotnicze | 100 | 84 | 100 | 82 |

Wyspy Dziewicze | patrz Indie Zachodnie | | | | |

Indie Zachodnie | wszystkie porty lotnicze | 100 | 84 | 100 | 82 |

3.Ameryka Południowa

Argentyna | wszystkie porty lotnicze | 97 | 86 | 94 | 83 |

Aruba | wszystkie porty lotnicze | 100 | 84 | 100 | 82 |

Boliwia | wszystkie porty lotnicze | 97 | 86 | 94 | 83 |

Brazylia | wszystkie porty lotnicze | 95 | 82 | 89 | 80 |

Chile | wszystkie porty lotnicze | 97 | 86 | 94 | 83 |

Kolumbia | wszystkie porty lotnicze | 95 | 82 | 89 | 80 |

Ekwador | wszystkie porty lotnicze | 95 | 82 | 89 | 80 |

Gujana | wszystkie porty lotnicze | 95 | 82 | 89 | 80 |

Paragwaj | wszystkie porty lotnicze | 97 | 86 | 94 | 83 |

Peru | wszystkie porty lotnicze | 95 | 82 | 89 | 80 |

Surinam | wszystkie porty lotnicze | 95 | 82 | 89 | 80 |

Trinidad i Tobago | wszystkie porty lotnicze | 95 | 82 | 89 | 80 |

Urugwaj | wszystkie porty lotnicze | 97 | 86 | 94 | 83 |

Wenezuela | wszystkie porty lotnicze | 95 | 82 | 89 | 80 |

IV.AZJA

Afganistan | wszystkie porty lotnicze | 55 | 60 | 51 | 61 |

Azerbejdżan | wszystkie porty lotnicze | 32 | 37 | 29 | 38 |

Bahrajn | wszystkie porty lotnicze | 37 | 43 | 34 | 43 |

Bangladesz | wszystkie porty lotnicze | 55 | 60 | 51 | 61 |

Bhutan | patrz Nepal | | | | |

Brunei | patrz Malezja | | | | |

Birma (Myanmar) | wszystkie porty lotnicze | 66 | 61 | 62 | 70 |

Chiny | wszystkie porty lotnicze | 68 | 72 | 64 | 73 |

Cypr | wszystkie porty lotnicze | 10 | 12 | 8 | 12 |

Hongkong | wszystkie porty lotnicze | 70 | 75 | 68 | 75 |

Indie | wszystkie porty lotnicze | 55 | 60 | 51 | 61 |

Indonezja | wszystkie porty lotnicze | 70 | 75 | 68 | 75 |

Iran | wszystkie porty lotnicze | 37 | 43 | 34 | 43 |

Irak | wszystkie porty lotnicze | 30 | 35 | 27 | 35 |

Izrael | wszystkie porty lotnicze | 20 | 29 | 17 | 23 |

Japonia | wszystkie porty lotnicze | 72 | 77 | 69 | 77 |

Jordania | wszystkie porty lotnicze | 21 | 30 | 18 | 24 |

Kambodża | wszystkie porty lotnicze | 66 | 61 | 62 | 70 |

Kazachstan | wszystkie porty lotnicze | 50 | 56 | 46 | 57 |

Korea Północna | wszystkie porty lotnicze | 68 | 72 | 64 | 73 |

Korea Południowa | wszystkie porty lotnicze | 70 | 75 | 68 | 75 |

Kuwejt | wszystkie porty lotnicze | 36 | 41 | 33 | 42 |

Kirgistan | wszystkie porty lotnicze | 50 | 56 | 46 | 57 |

Laos | wszystkie porty lotnicze | 66 | 61 | 62 | 70 |

Liban | wszystkie porty lotnicze | 19 | 28 | 16 | 22 |

Makau | wszystkie porty lotnicze | 70 | 75 | 68 | 75 |

Malezja | wszystkie porty lotnicze | 70 | 75 | 68 | 75 |

Malediwy | wszystkie porty lotnicze | 63 | 67 | 59 | 67 |

Mongolia | wszystkie porty lotnicze | 65 | 72 | 62 | 72 |

Maskat i Oman | wszystkie porty lotnicze | 55 | 60 | 51 | 61 |

Nepal | wszystkie porty lotnicze | 55 | 60 | 51 | 61 |

Oman | patrz Maskat i Oman | | | | |

Uzbekistan | wszystkie porty lotnicze | 50 | 56 | 46 | 57 |

Pakistan | wszystkie porty lotnicze | 55 | 60 | 51 | 61 |

Filipiny | wszystkie porty lotnicze | 70 | 75 | 68 | 75 |

Katar | wszystkie porty lotnicze | 37 | 43 | 34 | 43 |

Arabia Saudyjska | wszystkie porty lotnicze | 37 | 43 | 34 | 43 |

Singapur | wszystkie porty lotnicze | 70 | 75 | 68 | 75 |

Sri Lanka | wszystkie porty lotnicze | 65 | 68 | 60 | 68 |

Syria | wszystkie porty lotnicze | 21 | 30 | 18 | 24 |

Tadżykistan | wszystkie porty lotnicze | 66 | 61 | 62 | 70 |

Tajwan | wszystkie porty lotnicze | 70 | 75 | 68 | 75 |

Tajlandia | wszystkie porty lotnicze | 66 | 61 | 62 | 70 |

Turcja | patrz Europa | | | | |

Turkmenistan | wszystkie porty lotnicze | 44 | 50 | 40 | 49 |

Zjednoczone Emiraty Arabskie | wszystkie porty lotnicze | 55 | 60 | 51 | 61 |

Wietnam | wszystkie porty lotnicze | 66 | 61 | 62 | 70 |

Jemen | wszystkie porty lotnicze | 45 | 49 | 40 | 49 |

V.AUSTRALIA I

OCEANIA | wszystkie porty lotnicze | 81 | 83 | 77 | 82 |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 26

KLASYFIKACJA TOWARÓW, DLA KTÓRYCH OKREŚLA SIĘ WARTOŚCI JEDNOSTKOWE

Pozycja | Kod CN | Wyszczególnienie |

Gatunki | Odmiany |

1.10 | 07019051 | Ziemniaki młode | |

| 07019059 | |

1.20 | 07020010 | Pomidory | |

| 07020090 | |

1.30 | 07031019 | Cebula (inna niż do sadzenia) | |

1.40 | 07032000 | Czosnek | |

1.50 | ex07039000 | Pory | |

1.60 | ex07041010 | Kalafior | |

| ex07041090 | |

1.70 | 07042000 | Brukselka | |

1.80 | 07049010 | Kapusta biała i czerwona | |

1.90 | ex07049090 | Brokuły lub kalarepa (Brassica oleracea. var. italica) | |

1.100 | ex07049090 | Kapusta pekińska | |

1.110 | 07051110 | Sałata głowiasta | |

| 07051190 | |

1.120 | ex07052900 | Cykoria | |

1.130 | ex07061000 | Marchew | |

1.140 | ex07069090 | Rzodkiewka | |

1.150 | 07070011 | Ogórki | |

| 07070019 | |

1.160 | 07081010 | Groch (Pisum sativum) | |

| 07081090 | |

1.170 | | Fasola | |

1.170.1 | ex07082010 | Fasola (Vigna spp., Phaseolus spp. | |

| ex07082090 | |

1.170.2 | ex07082010 | Fasola (Phaseolusssp., vulgaris var. Compressus Savi) | |

| ex07082090 | |

1.180 | ex07089000 | Bób | |

1.190 | 07091000 | Karczochy | |

1.200 | | Szparagi: | |

1.200.1 | ex07092000 | | zielone |

1.200.2 | ex07092000 | | pozostałe |

1.210 | 07093000 | Oberżyny (bakłażany) | |

1.220 | ex07094000 | Seler naciowy (Apium graveolens L., var. dulce) | |

1.230 | 07095130 | Pieprznik jadalny | |

1.240 | 07096010 | Papryka słodka | |

1.250 | 07099050 | Koper | |

1.260 | 07099070 | Dynie | |

1.270 | 07142010 | Słodkie ziemniaki, całe, świeże (przeznaczone do spożycia przez ludzi) | |

2.10 | ex08024000 | Kasztany (Castanea spp.), świeże | |

2.20 | ex08030010 | Banany (inne niż plantany), świeże | |

2.30 | ex08043000 | Ananasy, świeże | |

2.40 | ex08044010 | Awokado, świeże | |

| ex08044090 | |

2.50 | ex08045000 | Guawa, mango, świeże | |

2.60 | | Słodkie pomarańcze, świeże | |

2.60.1 | 08051011 | | Krwiste i półkrwiste |

| 08051021 | |

| 08051031 | |

| 08051041 | |

2.60.2 | 08051015 | | Nawele, naweliny, nawelaty, salusiany, vernasy, valencjany, maltańskie, szamutiasy, ovalisy, trovita i hamliny |

| 08051025 | |

| 08051035 | |

| 08051045 | |

2.60.3 | 08051019 | | Pozostałe |

| 08051029 | |

| 08051039 | |

| 08051049 | |

2.70 | | Mandarynki (łącznie z tangerinami i satsumas) świeże, klementynki, wilkingi i podobne hybryfy cytrusowe, świeże | |

2.70.1 | ex08052010 | | Klementynki |

2.70.2 | ex08052030 | | Monrealesy i satsumas |

2.70.3 | ex08052050 | | Mandarynki i wilkingi |

2.70.4 | ex08052070 | | Tangeryny i pozostałe |

| ex08052090 | |

2.80 | ex08053010 | Cytryny (Citrus limon, Citrus limonum), świeże | |

2.85 | ex08053090 | Limy (Citrus aurantifolia), świeże | |

2.90 | | Grejpfruty, świeże | |

2.90.1 | ex08054000 | | białe |

2.90.2 | ex08054000 | | różowe |

2.100 | 08061011 | Winogrona stołowe | |

| 08061015 | |

| 08061019 | |

2.110 | 08071010 | Arbuzy | |

2.120 | | Melony (inne niż arbuzy) | |

2.120.1 | ex08071090 | | Amarillo, cuper, honey dew (w tym cantalene), onteniente, piel de sapo (w tym verde liso), rochet, tendral, futuro |

2.120.2 | ex08071090 | | pozostałe |

2.130 | 08081031 | Jabłka | |

| 08081033 | |

| 08081039 | |

| 08081051 | |

| 08081053 | |

| 08081059 | |

| 08081081 | |

| 08081083 | |

| 08081089 | |

2.140 | | Gruszki | |

2.140.1 | ex08082031 | Gruszki – Nashi (Pyrus pyrifolia) | |

| ex08082033 | |

| ex08082035 | |

| ex08082039 | |

2.140.2 | ex08082031 | Pozostałe | |

| ex08082033 | |

| ex08082035 | |

| ex08082039 | |

2.150 | 08091000 | Morele | |

2.160 | 08092020 | Wiśnie i czereśnie | |

| 08092040 | |

| 08092060 | |

| 08092080 | |

2.170 | ex08093090 | Brzoskwinie | |

2.180 | ex08093010 | Nektaryny | |

2.190 | 08094011 | Śliwki | |

| 08094019 | |

2.200 | 08101010 | Truskawki i poziomki | |

| 08101090 | |

2.205 | 08102010 | Maliny | |

2.210 | 08104030 | Owoce z gatunku Vaccinium myrtillus | |

2.220 | 08109010 | Owoce kiwi (Actinidia chinensis Planch.) | |

2.230 | ex08109080 | Granaty | |

2.240 | ex08109080 | Khaki (w tym owoce sharon) | |

2.250 | ex08109030 | Liczi (śliwki chińskie) | |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 27

CENTRA HANDLOWE UWZGLĘDNIANE PRZY OBLICZANIU CEN JEDNOSTKOWYCH DLA POZYCJI KLASYFIKACYJNYCH

Pozycja | Kod CN | Niemcy | Dania | Francja | Irlandia | Włochy | Niderlandy | Zjednoczone Królestwo | UGBL |

Kolonia | Frankfurt | Hamburg | Monachium | Kopenhaga | Hawr | Marsylia | Perpignan | Rungis | Cork | Dublin | Civitavecchia | Genua | Leghorn | Mediolan | Rotterdam | Londyn | Antwerpia | Bruksela |

1.10 | 0701905107019059 | | | | × | | | × | × | | | | | | | | × | × | | |

1.20 | 0702001007020090 | × | × | × | × | | | × | × | × | | × | | | | | × | × | | × |

1.30 | 07031019 | × | × | | × | | | × | × | | | × | | | | | × | × | | |

1.40 | 07032000 | | × | | | | × | × | × | | | | | | | | × | | | × |

1.50 | ex07039000 | | | | × | | | | | | | | | | | | | | | × |

1.60 | ex07041010ex07041090 | × | × | | | | | | × | | | | | | | | | × | | |

1.70 | 07042000 | × | × | | × | | | | | × | | | | | | | | × | | × |

1.80 | 07049010 | | | | × | | | | | | | | | | | | | × | | |

1.90 | (Brokuły) | | × | × | | | | | × | | | | | | | | × | × | | |

1.100 | (Kapusta pekińska) | | × | | × | | | × | | | | | | | | × | × | × | | × |

1.110 | 0705111007051190 | | × | | × | | | | | | | | | | | | × | | | |

1.120 | ex07052900 | × | × | | | | | | | | | | | | | × | × | | | × |

1.130 | ex07061000 | × | × | | | | | | × | | | | | | | | | × | | |

1.140 | ex07069090 | | × | | | | | × | | | | | | | | | × | × | | |

1.150 | 0707001107070019 | | | | × | | | | × | | | | | | | | × | × | | |

1.160 | 0708101107081090 | × | × | | | | | | × | | | | | | | | | × | | × |

1.170.1 | ex07082010ex07082090 | × | × | | × | | | | × | × | | | | | | | × | | | × |

1.170.2 | ex07082010ex07082090 | × | × | | × | | | | | × | | | | | | | × | | | |

| (Vulgaris var.Compressus savi) | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |

1.180 | ex07089000 | × | × | | | | | | × | | | | | | | | | | | × |

1.190 | 07091000 | | × | | | | | | × | | | | | | | | | × | | × |

1.200.1 | (Szparagi zielone) | | | × | | | | | | | | | | | | | | × | | |

1.200.2 | (Pozostałe szparagi) | | × | | × | | | | | | | | | | | | | | | × |

1.210 | 07093000 | | × | | × | | | × | × | | | | | | | | × | | | |

1.220 | ex07094000 | | | | | | | × | × | | | | | | | | × | × | | × |

1.230 | 07095130 | | | × | × | | | | | | | | | | | | | | | |

1.240 | 07096010 | | × | | × | | | × | × | × | | | | | | | × | × | | × |

1.250 | 07099050 | | × | | | | | | × | | | | | | | | | | | × |

1.260 | 07099070 | | × | | | | | | × | | | | | | | | | | | |

1.270 | 07142010 | | | | | | | × | × | | | | | | | | | | | × |

2.10 | ex08024000 | | × | | | | | | × | | | | | | | | | | | × |

2.20 | ex08030010 | | | | | | × | × | | | × | | × | × | × | | × | | × | |

2.30 | ex08043000 | | × | × | | | | | | | | | | | | | | | | |

2.40 | ex08044010ex08044090 | | × | | | | | × | | × | | | | | | | × | × | | |

2.50 | ex08045000 | | × | | | | | | | × | | | | | | | × | × | | |

2.60.1 | 08051011080510210805103108051041 | × | | × | | × | × | × | × | × | | × | | | | | × | × | × | × |

2.60.2 | 08051015080510250805103508051045 | × | | × | × | × | × | × | × | × | | × | | | | | × | × | × | × |

2.60.3 | 08051019080510290805103908051049 | × | | × | × | × | × | × | × | × | | × | | | | | × | × | × | × |

2.70.1 | ex08052010 | × | × | × | | × | × | × | × | × | | | | | | | × | × | × | × |

2.70.2 | ex08052030 | × | × | | | × | | | × | × | | | | | | | × | × | × | × |

2.70.3 | ex08052050 | × | × | | | × | | × | × | × | | | | | | | × | × | × | × |

2.70.4 | ex08052070ex08052090 | | | × | × | × | × | × | × | × | | | | | | | × | × | × | × |

2.80 | ex08053010 | × | | × | | × | × | × | × | × | | | | | | | × | × | × | × |

2.85 | ex08053090 | | | | | | | | | × | | | | | | | × | | | × |

2.90.1 | (Grejpfruty, białe) | | | × | × | × | × | × | × | × | | | | | | × | × | × | × | × |

2.90.2 | (Grejpfruty, różowe) | | | × | × | × | × | × | × | × | | | | | | × | × | × | × | × |

2.100 | 080610110806101508061019 | × | × | × | × | | | | × | | | × | | | | | × | × | × | |

2.110 | 08071010 | | × | | × | | | × | × | | | | | | | × | × | | | × |

2.120.1 | (Melony:amarillo itd.) | | × | | | | | | × | | | | | | | | × | × | | × |

2.120.2 | (Melony: pozostałe) | | × | | | | | | × | | | | | | | | × | × | | × |

2.130 | 080810310808103308081039080810510808105308081059080810810808108308081089 | | | × | × | × | × | × | × | × | | × | | | | × | × | × | × | × |

2.140.1 | ex08082031ex08082033ex08082035ex08082039 | | × | × | × | | | | | | | | | | | × | × | × | × | × |

| (Gruszki – nashi) | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |

2.140.2 | ex08082031ex08082033ex08082035ex08082039 | | × | × | × | | × | × | × | | | | | | | × | × | × | × | × |

| (Gruszki – pozostałe) | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |

2.150 | 0809101008091090 | | × | × | × | | | | × | | | | | | | × | | × | | × |

2.160 | 0809201008092090 | | | | × | | | | | | | | | | | | | | | × |

2.170 | (Brzoskwinie) | | × | | × | | | × | × | × | | | | | | | × | × | × | × |

2.180 | (Nektaryny) | | × | × | × | | | | × | | | | | | | | × | | × | × |

2.190 | 0809401108094019 | | × | × | × | | | | × | × | | | | | | | × | × | × | × |

2.200 | 0810101008101090 | | × | | × | | | × | × | × | | | | | | | × | | | × |

2.205 | 08102010 | | × | × | × | | | | | × | | | | | | | | | | |

2.210 | 08104030 | | | × | × | | | | | | | | | | | | | | | × |

2.220 | 08109010 | × | × | × | | | | × | | × | | | | | | | × | × | | × |

2.230 | (Granaty) | | × | | × | | | | × | | | | | | | × | | | | × |

2.240 | (Kaki, owoce sharon) | | | × | | | | | | | | | | | | | × | | | |

2.250 | (Liczi – śliwki chińskie) | | | × | | | | | | | | | | | | | × | | | × |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 28

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 29

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 30

ETYKIETA UMIESZCZANA NA BAGAŻU ZAREJESTROWANYM, SKONTROLOWANYM W PORCIE LOTNICZYM WSPÓLNOTY

(art. 196)

1. CHARAKTERYSTYKA

Etykieta określona w art. 196 zaprojektowana jest w taki sposób, aby niemożliwe było jej ponowne użycie.

a) Etykieta ta posiada zielony pasek o szerokości co najmniej 5 mm przebiegający wzdłuż całej długości obydwu jej brzegów oraz odcinki identyfikacyjne.

Ponadto te zielone paski mogą również dochodzić do pozostałych części etykiety, z wyjątkiem obszarów przeznaczonych na kod paskowy, który musi być wydrukowany na niezaciemnionym tle. (Patrz wzór w pkt 2 lit. a))

b) W przypadku "bagażu ekspresowego" etykieta jest zgodna ze wzorem określonym w rezolucji IATA nr 743a, z umieszczonymi wzdłuż brzegów zielonymi paskami zamiast czerwonych. (Patrz wzór w pkt 2 lit. b)).

