02014R0908 — PL — 10.06.2019 — 007.001

Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

zmienione przez:

sprostowane przez:

▼B

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 908/2014

z dnia 6 sierpnia 2014 r.

ustanawiające zasady dotyczące stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, przepisów dotyczących kontroli, zabezpieczeń i przejrzystości

ROZDZIAŁ I

AGENCJE PŁATNICZE I INNE ORGANY

Artykuł 1

Procedura akredytacji agencji płatniczych

1.  Państwa członkowskie wyznaczają na poziomie ministerialnym organ odpowiedzialny za:

2.  Właściwy organ podejmuje w formie aktu prawnego decyzję w sprawie przyznania lub, po dokonaniu przeglądu, wycofania akredytacji dla agencji płatniczej na podstawie analizy kryteriów akredytacji, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 907/2014 („kryteria akredytacji”). Właściwy organ bezzwłocznie informuje Komisję o przyznaniu lub wycofaniu akredytacji.

3.  Właściwy organ wyznacza organ audytowy w celu przeprowadzenia badania (przeglądu przedakredytacyjnego), zanim zostanie przyznana jakakolwiek forma akredytacji. Organ audytowy to instytucja audytowa, lub inna publiczna lub prywatna organizacja lub jednostka organizacyjna instytucji, która dysponuje odpowiednimi kwalifikacjami, umiejętnościami i zasobami koniecznymi do przeprowadzenia audytu. Organ audytowy jest niezależny od agencji płatniczej, której ma zostać przyznana akredytacja.

Badanie (przegląd przedakredytacyjny) przeprowadzane przez organ audytowy obejmuje w szczególności:

Organ audytowy sporządza sprawozdanie opisujące szczegółowo przeprowadzone prace audytowe, podające ich wyniki i ocenę na temat tego, czy dana agencja płatnicza spełnia kryteria akredytacji. Sprawozdanie to zostaje przedłożone właściwemu organowi, który wydaje dokument akredytacji, jeżeli ma pewność, że agencja płatnicza spełnia kryteria akredytacji.

4.  Jeśli właściwy organ uznaje, że agencja płatnicza nie spełnia kryteriów akredytacji, informuje on agencję płatniczą o warunkach, które powinna spełnić przed udzieleniem jej akredytacji.

Do czasu wprowadzenia wszelkich wymaganych zmian koniecznych do zrealizowania tych szczególnych warunków akredytacja może zostać udzielona tymczasowo na okres, którego długość wyznacza się w zależności od wagi stwierdzonego problemu, nieprzekraczający 12 miesięcy. W należycie uzasadnionych przypadkach Komisja może, na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego, zdecydować o przedłużeniu tego terminu.

5.  Informacje przewidziane w art. 102 ust. 1 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 przekazywane są natychmiast po akredytowaniu agencji płatniczej po raz pierwszy, i w każdym przypadku przed obciążeniem funduszy jakimkolwiek wydatkiem dokonanym przez tę agencję. Dołączane są do nich deklaracje i dokumenty dotyczące:

6.  Komisja informuje Komitet ds. Funduszy Rolniczych o agencjach płatniczych akredytowanych w każdym państwie członkowskim.

Artykuł 2

Przegląd akredytacji

1.  Właściwy organ zapewnia stały nadzór nad agencjami płatniczymi, za które jest odpowiedzialny, w szczególności na podstawie świadectw oraz sprawozdań sporządzanych przez jednostkę certyfikującą, o których mowa w art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, i podejmuje działania w następstwie stwierdzonych niedociągnięć.

Co trzy lata właściwy organ przedkłada Komisji pisemne sprawozdanie z nadzoru agencji płatniczych i monitorowania ich działań. Sprawozdanie to obejmuje przegląd agencji płatniczych pod kątem ich ciągłej zgodności z kryteriami akredytacji, wraz z informacją na temat działań podjętych w celu uzupełnienia stwierdzonych braków. Właściwy organ potwierdza, czy agencja płatnicza, za którą jest odpowiedzialny, w dalszym ciągu spełnia kryteria akredytacji.

2.  Państwa członkowskie ustanawiają system, który zapewnia niezwłoczne przekazywanie właściwemu organowi wszystkich informacji sugerujących, że agencja płatnicza nie spełnia kryteriów akredytacyjnych.

3.  Jeżeli właściwy organ ustalił, że dana agencja płatnicza nie spełnia już jednego lub więcej kryteriów akredytacji w sposób, który może utrudniać realizację zadań określonych w art. 1 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 907/2014, właściwy organ poddaje bezzwłocznie akredytację agencji płatniczej okresowi próbnemu. Opracowuje on plan działań wraz z ich harmonogramem, zmierzający do usunięcia stwierdzonych niedociągnięć w terminie wyznaczonym w zależności od wagi problemu, nieprzekraczającym 12 miesięcy od dnia, w którym akredytacja zostaje poddana okresowi próbnemu. W należycie uzasadnionych przypadkach Komisja może, na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego, zdecydować o przedłużeniu tego terminu.

4.  Właściwy organ informuje Komisję o swojej decyzji w sprawie poddania akredytacji agencji płatniczej okresowi próbnemu, przedstawia plan opracowany zgodnie z ust. 3, a następnie informuje o postępach w jego realizacji.

5.  W przypadku wycofania akredytacji właściwy organ niezwłocznie przystępuje do akredytowania innej agencji płatniczej, która spełnia kryteria przewidziane w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, aby zapewnić ciągłość realizacji płatności dla beneficjentów.

6.  Jeżeli Komisja stwierdza, że właściwy organ nie wypełnił swojego obowiązku opracowania planu naprawczego na podstawie ust. 3 albo że agencja płatnicza zachowuje swoją akredytację pomimo niepełnej realizacji takiego planu w wyznaczonym terminie, zwraca się ona do właściwego organu o cofnięcie akredytacji tej agencji płatniczej, o ile nie przeprowadzi ona koniecznych zmian w terminie wyznaczonym przez Komisję w zależności od wagi problemu. W takiej sytuacji Komisja może zadecydować o wszczęciu postępowania w sprawie braku zgodności w ramach procedury rozliczenia zgodności rachunków zgodnie z art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

Artykuł 3

Deklaracja zarządcza

1.  Deklarację zarządczą, o której mowa w art. 7 ust. 3 akapit pierwszy lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, sporządza się w stosownym czasie, tak aby jednostka certyfikująca mogła wydać opinię, o której mowa w art. 9 ust. 1 tego rozporządzenia.

Deklaracja zarządcza ma formę określoną w załączniku I do niniejszego rozporządzenia i może zawierać zastrzeżenia określające ilościowo potencjalny wpływ finansowy. Jeżeli pojawiły się zastrzeżenia, deklaracja zawiera plan naprawczy i dokładny harmonogram przewidziany dla jego realizacji.

2.  Deklaracja zarządcza opiera się na skutecznym nadzorze nad systemem zarządzania i kontroli stosowanym w ciągu całego roku.

Artykuł 4

Jednostka koordynująca

1.  Jednostka koordynująca określona w art. 7 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 występuje w charakterze jedynego przedstawiciela państwa członkowskiego przed Komisją w zakresie wszystkich kwestii związanych z funduszami dotyczących:

2.  Agencja płatnicza może pełnić rolę jednostki koordynującej, pod warunkiem że obydwie funkcje są rozdzielone.

3.  W celu wykonania swych zadań jednostka koordynująca może, zgodnie z procedurami krajowymi, zwracać się do innych organów administracyjnych lub służb, w szczególności do tych, które dysponują fachową wiedzą z zakresu rachunkowości oraz wiedzą techniczną.

4.  Poufność, integralność i dostępność wszystkich danych informacyjnych posiadanych przez jednostkę koordynującą jest zapewniona za pomocą środków przystosowanych do struktury administracyjnej, personelu oraz środowiska technologicznego każdej pojedynczej jednostki koordynującej. Finansowy i technologiczny wysiłek jest proporcjonalny do faktycznie ponoszonego ryzyka.

5.  Powiadomienia przewidziane na podstawie art. 102 ust. 1 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 składane są natychmiast po akredytowaniu jednostki koordynującej po raz pierwszy i, w każdym przypadku, przed obciążeniem funduszy jakimkolwiek wydatkiem, za który dana jednostka jest odpowiedzialna. Dołączane są do nich dokumenty akredytacji jednostki, jak również informacje o warunkach administracyjnych, rachunkowych oraz kontroli wewnętrznej dotyczących jej funkcjonowania.

Artykuł 5

Certyfikacja

1.  Właściwy organ wyznacza jednostkę certyfikującą przewidzianą w art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

2.  Jednostka certyfikująca organizuje swoją pracę w sposób skuteczny i wydajny, przeprowadza kontrole w odpowiednim terminie, uwzględniając charakter i harmonogram transakcji w odniesieniu do danego roku budżetowego.

3.  Opinię, jaką ma przedstawić jednostka certyfikująca zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, sporządza się co roku.

Opinia ta opiera się na wynikach audytu przeprowadzonego zgodnie z art. 6 i 7 niniejszego rozporządzenia.

4.  Jednostka certyfikująca sporządza sprawozdanie w sprawie swoich ustaleń. Sprawozdanie obejmuje funkcje delegowane. W sprawozdaniu tym wskazuje się, czy w okresie objętym sprawozdaniem:

Sprawozdanie zawiera informacje na temat liczby oraz kwalifikacji personelu przeprowadzającego audyt, na temat wykonanej pracy, liczby zbadanych transakcji, stwierdzonego progu istotności oraz uzyskanego stopnia pewności, ujawnionych słabości oraz zaleceń przedstawionych w celu usprawnienia systemu oraz działalności, zarówno jednostki certyfikującej, jak i innych organów audytowych, wewnętrznych oraz zewnętrznych względem agencji płatniczych, od których jednostka certyfikująca uzyskała całkowite lub częściowe poświadczenie w zakresie spraw stanowiących przedmiot sprawozdania.

Artykuł 6

Zasady audytu

1.  Audyt certyfikacyjny przeprowadza się zgodnie z międzynarodowymi standardami audytu.

2.  Jednostka certyfikująca opracowuje strategię audytu, w której określa zakres, czas i ukierunkowanie audytu certyfikacyjnego, metody przeprowadzania kontroli i metodykę doboru próby. Plan audytu opracowuje się dla każdego objętego audytem roku budżetowego w oparciu o szacowane ryzyko audytu. Na wniosek Komisji jednostka certyfikująca przedstawia strategię i plan audytu.

3.  Badanie audytowe powinno umożliwić uzyskanie rozsądnego poziomu pewności audytu na skutek oceny systemu kontroli obejmującej badanie zgodności i badania bezpośrednie wydatków, na które składają się badanie szczegółowe i procedury analityczne.

4.  Komisja określa wytyczne obejmujące w szczególności:

Artykuł 7

Metody audytu

1.  Metody audytu wykorzystywane przez jednostkę certyfikującą określa się w strategii audytu przewidzianej w art. 6 ust. 2.

2.  Aby zrealizować cele audytu i sporządzić opinię przewidzianą w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, etapy audytu obejmują audyt systemów, badanie bezpośrednie i weryfikację uzgodnień deklaracji finansowych i zarządczych.

3.  Badanie bezpośrednie wydatków obejmuje weryfikację legalności i prawidłowości leżących u ich podstaw transakcji na poziomie beneficjentów końcowych. W tym celu służby jednostki certyfikującej mogą towarzyszyć służbom agencji płatniczej w momencie, gdy te przeprowadzają kontrolę na miejscu drugiego stopnia. Służby jednostki certyfikującej nie mogą towarzyszyć służbom agencji płatniczych w momencie, gdy te przeprowadzają początkowe kontrole na miejscu, z wyjątkiem przypadków, w których ponowne zweryfikowanie początkowej kontroli przeprowadzonej przez agencję płatniczą byłoby fizycznie niemożliwe. ►M6  W odniesieniu do badania bezpośredniego, w tym metody doboru próby, jednostki certyfikujące mogą stosować badania służące jednocześnie różnym celom audytu. ◄

4.  W wytycznych, o których mowa w art. 6 ust. 4, Komisja przedstawi dodatkowe wymogi i wytyczne dotyczące opracowywania procedur audytowych, zintegrowanej metody doboru próby, planowania i przeprowadzania na miejscu ponownej weryfikacji transakcji.

