—

uwzględniając projekt decyzji Rady i Komisji (COM(2004)0370-14211/2004) (1),

—

uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 300 ust. 3 akapit drugi, w związku z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie drugie i art. 310 Traktatu WE (C6-0028/2005),

—

uwzględniając art. 75, art. 83 ust. 7 i art. 43 ust. 1 Regulaminu,

—

uwzględniając zalecenie Komisji Spraw Zagranicznych (A6-0011/2005),

1.

wyraża zgodę na zawarcie Protokołu;

2.

zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji, rządom i parlamentom Państw Członkowskich oraz Republiki Chorwacji.

—

uwzględniając projekt decyzji Rady i Komisji (COM(2004)0354-9856/2004 — 9856/2004 — 14025/2004) (1),

—

uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 300 ust. 3 akapit drugi, w związku z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie drugie i art. 310 Traktatu WE (C6-0003/2005),

—

uwzględniając art. 75, art. 83 ust. 7 i art. 43 ust. 1 Regulaminu,

—

uwzględniając zalecenie Komisji Spraw Zagranicznych (A6-0011/2005),

1.

wyraża zgodę na zawarcie Protokołu;

2.

zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji, rządom i parlamentom Państw Członkowskich oraz Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

—

uwzględniając projekt decyzji Rady (COM(2004)0566) (1),

—

uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 300 ust. 3 akapit drugi, w związku z art. 310 i art. 300 ust. 2 akapit pierwszy Traktatu WE (C6-0022/2005),

—

uwzględniając art. 75, art. 83 ust. 7 i art. 43 ust. 1 Regulaminu,

—

uwzględniając zalecenie Komisji Handlu Międzynarodowego (A6-0007/2005),

1.

wyraża zgodę na zawarcie Protokołu dodatkowego do Układu;

2.

zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom Państw Członkowskich oraz Republiki Chile.

—

uwzględniając wspólne stanowisko Rady (10458/4/2004 — C6-0140/2004),

—

uwzględniając stanowisko zajęte w pierwszym czytaniu (1) dotyczące projektu Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2004)0096) (2),

—

uwzględniając zmieniony projekt Komisji (COM(2004)0367) (3),

—

uwzględniając art. 251 ust. 2 Traktatu WE,

—

uwzględniając art. 62 Regulaminu,

—

uwzględniając zalecenia do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (A6-0002/2005),

1.

zatwierdza wspólne stanowisko po poprawkach;

2.

zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

(1)

Rozwój społeczeństwa informacyjnego oraz szerokopasmowego przesyłu danych wpłynie na życie każdego obywatela Unii Europejskiej poprzez, między innymi, stymulowanie dostępu do wiedzy oraz poprzez nowe sposoby przyswajania wiedzy, zwiększając tym samym zapotrzebowanie na nowe treści, zastosowania i usługi.

(2)

Rozpowszechnienie Internetu we Wspólnocie nadal znacząco rośnie. Należy wykorzystywać możliwości stwarzane przez Internet dla ułatwienia każdej jednostce i organizacji we Wspólnocie czerpania społecznych i ekonomicznych korzyści z dzielenia się informacją i wiedzą. W Europie stworzono teraz podstawy do wykorzystywania potencjału zasobów cyfrowych.

(3)

We wnioskach końcowych z posiedzenia Rady Europejskiej, które odbyło się w Lizbonie w dniach 23-24 marca 2000 r., podkreślono, że przejście na gospodarkę elektroniczną, opartą na wiedzy, wzbogacaną nowymi towarami i usługami, stanowić będzie siłę napędową dla wzrostu, konkurencyjności i tworzenia miejsc pracy. W związku z tym, ze szczególnym uznaniem spotkała się rola, jaką ten sektor gospodarki odgrywa w tworzeniu wartości poprzez wykorzystywanie i łączenie europejskiej różnorodności kulturowej.

(4)

Plan działań eEuropa 2005, rozwijający strategię lizbońską, wzywa do podejmowania działań mających na celu stymulowanie powstawania bezpiecznych usług, zastosowań i zasobów w sieciach szerokopasmowych, zachęcając w ten sposób, do zapewniania przyjaznego środowiska dla prywatnych inwestycji, tworzenia nowych miejsc pracy, pobudzania produktywności, modernizacji usług publicznych oraz stworzenia każdemu szansy uczestniczenia w globalnym społeczeństwie informacyjnym.

