Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

ustanawiające środki dotyczące dostępu do otwartego internetu i dotyczące opłat detalicznych za regulowane usługi łączności wewnątrzunijnej oraz zmieniające dyrektywę 2002/22/WE, a także rozporządzenie (UE) nr 531/2012

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia wspólne zasady w celu zagwarantowania równego i niedyskryminacyjnego traktowania transmisji danych w ramach świadczenia usług dostępu do internetu oraz związanych z tym praw użytkowników końcowych.

2. Niniejsze rozporządzenie ustanawia nowy mechanizm ustalania cen detalicznych usług ogólnounijnego roamingu regulowanego w celu zniesienia dodatkowych opłat z tytułu detalicznych usług roamingu, bez zakłócania działania rynków krajowych i odwiedzanych.

3. Niniejsze rozporządzenie określa również wspólne zasady w celu zapewnienia, aby konsumenci nie byli obciążani wygórowanymi opłatami za korzystanie z usług łączności interpersonalnej wykorzystujących numery inicjowanych w państwie członkowskim krajowego dostawcy konsumenta i zakańczanych na jakimkolwiek stacjonarnym lub ruchomym numerze w innym państwie członkowskim.

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje zawarte w art. 2 dyrektywy 2002/21/WE.

1) „dostawca łączności elektronicznej dla ludności” oznacza przedsiębiorstwo dostarczające publiczne sieci łączności lub publicznie dostępne usługi łączności elektronicznej;

2) „usługa dostępu do internetu” oznacza publicznie dostępną usługę łączności elektronicznej, która zapewnia dostęp do internetu, a tym samym łączność z praktycznie wszystkimi zakończeniami sieci internetu, bez względu na stosowaną technologię sieci i urządzenia końcowe;

3) „regulowana usługa łączności wewnątrzunijnej” oznacza usługę łączności interpersonalnej wykorzystującą numery zainicjowaną w państwie członkowskim krajowego dostawcy konsumenta i zakończoną na jakimkolwiek stacjonarnym lub ruchomym numerze z krajowego planu numeracji innego państwa członkowskiego, za którą naliczana jest, w całości lub w części, opłata oparta o rzeczywiste wykorzystanie;

4) „usługa łączności interpersonalnej wykorzystująca numery” oznacza usługę łączności interpersonalnej wykorzystującą numery zdefiniowaną w art. 2 pkt 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1972 ( 1 ).

1. Użytkownicy końcowi mają prawo – za pomocą usługi dostępu do internetu – do uzyskania dostępu do informacji i treści oraz do ich rozpowszechniania, a także do korzystania z wybranych aplikacji i usług oraz ich udostępniania, jak również do korzystania z wybranych urządzeń końcowych, niezależnie od lokalizacji użytkownika końcowego lub dostawcy usług czy też od lokalizacji, miejsca pochodzenia lub miejsca docelowego informacji, treści lub usługi.

Niniejszy ustęp pozostaje bez uszczerbku dla prawa Unii lub zgodnych z prawem Unii przepisów prawa krajowego w dziedzinie zgodności z prawem treści, aplikacji lub usług.

2. Postanowienia umowne uzgodnione między dostawcami usług dostępu do internetu a użytkownikami końcowymi, dotyczące warunków finansowych i technicznych oraz cech usług dostępu do internetu, takich jak cena, ilości danych lub prędkości, oraz jakiekolwiek praktyki handlowe dostawców usług dostępu do internetu, nie mogą ograniczać korzystania przez użytkowników końcowych z ich praw określonych w ust. 1.

3. Dostawcy usług dostępu do internetu, w czasie świadczenia usług dostępu do internetu, traktują wszystkie transmisje danych równo, bez dyskryminacji, ograniczania czy ingerencji, bez względu na nadawcę i odbiorcę, konsultowane lub rozpowszechniane treści, wykorzystywane lub udostępniane aplikacje lub usługi, lub też na wykorzystywane urządzenia końcowe.

Akapit pierwszy nie stoi na przeszkodzie stosowaniu przez dostawców usług dostępu do internetu odpowiednich środków zarządzania ruchem. Aby środki te mogły być uznane za odpowiednie, muszą być przejrzyste, niedyskryminacyjne i proporcjonalne oraz nie mogą być podyktowane względami handlowymi, lecz muszą opierać się na obiektywnych różnicach w wymogach dotyczących technicznej jakości usług w zakresie określonych kategorii ruchu. Środki takie nie obejmują monitorowania konkretnych treści i nie mogą być utrzymywane dłużej, niż jest to konieczne.

Dostawcy usług dostępu do internetu nie mogą stosować środków zarządzania ruchem wykraczających poza środki określone w akapicie drugim, a w szczególności nie mogą blokować, spowalniać, zmieniać, ograniczać, pogarszać jakości ani faworyzować określonych treści, aplikacji lub usług, lub szczególnych ich kategorii, ani też ingerować w nie, z wyjątkiem przypadków, w których jest to konieczne, i jedynie tak długo, jak jest to konieczne, aby:

a) zapewnić zgodność z aktami prawodawczymi Unii lub zgodnymi z prawem Unii przepisami prawa krajowego, którym podlega dostawca usług dostępu do internetu, lub ze zgodnymi z prawem Unii środkami służącymi wykonaniu takich aktów prawodawczych Unii lub przepisów krajowych, w tym z orzeczeniami sądowymi lub decyzjami organów publicznych dysponujących odpowiednimi uprawnieniami;

b) utrzymać integralność i bezpieczeństwo sieci, usług świadczonych za pośrednictwem sieci oraz urządzeń końcowych użytkowników końcowych;

c) zapobiec grożącym przeciążeniom sieci oraz złagodzić skutki wyjątkowego lub tymczasowego przeciążenia sieci, o ile równoważne rodzaje transferu danych są traktowane równo.

4. Wszelkie środki zarządzania ruchem mogą wiązać się z przetwarzaniem danych osobowych tylko, jeśli takie przetwarzanie jest niezbędne i proporcjonalne do osiągnięcia celów określonych w ust. 3. Takiego przetwarzania dokonuje się zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 95/46/WE ( 2 ). Środki zarządzania ruchem muszą być również zgodne z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/58/WE ( 3 ).

