02021R0771 — PL — 11.05.2021 — 000.001


Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/771

z dnia 21 stycznia 2021 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 przez ustanowienie szczegółowych kryteriów i warunków dotyczących sprawdzania dokumentacji rozliczeniowej w ramach kontroli urzędowych w zakresie produkcji ekologicznej oraz kontroli urzędowych grup podmiotów

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Dz.U. L 165 z 11.5.2021, s. 25)


sprostowane przez:

►C1

Sprostowanie, Dz.U. L 410, 18.11.2021, s.  198 (2021/771)




▼B

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/771

z dnia 21 stycznia 2021 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 przez ustanowienie szczegółowych kryteriów i warunków dotyczących sprawdzania dokumentacji rozliczeniowej w ramach kontroli urzędowych w zakresie produkcji ekologicznej oraz kontroli urzędowych grup podmiotów

(Tekst mający znaczenie dla EOG)



Artykuł 1

Sprawdzanie dokumentacji rozliczeniowej

1.  
Kontrola bezpośrednia na miejscu zgodnie z art. 38 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/848 obejmuje kontrolę identyfikowalności oraz kontrolę bilansowania masy w odniesieniu do podmiotu lub grupy podmiotów przeprowadzane za pomocą sprawdzania dokumentacji rozliczeniowej.
2.  
Właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przeprowadzają kontrolę identyfikowalności i bilansowania masy zgodnie ze standardowym wzorem, udokumentowaną w pisemnym raporcie, o którym mowa w art. 38 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2018/848.
3.  
Do celów kontroli identyfikowalności i kontroli bilansowania masy wybór produktów, grup produktów i okresu objętego kontrolą odbywa się na podstawie oceny ryzyka.
4.  

Kontrola identyfikowalności obejmuje co najmniej następujące elementy uzasadnione odpowiednimi dokumentami, w tym ewidencją zapasów i dokumentacją finansową:

a) 

nazwa i adres dostawcy oraz, jeżeli są to różne podmioty, właściciela lub sprzedawcy bądź eksportera produktów;

b) 

nazwa i adres odbiorcy oraz, jeżeli są to różne podmioty, nabywcy lub importera produktów;

c) 

certyfikat dostawcy zgodnie z art. 35 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2018/848;

▼C1

d) 

informacje, o których mowa w pkt 2.1.1 załącznika III do rozporządzenia (UE) 2018/848;

▼B

e) 

odpowiednia identyfikacja partii.

5.  

W stosownych przypadkach kontrola bilansowania masy obejmuje co najmniej następujące elementy uzasadnione odpowiednimi dokumentami, w tym ewidencją zapasów i dokumentacją finansową:

a) 

rodzaj i ilość produktów dostarczonych do jednostki oraz, w stosownych przypadkach, zakupionych materiałów a także wykorzystanie takich materiałów, oraz, w stosownych przypadkach, skład produktów;

b) 

rodzaju i ilości produktów składowanych w obiektach;

c) 

rodzaj i ilość produktów wydanych przez jednostkę podmiotu lub grupy podmiotów do obiektów odbiorcy lub jego obiektów magazynowych;

d) 

w przypadku podmiotów, które kupują i sprzedają produkt(-y) bez fizycznego kontaktu z produktem(-ami), rodzaj i ilości produktów, które zostały zakupione i sprzedane, oraz dostawcy, a jeżeli są to różne podmioty – sprzedawcy lub eksporterzy i nabywcy, a jeżeli są to różne podmioty – odbiorcy;

e) 

wydajność produktów uzyskanych, zebranych lub pozyskanych w poprzednim roku;

f) 

rzeczywista wydajność produktów uzyskanych, zebranych lub pozyskanych w bieżącym roku;

g) 

liczba lub masa w przypadku zwierząt gospodarskich utrzymywanych w bieżącym i poprzednim roku;

h) 

wszelkie straty, wzrost lub spadek ilości produktów na dowolnym etapie produkcji, przygotowania i dystrybucji;

i) 

produkty ekologiczne lub produkty w okresie konwersji sprzedawane na rynku jako nieekologiczne.

