02013R0883 — PL — 17.01.2021 — 002.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE, EURATOM) NR 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1) |
zmienione przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
nr |
strona |
data |
||
L 317 |
1 |
23.11.2016 |
||
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE, Euratom) 2020/2223 z dnia 23 grudnia 2020 r. |
L 437 |
49 |
28.12.2020 |
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE, EURATOM) NR 883/2013
z dnia 11 września 2013 r.
dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999
Artykuł 1
Cele i zadania
W celu wzmocnienia walki z nadużyciami finansowymi, korupcją i wszelką inną nielegalną działalnością na szkodę interesów finansowych Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (zwanych dalej razem „Unią”, gdy wymaga tego kontekst) Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, ustanowiony na mocy decyzji 1999/352/WE, EWWiS, Euratom (zwany dalej „Urzędem”), wykonuje uprawnienia dochodzeniowe powierzone Komisji na mocy:
stosownych aktów Unii; oraz
stosownych porozumień o współpracy i wzajemnej pomocy zawartych przez Unię z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla:
Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej dołączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;
statutu posła do Parlamentu Europejskiego;
regulaminu pracowniczego;
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 ( 1 );
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 ( 2 ).
Artykuł 2
Definicje
Na użytek niniejszego rozporządzenia:
„interesy finansowe Unii” obejmują dochody, wydatki i aktywa objęte budżetem Unii Europejskiej i budżetami instytucji, organów, urzędów i agencji, a także budżetami, którymi one zarządzają lub które monitorują;
„nieprawidłowość” oznacza „nieprawidłowość” zdefiniowaną w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95;
„nadużycia finansowe, korupcja oraz wszelka inna nielegalna działalność na szkodę interesów finansowych Unii” ma takie znaczenie, jakie stosuje się do tego pojęcia w stosownych aktach Unii, zaś pojęcie „wszelka inna nielegalna działalność” obejmuje nieprawidłowość w rozumieniu art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95;
„dochodzenia administracyjne” („dochodzenia”) oznaczają wszelkie inspekcje, kontrole lub inne środki podejmowane przez Urząd zgodnie z art. 3 i 4 z myślą o osiągnięciu celów określonych w art. 1 oraz – w razie potrzeby – stwierdzeniu nieprawidłowego charakteru działalności objętej dochodzeniem; dochodzenia te nie mają wpływu na uprawnienia Prokuratury Europejskiej lub właściwych organów państw członkowskich do wszczynania i prowadzenia postępowań karnych;
„osoba objęta dochodzeniem” oznacza każdą osobę lub podmiot gospodarczy podejrzane o dopuszczenie się nadużycia finansowego, korupcji lub innej nielegalnej działalności na szkodę interesów finansowych Unii i objęte w związku z tym dochodzeniem przez Urząd;
„podmiot gospodarczy” ma takie znaczenie, jakie stosuje się do tego pojęcia na mocy rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95 oraz rozporządzenia (Euratom, WE) nr 2185/96;
„porozumienia administracyjne” oznaczają zawierane przez Urząd porozumienia o charakterze technicznym lub operacyjnym, które mogą w szczególności służyć ułatwianiu współpracy i wymiany informacji między ich stronami, ale nie powodują dodatkowych zobowiązań prawnych;
„członek instytucji” oznacza posła do Parlamentu Europejskiego, członka Rady Europejskiej, przedstawiciela państwa członkowskiego na szczeblu ministerialnym w Radzie, członka Komisji, członka Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), członka Rady Prezesów Europejskiego Banku Centralnego lub członka Trybunału Obrachunkowego w odniesieniu do obowiązków nałożonych prawem Unii w kontekście zadań, które wykonują w tej roli.
Artykuł 3
Dochodzenia zewnętrzne
Zainteresowane państwo członkowskie zapewnia, aby pracownicy Urzędu mieli – zgodnie z rozporządzeniem (Euratom, WE) nr 2185/96 – dostęp do wszystkich informacji, dokumentów i danych dotyczących sprawy będącej przedmiotem dochodzenia, które są niezbędne do skutecznego i efektywnego przeprowadzenia kontroli na miejscu i inspekcji, a także aby pracownicy mogli zajmować te dokumenty lub dane w celu zapewnienia, aby nie były narażone na zaginięcie. W przypadku gdy urządzenia prywatne są wykorzystywane do celów służbowych, mogą one stanowić przedmiot inspekcji Urzędu. Urząd poddaje takie urządzenia inspekcji wyłącznie na takich samych warunkach i w takim samym zakresie, w jakim do prowadzenia postępowań dotyczących urządzeń prywatnych uprawnione są krajowe organy kontrolne oraz jeżeli Urząd ma uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że zawartość urządzeń może być istotna dla danego dochodzenia.
Udzielając wsparcia zgodnie z niniejszym ustępem lub ust. 5, właściwe organy państw członkowskich działają zgodnie z przepisami krajowymi mającymi zastosowanie do zainteresowanego właściwego organu. Jeżeli takie wsparcie wymaga zgodnie z prawem krajowym zgody organu sądowego, występuje się o taką zgodę.
Bez uszczerbku dla zasad sektorowych, o których mowa w art. 9 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95, właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich zapewniają podjęcie odpowiednich działań, w których może uczestniczyć Urząd, zgodnie z prawem krajowym. Właściwe organy danych państw członkowskich informują Urząd, na wniosek, o podjętych działaniach i o ustaleniach dokonanych na podstawie informacji, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu.