5. Dostawcy łączności elektronicznej dla ludności, w tym dostawcy usług dostępu do internetu oraz dostawcy treści, aplikacji i usług, mają swobodę oferowania usług niebędących usługami dostępu do internetu, które są zoptymalizowane dla określonych treści, aplikacji lub usług, lub ich połączenia, w przypadku gdy optymalizacja jest niezbędna do spełnienia wymogów określonego poziomu jakości treści, aplikacji lub usług.

Dostawcy łączności elektronicznej dla ludności, w tym dostawcy usług dostępu do internetu, mogą oferować takie usługi lub pośredniczyć w ich oferowaniu wyłącznie w przypadku, gdy przepustowość sieci jest wystarczająca do świadczenia tych usług oprócz ewentualnie świadczonych usług dostępu do internetu. Usługi te nie mogą być oferowane ani wykorzystywane jako substytut usług dostępu do internetu oraz nie mogą ograniczać dostępności lub wpływać negatywnie na ogólną jakość usług dostępu do internetu dla użytkowników końcowych.

Środki w zakresie przejrzystości w celu zapewnienia dostępu do otwartego internetu

1. Dostawcy usług dostępu do internetu zapewniają, aby każda umowa, która obejmuje usługę dostępu do internetu, zawierała co najmniej następujące elementy:

a) informację o tym, w jaki sposób środki zarządzania ruchem stosowane przez tego dostawcę mogłyby wpłynąć na jakość usług dostępu do internetu, prywatność użytkowników końcowych i ochronę jego danych osobowych;

b) jasne i zrozumiałe wyjaśnienie, w jaki sposób limity ilości danych, prędkość oraz inne parametry jakości usług mogą w praktyce wpłynąć na usługi dostępu do internetu, a w szczególności na korzystanie z treści, aplikacji i usług;

c) jasne i zrozumiałe wyjaśnienie, w jaki sposób którekolwiek usługi, o których mowa w art. 3 ust. 5, z których korzysta użytkownik końcowy, mogłyby w praktyce wpłynąć na usługi dostępu do internetu świadczone na rzecz tego użytkownika końcowego;

d) jasne i zrozumiałe wyjaśnienie dotyczące minimalnych, zwykle dostępnych, maksymalnych i deklarowanych prędkości pobierania i wysyłania danych w ramach usług dostępu do internetu w przypadku sieci stacjonarnych lub dotyczące szacunkowych maksymalnych i deklarowanych prędkości pobierania i wysyłania danych w ramach usług dostępu do internetu w przypadku sieci ruchomych oraz tego, w jaki sposób znaczne odstępstwa od odpowiednich deklarowanych prędkości pobierania i wysyłania danych mogłyby wpływać na korzystanie przez użytkowników końcowych z praw określonych w art. 3 ust. 1;

e) jasne i zrozumiałe wyjaśnienie, jakie środki ochrony prawnej przysługują konsumentowi zgodnie z prawem krajowym w przypadku jakichkolwiek stałych lub regularnie powtarzających się rozbieżności pomiędzy faktycznym wykonaniem usługi dostępu do internetu pod względem prędkości lub innych parametrów jakości usługi a wykonaniem opisanym zgodnie z lit. a)–d).

Dostawcy usługi dostępu do internetu publikują informacje, o których mowa w akapicie pierwszym.

2. Dostawcy usługi dostępu do internetu wprowadzają przejrzyste, proste i efektywne procedury rozpatrywania skarg użytkowników końcowych w odniesieniu do praw i obowiązków określonych w art. 3 oraz ust. 1 niniejszego artykułu.

3. Wymogi określone w ust. 1 i 2 stanowią uzupełnienie wymogów ustanowionych w dyrektywie 2002/22/WE i nie uniemożliwiają państwom członkowskim utrzymywania lub wprowadzania dodatkowych wymogów w zakresie monitorowania, informowania i przejrzystości, w tym dotyczących treści, formy i sposobu, w jaki należy publikować informacje. Wymogi te muszą być zgodne z niniejszym rozporządzeniem oraz z odpowiednimi przepisami dyrektyw 2002/21/WE i 2002/22/WE.

4. Wszelkie stałe lub regularnie powtarzające się istotne rozbieżności pomiędzy faktycznym wykonaniem usługi dostępu do internetu pod względem prędkości lub innych parametrów jakości usługi, a wykonaniem opisanym przez dostawcę usług dostępu do internetu zgodnie z ust. 1 lit. a)–d) – w przypadku gdy odnośne fakty zostały ustalone przy pomocy mechanizmu monitorowania certyfikowanego przez krajowy organ regulacyjny – uznawane są za nienależyte wykonanie do celów uruchomienia środków ochrony prawnej przysługujących konsumentowi zgodnie z prawem krajowym.

Niniejszy ustęp ma zastosowanie wyłącznie do umów zawartych lub przedłużonych po dniu 29 listopada 2015 r.

1. Krajowe organy regulacyjne ściśle monitorują i zapewniają zgodność z art. 3 i 4 oraz wspierają dalszą dostępność niedyskryminacyjnego dostępu do internetu z zachowaniem poziomów jakości, które odzwierciedlają postęp techniczny. W związku z tym krajowe organy regulacyjne mogą wprowadzać wymogi dotyczące charakterystyk technicznych, wymogi minimalne dotyczące jakości usług oraz inne odpowiednie i niezbędne środki w odniesieniu do jednego lub większej liczby dostawców łączności elektronicznej dla ludności, w tym dostawców usług dostępu do internetu.

Krajowe organy regulacyjne publikują coroczne sprawozdania dotyczące monitorowania i dokonanych ustaleń oraz przedkładają je Komisji i BEREC.

2. Na wniosek krajowego organu regulacyjnego dostawcy łączności elektronicznej dla ludności, w tym dostawcy usług dostępu do internetu, udostępniają temu krajowemu organowi regulacyjnemu informacje związane z obowiązkami określonymi w art. 3 i 4, w szczególności informacje dotyczące sposobu zarządzania przepustowością sieci i ruchem, a także uzasadnienie wszelkich stosowanych środków zarządzania ruchem. Dostawcy ci udzielają żądanej informacji w wyznaczonym terminie i na poziomie szczegółowości wymaganym przez krajowy organ regulacyjny.

3. Do dnia 30 sierpnia 2016 r. BEREC – aby przyczynić się do spójnego stosowania niniejszego rozporządzenia – po konsultacji z zainteresowanymi podmiotami i w ścisłej współpracy z Komisją, wyda wytyczne dotyczące realizacji obowiązków krajowych organów regulacyjnych wynikających z niniejszego artykułu.

4. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla zadań powierzonych przez państwa członkowskie krajowym organom regulacyjnym lub innym właściwym organom zgodnie z prawem Unii.

1. Od dnia 15 maja 2019 r. cena detaliczna (bez podatku VAT) pobierana od konsumentów za regulowane usługi łączności wewnątrzunijnej nie może przekraczać 0,19 EUR za minutę połączenia i 0,06 EUR za wiadomość SMS.

2. Niezależnie od obowiązków określonych w ust. 1 dostawcy regulowanych usług łączności wewnątrzunijnej mogą ponadto oferować – a konsumenci mogą wybrać w sposób jednoznaczny– taryfę za usługi łączności międzynarodowej, w tym regulowane usługi łączności wewnątrzunijnej, inną niż taryfa ustalona zgodnie z ust. 1, dzięki czemu konsumenci korzystają z taryfy za regulowane usługi łączności wewnątrzunijnej innej niż taryfa, którą zostaliby objęci w przypadku niedokonania takiego wyboru. Zanim konsumenci wybiorą taką inną taryfę, dostawca regulowanych usług łączności wewnątrzunijnej informuje ich o charakterze korzyści, które w ten sposób utracą.

3. W przypadku gdy taryfa za regulowane usługi łączności wewnątrzunijnej, o której mowa w ust. 2 przekracza limity określone w ust. 1, konsumentom, którzy w okresie dwóch miesięcy od dnia 15 maja 2019 r. nie potwierdzili ani nie zadeklarowali wyboru żadnej taryfy, o której mowa w ust. 2, automatycznie przydziela się taryfy określone w ust. 1.

4. Konsumenci mogą bezpłatnie przenosić się lub powracać do taryfy określonej w ust. 1 w ciągu jednego dnia roboczego od przyjęcia wniosku przez dostawcę, a dostawcy zapewniają, aby takie przeniesienie nie pociągało za sobą ustanowienia warunków ani ograniczeń dotyczących elementów abonamentu innych niż regulowane usługi łączności wewnątrzunijnej.

5. W przypadku gdy ceny maksymalne, o których mowa w ust. 1 są wyrażone w walutach innych niż euro, początkowe limity są przeliczane na te waluty przy zastosowaniu średniej referencyjnych kursów wymiany opublikowanych w dniach 15 stycznia, 15 lutego i 15 marca 2019 r. przez Europejski Bank Centralny w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Limity w walutach innych niż euro są aktualizowane corocznie od 2020 r. Corocznie aktualizowane limity w tych walutach obowiązują od dnia 15 maja przy zastosowaniu średniej referencyjnych kursów wymiany opublikowanych w dniach 15 stycznia, 15 lutego i 15 marca tego samego roku.

6. Krajowe organy regulacyjne monitorują rynek i zmiany cen regulowanych usług łączności wewnątrzunijnej i składają Komisji sprawozdanie na ten temat.

W przypadku gdy dostawca regulowanych usług łączności wewnątrzunijnej ustali, że w związku ze szczególnymi i wyjątkowymi okolicznościami wyróżniającymi go spośród większości innych unijnych dostawców stosowanie limitu, o którym mowa w ust. 1, miałoby istotny wpływ na jego zdolność do utrzymania jego dotychczasowych cen krajowych usług łączności, krajowy organ regulacyjny może na wniosek tego dostawcy przyznać odstępstwo od ust. 1 – wyłącznie w niezbędnym zakresie i na odnawialny okres jednego roku. Ocena zrównoważonego charakteru modelu opłat krajowych opiera się na odpowiednich obiektywnych czynnikach właściwych dla danego dostawcy regulowanych usług łączności wewnątrzunijnej, a także na poziomie krajowych cen i dochodów.

W przypadku gdy wnioskujący dostawca przedstawi wymagane dowody, krajowy organ regulacyjny ustala maksymalny poziom cen przekraczający jeden lub oba limity określone w ust. 1, który byłby konieczny do utrzymania zrównoważonego charakteru modelu opłat krajowych danego dostawcy. BEREC publikuje wytyczne dotyczące parametrów, które krajowe organy regulacyjne muszą uwzględnić w swoich ocenach.

Państwa członkowskie przyjmują przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia art. 3, 4 i 5 oraz podejmują wszelkie działania niezbędne do zapewnienia ich wdrożenia. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach i środkach w terminie do dnia 30 kwietnia 2016 r. oraz niezwłocznie powiadamiają Komisję o wszelkich późniejszych zmianach, które mają na nie wpływ.

Państwa członkowskie przyjmują przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia art. 5a oraz podejmują wszelkie działania niezbędne do zapewnienia ich wdrożenia. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach i działaniach przyjętych w celu zapewnienia wdrożenia art. 5a do dnia 15 maja 2019 r. oraz niezwłocznie powiadamiają Komisję o wszelkich późniejszych zmianach, które maja na nie wpływ.

„r) »krajowa cena detaliczna« oznacza krajową detaliczną opłatę jednostkową ustaloną przez dostawcę usług roamingu, mającą zastosowanie do wykonanych połączeń i wysłanych wiadomości SMS (zarówno zainicjowanych, jak i zakończonych w różnych publicznych sieciach łączności wewnątrz tego samego państwa członkowskiego), oraz do danych wykorzystanych przez klienta; w przypadku braku wyszczególnionej krajowej detalicznej opłaty jednostkowej, za krajową cenę detaliczną uznaje się ten sam mechanizm pobierania opłat jak ten mający zastosowanie do wykonanych połączeń i wysłanych wiadomości SMS (zarówno zainicjowanych, jak i zakończonych w różnych publicznych sieciach łączności wewnątrz tego samego państwa członkowskiego) oraz do danych wykorzystanych przez klienta, w państwie członkowskim tego klienta;

s) »odrębna sprzedaż detalicznych usług transmisji danych w roamingu regulowanym« oznacza świadczenie usług transmisji danych w roamingu regulowanym przez alternatywnego dostawcę usług roamingu klientom korzystającym z roamingu bezpośrednio w sieci odwiedzanej.”;

