Dyrektywa Komisji

z dnia 16 stycznia 1991 r.

uzupełniająca dyrektywę Rady 88/388/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do środków aromatyzujących przeznaczonych do użytku w środkach spożywczych i materiałów źródłowych służących do ich produkcji

(91/71/EWG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając dyrektywę Rady 88/388/EWG z dnia 22 czerwca 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do środków aromatyzujących przeznaczonych do użytku w środkach spożywczych i materiałów źródłowych służących do ich produkcji [1], w szczególności jej art. 6 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

różnice między przepisami ustawowymi, wykonawczymi i administracyjnymi Państw Członkowskich w sprawie etykietowania środków aromatyzujących przeznaczonych do sprzedaży dla konsumenta końcowego mogą utrudniać swobodny obrót tymi produktami oraz prowadzić do nierównych warunków konkurencji;

głównym celem wszelkich przepisów dotyczących etykietowania środków aromatyzujących powinna być potrzeba informowania i ochrony konsumenta;

zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 10 dyrektywy Rady 88/388/EWG projekt środków, które należy podjąć, został przedłożony Stałemu Komitetowi ds. Środków Spożywczych, który nie był w stanie wydać opinii; na podstawie tej samej procedury Komisja przedłożyła Radzie wniosek dotyczący środków, które należy podjąć;

ponieważ Rada nie przyjęła żadnych środków w ustanowionym terminie trzech miesięcy, Komisja musi przyjąć projektowane środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Dodaje się artykuł w brzmieniu:

"Artykuł 9a

1. Środki aromatyzujące przeznaczone do sprzedaży konsumentowi końcowemu nie mogą być wprowadzone do obrotu, chyba że ich etykiety zawierają następujące obowiązkowe informacje, które powinny być widoczne, czytelne i nieusuwalne:

a) wyrazy "środek aromatyzujący" lub bardziej szczegółową nazwę lub opis środka aromatyzującego;

b) wyrazy "do środków spożywczych" lub bardziej szczegółowe odniesienie do środka spożywczego, dla którego dany środek aromatyzujący jest przeznaczony;

c) datę ważności, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 4 oraz art. 9 dyrektywy Rady 79/112/EWG [2];

d) w miarę potrzeby specjalne warunki dotyczące składowania i stosowania;

e) sposób użycia, w przypadku gdyby jego pominięcie uniemożliwiłoby właściwe stosowanie środka aromatyzującego;

f) ilość netto wyrażoną w jednostkach masy lub objętości;

g) nazwę lub firmę oraz adres producenta lub pakującego bądź sprzedawcy zarejestrowanego we Wspólnocie;

h) wskazanie lub znak pozwalający na identyfikację partii, zgodnie z dyrektywą Rady 89/396/EWG [3];

i) w przypadku mieszaniny środków aromatyzujących z innymi substancjami wykaz w malejącym porządku wagowym w mieszaninie:

- przedmiotowego środka aromatyzującego lub środków aromatyzujących, zgodnie z lit. a) powyżej,

- nazwy każdej z pozostałych substancji lub materiałów lub, w odpowiednim przypadku, ich numerów E.

2. Wyraz "naturalny" lub każdy inny wyraz mający faktycznie takie samo znaczenie może być używany jedynie w odniesieniu do środków aromatyzujących, których składnik aromatyzujący zawiera wyłącznie substancje aromatyczne określone w art. 1 ust. 2 lit. b) i) i/lub preparaty aromatyczne określone w art. 1 ust. 2 lit. c). Jeśli opis sprzedaży środków aromatyzujących zawiera odniesienie do środka spożywczego lub źródła środka aromatyzującego, wyraz "naturalny" lub każdy inny wyraz mający faktycznie takie samo znaczenie może być używany jedynie wtedy, gdy składnik aromatyzujący został wyodrębniony poprzez właściwe procesy fizyczne, enzymatyczne lub mikrobiologiczne bądź w drodze tradycyjnych procesów przygotowania środków spożywczych wyłącznie lub prawie wyłącznie z danego środka spożywczego lub źródła środka aromatyzującego.

3. Dane szczegółowe wymagane na podstawie niniejszego artykułu formułowane są w języku łatwo zrozumiałym dla nabywcy, chyba że przyjęte zostały inne środki w celu zapewnienia, że nabywca jest poinformowany. Niniejszy przepis nie stanowi przeszkody dla podawania takich danych szczegółowych w różnych językach."

Artykuł 2

1. Państwa Członkowskie, w miarę potrzeb, zmienią swoje przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne tak, aby:

- zezwolić na handel produktami zgodnymi z niniejszą dyrektywą najpóźniej dnia 30 czerwca 1992 r.,

- zabronić handlu produktami niezgodnymi z niniejszą dyrektywą z mocą od dnia 1 stycznia 1994 r.

Niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

2. Wszystkie wymienione przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Szczegółowe zasady dokonywania takiego odniesienia przyjmowane są przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 stycznia 1991 r.

W imieniu Rady

Martin Bangemann

Wiceprzewodniczący

[1] Dz.U. L 184 z 15.7.1988, str. 61.

[2] Dz.U. L 33 z 8.2.1979, str. 1.

[3] Dz.U. L 186 z 30.6.1989, str. 21.

--------------------------------------------------