2. WZORY

a)

+++++ TIFF +++++

b)

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 31

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 32

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 33

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 34

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 35

OKREŚLENIE EGZEMPLARZY FORMULARZY, ZAMIESZCZONYCH W ZAŁĄCZNIKACH 31 I 33, NA KTÓRYCH DANE MUSZĄ POJAWIĆ SIĘ PRZEZ SAMOKOPIOWANIE

(wliczając egzemplarz 1)

Numer pola | Egzemplarz | Numer pola | Egzemplarz |

I.POLA DLA PODMIOTÓW GOSPODARCZYCH |

1 | 1-8, | 27 | 1-5 |

z wyjątkiem środkowej części pola: | 28 | 1-3 |

1-3 | 29 | 1-3 |

2 | 1-5 | 30 | 1-3 |

3 | 1-8 | 31 | 1-8 |

4 | 1-8 | 32 | 1-8 |

5 | 1-8 | 33 | pierwsza z lewej część pola: |

6 | 1-8 | 1-8 |

7 | 1-3 | pozostałe części pola: 1-3 |

8 | 1-5 | 34a | 1-3 |

9 | 1-3 | 34b | 1-3 |

10 | 1-3 | 35 | 1-8 |

11 | 1-3 | 36 | - |

12 | - | 37 | 1-3 |

13 | 1-3 | 38 | 1-8 |

14 | 1-4 | 39 40 | 1-3 1-5 |

15 | 1-8 | 41 | 1-3 |

15a | 1-3 | 42 | - |

15b | 1-3 | 43 | - |

16 | 1, 2, 3, 6, 7 i 8 | 44 | 1-5 |

17 | 1-8 | 45 | - |

17a | 1-3 | 46 | 1-3 |

17b | 1-3 | 47 | 1-3 |

18 | 1-5 | 48 | 1-3 |

19 | 1-5 | 49 | 1-3 |

20 | 1-3 | 50 | 1-8 |

21 | 1-5 | 51 | 1-8 |

22 | 1-3 | 52 | 1-8 |

23 | 1-3 | 53 | 1-8 |

24 | 1-3 | 54 | 1-4 |

25 | 1-5 | 55 | - |

26 | 1-3 | 56 | - |

II.POLA ADMINISTRACYJNE |

A | 1-4 | C | 1-8 |

B | 1-3 | D | 1-4 |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 36

OKREŚLENIE EGZEMPLARZY FORMULARZY, ZAMIESZCZONYCH W ZAŁĄCZNIKACH 32 I 34, NA KTÓRYCH DANE MUSZĄ POJAWIĆ SIĘ PRZEZ SAMOKOPIOWANIE

(wliczając egzemplarz 1/6)

Numer pola | Egzemplarz | Numer pola | Egzemplarz |

I.POLA DLA PODMIOTÓW GOSPODARCZYCH |

1 | 1-4, | 27 | 1-4 |

z wyjątkiem środkowej części pola: | 28 | 1-3 |

1-3 |

2 | 1-4 | 29 | 1-3 |

3 | 1-4 | 30 | 1-3 |

4 | 1-4 | 31 | 1-4 |

5 | 1-4 | 32 | 1-4 |

6 | 1-4 | 33 | pierwsza z lewej część pola: 1-4 pozostałe części pola: 1-3 |

7 | 1-3 | 34a | 1-3 |

8 | 1-4 | 34b | 1-3 |

9 | 1-3 | 35 | 1-3 |

10 | 1-3 | 36 | 1-4 |

11 | 1-3 | 37 | 1-3 |

12 | 1-3 | 38 | 1-3 |

13 | 1-3 | 39 | 1-4 |

14 | 1-4 | 40 | 1-3 |

15 | 1-4 | 41 | 1-4 |

15a | 1-3 | 42 | 1-3 |

15b | 1-3 | 43 | 1-3 |

16 | 1-3 | 44 | 1-4 |

17 | 1-4 | 45 | 1-3 |

17a | 1-3 | 46 | 1-3 |

17b | 1-3 | 47 | 1-3 |

18 | 1-4 | 48 | 1-3 |

19 | 1-4 | 49 | 1-3 |

20 | 1-3 | 50 | 1-4 |

21 | 1-4 | 51 | 1-4 |

22 | 1-3 | 52 | 1-4 |

23 | 1-3 | 53 | 1-4 |

24 | 1-3 | 54 | 1-4 |

25 | 1-4 | 55 | - |

26 | 1-3 | 56 | - |

II.POLA ADMINISTRACYJNE |

A | 1-4 | C | 1-4 |

B | 1-3 | D/J | 1-4 |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 37

UWAGI WYJAŚNIAJĄCE

TYTUŁ I

A. Uwagi ogólne

Formularze, jak również formularze uzupełniające, stosuje się:

a) gdy w prawodawstwie wspólnotowym istnieje odniesienie do zgłoszenia do wywozu (wysyłki), dopuszczenia do swobodnego obrotu (wprowadzenia), objęcia każdą inną procedurą celną, włącznie z procedurą tranzytu wspólnotowego lub powrotnego wywozu;

b) o ile zaistnieje taka potrzeba, w okresie przejściowym przewidzianym w Akcie Przystąpienia w handlu między Wspólnotą w jej składzie z dnia 31 grudnia 1985 r. a Hiszpanią lub Portugalią oraz między tymi dwoma Państwami Członkowskimi, w odniesieniu do towarów, dla których cła i opłaty o skutku równoważnym są nadal należne lub nadal podlegają innym środkom przewidzianym w Akcie Przystąpienia;

c) w przypadku gdy reguły wspólnotowe wyraźnie przewidują ich użycie.

Formularze i formularze uzupełniające stosowane w tym celu zawierają egzemplarze niezbędne do spełnienia formalności odnoszących się do jednej lub kilku procedur celnych (wywozu, tranzytu lub innej procedury przywozowej), wybrane spośród zestawu 8 egzemplarzy:

- egzemplarz 1, który ma być przechowywany przez organy Państwa Członkowskiego, w którym spełniane są formalności wywozowe (wysyłkowe) lub tranzytu wspólnotowego,

- egzemplarz 2, który przeznaczony jest do celów statystycznych w Państwie Członkowskim wywozu. Egzemplarz ten może być również przeznaczony do celów statystycznych w Państwie Członkowskim wysyłki w przypadkach handlu między częściami obszaru celnego Wspólnoty o różnych systemach podatkowych,

- egzemplarz 3, który po poświadczeniu przez organy celne zwracany jest eksporterowi,

- egzemplarz 4, który w procedurze tranzytu wspólnotowego ma być przechowywany przez urząd przeznaczenia lub służyć jako dokument T2L potwierdzający wspólnotowy status towarów,

- egzemplarz 5, który stosowany jest w procedurze tranzytu wspólnotowego jako egzemplarz zwrotny,

- egzemplarz 6, który ma być przechowywany przez organy Państwa Członkowskiego, w którym spełniane są formalności przywozowe,

- egzemplarz 7, który przeznaczony jest do celów statystycznych w Państwie Członkowskim przeznaczenia (formalności tranzytu wspólnotowego i formalności związane z przybyciem), włącznie z przypadkami handlu między częściami obszaru celnego Wspólnoty o różnych systemach podatkowych,

- egzemplarz 8, który po poświadczeniu przez organy celne zwracany jest odbiorcy.

Dlatego możliwe są różne kombinacje, takie jak:

- wywóz, uszlachetnianie bierne lub powrotny wywóz: egzemplarze 1, 2 i 3,

- tranzyt wspólnotowy: egzemplarze 1, 4, 5 i 7,

- pozostałe procedury celne stosowane w przywozie: egzemplarze 6, 7 i 8.

Oprócz wymienionych wypadków istnieją sytuacje, w których wspólnotowy status danych towarów musi zostać potwierdzony w miejscu przeznaczenia. W takich przypadkach egzemplarz 4 powinien być stosowany jako dokument T2L.

Podmioty gospodarcze mogą, jeżeli chcą, zlecać druk plików łączących właściwe egzemplarze, pod warunkiem że są one zgodne z urzędowym wzorem.

Każdy plik musi być wykonany w taki sposób, aby, w przypadku gdy w polach należy w obydwóch Państwach Członkowskich wpisać identyczną informację, była ona umieszczona bezpośrednio przez eksportera lub głównego zobowiązanego na egzemplarzu 1 i dzięki chemicznemu spreparowaniu papieru była widoczna na wszystkich egzemplarzach. Jednakże jeżeli z jakiegokolwiek powodu (w szczególności, gdy treść informacji jest różna w zależności od etapu realizowanej czynności), informacja ta nie musi być przekazywana z jednego Państwa Członkowskiego do drugiego, papier musi ograniczać kopiowanie do właściwych egzemplarzy.

W przypadku zastosowania komputerowego systemu przyjmowania zgłoszeń możliwe jest zastosowanie plików składających się z egzemplarzy, z których każdy może mieć podwójne przeznaczenie: 1/6, 2/7, 3/8 i 4/5.

W takim przypadku numery wykorzystanych formularzy w każdym pliku muszą zostać uwidocznione poprzez wykreślenie, na marginesie formularza, numerów odnoszących się do niewykorzystywanych egzemplarzy.

Każdy tak zdefiniowany plik przygotowany jest w taki sposób, aby dane, które mają zostać umieszczone na kilku egzemplarzach, były widoczne dzięki chemicznemu spreparowaniu papieru.

Jeżeli na podstawie art. 205 ust. 3 niniejszego rozporządzenia zgłoszenia wywozowe (wysyłkowe), tranzytowe lub o objęcia inną procedurą celną w przywozie (miejscu przeznaczenia) bądź dokumenty potwierdzające wspólnotowy status towarów, nieprzemieszczających się pod wspólnotową procedurą tranzytu wewnętrznego, sporządzane są na czystym papierze przy wykorzystaniu publicznych lub prywatnych systemów przetwarzania danych, to dane zgłoszenia lub dokumenty muszą spełniać wszystkie warunki dotyczące ich formatu, przewidziane w Kodeksie Celnym lub w niniejszym rozporządzeniu, również te odnoszące się do odwrotnej strony formularzy (jeżeli chodzi o egzemplarze wykorzystywane w ramach procedury tranzytu wspólnotowego), z wyjątkiem:

- koloru druku,

- użycia kursywy,

- druku tła pól odnoszących się do tranzytu wspólnotowego.

B. Wymagane dane

1. Maksymalny wykaz pól

Formularze zawierają określoną liczbę pól, z których jedynie część zostanie wykorzystana, w zależności od danej procedury celnej lub danych procedur celnych.

Bez uszczerbku dla stosowania procedur uproszczonych lub przepisów szczególnych dotyczących każdego z pól z tytułu II maksymalna liczba pól, które mogą zostać wypełnione dla każdej z procedur, jest następująca:

- formalności wywozowe, uszlachetnianie bierne lub powrotny wywóz:

pola 1 (pierwsza i druga część pola), 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 13, 14, 15, 15a, 15b, 16, 17, 17a, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34a, 34b, 35, 37, 38, 39, 40, 41, 44, 46, 47, 48, 49 i 54.

Jednakże w odniesieniu do formalności powrotnego wywozu z zakończeniem procedury składu celnego maksymalny wykaz pól odpowiada maksymalnemu wykazowi pól wymaganych przy spełnianiu formalności wprowadzania do składu celnego,

- formalności tranzytu wspólnotowego:

pola 1 (trzecia część pola), 2, 3, 4, 5, 6, 8, 15, 17, 18, 19, 21, 25, 26, 27, 31, 32, 33 (pierwsza część pola), 35, 38, 40, 44, 50, 51, 52, 53, 55 i 56 (pola z zielonym tłem),

- formalności pozostałych procedur celnych w przywozie, z wyjątkiem procedury składu celnego (dopuszczenie do swobodnego obrotu, uszlachetnianie czynne, odprawa czasowa lub przetwarzanie pod kontrolą celną):

pola 1 (pierwsza i druga część pola), 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 15a, 16, 17, 17a, 17b, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34a, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49 i 54,

- formalności wprowadzania do składu celnego:

pola 1 (pierwsza i druga część pola), 3, 5, 7, 8, 14, 15, 15a, 16, 17, 17a, 17b, 19, 21, 25, 26, 27, 29, 30, 31, 32, 33, 34a, 34b, 35, 37, 38, 41, 46, 47, 49 i 54.

2. Wykaz podstawowy

Bez uszczerbku dla stosowania uproszczonych procedur zgłoszenia celnego następujące pola muszą zostać wypełnione zgodnie z uwagami odnoszącymi się do poszczególnych pól i znajdującymi się w tytule II:

a) pola, które należy wypełnić w zgłoszeniu wywozowym lub zgłoszeniu powrotnego wywozu, są następujące:

pola: 1 (pierwsza część pola), 2, 3, 5, 14, 17, 19, 21, 25, 26, 31, 32, 33, 37, 38, 41, 44, 46 i 54;

b) pola, które należy wypełnić przy zgłoszeniu objęcia procedurą uszlachetniania biernego, są następujące:

aa) pola 1 (pierwsza część pola), 2, 3, 5, 14, 17a, 19, 21, 25, 26, 31, 32, 33, 37, 38, 41, 44, 46 i 54;

bb) w polu 44 odniesienie do pozwolenia lub:

- odniesienie do wniosku o udzielenie pozwolenia w przypadku stosowania art. 751 ust. 1, lub

- informacje określone w art. 760 ust. 2, o ile istnieje możliwość umieszczenia ich w tym polu w przypadku stosowania uproszczonych procedur przy wydawaniu pozwolenia;

c) pola, które należy wypełnić przy zgłoszeniu tranzytowym, są następujące:

pola: 1 (trzecia część pola), 3, 4, 5, 8, 15, 17, 18, 21, 26, 31, 32, 33 (pierwsza część pola), 35, 38, 44, 50, 51, 52, 53, 55 i 56 (pola z zielonym tłem);

d) pola, które należy wypełnić przy zgłoszeniu do dopuszczenia do swobodnego obrotu, są następujące:

pola: 1 (pierwsza część pola), 3, 5, 8, 14, 15, 15a, 16, 19, 21, 25, 26, 31, 32, 33, 34, 37, 38, 41, 44, 46, 47 i 54.

W przypadku towarów korzystających ze zwolnienia z należności przywozowych, zgodnie z art. 184 Kodeksu, dane określone w polu 16, 34 i 38 nie są wymagane, chyba że organy celne stwierdzą, że są one potrzebne dla zastosowania przepisów regulujących dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu.

W przypadku towarów korzystających ze zwolnienia z należności przywozowych lub towarów z zerową stawką zgodnie z art. 184 Kodeksu dane określone w polu 47 nie są wymagane, chyba że organy celne stwierdzą, że są one potrzebne dla zastosowania przepisów regulujących dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu.

Jeżeli do zgłoszenia do dopuszczenia do swobodnego obrotu dołączone jest świadectwo pochodzenia lub dokument określony w art. 178 niniejszego rozporządzenia, Państwa Członkowskie mogą zwolnić zgłaszającego z wypełniania odpowiednio pól 16 lub 34 i/lub 47;

e) pola, które należy wypełnić przy zgłoszeniu objęcia gospodarczą procedurą celną, z wyjątkiem procedur składu celnego i uszlachetniania biernego, są następujące:

aa) pola 1 (pierwsza część pola), 3, 5, 8, 14, 15, 15a, 19, 21, 25, 26, 31, 32, 33, 34, 37, 38, 41, 44, 46, 47 i 54;

bb) w polu 44 odniesienie do pozwolenia lub:

- odniesienie do wniosku w przypadku stosowania art. 556 ust. 1 akapit drugi, lub

- informacje określone w art. 568 ust. 3, art. 656 ust. 3 lub w art. 695 ust. 3, o ile istnieje możliwość umieszczenia ich w tym polu w przypadku zastosowania uproszczonych procedur przy wydawaniu pozwolenia;

f) pola, które należy wypełnić przy zgłoszeniu objęcia procedurą składu celnego, z wyjątkiem towarów prefinansowanych, są następujące:

aa) dla składów typu A, B, C, E i F:

pola: 1 (pierwsza część pola), 3, 5, 14, 19, 26, 31, 32, 37, 38, 49 i 54;

bb) dla składów typu D:

pola 1 (pierwsza część pola), 3, 5, 14, 19, 26, 31, 32, 33, 37, 38, 47, 49 i 54;

Pola, które należy wypełnić przy zgłoszeniu objęcia towarów prefinansowanych procedurą składu celnego są następujące:

pola: 1 (pierwsza część pola), 3, 5, 8, 14, 17, 19, 26, 31, 32, 33, 37, 38, 41, 44, 49 i 54;

g) polami, które należy wypełnić przy zgłoszeniu objęcia procedurą celną z zakończeniem gospodarczej procedury celnej, z wyjątkiem procedury uszlachetniania biernego, są pola określone na wykazie podstawowym ustanowionym dla danej procedury celnej.

Ponadto pola określone w powyższym tiret należy wypełnić przy zakończeniu gospodarczej procedury celnej, innej niż procedura uszlachetniania biernego lub składu celnego:

- w polu 44: odniesienie do pozwolenia,

- w polu 31: odpowiednio, specjalne informacje przewidziane w art. 610, 644 i 711.

Na zgłoszeniu do dopuszczenia do swobodnego obrotu z zastosowaniem procedury uszlachetniania biernego, w polu 44 należy umieścić odniesienie do pozwolenia lub, w przypadku określonym w art. 761, informacje niezbędne do wydania pozwolenia.

W przypadku gdy zgłoszenie objęcia procedurą służy do zakończenia procedury składu celnego, oprócz informacji przewidzianych w powyższych dwóch pierwszych akapitach należy wypełnić pole 49;

h) pola, które należy wypełnić przy zgłoszeniu do powrotnego wywozu z zakończeniem gospodarczej procedury celnej, są następujące:

aa) w przypadkach zakończenia procedury składu celnego – dane wymagane w lit. f) ppkt aa);

bb) w przypadkach zakończenia pozostałych gospodarczych procedur celnych – dane określone w lit. a);

i) potwierdzenie wspólnotowego statusu towarów (T2L):

pola 1 (trzecia część pola), 2, 3, 4, 5, 14, 31, 32, 33, 35, 38, 40, 44 i 54.

C. Sposób użycia formularza

W każdym przypadku gdy rodzaj używanego pliku zawiera jeden lub więcej egzemplarzy wykorzystywanych w Państwie Członkowskim innym niż to, w którym został pierwotnie wypełniony, formularze należy wypełniać na maszynie do pisania lub w sposób mechanograficzny bądź podobny. W celu ułatwienia wypełniania formularza na maszynie do pisania należy włożyć go do niej w taki sposób, aby pierwsza litera wprowadzana w polu 2 znajdowała się w małym polu umieszczonym w lewym górnym rogu.

W przypadku gdy wszystkie wykorzystywane egzemplarze mają zostać użyte w jednym Państwie Członkowskim, można je również wypełnić w sposób czytelny odręcznie, tuszem i drukowanymi literami, pod warunkiem że jest to dozwolone w tym Państwie Członkowskim. To samo dotyczy danych, które mają zostać umieszczone na egzemplarzach wykorzystywanych w procedurze tranzytu wspólnotowego.

Formularz nie może nosić śladów wymazań ani dopisków. Zmiany nanoszone na formularzu wprowadza się poprzez wykreślenie błędnych danych i naniesienie, o ile zaistnieje taka potrzeba, danych poprawnych. Każda w ten sposób dokonana zmiana musi być parafowana przez osobę, która ją wprowadziła, i wyraźnie potwierdzona przez właściwe organy, które w razie konieczności mogą zażądać złożenia nowego zgłoszenia.

Ponadto formularze można wypełniać, dokonując automatycznej reprodukcji zamiast stosowania metod wymienionych powyżej. Można je również wystawiać i wypełniać w ten sposób, pod warunkiem że ściśle będą przestrzegane reguły dotyczące wzorów, papieru, formatu formularzy, języka, który należy stosować, czytelności, zakazu wymazywania i nadpisywania oraz dokonywania poprawek.

Podmioty gospodarcze wypełniają jedynie ponumerowane pola. Pozostałe pola, oznaczone drukowanymi literami, przeznaczone są do użytku służbowego.

Bez uszczerbku dla art. 205 na egzemplarzach, które mają pozostać w urzędzie wywozu/wysyłki lub urzędzie wyjścia, musi znajdować się oryginalny podpis osoby zainteresowanej.

Złożenie w urzędzie celnym zgłoszenia podpisanego przez zgłaszającego lub jego przedstawiciela wyraża wolę osoby zainteresowanej zgłoszenia towarów do określonej procedury i, bez uszczerbku dla możliwego stosowania sankcji, jest traktowane jako zobowiązanie, zgodnie z przepisami obowiązującymi w Państwach Członkowskich, w odniesieniu do:

- prawidłowości danych znajdujących się na zgłoszeniu,

- autentyczności załączonych dokumentów,

- przestrzegania obowiązków związanych z objęciem właściwych towarów daną procedurą.

Podpis głównego zobowiązanego lub, w zależności od przypadku, jego upoważnionego przedstawiciela, zobowiązuje go w odniesieniu do wszystkich danych dotyczących wspólnotowej procedury tranzytowej w zastosowaniu przepisów dotyczących tranzytu wspólnotowego ustanowionych w Kodeksie i w niniejszym rozporządzeniem oraz tak, jak zostało to opisane w punkcie B powyżej.

Jeżeli chodzi o formalności tranzytu wspólnotowego i formalności w miejscu przeznaczenia, powinno się uwzględnić, że w interesie każdej osoby uczestniczącej w czynności jest sprawdzenie zawartości swojego zgłoszenia. W szczególności, o każdej zauważonej przez zainteresowaną osobę różnicy między towarami, które mają zostać zgłoszone i są już umieszczone na formularzach, osoba ta musi niezwłocznie powiadomić organy celne. W takich przypadkach należy sporządzić nowe zgłoszenie z wykorzystaniem nowych formularzy.

Z zastrzeżeniem tytułu III poniżej w przypadku gdy pole nie ma być wypełniane, powinno ono pozostać niewypełnione.

TYTUŁ II

Dane, które należy umieścić w poszczególnych polach

A. Formalności dotyczące wywozu (lub wysyłki), powrotnego wywozu, uszlachetniania biernego i/lub tranzytu wspólnotowego

1. Zgłoszenie

W pierwszej części pola podać symbol "EX" lub "EU", lub "COM"; jeżeli formularz wykorzystywany jest jedynie do celów wspólnotowej procedury tranzytowej lub, w przypadku niestosowania wspólnotowej procedury tranzytowej, gdy formularz wykorzystywany jest w celu potwierdzenia wspólnotowego statusu towarów, pole pozostawić niewypełnione.

W drugiej części pola podać rodzaj zgłoszenia zgodnie z kodem wspólnotowym przewidzianym do tego celu (pozycja do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie). Jeżeli formularz wykorzystywany jest jedynie do celów wspólnotowej procedury tranzytowej lub, w przypadku niestosowania wspólnotowej procedury tranzytowej, gdy formularz wykorzystywany jest w celu potwierdzenia wspólnotowego statusu towarów, pole pozostawić niewypełnione.