ROZDZIAŁ II

ZARZĄDZANIE FINANSOWE FUNDUSZAMI

SEKCJA 1

Przepisy ogólne

Artykuł 8

Księgowość agencji płatniczych

1.  Każda agencja płatnicza prowadzi księgowość obejmującą wyłącznie wydatki i dochody określone w art. 4 ust. 1 oraz w art. 5 i 43 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 i wykorzystanie środków finansowych udostępnionych w celu pokrycia odpowiednich wydatków. Księgowość ta musi rozróżniać i dostarczać osobno dane finansowe EFRG i EFRROW.

2.  Agencje płatnicze państw członkowskich nienależących do strefy euro prowadzą księgowość obejmującą kwoty wyrażone w walucie, w której wydatki i dochody zostały poniesione lub otrzymane. Tymczasem, w celu umożliwienia konsolidacji całości ich dochodów i wydatków, agencje płatnicze są w stanie dostarczyć odpowiednie dane w walucie krajowej lub euro.

3.  W odniesieniu do EFRROW każda agencja płatnicza wyznaczona do programu obszarów wiejskich prowadzi księgowość umożliwiającą identyfikację wszystkich operacji dotyczących programu i środka. Księgowość ta obejmuje w szczególności:

SEKCJA 2

Rachunki EFRG

Artykuł 9

Informacje dostarczane przez państwa członkowskie

Państwa członkowskie zbierają i zachowują do wglądu Komisji informacje dotyczące całkowitej kwoty poniesionych wydatków i dochodów przeznaczonych na określony cel, otrzymywanych w każdym tygodniu, na następujących warunkach:

Artykuł 10

Przekazywanie informacji przez państwa członkowskie

1.  Zgodnie z art. 102 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) ppkt (i) i (ii) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 państwa członkowskie przekazują Komisji drogą elektroniczną następujące informacje i dokumenty, z zastrzeżeniem art. 11 i 12 niniejszego rozporządzenia:

2.  Deklaracja wydatków, o której mowa w ust. 1 lit. b), obejmuje:

3.  Wszystkie informacje finansowe wymagane zgodnie z niniejszym artykułem są wyrażane w euro.

Artykuł 11

Ogólne zasady dotyczące deklaracji wydatków i dochodów przeznaczonych na określony cel

1.  Bez uszczerbku dla przepisów szczególnych w zakresie deklaracji wydatków i dochodów dotyczących przechowywania w magazynach publicznych, o których mowa w art. 12, wydatki i dochody przeznaczone na określony cel, zadeklarowane przez agencje płatnicze w odniesieniu do danego miesiąca, odpowiadają płatnościom i pobraniom rzeczywiście dokonanym w ciągu tego miesiąca.

Te wydatki i dochody są księgowane w budżecie EFRG w ramach roku budżetowego „n”.

Jednakże:

2.  Wydatki i dochody przeznaczone na określony cel księguje się z datą, z którą rachunek agencji został obciążony lub uznany. Jednakże w odniesieniu do płatności, data do zaksięgowania może być datą, z jaką dana agencja wystawiła i wysłała dokument płatności do instytucji finansowej lub do beneficjanta. Każda agencja płatnicza stosuje tę samą metodę podczas całego roku budżetowego.

3.  Wydatki i dochody przeznaczone na określony cel zadeklarowane zgodnie z ust. 1 mogą obejmować korekty kwot zadeklarowanych dla poprzednich miesięcy tego samego roku budżetowego.

Jeżeli korekty dochodów przeznaczonych na określony cel prowadzą, na poziomie agencji płatniczej, do deklaracji ujemnych dochodów przeznaczonych na określony cel w odniesieniu do linii budżetowej, korekty nadwyżkowe przenosi się na kolejny miesiąc. Są one, w razie potrzeby, rozliczane podczas rozliczania rachunków danego roku.

4.  Niewykonane polecenia płatności i płatności obciążające rachunek, następnie ponownie zaksięgowane są wykazywane w rachunkach jako pomniejszenia wydatków w odniesieniu do miesiąca, w trakcie którego powiadomienie o niewykonaniu lub anulowaniu zostaje przekazane agencji płatniczej.

5.  W przypadku gdy płatności należne w ramach EFRG są obciążone roszczeniami, uważa się je za dokonane w całości do celów wykonania ust. 1:

6.  Skumulowane dane odnoszące się do zaksięgowanych wydatków i dochodów przeznaczonych na określony cel, podlegających zaliczeniu do danego roku budżetowego, przedstawione Komisji najpóźniej dnia 27 października, mogą być poprawione tylko w rocznym sprawozdaniu finansowym przekazywanym Komisji zgodnie z art. 102 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) ppkt (iii) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

Artykuł 12

Szczegółowe zasady dotyczące deklaracji wydatków związanych z przechowywaniem w magazynach państwowych

1.  Operacje, które należy uwzględnić przy sporządzaniu deklaracji wydatków związanych z przechowywaniem w magazynach państwowych, są operacjami, które miały miejsce na początku roku budżetowego określonego w art. 3 ust. 3 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) nr 907/2014, wykazanymi pod koniec miesiąca na rachunkach agencji płatniczych, do końca wspomnianego miesiąca.

2.  Wspomniane deklaracje wydatków obejmują wartości i kwoty, określone zgodnie z art. 17 i 18 niniejszego rozporządzenia oraz z art. 4 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 906/2014 ( 1 ), które zostały zaksięgowane przez agencje płatnicze w ciągu miesiąca następującego po tym, do którego odnoszą się operacje.

Jednakże:

Artykuł 13

Decyzja o płatnościach podjęta przez Komisję

1.  W oparciu o dane przesłane zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia Komisja podejmuje decyzję o dokonaniu płatności miesięcznych zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, bez uszczerbku dla korekt, które mogą zostać wprowadzone późniejszymi decyzjami podjętymi zgodnie z art. 51 i 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 i z uwzględnieniem zmniejszeń i zawieszeń wprowadzonych zgodnie z art. 41 tego rozporządzenia.

2.  Jeżeli całkowite wydatki zadeklarowane przez państwa członkowskie w ramach następnego roku budżetowego przekraczają trzy czwarte całości środków przewidzianych na bieżący rok budżetowy, zaciągnięte zobowiązania, określone w art. 170 ust. 3 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012, oraz odpowiednie płatności miesięczne przyznaje się proporcjonalnie do deklaracji wydatków, nie przekraczając 75 % środków przewidzianych na bieżący rok budżetowy. Komisja bierze pod uwagę saldo należności niezwróconych państwom członkowskim w chwili podejmowania decyzji dotyczących późniejszych zwrotów.

Artykuł 14

Udostępnianie państwom członkowskim środków finansowych

1.  Podejmując decyzję w sprawie płatności miesięcznych, Komisja przekazuje państwom członkowskim do dyspozycji, w ramach środków budżetowych, środki finansowe niezbędne do pokrycia wydatków, które mają być sfinansowane przez EFRG, pomniejszone o kwotę odpowiadającą dochodom przeznaczonym na określony cel, na rachunek otwarty przez każde państwo członkowskie.

Jeżeli płatności, których Komisja ma dokonać, pomniejszone o dochody przeznaczone na określony cel, prowadzą na poziomie państwa członkowskiego do kwoty ujemnej, dodatkowe odliczenia są przenoszone na kolejny miesiąc.

2.  Państwa członkowskie przekazują Komisji nazwę i numer rachunku określonego w ust. 1, zgodnie z formatem udostępnionym im przez Komisję.

Artykuł 15

Komunikacja do celów interwencji publicznej

1.  Agencje płatnicze przekazują Komisji:

2.  Do przesyłania powiadomień oraz do wymiany informacji i sporządzania dokumentów dotyczących wydatków w zakresie interwencji publicznej wykorzystuje się odpowiednie systemy informacyjne, o których mowa w art. 24.

Artykuł 16

Zawartość ksiąg rachunkowych magazynów państwowych prowadzonych przez agencje płatnicze

1.  Ewidencja zapasów, przewidziana w art. 3 ust. 3 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) nr 907/2014, obejmuje w sposób odrębny następujące kategorie pozycji:

2.  Rachunki finansowe, przewidziane w art. 3 ust. 3 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) nr 907/2014, obejmują:

Artykuł 17

Księgowość dotycząca interwencji publicznej

1.  Pozycje, o których mowa w art. 16, księguje się pod względem ilości, wartości, kwot oraz średnich faktycznie stwierdzonych przez agencje płatnicze lub też pod względem wartości i kwot obliczonych na podstawie ustanowionych przez Komisję standardów.

2.  Powyższe zapisy i obliczenia określone w ust. 1 są dokonywane pod warunkiem stosowania następujących zasad:

3.  O dokonanych przez Komisję korektach w danych z bieżącego roku budżetowego, o których mowa w art. 16, informowany jest Komitet ds. Funduszy Rolniczych. Państwa członkowskie mogą zostać poinformowane o korektach za pośrednictwem decyzji o płatności miesięcznej lub, w przypadku jej braku, decyzji dotyczącej rozliczenia rachunków. Agencje płatnicze wprowadzają korekty do ewidencji księgowej na warunkach przewidzianych we wspomnianej decyzji.

Artykuł 18

Dni księgowania wydatków i dochodów oraz przesunięć produktów w ewidencji księgowej dotyczącej interwencji publicznej

1.  Poszczególne pozycje dotyczące wydatków i dochodów księguje się w dniu, w którym ma miejsce czynność fizyczna wynikająca z zastosowania środka interwencyjnego przy zastosowaniu kursu walutowego, o którym mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 906/2014.

Jednakże w wyszczególnionych poniżej przypadkach mają zastosowanie następujące daty:

2.  Poszczególne pozycje dotyczące przemieszczeń fizycznych produktów i zarządzania zapasami księguje się w dniu, w którym ma miejsce czynność fizyczna wynikająca z zastosowania środka interwencyjnego.

Jednakże w wyszczególnionych poniżej przypadkach mają zastosowanie następujące daty:

Artykuł 19

Kwota finansowana z tytułu interwencji publicznej

1.  Kwotę finansowaną z tytułu środków interwencyjnych określonych w art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 906/2104 ustala się na podstawie rachunków sporządzanych i przechowywanych przez agencje płatnicze zgodnie z art. 3 ust. 3 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) nr 907/2014, w których różne pozycje wydatków i dochodów określone w art. 16 niniejszego rozporządzenia zostały odpowiednio zapisane po stronach ma i winien, przy czym, w stosownych przypadkach, uwzględnia się kwoty wydatków ustalonych bezpośrednio w sektorowym prawodawstwie rolnym.

2.  Agencje płatnicze lub jednostki koordynujące, w zależności od przypadku, przekazują Komisji drogą elektroniczną, co miesiąc i co roku, na podstawie wzorów udostępnionych państwom członkowskim przez Komisję za pośrednictwem systemów informacyjnych, informacje niezbędne do finansowania wydatków związanych z przechowywaniem w magazynach państwowych oraz odnoszących się do niego rozliczeń potwierdzających wydatki i dochody w postaci tabel (tabele P-STO), w terminach określonych w art. 10 ust. 1 lit. b) i w art. 30 ust. 2.

Artykuł 20

Deklaracje dotyczące wydatków i dochodów związanych z interwencją publiczną

1.  Finansowanie w ramach środków interwencyjnych EFRG, o którym mowa w art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 906/2014, stanowi równowartość wydatków obliczonych na podstawie informacji przekazanych przez agencję płatniczą, pomniejszonych o ewentualne dochody wynikające z zastosowania środka interwencyjnego, zatwierdzonych za pomocą wprowadzonego w życie przez Komisję systemu informacyjnego i ujętych przez agencję płatniczą w deklaracji wydatków, sporządzonej zgodnie z art. 12 niniejszego rozporządzenia.

2.  Kwoty odzyskane zgodnie z art. 54 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 oraz kwoty pobrane lub odzyskane od sprzedających, nabywców i podmiotów składujących, które spełniają kryteria określone w art. 43 tego rozporządzenia, są deklarowane w budżecie EFRG zgodnie z warunkami przewidzianymi w art. 10 ust. 2 lit. a) niniejszego rozporządzenia.

