|
28.4.2007 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 96/2 |
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 17 kwietnia 2007 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tampereen käräjäoikeus — Finlandia) — A.G.M.-COS.MET Srl przeciwko Suomen valtio, Tarmo Lehtinen
(Sprawa C-470/03) (1)
(Dyrektywa 98/37/WE - Środki o skutku równoważnym - Maszyny uznane za zgodne z dyrektywą 98/37/WE - Krytyka wyrażona publicznie przez urzędnika państwowego)
(2007/C 96/02)
Język postępowania: fiński
Sąd krajowy
Tampereen käräjäoikeus
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: A.G.M.-COS.MET Srl
Strona pozwana: Suomen valtio, Tarmo Lehtinen
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Tampereen käräjäoikeus — Wykładnia art. 28 WE i dyrektywy 98/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do maszyn (Dz.U. L 207, str. 1) — Środki o skutku równoważnym — Krytyka podnośników do obsługi pojazdów przywiezionych z innego państwa członkowskiego wyrażona publicznie przez urzędnika państwowego — Maszyny niezgodne z normą zharmonizowaną — Odpowiedzialność państwa za działania urzędnika
Sentencja
|
1) |
Państwu można przypisać tego rodzaju wypowiedzi urzędnika, które ze względu na okoliczności i formę stwarzają u adresatów wrażenie, że chodzi o oficjalne stanowisko państwa, a nie o prywatną opinię urzędnika. Decydującym kryterium w kwestii, czy wypowiedzi urzędnika zostaną przypisane państwu jest to, czy adresaci tych wypowiedzi mogą w rozsądny sposób przyjąć w danych okolicznościach, że jest to stanowisko, które urzędnik wyraża w ramach swych kompetencji służbowych. W związku z tym wypowiedzi urzędnika przedstawiające maszynę — której zgodność z dyrektywą 98/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do maszyn została stwierdzona — jako niezgodną z odnoszącą się do niej normą zharmonizowaną i jako niebezpieczną stanowią, o ile można je przypisać państwu, naruszenie art. 4 ust. 1 tej dyrektywy. |
|
2) |
W takich okolicznościach, jakie wystąpiły w postępowaniu przed sądem krajowym, naruszenie art. 4 ust. 1 dyrektywy 98/37 poprzez zachowanie urzędnika — jeżeli można je przypisać państwu członkowskiemu — nie może być uzasadnione ani względami ochrony zdrowia, ani wolnością wyrażania opinii przez urzędników. |
|
3) |
Artykuł 4 ust. 1 dyrektywy 98/37 powinien być interpretowany w ten sposób, że po pierwsze nadaje jednostkom prawa i po drugie, nie pozostawia państwom członkowskim w niniejszej sprawie jakiegokolwiek zakresu swobodnej oceny co do maszyn zgodnych z tą dyrektywą lub za takie uznanych. Brak poszanowania tego przepisu wynikający z wypowiedzi urzędnika państwa członkowskiego, o ile można je przypisać temu państwu, stanowi wystarczająco istotne naruszenie prawa wspólnotowego, by powstała odpowiedzialność tego państwa. |
|
4) |
Prawo wspólnotowe nie sprzeciwia się ustanowieniu przez prawo krajowe szczególnych przesłanek w zakresie naprawienia innych szkód niż szkody rzeczowe lub szkody na osobie, pod warunkiem, że będą one ustalone w sposób, który nie spowoduje, że naprawienie szkody wynikającej z naruszenia prawa wspólnotowego będzie praktycznie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione. |
|
5) |
W przypadku naruszenia prawa wspólnotowego, prawo to nie sprzeciwia się ustanowieniu odpowiedzialności urzędnika obok odpowiedzialności państwa członkowskiego, lecz tego nie wymaga. |