|
6.11.2004 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 273/19 |
Skarga wniesiona dnia 10 września 2004 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej
(Sprawa T-389/04)
(2004/C 273/32)
Dnia 10 września 2004 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga przeciwko Republice Francuskiej wniesiona przez Komisję Wspólnot Europejskich, reprezentowaną przez A. Bordesa i K. Simonssona, działających jako pełnomocnicy, z adresem do doręczeń w Luksemburgu.
Komisja Wspólnot Europejskich wnosi do Trybunału o:
|
— |
stwierdzenie, że: nie dokonując prawidłowo transpozycji art. 22 ust. 1 dyrektywy 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług (1) w zakresie wymogu niezależności funkcjonalnej pomiędzy krajowym organem regulacyjnym a operatorami pocztowymi i utrzymując w mocy przepisy nie zapewniające krajowemu organowi regulacyjnemu sektora pocztowego odpowiedniej niezależności funkcjonalnej wobec publicznego operatora pocztowego La Poste, a także |
|
— |
nie dokonując w terminie transpozycji dyrektywy 2002/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. zmieniającej dyrektywę 97/67/WE w zakresie dalszego otwarcia na konkurencję wspólnotowych usług pocztowych (2) |
|
— |
Republika Francuska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej odpowiednio na mocy art. 22 ust. 1 i art. 24 dyrektywy 97/67/WE oraz art. 2 dyrektywy 2002/39/WE |
obciążenie Republiki Francuskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty:
Wykonując art. 22 dyrektywy 97/67/WE Republika Francuska wyznaczyła Ministra Gospodarki i Finansów, który jest ministrem właściwym do spraw poczty, krajowym organem regulacyjnym dla sektora pocztowego. Minister ten kieruje jednocześnie Generalną Dyrekcją Przemysłu, Technologii Informacji i Poczty (la direction générale de l'industrie, des technologies de l'information et des postes - la DIGITIP) utworzonej w ramach Ministerstwa Gospodarki, Finansów i Przemysłu, która sprawuje nadzór nad La Poste za pośrednictwem swojej komórki organizacyjnej właściwej do spraw działalności poczty. Pojęcie nadzoru obejmuje zaś pewne zadania i funkcje w przedsiębiorstwie publicznym związane z wykonywaniem praw właścicielskich oraz wynikami gospodarczymi i finansowymi La Poste, takie jak ustalanie kierunków strategicznych, świadczenie i taryfikacja usług wychodzących poza usługi powszechne, wpływ na wybór kierownictwa przedsiębiorstwa, udział w innych przedsiębiorstwach itd., których wykonywanie powinno być oddzielone od funkcji regulacyjnych celem spełnienia wymogu niezależności funkcjonalnej postawionego przez dyrektywę pocztową. Celem tego wymogu jest uniknięcie jakiegokolwiek ryzyka konfliktu interesów pomiędzy, z jednej strony, krajowym organem regulacyjnym właściwym do przyjmowania przepisów dotyczących sektora pocztowego i do kontroli ich wykonania, a, z drugiej strony, przedsiębiorstwami oferującymi towary i usługi w tym samym sektorze pocztowym. W tym przypadku mamy do czynienia z takim właśnie konfliktem interesów, gdyż to samo ministerstwo skupia w sobie obydwie funkcje. W konsekwencji pełna skuteczność („effet utile”) art. 22 ust. 1 dyrektywy 97/67/WE nie jest zapewniona.
Należy zaznaczyć, że termin do transpozycji dyrektywy 2002/39/WE upłynął dnia 31 grudnia 2002 r.
(1) Dz.U. L 15 z 21.1.1998, str. 14.
(2) Dz.U. L 176 z 5.7.2002, str. 21.