W trzeciej części pola umieścić "T1", "T2", "T2 ES" lub "T2 PT" w przypadku korzystania ze wspólnotowej procedury tranzytowej lub "T2L", "T2L ES" lub "T2L PT", gdy, w przypadku niestosowania wspólnotowej procedury tranzytowej, należy potwierdzić wspólnotowy status towarów.

2. Nadawca/Eksporter

Podać pełne imię i nazwisko (nazwę) oraz adres zainteresowanej osoby lub przedsiębiorstwa.

Jeżeli chodzi o numer identyfikacyjny, to uwagi mogą zostać uzupełnione przez Państwa Członkowskie w celu podania numeru identyfikacyjnego, który właściwe organy nadały zainteresowanej osobie lub przedsiębiorstwu do celów podatkowych, statystycznych lub innych. W przypadku kilku przesyłek zbiorowych Państwa Członkowskie mogą nakazać dokonanie w tym polu wpisu "różne" i załączenie listy eksporterów do zgłoszenia.

W tranzycie wspólnotowym pole to przeznaczone jest do użytku fakultatywnego Państw Członkowskich. Jednakże w przypadku gdy formularz wykorzystywany jest w celu potwierdzenia wspólnotowego statusu towarów, jego wypełnienie jest obowiązkowe.

3. Formularze

Podać numer formularzy w powiązaniu z całkowitą liczbą zastosowanych formularzy i formularzy uzupełniających. Na przykład, jeżeli przedstawiany jest jeden formularz EX i dwa formularze EX/c, formularz EX oznaczyć numerem 1/3, pierwszy formularz EX/c numerem 2/3, a drugi formularz numerem 3/3.

Jeżeli zgłoszenie dotyczy tylko jednej pozycji towarowej, tzn. wypełniane jest tylko jedno pole "Opis towarów", to w polu 5 wpisuje się cyfrę 1, a pola 3 nie wypełnia się.

Jeżeli zgłoszenie sporządzane jest na dwóch kompletach składających się z czterech egzemplarzy zamiast na formularzu składającym się z 8 egzemplarzy, to uważa się je za jeden komplet do celów ustalenia liczby formularzy.

4. Wykazy załadunkowe

Wpisać cyframi liczbę załączonych wykazów załadunkowych lub liczbę opisowych wykazów handlowych, potwierdzonych przez właściwe organy.

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie w odniesieniu do formalności wywozu, powrotnego wywozu i objęcia procedurą uszlachetniania biernego.

5. Pozycje

Wpisać całkowitą liczbę zgłoszonych pozycji na wszystkich używanych przez osobę zainteresowaną formularzach i formularzach uzupełniających (wykazach załadunkowych lub opisowych wykazach handlowych). Liczba pozycji musi być zgodna z liczbą wypełnianych pól "Opis towarów".

6. Liczba opakowań

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Podać łączną liczbę opakowań wchodzących w skład danej przesyłki.

7. Numer referencyjny

Do fakultatywnego wykorzystania przez użytkowników umieszczenie handlowego numeru referencyjnego przydzielonego przez zainteresowaną osobę danej przesyłce.

8. Odbiorca

Podać pełne imię i nazwisko (nazwę) oraz adres osoby (osób) lub przedsiębiorstwa (przedsiębiorstw), którym mają zostać dostarczone towary. W przypadku kilku przesyłek zbiorowych Państwa Członkowskie mogą nakazać dokonania w tym polu wpisu "różni" i załączenie listy odbiorców do zgłoszenia.

W odniesieniu do formalności wywozowych objęcia procedurą uszlachetniania biernego i powrotnego wywozu towarów objętych gospodarczą procedurą celną jest to pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie. W przypadku formalności tranzytu wspólnotowego jego wypełnienie jest obowiązkowe, jednakże Państwa Członkowskie mogą zezwolić, aby pozostało ono niewypełnione, w przypadku gdy odbiorca ma swoją siedzibę poza Wspólnotą lub poza obszarem państw EFTA.

Na tym etapie podanie numeru identyfikacyjnego jest fakultatywne.

9. Osoba odpowiedzialna za sprawy finansowe

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (osoba odpowiedzialna za sprawy finansowe dotyczące danej transakcji).

10. Pierwszy kraj przeznaczenia

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

11. Kraj handlu

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

13. Wspólna polityka rolna (WPR)

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (dane dotyczące wprowadzania w życie polityki rolnej).

14. Zgłaszający lub przedstawiciel eksportera/nadawcy

Podać pełne imię i nazwisko (nazwę) oraz adres zainteresowanej osoby lub przedsiębiorstwa. W przypadku gdy zgłaszający i nadawca/eksporter są tą samą osobą, wpisać "eksporter" lub "nadawca".

Jeżeli chodzi o numer identyfikacyjny, to uwagi mogą zostać uzupełnione przez Państwa Członkowskie w celu podania numeru identyfikacyjnego, który właściwe organy nadały zainteresowanej osobie lub przedsiębiorstwu do celów podatkowych, statystycznych lub innych.

15. Kraj wysyłki/wywozu

W odniesieniu do formalności wywozowych objęcia procedurą uszlachetniania biernego i powrotnego wywozu towarów objętych gospodarczą procedurą celną jest to pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie, ale w przypadku formalności tranzytu wspólnotowego jego wypełnienie jest obowiązkowe. Podać nazwę Państwa Członkowskiego, z którego towary są wywożone/wysyłane.

Pole 15a jest polem do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych w polu 15a podać Państwo Członkowskie, w którym ma siedzibę eksporter.

Pole 15b jest polem do fakultatywnego wykorzystania Państw Członkowskich (region, z którego wywożone są towary).

16. Kraj pochodzenia

Państwa Członkowskie mogą wymagać dostarczenia tej informacji, jednakże bez obowiązku jej podawania przez podmioty gospodarcze. Jeżeli zgłoszenie dotyczy większej liczby pozycji o różnym pochodzeniu, w polu tym wpisać "różne".

17. Kraj przeznaczenia

Podać nazwę danego kraju. Jednakże w przypadku objęcia procedurą uszlachetniania biernego i powrotnego wywozu towarów, które zostały umieszczone w składzie celnym, jest to pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych w polu 17a podać dany kraj. Pole 17a jest polem do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie, z wyjątkiem towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego.

W przypadku powrotnego wywozu towarów umieszczonych w składzie celnym pole 17b jest polem do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

18. Oznakowanie i przynależność państwowa środków transportu przy wyjściu

W odniesieniu do formalności wywozowych i objęcia procedurą uszlachetniania biernego jest to pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie, ale w przypadku stosowania wspólnotowej procedury tranzytowej jego wypełnienie jest obowiązkowe.

Podać oznakowanie, np. numer(y) rejestracyjny(-e) lub nazwę środków transportu (samochód ciężarowy, statek, wagon kolejowy, statek powietrzny), na które towary zostały bezpośrednio załadowane przy spełnianiu formalności wywozowych lub tranzytowych, jak również kraj przynależności państwowej środków transportu (lub tych zapewniających napęd w przypadku większej liczby środków transportu), za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych. Na przykład, jeżeli ciągnik i przyczepa mają różne numery rejestracyjne, podać numery rejestracyjne ciągnika i przyczepy oraz przynależność państwową ciągnika.

W przypadku przesyłek pocztowych lub przewozu towarów stałymi urządzeniami transportowymi nie podaje się numerów rejestracyjnych lub przynależności państwowej.

W przypadku przewozu koleją nie podaje się przynależności państwowej.

W pozostałych przypadkach dane dotyczące przynależności państwowej są do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

19. Kontener (Kont.)

Za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych wskazać przypuszczalną sytuację przy przekraczaniu zewnętrznej granicy wspólnotowej, na podstawie informacji dostępnych w czasie spełniania formalności.

W przypadku tranzytu wspólnotowego jest to pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

20. Warunki dostawy

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Za pomocą odpowiednich pozycji i kodów wspólnotowych wpisać dane odnoszące się do istotnych warunków umowy handlowej.

21. Oznakowanie i przynależność państwowa aktywnego środka transportu przekraczającego granicę

W przypadku oznakowania jest to pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Podać przynależność państwową, z wyjątkiem przypadku powrotnego wywozu towarów umieszczonych w składzie celnym. Jednakże w przypadku przesyłek pocztowych lub przewozu koleją albo stałymi urządzeniami transportowymi nie wpisywać numeru rejestracyjnego i przynależności państwowej.

Za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych podać rodzaj aktywnego środka transportu przekraczającego zewnętrzną granicę wspólnotową (samochód ciężarowy, statek, wagon kolejowy, statek powietrzny) oraz, w czasie spełniania formalności, oznakowanie identyfikujące ten środek, np. numer rejestracyjny oraz przynależność państwową.

W przypadku transportu kombinowanego lub jeżeli wykorzystywanych jest kilka środków transportu, aktywnym środkiem transportu jest ten, który porusza cały zestaw. Na przykład, w przypadku "samochodu ciężarowego na statku morskim" aktywnym środkiem transportu jest statek; w przypadku "ciągnika z naczepą" aktywnym środkiem transportu jest ciągnik.

22. Waluta i ogólna wartość faktury

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych podać symbol waluty, w której umowa została sporządzona, wraz z ceną ujętą na fakturze dla całości zgłaszanych towarów).

23. Kurs waluty

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (aktualny kurs wymiany waluty faktury w stosunku do waluty zainteresowanego Państwa Członkowskiego).

24. Rodzaj transakcji

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Za pomocą odpowiednich pozycji i kodów wspólnotowych wpisać dane odnoszące się do istotnych warunków umowy handlowej.

25. Rodzaj transportu na granicy

Za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych wpisać kod aktywnego środka transportu, który, jak przewiduje się, będzie wykorzystany przy wyprowadzeniu z obszaru celnego Wspólnoty.

W przypadku tranzytu wspólnotowego i powrotnego wywozu towarów objętych procedurą składu celnego jest to pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

26. Rodzaj transportu wewnętrznego

Do dnia 31 grudnia 1994 r. jest to pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie. Po tej dacie pole to staje się polem obowiązkowym dla Państw Członkowskich.

Za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych podać symbol środka transportu przy wyjściu.

27. Miejsce załadunku

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Za pomocą odpowiedniego kodu podać, o ile jest to możliwe i jest znane w czasie dokonywania formalności, miejsce załadunku towarów na aktywny środek transportu, na którym mają przekroczyć granicę Wspólnoty.

28. Dane finansowe i bankowe

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

(Transfer funduszy odnoszących się do danej czynności. Informacje dotyczące formalności i procedur finansowych oraz informacje o banku).

29. Urząd wyprowadzenia

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Podać urząd celny, przez który towary mają, jak przewiduje się, opuścić obszar celny Wspólnoty.

30. Lokalizacja towarów

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Podać dokładne miejsce, w którym towary mogą zostać poddane badaniu.

31. Opakowania i opis towarów; znaki i numery – numery kontenera(ów) – liczba i rodzaj

Podać znaki, numery, liczbę i rodzaj opakowań lub towarów, w przypadku towarów niezapakowanych, ilość takich towarów będących przedmiotem zgłoszenia lub, gdzie właściwe, wyraz "luzem"; podać zwykły opis handlowy towarów. Opis ten musi zawierać dane potrzebne do ustalenia tożsamości towarów. Jeżeli wypełniane jest pole 33 (kod towarów), opis ten musi być tak dokładny, aby było możliwe dokonanie klasyfikacji towarów. W polu tym muszą być również umieszczone dane wymagane szczególnym prawodawstwem (podatek akcyzowy, itd.).

W przypadku użycia kontenerów w polu tym należy wpisać również ich znaki identyfikacyjne.

Jeżeli w polu 16 (kraj pochodzenia) wpisano wyraz "różne", Państwa Członkowskie mogą przewidzieć podanie w nim kraju pochodzenia danych towarów, ale nie może być to obowiązkowe dla podmiotów gospodarczych.

32. Numer pozycji

Na używanych formularzach i formularzach uzupełniających podać numer danej pozycji w odniesieniu do całkowitej liczby zgłoszonych pozycji, jak opisano w uwadze do pola 5.

Jeżeli zgłoszenie odnosi się tylko do jednej pozycji, Państwa Członkowskie mogą odstąpić od obowiązku wypełniania tego pola, wymagając zamiast tego wpisania w polu 5 cyfry 1.

33. Kod towarów

Podać kod odpowiadający danej pozycji towarowej.

W przypadku tranzytu wspólnotowego pierwsza część tego pola powinna zostać wypełniona, tylko w przypadku gdy przewidują to reguły wspólnotowe. Pozostałych części pola nie wypełnia się.

34. Kod kraju pochodzenia

Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby pole 34a zostało wypełnione, ale nie może być to obowiązkowe dla podmiotów gospodarczych (kod odpowiadający krajowi wymienionemu w polu 16, za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych. Jeżeli w polu 16 wpisano "różne", wpisać kod opowiadający krajowi pochodzenia danej pozycji); pole 34b jest polem do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (region produkcji danych towarów).

35. Masa brutto (kg)

W przypadku stosowania procedury tranzytu oraz w przypadku gdy formularz wykorzystywany jest w celu potwierdzenia wspólnotowego statusu towarów, pole to jest polem do obowiązkowego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Podać masę brutto towarów opisanych w odpowiednim polu 31, wyrażoną w kilogramach. Masa brutto jest sumą masy towarów i wszystkich ich opakowań, z wyjątkiem kontenerów i innego sprzętu transportowego.

W przypadku tranzytu wspólnotowego oraz gdy formularz wykorzystywany jest w celu potwierdzenia wspólnotowego statusu towarów, jeżeli zgłoszenie dotyczy kilku pozycji, w pierwszym polu 35 podaje się jedynie całkowitą masę brutto. Pozostałych pól nie wypełnia się.

37. Procedura

Za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych podać procedurę, do której towary są zgłaszane przy wywozie.

38. Masa netto (kg)

Podać masę netto towarów opisanych w odpowiednim polu 31, wyrażoną w kilogramach. Masa netto jest masą samych towarów bez opakowań.

W przypadku tranzytu wspólnotowego dane te powinny być wpisywane, jedynie jeżeli wymagają tego reguły wspólnotowe.

39. Kontyngent

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (wprowadzenie w życie prawodawstwa dotyczącego kontyngentów).

40. Deklaracja skrócona/poprzedni dokument

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (odniesienie do danych zawartych w dokumentach odnoszących się do procedury administracyjnej poprzedzającej wywóz do państwa trzeciego lub wysyłkę do Państwa Członkowskiego).

W przypadku gdy formularz wykorzystywany jest w celu potwierdzenia wspólnotowego statusu towarów, pole to należy obowiązkowo wypełnić.

41. Uzupełniająca jednostka miary

Wypełniać w zależności od potrzeb, zgodnie z nomenklaturą towarową. W przypadku powrotnego wywozu towarów objętych procedurą składu celnego pole to jest polem do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Podać ilość danych pozycji, wyrażoną w jednostce określonej w nomenklaturze towarowej.

44. Dodatkowe informacje, przedłożone dokumenty, świadectwa i pozwolenia

Podać dane wymagane na mocy mających zastosowanie szczególnych reguł, wraz z odniesieniem do dokumentów przedłożonych ze zgłoszeniem, włącznie z numerami seryjnymi wszystkich egzemplarzy kontrolnych T5.

Części pola "Kod dodatkowych informacji (Kod D.I.)" nie należy wypełniać.

46. Wartość statystyczna

Podać wartość statystyczną, wyrażoną w walucie Państwa Członkowskiego, w którym dokonywane są formalności wywozowe, zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowymi.

W przypadku powrotnego wywozu towarów objętych procedurą składu celnego jest to pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

47. Obliczanie opłat

Państwa Członkowskie mogą zażądać podania rodzaju opłat i podstawy obliczania opłat, stawki należnych opłat i wybranego sposobu płatności, jak również, jedynie do celów informacji, kwoty należnych opłat i sumy opłat odnoszących się do danej pozycji, obliczonych przez osobę zainteresowaną.

W zależności od potrzeb, w każdym wierszu powinien zostać wpisany kod wspólnotowy:

- typu opłaty (np. podatki akcyzowe),

- podstawy obliczania opłat,

- stawki należnych opłat,

- kwoty należnych opłat,

- wybranej metody płatności (MP).

48. Płatność odroczona

Pole do fakultatywnego użytku przez Państwa Członkowskie (odniesienie do danego pozwolenia; odroczenia płatności odnoszą się tutaj zarówno do odroczenia płatności należności celnych, jak i kredytowanych podatków).

49. Oznaczenie składu

Podać, w zależności od potrzeb, numer identyfikacyjny składu, wraz z literami poprzedzającymi numer pozwolenia, określającymi Państwo Członkowskie wydania. W przypadku objęcia procedurą uszlachetniania biernego towarów objętych procedurą składu celnego lub dla powrotnego wywozu towarów objętych procedurą składu celnego pole to należy obowiązkowo wypełnić. W pozostałych przypadkach wypełnia się je fakultatywnie.

50. Główny zobowiązany i upoważniony przedstawiciel, miejsce, data i podpis

Podać pełne imię i nazwisko/nazwę (osoby lub przedsiębiorstwa) oraz adres głównego zobowiązanego, jak również, gdzie ma to zastosowanie, numer identyfikacyjny nadany mu przez właściwe organy. W zależności od przypadku podać pełne imię i nazwisko/nazwę (osoby lub przedsiębiorstwa) oraz adres upoważnionego przedstawiciela, jeżeli ten podpisuje się w imieniu głównego zobowiązanego.

Z zastrzeżeniem szczególnych przepisów, które zostały przyjęte w odniesieniu do wykorzystania systemów komputerowych, oryginał odręcznego podpisu osoby zainteresowanej musi znajdować się na egzemplarzu, który ma pozostać w urzędzie wyjścia. Jeżeli osoba zainteresowana jest osobą prawną, oprócz podpisu podać, imię nazwisko i stanowisko osoby podpisującej.

51. Przewidywane urzędy tranzytowe (i kraje)

Podać przewidywany urząd wprowadzenia w każdym kraju EFTA, przez którego terytorium towary są przewożone, jak również urząd wprowadzenia, przez który towary są ponownie wprowadzane na obszar celny Wspólnoty po przejeździe przez obszar kraju EFTA lub, w przypadku gdy transport musi przebiegać przez obszar inny niż Wspólnoty lub kraju EFTA, urząd wyprowadzenia, przez który transport opuszcza Wspólnotę, i urząd wprowadzenia, przez który ponownie jest wprowadzany do Wspólnoty. Urzędy tranzytowe wymienione są w wykazie urzędów celnych właściwych dla czynności tranzytu wspólnotowego/wspólnego tranzytu.

Po nazwie urzędu podać wspólnotowy kod zainteresowanego państwa.

52. Zabezpieczenie

Za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych podać rodzaj zabezpieczenia złożonego dla danej czynności oraz, jeżeli jest to konieczne, numer poświadczenia gwarancji lub tytułu gwarancyjnego i nazwę urzędu składania gwarancji.

Jeżeli gwarancja generalna lub gwarancja pojedyncza nie jest ważna na wszystkie państwa EFT-y lub główny zobowiązany wyklucza niektóre państwa EFT-y ze stosowania gwarancji generalnej, to za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych w części oznaczonej "nieważne na" wskazać zainteresowane państwo (państwa).

53. Urząd przeznaczenia (i kraj)

Podać nazwę urzędu celnego, w którym należy przedstawić towary w celu zakończenia wspólnotowej procedury tranzytowej. Urzędy przeznaczenia wymienione są w "wykazie urzędów celnych właściwych dla czynności tranzytu wspólnotowego/wspólnego tranzytu".

Po nazwie urzędu celnego podać wspólnotowy kod Państwa Członkowskiego lub danego kraju.

54. Miejsce i data, podpis i nazwisko zgłaszającego lub jego przedstawiciela

Z zastrzeżeniem szczególnych przepisów, które zostały przyjęte w odniesieniu do wykorzystania systemów komputerowych, oryginał odręcznego podpisu osoby zainteresowanej oraz jej imię i nazwisko muszą znajdować się na egzemplarzu, który ma pozostać w urzędzie wywozu/wysyłki. Jeżeli osoba zainteresowana jest osobą prawną, po podpisie oraz imieniu i nazwisku podać stanowisko osoby podpisującej.

B. Formalności podczas transportu

W okresie, gdy towary opuściły urząd wywozu i/lub wyjścia oraz gdy przybędą do urzędu przeznaczenia, możliwe jest, że zajdzie konieczność dokonania niektórych wpisów na egzemplarzach jednolitego dokumentu administracyjnego, towarzyszącego towarom. Wpisy te dotyczą transportu i dokonywane są na dokumencie przez przewoźnika, odpowiedzialnego za środki transportu, na które towary zostały bezpośrednio załadowane, oraz w miejscu, w którym odbywa się transport. Dane mogą być dodane w sposób czytelny, odręcznie; w takim przypadku formularz powinien zostać wypełniony atramentem, drukowanymi literami.

Wpisy te dotyczą jedynie następujących pól na egzemplarzach 4 i 5:

- Przeładunek: wypełnić pole 55.

Pole 55: przeładunki

Pierwsze trzy wiersze tego pola wypełnia przewoźnik, jeżeli towary w toku danej czynności są przeładowywane z jednego środka transportu na inny lub z jednego kontenera do innego.

