Wydanie tymczasowe
OPINIA RZECZNIK GENERALNEJ
JULIANE KOKOTT
z dnia 6 czerwca 2024 r.(1)
Sprawa C‑350/23
Vorstand für den Geschäftsbereich II der Agrarmarkt Austria
przy udziale:
TF
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof (trybunał administracyjny, Austria)]
Odesłanie prejudycjalne – Rolnictwo – Wspólna polityka rolna – Rozporządzenie (WE) nr 1760/2000 – Artykuł 7 – Rejestracja bydła – Decyzja 2001/672/WE – Artykuł 2 ust. 2 i 4 – Wyprowadzania bydła na letnie pastwisko w rejonach górskich – Spóźnione zgłoszenie – Rozporządzenie (UE) nr 1307/2013 – Artykuł 52 – Rozporządzenie delegowane (UE) nr 639/2014 – Artykuł 53 ust. 4 – Warunki przyznania środków wsparcia związanego z produkcją bydła – Rozporządzenie delegowane (UE) nr 640/2014 – Artykuł 2 ust. 1 akapit drugi pkt 2, 15, 16 i 18 – Artykuł 30 ust. 4 lit. c) – Wniosek o przyznanie pomocy związanej z produkcją zwierząt gospodarskich [produkcją zwierzęcą] – Zwierzę zatwierdzone – Obniżenie wsparcia związanego z produkcją – Artykuł 15 ust. 1 – Artykuł 31 – Artykuł 34 – Niedopuszczalność kar administracyjnych
I. Wprowadzenie
1. Niniejszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof (trybunał administracyjny, Austria) dotyczy skargi wniesionej przez rolnika przeciwko właściwemu organowi, który ze względu na naruszenie mających zastosowanie przepisów dotyczących zgłoszenia nie tylko zmniejszył płatność wnioskowanej pomocy, tak zwanego „dobrowolnego wsparcia związanego z produkcją”(2), w odniesieniu do hodowli bydła, ale także nałożył karę administracyjną(3).
2. W postępowaniu głównym sporne jest w szczególności, czy dopuszczalne i proporcjonalne jest nałożenie dodatkowej kary administracyjnej w sytuacji, gdy zarzucone rolnikowi spóźnione zgłoszenie – w tym przypadku letniego wyprowadzenia dwunastu sztuk bydła na pastwiska górskie – dotyczyło zwierząt, które poza tym spełniały warunki przyznania tego wsparcia. Ponadto należy wyjaśnić, czy spóźnione, ale uzupełnione w terminie późniejszym zgłoszenie może w ogóle prowadzić do obniżenia roszczenia o przyznanie pomocy.
II. Ramy prawne
A. Prawo Unii
3. Ramy prawne Unii Europejskiej dla niniejszej sprawy stanowią rozporządzenie nr 1760/2000 dotyczące identyfikacji i rejestracji bydła(4), decyzja Komisji 2001/672/WE(5) przyjęta na podstawie art. 7 tego rozporządzenia oraz rozporządzenie (UE) nr 1307/2013(6) w związku z rozporządzeniami delegowanymi (UE) nr 639/2014(7) i 640/2014(8).
1. Rozporządzenie (WE) nr 1760/2000 i decyzja 2001/672/WE
4. Artykuł 3 ust. 1 rozporządzenia nr 1760/2000(9) opisuje system identyfikacji i rejestracji bydła w sposób następujący:
„System identyfikacji i rejestracji bydła obejmuje następujące elementy:
a) środki identyfikacji mające na celu indywidualną identyfikację zwierząt;
b) komputerowe bazy danych;
c) paszporty zwierząt;
d) indywidualne rejestry, prowadzone dla każdego gospodarstwa”.
5. Artykuł 7 rozporządzenia nr 1760/2000 reguluje obowiązki posiadaczy zwierząt w ramach systemu identyfikacji i rejestracji bydła w sposób następujący:
„1. Z wyjątkiem przewoźników, wszyscy posiadacze zwierząt zobowiązani są do:
– prowadzenia aktualnego rejestru,
– zgłaszania właściwym władzom [organom] wszystkich przemieszczeń do i z gospodarstwa oraz wszystkich przypadków urodzenia i śmierci zwierząt w gospodarstwie wraz z datami tych zdarzeń w maksymalnym terminie określonym przez dane państwo członkowskie; ten maksymalny termin wynosi co najmniej trzy dni i nie przekracza siedmiu dni od dnia jednego z tych zdarzeń; państwa członkowskie mogą zwrócić się do Komisji z wnioskiem o przedłużenie maksymalnego siedmiodniowego terminu.
W celu uwzględnienia praktycznych trudności w wyjątkowych przypadkach Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 22b w celu określenia wyjątkowych okoliczności, w których państwa członkowskie mogą przedłużyć maksymalny siedmiodniowy termin określony w akapicie pierwszym tiret drugie, wraz z maksymalnym czasem takiego przedłużenia, który nie może przekraczać 14 dni po upływie siedmiodniowego terminu, o którym mowa w akapicie pierwszym tiret drugie.
2. W celu zapewnienia odpowiedniej i skutecznej identyfikowalności bydła przemieszczanego na potrzeby sezonowego wypasu Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 22b aktów delegowanych dotyczących państw członkowskich lub części państw członkowskich, gdzie mają zastosowanie szczegółowe zasady dotyczące sezonowego wypasu, obejmujących zakres czasu, szczegółowe obowiązki posiadaczy i zasady dotyczące rejestrowania gospodarstw i rejestrowania takich przemieszczeń bydła, w tym środków przejściowych wymaganych do ich wprowadzenia”.
6. Na podstawie art. 7 rozporządzenia nr 1760/2000 Komisja wydała decyzję 2001/672 ustanawiającą szczególne przepisy dotyczące wyprowadzania bydła na letnie pastwiska.
7. Motyw 3 tej decyzji ma następujące brzmienie:
„Szczególne zasady muszą być ustanowione w sposób pozwalający na określenie lokalizacji [każdej sztuki] bydła w dowolnym momencie[(10)]”.
8. Artykuł 2 ust. 1 i 2 decyzji 2001/672 stanowi:
„1. Każde pastwisko, wymienione w art. 1 posiada określony kod rejestracyjny, zarejestrowany w narodowej bazie danych o bydle.
2. Osoba odpowiedzialna za pastwisko przygotowuje wykaz przewożonego [przemieszczanego] bydła, zgodnie z art. 1. Ten wykaz zawiera przynajmniej następujące dane:
– kod rejestracyjny pastwiska;
i dla każdej sztuki bydła
– indywidualny numer identyfikacyjny;
– numer identyfikacyjny gospodarstwa pochodzenia;
– datę przybycia na pastwisko;
– przybliżoną [przewidywaną] datę opuszczenia pastwiska”.
9. Artykuł 2 ust. 4 decyzji 2001/672, zmienionej decyzją 2010/300, przewiduje, że:
„Informacje zawarte w wykazie wymienionym w ust. 2 są zgłaszane właściwym władzom zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 najpóźniej 15 dni po przemieszczeniu bydła na dane pastwisko”.
10. Zgodnie z motywem 5 tej decyzji zmiana art. 2 ust. 4 decyzji 2001/672 opiera się na następującym uzasadnieniu:
„W pewnych warunkach zwierzęta przewożone [przemieszczane] z różnych gospodarstw na letnie pastwiska w tym samym rejonie górskim docierają na nie w okresie dłuższym niż siedem dni. Aby zmniejszyć niepotrzebne obciążenia administracyjne i uwzględnić ten fakt, nie pogarszając identyfikowalności, należy odpowiednio zmienić terminy w decyzji 2001/672/WE”.
2. Rozporządzenie (UE) nr 1307/2013
11. „Przepisy ogólne” w art. 52 rozporządzenia nr 1307/2013, w ramach rozdziału 1, zatytułowanego „Dobrowolne wsparcie związane z produkcją”, stanowią między innymi:
„1. Państwa członkowskie mogą przyznawać rolnikom wsparcie związane z produkcją na warunkach określonych w niniejszym rozdziale […].
[…]
6. Wsparcie związane z produkcją jest systemem ograniczającym produkcję, przyznawanym w formie rocznej płatności opartej na ustalonych obszarach i plonach lub na ustalonej liczbie zwierząt […]
[…]
9. Aby zapewnić skuteczne i ukierunkowane wykorzystanie unijnych środków finansowych oraz uniknąć podwójnego finansowania w ramach innych podobnych instrumentów wsparcia, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 70 aktów delegowanych ustanawiających:
a) warunki przyznawania wsparcia związanego z produkcją;
[…]”.
3. Rozporządzenie delegowane (UE) nr 639/2014
12. Motyw 74 rozporządzenia delegowanego nr 639/2014 ma następujące brzmienie:
„Zwłaszcza w odniesieniu do dobrowolnego wsparcia związanego z produkcją konieczne jest dodatkowe określenie treści informacji, które mają być przekazywane przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów dotyczących tego wsparcia oraz skuteczności takich powiadomień, tak by umożliwić Komisji kontrolę, czy podczas projektowania środków wsparcia państwa członkowskie przestrzegają zarówno wymogów dotyczących spójności i niekumulowania wsparcia, jak i maksymalnych odsetków dla pułapów krajowych, o których mowa w art. 53 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, i związanych z nimi łącznych kwot”.
