DECYZJA URZĘDU NADZORU EFTA

NR 226/06/COL

z dnia 19 lipca 2006 r.

w sprawie mapy obszarów objętych pomocą oraz poziomów pomocy (Norwegia)

URZĄD NADZORU EFTA (1),

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (2), w szczególności jego art. 61–63 oraz protokół 26,

uwzględniając Porozumienie pomiędzy państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości (3), w szczególności jego art. 24,

uwzględniając art. 1 ust. 3 w części I oraz art. 4 ust. 3 w części II protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale,

uwzględniając wytyczne Urzędu (4) w sprawie stosowania i wykładni art. 61 i 62 Porozumienia EOG, w szczególności ich rozdział 25.B w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007–2013,

a także mając na uwadze, co następuje:

I.   FAKTY

1.   Procedura

W piśmie z dnia 12 czerwca 2006 r. od Królewskiego Ministerstwa Administracji Rządowej i Reformy, które Urząd otrzymał i zarejestrował dnia 12 czerwca 2006 r. (nr zdarzenia: 377954), władze norweskie zgłosiły Urzędowi, zgodnie z art. 1 ust. 3 w części I protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale, nową mapę obszarów objętych pomocą oraz poziomów pomocy w Norwegii, która będzie mieć zastosowanie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2013 r.

2.   Kontekst

W piśmie z dnia 6 kwietnia 2006 r. do misji Norwegii przy Unii Europejskiej (nr zdarzenia: 369211) Urząd poinformował władze norweskie, że przyjął nowe wytyczne w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007–2013 w postaci nowego rozdziału 25.B wytycznych w sprawie pomocy państwa.

Ponadto, na mocy art. 1 ust. 1 w części I protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale, Urząd zaproponował, aby władze norweskie przyjęły odpowiednie środki określone w rozdziale 25.B.8 wytycznych w sprawie pomocy państwa (5).

W piśmie z dnia 10 maja 2006 r. od misji Norwegii przy Unii Europejskiej, otrzymanym i zarejestrowanym przez Urząd dnia 11 maja 2006 r. (nr zdarzenia: 373737), władze norweskie przyjęły zaproponowane odpowiednie środki.

Nowy rozdział 25.B wytycznych w sprawie pomocy państwa stanowi, że krajowa pomoc inwestycyjna może zostać przyznana na wsparcie dalszego rozwoju gospodarczego określonych regionów znajdujących się w niekorzystnym położeniu. Aby państwa EFTA mogły przyznać taką pomoc, mapa obszarów objętych pomocą musi zostać zgłoszona i zatwierdzona przez Urząd.

Regiony o niskiej gęstości zaludnienia, początkowo określone jako regiony poziomu NUTS III (6) o gęstości zaludnienia niższej niż 12,5 osób na kilometr kwadratowy, kwalifikowałyby się do umieszczenia na tej mapie. Jednakże dopuszcza się pewną elastyczność w określaniu obszarów objętych pomocą. Do objęcia pomocą mogą się także kwalifikować części regionów poziomu NUTS III, jeżeli części te charakteryzuje niska gęstość zaludnienia, o ile nie wzrośnie wskutek tego całkowita liczba mieszkańców na obszarach objętych pomocą oraz o ile obszary te graniczą z regionami poziomu NUTS III spełniającymi kryterium niskiej gęstości zaludnienia.

3.   Opis proponowanej mapy

3.1.   Metodologia i zakres: jednostki geograficzne

W Norwegii regionom poziomu NUTS III odpowiadają okręgi, a regionom poziomu NUTS V gminy. Obecnie Norwegia podzielona jest na 19 okręgów, które z kolei dzielą się na 431 gmin (7).

W Norwegii jest dziewięć regionów poziomu NUTS III o gęstości zaludnienia poniżej 12,5 osób na kilometr kwadratowy. Są to następujące okręgi: Finnmark, Troms, Nordland, Nord-Trøndelag, Sogn og Fjordane, Hedmark, Oppland, Telemark i Aust-Agder.

Proponuje się, aby cztery regiony poziomu NUTS III: Finnmark, Troms, Nordland i Sogn og Fjordane, zostały w całości uznane za kwalifikujące się do objęcia krajową pomocą regionalną.

W przypadku pozostałych pięciu okręgów o niskiej gęstości zaludnienia (Nord-Trøndelag, Hedmark, Oppland, Telemark i Aust-Agder) proponuje się, aby jedynie ich określone części zostały umieszczone na mapie obszarów objętych pomocą.

