Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

w sprawie dokumentów zawierających kluczowe informacje, dotyczących detalicznych produktów zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych (PRIIP)

Niniejsze rozporządzenie ustanawia jednolite przepisy dotyczące formatu i treści dokumentu zawierającego kluczowe informacje, który ma być sporządzany przez twórców PRIIP, oraz przepisy dotyczące przekazywania dokumentu zawierającego kluczowe informacje inwestorom indywidualnym, w celu umożliwienia im zrozumienia i porównania kluczowych cech PRIIP i kluczowych ryzyk z nimi związanych.

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do twórców PRIIP i osób doradzających w zakresie PRIIP lub je sprzedających.

Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się jednak do następujących produktów:

ubezpieczeń innych niż ubezpieczenia na życie wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2009/138/WE;

ubezpieczeń na życie, w przypadku gdy świadczenia z umowy są wypłacane wyłącznie w przypadku śmierci lub w związku z niezdolnością z powodu uszczerbku na zdrowiu, choroby lub niepełnosprawności;

lokat innych niż lokaty strukturyzowane zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 43 dyrektywy 2014/65/UE;

papierów wartościowych, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. b)–g), i) oraz j) dyrektywy 2003/71/WE;

produktów emerytalnych, których głównym celem, na mocy prawa krajowego, jest zapewnienie inwestorowi dochodu na emeryturze i które uprawniają inwestora do określonych świadczeń;

oficjalnie uznanych pracowniczych programów emerytalnych objętych zakresem stosowania dyrektywy 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 1 ) lub dyrektywy 2009/138/WE;

indywidualnych produktów emerytalnych, w przypadku których prawo krajowe wymaga udziału finansowego pracodawcy, a pracodawca lub pracownik nie mają żadnej możliwości wyboru produktu emerytalnego lub jego dostawcy.

W przypadku gdy twórcy PRIIP podlegający niniejszemu rozporządzeniu podlegają również dyrektywie 2003/71/WE, stosuje się do nich zarówno niniejsze rozporządzenie, jak i dyrektywę 2003/71/WE.

W przypadku gdy twórcy PRIIP podlegający niniejszemu rozporządzeniu podlegają również dyrektywie 2009/138/WE, stosuje się do nich zarówno niniejsze rozporządzenie, jak i dyrektywę 2009/138/WE.

Zanim PRIIP zostanie udostępniony inwestorom indywidualnym, twórca PRIIP sporządza dla tego produktu dokument zawierający kluczowe informacje zgodnie z wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu oraz publikuje ten dokument na swojej stronie internetowej.

Każde państwo członkowskie może wymagać uprzedniego przekazania właściwemu organowi przez twórcę PRIIP lub osobę sprzedającą PRIIP dokumentu zawierającego kluczowe informacje, w odniesieniu do PRIIP wprowadzanych do obrotu w tym państwie członkowskim.

Informacje zawarte w dokumencie zawierającym kluczowe informacje stanowią informacje przedumowne. Dokument ten musi być sformułowany w sposób dokładny, rzetelny, jasny i niewprowadzający w błąd. Zawiera kluczowe informacje i musi być spójny z wszelkimi wiążącymi dokumentami umownymi, z odpowiednimi częściami dokumentów ofertowych oraz warunkami PRIIP.

Dokument zawierający kluczowe informacje musi być dokumentem odrębnym, wyraźnie oddzielonym od materiałów marketingowych. Nie może zawierać odniesień do materiałów marketingowych. Może zawierać odniesienia do innych dokumentów, w tym w stosownych przypadkach do prospektu, tylko wtedy, gdy odniesienie jest związane z informacjami, które należy na mocy niniejszego rozporządzenia uwzględnić w dokumencie zawierającym kluczowe informacje.

Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 niniejszego artykułu, w przypadku gdy PRIIP oferuje inwestorowi indywidualnemu różne warianty inwestycji, tak że wszystkie informacje wymagane w art. 8 ust. 3 w odniesieniu do każdego konkretnego wariantu inwestycji nie mogą być przekazane w ramach pojedynczego, zwięzłego odrębnego dokumentu, dokument zawierający kluczowe informacje musi zawierać co najmniej ogólny opis konkretnych wariantów inwestycji i określa, gdzie i jak można znaleźć bardziej szczegółową dokumentację zawierającą informacje przedumowne odnoszące się do produktów inwestycyjnych wspierających konkretne warianty inwestycyjne.

Dokument zawierający kluczowe informacje sporządzany jest jako krótki dokument napisany w zwięzły sposób, nieprzekraczający trzech stron w formacie A4 w formie po wydruku, co służy porównywalności. Dokument ten:

musi mieć wygląd i strukturę ułatwiające jego czytanie, przy użyciu czcionki o czytelnej wielkości;

musi koncentrować się na kluczowych informacjach, których potrzebuje inwestor indywidualny;

musi być jasno sformułowany oraz napisany językiem i stylem, które przekazują treść w sposób ułatwiający zrozumienie informacji, a w szczególności językiem jasnym, zwięzłym i zrozumiałym.

Jeżeli w dokumencie zawierającym kluczowe informacje użyto kolorów, nie mogą one utrudniać zrozumienia informacji, w przypadku gdy dokument zawierający kluczowe informacje jest drukowany lub kopiowany w trybie czarno-białym.

W przypadku zamieszczenia w dokumencie zawierającym kluczowe informacje elementów identyfikacji wizualnej lub logo twórcy PRIIP lub grupy, do której należy, nie mogą one odciągać uwagi inwestora indywidualnego od informacji zawartych w tym dokumencie ani zasłaniać tekstu.

Dokument zawierający kluczowe informacje sporządza się w językach urzędowych lub w jednym z języków urzędowych używanych w części państwa członkowskiego, gdzie jest dystrybuowany PRIIP, lub w innym języku zaakceptowanym przez właściwe organy tego państwa członkowskiego, a w przypadku sporządzenia go w innym języku tłumaczy się go na jeden z tych języków.

Tłumaczenie musi wiernie i dokładnie oddawać treść oryginalnego dokumentu zawierającego kluczowe informacje.

Jeżeli PRIIP jest promowany w danym państwie członkowskim za pomocą dokumentów marketingowych napisanych w jednym lub większej liczbie języków urzędowych tego państwa członkowskiego, dokument zawierający kluczowe informacje musi być napisany przynajmniej w odpowiednich językach urzędowych.

