Układ eurośródziemnomorski

ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony a Republiką Libańską, z drugiej strony

KRÓLESTWO BELGII,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA WŁOSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiające się Strony Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zwane dalej "Państwami Członkowskimi", oraz

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, zwana dalej "Wspólnotą",

z jednej strony, oraz

REPUBLIKA LIBAŃSKA, zwana dalej "Libanem",

z drugiej strony,

UWZGLĘDNIAJĄC bliskość i współzależność istniejącą między Wspólnotą, jej Państwami Członkowskimi a Libanem, zbudowaną na związkach historycznych i wspólnych wartościach,

UWZGLĘDNIAJĄC, że Wspólnota, jej Państwa Członkowskie i Liban pragną zacieśnić te więzi i ustanowić trwałe stosunki opierające się na wzajemności, solidarności, partnerstwie oraz wspólnym rozwoju,

UWZGLĘDNIAJĄC znaczenie, jakie Strony przywiązują do przestrzegania zasad Karty Narodów Zjednoczonych, w szczególności do przestrzegania praw człowieka, zasad demokratycznych oraz swobód gospodarczych, które stanowią fundament stowarzyszenia,

UWZGLĘDNIAJĄC ostatnie wydarzenia polityczne i gospodarcze zarówno na kontynencie europejskim, jak i na Bliskim Wschodzie, oraz wynikającą z nich wspólną odpowiedzialność za stabilność, bezpieczeństwo i dobrobyt regionu eurośródziemnomorskiego,

UWZGLĘDNIAJĄC znaczenie wolnego handlu dla Wspólnoty i Libanu, gwarantowanego Układem ogólnym w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. (GATT) i innymi układami wielostronnymi stanowiącymi załącznik do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO),

UWZGLĘDNIAJĄC różnicę istniejącą w rozwoju gospodarczym i społecznym między Libanem a Wspólnotą oraz potrzebę wzmocnienia procesu rozwoju gospodarczego i społecznego w Libanie,

POTWIERDZAJĄC, że postanowienia niniejszego Układu obejmujące zakresem część III, tytuł IV Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, wiążą Zjednoczone Królestwo i Irlandię jako osobne Umawiające się Strony, a nie jako Państwa Członkowskie Wspólnoty, dopóki Zjednoczone Królestwo lub Irlandia (w zależności od przypadku) nie powiadomią Libanu, że są zobowiązane jako część Wspólnoty zgodnie z Protokołem w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. To samo dotyczy Danii, zgodnie z Protokołem w sprawie stanowiska Danii załączonym do tych Traktatów,

PRAGNĄC w pełni zrealizować cele stowarzyszenia poprzez realizację odpowiednich postanowień niniejszego Układu, w celu zbliżenia poziomu rozwoju gospodarczego i społecznego Wspólnoty i Libanu,

ŚWIADOMI znaczenia niniejszego Układu, opartego na wzajemności interesów, wzajemnych ustępstwach, współpracy i dialogu,

PRAGNĄC rozwijać regularny dialog polityczny w kwestiach dwustronnych i międzynarodowych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania,

MAJĄC NA UWADZE wolę niesienia przez Wspólnotę wsparcia dla Libanu w jego wysiłkach na rzecz odbudowy gospodarczej, reform i dostosowań oraz rozwoju społecznego,

PRAGNĄC ustanowić, utrzymywać i zintensyfikować współpracę, wspieraną regularnym dialogiem, w dziedzinach gospodarczych, naukowych, technologicznych, społecznych, kulturalnych i audiowizualnych w celu osiągnięcia lepszego wzajemnego zrozumienia,

PRZEKONANI, że niniejszy Układ stworzy klimat sprzyjający rozwojowi stosunków gospodarczych między nimi, szczególnie w sektorach handlu i inwestycji, które mają zasadnicze znaczenie dla powodzenia odbudowy gospodarczej i programu restrukturyzacyjnego oraz dla modernizacji technologicznej,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

1. Ustanawia się niniejszym stowarzyszenie między Wspólnotą i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Libanem, z drugiej strony.

2. Niniejszy Układ ma na celu:

a) stworzenie stosownych ram dla dialogu politycznego między Stronami, umożliwiającego rozwój bliskich stosunków we wszystkich dziedzinach, które te uznają za istotne dla takiego dialogu;

b) stworzenie warunków sprzyjających stopniowej liberalizacji handlu towarami, usługami i kapitałem;

c) wspieranie handlu i rozwój harmonijnych stosunków gospodarczych i społecznych między Stronami, w szczególności poprzez dialog i współpracę, w celu promowania rozwoju i dobrobytu Libanu i jego mieszkańców;

d) wspieranie współpracy gospodarczej, społecznej, kulturalnej finansowej i walutowej;

e) wspieranie współpracy w innych dziedzinach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

Artykuł 2

Stosunki między Stronami, jak również postanowienia samego Układu, opierają się na poszanowaniu zasad demokratycznych i podstawowych praw człowieka, określonych w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, która wyznacza kierunki ich polityce wewnętrznej i międzynarodowej oraz stanowi istotny element niniejszego Układu.

TYTUŁ I

DIALOG POLITYCZNY

Artykuł 3

1. Między Stronami ustanawia się regularny dialog polityczny. Pozwala on na stworzenie między partnerami długotrwałych więzów solidarności, które przyczynią się do dobrobytu, stabilności i bezpieczeństwa regionu śródziemnomorskiego oraz stworzenia klimatu zrozumienia i tolerancji między kulturami.

2. Dialog i współpraca polityczna mają w szczególności na celu:

a) ułatwienie zbliżenia między Stronami poprzez rozwijanie lepszego wzajemnego zrozumienia i poprzez stałą koordynację w kwestiach międzynarodowych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania;

b) umożliwienie każdej ze Stron uwzględnienia stanowiska i interesów drugiej Strony;

c) udział we wzmocnieniu bezpieczeństwa i stabilności w regionie śródziemnomorskim, w szczególności na Bliskim Wschodzie;

d) wspieranie wspólnych inicjatyw.

Artykuł 4

Dialog polityczny obejmuje wszystkie kwestie stanowiące przedmiot wspólnego zainteresowania Stron, analizując w szczególności warunki niezbędne do zapewnienia pokoju i bezpieczeństwa poprzez wspieranie współpracy. Dialog dąży również do stworzenia nowych form współpracy skierowanych na wspólne cele.

Artykuł 5

1. Dialog polityczny prowadzi się w regularnych odstępach i w każdym przypadku gdy jest to konieczne, w szczególności:

a) na poziomie ministerialnym, głównie w ramach Rady Stowarzyszenia;

b) na szczeblu wysokich urzędników Libanu, z jednej strony, oraz Prezydencji Rady i Komisji, z drugiej strony;

c) przy pełnym wykorzystaniu wszystkich kanałów dyplomatycznych, w tym regularnych spotkań informacyjnych urzędników, konsultacji przy okazji spotkań międzynarodowych i kontaktów między przedstawicielami dyplomatycznymi w państwach trzecich;

d) w stosownych przypadkach, w każdy inny sposób mogący przyczynić się do wzmocnienia dialogu i zwiększenia jego skuteczności.

2. Ustanawia się dialog polityczny między Parlamentem Europejskim a parlamentem libańskim.

TYTUŁ II

SWOBODNY PRZEPŁYW TOWARÓW

ZASADY PODSTAWOWE

Artykuł 6

Wspólnota i Liban stopniowo ustanawiają strefę wolnego handlu w okresie przejściowym, nieprzekraczającym dwunastu lat, poczynając od dnia wejścia w życie niniejszego Układu zgodnie z warunkami zawartymi w niniejszym Tytule oraz zgodnie z postanowieniami Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. i innych układów wielostronnych w sprawie handlu towarami, stanowiącymi załączniki do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO), zwanego dalej GATT.

ROZDZIAŁ 1

Produkty przemysłowe

Artykuł 7

Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się do produktów pochodzących ze Wspólnoty oraz z Libanu objętych zakresem działów 25–97 Nomenklatury Scalonej oraz taryfy celnej Libanu, z wyjątkiem produktów wymienionych w załączniku 1.

Artykuł 8

Zezwala się na przywóz na terytorium Wspólnoty produktów pochodzących z Libanu zwolnionych z opłat celnych i z wszelkich innych opłat o skutku równoważnym.

Artykuł 9

1. Opłaty celne i opłaty o skutku równoważnym stosowane w przywozie do Libanu produktów pochodzących ze Wspólnoty znoszone są stopniowo, zgodnie z następującym harmonogramem:

- pięć lat po wejściu w życie niniejszego Układu wszystkie cła i opłaty redukuje się do 88 % stawki podstawowej,

- sześć lat po wejściu w życie niniejszego Układu wszystkie cła i opłaty redukuje się do 76 % stawki podstawowej,

- siedem lat po wejściu w życie niniejszego Układu wszystkie cła i opłaty redukuje się do 64 % stawki podstawowej,

- osiem lat po wejściu w życie niniejszego Układu wszystkie cła i opłaty redukuje się do 52 % stawki podstawowej,

- dziewięć lat po wejściu w życie niniejszego Układu wszystkie cła i opłaty redukuje się do 40 % stawki podstawowej,

- dziesięć lat po wejściu w życie niniejszego Układu wszystkie cła i opłaty redukuje się do 28 % stawki podstawowej,

- jedenaście lat po wejściu w życie niniejszego Układu wszystkie cła i opłaty redukuje się do 16 % stawki podstawowej,

- dwanaście lat po wejściu w życie niniejszego Układu znosi się pozostałe cła i opłaty.