Należy zaznaczyć, że w przypadku przeładunku towarów przewoźnik musi się porozumieć z właściwymi organami, szczególnie jeżeli wymagane jest założenie nowych zamknięć, w celu wpisania odpowiednich uwag do dokumentów tranzytu wspólnotowego.

Jeżeli organy celne zezwoliły na przeładunek bez nadzoru, przewoźnik musi samodzielnie odpowiednio opatrzyć dokument tranzytu wspólnotowego i zapewnić jego poświadczenie przez właściwe organy Państwa Członkowskiego, w którym dokonano przeładunku.

- Inne zdarzenia: wypełnić pole 56.

Pole 56: Inne zdarzenia podczas przewozu

Pole to wypełnić zgodnie z istniejącymi zobowiązaniami w ramach wspólnotowej procedury tranzytowej.

Ponadto jeżeli towary zostały załadowane na naczepę i podczas transportu ma miejsce tylko wymiana ciągnika (bez naruszania zamknięć celnych lub przeładunku towarów), podać w tym polu numer rejestracyjny nowego ciągnika. W takich przypadkach nie jest wymagane poświadczenie właściwych organów.

C. Formalności przywozowe odnoszące się do innych procedur celnych

1. Zgłoszenie

W pierwszej części pola, gdzie właściwe, podać symbol "EX" lub "EU", lub "COM".

W drugiej części pola podać wspólnotowy kod zgłoszenia. Pozycja do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Trzeciej części pola nie należy wypełniać.

2. Nadawca/eksporter

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (podać imię i nazwisko (nazwę) i adres nadawcy lub sprzedającego towary).

3. Formularze

Podać numer pliku w powiązaniu z całkowitą liczbą zastosowanych plików formularzy i formularzy uzupełniających. Na przykład, jeżeli przedładany jest jeden formularz IM i dwa formularze IM/c, formularz IM należy oznaczyć numerem 1/3, pierwszy formularz IM/c numerem 2/3, a drugi numerem 3/3.

Jeżeli zgłoszenie dotyczy tylko jednej pozycji towarowej, tzn. należy wypełnić tylko jedno pole "Opis towarów", to w polu 5 wpisuje sie cyfrę 1, a pola 3 nie wypełnia się

4. Wykazy załadunkowe

Wpisać cyframi liczbę załączonych wykazów załadunkowych lub liczbę opisowych wykazów handlowych, jeżeli są dozwolone przez właściwe organy.

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

5. Pozycje

Wpisać całkowitą liczbę zgłoszonych pozycji na wszystkich używanych przez osobę zainteresowaną formularzach i formularzach uzupełniających (wykazach załadunkowych lub opisowych wykazach handlowych). Liczba pozycji musi być zgodna z liczbą wypełnianych pól "Opis towarów".

6. Liczba opakowań

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Podać łączną liczbę opakowań wchodzących w skład danej przesyłki.

7. Numer referencyjny

Do fakultatywnego wykorzystania przez użytkowników zawarcie handlowego numeru referencyjnego przydzielonego przez zainteresowaną osobę danej przesyłce.

8. Odbiorca

Podać pełne imię i nazwisko (nazwę) oraz adres osoby (osób) lub przedsiębiorstwa (przedsiębiorstw), którym mają zostać dostarczone towary. W przypadku kilku przesyłek zbiorowych Państwa Członkowskie mogą nakazać dokonanie w tym polu wpisu "różni" i załączenie listy odbiorców do zgłoszenia.

W przypadku wprowadzania towarów do składu celnego jest to pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Jeżeli chodzi o numer identyfikacyjny, to uwagi mogą zostać uzupełnione przez Państwa Członkowskie w celu podania numeru identyfikacyjnego, który właściwe organy nadały zainteresowanej osobie lub przedsiębiorstwu do celów podatkowych, statystycznych lub innych.

9. Osoba odpowiedzialna za sprawy finansowe

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (osoba odpowiedzialna za sprawy finansowe dotyczące danej transakcji).

10. Ostatni kraj załadunku

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie, w zależności od ich potrzeb.

11. Kraj handlu/produkcji

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie, w zależności od ich potrzeb.

12. Szczegóły dotyczące wartości

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (dane potrzebne do obliczenia wartości podatkowej lub statystycznej do celów celnych).

13. Wspólna polityka rolna (WPR)

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (dane dotyczące wprowadzania w życie polityki rolnej).

14. Zgłaszający lub przedstawiciel odbiorcy

Podać pełne imię i nazwisko (nazwę) oraz adres zainteresowanej osoby lub przedsiębiorstwa, zgodnie z obowiązującymi przepisami. W przypadku gdy zgłaszający i odbiorca są tą samą osobą, wpisać "odbiorca".

Jeżeli chodzi o numer identyfikacyjny, to uwagi mogą zostać uzupełnione przez Państwa Członkowskie w celu podania numeru identyfikacyjnego, który właściwe organy nadały zainteresowanej osobie lub przedsiębiorstwu do celów podatkowych, statystycznych lub innych.

15. Kraj wysyłki/wywozu

Podać nazwę kraju, z którego towary zostały wywiezione. Państwa Członkowskie mogą zrezygnować z wykorzystania tego pola, w przypadku gdy wymagają wypełnienia pola 15a.

W przypadku wprowadzania do składu celnego jest to pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Za pomocą odpowiedniego kodu wspólnotowego w polu 15a podać zainteresowane państwo.

Państwa Członkowskie mogą zrezygnować z wykorzystania tego pola, w przypadku gdy wymagają wypełnienia pola 15.

W przypadku objęcia towarów procedurą składu celnego jest to pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Pola 15b nie należy wypełniać.

16. Kraj pochodzenia

Informacje, których podania można wymagać jedynie zgodnie z prawem wspólnotowym.

Jeżeli zgłoszenie dotyczy większej liczby pozycji towarowych o różnym pochodzeniu, w polu tym wpisać "różne". Państwa Członkowskie mogą odstąpić od wykorzystania tego pola, w przypadku gdy wymagają wypełnienia pola 34. W przypadku objęcia towarów gospodarczą procedurą celną wypełnienie tego pola jest fakultatywne.

Państwa Członkowskie mogą odstąpić od wykorzystania tego pola, w przypadku gdy wymagają wypełnienia pola 34.

17. Kraj przeznaczenia

Z wyjątkiem przypadków objęcia towarów procedurą składu celnego, pole to jest polem do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Podać nazwę zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

Za pomocą odpowiedniego kodu wspólnotowego w polu 17a podać zainteresowane Państwo Członkowskie.

W polu 17b podać region przeznaczenia towarów.

18. Oznakowanie i przynależność państwowa środków transportu przy przybyciu

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Podać oznakowanie, np. numer(y) rejestracyjny(-e) lub nazwę środków transportu (samochód ciężarowy, statek, wagon kolejowy, statek powietrzny), na które towary zostały bezpośrednio załadowane przy spełnianiu formalności wywozowych lub tranzytowych, jak również kraj przynależności państwowej środków transportu (lub tych zapewniających napęd w przypadku większej liczby środków transportu) za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych. Na przykład, jeżeli ciągnik i przyczepa mają różne numery rejestracyjne, podać numery rejestracyjne ciągnika i przyczepy oraz przynależność państwową ciągnika.

W przypadku przesyłek pocztowych lub przewozu towarów stałymi urządzeniami transportowymi nie podaje się numerów rejestracyjnych lub przynależności państwowej.

W przypadku przewozu koleją nie podaje się przynależności państwowej.

19. Kontener (Kont.)

Za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych określić sytuację, w jakiej znajdują się towary przy przekraczaniu zewnętrznej granicy wspólnotowej.

20. Warunki dostawy

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Za pomocą odpowiednich pozycji i kodów wspólnotowych wpisać dane odnoszące się do istotnych warunków umowy handlowej.

21. Oznakowanie i przynależność państwowa aktywnego środka transportu przekraczającego granicę

W przypadku oznakowania jest to pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Podać przynależność państwową, z wyjątkiem przypadku powrotnego wywozu towarów wprowadzonych do składu celnego. Jednakże w przypadku przesyłek pocztowych lub przewozu koleją albo stałymi urządzeniami transportowymi nie wpisywać numeru rejestracyjnego i przynależności państwowej.

Za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych podać rodzaj aktywnego środka transportu, przekraczającego zewnętrzną granicę wspólnotową (samochód ciężarowy, statek, wagon kolejowy, statek powietrzny) oraz, w czasie spełniania formalności, oznakowanie identyfikujące ten środek, np. numer rejestracyjny oraz przynależność państwową.

W przypadku transportu kombinowanego lub, jeżeli wykorzystywanych jest kilka środków transportu, aktywnym środkiem transportu jest ten, który porusza cały zestaw. Na przykład w przypadku "samochodu ciężarowego na statku morskim" aktywnym środkiem transportu jest statek; w przypadku "ciągnika z naczepą" aktywnym środkiem transportu jest ciągnik.

22. Waluta i ogólna wartość faktury

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych podać symbol waluty, w której umowa została sporządzona, wraz z ceną ujętą na fakturze dla całości zgłaszanych towarów.

23. Kurs waluty

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (aktualny kurs wymiany waluty faktury w stosunku do waluty zainteresowanego Państwa Członkowskiego).

24. Rodzaj transakcji

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Za pomocą odpowiednich pozycji i kodów wspólnotowych wpisać dane odnoszące się do istotnych warunków umowy handlowej.

25. Rodzaj transportu na granicy

Za pomocą odpowiedniego kodu wspólnotowego wpisać środek transportu odpowiadający aktywnym środkom transportu, na którym towary wprowadzane są na obszar celny Wspólnoty. W przypadku objęcia procedurą składu celnego jest to pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

26. Rodzaj transportu wewnętrznego

Do dnia 31 grudnia 1994 r. jest to pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie. Po tej dacie pole to staje się polem obowiązkowym dla Państw Członkowskich.

Za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych podać symbol środka transportu przy przybyciu.

27. Miejsce wyładunku

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Podać, o ile zostało to przewidziane, za pomocą kodu miejsce, w którym towary zostały wyładowane z aktywnego środka transportu, na którym przekroczyły granicę wspólnotową.

28. Dane finansowe i bankowe

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (transfer funduszy odnoszących się do danej czynności. Informacje dotyczące formalności i procedur finansowych oraz informacje o banku).

29. Urząd wprowadzenia

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Podać urząd celny, przez który towary zostały wprowadzone na obszar celny Wspólnoty.

30. Lokalizacja towarów

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

Podać miejsce, w którym towary mogą zostać poddane badaniu.

31. Opakowania i opis towarów; znaki i numery – numery kontenera(-ów) – liczba i rodzaj

Podać znaki, numery, liczbę i rodzaj opakowań lub, w przypadku towarów niezapakowanych, ilość takich towarów będących przedmiotem zgłoszenia lub, gdzie właściwe, wyraz "luzem", gdzie stosowne wraz z danymi niezbędnymi do ustalenia tożsamości towarów. Opis towarów oznacza ich zwykły opis handlowy. Z wyjątkiem towarów niewspólnotowych objętych procedurą składu celnego w składzie typu A, B, C, E lub F, opis ten musi być tak dokładny, aby było możliwe ustalenie tożsamości i dokonanie klasyfikacji towarów. W polu tym muszą być również umieszczone dane wymagane szczególnym regułami (np. VAT, podatek akcyzowy). W przypadku użycia kontenerów w polu tym należy wpisać również ich znaki identyfikacyjne.

Jeżeli w polu 16 (kraj pochodzenia) wpisano wyraz "różne", Państwa Członkowskie mogą, z zachowaniem przepisów prawa wspólnotowego, nakazać podanie kraju pochodzenia danych towarów.

32. Numer pozycji

Na używanych formularzach i formularzach uzupełniających podać numer danej pozycji w odniesieniu do całkowitej liczby zgłoszonych pozycji, jak określono w uwadze do pola 5.

Jeżeli zgłoszenie odnosi się tylko do jednej pozycji, Państwa Członkowskie mogą odstąpić od obowiązku wypełniania tego pola, wymagając zamiast tego wpisania w polu 5 cyfry 1.

33. Kod towarów

Podać kod odpowiadający danej pozycji towarowej. Państwa Członkowskie mogą przeznaczyć pierwszą z prawej część pola na podanie szczególnej nomenklatury dotyczącej podatków akcyzowych.

34. Kod kraju pochodzenia

Za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych podać w polu 34a kod odpowiadający krajowi wymienionemu w polu 16. Jeżeli w polu 16 wpisano wyraz "różne", wpisać kod odpowiadający krajowi pochodzenia danej pozycji.

Państwa Członkowskie mogą odstąpić od wykorzystania pola 34, w przypadku gdy wymagają wypełnienia pola 16, o ile nie wpisano w nim wyrazu "różne".

W przypadku towarów objętych procedurą składu celnego pole 34 jest polem do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

35. Masa brutto

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (podać masę brutto towarów opisanych w odpowiednim polu 31, wyrażoną w kilogramach. Masa brutto jest sumą masy towarów i wszystkich ich opakowań, z wyjątkiem kontenerów i innego sprzętu transportowego).

36. Preferencje

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (wszelkie stawki preferencyjne, które mają zostać zastosowane).

37. Procedura

Za pomocą odpowiednich kodów wspólnotowych podać procedurę, do której towary są zgłaszane przy wywozie.

38. Masa netto

Podać masę netto towarów opisanych w odpowiednim polu 31, wyrażoną w kilogramach. Masa netto jest masą samych towarów bez opakowań.

39. Kontyngent

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (wprowadzenie w życie prawodawstwa dotyczącego kontyngentów).

40. Deklaracja skrócona/poprzedni dokument

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (odniesienie do danych zawartych w deklaracji skróconej zastosowanej w Państwie Członkowskim przywozu lub do dokumentów odnoszących się do poprzedniej procedury administracyjnej).

41. Uzupełniająca jednostka miary

Wypełniać w zależności od potrzeb, zgodnie z nomenklaturą towarową. Podać ilość danych pozycji, wyrażoną w jednostce określonej w nomenklaturze towarowej. W przypadku wprowadzenia do swobodnego obrotu lub objęcia gospodarczą procedurą celną inną niż procedura składu celnego pole to należy obowiązkowo wypełnić. Pole to należy również obowiązkowo wypełnić w przypadku wprowadzenia towarów prefinansowanych do składu celnego.

42. Cena pozycji

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (podać kwotę zawartą w cenie podanej w polu 22, która odnosi się do danej pozycji).

43. Metoda wartościowania

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (dane potrzebne do obliczenia wartości podatkowej lub statystycznej do celów celnych).

44. Dodatkowe informacje, przedłożone dokumenty; świadectwa i pozwolenia

Podać dane wymagane na mocy mających zastosowanie szczególnych reguł, wraz z odniesieniem do dokumentów przedłożonych ze zgłoszeniem, włącznie z numerami seryjnymi wszystkich egzemplarzy kontrolnych T5. Części pola "Kod dodatkowych informacji (Kod D.I.)" nie należy wypełniać.

45. Korekta

Pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie (dane potrzebne do obliczenia wartości podatkowej lub statystycznej do celów celnych).

46. Wartość statystyczna

Podać wartość statystyczną, wyrażoną w walucie Państwa Członkowskiego, w którym dokonywane są formalności wywozowe, zgodnie z obwiązującymi przepisami wspólnotowymi.

W przypadku powrotnego wywozu towarów objętych procedurą składu celnego jest to pole do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie.

47. Obliczanie opłat

Podać podstawę obliczania opłat (wartość, ciężar lub inne). Państwa Członkowskie mogą zażądać podania rodzaju opłat i podstawy obliczania opłat, stawki należnych opłat i wybranego sposobu płatności, jak również, jedynie do celów informacji, kwotę należnych opłat i sumę opłat odnoszących się do danej pozycji, obliczonych przez osobę zainteresowaną.

W zgłoszeniu objęcia towarów niewspólnotowych procedurą składu celnego w składzie typu D należy podać wyłącznie podstawę obliczenia opłat.

W zależności od potrzeb w każdym wierszu powinien zostać wpisany kod wspólnotowy:

- typu opłaty (np. cło przywozowe, VAT),

- podstawy obliczania opłat,

- stawki należnych opłat,

- kwoty należnych opłat,

- wybranej metody płatności (MP).

48. Płatność odroczona

Pole do fakultatywnego użytku przez Państwa Członkowskie (odniesienie do danego pozwolenia; odroczenia płatności odnoszą się tutaj zarówno do odroczenia płatności należności celnych, jak i kredytowanych podatków).

49. Oznaczenie składu

Podać, w zależności od potrzeb, numer identyfikacyjny składu, wraz z literami poprzedzającymi numer pozwolenia, określającymi Państwo Członkowskie wydania.

Pole to wypełnia się fakultatywnie w przypadku wprowadzenia do swobodnego obrotu i objęcia procedurą celną inną, niż procedura składu celnego lub procedura uszlachetniania biernego towarów objętych procedurą składu celnego.

54. Miejsce i data, podpis i nazwisko zgłaszającego lub jego przedstawiciela

Z zastrzeżeniem szczególnych przepisów, które zostały przyjęte w odniesieniu do wykorzystania systemów komputerowych, oryginał odręcznego podpisu osoby zainteresowanej wraz z jej pełnym imieniem i nazwiskiem musi znajdować się na egzemplarzu, który ma pozostać w urzędzie przeznaczenia. Jeżeli osoba zainteresowana jest osobą prawną, oprócz podpisu, imienia i nazwiska należy podać stanowisko osoby podpisującej.

TYTUŁ III

Uwagi dotyczące formularzy uzupełniających

A. Formularze uzupełniające powinny być stosowane tylko wówczas, gdy zgłaszanych jest kilka pozycji towarowych (por. pole 5). Muszą być one przedkładane wraz z formularzem IM, EX lub EU, lub COM.

B. Instrukcje odnoszące się do tytułów I i II stosuje się także do formularzy uzupełniających.

Jednakże:

- w pierwszej części pola 1 musi być umieszczony symbol "IM/c", "EX/c" lub "EU/c" (lub, gdzie stosowne, "COM/c"); tej pierwszej części pola nie należy wypełniać, jeżeli formularz wykorzystywany jest jedynie do celów tranzytu wspólnotowego, w którym to przypadku w trzeciej części tego pola powinien zostać wpisany symbol określający status towarów do celów stosowania wspólnotowej procedury tranzytowej,

- pole 2/8 jest polem do fakultatywnego wykorzystania przez Państwa Członkowskie i powinno wskazywać tylko imię i nazwisko oraz, jeśli występuje, numer identyfikacyjny zainteresowanej osoby,

- część "ogółem" pola 47 dotyczy łącznego zestawienia zbiorczego wszystkich pozycji objętych formularzami IM/ i IM/c, EX i EX/c, EU i EU/c lub COM i COM/c. Powinno się więc wypełniać tylko ostatnie formularze IM/c, EX/c, EU/c lub COM/c załączone do dokumentu IM, EX, EU lub COM, w celu wykazania kwoty każdego z typów opłat oraz sumę ogólną (SO) należnych opłat.

C. Przy stosowaniu formularzy uzupełniających niewykorzystane pola "Opis towarów" należy tak przekreślić, aby wykluczyć jakiekolwiek ich późniejsze użycie.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 38

KODY STOSOWANE W FORMULARZACH [1]

Pole 1: Zgłoszenie

Pierwsza część pola

Stosowane symbole:

EX: | zgłoszenie wywozowe poza obszar celny Wspólnoty (z wyjątkiem handlu z krajami EFT-y),zgłoszenie do wysyłki towarów niewspólnotowych w ramach handlu między dwoma Państwami Członkowskimi. |

IM: | zgłoszenie objęcia towarów przywożonych na obszar celny Wspólnoty procedurą celną (z wyjątkiem handlu z krajami EFT-y),zgłoszenie objęcia towarów niewspólnotowych procedurą celną w miejscu przeznaczenia, w ramach handlu między dwoma Państwami Członkowskimi (z wyjątkiem handlu z krajami EFT-y). |

EU: | zgłoszenie wywozowe do kraju EFT-y,zgłoszenie przywozowe z kraju EFT-y. |

COM: | zgłoszenie dotyczące towarów wspólnotowych podlegających specjalnym środkom obowiązującym w okresie przejściowym po przystąpieniu nowych Państw Członkowskich,zgłoszenie umieszczenia towarów prefinansowanych w składzie celnym lub w wolnym obszarze celnym,zgłoszenie umieszczenia w składzie towarów wspólnotowych. |

Druga część pola

Stosowane kody podane są poniżej:

0: Wprowadzenie do swobodnego obrotu

Kodu tego nie stosuje się w odniesieniu do towarów powrotnie przywożonych po dokonaniu czasowego wywozu (patrz kod 6).

1: Wywóz ostateczny.

Kodu tego nie stosuje się w przypadku powrotnego wywozu następującego w konsekwencji przywozu czasowego (patrz kod 3).

2: Wywóz czasowy.

3: Powrotny wywóz.

Kodu tego nie stosuje się w przypadku czasowego wywozu (patrz kod 2). Można stosować go tylko do towarów uprzednio czasowo przywiezionych lub do towarów uprzednio czasowo przywiezionych w celu ich umieszczenia pod procedurą składu celnego.

4: Wprowadzenie do użytku domowego.

Kodu tego nie stosuje się w przypadku powrotnego przywozu (patrz kod 6).

5: Przywóz czasowy.

6: Powrotny przywóz.

Kod ten stosuje się jedynie do towarów uprzednio wywiezionych czasowo.