Artykuł 4
Dochodzenia wewnętrzne
W toku dochodzeń wewnętrznych:
Urząd ma prawo uzyskać natychmiastowy i niezapowiedziany dostęp do wszelkich istotnych informacji i danych związanych ze sprawą będącą przedmiotem dochodzenia – niezależnie od rodzaju nośnika, na jakim są one przechowywane – będących w posiadaniu instytucji, organów, urzędów i agencji, jak również dostęp do ich pomieszczeń. W przypadku gdy urządzenia prywatne są wykorzystywane do celów służbowych, mogą one stanowić przedmiot inspekcji Urzędu. Urząd poddaje takie urządzenia inspekcji wyłącznie w zakresie, w jakim urządzenia te są wykorzystywane do celów służbowych, na warunkach określonych w decyzjach przyjętych przez te instytucje, organy, urzędy lub agencje oraz jeżeli Urząd ma uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że zawartość urządzeń może być istotna dla danego dochodzenia.
Urząd jest upoważniony do kontrolowania ksiąg rachunkowych instytucji, organów, urzędów i agencji. Urząd może sporządzać kopie i uzyskiwać wyciągi z dowolnych dokumentów lub zawartości dowolnego nośnika danych będących w posiadaniu instytucji, organów, urzędów i agencji oraz, w razie potrzeby, zajmować te dokumenty lub dane w celu zapewnienia, aby nie były narażone na zaginięcie;
Urząd może zwrócić się do urzędników, innych pracowników, członków instytucji lub organów, szefów urzędów lub agencji lub członków personelu o udzielenie informacji ustnych – w tym również w ramach przesłuchań – oraz informacji pisemnych, przy czym informacje te muszą być dokładnie udokumentowane zgodnie z mającymi zastosowanie unijnymi zasadami poufności i zasadami ochrony danych.
W przypadkach gdy nie można zapewnić poufności dochodzenia wewnętrznego przy korzystaniu ze zwykłych kanałów komunikacji, Urząd korzysta z odpowiednich alternatywnych kanałów przekazywania informacji.
W wyjątkowych przypadkach przekazywanie takich informacji może zostać odroczone na podstawie uzasadnionej decyzji dyrektora generalnego, która jest przekazywana Komitetowi Nadzoru po zamknięciu dochodzenia.
W razie potrzeby Urząd informuje również właściwe organy zainteresowanego państwa członkowskiego. W takim przypadku zastosowanie mają wymogi proceduralne określone w art. 9 ust. 4 akapit drugi i trzeci. Jeżeli właściwy organ zadecyduje o podjęciu jakiegokolwiek działania na podstawie przekazanych mu informacji, zgodnie z prawem krajowym, informuje o tym Urząd na jego wniosek.
Artykuł 5
Wszczęcie dochodzenia
Niniejszego ustępu nie stosuje się do postępowań przygotowawczych prowadzonych przez Prokuraturę Europejską zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/1939.
W przypadku gdy urzędnik, inny pracownik, członek instytucji lub organu, szef urzędu lub agencji lub członek personelu, działając zgodnie z art. 22a regulaminu pracowniczego, przekazuje Urzędowi informacje dotyczące podejrzenia nadużycia finansowego lub nieprawidłowości, Urząd informuje tę osobę, czy postanowił wszcząć dochodzenie dotyczące odnośnych faktów.
Artykuł 6
Dostęp do informacji w bazach danych przed wszczęciem dochodzenia
Artykuł 7
Procedura dochodzeń
Na zawierający pisemne uzasadnienie wniosek Urzędu, w odniesieniu do spraw będących przedmiotem dochodzenia, właściwe organy państw członkowskich przekazują Urzędowi, zgodnie z takimi samymi warunkami, jakie mają zastosowanie w przypadku właściwych organów krajowych:
informacje dostępne w scentralizowanych automatycznych mechanizmach, o których mowa w art. 32a ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 ( 4 );
rejestr transakcji, jeżeli jest on bezwzględnie konieczny do celów dochodzenia.
Wniosek Urzędu zawiera uzasadnienie celowości i proporcjonalności danego środka w odniesieniu do charakteru i powagi spraw będących przedmiotem dochodzenia. Wniosek taki może dotyczyć jedynie informacji, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) i b).
Państwa członkowskie wskazują Komisji właściwe organy do celów określonych w akapicie pierwszym lit. a) i b).
W przypadku gdy z dochodzenia wynika, że wskazane może być podjęcie administracyjnych środków zapobiegawczych w celu ochrony interesów finansowych Unii, Urząd niezwłocznie informuje zainteresowaną instytucję, organ, urząd lub agencję o toczącym się dochodzeniu. Przekazywane informacje zawierają następujące elementy:
tożsamość urzędnika, innego pracownika, członka instytucji lub organu, szefa urzędu lub agencji lub członka personelu objętego dochodzeniem oraz streszczenie odnośnych faktów;
wszelkie informacje, które mogłyby pomóc zainteresowanym instytucjom, organom, urzędom lub agencjom w podjęciu decyzji dotyczącej odpowiednich administracyjnych środków zapobiegawczych, które mają zostać podjęte w celu ochrony interesów finansowych Unii;
informacje o wszelkich zalecanych szczególnych środkach poufności, w szczególności w sprawach wiążących się z zastosowaniem środków dochodzeniowych należących do zakresu kompetencji krajowych organów sądowych lub, w przypadku dochodzeń zewnętrznych, do zakresu kompetencji organów krajowych, zgodnie z przepisami krajowymi mającymi zastosowanie do dochodzeń.
Zainteresowane instytucje, organy, urzędy lub agencje mogą w dowolnym momencie zasięgnąć opinii Urzędu w celu podjęcia, w ścisłej współpracy z Urzędem, wszelkich odpowiednich środków zapobiegawczych, w tym również środków zabezpieczających dowody. Zainteresowane instytucje, organy, urzędy lub agencje niezwłocznie informują Urząd o wszelkich podjętych środkach zapobiegawczych.