Władze norweskie uważają, że mapa pomocy regionalnej oparta wyłącznie na poziomie NUTS III nie odzwierciedlałaby rzeczywistej sytuacji w Norwegii, jeśli chodzi o regionalne wyzwania związane z niską gęstością zaludnienia, warunkami klimatycznymi oraz niekorzystną sytuacją gospodarczą. Władze norweskie zaproponowały więc, aby w oparciu o zasady elastyczności z pięciu okręgów o niskiej gęstości zaludnienia wyłączyć pewne ich części, w których nie ma zapotrzebowania na pomoc regionalną, a zarazem włączyć do mapy pomocy regionalnej obszary poziomu NUTS III spełniające kryterium niskiej gęstości zaludnienia w sąsiadujących regionach poziomu NUTS III o wyższej gęstości zaludnienia. Pozwoliłoby to władzom norweskim wyłączyć z mapy „silne” gminy położone w okręgach spełniających kryterium niskiej gęstości zaludnienia, a włączyć „słabe” gminy położone w okręgach, które nie spełniają tego kryterium.

Tabela 1 poniżej przedstawia obszary, które władze norweskie wyłączyły z grupy regionów poziomu NUTS III spełniających kryterium niskiej gęstości zaludnienia.

Tabela 1

Całkowita liczba mieszkańców obszarów wyłączonych wynosi 445 006.

Tabela 2 poniżej przedstawia obszary położone w okręgach o gęstości zaludnienia powyżej 12,5 osób na kilometr kwadratowy, które zostały przez władze norweskie włączone do mapy pomocy regionalnej w oparciu o zasady elastyczności.

Tabela 2

Całkowita liczba mieszkańców obszarów włączonych do mapy wynosi 374 739, a średnia gęstość zaludnienia na tych obszarach to 5,8 osób na kilometr kwadratowy.

Tabela 3 poniżej przedstawia liczbę ludności oraz gęstość zaludnienia we wszystkich regionach poziomu NUTS III/obszarach poziomu NUTS III, które proponuje się uznać za kwalifikujące się do objęcia pomocą regionalną.

Tabela 3

Ogólnie proponuje się uznać, że do objęcia krajową pomocą regionalną kwalifikuje się 286 gmin zamieszkiwanych ogółem na dzień 1 stycznia 2005 r. przez 1 268 515 osób, co stanowi 27,5 % ludności Norwegii.

3.2.   Pułapy pomocy

Władze norweskie proponują, aby wszystkie obszary umieszczone na mapie korzystały z maksymalnej intensywności pomocy.

W tabeli 4 poniżej przedstawiono zgłoszoną intensywność pomocy.

Tabela 4

II.   OCENA

1.   Formalności związane ze zgłoszeniem

W rozdziale 25.B.7 wytycznych w sprawie pomocy państwa (14) stwierdza się, że „regiony państwa EFTA kwalifikujące się do objęcia odstępstwami oraz pułapami intensywności pomocy przeznaczonej na inwestycje początkowe, które zostały zatwierdzone dla każdego regionu, tworzą wspólnie mapę pomocy regionalnej tego państwa EFTA”.

Samo ustanowienie mapy nie pociąga za sobą żadnej pomocy bezpośredniej w rozumieniu art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG. Jednakże zatwierdzenie mapy zapewnia, oprócz wytycznych w sprawie pomocy regionalnej, podstawę przyznawania pomocy w ramach programów pomocy regionalnej.

Przyjmując odpowiednie środki, rząd norweski zgodził się zgłosić, zgodnie z art. 1 ust. 3 w części I protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale, wspólną mapę pomocy regionalnej (15). Zgłoszenie z dnia 12 czerwca 2006 r. (nr zdarzenia: 377954) jest zgłoszeniem kompletnym. Władze norweskie wywiązały się w ten sposób ze swoich zobowiązań wynikających z przyjęcia odpowiednich środków oraz art. 1 ust. 3 w części I protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale. W związku z tym, zgodnie z rozdziałem 25B.7 akapit 86, Urząd oceni zgłoszenie zgodnie z procedurą określoną w art. 1 ust. 3 w części I protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale.

Urząd przeprowadza ocenę zgłoszenia w oparciu o kryteria określone w rozdziale 25.B.3–4 wytycznych w sprawie pomocy państwa.

2.   Zastosowanie odnośnych zasad dotyczących pomocy państwa

2.1.   Metodologia i zakres

Zgodnie z rozdziałem 25.B.3.3.2 wytycznych w sprawie pomocy państwa, władze norweskie zaproponowały metodę opartą na dwóch jednostkach geograficznych celem określenia regionów kwalifikujących się do wyłączeń na mocy art. 61 ust. 3 lit. c) Porozumienia EOG.