13. Artykuł 53 rozporządzenia delegowanego nr 639/2014, zatytułowany „Warunki przyznawania wsparcia”, stanowi w ust. 1 i 4 między innymi:
„1. Państwa członkowskie ustanawiają kryteria kwalifikowalności do środków wsparcia związanego z produkcją zgodnie z ramami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 1307/2013 i warunkami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu.
[…]
4[(11)]. W przypadku gdy środek wsparcia związanego z produkcją dotyczy bydła […], jako warunek kwalifikowalności do wsparcia państwa członkowskie określają wymogi w zakresie identyfikacji i rejestracji zwierząt przewidziane odpowiednio w rozporządzeniu (WE) nr 1760/2000 […].
Jednakże bez uszczerbku dla innych warunków kwalifikowalności zwierzę uznaje się również za kwalifikujące się do wsparcia, jeżeli wymogi w zakresie identyfikacji i rejestracji, o których mowa w akapicie pierwszym, są spełnione w terminie ustalonym przez państwo członkowskie, lecz nie później niż:
a) pierwszego dnia okresu przetrzymania zwierzęcia, jeżeli okres przetrzymania ma zastosowanie;
b) w terminie wybranym na podstawie obiektywnych kryteriów i spójnym z odpowiednim środkiem zgłoszonym zgodnie z załącznikiem I, w przypadku gdy okres przetrzymania nie ma zastosowania.
Do dnia 15 września 2015 r. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o terminach, o których mowa w akapicie drugim”.
4. Rozporządzenie delegowane (UE) nr 640/2014
14. Motywy 27, 28, 30 i 31 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 640/2014 stwierdzają między innymi:
„(27) Należy ustanowić kary administracyjne w ramach systemów pomocy oraz środków wsparcia związanych z produkcją zwierzęcą z uwzględnieniem ich odstraszającego charakteru i zasady proporcjonalności oraz szczególnych problemów związanych z przyczynami naturalnymi. […]
(28) W odniesieniu do wniosków o przyznanie pomocy w ramach systemów pomocy związanej z produkcją zwierzęcą lub wniosków o płatność w ramach środków wsparcia związanych z produkcją zwierzęcą, niezgodności powodują utratę kwalifikowalności przedmiotowego zwierzęcia. […]
[…]
(30) Możliwość dokonywania korekt, które nie prowadzą do nałożenia kary administracyjnej przewidzianej w odniesieniu do wniosku o przyznanie pomocy i wniosku o płatność powinna być również wykorzystywana w odniesieniu do nieprawidłowych danych zawartych w skomputeryzowanej bazie danych w odniesieniu do zgłoszonego bydła, w przypadku którego takie niezgodności stanowią naruszenie kryterium kwalifikowalności, pod warunkiem że właściwy organ nie powiadomił wcześniej beneficjenta o zamiarze przeprowadzenia kontroli na miejscu lub o jakichkolwiek niezgodnościach we wniosku o przyznanie pomocy lub wniosku o płatność.
(31) Odmowy i cofnięcia wsparcia oraz kary administracyjne w odniesieniu do środków rozwoju obszarów wiejskich należy ustanowić z uwzględnieniem ich odstraszającego charakteru i zasady proporcjonalności. Odmowy i cofnięcia wsparcia powinny być stopniowane w zależności od dotkliwości, zasięgu, trwałości i powtarzalności stwierdzonej niezgodności. […] W przypadku poważnej niezgodności lub w sytuacji, gdy beneficjent przedstawił fałszywe dowody w celu uzyskania wsparcia, należy odmówić mu wsparcia i nałożyć na niego karę administracyjną. […]”.
15. Artykuł 2 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 zawiera między innymi następujące definicje:
„[…]
2) »niezgodność« oznacza:
a) w odniesieniu do kryteriów kwalifikowalności, zobowiązań lub innych obowiązków związanych z warunkami przyznania pomocy lub wsparcia, o których mowa w art. 67 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 – każdy przypadek nieprzestrzegania tych kryteriów kwalifikowalności, zobowiązań lub innych obowiązków; […]
[…]
13) »system pomocy związanej z produkcją zwierzęcą« oznacza dobrowolne wsparcie związane z produkcją przewidziane w tytule IV rozdział 1 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, o ile płatność roczna przyznawana w określonych granicach ilościowych jest oparta na ustalonej liczbie zwierząt;
[…]
15) »wniosek o przyznanie pomocy związanej z produkcją zwierząt gospodarskich [produkcją zwierzęcą]« oznacza wnioski o wypłatę pomocy, o ile płatność roczna przyznawana w określonych granicach ilościowych jest oparta na ustalonej liczbie zwierząt w ramach dobrowolnego wsparcia związanego z produkcją przewidzianego w tytule IV rozdział 1 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013;
16) »zwierzęta zgłoszone« oznaczają zwierzęta objęte wnioskiem o przyznanie pomocy związanej z produkcją zwierząt gospodarskich [produkcją zwierzęcą] w ramach systemu pomocy związanej z produkcją zwierzęcą lub zwierzęta objęte wnioskiem o płatność w ramach środka wsparcia związanego z produkcją zwierzęcą;
[…]
18) »zwierzę zatwierdzone« oznacza:
a) w przypadku systemu pomocy związanej z produkcją zwierzęcą – zwierzę, w odniesieniu do którego spełnione są wszystkie warunki określone w zasadach przyznawania pomocy; lub
b) w przypadku środka wsparcia związanego z produkcją zwierzęcą – zwierzę zidentyfikowane w drodze kontroli administracyjnych lub kontroli na miejscu; […]”.
16. Artykuł 15 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014, zatytułowany „Wyjątki od stosowania kar administracyjnych”, przewiduje:
„1. Kar administracyjnych przewidzianych w niniejszym rozdziale nie stosuje się w odniesieniu do części wniosku o przyznanie pomocy lub wniosku o płatność, co do których beneficjent poinformował właściwy organ na piśmie, że wniosek o przyznanie pomocy lub wniosek o płatność jest nieprawidłowy lub stał się niepoprawny od czasu jego złożenia, chyba że właściwy organ powiadomił wcześniej beneficjenta o zamiarze przeprowadzenia kontroli na miejscu lub o jakichkolwiek niezgodnościach we wniosku o przyznanie pomocy lub wniosku o płatność.
2. Podane przez beneficjenta informacje, o których mowa w ust. 1, powodują dostosowanie wniosku o przyznanie pomocy lub wniosku o płatność do faktycznej sytuacji”.
17. Artykuł 30 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014, zatytułowany „Podstawa obliczania”, przewiduje między innymi:
„[…]
2. Zwierzęta przebywające w gospodarstwie uznaje się za zatwierdzone wyłącznie wtedy, jeżeli są zidentyfikowane we wniosku o przyznanie pomocy lub wniosku o płatność. […]
[…]
4[(12)]. W przypadku stwierdzenia niezgodności odnośnie do systemu identyfikacji i rejestracji bydła, stosuje się następujące przepisy:
[…]
c) w przypadku gdy stwierdzone niezgodności dotyczą niepoprawnych wpisów do rejestru, paszportów zwierząt lub skomputeryzowanej bazy danych zwierząt, lecz nie mają znaczenia dla celów weryfikacji zgodności z kryteriami kwalifikowalności innymi niż te, o których mowa w art. 53 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014, w odniesieniu do danego systemu pomocy lub środka wsparcia, przedmiotowe zwierzę uznaje się za niezatwierdzone jedynie w przypadku, gdy takie niepoprawne wpisy wykryto w toku co najmniej dwóch kontroli w ciągu 24 miesięcy. We wszystkich pozostałych przypadkach przedmiotowe zwierzęta uznaje się za niezatwierdzone po pierwszym stwierdzeniu niezgodności.
[…]
W przypadku stwierdzenia przez właściwy organ oczywistych błędów wpisy i zgłoszenia do systemu identyfikacji i rejestracji bydła mogą być sprostowane w każdym momencie.
[…]”.
18. Artykuł 31 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 reguluje „Kary administracyjne w odniesieniu do zwierząt zgłoszonych w ramach systemów pomocy lub środków wsparcia związanych z produkcją zwierzęcą”.
19. Artykuł 34 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014, zatytułowany „Zmiany i dostosowania [sprostowania] wpisów w skomputeryzowanej bazie danych zwierząt”, przewiduje:
„W odniesieniu do zgłoszonych zwierząt art. 15 stosuje się do błędów i opuszczeń w odniesieniu do wpisów do skomputeryzowanej bazy danych zwierząt dokonanych od momentu złożenia wniosku o przyznanie pomocy lub wniosku o płatność”.
B. Prawo krajowe
1. Marktordnungsgesetz 2007
20. Paragraf 8 Marktordnungsgesetz 2007(13) (ustawy o regulacji rynku z 2007 r., zwanej dalej „MOG 2007”), zatytułowany „Płatności bezpośrednie”, w ust. 1 stanowi między innymi:
„Przy rozliczaniu płatności bezpośrednich w rozumieniu art. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 […] stosuje się następujące zasady:
[…]
6. Zgodnie z § 8f wsparcie związane z produkcją przyznaje się na wypas na pastwiskach górskich zgodnie z art. 52 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013. Zgodnie z art. 53 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 środki dostępne na płatność związaną z produkcją ustala się na poziomie 2,1 % pułapu krajowego.
[…]”.
