Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 30 listopada 2022 r. w sprawie T-698/16, Trasta Komercbanka i in./EBC, wniesione w dniu 15 lutego 2023 r. przez Trasta Komercbanka AS

(Sprawa C-90/23 P)

(2023/C 134/06)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Trasta Komercbanka AS (przedstawiciel: O. Behrends, Rechtsanwalt)

Druga strona postępowania: Europejski Bank Centralny (EBC), Republika Łotwy, Komisja Europejska, Ivan Fursin, Igors Buimisters, C & R Invest SIA, Figon Co. Ltd, GCK Holding Netherlands BV, Rikam Holding SA

Żądania wnoszącego odwołanie

—	uchylenie zaskarżonego wyroku;

—	stwierdzenie nieważności decyzji EBC ECB/SSM/2016–529900WIP0INFDAWTJ81/2 WOANCA-2016–0005 z dnia 11 lipca 2016 r. (zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”) w odniesieniu do wnoszącego odwołanie;

—	obciążenie EBC kosztami poniesionymi przez wnoszącego odwołanie i kosztami postępowania; oraz

—	w zakresie, w jakim Trybunał nie jest właściwy do orzekania w niniejszej sprawie, przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi trzy zarzuty.

Zarzut pierwszy, dotyczący tego, że Sąd dopuścił się kilku błędów w związku z kwestią reprezentacji wnoszącego odwołanie, którą Trybunał (wielka izba) zbadał w swoim wyroku z dnia 5 listopada 2019 r., EBC i in./Trasta Komercbanka i in. (C-663/17 P, C-665/17 P i C-669/17 P, EU:C:2019:923).

Wnoszący odwołanie twierdzi, że Sąd niesłusznie oddalił twierdzenie wnoszącego odwołanie dotyczące braku doręczenia mu przez EBC zaskarżonej decyzji, ponieważ Sąd zniekształcił w tym względzie okoliczności faktyczne sprawy i nie uwzględnił skutków stwierdzenia Trybunału w pkt 72 wyroku z dnia 8 lipca 1999 r., Hoechst/Komisja (C-227/92 P, EU:C:1999:360).

Wnoszący odwołanie twierdzi ponadto, że Sąd błędnie odrzucił jego twierdzenie dotyczące braku reprezentacji wnoszącego odwołanie w trakcie postępowania prowadzącego do wydania zaskarżonej decyzji. Sąd zniekształcił okoliczności faktyczne sprawy nie biorąc pod uwagę, że zaskarżona decyzja wyraźnie stwierdza, że wnoszący odwołanie nie brał udziału w postępowaniu prowadzącym do wydania zaskarżonej decyzji i zdaniem EBC nie musiał brać w nim udziału.

Wnoszący odwołanie podnosi wreszcie, że Sąd błędnie oddalił jego zarzut naruszenia prawa do bycia wysłuchanym i że błąd ten wynikał również z nieuwzględnienia przez Sąd faktu, że wnoszący odwołanie nie brał udziału w postępowaniu prowadzącym do wydania zaskarżonej decyzji.

Zarzut drugi, dotyczący błędu Sądu w zakresie sposobu, w jaki Sąd potraktował z jednej strony decyzję EBC przed przeprowadzeniem przeglądu przez Administracyjną Radę Odwoławczą EBC, a z drugiej strony decyzję EBC po przeprowadzeniu przeglądu przez Administracyjną Radę Odwoławczą. W tym względzie wnoszący odwołanie twierdzi, że Sąd naruszył uzasadnione oczekiwania, które stworzył w drodze postanowienia z dnia 17 listopada 2021 r., Trasta Komercbanka/EBC (T-247/16 RENV, niepublikowane, EU:T:2021:809).

Zarzut trzeci, dotyczący błędnego oddalenia przez Sąd zarzutu wnoszącego odwołanie dotyczącego naruszenia art. 24 ust. 7 SSMR (1) poprzez błędne przyjęcie, że przepis ten przewiduje wydanie decyzji ze skutkiem ex tunc. Takie stanowisko Sądu zostało uznane za błędne również przez Komisję [zob. pkt 37 postanowienia z dnia 17 listopada 2021 r., Trasta Komercbanka/EBC (T-247/16 RENV, niepublikowane, EU:T:2021:809)].

---

(1)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. 2013, L 287, s. 63).