Skarga wniesiona w dniu 26 kwietnia 2023 r. – Bategu Gummitechnologie/Komisja

(Sprawa T-219/23)

(2023/C 216/70)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Bategu Gummitechnologie GmbH (Wiedeń, Austria) (przedstawiciel: G. Maderbacher, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2023) 1205 final z dnia 15 lutego 2023 r. w sprawie AT.40492 – Fire Protection Bogies [decyzja na podstawie art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 odrzucająca wniosek];

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia prawa

—

Komisja niezgodnie z pkt 7.1.1.5 rozporządzenia (UE) nr 1302/2014 (1) błędnie założyła, że norma EN 45545–2:2013+A1:2015 dotycząca bezpieczeństwa przeciwpożarowego w pojazdach kolejowych (wymagania dotyczące właściwości pożarowych materiałów i części) ma obowiązkowe zastosowanie do pojazdów kolejowych dopuszczonych w Niemczech i Austrii dopiero od dnia 1 stycznia 2018 r.

—	Komisja błędnie oceniła i dokonała oczywiście błędnej wykładni pkt 4.7 normy EN 45545–2:2013+A1:2015.

—	Komisja błędnie oceniła i dokonała oczywiście błędnej wykładni pkt 4.3 i pkt 4.2 lit. n) normy EN 45545–2:2013+A1:2015.

—	Komisja naruszyła prawo przy ocenie ciężaru dowodu spoczywającego na niej w ramach postępowania w sprawie wniosku na podstawie rozporządzenia nr 1/2003 (2).

—	Komisja naruszyła prawo dokonując oceny istnienia zmowy lub antykonkurencyjnej wymiany informacji między producentami pojazdów kolejowych działającymi na rynku wewnętrznym (producenci OEM).

Zarzut drugi dotyczący popełnienia przez Komisję oczywistych błędów w ocenie przy rozpatrywaniu wniosku

—	Komisja błędnie założyła, że producenci OEM nie byli zobowiązani do nawiązania stosunków handlowych ze skarżącą.

—	Komisja dokonała wielu błędnych ustaleń dotyczących skoordynowanej błędnej wykładni normy EN 45545–2:2013+A1:2015 przez producentów OEM.

3.	Zarzut trzeci dotyczący nadużycia władzy Komisja nadużyła swej władzy i przedłożyła interesy bezpieczeństwa pasażerów pociągów i personelu systemu kolei Unii nad interesy gospodarcze producentów OEM.

4.	Zarzut czwarty dotyczący naruszenia prawa skarżącej do dobrej administracji na podstawie art. 41 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (3)

Komisja pozbawiła skarżącą prawa do bycia wysłuchaną w sprawie istotnych ustaleń dochodzenia i nie dostarczyła jej wystarczająco szczegółowych informacji, aby umożliwić jej skuteczne przedstawienie swojego stanowiska w sprawie zaskarżonej decyzji przed jej przyjęciem.

(1) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1302/2014 z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu „Tabor – lokomotywy i tabor pasażerski” systemu kolei w Unii Europejskiej (Dz.U. 2014, L 356, s. 228).

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. 2003, L 1, s. 1).

(3) Dz.U. 2012, C 326, s. 391.