Władze norweskie zgłosiły okręgi Finnmark, Troms, Nordland i Sogn og Fjordane w oparciu o rozdział 25.B.3.3.2 akapit 22 wytycznych w sprawie pomocy państwa, w którym stwierdza się:

„Urząd uważa, że do wyboru przez zainteresowane państwa EFTA w celu przyznania regionalnej pomocy inwestycyjnej na podstawie odstępstwa określonego w art. 61 ust. 3 lit. c) mogą kwalifikować się następujące regiony:

Gęstość zaludnienia w okręgu Finnmark wynosi 1,5 osób na km2 (całkowita liczba ludności wynosi 73 074). Gęstość zaludnienia w okręgu Troms wynosi 5,9 osób na km2 (całkowita liczba ludności wynosi 152 741). Gęstość zaludnienia w okręgu Nordland wynosi 6,2 osoby na km2 (całkowita liczba ludności wynosi 236 825). Gęstość zaludnienia w okręgu Sogn og Fjordane wynosi 5,7 osób na km2 (całkowita liczba ludności wynosi 107 032).

Urząd stwierdza zatem, że ta część propozycji spełnia kryteria rozdziału 25.B.3.3.2.

W dalszej części akapitu 22 lit. a) rozdziału 25.B.3.3.2 wytycznych w sprawie pomocy państwa stwierdza się:

„W doborze tych obszarów dopuszcza się jednak pewną elastyczność, z zastrzeżeniem następujących ograniczeń:

Wytyczne w sprawie pomocy państwa wyraźnie przewidują możliwość zastosowania elastycznego podejścia w wyborze obszarów kwalifikujących się do objęcia pomocą regionalną, jeżeli spełnione zostaną następujące trzy warunki:

2.2.   Pułapy pomocy

Władze norweskie zaproponowały, aby ogólne maksymalne pułapy pomocy dla wszystkich obszarów objętych mapą pomocy regionalnej wynosiły 15 % EDB dla dużych przedsiębiorstw, z dodatkiem w wysokości 10 % dla średnich przedsiębiorstw oraz 20 % dla małych przedsiębiorstw.

Takie podejście pozostaje w zgodzie z warunkami określonymi w rozdziale 25.B.4.1.2 wytycznych w sprawie pomocy państwa (19), który przewiduje, że: „Regiony o niskiej gęstości zaludnienia (odpowiadające poziomowi NUTS III lub niższemu) oraz regiony poziomu NUTS III lub ich części mające wspólną granicę lądową z krajem niebędącym państwem członkowskim Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub EFTA zawsze kwalifikują się do pomocy odpowiadającej 15 % EDB”.

W dalszej części wytyczne w sprawie pomocy państwa (20) przewidują, że „w przypadku pomocy dla MŚP, pułapy podane w sekcji 25.B.4.1.2 (patrz: akapit 37 powyżej) mogą zostać podniesione o 20 % EDB w przypadku pomocy przyznawanej małym przedsiębiorstwom oraz o 10 % EDB w przypadku pomocy przyznawanej średnim przedsiębiorstwom”.

Urząd stwierdza zatem, że maksymalna intensywność pomocy w przypadku regionalnej pomocy inwestycyjnej proponowana przez władze norweskie jest zgodna z wytycznymi w sprawie pomocy państwa.

3.   Zakres decyzji i kumulacja pomocy

Mapa obszarów objętych pomocą winna zasadniczo obowiązywać od dnia 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2013 r. Jednakże, jak przewiduje rozdział 25.B.7 wytycznych w sprawie pomocy państwa (21), mapa może zostać poddana ocenie śródokresowej w 2010 r.

Decyzja nie ogranicza uprawnień Urzędu do dokonania przeglądu mapy zgodnie z art. 1 ust. 1 w części I protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale przed upływem terminu określonego powyżej, jeżeli zaistnieje taka konieczność.

Przypomina się władzom norweskim, że przy stosowaniu programów pomocy regionalnej w odniesieniu do budownictwa okrętowego nie może zostać przekroczony pułap pomocy w wysokości 12,5 % dla regionów określonych w art. 61 ust. 3 lit. c), zgodnie z rozdziałem 24.B.3.3.6 wytycznych w sprawie pomocy państwa (22) odczytywanym łącznie z rozdziałem 24.B wytycznych w sprawie pomocy państwa.

Proponowane pułapy pomocy mają charakter kumulatywny, tj. wskazują górny limit regionalnej pomocy inwestycyjnej na dany projekt inwestycyjny ze wszystkich źródeł publicznych.

Ponadto regionalna pomoc inwestycyjna nie może być kumulowana z pomocą przyznawaną w ramach zasady de minimis w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowanych w celu ominięcia maksymalnej intensywności pomocy określonej w wytycznych w sprawie pomocy państwa.

Każdy program pomocy regionalnej, który nie podlega wyłączeniu grupowemu i który wchodzi w życie po dniu 31 grudnia 2006 r., winien zostać zgłoszony do Urzędu zgodnie z art. 1 ust. 3 w części I protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale.

