8.4.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 86/31 |
Skarga wniesiona w dniu 12 stycznia 2006 r. — FAB Fernsehen aus Berlin przeciwko Komisji
(Sprawa T-8/06)
(2006/C 86/62)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: FAB Fernsehen aus Berlin GmbH (Berlin, Niemcy) [Przedstawiciel: adwokat A. Böken]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 9 listopada 2005 r. (pomoc państwa udzielona przez Republikę Federalną Niemiec na rzecz wprowadzenia w regionie Berlin–Brandenburg naziemnej telewizji cyfrowej [DVB-T]) C (2005) 3903 wersja ostateczna. |
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca podważa decyzję Komisji z dnia 9 listopada 2005 r. C (2005) 3903 wersja ostateczna w przedmiocie pomocy państwa udzielonej przez Republikę Federalną Niemiec na rzecz wprowadzenia w regionie Berlin–Brandenburg naziemnej telewizji cyfrowej (DVB-T). W zaskarżonej decyzji Komisja uznała, że pomoc udzielona przez Republikę Federalną Niemiec prywatnym nadawcom biorącym udział w naziemnej telewizji cyfrowej [DVB-T] jest niezgodna ze wspólnym rynkiem i nakazała Republice Federalnej Niemiec zażądanie zwrotu od beneficjentów, w tym także od skarżącej, bezprawnie przyznanej pomocy.
Na poparcie swej skargi skarżąca podnosi, że przyznane finansowanie nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 WE. Ponadto, jej zdaniem, pomoc państwa nie ma tu miejsca, ponieważ spełnione zostały przesłanki ustanowione w art. 86 ust. 2 WE. Skarżąca twierdzi ponadto, że w jej przypadku środek ten nie wywrze wpływu na wymianę handlową pomiędzy Państwami Członkowskimi i dlatego zaskarżona decyzja jest niezgodna z prawem.
Skarżąca uzasadnia ponadto swą skargę tym, że jeśli uzna się finansowanie za pomoc w rozumieniu art. 87 ust. 1 WE, byłaby ona zgodna ze wspólnym rynkiem na podstawie art. 87 ust. 3 WE. W tym kontekście skarżąca zarzuca naruszenie granic swobodnego uznania przysługującego pozwanej w ramach przeprowadzania analizy kwestii, czy finansowanie może zostać uznane za zgodne ze wspólnym rynkiem na podstawie art. 87 ust. 3 lit. c) i d) WE.