Artykuł 8
Obowiązek informowania Urzędu
W przypadku gdy instytucje, organy, urzędy i agencje przekazują Prokuraturze Europejskiej informacje zgodnie z art. 24 rozporządzenia (UE) 2017/1939, mogą wywiązać się z obowiązku określonego w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, przekazując Urzędowi kopię informacji przekazanych Prokuraturze Europejskiej.
Przed wszczęciem dochodzenia przekazują one, na zawierający pisemne uzasadnienie wniosek Urzędu, wszelkie będące w ich posiadaniu dokumenty lub informacje, które są niezbędne, by ocenić zarzuty lub zastosować kryteria wszczęcia dochodzenia określone w art. 5 ust. 1.
Pozostaje to bez uszczerbku dla możliwości przekazywania Urzędowi przez Prokuraturę Europejską istotnych informacji dotyczących spraw zgodnie z art. 34 ust. 8, art. 36 ust. 6, art. 39 ust. 4 i art. 101 ust. 3 i 4 rozporządzenia (UE) 2017/1939.
Artykuł 9
Gwarancje proceduralne
Wezwanie na przesłuchanie jest wysyłane do osoby objętej dochodzeniem z wyprzedzeniem co najmniej 10 dni roboczych. Termin ten może ulec skróceniu za wyraźną zgodą osoby objętej dochodzeniem lub z należycie uzasadnionych powodów wynikających z pilnego charakteru dochodzenia. W tym drugim przypadku termin ten nie może być krótszy niż 24 godziny. W wezwaniu podaje się wykaz praw przysługujących osobie objętej dochodzeniem, a w szczególności prawo do obecności wybranej przez siebie osoby.
Wezwanie na przesłuchanie jest wysyłane do świadka z wyprzedzeniem co najmniej 24 godzin. Termin ten może ulec skróceniu za wyraźną zgodą świadka lub z należycie uzasadnionych powodów wynikających z pilnego charakteru dochodzenia.
Wymogi, o których mowa w akapicie drugim i trzecim, nie mają zastosowania do odbierania oświadczeń w trakcie kontroli na miejscu i inspekcji. Gwarancje proceduralne, o których mowa w art. 3 ust. 7 i 8, w szczególności prawo do obecności wybranej przez siebie osoby, mają zastosowanie do osoby objętej dochodzeniem.
W przypadku gdy w toku przesłuchania pojawią się dowody na to, że świadek może stać się osobą objętą dochodzeniem, przesłuchanie zostaje zakończone. Mają wtedy natychmiast zastosowanie przepisy proceduralne określone w niniejszym ustępie oraz w ust. 3 i 4. Świadek ten jest niezwłocznie informowany o swoich prawach jako osoba objęta dochodzeniem i otrzymuje, na swój wniosek, kopię protokołu wszelkich wcześniej przez siebie złożonych oświadczeń. Urząd nie może wykorzystywać przeciwko tej osobie wcześniej przez nią złożonych oświadczeń, jeżeli nie umożliwi jej zgłoszenia uwag do tych oświadczeń.
Urząd sporządza protokół przesłuchania i udostępnia go przesłuchiwanemu do zatwierdzenia albo w celu wprowadzenia dodatkowych uwag. Urząd wydaje osobie objętej dochodzeniem kopię protokołu przesłuchania.
W tym celu Urząd wysyła osobie objętej dochodzeniem wezwanie do zgłoszenia uwag na piśmie albo podczas przesłuchania z udziałem pracowników wyznaczonych przez Urząd. W wezwaniu podaje się streszczenie faktów dotyczących osoby objętej dochodzeniem oraz informacje wymagane na podstawie art. 15 i 16 rozporządzenia (UE) nr 2018/1725, a także wskazuje się termin na zgłoszenie uwag, przy czym termin ten nie może być krótszy niż 10 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania do zgłoszenia uwag. Termin ten może ulec skróceniu za wyraźną zgodą osoby objętej dochodzeniem lub z należycie uzasadnionych powodów wynikających z pilnego charakteru dochodzenia. W raporcie końcowym z dochodzenia zawiera się wszelkie takie uwagi.
W należycie uzasadnionych przypadkach, w których jest to konieczne dla zachowania poufności dochodzenia lub toczącego się lub przyszłego postępowania przygotowawczego prowadzonego przez Prokuraturę Europejską lub krajowy organ sądowy, dyrektor generalny może – w stosownych przypadkach po zasięgnięciu opinii Prokuratury Europejskiej lub zainteresowanego krajowego organu sądowego – podjąć decyzję o odroczeniu wykonania obowiązku polegającego na wezwaniu osoby objętej dochodzeniem do zgłoszenia uwag.
W przypadkach, o których mowa w art. 1 ust. 2 załącznika IX do regulaminu pracowniczego, brak odpowiedzi w terminie jednego miesiąca ze strony instytucji, organu, urzędu lub agencji na wniosek dyrektora generalnego dotyczący odroczenia wykonania obowiązku polegającego na wezwaniu osoby objętej dochodzeniem do zgłoszenia uwag uznaje się za odpowiedź twierdzącą.
Artykuł 9a
Kontroler gwarancji proceduralnych
Artykuł 9b
Procedura postępowania ze skargami
Skargi dotyczące terminu, o którym mowa w art. 9 ust. 2 i 4, wnosi się jednak przed upływem terminu dziesięciu dni. o którym mowa w tych przepisach.
