1993R0207 — PL — 03.10.2000 — 002.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (EWG) NR 207/93 z dnia 29 stycznia 1993 r. (Dz.U. L 025, 2.2.1993, p.5) |
zmienione przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
No |
page |
date |
||
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 345/97 z dnia 26 lutego 1997 r. |
L 58 |
38 |
27.2.1997 |
|
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI WE NR 2020/2000 z dnia 25 września 2000 r. |
L 241 |
39 |
26.9.2000 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (EWG) NR 207/93
z dnia 29 stycznia 1993 r.
określające treść załącznika VI do rozporządzenia (EWG) nr 2029/91 w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produktów rolnych i środków spożywczych oraz ustanawiające szczegółowe zasady w celu wykonania przepisów art. 5 ust. 4 tego rozporządzenia
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2092/91 z dnia 24 czerwca 1991 r. wsprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produktów rolnych i środków spożywczych ( 1 ), w szczególności jego art. 5 ust. 7 i 8;
a także mając na uwadze, co następuje:do celów art. 5 ust. 3 lit. b) i c) oraz ust. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2092/91 (zwanego dalej „rozporządzeniem”), pełen wykaz musi zostać ustanowiony w sekcjach A, B i C załącznika VI do tego rozporządzenia;
do celów tych trzech sekcji załącznika VI do rozporządzenia, pewne definicje muszą być rozwinięte w celu zapewnienia spójność z innymi powiązanymi przepisami regulacyjnymi Wspólnoty;
wszelkie składniki lub substancje pomocnicze dla przetwórstwa, które należy wymienić w załączniku VI do rozporządzenia, powinny być stosowane wyłącznie zgodnie z prawnymi wymogami dotyczącymi przygotowywania środków spożywczych i zgodnie z dobrą praktyką ich wytwarzania;
załącznik VI do rozporządzenia powinien uwzględniać oczekiwania konsumentów, że przetworzone produkty, będące efektem produkcji ekologicznej, zawierają głównie takie składniki, jakie występują w przyrodzie;
jednakże inne składniki lub substancje pomocnicze dla przetwórstwa, które mogą być wykorzystywane podczas zwykłego przetwarzania środków spożywczych, szczególnie te, które występują w przyrodzie, mogą być zawarte w załączniku VI do rozporządzenia, pod warunkiem że zostało wykazane, że bez stosowania takich substancji niemożliwe jest wytworzenie lub zakonserwowanie ekologicznych środków spożywczych;
w odniesieniu do enzymów otrzymanych z mikroorganizmów należy dodatkowo zbadać, czy tego rodzaju produkty, uzyskane z mikroorganizmów genetycznie modyfikowanych w rozumieniu dyrektywy Rady 90/220/EWG ( 2 ), mogą być stosowane do środków spożywczych, na których etykietach podana jest informacja o produkcji metodami ekologicznymi; sprawa ta zostanie szczegółowo zbadana, gdy stosowanie tego rodzaju enzymów w środkach spożywczych zostanie zatwierdzone zgodnie z odnośnym ustawodawstwem wspólnotowym;
wymieniony załącznik VI trzeba będzie regularnie korygować w świetle zdobytych doświadczeń i rozwoju sytuacji pod względem dostępności na rynku wspólnotowym pewnych wytwarzanych ekologicznie składników pochodzenia rolniczego;
szczegółowe zasady wprowadzania w życie derogacji na podstawie art. 5 ust. 4 rozporządzenia są niezbędne dla zapewnienia spójnego wprowadzania w życie tej derogacji w Państwach Członkowskich, dopóki produkty objęte derogacją nie zostały zamieszczone w sekcji C załącznika VI do rozporządzenia;
środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 2092/91,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Treść załącznika VI do rozporządzenia (EWG) nr 2092/91 jest określona w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Nie wprowadza się zmian w sekcjach A i B, dopóki nie zostaną spełnione przynajmniej poniższe wymagania:
a) dla dodatków do środków spożywczych objętych załącznikiem VI sekcja A pkt 1: bez uszczerbku dla wymagań dotyczących zatwierdzenia dodatków przewidzianych w dyrektywie Rady 89/107/EWG ( 3 ), uwzględnione są tylko te substancje, co do których zostało wykazane, że bez stosowania takich substancji niemożliwe jest wytworzenie lub zakonserwowanie takich środków spożywczych;
b) dla substancji pomocniczych dla przetwórstwa objętych załącznikiem VI sekcja B: uwzględniane są tylko te substancje, które są dopuszczone w ogólnym przetwórstwie spożywczym i co do których zostało wykazane, że bez stosowania takich substancji niemożliwe jest wytworzenie takich środków spożywczych.
