Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 8 czerwca 2022 r. w sprawach połączonych T-363/19 i T-456/19, Zjednoczone Królestwo i ITV/Komisja, wniesione w dniu 16 sierpnia 2022 r. przez Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

(Sprawa C-555/22 P)

(2022/C 441/11)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (przedstawiciele: L. Baxter, pełnomocnik, P. Baker, QC, i T. Johnston, barrister)

Pozostali uczestnicy postępowania: Komisja Europejska, ITV plc, LSEGH (Luxembourg) Ltd, London Stock Exchange Group Holdings (Italy) Ltd

Żądania wnoszącego odwołanie

—	Uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i uwzględnienie żądań przedstawionych przez Zjednoczone Królestwo przed Sądem;

—	tytułem żądania ewentualnego – uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania; oraz

—	obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania odwoławczego i postępowania przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący je podnosi pięć zarzutów:

Po pierwsze, jego zdaniem Sąd dopuścił się naruszenia prawa krajowego i prawa Unii, ponieważ przeinaczył okoliczności faktyczne sprawy i dokonał ich błędnej kwalifikacji prawnej, stwierdzając, że systemem stanowiącym ramy odniesienia były przepisy brytyjskie dotyczące CFC (controlled foreign companies – kontrolowanych spółek zagranicznych).

Po drugie, Sąd naruszył prawo lub popełnił oczywisty błąd w ocenie orzekając, że przepisy brytyjskie dotyczące CFC przysparzały korzyści. To naruszenie prawa wynika z przeinaczeń i błędnej kwalifikacji okoliczności faktycznych sprawy w odniesieniu do roli, jaką w przepisach brytyjskich dotyczących CFC odgrywały funkcje decyzyjne i zarządcze (significant people functions, zwane dalej „SPF”), a także relacji między rozdziałami 5 i 9 [brytyjskiej ustawy podatkowej].

Po trzecie, Sąd naruszył prawo dokonując oceny celu i selektywności przepisy brytyjskie dotyczące CFC. W zaskarżonym wyroku dopuścił się on szeregu przeinaczeń i oczywistych błędów w zrozumieniu roli odgrywanej przez SPF w przepisach brytyjskich dotyczących CFC oraz relacji między rozdziałami 5 i 9 [brytyjskiej ustawy podatkowej]. Nie zarejestrował on również istotnych elementów wystąpienia Zjednoczonego Królestwa na rozprawie i nie ustosunkował się do nich, naruszając w ten sposób obowiązek uzasadnienia.

Po czwarte, Sąd nie ustosunkował się do podniesionego przez Zjednoczone Królestwo argumentu, zgodnie z którym dokonane w wydanej przez Komisję decyzji (1) rozróżnienie między SPF w Zjednoczonym Królestwie a kapitałami powiązanymi ze Zjednoczonym Królestwem było nieracjonalne, dopuszczając się w ten sposób naruszenia obowiązku uzasadnienia. Ponadto Sąd odrzucił uzasadnienie na gruncie stosowanej praktyki administracyjnej z dwóch powodów związanych z podnoszonym przed nim brakiem dowodów; stanowiło to pominięcie i oczywiste przeinaczenie okoliczności faktycznych przedstawionych Sądowi w materiale dowodowym.

Po piąte, Sąd w swym rozumowaniu dopuścił się oczywistego naruszenia prawa jeśli chodzi o wymóg swobody przedsiębiorczości oraz rozumienie wyroku z dnia 12 września 2006 r., Cadbury Schweppes i Cadbury Schweppes Overseas (C-196/04, EU:C:2006:544), co sprowadza się do pominięcia orzecznictwa wynikającego z tego wyroku. Wyciągnięte przez Sąd w tej kwestii wnioski są obarczone szeregiem błędów. Po pierwsze, opierają się one na błędnym zrozumieniu roli odgrywanej przez SPF w przepisach brytyjskich dotyczących CFC. Po drugie, należy uznać, że Sąd założył, iż przyjęty przez Zjednoczone Królestwo system opiera się wyłącznie na kryterium terytorialnym. Po trzecie, w tej części zaskarżonego wyroku Sąd nie przedstawił istotnych argumentów podniesionych przez Zjednoczone Królestwo w przedmiocie wpływu, jakie miało orzecznictwo wynikające z wyroku Cadbury Schweppes na opracowanie przepisów brytyjskich dotyczących CFC, jak również nie ustosunkował się do tych argumentów.

---

(1)  Decyzja Komisji (UE) 2019/1352 z dnia 2 kwietnia 2019 r. w sprawie pomocy państwa SA.44896 wdrożonej przez Zjednoczone Królestwo [i] dotyczącej zwolnienia podatkowego dla finansowania grup kontrolowanych spółek zagranicznych (Dz.U. 2019 L 216, s. 1)