SEKCJA 3

Rachunki EFRROW

Artykuł 21

Prognozy potrzeb finansowych

W odniesieniu do każdego programu rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w art. 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 ( 3 ), oraz zgodnie z art. 102 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) ppkt (ii) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 państwa członkowskie przesyłają Komisji dwa razy w roku, najpóźniej do dnia 31 stycznia i 31 sierpnia, swoje prognozy odnośnie do kwot, które należy sfinansować z EFRROW w odniesieniu do danego roku budżetowego. Ponadto państwa członkowskie przesyłają zaktualizowane szacunki dotyczące wniosków o finansowanie na kolejny rok budżetowy.

Prognozy te i zaktualizowane szacunki przesyłane są w formie ustrukturyzowanych danych za pośrednictwem odpowiedniego systemu informacyjnego SFC2014, przewidzianego w rozdziale I rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 184/2014 ( 4 ).

Artykuł 22

Deklaracje wydatków

1.  Agencje płatnicze deklarują wydatki w odniesieniu do każdego programu rozwoju obszarów wiejskich, o których mowa w art. 6 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013.

W odniesieniu do każdego środka dotyczącego rozwoju obszarów wiejskich agencje płatnicze podają w deklaracji wydatków:

2.  Po zatwierdzeniu programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję państwa członkowskie przekazują Komisji, zgodnie z art. 102 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) ppkt (i) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, swoje deklaracje wydatków w następujących terminach:

▼M1

Jednak wszelkie wydatki poniesione przez agencje płatnicze na rzecz beneficjentów zgodnie z art. 65 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 do zakończenia ostatniego okresu, jak określono w niniejszym ustępie akapit pierwszy, przed zatwierdzeniem programu rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w art. 6 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, są w gestii państw członkowskich i są zgłaszane Komisji w pierwszej deklaracji wydatków po przyjęciu tego programu. Ta sama zasada ma odpowiednio zastosowanie w przypadku zmiany programu rozwoju obszarów wiejskich, o której mowa w art. 11 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, z wyjątkiem zmienionego planu finansowego, o którym mowa w art. 23 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

▼M7

W odniesieniu do instrumentów finansowych ustanowionych zgodnie z art. 38 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, wydatki należy zgłaszać w odniesieniu do okresów referencyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, dopiero po spełnieniu warunków dotyczących każdego kolejnego wniosku o płatność okresową zgodnie z art. 41 ust. 1 tego rozporządzenia.

▼B

3.  Deklaracje wydatków są składane przez agencje płatnicze w odniesieniu do programów rozwoju obszarów wiejskich za pośrednictwem odpowiedniego systemu informacyjnego SFC2014, przewidzianego w rozdziale I rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 184/2014.

▼M4

4.  Nie naruszając przepisów art. 83 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, jeżeli subdelegowany urzędnik zatwierdzający wymaga dalszych kontroli ze względu na niekompletność lub niejasność przedłożonych informacji, różnice w interpretacji lub inne niespójności dotyczące deklaracji wydatków dla danego okresu referencyjnego, wynikające w szczególności z nieprzekazywania informacji wymaganych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 i aktami Komisji przyjętymi na mocy tego rozporządzenia, dane państwo członkowskie, na wniosek subdelegowanego urzędnika zatwierdzającego, dostarcza dodatkowe informacje w terminie określonym w tym wniosku i odzwierciedlającym wagę problemu.

▼B

Termin płatności okresowych, określony w art. 36 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, może zostać wstrzymany w odniesieniu do całości lub części kwoty, dla której wystąpiono o przyznanie płatności, począwszy od daty wysłania wniosku o przekazanie informacji do chwili otrzymania żądanych informacji lub najpóźniej w nieprzekraczalnym terminie określonym w art. 83 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

W razie nieotrzymania od państwa członkowskiego odpowiedzi na wniosek o przekazanie dodatkowych informacji w terminie określonym we wniosku lub w razie uznania odpowiedzi za niewystarczającą lub jeżeli z odpowiedzi wynika, że nie zastosowano się do odpowiednich przepisów lub wykorzystano środki finansowe Unii w niewłaściwy sposób, Komisja może zawiesić lub zmniejszyć płatności zgodnie z art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

5.  Wydatki zadeklarowane zgodnie z okresem mogą obejmować zmiany danych zadeklarowanych zgodnie z poprzednimi okresami deklaracji tego samego roku budżetowego.

Korekty wydatków i dochodów przeznaczonych na określony cel, podlegających zaliczeniu do roku budżetowego, nieuwzględnione w deklaracjach wymienionych w ust. 2 lit. a), b) i c), mogą być poprawione tylko w rocznym sprawozdaniu finansowym przekazywanym Komisji zgodnie z art. 102 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) ppkt (iii) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

Artykuł 23

Obliczanie kwoty do wypłacenia

▼M3

1.  Wkład Unii wypłacany w odniesieniu do kwalifikowalnych publicznych wydatków oblicza się w następujący sposób:

Obliczenia te uwzględniają korekty wkładu Unii zadeklarowane w deklaracji wydatków za ten okres.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego, w odniesieniu do programów rozwoju obszarów wiejskich zmienionych zgodnie z art. 70 ust. 4c rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 wkład Unii oblicza się na podstawie stawki wkładu EFRROW dla każdego priorytetu wymienionego w planie finansowym obowiązującym ostatniego dnia okresu referencyjnego.

2.  Bez uszczerbku dla pułapu przewidzianego w art. 34 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, jeżeli łączna kwota wkładu Unii, która ma zostać wypłacona w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich, przekracza łączną kwotę zaprogramowaną dla danego działania w odniesieniu do programów rozwoju obszarów wiejskich, o których mowa w art. 6 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, lub dla danego priorytetu w odniesieniu do programów rozwoju obszarów wiejskich, o których mowa w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, kwotę do wypłacenia zmniejsza się do wysokości kwoty zaprogramowanej dla tego działania lub priorytetu. Jakikolwiek wkład Unii wyłączony w ten sposób można wypłacić później, pod warunkiem że zmieniony plan finansowy został przedstawiony przez państwo członkowskie i zaakceptowany przez Komisję.

▼B

3.  Komisja wpłaca wkład Unii, pod warunkiem dostępności środków, na rachunek(-ki) otwarty(-e) przez każde państwo członkowskie.

Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji nazwę lub numer(-y) rachunku zgodnie z formatem udostępnionym mu przez Komisję.

SEKCJA 4

Przepisy wspólne dla EFRG i EFRROW

Artykuł 24

Elektroniczna wymiana informacji i dokumentów

1.  Komisja określa systemy informacyjne umożliwiające wymianę dokumentów i informacji drogą elektroniczną między nią a państwami członkowskimi, odnośnie do informacji i konsultacji informacji przewidzianych w art. 102 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, i niezbędne zasady ich stosowania. Komisja informuje państwa członkowskie o zasadach ogólnych dotyczących wprowadzenia tych systemów za pośrednictwem Komitetu ds. Funduszy Rolniczych.

2.  Systemy informacyjne, o których mowa w ust. 1, są w stanie w szczególności przetwarzać:

3.  Komisja udostępnia państwom członkowskim za pośrednictwem systemów informacyjnych formę i treść dokumentów, o których mowa w art. 10, 19, 20 i 23 oraz w art. 30 ust. 1 lit. a), b) i d), pod postacią wzoru.

Wzory te są dostosowywane i aktualizowane przez Komisję, na podstawie informacji przekazanych przez Komitet ds. Funduszy Rolniczych.

4.  Systemy informacyjne, o których mowa w ust. 1, mogą zawierać narzędzia potrzebne do przechowywania danych i zarządzania rachunkami funduszy przez Komisję, jak również danych niezbędnych do obliczania wydatków ryczałtowych lub wydatków wymagających wykorzystania jednolitych metod, w szczególności w zakresie kosztów finansowych i amortyzacji.

5.  Dane dotyczące transakcji finansowych są przekazywane, wprowadzane do systemów informacyjnych i aktualizowane w tych systemach, określonych w ust. 1, pod nadzorem agencji płatniczych, przez same agencje płatnicze lub organy, którym powierzono wykonanie tego zadania, w stosownym przypadku za pośrednictwem akredytowanych jednostek koordynujących, zgodnie z art. 7 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

6.  Jeżeli dokument lub procedura, przewidziane w rozporządzeniu (UE) nr 1306/2013 lub aktach Komisji przyjętych na mocy tego rozporządzenia, wymagają podpisu osoby upoważnionej lub zgody osoby na jednym lub kilku etapach wspomnianej procedury, systemy informacyjne wprowadzone w celu przekazywania takich dokumentów muszą, zgodnie z prawodawstwem Unii, umożliwiać identyfikację każdej osoby w sposób niebudzący wątpliwości i dawać wystarczającą pewność, że treść dokumentów, również w odniesieniu do etapów procedury, nie może być zmieniona. W odniesieniu do deklaracji wydatków i deklaracji zarządczych załączonych do rozliczeń rocznych, o których mowa w art. 102 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) ppkt (i) i (iii) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, dokumenty przekazywane drogą elektroniczną są również przechowywane w wersji oryginalnej przez agencje płatnicze lub, w stosownych przypadkach, przez akredytowane jednostki koordynujące, zgodnie z art. 7 ust. 2 i 4 wspomnianego rozporządzenia.

7.  Dokumenty elektroniczne i cyfrowe są przechowywane przez cały okres przewidziany w art. 32.

8.  W przypadku nieprawidłowego działania systemu informacyjnego lub braku stałego połączenia państwo członkowskie może przekazać dokumenty w innej formie, za uprzednią zgodą Komisji, na warunkach przez nią określonych.

Artykuł 25

Zawieszenie płatności w przypadku spóźnionego przedłożenia informacji

Akty wykonawcze określające płatności miesięczne, o których mowa w art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, lub płatności okresowe, o których mowa w art. 36 tego rozporządzenia, uwzględniają zawieszenia płatności wprowadzone zgodnie z art. 42 wspomnianego rozporządzenia.

Artykuł 26

Nabywanie zdjęć satelitarnych

1.  Do celów art. 21 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, każde państwo członkowskie przekazuje Komisji najpóźniej do dnia 1 listopada każdego roku następujące informacje:

2.  Państwa członkowskie zwracające się do Komisji o zdjęcia satelitarne, po przekazaniu informacji, o których mowa w ust. 1, finalizują we współpracy z Komisją i przed dniem 15 stycznia strefy, które zostaną uwzględnione, i harmonogram uzyskania zdjęć.

3.  Zakupione zdjęcia satelitarne Komisja dostarcza bezpłatnie upoważnionym urzędnikom państw członkowskich. Urzędnicy ci są zobowiązani do przestrzegania przepisów dotyczących praw autorskich określonych w umowach z dostawcami i zwrotu zdjęć po ukończeniu prac.

4.  Jeżeli łączna liczba wniosków otrzymanych przez państwa członkowskie przekracza budżet przeznaczony dla celów stosowania art. 21 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, Komisja decyduje o ograniczeniu liczby dostarczanych zdjęć satelitarnych, starając się zapewnić jak najbardziej wydajne wykorzystanie dostępnych zasobów.

ROZDZIAŁ III

ROZLICZENIE RACHUNKÓW

SEKCJA 1

Odzyskiwanie należności

Artykuł 27

Odsetki mające zastosowanie w odniesieniu do odzyskiwania nienależnych płatności

1.  Jeżeli sektorowe prawodawstwo rolne nie stanowi inaczej, odsetki od nienależnych płatności, które mają zostać odzyskane na skutek nieprawidłowości lub zaniedbań, oblicza się w odniesieniu do okresu od dnia upływu terminu zwrotu płatności przez beneficjenta wskazanego w nakazie odzyskania środków do daty zwrotu lub odliczenia. Termin zwrotu płatności nie może przekraczać 60 dni od daty nakazu odzyskania środków. ►M6  Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o nieodzyskiwaniu odsetek w przypadkach, gdy ich kwota nie przekracza 5 EUR. ◄

2.  Odsetki, jakie należy zastosować, są w każdym razie nie niższe niż odsetki przewidziane w prawie krajowym w przypadku odzyskiwania porównywalnych nienależnych wydatków lub poboru należności.