21. Paragraf 8f ust. 1 MOG 2007 pod tytułem „Dobrowolne wsparcie związane z produkcją” stanowi między innymi:
„Wsparcie związane z produkcją, o którym mowa w § 8 ust. 1 pkt 6, przyznaje się w odniesieniu do bydła, owiec i kóz na hodowaną jednostkę żywego inwentarza żywionego paszami objętościowymi (RGVE) […]”.
2. Direktzahlungs-Verordnung 2015
22. Paragraf 13 Direktzahlungs-Verordnung 2015 (rozporządzenia w sprawie płatności bezpośrednich z 2015 r.)(14), zatytułowany „Dobrowolne wsparcie związane z produkcją”, stanowi między innymi:
„1. Dobrowolne wsparcie związane z produkcją może zostać udzielone wyłącznie dla bydła, owiec i kóz wyprowadzonych na pastwiska górskie, które zostały zidentyfikowane i zarejestrowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1760/2000 […]. Zwierzę uważa się jednak za kwalifikujące się do płatności również wtedy, gdy informacje określone w art. 7 ust. 1 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 zostały przekazane pierwszego dnia letniego wypasu danego zwierzęcia na pastwiskach górskich.
2. Rolnik wnosi o dobrowolne wsparcie związane z produkcją przez złożenie wniosku o większą ilość płatności obszarowych oraz złożenie wykazu zwierząt wyprowadzonych na pastwiska górskie zgodnie z § 22 ust. 5 rozporządzenia horyzontalnego dotyczącego wspólnej polityki rolnej oraz, w odniesieniu do bydła, dodatkowo przez załączenie informacji z komputerowej bazy danych bydła dotyczącej zgłoszeń wypasu na pastwiskach górskich/pastwiskach zgodnie z art. 2 decyzji 2001/672/WE ustanawiającej szczególne zasady stosowane do przewozu bydła na letnie pastwisko położone w rejonach górskich, Dz.U. 2001, L 235, s. 23.
3. Miarodajna dla udzielenia dobrowolnego wsparcia związanego z produkcją liczba [zwierząt] jest ustalana na podstawie liczby zwierząt danego rolnika wyprowadzonych na dzień 15 lipca na letni wypas górski.
4. Zwierzęta muszą pozostawać na letnim wypasie górskim przynajmniej przez 60 dni. Okres letniego wypasu górskiego zaczyna biec z dniem wyprowadzenia zwierząt, najwcześniej jednak 15 dni przed przekazaniem zgłoszenia wejścia na pastwisko górskie/pastwisko lub wykazu zwierząt wyprowadzonych na pastwiska górskie […]”.
3. Horizontale GAP-Verordnung
23. Paragraf 21 Horizontale GAP-Verordnung (rozporządzenia horyzontalnego dotyczące wspólnej polityki rolnej)(15), zatytułowany „Złożenie wniosku”, przewiduje między innymi:
„1. Pojedynczy wniosek (wniosek o większą ilość płatności obszarowych) zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) nr 640/2014 należy złożyć najpóźniej do dnia 15 maja danego roku składania wniosków, wyłącznie na podstawie § 3 ust. 1.
1b. W drodze odstępstwa od ust. 1 pojedynczy wniosek na rok składania wniosków 2020 należy złożyć najpóźniej do dnia 15 czerwca 2020 r. Zmiany na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014[(16)] można zgłaszać na rok składania wniosków 2020 do dnia 30 czerwca 2020 r.”.
24. Paragraf 22 rozporządzenia horyzontalnego dotyczącego wspólnej polityki rolnej, zatytułowany „Pojedynczy wniosek”, przewiduje między innymi:
„1. Pojedynczy wniosek musi zostać złożony przez wszystkich rolników ubiegających się o płatności bezpośrednie lub […] zgodnie z wymogami określonymi w § 21 […].
[…]
5. W przypadku wyprowadzenia zwierząt na pastwiska górskie i pastwiska wspólne wykaz zwierząt wyprowadzonych na pastwiska górskie należy dostarczyć najpóźniej do dnia 15 lipca roku składania wniosków”.
4. Rinderkennzeichnungs-Verordnung 2008
25. Paragraf 6 Rinderkennzeichnungs-Verordnung 2008(17) (rozporządzenia z 2008 r. w sprawie identyfikacji bydła) stanowi między innymi:
„1. W ciągu siedmiu dni należy zgłosić:
[…]
2. Przemieszczanie zwierząt między gospodarstwami jednego posiadacza zwierząt w różnych gminach, z podaniem danych uzupełniających wymaganych do paszportu zwierzęcia.
1a. W ciągu 15 dni należy zgłosić:
1. wyprowadzenie na pastwiska górskie lub pastwiska, na których dochodzi do przemieszania się bydła pochodzącego od kilku posiadaczy zwierząt […]”.
III. Okoliczności faktyczne postępowania głównego, pytania prejudycjalne i postępowanie przed Trybunałem
26. TF złożył pojedynczy wniosek (wniosek o większą ilość płatności obszarowych) na rok 2020, w którym zwrócił się między innymi o przyznanie mu wsparcia związanego z produkcją na bydło wyprowadzone na pastwiska górskie (pastwiska).
27. W dniu 28 maja 2020 r. TF zorganizował wyprowadzenie dwóch krów i dwóch innych sztuk bydła na pastwiska górskie. W dniu 1 czerwca 2020 r., zachowując wymagany termin, zgłosił to pozwanemu Agrarmarkt Austria (zwanemu dalej „AMA”) jako właściwemu organowi zgodnie z § 6 ust. 1a rozporządzenia w sprawie identyfikacji bydła z 2008 r. Również w wymaganym terminie, to jest w dniu 1 lipca 2020 r., zgłosił narodziny cielęcia na pastwisku górskim.
28. Już w dniu 9 maja 2020 r. kolejne dwanaście sztuk bydła należącego do TF zostało wyprowadzonych – wraz z bydłem innych rolników – na pastwisko górskie oznaczone jego numerem rejestracyjnym. Pisemne zgłoszenie w tym zakresie zostało jednak złożone dopiero w dniu 15 czerwca 2020 r. i zawierało indywidualne numery identyfikacyjne wyprowadzonych zwierząt i gospodarstwa TF, a także przewidywaną datę spędzenia, to jest 31 października 2020 r.
29. Decyzją z dnia 11 stycznia 2021 r. AMA przyznała TF płatności bezpośrednie za rok 2020 w kwocie 17 086,71 EUR. Płatności te składały się z premii bazowej (11 735,71 EUR), premii za zazielenianie (5231,56 EUR) i wsparcia związanego z produkcją (119,44 EUR). W odniesieniu do wniosku o wsparcie związane z produkcją AMA wyjaśniła, że choć wymóg 60-dniowego okresu wypasu został spełniony w przypadku wszystkich sztuk bydła TF, to jednak zgłoszenie w terminie na podstawie art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 1760/2000 zostało dokonane tylko w odniesieniu do zwierząt wyprowadzonych w dniu 28 maja 2020 r. oraz cielęcia urodzonego w dniu 1 lipca 2020 r. W odniesieniu do pozostałych dwunastu sztuk bydła, wyprowadzonych w dniu 9 maja 2020 r., zgłoszenie zostało jednak dokonane dopiero po upływie 15-dniowego terminu na zgłoszenie określonego w § 6 ust. 1a rozporządzenia w sprawie identyfikacji bydła z 2008 r. W związku z tym zgodnie z art. 30 i 31 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 należy porównać dwanaście zwierząt, co do których stwierdzono nieprawidłowości z bydłem, w przypadku którego spełnione są warunki przyznania pomocy. Z powyższego wynika obniżenie wynoszące 100 % przyznanej kwoty pomocy dla tych dwunastu zwierząt, tak że w tym zakresie nie można przyznać wsparcia związanego z produkcją za 2020 r. Ponadto AMA nałożyła karę w postaci kwoty 235,60 EUR zgodnie z art. 31 ust. [2] akapit trzeci tego rozporządzenia, która miała zostać potrącona z płatności za kolejne trzy lata kalendarzowe.
30. W skardze złożonej w dniu 9 lutego 2021 r. do Bundesverwaltungsgericht (federalnego sądu administracyjnego, Austria) TF zakwestionował odmowę przyznania mu wsparcia związanego z produkcją i nałożenie kary. Powołał się na fakt, że osoba trzecia bez jego wiedzy z opóźnieniem przekazała dalej zgłoszenie wyprowadzenia bydła na pastwisko górskie.
31. W dniu 16 listopada 2021 r. Bundesverwaltungsgericht (federalny sąd administracyjny) uwzględnił skargę. Uchylił on zarówno obniżenie wsparcia związanego z produkcją, jak i karę oraz nakazał AMA ponowne obliczenie i ponowną ocenę wniosku TF o przyznanie pomocy. Zezwolił również na skargę rewizyjną do Verwaltungsgerichtshof (trybunału administracyjnego, Austria).
