28.10.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 261/1


Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 7 września 2006 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Genova — Włochy) — Andrea Vassallo przeciwko Azienda Ospedaliera Ospedale San Martino di Genova e Cliniche Universitarie Convenzionate

(Sprawa C-180/04) (1)

(Dyrektywa 1999/70/WE - Klauzule 1 lit. b) i 5 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony - Powstanie stosunku pracy na czas nieokreślony w przypadku naruszenia przepisów dotyczących kolejnych umów na czas określony - Możliwość uchylenia tych przepisów w przypadku umów o pracę w sektorze administracji publicznej)

(2006/C 261/02)

Język postępowania: włoski

Sąd krajowy

Tribunale di Genova (Włochy)

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Andrea Vassallo

Strona pozwana: Azienda Ospedaliera Ospedale San Martino di Genova e Cliniche Universitarie Convenzionate

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego — Tribunale di Genowa — Wykładnia dyrektywy Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) (Dz.U. L 175, str. 43) — Powstanie stosunku pracy na czas nieokreślony w przypadku naruszenia przepisów dotyczących kolejnych umów — Możliwość uchylenia tych przepisów w przypadku umów o pracę w sektorze administracji publicznej

Sentencja

Porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony zawarte w dniu 18 marca 1999 r., stanowiące załącznik do dyrektywy Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) należy interpretować w ten sposób, że co do zasady nie sprzeciwia się ono uregulowaniu krajowemu, które w przypadku nadużycia przy wykorzystywaniu kolejnych umów o pracę lub stosunków pracy na czas określony przez pracodawcę sektora publicznego wyklucza przekształcenie ich w umowy o pracę lub stosunki pracy na czas nieokreślony, podczas gdy przekształcenie to jest przewidziane w przypadku umów o pracę i stosunków pracy zawartych przez pracodawcę sektora prywatnego, jeżeli uregulowanie to zawiera inny skuteczny środek pozwalający na unikanie nadużyć i w razie potrzeby karanie ich przy wykorzystywaniu przez administrację publiczną kolejnych umów o pracę lub stosunków pracy na czas określony.


(1)  Dz.U. C 156 z 12.06.2004.