Tytuł „Dokument zawierający kluczowe informacje” wyraźnie eksponuje się na górze pierwszej strony dokumentu zawierającego kluczowe informacje.

Dokument zawierający kluczowe informacje prezentuje się w sekwencji przedstawionej w ust. 2 i 3.

Bezpośrednio pod tytułem dokumentu zawierającego kluczowe informacje umieszcza się uwagę wyjaśniającą o następującej treści:

„Poniższy dokument zawiera kluczowe informacje o danym produkcie inwestycyjnym. Nie jest to materiał marketingowy. Udzielenie tych informacji jest wymagane prawem, aby pomóc w zrozumieniu charakteru tego produktu inwestycyjnego oraz ryzyka, kosztów, potencjalnych zysków i strat z nim związanych, a także pomóc w porównywaniu go z innymi produktami.”.

Dokument zawierający kluczowe informacje zawiera następujące informacje:

na początku dokumentu – nazwę PRIIP, dane identyfikacyjne i kontaktowe twórcy PRIIP, informacje na temat właściwego organu dla twórcy PRIIP oraz datę dokumentu;

w stosownych przypadkach ostrzeżenie przed błędnym zrozumieniem o następującej treści: „Zamierzasz kupić produkt, który jest skomplikowany i może być trudny do zrozumienia.”;

w części zatytułowanej „Co to za produkt?” – określenie charakteru i głównych cech PRIIP, w tym:

(i)

rodzaju PRIIP;

(ii)

jego celów i środków osiągnięcia tych celów, w szczególności, czy cele są osiągane za pomocą bezpośredniej czy pośredniej ekspozycji względem bazowych aktywów inwestycyjnych, w tym opisu instrumentów bazowych lub wartości referencyjnych, w tym specyfikacji rynków, na których dokonywane są inwestycje za pośrednictwem danego PRIIP, w tym również, w stosownych przypadkach, szczególnych celów środowiskowych lub społecznych, których osiągnięciu ma służyć produkt, a także sposobu określania zwrotu;

(iii)

opisu typu inwestora indywidualnego, z myślą o którym dany PRIIP jest wprowadzany do obrotu, w szczególności, jeżeli chodzi o skłonność do poniesienia straty inwestycyjnej i horyzont inwestycyjny;

(iv)

w przypadku gdy PRIIP oferuje świadczenia ubezpieczeniowe – szczegółowych informacji na temat tych świadczeń, w tym okoliczności, które prowadzą do ich wypłaty;

(v)

okresu, na jaki zawarty jest PRIIP, jeżeli jest znany;

w części zatytułowanej „Jakie są ryzyka i możliwe korzyści?” – krótki opis profilu ryzyka i zysku obejmujący następujące elementy:

(i)

ogólny wskaźnik ryzyka, uzupełniony o opisowe wyjaśnienie tego wskaźnika, jego główne ograniczenia oraz opisowe wyjaśnienie ryzyk, które mają istotne znaczenie dla PRIIP i które nie mogły zostać odpowiednio uwzględnione w ogólnym wskaźniku ryzyka;

(ii)

możliwa maksymalna strata zainwestowanego kapitału, w tym informacje dotyczące:

—

tego, czy inwestor indywidualny może stracić cały zainwestowany kapitał, lub

—

tego, czy inwestor indywidualny ponosi ryzyko zaciągania dodatkowych finansowych zobowiązań lub obowiązków, w tym zobowiązań warunkowych oprócz kapitału zainwestowanego w PRIIP, oraz

—

w stosownych przypadkach, tego, czy PRIIP uwzględnia ochronę kapitału przed ryzykiem rynkowym oraz szczegóły dotyczące jej zakresu i ograniczeń, w szczególności w odniesieniu do czasu jej trwania;

(iii)

odpowiednie scenariusze rozwoju sytuacji oraz przyjęte założenia, na jakich powstały;

(iv)

w stosownych przypadkach, informacje na temat warunków zwrotu dla inwestorów indywidualnych lub wyznaczonych górnych limitów zysku dla inwestorów;

(v)

stwierdzenie wskazujące, że przepisy podatkowe macierzystego państwa członkowskiego inwestora indywidualnego mogą mieć wpływ na rzeczywisty wypłacony zysk;

w części zatytułowanej „Co się stanie, jeśli [nazwa twórcy PRIIP] nie ma możliwości wypłaty?” – krótki opis tego, czy powstała strata jest objęta systemem rekompensat lub gwarancji dla inwestorów, a jeżeli tak, wskazanie tego systemu, nazwę gwaranta oraz informacje, które ryzyka są nim objęte, a które nie;

w części zatytułowanej „Jakie są koszty?” – koszty związane z inwestycją w dany PRIIP, obejmujące zarówno bezpośrednie, jak i pośrednie koszty, które poniesie inwestor indywidualny, w tym koszty jednorazowe i powtarzające się, przedstawione za pomocą ogólnych wskaźników kosztów, oraz – aby zapewnić możliwość porównania – całkowite łączne koszty wyrażone w wartościach pieniężnych i procentowych w celu wykazania złożonego wpływu całkowitych kosztów na inwestycję.

W dokumencie zawierającym kluczowe informacje musi być jasno wskazane, że doradcy, dystrybutorzy lub każda inna osoba doradzająca w zakresie PRIIP lub je sprzedająca przekażą informacje wyszczególniające wszelkie koszty dystrybucji, które nie są jeszcze uwzględnione w kosztach określonych powyżej, tak aby umożliwić inwestorowi indywidualnemu zrozumienie skumulowanego wpływu łącznych kosztów na zwrot z inwestycji;

w części zatytułowanej „Ile czasu powinienem posiadać produkt i czy mogę wcześniej wypłacić pieniądze?”