2. W przypadku poważnych trudności dotyczących danego produktu, harmonogram mający zastosowanie zgodnie z ust. 1 powyżej może zostać zmieniony za wspólnym porozumieniem przez Komitet Stowarzyszenia, mając na uwadze, że harmonogram, dla którego wnioskowana jest zmiana, nie może zostać przedłużony w odniesieniu do danego produktu ponad maksymalny okres przejściowy wynoszący dwanaście lat. Jeżeli Komitet Stowarzyszenia nie podejmie decyzji w ciągu trzydziestu dni od zgłoszenia przez Liban wniosku o zmianę harmonogramu, Liban może tymczasowo zawiesić harmonogram na okres, który nie może przekraczać jednego roku.

3. Podstawową stawką celną dla każdego produktu, w stosunku do której mają być stosowane stopniowe obniżki, przewidziane w ust. 1, jest stawka określona w art. 19.

Artykuł 10

Postanowienia dotyczące znoszenia należności celnych za przywóz mają zastosowanie również do ceł o charakterze fiskalnym.

Artykuł 11

1. Środki wyjątkowe o ograniczonym okresie obowiązywania, które stanowią odstępstwo od postanowień art. 9, mogą zostać przyjęte przez Liban w postaci ceł podwyższonych lub przywróconych.

2. Środki te mogą odnosić się wyłącznie do nowych i nowo powstających gałęzi przemysłu lub sektorów w fazie restrukturyzacji albo przeżywających poważne trudności, zwłaszcza gdy trudności te powodują istotne problemy społeczne.

3. Należności celne za przywóz do Libanu produktów pochodzących ze Wspólnoty, które są wprowadzone przez takie środki wyjątkowe, nie mogą przekraczać 25 % cła ad valorem i zachowują element preferencji w odniesieniu do produktów pochodzących ze Wspólnoty. Całkowita wartość przywozu produktów podlegających tym środkom nie może przekraczać 20 % średniorocznego całkowitego przywozu produktów przemysłowych ze Wspólnoty w trakcie ostatnich trzech lat, dla których dostępne są statystyki.

4. Środki te stosuje się w okresie nieprzekraczającym pięciu lat, chyba że Komitet Stowarzyszenia zezwoli na dłuższy okres. Środki przestają być stosowane nie później niż z dniem wygaśnięcia maksymalnego okresu przejściowego wynoszącego dwanaście lat.

5. Żaden z tych środków nie może być wprowadzony w odniesieniu do produktu, jeżeli upłynęło więcej niż trzy lata od zniesienia wszystkich ceł i ograniczeń ilościowych lub opłat bądź środków o równoważnym skutku, odnoszących się do danego produktu.

6. Liban informuje Komitet Stowarzyszenia o wszelkich środkach wyjątkowych, które zamierza przyjąć, zaś na wniosek Wspólnoty przeprowadzane są konsultacje w sprawie odpowiednich środków i sektorów, przed ich wprowadzeniem. Przyjmując takie środki, Liban przedstawia Komitetowi harmonogram znoszenia ceł wprowadzonych na mocy niniejszego artykułu. Harmonogram ten przewiduje stopniowe znoszenie ceł w równych ratach rocznych, rozpoczynające się nie później niż na koniec drugiego roku po ich wprowadzeniu. Komitet Stowarzyszenia może podjąć decyzję w sprawie innego harmonogramu.

7. W drodze odstępstwa od postanowień ust. 4 Komitet Stowarzyszenia, w celu uwzględnienia trudności związanych z powstawaniem nowych gałęzi przemysłu, może wyjątkowo zezwolić na przyjęcie już przedsięwziętych przez Liban środków, stosownie do postanowień ust. 1, przez maksymalny okres trzech lat ponad okres przejściowy wynoszący dwanaście lat.

ROZDZIAŁ 2

Produkty rolne i rybołówstwa i przetworzone produkty rolne

Artykuł 12

Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się do produktów pochodzących ze Wspólnoty oraz z Libanu, objętych zakresem działów 1–24 Nomenklatury Scalonej oraz taryfy celnej Libanu, oraz produktów wymienionych w załączniku 1.

Artykuł 13

Wspólnota i Liban stopniowo wprowadzają większą liberalizację wymiany handlowej dotyczącej produktów rolnych, rybołówstwa i przetworzonych produktów rolnych będących przedmiotem zainteresowania obu stron.

Artykuł 14

1. Produkty rolne pochodzące z Libanu wymienione w protokole 1 podlegają w przywozie do Wspólnoty uzgodnieniu znajdującemu się w tym protokole.

2. Produkty rolne pochodzące ze Wspólnoty wymienione w protokole 2 podlegają w przywozie do Libanu uzgodnieniu znajdującemu się w tym protokole.

3. Handel przetworzonymi produktami rolnymi objętymi zakresem niniejszego rozdziału podlega uzgodnieniom określonym w protokole 3.

Artykuł 15

1. Pięć lat po wejściu w życie niniejszego Układu Wspólnota i Liban oceniają sytuację w celu ustalenia środków, które mają być stosowane przez Wspólnotę i Liban przez jeden rok po zmianie niniejszego Układu, zgodnie z celem określonym w art. 13.

2. Bez uszczerbku dla postanowień ust. 1 oraz uwzględniając wielkość handlu produktami rolnymi, rybołówstwa i przetworzonymi produktami rolnymi między obiema Stronami oraz szczególną wrażliwość tych produktów, Wspólnota i Liban analizują regularnie w Radzie Stowarzyszenia, w każdym poszczególnym przypadku oraz w sposób zorganizowany i na zasadzie wzajemności, możliwości przyznania sobie nawzajem dalszych koncesji.

Artykuł 16

1. W przypadku wprowadzenia szczególnych zasad w wyniku realizacji własnej polityki rolnej lub jakiejkolwiek zmiany obecnych zasad lub w przypadku jakiejkolwiek zmiany lub rozszerzenia zakresu przepisów odnoszących się do realizacji własnej polityki rolnej, zainteresowana Strona może zmienić uzgodnienia wynikające z Układu w odniesieniu do danych produktów.

2. Strona dokonująca takich zmian informuje o tym Komitet Stowarzyszenia. Na wniosek drugiej Strony Komitet Stowarzyszenia zbiera się w celu należytego uwzględnienia interesów tej drugiej Strony.

3. W przypadku gdy Wspólnota lub Liban, stosując postanowienia ust. 1, zmieniają uzgodnienia przyjęte w niniejszym Układzie dla produktów rolnych, przyznają one w odniesieniu do przywozu towarów pochodzących z terytorium drugiej Strony, ulgę porównywalną do przewidzianej w niniejszym Układzie.

4. Wszelkie zmiany uzgodnień przyjętych w niniejszym Układzie podlegają, na wniosek drugiej Strony, konsultacjom w ramach Rady Stowarzyszenia.

Artykuł 17

1. Strony zgadzają się współpracować w celu ograniczenia możliwości popełniania nadużyć finansowych w stosowaniu postanowień handlowych niniejszego Układu.

2. Nie naruszając innych postanowień niniejszego Układu, w przypadku gdy jedna ze Stron uważa, że istnieją wystarczające dowody na popełnienie nadużyć finansowych, takie jak znaczący wzrost handlu produktami jednej Strony z drugą Stroną, ponad poziom odpowiadający warunkom gospodarczym, takim jak normalne zdolności produkcji i wywozu, bądź odmowa współpracy administracyjnej wymaganej przy weryfikacji dowodów pochodzenia przez drugą Stronę, obie Strony niezwłocznie rozpoczynają konsultacje w celu znalezienia właściwego rozwiązania. Do czasu znalezienia takiego rozwiązania zainteresowana Strona może podjąć stosowne środki, jakie uzna za konieczne. Przy doborze środka należy przyznać pierwszeństwo tym, które najmniej zakłócają funkcjonowanie uzgodnień określonych w niniejszym Układzie.

ROZDZIAŁ 3

Postanowienia wspólne

Artykuł 18

1. Żadne nowe należności celne przywozowe ani wywozowe ani opłaty o równoważnym skutku nie są wprowadzane w handlu między Wspólnotą a Libanem, ani nie są zwiększane te już stosowane wraz z wejściem w życie niniejszego Układu, o ile niniejszy Układ nie stanowi inaczej.

2. Żadne nowe ograniczenie ilościowe w przywozie ani środek o równoważnym skutku nie jest wprowadzany w handlu między Wspólnotą a Libanem.

3. Ograniczenia ilościowe w przywozie i środki o równoważnym skutku stosowane w handlu między Libanem a Wspólnotą zostają zniesione wraz z wejściem w życie niniejszego Układu.

4. Wspólnota ani Liban nie stosują w wywozie pomiędzy sobą ceł ani opłat o równoważnym skutku, ani też ograniczeń ilościowych lub środków o równoważnym skutku.