32. W uzasadnieniu Bundesverwaltungsgericht (federalny sąd administracyjny) zasadniczo stwierdził, że zgodnie z art. 31 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 naruszenia obowiązku zgłoszenia co prawda prowadziły do obniżenia wsparcia i nałożenia kary, jednakże zgodnie z art. 15 tego rozporządzenia nie nakłada się kary administracyjnej, jeżeli beneficjent poinformował właściwy organ na piśmie, że wniosek o przyznanie pomocy lub wniosek o płatność jest nieprawidłowy lub stał się taki po jego złożeniu. Zgodnie z rozporządzeniem z 2008 r. w sprawie identyfikacji bydła spóźnione zgłoszenie stanowi także pisemne powiadomienie o nieprawidłowości wniosku w rozumieniu tego przepisu. Za taką wykładnią przemawia również zasada proporcjonalności. Ponieważ nieprawidłowość nie została wykryta w ramach kontroli na miejscu ani takiej kontroli nie zapowiedziano TF, natomiast on sam ujawnił tę nieprawidłowość w swoim spóźnionym zgłoszeniu, zastosowanie kary nie było niezbędne do zapewnienia właściwego stosowania prawa Unii.
33. W wyniku skargi rewizyjnej złożonej przez AMA Verwaltungsgerichtshof (trybunał administracyjny) jest skłonny potwierdzić orzeczenie Bundesverwaltungsgericht (federalnego sądu administracyjnego), przynajmniej w odniesieniu do zastosowania art. 15 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 i niedopuszczalności nałożenia kary administracyjnej(18). Z uwagi jednak na okoliczność, że kwestie prawne istotne dla rozstrzygnięcia sprawy nie zostały dotychczas wystarczająco jasno wyjaśnione w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości, postanowił on zwrócić się do Trybunału na podstawie art. 267 TFUE z następującymi pytaniami prejudycjalnymi:
„1) Czy w odniesieniu do wniosku o przyznanie za 2020 r. wsparcia związanego z produkcją zwierzęcą w rozumieniu art. 2 ust. [1 akapit drugi] pkt 15 rozporządzenia [delegowanego] (UE) nr 640/2014, dla potrzeb którego uwzględnia się informacje zawarte w skomputeryzowanej bazie danych bydła w rozumieniu art. 21 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 809/2014 występuje – w razie dokonania zgłoszenia dopiero po upływie terminu 15 dni od wyprowadzenia zwierząt (bydła) na pastwisko zgodnie z art. 2 ust. 2 i 4 decyzji Komisji z dnia 20 sierpnia 2001 r. 2001/672/WE w związku z art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 – niepoprawny wpis w skomputeryzowanej bazie danych bydła, który zgodnie z art. 30 ust. 4 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 640/2014 nie ma znaczenia dla celów weryfikacji zgodności z kryteriami kwalifikowalności w odniesieniu do danego systemu pomocy lub środka wsparcia – z wyjątkiem kryterium na podstawie art. 53 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 – tak że przedmiotowe zwierzę uznaje się za niezatwierdzone jedynie w przypadku, gdy takie niepoprawne wpisy wykryto w toku co najmniej dwóch kontroli w ciągu 24 miesięcy?
2) W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze:
Czy z uwagi na treść uregulowań zawartych w art. 15 ust. 1 i art. 34 rozporządzenia (UE) nr 640/2014 do wskazanego w pytaniu pierwszym wniosku o wsparcie związane z produkcją znajdują zastosowanie kary administracyjne przewidziane w rozdziale IV rozporządzenia (UE) nr 640/2014, gdy rolnik zgodnie z art. 2 ust. 2 i ust. 4 decyzji Komisji z dnia 20 sierpnia 2001 r. 2001/672/WE w związku z art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 pisemnie zgłosił do właściwego organu wyprowadzenie zwierząt na pastwisko, a z treści zgłoszenia wynika naruszenie terminu 15 dni określonego w tych przepisach – o ile właściwy organ nie powiadomił wcześniej wnioskodawcy o zamiarze przeprowadzenia kontroli na miejscu, a także nie powiadomił już o jakichkolwiek niezgodnościach w odniesieniu do wniosku o przyznanie pomocy?”.
34. W postępowaniu przed Trybunałem AMA, rząd austriacki i Komisja Europejska przedstawiły uwagi na piśmie dotyczące tych pytań. Zgodnie z art. 76 § 2 regulaminu postępowania Trybunał odstąpił od przeprowadzenia rozprawy.
IV. Ocena
35. Poprzez pierwsze pytanie prejudycjalne sąd odsyłający zmierza zasadniczo do ustalenia, czy naruszenie przez składającego wniosek rolnika obowiązku zgłoszenia w wyznaczonym terminie letniego wyprowadzenia na pastwisko górskie bydła będącego przedmiotem jego wniosku o przyznanie wsparcia związanego z produkcją oznacza, że zwierzęta te uznaje się za „niezatwierdzone” w rozumieniu art. 2 ust. 1 akapit drugi pkt 18 w związku z art. 30 ust. 4 lit. c) rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 i w związku z tym za niekwalifikujące się do wsparcia, nawet jeśli zgłoszenie zostało uzupełnione w terminie późniejszym, a zwierzęta spełniają pozostałe warunki przyznania takiego wsparcia (niżej, A).
36. W przypadku gdy zwierząt ani nie uznaje się za „zatwierdzone”, ani za kwalifikujące się do wsparcia, sąd odsyłający pyta w drugim pytaniu, czy właściwy organ może nałożyć (finansową) karę administracyjną oprócz obniżenia wsparcia związanego z produkcją (niżej, B).
A. Pierwsze pytanie prejudycjalne: Kwalifikowalność do wsparcia w odniesieniu do bydła, którego wyprowadzenie na pastwisko górskie zostało zgłoszone z opóźnieniem
37. Na pierwszy rzut oka może wydawać się zaskakujące, że bydło, którego wyprowadzenie na pastwisko górskie nie zostało w terminie zgłoszone właściwemu organowi, ale które było przedmiotem późniejszego zgłoszenia i które pod innymi względami spełnia warunki przyznania wsparcia związanego z produkcją, nie powinno kwalifikować się do wsparcia. Jak jednak wykażę poniżej, wymaga tego jasne brzmienie obowiązujących przepisów dotyczących pomocy (niżej, 1). Moim zdaniem taki wniosek jest również uzasadniony w świetle systematyki (niżej, 2) i celów (niżej, 3) tych przepisów.
1. Naruszenie obowiązku zgłoszenia
38. Nie ulega wątpliwości, że przemieszczenie dwunastu sztuk bydła, które zostały już wyprowadzone na pastwisko górskie w dniu 9 maja 2020 r., zostało zgłoszone dopiero po upływie 15-dniowego terminu przewidzianego w art. 2 ust. 4 decyzji 2001/672. Ponadto bezsporne jest, że bydło to spełniało pozostałe warunki przyznania wsparcia związanego z produkcją, w szczególności 60-dniowy okres przebywania na tym pastwisku zgodnie z § 13 ust. 4 rozporządzenia w sprawie płatności bezpośrednich z 2015 r., przy czym nie zapowiedziano ani nie przeprowadzono kontroli na miejscu w tym zakresie.
39. Sąd odsyłający zastanawia się, czy pomimo spóźnionego zgłoszenia bydło to można uznać za „zatwierdzone”, a zatem za zwierzęta kwalifikujące się do wsparcia w rozumieniu definicji zawartej w art. 2 ust. 1 akapit drugi pkt 18 w związku z art. 30 ust. 4 lit. c) rozporządzenia delegowanego nr 640/2014.
40. Zgodnie z jasnym brzmieniem tych przepisów tak nie jest.
41. Zgodnie z art. 2 ust. 1 akapit drugi pkt 18 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 „zwierzę zatwierdzone” to tylko takie, w odniesieniu do którego spełnione są wszystkie warunki określone w zasadach przyznawania pomocy.
42. Artykuł 53 ust. 4 rozporządzenia delegowanego nr 639/2014 wymaga od państw członkowskich w tym zakresie, że w stosunku do środków wsparcia w odniesieniu do bydła określą one wymogi identyfikacji i rejestracji zwierząt przewidziane odpowiednio w rozporządzeniu nr 1760/2000 jako warunki kwalifikowalności do wsparcia. Paragraf 13 ust. 1 rozporządzenia z 2015 r. w sprawie płatności bezpośrednich przewiduje odpowiednio, że dobrowolne wsparcie związane z produkcją może zostać przyznane wyłącznie dla bydła wyprowadzonego na pastwiska górskie, które zostało zidentyfikowane i zarejestrowane zgodnie z rozporządzeniem nr 1760/2000. Na podstawie ust. 2 tego przepisu ma to jednak miejsce zgodnie z wymogami prawa Unii tylko wtedy, gdy letni wypas bydła na pastwiskach górskich został w wymaganym terminie zgłoszony do skomputeryzowanej bazy danych bydła zgodnie z art. 2 ust. 4 decyzji 2001/672 w związku z § 6 ust. 1b rozporządzenia z 2006 r. sprawie identyfikacji bydła z 2008 r.
43. Ponadto zgodnie z art. 2 ust. 1 akapit drugi pkt 2 lit. a) rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 każdy przypadek nieprzestrzegania tych kryteriów kwalifikowalności w odniesieniu do warunków przyznania pomocy lub wsparcia musi być traktowany jako niezgodność. Nieprzestrzeganie warunku kwalifikowalności(19), którym jest prawidłowa rejestracja – włącznie z terminowym zgłoszeniem – stanowi taką niezgodność zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 1760/2000. Jest tak tym bardziej, że zgodnie z art. 2 ust. 4 decyzji 2001/672 wykaz bydła, który ma zostać sporządzony, musi zawierać „datę przybycia na pastwisko” dla każdej sztuki bydła.
