—

uchylenie wyroku Sądu w całości,

—

oddalenie skargi, oraz

—

obciążenie skarżącej w pierwszej instancji całością kosztów postępowania w pierwszej instancji.

—

uchylenie wyroku Sądu w całości oraz

—

przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania.

1.

Sąd naruszył prawo dokonując błędnej wykładni art. 108 ust. 2 i 3 TFUE oraz art. 4 ust. 2 i 3 rozporządzenia 2015/1589 (1), błędnie określił zakres obowiązków Komisji na etapie wstępnego badania zgłoszonego środka oraz błędnie ocenił istnienie poważnych trudności, na które napotkała Komisja przy analizie spornych środków, a mianowicie aktywów zarządzanych przez Lekarna Ljubljana p.o. i Lekarna Lublana po 1979 r.

2.

Sąd błędnie zastosował prawo, dokonując błędnej kwalifikacji prawnej okoliczności faktycznych i niesłusznie stwierdzając, że w odniesieniu do aktywów, które został przyznane w zarząd Lekarnie Ljubljana p.o. w 1979 r. i które zostały przekazany Lekarnie Ljubljana w 1997 r., Komisja napotkała poważne trudności, z powodu których powinna była wszcząć w tej sprawie postępowanie wyjaśniające przewidziane w art. 108 ust. 2 TFUE.

3.

Sąd błędnie zastosował prawo niewystarczająco uzasadniając wyroku.

4.

Sąd naruszył wymogi proceduralne, uwzględniając z jednej strony ogólne zarzuty skarżącej, a z drugiej strony nie uwzględniając twierdzeń Komisji zawartych w jej odpowiedzi na skargę. W ten sposób naruszone zostało prawo Komisji do skutecznego środka prawnego i do bezstronnego sądu, a jednocześnie naruszone zostały interesy wnoszącej odwołanie.