Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

w sprawie ram proceduralnych dotyczących zatwierdzania wielkości emisji monet euro (EBC/2015/43)

1) „monety obiegowe” i „monety okolicznościowe” mają znaczenie nadane w art. 2 rozporządzenia Rady (UE) nr 729/2014 ( 1 );

2) „monety kolekcjonerskie” mają znaczenie nadane w art. 1 rozporządzenia (UE) nr 651/2012;

3) „wielkość emisji monet” – różnicę netto, pod względem wartości nominalnej, pomiędzy łączną wielkością emisji monet euro przez państwo członkowskie należące do strefy euro a łączną wielkością monet euro zwróconych temu państwu członkowskiemu w danym roku kalendarzowym.

1. Każde państwo członkowskie strefy euro ma obowiązek co roku występować do EBC z wnioskiem o zgodę dotyczącą wielkości emisji monet przez to państwo członkowskie w roku następnym. Wniosek podlega złożeniu do dnia 30 września roku poprzedzającego rok, którego wniosek dotyczy.

2. Wniosek opiera się na szacowanym zapotrzebowaniu na monety we wnioskującym państwie członkowskim należącym do strefy euro i dokonuje się w nim rozróżnienia pomiędzy monetami obiegowymi a monetami kolekcjonerskimi. W każdym wniosku należy zawrzeć ogólne wyjaśnienie metodologii, którą się posłużono w celu oszacowania zapotrzebowania.

3. W celu zapewnienia uzasadnionego marginesu bezpieczeństwa, w odniesieniu do monet obiegowych wielkość wskazana we wniosku może obejmować dodatkową kwotę przewyższającą zapotrzebowanie.

4. W odniesieniu do monet obiegowych we wniosku należy zawrzeć następujące informacje:

a) wartość monet w obiegu na dzień 30 czerwca lub na inny dzień roku poprzedzającego rok, którego wniosek dotyczy, która służy oszacowaniu zapotrzebowania na monety w roku, którego wniosek dotyczy, zgodnie z metodologią wybraną przez wnioskujące państwo członkowskie należące do strefy euro;

b) wszelkie inne istotne dane konieczne do dokonania oceny wniosku danego państwa członkowskiego należącego do strefy euro zgodnie z metodologią wybraną przez to wnioskujące państwo członkowskie należące do strefy euro;

c) czy, i w jakim stopniu, wielkość wskazana we wniosku obejmuje dodatkową kwotę, o której mowa w ust. 3; i

d) wielkość emisji monet, której dotyczy wniosek o zgodę.

5. Dodatkowe informacje podlegające przekazaniu w odniesieniu do monet obiegowych, w zależności od ich dostępności oraz tego, czy dane wnioskujące państwo członkowskie należące do strefy euro uzna je za istotne dla uzasadnienia wniosku o zgodę, mogą obejmować:

a) kluczowe czynniki mające wpływ na zapotrzebowanie na monety na poziomie krajowym;

b) bardziej szczegółowe informacje na temat zapotrzebowania na monety w rozbiciu na nominały; i

c) czy, i w jakim stopniu, na zapotrzebowanie na monety na poziomie krajowym ma wpływ zapotrzebowanie na monety w innym państwie członkowskim należącym do strefy euro.

6. W odniesieniu do monet kolekcjonerskich we wniosku należy zawrzeć następujące informacje:

a) całkowitą wielkość, ustaloną na podstawie łącznej wartości nominalnej, emisji monet kolekcjonerskich, w tym wykaz nominałów monet kolekcjonerskich; i

b) czy we wniosku uwzględniono margines bezpieczeństwa w celu zaspokojenia potrzeb związanych z upamiętnieniem w postaci monet kolekcjonerskich zdarzeń przyszłych nieznanych na dzień złożenia wniosku.

7. W przypadku zawarcia porozumienia pomiędzy Unią Europejską a państwem lub terytorium niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej dotyczącego prawa takiego państwa lub terytorium do stosowania euro jako oficjalnej waluty (zwanego dalej „układem monetarnym”) oraz jeśli taki układ monetarny przyznaje danemu państwu lub terytorium prawo do emisji monet euro, wielkość emisji monet przez takie państwo lub terytorium należy uwzględnić w corocznym wniosku państwa członkowskiego należącego do strefy euro wskazanego w danym układzie monetarnym.

8. W przypadku zniesienia derogacji w stosunku do państwa członkowskiego EBC ma obowiązek rozpatrzyć w roku poprzedzającym wymianę gotówkową złożony dobrowolnie przez takie państwo członkowskie zgodnie z wymogami niniejszego artykułu wniosek o zgodę dotyczącą wielkości emisji monet przez to państwo członkowskie po wymianie gotówkowej.