„6. Oferta referencyjna, o której mowa w ust. 5, musi być wystarczająco szczegółowa oraz uwzględniać wszystkie elementy niezbędne do hurtowego dostępu do usług roamingu, o którym mowa w ust. 3, a także zawierać opis ofert mających znaczenie dla bezpośredniego hurtowego dostępu do usług roamingu i dostępu hurtowego na zasadzie odsprzedaży usług roamingu, oraz powiązane warunki. Ta oferta referencyjna może zawierać warunki mające na celu uniemożliwienie świadczenia usługi roamingu w sposób stały lub niestandardowego lub niewłaściwego korzystania z hurtowego dostępu do usług roamingu do celów innych niż świadczenie usług roamingu regulowanego klientom dostawców usług roamingu w czasie okresowych podróży użytkowników końcowych po terytorium Unii. W razie konieczności krajowe organy regulacyjne nakazują wprowadzenie zmian do oferty referencyjnej w celu wypełnienia obowiązków określonych w niniejszym artykule.”;

„Odrębna sprzedaż detalicznych usług transmisji danych w roamingu regulowanym”;

„Realizacja odrębnej sprzedaży detalicznych usług transmisji danych w roamingu regulowanym”;

„1. Operatorzy krajowi wykonują obowiązek dotyczący odrębnej sprzedaży detalicznych usług transmisji danych w roamingu regulowanym przewidziany w art. 4, tak aby klienci korzystający z roamingu mieli możliwość korzystania z odrębnych usług transmisji danych w roamingu regulowanym. Operatorzy krajowi uwzględniają wszystkie uzasadnione wnioski o dostęp do urządzeń i powiązanych usług wspierających istotnych dla odrębnej sprzedaży detalicznych usług transmisji danych w roamingu regulowanym. Dostęp do tych urządzeń i usług wspierających, które są niezbędne do celów odrębnej sprzedaży detalicznych usług transmisji danych w roamingu regulowanym, w tym również usług autoryzacji użytkownika, jest nieodpłatny i nie pociąga za sobą żadnych bezpośrednich opłat dla klientów korzystających z roamingu.”;

„2. W celu zapewnienia spójnej i jednoczesnej realizacji odrębnej sprzedaży detalicznych usług transmisji danych w roamingu regulowanym w całej Unii Komisja przyjmuje, w drodze aktów wykonawczych i po konsultacji z BEREC, szczegółowe zasady dotyczące rozwiązania technicznego służącego realizacji odrębnej sprzedaży detalicznych usług transmisji danych w roamingu regulowanym. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 6 ust. 2.”;

„3. Rozwiązanie techniczne służące realizacji odrębnej sprzedaży detalicznych usług transmisji danych w roamingu regulowanym musi spełniać następujące kryteria:”;

Ze skutkiem od dnia 15 czerwca 2017 r., pod warunkiem że akt prawny, który ma być przyjęty zgodnie z wnioskiem, o którym mowa w art. 19 ust. 2, ma zastosowanie w tym dniu, dostawcy usług roamingu nie pobierają w żadnym państwie członkowskim jakiejkolwiek dodatkowej opłaty oprócz krajowej ceny detalicznej od klientów korzystających z roamingu, za jakiekolwiek wykonane lub odebrane połączenia realizowane w roamingu regulowanym, za jakiekolwiek wiadomości SMS wysłane w roamingu regulowanym i za jakiekolwiek usługi transmisji danych w roamingu regulowanym, w tym wiadomości MMS, ani jakiejkolwiek opłaty ogólnej pozwalającej na korzystanie z urządzenia końcowego lub z usługi za granicą, z zastrzeżeniem art. 6b i 6c.

1. Zgodnie z niniejszym artykułem oraz aktami wykonawczymi, o których mowa w art. 6d, dostawcy usług roamingu mogą stosować »politykę uczciwego korzystania« w odniesieniu do korzystania z detalicznych usług roamingu regulowanego świadczonych po mającej zastosowanie stawce krajowej ceny detalicznej, aby zapobiec niewłaściwemu lub niestandardowemu korzystaniu z detalicznych usług roamingu regulowanego przez klientów korzystających z roamingu, na przykład korzystaniu z tych usług przez klientów korzystających z roamingu w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie jego operatora krajowego do celów innych niż okresowe podróże.

Polityka uczciwego korzystania umożliwia klientom dostawcy usług roamingu korzystanie z limitów detalicznych usług roamingu regulowanego po mającej zastosowanie krajowej cenie detalicznej, która odpowiada ich planom taryfowym.

2. Art. 6e stosuje się do detalicznych usług roamingu regulowanego wykraczających poza jakiekolwiek pułapy w ramach polityki uczciwego korzystania.

Zapewnienie zrównoważonego charakteru zniesienia dodatkowych opłat z tytułu detalicznych usług roamingu

1. W szczególnych i wyjątkowych okolicznościach, z myślą o zapewnieniu zrównoważonego charakteru modelu opłat krajowych dostawcy usług roamingu, w przypadku gdy nie jest on w stanie odzyskać swoich całkowitych rzeczywistych i prognozowanych kosztów świadczenia usług roamingu regulowanego zgodnie z art. 6a i 6b z całkowitej kwoty swoich rzeczywistych i prognozowanych dochodów ze świadczenia takich usług, może on wystąpić z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na stosowanie dodatkowej opłaty. Dodatkową opłatę stosuje się jedynie w zakresie niezbędnym do pokrycia kosztów świadczenia detalicznych usług roamingu regulowanego, z uwzględnieniem mających zastosowanie maksymalnych opłat hurtowych.

2. W przypadku gdy dostawca usług roamingu zdecyduje się skorzystać z ust. 1 niniejszego artykułu, bezzwłocznie występuje z wnioskiem do krajowego organu regulacyjnego, udostępniając mu wszelkie niezbędne informacje zgodnie z aktami wykonawczymi, o których mowa w art. 6d. Po ich udostępnieniu dostawca usług roamingu co 12 miesięcy aktualizuje te informacje, przekazując je krajowemu organowi regulacyjnemu.

3. Po otrzymaniu wniosku zgodnie z ust. 2, krajowy organ regulacyjny ocenia, czy dostawca usług roamingu ustalił, że nie jest w stanie odzyskać swoich kosztów zgodnie z ust. 1, co doprowadziłoby do naruszenia zrównoważonego charakteru modelu jego opłat krajowych. Ocena zrównoważonego charakteru modelu opłat krajowych opiera się na odpowiednich obiektywnych czynnikach właściwych dla danego dostawcy usług roamingu, w tym na obiektywnych różnicach między dostawcami usług roamingu w danym państwie członkowskim a poziomem krajowych cen i dochodów. Krajowy organ regulacyjny wyraża zgodę na dodatkową opłatę, jeżeli zostały spełnione warunki określone w ust. 1 oraz w niniejszym ustępie.

