2000R1623 — PL — 01.01.2007 — 018.002

Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość

zmienione przez:

▼B

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1623/2000

z dnia 25 lipca 2000 r.

ustanawiające szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina w odniesieniu do mechanizmów rynkowych

Artykuł 1

Cel

Tytuł III rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 oraz niniejsze rozporządzenie ustanawiają wspólnotowe reguły dotyczące mechanizmów rynkowych w sektorze wina.

Niniejsze rozporządzenie dotyczy szczegółowych zasad stosowania rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, w szczególności odnoszących się do pomocy na wykorzystanie winogron, moszczu gronowego i skoncentrowanego moszczu gronowego (tytuł I), w odniesieniu do prywatnego składowania (tytuł II) oraz destylacji (tytuł III).

Artykuł 2

Przepisy ogólne

1.  Państwa Członkowskie mogą zarządzić, że przedsiębiorcy rozpoczynający działalność w trakcie danego roku winnego są uprawnieni do uzyskania pomocy na mocy niniejszego rozporządzenia wyłącznie w odniesieniu do produktów uzyskanych w wyniku przetworzenia winogron z ich własnej produkcji.

2.  Bez uszczerbku dla przepisów art. 30 niniejszego rozporządzenia, przedsiębiorcy na których w trakcie poprzedniego roku winnego ciążyły obowiązki ustanowione w art. 27 i 28 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, są uprawnieni do środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu tylko wówczas, gdy przedstawią dokumentację potwierdzającą wykonanie ich obowiązków w zakresie dostawy lub wycofania pod nadzorem w trakcie danego roku winnego.

▼M1

W roku winiarskim 2000/01, obowiązki określone w akapicie pierwszym są takie, jak ustanowiono w art. 35 i 36 rozporządzenia (EWG) nr 822/87.

▼B

TYTUŁ I

POMOC NA WYKORZYSTANIE WINOGRON, MOSZCZU GRONOWEGO, SKONCENTROWANEGO MOSZCZU GRONOWEGO I REKTYFIKOWANEGO SKONCENTROWANEGO MOSZCZU GRONOWEGO

▼M12

ROZDZIAŁ I

PRODUKCJA SOKU WINOGRONOWEGO

Artykuł 3

Cel pomocy

Pomoc na mocy art. 35 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 jest przyznawana przetwórcom, którzy:

Użyty moszcz gronowy i zagęszczony moszcz gronowy muszą być otrzymywane z winogron wyprodukowanych we Wspólnocie.

Artykuł 4

Produkcja innych produktów spożywczych z soku winogronowego

Otrzymany sok winogronowy lub zagęszczony sok winogronowy mogą zostać przetworzone na jakikolwiek produkt spożywczy inny niż produkty winiarskie określone w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 lub produkty określone w art. 35 ust. 1 lit. b) i c) tego rozporządzenia.

Artykuł 5

Wymogi techniczne odnoszące się do produktów

1.  Surowce do produkcji soku winogronowego określone w art. 3 powinny posiadać solidną właściwą jakość handlową i powinny nadawać się do przetwarzania na sok winogronowy.

2.  Wykorzystywany moszcz gronowy i moszcz uzyskiwany z użytych winogron powinien mieć w temperaturze 20 °C gęstość 1,055–1,100 gramów na centymetr sześcienny.

3.  W trakcie wykorzystywania do wytwarzania produktów spożywczych sok winogronowy powinien spełniać wymagania określone w dyrektywie Rady 2001/112/EWG ( 4 ).

Artykuł 6

Przepisy administracyjne stosowane do celów kontroli w stosunku do przetwórców

1.  Przetwórcy, którzy podejmują czynności w celu produkcji soku winogronowego podczas bieżącego roku winiarskiego, przedkładają właściwemu organowi Państwa Członkowskiego, przed rozpoczęciem każdego roku winiarskiego, harmonogram przetwarzania soku winogronowego. Jeżeli przetwórca podejmuje czynności w celu produkcji soku winogronowego po raz pierwszy po rozpoczęciu roku winiarskiego, harmonogram należy sporządzić przed rozpoczęciem czynności.

Harmonogram zawiera następujące informacje:

2.  Przetwórcy, którzy dokonują czynności w celach produkcji soku winogronowego wyłącznie w określonych terminach, przedstawiają właściwemu organowi Państwa Członkowskiego, co najmniej w terminie trzech dni roboczych przed rozpoczęciem czynności, deklarację przetwarzania.

Deklaracja przetwarzania zawiera następujące informacje:

Deklaracja obejmuje minimalne ilości:

3.  Poza informacjami określonymi w ust. 1 i 2 Państwa Członkowskie mogą wymagać od przetwórców dostarczenia dodatkowych informacji.

4.  Właściwy organ Państwa Członkowskiego stempluje harmonogramy i deklaracje przewidziane w ust. 1 i 2 i kopię zwraca przetwórcy.

5.  W drodze wyjątku od ust. 1, 2 i 3 Państwa Członkowskie mogą wprowadzić procedury uproszczone w odniesieniu do przetwórców, którzy wykorzystują nie więcej niż 5 ton winogron lub 40 hl moszczu gronowego lub 12 hl zagęszczonego moszczu gronowego każdego roku winiarskiego.

6.  Przetwórcy prowadzą rachunek zapasów wskazujący następujące informacje zaczerpnięte z dokumentów towarzyszących lub rejestrów określonych w art. 70 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999:

Dokumenty towarzyszące dotyczące rachunku zapasów udostępniane są przy każdej kontroli władzom przeprowadzającym inspekcje.

Artykuł 7

Przepisy administracyjne stosowane do celów kontroli w stosunku do użytkowników

1.  Do celów niniejszego rozdziału „użytkownik” oznacza każdy podmiot dokonujący jednej z następujących czynności: butelkowania, pakowania lub prezentacji soku winogronowego lub zagęszczonego soku winogronowego, składowania z zamiarem sprzedaży jednemu lub większej liczbie przedsiębiorstw odpowiedzialnych za prowadzenie czynności opisanych powyżej lub poniżej lub wytwarzania z tego soku innych produktów spożywczych.

Takie czynności mogą również być wykonywane przez przetwórców, jak określono w art. 3.

2.  Użytkownicy przedkładają właściwemu organowi miejsca rozładunku pisemne zobowiązanie do nieprzetwarzania soku winogronowego na produkty winiarskie określone w załączniku I to rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 lub produkty określone w art. 35 ust. 1 lit. b) i c) tego rozporządzenie.

Państwa Członkowskie ustanawiają wymagania dotyczące przedkładania tych zobowiązań. Jednakże zobowiązanie musi zostać złożone przed użyciem soku winogronowego lub zagęszczonego soku winogronowego oraz nie później niż cztery miesiące od złożenia wniosku o przyznanie pomocy określonego w art. 8 niniejszego rozporządzenia.

Wywóz uznaje się za zgodny z takimi zobowiązaniami.

3.  W przypadku gdy przetwórcy wysyłają sok winogronowy do użytkownika we Wspólnocie:

4.  Na mocy art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2729/2000 ( 5 ) w trakcie roku winiarskiego właściwy organ przeprowadza kontrole w drodze pobieranie próbek na podstawie analizy ryzyka, w celu zapewnienia, że zobowiązanie określone w ust. 2 niniejszego artykułu zostało wykonane. Kontrole odnoszą się do co najmniej 10 % ilości objętych wnioskiem o ostemplowanie dokumentów towarzyszących przewidziane w ust. 3 lit. d) niniejszego artykułu otrzymanych w trakcie poprzedniego roku winiarskiego.

Artykuł 8

Wnioski o przyznanie pomocy

1.  Przetwórcy określeni w art. 6 ust. 1 nie później niż w terminie sześciu miesięcy po zakończeniu roku winiarskiego przedstawiają właściwemu organowi Państwa Członkowskiego wnioski o przyznanie pomocy. Wnioskom towarzyszą następujące dokumenty:

Państwa Członkowskie mogą wymagać dodatkowej dokumentacji.

2.  Przetwórcy określeni w art. 6 ust. 2 nie później niż w terminie sześciu miesięcy po zakończeniu czynności przetwórczych przedstawiają właściwemu organowi Państwa Członkowskiego wnioski o przyznanie pomocy. Wnioskom towarzyszą następujące dokumenty:

Wnioski o przyznanie pomocy wskazują ilość surowców faktycznie poddanych przetworzeniu i datę zakończenia czynności przetwórczych.

3.  Przetwórca nie później niż w terminie sześciu miesięcy od dnia złożenia wniosku o przyznanie pomocy przedkłada właściwemu organowi Państwa Członkowskiego:

4.  W drodze wyjątku od ust. 1 i 2 Państwa Członkowskie mogą wprowadzić procedury uproszczone w stosunku do przetwórców, którzy wykorzystują nie więcej niż 5 ton winogron lub 40 hl moszczu gronowego, lub 12 hl zagęszczonego moszczu gronowego każdego roku winiarskiego. Procedury te muszą zostać zakończone w terminie nie późniejszym niż sześć miesięcy od zakończenia roku winiarskiego.

Artykuł 9

Kwoty pomocy i zasady

1.  Pomoc na wykorzystanie winogron, moszczu gronowego i zagęszczonego moszczu gronowego ustala się na jednostkę ilości surowca faktycznie użytego w następujący sposób:

2.  Z wyjątkiem przypadków siły wyższej nie wypłaca się pomocy w odniesieniu do ilości surowca przekraczających następujące współczynniki między surowcem a otrzymanym sokiem winogronowym:

W przypadku gdy uzyskanym produktem jest zagęszczony sok winogronowy, powyższe współczynniki należy pomnożyć przez 5.

Artykuł 10

Wypłata pomocy

Właściwy organ wypłaca pomoc w terminie trzech miesięcy od dnia przedstawienia wymaganej dokumentacji określonej w art. 8.

Artykuł 11

Zaliczki

1.  Przetwórcy mogą żądać wypłaty zaliczki w kwocie równej pomocy określonej w art. 9 obliczonej dla surowców, w stosunku do których mogą przedstawić dowód potwierdzający dostarczenie tych surowców do ich obiektów, pod warunkiem że złożyli na rzecz właściwego organu zabezpieczenie. Wysokość zabezpieczenia wynosi 120 % kwoty zaliczki.

2.  Zaliczki wypłacane są przez właściwy organ w terminie trzech miesięcy od dnia przedstawienia dowodu, że zabezpieczenie zostało złożone. Jednakże nie wypłaca się zaliczek przed dniem 1 stycznia danego roku winiarskiego.

3.  Po dokonaniu przez właściwy organ sprawdzenia wymaganej dokumentacji, określonej w art. 8, zabezpieczenie określone w ust. 1 niniejszego artykułu podlega zwrotowi w całości lub w części zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 19 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85.

Artykuł 11a

Kary i przypadki siły wyższej

1.  Jeżeli przetwórca przedstawia wymaganą dokumentację określoną w art. 8 z opóźnieniem, lecz w terminie sześciu miesięcy od dnia wygaśnięcia terminu określonego w tym artykule, wysokość kwoty pomocy zmniejsza się o 30 %.

Jeżeli przetwórca przedstawi wymaganą dokumentację po upływie terminu sześciu miesięcy określonego powyżej, pomoc nie zostaje wypłacona.

2.  Jeżeli w następstwie przeprowadzenia kontroli zostanie ujawnione, że użytkownik nie wykonał zobowiązania określonego w art. 7 ust. 2 i 3, przetwórca zobowiązany zostaje do zwrotu pomocy. Jeżeli użytkownik ma miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim innym niż Państwo Członkowskie, w którym znajduje się miejsce zamieszkania przetwórcy, zainteresowane Państwo Członkowskie bezzwłocznie powiadamia Państwo Członkowskie, w którym znajduje się miejsce zamieszkania przetwórcy, o niewykonaniu zobowiązania.

3.  Z wyjątkiem przypadków siły wyższej, jeżeli zostanie ujawnione, że przetwórcy nie wykonali obowiązków, którym podlegają na mocy niniejszego rozdziału, innych niż zobowiązanie do przetworzenia na sok winogronowy surowców objętych wnioskiem o przyznanie pomocy, pomoc zostaje zmniejszona. Zainteresowane Państwo Członkowskie ustala stawkę obniżenia pomocy.

4.  Jeżeli ilość faktycznie wykorzystanego surowca wynosi 95 % i 99,9 % ilości surowca, w odniesieniu do której wypłacono zaliczkę, zabezpieczenie określone w art. 11 ulega przepadkowi wyłącznie w odniesieniu do ilości nieprzetworzonej w ciągu roku winiarskiego.

Z wyjątkiem przypadków siły wyższej, jeżeli ilość surowca faktycznie wykorzystanego wynosi mniej niż 95 % ilości surowca, w odniesieniu do której wypłacono zaliczkę, zabezpieczenie ulega przepadkowi w całości.

5.  W przypadkach siły wyższej właściwy organ Państwa Członkowskiego określa środki, które uzna za właściwe w świetle przedstawionych powodów, i powiadamia o tym Komisję.

▼B

ROZDZIAŁ II

POMOC W ODNIESIENIU DO MOSZCZU WYKORZYSTYWANEGO W CELU ZWIĘKSZENIA STĘŻENIA ALKOHOLU W PRODUKTACH WINIARSKICH

Artykuł 12

Cel pomocy

1.  Pomoc, określona w art. 34 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, jest przyznawana producentom win stołowych lub gatunkowych win produkowanych w określonych regionach (wina gatunkowe psr), którzy wykorzystują skoncentrowany moszcz gronowy i rektyfikowany skoncentrowany moszcz gronowy wytworzone we Wspólnocie w celu podniesienia naturalnego stężenia alkoholu w % objętościowych produktów wymienionych w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 pkt C.

2.  Nie naruszając ust. 1, w przypadku ilości 10 hektolitrów lub mniejszych w roku winnym, Państwa Członkowskie mogą podjąć decyzję o przyznaniu pomocy producentom skoncentrowanego moszczu gronowego i rektyfikowanego skoncentrowanego moszczu gronowego, w przypadku gdy nabywcy są indywidualnymi plantatorami winorośli wykorzystującymi produkt wyłącznie do wzmacniania ich własnej produkcji.

Państwa Członkowskie przyjmują szczegółowe zasady stosowania tego środka i powiadamiają o tym Komisję.

Artykuł 13

Wysokość pomocy

1.  Kwotę pomocy, określonej w art. 34 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 ustala się następująco z uwzględnieniem potencjalnego stężenia alkoholu w % objętościowych ( % obj.) na hektolitr w odniesieniu do następujących kategorii produktów:

▼M14

Jednakże ►M20  w latach winiarskich 2003/2004 do 2006/2007 ◄ w odniesieniu do rektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego uzyskanego z winogron zebranych poza strefami uprawy winorośli C III a) oraz C III b), w zakładach, które rozpoczęły produkcję rektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego przed dniem 1 stycznia 1986 r. w przypadku Hiszpanii oraz przed dniem 30 czerwca 1982 r. w innych przypadkach, wysokość pomocy odpowiada pomocy dla produktów ze strefy uprawy winorośli C III.

▼M12

2.  Potencjalne stężenie alkoholu produktów wymienionych w ust. 1 określa się przez zastosowanie danych z tabeli korelacji, stanowiącej załącznik I do niniejszego rozporządzenia do odczytów refraktometru w temperaturze 20 °C użytego zgodnie z metodą określoną w Załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 558/9 ( 6 ).

Dopuszcza się tolerancję 0,2 w kontrolach przeprowadzanych przez właściwy organ.

▼B

Artykuł 14

Wnioski o przyznanie pomocy

Producenci, którzy chcą uzyskać pomoc przewidzianą w art. 34 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, składają właściwej agencji interwencyjnej wniosek dotyczący wszystkich czynności zmierzających do zwiększenia stężenia alkoholu, do których stosuje się ten artykuł. Agencje interwencyjne powinny otrzymać wnioski w ciągu dwóch miesięcy od dnia przeprowadzenia ostatniej czynności.

Do wniosków należy dołączyć dokumenty dotyczące czynności, w odniesieniu do których ubiegano się o pomoc.

▼M12

Jednakże Państwa Członkowskie mogą ustanowić przepisy zezwalające na przedkładanie kilku wniosków o przyznanie pomocy, obejmujących niektóre z czynności mających na celu zwiększenie zawartości alkoholu.

Artykuł 14a

Kontrole

1.  Właściwe władze Państw Członkowskich podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia przeprowadzenia kontroli niezbędnych w celu sprawdzenia w szczególności tożsamości i objętości produktu użytego w celu zwiększenia zawartości alkoholu oraz w celu sprawdzenia zgodności z załącznikiem V, pkt C i D do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

2.  Producenci zobowiązani są do zezwolenia na przeprowadzenie kontroli określonych w ust. 1 w każdym momencie.

▼B

Artykuł 15

Warunki przyznawania pomocy

1.  Z wyjątkiem przypadków siły wyższej nie wypłaca się pomocy, jeżeli producent nie prowadzi działalności, określonej w art. 34 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 zgodnie z załącznikiem V pkt C) i D) do tego rozporządzenia.

2.  Z wyjątkiem przypadków siły wyższej, jeżeli producenci nie spełniają któregokolwiek z wymogów wynikających z niniejszego rozporządzenia innych niż wymogi określone w ust. 1, pomoc zostanie zmniejszona o kwotę ustaloną przez właściwy organ w zależności od tego, jak poważne jest naruszenie.

3.  W przypadkach siły wyższej właściwy organ określa środki, które uzna za konieczne, biorąc pod uwagę powołane okoliczności.

▼M12

Artykuł 16

Wypłata pomocy

Właściwy organ wypłaca pomoc nie później niż do dnia 31 sierpnia następującego po zakończeniu bieżącego roku winiarskiego.

▼B

Artykuł 17

Zaliczki

1.  Od dnia 1 stycznia danego roku winnego producenci mogą ubiegać się o wypłatę zaliczkową kwoty równej kwocie pomocy obliczonej w odniesieniu do produktów wykorzystywanych w celu zwiększenia stężenia alkoholu pod warunkiem, że złożyli zabezpieczenie na rzecz agencji interwencyjnej. Zabezpieczenie takie odpowiada 120 % kwoty pomocy, o którą się ubiegano.

