11.3.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 60/20 |
Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich (czwarta izba) z dnia 5 października 2005 r. w sprawach połączonych T-366/03 i T-235/04 wniesione przez Republikę Austrii w dniu 7 grudnia 2005 r.
(Sprawa C-454/05 P)
(2006/C 60/40)
Język postępowania: niemiecki
W dniu 22 grudnia 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęło odwołanie Republiki Austrii, reprezentowanej przez adwokata Dr. Harald Dossi'ego, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (czwarta izba) z dnia 5 października 2005 r. w sprawach połączonych T-366/03 i T-235/04.
Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:
1) |
uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich (czwarta izba) z dnia 5 października 2005 r. w sprawach połączonych T-366/03 i T-235/04 Land Oberösterreich i Republika Austrii, strony skarżące, przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, strona pozwana (1), w sprawie skargi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2003/653/WE z dnia 2 września 2003 r. w sprawie przepisów krajowych dotyczących zakazu stosowania organizmów genetycznie zmodyfikowanych w kraju związkowym Górna Austria, notyfikowanych przez Republikę Austrii na podstawie art. 95 ust. 5 WE (2); |
2) |
obciążenie Komisji kosztami całego postępowania; |
3) |
stwierdzenie nieważności wspomnianej decyzji Komisji lub ewentualnie skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Pierwszej Instancji. |
Zarzuty i główne argumenty:
Sąd Pierwszej Instancji, wydając zaskarżony wyrok z dnia 5 października 2005 r., popełnił z jednej strony błędy proceduralne, które naruszyły interesy Republiki Austrii, a z drugiej strony naruszył prawo wspólnotowe.
W zaskarżonym wyroku rozpatrywane jest tylko kryterium „specyficznego problemu”; pozostałe kryteria art. 95 ust. 5 WE nie zostały zbadane, po tym jak sąd doszedł do wniosku, że nie występuje specyficzny problem Państwa Członkowskiego składającego wniosek. Sąd nie rozpatrywał jednak kwestii „specyficznego problemu” z taką dokładnością, która byłaby odpowiednia dla jej znaczenia dla wyniku postępowania. Zaniechanie szczegółowego rozpatrzenia podniesionych w tej kwestii argumentów stanowi z jednej strony naruszenie zasady kontradyktoryjności, a z drugiej strony naruszenie obowiązku uzasadnienia, co w każdym z obu przypadków stanowi wadę proceduralną.
Naukowa ocena zagrożeń ma wyjątkowe znaczenie przede wszystkim w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego, w szczególności w wyniku stosowania zasady ostrożności, i wymaga w ramach postępowania na podstawie art. 95 ust. 5 WE pełnego zbadania argumentów naukowych, szczególnie w wypadku choćby minimalnych wątpliwości, czy poziom ochrony przewidziany przez środek harmonizujący jest wystarczający. Jednakże ani Komisja, ani też następnie Sąd nie rozpatrzyły merytorycznie argumentów podniesionych przez Republikę Austrii i nie zbadały notyfikowanego pełni niezbędności notyfikowanego środka dotyczącego ochrony środowiska naturalnego. Decyzja Komisji i wyrok Sądu opierają się na studium EFTA [Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności], które zasadniczy argument strony austriackiej — kwestię koegzystencji kultur genetycznie zmodyfikowanych i niezmodyfikowanych — potraktowało w sposób marginalny i w żadnym wypadku w sposób specyficzny w odniesieniu do kraju związkowego Górna Austria. Sąd w ogóle nie rozpatrzył przedstawionych dowodów naukowych w świetle zasady ostrożności.
W końcu wnosząca odwołanie stoi na stanowisku, że wcześniejsze orzecznictwo Trybunału nie sprzeciwia się przeprowadzeniu postępowania kontradyktoryjnego na podstawie art. 95 ust. 5 WE, a stanowisko prawne Sądu w tym względzie stanowi naruszenie prawa wspólnotowego. Ponieważ nieprzeprowadzenie takiego postępowania narusza prawo do przedstawienia stanowiska, zdaniem skarżącej już z tego powodu należy stwierdzić nieważność zaskarżonej decyzji Komisji.
(1) Dz.U. C 296 z 26.11.2005 r.
(2) Dz.U. L 230, str. 34