W terminie dziesięciu dni roboczych od dnia otrzymania skargi kontroler ustala, czy spełnione są warunki określone w ust. 1 i 2.
Jeżeli warunki określone w ust. 1 i 2 są spełnione, kontroler wzywa Urząd do podjęcia działań w celu załatwienia skargi i poinformowania kontrolera w odpowiedni sposób w terminie 15 dni roboczych.
Jeżeli warunki określone w ust. 1 i 2 nie są spełnione, kontroler zamyka sprawę i niezwłocznie informuje o tym skarżącego.
W wyjątkowych przypadkach kontroler może podjąć decyzję o przedłużeniu terminu do wydania zalecenia o kolejne 15 dni roboczych. Kontroler informuje dyrektora generalnego na piśmie o powodach takiego przedłużenia.
Kontroler może zalecić, aby Urząd zmienił lub uchylił swoje zalecenia lub sprawozdania z powodu naruszenia gwarancji proceduralnych, o których mowa w art. 9, lub przepisów mających zastosowanie do dochodzeń prowadzonych przez Urząd, w szczególności z powodu naruszenia wymogów proceduralnych i praw podstawowych.
Przed wydaniem zalecenia kontroler zasięga opinii Komitetu Nadzoru.
Kontroler przedkłada zalecenie Urzędowi i informuje o nim odpowiednio skarżącego.
Jeżeli kontroler nie wyda zalecenia w terminach określonych w niniejszym ustępie, uznaje się, że oddalił on skargę bez wydania zalecenia.
Kontroler może również zwrócić się do świadków o przedstawienie pisemnych lub ustnych wyjaśnień, które uważa za istotne dla ustalenia faktów. Świadkowie mogą odmówić przedstawienia takich wyjaśnień.
Te przepisy wykonawcze obejmują w szczególności szczegółowe przepisy dotyczące:
wnoszenia skarg;
wymiany informacji między Komitetem Nadzoru, kontrolerem i dyrektorem generalnym;
procedury rozwiązywania przez Urząd kwestii zgłoszonych w skardze;
rozpatrywania skargi w postępowaniu kontradyktoryjnym zgodnie z ust. 6 akapit pierwszy;
wydawania przez kontrolera zaleceń i informowania o nich;
należycie uzasadnionych przypadków, w których dyrektor generalny może odstąpić od zalecenia kontrolera oraz procedury, którą należy zastosować w takich przypadkach.
Artykuł 10
Poufność i ochrona danych
Właściwy organ może zezwolić Urzędowi na udzielenie dostępu również przed upływem tego terminu.
Inspektor ochrony danych jest właściwy do spraw dotyczących przetwarzania danych przez Urząd oraz sekretariat Komitetu Nadzoru.
Zgodnie z regulaminem pracowniczym pracownicy Urzędu oraz pracownicy sekretariatu Komitetu Nadzoru nie mogą, bez uzyskania odpowiedniej zgody, ujawniać informacji, które uzyskali w trakcie pełnienia swoich obowiązków, o ile takie informacje nie zostały już zgodnie z prawem podane do wiadomości publicznej lub są publicznie dostępne, i są nadal związani tym obowiązkiem po opuszczeniu służby.
Członkowie Komitetu Nadzoru są związani tym samym obowiązkiem zachowania tajemnicy zawodowej w trakcie pełnienia swoich obowiązków i są nadal związani tym obowiązkiem po zakończeniu sprawowania przez nich mandatu.
Artykuł 11
Raport z dochodzenia oraz działania podejmowane w następstwie dochodzeń
Wraz z raportem przekazuje się w stosownych przypadkach zalecenia dyrektora generalnego dotyczące działania, które ma zostać podjęte. W zaleceniach tych wskazuje się w stosownych przypadkach wszelkie działania dyscyplinarne, administracyjne, finansowe lub sądowe, które mają zostać podjęte przez instytucje, organy, urzędy i agencje oraz przez właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich, a także podaje się w szczególności szacunkowe kwoty, jakie należy odzyskać, oraz wstępną kwalifikację prawną ustalonych faktów.
Przy sporządzaniu raportów i zaleceń, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się odpowiednie przepisy prawa Unii oraz, w zakresie, w jakim ma ono zastosowanie, prawo krajowe zainteresowanego państwa członkowskiego.
Raporty sporządzone na podstawie pierwszego akapitu, wraz z wszelkimi dowodami na poparcie, które zostały do nich załączone, stanowią dopuszczalny dowód:
w postępowaniach sądowych o charakterze innym niż karny przed sądami krajowymi oraz w postępowaniach administracyjnych w państwach członkowskich;
w postępowaniach karnych w państwach członkowskich, w których istnieje konieczność ich wykorzystania, w taki sam sposób i zgodnie z takimi samymi warunkami co raporty urzędowe sporządzane przez krajowych kontrolerów administracyjnych i podlegają one tym samym przepisom dotyczącym oceny, które mają zastosowanie do raportów urzędowych sporządzanych przez krajowych kontrolerów administracyjnych i mają taką samą wartość dowodową co te raporty;
w postępowaniach sądowych przed TSUE oraz w postępowaniach administracyjnych w instytucjach, organach, urzędach lub agencjach.
Państwa członkowskie informują Urząd o wszelkich przepisach prawa krajowego istotnych do celów akapitu drugiego lit. b).
W przypadku akapitu drugiego lit. b) państwa członkowskie przekazują Urzędowi na jego wniosek ostateczne orzeczenie sądów krajowych, jak tylko stosowne postępowanie sądowe zostanie ostatecznie rozstrzygnięte i ostateczne orzeczenie sądu zostanie opublikowane.