(5)

W Europie coraz bardziej widoczne jest zapotrzebowanie na zasoby cyfrowe wysokiej jakości ze zrównoważonym dostępem oraz prawami użytkownika, ze strony szerokiej społeczności, obywateli funkcjonujących w społeczeństwie, studentów, naukowców, MŚP i innych użytkowników z grupy przedsiębiorców oraz ludzi ze szczególnymi potrzebami pragnących poszerzyć wiedzę lub też ze strony „kolejnych użytkowników” pragnących wykorzystywać zasoby cyfrowe do tworzenia usług.

(6)

Podmiotami zainteresowanymi zasobami cyfrowymi są dostawcy tych zasobów (w tym organizacje i instytucje państwowe oraz prywatne tworzące, gromadzące lub posiadające zasoby cyfrowe) oraz użytkownicy tych zasobów (w tym organizacje i przedsiębiorstwa będące końcowymi użytkownikami wielokrotnie wykorzystującymi i/ lub wzbogacającymi zasoby cyfrowe o nowe wartości). Szczególna uwaga należy się udziałowi MŚP.

(7)

Program eContent (2001-2004), przyjęty decyzją Rady 2001/48/WE z dnia 22 grudnia 2000 r. (3), sprzyjał rozwojowi i wykorzystaniu europejskich zasobów cyfrowych w Internecie oraz różnorodności językowej europejskich stron internetowych w społeczeństwie informacyjnym. Komunikat Komisji z dnia 10 października 2003 r., dotyczący średnioterminowej oceny Programu eContent, potwierdza znaczenie prowadzenia działań w tej dziedzinie.

(8)

Rozwój technologiczny stwarza potencjał dla zwiększenia wartości zasobów w formie utrwalonej wiedzy oraz dla poprawienia interoperatywności na poziomie usług, co stanowi podstawę dla dostępu, ich użytkowania i rozpowszechniania. Ma to szczególne znaczenie dla tych dziedzin interesu publicznego, do których program ten jest skierowany.

(9)

Kształtowanie trwałych modeli w stosunkach handlowych zapewni ciągłość projektów zainicjowanych w ramach tego programu i w ten sposób poprawi warunki dla zwiększenia zyskowności usług opartych na dostępie do zasobów cyfrowych i ich wielokrotnym wykorzystaniu.

(10)

Określono ramy legislacyjne, umożliwiające sprostanie wyzwaniom związanym z zasobami cyfrowymi w społeczeństwie informacyjnym (4)  (5)  (6).

(11)

Różne praktyki stosowane wśród Państw Członkowskich nadal stwarzają przeszkody techniczne utrudniające szeroki dostęp, użytkowanie, wielokrotne użytkowanie i wykorzystanie informacji sektora publicznego we Wspólnocie.

(12)

Tam, gdzie zasoby cyfrowe zawierają dane osobowe, muszą być zachowane wymogi dyrektyw 95/46/WE (7) i 2002/58/WE (8), a wykorzystywane technologie powinny respektować prawo do prywatności i w miarę możliwości zapewniać większą prywatność.

(13)

Podjęte przez Wspólnotę działania dotyczące zawartości informacji powinny promować wielojęzyczny i wielokulturowy charakter Wspólnoty.

(14)

Środki niezbędne do implementacji niniejszej decyzji są przyjmowane zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r., określająca procedury wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (9).

(15)

Komisja powinna zapewnić komplementarność i synergię między pokrewnymi inicjatywami i programami Wspólnoty, w szczególności tymi, które związane są z edukacją i kulturą oraz z Europejskimi Ramami Interoperatywności.

(16)

Niniejsza decyzja ustanawia, na cały czas trwania programu, ramy finansowe, stanowiące główny punkt odniesienia, w rozumieniu pkt 33 Porozumienia Międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r., zawartego pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją, w sprawie dyscypliny budżetowej oraz poprawy procedury budżetowej (10), dla działań organu budżetowego w trakcie rocznej procedury budżetowej.

