1991R3922 — PL — 08.04.2012 — 008.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 3922/91 z dnia 16 grudnia 1991 r. (Dz.U. L 373, 31.12.1991, p.4) |
zmienione przez:
|
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
|
No |
page |
date |
||
|
COMMISSION REGULATION (EC) No 2176/96 of 13 November 1996 (*) |
L 291 |
15 |
14.11.1996 |
|
|
L 130 |
16 |
26.5.1999 |
||
|
COMMISSION REGULATION (EC) No 2871/2000 of 28 December 2000 (*) |
L 333 |
47 |
29.12.2000 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 1592/2002 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 15 lipca 2002 r. |
L 240 |
1 |
7.9.2002 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 1899/2006 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 12 grudnia 2006 r. |
L 377 |
1 |
27.12.2006 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 1900/2006 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 20 grudnia 2006 r. |
L 377 |
176 |
27.12.2006 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 8/2008 z dnia 11 grudnia 2007 r. |
L 10 |
1 |
12.1.2008 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) nr 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. |
L 79 |
1 |
19.3.2008 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 859/2008 z dnia 20 sierpnia 2008 r. |
L 254 |
1 |
20.9.2008 |
|
sprostowane przez:
|
(*) |
Akt ten nie został nigdy opublikowany w języku polskim. |
ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 3922/91
z dnia 16 grudnia 1991 r.
w sprawie harmonizacji wymagań technicznych i procedur administracyjnych w dziedzinie lotnictwa cywilnego
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 84 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji ( 1 ),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego ( 2 ),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ( 3 ),
a także mając na uwadze, co następuje:jak przewiduje art. 8a Traktatu należy podjąć środki mające na celu stopniowe ustanowienie, w terminie upływającym w dniu 31 grudnia 1992 r., rynku wewnętrznego; rynek wewnętrzny będzie obejmował obszar bez granic wewnętrznych, wewnątrz którego zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału;
należy zachować wysoki ogólny poziom bezpieczeństwa w lotnictwie cywilnym w Europie, a obecne wymagania techniczne i procedury administracyjne w Państwach Członkowskich należy podnieść do najwyższych standardów, osiąganych obecnie we Wspólnocie;
bezpieczeństwo stanowi kluczowy czynnik transportu lotniczego we Wspólnocie; należy uwzględnić Konwencję o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, podpisaną w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r., która przewiduje wdrożenie środków koniecznych do zapewnienia bezpiecznej eksploatacji statków powietrznych;
obecne ograniczenia dotyczące transferu statków powietrznych i produktów lotniczych oraz niektórych usług w dziedzinie lotnictwa między Państwami Członkowskimi mogą spowodować zakłócenia rynku wewnętrznego;
Wspólne Władze Lotnicze (JAA), stowarzyszony organ Europejskiej Konferencji Lotnictwa Cywilnego (ECAC), opracowały uzgodnienia w sprawie współpracy przy rozwoju i wprowadzania wspólnych wymagań lotniczych (JAR-ów) we wszystkich dziedzinach odnoszących się do bezpieczeństwa statków powietrznych i ich eksploatacji;
na podstawie wspólnej polityki transportowej należy zharmonizować wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do bezpieczeństwa statków powietrznych i ich eksploatacji, w oparciu o przepisy JAR, stosowane przez JAA;
przystąpienie wszystkich Państw Członkowskich do JAA oraz uczestnictwo Komisji w jej działaniach ułatwiłyby taką harmonizację;
w celu osiągnięcia celów Wspólnoty odnośnie swobodnego przepływu osób i towarów, jak również realizacji wspólnej polityki transportowej, Państwa Członkowskie są zobowiązane, bez dodatkowych działań technicznych lub badań, akceptować certyfikaty wyrobów, instytucji i osób zaangażowanych w projektowanie, obsługę i eksploatację produktów, jeśli takim wyrobom, instytucjom lub osobom przyznano certyfikaty w zgodzie ze wspólnymi wymaganiami technicznymi i procedurami administracyjnymi;