Niniejsze rozporządzenie nie wpływa na uprawnienia TSUE, sądów krajowych ani właściwych organów w postępowaniach administracyjnych i karnych do swobodnej oceny wartości dowodowej raportów sporządzonych przez Urząd.
Na wniosek Urzędu właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich przekazują Urzędowi w terminie określonym w zaleceniach informacje o podjętych działaniach oraz o powodach niezastosowania się do zaleceń, w stosownych przypadkach, po przekazaniu przez Urząd wszelkich informacji zgodnie z akapitem pierwszym niniejszego ustępu.
▼M2 —————
Artykuł 12
Wymiana informacji między Urzędem a właściwymi organami państw członkowskich
Zgodnie z art. 4 i bez uszczerbku dla art. 10 dyrektor generalny przekazuje także informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, zainteresowanej instytucji, organowi, urzędowi lub agencji, w tym również informacje dotyczące tożsamości osoby objętej dochodzeniem, streszczenie ustalonych faktów, wstępną kwalifikację prawną oraz szacunkowy wpływ na interesy finansowe Unii.
Zastosowanie ma art. 9 ust. 4.
Artykuł 12a
Jednostki koordynujące zwalczanie nadużyć finansowych
Artykuł 12b
Działania koordynacyjne
Artykuł 12c
Przekazywanie informacji Prokuraturze Europejskiej o czynach zabronionych
Do celów stosowania akapitu pierwszego niniejszego ustępu Urząd, zgodnie z art. 12g ust. 2, weryfikuje za pomocą systemu zarządzania sprawami Prokuratury Europejskiej, czy prowadzi ona postępowanie przygotowawcze. Urząd może zwrócić się do Prokuratury Europejskiej o dalsze informacje. Prokuratura Europejska odpowiada na taki wniosek w terminie, który ma zostać wyznaczony zgodnie z art. 12g.
Artykuł 12d
Niepowielanie dochodzeń i postępowań przygotowawczych
Do celów stosowania akapitu pierwszego niniejszego ustępu, Urząd, zgodnie z art. 12g ust. 2, weryfikuje za pomocą systemu zarządzania sprawami Prokuratury Europejskiej, czy prowadzi ona postępowanie przygotowawcze. Urząd może zwrócić się do Prokuratury Europejskiej z wnioskiem o dalsze informacje. Prokuratura Europejska odpowiada na taki wniosek w terminie, który ma zostać wyznaczony zgodnie z art. 12g.
Jeżeli Urząd przerywa dochodzenie zgodnie z akapitem pierwszym niniejszego ustępu, art. 9 ust. 4 i art. 11 nie stosuje się.
Artykuł 12e
Wsparcie udzielane Prokuraturze Europejskiej przez Urząd
W trakcie postępowania przygotowawczego prowadzonego przez Prokuraturę Europejską, na wniosek Prokuratury Europejskiej zgodnie z art. 101 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/1939, Urząd wspiera lub uzupełnia działania Prokuratury Europejskiej zgodnie ze swoim zakresem obowiązków, w szczególności poprzez:
dostarczanie informacji, analiz (w tym analiz kryminalistycznych), wiedzy fachowej i wsparcia operacyjnego;
ułatwianie koordynacji konkretnych działań właściwych krajowych organów administracyjnych i organów Unii;
prowadzenie dochodzeń administracyjnych.
Udzielając wsparcia Prokuraturze Europejskiej, Urząd powstrzymuje się od podejmowania czynności lub środków, które mogłyby zagrozić postępowaniu przygotowawczemu lub wnoszeniu i popieraniu oskarżeń.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, przekazuje się na piśmie i zawiera się w nim co najmniej:
informacje dotyczące postępowania przygotowawczego prowadzonego przez Prokuraturę Europejską w zakresie, w jakim są one istotne dla celu wniosku;
środki, o których podjęcie Prokuratura Europejska zwraca się do Urzędu;
w stosownych przypadkach, oczekiwany termin wykonania wniosku.
W razie konieczności Urząd może zwrócić się o dodatkowe informacje.
Artykuł 12f
Dochodzenia uzupełniające
Po otrzymaniu takich informacji i w terminie, który ma zostać wyznaczony zgodnie z art. 12g, Prokuratura Europejska może sprzeciwić się wszczęciu dochodzenia lub podjęciu określonych czynności dotyczących dochodzenia. W przypadku gdy Prokuratura Europejska sprzeciwia się wszczęciu dochodzenia lub podjęciu określonych czynności dotyczących dochodzenia, bez zbędnej zwłoki powiadamia Urząd w razie ustania przyczyn sprzeciwu.
W przypadku gdy Prokuratura Europejska nie zgłosi sprzeciwu w terminie, który ma zostać wyznaczony zgodnie z art. 12g, Urząd może wszcząć dochodzenie, które prowadzi w stałym porozumieniu z Prokuraturą Europejską. Jeżeli Prokuratura Europejska wniesie sprzeciw w późniejszym terminie, Urząd zawiesza lub przerywa prowadzone dochodzenie lub powstrzymuje się od podjęcia określonych czynności dotyczących dochodzenia.
Artykuł 12g
Porozumienia robocze oraz wymiana informacji z Prokuraturą Europejską
Porozumienia robocze obejmują szczegółowe ustalenia w zakresie stałej wymiany informacji na etapie otrzymywania i weryfikacji informacji o zarzutach w celu określenia zakresu właściwości w odniesieniu do dochodzeń i postępowań przygotowawczych. Obejmują one również ustalenia dotyczące przekazywania informacji między Urzędem a Prokuraturą Europejską, w przypadku gdy Urząd działa w ramach wspierania lub uzupełniania działań Prokuratury Europejskiej. W porozumieniach określa się terminy udzielenia odpowiedzi na wnioski drugiej strony.