Artykuł 2

Kontrole urzędowe grup podmiotów

1.  
W celu certyfikacji i weryfikacji zgodności grupy podmiotów właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca wyznaczają inspektorów właściwych do oceny systemów kontroli wewnętrznych.
2.  

Do celów oceny utworzenia, funkcjonowania i utrzymywania systemu kontroli wewnętrznych grupy podmiotów właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca określają co najmniej, czy:

a) 

udokumentowane procedury systemu kontroli wewnętrznych, które wprowadzono, są zgodne z wymogami ustanowionymi w rozporządzeniu (UE) 2018/848;

b) 

wykaz członków grupy podmiotów wraz z informacjami wymaganymi dla każdego członka jest stale aktualizowany i dostosowany do zakresu certyfikatu;

c) 

wszyscy członkowie grupy podmiotów spełniają kryteria określone w art. 36 ust. 1 lit. a), b) oraz e) rozporządzenia (UE) 2018/848 przez cały czas ich uczestnictwa w grupie podmiotów;

d) 

liczba, przeszkolenie i kompetencje inspektorów systemu kontroli wewnętrznych są proporcjonalne i adekwatne, a inspektorzy systemu kontroli wewnętrznych nie mają konfliktu interesów;

e) 

kontrole wewnętrzne wszystkich członków grupy podmiotów i ich działalności oraz jednostek produkcyjnych lub obiektów, w tym centrów zakupów i centrów odbioru, były prowadzane co najmniej raz w roku i zostały udokumentowane;

f) 

nowi członkowie lub nowe jednostki produkcyjne oraz nowa działalność dotychczasowych członków, w tym nowe centra zakupów i odbioru, zostały przyjęte dopiero po ich zatwierdzeniu przez kierownika systemu kontroli wewnętrznych na podstawie sprawozdania z kontroli wewnętrznej, zgodnie z udokumentowanymi procedurami systemu kontroli wewnętrznych, które wprowadzono;

g) 

kierownik systemu kontroli wewnętrznych wprowadza odpowiednie środki w przypadku wystąpienia niezgodności, w tym działania następcze, zgodnie z udokumentowanymi procedurami systemu kontroli wewnętrznych, które wprowadzono;

h) 

zgłoszenia dokonywane przez kierownika systemu kontroli wewnętrznych kierowane do właściwego organu lub, w stosownych przypadkach, organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej są odpowiednie i wystarczające;

i) 

wewnętrzna identyfikowalność wszystkich produktów i członków grupy podmiotów jest zapewniona poprzez oszacowanie ilości i kontrolę krzyżową wydajności każdego członka grupy podmiotów;

j) 

członkowie grupy podmiotów przechodzą odpowiednie szkolenie w zakresie procedur systemu kontroli wewnętrznych i wymogów rozporządzenia (UE) 2018/848.

3.  
Właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca stosują ocenę ryzyka w celu doboru próby członków grupy podmiotów do celów powtórnej kontroli zgodnie z art. 38 ust. 4 lit. d) rozporządzenia (UE) 2018/848. Uwzględniają przy tym co najmniej wielkość i wartość produkcji oraz ocenę prawdopodobieństwa wystąpienia niezgodności z przepisami rozporządzenia (UE) 2018/848. Powtórne kontrole przeprowadza się fizycznie na miejscu w obecności wybranych członków.
4.  
Właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przydzielają odpowiednią ilość czasu na przeprowadzenie kontroli grupy podmiotów, proporcjonalnie do rodzaju, struktury, wielkości, produktów i działalności grupy oraz wielkości produkcji ekologicznej grupy podmiotów.
5.  
Właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przeprowadzają audyty obserwacyjne w celu zweryfikowania kompetencji i wiedzy inspektorów systemu kontroli wewnętrznych.
6.  
Właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca oceniają, czy wystąpił błąd systemu kontroli wewnętrznych na podstawie liczby niezgodności niewykrytych przez inspektorów systemu kontroli wewnętrznych oraz wyniku postępowania wyjaśniającego w sprawie przyczyny i charakteru niezgodności.

Artykuł 3

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2022 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.