31987R2658



Dziennik Urzędowy L 256 , 07/09/1987 P. 0001 - 0675
Specjalne wydanie fińskie: Rozdział 11 Tom 13 P. 0022
Specjalne wydanie szwedzkie: Rozdział 11 Tom 13 P. 0022


Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87

z dnia 23 lipca 1987 r.

w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 28, 43, 113 i 235,

uwzględniając Akt Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [2],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

podstawą Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej jest unia celna, przewidująca stosowanie Wspólnej Taryfy Celnej;

zbieranie i wymiana danych statystycznych na temat handlu zagranicznego Wspólnoty może być najlepiej zrealizowana poprzez stosowanie Nomenklatury Scalonej zastępującej istniejącą Wspólną Taryfę Celną i nomenklaturę Nimexe, w celu równoczesnego spełnienia wymagań taryfowych i statystycznych;

Wspólnota jest sygnatariuszem Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów, znanego jako "System Zharmonizowany", która ma zastąpić Konwencję z dnia 15 grudnia 1950 r. w sprawie nomenklatury klasyfikacji towarów w taryfie celnej; wymieniona Nomenklatura Scalona musi zostać ustanowiona na podstawie Systemu Zharmonizowanego;

wydaje się właściwym, aby Państwa Członkowskie mogły stworzyć narodowe statystyczne podpodziały;

niektóre specjalne środki wspólnotowe nie mogą być objęte zakresem Nomenklatury Scalonej; dlatego konieczne jest stworzenie dodatkowych podpodziałów wspólnotowych, aby włączyć je do Zintegrowanej Taryfy Wspólnoty Europejskiej (Taric); efektywne zarządzanie Taric wymaga systemu, który nadawałby się do natychmiastowej aktualizacji; dlatego konieczne jest, aby Komisja posiadała uprawnienia do zarządzania Taric;

Hiszpania i Portugalia nie będą mogły używać schematu Taric w ten sam sposób jak w pozostałych Państwach Członkowskich, z powodu przejściowych ustaleń taryfowych przewidzianych w Akcie Przystąpienia; dlatego właściwym jest, aby te dwa Państwa Członkowskie były uprawnione do niestosowania Taric w okresie stosowania przejściowych ustaleń taryfowych;

wydaje się właściwym, aby Państwa Członkowskie mogły zamieszczać dalsze podpodziały po pozycjach Taric w celu spełnienia dodatkowych wymogów krajowych; podpodziały te powinny być oznakowane odpowiednimi numerami kodu w zgodności z przepisami rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2793/86 z dnia 22 lipca 1986 r. ustanawiającego kody używane w formularzach ustanowionych w rozporządzeniach (EWG) nr 678/85, (EWG) nr 1900/85 i (EWG) nr 222/77 [4];

istotne jest, aby Nomenklatura Scalona i każda inna nomenklatura w całości lub częściowo oparta na niej lub dodająca do niej podpodziały stosowana była w sposób jednolity przez wszystkie Państwa Członkowskie; w celu osiągnięcia tego efektu należy umożliwić wydanie przepisów na poziomie wspólnotowym; ponadto przepisy wspólnotowe zapewniające jednolite stosowanie nomenklatury Wspólnej Taryfy Celnej, zawarte w decyzji 86/98/EWWiS [5], stosuje się do produktów objętych kompetencją Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali;

przygotowanie i stosowanie tych przepisów wymaga ścisłej współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją; wprowadzanie w życie tych przepisów musi być przeprowadzone szybko z uwagi na poważne konsekwencje gospodarcze, które mogą wyniknąć z opóźnienia;

w celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury Scalonej konieczne jest wsparcie Komisji przez komitet odpowiedzialny za wszelkie kwestie związane z Nomenklaturą Scaloną, Taric i z wszelkimi innymi nomenklaturami opartymi na Nomenklaturze Scalonej; Komitet musi być gotowy do pracy, tak szybko jak to możliwe, jeszcze przed datą stosowania Nomenklatury Scalonej;

w celu zdefiniowania zakresu Nomenklatury Scalonej pożądane jest ustanowienie przepisów wstępnych, dodatkowych uwag do sekcji i działów oraz odpowiednich przypisów;