(17)

Ponieważ Państwa Członkowskie nie mogą w dostatecznym zakresie osiągnąć celów proponowanych działań, to jest zwiększenia dostępności, użyteczności i wykorzystania zasobów cyfrowych, z powodu ponadnarodowego charakteru tych zagadnień, a cele te można lepiej osiągnąć na poziomie wspólnotowym ze względu na ich europejski zasięg oraz skutki działań, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości, określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne, aby osiągnąć te cele.

a)

ułatwienie na poziomie Wspólnoty dostępu do zasobów cyfrowych, ich użycia i wykorzystania;

b)

ułatwienie poprawy jakości i rozpowszechnianie dobrych praktyk związanych z zasobami cyfrowymi, w stosunkach pomiędzy dostawcami a użytkownikami zasobów cyfrowych oraz pomiędzy sektorami;

c)

wzmocnienie świadomości oraz współpracy pomiędzy podmiotami zainteresowanymi zasobami cyfrowymi.

a)

przyjęcie i zmiany programu prac;

b)

określenie kryteriów i treści zaproszeń do składania wniosków zgodnie z celami określonymi w art. 1;

c)

ocena projektów przestawionych w odpowiedzi na wezwanie do składania wniosków o przyznanie funduszy wspólnotowych, w których szacowany udział Wspólnoty wynosi co najmniej 1 000 000 EUR;

d)

odstępstwa od zasad określonych w załączniku II.

—

uwzględniając swą poprzednią rezolucję w sprawie sytuacji na Bliskim Wschodzie, a w szczególności rezolucję z dnia 23 października 2003 r. (1),

—

uwzględniając rezolucje 242, 338, 425, 1373 oraz 1397 Rady Bezpieczeństwa ONZ,

—

uwzględniając wyniki wyborów prezydenckich w Palestynie,

—

uwzględniając oświadczenie Wyborczej Misji Obserwacyjnej UE oraz oświadczenia obserwatorów delegacji PE,

—

uwzględniając ’pokojową mapę drogową’ przedstawioną przez Kwartet dnia 30 kwietnia 2003 r.,

—

uwzględniając art. 103 ust. 4 Regulaminu,

A.

mając na uwadze pomyślny przebieg wyborów prezydenckich w Palestynie pomimo niesprzyjających okoliczności wynikających z izraelskiej okupacji terytoriów palestyńskich; zważywszy, że stanowią one kluczową okazję do wznowienia procesu pokojowego i mogłyby stanowić wzór wyborów w regionie,

B.

wyrażając zaniepokojenie wpływem okupacji na wybory w postaci ograniczeń swobody przemieszczania się zarówno kandydatów jak i wyborców, spowodowanych prześladowaniami oraz krótkotrwałymi aresztowaniami niektórych kandydatów udających się na spotkanie z potencjalnymi wyborcami we wschodniej Jerozolimie oraz poważnymi ograniczeniami narzuconymi mieszkańcom Jerozolimy korzystającym z prawa do udziału w wyborach,

C.

mając na uwadze fakt, że niedawne ataki terrorystyczne, zmierzające do sabotowania wysiłków negocjacyjnych, nastąpiły dokładnie w okresie, gdy pojawiła się nadzieja na reaktywację procesu politycznego; wyrażając troskę w zakresie konsekwencji tych ataków oraz aktów odwetu w przełożeniu na liczbę ofiar po obu stronach, a także na dalsze restrykcje nakładane na Palestyńczyków,

1.

przyjmuje z zadowoleniem pomyślne zakończenie pierwszych od 1996 r. wyborów prezydenckich, a w szczególności frekwencję wyborczą; składa hołd narodowi oraz władzom palestyńskim za ich oddanie sprawie demokracji okazane pomimo okupacji, w szczególności zaś zaangażowanie palestyńskich kobiet, które uczestniczyły w ochronie działań wyborczych i licznie stawiły się do wyborów;

2.

stwierdza, że nowy prezydent Autonomii Palestyńskiej, Mahmoud Abbas, oraz inni kandydaci — biorąc pod uwagę okoliczności — przeprowadzili kampanię wyborczą w rozsądny sposób, z poszanowaniem międzynarodowych standardów;

3.

w świetle zbliżających się wyborów parlamentarnych w Palestynie ponagla Izrael do pełnego poszanowania powszechnie uznanych praw mieszkańców wschodniej Jerozolimy do udziału w wyborach, oraz do ułatwienia tego procesu poprzez zniesienie do czasu wyborów parlamentarnych utrudnień zaobserwowanych podczas wyborów prezydenckich;

4.

przyjmuje z zadowoleniem skuteczność misji obserwacyjnych UE i wzywa Radę i Komisję do przygotowania kolejnej misji na wybory parlamentarne w lipcu 2005 r., w celu wsparcia pluralizmu i zrównoważonego dostępu wszystkich kandydatów do mediów oraz do przezwyciężenia, we współpracy z władzami Izraela, trudności, z jakimi borykają się Palestyńczycy zamieszkujący wschodnią Jerozolimę;