Do wniosków dołącza się dokumenty, określone w art. 14 akapit drugi, jakie są dostępne. Pozostałe dokumenty składa się przed końcem roku winnego.

2.  Agencja interwencyjna wypłaca zaliczki w ciągu trzech miesięcy od przedstawienia dowodu, że zabezpieczenie zostało złożone.

3.  Po sprawdzeniu przez właściwy organ lub upoważniony wydział wszystkich dokumentów oraz po uwzględnieniu kwoty, która ma być wypłacona, zabezpieczenie zostaje zwrócone odpowiednio w całości lub w części, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 19 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85.

ROZDZIAŁ III

POMOC NA WYTWARZANIE NIEKTÓRYCH PRODUKTÓW W ZJEDNOCZONYM KRÓLESTWIE I W IRLANDII

Artykuł 18

Cel i wysokość pomocy

1.  Pomoc, określona w art. 35 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, jest przyznawana:

2.  Pomoc na skoncentrowany moszcz gronowy jest przyznawana pod warunkiem, że posiada on właściwą solidną jakość handlową oraz nadaje się do wykorzystania w celach określonych w art. 35 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

Artykuł 19

Wnioski o przyznanie pomocy

1.  Producenci i przedsiębiorcy, którzy chcą uzyskać pomoc określoną w art. 35 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, składają właściwemu organowi Państwa Członkowskiego, w którym skoncentrowany moszcz gronowy jest wykorzystywany, między dniem 1 sierpnia a dniem 31 lipca danego roku winnego pisemny wniosek.

Wnioski powinny zostać złożone najpóźniej na siedem dni roboczych przed rozpoczęciem czynności wytwórczych.

Jednakże okres siedmiu dni roboczych może zostać skrócony w przypadku, gdy zezwoli na to pisemnie właściwy organ.

2.  Wnioski o przyznanie pomocy dotyczą co najmniej 50 kilogramów skoncentrowanego moszczu gronowego.

3.  Wnioski o przyznane pomocy powinny wskazywać w szczególności:

Państwa Członkowskie mogą żądać dodatkowych informacji w celu identyfikacji skoncentrowanego moszczu gronowego.

4.  Do wniosku załącza się egzemplarz dokumentu(-ów) dotyczącego transportu skoncentrowanego moszczu gronowego do obiektów producenci lub przedsiębiorcy, sporządzonego przez właściwy organ Państwa Członkowskiego.

W kolumnie 8 dokumentu podaje się strefę uprawy winorośli, w której zostały zebrane świeże winogrona.

Artykuł 20

Warunki przyznawania pomocy

1.  Producenci i przedsiębiorcy zobowiązani są wykorzystać całą ilość skoncentrowanego moszczu gronowego, którego dotyczy wniosek o przyznanie pomocy, na cele określone w art. 35 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1493/1999. Toleruje się ubytek 10 % ilości skoncentrowanego moszczu gronowego podanej we wniosku.

2.  Producenci i producenci prowadzą rachunek zapasów wskazujący w szczególności:

3.  Producenci i przedsiębiorcy podają właściwemu organowi na piśmie, w ciągu miesiąca, dzień, w którym cały skoncentrowany moszcz gronowy objęty wnioskiem o przyznanie pomocy został wykorzystany na cele określone w art. 35 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, z uwzględnieniem ubytków przewidzianych w ust. 1 niniejszego artykułu.

4.  Z wyjątkiem przypadków siły wyższej, nie wypłaca się pomocy w przypadku gdy producent lub przedsiębiorca nie spełnia wymagań określonych w ust. 1 niniejszego artykułu.

5.  Z wyjątkiem przypadków siły wyższej, jeżeli producenci lub podmioty gospodarcze nie spełniają któregokolwiek z wymogów wynikających z niniejszego rozporządzenia innych niż wymogi określone w ust. 1 niniejszego artykułu, pomoc zmniejszana jest o kwotę ustaloną przez właściwy organ w zależności od tego, jak poważne jest naruszenie.

6.  W przypadkach siły wyższej, właściwe organy określają środki, które uznają za niezbędne, biorąc pod uwagę powołane okoliczności.

Artykuł 21

Wypłata pomocy

Właściwy organ wypłaca pomoc w odniesieniu do rzeczywiście wykorzystanych ilości skoncentrowanego moszczu gronowego nie później niż w ciągu trzech miesięcy od otrzymania informacji określonych w art. 20 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 22

Zaliczki

1.  Producenci i podmioty gospodarcze, o których mowa w art. 18 niniejszego rozporządzenia mogą ubiegać się o wypłatę zaliczkową kwoty równej kwocie pomocy, która ma być udzielona pod warunkiem, że złożyli zabezpieczenie na rzecz właściwego organu w wysokości 120 % powołanej kwoty.

2.  Zaliczki, określone w ust. 1, wypłacane są w ciągu trzech miesięcy od przedstawienia dowodu, że zabezpieczenie zostało złożone, pod warunkiem, że zostanie przedstawiona dokumentacja, z której wynikać będzie, że zapłacono za skoncentrowany moszcz gronowy.

3.  Po otrzymaniu przez właściwy organ informacji, określonych w art. 20 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, i po uwzględnieniu wysokości pomocy, która ma być udzielona, zabezpieczenie, określone w ust. 1, zostaje zwrócone odpowiednio w całości lub w części zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 19 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85.

TYTUŁ II

POMOC W ODNIESIENIU DO PRYWATNEGO SKŁADOWANIA

Artykuł 23

Cel

Niniejszy tytuł ustanawia szczegółowe zasady dotyczące stosowania systemu pomocy w odniesieniu do składowania, określonego w tytule III rozdział I rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

Artykuł 24

Definicje

W rozumieniu niniejszego tytułu „produkty” oznaczają moszcz gronowy, skoncentrowany moszcz gronowy, rektyfikowany skoncentrowany moszcz gronowy oraz wina stołowe niezależnie od roku winnego, w którym zostały wyprodukowane.

Artykuł 25

Wysokość pomocy

Pomoc w odniesieniu do składowania wypłacana jest w całej Wspólnocie w oparciu o jednolite stawki na hektolitr dziennie:

Artykuł 26

Zasady dotyczące beneficjentów

1.  Agencje interwencyjne zawierają umowy prywatnego składowania wyłącznie z producentami.

W rozumieniu niniejszego tytułu „producent” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną albo grupę takich osób, które wykonują lub wykonywały we własnym imieniu jakąkolwiek z następujących czynności:

Organizacje, określone w art. 39 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, traktowane są jak producenci w odniesieniu do ilości uzyskanych przez członków tych organizacji. Poszczególni członkowie dostarczający wino zgodnie z umową prywatnego składowania ponoszą odpowiedzialność za wypełnianie obowiązków określonych w art. 2 niniejszego rozporządzenia.

2.  Producenci mogą zawierać umowy wyłącznie dotyczące produktów:

3.  Agencja interwencyjna Państwa Członkowskiego może zawierać umowy dotyczące wyłącznie produktów składowanych na terytorium tego Państwa Członkowskiego.

▼M23 —————

▼B

Artykuł 27

Cechy produktów kwalifikujących się do przyznania pomocy

Przy zawieraniu umów:

Artykuł 28

Ilości produktów uprawnione do uzyskania pomocy

1.  Łączna ilość produktów, w odniesieniu do których producenci zawierają umowy składu, nie może przekraczać ilości podanej w ich deklaracji produkcji za dany rok winny, składanej zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 łącznie z wszelkimi ilościami, które uzyskali po dniu złożenia deklaracji i odnotowaniu jej w rejestrach, określonych w art. 70 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

2.  Umowy dotyczą co najmniej 50 hektolitrów w przypadku wina stołowego, 30 hektolitrów w przypadku moszczu gronowego oraz 10 hektolitrów w przypadku skoncentrowanego moszczu gronowego i rektyfikowanego skoncentrowanego moszczu gronowego.

Artykuł 29

Zawieranie umów

1.  Producenci mogą zawierać umowy pod warunkiem, że przedłożą następujące informacje dotyczące każdego pojemnika, w którym dany produkt jest składowany:

W przypadku moszczu gronowego, skoncentrowanego moszczu gronowego oraz rektyfikowanego skoncentrowanego moszczu gronowego należy także przedstawić następujące informacje:

▼M12

▼B

W przypadku win stołowych należy także przedłożyć następujące dane analityczne:

Powyższe dane analityczne opracowywane są przez urzędowe laboratorium, określone w art. 72 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, w ciągu 30 dni przed zawarciem umowy.

2.  Państwa Członkowskie mogą ograniczyć liczbę umów zawieranych przez producenta w każdym roku winnym.

3.  Umowy dotyczące win stołowych nie mogą być zawierane przed dniem pierwszego rozlania do butelek danego wina.

4.  Producenci, którzy zamierzają zawrzeć umowy składu dotyczące win stołowych, informują przy składaniu wniosków agencję interwencyjną o łącznej ilości wina stołowego, którą wyprodukowali w bieżącym roku winnym.

W tym celu, składają egzemplarz deklaracji produkcji przewidzianych w art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, oraz, gdzie stosowne, wypis z rejestrów określonych w art. 29 tego rozporządzenia. W przypadkach gdy deklaracja nie jest jeszcze gotowa, można przedstawić zaświadczenie tymczasowe.

5.  Bez uszczerbku dla przepisów art. 25 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, umowy określają co najmniej:

W odniesieniu do win stołowych umowy zawierają również:

6.  Państwa Członkowskie mogą żądać dalszych informacji w celu identyfikacji danego produktu.

Artykuł 30

Odstępstwo od przepisów artykułu 2 niniejszego rozporządzenia

Państwa Członkowskie mogą zezwolić na zawarcie umów przed dostarczeniem przez producentów dokumentacji, określonej w art. 2 niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem, że umowy takie zawierają oświadczenie producentów, iż wypełnili oni zobowiązania wymienione w tym artykule, lub spełniają wymogi określone w art. 58 tytuł III niniejszego rozporządzenia oraz że producenci zobowiązują się do dostarczenia pozostałych ilości niezbędnych do wykonania w pełni ich zobowiązań w terminie ustanowionym przez właściwy organ krajowy.

Dokumentację, określoną w akapicie pierwszym, dostarcza się do dnia 31 sierpnia danego roku winnego.

Artykuł 31

Początek okresu składowania

1.  Pierwszym dniem okresu składowania jest dzień następujący po dniu zawarcia umowy.

2.  Jednakże, jeżeli umowa dotyczy okresu składowania rozpoczynającego się po dniu następującym po dniu zawarcia umowy, pierwszy dzień okresu składowania nie może przypadać później niż 16 lutego.

Artykuł 32

Koniec okresu składowania

1.  Umowy składu dotyczące moszczu gronowego, skoncentrowanego moszczu gronowego oraz rektyfikowanego skoncentrowanego moszczu gronowego wygasają między dniem 1 sierpnia a dniem 30 listopada od dnia zawarcia umowy.

2.  Umowy składu win stołowych wygasają między dniem 1 września a dniem 30 listopada od dnia zawarcia umowy.

3.  W celu określenia daty wygaśnięcia umowa producenci przesyłają agencji interwencyjnej oświadczenie z podaniem ostatniego dnia obowiązywania umowy. Państwa Członkowskie ustanawiają wymogi dotyczące przedstawiania tych oświadczeń.

W przypadku braku oświadczenia umowy wygasają z dniem 30 listopada.

4.  Producenci, którzy nie ubiegali się o zaliczkę na mocy art. 38 niniejszego rozporządzenia, mogą sprzedać moszcz gronowy lub skoncentrowany moszcz gronowy na wywóz lub w celu wyprodukowania soku winogronowego od pierwszego dnia piątego miesiąca składowania.

W takich przypadkach producenci powiadamiają agencję interwencyjną zgodnie z ust. 3.

Agencje interwencyjne zapewniają, że produkty są rzeczywiście wykorzystywane zgodnie z podanym przeznaczeniem.

Artykuł 33

Wcześniejsze rozwiązanie umowy na żądanie producenta

1.  Producenci, którzy nie ubiegali się o zaliczkę na mocy art. 38 niniejszego rozporządzenia, mogą rozwiązać umowy składu z dniem 1 czerwca pod warunkiem, że Komisja wyraża na to zgodę w świetle tendencji rynkowych, informacji dotyczących zapasów i prognoz zbiorów.

2.  Ponadto, w przypadku gdy Komisja postanowi ograniczyć ilości objętych umowami w zgodnie z art. 29 ust. 5 lit. i) niniejszego rozporządzenia, producenci mogą jednostronnie rozwiązać umowę w całości lub w części w miesiącu następującym po opublikowaniu takiej decyzji.

Artykuł 34

Szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące składowania

1.  W okresie składowania oraz do ostatniego dnia obowiązywania umowy składowane produkty powinny:

▼M12

2.  Bez uszczerbku dla przepisów art. 6 produkty objęte umową mogą być poddawane tylko takim zabiegom i procesom enologicznym, które są niezbędne do ich konserwacji. Dopuszcza się zmianę ilości objętej umową, która nie może przekroczyć 2 % w odniesieniu do wina i 3 % w odniesieniu do moszczu gronowego, zagęszczonego moszczu gronowego i rektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego. W przypadku gdy nastąpiła zmiana w wysokości podatku VAT, dopuszczalną zmianę ustanawia się odpowiednio na poziomie 3 %–4 %.

▼M17

3.  Bez uszczerbku dla art. 33 oraz ust. 4, 5 i 6 niniejszego artykułu, w okresie obowiązywania umowy składu producenci nie mogą wprowadzać do obrotu produktu, którego dotyczy umowa, ani wysyłać go innym podmiotom.

W drodze odstępstwa od pierwszego akapitu producenci, w okresie obowiązywania umowy składu, mogą zawierać umowy sprzedaży dotyczące składowanych produktów, które stają się skuteczne z chwilą wygaśnięcia umowy składu. Mogą oni również podjąć zobowiązanie dostarczenia wina po wygaśnięciu umowy składu w celu dokonania jednej z destylacji, o których mowa w tytule III niniejszego rozporządzenia.

▼B

4.  Producenci powiadamiają agencję interwencyjną z wyprzedzeniem, w terminie, który zostanie ustanowiony przez zainteresowane Państwo Członkowskie o wszelkich zmianach następujących w okresie obowiązywania umowy:

5.  W przypadku gdy producenci zamierzają przewieść produkt, którego dotyczy umowa, do miejsca składowania usytuowanego gdzie indziej lub do obiektów nie należących do nich, produkt może zostać przewieziony tylko wówczas, gdy zezwoli na to agencja interwencyjna powiadomiona stosownie do przepisów ust. 4.

6.  Producenci, którzy zawarli umowy prywatnego składowania dotyczące moszczu gronowego, mogą przetwarzać cały moszcz lub jego część na skoncentrowany moszcz gronowy lub na rektyfikowany skoncentrowany moszcz gronowy w okresie obowiązywania umowy.

Producenci, którzy zawarli umowy prywatnego składowania dotyczące skoncentrowanego moszczu gronowego, mogą przetwarzać cały lub część tego moszczu na rektyfikowany skoncentrowany moszcz gronowy w okresie obowiązywania umowy.

Producenci mogą zlecić osobie trzeciej przeprowadzenie działalności przetwórczej, określonej w dwóch poprzednich akapitach, pod warunkiem, że wymienieni producenci są właścicielami produktów uzyskanych po przetworzeniu oraz że przedstawili uprzednio deklarację. Zainteresowane Państwo Członkowskie kontroluje tę działalność.

7.  Zainteresowani producenci powiadamiają agencję interwencyjną na piśmie o dniu rozpoczęcia przetwarzania określonego w ust. 6 niniejszego artykułu, miejscu i sposobie składowania produktu.

Agencja interwencyjna powinna otrzymać takie powiadomienie co najmniej 15 dni przed dniem rozpoczęcia działalności przetwórczej.

W ciągu jednego miesiąca od dnia zakończenia działalności przetwórczej producenci przesyłają agencji interwencyjnej sprawozdanie analityczne dotyczące produktu uzyskanego w wyniku tej działalności, zawierające co najmniej dane wymagane w odniesieniu do danego produktu na mocy art. 29 niniejszego rozporządzenia.

8.  Jeśli prowadzona jest działalność przetwórcza określona w ust. 6, kwota pomocy w odniesieniu do składowania produktu, którego dotyczy umowa, odpowiada:

Pomoc jest obliczana w odniesieniu do całego okresu składowania w oparciu o ilość produktu objętego umową przed przetworzeniem.

Artykuł 35

Zmiany dotyczące produktu w okresie składowania

1.  Jeżeli w okresie obowiązywania umowy całość lub część produktu objętego umową, przestaje spełniać wymogi określone w art. 34 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, producent niezwłocznie powiadamia o tym agencję interwencyjną. Do takiego powiadomienia producent dołącza sprawozdanie analityczne. Agencja interwencyjna rozwiązuje umowę dotyczącą danej ilości ze skutkiem od dnia przedstawienia sprawozdania analitycznego.

2.  Jeżeli kontrola przeprowadzona przez agencję interwencyjną lub jakąkolwiek inną agencję przeprowadzającą inspekcje ujawni, że w okresie obowiązywania umowy całość lub część produktu, którego dotyczy umowa, przestała spełniać warunki określone w art. 34 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, agencja interwencyjna rozwiązuje umowę dotyczącą danej ilości ze skutkiem od dnia przez nią określonego.

▼M12

Artykuł 35a

Kontrole

1.  Właściwe władze Państw Członkowskich podejmują wszelkie środki w celu zapewnienia przeprowadzenia kontroli niezbędnych do sprawdzenia tożsamości i objętości produktu objętego umową i w celu zgodności z art. 34.

2.  Producenci zobowiązani są do zezwolenia na kontrole określone w ust. 1 w każdym momencie.

▼B

Artykuł 36

Warunki przyznawania pomocy

1.  Z wyjątkiem przypadków siły wyższej:

2.  W przypadkach siły wyższej, agencja interwencyjna podejmuje takie działania, jakie uzna za niezbędne, biorąc pod uwagę powołane okoliczności.