Artykuł 19

1. Stawką podstawową dla każdego produktu, wobec której stosowane będą stopniowe redukcje zawarte w art. 9 ust. 1, jest stawka rzeczywiście stosowana wobec Wspólnoty w dniu zakończenia negocjacji.

2. W przypadku przystąpienia Libanu do WTO, jako stawki przywozowe między Stronami stosowane są cła związane WTO lub niższe skutecznie stosowane stawki wprowadzone od dnia przystąpienia. Jeśli po przystąpieniu do WTO zastosowana zostanie obniżka taryfy na zasadach erga omnes, stosuje się obniżoną stawkę.

3. Postanowienie zawarte w ust. 2 ma zastosowanie do każdej obniżki taryfy zastosowanej po dniu zakończenia negocjacji na zasadzie erga omnes.

4. Strony powiadamiają się wzajemnie o stawkach odpowiednio stosowanych przez siebie w dniu zakończenia negocjacji.

Artykuł 20

Produkty pochodzące z Libanu nie korzystają w przywozie do Wspólnoty z bardziej uprzywilejowanego traktowania niż to, jakie stosują między sobą Państwa Członkowskie.

Artykuł 21

1. Strony powstrzymują się od stosowania jakichkolwiek środków lub praktyk o wewnętrznym charakterze fiskalnym, powodujących pośrednio lub bezpośrednio dyskryminację między produktami jednej Strony a podobnymi produktami pochodzącymi z terytorium drugiej Strony.

2. Produkty wywożone na terytorium jednej ze Stron nie mogą korzystać ze zwrotu wewnętrznych podatków pośrednich wyższego od kwoty opodatkowania pośredniego, nałożonego na nie bezpośrednio lub pośrednio.

Artykuł 22

1. Niniejszy Układ nie wyklucza utrzymania lub ustanowienia unii celnych, stref wolnego handlu lub uzgodnień dotyczących handlu przygranicznego, o ile ich skutkiem nie jest zmiana uzgodnień handlowych przewidzianych w niniejszym Układzie.

2. W ramach Komitetu Stowarzyszenia Strony przeprowadzają konsultacje dotyczące uzgodnień ustanawiających takie unie celne lub strefy wolnego handlu oraz, w stosownych przypadkach, wszystkich innych istotnych kwestii związanych z ich polityką handlową wobec państw trzecich. W szczególności w przypadku przystąpienia państwa trzeciego do Wspólnoty konsultacje takie są przeprowadzane w celu zapewnienia, że zostały uwzględnione wzajemne interesy Wspólnoty i Libanu.

Artykuł 23

Jeśli jedna ze Stron stwierdzi, że w handlu z drugą Stroną stosowane są praktyki dumpingowe zgodnie z panującymi zasadami międzynarodowymi w rozumieniu art. VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. oraz powiązanego prawodawstwa wewnętrznego, może ona podjąć właściwe środki przeciwko takim praktykom, zgodnie z Porozumieniem WTO w sprawie stosowania art. VI GATT z 1994 r. oraz zgodnie z powiązanym prawodawstwem wewnętrznym.

Artykuł 24

1. Bez uszczerbku dla art. 35, między Stronami stosuje się Porozumienie WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych.

2. Do czasu przyjęcia niezbędnych zasad określonych w art. 35 ust. 2, w przypadku gdy jedna ze Stron uważa, że w handlu z drugą stroną stosowane są subsydia zgodnie z panującymi zasadami międzynarodowymi w rozumieniu art. VI i XVI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. oraz z powiązanym prawodawstwem wewnętrznym, może ona przyjąć odpowiednie środki przeciwko takiej praktyce zgodnie z tymi zasadami zdefiniowanymi przez Porozumienie WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych oraz powiązanym prawodawstwem wewnętrznym.

Artykuł 25

1. Między Stronami stosuje się art. XIX GATT z 1994 r. i Porozumienie WTO w sprawie środków ochronnych oraz powiązane prawodawstwo wewnętrzne.

2. Przed zastosowaniem środków ochronnych zdefiniowanych przez zasady międzynarodowe Strona zamierzająca zastosować takie środki dostarcza Radzie Stowarzyszenia wszelkich stosownych informacji wymaganych do gruntownej analizy sytuacji w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia przez Strony.

W celu znalezienia takiego rozwiązania Strony bezzwłocznie rozpoczynają konsultacje w ramach Komitetu Stowarzyszenia. Jeśli w wyniku konsultacji Strony nie osiągną porozumienia w ciągu trzydziestu dni od rozpoczęcia konsultacji dotyczących rozwiązania pozwalającego uniknąć stosowania środków ochronnych, Strona zamierzająca zastosować środki ochronne może zastosować postanowienia art. XIX GATT z 1994 r. oraz Porozumienia WTO w sprawie środków ochronnych.

3. Przy doborze środków ochronnych, zgodnie z niniejszym artykułem, Strony przyznają pierwszeństwo tym środkom, które powodują najmniejsze zakłócenia w osiąganiu celów niniejszego Układu.

4. Komitet Stowarzyszenia jest niezwłocznie informowany o środkach ochronnych, które są również przedmiotem okresowych konsultacji w ramach Komitetu, szczególnie w celu ich zniesienia, gdy tylko okoliczności na to pozwolą.

Artykuł 26

1. W przypadku gdy zachowanie postanowień art. 18 ust. 4 prowadzi do:

a) powrotnego wywozu produktu do państwa trzeciego, w stosunku do którego Strona wywozu stosuje wywozowe ograniczenia ilościowe, cła wywozowe lub środki czy opłaty o skutku równoważnym;

lub

b) poważnych niedoborów lub zagrożenia wystąpienia niedoborów produktu ważnego dla Strony wywozu;

oraz jeżeli sytuacje opisane powyżej powodują lub mogą powodować poważne trudności dla Strony wywozu, ta ostatnia może podjąć właściwe środki na warunkach i zgodnie z procedurami ustanowionymi w ust. 2.

2. Informacje o trudnościach wynikających z sytuacji, określonych w ust. 1, przekazywane są Komitetowi Stowarzyszenia do analizy. Komitet Stowarzyszenia może podjąć każdą decyzję niezbędną, aby położyć kres trudnościom. Jeżeli nie podjął on takiej decyzji w ciągu trzydziestu dni od przekazania sprawy, Strona wywozu może zastosować właściwe środki w wywozie danego produktu. Środki te są niedyskryminacyjne i są znoszone, gdy istniejące warunki nie uzasadniają już ich utrzymywania.

Artykuł 27

Niniejszy Układ nie wyłącza zakazów lub ograniczeń przywozowych, wywozowych lub dotyczących towarów znajdujących się w tranzycie, uzasadnionych względami moralności publicznej, porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego; ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin; ochrony narodowych dóbr kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej; ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej; przepisów dotyczących złota i srebra oraz zachowania nieodnawialnych zasobów naturalnych. Takie zakazy lub ograniczenia nie stanowią jednakże środka arbitralnej dyskryminacji ani ukrytego ograniczenia w wymianie handlowej między Stronami.

Artykuł 28

Pojęcie "produktów pochodzących" dla stosowania postanowień niniejszego tytułu oraz odnoszące się do nich metody współpracy administracyjnej są ustanowione w protokole 4.

Artykuł 29

Nomenklatura Scalona towarów stosowana jest do klasyfikacji towarów przywożonych do Wspólnoty. Taryfa celna Libanu stosowana jest do klasyfikacji towarów przywożonych do Libanu.

TYTUŁ III

PRAWO PRZEDSIĘBIORCZOŚCI I ŚWIADCZENIE USŁUG

Artykuł 30

1. Traktowanie jednej Strony przez drugą w odniesieniu do prawa przedsiębiorczości i świadczenia usług opiera się na zobowiązaniach każdej ze Stron i innych obowiązkach wynikających z Układu ogólnego w sprawie handlu usługami (GATS). Postanowienie to obowiązuje od daty ostatecznego przystąpienia Libanu do WTO.

2. Liban zobowiązuje się dostarczyć harmonogram szczególnych zobowiązań, przygotowany zgodnie z art. XX GATS, Wspólnocie Europejskiej i jej Państwom Członkowskim niezwłocznie po jego sporządzeniu.

3. Strony zobowiązują się do uwzględnienia rozwinięcia powyższych postanowień, mając na uwadze ustanowienie "porozumienia o integracji gospodarczej", jak określono w art. V GATS.

4. Cel, o którym mowa w ust. 3, podlega pierwszej analizie przez Radę Stowarzyszenia rok po wejściu w życie niniejszego Układu.

5. Między datą wejścia w życie niniejszego Układu a przystąpieniem Libanu do WTO Strony nie podejmują żadnych środków lub działań, które sprawiają, że warunki świadczenia usług przez Wspólnotę lub libańskich dostawców usług są bardziej dyskryminujące niż warunki istniejące w dniu wejścia w życie niniejszego Układu.

