Dyrektywa Rady

z dnia 3 maja 1988 r.

w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących bezpieczeństwa zabawek

(88/378/EWG)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100A,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

we współpracy z Parlamentem Europejskim [2],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne obowiązujące w różnych Państwach Członkowskich, odnoszące się do cech bezpieczeństwa zabawek, różnią się zakresem i treścią; takie rozbieżności mogą tworzyć bariery w handlu i nierówne warunki konkurencji wewnątrz rynku wewnętrznego, bez koniecznego zapewnienia konsumentom na wspólnym rynku, w szczególności dzieciom, skutecznej ochrony przed niebezpieczeństwami wynikającymi z tych produktów;

takie przeszkody w urzeczywistnieniu rynku wewnętrznego, na którym mogą być sprzedawane jedynie wystarczająco bezpieczne produkty, powinny zostać usunięte; w tym celu obrót i swobodny przepływ zabawek powinny podlegać jednolitym zasadom opartym na celach związanych z ochroną zdrowia i bezpieczeństwa konsumenta, jak określono w uchwale Rady z dnia 23 czerwca 1986 r. dotyczącej przyszłych kierunków polityki Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w odniesieniu do ochrony i wspierania interesów konsumenta [4];

dla ułatwienia wykazania zgodności z zasadniczymi wymogami konieczne jest zharmonizowanie na poziomie europejskim norm dotyczących w szczególności projektowania i składu zabawek, tak aby produkty będące zgodne z nimi, mogły być uważane za odpowiadające zasadniczym wymogom; takie normy zharmonizowane na poziomie europejskim opracowywane są przez instytucje prywatne i muszą zachować nieobowiązkowy charakter; w tym celu Europejski Komitet Normalizacji (CEN) oraz Europejski Komitet Normalizacji Elektrotechnicznej (CENELEC) są upoważnione jako właściwe organy do przyjmowania zharmonizowanych norm zgodnie z ogólnymi wytycznymi dotyczącymi współpracy Komisji z tymi dwoma organami, podpisanymi dnia 13 listopada 1984 r.; do celów niniejszej dyrektywy zharmonizowana norma jest techniczną specyfikacją (normą europejską lub dokumentem harmonizującym) przyjętą przez jeden lub oba te organy, po odesłaniu sprawy przez Komisję zgodnie z przepisami dyrektywy Rady 83/189/EWG z dnia 28 marca 1983 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i uregulowań technicznych [5], ostatnio zmienionej Aktem Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii, oraz na podstawie ogólnych wytycznych;

zgodnie z uchwałą Rady z dnia 7 maja 1985 r. o nowym podejściu do harmonizacji technicznej i norm [6], harmonizacja, która ma być osiągnięta, powinna polegać na ustanowieniu zasadniczych wymogów bezpieczeństwa, spełnianych przez wszystkie zabawki, jeżeli mają być one wprowadzone do obrotu;

ze względu na rozmiar i mobilność rynku zabawek oraz zróżnicowanie tych produktów zakres zastosowania niniejszej dyrektywy powinien być ustalony na podstawie wystarczająco szerokiej definicji "zabawek"; mimo wszystko powinno być wyraźnie określone, że do celów niniejszej dyrektywy niektóre produkty nie są uznawane za zabawki, ponieważ albo nie są one w rzeczywistości przeznaczone dla dzieci, albo wymagają nadzoru lub specjalnych warunków użycia;

zabawki wprowadzone do obrotu nie powinny stanowić zagrożenia dla bezpieczeństwa i/lub zdrowia ani użytkowników, ani osób trzecich; norma bezpieczeństwa zabawek powinna być ustalona w odniesieniu do kryterium używania produktu zgodnie z przeznaczeniem, lecz z uwzględnieniem wszelkich możliwych do przewidzenia sposobów użycia, mając na uwadze normalne zachowanie dzieci, które zazwyczaj nie wykazują takiego samego stopnia ostrożności, jak przeciętny dorosły użytkownik;

norma bezpieczeństwa zabawki musi być brana pod uwagę w momencie jej sprzedaży, mając na uwadze konieczność zapewnienia, że norma ta zostanie zachowana przez cały przewidywany i normalny okres użytkowania zabawek;

zgodność z zasadniczymi wymogami może zagwarantować zdrowie i bezpieczeństwo konsumenta; wszystkie zabawki wprowadzane na rynek muszą spełniać te wymogi i, jeżeli je spełnią, nie wolno stwarzać żadnych ograniczeń dotyczących sposobu, w jaki odbywa się ich swobodny przepływ;

można przypuszczać, że zabawki spełniają takie zasadnicze wymogi, w przypadku gdy są zgodne ze zharmonizowanymi normami, których numery referencyjne zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich;

zabawki, które spełniają wymogi modelu zatwierdzonego przez zatwierdzony organ, mogą również być uważane za spełniające zasadnicze wymogi; zgodność taka musi być potwierdzona przez opatrzenie znakiem europejskim;

procedury certyfikacji muszą być ustanowione w celu określenia sposobu, w jaki krajowe zatwierdzone organy muszą zatwierdzać modele zabawek niezgodne z normami oraz wydawać certyfikaty badania typu dla tych zabawek oraz zabawek zgodnych z normami, których model zostaje im przedłożony do zatwierdzenia;

Państwom Członkowskim, Komisji i wszystkim zatwierdzonym organom muszą być dostarczane odpowiednie informacje na różnych etapach procedur certyfikacji i kontroli;