wyniknąć mogą problemy bezpieczeństwa i w takim przypadku Państwa Członkowskie muszą podejmować wszelkie właściwe środki w trybie pilnym; środki te muszą zostać odpowiednio uzasadnione oraz, jeżeli wspólne wymagania techniczne i procedury administracyjne wykazują braki, zadaniem Komisji, która wykonuje swoje uprawnienia wykonawcze, jest przyjęcie niezbędnych zmian;
stosowanie przepisów dotyczących ograniczeń czasu lotu i służby może prowadzić do znacznych zakłóceń harmonogramów służby tych przedsiębiorstw, których schematy organizacyjne opierają się wyłącznie na pracy nocnej. Na podstawie dowodów dostarczonych przez zainteresowane strony, Komisja powinna dokonać oceny i zaproponować dostosowanie przepisów dotyczących ograniczeń czasu lotu i służby w celu uwzględnienia tych specjalnych schematów organizacyjnych;
pożądane jest, by finansowanie przez Państwa Członkowskie badań dla poprawy bezpieczeństwa w lotnictwie, było skoordynowane dla zapewnienia optymalnego wykorzystania środków oraz umożliwienia osiągnięcia maksymalnych korzyści;
do 16 stycznia 2009 r., Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego powinna przeprowadzić naukową i medyczną ocenę części Q i ewentualnie części O załącznika III. Na podstawie wyników tej oceny i zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 12 ust. 2, Komisja powinna, jeśli okaże się to niezbędne, niezwłocznie sporządzić i przedłożyć wnioski mające na celu poprawę odpowiednich przepisów technicznych;
w trakcie dokonywania oceny niektórych przepisów, o których mowa w art. 8a, należy kontynuować działania mające na celu dalszą harmonizację przyjętych dotychczas wymagań dotyczących szkoleń personelu pokładowego w celu ułatwienia swobodnego przepływu personelu pokładowego w obrębie Wspólnoty. W tym kontekście należy ponownie przeanalizować możliwość dalszej harmonizacji licencjonowania personelu pokładowego;
Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji ( 4 )
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do harmonizacji wymagań technicznych oraz procedur administracyjnych w dziedzinie bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego, związanej z eksploatacją i obsługą statków powietrznych, oraz osób i instytucji zaangażowanych w takie zadania.
2. Zharmonizowane wymagania techniczne i procedury administracyjne określone w ust. 1 stosuje się do wszystkich statków powietrznych, eksploatowanych przez operatorów określonych w art. 2 lit. a), zarejestrowanych w Państwie Członkowskim, czy też w państwie trzecim.
3. Zastosowanie niniejszego rozporządzenia w stosunku do portu lotniczego na Gibraltarze uważa się za pozostające bez uszczerbku dla odpowiednich stanowisk prawnych Królestwa Hiszpanii oraz Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do sporu dotyczącego władzy nad terytorium, na którym znajduje się port lotniczy.
4. Stosowanie niniejszego rozporządzenia do portu lotniczego na Gibraltarze zawiesza się do czasu wejścia w życie postanowień zawartych we wspólnej deklaracji Ministrów Spraw Zagranicznych Królestwa Hiszpanii oraz Zjednoczonego Królestwa, podpisanej w dniu 2 grudnia 1987 r. Rządy Hiszpanii i Zjednoczonego Królestwa poinformują Radę o dacie ich wejścia w życie.
Artykuł 2
Do celów niniejszego rozporządzenia:
a) „operator” oznacza osobę fizyczną zamieszkałą na stałe w Państwie Członkowskim lub osobę prawną ustanowioną w Państwie Członkowskim, użytkującą jeden lub więcej statków powietrznych zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym Państwie Członkowskim lub przewoźnika lotniczego Wspólnoty, odpowiadającemu definicji zawartej w prawodawstwie Wspólnoty;
b) „produkt” oznacza cywilny statek powietrzny, silnik, śmigło lub wyposażenie;
c) „wyposażenie” oznacza każdy przyrząd, sprzęt, mechanizm, aparat lub osprzęt używany lub przeznaczony do użycia do eksploatacji statku powietrznego w locie, czy to zainstalowany, czy też mający być zainstalowany w cywilnym statku latającym lub na nim, ale niestanowiący części płatowca, silnika lub śmigła;
d) „składnik” oznacza materiał, część lub podzespół, nieobjęte definicjami pod lit. b) lub c), przeznaczony do użycia w cywilnych statkach powietrznych, silnikach, śmigłach lub wyposażeniu;
