WYROK TRYBUNAŁU

(pierwsza izba)

z dnia 27 maja 2004 r.

w sprawie C-285/02 (wniosek Verwaltungsgericht Minden o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym): Edeltraud Elsner-Lakeberg przeciwko Land Nordrhein-Westfalen (1)

(Art. 141 WE - Dyrektywa 75/117/EWG - środek krajowy przewidujący, że nauczyciele zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy oraz nauczyciele zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy są zobowiązani przepracować taką samą liczbę godzin nadliczbowych zanim uzyskają prawo do wynagrodzenia - Pośrednia dyskryminacja pracowników płci żeńskiej zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy)

(2004/C 179/01)

Język postępowania: niemiecki

W sprawie C-285/02, której przedmiotem jest skierowany do Trybunału, na mocy art. 234 WE, przez Verwaltungsgericht Minden (Niemcy) wniosek o wydanie, w ramach zawisłego przed tym sądem sporu miedzy Edeltraud Elsner-Lakeberg a Land Nordrhein-Westfalen, orzeczenia w trybie prejudycjalnym w przedmiocie wykładni art. 141 WE i dyrektywy Rady 75/117/EWG z dnia 10 lutego 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących stosowania zasady równości wynagrodzeń dla mężczyzn i kobiet (Dz.U. L 45, str. 19), Trybunał (pierwsza izba), w składzie P. Jann (sprawozdawca), prezes izby, A. La Pergola i S. Von Bahr, R. Silva de Lapuerta i K. Leanerts, sędziowie, rzecznik generalny: F.G. Jacobs, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 27 maja 2004 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Art. 141 WE i art. 1 dyrektywy Rady 75/117/EWG z dnia 10 lutego 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących stosowania zasady równości wynagrodzeń dla mężczyzn i kobiet powinny być interpretowane w taki sposób, iż sprzeciwiają się one ustawodawstwu krajowemu, zgodnie z którym nauczyciele zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy nie otrzymują – podobnie jak nauczyciele zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy – żadnego wynagrodzenia z tytułu godzin nadliczbowych, w przypadku gdy praca w godzinach nadliczbowych nie przekracza trzech godzin w miesiącu kalendarzowym, jeżeli ta różnica w traktowaniu oddziałuje w większym stopniu na sytuację kobiet niż mężczyzn i jeżeli takiej różnicy w traktowaniu nie można usprawiedliwić celem niezwiązanym z wszelką przynależnością do określonej płci lub nie jest ona konieczna dla osiągnięcia zamierzonego celu.

(1)  Dz.U. C 247 z 12.10.2002.