6. Do celów niniejszego tytułu:

a) "dostawcy usług" danej Strony oznacza każdą osobę prawną lub fizyczną, która dąży do świadczenia usługi lub ją świadczy;

b) "osoba prawna" oznacza przedsiębiorstwo lub filię założoną zgodnie z przepisami Państwa Członkowskiego Wspólnoty lub Libanu i posiadające swoją siedzibę, zarząd lub główne miejsce prowadzenia działalności na terytorium Wspólnoty lub Libanu. Jeżeli osoba prawna posiada siedzibę lub zarząd na terytorium Wspólnoty albo Libanu, nie uważa się jej za osobę prawną ze Wspólnoty lub z Libanu, o ile jej działalność nie posiada rzeczywistego i ciągłego związku z gospodarką Wspólnoty lub Libanu;

c) "filia" oznacza osobę prawną, która jest faktycznie kontrolowana przez inną osobę prawną;

d) "osoba fizyczna" oznacza osobę będącą obywatelem Państwa Członkowskiego Wspólnoty lub Libanu zgodnie z ich odpowiednim prawodawstwem krajowym.

TYTUŁ IV

PŁATNOŚCI, KAPITAŁ, KONKURENCJA I INNE POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE GOSPODARKI

ROZDZIAŁ 1

Płatności bieżące i przepływ kapitału

Artykuł 31

W ramach postanowień niniejszego Układu i z zastrzeżeniem postanowień art. 33 i 34, nie istnieją ograniczenia między Wspólnotą, z jednej strony, a Libanem, z drugiej strony, w przepływie kapitału oraz nie ma dyskryminacji opartej na narodowości lub miejscu zamieszkania ich obywateli lub miejscu, gdzie inwestowany jest taki kapitał.

Artykuł 32

Płatności bieżące związane z przepływem towarów, osób, usług lub kapitału w ramach niniejszego Układu są wolne od wszelkich ograniczeń.

Artykuł 33

1. Z zastrzeżeniem innych postanowień niniejszego Układu oraz innych zobowiązań międzynarodowych Wspólnoty i Libanu, postanowienia art. 31 oraz 32 pozostają bez uszczerbku dla zastosowania jakiegokolwiek ograniczenia istniejącego między nimi w dniu wejścia w życie niniejszego Układu, w odniesieniu do przepływu kapitału między nimi obejmującego inwestycje bezpośrednie, w tym w nieruchomości, przedsiębiorstwa, świadczenie usług finansowych lub dopuszczenie papierów wartościowych na rynki kapitałowe.

2. Pozostaje to jednak bez wpływu na transfer zagraniczny inwestycji dokonanych w Libanie przez osoby mieszkające na terytorium Wspólnoty lub dokonanych na terytorium Wspólnoty przez osoby mieszkające w Libanie oraz na jakikolwiek zysk wynikający z powyższych.

Artykuł 34

W przypadku gdy jedno lub kilka Państw Członkowskich Wspólnoty lub Liban ma poważne trudności związane ze zrównoważeniem bilansu płatniczego, odpowiednio Wspólnota lub Liban mogą, zgodnie z warunkami określonymi w ramach GATT oraz w art. VIII i XIV statutu Międzynarodowego Funduszu Walutowego, przyjąć ograniczenia w transakcjach bieżących, jeżeli środki takie są absolutnie niezbędne. Wspólnota lub Liban, w zależności od przypadku, bezzwłocznie informuje o tym drugą Stronę i w najkrótszym możliwym terminie przedstawia harmonogram zniesienia tych środków.

ROZDZIAŁ 2

Konkurencja i inne zagadnienia gospodarcze

Artykuł 35

1. Poniższe elementy uznaje się za niezgodne ze sprawnym funkcjonowaniem niniejszego Układu w stopniu, w jakim mogą one wpływać na handel między Wspólnotą a Libanem:

a) wszystkie porozumienia między przedsiębiorstwami, decyzje związków przedsiębiorstw i praktyki uzgodnione między przedsiębiorstwami, które mają na celu lub których skutkiem jest zapobieganie, ograniczanie lub zakłócenie konkurencji zdefiniowane przez ich odpowiednie prawodawstwo;

b) nadużywanie przez jedno lub więcej przedsiębiorstw pozycji dominującej na całym terytorium Wspólnoty lub Libanu lub na znacznej części ich terytorium zdefiniowane przez ich odpowiednie prawodawstwo.

2. Strony będą stosować odpowiednie prawodawstwo dotyczące konkurencji i wymieniają się informacjami, uwzględniając ograniczenia nałożone przez wymogi zachowania poufności. Konieczne zasady współpracy potrzebne do wykonania ust. 1 przyjmuje Komitet Stowarzyszenia w terminie pięciu lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

3. Jeżeli Wspólnota lub Liban uznają, że dana praktyka jest niezgodna z warunkami ust. 1 niniejszego artykułu oraz jeżeli taka praktyka powoduje lub może spowodować poważny uszczerbek dla drugiej Strony, może ona podjąć właściwe środki po konsultacji w ramach Komitetu Stowarzyszenia lub po upływie trzydziestu dni roboczych od przedstawienia sprawy do konsultacji.

Artykuł 36

Bez uszczerbku dla swych zobowiązań podjętych obecnie lub w przyszłości w ramach GATT, Państwa Członkowskie i Liban stopniowo dostosowują wszelkie monopole państwowe o charakterze handlowym, aby zapewnić, że na koniec piątego roku od wejścia w życie niniejszego Układu nie istnieje dyskryminacja dotycząca warunków, na których towary są nabywane i sprzedawane między obywatelami Państw Członkowskich i Libanu. Komitet Stowarzyszenia zostanie poinformowany o środkach podejmowanych dla osiągnięcia niniejszego celu.

Artykuł 37

W odniesieniu do przedsiębiorstw państwowych oraz przedsiębiorstw, którym przyznano specjalne lub wyłączne prawa, Rada Stowarzyszenia zapewnia, że z piątym rokiem od wejścia w życie niniejszego Układu nie zostanie przyjęty ani utrzymany żaden środek zakłócający handel między Wspólnotą a Libanem w sposób niezgodny z interesami Stron. Niniejsze postanowienie nie stanowi prawnej ani faktycznej przeszkody w wykonywaniu poszczególnych zadań powierzonych tym przedsiębiorstwom.

Artykuł 38

1. Zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu i załącznika 2 Strony zapewniają odpowiednią i skuteczną ochronę praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej zgodnie z najwyższymi standardami międzynarodowymi, łącznie ze skutecznymi środkami dochodzenia takich praw.

2. Strony dokonują regularnego przeglądu wykonania niniejszego artykułu oraz załącznika 2. W przypadku wystąpienia problemów w dziedzinie własności intelektualnej wpływających na warunki wymiany handlowej, przeprowadza się pilne konsultacje, na wniosek którejkolwiek ze Stron, w celu znalezienia wzajemnie satysfakcjonujących rozwiązań.

Artykuł 39

1. Strony stawiają sobie za cel wzajemną i stopniową liberalizację zamówień publicznych.

2. Rada Stowarzyszenia podejmuje kroki niezbędne do wykonania ust. 1.

TYTUŁ V

WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA I SEKTOROWA

Artykuł 40

Cele

1. Obie Strony wspólnie ustanawiają strategie i procedury potrzebne do osiągnięcia współpracy w dziedzinach objętych niniejszym tytułem.

2. Strony zobowiązują się zintensyfikować współpracę gospodarczą we wspólnym interesie i w duchu partnerstwa leżącym u podstaw niniejszego Układu.

3. Celem współpracy gospodarczej jest wspieranie wysiłków Libanu na rzecz osiągnięcia trwałego rozwoju gospodarczego i społecznego.

Artykuł 41

Zakres

1. Współpraca jest ukierunkowana przede wszystkim na obszary działań cierpiące z powodu wewnętrznych ograniczeń i trudności lub dotknięte ogólnym procesem liberalizacji gospodarki Libanu, w szczególności liberalizacją handlu między Libanem a Wspólnotą.

2. Podobnie współpraca koncentruje się na obszarach mogących zbliżyć gospodarki Wspólnoty i Libanu, szczególnie na tych, które będą przyczyniać się do wzrostu gospodarczego i tworzyć nowe miejsca pracy.

3. Ochrona środowiska i równowaga ekologiczna stanowią zasadniczy element w różnych dziedzinach współpracy gospodarczej.

4. Strony mogą uzgodnić rozszerzenie współpracy gospodarczej na inne sektory nieobjęte postanowieniami niniejszego tytułu.

Artykuł 42

Metody i warunki

Współpraca gospodarcza realizowana jest przede wszystkim poprzez:

a) regularny dialog gospodarczy między Stronami, który obejmuje wszystkie obszary polityki makroekonomicznej;

b) regularną wymianę informacji i pomysłów w każdym sektorze współpracy, w tym posiedzenia urzędników i ekspertów;

c) działania doradcze, transfer wiedzy specjalistycznej i szkolenia;

d) realizację wspólnych działań, takich jak seminaria i warsztaty;

e) pomoc techniczną, administracyjną i prawną;

f) upowszechnianie informacji na temat współpracy.

Artykuł 43

Edukacja i szkolenie

Współpraca ma na celu:

a) zdefiniowanie środków służących znaczącej poprawie sytuacji w dziedzinie edukacji i szkolenia, zwłaszcza szkolenia zawodowego;

b) zachęcanie do ustanowienia silnych powiązań między agencjami wyspecjalizowanymi we wspólnych działaniach oraz wymiana doświadczeń i know-how, przede wszystkim wymiana młodzieży, wymiany między uniwersytetami i innymi instytucjami edukacyjnymi w celu większego zbliżenia kultur;

c) w szczególności wspieranie dostępu kobiet do edukacji, w tym edukacji technicznej, szkolnictwa wyższego i szkolenia zawodowego.