5.

z zaniepokojeniem przyjmuje do wiadomości rezygnację znacznej liczby członków Palestyńskiej Centralnej Komisji Wyborczej na znak protestu wobec nacisków politycznych wywieranych w dniu wyborów w celu przedłużenia czasu wyborczego;

6.

zwraca się do nowych władz Izraela oraz Autonomii Palestyńskiej, aby uznały wyniki wyborów za dogodną okoliczność do podjęcia zerwanych negocjacji; wzywa UE do pilnego podjęcia inicjatywy w ramach prac Kwartetu, w szczególności wobec Stanów Zjednoczonych, odgrywających komplementarną rolę w procesie pokojowym, w celu wkroczenia w nowy etap intensywnej wzajemnej współpracy poprzez wspólne zaangażowanie swych wysiłków w proces wprowadzania pokoju w regionie;

7.

wzywa Radę, Wysokiego Przedstawiciela ds. WPZB oraz Komisję do odegrania pełnej roli w tym procesie, do dalszego wspierania Autonomii Palestyńskiej oraz jej narodu oraz do rozwijania dialogu z Izraelem w ramach Procesu z Barcelony oraz Europejskiej Polityki Sąsiedztwa i zgodnie z Planem Działania przyjętym przez Radę;

8.

stanowczo zachęca Prezydenta Abbasa, aby wykazał wolę położenia kresu przemocy i przyjmuje z zadowoleniem podjęte przez Prezydenta Abbasa kroki, jak i jego dążenie do zreformowania i wzmocnienia kontroli palestyńskich służb bezpieczeństwa oraz pełnego zaangażowania się w dialog pomiędzy wszystkimi zainteresowanymi stronami; wyraża przekonanie, że pełne polityczne wsparcie Stanów Zjednoczonych i UE, jak również czynna współpraca Izraelczyków, są konieczne do osiągnięcia tych celów;

9.

wzywa Autonomię Palestyńską to uznania zaangażowania narodu palestyńskiego w sprawę demokracji oraz do propagowania rządów prawa, niezawisłości sądownictwa, lepszego oddzielenia władzy ustawodawczej i władzy wykonawczej, dobrego zarządzania, łącznie z przejrzystością w rozliczaniu się z obowiązków, oraz do zwalczania korupcji;

10.

ponownie deklaruje w tym szczególnym momencie, że rozwiązanie konfliktu bliskowschodniego jest możliwe jedynie poprzez negocjowanie stanowczego i ostatecznego porozumienia pokojowego, zgodnie z tym, co zostało przyjęte w nadal obowiązującej ’mapie drogowej’, bez uprzednich warunków, w oparciu o współistnienie dwóch demokratycznych, suwerennych i żywotnych państw żyjących pokojowo obok siebie w ramach bezpiecznych i uznanych granic;

11.

wyraża przekonanie, że utrzymanie trwałego pokoju jest możliwe wyłącznie poprzez prawdziwie oddolną postawę angażującą społeczeństwa obywatelskie po obu stronach w dążeniu do osiągnięcia dialogu; wzywa w tym względzie Kwartet do pełnego wykorzystania Porozumienia Genewskiego jako uzupełnienia ’mapy drogowej’ oraz do kontynuowania negocjacji pomiędzy tymi społeczeństwami obywatelskimi w tych ramach;

12.

potępia wszelkie ataki terrorystyczne oraz jakiekolwiek akty przemocy po obu stronach; domaga się, by uzbrojone grupy Palestyńczyków zaprzestały ataków i przypomina im, iż jakakolwiek forma terroru i przemocy nie tylko prowadzi do śmierci niewinnych istot, lecz również wywiera niekorzystny wpływ na proces pokojowy oraz warunki życia ludności cywilnej; zwraca się do władz izraelskich o powstrzymanie się od odwetu i położenie kresu samosądnym mordom;

13.

wzywa rząd Izraela do uczynienia pierwszego wiarygodnego kroku w realizacji mapy drogowej oraz rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ na drodze do osiągnięcia trwałego pokoju w postaci wdrożenia procesu wycofania się z Gazy oraz innych okupowanych terytoriów, poprzez zaangażowanie w negocjacje również Egiptu, będącego pierwszym sąsiadem popierającym ten projekt, a także władz palestyńskich, pod kontrolą międzynarodowych misji obserwacyjnych; wzywa Radę do znalezienia sposobów dostarczenia koniecznej pomocy;