44. Rozumienie to opiera się również na art. 30 ust. 4 lit. c) rozporządzenia delegowanego nr 640/2014. Zgodnie z tym przepisem niepoprawne wpisy w rejestrze, paszportach zwierząt lub skomputeryzowanej bazie danych zwierząt stanowią niezgodność z przepisami systemu identyfikacji i rejestracji bydła. Motyw 11 rozporządzenia (UE) 2016/1393(20), który wyjaśnia ten (zmieniony) przepis, wyraźnie wymienia płeć, rasę, umaszczenie lub datę jako przykłady niepoprawnych wpisów. Kwalifikacja spóźnionych zgłoszeń i niepoprawnych wpisów jako niezgodności w rozumieniu art. 2 ust. 1 akapit drugi pkt 2 lit. a) rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 nie oznacza jednak, że mają być one traktowane całkowicie jednakowo w odniesieniu do skutków prawnych – w szczególności w odniesieniu do nałożenia kar administracyjnych (zob. niżej, pkt 47 i nast.).
45. W związku z tym bydło zgłoszone z opóźnieniem – z naruszeniem obowiązku zgłoszenia – jest zasadniczo uznawane za niezatwierdzone w rozumieniu art. 2 ust. 1 akapit drugi pkt 18 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014, a zatem jako niekwalifikujące się do wsparcia.
46. Mając na uwadze wątpliwości podniesione przez sąd odsyłający co do tej wykładni, zbadam teraz, czy znajduje ona potwierdzenie w kontekście regulacyjnym, w szczególności w odniesieniu do przewidzianych wyjątków. W tym względzie należy w szczególności rozważyć art. 30 ust. 4 lit. c) rozporządzenia delegowanego nr 640/2014.
2. Nieistotny charakter lub konwalidacja naruszenia obowiązku zgłoszenia?
47. W wyjątkowych przypadkach zwierzęta zgłoszone z opóźnieniem można byłoby jednak uznać za „zatwierdzone”, a tym samym za kwalifikujące się do wsparcia, jeśli spóźnione zgłoszenie z naruszeniem art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 1760/2000 w związku z art. 2 ust. 2 i 4 decyzji 2001/672 byłoby w pełni zrównane z niepoprawnym wpisem w rozumieniu art. 30 ust. 4 lit. c) rozporządzenia delegowanego nr 640/2014.
48. Zgodnie bowiem z art. 30 ust. 4 lit. c) rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 niepoprawne wpisy do rejestru, paszportów zwierząt lub skomputeryzowanej bazy danych zwierząt, które jednak nie mają znaczenia dla celów weryfikacji zgodności z kryteriami kwalifikowalności w odniesieniu do danego systemu pomocy lub środka wsparcia, pociągają za sobą ten skutek, że przedmiotowe zwierzę uznaje się za niezatwierdzone jedynie w przypadku, gdy takie niepoprawne wpisy wykryto w toku co najmniej dwóch kontroli w ciągu 24 miesięcy.
49. Niezgodność polegająca na niepoprawnym (merytorycznie) wpisie w rozumieniu art. 30 ust. 4 lit. c) rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 może zatem zostać konwalidowana przez wnioskodawcę w późniejszym terminie, z zastrzeżeniem spełnienia innych kryteriów kwalifikowalności, o ile niezgodność ta nie zostanie wykryta w toku co najmniej dwóch kontroli w wyżej wymienionym okresie.
50. W tym kontekście sąd odsyłający pyta, czy spóźnione zgłoszenie przemieszczenia bydła, które spełnia pozostałe kryteria kwalifikowalności, może zostać poprawione na takich samych warunkach jak każdy inny niepoprawny wpis.
51. Za takim rozumieniem może przemawiać fakt, że spóźnione, ale merytorycznie prawidłowe zgłoszenie zwierzęcia jest mniej poważnym naruszeniem niż niepoprawny, to jest merytorycznie nieprawidłowy, wpis płci, rasy lub umaszczenia zwierzęcia, o którym mowa w motywie 11 rozporządzenia 2016/1393(21). Ponadto, jak wyjaśniono powyżej, w pkt 44, niepoprawny wpis może również dotyczyć daty. Motyw 11 nie precyzuje jednak, czy taką datą może być również data przemieszczenia bydła do innego miejsca. Jak już wspomniano w pkt 43, wykaz danych, który należy sporządzić dla każdej sztuki bydła zgodnie z art. 2 ust. 2 decyzji 2001/672, musi zawierać również „datę przybycia na pastwisko”.
52. Jednakże, jak twierdzi również Komisja, nie wydaje mi się możliwe całkowite zrównanie pod względem prawnym merytorycznie niepoprawnego wpisu w odniesieniu do zwierząt i spóźnionego zgłoszenia ich przemieszczenia w ramach art. 30 ust. 4 lit. c) rozporządzenia delegowanego nr 640/2014. Wynika to również ze znaczenia i celu obowiązku i terminu zgłoszenia, które służą zapewnieniu kompletnej identyfikowalności lokalizacji przedmiotowych zwierząt (więcej na ten temat zob. niżej, pkt 58 i ast.).
53. Po pierwsze, spóźnionego, to jest początkowo całkowicie pominiętego, zgłoszenia przemieszczenia zwierząt do innej lokalizacji nie można łatwo porównać z terminowym, ale merytorycznie błędnym wpisem. Zasadniczo dotyczy to również nieprawidłowego wpisu daty, na przykład dokładnej godziny narodzin cielęcia, zwłaszcza że niekoniecznie dotyczy to lokalizacji zwierzęcia lub podważa jego skuteczne monitorowanie. O ile art. 2 ust. 2 decyzji 2001/672 określa „datę przybycia na pastwisko” jako datę, którą należy zgłosić dla każdej sztuki bydła, o tyle zasadniczo nic innego z tego przepisu nie wynika. W przeciwieństwie do terminowego, ale błędnego wpisu takiej daty, spóźnione zgłoszenie przemieszczenia bydła po upływie terminu zgłoszenia nie stanowi w ogóle wpisu daty i miejsca przybycia do rejestru, co zapewniłoby identyfikowalność wymaganą w motywie 3 decyzji 2001/672(22).
54. Po drugie, spóźnione zgłoszenie usuwa jedynie wadę na przyszłość, której nie można już naprawić pod względem czasu i w odniesieniu do wymaganej stałej identyfikowalności lokalizacji przedmiotowego zwierzęcia. Nie może ono z mocą wsteczną zmienić faktu, że właściwe organy nie wiedziały albo nie były w stanie ustalić prawidłowej lokalizacji zwierzęcia od momentu jego przemieszczenia do momentu zgłoszenia, chociaż powinny były być w stanie to zrobić przed upływem terminu zgłoszenia. Taki brak może zatem również negatywnie wpłynąć na skuteczne monitorowanie minimalnego okresu wypasu tego zwierzęcia w określonym miejscu.
55. Okoliczność, że dwanaście zwierząt, o których mowa, i gospodarstwo TF spełniały wszystkie inne kryteria kwalifikowalności, z wyjątkiem terminowego zgłoszenia ich przemieszczenia, nie zmienia faktu, że ich lokalizacja nie mogła zostać ustalona i sprawdzona przez urzędników od momentu naruszenia obowiązku i terminu zgłoszenia, gdyby było to konieczne. Jak wynika z motywu 30 i art. 34 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014, prawodawca unijny rezygnuje w takim przypadku jedynie z kary administracyjnej, ale nie z obniżenia wsparcia związanego z produkcją; tylko w tym celu niepoprawny i opuszczony wpis są traktowane jednakowo (więcej na ten temat zob. niżej, pkt 69 i nast.).
56. Naruszenia obowiązku i terminu zgłoszenia nie można zatem zrównać z możliwym do poprawienia później „niepoprawnym wpisem” w rozumieniu art. 30 ust. 4 lit. c) rozporządzenia delegowanego nr 640/2014. W związku z tym uznaje się przedmiotowe zwierzęta za niezatwierdzone w rozumieniu art. 2 ust. 1 akapit drugi pkt 18 tego rozporządzenia.
57. Wyjątek zawarty w art. 53 ust. 4 rozporządzenia delegowanego nr 639/2014(23), o którym mowa również w art. 30 ust. 4 lit. c) rozporządzenia delegowanego nr 640/2014, nie znajduje tutaj zastosowania. Prawdą jest, że zasadniczo przepis ten pozwala państwom członkowskim uznać zwierzę za kwalifikujące się do wsparcia, nawet jeśli wymogi dotyczące identyfikacji i rejestracji są spełnione od późniejszej, ustalonej przez nie daty – to jest po upływie terminu zgłoszenia – i powiadomiły one o tej dacie Komisję do dnia 15 września 2015 r.(24). Sąd odsyłający tylko jednak wspomina o tym przepisie, nie stwierdzając, czy austriacki ustawodawca w ogóle z niego skorzystał, ani nie zwracając się o jego wykładnię. Jeśli jednak istnieje odpowiedni przepis krajowy, czego zbadanie należy do sądu odsyłającego, nie można wykluczyć, że spóźnione zgłoszenie może mimo wszystko prowadzić do usunięcia naruszenia obowiązku zgłoszenia.