Artykuł 3
1. Tak długo jak składnik pochodzenia rolniczego nie jest objęty załącznikiem VI do rozporządzenia (EWG) nr 2092/91 sekcja C, składnik ten może być stosowany zgodnie z odstępstwem przewidzianym w art. 5 ust. 3 lit. b) i art. 5 ust. 5a lit. b) niniejszego rozporządzenia na następujących warunkach:
a) podmiot gospodarczy zgłosił właściwemu organowi Państwa Członkowskiego wszelkie niezbędne dowody wykazujące, że wspomniany składnik spełnia warunki przewidziane w art. 5 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2092/91; oraz
b) właściwy organ Państwa Członkowskiego tymczasowo zezwolił na jego stosowanie, zgodnie z wymaganiami art. 5 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2092/91, w okresie najwyżej trzech miesięcy, po sprawdzeniu, że podmiot gospodarczy podjął niezbędny kontakt z dostawcami we Wspólnocie, w celu upewnienia się, że dane składniki o wymaganej jakości, są niedostępne; bez uszczerbku dla przepisów ust. 6, Państwa Członkowskie mogą maksymalnie trzy razy przedłużyć okres ważności zezwolenia, za każdym razem na okres siedmiu miesięcy; oraz
c) zgodnie z przepisami ust. 4 lub 6, nie została podjęta żadna decyzja o wycofaniu przyznanego zezwolenia w odniesieniu do danego składnika.
2. W przypadku, gdy zezwolenie określone w ust. 1 zostało przyznane, Państwo Członkowskie bezzwłocznie zgłasza innym Państwom Członkowskim i Komisji następujące informacje:
a) datę wydania zezwolenia oraz, w przypadku przedłużonego zezwolenia, datę wydania pierwszego zezwolenia;
b) nazwisko, adres, numer telefonu, gdzie jest to właściwe, numer faxu oraz adres poczty elektronicznej posiadacza zezwolenia; nazwę i adres organu, który wydał zezwolenie;
c) nazwę i, gdzie jest to niezbędne, dokładny opis i wymagania co do jakości danego składnika pochodzenia rolniczego;
d) rodzaj produktu dla którego przygotowania niezbędny jest dany składnik;
e) wnioskowane ilości oraz ich uzasadnienie;
f) przyczyny i przewidywany okres niedoboru;
g) datę, w której Państwo Członkowskie zawiadomiło inne Państwa Członkowskie i Komisję.
Komisja i/lub Państwa Członkowskie mogą udostępnić te informacje do wiadomości publicznej.
3. Jeżeli Państwo Członkowskie przedstawia Komisji i Państwu Członkowskiemu, które przyznało zezwolenie, uwagi, które wykazują, że rezerwy są dostępne w okresie trwania niedoboru, Państwo Członkowskie rozważa wycofanie zezwolenia lub skrócenie przewidzianego okresu ważności oraz, w ciągu piętnastu dni od daty otrzymania powyższych informacji, zawiadamia Komisję i inne Państwa Członkowskie, o podjętych działaniach.