Wspólna Taryfa Celna zawiera nie tylko cła umowne i autonomiczne oraz inne odpowiednie opłaty ustalone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia na podstawie Nomenklatury Scalonej, lecz także środki taryfowe zawarte w Taric i innej legislacji wspólnotowej;

przy ustalaniu umownych stawek celnych właściwe jest uwzględnienie negocjacji GATT (Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu);

przejście od dotychczasowej nomenklatury do Nomenklatury Scalonej może pociągać za sobą trudności w stosowaniu reguł pochodzenia w odniesieniu do niektórych systemów preferencyjnych, w szczególności w tych przypadkach, w których zainteresowane państwa trzecie nie przyjęły Systemu Zharmonizowanego; w tych okolicznościach właściwe jest zapewnienie odpowiednich środków mających na celu pokonanie tych trudności;

pomimo że nomenklatura i stawki celne dotyczące produktów objętych Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Węgla i Stali nie stanowią części Wspólnej Taryfy Celnej, jednakże właściwe jest włączenie do niniejszego rozporządzenia, w celach informacyjnych, umownych stawek celnych dla tych produktów;

w następstwie wprowadzenia Nomenklatury Scalonej liczne akty wspólnotowe, szczególnie w dziedzinie wspólnej polityki rolnej, muszą zostać dostosowane tak, aby uwzględnić stosowanie niniejszej nomenklatury; dostosowania te z reguły nie wymagają żadnych istotnych zmian; w celu uproszczenia właściwe jest umożliwienie Komisji przyjęcia koniecznych technicznych zmian do tych aktów;

wejście w życie niniejszego rozporządzenia pociąga za sobą uchylenie rozporządzenia Rady (EWG) nr 950/68 z dnia 28 czerwca 1968 r. w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej [6] oraz rozporządzenia Rady (EWG) nr 97/69 z dnia 16 stycznia 1969 r. w sprawie środków, jakie mają być podjęte w celu jednolitego stosowania nomenklatury Wspólnej Taryfy Celnej [7], ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 2055/84 [8],

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym ustanawia się nomenklaturę towarową, zwaną dalej "Nomenklaturą Scaloną" lub w skrócie "CN" w celu spełnienia w tym samym czasie zarówno wymogów Wspólnej Taryfy Celnej jak i statystyk w dziedzinie handlu zewnętrznego Wspólnoty.

2. Nomenklatura Scalona obejmuje:

a) nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;

b) wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane "podpozycjami CN" w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;

c) przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

3. Nomenklatura Scalona zawarta jest w załączniku I.

Autonomiczne i umowne stawki celne Wspólnej Taryfy Celnej i dodatkowe jednostki statystyczne, jak również inne konieczne informacje są ustanowione we wspomnianym Załączniku.

Artykuł 2

Komisja ustanawia zintegrowaną taryfę celną Wspólnot Europejskich, zwaną dalej "Taric" opartą na Nomenklaturze Scalonej. Obejmuje ona:

a) dodatkowe podpodziały wspólnotowe nazywane "podpozycjami Taric" konieczne do opisu towarów, z zastrzeżeniem specjalnych środków wspólnotowych wymienionych w załączniku II;

b) stawki opłat celnych i inne obowiązujące opłaty;

c) numery kodowe podane w art. 3 ust. 3 i 4;

d) wszystkie inne informacje konieczne do stosowania lub zarządzania zaangażowanymi środkami wspólnotowymi.

Artykuł 3

1. Każda podpozycja CN posiada ośmiocyfrowy numer kodowy:

a) pierwsze sześć cyfr stanowi numery kodowe odnoszące się do pozycji i podpozycji nomenklatury Systemu Zharmonizowanego;

b) siódma i ósma cyfra określają podpozycje CN. Gdy pozycja lub podpozycja Systemu Zharmonizowanego nie jest dalej dzielona do celów wspólnotowych, siódma i ósma cyfra to "00".

2. Dziewiąta cyfra jest zastrzeżona dla użytku Państw Członkowskich, dla statystycznych podpodziałów narodowych, które zostaną wprowadzone zgodnie z art. 5 ust. 3.

3. Podpozycje Taric są określone cyfrą dziesiątą i jedenastą, które wraz z numerami kodowymi, określonymi w ust. 1, tworzą numery kodowe Taric. Wobec braku podpodziałów wspólnotowych, cyfra dziesiąta i jedenasta to "00".

4. W przypadkach wyjątkowych można używać dodatkowego kodu Taric składającego się z czterech cyfr w celu zastosowania specjalnych środków wspólnotowych, które nie są kodowane lub kodowane niekompletnie na poziomie cyfry dziesiątej i jedenastej.