Artykuł 28

Odzyskiwanie za pomocą kompensacji

Bez uszczerbku dla wszelkich innych działań mających na celu egzekwowanie prawa, przewidzianych przez przepisy krajowe, państwa członkowskie odliczają wszelkie zaległe należności beneficjenta, których wysokość została ustalona zgodnie z krajowym ustawodawstwem, od wszelkich płatności wypłacanych mu przez agencję płatniczą, odpowiedzialną za odzyskanie długu od tego beneficjenta.

SEKCJA 2

Rozliczanie

Artykuł 29

Treść rocznych sprawozdań finansowych

Rachunki finansowe, przewidziane w art. 102 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) ppkt (iii) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, obejmują:

Artykuł 30

Przekazywanie informacji

1.  W celu rozliczenia rachunków na podstawie art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 każde państwo członkowskie przesyła Komisji:

▼M6

2.  Dokumenty i informacje rachunkowe, o których mowa w ust. 1, należy przesłać Komisji najpóźniej do dnia 15 lutego roku następującego po zakończeniu roku budżetowego, którego dotyczą. Dokumenty, o których mowa w lit. a), b) i d) tego ustępu, należy przesłać w wersji elektronicznej zgodnie z formatem i warunkami ustanowionymi przez Komisję na podstawie art. 24.

Dokumenty te opatrzone są obowiązkowym podpisem elektronicznym w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 ( 7 ). W odniesieniu do dokumentów dotyczących roku budżetowego 2017 Komisja może zaakceptować podpisane dokumenty przekazane w formie elektronicznej.

▼B

3.  Na wniosek Komisji lub z inicjatywy państwa członkowskiego dodatkowe informacje dotyczące rozliczenia rachunków mogą zostać przekazane do Komisji w terminie przez nią ustalonym, z uwzględnieniem ilości pracy wymaganej do przekazania takich informacji. W razie braku takich informacji Komisja może przeprowadzić rozliczenie rachunków na podstawie informacji, które znajdują się w jej posiadaniu.

4.  W należycie uzasadnionych przypadkach Komisja może przyjąć wniosek o pozwolenie na późniejsze przesłanie informacji, o ile wniosek ten zostanie skierowany do niej przed upływem terminu.

Artykuł 31

Forma i treść informacji rachunkowych

▼M6

1.  Komisja udostępnia państwom członkowskim formę i treść informacji rachunkowych, o których mowa w art. 30 ust. 1 lit. c), w formie wzorów za pośrednictwem systemów informacyjnych.

Komisja aktualizuje i udostępnia wzory i specyfikacje techniczne na potrzeby informacji rachunkowych przed rozpoczęciem każdego roku budżetowego i po zawiadomieniu o tym Komitetu ds. Funduszy Rolniczych.

Specyfikacje techniczne obejmują:

▼B

2.  Informacje rachunkowe są wykorzystywane przez Komisję jedynie w celach:

Europejski Trybunał Obrachunkowy oraz Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) mają dostęp do tych informacji do celów wykonywania powierzonych im obowiązków.

3.  Wszelkie dane osobowe znajdujące się w zebranych informacjach rachunkowych będą przetwarzane jedynie w celach określonych w ust. 2. W szczególności, jeżeli Komisja wykorzystuje informacje rachunkowe do celów określonych w ust. 2 akapit pierwszy lit. b), Komisja czyni te dane anonimowymi i przetwarza je tylko w formie zbiorczej.

4.  Wszystkie wątpliwości dotyczące przetwarzania danych osobowych osoby zainteresowane kierują do Komisji zgodnie z procedurą określoną w załączniku IV.

5.  Komisja dopilnowuje, aby informacje rachunkowe były zabezpieczone i przechowywane z zachowaniem ich poufności.

Artykuł 32

Przechowywanie informacji rachunkowych

1.  Na mocy art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 dokumenty towarzyszące, dotyczące wydatków finansowanych oraz dochodów przeznaczonych na określony cel do pobrania przez EFGR, są przechowywane do dyspozycji Komisji przez okres co najmniej trzech lat następujących po roku, w którym Komisja dokonuje rozliczenia rachunków za dany rok budżetowy.

2.  Dokumenty towarzyszące, dotyczące wydatków finansowanych oraz dochodów przeznaczonych na określony cel do pobrania przez EFRROW, są przechowywane do dyspozycji Komisji przez okres co najmniej trzech lat następujących po roku, w którym ostateczna płatność dokonana przez agencję płatniczą miała miejsce.

3.  W przypadku nieprawidłowości lub zaniedbań dokumenty towarzyszące, o których mowa w ust. 1 i 2, są przechowywane do dyspozycji Komisji przez okres co najmniej trzech lat następujących po roku, w którym przedmiotowe kwoty zostały całkowicie odzyskane od beneficjenta i przekazane na rzecz funduszy, bądź też po roku, w którym konsekwencje finansowe wynikające z nieodzyskania kwot zostały określone zgodnie z art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

4.  W przypadku procedury rozliczenia zgodności rachunków przewidzianej w art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 dokumenty towarzyszące określone w ust. 1 i 2 są przechowywane do dyspozycji Komisji przez okres co najmniej jednego roku następującego po roku, w którym ta procedura została zakończona, lub, jeżeli decyzja o zgodności jest przedmiotem postępowania sądowego przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej, przez okres co najmniej jednego roku następującego po roku, w którym takie postępowanie zostało zakończone.

5.  Dokumenty towarzyszące, o których mowa w ust. 1–4, są przechowywane do dyspozycji Komisji w formie papierowej, w formie elektronicznej lub w obu tych formach.

Dokumentacja może być przechowywana wyłącznie w formie elektronicznej, jeżeli prawo krajowe danego państwa członkowskiego dopuszcza wykorzystywanie dokumentów elektronicznych jako dowodu przeprowadzenia transakcji leżących u ich podstaw w ramach postępowań prowadzonych przed sądami krajowymi.

Jeżeli dokumenty są przechowywane jedynie w formie elektronicznej, system przechowywania jest zgodny z sekcją 3B załącznika I do rozporządzenia delegowanego (UE) nr 907/2014.

Artykuł 33

Rozliczenie finansowe

1.  W decyzji w sprawie rozliczenia rachunków, o której mowa w art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, określa się kwoty wydatków poniesionych w każdym państwie członkowskim w ciągu danego roku budżetowego uznane za kwalifikujące się do zwrotu w ramach funduszy na podstawie rachunków, o których mowa w art. 29 niniejszego rozporządzenia, oraz wszelkie redukcje i zawieszenia na podstawie art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

W przypadku EFGR należy także ustalić kwoty, jakimi ma być obciążona Unia i dane państwo członkowskie zgodnie z art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

W przypadku EFRROW kwota ustalona decyzją w sprawie rozliczenia rachunków obejmuje środki finansowe, które mogą zostać wykorzystane ponownie w drodze realokacji przez dane państwo członkowskie zgodnie z art. 56 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

2.  W przypadku EFGR kwota, która na mocy decyzji w sprawie rozliczenia rachunków jest możliwa do odzyskania od każdego państwa członkowskiego lub która jest wpłacana na rzecz każdego państwa członkowskiego, ustalana jest poprzez potrącanie płatności miesięcznych w danym roku budżetowym z wydatków uznanych dla tego samego roku budżetowego zgodnie z ust. 1. Komisja potrąca tę kwotę od płatności miesięcznej odnoszącej się do wydatku poniesionego w drugim miesiącu następującym po decyzji w sprawie rozliczenia rachunków lub ją do niej dodaje.

W przypadku EFRROW kwota, która na mocy decyzji w sprawie rozliczenia rachunków jest możliwa do odzyskania od każdego państwa członkowskiego lub która jest wpłacana na rzecz każdego państwa członkowskiego, ustalana jest poprzez potrącanie płatności pośrednich w danym roku finansowym z wydatków uznanych dla tego samego roku budżetowego zgodnie z ust. 1.

Po przyjęciu decyzji zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 Komisja potrąca tę kwotę od pierwszej płatności, w odniesieniu do której państwo członkowskie złożyło deklarację wydatków, lub ją do niej dodaje.

3.  Komisja powiadamia zainteresowane państwo członkowskie o wynikach weryfikacji dostarczonych informacji wraz ze wszystkimi proponowanymi przez nią zmianami najpóźniej do dnia 30 kwietnia następującego po upływie roku budżetowego.

4.  Jeżeli z powodów zależnych od danego państwa członkowskiego Komisja nie może rozliczyć rachunków państwa członkowskiego do dnia 31 maja następnego roku, Komisja powiadamia takie państwo członkowskie o dalszym dochodzeniu, które proponuje przeprowadzić na podstawie art. 47 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

5.  Ustępy 1–4 stosuje się odpowiednio w odniesieniu do dochodów przeznaczonych na określony cel w rozumieniu art. 43 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

Artykuł 34

Rozliczenie zgodności

1.  W celu oceny kwot podlegających wyłączeniu z finansowania unijnego w przypadku stwierdzenia, że wydatki nie zostały poniesione zgodnie z przepisami unijnymi, Komisja bierze pod uwagę swoje własne ustalenia i informacje udostępnione przez państwa członkowskie, pod warunkiem że informacje te zostały przedstawione w terminie określonym przez Komisję w ramach procedury zgodności rozliczeń przeprowadzonej zgodnie z art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 i zgodnie z niniejszym artykułem.

2.   ►M6  W przypadku gdy w wyniku dochodzenia Komisja uzna, że wydatki nie zostały dokonane zgodnie z zasadami unijnymi, powiadamia ona dane państwo członkowskie o wynikach kontroli, o środkach naprawczych, które mają zostać podjęte w celu zapewnienia zgodności ze wspomnianymi zasadami, oraz o tymczasowym poziomie korekty finansowej, który na tym etapie procedury uzna za odpowiedni do jej ustaleń. W swoim powiadomieniu Komisja wyznacza również spotkanie dwustronne w ciągu pięciu miesięcy od daty upłynięcia terminu przewidzianego na udzielenie odpowiedzi przez państwo członkowskie. Takie powiadomienie zawiera odesłanie do niniejszego artykułu. ◄

Państwo członkowskie odpowiada w ciągu dwóch miesięcy od momentu otrzymania powiadomienia. W swojej odpowiedzi państwo członkowskie ma możliwość w szczególności:

W uzasadnionych przypadkach Komisja może, na podstawie uzasadnionego wniosku państwa członkowskiego, zezwolić na przedłużenie dwumiesięcznego okresu maksymalnie o dwa miesiące. Wniosek należy kierować do Komisji przed upływem tego okresu.

Jeżeli państwo członkowskie stwierdza, że spotkanie dwustronne nie jest konieczne, informuje o tym Komisję w swojej odpowiedzi na wspomniane powyżej powiadomienie.

3.  W trakcie spotkania dwustronnego obydwie strony usiłują doprowadzić do porozumienia w sprawie środków, które mają zostać podjęte, jak również oceny wagi naruszenia oraz straty finansowej poniesionej przez budżet Unii.

W ciągu 30 dni od spotkania dwustronnego Komisja sporządza protokół ze spotkania i przesyła go do danego państwa członkowskiego. Państwo członkowskie może przekazać swoje uwagi Komisji w ciągu 15 dni roboczych od otrzymania protokołu.

W ciągu sześciu miesięcy od przesłania protokołu ze spotkania dwustronnego Komisja formalnie przekazuje państwu członkowskiemu wnioski, do których doszła na podstawie informacji otrzymanych w ramach procedury rozliczenia zgodności rachunków. W powiadomieniu tym Komisja dokonuje oceny wydatków, które mają zostać wyłączone z finansowania unijnego zgodnie z art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 oraz art. 12 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 907/2014. Takie powiadomienie zawiera odniesienie do art. 40 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

▼M6

Jeżeli państwo członkowskie powiadomi Komisję, że spotkanie dwustronne nie jest konieczne, sześciomiesięczny okres rozpoczyna się od dnia otrzymania przez Komisję tego powiadomienia.