7: Wprowadzenie do składu celnego, włącznie z umieszczeniem w innego rodzaju pomieszczeniach znajdujących się pod kontrolą celną.

9: Przetwarzanie pod kontrolą celną oraz inne procedury.

Trzecia część pola

Tę część pola należy wypełnić tylko w wówczas, gdy formularz stosowany jest do celów wspólnotowej procedury tranzytowej lub jako dokument potwierdzający wspólnotowy status towarów.

Stosowane symbole:

T1: Towary przemieszczające się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego.

T2: Towary przemieszczające się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego.

T: Przesyłka mieszana składająca się z towarów T1 i T2, wyszczególnionych w odrębnych formularzach uzupełniających lub wykazach załadunkowych dla każdego typu towarów. (Puste pole za symbolem T powinno zostać przekreślone).

T2L: Dokument potwierdzający wspólnotowy status towarów.

W okresie przejściowym następującym po przystąpieniu nowych Państw Członkowskich, w zależności od potrzeb i na podstawie art. 206 ust. 1 niniejszego rozporządzenia obok symboli T2 lub T2L powinno się umieścić właściwy symbol, tzn.:

ES: Dla towarów posiadających status towarów "hiszpańskich".

PT: Dla towarów posiadających status towarów "portugalskich".

Pole 10: Pierwszy kraj przeznaczenia

Stosuje się przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1172/95 [2], w szczególności zawarte w załączniku C, corocznie uaktualnianym przez Komisję.

Pole 11: Kraj handlu

Stosuje się przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1172/95, w szczególności zawarte w załączniku C, corocznie uaktualnianym przez Komisję.

Pole 15a: Kod kraju wysyłki/wywozu

Stosuje się przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1172/95, w szczególności zawarte w załączniku C, corocznie uaktualnianym przez Komisję.

Pole 15b: Kod regionu wysyłki/wywozu

Kody do ustalenia przez Państwa Członkowskie.

Pole 17a: Kod kraju przeznaczenia

Stosuje się przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1172/95, w szczególności zawarte w załączniku C, corocznie uaktualnianym przez Komisję.

Pole 17b: Kod regionu przeznaczenia

Kody do ustalenia przez Państwa Członkowskie.

Pole 18: Przynależność państwowa środka transportu przy wyjściu/przybyciu

Zastosowanie mają kody podane w polu 15a.

Pole 19: Kontener

Stosowanymi kodami są:

0: Towary nietransportowane w kontenerach.

1: Towary transportowane w kontenerach.

Pole 20: Warunki dostawy

Kody oraz informacje, które mają zostać umieszczone w pierwszych dwóch częściach niniejszego pola są następujące:

Pierwsza część pola | Znaczenie | Druga część pola |

Kody Incoterms | Incoterms-MIH/EWG Genewa | Miejsce, które należy określić |

EXW | z zakładu | miejsce prac |

FCA | franco przewoźnik | … oznaczone miejsce |

FAS | franco wzdłuż burty statku | oznaczony port załadunku |

FOB | franco statek | oznaczony port załadunku |

CFR | koszt i fracht | oznaczony port przeznaczenia |

CIF | koszt, ubezpieczenie i fracht | oznaczony port przeznaczenia |

CPT | przewoźne opłacone do | oznaczony port przeznaczenia |

CIP | przewoźne i ubezpieczenie opłacone do | oznaczony port przeznaczenia |

DAF | dostarczone na granicę | oznaczone miejsce dostawy na granicy |

DES | dostarczone statek | oznaczony port przeznaczenia |

DEQ | dostarczone nabrzeże | cło opłacone… oznaczony port |

DDU | dostarczone (cło nieopłacone) | oznaczone miejsce przeznaczenia w kraju przywozu |

DDP | dostarczone (cło opłacone) | oznaczone miejsce przeznaczenia w kraju przywozu |

XXX | warunki dostawy inne niż określone powyżej | podanie warunków określonych w umowie |

Państwa Członkowskie mogą zażądać podania w trzeciej części pola następujących danych:

1) miejsca znajdującego się na obszarze danego Państwa Członkowskiego,

2) miejsca znajdującego się w innym Państwie Członkowskim,

3) innych (miejsca znajdującego się poza Wspólnotą)

Pole 21: Przynależność państwowa aktywnego środka transportu przekraczającego granicę

Zastosowanie mają kody podane w polu 15a.

Pole 22: Waluta faktury

Zastosowanie mają kody podane w polu 15a. Jeżeli faktura wystawiona jest w ecu, kodem stosowanym zgodnie z geonomenklaturą jest 900 (jego odpowiednikiem w systemie alfa-2 jest EU).

Pole 24: Rodzaj transakcji

Wykaz stosowanych kodów podany jest poniżej.

Państwa Członkowskie, które wymagają tych informacji, muszą stosować jednocyfrowe kody wymienione w kolumnie A (gdzie stosowne, z wyjątkiem kodu 9). Cyfrę tę należy wpisywać w lewej części pola. Mogą one przewidzieć również dodanie w prawej części pola drugiej cyfry z kolumny B.

Kolumna A | Kolumna B |

1.Transakcje wiążące się z rzeczywistym lub zamierzonym przeniesieniem prawa własności za rekompensatą (finansową lub innego rodzaju) (z wyjątkiem transakcji wymienionych w pkt 2, 7, 8) | 1.Kupno/sprzedaż ryczałtowa2.Dostawa w celu sprzedaży z możliwością zwrotu lub na próbę, do konsygnacji lub za pośrednictwem upełnomocnionego agenta3.Wymiana barterowa (wynagrodzenie w naturze)4.Osobiste zakupy podróżnych5.Leasing finansowy |

2.Zwrot towarów po rejestracji oryginalnej transakcji kodem 1; nieodpłatne zastąpienie towarów | 1.Powrotne wprowadzenie towarów2.Zastąpienie powrotnie wprowadzonych towarów3.Zastąpienie (np. pod zabezpieczeniem) towarów, które nie zostały powrotnie wprowadzone |

3.Transakcje (nieczasowe) wiążące się z przeniesieniem prawa własności, ale niepowodujące płatności (finansowej lub innej) | 1.Towary dostarczone w ramach programów pomocy zarządzanych lub finansowanych w części lub w całości2.Inna ogólna pomoc rządowa3.Inna pomoc (prywatna, organizacji pozarządowych) |

4.Operacje mające na celu przetwarzanie w ramach umowy lub naprawę (z wyjątkiem zarejestrowanych kodem 7) | 1.Przetwarzanie w ramach umowy2.Odpłatna naprawa i konserwacja3.Nieodpłatna naprawa i konserwacja |

5.Operacje następujące po przetwarzaniu w ramach umowy lub po naprawie (z wyjątkiem zarejestrowanych kodem 7) | 1.Przetwarzanie w ramach umowy2.Odpłatna naprawa i konserwacja3.Nieodpłatna naprawa i konserwacja |

6.Transakcje bez przenoszenia prawa własności, np. najem, użyczenie, leasing operacyjny i inne rodzaje czasowego użytku, z wyjątkiem przetwarzania w ramach umowy lub napraw (dostawa lub powrót) | 1.Najem, użyczenie, leasing operacyjny2.Inne formy czasowego użytkowania |

7.Operacje w ramach wspólnego programu obrony lub innego produkcyjnego programu międzyrządowego (np. Airbus) | |

8.Dostawa materiałów i sprzętu na podstawie ogólnej umowy dotyczącej budownictwa lub inżynierii cywilnej | |

9.Inne transakcje | |

A | B | Nazwa rodzaju transportu |

1 | 10 | Transport morski |

12 | Wagon kolejowy na statku morskim |

16 | Pojazd drogowy posiadający własny napęd na statku morskim |

17 | Przyczepa lub naczepa na statku morskim |

18 | Statek śródlądowy na statku morskim |

2 | 20 | Transport kolejowy |

23 | Pojazd drogowy na wagonie kolejowym |

3 | 30 | Transport drogowy |

4 | 40 | Transport lotniczy |

5 | 50 | Przesyłki pocztowe |

7 | 70 | Zainstalowane na stałe urządzenia przesyłowe |

8 | 80 | Żegluga śródlądowa |

9 | 90 | Własny napęd |

Pole 26: Rodzaj transportu wewnętrznego

Zastosowanie mają kody podane w polu 25.

Pole 27: Miejsce załadunku/wyładunku

Kody do ustalenia przez Państwa Członkowskie.

Pole 28: Dane finansowe i bankowe

Kody do ustalenia przez Państwa Członkowskie.

Pole 29: Urząd wprowadzenia/wyprowadzenia

Do czasu harmonizacji kodów w ramach Wspólnoty kody ustalą Państwa Członkowskie. Użycie kodów zamiast wyrazów jest dla Państw Członkowskich fakultatywne.

Pole 33: Kod towarów

Pierwsza część pola (8 cyfr)

Wypełnić zgodnie z Nomenklaturą Scaloną.

Druga część pola (3 znaki)

Wypełnić zgodnie z taryfą krajową i kodem Taric (jeden krajowy znak do celów statystycznych i dwa znaki wspólnotowe w celu stosowania specjalnych środków wspólnotowych w odniesieniu do formalności, które mają być spełnione w miejscu przeznaczenia).

Trzecia część pola (3 znaki)

Kody do ustalenia przez zainteresowane Państwa Członkowskie w celu stosowania środków krajowych.

Czwarta część pola (dodatkowy kod Taric) (4 znaki)

Wypełnić zgodnie z kodem Taric.

Piąta część pola (dane dotyczące podatku akcyzowego) (4 znaki)

Kody do ustalenia przez Państwa Członkowskie.

Pole 34a: Kod kraju pochodzenia

Zastosowanie mają kody podane w polu 15a.

Pole 34b: Kod regionu pochodzenia/produkcji

Kody do ustalenia przez Państwa Członkowskie.

Pole 37: Procedura w przywozie/wywozie

A. Pierwsza część pola:

Kody, które mają zostać umieszczone w tej części pola, są oparte na kodach podanych w drugiej części pola 1.

Są to kody 4-cyfrowe, składające się z dwucyfrowego kodu określającego wnioskowaną procedurę i drugiego dwucyfrowego kodu określającego poprzednią procedurę. Wykaz dwucyfrowych kodów podany jest poniżej.

"Poprzednia procedura" oznacza procedurę, którą towary zostały objęte przed objęciem ich wnioskowaną procedurą.

Należy podkreślić, że, w przypadku gdy poprzednia procedura jest procedurą składu celnego lub odprawy czasowej, bądź gdy towary pochodzą z wolnego obszaru celnego, odnoszący się do nich kod powinien zostać użyty, jedynie w przypadku gdy towary nie zostały objęte gospodarczą procedurą celną (uszlachetnianie czynne, uszlachetnianie bierne, przetwarzanie pod kontrolą celną).

Na przykład:

Powrotny wywóz towarów przywożonych w ramach procedury celnej uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) i następnie objętych procedurą składu celnego = 3151 (a nie 3171)

(Pierwsza operacja = 5100; druga operacja = 7151; powrotny wywóz = 3151).

Podobnie, jeżeli dokonuje się powrotnego przywozu towarów uprzednio wywiezionych czasowo, objęcie jedną z wyżej wymienionych procedur zawieszających uznaje się za prosty przywóz pod tą procedurą. Odniesienie do aspektu "powrotnego przywozu" jest podawane tylko wówczas, gdy towary są dopuszczane do swobodnego obrotu.

Na przykład:

Wprowadzenie do użytku domowego z równoczesnym wprowadzeniem do swobodnego obrotu towarów wywiezionych w ramach procedury celnej uszlachetniania biernego i objętego przy powrotnym przywozie procedurą składu celnego = 6121 (a nie 6171).

(Pierwsza operacja: czasowy wywóz do uszlachetnienia biernego = 2100); druga operacja: wprowadzenie do składu celnego = 7121; trzecia operacja: wprowadzenie do użytku domowego + wprowadzenie do swobodnego obrotu = 6121).

Wykaz kodów procedur

(Dwa z tych elementów podstawowych muszą zostać połączone w celu utworzenia 4-cyfrowego kodu)

01: Swobodny obrót towarami z jednoczesną powrotną wysyłką w ramach handlu między częściami obszaru celnego Wspólnoty, w odniesieniu do których stosuje się przepisy dyrektywy Rady 77/388/EWG [12] a częściami tego obszaru, w stosunku do których przepisy te nie mają zastosowania, lub w handlu między częściami tego obszaru, w odniesieniu do których przepisy te nie mają zastosowania.

Swobodny obrót towarami z jednoczesną powrotną wysyłką w ramach handlu między Wspólnotą a Księstwem Andory [13], jak również między Wspólnotą a Republiką San Marino [14].

02: Swobodny obrót w celu zastosowania procedury uszlachetniania biernego (system ceł zwrotnych) [15].

05: Swobodny obrót i jednoczesne objęcie procedurą uszlachetniania biernego, inną niż ta określona kodami 02 i 51.

07: Swobodny obrót z objęciem procedurą składu celnego (również w innych pomieszczeniach znajdujących się pod kontrolą fiskalną).

08a): Towary dopuszczone do swobodnego obrotu w ramach procedury uszlachetniania czynnego (system ceł zwrotnych) w innym Państwie Członkowskim.

10: Wywóz/wysyłka ostateczna

21: Czasowy wywóz w ramach procedury celnej uszlachetniania biernego [16].

22: Czasowy wywóz w ramach procedury uszlachetniania biernego, innej niż określona kodem 21.

23: Czasowy wywóz w celu powrotu w stanie niezmienionym.

24a): Towary uprzednio objęte procedurą uszlachetniania biernego w innym Państwie Członkowskim.

31: Powrotny wywóz.

40: Użytek domowy z jednoczesnym wprowadzeniem do swobodnego obrotu towarów niezwolnionych z cła.

41: Użytek domowy z wprowadzeniem do swobodnego obrotu w ramach procedury uszlachetniania czynnego (system ceł zwrotnych).

42: Użytek domowy z jednoczesnym wprowadzeniem do swobodnego obrotu towarów zwolnionych z cła.

43: Użytek domowy z jednoczesnym wprowadzeniem towarów do swobodnego obrotu w ramach wprowadzania w życie w okresie przejściowym po przystąpieniu nowych Państw Członkowskich specjalnych środków związanych z poborem należności.

44a): Towary dopuszczone do domowego użytku z jednoczesnym dopuszczeniem do swobodnego obrotu w ramach procedury uszlachetniania czynnego (system ceł zwrotnych) [17] w innym Państwie Członkowskim.

45: Częściowe wprowadzenie do domowego użytku z jednoczesnym wprowadzeniem do swobodnego obrotu i objęciem procedurą składu celnego (również w innych pomieszczeniach znajdujących się pod kontrolą fiskalną).

46: Dopuszczenie do swobodnego obrotu w ramach procedury uszlachetniania czynnego (system ceł zwrotnych) [18] w pomieszczeniach składu celnego.

47: Swobodny obrót w ramach procedury uszlachetniania czynnego (system ceł zwrotnych) w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym.

49: Wprowadzenie do domowego użytku towarów wspólnotowych w ramach handlu między częściami obszaru celnego Wspólnoty, w odniesieniu do których stosuje się przepisy dyrektywy Rady 77/388/EWG a częściami tego obszaru, w stosunku do których przepisy te nie mają zastosowania, lub w handlu między częściami tego obszaru, w odniesieniu do których przepisy te nie mają zastosowania.

Wprowadzenie towarów do domowego użytku w ramach handlu między Wspólnotą a Księstwem Andory, jak również między Wspólnotą a Republiką San Marino.

51: Procedura uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) [19]

52: Procedura uszlachetniania czynnego, inna niż określona kodami 02 i 51.

53: Przywóz w celu objęcia procedurą odprawy czasowej.

54a): Towary objęte lub otrzymane w ramach procedury uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) [20] w innym Państwie Członkowskim (i które nie zostały dopuszczone tam do swobodnego obrotu).

55: Procedura uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) [21] w pomieszczeniach składu celnego.

56: Procedura uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym.

57: Przeniesienie towarów lub produktów objętych procedurą uszlachetniania czynnego z zastosowaniem systemu zawieszeń [22].

61: Powrotny przywóz z jednoczesnym dopuszczeniem do swobodnego obrotu i do użytku domowego towarów niezwolnionych z cła.

62: Powrotne wprowadzenie z wprowadzeniem do użytku domowego w ramach handlu między częściami obszaru celnego Wspólnoty, w odniesieniu do których stosuje się przepisy dyrektywy Rady 77/388/EWG a częściami tego obszaru, w stosunku do których przepisy te nie mają zastosowania, lub w handlu między częściami tego obszaru, w odniesieniu do których przepisy te nie mają zastosowania.

Powrotne wprowadzenie z wprowadzeniem do użytku domowego w ramach handlu między Wspólnotą a Księstwem Andory, jak również między Wspólnotą a Republiką San Marino.

63: Powrotny przywóz z jednoczesnym dopuszczeniem do swobodnego obrotu i dopuszczeniem do użytku domowego towarów zwolnionych z cła.

65: Powrotny przywóz z jednoczesnym dopuszczeniem do swobodnego obrotu i objęciem procedurą uszlachetniania czynnego, inną niż określona kodami 02 i 51.

67: Powrotny przywóz z jednoczesnym dopuszczeniem do swobodnego obrotu i objęciem procedurą składu (również w innych pomieszczeniach znajdujących się pod kontrolą fiskalną).

71: Procedura składu celnego, włączając w to umieszczenie w innych pomieszczeniach znajdujących się pod kontrolą celną.

72: Umieszczenie w składzie celnym towarów krajowych (włączając w to umieszczenie w innych pomieszczeniach znajdujących się pod kontrolą fiskalną).

73: Umieszczenie w składzie celnym towarów wspólnotowych (włączając w to umieszczenie w innych pomieszczeniach znajdujących się pod kontrolą fiskalną).

76: Umieszczenie w składzie wywozowym lub w wolnym obszarze celnym z wcześniejszym uiszczeniem refundacji wywozowych w odniesieniu do produktów lub towarów przeznaczonych do wywozu bez dalszego przetwarzania [23].

77: Składowanie z zamiarem wywozu z wcześniejszym uiszczeniem refundacji wywozowych w odniesieniu do produktów przetworzonych i towarów uzyskanych z produktów podstawowych [24].

78: Umieszczenie w wolnym obszarze celnym, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w kodzie 76.

91: Objęcie procedurą przetwarzania pod kontrolą celną.

92a): Towary objęte lub uzyskane w ramach procedury przetwarzania pod kontrolą celną w innym Państwie Członkowskim (i które nie zostały tam dopuszczone do swobodnego obrotu).

93: Zniszczenie towarów (pod dozorem celnym).

94: Objęcie procedurą ostatecznego użycia pod kontrolą celną (szczególne przeznaczenie).

95: Zaopatrzenie dla sklepów na statkach i statkach powietrznych.

96: Zaopatrzenie dla sklepów wolnocłowych w portach i portach lotniczych.

Uwaga:

Kod 00 stosowany jest również dla określenia, że towary nie były uprzednio objęte jakąkolwiek procedurą celną (tzn. jedynie jako trzecia i czwarta cyfra).

a) Kody te nie mogą być stosowane jako pierwsze dwie cyfry kodu procedury, ale służą jedynie do określenia poprzedniej procedury, np. 4054 = dopuszczenie do swobodnego obrotu i użytku domowego towarów uprzednio objętych procedurą UCZ z zastosowaniem systemu zawieszeń w innym Państwie Członkowskim.

B. Druga część pola

Do czasu harmonizacji na poziomie wspólnotowym kody (do trzech znaków) ustalają Państwa Członkowskie.

Pole 47: Obliczanie opłat

Pierwsza kolumna: rodzaj opłaty

Do czasu harmonizacji na poziomie wspólnotowym kody ustalają Państwa Członkowskie.

Ostatnia kolumna: Metoda płatności

Stosowane kody, w zależności od wyboru zainteresowanego Państwa Członkowskiego, podane są poniżej:

A: | Natychmiastowa płatność gotówką lub w inny równoważny sposób. |

B: | Płatność gotówką. |

C: | Płatność czekiem zakreślonym (przekaz bankowy). |

D: | Inne (np. bezpośrednie obciążenie rachunku agenta celnego). |

E: | Płatność odroczona. |

F: | Płatność odroczona – system celny lub podobny system krajowy. |

G: | Płatność odroczona – system VAT (art. 23 szóstej dyrektywy VAT). |

H: | Towary przywożone na rzecz upoważnionego odbiorcy VAT (odroczenie płatności z rachunku odbiorcy). |

J: | Płatność poprzez administrację urzędów pocztowych (przesyłki pocztowe) lub za pośrednictwem innego organu rządowego bądź sektora publicznego. |

K: | Kredyt akcyzowy lub obniżenie akcyzy. |

L: | Zabezpieczenie lub gwarancja zapłaty. |

M: | Zabezpieczenie, włącznie z depozytem gotówkowym. |

N: | Indywidualny depozyt gotówkowy. |

P: | Zabezpieczenie gotówkowe z konta gotówkowego agenta celnego. |

Q: | Płatność rozłożona w czasie. |

R: | Gwarancja. |

S: | Gwarancja pojedyncza. |

T: | Płatność z konta gwarancyjnego agenta celnego. |

U: | Płatność z gwarancji na podstawie stałego upoważnienia agenta. |

V: | Płatność z gwarancji konta osoby zainteresowanej. |

O: | Gwarancja złożona przez agencję interwencyjną. |

W: | Ogólne zobowiązanie finansowe agenta celnego. |

X: | Zobowiązanie finansowe osoby zainteresowanej. |

Y: | Zwykłe zobowiązanie. |

Z: | Zobowiązanie |

Pole 49: Oznaczenie składu celnego

Podać literę określającą typ składu celnego, zgodnie z opisami zawartymi w art. 504, wraz z numerem identyfikacyjnym nadanym przez Państwo Członkowskie przy wydawaniu pozwolenia.