(i)

w stosownych przypadkach, informacje o terminie odstąpienia od umowy lub okresu unieważnienia w odniesieniu do danego PRIIP;

(ii)

wskazanie zalecanego oraz, w stosownych przypadkach, wymaganego minimalnego okresu posiadania;

(iii)

możliwości i warunki przedterminowego zbycia, w tym wszystkich mających zastosowanie opłat i sankcji, z uwzględnieniem profilu ryzyka i zysku PRIIP oraz pożądanych zmian na rynku w kontekście danego produktu;

(iv)

informacje na temat możliwych konsekwencji spieniężenia przed upływem terminu ważności lub końcem zalecanego okresu posiadania, takich jak utrata ochrony kapitału lub dodatkowe opłaty warunkowe;

w części zatytułowanej „Jak mogę złożyć skargę?” – informacje na temat tego, jak i do kogo inwestor indywidualny może złożyć skargę dotyczącą produktu lub zachowania twórcy PRIIP lub osoby doradzającej w zakresie danego produktu lub go sprzedającej;

w sekcji zatytułowanej „Inne istotne informacje” – krótką informację o wszelkich dodatkowych dokumentach zawierających informacje, które mają być przekazane inwestorowi indywidualnemu na etapie przedumownym lub po zawarciu umowy, z wyłączeniem wszelkich materiałów marketingowych.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 30 określających szczegóły dotyczące procedur stosowanych do ustalenia, czy PRIIP ma służyć do osiągnięcia szczególnych celów środowiskowych lub społecznych.

Aby zapewnić spójne stosowanie niniejszego artykułu, EUN opracowują, poprzez Wspólny Komitet Europejskich Urzędów Nadzoru („Wspólny Komitet”), projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

szczegóły prezentacji oraz treść każdego elementu informacji, o których mowa w ust. 3;

metody prezentacji ryzyka i zysku, o których mowa w ust. 3 lit. d) ppkt (i) oraz (iii); oraz

metody obliczania kosztów, w tym określania wskaźników ogólnych, o których mowa w ust. 3 lit. f).

Przy opracowywaniu projektu regulacyjnych standardów technicznych EUN biorą pod uwagę różnorodne rodzaje PRIIP, różnice między nimi oraz możliwości inwestorów indywidualnych, a także cechy PRIIP, tak aby umożliwić inwestorowi indywidualnemu dokonanie wyboru między różnymi bazowymi instrumentami inwestycyjnymi lub innymi alternatywami, które oferuje dany produkt, w tym to, czy wybór ten może zostać dokonany w różnych momentach lub zmieniony w przyszłości.

EUN przedłożą Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia ►C1 31 marca 2015 r. ◄

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 i rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Materiały marketingowe zawierające konkretne informacje na temat PRIIP nie mogą zawierać żadnych stwierdzeń, które byłyby sprzeczne z informacjami zawartymi w dokumencie zawierającym kluczowe informacje lub pomniejszałyby znaczenie tego dokumentu. Materiały marketingowe muszą zawierać wzmiankę o dostępności dokumentu zawierającego kluczowe informacje oraz informację o sposobie i miejscu jego uzyskania, w tym o stronie internetowej twórcy PRIIP.

Twórca PRIIP regularnie dokonuje przeglądu informacji zawartych w dokumencie zawierającym kluczowe informacje oraz dokonuje w nim zmian, w przypadku gdy w wyniku przeglądu stwierdzono konieczność ich wprowadzenia. Zmieniona wersja jest niezwłocznie udostępniana.

Aby zapewnić spójne stosowanie niniejszego artykułu, EUN opracowują, poprzez Wspólny Komitet, projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

warunki weryfikacji informacji zawartych w dokumencie zawierającym kluczowe informacje;

warunki, na jakich dokument zawierający kluczowe informacje musi być weryfikowany;

szczególne warunki wymagające przeglądu informacji zawartych w dokumencie zawierającym kluczowe informacje lub zmiany dokumentu zawierającego kluczowe informacje, w przypadku gdy PRIIP oferowany jest inwestorom indywidualnym w sposób nieciągły;

okoliczności, w jakich należy informować inwestorów indywidualnych o zmianie dokumentu zawierającego kluczowe informacje dla zakupionego przez nich PRIIP, a także środki, za pomocą których inwestorzy indywidualni mają być informowani.

EUN przedłożą Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 31 grudnia 2015 r..

Twórca PRIIP nie ponosi odpowiedzialności cywilnej wyłącznie na podstawie dokumentu zawierającego kluczowe informacje, w tym jakiegokolwiek jego tłumaczenia, chyba że wprowadza w błąd, jest niedokładny lub niespójny z odpowiednimi częściami prawnie wiążących przedumownych lub umownych dokumentów lub z wymogami określonymi w art. 8.

Inwestor indywidualny, który wykaże stratę wynikającą z polegania na dokumencie zawierającym kluczowe informacje w okolicznościach, o których mowa w ust. 1, przy inwestowaniu w PRIIP, w odniesieniu do którego sporządzony został ten dokument zawierający kluczowe informacje, może domagać się naprawienia szkody od twórcy PRIIP obejmującego wspomnianą stratę zgodnie z prawem krajowym.

Elementy takie jak „strata” lub „szkoda”, o których mowa w ust. 2, które nie są zdefiniowane, interpretuje się i stosuje zgodnie z mającym zastosowanie prawem krajowym określonym w odpowiednich przepisach prawa międzynarodowego prywatnego.

Niniejszy artykuł nie wyłącza podnoszenia dalszych roszczeń z tytułu odpowiedzialności cywilnej zgodnie z prawem krajowym.

Obowiązki na mocy niniejszego artykułu nie mogą być ograniczane ani uchylane na mocy klauzul umownych.

W przypadku gdy dokument zawierający kluczowe informacje dotyczy umowy ubezpieczenia, obowiązki zakładów ubezpieczeń na mocy niniejszego rozporządzenia dotyczą wyłącznie ubezpieczającego, a nie beneficjenta umowy ubezpieczenia.

Osoba doradzająca w zakresie PRIIP lub go sprzedająca przekazuje inwestorom indywidualnym dokument zawierający kluczowe informacje z należytym wyprzedzeniem, zanim ci inwestorzy indywidualni zostaną związani jakąkolwiek umową lub ofertą dotyczącą PRIIP.

Osoba doradzająca w zakresie PRIIP lub go sprzedająca może spełnić wymogi ust. 1 poprzez przekazanie dokumentu zawierającego kluczowe informacje osobie upoważnionej pisemnie do podejmowania decyzji inwestycyjnych w imieniu inwestora indywidualnego w odniesieniu do transakcji zawieranych w ramach tego pisemnego upoważnienia.

Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 oraz z zastrzeżeniem art. 3 ust. 1, art. 3 ust. 3 lit. a) i art. 6 dyrektywy 2002/65/WE osoba sprzedająca PRIIP może przekazać inwestorowi indywidualnemu dokument zawierający kluczowe informacje po zawarciu transakcji, bez zbędnej zwłoki, w przypadku gdy spełnione są wszystkie następujące warunki:

inwestor indywidualny decyduje się, z własnej inicjatywy, skontaktować ze osobą sprzedającą PRIIP i zawrzeć transakcję przy użyciu środków porozumiewania się na odległość;

nie jest możliwe przekazanie dokumentu zawierającego kluczowe informacje zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu;

osoba doradzająca w zakresie PRIIP lub go sprzedająca poinformowała inwestora indywidualnego, że przekazanie dokumentu zawierającego kluczowe informacje nie jest możliwe, i jasno stwierdziła, że inwestor indywidualny może opóźnić transakcję, aby otrzymać i przeczytać dokument zawierający kluczowe informacje przed zawarciem transakcji;

inwestor indywidualny zgadza się na otrzymanie dokumentu zawierającego kluczowe informacje bez zbędnej zwłoki po zawarciu transakcji, a nie na opóźnienie transakcji w celu otrzymania dokumentu z wyprzedzeniem.

W przypadku realizacji w imieniu inwestora indywidualnego kolejnych transakcji, których przedmiotem jest ten sam PRIIP, zgodnie z dyspozycjami wydanymi przez tego inwestora indywidualnego osobie sprzedającej PRIIP przed pierwszą transakcją, obowiązek przekazania dokumentu zawierającego kluczowe informacje wynikający z ust. 1 ma zastosowanie wyłącznie do pierwszej transakcji i do pierwszej transakcji po zmianie dokumentu zawierającego kluczowe informacje dokonanej zgodnie z art. 10.

Aby zapewnić spójne stosowanie niniejszego artykułu, EUN opracowują, poprzez Wspólny Komitet, projekty regulacyjnych standardów technicznych określających warunki spełnienia wymogu przekazania dokumentu zawierającego kluczowe informacje określonego w ust. 1.

EUN przedłożą Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 31 grudnia 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 i rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Osoba doradzająca w zakresie PRIIP lub go sprzedająca przekazuje inwestorom indywidualnym dokument zawierający kluczowe informacje nieodpłatnie.

Osoba doradzająca w zakresie PRIIP lub go sprzedająca przekazuje inwestorom indywidualnym dokument zawierający kluczowe informacje na jednym z następujących nośników informacji:

w formie papierowej, co powinno być opcją domyślną, w przypadku gdy PRIIP jest oferowany osobiście, chyba że inwestor indywidualny zażyczy sobie inaczej;

na trwałym nośniku informacji innym niż papier, w przypadku gdy spełnione są warunki określone w ust. 4; lub

za pośrednictwem strony internetowej, w przypadku gdy spełnione są warunki określone w ust. 5.

W przypadku przekazania dokumentu zawierającego kluczowe informacje na trwałym nośniku informacji innym niż papier lub za pośrednictwem strony internetowej, na żądanie inwestora indywidualnego przekazuje się mu nieodpłatnie papierową kopię tego dokumentu. Inwestorzy indywidualni są informowani o prawie do zwrócenia się o bezpłatną kopię papierową.

Dokument zawierający kluczowe informacje może być przekazany na trwałym nośniku informacji innym niż papier, jeżeli spełnione są następujące warunki:

wykorzystanie takiego trwałego nośnika informacji jest właściwe w kontekście transakcji przeprowadzanej między osobą doradzającą w zakresie PRIIP lub go sprzedającą a inwestorem indywidualnym; oraz

inwestorowi indywidualnemu zapewniono wybór między informacjami w formie papierowej a informacjami na takim trwałym nośniku informacji, a inwestor wybrał, w sposób, który może zostać potwierdzony, informacje na trwałym nośniku informacji.

Dokument zawierający kluczowe informacje może zostać przedstawiony za pośrednictwem strony internetowej, która nie spełnia definicji trwałego nośnika informacji, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

przekazanie dokumentu zawierającego kluczowe informacje za pośrednictwem strony internetowej jest właściwe w kontekście transakcji przeprowadzanej między osobą doradzającą w zakresie PRIIP lub go sprzedającą a inwestorem indywidualnym;

inwestorowi indywidualnemu zapewniono wybór między informacjami przedstawianymi w formie papierowej a informacjami za pośrednictwem strony internetowej, a inwestor wybrał, w sposób, który może zostać potwierdzony, informacje na stronie internetowej;

inwestor indywidualny został powiadomiony drogą elektroniczną lub w formie pisemnej o adresie strony internetowej oraz miejscu na tej stronie, gdzie można znaleźć dokument zawierający kluczowe informacje;

udostępniono dokument zawierający kluczowe informacje na stronie internetowej, w sposób umożliwiający jego pobranie i zapisanie na trwałym nośniku informacji, przez okres, w jakim inwestor indywidualny może mieć potrzebę się z nim zapoznać.

W przypadku zmiany dokumentu zawierającego kluczowe informacje zgodnie z art. 10, inwestorowi indywidualnemu przekazywane są na żądanie również poprzednie wersje.

Do celów ust. 4 i 5 przekazywanie informacji na trwałym nośniku informacji innym niż papier lub za pośrednictwem strony internetowej uznaje się za właściwe w kontekście transakcji przeprowadzanej między osobą doradzającą w zakresie PRIIP lub go sprzedającą a inwestorem indywidualnym, jeżeli istnieją dowody na to, że inwestor indywidualny ma regularny dostęp do internetu. Za taki dowód uznaje się podanie przez inwestora indywidualnego adresu poczty elektronicznej na potrzeby tej transakcji.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 EUNUiPPE monitoruje rynek ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych, które są wprowadzane do obrotu, dystrybuowane lub sprzedawane w Unii.

Właściwe organy monitorują rynek ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych, które są wprowadzane do obrotu, dystrybuowane i sprzedawane w ich państwach członkowskich lub z ich terytorium.

Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010, EUNUiPPE może, w przypadku gdy warunki, o których mowa w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, zostały spełnione, tymczasowo wprowadzić w Unii zakazy lub ograniczenia w zakresie:

wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży niektórych ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych lub ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych o pewnych określonych cechach; lub

rodzaju działalności finansowej lub praktyki zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji.

Zakaz lub ograniczenie może mieć zastosowanie w okolicznościach określonych przez EUNUiPPE bądź z zastrzeżeniem wyjątków określonych przez EUNUiPPE.