Artykuł 4

1. Nomenklatura Scalona, wraz ze stawkami celnymi i innymi stosownymi opłatami oraz środki taryfowe zawarte w Taric lub w innych uzgodnieniach wspólnotowych stanowią Wspólną Taryfę Celną, określoną w art. 9 Traktatu, która jest stosowana przy przywozie towarów do Wspólnoty.

2. Nomenklatura Scalona, łącznie z jej numerami kodowymi i, tam gdzie to stosowne, wraz z dodatkowymi jednostkami statystycznymi, jest stosowana przez Wspólnotę i przez Państwa Członkowskie do statystyk odnoszących się do handlu zewnętrznego Wspólnoty.

Artykuł 5

1. Taric jest używana przez Komisję i Państwa Członkowskie w celu zastosowania środków wspólnotowych dotyczących przywozu oraz, w miarę potrzeby, do wywozu i handlu miedzy Państwami Członkowskimi.

2. Numery kodowe Taric są stosowane do całego przywozu towarów objętych odpowiednimi podpozycjami. W miarę konieczności są one stosowane do wywozu i handlu między Państwami Członkowskimi.

3. Państwa Członkowskie mogą wprowadzić dla krajowych celów statystycznych podpodziały do podpozycji CN oraz do podpozycji Taric dla innych celów krajowych.

Do takich podpodziałów przedzielane są identyfikacyjne kody numeryczne, zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2793/86.

4. Państwa Członkowskie, które przyjmą podpodziały do celów krajowych innych niż krajowe cele statystyczne, mogą po przekazaniu informacji Komisji odroczyć stosowanie podpozycji Taric i odpowiednich cyfr dziesiątej i jedenastej najpóźniej do dnia 31 grudnia 1989 r.

Artykuł 6

Komisja jest odpowiedzialna za zarządzanie i publikowanie Taric. W szczególności, podejmuje kroki niezbędne do:

a) włączenia środków wymienionych w załączniku II do Taric;

b) przydzielenia numerów kodowych Taric;

c) aktualizacji Taric;

d) niezwłocznego informowania Państw Członkowskich o zmianach w podpozycjach Taric i kodach numerycznych.

Artykuł 7

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet ds. Nomenklatury Taryfowej i Statystycznej, zwany "Komitetem ds. Nomenklatury" i zwanym dalej "Komitetem", składającym się z przedstawicieli Państw Członkowskich i pod przewodnictwem przedstawiciela Komisji.

2. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 8

Komitet może zbadać każdą sprawę przedstawioną mu przez jego przewodniczącego z własnej inicjatywy lub na wniosek przedstawiciela Państwa Członkowskiego:

a) dotyczącą Nomenklatury Scalonej;

b) dotyczącą nomenklatury Taric i każdej innej nomenklatury, która jest całkowicie lub częściowo oparta na Nomenklaturze Scalonej lub dodaje do niej podpodziały i która została ustanowiona szczególnymi przepisami wspólnotowymi w celu stosowania środków taryfowych lub innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

Artykuł 9

1. Środki odnoszące się do kwestii określonych poniżej przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 10:

a) stosowanie Nomenklatury Scalonej i Taric w szczególności dotyczące:

- klasyfikacji towarów w nomenklaturach, określonych w art. 8,

- uwag wyjaśniających;

b) zmiany w Nomenklaturze Scalonej uwzględniające zmiany w wymaganiach dotyczących statystyki lub polityki handlowej;

c) zmiany w załączniku II;

d) zmiany w Nomenklaturze Scalonej i dostosowania ceł zgodnie z decyzjami przyjętymi przez Radę lub Komisję;

e) zmiany w Nomenklaturze Scalonej mające dostosować ją do rozwoju techniki lub handlu lub mające na celu dostosowanie lub wyjaśnienie wersji językowych;

f) dostosowania Nomenklatury Scalonej wynikające ze zmian w nomenklaturze Systemu Zharmonizowanego;

g) kwestie odnoszące się do stosowania, funkcjonowania i zarządzania Systemem Zharmonizowanym, które zostaną omówione w ramach Rady Współpracy Celnej.

2. Przepisy przyjęte zgodnie z ust. 1 nie zmieniają:

- stawek celnych,

- opłat rolnych, refundacji lub innych kwot stosowanych w ramach wspólnej polityki rolnej lub w szczególnych systemach stosowanych do niektórych towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów rolnych,

- ograniczeń ilościowych ustanowionych zgodnie z przepisami wspólnotowymi,

- nomenklatur przyjętych w ramach wspólnej polityki rolnej.