Pole 51: Przewidywane urzędy tranzytowe (i kraje)

Określenie krajów

Wykaz stosowanych kodów podany jest poniżej:

B lub BE: | Belgia |

DK: | Dania |

D lub DE | Niemcy |

EL lub GR | Grecja |

ES: | Hiszpania |

FR: | Francja |

IRL lub IE: | Irlandia |

IT: | Włochy |

LU: | Luksemburg |

NL: | Niderlandy |

PT: | Portugalia |

GB: | Zjednoczone Królestwo |

A lub AT: | Austria |

FI: | Finlandia |

NO: | Norwegia |

SE: | Szwecja |

CH: | Szwajcaria |

IS: | Islandia |

Pole 52: Zabezpieczenie

Rodzaj zabezpieczenia

Wykaz stosowanych kodów jest następujący:

Rodzaj | Kod | Inne informacje |

Zabezpieczenie niewymagane w tranzycie wspólnotowym (art. 95 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92) | 0 | Numer poświadczenia o zwolnieniu z obowiązku złożenia zabezpieczenia |

Gwarancja generalna | 1 | Numer poświadczenia gwarancji Urząd składania gwarancji |

Gwarancja pojedyncza | 2 | |

Zabezpieczenie gotówką | 3 | |

Gwarancja ryczałtowa | 4 | |

Zabezpieczenie na mocy art. 467 | 5 | |

Zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia (art. 94 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92) | 6 | |

Zabezpieczenie niewymagane dla niektórych instytucji publicznych | 8 | |

Określenie krajów

Zastosowanie mają kody podane w polu 51.

Pole 53: Urząd przeznaczenia (i kraj)

Zastosowanie mają kody podane w polu 25.

[1] Użycie w niniejszym załączniku wyrażeń "wywóz", "powrotny wywóz", "przywóz" i "powrotny przywóz" odnosi się również do wysyłki, powrotnej wysyłki, wprowadzenia i powrotnego wprowadzenia.

[2] Dz.U. L 183 z 14.7.1975, str. 3.

[12] Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1.

[13] Decyzja Rady 90/680/EWG (Dz.U. L 374 z 31.12.1990, str. 13).

[14] Decyzja Rady 92/561/EWG (Dz.U. L 359 z 9.12.1992, str. 13).

[15] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 19 października 1992 r.: art. 114 ust. 1 lit. b) (patrz również ust. 2 lit. b).

[16] Artykuł 114 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 (patrz również ust. 2 lit. a)).

[17] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 19 października 1992 r.: art. 114 ust. 1 lit. b) (patrz również ust. 2 lit. b).

[18] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 19 października 1992 r.: art. 114 ust. 1 lit. b) (patrz również ust. 2 lit. b).

[19] Artykuł 114 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 (patrz również ust. 2 lit. a)).

[20] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 19 października 1992 r.: art. 114 ust. 1 lit. b) (patrz również ust. 2 lit. b).

[21] Artykuł 114 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 (patrz również ust. 2 lit. a)).

[22] Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3710/92 (Dz.U. L 378 z 23.12.1992, str. 9).

[23] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 565/80 z dnia 4 marca 1980 r. w sprawie zaliczek na poczet refundacji wywozowych produktów rolnych; - art. 5 ust. 2 (Dz.U. L 62 z 7.3.1980, str. 5).

[24] Rozporządzenie (EWG) nr 565/80 – art. 4 ust. 2.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 39

WYKAZ PRODUKTÓW NAFTOWYCH, W ODNIESIENIU DO KTÓRYCH STOSUJE SIĘ WARUNKI WYMAGANE DLA KORZYSTANIA Z UPRZYWILEJOWANEGO TRAKTOWANIA TARYFOWEGO ZE WZGLĘDU NA ICH PRZEZNACZENIE

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 1602/2000, Dz.U. L 188 z 26.7.2000, str. 1-132.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 40

WYKAZ PRODUKTÓW PRZEZNACZONYCH DLA STATKÓW POWIETRZNYCH, STATKÓW I PLATFORM WIERTNICZYCH, W ODNIESIENIU DO KTÓRYCH STOSUJE SIĘ WARUNKI DLA KORZYSTANIA Z UPRZYWILEJOWANEGO TRAKTOWANIA TARYFOWEGO ZE WZGLĘDU NA ICH PRZEZNACZENIE

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 1602/2000, Dz.U. L 188 z 26.7.2000, str. 1-132.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 41

WYKAZ TOWARÓW, W ODNIESIENIU DO KTÓRYCH, ZGODNIE Z ART. 291-304 NIE MAJĄ ZASTOSOWANIA WARUNKI DLA KORZYSTANIA Z UPRZYWILEJOWANEGO TRAKTOWANIA TARYFOWEGO ZE WZGLĘDU NA ICH PRZEZNACZENIE

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 1602/2000, Dz.U. L 188 z 26.7.2000, str. 1-132.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 42

ŻÓŁTA ETYKIETA

+++++ TIFF +++++

Kolor:

czarne litery na żółtym tle.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 43

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 44

UWAGI

(do umieszczenia na stronie 2 okładki karnetu)

1. Niniejszy karnet zawiera dziesięć formularzy, z których każdy składa się z oryginału i kopii.

2. Formularze należy wypełniać bądź na maszynie do pisania, bądź w sposób czytelny odręcznie; w tym drugim przypadku należy je wypełniać tuszem i drukowanymi literami. Nie mogą one nosić śladów wymazań ani dopisków. Zmiany nanoszone na formularzu wprowadza się poprzez wykreślenie błędnych danych i naniesienie, o ile zaistnieje taka potrzeba, danych poprawnych. Każda w ten sposób dokonana zmiana musi być parafowana przez osobę, która podpisała zgłoszenie zawierające zmiany.

3. - Pola 1 i 2 formularza muszą być wypełnione w języku, w którym wydrukowany jest formularz.

- pola 4-11 formularza muszą być wypełnione w jednym z języków urzędowych Wspólnoty.

4. Kapitan statku, który złowił produkty, musi wypełnić pola 4, 5 i 8 oryginału i kopii formularza:

a) każdorazowo, gdy wyładowuje złowione produkty w Państwie Członkowskim innym niż państwo, do którego należy jego statek;

b) każdorazowo, gdy przeładowuje złowione produkty na inny statek Państwa Członkowskiego;

c) każdorazowo, gdy wyładowuje złowione produkty w państwie lub na terytorium znajdującym się poza Wspólnotą.

5. Jeżeli na pokładzie statku, który je złowił, produkty podlegają przerobowi, w którego wyniku uzyskane produkty objęte są pozycją 15.04 (tłuszcze i oleje rybne i ssaków morskich) lub 23.01 (mąki i mączki z ryb, mięczaków lub skorupiaków) Wspólnej Taryfy Celnej, kapitan tego statku musi wypełnić pola 4-8 oryginału oraz kopię formularza.

6. W przypadku przeładunku na morzu produktów złowionych lub uzyskanych w wyniku przerobu, określonych w punkcie 5 powyżej, należy wypełnić pole 9 oryginału i kopii formularza. Pole to musi być podpisane przez dwóch zainteresowanych kapitanów, a formularz musi zostać zwrócony kapitanowi statku, na który zostały przeładowane złowione lub uzyskane produkty.

7. Jeżeli złowione produkty podlegają przerobowi określonemu w punkcie 5 powyżej na pokładzie statku, na który zostały przeładowane, kapitan tego statku musi wypełnić pola 6, 7 i 10 oryginału formularza, który otrzymał od kapitana statku, który złowił produkty.

8. W przypadku drugiego przeładunku złowionych lub uzyskanych produktów określonych w punkcie 5 powyżej lub w przypadku przeładunku uzyskanych produktów, określonych w punkcie 7 powyżej, należy wypełnić pole 11 oryginału formularza. Pole to musi być podpisane przez dwóch zainteresowanych kapitanów, a formularz musi zostać zwrócony kapitanowi statku, na który zostały przeładowane złowione lub uzyskane produkty.

9. Oryginał stosowanego formularza musi zostać przekazany organom celnym Państwa Członkowskiego, w którym złowione lub uzyskane produkty, do których się odnosi, są przedmiotem zgłoszenia w celu nadania im procedury celnej. W przypadku przeładunku musi zostać przekazany kapitanowi statku, na który są przeładowywane złowione lub uzyskane produkty.

10. Karnet należy przedstawić organom celnym przy każdym powrocie statku do jego portu rejestracji lub portu macierzystego, jeżeli karnet był wykorzystywany od jego wypłynięcia. Karnet należy również przedstawić na każde żądanie organów celnych.

11. Karnet należy zwrócić organom celnym, które go wydały, jeżeli statek, dla którego wydano karnet, przestaje spełniać przewidziane warunki lub gdy zostaną wykorzystane wszystkie egzemplarze karnetu.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 45

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 46

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 47

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 48

TRANZYT WSPÓLNOTOWY

GWARANCJA GENERALNA

(Gwarancja generalna dla wielu procedur tranzytu wspólnotowego)

I. Zobowiązanie gwaranta

1. Niżej podpisany(-a) [1]…

zamieszkały(-a) (z siedzibą) w [2] …

niniejszym składa solidarnie poręczenie w urzędzie składania gwarancji w…

do maksymalnej kwoty …

wobec Królestwa Belgii, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Irlandii, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Niderlandów, Republiki Portugalskiej, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na wszelkie kwoty, których główny zobowiązany [3]…

może być winny lub stać się winnym wymienionym państwom z tytułu naruszeń lub nieprawidłowości popełnionych podczas realizacji przez tę osobę czynności tranzytu wspólnotowego, włączając cła, podatki, opłaty rolne i inne opłaty – z wyjątkiem kar pieniężnych – w odniesieniu do nominalnych (głównych) lub dalszych zobowiązań, wydatków, w tym nieprzewidzianych.

2. Niżej podpisany zobowiązuje się w terminie 30 dni po pierwszym pisemnym wezwaniu właściwych organów państw wymienionych w ust. 1 niezwłocznie uiścić żądane kwoty do wysokości wymienionej kwoty maksymalnej, o ile on lub ona bądź inna zainteresowana osoba nie udowodni właściwym organom przed upływem tego terminu, że w trakcie czynności tranzytu wspólnotowego nie zostało popełnione żadne naruszenie lub nieprawidłowość w rozumieniu ust. 1.

Właściwe organy mogą z uzasadnionych powodów na wniosek podpisanego przedłużyć termin 30 dni, w którym niżej podpisany musi uiścić żądane kwoty. Koszty wynikające z udzielenia dodatkowego terminu, w szczególności odsetki, należy tak wyliczyć, aby odpowiadały one kwocie pobieranej z tego tytułu na rynku pieniężnym lub finansowym zainteresowanego państwa.

Kwota ta nie może zostać pomniejszona o kwoty, które na mocy tego zobowiązania zostały już zapłacone, chyba że wystąpiono z regresem wobec niżej podpisanego w odniesieniu do czynności tranzytu wspólnotowego, która zaczęła się przed przyjęciem poprzedzającego wezwania do zapłaty lub w ciągu następnych 30 dni.

3. Niniejsze zobowiązanie jest wiążące od dnia jego przyjęcia przez urząd składania gwarancji.

Niniejsza gwarancja może być w każdej chwili odwołana przez niżej podpisanego, jak również przez państwo, na którego terytorium znajduje się urząd składania gwarancji.

Odwołanie to staje się skuteczne szesnastego dnia po powiadomieniu o nim drugiej strony.

Niżej podpisany(-a) pozostaje odpowiedzialny(-a) za uiszczenie kwot, które mogą stać się należne w ramach tego zobowiązania z tytułu realizacji czynności tranzytu wspólnotowego, które zaczęły się przed dniem, w którym odwołanie gwarancji staje się skuteczne, nawet jeżeli płatności zażądano po tej dacie.

4. Do celów niniejszego zobowiązania niżej podpisany(-a) ustanawia siedzibę [4] w [5] …

oraz w każdym z pozostałych państw określonych w ust.1:

+++++ TIFF +++++

Niżej podpisany(-a) uznaje, że wszelka korespondencja i uwagi oraz wszystkie formalności lub środki proceduralne odnoszące się do niniejszego zobowiązania i pisemnie złożone w jednej z jego siedzib uważa się za należycie mu doręczone.

Niżej podpisany(-a) uznaje właściwość sądów w miejscach jego siedzib.

Niżej podpisany(-a) zobowiązuje się utrzymać adresy swoich siedzib lub, w przypadku ewentualnej zmiany jednej lub kilku z nich, z wyprzedzeniem poinformować urząd składania gwarancji.

Sporządzono w …, dnia …

(podpis) [6]

II. Przyjęcie przez urząd składania gwarancji

Urząd składania gwarancji …

Zobowiązanie gwaranta przyjęte dnia …

(pieczęć i podpis)

[1] Imiona i nazwisko lub nazwa przedsiębiorstwa.

[2] Pełny adres.

[3] Imiona i nazwisko lub nazwa przedsiębiorstwa oraz pełny adres głównego zobowiązanego

[4] Jeżeli przepisy prawa danego państwa nie przewidują ustanowienia siedziby, gwarant wyznacza, w każdym z państw określonych w ust. 1, pełnomocnika upoważnionego do odbierania wszelkiej zaadresowanej do niego korespondencji. Dla decyzji w kwestiach spornych wynikających z tej gwarancji właściwe są sądy w miejscu zamieszkania (siedzibie) gwaranta lub jego pełnomocników. Zobowiązania wynikające z ust. 4 akapit drugi i czwarty muszą być odpowiednio zgodne.

[5] Pełny adres.

[6] Podpis musi nastąpić po odręcznym wpisie podpisującego "Gwarancja na …kwotę …" i słownym wpisaniu pełnej kwoty

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 49

TRANZYT WSPÓLNOTOWY

GWARANCJA POJEDYNCZA

(Gwarancja dla pojedynczej czynności tranzytu wspólnotowego)

I. Zobowiązanie gwaranta

1. Niżej podpisany(-a) [1] …

zamieszkały(-a) (z siedzibą) w [2] …

niniejszym składa solidarnie poręczenie w urzędzie wyjścia w …

do maksymalnej kwoty …

wobec Królestwa Belgii, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Irlandii, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Niderlandów, Republiki Portugalskiej, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, na wszelkie kwoty, które główny zobowiązany [3] …

może być winny lub stać się winnym wymienionym państwom z tytułu naruszeń lub nieprawidłowości popełnionych podczas realizacji lub w związku z realizacją przez tę osobę czynności tranzytu wspólnotowego z urzędu wyjścia w …

do urzędu przeznaczenia w …

w obniesieniu do towarów wyznaczonych poniżej, włączając cła, podatki, opłaty rolne i inne opłaty – z wyjątkiem kar pieniężnych – w odniesieniu do nominalnych (głównych) lub dalszych zobowiązań, wydatków, w tym nieprzewidzianych.

2. Niżej podpisany zobowiązuje się w terminie 30 dni po pierwszym pisemnym wezwaniu właściwych organów państw określonych w ust. 1 niezwłocznie uiścić żądane kwoty do wysokości wymienionej kwoty maksymalnej, o ile on lub ona bądź inna zainteresowana osoba nie udowodni właściwym organom przed upływem tego terminu, że w trakcie czynności tranzytu wspólnotowego nie zostało popełnione żadne naruszenie lub nieprawidłowość w rozumieniu ust. 1.

Właściwe organy mogą z uzasadnionych powodów na wniosek podpisanego przedłużyć termin 30 dni, w którym niżej podpisany musi uiścić żądane kwoty. Koszty wynikające z udzielenia dodatkowego terminu, w szczególności odsetki, należy tak wyliczyć, aby odpowiadały one kwocie, pobieranej z tego tytułu na rynku pieniężnym lub finansowym zainteresowanego państwa.

3. Niniejsze zobowiązanie jest wiążące od dnia jego przyjęcia przez urząd składania gwarancji.

4. Do celów niniejszego zobowiązania niżej podpisany(-a) ustanawia siedzibę [4] w [5]…

oraz w każdym z pozostałych państw określonych w ust. 1:

+++++ TIFF +++++

Niżej podpisany(-a) uznaje, że wszelka korespondencja i uwagi oraz wszystkie formalności lub środki proceduralne odnoszące się do niniejszego zobowiązania i pisemnie złożone w jednej z jego siedzib uważa się za należycie mu doręczone.

Niżej podpisany(-a) uznaje właściwość sądów w miejscach jego siedzib.

Niżej podpisany(-a) zobowiązuje się utrzymać adresy swoich siedzib lub w przypadku ewentualnej zmiany jednej lub kilku z nich z wyprzedzeniem poinformować urząd składania gwarancji.

Sporządzono w …, dnia …

(Podpis) [6]

II. Przyjęcie przez urząd wyjścia

Urząd wyjścia …

Zobowiązanie gwaranta przyjęte w dniu …

dla czynności tranzytu wspólnotowego dokonywanego z zastosowaniem dokumentu T1/T2/T2F [7], wystawionego dnia …

pod nr …

(Pieczęć i podpis)

[1] Imiona i nazwisko lub nazwa przedsiębiorstwa.

[2] Pełny adres.

[3] Imiona i nazwisko lub nazwa przedsiębiorstwa oraz pełny adres głównego zobowiązanego.

[4] Jeżeli przepisy prawa danego państwa nie przewidują ustanowienia siedziby, gwarant wyznacza, w każdym z państw określonych w ust. 1, pełnomocnika upoważnionego do odbierania wszelkiej zaadresowanej do niego korespondencji. Dla decyzji w kwestiach spornych wynikających z tej gwarancji właściwe są sądy w miejscu zamieszkania (siedzibie) gwaranta lub jego pełnomocników. Zobowiązania wynikające z ust. 4 akapit drugi i czwarty muszą być odpowiednio zgodne.

[5] Pełny adres.

[6] Podpis musi nastąpić po odręcznym wpisie podpisującego "Gwarancja na …kwotę .…" i słownym wpisaniu pełnej kwoty

[7] Niepotrzebne skreślić.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 50

TRANZYT WSPÓLNOTOWY

GWARANCJA RYCZAŁTOWA

(System gwarancji ryczałtowej)

I. Zobowiązanie gwaranta

1. Niżej podpisany(-a) [1]…

zamieszkały(-a) (z siedzibą) w [2]…

niniejszym składa solidarnie poręczenie w urzędzie składania gwarancji w …

wobec Królestwa Belgii, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Irlandii, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Niderlandów, Republiki Portugalskiej, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, na wszelkie kwoty, które główny zobowiązany może być winny lub stać się winnym wymienionym państwom z tytułu naruszeń lub nieprawidłowości popełnionych podczas realizacji przez tę osobę czynności tranzytu wspólnotowego, włączając cła, podatki, opłaty rolne i inne opłaty – z wyjątkiem kar pieniężnych – w odniesieniu do nominalnych (głównych) lub dalszych zobowiązań, wydatków, w tym nieprzewidzianych, za które niżej podpisany(-a) przejął(-ęła) poręczenie poprzez wystawienie tytułów gwarancyjnych, do maksymalnej kwoty 7000 ECU na każdy tytuł gwarancyjny.

2. Niżej podpisany zobowiązuje się, w terminie 30 dni po pierwszym pisemnym wezwaniu właściwych organów państw wymienionych w ust. 1, niezwłocznie uiścić żądane kwoty do wysokości wymienionej kwoty maksymalnej, o ile on (ona) lub inna zainteresowana osoba nie udowodni właściwym organom przed upływem tego terminu, że w trakcie czynności tranzytu wspólnotowego nie zostało popełnione żadne naruszenie lub nieprawidłowość w rozumieniu ust. 1.

Właściwe organy mogą z uzasadnionych powodów, na wniosek niżej podpisanego, przedłużyć termin 30 dni, w którym niżej podpisany musi uiścić żądane kwoty. Koszty wynikające z udzielenia dodatkowego terminu, w szczególności odsetki, należy tak wyliczyć, aby odpowiadały one kwocie pobieranej z tego tytułu na rynku pieniężnym lub finansowym zainteresowanego państwa.

3. Niniejsze zobowiązanie jest wiążące od dnia jego przyjęcia przez urząd składania gwarancji.

Niniejsza gwarancja może być w każdej chwili odwołana przez niżej podpisanego, jak również przez państwo, na którego terytorium znajduje się urząd składania gwarancji.

Odwołanie gwarancji staje się skuteczne 16. dnia po powiadomieniu o tym drugiej strony.

Niżej podpisany(-a) pozostaje odpowiedzialny(-a) za uiszczenie kwot, które mogą stać się należne w ramach tego zobowiązania z tytułu realizacji czynności tranzytu wspólnotowego, które zaczęły się przed dniem, w którym odwołanie gwarancji staje się skuteczne, nawet jeżeli płatności zażądano po tej dacie.

4. Do celów niniejszego zobowiązania niżej podpisany(-a) ustanawia siedzibę [3] w [4]…

oraz w każdym z pozostałych państw określonych w ust. 1:

+++++ TIFF +++++

Niżej podpisany(-a) uznaje, że wszelka korespondencja i uwagi oraz wszystkie formalności lub środki proceduralne odnoszące się do niniejszego zobowiązania i pisemnie złożone w jednej z jego siedzib uważa się za należycie mu doręczone.