Państwa Członkowskie muszą powołać organy, zwane "zatwierdzonymi organami", do celów stosowania systemu wprowadzanego dla zabawek; muszą być dostarczone odpowiednie informacje o tych organach i wszystkie organy muszą spełniać minimalne wymogi dla ich zatwierdzenia;

mogą mieć miejsce przypadki, gdy zabawka nie spełnia zasadniczego wymogu bezpieczeństwa; w takich przypadkach Państwo Członkowskie, które stwierdzi ten fakt, musi przyjąć wszelkie właściwe środki w celu wycofania produktu z rynku lub zabronienia wprowadzenia go na rynek; decyzja taka musi być uzasadniona, a, gdy powodem jest niedoskonałość zharmonizowanych norm, muszą one, lub ich część, być wycofane z listy publikowanej przez Komisję;

Komisja ma zapewnić, że zharmonizowane europejskie normy we wszystkich dziedzinach, objętych zasadniczymi wymogami wymienionymi w załączniku II, są sporządzone w odpowiednim czasie, aby umożliwić Państwom Członkowskim przyjęcie i opublikowanie niezbędnych przepisów do dnia 1 lipca 1989 r.; przepisy prawa krajowego przyjęte na podstawie niniejszej dyrektywy powinny stać się skuteczne od dnia 1 stycznia 1990 r.;

należy zapewnić, że odpowiednie działania zostaną podjęte przeciw każdemu, kto bezprawnie umieszcza na produktach znaki zgodności;

kontrole bezpieczeństwa zabawek już obecnych na rynku muszą być prowadzone przez właściwe władze Państw Członkowskich;

dla pewnych kategorii zabawek, które są szczególnie niebezpieczne lub przeznaczone dla bardzo małych dzieci, powinny być również podawane ostrzeżenia lub szczegóły dotyczące środków ostrożności;

Komisja musi otrzymywać regularne informacje dotyczące działań prowadzonych na podstawie niniejszej dyrektywy przez zatwierdzone organy;

osoby, do których skierowana jest decyzja podjęta na podstawie niniejszej dyrektywy, muszą znać uzasadnienie takiej decyzji oraz dostępne im środki zaradcze;

opinia Naukowego Komitetu Doradczego ds. Oceny Toksyczności oraz Ekotoksyczności Związków Chemicznych została wzięta pod uwagę w odniesieniu do podyktowanych względami zdrowia ograniczeń związanych z przyswajalnością związków metali w zabawkach dla dzieci,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Niniejszą dyrektywę stosuje się do zabawek. "Zabawka" oznacza dowolny produkt lub materiał zaprojektowany lub wyraźnie przewidziany do używania podczas zabawy przez dzieci do 14 roku życia.

2. Produkty wymienione w załączniku I nie są uznawane za zabawki do celów niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1. Zabawki mogą być wprowadzane do obrotu tylko wówczas, gdy nie stanowią zagrożenia dla bezpieczeństwa i/lub zdrowia użytkowników lub osób trzecich wtedy, gdy są używane zgodnie z przeznaczeniem lub w sposób możliwy do przewidzenia, mając na uwadze normalne zachowanie dzieci.

2. W stanie, w jakim zabawka jest wprowadzona do obrotu, biorąc pod uwagę okres przewidywanego i normalnego użytkowania, zabawka musi spełnić warunki bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ustanowione w niniejszej dyrektywie.

3. Do celów niniejszej dyrektywy wyrażenie "wprowadzać do obrotu" obejmuje zarówno sprzedaż, jak i dystrybucję wolną od opłat.

Artykuł 3

Państwa Członkowskie podejmują wszelkie kroki niezbędne dla zapewnienia, że zabawki nie mogą być wprowadzane do obrotu, jeżeli nie spełnią zasadniczych wymogów bezpieczeństwa wymienionych w załączniku II.

Artykuł 4

Państwa Członkowskie nie będą utrudniać wprowadzania do obrotu na swoim terytorium zabawek, które spełniają warunki określone w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 5

1. Państwa Członkowskie przyjmują zgodność z zasadniczymi wymogami określonymi w art. 3 w odniesieniu do zabawek posiadających znak WE przewidziany w art. 11, zwany dalej "znakiem WE", oznaczający zgodność z odpowiednimi normami krajowymi, które transponują zharmonizowane normy, których numery referencyjne zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Państwa Członkowskie publikują numery referencyjne tych norm krajowych.

2. Państwa Członkowskie przyjmują, że zabawki, w odniesieniu do których producent nie zastosował norm określonych w ust. 1 lub zastosował je tylko częściowo, lub dla których takie normy nie istnieją, spełniają zasadnicze wymogi określone w art. 3, w przypadku gdy po otrzymaniu certyfikatu badania typu WE ich zgodność z zatwierdzonym modelem została potwierdzona przez zamieszczenie znaku WE.

Artykuł 6

1. W przypadku gdy Państwo Członkowskie lub Komisja uznają, że zharmonizowane normy określone w art. 5 ust. 1 nie spełniają całkowicie zasadniczych wymogów określonych w art. 3, Komisja lub Państwo Członkowskie przekazują sprawę do Stałego Komitetu powołanego na podstawie dyrektywy 83/189/EWG, zwanego dalej "Komitetem", podając swoje uzasadnienie. Komitet wyda opinię w trybie pilnym.

Po otrzymaniu opinii komitetu Komisja powiadamia Państwa Członkowskie, czy przytoczone normy lub ich część powinny lub nie być wycofane z publikacji określonej w art. 5 ust. 1.