▼B

4.  Jeżeli państwo członkowskie skorzystało z procedury pojednawczej, o której mowa w art. 40, Komisja przekazuje swoje wnioski państwu członkowskiemu nie później niż sześć miesięcy po:

5.  Aby zastosować ust. 3 i 4 w odpowiednich terminach, Komisja dysponuje wszelkimi informacjami istotnymi na danym etapie procedury. Jeżeli Komisja stwierdza, że nie dysponuje odpowiednimi informacjami, wówczas może ona w dowolnym momencie w terminach przewidzianych w ust. 3 i 4:

W takim przypadku terminy, o których mowa w ust. 3 i 4, rozpoczynają swój bieg w momencie otrzymania przez Komisję wymaganych dodatkowych informacji lub od ostatniego dnia dodatkowej wizyty kontrolnej.

6.  Przy ocenie wydatków, które należy wyłączyć z finansowania unijnego, informacje przekazane przez państwo członkowskie po formalnym powiadomieniu przez Komisję, o którym mowa ►C1  w ust. 3 akapit trzeci ◄ , mogą zostać uwzględnione jedynie:

7.  Po przekazaniu swoich wniosków państwom członkowskim zgodnie z art. 34 ust. 3 lub 4 niniejszego rozporządzenia Komisja przyjmuje, jeśli to konieczne, jedną lub więcej decyzji na podstawie art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w celu wykluczenia z finansowania unijnego wydatków dokonanych niezgodnie z zasadami Unii. Komisja może kontynuować postępowanie w ramach kolejnych procedur rozliczenia zgodności rachunków aż do skutecznego wprowadzenia środków naprawczych przez państwo członkowskie.

8.  W przypadku EFRG potrącenia z finansowania unijnego dokonywane są przez Komisję z płatności miesięcznych dotyczących wydatków poniesionych w drugim miesiącu następującym po decyzji wydanej na podstawie art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

W przypadku EFRROW, po przyjęciu decyzji na podstawie art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, Komisja dokonuje potrąceń z finansowania unijnego dotyczących płatności, w odniesieniu do których państwo członkowskie złożyło deklarację wydatków.

Jednak na wniosek państwa członkowskiego i po konsultacjach z Komitetem ds. Funduszy Rolniczych, Komisja może przyjąć decyzję ustanawiającą inny termin dokonania potrąceń lub upoważniającą do ich zwrotu w ratach, w przypadku gdy jest to uzasadnione znaczną wysokością potrącanych kwot przewidzianych w akcie wykonawczym przyjętym na podstawie art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

▼M2

8a.  W przypadku państw członkowskich, które podlegają pomocy finansowej na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 332/2002 ( 8 ), rozporządzenia Rady (UE) nr 407/2010 ( 9 ) oraz Porozumienia ustanawiającego europejski mechanizm stabilności, Komisja może, na wniosek państwa członkowskiego oraz po konsultacji z Komitetem ds. Funduszy Rolniczych, przyjąć decyzję wykonawczą o odroczeniu na okres nieprzekraczający 24 miesięcy, począwszy od daty jej przyjęcia, wykonania decyzji przyjętych po dniu 1 maja 2015 r. na podstawie art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 („decyzja o odroczeniu”).

W decyzji o odroczeniu upoważnia się do dokonania potrąceń po zakończeniu okresu odroczenia w trzech ratach rocznych. W przypadku gdy łączna kwota, której dotyczy decyzja o odroczeniu, stanowi ponad 0,02 % produktu krajowego brutto państwa członkowskiego, Komisja może zezwolić na jej zwrot w maksymalnie pięciu ratach rocznych.

Komisja może, na wniosek państwa członkowskiego i po konsultacji z Komitetem ds. Funduszy Rolniczych, podjąć decyzję o jednokrotnym przedłużeniu okresu odroczenia, o którym mowa w akapicie pierwszym, na okres nieprzekraczający 12 miesięcy.

Państwo członkowskie będące beneficjentem decyzji o odroczeniu gwarantuje, że w odniesieniu do nieprawidłowości, które były przyczyną potrącenia i które nadal istnieją w czasie przyjęcia decyzji o odroczeniu, podejmowane są działania naprawcze na podstawie planu działania, opracowanego w porozumieniu z Komisją i zawierającego terminy i jasne wskaźniki dotyczące osiąganych postępów. Uwzględniając zasadę proporcjonalności, Komisja zmienia lub uchyla decyzję o odroczeniu w jednym z następujących przypadków:

8b.  Decyzje wykonawcze, o których mowa w ust. 8 i 8a, są przyjmowane zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 116 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

▼M6

9.  W należycie uzasadnionych przypadkach, o których należy powiadomić zainteresowane państwo członkowskie, Komisja może przedłużyć terminy przewidziane w ust. 2–5.

▼B

10.  Ustępy 1–9 stosuje się odpowiednio w odniesieniu do dochodów przeznaczonych na określony cel w rozumieniu art. 43 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

▼M3

11.  Jeżeli terminy, o których mowa w ust. 2, 3, 4 i 5, obejmują częściowo lub w całości miesiąc sierpień, bieg tych terminów zostaje w tym miesiącu zawieszony.

▼B

Artykuł 35

Decyzja o nierozpoczynaniu lub zaniechaniu dochodzenia w sprawie rozliczenia zgodności rachunków

1.  Komisja może podjąć decyzję o nierozpoczynaniu lub o zaniechaniu dochodzenia w sprawie rozliczenia zgodności rachunków zgodnie z art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, jeżeli spodziewa się, że ewentualna korekta finansowa będąca skutkiem niezgodności wykrytej w wyniku dochodzenia, o którym mowa w art. 34 ust. 2, nie będzie przekraczała 50 000  EUR oraz 2 % odpowiednich wydatków lub kwot, jakie należy odzyskać.

2.  Jeżeli Komisja zmniejsza płatności miesięczne zgodnie z art. 41 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, może ona podjąć decyzję o nierozpoczynaniu lub o zaniechaniu dochodzenia w sprawie rozliczenia zgodności rachunków zgodnie z art. 52 tego rozporządzenia, pod warunkiem że zainteresowane państwo członkowskie nie wyraziło sprzeciwu wobec stosowania niniejszego ustępu w ramach procedury przewidzianej w art. 41 ust. 1 tego rozporządzenia.

Artykuł 36

Organ pojednawczy

Do celów procedury rozliczenia zgodności rachunków przewidzianej w art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 ustanawia się organ pojednawczy. Organ ten pełni w szczególności następujące zadania:

Artykuł 37

Skład organu pojednawczego

1.  Organ pojednawczy składa się z co najmniej pięciu członków wybranych spośród wybitnych osobistości dających gwarancję niezależności i posiadających wysokie kwalifikacje w dziedzinie finansowania wydatków na wspólną politykę rolną oraz rozwoju obszarów wiejskich, lub posiadających praktykę w zakresie audytu finansowego.

Osoby te muszą być obywatelami różnych państw członkowskich.

2.  Przewodniczący, członkowie oraz zastępcy członków są mianowani przez Komisję na pierwszą trzyletnią kadencję po konsultacjach z Komitetem ds. Funduszy Rolniczych.

Ten mandat jest odnawialny, ale wyłącznie na okres roku, o czym informowany jest Komitet ds. Funduszy Rolniczych. Jednakże jeżeli przewodniczący, który ma być mianowany, jest już członkiem organu pojednawczego, jego pierwszy mandat jako przewodniczącego trwa trzy lata.

Nazwiska przewodniczącego, członków i zastępców członków publikuje się w serii „C”Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

3.  Wynagrodzenie członków organu pojednawczego zależy od ilości czasu, jaki będą musieli przeznaczyć na wykonanie danego zadania. Koszty są rekompensowane zgodnie z obowiązującymi wobec służb Komisji przepisami.

4.  Po upływie mandatu przewodniczący i członkowie organu dalej pełnią swoje funkcje, aż do ich zastąpienia lub odnowienia mandatu.

5.  Komisja, po konsultacjach z Komitetem ds. Funduszy Rolniczych, może odebrać mandat członkom, którzy nie spełniają warunków przewidzianych w ramach wykonywania funkcji w organie pojednawczym lub którzy z jakichkolwiek powodów są niedyspozycyjni przez czas nieokreślony.

W tym przypadku dany członek jest zastępowany na pozostałą część okresu, na który został on mianowany, przez swojego zastępcę, o czym informowany jest Komitet ds. Funduszy Rolniczych.

Jeśli mandat przewodniczącego został zakończony, Komisja mianuje członka wezwanego do pełnienia obowiązków przewodniczącego na pozostałą część okresu, na który przewodniczący został mianowany, po konsultacjach z Komitetem ds. Funduszy Rolniczych.

Artykuł 38

Niezależność organu pojednawczego

1.  Członkowie organu pojednawczego wykonują swoje obowiązki w sposób niezależny, nie wnosząc o instrukcję, ani nie przyjmując instrukcji od Komisji, ani od żadnego rządu lub organu.

Członkowie nie mogą brać udziału w pracy organu pojednawczego, ani podpisywać sprawozdania, jeżeli w czasie pełnienia poprzedniej funkcji byli osobiście zaangażowani w rozpatrywaną sprawę.

2.  Bez uszczerbku dla art. 287 Traktatu, członkowie nie mogą ujawniać żadnych informacji zdobytych w trakcie ich pracy w organie pojednawczym. Informacje te są poufne oraz objęte tajemnicą zawodową.

Artykuł 39

Organizacja pracy

1.  Organ pojednawczy zbiera się w głównej siedzibie Komisji. Przewodniczący przygotowuje i organizuje pracę. W przypadku jego nieobecności i bez uszczerbku dla art. 37 ust. 5 akapit pierwszy, funkcje przewodniczącego są wykonywane przez najwyższego rangą członka.

Sekretariat organu pojednawczego jest prowadzony przez Komisję.

2.  Bez uszczerbku dla art. 38 ust. 1 akapit drugi, sprawozdania przyjmowane są bezwzględną większością głosów obecnych członków, przy wymaganym kworum trzech członków.

Sprawozdania podpisuje przewodniczący i członkowie uczestniczący w obradach. Są one rejestrowane przez sekretariat.

Artykuł 40

Procedura pojednawcza

1.  Państwo członkowskie może przekazać sprawę do organu pojednawczego w terminie 30 dni roboczych od daty otrzymania formalnego powiadomienia od Komisji, o którym mowa ►C1  w art. 34 ust. 3 akapit trzeci ◄ , wysyłając uzasadniony wniosek o polubowne załatwienie sprawy do sekretariatu organu pojednawczego.

Przebieg procedury i adres sekretariatu przekazywane są państwom członkowskim w ramach Komitetu ds. Funduszy Rolniczych.

2.  Wniosek o polubowne załatwienie sprawy jest przyjmowany tylko wtedy, gdy kwota, która ma zostać wyłączona z finansowania unijnego zgodnie z powiadomieniem Komisji:

lub

Ponadto w przypadku gdy podczas poprzedzających rozmów państwo członkowskie stwierdziło i wykazało, że sprawa dotyczy jednej z reguł stosowania zasad Unii, przewodniczący organu pojednawczego może uznać wniosek o polubowne załatwienie sprawy za dopuszczalny. Jednakże taki wniosek nie jest dopuszczalny, jeżeli odnosi się on wyłącznie do kwestii interpretacji prawa.

3.  Organ pojednawczy prowadzi swoje postępowania w sposób jak najmniej sformalizowany i tak szybko, jak to jest możliwe, opierając się wyłącznie na materiale dowodowym udostępnionym Komisji w momencie formalnego powiadomienia o wnioskach zgodnie z art. 34 ust. 3 oraz przestrzegając przysługującego pracownikom Komisji i zainteresowanych władz krajowych prawa do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy.

Jeżeli jednak państwo członkowskie uzna za konieczne przedstawienie w swoim wniosku o zastosowanie procedury pojednawczej informacji, których jeszcze nie udostępniono Komisji, organ pojednawczy może zachęcić Komisję do oceny tych nowych informacji jedynie wówczas, gdy spełnione są wymogi określone w art. 34 ust. 6. Komisja otrzymuje te informacje najpóźniej w ciągu dwóch miesięcy po wysłaniu sprawozdania, o którym mowa w art. 36 lit. c).

4.  W przypadku gdy w terminie czterech miesięcy od daty skierowania do niego sprawy organ pojednawczy nie zdoła zbliżyć stanowisk Komisji i państwa członkowskiego, uznaje się, że procedura pojednawcza nie powiodła się.