Urząd i Prokuratura Europejska uzgadniają terminy i szczegółowe ustalenia dotyczące art. 12c ust. 5, art. 12d ust. 1 i art. 12f ust. 1. Do czasu dokonania takich uzgodnień Prokuratura Europejska odpowiada na wnioski Urzędu niezwłocznie, a w każdym razie w terminie 10 dni roboczych w przypadku wniosków, o których mowa w art. 12c ust. 5 i art. 12d ust. 1, i w terminie 20 dni roboczych w przypadku wniosku o udzielenie informacji, o którym mowa w art. 12f ust. 1 akapit pierwszy.
Przed przyjęciem porozumień roboczych z Prokuraturą Europejską dyrektor generalny przekazuje ich projekt do wiadomości Komitetu Nadzoru oraz Parlamentu Europejskiego i Rady. Komitet Nadzoru niezwłocznie wydaje swoją opinię.
Ilekroć zostanie stwierdzona zgodność danych wprowadzonych do systemu zarządzania sprawami przez Urząd z danymi będącymi w posiadaniu Prokuratury Europejskiej, o wystąpieniu takiej zgodności powiadamia się zarówno Urząd, jak i Prokuraturę Europejską. Urząd podejmuje odpowiednie środki, aby umożliwić Prokuraturze Europejskiej dostęp – w oparciu o system trafieniowy (figuruje/nie figuruje) – do informacji znajdujących się w jej systemie zarządzania sprawami.
W porozumieniach roboczych określa się aspekty techniczne i dotyczące bezpieczeństwa odnoszące się do wzajemnego dostępu do systemów zarządzania sprawami, w tym procedury wewnętrzne mające na celu zapewnienie, aby każdy dostęp był należycie uzasadniony celami związanymi z wykonywaniem zadań Urzędu i Prokuratury Europejskiej oraz był udokumentowany.
Artykuł 13
Współpraca Urzędu z Eurojustem i Europolem
W przypadku gdy może się to przyczynić do wsparcia i wzmocnienia koordynacji i współpracy między krajowymi organami dochodzeniowymi i organami ścigania lub w przypadku gdy Urząd przekazał właściwym organom w państwach członkowskich informacje, na podstawie których można podejrzewać istnienie nadużycia finansowego, korupcji lub wszelkiej innej nielegalnej działalności na szkodę interesów finansowych Unii, stanowiących poważne przestępstwo, przekazuje stosowne informacje Eurojustowi w zakresie jego kompetencji.
Artykuł 14
Współpraca z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi
Urząd prowadzi rejestr wszystkich przekazanych danych osobowych oraz powodów przekazania tych danych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001.
Artykuł 15
Komitet Nadzoru
Komitet Nadzoru monitoruje w szczególności sytuację w zakresie stosowania gwarancji proceduralnych i czasu trwania dochodzeń.
Komitet Nadzoru przekazuje dyrektorowi generalnemu opinie, w tym również, w stosownych przypadkach, zalecenia dotyczące między innymi zasobów niezbędnych do wykonywania przez Urząd zadań dochodzeniowych, priorytetów Urzędu odnoszących się do dochodzeń oraz czasu trwania dochodzeń. Opinie te mogą być wydawane z jego własnej inicjatywy lub na wniosek dyrektora generalnego lub instytucji, organu, urzędu lub agencji, nie ingerując jednak w przebieg dochodzeń będących w toku.
Urząd publikuje na swojej stronie internetowej odpowiedzi na opinie wydane przez Komitet Nadzoru.
Instytucje, organy, urzędy lub agencje otrzymują kopie opinii wydanych zgodnie z akapitem trzecim.
Komitet Nadzoru uzyskuje dostęp do wszelkich informacji i dokumentów, które uzna za niezbędne do wypełnienia swoich zadań, w tym dostęp do raportów i zaleceń dotyczących zakończonych dochodzeń i do spraw oddalonych, nie ingerując jednak w przebieg dochodzeń będących w toku oraz działa z należytym uwzględnieniem wymogów poufności i ochrony danych.
Decyzja o mianowaniu członków Komitetu Nadzoru zawiera również listę kandydatów rezerwowych, którzy mogą zastąpić członków Komitetu Nadzoru do końca ich kadencji, na wypadek gdyby jeden lub kilku członków złożyło rezygnację, zmarło lub stało się trwale niezdolnymi do pełnienia obowiązków.
Urzędnicy przydzieleni do sekretariatu Komitetu Nadzoru nie zwracają się o instrukcje ani nie przyjmują instrukcji od żadnego rządu, instytucji, organu, urzędu ani agencji w odniesieniu do wykonywania zadań Komitetu Nadzoru w zakresie monitorowania.
Komitet Nadzoru może przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu sprawozdania dotyczące wyników dochodzeń prowadzonych przez Urząd oraz działań podejmowanych na podstawie tych wyników.