2. Komisja powiadomi europejski organ normalizacji i, jeśli to konieczne, wyda nowe wytyczne normalizujące.

Artykuł 7

1. W przypadku gdy Państwo Członkowskie stwierdzi, że zabawki opatrzone znakiem WE, które używane są zgodnie z przeznaczeniem lub zgodnie z art. 2, mogą stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa i/lub zdrowia konsumentów, i/lub osób trzecich, podejmie ono wszelkie właściwe środki w celu wycofania takich produktów z rynku lub zakazania bądź ograniczenia ich wprowadzenia do obrotu. Państwo Członkowskie niezwłocznie powiadomia Komisję o tym środku i wskazuje uzasadnienie swojej decyzji, stwierdzając w szczególności, czy niezgodność wynika z:

a) niespełnienia zasadniczych wymogów określonych w art. 3, jeżeli zabawka nie jest zgodna z normami określonymi w art. 5 ust. 1;

b) niewłaściwego stosowania norm określonych w art. 5 ust. 1;

c) niedoskonałości norm określonych w art. 5 ust. 1.

2. Komisja skonsultuje się z zainteresowanymi stronami w możliwie najkrótszym czasie. W przypadku gdy po konsultacji Komisja stwierdzi, że jakikolwiek środek określony w ust. 1 jest uzasadniony, bezzwłocznie powiadomi o tym Państwo Członkowskie, które podjęło działanie, i inne Państwa Członkowskie. W przypadku gdy decyzja określona w ust. 1 przypisana jest niedoskonałości norm, Komisja po konsultacji z zainteresowanymi stronami przedstawia sprawę Komitetowi w terminie dwóch miesięcy, jeżeli Państwo Członkowskie, które podjęło środki, ma zamiar je podtrzymać, i rozpocznie postępowanie określone w art. 6.

3. W przypadku gdy zabawka, która nie spełnia wymogów, opatrzona jest znakiem WE, właściwe Państwo Członkowskie podejmuje odpowiednie środki i powiadamia Komisję, która informuje inne Państwa Członkowskie.

Artykuł 8

1. a) Przed wprowadzeniem do obrotu zabawki wyprodukowane zgodnie ze zharmonizowanymi normami określonymi w art. 5 ust. 1 muszą być opatrzone znakiem WE poprzez który producent lub jego upoważniony przedstawiciel z siedzibą we Wspólnocie potwierdza, że zabawki te zgodne są z tymi normami;

b) Producent lub jego upoważniony przedstawiciel z siedzibą we Wspólnocie udostępnią do celów kontroli następujące informacje:

- opis środków (takich jak korzystanie z raportu z badań lub dokumentacji technicznej), poprzez które producent zapewnia zgodność produkcji z normami określonymi w art. 5 ust. 1 oraz, stosownie do przypadku: certyfikat typu WE wystawiony przez zatwierdzony organ; kopie dokumentów, które producent przedłożył zatwierdzonemu organowi; opis środków, poprzez które producent zapewnia zgodność z zatwierdzonym modelem,

- adresy miejsc produkcji i magazynowania,

- szczegółowe informacje dotyczące projektu i produkcji.

W przypadku gdy ani producent, ani jego upoważniony przedstawiciel nie mają swojej siedziby we Wspólnocie, powyższy obowiązek udostępnienia informacji ciąży na osobie, która wprowadza zabawkę na rynek Wspólnoty.

2. a) Zabawki, które nie są zgodne w całości lub w części z normami określonymi w art. 5 ust. 1, muszą być opatrzone przed wprowadzeniem do obrotu znakiem WE, poprzez który producent lub jego upoważniony przedstawiciel z siedzibą we Wspólnocie potwierdza, że dana zabawka odpowiada modelowi zbadanemu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 10, który zgodnie ze stwierdzeniem zatwierdzonego organu spełnia zasadnicze wymogi określone w art. 3;

b) producent lub jego upoważniony przedstawiciel z siedzibą we Wspólnocie, udostępni do celów kontroli następujące informacje:

- szczegółowy opis procesu produkcji,

- opis środków (takich jak korzystanie z raportu z badań lub dokumentacji technicznej), poprzez które producent zapewnia zgodność z zatwierdzonym modelem,

- adresy miejsc produkcji i magazynowania,

- kopie dokumentów, jakie producent przedłożył zatwierdzonemu organowi, zgodnie z art. 10 ust. 2,

- certyfikat badań próbki lub jego uwierzytelniony odpis.

W przypadku gdy ani producent, ani jego upoważniony przedstawiciel nie posiadają siedziby we Wspólnocie, powyższy obowiązek udostępniania informacji ciąży na osobie, która wprowadza zabawkę na rynek Wspólnoty.

3. W przypadku niewywiązania się z zobowiązań ustanowionych w ust. 1 lit. b) i ust. 2 lit. b) właściwe Państwo Członkowskie podejmuje właściwe środki, by zapewnić, że te zobowiązania zostaną wypełnione.

Gdy niewywiązanie się z zobowiązań jest oczywiste, na producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela z siedzibą we Wspólnocie może zostać nałożony obowiązek przeprowadzenia badań na ich własny koszt w terminie określonym przez zatwierdzony organ w celu sprawdzenia zgodności ze zharmonizowanymi normami i zasadniczymi wymogami bezpieczeństwa.