Ponadto przypomina się władzom norweskim, że zgodnie z rozdziałem 25.B.8 wytycznych w sprawie pomocy państwa każdy dotychczasowy program pomocy regionalnej obejmujący pomoc inwestycyjną, która ma zostać przyznana po dniu 31 grudnia 2006 r., winien zostać w razie konieczności zmieniony oraz zgłoszony do Urzędu zgodnie z art. 1 ust. 3 w części I protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale, o ile nie jest on objęty wyłączeniem grupowym.

4.   Wnioski

Zgłoszona mapa obszarów objętych pomocą jest zgodna z wymogami określonymi w wytycznych w sprawie pomocy państwa, a Urząd może zatwierdzić mapę regionów kwalifikujących się do objęcia pomocą na mocy art. 61 ust. 3 lit. c) Porozumienia EOG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Urząd postanowił zatwierdzić proponowaną mapę obszarów objętych pomocą oraz maksymalną intensywność pomocy w Norwegii w formie zgłoszonej do Urzędu pismem z dnia 12 czerwca 2006 r. Załącznik 1 do niniejszej decyzji, przedstawiający mapę pomocy regionalnej w Norwegii na lata 2007–2013, stanowi integralną część rozdziału 25.B wytycznych w sprawie pomocy państwa. W załączniku 2 do niniejszej decyzji umieszczono wykaz wszystkich gmin kwalifikujących się do objęcia pomocą regionalną.

Artykuł 2

Nie naruszając przepisów art. 1 ust. 1 w części I protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale, mapa obszarów kwalifikujących się do objęcia regionalną pomocą inwestycyjną winna mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2013 r.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Norwegii.

Artykuł 4

Jedynie wersja w języku angielskim jest autentyczna.

(1)  Zwany dalej „Urzędem”.

(2)  Zwane dalej „Porozumieniem EOG”.

(3)  Zwane dalej „Porozumieniem o Nadzorze i Trybunale”.

(4)  Wytyczne w sprawie stosowania i wykładni art. 61 i 62 porozumienia EOG oraz art. 1 protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale, przyjęte oraz wydane przez Urząd Nadzoru EFTA dnia 19 stycznia 1994 r., opublikowane w Dz.U. L 231 z 1994 r., Suplement EOG nr 32 z 3.9.1994 r., ostatnio zmienione dnia 9 kwietnia 2006 r., dalej zwane „wytycznymi w sprawie pomocy państwa”. Wytyczne w sprawie pomocy państwa dostępne są pod adresem internetowym: http://www.eftasurv.int/fieldsofwork/fieldstateaid/guidelines/

(5)  Akapit 92.

(6)  Zgodnie z definicją podaną w publikacji pt. Statistical regions in the EFTA countries and in the candidate countries (Regiony statystyczne w państwach EFTA oraz w państwach kandydujących), wydanie z 2001 r., opublikowanej przez Komisję Wspólnot Europejskich i Urząd Statystyczny Wspólnot Europejskich.

(7)  Przedstawione dalej dane dotyczące liczby ludności dotyczą stanu na dzień 1 stycznia 2005 r.

(8)  Obszary poziomu NUTS III, które proponuje się uznać za kwalifikujące się do objęcia pomocą regionalną w oparciu o zasady elastyczności (patrz tabela 2 powyżej).

(9)  

(10)  

(11)  Ekwiwalent dotacji brutto.

(12)  Załącznik 1 do rozporządzenia Komisji (WE) nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001 (Dz.U. L 63 z 28.2.2004, str. 22) włączony do porozumienia EOG przez załącznik XV pkt 1 lit. f) decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 131/2004 z dnia 24.9.2004 r. (Dz.U. L 64 z 10.3.2005, str. 67 oraz Suplement EOG nr 12, str. 42) lub każde następne rozporządzenie.

(13)  Patrz: przypis 7.

(14)  Akapit 81.

(15)  Akapit 85.

(16)  Patrz: tabela 3 powyżej.

(17)  Mimo iż gminy Aremark, Rømskog i Marker (leżące w regionie Østfold – regionie poziomu NUTS III) nie graniczą ściśle z resztą mapy obszarów objętych pomocą, zostały do niej włączone, ponieważ odległość pomiędzy tymi gminami a regionem Hedmark poziomu NUTS III wynosi mniej niż 10 kilometrów, a gęstość zaludnienia w tych gminach jest bardzo niska (średnio 6 osób/km2). Liczba ludności ogółem w tych gminach wynosi 5 331.

(18)  Akapit 21.

(19)  Akapit 37.

(20)  Akapit 38.

(21)  Akapit 89.

(22)  Akapit 26 lit. c).