Sprawozdanie określone w art. 36 lit. c) podaje powody, dla których nie można było zbliżyć stanowisk. Zawiera ono informacje na temat tego, czy w trakcie posiedzenia udało się osiągnąć częściowe porozumienie oraz czy organ pojednawczy zachęca Komisję do dokonania oceny nowych informacji zgodnie z ust. 3 akapit drugi.

Sprawozdanie przekazuje się:

▼M3

5.  Jeżeli terminy, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, obejmują częściowo lub w całości miesiąc sierpień, bieg tych terminów zostaje w tym miesiącu zawieszony.

▼B

ROZDZIAŁ IV

ZASADY KONTROLI

SEKCJA 1

Zasady ogólne

Artykuł 41

Obniżenie poziomu kontroli na miejscu

1.  Państwa członkowskie mogą zadecydować o obniżeniu minimalnego poziomu kontroli na miejscu zgodnie z art. 59 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, jeżeli spełnione są wszystkie poniższe warunki:

2.  Państwa członkowskie mogą zadecydować o obniżeniu minimalnego poziomu kontroli na miejscu zgodnie z poziomami i tam, gdzie to stosowne, z warunkami dodatkowymi określonymi w przepisach sektorowych.

Państwa członkowskie informują Komisję o swojej decyzji w sprawie zmniejszenia minimalnego poziomu kontroli na miejscu natychmiast po jej przyjęciu. Informacje te obejmują:

3.  Jeżeli któryś z łącznych wymogów określonych w ust. 1 lub jakikolwiek wymóg dodatkowy przewidziany w prawodawstwie sektorowym nie jest już spełniany, państwa członkowskie natychmiast cofają decyzję w sprawie zmniejszenia minimalnego poziomu kontroli na miejscu i stosują od następnego roku składania wniosków minimalny poziom kontroli na miejscu przewidziany w sektorowym prawodawstwie rolnym.

SEKCJA 2

Kontrola transakcji

Artykuł 42

Kontrole przeprowadzane przez państwa członkowskie

1.  Systematyczne kontrole dokumentów handlowych przedsiębiorstw, o których mowa w art. 80 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, mają zastosowanie w odniesieniu do każdego okresu kontroli określonego w ust. 4 niniejszego artykułu i dotyczą liczby przedsiębiorstw nie mniejszej niż połowa przedsiębiorstw, których wpływy lub płatności, lub ich suma, w ramach systemu finansowania przez EFRG, wynosiły powyżej 150 000  EUR w roku budżetowym EFRG poprzedzającym początek okresu danej kontroli.

2.  W odniesieniu do każdego okresu kontroli państwa członkowskie, bez uszczerbku dla ich zobowiązań określonych w art. 80 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, wybierają przedsiębiorstwa, które mają zostać poddane kontroli w oparciu o analizę ryzyka dotyczącą wszystkich działań, w przypadku których jest to wykonalne. Państwa członkowskie przedkładają Komisji wnioski w sprawie zastosowania analizy ryzyka co najmniej sześć miesięcy przed rozpoczęciem okresu kontroli. Wnioski zawierają wszystkie istotne informacje dotyczące podejścia, technik i danych do celów analizy, oraz kryteriów i metody realizacji kontroli, które mają zostać przeprowadzone. Wniosek jest sporządzony zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie uwzględniają uwagi Komisji dotyczące wniosku w sprawie analizy ryzyka, które przedstawiane są w ciągu ośmiu tygodni od jego otrzymania.

3.  W przypadku środków, dla których zastosowanie analizy ryzyka nie jest według państwa członkowskiego wykonalne, przedsiębiorstwa, których suma wpływów gotówkowych lub płatności albo suma tych dwóch kwot w ramach systemu finansowania przez EFRG wyniosła więcej niż 350 000  EUR i które nie były poddane kontroli zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i z tytułem V rozdział III rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w trakcie któregokolwiek z dwóch poprzedzających okresów kontroli, muszą zostać skontrolowane.

4.  Okres kontroli biegnie od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca następnego roku. Kontrola obejmuje okres co najmniej 12 miesięcy, kończący się w trakcie poprzedniego okresu kontroli; może on być przedłużony na okresy, które zostaną ustalone przez państwo członkowskie, poprzedzające okres 12-miesięczny lub następujące po nim.

Artykuł 43

Dostęp do dokumentów handlowych

Przedsiębiorstwa przechowują dokumenty handlowe przez okres co najmniej trzech lat, zaczynający się od końca roku, w którym zostały sporządzone. Państwa członkowskie mogą ustanowić dłuższy okres przechowywania tych dokumentów.

Artykuł 44

Wspólne działania

Komisja, działając z własnej inicjatywy lub na podstawie wniosku państwa członkowskiego, oraz za przyzwoleniem zainteresowanych państw członkowskich, może podjąć decyzję o koordynowaniu wspólnych działań, co obejmuje wzajemną pomoc pomiędzy dwoma lub więcej państwami członkowskimi, zgodnie z art. 83 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

Artykuł 45

Wzajemna pomoc

1.  W trakcie pierwszych trzech miesięcy następujących po roku budżetowym wypłat EFRG państwa członkowskie przesyłają wykaz przedsiębiorstw określonych w art. 83 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 do każdego państwa członkowskiego, w którym takie przedsiębiorstwo posiada siedzibę. Wykaz zawiera wszystkie dane niezbędne do umożliwienia państwu członkowskiemu przeznaczenia identyfikacji przedsiębiorstw oraz podjęcia swych zobowiązań w zakresie kontroli. Państwo członkowskie przeznaczenia jest odpowiedzialne za kontrolę takich przedsiębiorstw zgodnie z art. 80 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013. Kopia każdego wykazu przesyłana jest Komisji.

Państwo członkowskie otrzymujące płatność lub jej dokonujące może wystąpić z wnioskiem do państwa członkowskiego, w którym przedsiębiorstwo posiada siedzibę, o przeprowadzenie kontroli niektórych przedsiębiorstw z wykazu zgodnie z art. 80 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, uzasadniając konieczność wystąpienia z takim wnioskiem, a w szczególności wskazując ryzyka z tym związane.

Państwo członkowskie otrzymujące wniosek należycie uwzględnia ryzyka związane z przedsiębiorstwem, o których informuje państwo członkowskie występujące z wnioskiem.

Państwo członkowskie, do którego skierowany jest wniosek, powiadamia państwo członkowskie występujące z wnioskiem o czynnościach przeprowadzanych po otrzymaniu wniosku. Gdy odbywa się kontrola przedsiębiorstwa z wykazu, państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek i które przeprowadziło kontrolę, informuje państwo występujące z wnioskiem o wynikach tej kontroli najpóźniej trzy miesiące od zakończenia okresu kontroli.

Przegląd takich wniosków jest przesyłany Komisji kwartalnie w ciągu jednego miesiąca od zakończenia każdego kwartału. Komisja może wymagać, aby zostały jej przekazane kopie poszczególnych wniosków.

Wykaz przedsiębiorstw, o którym mowa w akapicie pierwszym, sporządza się zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku VI.

2.  Wykaz przedsiębiorstw, o którym mowa w art. 83 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, przygotowuje się zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku VII do niniejszego rozporządzenia.

3.  Wniosek państwa członkowskiego o kontrolę przedsiębiorstwa w innym państwie członkowskim, jak określono w ust. 1 akapit drugi oraz w art. 83 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, sporządza się zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku VIII do niniejszego rozporządzenia.

4.  Informacje o wynikach kontroli, o których mowa w ust. 1 akapit drugi i w art. 83 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, sporządza się zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku IX do niniejszego rozporządzenia.

5.  Przegląd wniosków, o których mowa w ust. 1 akapit piąty i w art. 83 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, łącznie z wynikami kontroli, sporządza się zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku X do niniejszego rozporządzenia.

6.  Dane, które należy dostarczyć zgodnie z ust. 1, przekazywane są w formie elektronicznej w formacie przewidzianym w sekcji 2 załącznika II do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 991/2013.

Artykuł 46

Roczne programy i sprawozdania

1.  Roczny program kontroli, o którym mowa w art. 84 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, przygotowuje się zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia.

2.  Sprawozdanie roczne, o którym mowa w art. 86 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, zawiera opis napotkanych trudności i środków podjętych w celu ich przezwyciężenia oraz, w stosownych przypadkach, wnioski dotyczące usprawnień.

Zawiera ono szczegółowe informacje dotyczące każdego z aspektów stosowania tytułu V rozdział III rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 wymienionych w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia, przedstawione w postaci wyraźnie wyodrębnionych pól opatrzonych odpowiednimi nagłówkami określonymi w tym załączniku.

3.  Informacje, które należy dostarczyć zgodnie z niniejszym artykułem i art. 45, mogą być dostarczone w formie papierowej lub w formie elektronicznej, w formacie uzgodnionym pomiędzy nadawcą a odbiorcą.

4.  Komisja co roku ocenia dokonane postępy w swoim rocznym sprawozdaniu dotyczącym zarządzania środkami finansowymi, o którym mowa w art. 109 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

Artykuł 47

Jednostki specjalne

1.  Specjalne jednostki, o których mowa w art. 85 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, są odpowiedzialne za zadania, o których mowa w tym artykule, oraz za:

2.  Państwa członkowskie nadają specjalnym jednostkom wszelkie uprawnienia niezbędne do wykonywania ich zadań określonych w ust. 1.

Jednostki te składają się z dostatecznej liczby urzędników, którzy zostali odpowiednio przeszkoleni w celu wykonywania tych zadań.

3.  Państwa członkowskie, w których minimalna liczba przedsiębiorstw, które mają być poddane kontroli, jest mniejsza niż 10, nie są zobowiązane do utworzenia specjalnej jednostki.

ROZDZIAŁ V

ZABEZPIECZENIA

SEKCJA 1

Zakres, technologie informacyjne, siła wyższa

Artykuł 48

Zakres stosowania

Niniejszy rozdział ma zastosowanie we wszystkich przypadkach, w których w ramach sektorowego prawodawstwa rolnego przewidziano zabezpieczenie, bez względu na to, czy użyto tam konkretnego terminu „zabezpieczenie”.

Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do zabezpieczeń złożonych w celu zapewnienia płatności ceł przywozowych i wywozowych określonych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2913/92 ( 10 ).

Artykuł 49

Administracja elektroniczna

Powiadomienia, dokumenty i zabezpieczenia można tworzyć, przetwarzać i zarządzać nimi przy pomocy technologii informacyjnej (IT), pod warunkiem że mającymi zastosowanie systemami zarządza się zgodnie z oficjalnie zatwierdzonymi protokołami jakości i bezpieczeństwa odpowiednimi dla tych systemów.

Jeżeli właściwe organy nie mają dostępu do potrzebnych dla celów weryfikacji dokumentów z uwagi na różnice w systemach IT, wówczas dokumenty te są drukowane, a ich autentyczność poświadczana przez organ odpowiedzialny za zarządzanie tymi systemami IT („organ wydający”) lub przez organ właściwy do celów poświadczania dokumentów jako uwierzytelnionych odpisów.

Wydruki można zastąpić wiadomością elektroniczną pochodzącą z korespondencji między organem wydającym a beneficjentem lub właściwym organem, pod warunkiem że organ wydający potwierdzi zgodnie z oficjalnie zatwierdzonym protokołem certyfikacji autentyczność wiadomości.

Artykuł 50

Terminy dotyczące siły wyższej

1.  Niniejszy artykuł ma zastosowanie wówczas, gdy przepisy szczegółowe zawierają odesłanie do niego.

2.  Wniosek o uznanie przypadku za działanie siły wyższej nie jest dopuszczony, jeżeli wpłynie do właściwego organu ponad 30 dni kalendarzowych po:

3.  Podmioty przedstawiają w sposób wymagany przez właściwe organy dowód na zaistnienie okoliczności, które ich zdaniem stanowią przykład siły wyższej, w ciągu 181 dni kalendarzowych po upływie okresu, w ciągu którego zobowiązanie miało zostać całkowicie wypełnione. Jeśli podmioty nie mogą przedstawić takich dowodów w terminie, chociaż działały z zachowaniem należytej staranności w celu ich otrzymania i przedstawienia, może im zostać wskazany dodatkowy termin.

4.  Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o uznanych przez nie przypadkach wystąpienia siły wyższej, przedkładając za każdym razem istotne informacje.

