Skarga wniesiona w dniu 16 września 2022 r. – Robin Wood i in./Komisja

(Sprawa T-575/22)

(2022/C 482/30)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Robin Wood – Gewaltfreie Aktionsgemeinschaft für Natur und Umwelt eV (Hamburg, Niemcy) i 6 innych skarżących (przedstawiciel: C. Baldon, lawyer)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji o sygnaturze Ares(2022)4939323 z dnia 6 lipca 2022 r., w której Komisja oddaliła wniosek o wszczęcie wewnętrznej procedury odwoławczej złożony w dniu 3 lutego 2022 r. przez stronę skarżącą na podstawie art. 10 rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 w sprawie konwencji z Aarhus;

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty.

W odniesieniu do „gospodarki leśnej” strona skarżąca podnosi sześć zarzutów, twierdząc, że zaskarżona decyzja jest wadliwa z powodu:

—	naruszeń prawa i oczywistych błędów w ocenie w odniesieniu do kryteriów ustalania kiedy działalność ma istotny wkład w łagodzenie zmian klimat;

—	naruszeń prawa i oczywistych błędów w ocenie w odniesieniu do zwolnienia z analizy korzyści klimatycznych gospodarstw leśnych poniżej 13 ha w ramach kryteriów dotyczących istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimat;

—	naruszeń prawa i oczywistych błędów w ocenie w odniesieniu do kryteriów ustalania kiedy rozpatrywana działalność nie wyrządza poważnych szkód w adaptacji do zmian klimatu;

—	naruszeń prawa w odniesieniu do kryteriów ustalania kiedy rozpatrywana działalność nie wyrządza poważnych szkód przejściu na gospodarkę w obiegu zamkniętym;

—	naruszeń prawa w odniesieniu do kryteriów ustalania kiedy działalność nie powoduje poważnych szkód w zakresie łagodzenia skutków zmiany klimatu;

—	naruszeń prawa i oczywistych błędów w ocenie w odniesieniu do kryteriów ustalania czy dana działalność nie powoduje poważnych szkód w zakresie ochrony i odbudowy bioróżnorodności i ekosystemów.

W odniesieniu do „działalności w zakresie bioenergii leśnej” strona skarżąca podnosi sześć zarzutów, twierdząc, że zaskarżona decyzja jest wadliwa z powodu:

—	oczywistych błędów w ocenie obarczających wniosek, że kryterium w postaci „istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu” jest właściwe dla ustalenia, że dana działalność w istotnym stopniu przyczynia się do łagodzenia zmian klimatu;

—	naruszeń prawa w odniesieniu do standardów ustalania technicznych kryteriów kwalifikacji;

—	oczywistych błędów w ocenie prowadzących do uznania, że podstawą kryterium w postaci „istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu” w odniesieniu do działalności w zakresie bioenergii leśnej są rozstrzygające dowody naukowe i zasada ostrożności;

—

oczywistych błędów w ocenie prowadzących do ustalenia, że kryterium „nie czyń poważnych szkód”, w odniesieniu do działalności w zakresie bioenergii leśnej gwarantuje, że ta działalność nie wyrządza poważnych szkód innym celom środowiskowym rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. (1).;

—	naruszeń prawa i oczywistych błędów w ocenie w odniesieniu do kryteriów dotyczących istotnego wkładu w adaptację do zmian klimatu;

—	naruszeń prawa i błędów w ocenie w zakresie stosowania porozumienia paryskiego i Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu.

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/2088 (Dz.U. 2020 L 198, s. 13).