4. Na wniosek Państwa Członkowskiego lub z inicjatywy Komisji sprawa jest przekazywana do zbadania komitetowi określonemu w art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 2092/91. Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 14, może być podjęta decyzja o cofnięciu przyznanego zezwolenia lub o zmianie okresu jego ważności, bądź, gdzie sytuacja tego wymaga, o objęciu tego składnika załącznikiem VI sekcja C.
5. W przypadku przedłużenia określonego w ust. 1b, będą stosowane procedury przewidziane w ust. 2 i 3.
6. Jeżeli Państwo Członkowskie żąda zapewnienia, że składniki pochodzące ze zwykłej produkcji mogą ciągle być używane po wydaniu trzeciego przedłużenia zezwolenia określonego w ust. 1b, to Państwo Członkowskie, razem z wnioskiem o wydanie trzeciego przedłużenia przyznanego zezwolenia, przedkłada wniosek o włączenie składnika do załącznika VI część C. Dopóki decyzja nie wejdzie w życie, zgodnie z procedurą określoną w art. 14, w celu włączenia składnika do załącznika VI część C lub w celu wycofania zezwolenia, Państwo Członkowskie może kontynuować przedłużenie zezwolenia w okresie siedmiu miesięcy, zachowując warunki ust. 1, 2 i 3.
Artykuł 4
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie piętnastego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich
ZAŁĄCZNIK
„ZAŁĄCZNIK VI
WPROWADZENIE
Do celów niniejszego Załącznika stosuje się następujące definicje:
1. składniki: substancje w rozumieniu art. 4 rozporządzenia, objęte ograniczeniami określonymi w art. 6 ust. 4 dyrektywy Rady 79/112/EWG z dnia 18 grudnia 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych przeznaczonych na sprzedaż konsumentowi finalnemu ( 4 ).
2. składniki pochodzenia rolniczego:
a) pojedyncze produkty rolne i produkty pozyskane z nich w wyniku właściwego mycia, czyszczenia, procesu obróbki termicznej i/lub mechanicznej i/lub procesów fizycznych prowadzących do zmniejszenia zawartości wilgoci w produkcie;
b) również produkty pozyskane z tych określonych w lit a) przez zastosowanie innych procesów wykorzystywanych w przetwórstwie spożywczym, o ile produkty te nie są traktowane jako dodatki do środków spożywczych lub aromaty zdefiniowane w pkt 5 lub 7 poniżej.
3. składniki pochodzenia nierolniczego: składniki inne niż składniki pochodzenia rolniczego i zaliczane do co najmniej jednej z poniższych kategorii:
3.1. dodatki do środków spożywczych, w tym nośniki dodatków do środków spożywczych, zgodnie z definicją podaną w pkt 5 i 6 poniżej;
3.2. aromaty, zgodnie z definicją podaną w pkt 7 poniżej;
3.3. woda i sól;
3.4. preparaty na bazie mikroorganizmów;
3.5. minerały (w tym pierwiastki śladowe) i witaminy;
4. substancje pomocnicze dla przetwórstwa: substancje w rozumieniu art. 1 ust. 3 lit a) dyrektywy Rady 89/107/EWG ( 5 ) w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących dodatków do środków spożywczych dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi;
5. dodatki do środków spożywczych: substancje w rozumieniu art. 1 ust. 1 i 2 dyrektywy Rady 89/107/EWG i objęte tą dyrektywą lub dyrektywą ogólną na mocy art. 3 ust. 1 dyrektywy 89/107/EWG;
6. nośniki, w tym nośniki w postaci rozpuszczalnika: dodatki do środków spożywczych stosowane do rozpuszczania, rozcieńczania, rozpraszania lub innego sposobu fizycznej modyfikacji dodatku do środków spożywczych, niemające wpływu na jego funkcję technologiczną, w celu ułatwienia przechowywania, zastosowania lub wykorzystania;
7. aromat: substancje i produkty w rozumieniu art. 1 ust. 2 dyrektywy Rady 88/388/EWG z dnia 22 czerwca 1988 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących aromatów przeznaczonych do użytku w środkach spożywczych i materiałów źródłowych przeznaczonych do ich wytwarzania ( 6 ) i objętych tą dyrektywą.