Niżej podpisany(-a) uznaje właściwość sądów w miejscach jego siedzib.

Niżej podpisany(-a) zobowiązuje się utrzymać adresy swoich siedzib lub, w przypadku ewentualnej zmiany jednej lub kilku z nich, z wyprzedzeniem poinformować urząd składania gwarancji.

Sporządzono w…, dnia …

(podpis) [5]

II. Przyjęcie przez urząd składania gwarancji

Urząd składania gwarancji …

Zobowiązanie gwaranta przyjęte w dniu …

(pieczęć i podpis)

[1] Imiona i nazwisko lub nazwa przedsiębiorstwa.

[2] Pełny adres.

[3] Jeżeli przepisy prawa danego państwa nie przewidują ustanowienia siedziby, gwarant wyznacza, w każdym z państw określonych w ust. 1, pełnomocnika upoważnionego do odbierania wszelkiej zaadresowanej do niego korespondencji. Dla decyzji w kwestiach spornych wynikających z tej gwarancji właściwe są sądy w miejscu zamieszkania (siedzibie) gwaranta lub jego pełnomocników. Zobowiązania wynikające z ust. 4 akapit drugi i czwarty muszą być odpowiednio zgodne.

[4] Pełny adres.

[5] Podpis musi nastąpić po odręcznym wpisie podpisującego "Gwarancja na …kwotę…" i słownym wpisaniu pełnej kwoty.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 51

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 52

WYKAZ TOWARÓW, PRZY KTÓRYCH TRANSPORCIE KWOTA GWARANCJI RYCZAŁTOWEJ ZOSTAJE PODWYŻSZONA

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 2787/2000, Dz.U. L 330 z 27.12.2000, str. 1-86.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 53

WYKAZ TOWARÓW, PRZY KTÓRYCH TRANSPORCIE KWOTA GWARANCJI GENERALNEJ ZOSTAJE PODWYŻSZONA

ex0102 | Bydło żywe, inne niż zwierzęta hodowlane czystej krwi |

ex0103 | Trzoda chlewna żywa, inna niż zwierzęta hodowlane czystej krwi |

ex0104 | Owce i kozy żywe, inne niż zwierzęta hodowlane czystej krwi |

0201 | Mięso wołowe świeże lub chłodzone |

0202 | Mięso wołowe mrożone |

0203 | Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone |

0204 | Mięso baranie lub kozie, świeże, chłodzone lub mrożone |

1001 | Pszenica i mieszanka żyta z pszenicą (meslin) |

1002 | Żyto |

1003 | Jęczmień |

1004 | Owies |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 54

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 55

ZWOLNIENIE Z OBOWIĄZKU ZŁOŻENIA ZABEZPIECZENIA – ZOBOWIĄZANIE OSOBY ZAINTERESOWANEJ

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 2787/2000, Dz.U. L 330 z 27.12.2000, str. 1-86.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 56

WYKAZ TOWARÓW O PODWYŻSZONYM RYZYKU, W STOSUNKU DO KTÓRYCH ZWOLNIENIE Z OBOWIĄZKU ZŁOŻENIA ZABEZPIECZENIA NIE MA ZASTOSOWANIA

ex0102 | Bydło żywe, inne niż zwierzęta hodowlane czystej krwi |

ex0103 | Trzoda chlewna żywa, inna niż zwierzęta hodowlane czystej krwi |

ex0104 | Owce i kozy żywe, inne niż zwierzęta hodowlane czystej krwi |

0201 | Mięso wołowe świeże lub chłodzone |

0202 | Mięso wołowe mrożone |

0203 | Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone |

0204 | Mięso baranie lub kozie, świeże, chłodzone lub mrożone |

ex0901 | Kawa, niepalona, także bezkofeinowa |

ex0901 | Kawa palona, także bezkofeinowa |

0902 | Herbata |

1001 | Pszenica i mieszanka żyta z pszenicą (meslin) |

1002 | Żyto |

1003 | Jęczmień |

1004 | Owies |

ex2101 | Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy |

ex2101 | Ekstrakty, esencje i koncentraty herbaty |

2204 | Wino ze świeżych winogron, włącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż ten objęty pozycją 2009 |

2205 | Wermut i pozostałe wina ze świeżych winogron, przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi |

ex2207 | Alkohol etylowy, nieskażony, o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80 % obj. lub więcej |

ex2208 | Alkohol etylowy, nieskażony, o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80 % obj. |

ex2208 | Wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe |

ex2402 | Papierosy |

ex2402 | Cygaretki |

ex2402 | Cygara |

ex2403 | Tytoń do palenia |

ex2710 | Oleje lekkie i średnie ropy naftowej oraz oleje napędowe |

3303 | Perfumy i wody toaletowe |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 57

TC 33 – ZAŚWIADCZENIE O ZWOLNIENIU Z OBOWIĄZKU ZŁOŻENIA ZABEZPIECZENIA

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 2787/2000, Dz.U. L 330 z 27.12.2000, str. 1-86.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 58

IDENTYFIKATOR (art. 417 i 432)

+++++ TIFF +++++

Kolor:

czarny na zielonym tle.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 59

WZÓR NOTY INFORMACYJNEJ OKREŚLONEJ W ART. 459

Nagłówek biura koordynującego, które wystąpiło z roszczeniem

Adresat: biuro koordynujące, w którego właściwości znajduje się urząd odprawy czasowej lub inne biuro koordynujące

PRZEDMIOT: KARNET ATA – PRZEDŁOŻENIE ROSZCZENIA

Informujemy, iż zgodnie z Konwencją ATA [1] w dniu [2] … wystąpiliśmy do zrzeszenia gwarantującego, z którym jesteśmy związani, z roszczeniem o uiszczenie ceł i podatków, w odniesieniu do:

1. Karnetu ATA nr:

2. Wystawionego przez izbę handlową:

Miasto:

Kraj:

3. W imieniu:

Posiadacz karnetu:

Adres:

4. Data wygaśnięcia ważności karnetu:

5. Wyznaczona data powrotnego wywozu [3]:

6. Numer odcinka tranzytu/przywozu [4]:

7. Data poświadczenia odcinka:

Podpis i pieczęć wydającego biura koordynującego.

[1] Artykuł 7 Konwencji ATA, Bruksela, dnia 6 grudnia 1991 r.

[2] Wpisać datę wysłania.

[3] Dane otrzymane na podstawie odcinka niezakończonego tranzytu lub odprawy czasowej lub, w przypadku braku odcinka, na podstawie informacji dostępnych dla wydającego biura koordynującego.

[4] Niepotrzebne skreślić.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 60

FORMULARZ NALICZANIA NALEŻNOŚCI

nr … z dnia …

Poniższe dane należy podać z zachowaniem kolejności:

1. Karnet ATA nr: …

2. NUMER ODCINKA TRANZYTU/PRZYWOZU [1]: …

3. Data potwierdzenia odcinka: …

4. Posiadacz karnetu oraz jego adres: …

5. Izba handlowa: …

6. Kraj pochodzenia: …

7. Data wygaśnięcia ważności karnetu: …

8. Wyznaczona data powrotnego wywozu: …

9. Urząd celny wprowadzenia: …

10. Urząd celny odprawy czasowej: …

11. Opis handlowy towarów: …

12. Kod CN: …

13. Ilość sztuk: …

14. Masa lub objętość: …

15. Wartość: …

16. Naliczenie ceł i podatków: …

Typ | Podstawa naliczenia | Stawka | Kwota | Kurs wymiany |

| | | Suma: | |

(Suma słownie: …)

17. Urząd celny: …

Miejsce i data: …

podpis | Pieczęć |

FORMULARZ NALICZANIA NALEŻNOŚCI BIS

nr … z dnia …

11. Opis handlowy towarów: …

12. Kod CN: …

13. Ilość sztuk: …

14. Ciężar lub objętość: …

15. Wartość: …

16. Naliczenie ceł i podatków: …

Typ | Podstawa naliczenia | Stawka | Kwota | Kurs wymiany |

| | | Suma: | |

(Suma słownie: …)

11. Opis handlowy towarów: …

12. Kod CN: …

13. Ilość sztuk: …

14. Masa lub objętość: …

15. Wartość: …

16. Naliczenie ceł i podatków: …

Typ | Podstawa naliczenia | Stawka | Kwota | Kurs wymiany |

| | | Suma: | |

(Suma słownie: …)

Podsumowanie

Typ | Kwota | Sposób zapłaty | Kurs wymiany |

| | | Suma: |

(Suma słownie: …)

PRZEPISY DOTYCZĄCE INFORMACJI, KTÓRE NALEŻY UMIEŚCIĆ NA FORMULARZU NALICZANIA NALEŻNOŚCI

I. Uwagi ogólne

Na formularzu naliczania należności umieszczone są następujące litery określające Państwo Członkowskie wystawienia formularza:

BE = Belgia

DK = Dania

DE = Niemcy

EL = Grecja

ES = Hiszpania

FR = Francja

IE = Irlandia

IT = Włochy

LU = Luksemburg

NL = Niderlandy

PT = Portugalia

UK = Zjednoczone Królestwo

Na formularzu naliczania należności muszą zostać umieszczone w odpowiednich polach niżej określone informacje. Formularz musi zostać wypełniony czytelnie przez biuro koordynujące, określone w art. 458 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Pola 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 11, 13 i 14: podać te same informacje, które umieszczone są na odcinku tranzytu lub odcinku przywozu, odpowiednio w dolnej części odcinka, w dolnej części pola przeznaczonego dla organów celnych, w polach A, G lit. a), odwrotnej stronie kolumny 6, G lit. c), H lit. b), odwrotnej stronie kolumny 1, odwrotnej stronie kolumny 2, odwrotnej stronie kolumny 3 i odwrotnej stronie kolumny 4. Jeżeli biuro koordynujące nie posiada odcinka, wpisuje informacje zgodnie ze swoją wiedzą. Jeżeli na formularzu należy umieścić informacje dotyczące więcej niż jednego rodzaju towaru, wpisuje się je na formularzu naliczania należności A, którego pozycje mają zostać wypełnione zgodnie z niniejszymi instrukcjami.

Pole 9: Podać nazwę urzędu celnego, określonego w polu H lit. a)-e) odcinka tranzytu, lub, w zależności od przypadku, polu H odcinka przywozu. W przypadku braku tej informacji biuro koordynujące wpisuje urząd odprawy czasowej, zgodnie z informacjami, jakie posiada.

Pole 10: Podać nazwę urzędu celnego, określonego w polu H lit. e) odcinka tranzytu, lub, w zależności od przypadku, polu H odcinka przywozu. W przypadku braku tej informacji biuro koordynujące wpisuje urząd odprawy czasowej, zgodnie z informacjami, jakie posiada.

Pole 15: Podać wartość celną, wyrażoną w walucie określonej przez Państwo Członkowskie, w którym przedstawiono roszczenie.

Pole 16: Na formularzu naliczania należności podać kwotę ceł i innych opłat będących przedmiotem roszczenia. Kwoty wskazać w taki sposób, aby cła i opłaty (za pomocą kodów wspólnotowych, przeznaczonych do tego celu) i podwyższone opłaty, określone w art. 6 Konwencji ATA, były wyraźnie podane zarówno cyframi, jak i słownie. Kwoty muszą zostać zapłacone w walucie Państwa Członkowskiego, w którym wystawiono formularz i którego kod umieszczony jest w górnej części drugiej kolumny:

BEF = franki belgijskie

DEM = marki niemieckie

ESP = pesety hiszpańskie

IEP = funty irlandzkie

LUF = franki luksemburskie

PTE = escudo portugalskie

DKK = korony duńskie

GRD = drachmy greckie

FRF = franki francuskie

ITL = liry włoskie

NLG = guldeny holenderskie

GBP = funty szterlingi

Pole 17: Podać w odpowiednich miejscach nazwę biura koordynującego i datę wypełnienia formularza; umieścić pieczęć biura koordynującego oraz podpis upoważnionego funkcjonariusza.

II. Uwagi dotyczące formularza A

A. Formularz A wykorzystywany jest tylko w przypadku naliczania należności dla większej liczby pozycji. Należy przedstawić go wraz z formularzem głównym. Sumę opłat itp. z formularza głównego oraz formularza A należy wpisać w polu "Podsumowanie".

B. Uwagi ogólne określone w pkt I stosują się również do formularza A.

[1] Niepotrzebne skreślić.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 61

WZÓR ZWOLNIENIA KARNETU

Nagłówek biura koordynującego drugiego Państwa Członkowskiego, które wystąpiło z roszczeniem.

Adresat: biuro koordynujące pierwszego Państwa Członkowskiego, które wystąpiło z oryginalnym roszczeniem.

PRZEDMIOT: KARNET ATA – ZWOLNIENIE KARNETU

Informujemy, iż zgodnie z Konwencją ATA [1] w dniu [2] … wystąpiliśmy do zrzeszenia gwarantującego, z którym jesteśmy związani, z roszczeniem o uiszczenie ceł i opłat w odniesieniu do:

1. Karnetu ATA nr:

2. Wystawionego przez izbę handlową:

Miasto:

Kraj:

3. W imieniu:

Posiadacz karnetu:

Adres:

4. Data wygaśnięcia ważności karnetu:

5. Wyznaczona data powrotnego wywozu [3]:

6. Numer odcinka tranzytu/przywozu [4]:

7. Data poświadczenia odcinka:

Niniejsze oświadczenie jest traktowane jako zwolnienie dotyczących was dokumentów.

Podpis i pieczęć wydającego biura koordynującego.

[1] Artykuł 7 Konwencji ATA, Bruksela, dnia 6 grudnia 1991r.

[2] Wpisać datę wysłania.

[3] Dane otrzymane na podstawie odcinka niezakończonego tranzytu lub odprawy czasowej, lub, w przypadku braku odcinka, na podstawie informacji dostępnych dla wydającego biura koordynującego.

[4] Niepotrzebne skreślić.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 62

SPECJALNA PIECZĘĆ

+++++ TIFF +++++

1. Godło lub inny symbol, bądź litery określające Państwo Członkowskie

2. Urząd celny [1]

3. Numer dokumentu

4. Data

5. Upoważniony nadawca [2]

6. Pozwolenie

[1] Jeżeli pieczęć wykorzystywana jest w ramach art. 491 niniejszego rozporządzenia, dotyczy urzędu wyjścia.

[2] Jeżeli pieczęć wykorzystywana jest w ramach art. 286 niniejszego rozporządzenia, dotyczy upoważnionego eksportera.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 63

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 64

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 65

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 66

INSTRUKCJE UŻYCIA FORMULARZY SŁUŻĄCYCH DO SPORZĄDZANIA EGZEMPLARZA KONTROLNEGO T5

A. Uwagi ogólne

1. Egzemplarzem kontrolnym T5 jest dokument sporządzony na formularzu T5, wraz z załączonymi do niego, gdzie stosowne, jednym egzemplarzem T5 bis lub ich większą liczbą lub jednym wykazem załadunkowym T5 lub ich większą liczbą.

2. Egzemplarz kontrolny T5 ma służyć za dowód, że towary, na które został wystawiony, były używane lub osiągnęły przeznaczenie przewidziane szczególnymi przepisami wspólnotowymi regulującymi ich użycie, a właściwy urząd w Państwie Członkowskim przeznaczenia jest odpowiedzialny za zapewnienie bezpośrednio lub poprzez osoby działające w jego imieniu przeznaczenia i/lub użycia danych towarów. W niektórych przypadkach egzemplarz kontrolny T5 jest również wykorzystywany do informowania Państwa Członkowskiego przeznaczenia, że towary, które są na nim wymienione, podlegają specjalnym środkom. W ten sposób ustanowiona procedura jest procedurą ramową, która będzie stosowana, jedynie w przypadku gdy szczególne prawodawstwo wspólnotowe wyraźnie to określa. Można ją również stosować nawet wówczas, gdy towary nie przemieszczają się w ramach wspólnotowej lub innej celnej procedury tranzytowej.

3. Egzemplarz kontrolny T5 musi być sporządzony w jednym oryginale i w co najmniej jednej kopii, z których każda musi być opatrzona oryginalnym podpisem.

Jeżeli towary transportowane są w ramach wspólnotowej lub innej celnej procedury tranzytowej, oryginał oraz kopia lub kopie egzemplarza kontrolnego T5 muszą zostać przedstawione łącznie w urzędzie wyjścia, który zachowuje jedną kopię, podczas gdy oryginał towarzyszy towarom i należy przedstawić go wraz z nimi w urzędzie przeznaczenia.

Jeżeli towary nie są przewożone w ramach tranzytu wspólnotowego lub w ramach innej procedury tranzytu celnego, oryginał i kopia lub kopie egzemplarza kontrolnego muszą zostać przedstawione łącznie w urzędzie wyjścia, który zachowuje kopię. Egzemplarz kontrolny T5 zawiera wpis "towary poza procedurą tranzytu". W takich przypadkach oryginał egzemplarza kontrolnego T5 może zostać odesłany bezpośrednio lub przedstawiony przez zainteresowaną osobę we właściwym urzędzie przeznaczenia.

4. Jeżeli:

- wykorzystywane są arkusze egzemplarzy T5 bis, należy wypełnić formularz T5 i T5 bis,

- wykorzystywane są wykazy załadunkowe T5, należy wypełnić formularz T5, ale przekreślić pola 31, 33, 35, 38, 100, 103 i 105, a odpowiednie informacje należy umieścić wyłącznie na wykazie lub wykazach załadunkowych T5.

5. Do formularza T5 nie mogą być załączone jednocześnie arkusz T5 bis i wykazy załadunkowe T5.

B. Reguły dotyczące formularza T5

1. Sposób użycia formularza

Formularze należy wypełniać na maszynie do pisania lub w sposób mechanograficzny, bądź podobny. Można je również wypełniać w sposób czytelny odręcznie, atramentem i drukowanymi literami. W celu ułatwienia wypełniania formularza na maszynie do pisania należy włożyć go do niej w taki sposób, aby pierwsza litera wprowadzana w polu 2 znajdowała się w małym polu umieszczonym w lewym górnym rogu.

Formularze nie mogą nosić śladów wymazań ani dopisków. Zmiany nanoszone na formularzu wprowadza się poprzez wykreślenie błędnych danych i naniesienie, o ile zaistnieje taka potrzeba, danych poprawnych. Każda w ten sposób dokonana zmiana musi być parafowana przez osobę, która je podpisała, i wyraźnie potwierdzona przez właściwe organy, które, w razie konieczności, mogą zażądać złożenia nowego zgłoszenia.

Ponadto formularze można wypełniać, dokonując automatycznej reprodukcji zamiast stosowania metod wymienionych powyżej. Można je również wystawiać i wypełniać w ten sposób, pod warunkiem że ściśle będą przestrzegane reguły dotyczące wzorów, papieru, formatu formularzy, języka, który należy stosować, czytelności, zakazu wymazywania i nadpisywania oraz dokonywania poprawek.

Jedynie pola oznaczone numerem porządkowym muszą, gdzie stosowne, zostać wypełnione. Pozostałe pola, określone dużymi literami, przeznaczone są dla urzędowego stosowania, jedynie z wyjątkiem przypadków przewidzianych przepisami szczególnymi.

2. Dane, które należy umieścić w poszczególnych polach

POLE 2: NADAWCA / EKSPORTER

Podać pełne imię i nazwisko (nazwę) oraz adres danej osoby lub przedsiębiorstwa. Jeżeli chodzi o numer identyfikacyjny, Państwa Członkowskie mogą wymagać tej informacji (numer identyfikacyjny nadany zainteresowanej osobie przez właściwe organy do celów podatkowych, statystycznych lub innych).

POLE 3: FORMULARZE

Podać numer formularzy w powiązaniu z całkowitą liczbą zastosowanych arkuszy T5 i T5 bis (na przykład, jeżeli przedstawiany jest jeden formularz T5 i dwa formularze T5 bis, formularz T5 oznaczyć numerem 1/3, pierwszy arkusz T5 bis numerem 2/3, a drugi arkusz T5 bis numerem 3/3).

Jeżeli zgłoszenie obejmuje tylko jedną pozycję (tzn. jeżeli należy wypełnić tylko jedno pole "Opis towarów"), to w polu 5 wpisać cyfrę 1, a pola 3 nie wypełnia się.

POLE 4: WYKAZY ZAŁADUNKOWE

Wpisać cyframi liczbę wszystkich załączonych wykazów załadunkowych T5.

POLE 5: POZYCJE

Wpisać całkowitą liczbę zgłoszonych pozycji na wszystkich używanych przez osobę zainteresowaną formularzach T5 i T5 bis lub wykazach załadunkowych T5. Liczba pozycji musi być zgodna z liczbą wypełnionych pól "Opis towarów".

POLE 6: LICZBA OPAKOWAŃ

Podać liczbę opakowań wchodzących w skład danej przesyłki.

POLE 7: NUMER REFERENCYJNY

Fakultatywny wpis numeru referencyjnego przydzielonego przez zainteresowaną osobę dla danej przesyłki.

POLE 8: ODBIORCA

Podać pełne imię i nazwisko (nazwę) oraz adres osoby(osób) lub przedsiębiorstw(-a), którym mają zostać dostarczone towary.

