8.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 86/31


Skarga wniesiona w dniu 12 stycznia 2006 r. — FAB Fernsehen aus Berlin przeciwko Komisji

(Sprawa T-8/06)

(2006/C 86/62)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: FAB Fernsehen aus Berlin GmbH (Berlin, Niemcy) [Przedstawiciel: adwokat A. Böken]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 9 listopada 2005 r. (pomoc państwa udzielona przez Republikę Federalną Niemiec na rzecz wprowadzenia w regionie Berlin–Brandenburg naziemnej telewizji cyfrowej [DVB-T]) C (2005) 3903 wersja ostateczna.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca podważa decyzję Komisji z dnia 9 listopada 2005 r. C (2005) 3903 wersja ostateczna w przedmiocie pomocy państwa udzielonej przez Republikę Federalną Niemiec na rzecz wprowadzenia w regionie Berlin–Brandenburg naziemnej telewizji cyfrowej (DVB-T). W zaskarżonej decyzji Komisja uznała, że pomoc udzielona przez Republikę Federalną Niemiec prywatnym nadawcom biorącym udział w naziemnej telewizji cyfrowej [DVB-T] jest niezgodna ze wspólnym rynkiem i nakazała Republice Federalnej Niemiec zażądanie zwrotu od beneficjentów, w tym także od skarżącej, bezprawnie przyznanej pomocy.

Na poparcie swej skargi skarżąca podnosi, że przyznane finansowanie nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 WE. Ponadto, jej zdaniem, pomoc państwa nie ma tu miejsca, ponieważ spełnione zostały przesłanki ustanowione w art. 86 ust. 2 WE. Skarżąca twierdzi ponadto, że w jej przypadku środek ten nie wywrze wpływu na wymianę handlową pomiędzy Państwami Członkowskimi i dlatego zaskarżona decyzja jest niezgodna z prawem.

Skarżąca uzasadnia ponadto swą skargę tym, że jeśli uzna się finansowanie za pomoc w rozumieniu art. 87 ust. 1 WE, byłaby ona zgodna ze wspólnym rynkiem na podstawie art. 87 ust. 3 WE. W tym kontekście skarżąca zarzuca naruszenie granic swobodnego uznania przysługującego pozwanej w ramach przeprowadzania analizy kwestii, czy finansowanie może zostać uznane za zgodne ze wspólnym rynkiem na podstawie art. 87 ust. 3 lit. c) i d) WE.