|
11.9.2004 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 228/4 |
WYROK TRYBUNAŁU
(druga izba)
z dnia 15 lipca 2004 r.
w sprawie C-239/02 (wniosek Rechtbank van Koophandelte te Hasselt o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym): Douwe Egberts NV przeciko Westrom Pharma NV i inni (1)
(Zbliżenie ustawodawstw - Wykładnia art. 28 WE oraz dyrektyw 1999/4/WE i 2000/12/WE - Ważność dyrektywy 1999/4/WE - Etykietowanie i reklama środków spożywczych - Zakaz odwoływania się do zdrowia)
(2004/C 228/08)
Język postępowania: niderlandzki
W sprawie C-239/02, której przedmiotem był skierowany do Trybunału, na mocy art. 234 WE, przez Rechtbank van Koophandelte te Hasselt (Belgia), wniosek o wydanie, w ramach zawisłego przed tym sądem sporu między Douwe Egberts NV a Westrom Pharma NV, Christophem Souranisem, działającym pod firmą „Établissements FICS”, oraz między Douwe Egberts NV a FICS-World BVBA, orzeczenia w trybie prejudycjalnym w przedmiocie wykładni art. 28 WE, w przedmiocie wykładni i ważności art. 2 dyrektywy 1999/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lutego 1999 r. odnoszącej się do ekstraktów kawy i ekstraktów cykorii (Dz.U. L 66, str. 26) oraz w przedmiocie wykładni i ważności art. 18 dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych (Dz.U. L 109, str. 29), Trybunał (druga izba), w składzie: C. W. A. Timmermans, prezes drugiej izby, J.-P. Puissochet, J. N. Cucha Rodrigues (sprawozdawca), R. Schintgen i N. Colneric, sędziowie, rzecznik generalny: L.A. Geelhoed, sekretarz: M.-F. Contet, główny administrator, wydał dnia 15 lipca 2004 r. wyrok o następującym rozstrzygnięciu:
|
1) |
Art. 2 dyrektywy 1999/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lutego 1999 r. odnoszącej się do ekstraktów kawy i ekstraktów cykorii należy interpretować w ten sposób, że przy dystrybucji produktów wymienionych w załączniku do tej dyrektywy nie jest wykluczone stosowanie obok oznaczenia handlowego innych oznaczeń, takich jak nazwa handlowa czy fantazyjna. |
|
2) |
Art. 18 ust. 1 i 2 dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych należy interpretować w ten sposób, że stoi on w sprzeczności z regulacją krajową, taką jak w niniejszym przypadku, która zakazuje odwoływania się, przy okazji etykietowania i prezentacji środków spożywczych, do „wyszczuplenia”, do „lekarskich zaleceń, zaświadczeń, oświadczeń czy opinii”. |
|
3) |
Art. 28 WE i 30 WE należy interpretować w ten sposób, że stoją one w sprzeczności z regulacją krajową, która zakazuje odwoływania się, w reklamie środków spożywczych pochodzących z innych Państw Członkowskich, do „wyszczuplenia”, do „lekarskich zaleceń, zaświadczeń, oświadczeń czy opinii”. |