3. Cele rozporządzenia nr 1760/2000 i decyzji 2001/672, jak również rozporządzeń delegowanych nr 639/2014 i nr 640//2014
58. Cele obowiązujących przepisów potwierdzają, że zwierząt zgłoszonych z opóźnieniem zasadniczo nie można uznać ani za zatwierdzone, ani za kwalifikujące się do wsparcia. Surowe wymogi dotyczące terminowego zgłaszania lokalizacji zwierząt służą z jednej strony zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony zdrowia publicznego, a z drugiej strony ochronie interesów finansowych Unii.
59. Rozporządzenie nr 1760/2000 ma na celu zwiększenie stopnia zaufania konsumentów odnośnie do jakości mięsa wołowego, zachowanie wysokiego poziomu ochrony zdrowia publicznego oraz umocnienie i utrwalenie stabilności rynku wołowiny w perspektywie długoterminowej(25). Przewidziany system identyfikacji i rejestracji opiera się między innymi na ustanowieniu przez państwa członkowskie krajowych baz danych bydła rejestrujących tożsamość zwierząt, wszystkie gospodarstwa na danym terytorium i wszystkie przypadki przemieszczania zwierząt. System ten musi być zawsze absolutnie skuteczny i niezawodny, w szczególności umożliwiając właściwemu organowi identyfikację lokalizacji bydła w dowolnym momencie, w razie epidemii zlokalizowanie pochodzenia zwierzęcia w jak najkrótszym czasie oraz bezzwłoczne podjęcie działań w celu uniknięcia wszelkiego ryzyka dla zdrowia publicznego(26). W tym celu art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 1760/2000 w związku z art. 2 ust. 4 decyzji 2001/672 nakłada na posiadaczy zwierząt między innymi obowiązek zgłaszania właściwym organom dokładnych danych dotyczących każdorazowego przemieszczenia(27). Paragraf 13 rozporządzenia w sprawie płatności bezpośrednich z 2015 r., §§ 21 i 22 rozporządzenia horyzontalnego w sprawie wspólnej polityki rolnej oraz § 6 rozporządzenia w sprawie identyfikacji bydła z 2008 r. konkretyzują te wymogi w prawie krajowym.
60. Mając na uwadze te cele, Trybunał orzekł już, że art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 1760/2000 jest przepisem bezwzględnie wiążącym, ponieważ szczegółowo opisuje zakres obowiązku zgłaszania spoczywający na posiadaczach zwierząt i precyzyjnie określa termin wyznaczony im na wypełnienie tego obowiązku. Z powyższego wynika, że termin ten musi być (bezwzględnie) dotrzymany przez posiadaczy zwierząt(28). Wreszcie, Trybunał orzekł, że niedochowanie terminu przewidzianego w art. 7 ust. 1 tiret drugie rozporządzenia nr 1760/2000 na zgłoszenie przemieszczenia bydła do skomputeryzowanej bazy danych dyskwalifikuje daną sztukę bydła w zakresie uzyskania premii za ubój(29).
61. Wiążący charakter obowiązku przestrzegania terminów zgłoszenia wynika zatem z celu zapewnienia skuteczności systemu identyfikacji i rejestracji bydła, a przede wszystkim umożliwienia właściwym organom ustalenia lokalizacji bydła w dowolnym momencie(30).
62. Jak wspomniano powyżej, w pkt 12 i 42, państwa członkowskie muszą również ustanowić kryteria kwalifikowalności zgodnie z art. 53 ust. 1 i 4 rozporządzenia delegowanego nr 639/2014 zgodnie z ramami określonymi w rozporządzeniu nr 1307/2013 i warunkami rozporządzenia delegowanego. Kryteria te obejmują, w przypadku środków wsparcia związanych z produkcją w odniesieniu do bydła, wymogi dotyczące identyfikacji i rejestracji zwierząt zgodnie z rozporządzeniem nr 1760/2000. Jak wynika z motywu 74 rozporządzenia delegowanego nr 639/2014, obowiązek ten służy również celowi – którego realizację Komisja ma kontrolować – zapewnienia, że podczas kształtowania środków wsparcia państwa członkowskie przestrzegają zarówno wymogów dotyczących spójności i niekumulowania wsparcia, jak i maksymalnych odsetek dla pułapów krajowych, o których mowa w art. 53 rozporządzenia nr 1307/2013, i związanych z nimi łącznych kwot. Innymi słowy, należy również zapobiegać sytuacji, w której o wsparcie związane z produkcją można ubiegać się i przyznawać je kilka razy w odniesieniu do jednej i tej samej sztuki bydła w roku składania wniosków(31). Również z tego powodu konieczne jest, aby tożsamość i lokalizacja bydła mogły zostać ustalone przez właściwe organy w dowolnym momencie. Ma to zastosowanie bez uszczerbku dla ewentualnych wyjątków, które państwo członkowskie może przewidzieć zgodnie z art. 53 ust. 4 rozporządzenia delegowanego nr 639/2014 w odniesieniu do spóźnionego zgłoszenia o zdarzeniu dotyczącym zwierząt(32).
63. Cele te wymagają ścisłej wykładni przepisów dotyczących rejestracji, a co za tym idzie również terminów zgłaszania zwierząt. Nie istnieje już zatem możliwość konwalidacji naruszenia obowiązku terminowego zgłoszenia przemieszczenia zwierząt do innej lokalizacji.
64. W związku z tym uznaje się bydło zgłoszone z opóźnieniem za niezatwierdzone i zasadniczo niekwalifikujące się do pomocy. Na pierwsze pytanie należy zatem udzielić odpowiedzi przeczącej, a na drugie pytanie również należy udzielić odpowiedzi.
B. Drugie pytanie prejudycjalne: Dopuszczalność kary administracyjnej w odniesieniu do zwierząt zgłoszonych z opóźnieniem, ale poza tym kwalifikujących się do wsparcia
65. Poprzez drugie pytanie sąd odsyłający zmierza do ustalenia, czy właściwy organ może nałożyć karę administracyjną (finansową) oprócz odmowy przyznania wsparcia związanego z produkcją.
66. W niniejszym przypadku nie są sporne ani warunki, ani samo obliczenie kary administracyjnej nałożonej przez AMA na podstawie art. 31 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014.
67. Sąd odsyłający ma jednak wątpliwości co do dopuszczalności lub proporcjonalności nałożenia kary administracyjnej w świetle uzupełnionego w terminie późniejszym przez TF zgłoszenia przemieszczenia dwunastu sztuk bydła na pastwisko górskie.
68. Taka niedopuszczalność może wynikać z art. 15 ust. 1 w związku z art. 34 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014.
69. Zgodnie z art. 15 ust. 1 tego rozporządzenia kar administracyjnych nie stosuje się w odniesieniu do części wniosku o przyznanie pomocy lub wniosku o płatność, co do których beneficjent poinformował właściwy organ na piśmie, że wniosek o przyznanie pomocy lub wniosek o płatność jest nieprawidłowy lub stał się niepoprawny od czasu jego złożenia, chyba że właściwy organ powiadomił wcześniej beneficjenta o zamiarze przeprowadzenia kontroli na miejscu lub o jakichkolwiek niezgodnościach we wniosku o przyznanie pomocy lub wniosku o płatność.
70. Artykuł 34 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 wyjaśnia, że art. 15 tego rozporządzenia znajduje zastosowanie do błędów i opuszczeń w odniesieniu do wpisów do skomputeryzowanej bazy danych o zwierzętach dokonanych od momentu złożenia wniosku o przyznanie pomocy lub wniosku o płatność, o ile chodzi o zgłoszone zwierzęta.
71. Z okoliczności faktycznych wskazanych w postanowieniu odsyłającym wydaje się wynikać, że dwanaście sztuk bydła, których przemieszczanie zostało zgłoszone z opóźnieniem, zostało już zidentyfikowanych w pojedynczym wniosku o wsparcie związane z produkcją, to znaczy, że były to „zwierzęta zgłoszone”(33) w rozumieniu art. 2 ust. 1 akapit drugi pkt 16 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014. W związku z tym od dnia złożenia tego pojedynczego wniosku pozostałe warunki i skutki prawne art. 15 ust. 1 tego rozporządzenia mają również zastosowanie do opuszczeń w odniesieniu do wpisów do skomputeryzowanej bazy danych zwierząt, ze względu na rozszerzenie zakresu stosowania art. 15 ust. 1 tego rozporządzenia przewidziane w art. 34(34). Takim opuszczeniem jest niewątpliwie brak terminowego zgłoszenia letniego wyprowadzenia przedmiotowego bydła na pastwisko górskie zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 1760/2000 w związku z art. 2 ust. 4 decyzji 2001/672.
72. Okoliczność, że zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 obejmuje on swoim zakresem jedynie późniejszą pisemną informację dotyczącą niepoprawnych danych lub danych, które stały się niepoprawne, we wniosku o przyznanie pomocy lub wniosku o płatność, jest zatem bez znaczenia. Jak przyjął również sąd odsyłający, art. 34 tego rozporządzenia rozszerza zakres tego wyjątku na późniejszą korektę opuszczonego wpisu danych dotyczących zwierząt w skomputeryzowanej bazie danych zwierząt. Obejmuje to również spóźnione zgłoszenie letniego wyprowadzenia bydła na pastwisko górskie.