3. O ile jest to konieczne, zmiany do podpozycji CN są niezwłocznie włączane jako podpozycje Taric. Zostają one włączone do CN jedynie zgodnie z warunkami określonymi w art. 12.

Artykuł 10

1. Przedstawiciel Komisji przedstawia Komitetowi projekt środków, które mają zostać podjęte. Komitet wydaje swoją opinię o projekcie w terminie ustalonym przez przewodniczącego z uwzględnieniem stopnia ważności sprawy. Opinię wydaje się większością ustanowioną w art. 148 ust. 2 Traktatu w przypadku decyzji, którą Rada ma przyjąć na wniosek Komisji. Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich są ważone w sposób wymieniony w tym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

2. Komisja przyjmuje środki, które stosuje niezwłocznie. Jednakże jeżeli środki te nie są zgodne z opinią Komitetu, Komisja niezwłocznie przekazuje je Radzie. W takim przypadku Komisja odroczy stosowanie przyjętych środków o trzy miesiące od daty takiego powiadomienia.

3. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może podjąć odmienną decyzję w okresie określonym w ust. 2.

Artykuł 11

1. W przypadkach gdy przepisy wspólnotowe określają warunki dotyczące kwalifikowania towarów do korzystnych uzgodnień taryfowych przy przywozie, uwzględniając ich rodzaj lub użycie końcowe, warunki te mogą być ustalone zgodnie z procedurami określonymi w art. 10.

2. Do celów ust. 1 "korzystne uzgodnienie taryfowe" oznacza każde obniżenie lub zawieszenie, nawet w ramach kontyngentu taryfowego, cła lub opłaty o skutku równoważnym lub rolnej opłaty wyrównawczej bądź innej opłaty przywozowej przewidzianej na mocy wspólnej polityki rolnej lub przepisów szczególnych obowiązujących w stosunku do niektórych towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów rolnych.

Artykuł 12

Komisja przyjmuje każdego roku w formie rozporządzenia pełną wersję Nomenklatury Scalonej wraz z odpowiadającymi autonomicznymi i umownymi stawkami celnymi Wspólnej Taryfy Celnej, wynikającą ze środków przyjętych przez Radę lub przez Komisję. Takie rozporządzenie podlega opublikowaniu nie później niż do dnia 31 października w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich i obowiązuje od dnia 1 stycznia następnego roku.

Artykuł 13

Królestwo Hiszpanii i Republika Portugalska niniejszym zostają upoważnione do niestosowania Taric w okresie, w którym obowiązują porozumienia przejściowe dotyczące spraw taryfowych przewidzianych w Akcie Przystąpienia do Wspólnoty.

Artykuł 14

Tam, gdzie udzielona zostaje preferencja taryfowa na podstawie reguł pochodzenia towarów opierająca się na nomenklaturze Rady Współpracy Celnej obowiązującej w dniu 31 grudnia 1987 r., reguły te pozostają stosowane zgodnie z aktami wspólnotowymi obowiązującymi w tym dniu.

Artykuł 15

1. Kody i wyszczególnienie towarów ustanowione na podstawie Nomenklatury Scalonej zastępują te ustanowione na podstawie nomenklatur Wspólnej Taryfy Celnej i Nimexe, bez uszczerbku dla umów międzynarodowych zawartych przez Wspólnotę przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, jak również aktów wydanych w celu ich wykonania, które dotyczą wymienionych nomenklatur. Wspólnotowe akty zawierające nomenklaturę taryfową lub statystyczną zostaną odpowiednio zmienione przez Komisję

2. Odniesienia do Nimexe w różnych obowiązujących aktach wspólnotowych uważa się za odniesienia do Nomenklatury Scalonej.

Artykuł 16

Rozporządzenia (EWG) nr 950/68 i (EWG) nr 97/69 niniejszym tracą moc.

Artykuł 17

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 1-5 i 12-16 nie stosuje się przed dniem 1 stycznia 1988 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 lipca 1987 r.

W imieniu Rady

K.E. Tygesen

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 154 z 12.6.1987, str. 6.

[2] Dz.U. C 190 z 20.7.1987.

[3] Opinia wydana dnia 1 lipca 1987 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

[4] Dz.U. L 263 z 15.9.1986, str. 74.

[5] Dz.U. L 81 z 26.3.1986, str. 29.

[6] Dz.U. L 172 z 22.7.1968, str. 1.

[7] Dz.U. L 14 z 21.1.1969, str. 1.

[8] Dz.U. L 191 z 19.7.1984, str. 1.

--------------------------------------------------