Artykuł 9

1. Minimalne kryteria, jakie Państwa Członkowskie muszą spełnić w celu wyznaczenia zatwierdzonych organów określonych w niniejszej dyrektywie, zawarte są w załączniku III.

2. Każde Państwo Członkowskie powiadamia Komisję o zatwierdzonych organach, odpowiedzialnych za przeprowadzanie badania typu WE określonych w art. 8 ust. 2 i art. 10. Komisja publikuje w celach informacyjnych listę takich organów, wraz z nadanymi im numerami, w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich oraz jest odpowiedzialna za jej uaktualnianie.

3. Państwo Członkowskie, które zatwierdziło organ, wycofuje swoje zatwierdzenie, jeżeli stwierdzi, że organ taki przestał spełniać kryteria wymienione w załączniku III. Niezwłocznie powiadamia ono o tym Komisję.

Artykuł 10

1. Badanie typu WE jest procedurą poprzez którą zatwierdzony organ sprawdza i potwierdza, że model zabawki spełnia zasadnicze wymogi określone w art. 3.

2. Wniosek o badanie typu WE składa w zatwierdzonym organie producent lub jego upoważniony przedstawiciel mający siedzibę we Wspólnocie.

Wniosek musi zawierać:

- opis zabawki,

- nazwę i adres producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela, lub przedstawicieli oraz miejsce produkcji zabawki,

- wyczerpujące dane dotyczące produkcji i projektu oraz model zabawki, która ma być wyprodukowana.

3. Zatwierdzony organ przeprowadza badanie typu WE w sposób opisany poniżej:

- bada on dokumenty dostarczone przez składającego wniosek i stwierdza, czy są one w porządku,

- sprawdza, czy zabawka nie stanowi zagrożenia dla bezpieczeństwa i/lub zdrowia, jak przewidziano w art. 2,

- przeprowadza właściwe badania i testy, stosując w jak największym stopniu zharmonizowane normy określone w art. 5 ust. 1 w celu sprawdzenia, czy model spełnia zasadnicze wymogi określone w art. 3,

- może poprosić o dalsze egzemplarze modelu.

4. Jeżeli model jest zgodny z zasadniczymi wymogami określonymi w art. 3, zatwierdzony organ wystawia certyfikat badania typu WE oraz powiadamia o tym składającego wniosek. Certyfikat taki zawiera wnioski z badania, wskazuje związane z nim warunki oraz zawiera opisy i rysunki zatwierdzonej zabawki.

Komisja, inne zatwierdzone organy i inne Państwa Członkowskie mogą na wniosek uzyskać kopię certyfikatu oraz na uzasadniony wniosek kopię projektu i schematu produkcyjnego oraz raportu z przeprowadzonych badań i testów.

5. Zatwierdzony organ, który odmówi wydania certyfikatu badania typu WE, powiadamia o tym Państwo Członkowskie, które go zatwierdziło, oraz Komisję, podając przyczyny odmowy.

Artykuł 11

1. Znak WE określony w art. 5, 7 i 8 oraz nazwa lub imię i nazwisko, i/lub nazwa handlowa, i/lub znak towarowy oraz adres producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela albo importera na obszar Wspólnoty będą jako zasada umieszczone albo na zabawce, albo na opakowaniu w widocznej, łatwej do odczytania i nieusuwalnej formie. W przypadku małych zabawek i zabawek składających się z małych części szczegóły te mogą być umieszczone w taki sam sposób na opakowaniu, na etykiecie lub na ulotce. W przypadku gdy takie szczegółowe informacje nie są umieszczone na zabawce, należy zwrócić uwagę konsumenta na celowość ich zachowania.

2. Znak WE zawiera symbol "WE".

3. Umieszczanie na zabawkach znaków lub napisów, które mogą zostać pomylone ze znakiem WE, jest zabronione.

4. Dane szczegółowe określone w ust. 1 mogą być podane w skrócie, pod warunkiem że skrót umożliwi identyfikację producenta, jego upoważnionego przedstawiciela lub importera na obszar Wspólnoty.

5. Załącznik IV wymienia ostrzeżenia i wskazania zachowania środków ostrożności podczas używania, które powinny być podane w odniesieniu do niektórych zabawek. Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby te ostrzeżenia i środki ostrożności lub niektóre z nich, łącznie z informacją określoną w ust. 4, były podawane w ich własnym narodowym języku lub językach, gdy zabawki są wprowadzane do obrotu.

Artykuł 12

1. Państwa Członkowskie podejmują konieczne środki w celu zapewnienia, że kontrole wyrywkowe są przeprowadzane w odniesieniu do zabawek, które znajdują się na ich rynku, tak aby sprawdzić ich zgodność z niniejszą dyrektywą.

Organ odpowiedzialny za kontrolę:

- uzyskuje dostęp, na wniosek, do miejsca produkcji lub magazynowania oraz do informacji określonych w art. 8 ust. 1 lit. b) i ust. 2 lit. b),

- może poprosić producenta, jego upoważnionego przedstawiciela lub osobę odpowiedzialną za wprowadzenie zabawki do obrotu, a posiadającą siedzibę we Wspólnocie, o dostarczenie informacji przewidzianych w art. 8 ust. 1 lit. b) i ust. 2 lit. b) w terminie określonym przez Państwo Członkowskie,

- może wybrać próbkę i zabrać ją w celu przeprowadzenia badań i testów.