▼M12

Artykuł 37

Wypłata pomocy

1.  Właściwy organ wypłaca pomoc nie później niż w terminie trzech miesięcy od wygaśnięcia umowy składu.

2.  W przypadkach gdy umowa została rozwiązana zgodnie z art. 33 lub 35 niniejszego rozporządzenia, pomoc jest wypłacana proporcjonalnie do rzeczywistego okresu obowiązywania umowy. Właściwy organ wypłaca pomoc nie później niż w terminie trzech miesięcy od dnia rozwiązania umowy.

Artykuł 38

Zaliczki

1.  Producenci mogą żądać wypłaty zaliczki na ich rzecz, pod warunkiem że na rzecz agencji interwencyjnej wniesione zostało zabezpieczenie w wysokości 120 % zaliczki. Bez uszczerbku dla przepisów art. 32 kwotę zaliczki oblicza się na podstawie kwoty pomocy dla danego produktu, jak określono w art. 25.

2.  Zaliczki wypłacane są przez agencję interwencyjną w terminie trzech miesięcy od przedstawienia dowodu potwierdzającego, że zabezpieczenie zostało złożone.

3.  Z chwilą wypłaty pomocy przez właściwy organ zabezpieczenie określone w ust. 1 podlega zwrotowi.

W przypadku utraty prawa do pomocy zgodnie z art. 36 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia zabezpieczenie podlega przepadkowi w całości.

Jeżeli stosowanie art. 36 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia powoduje, że kwota pomocy jest niższa niż kwota już wypłacona, zabezpieczenie zmniejsza się o 120 % kwoty nadpłaty należnej pomocy. Zabezpieczenia obniżone w ten sposób zwracane są nie później niż w ciągu trzech miesięcy od dnia wygaśnięcia umowy.

W przypadku zastosowania klauzuli przewidzianej art. 29 ust. 5 i) Państwa Członkowskie dokonują niezbędnych zmian.

▼B

Artykuł 39

Wina gatunkowe

Wino stołowe, które było przedmiotem umowy składu, nie może następnie zostać uznane za gatunkowe wino produkowane w określonym regionie geograficznym (psr) ani wykorzystywane do produkcji gatunkowego wina produkowanego w określonym regionie geograficznym (psr), gatunkowego wina musującego produkowanego w określonym regionie geograficznym (psr), gatunkowego wina likierowego produkowane w określonym regionie geograficznym (psr) lub gatunkowego wina półmusujacego produkowane w określonym regionie geograficznym (psr) zdefiniowanych w art. 54 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

TYTUŁ III

DESTYLACJA

Wstęp

Artykuł 40

Cel

Niniejszy tytuł ustanawia szczegółowe zasady stosowane w odniesieniu do destylacji, określonej w tytule III rozdział II rozporządzenia (WE) nr 1493/19999.

Artykuł 41

Definicje

1.  Dla celów niniejszego tytułu:

2.  Do celów niniejszego tytułu, osoby fizyczne lub prawne albo grupy takich osób innych niż producenci wina wzmocnionego do destylacji uważa się za gorzelników, jeżeli:

Osoby lub grupy uważane za gorzelników podlegają takim samym obowiązkom i korzystają z tych samych praw jak gorzelnicy.

3.  Państwa Członkowskie mogą zastrzegać, zgodnie z zasadami, które określą, że do celów zawarcia umów i dostarczania wina do destylacji, związki spółdzielni plantatorów winorośli mogą być na wniosek uznane za producentów ilości wina wytworzonego i dostarczanego przez spółdzielnie członkowskie. Te ostatnie w każdym razie posiadają nadal prawa i podlegają obowiązkom ustanowionym w przepisach wspólnotowych.

W przypadku zamiaru przeprowadzenia destylacji przez związek, na mocy niniejszego tytułu, w porozumieniu z zainteresowanymi spółdzielniami plantatorów winorośli w trakcie określonego roku winnego, związek powiadamia o tym agencję interwencyjną na piśmie. W takich wypadkach:

Do celów art. 2 niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy jedna lub kilka spółdzielni członkowskich nie zdoła wypełnić zobowiązań w nim określonych bez względu na ich konsekwencje związek wyłączony jest z obowiązku dostaw do destylacji, do limitu ilości wina dostarczonego w imieniu spółdzielni plantatorów winorośli, które dokonały naruszenia.

Państwa Członkowskie korzystające z możliwości przewidzianej w niniejszym ustępie informują o tym Komisję i powiadamiają ją o przyjętych przez nich w tym celu przepisach. Komisja informuje pozostałe Państwa Członkowskie.

▼M17

Artykuł 42

Zatwierdzanie gorzelników

1.  Państwa Członkowskie zatwierdzają gorzelników, którzy wystąpią ze stosownym wnioskiem oraz posiadają swoją siedzibę na ich terytorium.

2.  Państwa Członkowskie mogą cofnąć zatwierdzenie, tymczasowo lub na stałe, gorzelnikom niewypełniającym zobowiązań wypływających z niniejszego rozporządzenia.

3.  Państwa Członkowskie sporządzają listę zatwierdzonych gorzelników i przesyłają ją Komisji drogą elektroniczną. Powiadamiają również niezwłocznie Komisję o wszelkich zmianach wprowadzonych do tej listy.

Komisja publikuje te informacje na swoich stronach internetowych.

▼B

Artykuł 43

Alkohol uzyskany w wyniku destylacji

Wyłącznie następujące produkty można otrzymać poprzez destylację na mocy niniejszego tytułu:

W przypadku gdy otrzymuje się produkt określony w akapicie pierwszym lit. c) można go stosować pod urzędowym nadzorem do:

▼M12

W celach przeprowadzenia czynności destylacji określonych w niniejszym tytule Państwa Członkowskie podejmują niezbędne kroki w celu zapewnienia zgodności z obowiązkiem ustanowionym w akapicie drugim.

▼B

Artykuł 44

Metoda analityczna dotycząca alkoholu obojętnego

Załącznik V do niniejszego rozporządzenia ustala wspólnotowe metody służące do analizy alkoholu obojętnego tak, jak to określono w załączniku IV do tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ I

DESTYLACJA OBOWIĄZKOWA

Sekcja I:Destylacja produktów ubocznych produkcji wina

Artykuł 45

Obowiązek dostarczania produktów ubocznych do destylacji

1.  Producenci, którzy mają obowiązek przeprowadzenia destylacji zgodnie z art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, wywiązują się ze swoich zobowiązań dostarczenia do destylacji, nie później niż do dnia 15 lipca danego roku winnego:

▼M12

Państwa Członkowskie mogą przewidzieć dostawę przed terminem wskazanym w akapicie pierwszym.

▼B

W przypadku, gdy producenci prowadzą dostawy do gorzelnika, któremu cofnięto zatwierdzenie, dostarczane ilości mogą być zaliczone, ale nie przysługuje wówczas prawo do pomocy ze strony Wspólnoty.

▼M22

W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego, w odniesieniu do lat winiarskich 2004/2005 i 2005/2006 zmienia się określoną w akapicie pierwszym datę na dzień 31 sierpnia następnego roku winiarskiego.

▼M12 —————

▼B

Artykuł 46

Wymogi dotyczące produktów ubocznych dostarczonych do destylacji

1.  Nie naruszając art. 27 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 ilość alkoholu zawartego w produktach dostarczonych do destylacji przez producentów dostarczających wytłoczyny do wyrobu enocjaninu stanowi co najmniej 5 % ilości alkoholu zawartego w winie lub co najmniej 7 % w białych winach gatunkowych psr.

2.  W celu oznaczenia ilości alkoholu, który ma być dostarczony do destylacji w postaci produktów określonych w art. 48 niniejszego rozporządzenia, normalne stężenie alkoholu w % objętościowych, które ma dotyczyć różnych stref uprawy winorośli wynosi:

3.  W celu utrzymania kosztów destylacji w ramach dopuszczalnych granic, minimalne średnie wymagania, które muszą spełnić produkty uboczne winiarstwa w chwili dostawy do gorzelni są następujące:

4.  W przypadku producentów, którzy dostarczają wino własnej produkcji do przemysłu octu winnego, ilość alkoholu wyrażonego jako czysty alkohol, zawartego w dostarczonym winie, jest odejmowana od ilości alkoholu wyrażonego jako czysty alkohol, zawartego w winie, które ma być dostarczone do destylacji w celu wypełnienia zobowiązania, określonego w art. 27 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

▼M3

W przypadku producentów, którzy dostarczają wino i produkty uboczne ich własnej produkcji do nadzorowanych doświadczeń prowadzonych przez Państwa Członkowskie, stosuje się przepisy określone w art. 45, 46 i 47, a pomoc wypłacana jest na rzecz osoby upoważnionej do prowadzenia doświadczenia, według stawki 0,277 EUR/% obj./hl.

▼B

W przypadku doświadczeń, Państwo Członkowskie nie może przekroczyć 100 ton wytłoczyn i 100 ton osadów winiarskich na jedno doświadczenie.

Artykuł 47

Cena skupu

1.  Cenę skupu, określoną w art. 27 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, stosuje się do towarów luzem loco gorzelnia.

2.  Gorzelnicy płacą producentom cenę skupu, określoną w ust. 1 w okresie trzech miesięcy od dnia, w którym dana ilość została dostarczona do gorzelni.

Jednakże, dopóki producent nie zgłasza sprzeciwu, gorzelnicy mogą:

Gorzelnicy płacą producentom różnicę nie później, niż dnia 31 października.

▼M12

Artykuł 48

Pomoc wypłacana gorzelnikom

1.  Pomoc, określoną w art. 27 ust. 11 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, ustala się na % objętość alkoholu i na hektolitr produktu otrzymanego w wyniku destylacji w sposób następujący:

W przypadku gdy gorzelnik udowodni, że destylat lub surowy alkohol uzyskany w wyniku destylacji wytłoków został wykorzystany w inny sposób niż spirytusy destylowane z wytłoków, wypłaca się dodatkową kwotę 0,3139 EUR/% obj./hl.

2.  Pomoc nie należy się w odniesieniu do ilości wina dostarczonego do destylacji, przekraczającej o więcej niż 2 % zobowiązanie producenta określone w art. 45 niniejszego rozporządzenia.

▼B

Artykuł 49

Wyjątki od obowiązku dostawy do destylacji

1.  Obowiązków ustanowionych w art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 nie stosuje się do:

▼M12

2.  Producenci, którzy podczas danego roku winiarskiego nie wyprodukują sami we własnych obiektach więcej niż 25 hektolitrów wina lub moszczu gronowego zwolnieni są z obowiązku dostarczenia jakichkolwiek ilości.

▼B

3.  Dla tej części ich produkcji wina, rzeczywiście dostarczonej do gorzelni w celu destylacji zgodnie z art. 28 rozporządzenia nr 1493/1999, od producentów żąda się dostarczenia wyłącznie produktów ubocznych winiarstwa do destylacji, na mocy z art. 27 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

▼M17

4.  Zgodnie z art. 27 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, Państwa Członkowskie mogą ustalić dla całości lub części ich terytorium, iż niżej wymienieni producenci mogą dopełnić obowiązku dostawy produktów ubocznych, o których mowa w ust. 3 i 6 wymienionego artykułu, poprzez wycofanie tych produktów pod nadzorem:

▼B

Artykuł 50

Wycofywanie produktów

1.  Tylko następujący producenci mogą skorzystać z możliwości, określonej w art. 27 ust. 8 rozporządzenia 1493/1999:

2.  Do celów art. 27 ust. 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, produkty uboczne wycofuje się bezzwłocznie i nie później niż pod koniec roku winnego, w którym je uzyskano. Wycofanie razem ze wskazaniem szacowanych ilości odnotowywane jest w rejestrach, prowadzonych zgodnie z art. 70 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 lub poświadczane przez właściwy organ.

Wycofanie danych osadów winiarskich uznaje się za mające miejsce po denaturacji osadów w celu uniemożliwienia ich wykorzystania w winiarstwie i w przypadku gdy dostawa zdenaturowanych osadów dla stron trzecich została zapisana w rejestrach, określonych w akapicie pierwszym. Państwa Członkowskie podejmą środki niezbędne w celu zapewnienia kontroli takich transakcji.

Państwa Członkowskie, których produkcja wina przekracza 25 000 hektolitrów na rok sprawdzają za pomocą co najmniej pobierania próbek czy średnie minimalne stężenie alkoholu, określone w art. 51, jest zgodne i czy wszystkie produkty uboczne zostały wycofane w ustalonych terminach.

Artykuł 51

Wymogi dotyczące wycofanych produktów ubocznych

Minimalne stężenie czystego alkoholu produktów ubocznych winiarstwa wycofywanych pod nadzorem na mocy art. 27 ust. 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 jest następujące:

Sekcja II:Destylacja wina z winogron o podwójnym przeznaczeniu

▼M9

Artykuł 52

Określenie ilości normalnie produkowanej

1.  W przypadku wina otrzymywanego z odmian winogron sklasyfikowanych jako odmiany zarówno winne i odmiany przeznaczone dla innych celów, jak określono w art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, całkowita ilość normalnie produkowana zostanie ustalona dla każdego zainteresowanego regionu.

Całkowita ilość normalnie produkowana obejmuje:

Okres referencyjny obejmuje następujące lata winne:

▼M16

▼M24

▼M14

Jednakże w przypadku wina otrzymanego z odmian winogron sklasyfikowanych jako odmiany winogron do produkcji wina oraz jako odmiany do produkcji wyrobów spirytusowych destylowanych z wina o określonej nazwie pochodzenia, całkowita ilość normalnie produkowana w tym regionie podczas okresu referencyjnego zostaje zmniejszona o ilości, które poddane zostały destylacji w celu innym niż produkcja wyrobów spirytusowych destylowanych z wina o określonej nazwie pochodzenia w tym okresie. Ponadto, tam gdzie ilość wina normalnie wytwarzanego w regionie przekracza 5 milionów hl, ta całkowita ilość normalnie wytwarzanego wina zostaje pomniejszona o 1,4 milionów hl w odniesieniu ►M20  w latach winiarskich 2001/2002 do 2006/2007 ◄ .

▼M9

2.  W regionach wymienionych w ust. 1 ilość normalnie produkowaną na hektar ustalają zainteresowane Państwa Członkowskie poprzez określenie dla tego samego okresu referencyjnego wymienionego w tym ustępie udziału wina otrzymywanego z winogron odmian sklasyfikowanych na terenie tej samej jednostki administracyjnej jako zarówno odmiany winogron winnych, jak i odmian winogron stosowanych dla innych celów.

Od roku winnego 1998/1999 w zakresie wina otrzymywanego z winogron odmian sklasyfikowanych w tej samej jednostce administracyjnej zarówno odmiany winogron winnych, jak i odmian dla produkcji napojów spirytusowych z wina z oznaczeniem pochodzenia, Państwa Członkowskie zezwolą producentom na otrzymywanie premii z roku winnego 1997/98 w zamian za stałe zrzeczenie się części ich areału uprawy winogron, co zostało określone w art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 w celu utrzymania po karczowaniu w ciągu pięciu lat winnych, ilości normalnie produkowanej na poziomie wykazanym przed karczowaniem.

Artykuł 53

Określenie ilości wina przeznaczonego do destylacji

1.  Wszyscy producenci podlegający zobowiązaniu na mocy art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 dokonują destylacji całkowitej ilości ich produkcji przeznaczonej do wytwarzania wina pomniejszonej o ilość normalnie produkowaną określoną w art. 52 ust. 2 oraz ilości wina przywożonego z obszaru Wspólnoty w ciągu danego roku winnego.

Dodatkowo producenci mogą odjąć od ilości przewidzianych do destylacji na podstawie powyższej kalkulacji maksymalną ilość 10 hl.

2.  W przypadku kiedy ilość normalnie produkowana jest większa niż 5 mln hl, całkowita ilość wina przeznaczonego do destylacji na mocy art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 zostanie określona dla każdego regionu przez Państwo Członkowskie. Obejmie ono całkowitą ilość przeznaczoną do produkcji wina pomniejszoną o całkowitą ilość normalnie produkowaną, jak określono w art. 52, oraz ilości wina wywożonego z obszaru Wspólnoty w ciągu danego roku winnego.

W powyższych regionach:

Artykuł 54

Terminy dostaw wina do destylacji

Wino należy dostarczyć do zatwierdzonej gorzelni najpóźniej do 15 lipca danego roku winnego.

W przypadkach uregulowanych w art. 68 niniejszego rozporządzenia, wino należy dostarczyć do destylacji do zatwierdzonego producenta wina (gdzie wino nasycane jest alkoholem) najpóźniej do 15 czerwca danego roku winnego.

W celu odjęcia ilości wina od ilości przeznaczonych do destylacji, wino jest wywożone z obszaru Wspólnoty najpóźniej do 15 lipca danego roku winnym.

Artykuł 55

Cena skupu

1.  W terminie trzech miesięcy od dostawy, gorzelnia płaci producentom za dostarczoną ilość cenę skupu wymienioną w art. 28 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999. Powyższa cena obowiązuje na bazie EXW produkcji ilości masowych.

2.  W przypadku wina otrzymywanego z odmian winogron sklasyfikowanych zarówno jako odmiany winne winogron, jak i odmiany do produkcji napojów spirytusowych destylowanych z wina, zgodnie z art. 28 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, Państwa Członkowskie mogą zróżnicować cenę skupu płaconą producentom z zastrzeżeniem rentowności. Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie gwarantują przeciętną cenę faktycznie płaconą za całe destylowane wino na poziomie 1,34 EUR/% vol/hl.

Artykuł 56

Pomoc wypłacana gorzelniom

Pomoc przewidzianą w art. 28 ust. 5 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 ustala się na bazie mocy alkoholowej obliczanej jako objętość na hl produktu otrzymywanego w procesie destylacji, jak następuje:

W przypadku skorzystania z możliwości zróżnicowania ceny skupu zgodnie z art. 55 ust. 2, wspomniane w pierwszym akapicie dopłaty są różnicowane o równoważną kwotę.