Artykuł 16
Wymiana poglądów z instytucjami
W ramach celu określonego w ust. 1 wymiana poglądów może dotyczyć wszelkich tematów uzgodnionych przez Parlament Europejski, Radę i Komisję. W szczególności wymiana poglądów może dotyczyć:
priorytetów strategicznych polityki dochodzeniowej Urzędu;
opinii oraz sprawozdań z działalności Komitetu Nadzoru przewidzianych w art. 15;
raportów dyrektora generalnego zgodnie art. 17 ust. 4 oraz, w stosownych przypadkach, wszelkich innych sprawozdań sporządzonych przez te instytucje, dotyczących kompetencji Urzędu;
ram stosunków między Urzędem a instytucjami, organami, urzędami i agencjami, w szczególności Prokuraturą Europejską, w tym wszelkich kwestii horyzontalnych i systemowych, które napotkano w ramach działań podjętych w następstwie raportów końcowych z dochodzenia sporządzonych przez Urząd;
ram stosunków między Urzędem a właściwymi organami państw członkowskich, w tym wszelkich kwestii horyzontalnych i systemowych, które napotkano w ramach działań podjętych w następstwie raportów końcowych z dochodzenia sporządzonych przez Urząd;
stosunków między Urzędem a właściwymi organami państw trzecich, a także organizacjami międzynarodowymi w ramach porozumień, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu;
skuteczności pracy Urzędu w zakresie wykonywania jego kompetencji.
Artykuł 17
Dyrektor generalny
Dyrektor generalny informuje okresowo Komitet Nadzoru o działalności Urzędu, wykonywaniu jego zadań dochodzeniowych oraz o działaniach podejmowanych w następstwie dochodzeń.
Dyrektor generalny okresowo informuje Komitet Nadzoru o:
przypadkach, w których nie zastosowano się do zaleceń dyrektora generalnego;
przypadkach, w których przekazano informacje organom sądowym państw członkowskich oraz Prokuraturze Europejskiej;
przypadkach, w których nie wszczęto dochodzenia, oraz sprawach oddalonych;
czasie trwania dochodzeń zgodnie z art. 7 ust. 8.
Dyrektor generalny wydaje wytyczne dla pracowników Urzędu w sprawie procedur dochodzeniowych. Wytyczne te muszą być zgodne z niniejszym rozporządzeniem i obejmują między innymi:
praktyki, które należy stosować podczas wykonywania kompetencji Urzędu;
szczegółowe przepisy regulujące procedury dochodzeniowe;
gwarancje proceduralne;
szczegóły dotyczące wewnętrznej procedury doradczej i wewnętrznej procedury kontrolnej, w tym kontroli zgodności z prawem;
ochronę danych oraz strategię komunikacyjną oraz politykę dostępu do dokumentów określoną w art. 10 ust. 3b;
stosunki z Prokuraturą Europejską.
Wytyczne te oraz wszelkie zmiany tych wytycznych przyjmowane są po umożliwieniu Komitetowi Nadzoru przedstawienia swoich uwag, a następnie przekazywane są do wiadomości Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji, a także publikowane w celach informacyjnych na stronie internetowej Urzędu w językach urzędowych instytucji Unii.
Nałożenie jakichkolwiek sankcji dyscyplinarnych na dyrektora generalnego stanowi przedmiot uzasadnionej decyzji, która jest przekazywana do wiadomości Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komitetowi Nadzoru.
Artykuł 18
Finansowanie
Łączną kwotę środków przeznaczonych dla Urzędu zapisuje się w specjalnej linii budżetowej w sekcji budżetu ogólnego Unii Europejskiej odnoszącej się do Komisji oraz określa się szczegółowo w załączniku do tej sekcji. Środki przeznaczone dla Komitetu Nadzoru i jego sekretariatu zapisuje się w sekcji budżetu ogólnego Unii Europejskiej odnoszącej się do Komisji.
Plan zatrudnienia Urzędu załącza się do planu zatrudnienia Komisji. Plan zatrudnienia Komisji obejmuje sekretariat Komitetu Nadzoru.
Artykuł 19
Sprawozdanie z oceny i możliwość zmiany przepisów
Artykuł 20
Uchylenie
Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 i rozporządzenie (Euratom) nr 1074/1999 niniejszym tracą moc.
Odesłania do uchylonych rozporządzeń traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia i odczytuje zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku II.
Artykuł 21
Wejście w życie i przepisy przejściowe
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
UCHYLONE ROZPORZĄDZENIA (O KTÓRYCH MOWA W ART. 20)
Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady
(Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 1)
Rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999
(Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 8)