ZASADY OGÓLNE
Sekcje A, B i C obejmują składniki i substancje pomocnicze dla przetwórstwa, które można stosować podczas przygotowywania środków spożywczych składających się zasadniczo z jednego lub więcej składników pochodzenia roślinnego, określone w art. 1 ust. 1 lit. b) rozporządzenia, z wyjątkiem win.
Bez względu na odniesienie do jakiegokolwiek składnika w sekcji A i C lub jakiejkolwiek substancji pomocniczej dla przetwórstwa w sekcji B, każdy składnik lub każda taka substancja pomocnicza dla przetwórstwa, są stosowane wyłącznie zgodnie z odnośną legislacją wspólnotową i/lub ustawodawstwem krajowym spełniającymi wymagania Traktatu, a w razie ich braku, zgodnie z zasadami dobrej praktyki wytwarzania w zakresie środków spożywczych. Dodatki są stosowane przede wszystkim zgodnie z przepisami dyrektywy 89/107/EWG, a we odpowiednich sytuacjach, zgodnie z przepisami dowolnej dyrektywy ogólnej, na mocy w art. 3 ust 1 dyrektywy 89/107/EWG; aromaty są stosowane zgodnie z przepisami dyrektywy 88/388/EWG, a rozpuszczalniki zgodnie z przepisami dyrektywy Rady 88/344/EWG z dnia 13 czerwca 1988 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie rozpuszczalników ekstrakcyjnych stosowanych w produkcji środków spożywczych i składników żywności ( 7 ).
SEKCJA A – SKŁADNIKI POCHODZENIA NIEROLNICZEGO (OKREŚLONE W ART. 5 UST. 3 LIT. B) ROZPORZĄDZENIA (EWG) nr 2092/91):
A.1. Dodatki do środków spożywczych, w tym nośniki
Nazwa |
Specjalne warunki (1) |
|
E 170 |
Węglany wapnia |
- |
E 270 |
Kwas mlekowy |
- |
E 290 |
Dwutlenek węgla |
- |
E 296 |
Kwas jabłkowy |
- |
E 300 |
Kwas askorbinowy |
- |
E 322 |
Lecytyny |
- |
E 330 |
Kwas cytrynowy |
- |
E 334 |
Kwas winowy (L(+)-) |
- |
E 335 |
Winian sodu |
- |
E 336 |
Winian potasu |
- |
E 400 |
Kwas alginowy |
- |
E 401 |
Alginian sodu |
- |
E 402 |
Alginian potasu |
- |
E 406 |
Agar |
- |
E 410 |
Żywica z nasion grochodrzewu |
- |
E 412 |
Guma Guar |
- |
E 413 |
Guma tragakantowa (tragakant) |
- |
E 414 |
Guma arabska (guma senegalska) |
- |
E 415 |
Guma ksantanowa |
- |
E 416 |
Guma karaganowa |
- |
E 440(i) |
Pektyna |
- |
E 500 |
Węglany sodu |
- |
E 501 |
Węglany potasu |
- |
E 503 |
Węglany amonu |
- |
E 504 |
Węglany magnezu |
- |
E 516 |
Siarczan wapniowy |
CR |
E 938 |
Argon |
- |
E 941 |
Azot |
- |
E 948 |
Tlen |
- |
(1) Nośnik CR |
A.2. Aromaty w rozumieniu dyrektywy 88/388/EWG
Substancje i produkty w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt i) i art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 88/388/EWG etykietowane jako naturalne substancje zapachowe lub naturalne preparaty zapachowe, zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. d) i ust. 2 tej dyrektywy.
A.3. Woda i sól
Woda pitna
Sól (zawierająca jako główny składnik chlorek sodu lub potasu), zazwyczaj stosowana w przetwórstwie spożywczym.