Nie wypłaca się żadnej dopłaty za alkohol otrzymany z ilości wina dostarczonego do destylacji, która przekracza o więcej niż 2 % kwotę, jaką producent przedestylował na podstawie art. 53 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 57

Wyjątki odnośnie zakazu przenoszenia wina

W przypadku odstępstwa na mocy art. 28 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, wino objęte tym artykułem może zostać przeniesione do:

▼B

Sekcja III:Przepisy wspólne stosowane w odniesieniu do sekcji I i II niniejszego rozdziału

Artykuł 58

Dostawy częściowe

▼M12

Producenci podlegający jednemu z obowiązków określonych w art. 45 lub 54 niniejszego rozporządzenia, którzy dostarczyli co najmniej 90 % ilości produktu, który zobowiązali się dostarczyć do dnia 15 lipca bieżącego roku winiarskiego, mogą wykonać swoje zobowiązanie, dostarczając pozostałą ilość przed terminem ustalanym przez właściwy organ krajowy, który nie może przypadać później niż do dnia 31 lipca następnego roku winiarskiego.

▼B

W takich przypadkach:

▼M14

▼B

▼M14 —————

▼B

Artykuł 59

Dowód dostawy

Gorzelnicy dostarczają producentom dowód dostawy do dnia 31 sierpnia następnego roku winnego z zaświadczeniem stwierdzającym co najmniej: gatunek, ilość i stężenie alkoholu w % objętościowych dostarczonych produktów, jak również terminy dostaw.

Jednakże w przypadku, gdy producenci dostarczają produkty, które zostały poddane destylacji w gorzelni znajdującej się w Państwie Członkowskim innym niż państwo, w którym produkt został uzyskany, gorzelnik zwraca się z prośbą, aby agencja interwencyjna Państwa Członkowskiego w którym dokonano destylacji, poświadczyła urzędowym dokumentem, przewidzianym w art. 70 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, obejmującym transport produktów, że gorzelnia przejęła dane produkty. Gorzelnik przesyła producentowi należycie poświadczony egzemplarz dokumentu w okresie jednego miesiąca od otrzymania produktów, które mają być poddane destylacji.

▼M22

W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego, w odniesieniu do lat winiarskich 2004/2005 i 2005/2006 zmienia się określoną we wspomnianym akapicie datę na dzień 15 września następnego roku winiarskiego.

▼B

Artykuł 60

Dowody, które mają być dostarczone przez gorzelników agencjom interwencyjnym

1.  W celu zakwalifikowania się do uzyskania pomocy, gorzelnicy składają agencji interwencyjnej wniosek, nie później niż do dnia 30 listopada po danym roku winnym, załączając do wniosku w odniesieniu do ilości produktów nim objętych:

Jednakże Państwa Członkowskie mogą przewidzieć uproszczenie dotyczące przedstawiania dowodu zapłaty minimalnej ceny skupu za destylację produktów ubocznych winiarstwa po otrzymaniu zgody Komisji na takie uproszczenie.

2.  W przypadku gdy producenci przeprowadzają destylację samodzielnie, dokumenty określone w ust. 1 zastępowane są deklaracją ostemplowaną przez właściwy organ Państwa Członkowskiego, podającą co najmniej:

3.  Dowód zapłaty minimalnej ceny można zastąpić dowodem o wniesieniu zabezpieczenia na rzecz agencji interwencyjnej. Zabezpieczenie jest równe 120 % kwoty pomocy, o którą się ubiegano.

W takich przypadkach, dowód, że gorzelnik zapłacił pełną cenę skupu, określoną w art. 27 ust. 9 lub w art. 28 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, dostarczany jest agencji interwencyjnej nie później, niż ostatniego dnia lutego następującego po danym roku winnym.

4.  W przypadkach określonych w art. 47 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, dowód zapłaty ceny skupu zastępuje się dowodem o dokonaniu płatności na rachunek.

5.  Agencja interwencyjna wypłaca pomoc gorzelnikowi lub, w przypadkach określonych w ust. 2, producentowi nie później niż trzy miesiące po złożeniu wniosku wraz w wymaganymi dokumentami.

▼M12

W przypadku destylacji określonej w art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 oraz w przypadku gdy Państwo Członkowskie różnicuje cenę skupu według plonu z hektara, jak przewidziano w art. 55 ust. 2, okres wskazany w akapicie pierwszym wynosi siedem miesięcy.

▼M12 —————

▼B

Artykuł 61

Terminy destylacji

1.  Każde wino dostarczone w celu wykonania obowiązku ustanowionego w art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 nie może być destylowane przed dniem 1 stycznia danego roku winnego.

2.  Nie później niż do dnia 10 każdego miesiąca, gorzelnicy przesyłają agencji interwencyjnej oświadczenie o ilościach przedestylowanych produktów i ilościach produktów uzyskanych z destylacji, te ostatnie w podziale na kategorie zgodnie z art. 43 niniejszego rozporządzenia.

3.  Destylacja nie może odbywać się po dniu 31 lipca danego roku winnego.

▼M22

Jednak w odniesieniu do lat winiarskich 2004/2005 i 2005/2006 zmienia się określoną w akapicie pierwszym datę na dzień 15 września następnego roku winiarskiego.

▼B

Artykuł 62

Dostawa alkoholu do agencji interwencyjnej

1.  Bez uszczerbku dla stosowania przepisów art. 27 ust. 12 i art. 28 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, gorzelnicy mogą dostarczać agencji interwencyjnej produkty o stężeniu alkoholu wynoszącym co najmniej 92 % obj. najpóźniej do dnia 30 listopada następującego po danym roku winnym.

Czynności niezbędne do uzyskania produktu, określonego w akapicie pierwszym, mogą być przeprowadzane w obiektach gorzelnika dostarczającego omawiany produkt agencji interwencyjnej lub w obiektach gorzelni działającej na zlecenie.

Z wyjątkiem przypadków, w których stosuje się przepisy niniejszego artykułu ust. 2 akapit drugi, gorzelnicy dostarczający produkty agencji interwencyjnej nie mogą fizycznie przetrzymywać dostarczanego alkoholu w ich własnych pomieszczeniach; musi on być składowany w pomieszczeniach należących do agencji interwencyjnej.

▼M8

Bez względu na akapit pierwszy, w odniesieniu do Portugalii i roku winnego 2000/01, gorzelnie mogą dostarczać produkty o zawartości alkoholu przynajmniej 92 % obj. do agencji interwencyjnej najpóźniej do 31 grudnia po tym sezonie.

▼M12

2.  Cena, która ma być zapłacona gorzelnikom przez właściwy organ za dostarczony produkt, ustalana jest w % obj./hl w następujący sposób:

W przypadkach gdy alkohol składuje się w pomieszczeniach, w których jest wytwarzany, powyższe ceny są pomniejszane o 0,5 % obj./hl alkoholu.

▼M12 —————

▼B

4.  W przypadku gorzelników, którzy otrzymali pomoc na mocy art. 48 i 56 niniejszego rozporządzenia, ceny, określonych w ust. 2 są pomniejszane o kwotę równą kwocie pomocy.

5.  Agencja interwencyjna płaci gorzelnikom nie później niż trzy miesiące po terminie dostarczenia alkoholu, pod warunkiem, że przedstawione zostały dokumenty i dowód, określone w art. 60.

▼M11

ROZDZIAŁ II

DESTYLACJA NIEOBOWIĄZKOWA

Artykuł 63

Cel

Niniejszy rozdział ustanawia szczegółowe zasady stosowania ustaleń dotyczących destylacji wina do produkcji pitnego alkoholu określonej w art. 29 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

Artykuł 63a

Okres trwania destylacji

▼M15

1.  Destylacja wina stołowego i wina nadającego się do otrzymania wina stołowego, określonego w art. 29 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, otwierana jest w ►M17  na okres od 1 października do 23 grudnia ◄ każdego roku winiarskiego.

▼M11

2.   ►M15  Ilość wina stołowego i wina nadającego się do otrzymania wina stołowego, w odniesieniu do której każdy producent może podpisać umowę, ograniczona jest do wartości procentowej, która zostanie określona na podstawie produkcji zadeklarowanej podczas jednego z trzech ostatnich lat winiarskich, włączając produkcję dotyczącą bieżącego roku, jeżeli została już zadeklarowana. Podczas danego roku producent nie może zmienić roku produkcji wybranego jako rok referencyjny do obliczenia omawianej wartości procentowej. ►M22  W latach winiarskich 2004/2005, 2005/2006 i 2006/2007 tę wartość ustala się na 25 %. ◄  ◄

Ilością wyprodukowanego wina stołowego oraz wina nadającego się do produkcji wina stołowego jest wyłącznie ta, która została podana jako wino w kolumnie zatytułowanej Wina stołowe w deklaracji wyprodukowanych ilości określonej w tabeli C rozporządzenia Komisji (WE) nr 1282/2001 ( 8 ).

3.  Każdy producent, który podczas bieżącego roku produkcji wina produkuje wino stołowe lub wino nadające się do produkcji wina stołowego, może zawrzeć jeden lub więcej kontraktów lub złożyć jedną lub więcej deklaracji określonych w art. 65 niniejszego rozporządzenia. Do kontraktów lub deklaracji dołącza się również dowody wniesienia zabezpieczenia w wysokości 5 EUR za hektolitr. Takie kontrakty lub deklaracje nie mogą być przenoszone.

▼M17

4.  Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję najpóźniej do dnia 15 stycznia bieżącego roku winnego o całkowitych ilościach objętych umowami lub zobowiązaniami przedstawionymi zgodnie z art. 65 ust. 1, dotyczącymi destylacji, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, w okresie określonym w tym artykule.

▼M11

5.  Jeśli ilości objęte kontraktami lub deklaracjami notyfikowanymi Komisji do daty określonej w ust. 4 przekraczają lub mogą przekroczyć ilości odpowiadające dostępnym środkom budżetowym lub znacznie przekraczają zdolność absorpcji sektora alkoholu pitnego, Komisja ustali jednolitą wartość procentową dla zatwierdzenia ilości objętych przez te kontrakty lub deklaracje. W takim przypadku zwalnia się zabezpieczenie określone w ust. 3 na ilości notyfikowane, ale niezatwierdzone.

6.  Państwa Członkowskie zatwierdzą takie kontrakty lub deklaracje ►M17  w okresie od 30 stycznia do 20 lutego ◄ :

Jednakże dla roku produkcji wina 2002/03 powyższymi datami są 1 lutego oraz 20 lutego.

Państwa Członkowskie notyfikują Komisji całkowitą ilość w ramach zatwierdzonych kontraktów najpóźniej do 20 marca bieżącego roku winiarskiego.

Kontrakty lub deklaracje złożone właściwym organom administracyjnym w Państwach Członkowskich, ale nienotyfikowane Komisji w zastosowaniu ust. 4, nie mogą zostać zatwierdzone.

▼M17

7.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 6, Państwa Członkowskie mogą zatwierdzić takie umowy przed dniem 30 stycznia dla ilości nieprzekraczającej 40 % ilości podanej w tych umowach lub zobowiązaniach.

▼M11

8.  Ilości wina, które mają być dostarczone w ramach kontraktu, zostaną dostarczone do destylarni najpóźniej do 15 lipca roku produkcji wina.

▼M13

Dla roku winnego 2002/03 datą określoną w akapicie pierwszym jest dzień 31 sierpnia następnego roku winnego.

▼M11

9.  Zabezpieczenie określone w ust. 3 zostanie zwolnione proporcjonalnie do dostarczonych ilości, kiedy producent przedstawi dowody dostawy do destylarni. W przypadku gdy kontrakt jest wykonany na co najmniej 95 % ilości, na którą został zawarty, zabezpieczenie zwalnia się w całości.

10.  Wino dostarczone do destylarni zostanie poddane destylacji najpóźniej do 30 września następnego roku produkcji wina.

▼M13

Dla roku winnego 2002/03 datą określoną w akapicie pierwszym jest dzień 15 listopada następnego roku winnego.

▼M11

Artykuł 64

Wysokość pomocy i stosowane zasady

1.  Podstawowa pomoc określona w art. 29 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, która wypłacana jest destylatorom lub, w przypadkach określonych w art. 65 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, producentom dla wina destylowanego w niniejszym rozdziale, zostanie ustalona w przeliczeniu na moc alkoholową objętościowo na hektolitr produktu otrzymanego z destylacji, jak następuje:

Wnioski o pomoc muszą być złożone właściwym władzom najpóźniej 30 listopada następnego roku produkcji wina.

Właściwe władze wypłacą pomoc w terminie trzech miesięcy od daty przedłożenia dowodu określonego w art. 65 ust. 8 niniejszego rozporządzenia.

2.  Dodatkowa pomoc na magazynowanie alkoholu otrzymanego z destylacji określonej w art. 29 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 wynosi 0,00042/% EUR na obj./hl produktu otrzymanego z destylacji na dzień.

Wnioski o magazynowanie muszą zostać złożone właściwym władzom najpóźniej miesiąc przed datą rozpoczęcia magazynowania. Wnioski mogą dotyczyć tylko alkoholu, który już został wyprodukowany. Stwierdzają one przynajmniej ilość i charakterystykę produktu, który jest magazynowany, oraz przewidywane daty rozpoczęcia i zakończenia magazynowania.

Jeżeli właściwe władze nie wniosą sprzeciwu w powyższym terminie jednego miesiąca, datę planowanego rozpoczęcia magazynowania uważa się za rzeczywistą datę rozpoczęcia.

Dodatkową pomoc wypłaca się wyłącznie destylatorom i tylko:

Ilość alkoholu, na którą destylator może zawierać kontrakty na magazynowanie w ciągu danego roku produkcji wina, nie może przekraczać ilości produktów otrzymanych przez tego destylatora w wyniku destylacji, zgodnie z niniejszym rozdziałem, podczas tego roku produkcji wina lub na rok lub dwa lata przed nim.

Produkty destylacji spełniające niezbędne wymogi kontraktów na magazynowanie będą otrzymane przez samego destylatora podczas lat produkcji wina określonych w powyższym ustępie lub, w danym wypadku, w ciągu poprzednich lat produkcji wina.

Margines tolerancji wynoszący 0,2 % na miesiąc, obliczony w odniesieniu do zawartości alkoholu, zostaje dopuszczony w odniesieniu do magazynowanej ilości produktów otrzymanych z destylacji. W przypadku gdy ta wartość procentowa nie jest przekroczona, pomoc jest wypłacana; jeżeli zostaje przekroczona, nie wypłaca się pomocy.

Wnioski o pomoc muszą zostać złożone właściwym władzom najpóźniej sześć miesięcy po zakończeniu okresu magazynowania. Państwa Członkowskie uchwalą szczegółowe zasady w tym zakresie.

Właściwe władze wypłacają dodatkową pomoc najpóźniej trzy miesiące po dacie, kiedy wniosek o pomoc został złożony.

▼M17

Po złożeniu wniosku dotyczącego składowania i aż do końca okresu składowania, dokonywanie wszelkich zmian dotyczących pojemników i miejsca składowania wymaga uprzedniego zezwolenia właściwych władz.

▼M11

3.  Produkty destylacji kwalifikujące się do otrzymania pomocy na mocy niniejszego artykułu nie mogą później zostać zakupione przez władze publiczne. Jeżeli jednak destylatorzy zechcą sprzedać swój alkohol władzom publicznym, muszą najpierw zwrócić pomoc, jaką otrzymali.

Jako wyjątek, pierwszy akapit nie ma zastosowania do ilości alkoholu sprzedanego przez władze publiczne w ramach programów, które nie kolidują z tradycyjnym zastosowaniom, takich jak programy rolno-środowiskowe dotyczące sprzedaży alkoholu dla sektora paliwowego.

▼B

ROZDZIAŁ III

PRZEPISY WSPÓLNE DLA ROZDZIAŁÓW I ORAZ II

Sekcja I:Ogólne

Artykuł 65

Umowy dostawy

1.  Wszyscy producenci mający zamiar dostarczać wino własnej produkcji do destylacji na mocy art. 29 i 30 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, zawierają jedną lub kilka umów dostawy, zwanych dalej „umowami” z jednym lub kilkoma gorzelnikami. Gorzelnicy przedstawiają takie umowy właściwej agencji interwencyjnej do zatwierdzenia przed terminem, który zostanie określony, zgodnie z ustaleniami przyjętymi przez Państwa Członkowskie.

Wraz z umową, agencji interwencyjnej przedstawia się dowód potwierdzający, że producenci faktycznie wyprodukowali i posiadają ilość wina, która zostanie dostarczona. Taki dowód może nie być wymagany w Państwach Członkowskich, w których władze posiadają już odpowiedni dowód na mocy innych ustaleń.

Producenci podlegający zobowiązaniom ustanowionym w art. 27 i 28 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 dostarczają gorzelnikom również dowód, że wypełnili te zobowiązania w trakcie okresu ustalonego w art. 2 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

2.  Umowy zawierają co najmniej następujące informacje na temat wina objętego umową:

Producenci nie mogą dostarczać wina do destylacji, dopóki ich umowa nie została zatwierdzona przez właściwą agencję interwencyjną. Właściwy organ może ograniczać liczbę umów, które producent może zawrzeć.

W przypadku, gdy destylacja przeprowadzana jest w Państwie Członkowskim innym niż to, w którym umowa została zatwierdzona, agencja interwencyjna, która zatwierdziła umowę, przesyła jej kopię agencji interwencyjnej Państwa Członkowskiego, w którym dokonano destylacji.

▼M11

3.  Producenci określeni w ust. 1 niniejszego artykułu, którzy sami posiadają urządzenia do destylacji i którzy zamierzają przeprowadzać destylację objętą niniejszym rozdziałem, złożą właściwym władzom deklarację dostawy do destylacji, zwaną dalej deklaracją, do zatwierdzenia przed datą, która zostanie określona.

Producenci w strefie A hodowli wina lub w niemieckiej części strefy B hodowli wina lub na obszarach porośniętych winoroślami w Austrii, o których mowa w art. 27 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, mogą zlecić przeprowadzenie destylacji, określonej w niniejszym rozdziale, w pomieszczeniach zatwierdzonego destylatora pracującego na zlecenie podwykonania. W tym celu złożą oni deklarację dostawy do destylacji, zwaną dalej deklaracją, właściwym władzom, do zatwierdzenia przed datą, która zostanie określona.

▼B

Producenci podlegający obowiązkom, określonym w art. 27 i 28 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, dostarczają również agencji interwencyjnej dowód, że wykonali te obowiązki w trakcie okresu referencyjnego ustalonego w art. 2 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

▼M17

4.  Do celów ust. 3 umowę można zastąpić:

▼B

5.  Cechy charakterystyczne wina dostarczanego do destylacji muszą być takie same, jak te wskazane w umowie lub deklaracji określonej w niniejszym artykule.