Artykuł 44

Współpraca naukowa, techniczna i technologiczna

Współpraca ma na celu:

a) wspieranie utworzenia stałych powiązań między wspólnotami naukowymi obydwu Stron, w szczególności poprzez:

- zapewnienie Libanowi dostępu do wspólnotowych programów badawczych i programów rozwoju technologicznego zgodnie z zasadami Wspólnoty rządzącymi udziałem krajów spoza Wspólnoty w takich programach,

- udział Libanu w sieciach zdecentralizowanej współpracy,

- wspieranie synergii między szkoleniami i badaniami;

b) poprawę zdolności badawczych Libanu oraz jego rozwoju technologicznego;

c) pobudzanie innowacji technologicznych oraz transfer nowych technologii i upowszechnianie know-how;

d) badanie, w jaki sposób Liban może uczestniczyć w europejskich badawczych programach ramowych.

Artykuł 45

Środowisko

1. Strony wspierają współpracę w zakresie zapobiegania pogarszaniu się stanu środowiska, kontrolowania zanieczyszczenia i zapewnienia racjonalnego wykorzystania zasobów naturalnych w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju.

2. Współpraca koncentruje się wokół:

a) jakości wód Morza Śródziemnego, kontroli i zapobiegania zanieczyszczeniu mórz;

b) gospodarowania odpadami, w szczególności odpadami toksycznymi;

c) zasolenia;

d) zarządzania środowiskiem wrażliwych obszarów przybrzeżnych;

e) edukacji i świadomości w zakresie środowiska;

f) wykorzystania zaawansowanych narzędzi zarządzania środowiskiem i jego monitorowania, w szczególności systemów informacji o środowisku oraz analiz oddziaływania na środowisko;

g) wpływu rozwoju przemysłowego na środowisko w sposób ogólny i na bezpieczeństwo zakładu przemysłowego w szczególności;

h) wpływu rolnictwa na jakość gleb i wód;

i) zachowania i ochrony zasobów glebowych;

j) racjonalnego zarządzania zasobami wodnymi;

k) wspólnego działania badawczego i monitorującego, jak również programów i projektów.

Artykuł 46

Współpraca przemysłowa

Współpraca ma na celu:

a) wspieranie współpracy między podmiotami gospodarczymi Stron, w tym współpracy w kontekście dostępu Libanu do wspólnotowych sieci przedsiębiorstw;

b) wspieranie wysiłków na rzecz modernizacji i restrukturyzacji sektora przemysłu publicznego i prywatnego w Libanie (także przemysłu rolno-spożywczego);

c) wspieranie klimatu sprzyjającego rozwojowi prywatnej przedsiębiorczości w celu pobudzenia i zróżnicowania produkcji na rynek wewnętrzny i zewnętrzny;

d) jak najlepsze wykorzystanie zasobów ludzkich oraz potencjału przemysłowego Libanu poprzez skuteczniejsze wykorzystanie polityki w obszarach innowacji, badań i rozwoju technologicznego;

e) ułatwianie dostępu do rynków kapitałowych w celu finansowania inwestycji produkcyjnych;

f) wspieranie rozwoju MŚP, szczególnie poprzez:

- wspieranie kontaktów między przedsiębiorstwami, częściowo przy użyciu wspólnotowych sieci oraz instrumentów do wspierania współpracy gospodarczej i partnerstwa,

- ułatwianie dostępu do kredytu finansującego inwestycje,

- udostępnianie informacji i usług wspierających,

- jak najlepsze wykorzystanie zasobów ludzkich w celu wspierania innowacji oraz tworzenie projektów i działania gospodarcze.

Artykuł 47

Wspieranie i ochrona inwestycji

1. Współpraca ma na celu zwiększanie przepływu kapitału, wiedzy specjalistycznej i technologii do Libanu, między innymi poprzez:

a) odpowiednie sposoby identyfikowania możliwości inwestycyjnych i kanałów informacyjnych dotyczących przepisów inwestycyjnych;

b) dostarczanie informacji na temat europejskich systemów inwestycyjnych (pomoc techniczna, bezpośrednie wsparcie finansowe, zachęty podatkowe, ubezpieczanie inwestycji itd.) związanych z inwestycjami na rynkach zagranicznych oraz zwiększanie możliwości korzystania z nich przez Liban;

c) analizę tworzenia spółek joint venture (zwłaszcza dla małych i średnich przedsiębiorstw) oraz, w odpowiednich przypadkach, zawieranie umów między Państwami Członkowskimi a Libanem;

d) ustanowienie mechanizmów do zachęcania do inwestycji i do ich wspierania;

e) rozwój ram prawnych sprzyjających wzajemnemu inwestowaniu przez obie Strony, w stosownych przypadkach, poprzez zawieranie przez Liban i Państwa Członkowskie umów o ochronie inwestycji i umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

2. Współpraca może rozszerzyć się na planowanie i realizację projektów przedstawiających sposoby efektywnego nabywania i stosowania podstawowych technologii, stosowanie norm, rozwój zasobów ludzkich i tworzenie miejsc pracy na szczeblu lokalnym.

Artykuł 48

Współpraca w dziedzinie standaryzacji i oceny zgodności

Strony współpracują w dziedzinie:

a) zmniejszania rozbieżności w standaryzacji, metrologii, kontroli jakości i oceny zgodności;

b) rozwoju modernizacji w laboratoriach libańskich;

c) negocjacji wzajemnego uznawania umów bezzwłocznie po spełnieniu warunków dla nich;

d) umocnienia instytucji libańskich odpowiedzialnych za standaryzację, jakość oraz własność intelektualną, przemysłową i handlową.

Artykuł 49

Zbliżenie prawodawstwa

Strony podejmują wszelkie starania na rzecz zbliżenia swojego odpowiedniego prawodawstwa w celu ułatwienia wykonania niniejszego Układu.

Artykuł 50

Usługi finansowe

Celem współpracy jest osiągnięcie bardziej zbliżonych wspólnych zasad i standardów w m.in. następujących dziedzinach:

a) rozwoju rynków finansowych w Libanie;

b) poprawie księgowości, audytu, nadzoru i przepisów odnoszących się do usług finansowych oraz monitoringu finansowego w Libanie.

Artykuł 51

Rolnictwo i rybołówstwo

Współpraca ma na celu:

a) wsparcie polityki mającej na celu dywersyfikację produkcji;

b) zmniejszenie zależności od żywności importowanej;

c) wspieranie przyjaznych dla środowiska metod produkcji rolniczej;

d) ustanowienie bliższych stosunków między przedsiębiorstwami, grupami i organizacjami zawodowymi obu Stron;

e) zapewnienie wsparcia technicznego i szkolenia; wspieranie badań agronomicznych, usług doradczych, edukacji rolniczej oraz szkoleń technicznych personelu w sektorze rolniczym;

f) harmonizację standardów fitosanitarnych i weterynaryjnych;

g) wspieranie zintegrowanego rozwoju obszarów wiejskich, w tym poprawy podstawowych usług i rozwój pokrewnych dziedzin działalności gospodarczej, szczególnie w regionach dotkniętych likwidacją niedozwolonych upraw;

h) współpracę między obszarami wiejskimi, wymianę doświadczeń i know-how dotyczących rozwoju obszarów wiejskich;

i) rozwój połowów morskich i akwakultury;

j) rozwój technik pakowania, magazynowania i marketingu oraz poprawę kanałów dystrybucji;

k) rozwój zasobów wodnych dla rolnictwa;

l) rozwój sektora leśniczego, szczególnie w obszarze ponownego zalesiania, zapobiegania pożarom lasów, pastwisk leśnych i zwalczania pustynnienia;

m) rozwój mechanizacji rolnictwa i wspieranie spółdzielni usług rolniczych;

n) umocnienie systemu pożyczek dla rolnictwa.

Artykuł 52

Transport

Współpraca ma na celu:

a) restrukturyzację i modernizację infrastruktury dróg, kolei, portów i lotnisk powiązanej z głównymi trasami komunikacji transeuropejskiej, będącymi przedmiotem wspólnego zainteresowania;

b) ustanowienie i stosowanie standardów operacyjnych i bezpieczeństwa porównywalnych z obowiązującymi we Wspólnocie;

c) zmodernizowanie wyposażenia technicznego w celu dostosowania go do norm wspólnotowych dla transportu multimodalnego, konteneryzacji i przeładunku;

d) poprawę tranzytu drogowego, morskiego i multimodalnego oraz zarządzanie portami, lotniskami, systemów kontroli ruchu morskiego i lotniczego, kolei oraz pomocy nawigacyjnych;

e) reorganizację i restrukturyzację sektora transportu masowego, w tym transportu publicznego.

Artykuł 53

Społeczeństwo informacyjne i telekomunikacja

1. Strony uznają, że technologie informacyjne i komunikacyjne stanowią kluczowy element nowoczesnego społeczeństwa, o podstawowym znaczeniu dla rozwoju gospodarczego i społecznego oraz są kamieniem węgielnym rodzącego się społeczeństwa informacyjnego.