A.4. Preparaty na bazie mikroorganizmów
i) Wszelkie preparaty na bazie mikroorganizmów zazwyczaj stosowane w przetwórstwie spożywczym, z wyjątkiem mikroorganizmów modyfikowanych genetycznie w rozumieniu art. 2 ust. 2 dyrektywy 90/220/EWG;
ii) mikroorganizmy modyfikowane genetycznie w rozumieniu art. 2 ust. 2 dyrektywy 90/220/EWG: jeżeli zostały włączone zgodnie z procedurą decyzyjną określoną w art. 14.
A.5. Minerały (w tym pierwiastki śladowe) i witaminy
Dopuszczone wyłącznie w stopniu, w jakim ich zastosowanie w środkach spożywczych, do których są dodawane, jest prawnie wymagane.
SEKCJA B – SUBSTANCJE POMOCNICZE DLA PRZETWÓRSTWA I INNE PRODUKTY, KTÓRE MOGĄ BYĆ STOSOWANE W PRZETWARZANIU SKŁADNIKÓW WYTWARZANYCH METODAMI EKOLOGICZNYMI, OKREŚLONE W ART. 5 UST. 3 LIT. C) ROZPORZĄDZENIA (EWG) NR 2092/91)
Nazwa |
Specjalne warunki |
Woda |
|
Chlorek wapnia |
koagulator |
Węglan wapnia |
|
Wodorotlenek wapnia |
koagulator |
Chlorek magnezu |
koagulator |
Węglan potasu |
suszenie winogron |
Dwutlenek węgla |
|
Azot |
|
Etanol |
rozpuszczalnik |
Tanina (kwas garbnikowy) |
środek wspomagający filtrację |
Albumina białka jaja kurzego |
|
Kazeina |
|
Żelatyna |
|
Karuk |
|
Oleje roślinne |
środki natłuszczające i przeciwprzyczepne |
Dwutlenek krzemu w żelu lub jego roztwór koloidalny |
|
Węgiel aktywny |
|
Talk |
|
Bentonit |
|
Kaolin (glinka kaolinowa) |
|
Ziemia okrzemkowa |
|
Perlit |
|
Łupiny orzechów leszczynowych |
|
Wosk pszczeli |
środek natłuszczający |
Wosk karnauba |
środek natłuszczający |
Preparaty na bazie mikroorganizmów i enzymów:
i) wszelkie preparaty na bazie mikroorganizmów zazwyczaj stosowane w przetwórstwie spożywczym z wyjątkiem mikroorganizmów modyfikowanych genetycznie w rozumieniu art. 2 ust. 2 dyrektywy 90/220/EWG;
ii) mikroorganizmy modyfikowane genetycznie w rozumieniu art. 2 ust. 2 dyrektywy 90/220/EWG:
jeżeli zostały włączone zgodnie z procedurą decyzyjną przyjętą w art. 14.
SEKCJA C – SKŁADNIKI POCHODZENIA ROLNICZEGO NIEWYTWORZONE METODAMI EKOLOGICZNYMI, OKREŚLONE W ART. 5 UST. 4 ROZPORZĄDZENIA (EWG) NR 2092/91
C.1. |
Nieprzetworzone produkty roślinne oraz produkty z nich pozyskane w wyniku procesów określonych w definicji 2 a):
|
C.2. |
Produkty roślinne przetworzone w wyniku procesów określone w definicji 2 b):
|
C.3. |
Produkty zwierzęce Miód Żelatyna Mleko w proszku i odtłuszczone mleko w proszku Jadalne organizmy wodne nieuzyskane w ramach akwakultury |
( 1 ) Dz.U. L 198 z 22.7.1991, str. 1.
( 2 ) Dz.U. L 117 z 8.5.1990, str 15.
( 3 ) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str 27.
( 4 ) Dz.U. L 33 z 8.2.1979, str. 1.
( 5 ) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 27.
( 6 ) Dz.U. L 184 z 15.7.1988, str. 61.
( 7 ) Dz.U. L 157 z 24.6.1988, str. 28.