Pomoc się nie należy:

6.  Gorzelnicy płacą producentom ceny ustalone na % obj. alkoholu i na hektolitr, na mocy art. 29 lub 30 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, za dostarczone im wino, ceny takie stosuje się do towarów luzem loco zakład producenta.

7.  Gorzelnicy płacą producentom minimalną cenę nabycia, określoną w ust. 6, w okresie trzech miesięcy od dostawy wina, pod warunkiem, że producenci dostarczyli właściwemu organowi dowód, określony w niniejszym artykule ust. 1 akapit trzeci, w okresie dwóch miesięcy od dostawy. Jeżeli wymieniony dowód został dostarczony w okresie dłuższym niż dwa miesiące po dostawie, gorzelnicy płacą w okresie jednego miesiąca. ►M11  Państwa Członkowskie mogą określić krótsze terminy lub szczegółowe daty dla przedłożenia tego dowodu właściwym władzom. ◄

▼M17

W przypadkach gdy istnieją uzasadnione wątpliwości co do spełnienia odpowiednich warunków destylacji przez daną partię wina, właściwy organ Państwa Członkowskiego może przedłużyć termin płatności określony w akapicie pierwszym o maksymalnie trzy miesiące.

▼M11

8.  Destylatorzy prześlą właściwym władzom w terminie ustalonym przez Państwo Członkowskie:

▼B

W przypadku, określonym w ust. 9, producenci mają obowiązek dostarczyć tylko dowód określony powyżej w lit. b).

Nie później niż do dnia 10 każdego miesiąca gorzelnicy przesyłają agencji interwencyjnej oświadczenie o ilościach produktów poddanych destylacji oraz produktów uzyskanych w poprzednim miesiącu, te ostatnie z podziałem na kategorie zgodnie z art. 43 niniejszego rozporządzenia.

9.  Jeżeli destylacja jest prowadzana przez samych producentów działających jako gorzelnicy lub przez gorzelników działających w imieniu producenta, informacje wymagane na mocy ust. 8 przekazywane są przez producenta właściwej agencji interwencyjnej.

10.  Państwa Członkowskie przeprowadzają reprezentatywne kontrole na miejscu dotyczące wina objętego umowami i sprawdzają w szczególności:

Kontrola może być przeprowadzona w każdej chwili od dnia przedstawienia umowy do dnia jej zatwierdzenie i dostawy wina do gorzelni. Państwa Członkowskie po przyjęciu bardziej skutecznych ustaleń dotyczących kontroli przewidzianej w niniejszym ustępie akapit pierwszy lit. a) przeprowadzają kontrole, tylko po wprowadzeniu produktów do gorzelni.

▼M1

W przypadku, gdy rzeczywiste stężenie alkoholu w % objętościowych podane jest w umowie, dozwolona jest rozbieżność 1 % objętościowego między stężeniem wskazanym a stężeniem ustalonym przy przeprowadzaniu kontroli.

Artykuł 65a

Wymagania dotyczące alkoholu uzyskiwanego w wyniku destylacji niektórych win

Wyłącznie produkty o stężeniu alkoholu wynoszącym 92 % objętościowe lub więcej mogą być uzyskiwane w wyniku bezpośredniej destylacji win otrzymywanych z winogron odmian sklasyfikowanych w tej samej jednostce administracyjnej jako odmiany winorośli właściwej oraz jako odmiany przeznaczone do produkcji alkoholu winnego.

▼B

Artykuł 66

Zaliczki

1.  Gorzelnicy lub, w przypadku określonym w art. 65 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, producenci mogą ubiegać się o wypłatę zaliczkową równą kwocie pomocy ustalonej dla danej czynności destylacji, pod warunkiem, że złożyli zabezpieczenie na rzecz agencji interwencyjnej. Zabezpieczenie to jest równe 120 % wysokości powołanej kwoty.

Kwota, określona w akapicie pierwszym, jest obliczana na % obj. alkoholu podanego dla wina objętego umową lub deklaracją dostawy i na hektolitr tego wina, lub na hektolitr czystego alkoholu w przypadku pomocy dodatkowej, określonej w art. 64 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia. Agencja interwencyjna wypłaca zaliczki nie później niż trzy miesiące po przedstawieniu dowodu, że zabezpieczenie zostało wniesione, pod warunkiem, że umowa została zatwierdzona.

▼M17

2.  Agencja interwencyjna zwraca zabezpieczenie po przedstawieniu, w przewidzianym terminie, dowodów określonych w art. 65 ust. 8.

▼B

Artykuł 67

Udział EFOGR w kosztach destylacji

1.  Sekcja Gwarancji EFOGR finansuje część wydatków ponoszonych przez agencje interwencyjne w przejmowaniu alkoholu.

Udział finansowy jest równy kwocie pomocy ustalonej na mocy art. 48 i 56 oraz art. 68 lit. a) niniejszego rozporządzenia i stosownie do art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

▼M12

Zaliczka na cenę płaconą gorzelnikom przez agencję interwencyjną, która może być określona na podstawie destylacji określonej w art. 30 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, jest taka sama jak wysokość pomocy określona w akapicie drugim.

▼B

2.  Do omawianego udziału stosuje się przepisy art. 4 i 6 rozporządzenia (WE) nr 1258/1999 ( 9 ).

Sekcja II:Wino wzmocnione

Artykuł 68

Przetwarzanie na wino wzmacniane

1.  Wino destylowane na mocy niniejszego rozporządzeniem może być wzmocnione. W takich przypadkach jedynym produktem, który można uzyskać poprzez destylację tak wzmocnionego wina jest spirytus winny.

2.  Wino jest wzmacniane do destylacji tylko pod urzędowym nadzorem.

W tym celu:

3.  Wino jest wzmacniane do destylacji w trakcie okresu ustalonego dla omawianej czynności destylacji.

4.  Państwa Członkowskie mogą ograniczyć liczbę miejsc, w których można wzmacniać wino do destylacji, w celu zapewnienia najskuteczniejszej metody nadzoru.

Artykuł 69

Przygotowanie wina wzmocnionego

1.  W przypadkach, gdy korzysta się z możliwości określonej w art. 68 ust. 1 oraz w przypadku, gdy wino nie jest wzmacniane przez lub w imieniu gorzelnika, producenci zawierają umowę dostawy z zatwierdzonym wytwórcą wzmocnionego wina i przedkładają ją do zatwierdzenia właściwej agencji interwencyjnej.

Jednakże w przypadku producentów zatwierdzonych jako wytwórcy wina wzmocnionego i którzy mają zamiar wzmacniać wino do destylacji samodzielnie, umowę określoną w akapicie pierwszym zastępuje się deklaracją dostawy.

2.  Umowy i deklaracje, określone w ust. 1, objęte są zasadami przyjmowanymi przez Państwa Członkowskie.

3.  Wytwórcy wzmocnionego wina płacą producentom co najmniej minimalną cenę skupu ustaloną dla destylacji, jak przewidziano w art. 27-30 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 dla dostarczanych win. Cenę tę stosuje się do towarów luzem:

Z zastrzeżeniem niezbędnych dostosowań, wytwórcy wina wzmacnianego do destylacji podlegają tym samym obowiązkom co gorzelnicy, na mocy niniejszego tytułu.

Pomoc, która zostanie wypłacona wytwórcom wzmacnianego wina ustalana jest na % objętościowe rzeczywistego stężenia alkoholu i na hektolitr wina następująco:

▼M1

W przypadku, gdy cena zakupu jest zróżnicowana, jak przewidziano w art. 55 ust. 2, pomoc określoną w akapicie poprzedzającym tiret drugie różnicuje się w ten sam sposób.

▼B

Właściwa agencja interwencyjna wypłaca pomoc wytwórcom wzmacnianego wina pod warunkiem, że wniosą zabezpieczenie równe 120 % kwoty pomocy, która zostanie przyznana. Jednakże nie wymaga się zabezpieczenia w przypadku gdy wszystkie wymogi wypłaty pomocy zostały spełnione.

W przypadku gdy wytwórcy wzmacniają wino w połączeniu z innymi czynnościami destylacji, regulowanymi różnymi przepisami rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, mogą oni złożyć jedno zabezpieczenie. W takich przypadkach zabezpieczenie jest równe 120 % całej wysokości pomocy, która ma być wypłacona na wzmacnianie w połączeniu z wymienionymi czynnościami destylacji.

Agencja interwencyjna zwraca zabezpieczenie po przedstawieniu, w uzgodnionym terminie:

W przypadkach, objętych ust. 1 akapit drugi, producent ma obowiązek dostarczyć agencji interwencyjnej jedynie dowód, określony powyżej w lit. a).

Artykuł 70

Destylacja w innym Państwie Członkowskim

1.  Nie naruszając art. 69 ust. 4 niniejszego rozporządzenia w przypadku gdy wzmacniane wino jest destylowane w Państwie Członkowskim innym niż to, w którym umowa lub deklaracja zostały zatwierdzone, pomoc wypłacana za różne czynności destylacji można wypłacić gorzelnikom pod warunkiem, że złożą oni wnioski do agencji interwencyjnej Państwa Członkowskiego, na którego terytorium destylacja ma miejsce, nie później niż dwa miesiące po terminie ostatecznym, określonym dla przeprowadzenia danej destylacji.

2.  Wnioskom określonym w ust. 1 towarzyszy:

3.  W przypadkach określonych w ust. 1, wytwórcy wzmacnianego wina nie muszą wnosić zabezpieczenia przewidzianego w art. 69 ust. 4.

4.  Agencja interwencyjna wypłaca pomoc nie później, niż trzy miesiące po złożeniu wniosku i dokumentów wymienionych w ust. 2.

Artykuł 71

Zasady szczególne

1.  W przypadkach określonych w art. 69 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, umowa lub deklaracja dostawy do wzmacniania do destylacji przedkładana jest właściwej agencji interwencyjnej do zatwierdzenia nie później niż do dnia 31 grudnia danego roku winnego. Agencja interwencyjna powiadamia producenta o wynikach postępowania zatwierdzającego w ciągu 15 dni od dnia przedłożenia umowy lub deklaracji.

2.  W przypadkach destylacji na mocy art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, nie może być wzmacniane żadne wino przed dniem 1 stycznia danego roku winnego lub przed zatwierdzeniem odpowiedniej umowy lub deklaracji.

3.  Najpóźniej 10 dnia każdego miesiąca, wytwórcy wzmocnionego wina do destylacji przesyłają agencji interwencyjnej oświadczenie o ilościach dostarczonego im w poprzednim miesiącu wina.

4.  W celu zakwalifikowania się do otrzymania pomocy, wytwórcy wzmacnianego wina składają do właściwej agencji interwencyjnej wniosek, najpóźniej w dniu 30 listopada następującego po zakończeniu danego roku winnego, załączając dowód, że zabezpieczenie, określone w art. 69 ust. 4, zostało wniesione.

Pomoc jest wypłacana nie późnej niż trzy miesiące po terminie przedłożenia dowodu, że zabezpieczenie, określone w akapicie poprzednim, zostało wniesione. Zabezpieczenia nie wypłaca się dopóki umowa lub deklaracja nie zostaną zatwierdzone.

5.  Z zastrzeżeniem przepisów art. 69 ust. 4 niniejszego rozporządzenia, zabezpieczenie zwraca się tylko w przypadku gdy dokumenty określone w niniejszym artykule zostaną dostarczone właściwej agencji interwencyjnej w okresie 12 miesięcy od złożenia wniosku.

6.  W przypadku, gdy zostanie ustalone, że wytwórca wzmacnianego wina nie zapłacił producentowi ceny nabycia, agencja interwencyjna wypłaca producentowi, przed dniem 1 czerwca roku winnego następującego po roku, w którym wino zostało dostarczone, gdzie stosowne poprzez agencję interwencyjną Państwa Członkowskiego producenta kwotę równą kwocie pomocy.

Sekcja III:Przepisy administracyjne

Artykuł 72

Siła wyższa

1.  W przypadku gdy z powodu siły wyższej cały lub część produktu przeznaczonego do destylacji nie może być jej poddana:

W okolicznościach, określonych w akapicie pierwszym, wkrótce po powiadomieniu agencji interwencyjnej, podejmuje ona decyzję dotycząca środków, które uzna za niezbędne ze względu na powstałe okoliczności. W szczególności, może ona odroczyć terminy.

2.  W okolicznościach, określonych w ust. 1 lit. a) akapit pierwszy, oraz w przypadku gdy wytwórnia producenta i gorzelnia znajdują się w dwóch różnych Państwach Członkowskich, agencje interwencyjne obydwu zainteresowanych Państw Członkowskich współpracują w formie bezpośredniej wymiany informacji w celu wykonania przepisów ust. 1.

W okolicznościach określonych w ust. 1 lit. b) akapit pierwszy, wkrótce po powiadomieniu agencji interwencyjnej, może ona również zezwolić gorzelnikom, pod warunkiem, że producenci zgodzili się w przypadku gorzelni działających na zlecenie, przenieść ich prawa i obowiązki na innego gorzelnika w odniesieniu do ilości produktów jeszcze nie poddanych destylacji.

Artykuł 73

Nadzór nad destylacją

1.  Cechy charakterystyczne produktów dostarczonych do destylacji, szczególnie ilość, barwa i stężenie alkoholu są sprawdzane w oparciu o:

Analizy są wykonywane przez zatwierdzone laboratoria, określone w art. 72 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, które przesyłają wyniki agencjom interwencyjnym Państwa Członkowskiego, gdzie ma miejsce destylacja.

Jeżeli, zgodnie z regułami wspólnotowymi, nie został sporządzony dokument określony w lit. a), cechy charakterystyczne produktu przeznaczonego do destylacji sprawdzane są w oparciu o analizy określone w lit. b)

Przedstawiciel urzędowego organu sprawdza ilość produktu poddanego destylacji, termin destylacji oraz ilość i właściwości uzyskanych produktów.

▼M12 —————

▼B

3.  Państwa Członkowskie mogą również wymagać użycia wskaźnika. Państwa Członkowskie nie mogą tworzyć przeszkód w obrocie na ich terytorium produktami przeznaczonymi do destylacji lub produktami poddanymi destylacji z nich uzyskanych na podstawie obecności wskaźnika.

W przypadkach, gdy produkty objęte niniejszym rozporządzeniem są dostarczane do destylacji przez więcej niż jednego producenta, Państwa Członkowskie mogą przewidzieć transport takich produktów luzem. W takich przypadkach, kontrole dotyczące właściwości produktów, jak określono w art. 65, są przeprowadzane zgodnie ze szczegółowymi zasadami przyjętymi przez zainteresowane Państwo Członkowskie.

4.  Państwa Członkowskie korzystające z możliwości przewidzianej w ust. 3 powiadamiają o tym Komisję i informują ją o przyjętych w tym celu przepisach. W przypadkach, określonych w akapicie pierwszym tego ustępu, Komisja powiadamia pozostałe Państwa Członkowskie.

Artykuł 74

Naruszenia niniejszego tytułu

1.  W przypadku, gdy weryfikacja akt ujawni, że producent nie spełnia wymogów ustalonych regułami wspólnotowymi w odniesieniu do omawianej destylacji, w stosunku do wszystkich lub części dostarczonych produktów, właściwa agencja interwencyjna powiadamia o tym odpowiednio gorzelnika i zainteresowanego producenta.

2.  Dany gorzelnik nie jest zobowiązany do płacenia ceny, określonej odpowiednio w art. 27-30 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, za ilości produktów określonych w ust. 1.

3.  Bez uszczerbku dla przepisów art. 2 niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy producent lub gorzelnik nie spełnia wymogów ustanowionych regułami wspólnotowymi w odniesieniu do danej destylacji, w stosunku do wszystkich lub do części produktów dostarczonych do destylacji:

W przypadku gdy pomoc została już wypłacona, agencja interwencyjna odzyskuje ją od gorzelnika.

W przypadku gdy produkty uzyskane w wyniku destylacji zostały już dostarczone, agencja interwencyjna odzyskuje od gorzelnika kwotę równą kwocie pomocy określonej dla danej czynności.

Jednakże w przypadku gdy nie dotrzymano różnych terminów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, można podjąć decyzję o ograniczeniu kwoty pomocy.

▼M12

4.  Agencja interwencyjna odzyskuje od producenta kwotę równą całości lub części kwoty pomocy lub zaliczki wypłacanej gorzelnikowi, w przypadkach gdy producent nie spełnia wymagań ustanowionych regułami wspólnotowymi w odniesieniu do omawianych czynności destylacji, z powodu jednej z następujących przyczyn:

W przypadku przewidzianym w akapicie pierwszym lit. a) kwota do zwrotu jest ustalona zgodnie z zasadami ustanowionymi w art. 12 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1282/2001 ( 10 ).

W przypadku przewidzianym w akapicie pierwszym lit. b) kwota do zwrotu jest ustalona zgodne z zasadami ustanowionymi w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1282/2001.

W przypadku przewidzianym w akapicie pierwszym lit. c) kwota do zwrotu jest równa całkowitej kwocie pomocy lub zaliczki wypłaconej na rzecz gorzelnika.

▼M12

5.  W przypadku ustalenia, że gorzelnik nie zapłacił producentowi ceny nabycia ►M17  w okresie, o którym mowa w art. 65 ust. 7, przedłużonym o jeden miesiąc ◄ , agencja interwencyjna wypłaca producentowi przed dniem 1 czerwca następującego po danym roku winiarskim kwotę równą kwocie pomocy lub zaliczki, w odpowiednim przypadku, za pośrednictwem agencji interwencyjnej Państwa Członkowskiego producenta. W takim przypadku gorzelnikowi nie przysługuje pomoc ani zaliczka.

▼B

Artykuł 75

Kary

1.  Z wyjątkiem przypadków siły wyższej,

2.  W przypadkach uznania działania sił wyższej, agencja interwencyjna podejmuje takie działanie, które uzna za niezbędne uwzględniając zaistniałe okoliczności.

3.  W przypadkach gdy gorzelnik nie wykonuje obowiązku w określonym terminie, pomoc zmniejsza się w następujący sposób:

Po dwóch miesiącach nie wypłaca się pomocy.