EUNUiPPE podejmuje decyzję na mocy ust. 1 tylko wówczas, gdy spełnione są wszystkie poniższe warunki:

proponowane działanie dotyczy znaczącego problemu w dziedzinie ochrony inwestorów lub zagrożenia dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub jego części;

wymogi regulacyjne w ramach prawa unijnego, które mają zastosowanie do danego ubezpieczeniowego produktu inwestycyjnego lub danej działalności, nie przeciwdziałają temu zagrożeniu;

właściwy organ lub właściwe organy nie podjęły działań w celu przeciwdziałania zagrożeniu lub podjęte działania w niewystarczającym stopniu przeciwdziałają zagrożeniu.

W przypadku gdy spełnione są warunki, o których mowa w akapicie pierwszym, przed wprowadzeniem do obrotu lub sprzedażą inwestorom ubezpieczeniowego produktu inwestycyjnego EUNUiPPE może zapobiegawczo nałożyć zakaz lub ograniczenie, o których mowa w ust. 1.

Podejmując działanie na mocy niniejszego artykułu, EUNUiPPE zapewnia, aby działanie to:

nie miało niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych ani na inwestorów, który to wpływ byłby niewspółmierny do korzyści płynących z tego działania; lub

nie stwarzało ryzyka arbitrażu regulacyjnego.

W przypadku gdy właściwy organ lub właściwe organy podjęły środek, o którym mowa w art. 17, EUNUiPPE może podjąć którykolwiek ze środków, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, bez wydawania opinii przewidzianej w art. 18.

Przed podjęciem decyzji o podjęciu jakiegokolwiek działania na mocy niniejszego artykułu EUNUiPPE powiadamia właściwe organy o proponowanym działaniu.

EUNUiPPE publikuje na swoich stronach internetowych komunikat o każdej decyzji dotyczącej podjęcia działania na mocy niniejszego artykułu. Komunikat zawiera informacje dotyczące zakazu lub ograniczenia oraz określa okres liczony od publikacji komunikatu, po upływie którego środki wchodzą w życie. Zakaz lub ograniczenie mają zastosowanie do działań podejmowanych po wejściu w życie tych środków.

EUNUiPPE dokonuje przeglądu zakazu lub ograniczenia nałożonego na mocy ust. 1 w odpowiednich odstępach czasu, przynajmniej co trzy miesiące. Zakaz lub ograniczenie, które nie zostały przedłużone po tym okresie trzech miesięcy, wygasają.

Działanie podjęte przez EUNUiPPE na mocy niniejszego artykułu ma charakter nadrzędny wobec wszelkich wcześniejszych działań podjętych przez właściwy organ.

Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 30 określające kryteria i czynniki, które mają być uwzględniane przez EUNUiPPE przy ustalaniu, kiedy występuje znaczący problem w dziedzinie ochrony inwestorów lub zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych oraz dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub jego części, o którym mowa w ust. 2 akapit pierwszy lit. a).

Właściwy organ może wprowadzić w swoim państwie członkowskim lub z jego terytorium zakazy lub ograniczenia w zakresie:

wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży niektórych ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych lub ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych o pewnych określonych cechach; lub

rodzaju działalności finansowej lub praktyki zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji.

Właściwy organ może podjąć działania, o których mowa w ust. 1, jeżeli na podstawie uzasadnionych argumentów upewni się, że:

ubezpieczeniowy produkt inwestycyjny bądź działalność lub praktyka wzbudzają poważne obawy dotyczące ochrony inwestorów lub stwarzają zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub dla stabilności całego systemu finansowego lub jego części w co najmniej jednym państwie członkowskim;

istniejące wymogi regulacyjne w prawie Unii, które mają zastosowanie do ubezpieczeniowego produktu inwestycyjnego bądź działalności lub praktyki, w niewystarczającym stopniu przeciwdziałają zagrożeniom, o których mowa w lit. a), a problem nie zostanie lepiej rozwiązany dzięki lepszemu nadzorowi lub egzekwowaniu istniejących wymogów;

działanie jest proporcjonalne, biorąc pod uwagę charakter zidentyfikowanych zagrożeń, poziom wiedzy zainteresowanych inwestorów lub uczestników rynku oraz prawdopodobny skutek działania dla inwestorów i uczestników rynku, którzy mogą posiadać lub wykorzystywać dany ubezpieczeniowy produkt inwestycyjny bądź działalność lub praktykę, lub odnosić z nich korzyści;

właściwy organ przeprowadził należyte konsultacje z właściwymi organami w innych państwach członkowskich, na które dane działanie może wywrzeć znaczący wpływ; oraz

działanie nie ma skutku dyskryminującego w odniesieniu do usług świadczonych lub działalności prowadzonej z innego państwa członkowskiego.

W przypadku gdy spełnione są warunki określone w akapicie pierwszym, przed wprowadzeniem do obrotu lub sprzedażą inwestorom ubezpieczeniowego produktu inwestycyjnego właściwy organ może zapobiegawczo nałożyć zakaz lub ograniczenie, o których mowa w ust. 1. Zakaz lub ograniczenie mogą mieć zastosowanie w okolicznościach określonych przez właściwy organ bądź z zastrzeżeniem wyjątków określonych przez właściwy organ.

Właściwy organ nie nakłada zakazu lub ograniczenia na mocy niniejszego artykułu, chyba że najpóźniej na jeden miesiąc przed planowanym momentem wejścia tego środka w życie przekaże pisemnie lub w inny uzgodniony przez organy sposób do wszystkich pozostałych zaangażowanych właściwych organów oraz do EUNUiPPE szczegółowe informacje dotyczące:

ubezpieczeniowego produktu inwestycyjnego bądź działalności lub praktyki, do których odnosi się planowane działanie;

dokładnego charakteru planowanego zakazu lub ograniczenia oraz planowanego momentu jego wejścia w życie; oraz

dowodów, na których oparł swoją decyzję oraz na podstawie których upewnił się, że spełniony jest każdy z warunków określonych w ust. 2.

W wyjątkowych przypadkach, kiedy właściwy organ uznaje, że konieczne jest podjęcie pilnych działań na mocy niniejszego artykułu, aby zapobiec szkodom, jakie mogą wyniknąć z ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych, działań lub praktyk, o których mowa w ust. 1, właściwy organ może podjąć tymczasowe działania z wyprzedzeniem nie krótszym niż 24 godziny od pisemnego powiadomienia – przed planowanym momentem wejścia danego środka w życie – wszystkich innych właściwych organów i EUNUiPPE, pod warunkiem że spełnione są wszystkie kryteria określone w niniejszym artykule, a ponadto jednoznacznie stwierdzono, że termin jednomiesięczny nie umożliwiłby odpowiedniej reakcji na dany problem lub zagrożenie. Właściwy organ nie może podejmować działań tymczasowych przez okres dłuższy niż trzy miesiące.

