10.3.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 56/20

1)

Czy jeśli przedsiębiorca posługuje się w reklamie jego własnych towarów lub usług znakiem towarowym konkurenta w celu porównania cech (a w szczególności ceny) towarów lub usług przezeń sprzedawanych z cechami (a w szczególności ceną) towarów lub usług sprzedawanych przez tego konkurenta pod wskazanym wyżej znakiem towarowym w taki sposób, że nie dochodzi do wprowadzenia w błąd, ani też innego osłabienia podstawowej funkcji znaku towarowego, jaką jest wskazywanie na pochodzenie, takie posłużenie się znakiem towarowym objęte jest zakresem normowania art. 5 [ust. 1] lit. a) lub b) dyrektywy 89/104 (1)?

2)

Czy w sytuacji, gdy przedsiębiorca używa w reklamie porównawczej znaku towarowego zarejestrowanego na rzecz konkurenta, użycie to musi być „niezbędne”, aby mogło być zgodne z art. 3a dyrektywy 84/450 (2) z późn zm., a jeśli tak, to jakie są kryteria oceny tej niezbędności?

3)

Jeśli wymagana jest niezbędność użycia, czy wymóg ten oznacza, iż nie jest dozwolone użycie oznaczenia, które nie będąc identycznym z zarejestrowanym znakiem towarowym, jest do niego bardzo podobne?