|
11.3.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 60/6 |
WYROK TRYBUNAŁU
(trzecia izba)
z dnia 12 stycznia 2006 r.
w sprawie C-246/04 (wniosek Verwaltungsgerichtshof o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym): Turn-und Sportunion Waldburg przeciwko Finanzlandesdirektion für Oberösterreich (1)
(Szósta dyrektywa VAT - Artykuł 13 część B lit. b) oraz część C lit. a) - Zwolnienia transakcji najmu i dzierżawy nieruchomości - Prawo wyboru przysługujące podatnikowi - Stowarzyszenia sportowe niemające celu zarobkowego - Przesłanki)
(2006/C 60/11)
Język postępowania: niemiecki
W sprawie C- 246/04, mającej za przedmiot wniosek, który wpłynął do Trybunału w dniu 8 września 2003 r., o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Verwaltungsgerichtshof postanowieniem z dnia 26 maja 2004 r. w postępowaniu: Turn-und Sportunion Waldburg przeciwko Finanzlandesdirektion für Oberösterreich, Trybunał (trzecia izba), w składzie: A. Rosas, prezes izby, J.-P. Puissochet, S. von Bahr, U. Lõhmus (sprawozdawca) i A. Ó. Caoimh, sędziowie, rzecznik generalny M. Poiares Maduro, sekretarz R. Grass, wydał w dniu 12 stycznia 2006 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:
|
1) |
Państwa Członkowskie przyznając podatnikom prawo wyboru opodatkowania przewidziane w art. 13 część C szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, mogą dokonać rozróżnienia ze względu na rodzaj transakcji lub kategorię podatników, pod warunkiem, iż następuje to zgodnie z celami i zasadami ogólnymi szóstej dyrektywy, a w szczególności z zasadami neutralności podatkowej i wymogiem prawidłowego, prostego i jednolitego stosowania przewidzianych zwolnień. |
|
2) |
Do sądu krajowego należy ustalenie, czy uregulowanie krajowe, które zwalniając w sposób powszechny transakcje dokonywane przez stowarzyszenia sportowe niemające celu zarobkowego, ogranicza przysługujące im prawo wyboru opodatkowania transakcji najmu i dzierżawy, wykracza poza zakres swobodnego uznania przyznany Państwom Członkowskim, mając na uwadze w szczególności zasadę neutralności podatkowej i wymóg prawidłowego, prostego i jednolitego zastosowania przewidzianych zwolnień. |