4. W ciągu miesiąca od otrzymania wniosku zgodnie z ust. 2 krajowy organ regulacyjny wyraża zgodę na dodatkową opłatę, chyba że wniosek jest oczywiście bezzasadny lub zawiera niewystarczające informacje. Jeżeli krajowy organ regulacyjny uzna, że wniosek jest oczywiście bezzasadny lub uzna, że przekazane informacje są niewystarczające, w ciągu kolejnych dwóch miesięcy i po umożliwieniu dostawcy usług roamingu bycia wysłuchanym podejmuje ostateczną decyzję o wyrażeniu zgody na dodatkową opłatę, jej zmianie lub o odmowie wyrażenia na nią zgody.

Realizacja polityki uczciwego korzystania oraz zapewnienie zrównoważonego charakteru zniesienia dodatkowych opłat z tytułu detalicznych usług roamingu

1. W celu zapewnienia spójnego stosowania art. 6b i 6c, do dnia 15 grudnia 2016 r. Komisja przyjmuje – po konsultacji z BEREC – akty wykonawcze określające szczegółowe zasady dotyczące stosowania polityki uczciwego korzystania oraz metodologii oceny zrównoważonego charakteru zniesienia dodatkowych opłat z tytułu detalicznych usług roamingu i wniosku składanego przez dostawcę usług roamingu na potrzeby tej oceny. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 6 ust. 2

2. W odniesieniu do art. 6b, przyjmując akty wykonawcze określające szczegółowe zasady stosowania polityki uczciwego korzystania, Komisja uwzględnia następujące czynniki:

3. W odniesieniu do art. 6c, przyjmując akty wykonawcze określające szczegółowe zasady dotyczące metodologii oceny zrównoważonego charakteru zniesienia dodatkowych opłat z tytułu detalicznych usług roamingu dla dostawcy usług roamingu, Komisja przyjmuje za podstawę:

a) określenie całkowitych rzeczywistych i prognozowanych kosztów świadczenia detalicznych usług roamingu regulowanego w odniesieniu do faktycznych hurtowych opłat za roaming w niezbilansowanym ruchu oraz określenie rozsądnego udziału w połączonych i wspólnych kosztach niezbędnych do zapewnienia detalicznych usług roamingu regulowanego;

d) poziom konkurencji, cen i dochodów na rynku krajowym i wszelkie zauważalne ryzyko, że roaming świadczony po krajowych cenach detalicznych mógłby odczuwalnie wpłynąć na zmianę takich cen.

4. Komisja dokonuje okresowego przeglądu aktów wykonawczych przyjętych zgodnie z ust. 1, w świetle rozwoju sytuacji rynkowej.

5. Krajowy organ regulacyjny ściśle monitoruje i nadzoruje stosowanie polityki uczciwego korzystania oraz środków dotyczących zrównoważonego charakteru zniesienia dodatkowych opłat z tytułu detalicznych usług roamingu, ze szczególnym uwzględnieniem istotnych obiektywnych czynników właściwych dla danego państwa członkowskiego oraz istotnych obiektywnych różnic między dostawcami usług roamingu. Bez uszczerbku dla procedury określonej w art. 6c ust. 3, krajowy organ regulacyjny bez zbędnej zwłoki egzekwuje przestrzeganie wymogów wynikających z art. 6b i 6c oraz aktów wykonawczych przyjętych na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu. Krajowy organ regulacyjny może w dowolnym momencie zażądać od dostawcy usługi roamingu zmiany lub zaprzestania stosowania dodatkowej opłaty, jeżeli nie jest ona zgodna z art. 6b lub 6c. Krajowy organ regulacyjny corocznie informuje Komisję o stosowaniu art. 6b i 6c oraz niniejszego artykułu.

1. Bez uszczerbku dla akapitu drugiego, jeżeli dostawca usług roamingu stosuje dodatkową opłatę za korzystanie z usług detalicznych roamingu regulowanego, wykraczających poza jakiekolwiek pułapy w ramach polityki uczciwego korzystania, musi ona spełniać następujące wymagania (z wyłączeniem VAT):

a) wszelkie dodatkowe opłaty za połączenia wykonane w roamingu regulowanym, wiadomości SMS wysłane w roamingu regulowanym i usługi transmisji danych w roamingu regulowanym nie mogą przekraczać maksymalnych opłat hurtowych przewidzianych odpowiednio w art. 7 ust. 2, art. 9 ust. 1 oraz art. 12 ust. 1;

b) suma krajowej ceny detalicznej i dodatkowej opłaty pobieranej za połączenia wykonane w roamingu regulowanym, za wiadomości SMS wysłane w roamingu regulowanym lub za usługi transmisji danych w roamingu regulowanym nie może przekraczać odpowiednio 0,19 EUR za minutę, 0,06 EUR za wiadomość SMS i 0,20 EUR za wykorzystany megabajt;

c) dodatkowa opłata za połączenia odebrane w roamingu regulowanym nie może przekraczać maksymalnej średniej ważonej opłaty za zakończenie połączenia w sieciach ruchomych w całej Unii określonej zgodnie z ust. 2.

Dostawcy usług roamingu nie mogą stosować żadnej dodatkowej opłaty za wiadomości SMS otrzymane w roamingu regulowanym ani do wiadomości głosowej otrzymanej w roamingu. Pozostaje to bez uszczerbku dla innych mających zastosowanie opłat, takich jak opłaty z tytułu odsłuchiwania takich wiadomości.

Dostawcy usług roamingu pobierają opłaty za połączenia wykonane i odebrane w roamingu w oparciu o naliczanie sekundowe. Dostawcy usług roamingu mogą określić minimalną długość pierwszego impulsu, nieprzekraczającą 30 sekund, dla połączeń wykonanych. Dostawcy usług roamingu pobierają od swoich klientów opłaty za świadczenie usługi transmisji danych w roamingu regulowanym, stosując naliczanie według kilobajtów, z wyjątkiem wiadomości MMS, za które może być pobierana opłata jednostkowa. W takim przypadku opłata z tytułu usług detalicznych, jaką dostawca usług roamingu może pobrać od swojego klienta korzystającego z roamingu za przesłanie lub odebranie wiadomości MMS, nie może przekraczać maksymalnej opłaty z tytułu usług detalicznych w roamingu regulowanym, określonej w akapicie pierwszym.