2. Co trzy lata Państwa Członkowskie przesyłają Komisji sprawozdanie z wykonania niniejszej dyrektywy.

3. Państwa Członkowskie i Komisja podejmują niezbędne środki w celu zagwarantowania poufności w odniesieniu do wysyłania kopii, związanych z badaniem typu WE określonym w art. 10 ust. 4.

Artykuł 13

Państwa Członkowskie regularnie powiadamiają Komisję o działaniach podejmowanych na mocy niniejszej dyrektywy przez organy, które one zatwierdziły, tak aby Komisja mogła zapewnić, że procedury kontrolne są stosowane prawidłowo i bez dyskryminacji.

Artykuł 14

Jakakolwiek decyzja podjęta na mocy niniejszej dyrektywy i zawierająca ograniczenia dotyczące wprowadzania zabawek do obrotu będzie zawierać dokładne uzasadnienie. Zostanie ona możliwie najszybciej podana do wiadomości zainteresowanej stronie, która będzie jednocześnie informowana o środkach zaradczych, jakie może podjąć zgodnie z przepisami prawnymi obowiązującymi w danym Państwie Członkowskim, oraz o terminach obowiązujących w takich przypadkach.

Artykuł 15

1. Państwa Członkowskie przyjmują i publikują do dnia 30 czerwca 1989 r. przepisy niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Państwa Członkowskie stosują niniejsze przepisy od dnia 1 stycznia 1990 r.

2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 16

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 3 maja 1988 r.

W imieniu Rady

M. Bangemann

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 282 z 8.11.1986, str. 4.

[2] Dz.U. C 246 z 14.9.1987, str. 91 oraz decyzja z dnia 9.3.1988 (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

[3] Dz.U. C 232 z 31.8.1987, str. 22.

[4] Dz.U. C 167 z 5.7.1986, str. 1.

[5] Dz.U. L 109 z 26.4.1983, str. 8.

[6] Dz.U. C 136 z 4.6.1985, str. 1.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK I

PRODUKTY NIEUZNAWANE ZA ZABAWKI W ROZUMIENIU NINIEJSZEJ DYREKTYWY

(art. 1 ust. 1)

1. Dekoracje choinkowe i świąteczne

2. Precyzyjne modele w skali dla dorosłych kolekcjonerów

3. Sprzęt do zbiorowego używania na placach zabaw

4. Sprzęt sportowy

5. Sprzęt do pływania i nurkowania przeznaczony do używania w głębokiej wodzie

6. Lalki ludowe i lalki dekoracyjne oraz inne podobne produkty przeznaczone dla dorosłych kolekcjonerów

7. Zabawki komercyjne instalowane w miejscach publicznych (centra handlowe, dworce itd.)

8. Puzzle składające się z więcej niż 500 elementów lub bez obrazka, przeznaczone dla specjalistów

9. Broń pneumatyczna

10. Sztuczne ognie, włącznie ze spłonkami [1]

11. Proce i katapulty

12. Zestawy strzałek z metalowymi zakończeniami

13. Elektryczne piekarniki, żelazka lub inne produkty funkcjonalne, zasilane napięciem nominalnym przekraczającym 24 V

14. Produkty zawierające elementy grzejne, przeznaczone do używania pod nadzorem dorosłych do celów edukacyjnych

15. Pojazdy z silnikami spalinowymi

16. Zabawki z silnikami parowymi

17. Rowery przeznaczone do użytku sportowego lub poruszania się po drogach publicznych

18. Zabawki wideo, połączone z ekranem o napięciu nominalnym przekraczającym 24 V

19. Smoczki dla niemowląt

20. Wierne kopie prawdziwej broni palnej

21. Biżuteria dla dzieci

[1] Z wyjątkiem kapiszonów, przeznaczonych specjalnie do stosowania w zabawkach, bez uszczerbku dla bardziej rygorystycznych przepisów istniejących już w niektórych Państwach Członkowskich.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK II

ZASADNICZE WYMOGI BEZPIECZEŃSTWA ZABAWEK

I. ZASADY OGÓLNE

1. Zgodnie z wymogami art. 2 niniejszej dyrektywy użytkownicy zabawek, jak również osoby trzecie, muszą być chronione przed zagrożeniem zdrowia i ryzykiem zranienia, jeżeli zabawki używane są zgodnie z przeznaczeniem w sposób możliwy do przewidzenia, mając na uwadze normalne zachowanie dzieci. Ryzyko takie jest następujące:

a) ryzyko związane z projektem, budową lub składem zabawki;

b) ryzyko, które jest nieodłączne w używaniu zabawki i które nie może być całkowicie wyeliminowane poprzez zmianę budowy lub składu zabawki bez zmiany jej funkcji lub pozbawiania jej podstawowych właściwości.

2. a) Stopień ryzyka związanego z używaniem zabawki musi być współmierny do umiejętności użytkowników lub ich opiekunów, gdy sytuacja tego wymaga. Stosuje się to w szczególności do zabawek, które z racji swoich funkcji, rozmiarów i cech przeznaczone są dla dzieci w wieku poniżej 36 miesięcy.

b) W celu zastosowania się do tej zasady, gdy sytuacja tego wymaga, musi być podany minimalny wiek użytkowników zabawek i/lub potrzeba nadzoru osoby dorosłej podczas użytkowania zabawki.

3. Etykiety na zabawkach i/lub ich opakowaniach oraz instrukcje użytkowania, które są do nich załączone, muszą całkowicie i skutecznie zwracać uwagę użytkowników lub ich opiekunów na ryzyko związane z ich używaniem oraz sposoby unikania takiego ryzyka.

