Dyrektywa Rady

z dnia 22 marca 1988 r.

zmieniająca w zakresie polityk inwestycyjnych niektórych UCITS dyrektywę 85/611/EWG w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych dotyczących przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS)

(88/220/EWG)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności art. 57 ust. 2 zdanie trzecie,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

we współpracy z Parlamentem Europejskim [2],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

artykuł 22 ust. 1 i 2 dyrektywy 85/611/EWG [4] ustanawia limit inwestowania aktywów UCITS w zbywalne papiery wartościowe tego samego emitenta do 5 %, który to limit może zostać w razie konieczności podwyższony do 10 %;

limit ten stwarza szczególne problemy UCITS utworzonym w Danii, w przypadkach kiedy chcą one zainwestować znaczną część swoich aktywów na rynku obligacji krajowych, ponieważ rynek ten jest zdominowany przez obligacje hipoteczne, a liczba instytucji emitujących takie obligacje jest bardzo mała;

obligacje hipoteczne w Danii są przedmiotem szczególnego uregulowania i nadzoru, mającego na celu ochronę ich posiadaczy i traktowane są w duńskim ustawodawstwie jako równoważne z obligacjami emitowanymi lub gwarantowanymi przez państwo;

artykuł 22 ust. 3 dyrektywy 85/611/EWG zawiera odstępstwa od art. 22 ust. 1 i 2 w przypadku obligacji emitowanych lub gwarantowanych przez Państwo Członkowskie i upoważnia UCITS w szczególności do inwestowania do 35 % ich aktywów w takie obligacje;

podobne odstępstwo, ale o bardziej ograniczonym zakresie, jest uzasadnione w odniesieniu do obligacji sektora prywatnego, które, nawet w przypadku braku gwarancji państwa, oferują jednak szczególne gwarancje dla inwestora na mocy stosujących się do nich szczególnych uregulowań; należy więc rozszerzyć takie odstępstwo wobec wszystkich tych obligacji, które odpowiadają wspólnie ustalonym kryteriom, pozostawiając Państwom Członkowskim ustalenie wykazu obligacji, którym mają one zamiar, gdzie stosowne, udzielić odstępstwa i zapewnić taką samą procedurę informowania innych Państw Członkowskich, jaka została przewidziana w art. 20 dyrektywy 85/611/EWG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

"4. Państwa Członkowskie mogą podwyższyć limit, ustanowiony w ust. 1, maksymalnie do 25 % dla niektórych obligacji, jeśli są one emitowane przez instytucję kredytową posiadającą statutową siedzibę w Państwie Członkowskim i podlegającą, na mocy prawa, szczególnemu nadzorowi publicznemu, mającemu na celu ochronę posiadaczy obligacji. W szczególności kwoty pochodzące z emisji tych obligacji muszą być inwestowane zgodnie z prawem w aktywa, które pokrywają, w czasie całego okresu ważności obligacji, zobowiązania z nich wynikające i które mogą być użyte tytułem dochodzenia należności głównej i należnych odsetek na zasadzie pierwszeństwa, w przypadku niewywiązania się emitenta ze zobowiązania.

Jeśli UCITS inwestuje więcej niż 5 % swoich aktywów w obligacje określone w akapicie pierwszym i wyemitowane przez jednego emitenta, całkowita wartość tej inwestycji nie może przekroczyć 80 % wartości aktywów UCITS.

Państwa Członkowskie przekazują Komisji, jak ustanowiono w art. 20 ust. 1, wykaz obligacji, określonych powyżej, i wykaz kategorii emitentów upoważnionych, zgodnie z prawem, oraz ustaleń dotyczących nadzoru, określonych w akapicie pierwszym, do emisji obligacji odpowiadających kryteriom wymienionym powyżej. Do tych wykazów dołączona jest informacja określająca status oferowanych gwarancji. Procedurę przewidzianą w art. 20 ust. 2 stosuje się.

5. Zbywalne papiery wartościowe, określone w ust. 3 i 4, nie są uwzględniane przy stosowaniu limitu 40 %, określonego w ust. 2.

Limity przewidziane w ust. 1-4 nie mogą być łączone i z tego powodu inwestycje w zbywalne papiery wartościowe wyemitowane przez jednego emitenta, dokonywane zgodnie z ust. 1-4, nie przekraczają w żadnym przypadku łącznie 35 % aktywów UCITS."

Artykuł 2

Państwa Członkowskie wprowadzają w życie środki niezbędne w celu zastosowania się do niniejszej dyrektywy w tych samych terminach, jakie przewidziano w dyrektywie 85/611/EWG. Powiadamiają one o tym niezwłocznie Komisję.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 marca 1988 r.

W imieniu Rady

M. Bangemann

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 155 z 21.6.1986, str. 4.

[2] Opinia opublikowana w Dz.U. C 125 z 11.5.1987, str. 162 i decyzja z dnia 10 lutego 1988 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

[3] Dz.U. C 333 z 29.12.1986, str. 10.

[4] Dz.U. L 375 z 31.12.1985, str. 3.

--------------------------------------------------