e) „certyfikacja” (wyrobu, usługi, organizacji lub osoby) oznacza każdą formę prawnego uznania, że taki produkt, usługa, organ lub osoba spełnia obowiązujące wymagania. Taka certyfikacja obejmuje dwie czynności:
i) czynność kontroli czy wyrób, usługa, organizacja lub osoba spełnia obowiązujące wymagania pod względem technicznym; czynność ta jest określana pojęciem „stwierdzania okoliczności technicznych”;
ii) czynność formalnego uznania takiej zgodności ze stosowanymi wymaganiami poprzez wydanie certyfikatu, licencji, aprobaty lub innego dokumentu w sposób, wymagany przez przepisy i procedury krajowe; czynność ta jest określana pojęciem „stwierdzania okoliczności prawnych”;
f) „obsługa” oznacza wszelkie inspekcje, obsługę, modyfikacje i naprawy w okresie eksploatacji statku powietrznego, konieczne do zapewnienia, by statek powietrzny pozostawał w zgodności z certyfikatem typu i zapewniał wysoki stopień bezpieczeństwa we wszelkich okolicznościach; obejmuje to w szczególności modyfikacje, nakazane przez władze w stosunku do porozumień określonych pod lit. h), zgodnie z koncepcją kontroli zdatności do lotu;
g) „wariant krajowy” oznacza krajowe wymaganie lub przepis, wprowadzony przez państwo w uzupełnieniu lub w miejsce przepisów JAR;
h) „porozumienia” oznaczają porozumienia, opracowane pod auspicjami Europejskiej Konferencji Lotnictwa Cywilnego (ECAC) w celu współpracy w rozwoju i wprowadzaniu wspólnych wymagań we wszystkich dziedzinach odnoszących się do bezpieczeństwa i bezpiecznej eksploatacji statków powietrznych. Porozumienia te wymienione są w załączniku I;
i) „Organ” w załączniku III oznacza właściwy organ, który wydał certyfikat operatora lotniczego (AOC).
Artykuł 3
1. Bez uszczerbku dla art. 11, wspólne wymagania techniczne i procedury administracyjne stosowane we Wspólnocie w odniesieniu do zarobkowego przewozu lotniczego stanowią przepisy określone w załączniku III.
2. Odesłania do części M załącznika III lub do któregokolwiek z jej przepisów stanowią odesłania do części M rozporządzenia Komisji (WE) nr 2042/2003 z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie nieprzerwanej zdatności do lotu statków powietrznych oraz wyrobów lotniczych, części i wyposażenia, a także w sprawie zezwoleń udzielanych instytucjom i personelowi zaangażowanym w takie zadania ( 5 ) lub do jej odpowiednich przepisów.
Artykuł 4
1. W odniesieniu do dziedzin nie objętych załącznikiem III, wspólne wymagania techniczne i procedury administracyjne są przyjmowane na podstawie art. 80 ust. 2 Traktatu. Komisja przedstawia w odpowiednich przypadkach i tak szybko, jak jest to możliwe, właściwe wnioski w tych dziedzinach.
2. Do chwili uchwalenia propozycji działań określonych w ust. 1, Państwa Członkowskie mogą stosować odpowiednie przepisy istniejącej regulacji krajowej.
Artykuł 5
Państwa Członkowskie zapewniają, by ich odpowiedzialne władze lotnictwa cywilnego spełniały warunki członkostwa w JAA, określone w porozumieniach, i podpisały takie porozumienia bez zastrzeżeń przed dniem 1 stycznia 1992 r.
Artykuł 6
Statki powietrzne eksploatowane na mocy pozwolenia przyznanego przez Państwo Członkowskie zgodnie ze wspólnymi wymaganiami technicznymi i procedurami administracyjnymi mogą być eksploatowane w warunkach identycznych w innych Państwach Członkowskich, bez dalszych wymagań technicznych lub oceny ze strony tych innych Państw Członkowskich.
Artykuł 7
Państwa Członkowskie uznają certyfikaty wydane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem przez inne Państwo Członkowskie lub podmiot działający w jego imieniu, podmiotom lub osobom podlegającym ich właściwości i nadzorowi, zaangażowanym w obsługę produktów i eksploatację statków powietrznych.
Artykuł 8
1. Przepisy art. 3 — 7 nie stanowią dla Państwa Członkowskiego przeszkody dla podjęcia niezwłocznej reakcji na problem bezpieczeństwa związany z produktem, osobą lub organizacją objętymi niniejszym rozporządzeniem.
Jeżeli problem bezpieczeństwa jest wynikiem nieodpowiedniego poziomu bezpieczeństwa, przewidzianego wspólnymi wymaganiami technicznymi i procedurami administracyjnymi, lub braków w tych wymaganiach i procedurach, Państwo Członkowskie niezwłocznie informuje Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie o podjętych środkach i ich powodach.