W przypadku gdy została wypłacona zaliczka na pomoc, odpowiadające jej zabezpieczenie zwraca się proporcjonalnie do rzeczywiście należnej kwoty pomocy. W przypadku, gdy pomoc się nie należy, zabezpieczenie przepada.

4.  Państwa Członkowskie powiadomią Komisję o przypadkach, w których zastosowały przepisy ust. 1 oraz o działaniach podjętych w przypadku siły wyższej.

Sekcja IV:Obniżenie ceny skupu wina, przewidzianego w art. 32 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999

Artykuł 76

Obniżenie ceny skupu niektórych win wzbogaconych

1.  Cenę skupu wina dostarczonego do destylacji, na mocy art. 29 i 30 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, zmniejsza się o:

Obniżki, określonej w akapicie pierwszym, nie stosuje się do:

2.  Kwota równa kwocie obniżki, określonej w ust. 1, wypłacana jest w odniesieniu do ilości wina dostarczanego do destylacji, jak określono w tym ustępie, producentom, którzy zwrócą się do właściwych władz przed dniem 1 sierpnia, bezpośrednio lub za pośrednictwem gorzelnika, i którzy nie zwiększyli stężenia alkoholu wina stołowego ich produkcji poprzez dodanie sacharozy, ani też nie ubiegali się o pomoc na mocy art. 34 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 na swoją produkcję w trakcie danego roku winnego.

Producenci, którzy ubiegają się o pomoc przed dniem 1 sierpnia i którzy zwiększyli stężenie alkoholu poprzez dodanie sacharozy lub ubiegali się o pomoc w trakcie roku winnego, ale dla mniejszej produkcji wina stołowego w stosunku do ilości dostarczonej na wszystkie odpowiednie procesy destylacji w trakcie roku winnego, otrzymują kwotę wskazaną w akapicie pierwszym w odniesieniu do różnicy między ilością wina stołowego, którego stężenie alkoholu zwiększyli a ilością, którą dostarczyli do destylacji.

Właściwe władze Państw Członkowskich mogą żądać, aby tacy producenci dostarczali dowody niezbędne do potwierdzenia ważności wniosku.

Artykuł 77

Zmniejszenie pomocy określonej w artykule 81

W przypadku, gdy wino jest dostarczane do destylacji, jak określono w art. 76 niniejszego rozporządzenia oraz w przypadku gdy zastosowano do takiego wina obniżkę,

zmniejsza się o kwotę równą obniżce, którą określono w art. 76.

ROZDZIAŁ IV

ZBYCIE ALKOHOLU UZYSKANEGO W WYNIKU DESTYLACJI, O KTÓREJ MOWA W ROZDZIALE I NINIEJSZEGO TYTUŁU ORAZ W DANYM PRZYPADKU, W ARTYKULE 30 ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1493/1999

Artykuł 78

Cel i definicje

1.  Niniejsza sekcja ustanawia szczegółowe zasady zbywania alkoholu uzyskanego w wyniku destylacji na mocy art. 27, 28 i 30 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, zwanego dalej części „alkoholem”.

Alkohol można zbywać do celów nowych zastosowań w przemyśle (podsekcja I), do zastosowania w państwach trzecich wyłącznie w sektorze paliwowym (podsekcja II) lub do zastosowania we Wspólnocie jako bioetanol (podsekcja III).

2.  Do celów niniejszej sekcji „procedura przetargowa” oznacza zorganizowanie konkursu wśród zainteresowanych stron w postaci zaproszenia do składania ofert przetargowych lub podobnej procedury, która kończy się zawarciem umowy ze stroną składającą najkorzystniejszą ofertę, zgodną z zasadami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu.

Podsekcja I:Zbywanie alkoholu do celów nowych zastosowań w przemyśle

Artykuł 79

Definicja nowych zastosowań w przemyśle

Bez uszczerbku dla przepisów art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, Komisja może wydać zaproszenia do składania ofert przetargowych w celu realizacji we Wspólnocie projektów na małą skalę dotyczących nowych zastosowań w przemyśle takich jak:

i przetwarzane na towary wywożone do celów przemysłowych przez podmioty, które wykorzystały zasady uszlachetniania czynnego co najmniej raz w ostatnich dwóch latach, inne niż przetwarzanie składające się wyłącznie z redestylacji, rektyfikacji, dehydratacji, oczyszczenia lub skażaniu alkoholu.

W przypadku, gdy przewidzianym zastosowaniem alkoholu jest wywóz do państw trzecich w postaci wytworzonych towarów, należy dostarczyć dowód, że w ciągu dwóch ostatnich lat udzielono zezwolenia na wykorzystanie alkoholu z państw trzecich do produkcji takich samych towarów jak wywiezione zgodnie z zasadami uszlachetniania czynnego.

Artykuł 80

Otwarcie procedury przetargowej

Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 75 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, wydaje zaproszenie do składania ofert przetargowych dotyczące zbycia alkoholu uzyskanego w wyniku destylacji zgodnie z art. 27, 28 i 30 tego rozporządzenia do nowych zastosowań przemysłowych. Ilości alkoholu przyznanego na mocy takiej procedury przetargowej nie przekraczają 400 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj. rocznie.

Artykuł 81

Ogłoszenie o zaproszeniu do składnia ofert przetargowych

Ogłoszenia o zaproszeniu do składania ofert przetargowych są publikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Ogłoszenia takie określają:

Artykuł 82

Zasady stosowane w odniesieniu do ofert przetargowych

1.  Oprócz informacji określonych w art. 97 niniejszego rozporządzenia, oferty wskazują:

2.  Oferty mogą wskazywać, że należy je rozpatrywać tylko wówczas, gdy ilość przyznawana odpowiada pełnej ilości wskazanej w ofercie przetargowej.

3.  Oferenci mogą składać tylko jedną ofertę w odniesieniu do każdego rodzaju alkoholu, końcowego zastosowania i procedury przetargowej. W przypadku, gdy oferent składa więcej niż jedną ofertę na dany rodzaj alkoholu, końcowego zastosowania lub procedury przetargowej, żadna z tych ofert nie zostanie dopuszczana.

4.  Agencja interwencyjna zainteresowanego Państwa Członkowskiego powinna otrzymać oferty nie później niż do godziny 12 w południe czasu lokalnego Brukseli ostatniego dnia składania ofert przetargowych ustalonego w ogłoszeniu o zaproszeniu do składania ofert przetargowych. Dzień ten musi przypadać między 15 a 25 dniem od dnia ogłoszenia zaproszenia do składania ofert przetargowych.

5.  Oferty są ważne tylko w przypadku gdy przed terminem końcowym składania ofert przetargowych dostarczono dowód o wniesieniu wadium na rzecz danej agencji interwencyjnej.

6.  Najpóźniej po dwóch dniach roboczych od terminu końcowego składania ofert przetargowych dana agencja interwencyjna powiadamia Komisję o wykazie nazw oferentów, których oferty kwalifikują się do rozpatrzenia na mocy art. 97 niniejszego rozporządzenia, zaoferowanych cen, wymaganych ilości, miejsc położenia i rodzajów alkoholu, oraz dokładnych zastosowań alkoholu.

Artykuł 83

Udzielanie zamówień

1.  Komisja, stanowiąc zgodnie z art. 75 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, w świetle złożonych ofert oraz, w miarę potrzeby, w zależności od rodzaju końcowego zastosowania, do którego przewidziany jest alkoholu, podejmuje decyzję o udzieleniu zamówienia.

2.  Komisja sporządza wykaz przyjętych ofert, wymieniając zaoferowane ceny w porządku malejącym, aż udzielone zamówienia obejmą całą ilość alkoholu określonego w ogłoszeniu o zaproszeniu do składnia ofert przetargowych.

3.  W przypadku, gdy kilka dopuszczalnych ofert odnosi się w pełni lub częściowo do tych samych kadzi, Komisja przydziela ilości danego alkoholu oferentowi przedkładającemu ofertę o najwyższej wartości całkowitej.

Podczas podejmowania decyzji na mocy ust. 1 niniejszego artykułu w przypadkach określonych w akapicie pierwszym, gdy niektóre oferty nie mogą być przyjęte, Komisja może zaproponować zainteresowanym oferentom, że ich oferty zostaną przyjęte w odniesieniu do zastępczej ilości alkoholu tego samego rodzaju. W takich przypadkach, stosowne oferty są uważane za przyjęte pod warunkiem, że wspomniani oferenci nie wnoszą sprzeciwu na takie przeniesienie w formie pisemnej na daną agencję interwencyjną w okresie 10 dni roboczych od dnia powiadomienia Komisji o decyzjach określonych w niniejszym artykule ust. 5 lit. a).

W tym celu, w decyzji Komisji, w porozumieniu z daną agencją interwencyjną, wskazuje się kadź, w której składowana jest zastępcza ilość alkoholu.

4.  W przypadku, gdy kilku oferentów proponuje taką samą cenę w taki sposób, że ilość alkoholu, na którą złożono oferty, przekracza ilość objętą procedurą przetargową, agencja interwencyjna przyznaje dane ilości:

5.  Komisja:

Artykuł 84

Oświadczenie o udzieleniu zamówienia

1.  Agencja interwencyjna powiadamia bezzwłocznie na piśmie oferentów za potwierdzeniem odbioru o decyzji podjętej w sprawie ich ofert.

2.  Agencja interwencyjna przechowuje oświadczenie o udzieleniu zamówienia do wglądu każdego wybranego oferenta zaświadczające, że jego oferta została przyjęta.

W przypadku gdy Komisja proponuje zastąpienie, na mocy art. 83 ust. 3, a oferent nie zgłasza sprzeciwu, dana agencja interwencyjna wydaje oświadczenie o udzieleniu zamówienia, określone w akapicie pierwszym, w dniu roboczym następującym po wygaśnięciu terminu określonego w art. 83 ust. 3 akapit drugi zdanie ostatnie.

3.  W okresie 2 tygodni następujących po dniu otrzymania powiadomienia o udzieleniu zamówienia, określonym w niniejszym artykule ust. 1 i oraz w przypadku gdy stosuje się przepisy ust. 2 akapit drugi, w okresie dwóch tygodni następujących po dniu wydania oświadczenia o udzieleniu zamówienia, każdy wybrany oferent:

Artykuł 85

Wycofywanie alkoholu

1.  Alkohol może być wycofany po przedstawieniu polecenia wycofania wydanego przez agencję interwencyjną po uiszczeniu płatności za ilości, które mają być wycofane. Ilość jest określona w zaokrągleniu do hektolitra alkoholu w przeliczeniu na l00 % obj.

2.  Prawo własności alkoholu objętego poleceniem wycofania przenosi się w terminie wskazanym w poleceniu, który nie może być dłuższy niż 5 dni od dnia wydania polecenia, a ilości, o które chodzi uważa się za wycofane w tym terminie. Od tego momentu na nabywcę przechodzą wszelkie korzyści i ciężary związane z kradzieżą, utratą lub uszkodzeniem oraz kosztami składowania alkoholu, który zostanie wycofany.

3.  Polecenie wycofania określa termin, do którego alkohol musi być fizycznie wycofany ze składu danej agencji interwencyjnej.

4.  Cały alkohol musi zostać wycofany ze składu w cztery miesiące od dnia otrzymania powiadomienia o udzieleniu zamówienia.

5.  Alkohol musi być w pełni wykorzystany w okresie dwóch lat od dnia pierwszego wycofania.

Podsekcja II:Zbywanie alkoholu do wykorzystania w państwach trzecich wyłącznie w sektorze paliwowym

▼M12

Artykuł 86

Otwarcie procedur przetargowych

Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 75 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, może ogłosić jeden lub więcej przetargów na każdy kwartał na wywóz do niektórych państw trzecich ze szczególnym przeznaczeniem towaru wyłącznie dla sektora paliw silnikowych. Dany alkohol musi być przywieziony i poddany odwodnieniu w państwie trzecim w celu końcowego wykorzystania wyłącznie w sektorze paliw silnikowych w danym państwie trzecim.

▼B

Artykuł 87

Ogłoszenie o zaproszeniu do składania ofert przetargowych

1.  Ogłoszenia o zaproszeniu do składania ofert przetargowych są publikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Ogłoszenia takie określają:

2.  Każde ogłoszenie o zaproszeniu do składania ofert przetargowych odnosi się do pojedynczych partii, chociaż alkohol stanowiący partię może być znajdować się w kilku Państwach Członkowskich.

3.  Ogłoszenia o zaproszeniu do składania ofert przetargowych mogą wykluczać niektóre miejsca przeznaczenia wymienione w art. 86 pkt 1.

Artykuł 88

Oferty przetargowe

1.  Oferenci mogą złożyć tylko jedną ofertę w odpowiedzi na każde ogłoszenie o zaproszeniu do składania ofert przetargowych na mocy niniejszej podsekcji; jeżeli oferent składa więcej niż jedną ofertę, żadna z tych ofert nie zostanie dopuszczona.

2.  Aby oferty zostały uwzględnione muszą one wskazywać ostateczne przeznaczenie przyznanego alkoholu i zawierać zobowiązanie oferenta o dopełnieniu obowiązku związanego z tym miejscem przeznaczenia.

3.  Oferty muszą również obejmować dowód, z datą po ukazaniu się ogłoszenia o zaproszeniu do składania ofert przetargowych, że oferent posiada wiążące zobowiązania wobec podmiotu w sektorze paliwowym w jednym z państw trzecich wymienionych w art. 86 niniejszego rozporządzenia, który zobowiązuje się do przeprowadzenia dehydratacji przyznanego alkoholu w jednym z tych państw i do wywozu go wyłącznie do użytku w sektorze paliwowym.

4.  Oferty muszą dotrzeć do właściwego wydziału Komisji najpóźniej o godzinie 12 w południe czasu lokalnego Brukseli w ostatnim dniu składania ofert ustalonym w ogłoszeniu o zaproszeniu do składaniu ofert przetargowych.

5.  Oferty są ważne tylko w przypadku gdy przed terminem końcowym składania ofert dostarczono dowód o wniesieniu wadium na rzecz każdej agencji interwencyjnej.

Wadium wynoszące 4 EUR na hektolitr alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj. wnosi się w odniesieniu do całej ilości wystawionej na sprzedaż.

6.  Do celów ust. 5 zainteresowane agencje interwencyjne:

7.  Dla celów wnoszenia wadium głównym wymogiem jest, w rozumieniu art. 20 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85, zakaz wycofywania ofert po terminie końcowym ich składania oraz wniesienie zabezpieczenia w celu zapewnienia wywozu i/lub gwarancji wykonania.

Artykuł 89

Udzielanie zamówień

1.  Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 75 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, w świetle złożonych ofert przetargowych, podejmuje decyzję o udzieleniu zamówienia tak szybko jak to możliwe.

2.  W celu udzielenia zamówienia Komisja przyjmuje najkorzystniejszą ofertę. W przypadku, gdy dwóch lub więcej oferentów podaje taką samą cenę, Komisja podejmuje decyzję w drodze losowania.

3.  Komisja:

4.  Wadium, wymagane na mocy art. 88 ust. 5 niniejszego rozporządzenia zwracane jest w przypadku gdy oferty nie zostaną przyjęte oraz gdy wybrany oferent wniósł w pełni zabezpieczenie wywozowe i gwarancję wykonania w odniesieniu do danej procedury przetargowej.

Artykuł 90

Oświadczenie o udzieleniu zamówienia

Agencja interwencyjna przechowuje oświadczenie o udzieleniu zamówienia do wglądu wybranych oferentów zaświadczające, że ich oferty zostały przyjęte.

Oświadczenia muszą być wydane nie później niż 20 dni od dnia otrzymania powiadomienia od Komisji, określonego w art. 89 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 91

Wycofywanie alkoholu

1.  Agencja interwencyjna posiadająca alkohol i wybrany oferent uzgadniają prowizoryczny harmonogram wycofywania alkoholu.

2.  Zanim jakikolwiek alkohol zostanie wycofany i nie później niż w dniu wydania polecenia wycofania, wybrani oferenci wnoszą dwa zabezpieczenia na rzecz agencji interwencyjnej: jedno, aby zapewnić, że alkohol zostanie wywieziony w ustalonym terminie i drugie z tytułu gwarancji wykonania.

3.  Gwarancja wykonania wynosi 30 EUR na hektolitr alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.

4.  Zabezpieczenie wywozowe wynosi 3 EUR na hektolitr alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj. i wnoszone jest w odniesieniu do każdej ilości alkoholu objętej poleceniem wycofania.

5.  Zanim przyznany alkohol zostanie wycofany, agencja interwencyjna i wybrany oferent pobierają próbkę wzorcową i analizują ją w celu sprawdzenia stężenia alkoholu wyrażonego w % obj.

Jeżeli końcowy wynik analiz tej próbki ujawnia różnice między stężeniem objętościowym alkoholu, który ma być wycofany a minimalnym stężeniem objętościowym alkoholu określonym w ogłoszeniu o zaproszeniu do składnia ofert przetargowych, stosuje się następujące reguły:

W każdym przypadku, wybrany oferent informuje, w tym samym dniu, agencję interwencyjną i Komisję w sposób określony w załączniku V do niniejszego rozporządzenia.

Po spełnieniu tego wymogu wybrani oferenci, którzy odmówili przejęcia wymienionej partii są bezzwłocznie zwalniani ze wszystkich obowiązków odnoszących się do tej partii.

6.  W przypadku gdy wybrany oferent odmawia przyjęcia towaru, zgodnie z ust. 5, dana agencja interwencyjna dostarcza kolejną ilość alkoholu o wymaganej jakości bez dodatkowych kosztów w okresie nie dłuższym niż osiem dni.

7.  Alkohol może być wycofany po przedstawieniu polecenia wycofania wydanego przez agencję interwencyjną posiadająca alkohol po uiszczeniu płatności za ilość, która ma być wycofana. Ilość ta jest określona w zaokrągleniu do hektolitra alkoholu w przeliczeniu na blisko 100 % obj.

Każde polecenie wycofania obejmuje co najmniej 2 500 hektolitrów, z wyjątkiem ostatniego wycofania w każdym Państwie Członkowskim.