Właściwy organ publikuje na swoich stronach internetowych komunikat o każdej decyzji dotyczącej nałożenia zakazu lub ograniczenia, o których mowa w ust. 1. Komunikat ten zawiera szczegóły zakazu lub ograniczenia, okres liczony od publikacji komunikatu, po upływie którego środki wchodzą w życie, a także dowody, na podstawie których organ upewnił się, że spełniony jest każdy z warunków, o których mowa w ust. 2. Zakaz lub ograniczenie mają zastosowanie tylko do działań podejmowanych po opublikowaniu komunikatu.

Właściwy organ cofa zakaz lub ograniczenie, jeżeli warunki, o których mowa w ust. 2, nie mają już dłużej zastosowania.

Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 30 określające kryteria i czynniki, które mają być uwzględniane przez właściwe organy przy ustalaniu, kiedy występuje znaczący problem w dziedzinie ochrony inwestorów lub zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub dla stabilności systemu finansowego w co najmniej jednym państwie członkowskim, o czym mowa w ust. 2 akapit pierwszy lit. a).

EUNUiPPE wspiera i odgrywa rolę koordynatora w odniesieniu do działań podejmowanych przez właściwe organy na mocy art. 17. W szczególności EUNUiPPE zapewnia, aby działania podejmowane przez właściwy organ były uzasadnione i proporcjonalne oraz aby właściwe organy przyjmowały w stosownych przypadkach spójne podejście.

Po otrzymaniu, zgodnie z art. 17, powiadomienia o jakimkolwiek działaniu, które ma zostać podjęte na mocy tego artykułu, EUNUiPPE wydaje opinię w kwestii tego, czy zakaz lub ograniczenie są uzasadnione i proporcjonalne. Jeżeli EUNUiPPE uzna, że dla przeciwdziałania zagrożeniu konieczne jest podjęcie środka przez inne właściwe organy, stwierdza to w swojej opinii. Opinia jest publikowana na stronach internetowych EUNUiPPE.

W przypadku gdy właściwy organ proponuje podjęcie działania lub podejmuje działanie wbrew opinii przyjętej przez EUNUiPPE, o której mowa w ust. 2, lub odmawia podjęcia działania wbrew tej opinii, niezwłocznie publikuje na swoich stronach internetowych komunikat wyjaśniający w sposób wyczerpujący przyczyny takiego postępowania.

Twórca PRIIP oraz osoba doradzająca w zakresie PRIIP lub go sprzedająca ustanawiają odpowiednie procedury i mechanizmy, które zapewniają, aby:

Do celów stosowania niniejszego rozporządzenia właściwe organy współpracują ze sobą i bez zbędnej zwłoki udostępniają sobie nawzajem informacje mające znaczenie w kontekście wykonywania ich obowiązków w ramach niniejszego rozporządzenia oraz korzystania z ich uprawnień.

Zgodnie z prawem krajowym właściwe organy muszą posiadać wszystkie uprawnienia nadzorcze i dochodzeniowe, które są im niezbędne do wykonywania ich funkcji w ramach niniejszego rozporządzenia.

Państwa członkowskie stosują dyrektywę 95/46/WE do przetwarzania danych osobowych prowadzonego w danym państwie członkowskim w związku z niniejszym rozporządzeniem.

Do przetwarzania danych osobowych prowadzonego przez EUN stosuje się rozporządzenie (WE) nr 45/2001.

Bez uszczerbku dla uprawnień nadzorczych właściwych organów oraz prawa państw członkowskich do przewidywania i nakładania sankcji karnych państwa członkowskie ustanawiają przepisy określające odpowiednie sankcje i środki administracyjne mające zastosowanie w przypadkach naruszeń niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich stosowania. Te sankcje i środki muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa członkowskie mogą zadecydować o niewprowadzaniu przepisów dotyczących sankcji administracyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, za naruszenia podlegające sankcjom karnym na mocy ich prawa krajowego.

Do dnia 31 grudnia 2016 r. państwa członkowskie zgłoszą przepisy, o których mowa w akapicie pierwszym, Komisji oraz Wspólnemu Komitetowi. Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję i Wspólny Komitet o wszelkich późniejszych zmianach tych przepisów.

Wykonując swoje uprawnienia określone w art. 24, właściwe organy ściśle ze sobą współpracują w celu zapewnienia zamierzonych w niniejszym rozporządzeniu skutków sankcji i środków administracyjnych oraz koordynują swoje działania w celu uniknięcia ewentualnego powielania i pokrywania się sankcji i środków administracyjnych w razie ich stosowania w przypadkach transgranicznych.

Właściwe organy wykonują swoje uprawnienia do nakładania sankcji zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i prawem krajowym w którykolwiek z poniższych sposobów:

Niniejszy artykuł ma zastosowanie do naruszeń art. 5 ust. 1, art. 6 i 7, art. 8 ust. 1–3, art. 9, art. 10 ust. 1, art. 13 ust. 1, 3 i 4 oraz art. 14 i 19.

Właściwe organy muszą posiadać uprawnienia do nakładania, zgodnie z prawem krajowym, przynajmniej następujących sankcji i środków administracyjnych:

zakazu wprowadzania PRIIP na rynek;

nakazu zawieszenia wprowadzania PRIIP na rynek;

ostrzeżenia publicznego wskazującego osobę odpowiedzialną za naruszenie oraz charakter naruszenia;

zakazu przekazywania dokumentu zawierającego kluczowe informacje, który nie spełnia wymogów art. 6, 7, 8 lub 10, oraz nakazu publikacji nowej wersji dokumentu zawierającego kluczowe informacje;

kar administracyjnych w wysokości co najmniej:

(i)

w przypadku jednostki prawnej:

—

do kwoty 5 000 000 EUR lub – w państwach członkowskich, których walutą nie jest euro – równowartość tej kwoty w walucie krajowej na dzień 30 grudnia 2014 r. lub do 3 % całkowitego rocznego obrotu tej jednostki prawnej zgodnie z najnowszym dostępnym sprawozdaniem finansowym zatwierdzonym przez organ zarządzający, lub

—

do wysokości równej dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia, w przypadku gdy możliwe jest ich ustalenie;

(ii)

w przypadku osoby fizycznej:

—

do kwoty 700 000 EUR lub – w państwach członkowskich, których walutą nie jest euro – równowartość tej kwoty w walucie krajowej na dzień 30 grudnia 2014 r., lub

—

do wysokości równej dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia, w przypadku gdy możliwe jest ich ustalenie.