Komisja decyduje, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 12 ust. 2, czy nieodpowiedni poziom bezpieczeństwa lub braki we wspólnych wymaganiach technicznych i procedurach administracyjnych uzasadniają dalsze stosowanie środków przyjętych zgodnie z akapitem pierwszym niniejszego ustępu. W takim przypadku, podejmuje ona również niezbędne kroki dla dokonania zmian w odpowiednich wspólnych wymaganiach technicznych i procedurach administracyjnych zgodnie z art. 4 lub 11. Jeżeli środki podjęte przez Państwo Członkowskie uznane zostaną za nieuzasadnione, cofa ono te środki.
2. Państwo Członkowskie może przyznać zwolnienia z wymagań technicznych i procedur administracyjnych określonych w niniejszym rozporządzeniu w przypadku nieprzewidzianych, nagłych okoliczności operacyjnych lub w przypadku wymagań operacyjnych o ograniczonym czasie trwania.
Komisja i inne Państwa Członkowskie są informowane o przyznanych zwolnieniach, jeżeli mają one charakter powtarzający się lub jeżeli są one przyznane na okres dłuższy niż dwa miesiące.
W przypadku gdy Komisja i inne Państwa Członkowskie zostaną poinformowane o zwolnieniach przyznanych przez Państwo Członkowskie zgodnie z akapitem drugim, Komisja bada, czy zwolnienia takie są zgodne z celami bezpieczeństwa niniejszego rozporządzenia lub jakimkolwiek innym stosownym przepisem prawodawstwa wspólnotowego.
Jeśli Komisja uzna, że przyznane zwolnienia nie są zgodne z celami bezpieczeństwa niniejszego rozporządzenia lub jakimkolwiek innym stosownym przepisem prawodawstwa wspólnotowego, podejmuje decyzję w sprawie środków bezpieczeństwa zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 12a.
W takim przypadku, dane Państwo Członkowskie cofa zwolnienie.
3. W przypadkach, gdy poziom bezpieczeństwa równoważny poziomowi osiąganemu dzięki stosowaniu wspólnych wymagań technicznych i procedur administracyjnych zawartych w załączniku III do niniejszego rozporządzenia może zostać osiągnięty za pomocą innych środków, Państwa Członkowskie mogą, bez dyskryminacji ze względu na narodowość wnioskodawców i z uwzględnieniem konieczności niezakłócania konkurencji, przyznać pozwolenie z odstąpieniem od tych przepisów.
W takich przypadkach, zainteresowane Państwo Członkowskie informuje Komisję o zamiarze przyznania takiego pozwolenia, powodach jego przyznania i warunkach określonych w celu zapewnienia osiągnięcia równoważnego poziomu bezpieczeństwa.
Komisja, w terminie 3 miesięcy od powiadomienia przez Państwo Członkowskie, wszczyna procedurę, o której mowa w art. 12 ust. 2 w celu podjęcia decyzji, czy proponowane pozwolenie na środek może zostać przyznane.
W takim przypadku Komisja powiadamia o decyzji wszystkie państwa członkowskie i wszystkie one mają prawo do zastosowania tego środka. Odpowiednie przepisy załącznika III mogą również zostać zmienione zgodnie z art. 11, w celu odzwierciedlenia tego środka.
Art. 6 i 7 stosują się do danego środka.
4. Niezależnie od przepisów ust. 1, 2 oraz 3, Państwo Członkowskie może przyjąć lub utrzymać przepisy dotyczące OPS 1.1105 punkt 6, OPS 1.1110 punkty 1.3 oraz 1.4.1, OPS 1.1115, a także OPS 1.1125 punkt 2.1 części Q załącznika III, do czasu ustanowienia zasad wspólnotowych opartych na wiedzy naukowej i najlepszych praktykach.
Państwo Członkowskie informuje Komisję o przepisach, które zdecyduje się utrzymać.
W odniesieniu do przepisów krajowych stanowiących odstępstwo od przepisów OPS 1, o których mowa w akapicie pierwszym, a które Państwa Członkowskie zamierzają przyjąć po wejściu w życie załącznika III, Komisja, w terminie 3 miesięcy od powiadomienia przez Państwo Członkowskie, wszczyna procedurę, o której mowa w art. 12 ust. 2, w celu podjęcia decyzji, czy przepisy te są zgodne z celami niniejszego rozporządzenia w zakresie bezpieczeństwa oraz innymi przepisami prawa wspólnotowego, oraz czy mogą one być stosowane.
