Zaproszenie do składania propozycji

Instytut Europejskiego Banku Inwestycyjnego oferuje nowy grant EIBURS w ramach programu wiedzy

(2021/C 380/04)

Program wiedzy Instytutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego przyznaje granty na badania naukowe w ramach różnych programów, takich jak:

—	EIBURS (EIB University Research Sponsorship) – program sponsorowania uniwersyteckich badań naukowych

EIBURS jest źródłem grantów dla wydziałów uniwersytetów oraz ośrodków badawczych powiązanych z uniwersytetami, działających w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz krajach kandydujących lub potencjalnych krajach kandydujących i zajmujących się kwestiami będącymi przedmiotem szczególnego zainteresowania Banku. Granty EIBURS w wysokości maksymalnie 100 000 EUR na rok przez okres trzech lat są przyznawane w drodze procedury konkursowej zainteresowanym wydziałom uniwersytetów lub ośrodkom badawczym powiązanym z uniwersytetami o uznanej renomie w wybranej dziedzinie. Zwycięskie propozycje powinny gwarantować osiągnięcie zróżnicowanych wyników, które będą przedmiotem umowy z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym.

W roku akademickim 2021/2022 w ramach programu EIBURS przyjmowane są propozycje dotyczące nowego przedmiotu badań:

„Przyszłość szkolnictwa: wykorzystanie potencjału technologii edukacji cyfrowej”

Technologia cyfrowa, jeśli jest umiejętnie, sprawiedliwie i skutecznie wykorzystywana przez nauczycieli, może w pełni wspierać program wysokiej jakości kształcenia i szkolenia sprzyjającego włączeniu społecznemu dla wszystkich uczących się osób. Może ona ułatwić bardziej spersonalizowane, elastyczne i skoncentrowane na uczniu uczenie się we wszystkich fazach i na wszystkich etapach kształcenia i szkolenia. Technologia może być potężnym i angażującym narzędziem do wspólnego i kreatywnego uczenia się. Może ona pomóc uczniom i nauczycielom w dostępie do treści cyfrowych, ich tworzeniu i udostępnianiu. Może również umożliwić uczenie się poza salą wykładową, salą lekcyjną lub miejscem pracy, zapewniając większą wolność od ograniczeń związanych z fizyczną lokalizacją i rozkładem zajęć. Nauka może odbywać się w trybie całkowicie zdalnym lub hybrydowym, w czasie, miejscu i tempie dostosowanym do potrzeb poszczególnych uczących się osób. (1)

Pomimo dużego potencjału technologii cyfrowej w zakresie poprawy jakości uczenia się, w porównaniu z innymi sektorami sektor edukacji jest znacznie słabiej ucyfrowiony, a mniej niż 4 % ogólnych wydatków tego sektora na całym świecie przeznacza się na sprzęt, oprogramowanie oraz usługi wykorzystujące technologię (2). Ze względu na pandemię COVID-19 i konieczność pilnego przejścia na uczenie się i nauczanie na odległość wykorzystanie narzędzi cyfrowych w edukacji znacznie przyspieszyło, a ich znaczenie wzrosło. Niemniej nauczanie na odległość w czasie zamknięcia szkół w związku z pandemią COVID-19 ujawniło poważne niedociągnięcia w zakresie gotowości systemów edukacji do korzystania z technologii cyfrowych. Niezależnie od ograniczeń w dostępie do podstawowych narzędzi potrzebnych do nauki zdalnej, takich jak szybki internet i urządzenia cyfrowe, pandemia pokazała, że nawet gdy narzędzia te były dostępne, w większości krajów wykorzystanie technologii cyfrowej nie przyczyniło się do poprawy uczenia się metodą tradycyjną. Najczęstszymi przeszkodami w skutecznym uczeniu się na odległość, jakie zgłaszano podczas zamknięcia szkół wiosną 2020 r., były ograniczona dostępność cyfrowych zasobów edukacyjnych i brak umiejętności cyfrowych, zarówno wśród nauczycieli – w zakresie włączenia technik cyfrowych w proces nauczania i uczenia się, jak i wśród uczniów – w zakresie korzystania z technologii informacyjnych i komunikacyjnych (ICT) jako sposobu zdobywania wiedzy i zarządzania swoją nauką. (3)