9. Jeżeli Zarząd ustali, że roczne wnioski o zgodę nie wymagają modyfikacji rocznej wielkości emisji monet wnioskowanej przez poszczególne państwa członkowskie strefy euro, przyjmuje decyzję w sprawie zgody dotyczącej wielkości emisji monet w strefie euro przed końcem roku kalendarzowego poprzedzającego rok, którego dotyczą wnioski o zgodę.

10. Jeżeli Zarząd ustali, że wielkość emisji monet wnioskowana przez jedno lub większą liczbę państw członkowskich strefy euro wymaga modyfikacji, po zasięgnięciu opinii danego państwa członkowskiego przedkłada propozycję wyjaśniającą niezbędne modyfikacje wraz z uzasadnieniem Radzie Prezesów. W takich przypadkach Rada Prezesów bez zbędnej zwłoki przyjmuje decyzję w przedmiocie zatwierdzenia rocznej wielkości emisji monet w strefie euro.

1. Wielkości emisji monet zatwierdzonej przez EBC dla każdego państwa członkowskiego należącego do strefy euro w roku kalendarzowym nie należy w tym roku kalendarzowym przekraczać bez uprzedniej zgody EBC.

2. Państwa członkowskie należące do strefy euro mają obowiązek ciągłego monitorowania zapotrzebowania na monety. W przypadku zajścia prawdopodobieństwa, że rzeczywiste zapotrzebowanie na monety euro w w danym państwie członkowskim należącym do strefy euro przewyższy zatwierdzoną wielkość emisji monet dla danego roku kalendarzowego, dane państwo członkowskie ma obowiązek niezwłocznie powiadomić o tym fakcie EBC.

a) nominał lub nominały monet, dla których zapotrzebowanie jest wyższe niż oczekiwano; i

b) szczegółowy opis kluczowych czynników powodujących nieoczekiwany wzrost zapotrzebowania na monety.

4. W terminie 10 dni roboczych EBC od otrzymania powiadomienia EBC, na szczeblu operacyjnym, niewymagającym zaangażowania organów decyzyjnych EBC, może dokonać wstępnej oceny powiadomienia i udzielić niewiążącej wskazówki powiadamiającemu państwu członkowskiemu należącemu do strefy euro. W szczególności EBC może zalecić zwiększenie emisji monet w dodatkowej wielkości, jeżeli zgłoszone wyższe zapotrzebowanie na monety wydaje się być niewystarczające do zaspokojenia rzeczywistego zapotrzebowania, co mogłoby doprowadzić do naruszenia zobowiązania, o którym mowa w ust. 1.

5. W przypadku gdy zwiększone zapotrzebowanie na monety nadal istnieje po upływie okresu, o którym mowa w ust. 4, państwo członkowskie należące do strefy euro niezwłocznie występuje do EBC z doraźnym wnioskiem o zgodę na emisję monet w dodatkowej wielkości.

6. W doraźnym wniosku o zgodę wskazuje się proponowane zwiększenie wielkości emisji monet oraz szczegółowe informacje na temat kluczowych czynników powodujących nieoczekiwany wzrost zapotrzebowania na monety, który nie został przewidziany w corocznym wniosku o zgodę.

7. Jeżeli Zarząd ustali, że dodatkowa wielkość emisji monet wnioskowana przez państwo członkowskie strefy euro zgodnie z ust. 5 nie wymaga modyfikacji, bez zbędnej zwłoki przyjmuje indywidualną decyzję w przedmiocie doraźnego wniosku o zgodę.

8. Jeżeli Zarząd ustali, że dodatkowa wielkość emisji monet wnioskowana przez państwo członkowskie strefy euro wymaga modyfikacji, przedkłada propozycję wyjaśniającą niezbędne modyfikacje wraz z uzasadnieniem Radzie Prezesów. W takich przypadkach Rada Prezesów bez zbędnej zwłoki przyjmuje indywidualną decyzję w przedmiocie doraźnego wniosku o zgodę.

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich należących do strefy euro.

( 1 ) Rozporządzenie Rady (UE) nr 729/2014 z dnia 24 lipca 2014 r. w sprawie nominałów i parametrów technicznych monet euro przeznaczonych do obiegu (Dz.U. L 194 z 2.7.2014, s. 1).

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2017/2444 z dnia 8 grudnia 2017 r.	L 344	63	23.12.2017