Skarga wniesiona w dniu 18 lutego 2022 r. – Arhs developments/Komisja

(Sprawa T-88/22)

(2022/C 294/46)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Arhs developments SA (Belvaux, Luksemburg) (przedstawiciele: adwokaci P. Teerlinck, M. Gherghinaru i L. Panepinto)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji ARES (2022) 1027365 z dnia 11 lutego 2022 r., w której Komisja postanowiła, że oferta skarżącej nie została wybrana w ramach postępowania o udzielenie zamówienia DIMOS V – Część nr 2 (numer referencyjny BUDG: BUDG19/PO/04, numer referencyjny COM: BUDG/2020/OP/0001);

—

zasądzenie od Komisji na rzecz skarżącej kwoty 6 945 492,5 EUR wraz z odsetkami wyrównawczymi naliczanymi od dnia wydania zaskarżonej decyzji do dnia wydania przez Sąd wyroku zawierającego sądowe oszacowanie wysokości szkody oraz odsetkami za zwłokę naliczanymi od dnia wydania wyroku stwierdzającego obowiązek naprawienia szkody do dnia pełnej zapłaty;

—	obciążenie Komisji jej własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi jeden zarzut dotyczący naruszenia: art. 167 ust. 2 rozporządzenia finansowego (1); zasad przejrzystości, równego traktowania i niedyskryminacji, o których mowa w jego art. 160 ust. 1; pkt 18.2 i 20 załącznika I (Udzielenie zamówienia) do owego rozporządzenia; obowiązku uzasadnienia.

—

Skarżąca podnosi, że decyzję ARES (2022) 1027365 z dnia 11 lutego 2022 r. wydano z naruszeniem art. 167 ust. 2 rozporządzenia finansowego, zasad przejrzystości, równego traktowania i niedyskryminacji, o których mowa w art. 160 ust. 1 rozporządzenia finansowego, oraz pkt 18.2 i 20 załącznika I (Udzielenie zamówienia) do rozporządzenia finansowego, ponieważ Komisja posłużyła się umową o gwarantowanym poziomie usług jako kryterium kwalifikacji, podczas gdy przewidziane w tym dokumencie wymogi w żadnym wypadku nie mogą zostać uznane za kryterium kwalifikacji. Umowy o gwarantowanym poziomie usług z definicji odnoszą się bowiem do jakości usług, jakie mają być świadczone, a nie do zdolności oferentów do ich świadczenia. Ze względu na to, że Komisja niesłusznie posłużyła się umową o gwarantowanym poziomie usług jako kryterium kwalifikacji, cała procedura wyboru jest niezgodna z prawem.

—	Skarżąca twierdzi ponadto, że Komisja naruszyła wyżej wymienione przepisy oraz obowiązek uzasadnienia z uwagi na to, że względy uzasadniające, które przedstawiła w odniesieniu do uznania umowy o gwarantowanym poziomie usług za kryterium kwalifikacji, są błędne i niewystarczające.

—

W konsekwencji niniejszy zarzut składa się z dwóch części:

—	Po pierwsze, skarżąca twierdzi, że umowa o gwarantowanym poziomie usług nie dotyczy zdolności oferentów do wykonania zamówienia, lecz jakości usług, jakie mają być świadczone;

—	Po drugie, względy uzasadniające przedstawione przez Komisję w odniesieniu do uznania umowy o gwarantowanym poziomie usług za kryterium kwalifikacji są bezzasadne i naruszają przepisy, o których mowa w niniejszym zarzucie.

W uzasadnieniu skargi o odszkodowanie skarżąca podnosi, że niezgodność z prawem zaskarżonej decyzji wyrządziła jej szkodę obejmującą:

—	utratę szansy na udzielenie jej zamówienia na świadczenie usług objętych częścią nr 2 zamówienia DIMOS V;

—	koszty i wydatki związane z udziałem w postępowaniu przetargowym.

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. 2018, L 193, s. 1).