Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość

ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 3911/92 w sprawie wywozu dóbr kultury

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 3911/92 z dnia 9 grudnia 1992 r. ( 1 ) w sprawie wywozu dóbr kultury, w szczególności jego art. 7,

po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Dóbr Kultury,

a także mając na uwadze, co następuje:

konieczne jest przyjęcie przepisów w celu wykonania rozporządzenia (EWG) nr 3911/92, które przewiduje, między innymi, ustanowienie systemu pozwoleń na wywóz niektórych kategorii dóbr kultury określonych w Załączniku do tego rozporządzenia;

w celu zapewnienia, że pozwolenia na wywóz, przewidziane we wspomnianym rozporządzeniu, są jednolite konieczne jest ustanowienie zasad określających sporządzanie, wydawanie oraz stosowanie formularzy; w tym celu, powinien byc sporządzony wzór pozwolenia;

pozwolenia na wywóz muszą byc sporządzane w jednym z języków urzędowych Wspólnoty,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

1. Istnieją trzy rodzaje pozwoleń na wywóz dóbr kultury, wydawanych oraz stosowanych zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3911/92, zwanym dalej „rozporządzeniem podstawowym” oraz zgodnie z niniejszym rozporządzeniem wykonawczym:

2. Stosowanie pozwoleń na wywóz nie ma żadnego wpływu na zobowiązania związane z formalnościami wywozowymi oraz odnoszącymi się do nich dokumentami.

3. Formularze pozwoleń na wywóz są udostępniane na żądanie właściwego organu lub organów określonych w art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

1. Pozwolenie standardowe jest stosowane do każdego wywozu podlegającego rozporządzeniu podstawowemu. Każde zainteresowane Państwo Członkowskie może podjąć decyzję dotyczącą zamiaru wydawania lub niewydawania jakichkolwiek szczególnych oraz ogólnych pozwoleń otwartych, które mogą być stosowane w to miejsce, jeżeli odnoszące się do nich szczególne warunki są zgodne z przepisami art. 10 i 13.

2. Szczególne pozwolenie otwarte obejmuje powtarzający się czasowy wywóz niektórych dóbr kultury, dokonywany przez konkretną osobę lub organizację, zgodnie z przepisami art. 10.

3. Ogólne pozwolenie otwarte obejmuje każdy czasowy wywóz wszelkich takich dóbr kultury, które tworzą część stałej kolekcji muzeum lub innej instytucji, zgodnie z przepisami art. 13.

4. Państwo Członkowskie może w każdym czasie unieważnić każde pozwolenie otwarte szczególne lub ogólne, jeżeli nie są więcej spełniane warunki, na których zostało wydane. Państwo Członkowskie niezwłocznie zawiadamia Komisję, jeżeli wydane pozwolenie nie jest zwrócone i może być nadużywane. Komisja niezwłocznie zawiadamia o tym pozostałe Państwa Członkowskie.

5. Państwa Członkowskie mogą wprowadzić na terytorium swojego kraju wszelkie właściwe środki, które uznają za konieczne, w celu monitorowania stosowania ich własnych pozwoleń otwartych.

1. ►M1 Pozwolenia standardowe są wydawane na formularzu, którego wzór znajduje się w załączniku I. ◄

Formularz jest drukowany na białym papierze niezawierającym ścieru drzewnego, przygotowanym do pisania i ważącym nie mniej niż 55 gramów na jeden metr kwadratowy.

3. Formularze drukuje się lub sporządza w postaci elektronicznej i wypełnia się je w języku urzędowym Wspólnot określonym przez właściwe organy wydającego Państwa Członkowskiego. ◄ Właściwe organy Państwa Członkowskiego, w którym jest przedstawiany formularz, mogą zażądać jego przetłumaczenia na język, lub jeden z języków urzędowych, tego Państwa Członkowskiego. W takim przypadku koszty tłumaczenia pokrywa posiadacz pozwolenia.

— podjęcie wszelkich środków koniecznych w celu uniknięcia fałszowania formularzy. Środki identyfikacji przyjęte w tym celu przez Państwa Członkowskie są zgłaszane Komisji w celu przekazania właściwym organom innych Państw Członkowskich.

5. Wskazane jest, aby formularze były wypełniane w sposób mechaniczny lub elektroniczny. Jednakże wniosek może być czytelnie wypełniony odręcznie; w tym przypadku jest on wypełniany tuszem lub atramentem oraz drukowanymi literami. Formularze, bez względu na zastosowaną metodę, nie mogą zawierać wytartych, nadpisanych wyrazów lub innych zmian.