W przyszłości pandemia może przyspieszyć wprowadzanie technologii cyfrowych do edukacji. Zdaniem wielu ekspertów skuteczne wykorzystanie technologii cyfrowych w klasach szkolnych jest kluczowym elementem wysiłków zmierzających do odbudowania systemów edukacyjnych i przywrócenia ich lepszej jakości niż przed kryzysem, aby nadrobić straty w nauce. (4) Do osiągnięcia tego celu potrzebne są jednak znaczne inwestycje. Szacuje się, że koszt wyposażenia szkół w całej Unii Europejskiej w podstawową technologię cyfrową oraz koszt zapewnienia konserwacji i obsługi sieci i urządzeń w okresie pięciu lat wyniesie 29,7 mld euro. (5) Dodatkowo warto mieć na uwadze, że rodzaj i sposób zaprojektowania narzędzi i platform technologicznych, a także zastosowana pedagogika cyfrowa, mają bezpośredni wpływ na to, czy poszczególne osoby są włączone do procesu uczenia się, czy też z niego wykluczone. Aby zapewnić efektywną alokację zasobów w sektorze, należy wyciągnąć wnioski z obecnego doświadczenia w zakresie nauki zdalnej prowadzonej na szeroką skalę na całym świecie i zrozumieć, co przyczynia się do poprawy jakości uczenia się.

Działania badawcze zaproponowane w niniejszym dokumencie mają na celu precyzyjne zbadanie potencjału technologii edukacji cyfrowej w zakresie poprawy jakości edukacji i promowania uczenia się, począwszy od oceny obecnej sytuacji w krajach europejskich.

Propozycja ta jest w pełni zgodna z celem polityki publicznej EBI w zakresie innowacji, kapitału cyfrowego i kapitału ludzkiego oraz z Planem działania w dziedzinie edukacji cyfrowej opracowanym przez Komisję Europejską na lata 2021–2027. Biorąc pod uwagę kluczową rolę, jaką edukacja odgrywa w promowaniu spójności społecznej, wzrostu gospodarczego i innowacji, wyniki tego badania mogą przyczynić się do odbudowy Unii Europejskiej po kryzysie i zwiększenia jej odporności na przyszłe kryzysy.

Propozycje badań powinny zawierać strategię ukierunkowaną na następujące elementy:

1. Analiza nasycenia sektora edukacji technologią cyfrową

a.	Kompleksowa analiza trendów inwestycyjnych w dziedzinie technologii edukacji cyfrowej w ciągu ostatnich pięciu lat, zmian wzorców inwestycyjnych od początku pandemii oraz, jeśli to możliwe, prognoza trendów inwestycyjnych na kolejne pięć lat.

b.	Zachęcamy, w miarę możliwości, do dezagregacji danych według kraju, poziomu kształcenia i rodzaju technologii, dla wszystkich krajów UE, a także do analizy porównawczej z innymi regionami świata.

2. Mapowanie technologii edukacji cyfrowej w systemach kształcenia UE

Ocena wdrażania technologii edukacji cyfrowej w systemach kształcenia UE. W jakim stopniu szkoły publiczne / ministerstwa edukacji przyjęły rozwiązania cyfrowe w ramach swoich wyborów pedagogicznych? Które z tych rozwiązań zostały przyjęte w odpowiedzi na pandemię? Jakie podejmuje się środki, aby umożliwić nauczycielom odpowiednie korzystanie z tych technologii? W przypadku powolnego nasycania się sektora – jakie są bariery?