W takim przypadku Komisja powiadamia o decyzji wszystkie państwa członkowskie i wszystkie one mają prawo do zastosowania tego środka. Odpowiednie przepisy załącznika III mogą również zostać zmienione zgodnie z art. 11, w celu odzwierciedlenia tego środka.
Art. 6 i 7 stosują się do tego środka.
Artykuł 8a
1. W terminie do 16 stycznia 2009 r., Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego przeprowadza naukową i medyczną ocenę przepisów załącznika III część Q, oraz, jeżeli jest to właściwe, części O.
2. Bez uszczerbku dla art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1592/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego ( 6 ), Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego udziela Komisji pomocy w przygotowaniu wniosków dotyczących zmian stosowanych przepisów technicznych załącznika III część O i części Q.
Artykuł 9
Państwa Członkowskie podejmują konieczne działania w celu koordynacji swoich programów badawczych dla poprawy bezpieczeństwa cywilnych statków powietrznych i ich eksploatacji, oraz w celu poinformowania o tym Komisji. Po zasięgnięciu opinii Państw Członkowskich, Komisja może podjąć wszelkie właściwe inicjatywy w celu promocji takich narodowych programów badawczych.
Artykuł 10
Państwa Członkowskie notyfikują Komisji:
a) nowe lub zmienione wymaganie albo procedurę, opracowaną lub przyjętą zgodnie z procedurami, określonymi w porozumieniach; oraz
b) każdą zmianę porozumień; oraz
c) wyniki konsultacji z przemysłem oraz innymi zainteresowanymi podmiotami.
Artykuł 11
1. Środki mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia poprzez uzupełnienie go, które są nieodzowne ze względu na postęp naukowo — techniczny i które zmieniają wspólne wymagania techniczne i procedury administracyjne określone w załączniku III, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą określoną w art. 12 ust. 3. Z uwagi na pilny charakter sprawy, Komisja jest uprawniona do zastosowania procedury w trybie pilnym, określonej w art. 12 ust. 4.
2. Jeżeli zmiany określone w ust. 1, zawierają wariant krajowy dla Państwa Członkowskiego, Komisja, zgodnie z procedurą określoną ►M6 w art. 12 ust. 3 ◄ , podejmuje decyzje, czy włączyć ten wariant do wspólnych wymagań technicznych i procedur administracyjnych.
Artykuł 12
1. Komisję wspomaga Komitet ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, zwany dalej „komitetem”.
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.
Termin przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5a ust. 1 — 4 oraz art. 7 decyzji 1999/468WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.
4. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5a ust. 1, 2, 4 i 6 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.
Artykuł 12a
W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się procedurę zabezpieczającą, określoną w art. 6 decyzji 1999/468/WE.
Przed podjęciem decyzji, Komisja konsultuje się z komitetem.
Okres, o którym mowa w art. 6 lit. b) decyzji 1999/468/WE, wynosi trzy miesiące.
Jeżeli Państwo Członkowskie przekazuje decyzję Komisji Radzie, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może podjąć inną decyzję w terminie trzech miesięcy.
Artykuł 13
1. Państwa Członkowskie udzielają sobie wzajemnej pomocy przy stosowaniu niniejszego rozporządzenia oraz w monitorowaniu jego stosowania.
2. W ramach wzajemnej pomocy określonej w ust. 1, właściwe władze Państw Członkowskich regularnie wymieniają wszelkie dostępne informacje na temat:
— naruszenia niniejszego rozporządzenia przez osoby niezamieszkałe na stałe oraz nałożonych kar z tego tytułu,
— kar nałożonych przez Państwo Członkowskie na osoby w nim zamieszkałe w odniesieniu do takich naruszeń popełnionych w innych Państwach Członkowskich.
Artykuł 14
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1992 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
Porozumienia określone w art. 2 ust. 1 lit. h)
„Porozumienia dotyczące opracowania, akceptacji i wdrażania wspólnych wymagań lotniczych (JAR)”, zawarte na Cyprze dnia 11 września 1990 r.
▼M4 —————
▼M8 —————
( 1 ) Dz.U. C 270 z 26.10.1990, str. 3.
( 2 ) Dz.U. C 267 z 14.10.1991, str. 154.
( 3 ) Dz.U. C 159 z 17.6.1991, str. 28.
( 4 ) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, str. 11),
( 5 ) Dz.U. L 315 z 28.11.2003, str. 1.
( 6 ) Dz.U. L 240 z 7.9.2002, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1701/2003 (Dz.U. L 243 z 27.9.2003, str. 5).