1. Bez uszczerbku dla ust. 3, każda wysyłka dóbr kultury wymaga wydania oddzielnego pozwolenia na wywóz.

2. Do celów ust. 1 wysyłka oznacza pojedynczy przedmiot kultury lub wiele przedmiotów kultury.

3. Jeżeli wysyłka obejmuje wiele przedmiotów kultury, zadaniem właściwych organów jest ustalenie, czy na daną wysyłkę powinno być wydane jedno czy kilka pozwoleń na wywóz.

1. Wnioskodawca wypełnia pola 1, 3, 6–21, 24 oraz, jeżeli jest to konieczne, 25 we wniosku oraz pozostałe arkusze z wyjątkiem pola lub pól, na których uprzednie zadrukowanie zezwolono. ◄ Państwa Członkowskie mogą postanowić, że wypełniony musi być jedynie wniosek.

— dokumentacja zapewniająca wszelkie istotne informacje dotyczące dobra (dóbr) kultury oraz jego (ich) statusu prawnego w chwili sporządzania wniosku, w postaci wszelkich dokumentów towarzyszących (faktury, ekspertyzy itd.), gdzie właściwe,

— należycie poświadczona fotografia lub, gdzie właściwe oraz według uznania właściwych organów, czarno-białe lub kolorowe fotografie dóbr kultury (o wymiarach co najmniej 8 cm na 12 cm).

— Wymagania te, gdzie stosowne oraz według uznania właściwych organów, mogą być zastąpione szczegółowym wykazem dóbr kultury.

3. W celu wydania pozwolenia na wywóz właściwe organy mogą wymagać fizycznego przedstawienia dóbr kultury przeznaczonych do wywozu.

4. Wszelkie koszty powstałe w wyniku stosowania ust. 2 i 3 ponosi ubiegający się o pozwolenie na wywóz.

5. Aby pozwolenie na wywóz mogło być przyznane, należy przedstawić należycie wypełniony formularz właściwym organom wyznaczonym przez Państwa Członkowskie na podstawie art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Jeżeli organ przyznał pozwolenie na wywóz, egzemplarz pierwszy jest zatrzymywany przez ten organ, a pozostałe egzemplarze zwraca się posiadaczowi pozwolenia na wywóz lub jego upoważnionemu przedstawicielowi.

1. Urząd celny upoważniony do przyjęcia zgłoszenia wywozowego zapewnia, że informacje podane w zgłoszeniu wywozowym lub, tam gdzie ma to zastosowanie, na karnecie ATA są zgodne z tymi podanymi w pozwoleniu na wywóz i że w polu 44 zgłoszenia wywozowego lub w odcinku kontrolnym karnetu ATA znajduje się odniesienie do tego pozwolenia.

Urząd celny podejmuje odpowiednie środki w celu identyfikacji. Środki te mogą polegać na umieszczeniu plomb lub pieczęci urzędu celnego. Formularz pozwolenia na wywóz, którego egzemplarz jest dołączony do arkusza 3 jednolitego dokumentu administracyjnego, jest zwracany organowi wydającemu.

2. Urząd celny upoważniony do przyjęcia zgłoszenia wywozowego, po wypełnieniu pola 23 w arkuszach 2 i 3, zwraca zgłaszającemu lub jego upoważnionemu przedstawicielowi arkusz przeznaczony dla posiadacza.

3. Formularz pozwolenia, który jest zwracany organowi wydającemu, musi być przesłany do urzędu celnego w punkcie wyjścia ze Wspólnoty wraz z wysyłką. ►M2 Urząd celny przybija swoją pieczęć w polu 26 formularza i zwraca go organowi wydającemu. ◄

1. Okres ważności pozwolenia na wywóz nie przekracza dwunastu miesięcy od daty wydania.

2. W przypadku wniosku o czasowy wywóz właściwe organy mogą określić termin, w ramach którego dobra kultury muszą być ponownie przywiezione do wydającego pozwolenie Państwa Członkowskiego.

3. Jeżeli niewykorzystane pozwolenie na wywóz traci ważność, posiadacz niezwłocznie zwraca organowi wydającemu arkusze, które są w jego posiadaniu.