2. Współpraca w tym obszarze ma na celu:

a) dialog na temat różnych zagadnień związanych ze społeczeństwem informacyjnym, łącznie z polityką telekomunikacyjną;

b) wymianę informacji i pomoc techniczną w sprawach prawnych, normalizacji, testowania zgodności i certyfikowania w odniesieniu do technologii informacyjnych i telekomunikacyjnych;

c) upowszechnianie nowych technologii informacyjnych i telekomunikacyjnych oraz unowocześnionych obiektów dla zaawansowanej komunikacji, usług i technologii informacyjnych;

d) wspieranie i realizację wspólnych projektów badawczych, projektów dotyczących rozwoju technicznego oraz zastosowań przemysłowych w technologiach informacyjnych, łączności, telematyce i społeczeństwie informacyjnym;

e) udział organizacji libańskich w projektach pilotażowych i programach europejskich w ustalonych ramach;

f) wzajemne połączenie i interoperacyjność między sieciami i usługami telematycznymi Wspólnoty i Libanu;

g) dialog na temat współpracy prawnej w usługach międzynarodowych, łącznie z aspektami związanymi z ochroną danych i prywatnością.

Artykuł 54

Energia

Współpraca koncentruje się na:

a) wspieraniu energii odnawialnej;

b) wspieraniu oszczędności energii i efektywności energetycznej;

c) badaniach stosowanych związanych z sieciami baz danych łączących podmioty gospodarcze i społeczne obu Stron;

d) wspieraniu modernizacji i rozwoju sieci energetycznych oraz na wzajemnym połączeniu takich sieci z sieciami wspólnotowymi.

Artykuł 55

Turystyka

Współpraca ma na celu:

a) wspieranie inwestycji w turystykę;

b) zwiększanie znajomości przemysłu turystycznego i zapewnianie większej spójności polityk oddziałujących na turystykę;

c) wspieranie sprawnej dystrybucji turystyki sezonowej;

d) podkreślenie znaczenia dziedzictwa kulturowego dla turystyki;

e) zapewnienie zachowania właściwych relacji między turystyką a środowiskiem;

f) zwiększenie konkurencyjności turystyki poprzez wspieranie podwyższonych standardów i profesjonalizmu;

g) zwiększenie przepływu informacji;

h) intensyfikację działalności szkoleniowej w zarządzaniu hotelami i administracji oraz szkolenie w innych branżach hotelowych;

i) organizację wymiany doświadczeń w celu zapewnienia zrównoważonego, trwałego rozwoju turystyki, szczególnie poprzez wymianę informacji, wystawy, konwenty i publikacje dotyczące turystyki.

Artykuł 56

Współpraca celna

1. Strony rozwijają współpracę w sprawach celnych, mającą na celu zapewnienie, że przestrzegane są postanowienia dotyczące handlu. W tym celu ustanawiają dialog w sprawach celnych.

2. Współpraca będzie w szczególności koncentrować się na:

a) uproszczeniu kontroli i procedur dotyczących odprawy celnej towarów;

b) możliwości wzajemnych powiązań między systemami tranzytowymi Wspólnoty i Libanu;

c) wymianie informacji między ekspertami i szkoleniu zawodowym;

d) wsparciu technicznym w stosownych przypadkach.

3. Bez uszczerbku dla innych form współpracy przewidzianych w niniejszym Układzie, szczególnie w dziedzinach zwalczania nadużywania narkotyków i prania pieniędzy, organy administracyjne Umawiających się Stron zapewniają wzajemną pomoc zgodnie z postanowieniami protokołu 5.

Artykuł 57

Współpraca w dziedzinie statystyki

Celem współpracy jest harmonizacja metodologii używanej przez Strony oraz rozpoczęcie użytkowania danych, łącznie z bankami danych, we wszystkich dziedzinach objętych niniejszym Układem, dla których można sporządzać statystyki.

Artykuł 58

Ochrona konsumentów

Współpraca w tej dziedzinie powinna być ukierunkowana na dostosowanie systemów ochrony konsumenta we Wspólnocie Europejskiej i w Libanie oraz, w możliwie największym stopniu, powinna obejmować:

a) zwiększenie zgodności prawodawstwa dotyczącego konsumentów celem uniknięcia barier w handlu;

b) ustanowienie i rozwój systemów wzajemnej informacji o niebezpiecznej żywności i produktach przemysłowych oraz ich wzajemne połączenie (systemy szybkiego ostrzegania);

c) wymianę informacji oraz ekspertów;

d) organizowanie programów szkoleniowych i dostarczanie pomocy technicznej.

Artykuł 59

Współpraca w zakresie wzmacniania instytucji i państwa prawnego

Strony potwierdzają znaczenie państwa prawnego i prawidłowego funkcjonowania instytucji na wszystkich szczeblach, ogólnie w dziedzinach administracji, a w szczególności w dziedzinach egzekwowania prawa i w systemie sądowniczym. W tym kontekście szczególnie ważna jest niezależna i skuteczna władza sądownicza oraz dobrze wyszkoleni przedstawiciele zawodu prawniczego.

Artykuł 60

Pranie pieniędzy

1. Strony są zgodne co do konieczności podejmowania wszelkich wysiłków na rzecz współpracy w celu uniemożliwienia wykorzystywania ich systemów finansowych do prania pieniędzy pochodzących ogólnie z działalności przestępczej, w szczególności z handlu narkotykami.

2. Współpraca w tej dziedzinie może obejmować pomoc techniczną i administracyjną w celu ustanowienia efektywnych standardów i ich skutecznej realizacji w dziedzinie zwalczania prania pieniędzy zgodnie ze standardami międzynarodowymi.

Artykuł 61

Zapobieganie przestępczości zorganizowanej i zwalczanie jej

1. Strony zgadzają się współpracować w celu zapobiegania i zwalczania przestępczości zorganizowanej, w szczególności w następujących dziedzinach: handel ludźmi; wykorzystywanie seksualne; korupcja; fałszowanie instrumentów finansowych; nielegalny handel zakazanymi, fałszowanymi lub pirackimi produktami lub nielegalne transakcje dotyczące w szczególności odpadów lub przemysłowych materiałów radioaktywnych; nielegalny handel bronią i materiałami wybuchowymi; przestępczość komputerowa; kradzież samochodów.

2. Strony ściśle współpracują w celu stworzenia właściwych mechanizmów i standardów.

3. Współpraca techniczna i administracyjna w tej dziedzinie będzie obejmować szkolenia i poprawę skuteczności działań organów i struktur odpowiedzialnych za zwalczanie i zapobieganie przestępczości oraz planowanie środków zapobiegających przestępczości.

Artykuł 62

Współpraca w zakresie niedozwolonych narkotyków

1. W ramach swoich stosownych uprawnień i kompetencji Strony współpracują w celu zapewnienia zrównoważonego i zintegrowanego podejścia do narkotyków. Polityki i działania dotyczące narkotyków mają na celu redukcję podaży, nielegalnego handlu i popytu na niedozwolone narkotyki, jak również skuteczniejszą ochronę prekursorów.

2. Strony uzgadniają metody współpracy konieczne do osiągnięcia tych celów. Działania opierają się na wspólnie uzgodnionych zasadach zgodnie z pięcioma podstawowymi zasadami przyjętymi podczas specjalnej sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych poświęconej narkotykom z 1998 r. (UNGASS).

3. Współpraca między Stronami może obejmować wsparcie techniczne i administracyjne, w szczególności w następujących dziedzinach: przygotowywanie krajowych projektów ustaw i polityk; tworzenie instytucji i ośrodków informacji; szkolenie personelu; badania związane z narkotykami; oraz zapobieganie rozpowszechnianiu prekursorów używanych do niedozwolonej produkcji narkotyków. Strony mogą zgodzić się na włączenie innych obszarów.

TYTUŁ VI

WSPÓŁPRACA W KWESTIACH SPOŁECZNYCH I KULTURALNYCH

ROZDZIAŁ 1

Dialog i współpraca w dziedzinie polityki społecznej

Artykuł 63

Obie Strony wspólnie uzgadniają metody potrzebne do osiągnięcia współpracy w dziedzinach objętych niniejszym tytułem.

Artykuł 64

1. Strony prowadzą regularny dialog w każdej kwestii społecznej stanowiącej przedmiot ich zainteresowania.

2. Dialog taki wykorzystywany jest do poszukiwania sposobów na osiągnięcie postępu w dziedzinie przepływu pracowników, równego traktowania i integracji społecznej obywateli Libanu i obywateli Wspólnoty, którzy legalnie zamieszkują na terytorium państw przyjmujących.

3. Dialog koncentruje się w szczególności na wszystkich kwestiach związanych z:

a) warunkami życia i pracy społeczności migrantów;

b) migracją;

c) nielegalną imigracją;

d) projektami i programami na rzecz równego traktowania obywateli Libanu i Wspólnoty, wzajemnej znajomości kultur i cywilizacji, rozwoju tolerancji i zniesieniu dyskryminacji.