SEKCJA 2

Forma zabezpieczenia

Artykuł 51

Forma

1.  Zabezpieczenie może być złożone:

2.  Za zgodą właściwych władz zabezpieczenie może być złożone:

3.  Właściwe władze mogą nałożyć dodatkowe warunki przyjmowania zabezpieczeń wymienionych w ust. 2.

Artykuł 52

Zabezpieczenie w postaci zbywalnych papierów wartościowych

1.  Papiery wartościowe zastawione zgodnie z art. 51 ust. 2 lit. c) posiadają w momencie składania zabezpieczenia wartość rozporządzalną równą co najmniej 115 % wartości wymaganego zabezpieczenia.

2.  Właściwe władze mogą zaakceptować zabezpieczenie określone w art. 51 ust. 2 lit. c) tylko wówczas, jeśli strona oferująca je złoży pisemne oświadczenie, że dostarczy dodatkowe zabezpieczenie lub wymieni zabezpieczenie pierwotne, gdyby rozporządzalna wartość danego zabezpieczenia kształtowała się przez okres trzech miesięcy poniżej 105 % wartości wymaganego zabezpieczenia. Takie pisemne zobowiązanie nie jest konieczne, w przypadku gdy prawo krajowe już tak stanowi. Właściwy organ regularnie weryfikuje wartość takiego zabezpieczenia.

3.  Rozporządzalna wartość zabezpieczenia, o którym mowa w art. 51 ust. 2 lit. c), jest oceniana przez właściwy organ z uwzględnieniem wszelkich kosztów zbycia.

4.  Rozporządzalna wartość papierów wartościowych lub obligacji jest szacowana na podstawie ostatniego dostępnego notowania.

5.  Strona składająca zabezpieczenie dostarcza na żądanie właściwych władz dowód jego rozporządzalnej wartości.

Artykuł 53

Zastąpienie i przypisanie

1.  Każde zabezpieczenie może być zastąpione innym.

Jednakże w poniższych przypadkach wymagana jest zgoda właściwych władz:

2.  Zabezpieczenie zbiorcze może być zastąpione innym zabezpieczeniem zbiorczym, pod warunkiem że nowe zabezpieczenie zbiorcze pokrywa co najmniej tę część pierwotnego zabezpieczenia zwrotnego, która w momencie zamiany została wyznaczona w celu zagwarantowania realizacji nieuregulowanego zobowiązania lub zobowiązań.

3.  Gdy tylko część zabezpieczenia zbiorczego zostaje przypisana określonemu zobowiązaniu, informuje się o saldzie pozostałego zabezpieczenia zbiorczego.

SEKCJA 3

Zwolnienie i przepadek

Artykuł 54

Częściowe zwolnienie

W przypadku gdy przepisy szczególne Unii nie ustalają ilości minimalnej, właściwe władze mogą we własnym zakresie ograniczyć liczbę częściowych zwrotów zabezpieczenia i mogą wyznaczyć minimalną kwotę dla każdego zwrotu tego rodzaju.

Przed zwolnieniem całości lub części zabezpieczenia właściwe władze mogą żądać złożenia pisemnego wniosku o zwolnienie.

W przypadku zabezpieczeń pokrywających ponad 100 % sumy wymagającej zabezpieczenia, część zabezpieczenia powyżej 100 % jest zwracana wówczas, gdy reszta zabezpieczonej kwoty zostanie ostatecznie zwolniona lub przepada.

Artykuł 55

Przepadek

1.  Z chwilą gdy właściwe władze zostają powiadomione o okolicznościach, które stanowią podstawę do zatrzymania zabezpieczenia w całości lub w części, niezwłocznie zwracają się do strony, od której wymagane jest wywiązanie się ze zobowiązania, z żądaniem zapłacenia zatrzymanej kwoty w terminie 30 dni, licząc od zgłoszenia żądania zapłaty.

Jeżeli płatność nie zostanie dokonana w tym terminie, właściwe władze:

Właściwe władze mogą niezwłocznie przelać każde zabezpieczenie rodzaju opisanego w art. 51 ust. 1 lit. a) na właściwy rachunek, nie żądając przedtem dokonania płatności przez osobę zainteresowaną.

2.  Bez uszczerbku dla ust. 1,

3.  W przypadku gdy zabezpieczenie uległo przepadkowi, a należna kwota została już przyznana na rzecz funduszy i, w następstwie wyniku procedury odwoławczej, kwota podlegająca przepadkowi w całości lub części, włączając odsetki według stopy procentowej zgodnej z prawem krajowym, ma być zwrócona, kwota zwrotu pokrywana jest przez fundusze, chyba że zwrot zabezpieczenia można przypisać niedbalstwu lub poważnym błędom władz administracyjnych albo innych organów państwa członkowskiego.

SEKCJA 4

Informowanie

Artykuł 56

Informacje dotyczące przepadku zabezpieczeń, form zabezpieczeń i poręczycieli

1.  Państwa członkowskie przechowują do dyspozycji Komisji, za każdy rok, informacje o łącznej liczbie oraz kwocie zabezpieczeń, które uległy przepadkowi, niezależnie od etapu procedury określonej w art. 55, odróżniając w każdym przypadku zabezpieczenia przeznaczone dla budżetów krajowych od zabezpieczeń przeznaczonych dla budżetu Unii. Przechowywane są informacje dotyczące wszystkich przepadłych zabezpieczeń na kwotę większą niż 1 000  EUR oraz wszystkich przepisów Unii wymagających złożenia zabezpieczenia. Informacje obejmują zarówno kwoty wpłacane bezpośrednio przez zainteresowane strony, jak i kwoty odzyskiwane poprzez zrealizowanie zabezpieczenia.

2.  Państwa członkowskie przechowują do dyspozycji Komisji wykaz:

ROZDZIAŁ VI

PRZEJRZYSTOŚĆ

Artykuł 57

Treść publikacji

1.  Informacje o których mowa w art. 111 ust. 1 lit. c) i d) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, zawierają:

2.  Kwoty, o których mowa w ust. 1, wyraża się w euro w państwach członkowskich, które przyjęły euro, i w walucie krajowych w innych państwach członkowskich.

3.  Państwa członkowskie mogą opublikować bardziej szczegółowe informacje od przewidzianych w ust. 1 i 2, bez uszczerbku dla koniecznej ochrony prywatności.

Artykuł 58

Publikacja dokonywana przez gminy

Jeśli informacje mające zostać opublikowane do celów art. 112 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 mogłyby, z uwagi na ograniczoną liczbę beneficjentów mających miejsce zamieszkania lub zarejestrowanych na terenie danej gminy, umożliwić identyfikację pojedynczych beneficjentów, wówczas dane państwo członkowskie publikuje dla celów art. 111 ust. 1 lit. b) akapit pierwszy tego rozporządzenia informacje dotyczące wyższej jednostki administracyjnej, w której skład wchodzi dana gmina.

Artykuł 59

Forma i data publikacji

1.  Informacje, które mają zostać udostępnione na jednej stronie internetowej, o której mowa w art. 111 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, są udostępniane za pośrednictwem wyszukiwarki umożliwiającej użytkownikom przeszukiwanie danych w oparciu o kryteria takie, jak nazwa beneficjenta lub gminy, jak określono w art. 58 niniejszego rozporządzenia, czy też otrzymane kwoty lub ich kombinacja, oraz wyodrębnienie odpowiednich informacji w formie pojedynczego zestawu danych. Informacje te udostępnia się w języku urzędowym/językach urzędowych państwa członkowskiego, lub w jednym z trzech języków roboczych Komisji.

2.  Informacje, o których mowa w ust. 1, są publikowane co roku do dnia 31 maja w odniesieniu do poprzedniego roku budżetowego.

3.  Zgodnie z tym artykułem informacje pozostają dostępne na stronie internetowej przez dwa lata od dnia ich opublikowania.

Artykuł 60

Informacje dotyczące beneficjentów

Informacje dotyczące beneficjentów, o których mowa w art. 113 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, udostępnia się beneficjentom za pośrednictwem formularzy wniosku o dofinansowanie z funduszy, lub w momencie zbierania danych.

W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1, w odniesieniu do danych dotyczących płatności otrzymanych w latach budżetowych 2014 i 2015 informacje dotyczące beneficjentów należy dostarczyć co najmniej dwa miesiące przed datą ich publikacji.

Artykuł 61

Publikacja progów odnoszących się do systemu dla małych gospodarstw

Kwoty zgłoszone przez państwa członkowskie zgodnie z art. 112 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 są opublikowane na stronie internetowej Unii, o której mowa w art. 62 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 62

Współpraca między Komisją a państwami członkowskimi

1.  Komisja pod swoim centralnym adresem internetowym tworzy unijną stronę internetową zawierającą linki do stron internetowych państw członkowskich i dba o jej aktualizację. Komisja udostępnia uaktualnione linki internetowe zgodnie z informacjami przesyłanymi przez państwa członkowskie.

2.  Państwa członkowskie przesyłają Komisji adresy swoich stron internetowych, gdy tylko zostaną one utworzone, oraz informacje o wszelkich zmianach, które mogą wpłynąć na dostęp do nich z unijnej strony internetowej.

3.  Państwa członkowskie wyznaczają organ odpowiedzialny za stworzenie i uaktualnianie odpowiedniej strony internetowej, o której mowa w art. 59 ust. 1. Państwa członkowskie przekazują Komisji nazwę i dane teleadresowe tego organu.

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 63

Uchylenie

Niniejszym uchyla się rozporządzenia (WE) nr 601/94, (WE) nr 4/2004 i (WE) nr 259/2008.

▼M1

Rozporządzenie (WE) nr 259/2008 stosuje się jednak nadal w odniesieniu do płatności dokonanych w odniesieniu do lat budżetowych 2012 i 2013. Na zasadzie odstępstwa od art. 3 ust. 3 tego rozporządzenia informacje, o których mowa w tym artykule, będą dostępne na stronie internetowej do dnia 31 maja 2015 r. lub do momentu publikacji informacji na temat płatności dokonanych w odniesieniu do roku budżetowego 2014 zgodnie z art. 59 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

▼B

Artykuł 64

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Jednakże:

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

▼M6

ZAŁĄCZNIK I

DEKLARACJA ZARZĄDCZA

(art. 3)

Ja, …, Prezes …. Agencji Płatniczej, przedstawiam sprawozdanie finansowe tej Agencji Płatniczej za rok budżetowy od 16 października xx do 15 października xx+1.

Oświadczam, na podstawie mojej własnej oceny i informacji, którymi dysponuję, w tym, między innymi, wyników prac służby audytu wewnętrznego, że:

Wydatki ujęte w sprawozdaniu finansowym zostały wykorzystane do przewidzianych celów, jak określono w rozporządzeniu (UE) nr 1306/2013.

Ponadto potwierdzam, że wdrożono skuteczne i proporcjonalne środki zwalczania nadużyć finansowych zgodnie z art. 58 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 i uwzględniono zidentyfikowane rodzaje ryzyka.

Niniejsze zapewnienie podlega jednak następującym zastrzeżeniom:

Na koniec potwierdzam, że nie jest mi wiadomo o jakimkolwiek nieujawnionym fakcie, który mógłby szkodzić interesom finansowym Unii.

Podpis

▼C2

ZAŁĄCZNIK II

Wzór tabeli, o której mowa w art. 29 lit. f)

Informacji, o których mowa w art. 29 lit. f), dostarcza agencja płatnicza, przy użyciu następującej tabeli:

▼B

ZAŁĄCZNIK III

WZÓR TABELI, O KTÓREJ MOWA W ART. 29 LIT. g)

Informacji, o których mowa w art. 29 lit. g), dostarcza agencja płatnicza, przy użyciu następującej tabeli:

ZAŁĄCZNIK IV

PRZEKAZANIE WĄTPLIWOŚCI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 31 UST. 4

Wątpliwości, o których mowa w art. 31 ust. 4, przesyła się na adres:

ZAŁĄCZNIK V

INFORMACJE DO UWZGLĘDNIENIA W ROCZNEJ ANALIZIE RYZYKA, O KTÓREJ MOWA W ART. 42 UST. 2

1.    Ocena analizy ryzyka z roku poprzedniego

Przekazuje się informacje dotyczące oceny skuteczności analizy ryzyka z roku poprzedniego, w tym oceny jej mocnych i słabych stron. Należy wyraźnie określić wszelkie możliwości usprawnienia i rozważyć wprowadzenie usprawnień.