W okresie, o którym mowa w art. 6f ust. 1, niniejszy ustęp nie uniemożliwia składania klientom korzystającym z roamingu – za opłatą dzienną lub jakąkolwiek inną opłatą okresową – ofert przewidujących określony limit usług roamingu regulowanego do wykorzystania, pod warunkiem że wykorzystanie w całości tego limitu prowadzi do ustalenia ceny jednostkowej za połączenia wykonane w roamingu regulowanym, połączenia odebrane, wysłane wiadomości SMS oraz usługi transmisji danych w roamingu, która to cena nie przekracza odpowiedniej krajowej ceny detalicznej i maksymalnej dodatkowej opłaty, o której mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu.

2. Do dnia 31 grudnia 2015 r. Komisja, po przeprowadzeniu konsultacji z BEREC oraz z zastrzeżeniem akapitu drugiego niniejszego ustępu, przyjmuje akty wykonawcze określające średnią ważoną maksymalnych opłat za zakończenie połączenia w sieci ruchomej, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. c). Komisja dokonuje corocznie przeglądu tych aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 6 ust. 2.

Średnia ważona maksymalnych opłat za zakończenie połączenia w sieciach ruchomych opiera się na następujących kryteriach:

a) maksymalnym poziomie opłat za zakończenie połączenia w sieciach ruchomych na zakańczanie połączeń głosowych na rynku hurtowym w poszczególnych sieciach łączności ruchomej, nałożonym przez krajowe organy regulacyjne zgodnie z art. 7 i 16 dyrektywy ramowej oraz art. 13 dyrektywy o dostępie; oraz

3. Dostawcy usług roamingu mogą oferować, a klienci korzystający z roamingu mogą rozmyślnie wybrać taryfę roamingową inną niż zgodna z art. 6a, 6b, 6c oraz ust. 1 niniejszego artykułu, dzięki czemu klienci korzystający z roamingu czerpią korzyść z innej taryfy za usługi roamingu regulowanego niż taryfa, jaką zostaliby objęci w razie niedokonania takiego wyboru. Dostawca usług roamingu przypomina tym klientom korzystającym z roamingu, jakie korzyści związane z roamingiem zostaną w ten sposób utracone.

Bez uszczerbku dla akapitu pierwszego, dostawcy usług roamingu stosują w sposób automatyczny taryfy określone zgodnie z art. 6a i 6b oraz ust. 1 niniejszego artykułu do wszystkich obecnych i nowych klientów korzystających z roamingu.

Każdy klient korzystający z roamingu może w dowolnym czasie zażądać zmiany taryfy ustalonej zgodnie z art. 6a, 6b i 6c oraz ust.1 niniejszego artykułu na inna taryfę, i odwrotnie. W przypadku gdy klient korzystający z roamingu dokona rozmyślnego wyboru, aby przejść z taryfy ustalonej zgodnie z art. 6a, 6b i 6c oraz ust. 1 niniejszego artykułu na inną taryfę lub do niej powrócić, zmiana taryfy następuje w terminie jednego dnia roboczego od otrzymania żądania, jest bezpłatna i nie pociąga za sobą ustanowienia warunków ani ograniczeń dotyczących innych elementów umowy niż te odnoszące się do roamingu. Dostawcy usług roamingu mogą przesunąć termin zmiany taryfy tak, aby poprzednia taryfa roamingowa obowiązywała przez określony okres minimalny nieprzekraczający dwóch miesięcy.

4. Dostawcy usług roamingu zapewniają, aby umowa, która obejmuje jakikolwiek rodzaj detalicznej usługi roamingu regulowanego określała główne cechy świadczonej detalicznej usługi roamingu regulowanego, w tym w szczególności:

a) określony plan taryfowy lub określone plany taryfowe oraz – dla każdego planu taryfowego – rodzaje oferowanych usług, w tym liczbę połączeń;

b) wszelkie ograniczenia nałożone na korzystanie z detalicznych usług roamingu regulowanego świadczonych według stawek mających zastosowanie w przypadku krajowych usług detalicznych, w szczególności dane ilościowe dotyczące sposobu stosowania polityki uczciwego korzystania – przedstawione przez odniesienie do cen głównych, wielkości lub innych parametrów danej świadczonej detalicznej usługi roamingu regulowanego.

Dostawcy usług roamingu publikują informacje, o których mowa w akapicie pierwszym.

1. Od dnia 30 kwietnia 2016 r. do dnia 14 czerwca 2017 r. dostawcy usług roamingu mogą stosować dodatkową opłatę oprócz krajowej ceny detalicznej z tytułu detalicznych usług roamingu regulowanego.

2. W okresie, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, stosuje się odpowiednio art. 6e.”;

„Te podstawowe zindywidualizowane informacje cenowe przedstawia się w walucie, w której klient otrzymuje rachunek wystawiony w kraju macierzystym przez operatora krajowego i obejmują one informacje dotyczące:

a) każdej polityki uczciwego korzystania, której podlega wewnątrz Unii klient korzystający z roamingu, oraz opłat dodatkowych, które mają zastosowanie poza jakimikolwiek pułapami w ramach tej polityki uczciwego korzystania; oraz

„Akapity pierwszy, drugi, czwarty i piąty, z wyjątkiem odesłania do polityki uczciwego korzystania oraz opłaty dodatkowej mającej zastosowanie zgodnie z art. 6c, stosuje się także do usług połączeń głosowych i wiadomości SMS w roamingu, z których korzystają klienci korzystający z roamingu podróżujący poza Unią i które są świadczone przez dostawcę usług roamingu.”;

„2a. Dostawca usług roamingu wysyła powiadomienie do klienta korzystającego z roamingu, gdy zostanie w pełni wykorzystany obowiązujący w ramach uczciwego korzystania limit usług połączeń głosowych lub wiadomości SMS w roamingu regulowanym lub jakikolwiek próg korzystania stosowany zgodnie z art. 6c. Powiadomienie to wskazuje dodatkową opłatę, która będzie obowiązywała za każde dodatkowe korzystanie z usług połączeń głosowych lub wiadomości SMS w roamingu regulowanym przez klienta korzystającego z roamingu. Każdy klient ma prawo zażądać od dostawcy usług roamingu zaprzestania wysyłania takich powiadomień oraz zażądać – w każdej chwili i nieodpłatnie – ponownego uruchomienia tej usługi przez dostawcę roamingu.”;

„3. Przy zawieraniu umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych dostawcy usług roamingu udzielają wszystkim klientom pełnych informacji dotyczących mających zastosowanie opłat roamingowych. Ponadto zawsze w przypadku zmiany opłat roamingowych bez zbędnej zwłoki informują swoich klientów korzystających z roamingu o aktualnej wysokości tych opłat.