1. Szczególne pozwolenia otwarte mogą być wydawane dla niektórych dóbr kultury podlegającym bieżącemu czasowemu wywozowi ze Wspólnoty do celów użytkowych i/lub wystaw w państwie trzecim. Dobro kultury musi być własnością bądź znajdować się w prawnym posiadaniu konkretnej osoby lub organizacji, która użytkuje i/lub wystawia to dobro kultury.

2. Pozwolenie może być wydane jedynie w sytuacji, gdy władze są przekonane, że osoba lub organizacja zainteresowana oferuje wszelkie uznawane za konieczne gwarancje zwrotu dobra kultury w nienaruszonym stanie do Wspólnoty oraz, że dobro kultury może być opisane lub oznaczone w sposób umożliwiający identyfikację w momencie dokonywania wywozu czasowego dobra określonego w szczególnym pozwoleniu otwartym.

Pozwolenie jest przedstawiane wraz z pisemnym zgłoszeniem wywozowym oraz jest dostępne w innych przypadkach w celu okazania na żądanie wraz z dobrami kultury w razie ich kontroli.

Właściwe władze Państwa Członkowskiego, w którym pozwolenie jest przedstawiane, mogą zażądać jego tłumaczenia na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych Państwa Członkowskiego. W takim przypadku koszty tłumaczenia ponosi posiadacz pozwolenia.

1. Urząd celny upoważniony do przyjęcia zgłoszenia wywozowego zapewnia, że przedstawiane dobra są tymi, które zostały określone w pozwoleniu na wywóz oraz, że jeżeli wymagane jest zgłoszenie pisemne, to w polu 44 zgłoszenia wywozowego zostało zamieszczone odniesienie do pozwolenia.

2. Jeżeli wymagane jest zgłoszenie pisemne, pozwolenie dołącza się do trzeciej kopii jednolitego dokumentu administracyjnego, który przekazywany jest wraz z dobrem do urzędu celnego w chwili, gdy opuszcza ono obszar celny Wspólnoty. Jeżeli trzecia kopia jednolitego dokumentu administracyjnego jest udostępniona eksporterowi lub jego przedstawicielowi, powinno zostać mu również udostępnione pozwolenie celem wykorzystania przy kolejnej okazji.

1. Ogólne pozwolenia otwarte mogą być wydawane dla muzeów lub innych instytucji, w celu objęcia nimi czasowego wywozu wszelkich takich dóbr, które należą do ich stałej kolekcji oraz mogą być bieżąco czasowo wywożone ze Wspólnoty do celów wystaw w państwie trzecim.

2. Pozwolenie może być wydane jedynie w sytuacji gdy władze są przekonane, że organizacja przedstawia wszelkie uznawane za konieczne gwarancje zwrotu dobra kultury w nienaruszonym stanie do Wspólnoty. Pozwolenie może zostać wykorzystane w celu objęcia nim wszelkich połączeń dóbr znajdujących się w stałej kolekcji w każdym jednorazowym przypadku czasowego wywozu. Może ono być również wykorzystane w celu objęcia nim różnych połączeń dóbr kultury, seryjnych albo równoległych.

Właściwe władze w tym Państwie Członkowskim, w którym pozwolenie jest przedstawiane, mogą żądać tłumaczenia na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych Państwa Członkowskiego. W takim przypadku koszty tłumaczenia ponosi posiadacz pozwolenia.

1. Urząd celny upoważniony do przyjęcia zgłoszenia wywozowego zapewnia, że pozwolenie jest przedstawione wraz z wykazem wywożonych dóbr, które zostały także określone w zgłoszeniu wywozowym. Wykaz taki sporządza się na papierze zaopatrzonym w nagłówek z nazwą instytucji, a każda jego strona jest podpisana przez jedną z osób z takiej instytucji, wymienionych imiennie w pozwoleniu. Każda strona wykazu jest również opatrzona taką pieczęcią instytucji, jaka została umieszczona na pozwoleniu. Odniesienie do tego pozwolenia musi zostać zamieszczone w polu 44 zgłoszenia wywozowego.

2. Pozwolenie jest dołączone do trzeciej kopii jednolitego dokumentu administracyjnego i musi towarzyszyć przesyłce w chwili, gdy opuszcza ona obszar celny Wspólnoty. Jeżeli trzecia kopia jednolitego dokumentu administracyjnego zostaje udostępniona eksporterowi bądź jego przedstawicielowi, udostępnia mu się również pozwolenie celem wykorzystania przy kolejnej okazji.