POLE 14: ZGŁASZAJĄCY / PRZEDSTAWICIEL

Podać pełne imię i nazwisko (nazwę) oraz adres zainteresowanej osoby lub przedsiębiorstwa, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

W przypadku gdy zgłaszający i nadawca / eksporter są tą samą osobą, wpisać "nadawca / eksporter". Jeżeli chodzi o numer identyfikacyjny, Państwa Członkowskie mogą wymagać tej informacji (numer identyfikacyjny nadany zainteresowanej osobie przez właściwe organy do celów podatkowych, statystycznych lub innych).

POLE 15: KRAJ WYSYŁKI / WYWOZU

Podać nazwę kraju, z którego wysyłane / wywożone są towary.

POLE 17: KRAJ PRZEZNACZENIA

Podać nazwę danego kraju.

POLE 31: OPAKOWANIA I OPIS TOWARÓW – ZNAKI I NUMERY – NUMERY KONTENERA(ÓW) – LICZBA I RODZAJ

Podać znaki, numery, liczbę i rodzaj opakowań lub, w przypadku towarów niezapakowanych, ilość takich towarów będących przedmiotem zgłoszenia lub, gdzie właściwe, wyraz "luzem", jak również dane potrzebne do ustalenia tożsamości towarów. Przez opis towarów rozumie się ich zwyczajową nazwę handlową, określoną wystarczająco jasno, aby umożliwić ustalenie ich tożsamości i klasyfikację.

Jeżeli reguły wspólnotowe stosowane w odniesieniu do danych towarów przewidują w tym zakresie szczególne procedury, opis towarów musi być zgodny z tymi regułami. W polu tym należy umieścić wszystkie dodatkowe informacje, wymagane tymi regułami. Opis produktów rolnych musi być zgodny z przepisami wspólnotowymi obowiązującymi w sektorze rolnym.

W przypadku użycia kontenerów w polu tym należy wpisać również ich znaki identyfikacyjne.

Niewykorzystane miejsce należy przekreślić.

POLE 32: NUMER POZYCJI

Na używanych formularzach podać numer danej pozycji w odniesieniu do całkowitej liczby zgłoszonych pozycji, jak określono w uwadze do pola 5.

Jeżeli zgłoszenie odnosi się tylko do jednej pozycji, Państwa Członkowskie mogą odstąpić od obowiązku wypełniania tego pola, wymagając zamiast tego wpisania w polu 5 cyfry 1.

POLE 33: KOD TOWARU

O ile przewidują to reguły wspólnotowe, podać numer kodu odpowiadający danej pozycji.

POLE 35: MASA BRUTTO

Podać wyrażoną w kilogramach masę brutto towarów, opisanych w polu 31. Masa brutto jest sumą masy towarów i wszystkich ich opakowań, z wyjątkiem kontenerów i innego sprzętu transportowego.

POLE 38: MASA NETTO

O ile przewidują to reguły wspólnotowe, podać wyrażoną w kilogramach masę netto towarów opisanych w polu 31. Masa netto jest masą samych towarów bez opakowań.

POLE 40: POPRZEDNI DOKUMENT

Pole do fakultatywnego wypełnienia przez Państwa Członkowskie (numery referencyjne dokumentów odnoszących się do procedury administracyjnej poprzedzającej wysyłkę / wywóz).

POLE 41: UZUPEŁNIAJĄCE JEDNOSTKI MIARY

Wypełnić w zależności od potrzeb, zgodnie z nomenklaturą towarową. Dla danej pozycji podać ilość wyrażoną w jednostkach określonych w nomenklaturze towarowej.

POLE 100: DO UŻYTKU KRAJOWEGO

Wypełnić zgodnie z regułami Państwa Członkowskiego wysyłki/wywozu.

POLE 103: ILOŚĆ NETTO (kg, litry lub inne jednostki) SŁOWNIE

Wypełnić zgodnie z regułami wspólnotowymi.

POLE 104: UŻYCIE I/LUB PRZEZNACZENIE

Gdzie stosowne, wskazać użycie i/lub przeznaczenie, przewidziane dla towarów, umieszczając w odpowiednim polu znak X, umieścić znak X w polu oznaczonym "Inne" i określić dane użycie i/lub przeznaczenie.

POLE 105: ŚWIADECTWA

Wypełnić zgodnie z regułami wspólnotowymi.

Podać rodzaj, numer seryjny, datę wydania i nazwę organu wydającego, jeżeli wymagają tego reguły wspólnotowe.

POLE 106: INNE INFORMACJE

Wypełnić zgodnie z regułami wspólnotowymi.

POLE 107: STOSOWANE PRAWODAWSTWO

Gdzie stosowne, podać numer rozporządzenia (EWG) dotyczącego wspólnotowych środków przewidujących lub nakazujących kontrolę użycia i/lub przeznaczenia towarów.

POLE 108: ZAŁĄCZONE DOKUMENTY

Wymienić dokumenty towarzyszące, załączone do egzemplarza kontrolnego T5, które towarzyszą mu do miejsca przeznaczenia.

POLE 109: DOKUMENT ADMINISTRACYJNY LUB CELNY

Podać rodzaj, numer, datę rejestracji i nazwę właściwego urzędu odpowiedzialnego za wydanie dokumentu odnoszącego się do procedury stosowanej przy transporcie towarów.

POLE 110: MIEJSCE I DATA; PODPIS I NAZWISKO ZGŁASZAJĄCEGO/PRZEDSTAWICIELA

Z zastrzeżeniem szczególnych przepisów, które zostały przyjęte w odniesieniu do wykorzystania systemów komputerowych, oryginał odręcznego podpisu osoby zainteresowanej musi znajdować się zarówno na oryginale, jak i na kopii lub kopiach formularza T5. Jeżeli osoba zainteresowana jest osobą prawną, oprócz podpisu należy podać imię, nazwisko i stanowisko osoby podpisującej.

C. Reguły dotyczące egzemplarza T5 bis

1. Sposób użycia formularza

Patrz uwagi umieszczone w powyższym pkt B.1.

2. Dane, które należy umieścić w poszczególnych polach

Patrz uwagi umieszczone w powyższym pkt B.2.

Uwagi | 1:Z zastrzeżeniem szczególnych przepisów, które zostały przyjęte w odniesieniu do wykorzystania systemów komputerowych, oryginał odręcznego podpisu osoby podpisującej formularz T5 musi znajdować się zarówno na oryginale, jak i na kopii lub kopiach egzemplarza T5 bis.2.Niewykorzystywane pola przeznaczone dla umieszczenia danych dotyczących towarów należy przekreślić w sposób uniemożliwiający ich późniejsze wykorzystanie. |

D. Reguły dotyczące wykazu załadunkowego T5

1. Sposób użycia formularza

Formularze należy wypełniać na maszynie do pisania lub w sposób mechanograficzny bądź podobny. Można je również wypełniać w sposób czytelny odręcznie, atramentem i drukowanymi literami.

Formularze nie mogą nosić śladów wymazań ani dopisków. Zmiany nanoszone na formularzu wprowadza się poprzez wykreślenie błędnych danych i naniesienie, o ile zaistnieje taka potrzeba, danych poprawnych. Każda w ten sposób dokonana zmiana musi być parafowana przez osobę, która je podpisała, i wyraźnie potwierdzona przez właściwe organy, które w razie konieczności mogą zażądać złożenia nowego zgłoszenia.

Ponadto formularze można wypełniać, dokonując automatycznej reprodukcji zamiast stosowania metod wymienionych powyżej. Można je również wystawiać i wypełniać w ten sposób, pod warunkiem że ściśle będą przestrzegane reguły dotyczące wzorów, papieru, formatu formularzy, języka, który należy stosować, czytelności, zakazu wymazywania i nadpisywania oraz dokonywania poprawek.

Należy wypełnić wszystkie kolumny wykazu załadunkowego, z wyjątkiem kolumn przeznaczonych do użytku służbowego.

2. Dane, które należy umieścić w poszczególnych polach

Z zastrzeżeniem przepisów art. 480 niniejszego rozporządzenia:

- towary wymienione na wykazie załadunkowym T5 muszą być kolejno ponumerowane w kolumnie "Lp.",

- dane zwykle umieszczane w polach 31, 33, 35, 38, 100, 103 i 105 formularza T5 muszą zostać wpisane na wykazie załadunkowym T5.

Dane odnoszące się do pola 100 "Do użytku krajowego" i pola 105 "Świadectwa" należy umieścić w kolumnie przeznaczonej na opis towarów, bezpośrednio po określeniu innych cech charakterystycznych towarów, do których się odnoszą.

Pod ostatnim wpisem należy umieścić poziomą linię, a niewykorzystane miejsce należy przekreślić w sposób uniemożliwiający dokonanie późniejszych wpisów.

W dolnej części odpowiedniej kolumny należy wpisać całkowitą liczbę opakowań zawierających wymienione towary, jak również całkowitą masę brutto i masę netto tych towarów.

Z zastrzeżeniem szczególnych przepisów, które zostały przyjęte w odniesieniu do wykorzystania systemów komputerowych, oryginał odręcznego podpisu osoby podpisującej formularz T5 musi znajdować się zarówno na oryginale, jak i na kopii lub kopiach wykazów załadunkowych T5.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 67/A

WZORY WNIOSKÓW O UDZIELENIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z GOSPODARCZYCH PROCEDUR CELNYCH

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 67/B

WZORY WNIOSKÓW O UDZIELENIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z GOSPODARCZYCH PROCEDUR CELNYCH

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 67/C

WZORY WNIOSKÓW O UDZIELENIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z GOSPODARCZYCH PROCEDUR CELNYCH

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 67/D

WZORY WNIOSKÓW O UDZIELENIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z GOSPODARCZYCH PROCEDUR CELNYCH

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 67/E

WZORY WNIOSKÓW O UDZIELENIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z GOSPODARCZYCH PROCEDUR CELNYCH

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 68/A

WZORY POZWOLEŃ NA KORZYSTANIE Z GOSPODARCZYCH PROCEDUR CELNYCH

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 68/B

WZORY POZWOLEŃ NA KORZYSTANIE Z GOSPODARCZYCH PROCEDUR CELNYCH

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 68/C

WZORY POZWOLEŃ NA KORZYSTANIE Z GOSPODARCZYCH PROCEDUR CELNYCH

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 68/D

WZORY POZWOLEŃ NA KORZYSTANIE Z GOSPODARCZYCH PROCEDUR CELNYCH

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 68/E

WZORY POZWOLEŃ NA KORZYSTANIE Z GOSPODARCZYCH PROCEDUR CELNYCH

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 69

WYKAZ ZWYCZAJOWYCH ZABIEGÓW OKREŚLONYCH W ART. 522

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 70

DOKUMENT INFORMACYJNY INF 8

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 71

PRZENIESIENIE TOWARÓW Z JEDNEGO DO DRUGIEGO SKŁADU CELNEGO – PROCEDURA ZWYKŁA

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 72

PRZENIESIENIE TOWARÓW Z JEDNEGO DO DRUGIEGO SKŁADU CELNEGO – PROCEDURA UPROSZCZONA

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 73

TOWARY PREFINANSOWANE – WYKAZ ZABIEGÓW OKREŚLONYCH W ART. 532

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 74

WYKAZ TOWARÓW (AKCESORIA PRODUKCYJNE), OKREŚLONYCH W ART. 550 – PROCEDURA USZLACHETNIANIA CZYNNEGO

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 75

WYKAZ TOWARÓW, DLA KTÓRYCH WARTOŚĆ OKREŚLONA W ART. 552 UST. 1 LIT. A) PPKT V) NIE MOŻE PRZEKROCZYĆ 100000 ECU

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 76

PRZYKŁADY ZESTAWIENIA MIESIĘCZNEGO I KWARTALNEGO

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 77

RYCZAŁTOWE WSPÓŁCZYNNIKI PRODUKTYWNOŚCI

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 78

SZCZEGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE KOMPENSACJI EKWIWALENTNEJ I UPRZEDNIEGO WYWOZU NIEKTÓRYCH TOWARÓW

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 79

WYKAZ PRODUKTÓW KOMPENSACYJNYCH, W STOSUNKU DO KTÓRYCH NALEŻNOŚCI MOGĄ BYĆ NALICZANE ZGODNIE Z ART. 122 UST. 1 LIT. A)

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 80

PRZYKŁADY OBLICZANIA UDZIAŁU PRZYWOŻONYCH TOWARÓW W PRODUKTACH KOMPENSACYJNYCH

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 81

DOKUMENT INFORMACYJNY INF 5

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 82

DOKUMENT INFORMACYJNY INF 1

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 83

PRZENIESIENIE TOWARÓW LUB PRODUKTÓW OBJĘTYCH PROCEDURĄ OD POSIADACZA JEDNEGO POZWOLENIA DO POSIADACZA DRUGIEGO

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 84

DOKUMENT INFORMACYJNY INF 7

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 85

PROCEDURA USZLACHETNIANIA CZYNNEGO – INFORMACJE DOSTARCZONE ZGODNIE Z ART. 648 UST. 1 LIT. A). (POZWOLENIA WYDANE)

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 86

PROCEDURA USZLACHETNIANIA CZYNNEGO – INFORMACJE DOSTARCZONE ZGODNIE Z ART. 648 UST.1 LIT. B). (WNIOSKI ODRZUCONE)

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 87

WYKAZ PROCESÓW PRZETWORZENIA, OKREŚLONYCH W ART. 650

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 88

PROCEDURA PRZETWARZANIA POD KONTROLĄ CELNĄ – INFORMACJE DOSTARCZONE ZGODNIE Z ART. 668 UST. 1 LIT. A). (POZWOLENIA WYDANE)

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 89

PROCEDURA PRZETWARZANIA POD KONTROLĄ CELNĄ – INFORMACJE DOSTARCZONE ZGODNIE Z ART. 668 UST. 1 LIT. B). (WNIOSKI ODRZUCONE)

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 90

WYPOSAŻENIE ZAWODOWE

WYKAZ OPISOWY

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 91

MATERIAŁY PEDAGOGICZNE. – WYKAZ OPISOWY

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 92

RZECZY OSOBISTEGO UŻYTKU PODRÓŻNYCH I TOWARY PRZYWOŻONE W CELACH SPORTOWYCH

WYKAZ OPISOWY

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 93

DOKUMENTY I MATERIAŁY REKLAMUJĄCE TURYSTYKĘ – WYKAZ OPISOWY

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 94

MATERIAŁY SOCJALNE DLA MARYNARZY

WYKAZ OPISOWY

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 95

TOWARY, KTÓRE NIE MOGĄ KORZYSTAĆ Z CZĘŚCIOWEGO ZWOLNIENIA

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 96

WYKAZ TOWARÓW OKREŚLONYCH W ART. 697 UST. 2, KTÓRE MOGĄ ZOSTAĆ ODPRAWIONE CZASOWO Z ZASTOSOWANIEM KARNETU ATA

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 97

PRZYPADKI OKREŚLONE W ART. 700, W KTÓRYCH WŁAŚCIWE ORGANY CELNE NIE WYMAGAJĄ ZŁOŻENIA ZABEZPIECZENIA

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 98

DOKUMENT INFORMACYJNY INF 6

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 99

WYKAZ PAŃSTW OKREŚLONYCH W ART. 722 UST. 1, MOGĄCYCH DOPUSZCZAĆ KONTENERY DO PRZEWOZU POD ZAMKNIĘCIEM CELNYM

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 100

ŚRODKI MAJĄCE NA CELU ZAPEWNIENIE ZGODNOŚCI KONTENERÓW ZATWIERDZONYCH DO MIĘDZYNARODOWEGO TRANSPORTU POD ZAMKNIĘCIEM CELNYM Z ODPOWIEDNIMI PRZEPISAMI TECHNICZNYMI; COFNIĘCIE ZATWIERDZENIA

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 101

UWAGA WYJAŚNIAJĄCA, DOTYCZĄCA UŻYCIA W RUCHU WEWNĘTRZNYM KONTENERÓW OBJĘTYCH PROCEDURĄ ODPRAWY CZASOWEJ

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 102

PROCEDURA ODPRAWY CZASOWEJ – INFORMACJE DOSTARCZONE ZGODNIE Z ART. 746 UST. 1 LIT. B). (WYDANE POZWOLENIA)

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 103

PROCEDURA ODPRAWY CZASOWEJ. – INFORMACJE DOSTARCZONE ZGODNIE Z ART. 746 UST. 1 LIT. C) (WYDANE POZWOLENIA)

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 104

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 105

METODY OBLICZEŃ

STOSUNKU CZASOWO WYWOŻONYCH TOWARÓW BĘDĄCYCH CZĘŚCIĄ PRODUKTÓW KOMPENSACYJNYCH

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 933/2001, Dz.U. L 141 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 106

DOKUMENT INFORMACYJNY INF 2

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 933/2001, Dz.U. L 141 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 107

PROCEDURA USZLACHETNIANIA BIERNEGO – INFORMACJE DOSTARCZONE ZGODNIE Z ART. 786 (WNIOSKI ODRZUCONE)

Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 933/2001, Dz.U. L 141 z 28.5.2001, str. 1-128.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 108

Wolne obszary celne istniejące i działające we Wspólnocie

DANIA : Københavns Frihavn

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC :

Freihafen Bremen

Freihafen Bremerhaven

Freihafen Cuxhaven

Freihafen Deggendorf

Freihafen Duisburg

Freihafen Emden

Freihafen Hamburg

Freihafen Kiel

REPUBLIKA GRECKA :

Ελεύθερη ζώνη Ηρακλείου

Ελεύθερη ζώνη Πειραιά

Ελεύθερη ζώνη Θεσσαλονίκης

HISZPANIA :

Zona franca de Barcelona

Zona franca de Cádiz

Zona franca de Vigo

IRLANDIA :

Ringaskiddy Free Port

Shannon Free Zone

WŁOCHY :

Punto franco di Trieste

Punto franco di Venezia

PORTUGALIA :

Zona Franca da Madeira (Caniçal)

Zona Franca de Sines

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO :

West Midlands Freeport (Birmingham)

Liverpool Freeport

Prestwick Freeport (Škotska)

Southampton Freeport

Tilbury Freeport

Ronaldsway Airport (Ballasala, Isle of Man)

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 109

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

PRZEPISY DOTYCZĄCE POŚWIADCZANIA STATUSU CELNEGO TOWARÓW UMIESZCZONYCH W WOLNYM OBSZARZE CELNYM LUB SKŁADZIE WOLNOCŁOWYM

1. Formularz, na którym wystawiane jest poświadczenie statusu celnego towarów umieszczonych w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, drukowany jest na papierze koloru białego, niezawierającym ścieru drzewnego, klejonym do pisania i o gramaturze między 40 a 65 g/m2.

2. Formularz jest formatu 210 × 297 mm.

3. Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za druk formularza. Każdy formularz posiada numer seryjny.

4. Formularz drukowany jest w jednym z języków urzędowych Wspólnoty określonym przez organy celne Państwa Członkowskiego, w którym wydawane jest poświadczenie. Pola wypełnia się w języku urzędowym Wspólnoty, określonym przez organy celne Państwa Członkowskiego, w którym wydawane jest poświadczenie.

5. Formularz nie może nosić śladów wymazań ani dopisków. Zmiany nanoszone na formularzu wprowadza się poprzez wykreślenie błędnych danych i naniesienie, o ile zaistnieje taka potrzeba, danych poprawnych. Każda w ten sposób dokonana zmiana musi być poświadczona przez osobę, która sporządziła poświadczenie i przez organy celne.

6. Pozycje podane w poświadczeniu muszą być wymieniane po sobie bez odstępów i każda pozycja musi być poprzedzona numerem porządkowym. Pod ostatnim wpisem należy umieścić poziomą linię, a niewykorzystane miejsce należy przekreślić w sposób uniemożliwiający dokonanie późniejszych wpisów.

7. Należycie wypełnione oryginał i kopia formularza składane są we właściwym urzędzie celnym przy wprowadzaniu towarów do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego lub, w zależności od przypadku, przy składaniu zgłoszenia celnego.

Organy celne poświadczają formularz i zachowują kopię poświadczenia.

8. W przypadku gdy poświadczenie wystawiane jest przez podmiot gospodarczy zgodnie z art. 819 ust. 2, w polu 5 może być:

- uprzednio opatrzone pieczęcią przez urzędu celnego oraz podpisem funkcjonariusza tego urzędu, lub

- uprzednio opatrzone przez podmiot gospodarczy specjalną metalową pieczęcią zatwierdzoną przez organy celne.

Podmiot gospodarczy przechowuje kopię poświadczenia w swojej ewidencji towarowej.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 110

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

UWAGA DOTYCZĄCA DOKUMENTU INFORMACYJNEGO INF 3

1. Formularze drukowane są na papierze koloru białego, niezawierającym ścieru drzewnego, klejonym do pisania i o gramaturze co najmniej 40 g/m2.

2. Formularz jest formatu 210 × 297 mm; maksymalna tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości jest dozwolona; układ formularza musi być ściśle przestrzegany, z wyjątkiem szerokości pól 6 i 7.

3. Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za druk formularza. Każdy formularz posiada numer seryjny.

4. Formularze drukowane są w jednym z języków urzędowych Wspólnoty, określonym przez właściwe organy Państwa Członkowskiego wywozu. Formularze wypełniane są w języku, w którym zostały wydrukowane. O ile zaistnieje taka potrzeba, właściwe organy urzędu celnego powrotnego wywozu, w którym ma zostać przedstawiony dokument INF 3, mogą zażądać jego tłumaczenia na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych tego Państwa Członkowskiego.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 111

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 112

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK 113

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------