18.11.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 281/9


Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 19 września 2006 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Bundesverwaltungsgericht — Niemcy) — i-21 Germany GmbH (C-392/04), Arcor AG & Co. KG (C-422/04) przeciwko Bundesrepublik Deutschland

(Sprawy połączone C-392/04 i C-422/04) (1)

(Usługi telekomunikacyjne - Dyrektywa 97/13/WE - Artykuł 11 ust. 1 - Opłaty nakładane w przypadku indywidualnych zezwoleń - Artykuł 10 WE - Pierwszeństwo prawa wspólnotowego - Pewność prawa - Ostateczna decyzja administracyjna)

(2006/C 281/14)

Język postępowania: niemiecki

Sąd krajowy

Bundesverwaltungsgericht

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: i-21 Germany GmbH (C-392/04), Arcor AG & Co. KG (C-422/04)

Strona pozwana: Bundesrepublik Deutschland

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Bundesverwaltungsgericht — Wykładnia art. 10 WE i art. 11 ust. 1 dyrektywy 97/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 kwietnia 1997 r. w sprawie wspólnych przepisów ramowych dotyczących ogólnych zezwoleń i indywidualnych licencji [zezwoleń] w dziedzinie usług telekomunikacyjnych (Dz.U. L 117, str. 15) — Opłata nakładana na przedsiębiorstwa z tytułu indywidualnych zezwoleń, naliczana przy uwzględnieniu przewidywanej kwoty ogólnych kosztów administracyjnych organu regulacyjnego w okresie trzydziestoletnim

Sentencja

1)

Artykuł 11 ust. 1 dyrektywy 97/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 kwietnia 1997 r. w sprawie wspólnych przepisów ramowych dotyczących ogólnych zezwoleń i indywidualnych licencji [zezwoleń] w dziedzinie usług telekomunikacyjnych stoi na przeszkodzie stosowaniu takiej opłaty z tytułu indywidualnych zezwoleń, która jest naliczana przy uwzględnieniu ogólnych kosztów administracyjnych organu regulacyjnego związanych z wydaniem tych zezwoleń w okresie trzydziestoletnim.

2)

Artykuł 10 WE w związku z art. 11 ust. 1 dyrektywy 97/13 nakłada na sąd krajowy obowiązek ustalenia, czy uregulowania w sposób oczywisty sprzeczne z prawem wspólnotowym — jak te, na podstawie których wydano decyzje o nałożeniu opłaty, których dotyczą postępowania główne — są oczywiście sprzeczne z prawem w rozumieniu danego prawa krajowego. Jeśli tak jest, do tego sądu należy wyciągnięcie z tego faktu wszelkich przewidzianych w prawie krajowym konsekwencji w zakresie uchylenia tej decyzji.


(1)  Dz.U. C 273 z 6.11.2004.

Dz.U. C 284 z 20.11.2006.