1. Szczególne pozwolenie otwarte jest wydawane na formularzu, którego wzór znajduje się w załączniku II.

2. Ogólne pozwolenie otwarte jest wydawane na formularzu, którego wzór znajduje się w załączniku III.

3. Formularze pozwoleń drukuje się lub sporządza w postaci elektronicznej w jednym lub kilku językach urzędowych Wspólnoty.

4. Wymiary pozwolenia wynoszą 210 × 297 mm. Dozwolona tolerancja wynosi do 5 mm mniej lub do 8 mm więcej długości. Należy zastosować biały papier, wolny od ścieru drzewnego, przystosowany do pisania na nim, o wadze co najmniej 55 g/m2. Posiada on wydrukowany w tle ornament giloszowany w kolorze jasnoniebieskim tak, aby można było ujawnić wszelkie fałszerstwa dokonywane środkami zarówno mechanicznymi, jak i chemicznymi.

5. Drugi arkusz pozwolenia, który nie jest wyposażony w znajdujący się w tle ornament giloszowany, przeznaczony jest do użytku eksportera lub wyłącznie do umieszczania na nim zapisów.

6. Państwa Członkowskie mogą zastrzec sobie prawo do drukowania formularzy pozwoleń, lub mogą zamówić ich druk w zatwierdzonych zakładach drukarskich. W tym drugim przypadku, każdy formularz musi zawierać odniesienie do takiego zatwierdzenia. Na każdym formularzu musi znajdować się nazwa oraz adres drukarni lub znak pozwalający na identyfikację drukarni. Znajduje się na nim także również numer seryjny, wydrukowany, albo nastemplowany, pozwalający na identyfikację każdego formularza.

7. Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za podjęcie wszelkich niezbędnych środków w celu zapobieżenia fałszowaniu pozwoleń. Środki służące identyfikacji, przyjęte przez Państwa Członkowskie zostają zgłoszone Komisji, w celu powiadomienia o nich właściwych władz pozostałych Państw Członkowskich.

8. Pozwolenia są wypełniane przy użyciu środków mechanicznych bądź elektronicznych. W wyjątkowych okolicznościach mogą one zostać wypełnione czarnym długopisem, wielkimi literami. Na pozwoleniach nie powinny znajdować się ślady wymazywania, nadpisywania słów oraz inne podobne zmiany.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Pole 1: Wnioskodawca: imię i nazwisko osoby fizycznej lub nazwa firmy oraz pełen adres osoby fizycznej lub siedziby firmy.

Pole 3: Odbiorca: imię i nazwisko/nazwa i pełen adres odbiorcy, wraz z państwem trzecim, do którego dobra są wywożone czasowo lub na stałe.

Pole 5: Organ wydający: nazwa właściwego organu i Państwa Członkowskiego wydającego pozwolenie.

Pole 6: Przedstawiciel wnioskodawcy: wypełnia się tylko wtedy, gdy wnioskodawcę reprezentuje upoważniony przedstawiciel.

Pole 8: Opis w rozumieniu załącznika do rozporządzenia (EWG) nr 3911/92. Kategoria(-e) dóbr kultury: klasyfikuje się je w kategoriach opatrzonych nr 1–14. Wprowadzić odpowiedni numer.

Pole 9: Opis dóbr kultury: podać charakter dóbr kultury (np. obraz, rzeźba, płaskorzeźba, matryca negatywna lub kopia pozytywu w przypadku filmu, meble lub przedmioty, instrumenty muzyczne) i podać obiektywny opis wyglądu przedmiotu(-ów).

— Dla zbiorów archeologicznych składających się z dużej liczby przedmiotów: wystarczy podać opis ogólny, któremu powinna towarzyszyć atestacja lub zaświadczenie wydane przez organizację lub instytut naukowy lub archeologiczny oraz wykaz przedmiotów.

Jeżeli brakuje miejsca na opisanie wszystkich przedmiotów, wnioskodawca dodaje dodatkowe strony.

Pole 11: Liczba/ilość: podać liczbę przedmiotów, w szczególności jeżeli tworzą one zestaw.

Pole 12: Wartość w walucie krajowej: podać wartość dóbr w walucie krajowej.

Pole 13: Cel wywozu dóbr kultury/przyczyna składania wniosku o pozwolenie na wywóz: podać, czy wywożone dobra zostały sprzedane lub czy mają być sprzedane, wystawiane, wyceniane, naprawiane lub używane w inny sposób oraz czy ich zwrot jest obowiązkowy.