II. RYZYKO SZCZEGÓLNE

1. Właściwości fizyczne i mechaniczne

a) Zabawki i ich części oraz, w przypadku zabawek mocowanych, ich umocowanie muszą mieć wymaganą wytrzymałość mechaniczną oraz, w miarę potrzeby, taką odporność na obciążenia, którym są poddawane podczas używania, aby nie nastąpiło uszkodzenie lub odkształcenie, które mogłoby spowodować ryzyko zranienia.

b) Dostępne krawędzie, części wystające, przewody, kable i umocowania na zabawkach muszą być zaprojektowane i skonstruowane w taki sposób, aby ryzyko zranienia z powodu kontaktu z nimi było jak najmniejsze.

c) Zabawki muszą być tak zaprojektowane i skonstruowane, aby zminimalizować ryzyko zranienia, które mogłoby powstać przy ruchu jego części.

d) Zabawki i ich części składowe oraz wszelkie dające się odłączyć elementy zabawek, które są wyraźnie potrzebne do używania zabawek i które są wyraźnie przeznaczone dla dzieci w wieku poniżej 36 miesięcy, muszą posiadać takie wymiary, aby uniemożliwić ich połknięcie bądź wprowadzenie do jakiegokolwiek otworu w ciele.

e) Zabawki, ich części oraz opakowanie, w którym się znajdują przy sprzedaży detalicznej, nie mogą stwarzać zagrożenia uduszenia lub udławienia.

f) Zabawki przeznaczone do używania w płytkiej wodzie, które umożliwiają unoszenie lub utrzymanie dziecka na wodzie, muszą być zaprojektowane i skonstruowane w taki sposób, aby zmniejszyć, tak dalece jak to możliwe, biorąc pod uwagę zalecane używanie zabawki, jakiekolwiek ryzyko utraty zdolności zabawki unoszenia się na wodzie oraz utraty zdolności utrzymywania dziecka.

g) Zabawki, do których wnętrza można się dostać i które z tej przyczyny stanowią zamkniętą przestrzeń dla osób znajdujących się wewnątrz, muszą posiadać wyjście, które osoby takie mogą z łatwością otworzyć od środka.

h) Zabawki dające użytkownikom możliwość poruszania się muszą, tak dalece jak jest to możliwe, posiadać system hamulcowy, który jest odpowiedni dla takiego typu zabawki i może zrównoważyć energię kinetyczną, wytworzoną przez zabawkę. System taki musi być łatwy w użyciu przez użytkownika i nie stwarzać ryzyka wypadnięcia lub zranienia użytkownika lub osób trzecich.

i) Rodzaj i skład pocisków oraz energia kinetyczna, jaką mogą one osiągnąć przy wystrzeliwaniu z zabawki zaprojektowanej w tym celu, muszą być takie, że, biorąc pod uwagę charakter zabawki, nie istnieje nieuzasadnione ryzyko zranienia użytkownika lub osób trzecich.

j) Zabawki zawierające elementy grzejne muszą być tak skonstruowane, aby zapewnić, że:

- maksymalna temperatura wszelkich dostępnych powierzchni nie powoduje oparzeń przy dotknięciu,

- ciecze i gazy zawarte w zabawce nie osiągają temperatur lub ciśnień, których uwolnienie z zabawki, inne niż z przyczyn niezbędnych dla sprawnego funkcjonowania zabawki, mogą spowodować oparzenia lub innego typu zranienia.

2. Łatwopalność

a) Zabawki nie mogą stanowić niebezpiecznych łatwopalnych elementów w środowisku dziecka. Dlatego muszą być wykonane z materiałów, które:

1. nie palą się w razie bezpośredniego zetknięcia z płomieniem lub iskrą, lub innym potencjalnym źródłem pożaru; lub

2. nie są łatwopalne (płomień zanika natychmiast z chwilą zniknięcia źródła ognia, który go powoduje); lub

3. jeżeli się zapalą, to palą się powoli i ogień ten rozprzestrzenia się wolno; lub

4. niezależnie od składu chemicznego zabawki są tak przetworzone, by opóźnić proces spalania.

Takie materiały palne nie mogą stanowić ryzyka zapalenia dla innych materiałów użytych w zabawce.

b) Zabawki, które z przyczyn niezbędnych dla ich funkcjonowania zawierają niebezpieczne substancje lub preparaty, w rozumieniu dyrektywy Rady 67/548/EWG [1], w szczególności materiały i wyposażenie do eksperymentów chemicznych, montażu modeli, modelowania plastycznego lub ceramicznego, emaliowania, fotografowania lub podobnych czynności, nie mogą zawierać jako takie substancji lub preparatów, które mogą stać się łatwopalne z powodu utraty niepalnych składników lotnych.

c) Zabawki nie mogą zawierać substancji wybuchowych lub zawierać elementów lub substancji, które grożą wybuchem podczas używania, jak określono w art. 2 ust. 1 niniejszej dyrektywy. Niniejszy przepis nie ma zastosowania do kapiszonów przeznaczonych do stosowania w zabawkach, do których zastosowanie ma pkt 10 załącznika I wraz z przypisem.

d) Zabawki oraz, w szczególności, zabawki i gry chemiczne nie mogą zawierać takich substancji lub preparatów:

- które po zmieszaniu mogą wybuchnąć:

- na skutek reakcji chemicznej lub podgrzania,

- po zmieszaniu z substancjami utleniającymi,

- które zawierają składniki lotne, które są palne w powietrzu i które mogą wytworzyć palne lub wybuchowe mieszaniny pary/powietrza.

