2.4.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 82/37

Skarga wniesiona w dniu 10 stycznia 2005 r. przez Erica Gippiniego Fourniera przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-23/05)

(2005/C 82/68)

Język postępowania: francuski

W dniu 10 stycznia 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji wpłynęła skarga przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich wniesiona przez Erica Gippiniego Fourniera, zamieszkałego w Brukseli, reprezentowanego przez adwokata Anouk Theissen.

Skarżący wnosi do Trybunału o:

1.

uchylenie decyzji o przyznaniu skarżącemu zero „punktów pierwszeństwa DG” w ramach awansów za rok 2003; o oddaleniu jego odwołania od decyzji komisji ds. awansów mającego na celu przyznanie mu „punktów pierwszeństwa DG” (lub punktów „z apelacji” albo punktów pierwszeństwa pod dowolną nazwą); o odmowie przyznania punktów priorytetowych za prace na rzecz instytucji, na podstawie art. 9 ogólnych przepisów wykonawczych art. 45 regulaminu pracowniczego;

2.

zasądzenie od Komisji na rzecz skarżącego kwoty 2500 euro tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę;

3.

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty:

Skarżący, urzędnik Komisji delegowany do Trybunału Sprawiedliwości w interesie służby na okres od 1 marca 2002 r. do 6 października 2003 r., podnosi zarzut niezgodności z prawem ogólnych przepisów wykonawczych art. 45 regulaminu pracowniczego ze względu na brak zestawienia jego zasług z zasługami urzędników innych dyrekcji generalnych. Jego zdaniem większość kategorii punktów pierwszeństwa jest niezgodnych z prawem ze względu na sprzeczność z art. 45 regulaminu pracowniczego i zasadą niedyskryminacji.

Skarżący podnosi naruszenie art. 5, 25, 43 i 45 regulaminu pracowniczego, art. 2 ust. 1 akapit drugi przepisów wykonawczych art. 43 regulaminu pracowniczego oraz art. 2 ust. 1 i art. 6 ust. 3-5 przepisów wykonawczych art. 45 regulaminu pracowniczego. Skarżący podnosi także naruszenie zasad proporcjonalności, niedyskryminacji, równości oraz ochrony uzasadnionych oczekiwań. Skarżący utrzymuje wreszcie, że nastąpiło naruszenie reguł proceduralnych, nadużycie władzy, brak uzasadnienia i doręczenia rozmaitych aktów i decyzji oraz że popełniono oczywisty błąd w ocenie.