ZAŁĄCZNIK II
TABELA KORELACJI
Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 oraz rozporządzenie (Euratom) nr 1074/1999 |
Niniejsze rozporządzenie |
art. 1 ust. 1 |
art. 1 ust. 1 |
art. 1 ust. 2 |
art. 1 ust. 2 |
— |
art. 1 ust. 3 |
art. 1 ust. 3 |
art. 1 ust. 4 |
— |
art. 1 ust. 5 |
— |
art. 2 pkt 1 |
— |
art. 2 pkt 2 |
— |
art. 2 pkt 3 |
art. 2 |
art. 2 pkt 4 |
— |
art. 2 pkt 5 |
— |
art. 2 pkt 6 |
— |
art. 2 pkt 7 |
art. 3 akapit pierwszy |
art. 3 ust. 1 akapit pierwszy |
art. 3 akapit drugi |
art. 3 ust. 1 akapit drugi |
— |
art. 3 ust. 2 |
— |
art. 3 ust. 3 akapit drugi |
— |
art. 3 ust. 3 akapit trzeci |
— |
art. 3 ust. 4 |
— |
art. 3 ust. 5 |
— |
art. 3 ust. 6 |
art. 4 ust. 1 akapit pierwszy |
art. 4 ust. 1 akapit pierwszy |
art. 4 ust. 1 akapit drugi |
art. 4 ust. 1 akapit drugi |
art. 4 ust. 2 |
art. 4 ust. 2 |
art. 4 ust. 3 akapit pierwszy |
art. 4 ust. 3 |
art. 4 ust. 3 akapit drugi |
— |
art. 4 ust. 4 |
art. 4 ust. 4 zdanie pierwsze |
— |
art. 4 ust. 5 |
art. 4 ust. 5 akapit pierwszy |
art. 4 ust. 6 akapit pierwszy |
— |
art. 4 ust. 6 akapit drugi |
art. 4 ust. 5 akapit drugi |
art. 4 ust. 6 akapit trzeci |
art. 4 ust. 6 lit. a) |
art. 4 ust. 7 |
art. 4 ust. 6 lit. b) |
— |
— |
art. 4 ust. 8 |
— |
art. 5 ust. 1 |
art. 5 akapit pierwszy |
art. 5 ust. 2 akapit pierwszy |
art. 5 akapit drugi |
art. 5 ust. 2 akapit drugi |
— |
art. 5 ust. 3 |
— |
art. 5 ust. 4 |
— |
art. 5 ust. 5 |
— |
art. 5 ust. 6 |
— |
art. 6 |
art. 6 ust. 1 |
art. 7 ust. 1 |
art. 6 ust. 2 |
art. 7 ust. 2 zdanie pierwsze |
art. 6 ust. 3 |
art. 7 ust. 2 zdanie drugie |
art. 6 ust. 4 |
art. 3 ust. 3 akapit pierwszy |
— |
art. 7 ust. 4 |
art. 6 ust. 5 |
art. 7 ust. 5 |
art. 6 ust. 6 |
art. 7 ust. 3 |
— |
art. 7 ust. 6 |
— |
art. 7 ust. 7 |
— |
art. 7 ust. 8 |
art. 7 ust. 1 |
art. 8 ust. 1 |
art. 7 ust. 2 |
art. 8 ust. 2 |
art. 7 ust. 3 |
art. 8 ust. 3 |
— |
art. 9 |
art. 8 ust. 1 |
art. 10 ust. 1 |
art. 8 ust. 2 akapit pierwszy |
art. 10 ust. 2 |
art. 8 ust. 2 akapit drugi |
— |
art. 8 ust. 3 |
— |
art. 8 ust. 4 |
— |
— |
art. 10 ust. 4 |
— |
art. 10 ust. 5 |
art. 9 ust. 1 |
art. 11 ust. 1 akapit pierwszy |
— |
art. 11 ust. 1 akapit drugi |
art. 9 ust. 2 |
art. 11 ust. 2 |
art. 9 ust. 3 |
art. 11 ust. 3 |
art. 9 ust. 4 |
art. 11 ust. 4 |
— |
art. 11 ust. 5 |
— |
art. 11 ust. 6 |
— |
art. 11 ust. 7 |
— |
art. 11 ust. 8 |
art. 10 ust. 1 |
art. 12 ust. 1 |
art. 10 ust. 2 |
art. 12 ust. 2 akapit pierwszy |
— |
art. 12 ust. 2 akapit drugi |
— |
art. 12 ust. 2 akapit trzeci |
art. 10 ust. 3 |
art. 4 ust. 4 zdanie drugie |
— |
art. 12 ust. 3 |
— |
art. 12 ust. 4 |
— |
art. 13 |
— |
art. 14 |
art. 11 ust. 1 akapit pierwszy |
art. 15 ust. 1 akapit pierwszy |
— |
art. 15 ust. 1 akapit drugi |
art. 11 ust. 1 akapit drugi |
art. 15 ust. 1 akapit trzeci |
— |
art. 15 ust. 1 akapit czwarty |
— |
art. 15 ust. 1 akapit piąty |
art. 11 ust. 2 |
art. 15 ust. 2 akapit pierwszy |
— |
art. 15 ust. 2 akapit drugi |
art. 11 ust. 3 |
art. 15 ust. 3 |
art. 11 ust. 4 |
art. 15 ust. 4 |
— |
art. 15 ust. 5 |
— |
art. 15 ust. 6 |
art. 11 ust. 5 |
art. 15 ust. 7 |
art. 11 ust. 6 |
art. 15 ust. 8 |
art. 11 ust. 7 |
art. 17 ust. 5 akapit trzeci |
art. 11 ust. 8 |
art. 15 ust. 9 |
— |
art. 16 |
art. 12 ust. 1 |
art. 17 ust. 1 |
art. 12 ust. 2 |
art. 17 ust. 2 |
art. 12 ust. 3 akapit pierwszy |
art. 17 ust. 3 |
art. 12 ust. 3 akapit drugi |
art. 17 ust. 4 |
art. 12 ust. 3 akapit trzeci |
art. 10 ust. 3 |
— |
art. 17 ust. 5 akapit pierwszy |
— |
art. 17 ust. 5 akapit drugi |
— |
art. 17 ust. 6 |
— |
art. 17 ust. 7 |
— |
art. 17 ust. 8 |
art. 12 ust. 4 zdanie pierwsze |
art. 17 ust. 9 akapit pierwszy |
art. 12 ust. 4 zdanie drugie |
art. 17 ust. 9 akapit drugi |
— |
art. 17 ust. 10 |
art. 13 |
art. 18 |
art. 14 |
— |
art. 15 |
art. 19 |
— |
art. 20 |
art. 16 |
art. 21 ust. 1 |
— |
art. 21 ust. 2 |
— |
art. 21 ust. 3 |
— |
załącznik I |
— |
załącznik II |
( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).
( 2 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).
( 3 ) Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1).
( 4 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 73).
( 5 ) Rozporządzenie Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 268 z 12.10.2010, s. 1).
( 6 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii (Dz.U. L 305 z 26.11.2019, s. 17).
( 7 ) Dz.U. L 26 z 28.1.2012, s. 30.