25.3.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 74/30 |
Skarga wniesiona w dniu 19 stycznia 2006 r. — Zenab przeciwko Komisji
(Sprawa T-33/06)
(2006/C 74/56)
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Zenab SPRL (Bruksela, Belgia) [Przedstawiciele: adwokaci J. Windey i P. de Bandt]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Wspólnot Europejskich z dnia 9 listopada 2003 r. nr 648599, |
— |
stwierdzenie pozaumownej odpowiedzialności Wspólnoty i nakazanie zapłaty przez Komisję na rzecz skarżącej (i) kwoty 36.707 EUR tytułem odszkodowania za koszty poniesione w ramach zaproszenia do składania wniosków oraz (ii) kwoty zadośćuczynienia za szkody niematerialne z uwagi na naruszenie reputacji oraz odszkodowania za szkody materialne wynikające ze zwłoki w realizacji projektu EuroVOD i powołania biegłego w celu oceny tej szkody, w wysokości orzeczonej przez biegłego wyznaczonego przez Sąd, |
— |
w każdym przypadku obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsza skarga ma na celu stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 9 listopada 2005 r., na mocy której odrzucono przedstawiony przez skarżącą wniosek o przyznanie finansowego wsparcia Wspólnoty w ramach programu MEDIA Plus (zaproszenie do składania wniosków INFSO/MEDIA/04/05), oraz naprawienie szkody, którą zdaniem skarżącej poniosła ona w wyniku wydania zaskarżonej decyzji.
Na poparcie skargi o stwierdzenie nieważności skarżąca podnosi dwa zarzuty. Pierwszy zarzut oparty jest na bezprawnej, w przekonaniu skarżącej, delegacji kompetencji Komisji na rzecz grupy ds. konsultacji technicznej powołanej w celu wypowiedzenia się w przedmiocie złożonego przez skarżącą wniosku o przyznanie wsparcia finansowego.
W ramach drugiego zarzutu skarżąca utrzymuje, że Komisja popełniła oczywiste błędy w ocenie, które w jej przekonaniu uzasadniają stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji. Subsydiarnie skarżąca podnosi, że zawarte w zaskarżonej decyzji uzasadnienie jest niewystarczające i zawiera sprzeczności, jak również nie pozwala na zrozumienie podstaw uzasadniających odrzucenie jej wniosku.
W ramach skargi o odszkodowanie skarżąca, powołując się na zasadę pozaumownej odpowiedzialności Wspólnoty, żąda naprawienia szkody, którą jej zdaniem poniosła w wyniku dokonania błędnej oceny jej wniosku złożonego w ramach omawianego zaproszenia do składania wniosków. Skarżąca twierdzi, że Komisja naruszyła ciążący na niej obowiązek staranności i dobrej administracji oraz że takie postępowanie stanowi istotne naruszenie prawa wspólnotowego uzasadniające stwierdzenie pozaumownej odpowiedzialności Wspólnoty.