4.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 300/51

Skarga wniesiona dnia 4 października 2004 r. przez Benito Latino przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-409/04)

(2004/C 300/99)

Język postępowania: francuski

Dnia 4 października 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich została wniesiona skarga przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich przez Benito Latino, zamieszkałego w Lauzun (Francja), reprezentowanego przez Juana Ramóna Iturriagagoitia, adwokata.

Strona skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:

—	Stwierdzenie nieważności sprawozdania lekarskiego z dnia 6 maja 2002 r., o którym skarżący został powiadomiony w dniu 11 listopada 2003 r. i który został przez niego przyjęty w dniu 15 listopada 2003 r.,

—

Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 11 listopada 2003 r., którą skarżący otrzymał w dniu 15 listopada 2003 r., w zakresie, w jakim dotyczy stwierdzonej u skarżącego trwałej niepełnosprawności oszacowanej na 5 % ubytek zdrowia oraz w zakresie, w jakim dotyczy obciążenia skarżącego niektórymi kosztami i honorariami członków komisji lekarskiej,

—	Obciążenie Komisji zapłatą wszystkich kosztów i honorariów komisji lekarskiej,

—	Obciążenie Komisji w całości kosztami honorariów oraz kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżący, były urzędnik Komisji, który pracował w budynku „Berlaymont” w Brukseli w latach od 1969 r. do 1991 r., zażądał w 1994 r. uznania, że choroba dróg oddechowych, na którą cierpi, ma pochodzenie zawodowe w związku z tym, że jakoby podlegał wystawieniu na azbest. Sąd w sprawie T-300/97 (1) wniesionej przez skarżącego stwierdził nieważność pierwszej decyzji Komisji uznającej zawodowe pochodzenie jego choroby i szacującej niepełnosprawność na 5 % ubytek zdrowia, która została wydana w odpowiedzi na to żądanie.

W następstwie wspomnianego wyroku, Komisja zwróciła się po raz kolejny do komisji lekarskiej i po przyjęciu przez nią nowego sprawozdania lekarskiego w dniu 6 maja 2002 r., wydała zaskarżoną decyzję.

Na poparcie swej skargi, skarżący podnosi przede wszystkim, że sprawozdanie komisji lekarskiej ustalone większością głosów narusza art. 73 regulaminu pracowniczego w zakresie, w jakim nie uwzględnia sprawozdania przedstawiającego zdanie odrębne. Ponadto, to sprawozdanie nie odpowiada warunkom ustalonym przez orzecznictwo Sądu oraz zawiera sprzeczną i niezrozumiałą ocenę.

Skarżący powołuje się również na naruszenie art. 3, 17 i 20 zasad ubezpieczenia od ryzyka wypadku oraz chorób urzędników Wspólnot Europejskich, trzeciego akapitu załącznika do tego rozporządzenia oraz art. 381-383 i 387 i następnych belgijskiej urzędowej tabeli dotyczącej inwalidztwa. Podnosi on też brak obiektywizmu komisji medycznej, jak również rzekomą wobec niego wrogość dwóch jej członków. Według skarżącego, w celu poszanowania prawa do obrony powinna być ustanowiona nowa komisja lekarska.

(1) Ogłoszona w Dz.U. 1998 C41, str. 23