Wszystkie określone powyżej technologie edukacji cyfrowej zostaną sklasyfikowane według poziomu kształcenia (podstawowy, średni i wyższy) w co najmniej czterech kategoriach (które zostaną zweryfikowane przez zespół badawczy):

i.	Technologie cyfrowe uzupełniające nauczanie w formie tradycyjnej (nauczanie mieszane)

ii.	Technologie cyfrowe zapewniające ciągłość nauki

iii.	Technologie cyfrowe umożliwiające wyrównanie braków w nauce

iv.	Technologie cyfrowe służące do oceny uczniów

Każde rozwiązanie będzie oceniane według innych kryteriów, obejmujących m.in.:

i.	Warunki wdrożenia

ii.	Opłacalność

iii.	Potencjał skalowalności

iv.	Możliwy wpływ na uczenie się

v.	Zadowolenie użytkownika

3. Opracowanie narzędzia do kosztorysowania

a.	Na podstawie wyników oceny przeprowadzonej w punkcie 2 zespoły badawcze i EBI wspólnie wybiorą jedną technologię edukacji cyfrowej według celu uczenia się (adaptacyjne uczenie się, uczenie się na odległość / nauczanie mieszane oraz ewaluacja formatywna) i poziomu edukacyjnego.

b.	Dla każdej z wybranych technologii edukacji cyfrowej zespół badawczy opracuje przyjazne dla użytkownika narzędzie do kosztorysowania, które może być później wykorzystane przez promotorów do określenia ich potrzeb inwestycyjnych w celu wdrożenia wybranych technologii.

4. Oceny wpływu

a.	Zespół badawczy w sposób rygorystyczny oceni wpływ przyczynowy co najmniej jednej technologii edukacji cyfrowej na efekty uczenia się w zależności od poziomu edukacyjnego.

b.	Analiza ilościowa zostanie uzupełniona oceną procesu w celu udokumentowania rozwoju wykorzystania danej technologii oraz oceną zadowolenia interesariuszy.

Partnera badawczego zachęca się do zaproponowania uzupełniających pytań badawczych, tematów i metodologii badawczych, które wzmocnią ogólną analizę, o ile zostaną uwzględnione powyższe cztery główne elementy.

Propozycje należy składać w języku angielskim do godziny 24:00 czasu środkowoeuropejskiego w dniu 15 listopada 2021 roku. Propozycje złożone po tym terminie nie będą brane pod uwagę. Propozycje należy przesyłać pocztą elektroniczną na następujący adres:

Events.EIBInstitute@eib.org

Bardziej szczegółowe informacje na temat procedury selekcji stosowanej w programie EIBURS i Instytutu EBI można znaleźć na stronie internetowej pod adresem: http://institute.eib.org/

(1) Plan działania Unii Europejskiej w dziedzinie edukacji cyfrowej na lata 2021–2027.

(2) 10 wykresów, które wyjaśniają międzynarodowy rynek technologii edukacyjnych – HolonIQ

(3) Zob. przykład: „Wspólne badanie MOP, UNESCO i Grupy Banku Światowego na temat kształcenia i szkolenia technicznego i zawodowego (TVET) oraz rozwoju umiejętności w czasie pandemii COVID-19”, a także badanie reprezentatywne przeprowadzone wśród 1 031 niemieckich nauczycieli w okresie 2–8 kwietnia 2020 r. https://deutsches-schulportal.de/unterricht/das-deutsche-schulbarometer-spezial-corona-krise/

(4) Hanushek i Woessmann (2020), „The Economic Impacts of Learning Losses” [Ekonomiczne skutki strat w nauce].

(5) Przy założeniu, że w Unii Europejskiej jest 24,5 mln uczniów szkół podstawowych i 36 mln uczniów szkół średnich, oraz przy uwzględnieniu kosztów przypadających na jednego ucznia, oszacowanych w raporcie Fundacji Bertelsmanna z 2017 r.: Sprzęt informatyczny w szkołach. Na realizację tego wieloletniego celu gminy potrzebują wielomiliardowego wsparcia finansowego