Pole 14: Tytuł lub temat: jeżeli dzieło nie ma dokładnej nazwy, wskazać jego temat ze skrótem wyglądu przedmiotu lub, w przypadku filmów, poruszanymi zagadnieniami.

Dla instrumentów naukowych lub innych przedmiotów, w przypadku których nie można podać tytułu ani tematu, wystarczy wypełnić pole 9.

Pole 15: Wymiary: wymiary (w centymetrach) dóbr kultury i ewentualnego podparcia.

W przypadku wymiarów skomplikowanych lub niecodziennych podać wymiary w następującej kolejności: wysokość x szerokość x głębokość.

Pole 16: Datowanie: jeżeli nie jest znana precyzyjna data, wskazać wiek lub część wieku (pierwszy kwartał, pierwsza połowa) lub tysiąclecie (kategorie 1–6).

Dla tych dóbr, do których stosuje się przybliżone określenie ich wieku (wiek ponad 50 lub 100 lat lub między 50 a 100), i dla tych dóbr, dla których nie wystarczy wskazać wieku, podać rok, nawet w przybliżeniu (np. około 1890 r., w przybliżeniu 1950 r.).

W przypadku zestawów (archiwa i biblioteki) wskazać datę najpóźniejszą i najwcześniejszą.

Pole 17: Inne cechy: podać inne informacje dotyczące formalnych aspektów mogących mieć znaczenie dla identyfikacji, np. historyczni poprzednicy, warunki wykonania, poprzedni właściciele, stan konserwacyjny i restauracyjny, bibliografia, znak lub kod elektroniczny.

Pole 18: Przedłożone dokumenty/szczególne wskazówki dotyczące identyfikacji: wskazać poprzez zaznaczenie krzyżykiem odpowiednich kwadratów.

Pole 19: Artysta, okres, pracownia i/lub styl: podać imię i nazwisko artysty, jeżeli jest znane i udokumentowane. Jeżeli dzieła są utworami zbiorowymi lub kopiami, podać artystów lub artystę, z którego została wykonana kopia, jeżeli są oni znani. Jeżeli dzieło jest przypisywane jednemu artyście, podać „Przypisywane…”.

Jeżeli artysta nie jest znany, podać pracownię, szkołę lub styl (np. pracownia Velazqueza, szkoła wenecka, okres Ming, styl Ludwika XV lub styl wiktoriański).

Pole 20: Nośnik lub technika: informacje podane w tym polu powinny być jak najdokładniejsze. Wskazać użyte nośniki i określić stosowaną technikę (np. obraz olejny, drzeworyt, rysunek węglem drzewnym lub ołówkiem, odlew z wosku, film na podłożu nitrocelulozowym itd.).

Pole 21 (arkusz 1): Wniosek: wypełnione przez wnioskodawcę lub jego przedstawiciela, który poręcza zgodność z prawdą informacji podanych we wniosku i w dokumentach uzupełniających.

Pole 22: Podpis i pieczęć organu wydającego: do wypełnienia przez właściwy organ, z podaniem miejscowości i daty, na trzech arkuszach pozwolenia.

Pole 23 (arkusze 2 i 3): Do wypełnienia przez urząd celny wywozu: do wypełnienia przez urząd celny, w którym są prowadzone transakcje eksportowe i w którym przedstawia się pozwolenie na wywóz.

„Urząd celny wywozu” oznacza urząd, w którym przedkłada się zgłoszenie wywozowe i przeprowadza formalności wywozowe.

Pole 24: Zdjęcie(-a) dóbr kultury: należy przykleić kolorowe zdjęcie (co najmniej 9 × 12 cm). W celu ułatwienia identyfikacji przedmiotów trójwymiarowych mogą być wymagane zdjęcia w różnych ujęciach.

Właściwy organ musi poświadczyć zdjęcie podpisem i pieczęcią organu wydającego.

Pole 26 (arkusze 2 i 3): Urząd celny wyjścia: do wypełnienia przez urząd celny wyjścia.

„Urząd celny wyjścia” oznacza ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez dobra kultury obszaru celnego Wspólnoty.

		Dziennik Urzędowy
		No	page	date
►M1	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1526/98 z dnia 16 lipca 1998 r.	L 201	47	17.7.1998
►M2	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 656/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r.	L 104	50	8.4.2004