Dostawcy usług roamingu w rozsądnych odstępach czasu wysyłają przypomnienia wszystkim klientom, którzy wybrali inną taryfę.”;

„2. Za pomocą automatycznej wiadomości dostawca usług roamingu informuje klienta korzystającego z roamingu o tym, że korzysta on z usług transmisji danych w roamingu regulowanym, oraz dostarcza podstawowe zindywidualizowane informacje taryfowe dotyczące opłat (w walucie, w której klient otrzymuje rachunek wystawiony w kraju macierzystym przez operatora krajowego), mających zastosowanie w przypadku świadczenia temu klientowi korzystającemu z roamingu usług transmisji danych w roamingu regulowanym w danym państwie członkowskim, z wyjątkiem przypadków, gdy klient powiadomił dostawcę usług roamingu o rezygnacji z otrzymywania tych informacji.

Te podstawowe zindywidualizowane informacje taryfowe obejmują informacje dotyczące:

a) każdej polityki uczciwego korzystania, której podlega wewnątrz Unii klient korzystający z roamingu oraz opłat dodatkowych, które mają zastosowanie poza jakimikolwiek pułapami w ramach tej polityki uczciwego korzystania; oraz

Informacje dostarcza się na urządzenie mobilne klienta korzystającego z roamingu, na przykład za pomocą wiadomości SMS, poczty elektronicznej lub okna dialogowego w urządzeniu mobilnym, za każdym razem, gdy klient korzystający z roamingu wjeżdża na terytorium państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie jego operatora krajowego i po raz pierwszy uruchamia usługę transmisji danych w roamingu w tym konkretnym państwie członkowskim. Informacje te dostarczane są nieodpłatnie w chwili, gdy klient korzystający z roamingu uruchamia usługę transmisji danych w roamingu regulowanym, za pomocą odpowiednich środków ułatwiających jej otrzymanie i łatwe zrozumienie.

Klient, który powiadomił swojego dostawcę usług roamingu o rezygnacji z automatycznej informacji taryfowej, ma prawo w każdej chwili żądać ponownego nieodpłatnego uruchomienia tej usługi przez dostawcę usług roamingu.”;

„2a. Dostawca usług roamingu wysyła powiadomienie, gdy zostanie w pełni wykorzystany obowiązujący w ramach uczciwego wykorzystania limit usług transmisji danych w roamingu regulowanym lub jakikolwiek próg korzystania stosowany zgodnie z art. 6c. Powiadomienie to wskazuje dodatkową opłatę, która będzie stosowana za każde dodatkowe korzystanie z usługi transmisji danych w roamingu regulowanym przez klienta korzystającego z roamingu. Każdy klient ma prawo zażądać od dostawcy usług roamingu zaprzestania wysyłania takich powiadomień oraz zażądać – w każdej chwili i nieodpłatnie – ponownego uruchomienia tej usługi przez dostawcę usług roamingu.”;

„3. Każdy dostawca usług roamingu zapewnia wszystkim swoim klientom korzystającym z roamingu możliwość dokonania rozmyślnego i bezpłatnego wyboru usługi polegającej na informowaniu w odpowiednim czasie o skumulowanym wykorzystaniu usług wyrażonym w ilości danych lub w walucie, w której klient korzystający z roamingu otrzymuje rachunki z tytułu usług transmisji danych w roamingu regulowanym, która to usługa gwarantuje, że bez wyraźnej zgody klienta skumulowane wydatki z tytułu usług transmisji danych w roamingu regulowanym w określonym okresie korzystania, z wyłączeniem wiadomości MMS, za które pobierane są opłaty jednostkowe, nie przekroczą określonego pułapu kwotowego.”;

„6. Niniejszy artykuł, z wyjątkiem ust. 5, ust. 2 akapit drugi oraz ust. 2a, oraz z zastrzeżeniem akapitu drugiego i trzeciego niniejszego ustępu, stosuje się także do usług transmisji danych w roamingu, z których korzystają klienci korzystający z roamingu podróżujący poza Unią i które są świadczone przez dostawcę roamingu.”;

„Krajowe organy regulacyjne ściśle monitorują i nadzorują dostawców usług roamingu korzystających z art. 6b, 6c oraz art. 6e ust. 3.”.

„2. Krajowe organy regulacyjne publicznie udostępniają aktualne informacje dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia, w szczególności jego art. 6a, 6b, 6c, 6e, 7, 9, i 12, w sposób umożliwiający zainteresowanym stronom łatwy dostęp do tych informacji.”;

1. Do dnia 29 listopada 2015 r. Komisja rozpoczyna przegląd hurtowego rynku usług roamingu z myślą o dokonaniu oceny środków niezbędnych w celu umożliwienia zniesienia dodatkowych opłat z tytułu detalicznych usług roamingu do dnia 15 czerwca 2017 r. Komisja dokonuje przeglądu między innymi stopnia konkurencji na krajowych rynkach hurtowych, w szczególności ocenia poziom ponoszonych w hurcie kosztów i poziom opłat w hurcie, oraz pozycję rynkową operatorów mających ograniczony zakres geograficzny, w tym wpływ umów komercyjnych na konkurencję oraz zdolność operatorów do czerpania korzyści z ekonomii skali. Komisja ocenia również rozwój konkurencji na detalicznych rynkach roamingu oraz wszelkie zauważalne ryzyko zakłócenia konkurencji oraz zachęty do inwestowania na rynkach krajowych i odwiedzanych. Oceniając środki niezbędne w celu umożliwienia zniesienia dodatkowych opłat z tytułu detalicznych usług roamingu, Komisja bierze pod uwagę konieczność zapewnienia, aby operatorzy sieci odwiedzanej mogli odzyskać wszystkie koszty świadczenia hurtowych usług roamingu regulowanego, w tym koszty połączone i wspólne. Komisja bierze również pod uwagę potrzebę zapobiegania roamingowi świadczonemu w sposób stały lub niewłaściwemu lub niestandardowemu wykorzystaniu hurtowego dostępu do usług roamingu w celach innych niż świadczenie usług roamingu regulowanego użytkownikom końcowym dostawców usług roamingu w czasie okresowych podróży klientów po terytorium Unii.