▼M12

Polecenie wycofania określa termin, z którego upływem alkohol musi zostać usunięty z magazynu danej agencji interwencyjnej. Termin usunięcia nie może być dłuższy niż osiem dni od daty wydania polecenia wycofania. Jednakże w przypadku gdy polecenie wycofania obejmuje więcej niż 25 000 hl, termin może być dłuższy niż osiem dni, lecz nie dłuższy niż 15 dni.

▼M14

8.  Prawo własności alkoholu objętego poleceniem wycofania przenosi się w terminie wskazanym w poleceniu, który to termin nie może być późniejszy niż termin określony zgodnie z ust. 7 akapit trzeci.

9.  Jeżeli z winy oferenta, którego ofertę przyjęto, alkohol nie został wycofany po terminie, podanym w poleceniu wycofania, pokrywa on koszty związane ze składowaniem i kradzieżą oraz ponosi ryzyko utraty lub uszkodzenia.

Jeżeli z winy agencji interwencyjnej alkohol nie może być wycofany po terminie podanym w poleceniu wycofania, Państwo Członkowskie rekompensuje oferentowi wszelkie poniesione straty.

▼M12

10.  Alkohol musi zostać usunięty z magazynów każdej danej agencji interwencyjnej w terminie, który zostanie ustalony w chwili ogłoszenia przetargu, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 75 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

▼B

11.  Alkohol musi być wykorzystany w pełni w okresie dwóch lat od dnia pierwszego wycofania.

▼M5

12.  Dana agencja interwencyjna zwraca zabezpieczenie wywozowe w odniesieniu do każdej ilości alkoholu, w stosunku do której otrzymuje dowód wywozu w ustalonym terminie. Nie naruszając przepisów art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85 oraz z wyjątkiem przypadków siły wyższej, gdy termin wywozu zostanie przekroczony, przepadkowi ulegają następujące odsetki kwoty zabezpieczenia wywozowego w wysokości 3 EUR za hektolitr alkoholu w przeliczeniu na alkohol 100 %:

▼B

13.  Gwarancja wykonania zwracana jest, zgodnie z art. 100 ust. 3 lit. b) niniejszego rozporządzenia.

Podsekcja III:Zbycie alkoholu do wykorzystania jako bioetanol we Wspólnocie.

▼M19

Artykuł 92

Otwarcie procedury przetargowej

1.  Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 75 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, może przystąpić do otwarcia w każdym kwartale jednej lub kilku procedur przetargowych na alkohol, który ma być wykorzystywany wyłącznie w sektorze paliwowym we Wspólnocie jako bioetanol.

Ilości alkoholu przyznanego na mocy takiej procedury przetargowej nie przekraczają 700 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj. na procedurę przetargową.

2.  Alkohol jest przyznawany zakładom znajdującym się we Wspólnocie Europejskiej i musi być wykorzystany w sektorze paliwowym.

W tym celu Państwa Członkowskie zatwierdzają zakłady, które uznają za kwalifikowalne i które przedstawiły wniosek z następującymi dokumentami towarzyszącymi:

▼M21

▼M19

▼M21

▼M19

3.  Zatwierdzenie wydane przez dane Państwo Członkowskie obowiązuje w całej Wspólnocie.

4.  Zakłady zatwierdzone przez Komisje z dniem 1 marca 2005 r. uważane są za zatwierdzone do celów niniejszego rozporządzenia.

▼M21

5.  Państwa Członkowskie bezzwłocznie powiadamiają Komisję o każdym nowym zatwierdzeniu lub wycofaniu zatwierdzenia, wskazując dokładną datę takiej decyzji.

▼M19

6.  Komisja regularnie publikuje wykaz zakładów zatwierdzonych przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 93

Ogłoszenie o zaproszeniu do składnia ofert przetargowych

Ogłoszenie o zaproszeniu do składnia ofert przetargowych jest publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Ogłoszenie takie określa:

Artykuł 94

Zasady stosowane w odniesieniu do ofert przetargowych

▼M21

1.  Każda oferta powinna pochodzić od zakładu posiadającego zatwierdzenie w dniu ogłoszenia zaproszenia do składania ofert przetargowych.

2.  Oferent może złożyć tylko jedną ofertę na partię do przyznania. Jeżeli oferent składa kilka ofert na partię, żadna z tych ofert nie zostaje dopuszczona.

▼M19

3.  Oferta musi dotrzeć do agencji interwencyjnej przedmiotowego Państwa Członkowskiego najpóźniej o godzinie 12 (czasu lokalnego Brukseli) w ostatnim dniu składania ofert ustalonym w ogłoszeniu o zaproszeniu do składaniu ofert przetargowych.

4.  Oferta jest ważna tylko w przypadku, gdy przed terminem końcowym składania ofert dostarczono dowód, że oferent złożył w danej agencji interwencyjnej wadium przetargowe w wysokości 4 EUR na hektolitr alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj. w odniesieniu do całości partii wystawionej na sprzedaż.

W tym celu zainteresowane agencje interwencyjne bezzwłocznie wydają oferentom oświadczenie poświadczające, że wniesiono wadium przetargowe w odniesieniu do ilości, za które odpowiedzialna jest każda agencja interwencyjna.

5.  Do celów wnoszenia wadium przetargowego głównym wymogiem jest, w rozumieniu art. 20 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85, zakaz wycofywania ofert po terminie końcowym ich składania oraz ustanowienie gwarancji wykonania.

Artykuł 94a

Powiadomienie dotyczące ofert przetargowych

Najpóźniej po dwóch dniach roboczych od terminu końcowego składania ofert przetargowych dana agencja interwencyjna przekazuje Komisji anonimowy wykaz dotyczący każdej oferty, która została jej przedstawiona, obejmujący:

▼M21 —————

▼M19

Artykuł 94b

Udzielanie zamówień

1.  W świetle złożonych ofert Komisja, działając zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 75 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, niezwłocznie podejmuje decyzję o udzieleniu lub nieudzieleniu zamówienia.

2.  W celu udzielenia zamówienia Komisja przyjmuje najkorzystniejszą ofertę złożoną na każda partię, a jeżeli dwóch lub więcej oferentów podaje taką samą cenę, Komisja podejmuje decyzję w drodze losowania.

▼M21

3.  Komisja powiadamia o decyzjach podjętych na mocy niniejszego artykułu te Państwa Członkowskie i agencje interwencyjne posiadające alkohol, którym zostały przedłożone oferty.

▼M19

4.  Komisja publikuje wyniki procedury przetargowej w uproszczonej formie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

▼M21

Artykuł 94c

Oświadczenia o udzieleniu zamówienia i powiadomienia Komisji

1.  Agencja interwencyjna bezzwłocznie powiadamia oferentów, na piśmie i za potwierdzeniem odbioru, o decyzji podjętej w sprawie ich ofert.

2.  Agencja interwencyjna przekazuje Komisji, w terminie pięciu dni roboczych od daty otrzymania powiadomienia określonego w art. 94b ust. 3, nazwę i adres oferenta każdej przyjętej oferty.

3.  W okresie dwóch tygodni następujących po dniu otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, agencja interwencyjna wydaje każdemu oferentowi oświadczenie o udzieleniu zamówienia zaświadczające, że jego oferta została przyjęta.

4.  W okresie dwóch tygodni następujących po dniu otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, każdy oferent dostarcza danej agencji interwencyjnej dowód, że złożył gwarancję wykonania w wysokości 40 EUR na hektolitr alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj. zapewniającą, że cały alkohol będzie rzeczywiście wykorzystany do celów przewidzianych w art. 92 ust. 1.

▼M19

Artykuł 94d

Wycofywanie alkoholu

1.  Agencja interwencyjna posiadająca alkohol i wybrany oferent uzgadniają prowizoryczny harmonogram wycofywania alkoholu.

2.  Alkohol może być wycofany po przedstawieniu polecenia wycofania wydanego przez agencję interwencyjną po uiszczeniu płatności za ilości, które mają być wycofane. Ilość jest określona w zaokrągleniu do hektolitra alkoholu w przeliczeniu na l00 % obj.

Każde polecenie wycofania wydawane jest na minimalną ilość 2 500 hektolitrów, z wyjątkiem przypadku ostatniego wycofania w każdym Państwie Członkowskim.

Polecenie wycofania wskazuje ostateczną datę, z którą alkohol musi być fizycznie wycofany ze składów danej agencji interwencyjnej. Termin wycofania nie może przekraczać 8 dni, licząc od daty wydania polecenia wycofania. Jednakże kiedy polecenie wycofania obejmuje ponad 25 000 hektolitrów, termin ten może być dłuższy niż 8 dni, ale nie dłuższy niż 15 dni.

3.  Prawo własności alkoholu objętego poleceniem wycofania przenosi się w terminie wskazanym w poleceniu, który nie może być dłuższy niż 8 dni od dnia wydania polecenia, a ilości, o które chodzi, uważa się za wycofane w tym terminie. Od tego momentu na nabywcy spoczywa odpowiedzialność związana z kradzieżą, utratą lub uszkodzeniem oraz kosztami składowania alkoholu, który zostanie wycofany.

4.  Cały alkohol musi zostać wycofany ze składu w sześć miesięcy od dnia otrzymania powiadomienia o udzieleniu zamówienia.

5.  Alkohol musi być w pełni wykorzystany w okresie dwóch lat od dnia pierwszego wycofania.

▼B

Podsekcja IV:Przepisy ogólne i ustalenia kontrolne

Artykuł 95

Zasady stosowane w odniesieniu do alkoholu

1.  W celu sporządzenia ogłoszeń o zaproszeniu do składania ofert przetargowych i o sprzedaży publicznej, Komisja żąda, aby każde zainteresowane Państwo Członkowskie informowało ją o:

Najpóźniej 12 dni po otrzymaniu żądania, zainteresowane Państwa Członkowskie informują Komisję o dokładnym położeniu i danych dotyczących różnych kadzi alkoholu spełniających wymogi jakościowe i zawierających całkowitą ilość alkoholu nie mniejszą niż ta, określona w niniejszym ustępie lit. a) akapit pierwszy.

2.  Po przesłaniu Komisji informacji, określonych w ust. 1 akapit drugi, alkohol w danych kadziach nie może być wycofany, dopóki nie zostanie wydane polecenie jego wycofania.

▼M5

Zakaz ten nie odnosi się do alkoholu w kadziach nieobjętego ogłoszeniami o przetargu lub daną sprzedażą publiczną albo nieokreślonego w decyzji Komisji określonej w art. 83–93.

W szczególności z powodów logistycznych agencje interwencyjne posiadające kadzie alkoholu określone w powiadomieniu pochodzącym od Państw Członkowskich, określonym w ust. 1, mogą zastąpić dany alkohol innym alkoholem tego samego rodzaju albo zmieszać go z innym alkoholem dostarczonym do agencji interwencyjnej do czasu wydania polecenia wycofania dla danego alkoholu. Agencje interwencyjne Państw Członkowskich powiadamiają Komisję, że alkohol został zamieniony.

▼M12 —————

▼B

Artykuł 96

Zasady stosowane w odniesieniu do poszczególnych partii

1.  Alkohol jest sprzedawany w partiach.

2.  Partia składa się z ilości alkoholu o wystarczająco jednolitej jakości, który może znajdować się w kilku kadziach i może być przechowywany w kilku miejscach oraz w kilku Państwach Członkowskich.

3.  Każda partia jest numerowana. Litery „WE” poprzedzają numery serii.

4.  Każda partia jest opisana. Podaje się, co najmniej następujące informacje:

5.  W przypadku gdy procedura przetargowa dotyczy więcej niż dwóch partii, tylko pierwsza partia lub dwie pierwsze partie w ilości jednego miliona hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj. opisuje się zgodnie z ust. 4.

Artykuł 97

Zasady ogólne stosowane w odniesieniu do ofert przetargowych

▼M19

1.  Oferty, aby zostały uwzględnione, muszą być składane na piśmie i muszą zawierać, oprócz szczegółowych informacji określonych w podsekcjach I, II lub III:

▼B

2.  Oferty są ważne tylko, jeżeli:

3.  Nie można wycofać ofert kwalifikujących się do rozpatrzenia.

4.  Można odrzucić oferty, jeżeli oferenci nie dostarczą wszystkich koniecznych gwarancji, że wypełnią swoje zobowiązania.

Artykuł 98

Próbki

▼M19

1.  Po opublikowaniu ogłoszenia o zaproszeniu do składania ofert przetargowych i do terminu końcowego składania ofert w odpowiedzi na takie zaproszenie wszystkie zainteresowane strony mogą otrzymać próbki alkoholu oferowanego na sprzedaż za opłatą wynoszącą 10 EUR za litr. Ilość udostępniona każdej zainteresowanej stronie nie może przekraczać pięciu litrów na kadź.

2.  Po terminie końcowym składania ofert oferent lub zatwierdzony zakład, określony w art. 92, mogą otrzymać próbki przyznanego alkoholu.

Po terminie końcowym składania ofert oferent, któremu proponuje się produkt zastępczy na mocy art. 83 ust. 3 akapit drugi, może otrzymać próbki proponowanego alkoholu zastępczego.

Próbki takie można otrzymać od agencji interwencyjnej za opłatą wynoszącą 10 EUR za litr w ilości nie przekraczającej pięciu litrów na kadź.

▼B

3.  Agencja interwencyjna Państwa Członkowskiego, na którego terytorium znajduje się alkohol podejmuje niezbędne kroki w celu umożliwienia zainteresowanym stronom skorzystania z praw, określonych w ust. 2.

4.  W przypadku, gdy wybrany oferent lub zatwierdzona firma ustali, przed terminem o którym mowa w art. 92, 85, 91 lub 94 niniejszego rozporządzenia dotyczącym wycofania partii danego alkoholu, że ilości przyznanego alkoholu są nieodpowiednie do planowanych zastosowań z powodu wad ukrytych, których ze względu na ich charakter nie można wykryć w chwili dozwolonej kontroli przeprowadzanej przed przyznaniem alkoholu, Komisja może wskazać zastępczą ilość alkoholu w porozumieniu z odpowiednią agencją interwencyjną pod warunkiem, że agencja interwencyjna potwierdzi ustalenia oferenta. Kadź, w której składowana jest zastępcza ilość alkoholu, określona jest w porozumieniu z daną agencją interwencyjną. W przypadku, gdy oferenci nie sprzeciwiają się przeniesieniu w formie pisemnej na rzecz danej agencji interwencyjnej zastępczej ilości alkoholu w okresie dziesięciu dni roboczych od dnia powiadomienia o decyzji Komisji wskazującej ilość zastępczą, uważa się, że zgadzają się oni na produkt zastępczy.

Artykuł 99

Wymogi mające zastosowanie do skażania i/lub znakowania

1.  Jeżeli alkohol ma być poddany skażaniu, czynność ta przeprowadzana jest pod nadzorem zainteresowanych Państw Członkowskich w okresie między przekazaniem polecenia wycofania a fizycznym wycofaniem alkoholu. Koszt takiego skażania ponoszony jest przez wybranego oferenta.

2.  Skażanie wymaga dodania benzyny w stosunku 1:100 do ilości alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.

3.  Skażanie można przeprowadzić w kadzi przewidzianej do tego celu.

Artykuł 100

Wymogi mające zastosowanie do zabezpieczeń

Do celów niniejszego rozporządzenia:

Artykuł 101

Ustalenia kontrolne

1.  Zainteresowane Państwa Członkowskie podejmują niezbędne kroki w celu uproszczenia procedur na mocy niniejszego rozdziału i w celu zapewnienia, że obowiązujące reguły wspólnotowe są przestrzegane. Państwa Członkowskie wyznaczają jeden lub więcej organów odpowiedzialnych za kontrolę przestrzegania tych reguł.

Kontrole są, co najmniej równoważne kontrolom stosowanym do monitorowania alkoholu wytwarzanego w warunkach domowych, ale muszą obejmować:

Jeżeli alkohol został poddany skażeniu, kontrole muszą być prowadzone co najmniej co dwa miesiące.

2.  Państwa Członkowskie określają, które dokumenty, rejestry i inne dokumenty towarzyszące lub informacje muszą być dostarczane przez wybranego oferenta. Informują Komisję o przeprowadzanych kontrolach dotyczących ust. 1. Komisja przesyła zainteresowanemu Państwu Członkowskiemu wszystkie uwagi wymagane do zapewnienia skuteczności kontroli.

3.  Środki podjęte przez Państwa Członkowskie notyfikowane są Komisji przed rozpoczęciem kontroli.

▼M12

4.  Bez uszczerbku dla przepisów ust. 1, gdy alkohol podlega wywozowi do państw trzecich z końcowym przeznaczeniem wyłącznie do sektora paliw silnikowych, kontrole dotyczące rzeczywistego wykorzystania przeprowadza się do chwili, gdy alkohol ulega wymieszaniu z znacznikiem skażającym w kraju przeznaczenia.

W przypadku gdy alkohol jest zbywany do wykorzystania jako bioetanol we Wspólnocie, kontrole te przeprowadza się do momentu dostarczenia do przedsiębiorstwa paliwowego wykorzystującego bioetanol lub do zatwierdzonej firmy, wskazanej w art. 92, w przypadku gdy nadzór określony w ust. 3 zapewniany jest od chwili, gdy alkohol jest dostarczony do tej zatwierdzonej firmy.

W przypadkach przewidzianych w akapicie pierwszym i drugim dany alkohol musi pozostawać pod nadzorem organu urzędowego, który gwarantuje jego wykorzystanie w sektorze paliw silnikowych na podstawie specjalnych ustaleń podatkowych wymagających takiego szczególnego przeznaczenia towaru.

▼B

Artykuł 102

Korzystanie z usług firm nadzorujących

Ogłoszenie o zaproszeniu do składania ofert przetargowych może przewidywać korzystanie z usług międzynarodowej firmy nadzorującej w celu kontroli prawidłowego prowadzenia procedury przetargowej, w szczególności miejsca przeznaczenia i/lub końcowego zastosowania alkoholu. Koszt takich usług ponoszony jest przez oferenta, który wygrał przetarg zgodnie z kosztami analizy i weryfikacji stosownie do art. 99 niniejszego rozporządzenia.

TYTUŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

▼M12

Artykuł 102a

Odstępstwo od terminów płatności

W drodze wyjątku od przepisów regulujących nieprzekraczalne terminy płatności przewidziane dla właściwego organu Państwa Członkowskiego stosownie do niniejszego rozporządzenia, jeżeli organ ten uzasadnił wątpliwości co do kwalifikowania się beneficjenta do przyznania pomocy, przeprowadza on niezbędne kontrole i nie dokonuje wypłat do momentu potwierdzenia kwalifikowania się podmiotu do przyznania pomocy.

▼M17

Artykuł 102b

Informacje na temat właściwych władz

Państwa Członkowskie sporządzają listę właściwych władz lub organów wyznaczonych do celów wykonywania niniejszego rozporządzenia i przesyłają ją Komisji drogą elektroniczną. Powiadamiają również niezwłocznie Komisję o wszelkich zmianach wprowadzonych do tej listy.

Komisja publikuje te informacje na swoich stronach internetowych.

▼M12

Artykuł 103

Powiadamianie Komisji

1.  W przypadku pomocy w odniesieniu do prywatnego składowania wina i moszczu na mocy tytułu III rozdział I rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 Państwa Członkowskie powiadamiają:

▼M19

2.  W odniesieniu do destylacji, na mocy art. 27, 28 i 30 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, Państwa Członkowskie powiadamiają na koniec każdego miesiąca:

▼M12

3.  W zakresie dotyczącym zbytu alkoholu przejętego przez agencje interwencyjne, jak określono w art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, Państwa Członkowskie powiadamiają na koniec każdego miesiąca o:

4.  W przypadku destylacji na mocy art. 29 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, Państwa Członkowskie na koniec każdego miesiąca powiadamiają o:

5.  W przypadku pomocy w odniesieniu do zagęszczonego oraz rektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego użytego do celów wzbogacenia, jak przewidziano w art. 34 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, Państwa Członkowskie, nie później niż do dnia 31 grudnia roku winiarskiego następującego po bieżącym roku winiarskim, powiadamiają o:

6.  W przypadku pomocy na produkcję soku winogronowego oraz innych produktów spożywczych uzyskiwanych z takiego soku winogronowego, jak przewidziano w art. 35 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, Państwa Członkowskie, nie później niż do dnia 30 kwietnia w odniesieniu do poprzedniego roku winiarskiego, powiadamiają o:

7.  W przypadku pomocy produkcyjnej na niektóre produkty w Zjednoczonym Królestwie i w Irlandii, jak przewidziano w art. 35 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, Państwa Członkowskie, nie później niż do dnia 30 kwietnia w odniesieniu do poprzedniego roku winiarskiego, powiadamiają o:

8.  Państwa Członkowskie powiadamiają:

▼B

Artykuł 104

Terminy

Okresy, daty i terminy określone w niniejszym rozporządzeniu są określone zgodnie z rozporządzeniem (EWG, EURATOM) nr 1182/71. Jednakże, art. 3 ust. 4 tego rozporządzenia nie stosuje się do określania czasu trwania okresów składowania na mocy tytułu II niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 105

Utrata mocy

Rozporządzenia (EWG) nr 2682/77, nr 1059/83, nr 3461/85, nr 441/88, nr 2598/88, nr 2640/88, nr 2641/88, nr 2721/88, nr 2728/88, nr 3105/88, nr 1238/92, nr 377/93 i nr 2192/93 niniejszym tracą moc.

Artykuł 106

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 sierpnia 2000 r.

Jednakże, następujące rozporządzenia stosuje się do dnia 31 sierpnia 2000 r. w odniesieniu do produktów z roku winnego 1999/2000:

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

ZAŁĄCZNIK I

▼M12

Tabela równoważności między potencjalnym stężeniem alkoholu a odczytami uzyskanymi w temperaturze 20 °C przy pomocy refraktometru użytego zgodnie z metodą ustanowioną w Załączniku do rozporządzenia (EWG) nr 558/93

▼B

(artykuł 13 niniejszego rozporządzenia)

ZAŁĄCZNIK II

Minimalne wymagania jakościowe dla win stołowych przewidziane w art. 27 lit. b) i) niniejszego rozporządzenia

I.   Białe wina

II.   Czerwone wina

Wina Rosé muszą spełniać wymogi ustanowione dla czerwonych win, z wyjątkiem wymogów dotyczących ditlenku siarki, której zawartość musi odpowiadać maksymalnym poziomom ustalonym dla białych win.

Jednakże, nie wymaga się, aby czerwone wina stołowe z portugalskich odmian winorośli i białe wina stołowe z odmian winorośli pochodzących z Sylvaner, Müller-Thurgau i Riesling spełniały wymogi określone w lit. a) i c) powyżej.

ZAŁĄCZNIK III

Definicja obojętnego alkoholu, określonego w art. 43 niniejszego rozporządzenia

▼M12

ZAŁĄCZNIK IV

Wspólnotowa metoda analizy alkoholu obojętnego

I.   PRZEPISY OGÓLNE

Do celów niniejszego załącznika:

Termin „pojedynczy wynik testu” oznacza wartość otrzymaną podczas pełnego jednorazowego zastosowania standaryzowanej metody testowej do pojedynczej próbki. O ile nie ustalono inaczej, prawdopodobieństwo powinno wynosić 95 %.

II.   METODY

Wstęp

1.   PRZYGOTOWANIE PRÓBKI DO ANALIZY

2.   ODCZYNNIKI

3.   URZĄDZENIA

4.   OBLICZANIE WYNIKÓW

Metoda 1: Oznaczanie zawartości alkoholu

Zawartość alkoholu w % objętościowych ustala się zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi lub w przypadku sporu przy użyciu alkoholomierza lub densymetru, zgodnie z dyrektywą Rady 76/765/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do alkoholomierzy i densymetrów do alkoholu ( 11 ).

Zawartość alkoholu wyraża się w procentach na objętość, zgodnie z zaleceniami dyrektywy Rady 76/766/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących tablic alkoholometrycznych ( 12 ).

Metoda 2: Ocena barwy i/lub klarowności

1.   PRZEDMIOT I ZAKRES ZASTOSOWANIA

Metoda umożliwia dokonanie oceny barwy i/lub klarowności alkoholu obojętnego.

2.   DEFINICJA

Barwa i/lub klarowność: barwa i/lub klarowność zgodnie z oceną według określonej procedury.

3.   ZASADA

Barwę i klarowność ocenia się wzrokowo poprzez porównanie próbki z wodą destylowaną na białym i czarnym tle.

4.   APARATURA

Cylindry wykonane z bezbarwnego szkła o wysokości co najmniej 40 cm.

5.   PROCEDURA

Dwa szklane cylindry (4) umieszcza się obok siebie na białym lub na czarnym tle. Następnie jeden cylinder napełnia się próbką do wysokości około 40 cm, a drugi wodą do tej samej wysokości.

Obserwować próbkę z góry, tj. poprzez długość cylindra i porównać ją z cylindrem porównawczym.

6.   INTERPRETACJA

Ocenić barwę i/lub klarowność próbki podczas obserwacji określonej w 5.

Metoda 3: Pomiar czasu odbarwiania roztworu nadmanganianu potasu

1.   PRZEDMIOT I ZAKRES ZASTOSOWANIA

Metoda pomiaru czasu oczyszczania nadmanganianem alkoholu obojętnego.

2.   DEFINICJA

Czas odbarwiania roztworu nadmanganianu potasu, jak oznaczono określoną metodą, jest to czas liczony w minutach potrzebny do zrównania barwy próbki z barwą wzorca po dodaniu 1 ml roztworu nadmanganianu potasu 1 mmol/l do 10 ml próbki.

3.   ZASADA

Czas, w którym barwa próbki po dodaniu nadmanganianu potasu, osiągnie barwę wzorcową oznacza się i definiuje jako czas odbarwiania roztworu nadmanganianu.

4.   ODCZYNNIKI

5.   APARATURA

6.   PROCEDURA

7.   OBLICZANIE WYNIKÓW

8.   UWAGI

Metoda 4: Oznaczanie zawartości aldehydów

1.   PRZEDMIOT I ZAKRES ZASTOSOWANIA

Metoda oznaczania aldehydów wyrażonych jako aldehyd octowy w alkoholu obojętnym.

2.   DEFINICJA

Zawartość aldehydu: zawartość aldehydów wyrażonych jako aldehyd octowy, jak oznaczono określoną metodą.

3.   ZASADA

Barwę otrzymaną po przeprowadzeniu reakcji próbki z odczynnikiem Schiffa porównuje się z roztworem wzorcowym o znanej zawartości aldehydu octowego.

4.   ODCZYNNIKI

chlorowodorek p-rosaniliny (fuksyna zasadowa)

siarczyn sodu lub bezwodny disiarczan (IV) sodu

kwas chlorowodorowy, gęstość p20 = 1,19 g/ml

sproszkowany aktywny węgiel

roztwór skrobi sporządzony z 1 g skrobi rozpuszczalnej i 5 mg Hgl2 (środek konserwujący), które tworzą zawiesinę w niewielkiej ilości zimnej wody, wymieszany z 500 ml wrzącej wody, poddany gotowaniu przez 5 minut i przefiltrowany po ostygnięciu.

roztwór jodu o stężeniu 0,05 mol/l

1-amino-etanol CH3.CH(NH2)OH (MW 61.08)

odczynnik Schiffa

Uwagi:

5.   APARATURA

6.   PROCEDURA

7.   OBLICZANIE WYNIKÓW

Metoda 5: Oznaczenie zawartości alkoholi wyższych

1.   PRZEDMIOT I ZAKRES ZASTOSOWANIA

Metoda oznaczenia wyższych alkoholi wyrażonych jako 2-propan metylu-1-ol, w alkoholu obojętnym.

2.   DEFINICJA

Zawartość wyższego alkoholu: zawartość wyższych alkoholi wyrażonych jako 2-propan metylu-l-ol, jak oznaczono określoną metodą.

3.   ZASADA

Absorbancję produktów barwnych wynikającą z reakcji wyższych alkoholi i aldehydu aromatycznego w gorącym rozcieńczonym kwasie siarkowym (reakcja Komarowskiego) oznacza się przy 560 nm, z korekcją na obecność aldehydu w próbce, a następnie porównuje z aldehydem wyprodukowanym przez 2-propan metylu-1-ol reagujący w tych samych warunkach.

4.   ODCZYNNIKI

5.   APARATURA

6.   PROCEDURA

7.   OBLICZANIE WYNIKÓW

Metoda 6: Oznaczanie kwasowości całkowitej

1.   PRZEDMIOT I ZAKRES ZASTOSOWANIA

Metoda oznaczania kwasowości ogólnej, wyrażonej jako kwas octowy, alkoholu obojętnego.

2.   DEFINICJA

Łączne stężenie kwasu wyrażone jako kwas octowy: zawartość kwasowości całkowitej, wyrażonej jako kwas octowy, jak oznaczono określoną metodą.

3.   ZASADA

Próbkę po odgazowaniu miareczkuje się mianowanym roztworem wodorotlenku sodu i kwasowość oblicza się jako kwas octowy.

4.   ODCZYNNIKI

5.   APARATURA

6.   PROCEDURA

7.   OBLICZANIE WYNIKÓW

Metoda 7: Oznaczanie zawartości estrów

1.   PRZEDMIOT I ZAKRES ZASTOSOWANIA

Metoda oznaczania estrów, wyrażonych jako octan etylu, w alkoholu obojętnym.

2.   DEFINICJA

Zawartość estru: zawartość estrów wyrażonych jako octan etylu, jak oznaczono określoną metodą.

3.   ZASADA

Estry reagują ilościowo z chlorowodorkiem hydroksyloaminy w roztworze alkalicznym do utworzenia kwasów hydroksyloaminowych. Kwasy hydroksyloaminowych następnie tworzą barwne związki z jonami żelazowymi w roztworze kwaśnym. Optyczne gęstości tych związków mierzy się przy 525 nm.

4.   ODCZYNNIKI

5.   APARATURA

6.   PROCEDURA

7.   OBLICZANIE WYNIKÓW

Metoda 8: Oznaczanie lotnych zasad azotowych

1.   PRZEDMIOT I ZAKRES ZASTOSOWANIA

Metoda oznaczania lotnych zasad azotowych wyrażonych jako azot w alkoholu obojętnym.

2.   DEFINICJA

Zawartość lotnych zasad azotowych: zawartość lotnych zasad azotowych, wyrażonych jako azot, jak oznaczono określoną metodą.

3.   ZASADA

Próbkę odparowuje się do niewielkiej objętości w obecności kwasu siarkowego i zawartości amoniaku, następnie oznacza się z zastosowaniem techniki ciągłego mikrorozproszenia.

4.   ODCZYNNIKI

5.   APARATURA

6.   PROCEDURA

7.   OBLICZANIE WYNIKÓW

Metoda 9: Oznaczenie zawartości metanolu

1.   PRZEDMIOT I ZAKRES ZASTOSOWANIA

Metoda oznaczenia zawartości metanolu w alkoholu obojętnym.

2.   DEFINICJA

Zawartość metanolu: zawartość metanolu jak oznaczono określoną metodą.

3.   ZASADA

Stężenie metanolu oznacza się w drodze bezpośredniego wstrzyknięcia próbki do aparatu do chromatografii gazowo-cieczowej.

4.   PROCEDURA

Każda metoda GLC jest odpowiednia, pod warunkiem że gazowa kolumna chromatograficzna oraz zastosowane warunki pozwalają na osiągnięcie czystej separacji między metanolem, aldehydem octowym, alkoholem etylowym a octanem etylu. Granica wykrywalności metanolu w alkoholu etylowym wynosi mniej niż 2 g/hl.

5.   POWTARZALNOŚĆ

Różnica między wynikami dwóch oznaczeń przeprowadzonych jednocześnie lub w krótkim odstępie czasu na tej samej próbce, przez tego samego analityka i w takich samych warunkach nie przekracza 2 g metanolu na hl alkoholu etylowego 100 % obj.

Metoda 10: Oznaczenie zawartości suchej pozostałości po odparowaniu

1.   PRZEDMIOT I ZAKRES ZASTOSOWANIA

Metoda oznaczania zawartości pozostałości suchej alkoholu obojętnego.

2.   DEFINICJA

Zawartość pozostałości suchej: zawartość suchej masy jak oznaczono określoną metodą.

3.   ZASADA

Podwielokrotność próbki osusza się w temperaturze 103 °C i pozostałość oznacza się grawimetrycznie.

4.   APARATURA

5.   PROCEDURA

Dokładnie zważyć z dokładnością do 0,1 mg czystą, suchą parownicę (4.2) (M0). Odmierzyć pipetą, w razie konieczności w kilku czynnościach, odpowiednią objętość próbki do naczynia (100–250 ml) (V0ml). Umieścić naczynie z próbką we wrzącej łaźni wodnej (4.1) i doprowadzić do osuszenia. Umieścić w piecu w temperaturze (4.5) 103 ± 2 °C na 30 minut i następnie przenieść naczynie z pozostałością do eksykatora (4.3). Doprowadzić naczynie do ochłodzenia przez 30 minut, a następnie zważyć z dokładnością do 0,1 mg naczynie z pozostałością (M1).

6.   OBLICZANIE WYNIKÓW

Metoda 11: Test graniczny na obecność furfuralu

1.   PRZEDMIOT I ZAKRES ZASTOSOWANIA

Metoda oznaczenia furfuralu w alkoholu obojętnym.

2.   DEFINICJA

Wykrywalność testu granicznego stężenia furfuralu: wynik testu granicznego, jak oznaczono określoną metodą.

3.   ZASADA

Próbkę alkoholu miesza się z aniliną i lodowatym kwasem octowym. Obecność furfuralu wskazuje barwa łososioworóżową pojawiająca się w roztworze po 20 minutach mieszania.

4.   ODCZYNNIKI

5.   APARATURA

Probówki z doszlifowanymi szklanymi korkami.

6.   PROCEDURA

Odmierzyć pipetą 10 ml próbki do probówki (5); dodać 0,5 ml aniliny i 2 ml lodowatego kwasu octowego. Probówkę wstrząsa się w celu wymieszania jej zawartości.

7.   OBLICZANIE WYNIKÓW

Metoda 12: Test UV

1.   ZAKRES

Metoda oznaczenia czystości optycznej alkoholu obojętnego.

2.   ZASADA

Optyczną czystość próbki w zakresie długości fali 220–270 nm mierzy się w stosunku do określonej substancji odniesienia o wysokiej czystości optycznej.

3.   APARATURA

4.   ODCZYNNIKI

Spektralnie czysty n-heksan.

5.   PROCEDURA

6.   OBLICZANIE WYNIKÓW

Wielkości absorbancji otrzymane dla 270, 240, 230 i 220 nm nie mogą przekroczyć następujących wartości:

Krzywa absorbancji powinna mieć przebieg płaski i regularny.

Metoda 13: Oznaczanie zawartości izotopu węgla 14C w alkoholu etylowym

1.   METODA OZNACZANIA RODZAJU ALKOHOLU

Oznaczanie zawartości izotopu węgla 14C w alkoholu etylowym pozwala na odróżnienie alkoholu pochodzącego z paliw kopalnych (alkohol syntetyczny) od alkoholu uzyskanego z surowców pochodzących z ostatniego sezonu wegetacyjnego (alkohol fermentacyjny).

2.   DEFINICJA

Zawartość 14C alkoholu etylowego rozumie się jako zawartość 14C oznaczoną z zastosowaniem metody określonej poniżej.

Naturalna zawartość izotopu węgla 14C w atmosferze (wartość odniesienia), która jest absorbowana przez roślinność żywą w drodze asymilacji, jest wartością zmienną. Dlatego wartość odniesienia oznacza się w stosunku do alkoholu etylowego otrzymanego z surowców pochodzących z ostatniego sezonu wegetacyjnego. Taką roczną wartość odniesienia ustala się każdego roku w drodze analizy w ramach współpracy między Biurem Referencji Wspólnoty oraz Wspólnym Centrum Badawczym, Ispra.

3.   ZASADA

Zawartość izotopu węgla 14C próbek alkoholowych zawierających co najmniej 85 % masy alkoholu etylowego oznacza się bezpośrednio za pomocą cieczowego licznika scyntylacyjnego.

4.   ODCZYNNIKI

5.   APARATURA