14.

ponawia skierowane do rządu Izraela wezwanie do zaprzestania ekspansji osiedli, szczególnie na obszarze Jerozolimy, do wstrzymania budowy muru oraz do pełnego zastosowania się do Czwartej Konwencji Genewskiej, kładąc tym samym kres łamaniu prawa międzynarodowego;

15.

potwierdza wsparcie UE dla procesu pokojowego i występuje z propozycją planu rozwoju gospodarczego, monitorowanego przez Unię, w celu zapewnienia regionowi solidnej podstawy do dobrobytu i stabilności;

16.

zobowiązuje Przewodniczącego Parlamentu do przekazania tej rezolucji Radzie, Komisji, Autonomii Palestyńskiej oraz Palestyńskiej Radzie Ustawodawczej, władzom Izraela i Knessetowi, administracji USA, rządom Federacji Rosyjskiej oraz Sekretarzowi Generalnemu ONZ.

—

uwzględniając art. 2, 6, 7 i 29 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 13 Traktatu WE, które zobowiązują Państwa Członkowskie do utrzymania najwyższych standardów praw człowieka i niedyskryminacji, jak również Europejską Kartę Praw Podstawowych,

—

uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie rasizmu, ksenofobii i antysemityzmu z dnia 27 października 1994 r. (1), 27 kwietnia 1995 r. (2), 26 października 1995 r. (3), 30 stycznia 1997 r. (4) i 16 marca 2000 r. (5), sprawozdanie Komisji Śledczej ds. rasizmu i ksenofobii z 1990 r. oraz swoją pisemną deklarację z dnia 7 lipca 2000 r. w sprawie pamięci o Holokauście (6),

—

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1035/97 z dnia 2 czerwca 1997 r. ustanawiające Europejskie Centrum Monitorowania Rasizmu i Ksenofobii (7) oraz różne sprawozdania tego Centrum na temat rasizmu w UE, w tym opublikowane w marcu 2004 r. opracowania „Przejawy antysemityzmu w UE w latach 2002-2003” oraz „Postrzeganie antysemityzmu w Unii Europejskiej”,

—

uwzględniając Deklarację Berlińską Drugiej Konferencji OBWE w sprawie antysemityzmu, która odbyła się w Berlinie w dniach 28-29 kwietnia 2004 r. oraz niedawne powołanie przez OBWE specjalnego przedstawiciela ds. walki z antysemityzmem,

—

uwzględniając Deklarację Sztokholmskiego Międzynarodowego Forum na temat Holokaustu, które odbyło się w Sztokholmie w dniach 26-28 stycznia 2000 r., wzywającą do zintensyfikowania edukacji o Holokauście,

—

uwzględniając fakt ustanowienia dnia 27 stycznia 2005 r. Dniem Pamięci o Holokauście w kilku Państwach Członkowskich UE,

—

uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,

A.

zważywszy, że dzień 27 stycznia 2005 r., 60. rocznica wyzwolenia założonego przez nazistowskie Niemcy obozu śmierci w Auschwitz-Birkenau, gdzie zamordowano łącznie około 1,5 miliona Żydów, Romów, Polaków, Rosjan i więźniów różnych innych narodowości oraz homoseksualistów, jest dla obywateli Europy nie tylko ważną okazją, aby pamiętać i potępić straszliwe okrucieństwa i tragedię Holokaustu, ale także aby zająć się niepokojącym nasileniem się antysemityzmu, a w szczególności incydentów antysemickich, w Europie, oraz przypomnieć sobie na nowo bardziej ogólne wnioski dotyczące zagrożeń wynikających z prześladowania ludzi w związku z ich rasą, pochodzeniem, religią, grupą społeczną, sympatiami politycznymi lub orientacją seksualną,

B.

zważywszy, że Europa nie może zapomnieć o swojej własnej historii, tj. tego, że obozy koncentracyjne i obozy zagłady wybudowane przez nazistów są jedną z najczarniejszych i najbardziej bolesnych kart historii naszego kontynentu; zważywszy, że zbrodnie popełnione w Auschwitz muszą przetrwać w pamięci przyszłych pokoleń jako ostrzeżenie przed ludobójstwem tego rodzaju, którego korzenie tkwią w pogardzie dla innych istot ludzkich, nienawiści, antysemityzmie, rasizmie i totalitaryzmie,

C.