Artykuł 65

1. W celu zacieśnienia współpracy między Stronami w dziedzinie polityki społecznej realizowane są projekty i programy w każdej dziedzinie będącej przedmiotem ich zainteresowania, w tym:

a) poprawa warunków życia, szczególnie na obszarach najmniej uprzywilejowanych oraz na obszarach, których ludność została przesiedlona;

b) wspieranie roli kobiet w procesie rozwoju gospodarczego i społecznego, zwłaszcza poprzez edukację i media;

c) poprawa i rozwój libańskich programów planowania rodziny oraz programów ochrony matki i dziecka;

d) poprawa systemów ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych;

e) poprawa systemu opieki zdrowotnej, w szczególności poprzez współpracę w dziedzinie zdrowia publicznego oraz zapobiegania, bezpieczeństwa zdrowotnego oraz szkoleń medycznych i zarządzania medycznego;

f) realizacja i finansowanie programów wymiany i spędzania wolnego czasu dla mieszanych grup młodzieży europejskiej i libańskiej, osób pracujących z młodzieżą, przedstawicieli młodzieżowych organizacji pozarządowych oraz innych ekspertów ds. młodzieży mieszkających w Państwach Członkowskich w celu promowania wzajemnej znajomości kultur oraz wspierania tolerancji.

2. Strony angażują się w dialog dotyczący wszystkich aspektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, w szczególności problemów społecznych, takich jak bezrobocie, rehabilitacja osób o pewnym stopniu niepełnosprawności, równe traktowanie mężczyzn i kobiet, stosunki pracy, szkolenie zawodowe, bezpieczeństwo i higiena pracy.

Artykuł 66

Programy współpracy mogą być realizowane w koordynacji z Państwami Członkowskimi i odpowiednimi organizacjami międzynarodowymi.

ROZDZIAŁ 2

Współpraca w kwestiach kulturalnych, mediów audiowizualnych i informacji

Artykuł 67

1. Strony zgadzają się promować współpracę kulturalną w dziedzinach stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania i w duchu poszanowania swoich kultur. Strony prowadzą stały dialog dotyczący kwestii kultury. Współpraca ta w szczególności wspiera:

a) zachowanie i restaurowanie dziedzictwa historycznego i kulturowego (pomniki, historyczne miejsca, przedmioty kultury materialnej, rzadkie książki i rękopisy itd.);

b) wymianę wystaw sztuki i artystów;

c) szkolenie osób pracujących w dziedzinie kultury.

2. Współpraca w dziedzinie mediów audiowizualnych ma na celu zachęcanie do współpracy w takich dziedzinach jak koprodukcja i szkolenie. Strony poszukują sposobów na zachęcenie Libanu do udziału w inicjatywach Wspólnoty w tym sektorze.

3. Strony zgadzają się, że istniejące programy kulturalne Wspólnoty i jednego lub większej liczby Państw Członkowskich oraz dalsze działania będące przedmiotem zainteresowania obu stron mogą być rozszerzone na Liban.

4. Ponadto Strony pracują na rzecz wspierania współpracy kulturalnej o charakterze komercyjnym, zwłaszcza poprzez wspólne projekty (produkcja, inwestowanie i marketing), szkolenia i wymianę informacji.

5. Przy określaniu projektów i programów współpracy oraz wspólnych działań Strony zwracają szczególną uwagę na młodych ludzi, wyrażanie siebie, zagadnienia związane z zachowaniem dziedzictwa, upowszechnianie kultury oraz na zdolności komunikacyjne z wykorzystaniem mediów drukowanych i audiowizualnych.

6. Współpraca realizowana jest w sposób przedstawiony w art. 42.

ROZDZIAŁ 3

Współpraca na rzecz zapobiegania i kontroli nielegalnej imigracji

Artykuł 68

1. Strony zgadzają się współpracować w celu zapobiegania i kontroli nielegalnej imigracji. W tym celu:

a) każde z Państw Członkowskich zgadza się na readmisję jakiegokolwiek własnego obywatela nielegalnie przebywającego na terytorium Libanu, na wniosek tego ostatniego i bez dalszych formalności, w momencie gdy osoba ta zostanie jako taka zidentyfikowana;

b) Liban zgadza się na readmisję jakiegokolwiek własnego obywatela nielegalnie przebywającego na terytorium Państwa Członkowskiego, na wniosek tego ostatniego i bez dalszych formalności, w momencie gdy osoba ta zostanie jako taka zidentyfikowana.

Państwa Członkowskie i Liban wystawią również w tym celu swoim obywatelom stosowne dokumenty tożsamości.

2. W odniesieniu do Państw Członkowskich Unii Europejskiej, zobowiązanie wynikające z niniejszego artykułu ma zastosowanie wyłącznie do tych osób, które uznaje się za obywateli do celów Wspólnoty zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

3. W odniesieniu do Libanu, zobowiązanie wynikające z niniejszego artykułu ma zastosowanie wyłącznie do tych osób, które uznaje się za obywateli Libanu zgodnie z libańskim systemem prawnym i wszystkimi stosownymi aktami prawnymi dotyczącymi obywatelstwa.

Artykuł 69

1. Po wejściu w życie niniejszego Układu Strony, na wniosek którejkolwiek z nich, negocjują i zawierają ze sobą dwustronne umowy regulujące szczegółowe zobowiązania dotyczące readmisji ich obywateli. Umowy te obejmują również, o ile zostanie to uznane za konieczne przez którąkolwiek ze Stron, uzgodnienia dotyczące readmisji obywateli państw trzecich. Umowy te zawierać będą szczegóły dotyczące kategorii osób, których dotyczą te ustalenia, jak również dotyczące warunków ich readmisji.

2. Stosowna pomoc finansowa i techniczna służąca realizacji tych umów może zostać przyznana Libanowi.

Artykuł 70

Rada Stowarzyszenia bada, jakie inne wspólne działania można podjąć w celu zapobiegania i kontroli nielegalnej imigracji.

TYTUŁ VII

WSPÓŁPRACA FINANSOWA

Artykuł 71

1. Dla pełnego osiągnięcia celów niniejszego Układu zostanie rozważona współpraca finansowa dla Libanu zgodnie z odpowiednimi procedurami i zasobami finansowymi.

2. Po wejściu w życie niniejszego Układu procedury te przyjmowane są za obopólnym porozumieniem Stron przy pomocy najbardziej odpowiednich instrumentów.

3. Poza obszarami objętymi postanowieniami tytułów V i VI niniejszego Układu, współpraca może oznaczać między innymi:

a) wspieranie reform mających na celu modernizację gospodarki;

b) przebudowę i modernizację infrastruktury gospodarczej;

c) wspieranie inwestycji prywatnych i działania zmierzające do tworzenia miejsc pracy;

d) uwzględnianie skutków stopniowego wprowadzania strefy wolnego handlu dla gospodarki libańskiej, w szczególności w przypadkach modernizacji i restrukturyzacji odpowiednich sektorów gospodarki, zwłaszcza przemysłu;

e) środki towarzyszące politykom realizowanym w sektorach polityki społecznej, w szczególności służące reformie ubezpieczeń społecznych.

Artykuł 72

W ramach instrumentów Wspólnoty mających na celu wsparcie programów dostosowań strukturalnych w krajach śródziemnomorskich – oraz ściśle współpracując z organami libańskimi i innymi darczyńcami, szczególnie z międzynarodowymi instytucjami finansowymi – Rada zanalizuje odpowiednie sposoby wsparcia polityk strukturalnych prowadzonych przez Liban w celu przywrócenia równowagi finansowej w jej wszystkich kluczowych aspektach oraz stworzenia otoczenia gospodarczego sprzyjającego pobudzaniu wzrostu, umacniając równocześnie system opieki społecznej.

Artykuł 73

W celu zapewnienia skoordynowanego podejścia do nadzwyczajnych problemów makroekonomicznych lub finansowych, które mogą pojawić się w wyniku stopniowego wykonywania postanowień niniejszego Układu, Strony uważnie monitorują rozwój handlu i stosunków finansowych między Wspólnotą a Libanem jako część regularnego dialogu gospodarczego ustanowionego na mocy tytułu V.

TYTUŁ VIII

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE, OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 74

1. Niniejszym ustanawia się Radę Stowarzyszenia, która zbiera się na szczeblu ministerialnym, gdy wymagają tego okoliczności z inicjatywy jej przewodniczącego oraz zgodnie z warunkami określonymi w jej regulaminie.

2. Rada Stowarzyszenia analizuje wszelkie istotne kwestie wynikłe w ramach niniejszego Układu oraz wszelkie inne zagadnienia dwustronne lub międzynarodowe będące przedmiotem wspólnego zainteresowania.

Artykuł 75

1. Rada Stowarzyszenia składa się, z jednej strony, z członków Rady Unii Europejskiej i członków Komisji Wspólnot Europejskich oraz, z drugiej strony, z członków rządu Libanu.

2. Członkowie Rady Stowarzyszenia mogą być zastępowani zgodnie z warunkami ustalonymi w jej regulaminie.

3. Rada Stowarzyszenia uchwala własny regulamin.

4. Radzie Stowarzyszenia przewodniczy kolejno członek Rady Unii Europejskiej i członek rządu Libanu, zgodnie z postanowieniami określonymi w jej regulaminie.

