8.1.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 6/43


Skarga wniesiona dnia 22 października 2004 r. przez Manuela Simõesa Dos Santosa przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego

(Sprawa T-435/04)

(2005/C 6/84)

Język postępowania: francuski

Dnia 22 października 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego wniesiona przez Manuela Simõesa Dos Santosa zamieszkałego w Alicante (Hiszpania), reprezentowanego przez adwokata Antonia Creusa Carrerasa.

Skarżący wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:

stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 7 lipca 2004 r. oddalającej sprzeciw skarżącego, decyzji z dnia 15 grudnia 2003 r. ustalającej łączną sumę punktów za zasługi przyznanych skarżącemu oraz decyzji z dnia 12 grudnia 2003 r. utrzymującej ją w mocy;

obciążenie strony przeciwnej całością kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Występujący w niniejszej sprawie skarżący został w ramach postępowania w sprawie awansów za rok 2002 awansowany do grupy A5. W związku z tym organ powołujący zakomunikował mu, że stan pozostałych punktów wynosi 54,19. Tymczasem pismem Wydziału Zasobów Ludzkich z dnia 15 grudnia 2003 r. poinformowany został, że posiadana przez niego suma punktów na dzień 30 września 2003 r. wynosi jedynie 1,5 punkta. Z pisma tego, stanowiącego zaskarżoną decyzję, wynikało, że zmniejszenie nie było skutkiem zamiany punktów przyznawanych przed wprowadzeniem nowego systemu decyzją Urzędu ADM-03-35, lecz ich całkowitego usunięcia wynikającego z zastosowania nowej zasady, o której mowa w tej decyzji, przewidującej rozpoczynanie po awansie od punktu zerowego.

Na poparcie swoich żądań skarżący zarzuca w pierwszej kolejności naruszenie zasady legalizmu, pewności prawa, jak również nieretroaktywności, o tyle, że nie istniały w niniejszej sprawie wyjątkowe okoliczności, które usprawiedliwiałyby odebranie przyznanych urzędnikowi punktów, do których miał on prawo pod rządami systemu wtedy obowiązującego.

Skarżący zarzuca również naruszenie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, niedyskryminacji, jak również obowiązku uzasadniania.