3. Właściwości chemiczne

1. Zabawki muszą być zaprojektowane i skonstruowane w taki sposób, żeby podczas używania określonego w art. 2 ust. 1 niniejszej dyrektywy nie stwarzały zagrożenia dla zdrowia lub ryzyka zranienia w przypadku połknięcia, wprowadzenia do jakiegokolwiek otworu w ciele lub kontaktu ze skórą, śluzówką lub oczami.

W każdym przypadku muszą one być zgodne z odpowiednimi przepisami Wspólnoty dotyczącymi niektórych kategorii produktów lub zakazu, ograniczenia stosowania lub etykietowania niektórych niebezpiecznych substancji i preparatów.

2. W szczególności dla ochrony zdrowia dzieci przyswajalność wynikająca z używania zabawek nie może przekroczyć następujących poziomów dziennie:

0,2 μg - antymon,

0,1μg - arsen,

25,0 μg - bar,

0,6 μg - kadm,

0,3 μg - chrom,

0,7 μg - ołów,

0,5 μg - rtęć,

5,0 μg - selen,

lub takich innych wartości, jakie mogą być ustanowione dla tych lub innych substancji w przepisach Wspólnoty na podstawie dowodów naukowych.

Przyswajalność tych substancji oznacza rozpuszczalny wyciąg mający znaczenie toksykologiczne.

3. Zabawki nie mogą zawierać niebezpiecznych substancji lub preparatów w rozumieniu dyrektywy 67/548/EWG oraz 88/379/EWG [2] w ilościach, które mogą być szkodliwe dla zdrowia dzieci, które ich używają. We wszystkich przypadkach zabrania się, aby zabawki zawierały substancje lub preparaty niebezpieczne, jeżeli są one zamierzone do użycia jako takie, podczas gdy zabawka jest używana.

Jednakże w przypadku gdy ograniczona ilość substancji lub preparatów jest niezbędna do funkcjonowania niektórych zabawek, w szczególności materiały i preparaty do eksperymentów chemicznych, montażu modeli, modelowania plastycznego lub ceramicznego, emaliowania, fotografowania lub podobnych czynności, są one dozwolone do maksymalnego poziomu stężenia, który zostanie określony dla każdej substancji lub preparatu przez Europejski Komitet Normalizacji (CEN), zgodnie z procedurą Komitetu, ustanowioną w dyrektywie 83/189/EWG, pod warunkiem że dopuszczone substancje i preparaty będą zgodne z zasadami klasyfikacji Wspólnoty w odniesieniu do etykietowania, bez uszczerbku dla pkt 4 załącznika IV.

4. Właściwości elektryczne

a) Zabawki elektryczne nie mogą być zasilane prądem elektrycznym o napięciu nominalnym przekraczającym 24 V i żadna część zabawki nie może przekroczyć 24 V.

b) Części zabawek, które są podłączone lub mogą wejść w kontakt ze źródłem prądu, mogącym spowodować porażenie prądem, razem z kablami i innymi przewodami, przez które prąd jest przekazywany do takich części, muszą być odpowiednio odizolowane i mechanicznie chronione, tak aby zapobiec ryzyku takiego porażenia.

c) Zabawki elektryczne muszą być zaprojektowane i skonstruowane w taki sposób, aby zapewnić, że maksymalne temperatury osiągane przez wszystkie bezpośrednio dostępne powierzchnie nie mogą spowodować poparzenia przy dotknięciu.

5. Higiena

Zabawki muszą być tak zaprojektowane i wyprodukowane, aby spełniały wymogi w zakresie higieny i czystości w celu uniknięcia wszelkiego ryzyka infekcji, zachorowania i zatrucia.

6. Radioaktywność

Zabawki nie mogą zawierać promieniotwórczych pierwiastków lub substancji w formach lub proporcjach, które mogą być szkodliwe dla zdrowia dziecka. Stosuje się dyrektywę Rady 80/836/Euratom [3].

[1] Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1/67.

[2] Dz.U. L 187 z 16.7.1988, str. 14.

[3] Dz.U. L 246 z 17.9.1980, str. 1.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK III

WARUNKI, KTÓRE MUSZĄ BYĆ SPEŁNIONE PRZEZ ZATWIERDZONE ORGANY

(art. 9 ust. 1)

Organy wyznaczone przez Państwa Członkowskie muszą spełnić następujące wymogi minimalne:

1. dostępność personelu oraz niezbędnych środków i sprzętu;

2. wiedza techniczna i uczciwość zawodowa personelu;

3. niezależność w przeprowadzaniu testów, przygotowywaniu raportów, wydawaniu certyfikatów i wykonywaniu czynności nadzorczych, przewidzianych w niniejszej dyrektywie, personelu oraz załogi technicznej, w odniesieniu do wszystkich kręgów, grup lub osób, bezpośrednio lub pośrednio zajmujących się zabawkami;

4. zachowanie tajemnicy zawodowej przez personel;

5. przystąpienie do ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, o ile nie jest ono zapewnione przez państwo na mocy prawa krajowego.