73. Możliwość korekty na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 wymaga również, aby właściwy organ nie powiadomił jeszcze beneficjenta o zamiarze przeprowadzenia kontroli na miejscu ani nie poinformował go o jakichkolwiek niezgodnościach w odniesieniu do wniosku o przyznanie pomocy lub wniosku o płatność. Ma to na celu zapewnienie, że późniejsza korekta jest dokonywana przez posiadacza zwierząt z przyczyn niezależnych i na zasadzie dobrowolności. Bezsporne jest, że w tym przypadku nie mamy do czynienia z takim urzędowym powiadomieniem lub informacją, które sprawiłyby, że korekta ta nie wydawałaby się dobrowolna.
74. W związku z tym w niniejszej sprawie nie można nałożyć kary administracyjnej na podstawie art. 34 w związku z art. 15 ust. 1 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 ze względu na spóźnione, ale uzupełnione w terminie późniejszym zgłoszenie wyprowadzenia przedmiotowego bydła na pastwisko górskie. Kwestia tego, czy taka kara administracyjna byłaby proporcjonalna, nie jest już zatem istotna.
75. Wniosek ten nie jest sprzeczny z proponowaną odpowiedzią na pierwsze pytanie prejudycjalne.
76. Albowiem z jednej strony prawodawca unijny celowo postanowił w art. 34 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014, że do celów stosowania wyjątków w odniesieniu do nakładania kar administracyjnych na podstawie art. 15 ust. 1 tego rozporządzenia, opuszczenia w zakresie wpisu danych dotyczących zwierząt do skomputeryzowanej bazy danych zwierząt należy traktować w taki sam sposób jak (merytorycznie) niepoprawne wpisy („błędy i opuszczenia”) i nie należy ich karać w przypadku późniejszej dobrowolnej korekty przez posiadacza zwierząt. Z drugiej strony oba przypadki stanowią naruszenie kryteriów kwalifikowalności, które co do zasady prowadzą do obniżenia wnioskowanego wsparcia związanego z produkcją; nie powinny one poza tym podlegać żadnym karom administracyjnym.
77. U podstaw takiego rozumowania leży idea, że wykluczenie lub obniżenie roszczenia o wsparcie związane z produkcją w odniesieniu do bydła, którego przemieszczenie zostało zgłoszone z opóźnieniem, stanowi wystarczającą zachętę dla wnioskodawców do przestrzegania obowiązujących kryteriów kwalifikowalności, w tym obowiązku zgłoszenia, bez potrzeby dodatkowej kary administracyjnej. Dotyczy to tym bardziej sytuacji, gdy treść późniejszego zgłoszenia była prawidłowa(35), a pozostałe kryteria kwalifikowalności zostały spełnione.
V. Wnioski
78. W świetle powyższych rozważań proponuję Trybunałowi, by na pytania przedstawione przez Verwaltungsgerichtshof (trybunał administracyjny, Austria) odpowiedział następująco:
1) Artykuł 2 ust. 1 akapit drugi pkt 2 lit. a), art. 2 ust. 1 akapit drugi pkt 18 oraz art. 30 ust. 4 lit. c) rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 należy interpretować w ten sposób, że w przypadku spóźnionego zgłoszenia – z naruszeniem art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 1760/2000 w związku z art. 2 ust. 4 decyzji 2001/672 – letniego wyprowadzenia bydła na pastwisko górskie przedmiotowe zwierzęta nie są uznawane ani za zatwierdzone, ani za kwalifikujące się do wsparcia.
2) Artykuł 15 ust. 1 i art. 34 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 należy interpretować w ten sposób, że kara administracyjna jest niedopuszczalna, jeżeli takie spóźnione zgłoszenie letniego wyprowadzenia bydła, które zostało zgłoszone zgodnie z art. 2 ust. 1 akapit drugi pkt 16 tego rozporządzenia delegowanego, a w szczególności zostało zidentyfikowane we wniosku o przyznanie pomocy i poza tym kwalifikuje się do wsparcia, zostanie w terminie późniejszym uzupełnione przez beneficjenta, pod warunkiem że właściwy organ nie powiadomił beneficjenta o zamiarze przeprowadzenia kontroli na miejscu ani nie poinformował go o jakiejkolwiek niezgodności w odniesieniu do wniosku o przyznanie pomocy lub wniosku o płatność.
1 Język oryginału: niemiecki.
2 Zgodnie z wyjaśnieniami Komisji (https://agriculture.ec.europa.eu/common-agricultural-policy/income-support/additional-optional-schemes/voluntary-coupled-support_pl) we wspólnej polityce rolnej (WPR) powiązanie między płatnościami wspierającymi dochody rolników a wytwarzaniem niektórych produktów stopniowo zniesiono (nastąpiło „oddzielenie”). Ma to na celu zapobieganie powstawaniu nadwyżek niektórych produktów i zapewnienie, że rolnicy dostosują swoją produkcję do rzeczywistego popytu na rynku. Jednak w niektórych sektorach rolnictwa znajdujących się w trudnej sytuacji może być konieczna ukierunkowana pomoc. „Dobrowolne wsparcie związane z produkcją” ma zapobiec pogłębianiu się tych trudności, ponieważ ta sytuacja mogłaby doprowadzić do zaprzestania produkcji. Mogłaby również spowodować problemy w innych częściach łańcucha dostaw lub na powiązanych rynkach. Państwa członkowskie mają zatem możliwość dalszego udzielania w ograniczonym zakresie (powiązanego) wsparcia dochodu w niektórych sektorach lub dla niektórych produktów. Taki środek podlega jednak różnym warunkom i ścisłym pułapom, aby zminimalizować ryzyko zakłócenia rynku lub konkurencji.
3 Zobacz w zakresie podobnych przypadków także moje opinie w sprawach: EP Agrarhandel (C‑554/16, EU:C:2017:956) i Agrárminiszter (Wskaźnik ocieleń) (C‑538/22, EU:C:2023:938).
4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 lipca 2000 r. ustanawiające system identyfikacji i rejestracji bydła i dotyczące etykietowania wołowiny i produktów z wołowiny oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 820/97 (Dz.U. 2000, L 204, s. 1), zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 653/2014 z dnia 15 maja 2014 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1760/2000 w odniesieniu do elektronicznej identyfikacji bydła i etykietowania mięsa wołowego (Dz.U. 2014, L 189, s. 33).
5 Decyzja Komisji z dnia 20 sierpnia 2001 r. ustanawiająca szczególne zasady stosowane do przewozu bydła na letnie pastwiska położone w rejonach górskich (Dz.U. 2001, L 235, s. 23), zmieniona decyzją Komisji z dnia 25 maja 2010 r. zmieniającą decyzję 2001/672/WE w odniesieniu do terminów przewozu bydła na letnie pastwiska (2010/300/UE) (Dz.U. 2010, L 127, s. 19). Ta decyzja została później uchylona na mocy art. 84 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2035 z dnia 28 czerwca 2019 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do przepisów dotyczących zakładów utrzymujących zwierzęta lądowe i wylęgarni oraz identyfikowalności niektórych utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych (Dz.U. 2019, L 314, s. 115).
6 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 (Dz.U. 2013, L 347, s. 608).
7 Rozporządzenie delegowane Komisji z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie uzupełnienia rozporządzenia nr 1307/2013 oraz zmiany załącznika X do tego rozporządzenia (Dz.U. 2014, L 181, s. 1), zmienione rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2018/1784 z dnia 9 lipca 2018 r. (Dz.U. 2018, L 293, s. 1).
8 Rozporządzenie delegowane Komisji z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli oraz warunków odmowy lub wycofania płatności oraz do kar administracyjnych mających zastosowanie do płatności bezpośrednich, wsparcia rozwoju obszarów wiejskich oraz zasady wzajemnej zgodności (Dz.U. 2014, L 181, s. 48), zmienione rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2017/723 z dnia 16 lutego 2017 r. (Dz.U. 2017, L 107, s. 1).
9 Artykuły 1–10 rozporządzenia nr 1760/2000 zostały uchylone na mocy art. 278 rozporządzenia (UE) 2016/429 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniającego i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt”) (Dz.U. 2016, L 84, s. 1). Na mocy art. 271 w związku z art. 283 rozporządzenia 2016/429 przepisy te obowiązują jednak nadal przez trzy lata po wejściu w życie tego rozporządzenia, zatem po 21 kwietnia 2021 r.
10 W mojej opinii w sprawie EP Agrarhandel (C‑554/16, EU:C:2017:956, pkt 55, przypis 22) zwróciłam już uwagę na to, że sformułowanie „w dowolnym momencie” występuje w zdecydowanej większości wersji językowych tego motywu, a jego brak w wersji francuskiej wydaje się błędem redakcyjnym.
11 Ustęp 4 akapit drugi został dodany na mocy rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/1383 z dnia 28 maja 2015 r. zmieniającego rozporządzenie delegowane (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do warunków kwalifikowalności dotyczących wymogów w zakresie identyfikacji i rejestracji zwierząt na potrzeby wsparcia związanego z wielkością produkcji na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 (Dz.U. 2015, L 214, s. 1).