W przypadku gdy jednostka prawna, o której mowa w akapicie pierwszym lit. e) ppkt (i) jest jednostką dominującą lub jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE ( 3 ), stosowny całkowity obrót stanowi kwota całkowitego rocznego obrotu lub odpowiedni rodzaj dochodu zgodnie ze stosownymi przepisami prawa unijnego w dziedzinie rachunkowości, zgodnie z najnowszym dostępnym sprawozdaniem finansowym zatwierdzonym przez organ zarządzający jednostki dominującej najwyższego szczebla.

Państwa członkowskie mogą przewidzieć dodatkowe sankcje lub środki oraz kary administracyjne wyższe niż te, które przewidziano w niniejszym rozporządzeniu.

W przypadku nałożenia przez właściwe organy co najmniej jednej sankcji administracyjnej lub środka zgodnie z ust. 2, właściwe organy muszą posiadać uprawnienia do kierowania lub nałożenia na twórcę PRIIP lub osobę doradzającą w zakresie PRIIP lub go sprzedającą obowiązku skierowania do zainteresowanych inwestorów indywidualnych bezpośredniego zawiadomienia informującego ich o nałożonej sankcji administracyjnej lub środku oraz o tym, gdzie mogą złożyć skargę lub wystąpić z roszczeniami odszkodowawczymi.

Właściwe organy stosują sankcje i środki administracyjne, o których mowa w art. 24 ust. 2, uwzględniając wszystkie istotne okoliczności, w tym, w stosownych przypadkach:

Od decyzji o nałożeniu sankcji i środków podejmowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia przysługuje odwołanie.

W przypadku gdy właściwy organ podał do wiadomości publicznej informacje o sankcjach lub środkach administracyjnych, równocześnie zgłasza te sankcje lub środki administracyjne właściwemu EUN.

Właściwy organ przekazuje właściwemu EUN raz do roku zbiorcze informacje dotyczące wszystkich sankcji i środków administracyjnych nałożonych zgodnie z art. 22 i art. 24 ust. 2.

EUN publikują informacje, o których mowa w niniejszym artykule, w swoich sprawozdaniach rocznych.

Właściwe organy ustanawiają skuteczne mechanizmy umożliwiające zgłaszanie im rzeczywistych lub potencjalnych naruszeń niniejszego rozporządzenia.

Mechanizmy, o których mowa w ust. 1, obejmują co najmniej:

szczególne procedury odbierania zgłoszeń w sprawie rzeczywistych lub potencjalnych naruszeń oraz działania następcze;

odpowiednią ochronę pracowników, którzy zgłaszają naruszenia popełnione w miejscu ich zatrudnienia, przynajmniej przed działaniami odwetowymi, dyskryminacją i innymi rodzajami niesprawiedliwego traktowania;

ochronę danych identyfikacyjnych zarówno osoby zgłaszającej naruszenia, jak i osoby fizycznej, której zarzuca się popełnienie naruszenia, na wszystkich etapach procedury, chyba że ujawnienie informacji wymagane jest prawem krajowym w kontekście dalszego dochodzenia lub późniejszego postępowania sądowego.

Państwa członkowskie mogą przewidzieć, aby właściwe organy ustanawiały na mocy prawa krajowego dodatkowe mechanizmy.

Państwa członkowskie mogą wymagać, aby pracodawcy angażujący się w działalność, która jest regulowana do celów usług finansowych, dysponowali odpowiednimi procedurami dotyczącymi zgłaszania rzeczywistych lub potencjalnych naruszeń przez swoich pracowników drogą wewnętrzną za pomocą specjalnego, niezależnego i odrębnego kanału.

Decyzja, od której nie ma odwołania, o nałożeniu sankcji lub środka administracyjnego za naruszenia, o których mowa w art. 24 ust. 1, jest publikowana przez właściwe organy na ich oficjalnej stronie internetowej bez zbędnej zwłoki po poinformowaniu o tej decyzji osoby, na którą nałożono sankcję lub środek.

Obowiązek ten nie ma zastosowania do decyzji nakładających środki o charakterze dochodzeniowym.

W przypadku gdy właściwy organ uzna, że opublikowanie danych identyfikacyjnych jednostek prawnych bądź danych identyfikacyjnych lub danych osobowych osób fizycznych byłoby nieproporcjonalne w oparciu o indywidualną ocenę przeprowadzoną w odniesieniu do proporcjonalności opublikowania takich danych, lub w przypadku gdy takie opublikowanie zagroziłoby stabilności rynków finansowych lub prowadzonemu dochodzeniu, właściwe organy:

Właściwe organy informują EUN o wszystkich sankcjach lub środkach administracyjnych nałożonych, lecz nieopublikowanych zgodnie z ust. 1 akapit trzeci lit. c), w tym o wszelkich odwołaniach ich dotyczących oraz o ich wyniku.

W przypadku podjęcia decyzji o opublikowaniu informacji o sankcji lub środku w formie anonimowej, opublikowanie odpowiednich danych może zostać odłożone w czasie o uzasadniony okres czasu, jeżeli przewiduje się, że po tym okresie przyczyny opublikowania informacji w formie anonimowej przestaną być aktualne.

W przypadku gdy prawo krajowe przewiduje publikację decyzji o nałożeniu sankcji lub środka, od której przysługuje odwołanie do odpowiednich organów sądowych lub innych organów, właściwe organy bez zbędnej zwłoki publikują na swojej oficjalnej stronie internetowej takie informacje oraz wszelkie późniejsze informacje na temat wyniku takiego odwołania. Ponadto publikuje się również każdą decyzję uchylającą poprzednią decyzję o nałożeniu sankcji lub środka, która została opublikowana.

Właściwe organy zapewniają, aby wszelkie informacje opublikowane zgodnie z niniejszym artykułem pozostawały na ich oficjalnej stronie internetowej przez co najmniej pięć lat po ich opublikowaniu. Opublikowane dane osobowe pozostawia się na oficjalnej stronie internetowej właściwego organu jedynie przez okres, który jest niezbędny zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami o ochronie danych.

Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 8 ust. 4, art. 16 ust. 8 i art. 17 ust. 7, powierza się Komisji na okres trzech lat od dnia 30 grudnia 2014 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu trzech lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 8 ust. 4, art. 16 ust. 8 i art. 17 ust. 7, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 8 ust. 4, art. 16 ust. 8 lub art. 17 ust. 7 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

W przypadku gdy Komisja przyjmuje regulacyjne standardy techniczne na mocy art. 8 ust. 5, art. 10 ust. 2 lub art. 13 ust. 5, które są takie same jak projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony przez EUN, okres, w którym Parlament Europejski i Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec takich regulacyjnych standardów technicznych, wynosi – na zasadzie odstępstwa od art. 13 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 i rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, oraz w celu uwzględnienia złożoności i objętości uwzględnianych kwestii – dwa miesiące od daty powiadomienia. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady okres ten może być przedłużony o miesiąc.

Spółki zarządzające zdefiniowane w art. 2 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2009/65/WE, spółki inwestycyjne, o których mowa w jej art. 27, oraz osoby doradzające w zakresie jednostek UCITS lub je sprzedające, o czym mowa w art. 1 ust. 2 tej dyrektywy, są zwolnione z obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia do dnia ►M3 31 grudnia 2022 r. ◄

W przypadku gdy państwo członkowskie stosuje przepisy dotyczące formatu i treści dokumentu zawierającego kluczowe informacje, określone w art. 78–81 dyrektywy 2009/65/WE, w odniesieniu do funduszy innych niż UCITS oferowanych inwestorom indywidualnym, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, stosuje się do spółek zarządzających, spółek inwestycyjnych i osób doradzających w zakresie jednostek takich funduszy lub je sprzedających inwestorom indywidualnym.

Do dnia ►M2 31 grudnia 2019 r. ◄ Komisja dokonuje przeglądu niniejszego rozporządzenia. Przegląd ten obejmuje, na podstawie informacji otrzymanych przez EUN, ogólną analizę funkcjonowania ostrzeżenia przed błędnym zrozumieniem przy uwzględnieniu wszelkich wskazówek właściwych organów w tym względzie. Obejmuje on także analizę praktycznego stosowania przepisów określonych w niniejszym rozporządzeniu, z należytym uwzględnieniem zmian na rynku detalicznych produktów inwestycyjnych oraz wykonalności, kosztów i ewentualnych korzyści wprowadzenia oznakowania dla inwestycji społecznych i środowiskowych. W ramach tego przeglądu Komisja podejmie się także badania wśród konsumentów oraz analizy wariantów pozaustawodawczych, a także wyników przeglądu rozporządzenia (UE) nr 346/2013 w odniesieniu do jego art. 27 ust. 1 lit. c), e) i g).

W odniesieniu do UCITS zdefiniowanych w art. 1 ust. 2 dyrektywy 2009/65/WE, w ramach przeglądu ocenia się, czy należy przedłużyć okres obowiązywania przepisów przejściowych ustanowionych w art. 32 niniejszego rozporządzenia, czy też – po określeniu wszelkich koniecznych dostosowań – przepisy dotyczące kluczowych informacji dla inwestorów ustanowione w dyrektywie 2009/65/WE mogłyby zostać zastąpione przepisami dotyczącymi dokumentu zawierającego kluczowe informacje określonymi w niniejszym rozporządzeniu lub uznane za równoważne tym przepisom. W ramach przeglądu analizuje się także ewentualne rozszerzenie zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia na inne produkty finansowe oraz dokonuje oceny, czy należy zachować wyłączenie produktów z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia, z uwzględnieniem należytych standardów ochrony konsumenta, w tym porównywalności produktów finansowych. Przegląd ma także służyć ocenie, czy odpowiednie byłoby wprowadzenie wspólnych zasad dotyczących potrzeby ustanowienia przez wszystkie państwa członkowskie sankcji administracyjnych za naruszenia niniejszego rozporządzenia.

Do dnia ►M2 31 grudnia 2019 r. ◄ Komisja oceni, na podstawie prac podjętych przez EUNUiPPE nad wymogami dotyczącymi ujawniania informacji na temat produktów, czy zaproponować nowy akt ustawodawczy gwarantujący odpowiednie wymogi dotyczące ujawniania informacji na temat produktów lub czy w zakres stosowania niniejszego rozporządzenia należy włączyć produkty emerytalne, o których mowa w art. 2 ust. 2 lit. e).

Dokonując tej oceny, Komisja zapewnia, aby takie środki nie obniżały standardów ujawniania w państwach członkowskich, które mają wcześniej istniejące systemy ujawniania dotyczące takich produktów emerytalnych.

Po konsultacji ze Wspólnym Komitetem Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące ust. 1 i 2, dołączając do niego, w stosownym przypadku, wniosek ustawodawczy..

Do dnia ►M2 31 grudnia 2019 r. ◄ Komisja przeprowadzi badanie rynkowe służące określeniu, czy dostępne są narzędzia kalkulacyjne online, które pozwalają inwestorom indywidualnym na wyliczenie łącznych kosztów i opłat związanych z PRIIP, oraz czy narzędzia te są bezpłatne. Komisja zaraportuje, czy narzędzia te zapewniają wiarygodne i dokładne obliczenia dla wszystkich produktów objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia.

W przypadku gdy z badania wyniknie, że nie ma takich narzędzi lub że istniejące narzędzia nie umożliwiają inwestorom indywidualnym zrozumienia łącznej kwoty kosztów i opłat związanych z PRIIP, Komisja dokona oceny wykonalności opracowania przez EUN, poprzez Wspólny Komitet, projektu regulacyjnych standardów technicznych zawierających specyfikacje mające zastosowanie do takich narzędzi na poziomie unijnym.

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

( 1 ) Dyrektywa 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz.U. L 235 z 23.9.2003, s. 10).

( 2 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1).

( 3 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19).

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2016/2340 z dnia 14 grudnia 2016 r.	L 354	35	23.12.2016
►M2	ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/1156 z dnia 20 czerwca 2019 r.	L 188	55	12.7.2019
►M3	ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2021/2259 z dnia 15 grudnia 2021 r.	L 455	1	20.12.2021

►C1	Sprostowanie, Dz.U. L 358, 13.12.2014, s. 50 (1286/2014)
►C2	Sprostowanie, Dz.U. L 040, 12.2.2019, s. 109 (1286/2014)