Spełnienie warunków zawartych w pkt 1 i 2 będzie weryfikowane okresowo przez właściwe władze Państw Członkowskich.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK IV

OSTRZEŻENIA I WSKAZANIA ZACHOWANIA ŚRODKÓW OSTROŻNOŚCI PODCZAS UŻYWANIA ZABAWEK

(art. 11 ust. 5)

Do zabawek muszą być dołączone właściwe, wyraźnie widoczne ostrzeżenia w celu zmniejszenia ryzyka związanego z ich użyciem, zgodnie z tym, co opisano w zasadniczych wymogach, w szczególności:

1. Zabawki nieprzeznaczone dla dzieci w wieku poniżej 36 miesięcy

Zabawki, które mogą być niebezpieczne dla dzieci w wieku poniżej 36 miesięcy, muszą być opatrzone ostrzeżeniem, np. "Nieodpowiednie dla dzieci w wieku poniżej 36 miesięcy" albo "Nieodpowiednie dla dzieci w wieku poniżej 3 lat", wraz z krótkim wskazaniem, które może pojawić się również w instrukcji użytkowania, o szczególnym ryzyku wymagającym tego ograniczenia.

Przepis ten nie ma zastosowania do zabawek, które ze względu na swoje funkcje, wymiary, cechy, właściwości lub inne przekonujące przyczyny są w oczywisty sposób nieodpowiednie dla dzieci w wieku poniżej 36 miesięcy.

2. Zjeżdżalnie, zawieszane huśtawki i pierścienie, trapezy, liny i podobne zabawki przymocowane do belki poprzecznej.

Do zabawek muszą być dołączone instrukcje zwracające uwagę na potrzebę przeprowadzania okresowych kontroli i konserwacji podstawowych części (zawieszeń, mocowań itd.) oraz wskazujące, że jeżeli kontrole takie nie są przeprowadzane, zabawka może spowodować upadek lub przewrócenie się.

Instrukcje muszą również wskazywać prawidłowy sposób montażu zabawki, oznaczając te części, które w przypadku wadliwego montażu mogą spowodować niebezpieczeństwo.

3. Zabawki funkcjonalne

Zabawki funkcjonalne lub ich opakowania muszą być oznakowane ostrzeżeniem: "Uwaga: do użytku wyłącznie pod bezpośrednim nadzorem osoby dorosłej".

Ponadto do tych zabawek muszą być dołączone wskazówki podające instrukcję użycia, jak również środki ostrożności, które mają zostać podjęte przez użytkownika, z ostrzeżeniem mówiącym, że niezachowanie środków ostrożności może narazić użytkownika na określone niebezpieczeństwa, jakie są zazwyczaj związane z urządzeniem lub produktem, którego zabawka jest modelem w zmniejszonej skali lub imitacją. Należy również wskazać, że zabawka powinna być przechowywana w miejscu niedostępnym dla bardzo małych dzieci.

"Zabawki funkcjonalne" oznaczają zabawki, które używane są w taki sam sposób i które są często modelami w zmniejszonej skali przyrządów lub urządzeń przeznaczonych dla dorosłych.

4. Zabawki, których naturalnymi składnikami są substancje lub preparaty niebezpieczne. Zabawki chemiczne

a) Z zastrzeżeniem przepisów ustanowionych w dyrektywach Wspólnoty w sprawie klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji i preparatów niebezpiecznych instrukcje użytkowania zabawek, których naturalnymi składnikami są substancje lub preparaty niebezpieczne, muszą zawierać ostrzeżenie o niebezpiecznym charakterze tych substancji lub preparatów oraz wskazanie dotyczące środków ostrożności, jakie powinny być zachowane przez użytkownika w celu uniknięcia niebezpieczeństw z nimi związanych, co musi być określone dokładnie zgodnie z rodzajem zabawki. Należy również podać informacje dotyczące udzielenia pierwszej pomocy w przypadku poważnych wypadków spowodowanych użyciem takiego typu zabawki. Należy również wskazać, że zabawki powinny być przechowywane w miejscu niedostępnym dla bardzo małych dzieci.

b) Poza instrukcjami przewidzianymi w lit. a) zabawki chemiczne muszą zawierać następujące oznakowanie na opakowaniu: "Uwaga: wyłącznie dla dzieci w wieku ponad [1] lat. Do używania pod nadzorem dorosłych".

Za zabawki chemiczne uważa się w szczególności następujące zabawki: zestawy chemiczne, zestawy do wykonywania odcisków plastycznych, miniaturowe pracownie ceramiczne, zabawki do pokrywania przedmiotów emalią, zestawy fotograficzne i podobne zabawki.

5. Łyżworolki i deskorolki dla dzieci

Jeżeli te produkty oferowane są na sprzedaż jako zabawki, muszą zawierać następujące oznakowanie: "Uwaga: konieczność stosowania sprzętu ochronnego".

Ponadto instrukcje użytkowania muszą zawierać przypomnienie, że zabawka taka musi być używana z zachowaniem ostrożności, ponieważ wymaga dużych umiejętności, aby uniknąć upadków lub zderzeń powodujących zranienie użytkownika i osób trzecich. Muszą również być podane zalecenia dotyczące stosowania sprzętu ochronnego (kasków, rękawic, ochraniaczy na kolana, łokcie itd.).

6. Zabawki przeznaczone do używania w wodzie

Zabawki przeznaczone do używania w wodzie, zdefiniowane w sekcji II pkt 1 lit. f) załącznika II muszą zawierać ostrzeżenie zgodne z zaleceniem CEN dotyczącym przyjęcia norm EN/71, części 1 i 2:

"Uwaga! Do używania jedynie w wodzie na głębokości bezpiecznej dla dziecka oraz pod nadzorem"

.

[1] O wieku decyduje producent.

--------------------------------------------------