Artykuł 76

1. Dla osiągnięcia celów niniejszego Układu Rada Stowarzyszenia ma prawo do podejmowania decyzji w przypadkach w nim przewidzianych.

2. Decyzje te są wiążące dla Stron, które zobowiązane są do podejmowania środków niezbędnych do realizacji podjętych decyzji. Rada Stowarzyszenia może również formułować odpowiednie zalecenia.

3. Rada Stowarzyszenia podejmuje decyzje i formułuje zalecenia w drodze porozumienia między obiema Stronami.

Artykuł 77

1. Z zastrzeżeniem uprawnień Rady Stowarzyszenia, niniejszym ustanawia się Komitet Stowarzyszenia, który odpowiedzialny jest za realizację niniejszego Układu.

2. Rada Stowarzyszenia może delegować Komitetowi Stowarzyszenia wszystkie lub część swoich uprawnień.

Artykuł 78

1. Komitet Stowarzyszenia, który zbiera się na szczeblu urzędników, składa się, z jednej strony, z przedstawicieli członków Unii Europejskiej i Komisji Wspólnot Europejskich oraz, z drugiej strony, z przedstawicieli rządu Libanu.

2. Komitet Stowarzyszenia uchwala własny regulamin.

3. Komitet Stowarzyszenia zwykle zbiera się przemiennie na terytorium Wspólnoty lub Libanu.

Artykuł 79

1. Komitet Stowarzyszenia ma prawo do podejmowania decyzji w odniesieniu do zarządzania niniejszym Układem, jak również w obszarach, w których Rada Stowarzyszenia przekazała mu swoje uprawnienia.

2. Rada Stowarzyszenia podejmuje decyzje w drodze porozumienia między Stronami. Podjęte decyzje wiążą Strony, które przyjmują środki niezbędne do wykonania podjętych decyzji.

Artykuł 80

Rada Stowarzyszenia może podjąć decyzję o utworzeniu każdej grupy roboczej lub organu niezbędnego do realizacji niniejszego Układu. Rada definiuje zakres uprawnień każdej grupy roboczej lub organu, który jej podlega.

Artykuł 81

Rada Stowarzyszenia podejmuje wszelkie właściwe środki w celu ułatwienia współpracy i kontaktów między Parlamentem Europejskim a parlamentem libańskim oraz między Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym Wspólnoty a jego odpowiednikiem w Libanie.

Artykuł 82

1. Każda ze Stron może przekazywać Radzie Stowarzyszenia wszelkie spory dotyczące stosowania lub interpretacji niniejszego Układu.

2. Rada Stowarzyszenia może rozstrzygać spory w trybie decyzji.

3. Każda ze Stron zobowiązana jest do podjęcia niezbędnych środków, aby zapewnić wykonanie decyzji, określonej w ust. 2.

4. W przypadku gdy rozstrzygnięcie sporu nie jest możliwe zgodnie z ust. 2, każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę o wyznaczeniu arbitra; druga Strona jest wtedy zobowiązana do wyznaczenia drugiego arbitra w terminie dwóch miesięcy. Do celów stosowania tej procedury Wspólnotę i Państwa Członkowskie uważa się za jedną Stronę sporu.

Rada Stowarzyszenia wyznacza trzeciego arbitra.

Decyzje arbitrów podejmowane są większością głosów.

Każda ze Stron sporu jest zobowiązana do podjęcia kroków niezbędnych do realizacji decyzji arbitrów.

Artykuł 83

Żadne z postanowień niniejszego Układu nie stanowi przeszkody dla Strony w podejmowaniu wszelkich środków:

a) które uważa za niezbędne do zapobiegania ujawnieniu informacji naruszających jej podstawowe interesy bezpieczeństwa;

b) które dotyczą produkcji lub handlu bronią, amunicją lub materiałami wojskowymi, lub też badań, rozwoju lub produkcji niezbędnych do celów obronności, o ile środki te nie wpływają negatywnie na warunki konkurencji w zakresie produktów nieprzeznaczonych do ściśle wojskowych celów;

c) które uzna za istotne dla własnego bezpieczeństwa w przypadku poważnych rozruchów wewnętrznych zagrażających utrzymaniu porządku publicznego, w czasie wojny albo poważnego napięcia międzynarodowego grożącego wybuchem wojny lub w celu wypełnienia zobowiązań przyjętych na rzecz utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.

Artykuł 84

W dziedzinach objętych niniejszym Układem oraz bez uszczerbku dla jakichkolwiek postanowień szczególnych w nim zawartych:

a) uzgodnienia stosowane przez Liban w odniesieniu do Wspólnoty nie powodują żadnej dyskryminacji między Państwami Członkowskimi, ich obywatelami lub spółkami czy przedsiębiorstwami;

b) uzgodnienia stosowane przez Wspólnotę w odniesieniu do Libanu nie powodują żadnej dyskryminacji między obywatelami, spółkami lub przedsiębiorstwami libańskimi.

Artykuł 85

W odniesieniu do podatków bezpośrednich żadne z postanowień Układu nie powoduje:

a) rozszerzenia przywilejów fiskalnych przyznanych przez każdą ze Stron w jakiejkolwiek międzynarodowej umowie lub porozumieniu, które jest dla tej Strony wiążące;

b) zapobiegania przyjęcia lub stosowania przez którąkolwiek ze Stron jakiegokolwiek środka mającego na celu zapobieganie oszustwom lub unikanie opodatkowania;

c) przeszkody dla prawa Strony do stosowania właściwych postanowień jej prawodawstwa podatkowego w odniesieniu do podatników, którzy nie są w identycznej sytuacji, w szczególności ze względu na ich miejsce zamieszkania.

Artykuł 86

1. Strony podejmują wszelkie środki ogólne lub szczególne niezbędne do wypełnienia ich zobowiązań wynikających z niniejszego Układu. Zapewniają one osiągnięcie celów przedstawionych w niniejszym Układzie.

2. Jeżeli którakolwiek ze Stron uważa, że druga Strona nie wypełniła jednego ze zobowiązań, jakie nakłada na nią niniejszy Układ, może ona podjąć właściwe środki. Przed wykonaniem powyższego, z wyjątkiem szczególnie nagłych przypadków, dostarcza Radzie Stowarzyszenia wszelkich stosownych informacji wymaganych do gruntownej analizy sytuacji w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia przez Strony.

3. Przy doborze odpowiednich środków, o których mowa w ust. 2 pierwszeństwo musi zostać przyznane tym środkom, które najmniej zakłócają funkcjonowanie niniejszego Układu. Strony zgadzają się również, że środki te są przyjmowane zgodnie z prawem międzynarodowym i są proporcjonalne do naruszenia.

Środki te są niezwłocznie podawane do wiadomości Radzie Stowarzyszenia i są przedmiotem konsultacji w ramach Rady Stowarzyszenia, o ile zażąda tego druga Strona.

Artykuł 87

Załączniki 1 oraz 2 i protokoły 1–5 stanowią integralną część niniejszego Układu.

Artykuł 88

Do celów niniejszego Układu termin "Strony" oznacza, z jednej strony, Wspólnotę lub Państwa Członkowskie albo Wspólnotę i jej Państwa Członkowskie, zgodnie z ich odpowiednimi uprawnieniami, oraz Liban, z drugiej strony.

Artykuł 89

1. Niniejszy Układ zawiera się na czas nieograniczony.

2. Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszy Układ powiadamiając drugą Stronę. Niniejszy Układ przestaje obowiązywać sześć miesięcy od dnia takiego powiadomienia.

Artykuł 90

Niniejszy Układ stosuje się, z jednej strony, w odniesieniu do terytoriów, na których obowiązuje Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską i na warunkach określonych w tym Traktacie, oraz, z drugiej strony, w odniesieniu do terytorium Libanu.

Artykuł 91

Niniejszy Układ sporządzony jest w dwóch egzemplarzach w językach arabskim, angielskim, duńskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, niderlandzkim, niemieckim, portugalskim, szwedzkim, włoskim, przy czym każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny. Zostaje on złożony w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.

Artykuł 92

1. Strony zatwierdzają niniejszy Układ zgodnie z ich własnymi procedurami.

2. Niniejszy Układ wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu wzajemnego powiadomienia się przez Strony o zakończeniu procedur określonych w ust. 1.

3. Z chwilą wejścia w życie niniejszy Układ zastępuje Umowę o współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Libańską oraz Umowę między Państwami Członkowskimi Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali a Libanem, podpisane w Brukseli, dnia 3 maja 1977 r.

Artykuł 93

Układ przejściowy

W przypadku gdy do czasu zakończenia procedur koniecznych do wejścia w życie niniejszego Układu postanowienia niektórych części niniejszego Układu, w szczególności odnoszących się do swobodnego przepływu towarów, są realizowane w ramach Układu przejściowego między Wspólnotą a Libanem, strony zgadzają się, że w takich okolicznościach, dla potrzeb tytułów II i IV niniejszego Układu oraz załączników 1 i 2 oraz protokołów 1–5 tego Układu, wyrażenie "wejście w życie niniejszego Układu" oznacza datę wejścia w życie Układu przejściowego w odniesieniu do zobowiązań zawartych w tych artykułach, załącznikach i protokołach.

--------------------------------------------------