4.12.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 300/18


WYROK TRYBUNAŁU

(druga izba)

z dnia 12 października 2004 r.

w sprawie C-60/03 (wniosek Bundesarbeitsgericht o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym): Wolff & Müller GmbH & Co. KG przeciwko José Filipe Pereira Félix (1)

(Art. 49 WE - Ograniczenia w swobodnym świadczeniu usług - Przedsiębiorstwa sektora budowlanego - Podwykonawstwo - Zobowiązanie przedsiębiorstwa jako poręczyciela do zapłaty wynagrodzenia minimalnego pracownikom zatrudnionym przez podwykonawcę)

(2004/C 300/36)

Język postępowania: niemiecki

W sprawie C-60/03, mającej za przedmiot skierowany na mocy art. 234 WE przez Bundesarbeitsgericht (Niemcy) postanowieniem z dnia 6 listopada 2002 r., który wpłynęło do Trybunału w dniu 14 lutego 2003 r., wniosek, o wydanie, w ramach sporu zawisłego przed tym sądem, między Wolff & Müller GmbH & Co. KG a José Filipe Pereira Félix, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, Trybunał (druga izba), w składzie: C. W. A. Timmermans (sprawozdawca), prezes izby, C. Gulmann, R. Schintgen, F. Macken i N. Colneric sędziowie, rzecznik generalny: D. Ruiz-Jarabo Colomer, sekretarz: M. Múgica Arzamendi, główny administrator, wydał 12 października 2004 r. wyrok, którego rozstrzygnięcie brzmi następująco:

Art. 5 dyrektywy 96/717WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, interpretowany w świetle art. 49 WE, w przypadku takim jak w postępowaniu przed sądem krajowym, nie stoi na przeszkodzie przepisom krajowym, na mocy których przedsiębiorstwo budowlane zlecające innemu przedsiębiorstwu wykonanie robót budowlanych odpowiada jako poręczyciel, który zrezygnował z podniesienia zarzutu uprzedniego niewytoczenia powództwa dłużnikowi, za zobowiązania tego przedsiębiorstwa lub wynajętego przez niego podwykonawcy do wypłaty wynagrodzenia minimalnego pracownikowi lub składek do wspólnej instytucji stworzonej na mocy układu zbiorowego, gdy wynagrodzenie minimalne stanowi kwotę należną pracownikowi po odliczeniu podatków i składek na ubezpieczenie społeczne oraz fundusz pracy lub po odliczeniu świadczeń odpowiadających ubezpieczeniu społecznemu (wynagrodzenie netto), jeśli celem priorytetowym tych przepisów nie jest ochrona wynagrodzenia pracownika lub taka ochrona jest jedynie ich celem wtórnym.


(1)  Dz.U. C 112 z 10.5.2003.