zważywszy, że wciąż istnieje odczuwalna na różnych poziomach dyskryminacja na tle religijnym i rasowym, mimo ważnych kroków podjętych przez Unię Europejską zgodnie z art. 13 Traktatu WE,

D.

zważywszy, że Żydzi w Europie czują się coraz bardziej zagrożeni antysemityzmem, jaki szerzy się przez Internet i przejawia się profanacją synagog, cmentarzy i innych miejsc kultu, atakami na żydowskie szkoły i ośrodki kultury oraz atakami na Żydów w Europie, skutkującymi licznymi przypadkami obrażeń,

E.

zważywszy, że Holokaust odcisnął się piętnem na świadomości europejskiej, w szczególności ze względu na morderczą nienawiść do Żydów i Romów opartą na ich tożsamości rasowej lub religijnej, a mimo to antysemityzm oraz uprzedzenia rasowe i religijne stanowią wciąż bardzo poważne zagrożenie dla swoich ofiar oraz dla europejskich i międzynarodowych wartości demokracji, praw człowieka i rządów prawa, a tym samym dla ogólnie rozumianego europejskiego i światowego bezpieczeństwa,

F.

zważywszy, że istnieje potrzeba prowadzenia ciągłego dialogu z mediami na temat sposobu, w jaki przekazywanie i komentowanie przez nie zdarzeń może mieć zarówno pozytywny, jak i negatywny wpływ na postrzeganie i rozumienie kwestii religijnych, etnicznych i rasowych oraz na prezentowanie prawdy historycznej,

1.

składa hołd wszystkim ofiarom nazistów i wyraża przekonanie, że trwały pokój w Europie musi opierać się na pamięci o jej historii; odrzuca i potępia poglądy rewizjonistyczne i negowanie Holokaustu jako karygodne i niezgodne z prawdą historyczną oraz wyraża zaniepokojenie wzrastającą liczbą partii o poglądach ekstremistycznych i ksenofobicznych oraz rosnącą akceptacją dla ich poglądów w społeczeństwie;

2.

wzywa organy Unii Europejskiej, Państwa Członkowskie i wszystkie demokratyczne europejskie partie polityczne do:

3.

wzywa Radę i Komisję, jak również władze Państw Członkowskich na szczeblu lokalnym, regionalnym i krajowym, do koordynacji w Państwach Członkowskich działań na rzecz walki z antysemityzmem i atakami na mniejszości, w tym na Romów i obywateli krajów trzecich, w celu obrony zasad tolerancji i niedyskryminacji oraz propagowania integracji społecznej, gospodarczej i politycznej;

4.

wyraża przekonanie, że w działania te powinny obejmować także wspieranie dialogu i współpracy pomiędzy różnymi grupami społecznymi na poziomie lokalnym i krajowym, w tym także dialogu i współpracy pomiędzy różnymi wspólnotami kulturowymi, etnicznymi i religijnymi;

5.

potwierdza swoje przekonanie, że pamięć i edukacja są zasadniczymi elementami wysiłków zmierzających do tego, aby nietolerancja, dyskryminacja i rasizm odeszły w przeszłość, i wzywa Radę, Komisję i Państwa Członkowskie do nasilenia walki z antysemityzmem i rasizmem poprzez promowanie, szczególnie wśród ludzi młodych, historii Holokaustu i wniosków z niego płynących poprzez:

6.

z zadowoleniem przyjmuje zadeklarowany przez Prezydencję Luksemburską zamiar podjęcia na nowo znajdującej się w impasie dyskusji nad projektem decyzji ramowej Rady w sprawie walki z rasizmem i ksenofobią (8), i zwraca się do Rady o wypracowanie porozumienia w sprawie ogólnoeuropejskiego zakazu podsycania nienawiści rasowej i religijnej w całej UE, przy jednoczesnym zachowaniu zgodnej z prawem wolności słowa;

7.

zwraca się do Komisji o rozpoczęcie przeglądu stosowania dyrektywy 2000/43/WE wprowadzającej w życie zasadę równego traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne (9), której celem jest nasilenie działań Unii Europejskiej w obszarze walki z dyskryminacją, jak również o zorganizowanie dużej konferencji z udziałem wszystkich zainteresowanych podmiotów, w szczególności przedstawicieli świata polityki, instytucji publicznych na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym oraz organizacji pozarządowych i stowarzyszeń działających w tym obszarze;

8.

zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom Państw Członkowskich i krajów kandydujących.