2.    Zbiór informacji

Przekazuje się informacje dotyczące wszystkich źródeł informacji uwzględnianych w celu przygotowania i wykonania analizy ryzyka. Odsyła się w szczególności do rozporządzenia Komisji (WE) nr 612/2009 ( 11 ).

3.    Procedura selekcji

Przekazuje się opis procedury, która zostanie zastosowana przy selekcji przedsiębiorstw wymagających kontroli. Należy w wyraźny sposób wskazać liczbę/wartość procentową przedsiębiorstw i sektory/środki, w odniesieniu do których będą stosowane: analiza ryzyka, selekcja wyrywkowa oraz automatyczne i/lub manualne typowanie. Należy w wyraźny sposób określić wyłączone sektory/środki i powody tego wyłączenia.

4.    Stosowane czynniki ryzyka i wartości ryzyka

W przypadku zastosowania analizy ryzyka przekazuje się informacje dotyczące wszystkich uwzględnionych czynników ryzyka i możliwych wartości przypisanych później tym czynnikom ryzyka. Informacje te przekazuje się zgodnie z podanymi poniżej wzorami tabel.

5.    Ważenie czynników ryzyka

W stosownych przypadkach przekazuje się opis procedury, która zostanie zastosowana do ważenia czynników ryzyka.

6.    Wyniki analizy ryzyka

Przekazuje się informacje na temat tego, w jaki sposób wyniki analizy ryzyka i sporządzenie „wykazu ocen” (dla każdego sektora/środka – w stosownych przypadkach) znajdą odzwierciedlenie w selekcji przedsiębiorstw w ostatecznym planie kontroli.

Szczególną uwagę należy zwrócić na możliwość prowadzenia wspólnych działań zgodnie z art. 44.

7.    Napotkane trudności i propozycje usprawnień

Przekazuje się informacje na temat wszelkich napotkanych trudności i środków podjętych w celu ich przezwyciężenia lub wniosków złożonych w tym celu. W stosownych przypadkach należy zgłosić propozycje usprawnień.

ZAŁĄCZNIK VI

WYKAZ PRZEDSIĘBIORSTW MAJĄCYCH SIEDZIBĘ W INNYM PAŃSTWIE CZŁONKOWSKIM NIŻ TO, W KTÓRYM WYPŁATA PRZEDMIOTOWEJ KWOTY ZOSTAŁA LUB POWINNA BYŁA BYĆ DOKONANA LUB OTRZYMANA

(art. 45 ust. 1)

Uwagi:

ZAŁĄCZNIK VII

WYKAZ PRZEDSIĘBIORSTW MAJĄCYCH SIEDZIBĘ W PAŃSTWIE TRZECIM, W ODNIESIENIU DO KTÓRYCH WYPŁATA PRZEDMIOTOWEJ KWOTY ZOSTAŁA LUB POWINNA BYŁA BYĆ DOKONANA LUB OTRZYMANA W PAŃSTWIE CZŁONKOWSKIM

(art. 45 ust. 2)

Uwaga:

Jeżeli nie ma przedsiębiorstw mających siedzibę w państwach trzecich w odniesieniu do Państwa kraju, należy odesłać kopię niniejszego załącznika Komisji z wyraźnym zaznaczeniem, że jest to taki przypadek.

ZAŁĄCZNIK VIII

WNIOSEK O KONTROLĘ ZGODNIE Z ART. 45 UST. 3

Pozycje zaznaczone gwiazdką należy uzupełnić we wszystkich przypadkach; inne pozycje należy uzupełnić w stosownych przypadkach.

ZAŁĄCZNIK IX

WYNIKI KONTROLI ZGODNIE Z ART. 45 UST. 4

Sprawozdanie z kontroli w następstwie wniosku o wzajemną pomoc, zgodnie z tytułem V rozdział III rozporządzenia (UE) nr 1306/2013

Identyfikacja

B.1.    Państwo członkowskie, do którego skierowany jest wniosek

A.1.    Wnioskujące państwo członkowskie:

C.1.    Data wniosku i numer referencyjny:

D.    Dane beneficjenta

1.    Imię i nazwisko

2.    Numer referencyjny

H.    Zakres i cel kontroli:

I.    Wykaz dostarczonych dokumentów towarzyszących:

J.   Wynik:

Sprawozdanie z kontroli

ZAŁĄCZNIK X

PRZEGLĄD, O KTÓRYM MOWA W ART. 45 UST. 5)

Przegląd, o którym mowa w art. 83 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 z … (państwo członkowskie) dotyczący wniosków w sprawie przeprowadzenia kontroli i wyników kontroli za 1. [ ], 2. [ ], 3. [ ], 4. [ ] kwartał 20… r.

WNIOSKI przesłane do:

ODPOWIEDZI przesłane do:

Uwagi dotyczące rubryk:

W tabeli przeglądu należy ująć każdy wniosek/odpowiedź wysłane w danym kwartale.

W stosownych przypadkach dodaje się rubryki.

Numery referencyjne wysłanych odpowiedzi powinny być takie same jak numery referencyjne odpowiadających im wniosków w sprawie przeprowadzenia kontroli.

ZAŁĄCZNIK XI

DOKUMENTY PROGRAMU ROCZNEGO (ART. 46 UST. 1)

ARKUSZ A

PROPONOWANY PROGRAM KONTROLI NA OKRES

(art. 84 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013)

Uwagi dotyczące rubryk:

ARKUSZ B

PROPONOWANY PROGRAM KONTROLI NA OKRES

(art. 84 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013)

ARKUSZ C

PROPONOWANY PROGRAM KONTROLI NA OKRES

(art. 84 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013)

Kryteria przyjęte przy opracowywaniu programu w zakresie refundacji wywozowych i w innych sektorach, w przypadku gdy zastosowano techniki selekcji oparte na analizie ryzyka, o ile kryteria te różnią się od kryteriów zawartych we wnioskach dotyczących analizy ryzyka przesłanych do Komisji na podstawie art. 42 ust. 2.

ARKUSZ D

PROPONOWANY PROGRAM KONTROLI NA OKRES

(art. 84 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013)

Proponowane kontrole, jeśli mają miejsce, w przedsiębiorstwach, których wpływy gotówkowe lub płatności, bądź ich suma, wynosiły mniej niż 40 000  EUR w roku budżetowym EFRG

ARKUSZ E

PROPONOWANY PROGRAM KONTROLI NA OKRES

(art. 84 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013)

Uwagi dotyczące rubryk:

W stosownych przypadkach dodać dodatkowe rubryki np. E (7), E (8) itd.

ZAŁĄCZNIK XII

DOKUMENTY SPRAWOZDANIA ROCZNEGO (ART. 46 UST. 2)

CZĘŚĆ I

Informacje do uwzględnienia w sprawozdaniu rocznym określonym w art. 86 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013

1.    Zarządzanie tytułem V rozdział III rozporządzenia (UE) nr 1306/2013

Przekazuje się informacje dotyczące zarządzania sprawami związanymi z zarządzaniem tytułem V rozdział III rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, w tym dotyczące zmian w organizacjach odpowiedzialnych za kontrole oraz w specjalnej jednostce administracyjnej odpowiedzialnej za monitorowanie stosowania tego rozporządzenia, jak określono w jego art. 85, oraz zmian w zakresie uprawnień wspomnianych organizacji.

2.    Zmiany ustawodawcze

Przekazuje się informacje dotyczące wszelkich zmian w ustawodawstwie krajowym odnoszących się do stosowania tytułu V rozdział III rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, które nastąpiły po poprzednim sprawozdaniu rocznym.

3.    Zmiany w programie kontroli

Przekazuje się opis wszelkich zmian dokonanych w programie kontroli przedłożonym Komisji na podstawie art. 84 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 po przedłożeniu wymienionego programu.

4.    Stosowanie programu kontroli objętego niniejszym sprawozdaniem

Przekazuje się informacje na temat stosowania programu kontroli za okres kończący się dnia 30 czerwca poprzedzający ostateczny termin złożenia niniejszego sprawozdania, określony w art. 86 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, w tym zarówno ogółem, jak i w podziale według organów kontrolnych (w przypadku gdy więcej niż jeden organ wykonuje kontrole na podstawie rozporządzenia); są to dane dotyczące:

5.    Stosowanie programów kontroli poprzedzających obecny program

Sprawozdanie zawiera wyniki kontroli przeprowadzonych w poprzednich okresach kontroli, w przypadku których wyniki nie były dostępne w momencie składania sprawozdań za odnośne okresy kontroli, w tym dla każdego poprzedniego okresu kontroli informacje dotyczące:

6.    Wzajemna pomoc

Zestawienie wniosków o wzajemną pomoc, zgodnie z tytułem V rozdział III rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

7.    Zasoby

Przekazuje się szczegółowe informacje o zasobach dostępnych do przeprowadzenia kontroli na podstawie tytułem V rozdział III rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, w tym informacje dotyczące:

8.    Trudności w stosowaniu tytułu V rozdział III rozporządzenia (UE) nr 1306/2013

Przekazuje się informacje na temat wszelkich trudności napotkanych w trakcie stosowania tytułu V rozdział III rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 oraz środków podjętych w celu ich przezwyciężenia lub wniosków złożonych w tym celu.

9.    Propozycje usprawnień

W stosownych przypadkach należy przedstawić wszelkie sugestie dotyczące usprawnień, tak w zakresie stosowania tytułu V rozdział III rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, jak i samego rozdziału.

CZĘŚĆ II

ARKUSZ A

SPRAWOZDANIE Z KONTROLI ZA OKRES

(art. 86 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013)

Uwagi dotyczące rubryk:

W stosownych przypadkach dodać dodatkowe rubryki np. (E), (F) itd.

ARKUSZ B

SPRAWOZDANIE Z KONTROLI ZA OKRES …

(art. 86 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013)

ARKUSZ C

SPRAWOZDANIE Z KONTROLI ZA OKRES ….

(art. 86 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013)

ARKUSZ D

SPRAWOZDANIE Z KONTROLI ZA OKRES

(art. 86 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013)

ZAŁĄCZNIK XIII

ŚRODKI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 57

▼M6 —————

▼B

▼M1

▼M6

( 1 ) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 906/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do wydatków w zakresie interwencji publicznej (zob. s. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego).

( 2 ) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1272/2009 z dnia 11 grudnia 2009 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zakupu i sprzedaży produktów rolnych w ramach interwencji publicznej (Dz.U. L 349 z 29.12.2009, s. 1).

( 3 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013 s. 487).

( 4 ) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 184/2014 z dnia 25 lutego 2014 r. ustanawiające, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, warunki mające zastosowanie do systemu elektronicznej wymiany danych między państwami członkowskimi a Komisją oraz przyjmujące, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013 w sprawie przepisów szczegółowych dotyczących wsparcia z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna”, klasyfikację kategorii interwencji dla wsparcia z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna” (Dz.U. L 57 z 27.2.2014, s. 7).

( 5 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 320).

( 6 ) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1).

( 7 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 73).

( 8 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 332/2002 z dnia 18 lutego 2002 r. ustanawiające instrument średnioterminowej pomocy finansowej dla bilansów płatniczych państw członkowskich (Dz.U. L 53 z 23.2.2002, s. 1).

( 9 ) Rozporządzenie Rady (UE) nr 407/2010 z dnia 11 maja 2010 r. ustanawiające europejski mechanizm stabilizacji finansowej (Dz.U. L 118 z 12.5.2010, s. 1).

( 10 ) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1).

( 11 ) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 612/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (Dz.U. L 186 z 17.7.2009, s. 1).

( 12 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 608).

( 13 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671).

( 14 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 3/2008 z dnia 17 grudnia 2007 r. w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w krajach trzecich (Dz.U. L 3 z 5.1.2008, s. 1).

( 15 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiające szczególne środki w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych w Unii Europejskiej i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 247/2006 (Dz.U. L 78 z 20.3.2013, s. 23).

( 16 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 229/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiające szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1405/2006 (Dz.U. L 78 z 20.3.2013, s. 41).

( 17 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (Dz.U. L 277 z 21.10.2005, s.1).