Motyw 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/841 z dnia 19 lutego 2021 r. zmieniającego rozporządzenie delegowane (UE) nr 640/2014 w odniesieniu do przepisów dotyczących niezgodności związanych z systemem identyfikacji i rejestracji bydła, owiec i kóz oraz dotyczących obliczania poziomu kar administracyjnych w odniesieniu do zwierząt zgłoszonych w ramach systemów pomocy lub środków wsparcia związanych z produkcją zwierzęcą (Dz.U. 2021, L 186, s. 12) stwierdza w odniesieniu do tego przepisu, co następuje:
„Zgodnie z art. 53 ust. 4 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 639/2014 […], w przypadku gdy środek wsparcia związanego z produkcją dotyczy bydła lub owiec i kóz, jako warunek kwalifikowalności do wsparcia państwa członkowskie określają wymogi w zakresie identyfikacji i rejestracji zwierząt przewidziane odpowiednio w rozporządzeniu (WE) nr 1760/2000 lub rozporządzeniu (WE) nr 21/2004. Ponadto zgodnie z tymi rozporządzeniami zdarzenia zwierzęce takie jak narodziny, zgony i przemieszczenia należy zgłaszać do skomputeryzowanej bazy danych w określonych terminach. Nieprzestrzeganie tych terminów uznaje się za niezgodność w odniesieniu do danego zwierzęcia. Aby jednak zapewnić proporcjonalność oraz bez uszczerbku dla innych warunków kwalifikowalności ustalonych przez państwo członkowskie, bydło, owce i kozy należy uznać za kwalifikujące się do pomocy lub wsparcia bez stosowania kar administracyjnych, o ile późne zgłoszenie zdarzenia zwierzęcego miało miejsce przed rozpoczęciem okresu przetrzymania lub przed określoną datą odniesienia ustanowioną przez państwo członkowskie zgodnie z art. 53 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014”.
12 Motyw 11 rozporządzenia [delegowanego] Komisji (UE) 2016/1393 z dnia 4 maja 2016 r. zmieniającego rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 640/2014 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli oraz warunków odmowy lub wycofania płatności oraz do kar administracyjnych mających zastosowanie do płatności bezpośrednich, wsparcia rozwoju obszarów wiejskich oraz zasady wzajemnej zgodności (Dz.U. 2016, L 225, s. 41) wyjaśnia zmianę tego przepisu w sposób następujący:
„Artykuł 53 ust. 4 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 639/2014 […] przewiduje, że jako warunek kwalifikowalności do wsparcia państwa członkowskie określają wymogi w zakresie identyfikacji i rejestracji bydła zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady […]. Celem odniesienia do tego rozporządzenia jako systemowego warunku kwalifikowalności jest zapewnienie jednoznacznej identyfikacji zwierząt kwalifikujących się do objęcia pomocą lub wsparciem. W tej kwestii należy uściślić w art. 30 ust. 4 lit. c) rozporządzenia delegowanego (UE) nr 640/2014, że niepoprawne wpisy do rejestrów, paszportów zwierząt lub do skomputeryzowanej bazy danych bydła dotyczące na przykład płci, rasy, umaszczenia lub daty należy uznać za niespełnienie wymogów po pierwszym stwierdzeniu niezgodności, jeśli informacje są niezbędne do celów oceny kwalifikowalności zwierząt w ramach danego systemu pomocy lub środka wsparcia. W innych przypadkach dane zwierzę należy uznać za niezatwierdzone, jeśli takie błędy wykryto w toku co najmniej dwóch kontroli w ciągu 24 miesięcy”.
13 BGBl. I nr 55/2007 w brzmieniu BGBl. I nr 46/2018.
14 BGBl. II nr 368/2014 w brzmieniu BGBl. II nr 57/2018.
15 BGBl. II nr 100/2015 w brzmieniu BGBl. II nr 165/2020.
16 Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 17 lipca 2014 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli, środków rozwoju obszarów wiejskich oraz zasady wzajemnej zgodności (Dz.U. 2014, L 227, s. 69), zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 2019/1804 z dnia 28 października 2019 r. (Dz.U. 2019, L 276, s. 12).
17 BGBl. II nr 201/2008 w brzmieniu BGBl. II nr 285/2019.
18 Jest to mniej jasne w odniesieniu do „skreślenia” obniżenia wsparcia związanego z produkcją orzeczonego w sentencji wyroku Bundesverwaltungsgericht (federalnego sądu administracyjnego). Wydaje się, że sąd ten wywiódł niedopuszczalność tego obniżenia również z art. 15 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014, chociaż przepis ten przewiduje jedynie wyjątek od stosowania kar administracyjnych. Z uwag poczynionych w postanowieniu odsyłającym na temat związku między dwoma pytaniami prejudycjalnymi wynika, że Verwaltungsgerichtshof (trybunał administracyjny) nie wyklucza jednak, iż TF może nie być uprawniony do przyznania wsparcia związanego z produkcją w odniesieniu do zwierząt zgłoszonych z opóźnieniem.
19 Pojęcia „warunków kwalifikowalności w odniesieniu do przyznania wsparcia” i „kryteriów kwalifikowalności” należy w tym względzie rozumieć jako równoznaczne. Potwierdza to przykładowo zarówno angielska („eligibility conditions” i „eligibility criteria”), jak i francuska wersja („conditions d’admissibilité” i „conditions d’octroi”) tego przepisu.
20 Patrz wyżej, przypis 12.
21 Zobacz wyżej, przypis 10.
22 Zobacz druga połowa zdania motywu 5 decyzji 2010/300: „nie pogarszając identyfikowalności”.
23 Zobacz wyrok z dnia 20 września 2023 r., Hiszpania/Komisja (T‑450/21, niepublikowany, EU:T:2023:571, pkt 43 i nast.); odwołanie wniesione przez Hiszpanię w sprawie C‑729/23 P.
24 Zobacz także motyw 3 rozporządzenia delegowanego 2021/841 (wyżej, przypis 11). Zgodnie z nim spóźnione zgłoszenie uznaje się za naruszenie w odniesieniu do danego zwierzęcia. Jednak w celu zapewnienia proporcjonalności i bez uszczerbku dla innych warunków kwalifikowalności określonych przez państwo członkowskie między innymi bydło powinno być uprawnione do pomocy lub wsparcia bez stosowania kar administracyjnych, o ile spóźnione zgłoszenie o zdarzeniu dotyczącym zwierzęcia nastąpiło przed rozpoczęciem okresu przetrzymywania lub przed określonym terminem ustalonym przez państwo członkowskie zgodnie z art. 53 ust. 4 rozporządzenia delegowanego nr 639/2014.
25 Zobacz w szczególności motyw 7 rozporządzenia nr 1760/2000.
26 Zobacz motyw 3 decyzji 2001/672; wyrok z dnia 24 maja 2007 r., Maatschap Schonewille-Prins (C‑45/05, EU:C:2007:296, pkt 41); moja opinia w sprawie EP Agrarhandel (C‑554/16, EU:C:2017:956, pkt 34, 58).
27 Zobacz wyrok z dnia 24 maja 2007 r., Maatschap Schonewille-Prins (C‑45/05, EU:C:2007:296, pkt 35); a także moja opinia w sprawie EP Agrarhandel (C‑554/16, EU:C:2017:956, pkt 35).
28 Zobacz podobnie wyrok z dnia 24 maja 2007 r., Maatschap Schonewille-Prins (C‑45/05, EU:C:2007:296, pkt 35–41, w szczególności 36, 38); zob. także wyrok z dnia 7 czerwca 2018 r., EP Agrarhandel (C‑554/16, EU:C:2018:406, pkt 38).
29 Wyrok z dnia 24 maja 2007 r., Maatschap Schonewille-Prins (C‑45/05, EU:C:2007:296, pkt 43).
30 Na temat niedotrzymania terminu zgłoszenia w związku z analogicznymi przepisami dotyczącymi przyznawania premii za krowy mamki zob. moja opinia w sprawie EP Agrarhandel (C‑554/16, EU:C:2017:956, pkt 71–73).
31 W związku z tym definicje zawarte w art. 2 ust. 1 akapit drugi pkt 15 („wniosek o przyznanie pomocy związanej z produkcją zwierząt gospodarskich [produkcją zwierzęcą]”), 16 („zwierzęta zgłoszone”) i 18 („zwierzę zatwierdzone”) rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 opierają się na zasadzie, że wsparcie związane z produkcją może być przyznane wyłącznie w odniesieniu do zwierząt, które zostały dokładnie określone w odpowiednim wniosku.
32 Zobacz wyżej, pkt 57, jak również motyw 3 rozporządzenia delegowanego 2021/841 (wyżej, przypis 11, 24).
33 Nieco odmienne sformułowanie „angemeldete Tiere” w niemieckiej wersji art. 34 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014 wydaje się w tym względzie nieistotne. Potwierdzają to na przykład wersje francuska i angielska, które konsekwentnie używają w tych przepisach terminów „animaux déclarés” i „declared […] animals”.
34 Zobacz także motyw 30 rozporządzenia delegowanego nr 640/2014, zgodnie z którym „[m]ożliwość dokonywania korekt, które nie prowadzą do nałożenia kary administracyjnej przewidzianej w odniesieniu do wniosku o przyznanie pomocy i wniosku o płatność powinna być również wykorzystywana w odniesieniu do nieprawidłowych danych zawartych w skomputeryzowanej bazie danych w odniesieniu do zgłoszonego bydła […]”.
35 Zobacz w odniesieniu do podobnej sytuacji spóźnionego zgłoszenia danych w celu otrzymania premii za krowy mamki moja opinia w sprawie EP Agrarhandel (C‑554/16, EU:C:2017:956, pkt 94).