2. Do dnia 15 czerwca 2016 r. Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wyników przeglądu, o którym mowa w ust. 1.

Do sprawozdania dołącza się, po przeprowadzeniu konsultacji publicznych, stosowny wniosek ustawodawczy służący zmianie hurtowych opłat za usługi roamingu regulowanego określonych w niniejszym rozporządzeniu lub przewidujący inne rozwiązanie, aby zaradzić problemom stwierdzonym na poziomie hurtowym w celu zniesienia dodatkowych opłat z tytułu detalicznych usług roamingu do dnia 15 czerwca 2017 r.

3. Ponadto co dwa lata po przedłożeniu sprawozdania, o którym mowa w ust. 2, Komisja przedstawia sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Każde sprawozdanie zawiera między innymi ocenę:

a) dostępności i jakości usług, łącznie z usługami będącymi alternatywą dla detalicznych usług połączeń głosowych, wiadomości SMS i transmisji danych w roamingu regulowanym, zwłaszcza w świetle rozwoju techniki;

b) stopnia konkurencji na rynku detalicznym i hurtowym, w szczególności pozycji rynkowej małych, niezależnych lub nowo powstałych operatorów, w tym wpływu umów komercyjnych na konkurencję oraz stopnia wzajemnego połączenia operatorów;

c) stopnia, w jakim wdrożenie rozwiązań strukturalnych przewidzianych w art. 3 i 4 przyczyniło się do rozwoju konkurencji na rynku wewnętrznym usług roamingu regulowanego.

4. Aby ocenić rozwój konkurencji na rynkach usług roamingu ogólnounijnego, BEREC regularnie gromadzi dane pochodzące od krajowych organów regulacyjnych dotyczące zmian opłat detalicznych i hurtowych za usługi połączeń głosowych, wiadomości SMS i transmisji danych w roamingu regulowanym. Dane te przekazywane są Komisji co najmniej dwa razy w roku. Komisja podaje je do wiadomości publicznej.

Na podstawie zebranych danych BEREC regularnie przedstawia również sprawozdania na temat kształtowania się cen i wzorców konsumpcji w państwach członkowskich, zarówno w przypadku usług krajowych, jak i usług roamingu, oraz zmian faktycznych hurtowych opłat roamingowych w niezbilansowanym ruchu między dostawcami usług roamingu.

BEREC pozyskuje również corocznie od krajowych organów regulacyjnych informacje na temat przejrzystości i porównywalności różnych taryf oferowanych przez operatorów swoim klientom. Komisja podaje te dane i ustalenia do wiadomości publicznej.”.

„3. Krajowe środki dotyczące dostępu użytkowników końcowych do usług i aplikacji lub korzystania z nich za pośrednictwem sieci łączności elektronicznej nie mogą naruszać praw podstawowych i wolności osób fizycznych, w tym prawa do prywatności oraz prawa do rzetelnego procesu sądowego zgodnie z art. 6 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.”.

Do dnia 30 kwietnia 2019 r., a następnie co cztery lata, Komisja dokonuje przeglądu art. 3, 4, 5 i 6 oraz przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, w razie potrzeby wraz z odpowiednimi wnioskami w celu zmiany niniejszego rozporządzenia.

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 30 kwietnia 2016 r., z następującymi wyjątkami:

a) w przypadku gdy akt ustawodawczy, który ma być przyjęty w oparciu o wniosek, o którym mowa w art. 19 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 531/2012 będzie miał zastosowanie w dniu 15 czerwca 2017 r., art. 7 pkt 5 niniejszego rozporządzenia, w zakresie dotyczącym art. 6a–6d rozporządzenia (UE) nr 531/2012, art. 7 pkt 7 lit. a)–c) niniejszego rozporządzenia oraz art. 7 pkt 8 lit. a), b) i d) niniejszego rozporządzenia stosuje się od tego dnia.

W przypadku gdy ten akt ustawodawczy nie ma zastosowania w dniu 15 czerwca 2017 r., do dnia rozpoczęcia stosowania tego aktu ustawodawczego nadal stosuje się art. 7 pkt 5 niniejszego rozporządzenia, w zakresie dotyczącym art. 6f rozporządzenia (UE) nr 531/2012.

W przypadku gdy ten akt ustawodawczy ma zastosowanie po dniu 15 czerwca 2017 r., art. 7 pkt 5 niniejszego rozporządzenia, w zakresie dotyczącym art. 6a–6d rozporządzenia (UE) nr 531/2012, art. 7 pkt 7 lit. a)–c) niniejszego rozporządzenia oraz art. 7 pkt 8 lit. a), b) i d) niniejszego rozporządzenia stosuje się od dnia rozpoczęcia stosowania tego aktu ustawodawczego;

b) powierzenie Komisji uprawnień wykonawczych, o których mowa w art. 7 pkt 4 lit. c) niniejszego rozporządzenia oraz w art. 7 pkt 5 niniejszego rozporządzenia, w zakresie dotyczącym art. 6d i 6e ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 531/2012 stosuje się od dnia 29 listopada 2015 r.;

3. Państwa członkowskie mogą utrzymać do dnia 31 grudnia 2016 r. środki krajowe, w tym systemy samoregulacyjne, obowiązujące przed dniem 29 listopada 2015 r., które nie są zgodne z art. 3 ust. 2 lub 3. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych środkach najpóźniej do dnia 30 kwietnia 2016 r.

4. Przepisy rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1203/2012 ( 4 ) dotyczące modelu technicznego służącego wdrożeniu dostępu do lokalnych usług transmisji danych w roamingu w sieci odwiedzanej nadal mają zastosowanie do odrębnej sprzedaży detalicznych usług transmisji danych w roamingu regulowanym do momentu przyjęcia aktu wykonawczego, o którym mowa w art. 7 pkt 4 lit. c) niniejszego rozporządzenia.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

( 1 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1972 z dnia 11 grudnia 2018 r. ustanawiająca Europejski kodeks łączności elektronicznej (Dz.U. L 321 z 17.12.2018, s. 36).

( 2 ) Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).

( 3 ) Dyrektywa 2002/58/WE parlamentu europejskiego i rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37).

( 4 ) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1203/2012 z dnia 14 grudnia 2012 r. w sprawie odrębnej sprzedaży detalicznych usług roamingu regulowanego wewnątrz Unii (Dz.U. L 347 z 15.12.2012, s. 1).

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2018/1971 z dnia 11 grudnia 2018 r.	L 321	1	17.12.2018